Het primaat van de verhuizing Woon- en verblijfruimten waarvoor geen woonvoorziening wordt verstrekt Voorwaarden bij verlening van woonvoorzieningen

Transcriptie

1 VERORDENING VOORZIENINGEN GEHANDICAPTEN 2002 Inhoudsopgave Tekst van de verordening DEEL I ALGEMEEN DEEL HOOFDSTUK 1 Artikel 1.1 Artikel 1.2 HOOFDSTUK 2 Algemene bepalingen Begripsbepalingen Beperkingen Woonvoorzieningen Paragraaf 1 Artikel 2.1 Paragraaf 2 Artikel 2.2 Artikel 2.3 Paragraaf 3 Artikel 2.4 Artikel 2.5 Artikel 2.6 Artikel 2.7 Artikel 2.8 Artikel 2.9 Artikel 2.10 HOOFDSTUK 3 Artikel 3.1 Artikel 3.2 HOOFDSTUK 4 Artikel 4.1 Artikel 4.2 Artikel 4.3 HOOFDSTUK 5 Artikel 5.1 Artikel 5.2 Algemene omschrijving Type woonvoorzieningen Het recht op een woonvoorziening Het primaat van de verhuizing Woon- en verblijfruimten waarvoor geen woonvoorziening wordt verstrekt Voorwaarden bij verlening van woonvoorzieningen Hoofdverblijf Frequentie van woningaanpassingen Overige bepalingen Aanvang werkzaamheden en inzicht in woningaanpassing Vaststellen van de financiële tegemoetkoming Het verwerven van grond Kosten van verwijdering van voorzieningen. Vervoersvoorzieningen Algemene omschrijving Het recht op een vervoersvoorziening Rolstoelen Algemene omschrijving Het recht op een rolstoel Bruikleen of eigendom Eigen bijdragen, financiële tegemoetkomingen en forfaitaire, dan wel gemaximeerde vergoedingen Vaststelling financiële tegemoetkoming Vaststelling eigen bijdrage M:\Wolters\verordening-wvg-en-besluit.doc

2 DEEL II PROCEDURES HOOFDSTUK 6 Artikel 6.1 Artikel 6.2 Artikel 6.3 Artikel 6.4 HOOFDSTUK 7 Artikel 7.1 Artikel 7.2 Artikel 7.3 Artikel 7.4 DEEL III HOOFDSTUK 8 Artikel 8.1 Artikel 8.2 Artikel 8.3 Artikel 8.4 Artikel 8.5 BIJLAGE I Het verkrijgen van een voorziening Aanvraagprocedure en beslistermijn (Vervallen) Gronden voor weigering en aanhouding Bijzondere bepalingen Verplichtingen en bevoegdheden van rechthebbende en burgemeester en wethouders Inlichtingen, onderzoek, advies Wijzigingen in de situatie Intrekking van een besluit tot verlening van een voorziening Terugvordering SLOT Slotbepalingen Afwijken van bepalingen / hardheidsclausule Beslissing burgemeester en wethouders in gevallen waarin de verordening niet voorziet Indexering Periodieke evaluatie gemeentelijk beleid en bijstelling verordening Citeertitel; inwerkingtreding Aantal m² waarvoor een financiële tegemoetkoming kan worden gegeven ingevolge artikel 2.12 'het verwerven van grond'

3 Onderwerp : Verordening voorzieningen gehandicapten 2002 De gemeenteraad van Haaksbergen; gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van 16 oktober 2001; gehoord de commissie WSO op 9 oktober 2001; gelet op de bepalingen van de Wet voorzieningen gehandicapten, de Gemeentewet en de Algemene wet bestuursrecht; overwegende dat het noodzakelijk is het verstrekken van voorzieningen aan gehandicapten bij verordening te regelen; besluit: vast te stellen de Verordening voorzieningen gehandicapten 2002 DEEL I ALGEMEEN DEEL HOOFDSTUK 1 ALGEMENE BEPALINGEN Artikel 1.1. Begripsbepalingen In deze verordening wordt verstaan onder: a voorziening: een woonvoorziening, een vervoersvoorziening of een rolstoel; b inkomen: 1 het bruto-inkomen, inclusief de overhevelingstoeslag van de gehandicapte, indien de gehandicapte 18 jaar of ouder is en geen echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, lid 4 t/m 7, Wvg, verminderd met de verschuldigde loonheffingen en de verschuldigde werknemerspremies; verminderd met de over het brutoinkomen verschuldigde belasting, sociale verzekeringspremies en pensioen premies met uitzondering van de procentuele premie voor de verplichte ziekenfondsverzekering; 2 het gezamenlijk bruto-inkomen, inclusief de overhevelingstoeslag, van de ouders of pleegouders van de gehandicapte indien de gehandicapte jonger is dan 18 jaar en geen echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, lid 4 t/m 7, Wvg, verminderd met de verschuldigde loonheffingen en de verschuldigde werknemerspremies; verminderd met de over het bruto-inkomen verschuldigde belasting, sociale verzekeringspremies en pensioenpremies met uitzondering van de procentuele premie voor de verplichte ziekenfondsverzekering;

4 3 het gezamenlijk bruto-inkomen, inclusief de overhevelingstoeslag, van de gehandicapte en zijn echtgenoot indien de gehandicapte ouder is dan 18 jaar en een echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, lid 4 t/m 7, Wvg, verminderd met de verschuldigde loonheffingen en de verschuldigde werknemerspremies; verminderd met de over het bruto-inkomen verschuldigde belasting, sociale verzekeringspremies en pensioenpremies met uitzondering van de procentuele premie voor de verplichte ziekenfondsverzekering; c (vervallen opgenomen in de wet); d woonwagen: voor bewoning bestemd gebouw dat is geplaatst op een standplaats en dat in zijn geheel of in delen kan worden verplaatst; e standplaats: een kavel, bestemd voor het plaatsen van een woonwagen, waarop voorzieningen aanwezig zijn die op het leidingnet van de openbare nutsbedrijven, andere instellingen of van gemeenten kunnen worden aangesloten; f hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de gehandicapte zijn vaste woon en verblijfplaats heeft en in de gemeentelijke basisadministratie staat ingeschreven dan wel zal staan ingeschreven, dan wel het feitelijk woonadres indien het een gehandicapte met een briefadres is; g gemeenschappelijke ruimte: gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorende tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de gehandicapte vanaf de toegang van het woongebouw te bereiken; h woningaanpassing: ingreep, die gericht is op het opheffen of verminderen van ergonomische belemmeringen, die een gehandicapte ondervindt bij het normale gebruik van zijn woonruimte en waarvan de kosten een bedrag van ,02 (ƒ ,00) niet te boven gaan. Onder woningaanpassing wordt tevens verstaan: aanpassingen aan gemeenschappelijke ruimten die noodzakelijk zijn om de individuele woning van de gehandicapte te kunnen bereiken en ruimten die onder het gehuurde vallen en/of waarvan de gehandicapte gebruik moet kunnen maken; i j wet: de Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg); besluit financiële tegemoetkomingen: hiermee wordt het Besluit financiële tegemoetkomingen bedoeld. Artikel 1.2 Beperkingen 1 Een voorziening kan slechts worden toegekend voor zover: a deze in overwegende mate op het individu is gericht; b deze langdurig noodzakelijk is om diens beperkingen op het gebied van het wonen of zich binnen of buiten de woning verplaatsen op te heffen of te verminderen; c deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt. 2 In afwijking op hetgeen onder het eerste lid sub a is gesteld kan een voorziening worden verstrekt in de vorm van het gebruik van een collectief vervoerssysteem als bedoeld in artikel 3.1 onder a. Ook kunnen voorzieningen in natura als bedoeld in artikel 3.1, onder b, in een pool voor een bepaalde doelgroep worden verstrekt. 3 Geen voorziening wordt toegekend: a b c indien de voorziening voor een persoon als de aanvrager algemeen gebruikelijk is; voor zover op grond van enige andere wettelijke regeling of enige privaatrechtelijke overeenkomst of verbintenis aanspraak op de voorziening bestaat; voor zover de ondervonden ergonomische belemmeringen in de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen.

5 HOOFDSTUK 2 WOONVOORZIENINGEN Paragraa f 1 Algemene omschrijving Artikel 2.1 Type woonvoorzieningen 1 De door burgemeester en wethouders te verstrekken woonvoorziening kan bestaan uit een financiële tegemoetkoming in de kosten van: a verhuizing en inrichting; b woningaanpassing: hieronder valt te verstaan: 1 de uitvoeringskosten voor het treffen van de voorzieningen; onder uitvoeringskosten is begrepen: - de loon- en materiaalkosten; - de kosten voor demontage, opslag en revisie bij hergebruik hulpmiddelen, apparatuur en installaties; Indien de voorziening in zelfwerkzaamheid wordt getroffen, dan vervalt de post loonkosten en worden alleen de materiaalkosten als subsidiabel aangemerkt. 2 het architectenhonorarium: - alleen in die gevallen dat het noodzakelijk is dat een architect voor de woningaanpassing wordt ingeschakeld worden deze kosten subsidiabel geacht; - het architectenhonorarium wordt subsidiabel geacht tot ten hoogste 10% van de uitvoeringskosten exclusief b.t.w. 3 de kosten voor het toezicht op de uitvoering, indien dit noodzakelijk is, tot een maximum van 2% van de uitvoeringskosten; 4 de leges voor zover deze betrekking hebben op het treffen van de voorziening; 5 de verschuldigde en niet verrekenbare en / of terugvorderbare omzetbelasting; 6 de kosten van bouwrijpe grond indien noodzakelijk als niet binnen het oorspronkelijke kavel gebouwd kan worden; de subsidiabele kosten worden bepaald met inachtneming van hetgeen in artikel 2.10 is gesteld; 7 de door burgemeester en wethouders goedgekeurde kostenverhogingen, die ten tijde van de raming van de kosten redelijkerwijs niet voorzien hadden kunnen zijn; 8 de kosten in verband met noodzakelijk technisch onderzoek, c.q. bodemonderzoek en adviezen met betrekking tot het verrichten van de aanpassing; 9 de kosten van heraansluiting op de openbare nutsvoorziening; 10 de administratie- en begeleidingskosten die verhuurder maakt ten behoeve van het treffen van een voorziening voor de gehandicapte, voor zover de kosten onder 1 t/m 9 meer dan 907,56 (ƒ 2.000,--) bedragen, 10% van die kosten, met een maximum van 340,34 (ƒ 750,--); c woonvoorzieningen van niet-bouwkundige of woontechnische aard; d onderhoud, keuring en reparatie van een in het kader van deze verordening dan wel Besluit Geldelijke Steun Huisvesting Gehandicapten (hierna: BGSHG) of Regeling Geldelijke Steun Huisvesting Gehandicapten ( hierna: RGSHG), verstrekte en in bijlage I van het besluit genoemde voorziening tot een in dezelfde bijlage genoemd maximum bedrag, mits ten tijde van het onderhoud, de keuring of de reparatie de gehandicapte de woonruimte als hoofdverblijf bewoont; e tijdelijke huisvesting; f huurderving; g verwijderen van voorzieningen.

6 2 Burgemeester en wethouders kunnen de in het eerste lid, onder b en c, genoemde voorziening ook als voorziening in natura verstrekken. Paragraaf 2 Het recht op een woonvoorziening Artikel 2.2 Het primaat van de verhuizing 1 Een gehandicapte kan voor een woonvoorziening als bij artikel 2.1, lid 1, onder a, genoemd in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare (ergonomische) belemmeringen op grond van ziekte of gebrek het normale gebruik van de woning belemmeren. 2 Een gehandicapte kan voor een woonvoorziening als bij artikel 2.1, lid 1, aanhef en onder b en c, genoemd in aanmerking worden gebracht indien de in het eerste lid genoemde voorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate oplossing is. Artikel 2.3 Woon- en verblijfruimten waarvoor geen woonvoorziening wordt verstrekt De bepalingen van hoofdstuk 2 zijn niet van toepassing op het treffen van voorzieningen aan hotels / pensions, trekkerswoonwagens, bejaardenoorden, vakantiewoningen, tweede woningen en kamerverhuur, noch aan specifiek op gehandicapten en ouderen gerichte woongebouwen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten of voorzieningen die bij (nieuw) bouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kunnen worden. Paragraaf 3 Voorwaarden bij verlening van woonvoorzieningen Artikel 2.4 Hoofdverblijf 1 Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de gemaakte kosten indien de gehandicapte zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan de voorziening wordt getroffen. 2 In afwijking van het gestelde in het eerste lid kan een financiële tegemoetkoming worden verleend voor het bezoekbaar maken van één woonruimte indien de gehandicapte zijn hoofdverblijf heeft in een AWBZ-inrichting. 3 De aanvraag wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat. 4 De in het tweede lid genoemde financiële tegemoetkoming betreft slechts een tegemoetkoming in de kosten van het bezoekbaar maken van de bedoelde woonruimte, met een maximum van 1361,34 (ƒ 3.000,00) 5 Onder bezoekbaar maken van de woonruimte wordt uitsluitend verstaan dat de gehandicapte de woonruimte, de woonkamer en één toilet kan bereiken. 6 Het in het vijfde lid bedoelde toilet kan ook aangepast worden, mits hiervoor een medische indicatie bestaat. Artikel 2.5 Frequentie van woningaanpassingen De aanvraag voor een woonvoorziening als bedoeld in artikel 2.1, wordt geweigerd indien: a de noodzaak tot het treffen van deze woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing, waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning ten gevolge van ziekte of gebrek geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was;

7 b indien de gehandicapte niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij tevoren schriftelijk toestemming is verleend door burgemeester en wethouders. Artikel 2.6 Overige bepalingen d 1 Burgemeester en wethouders kunnen een financiële tegemoetkoming verlenen voor het treffen van voorzieningen aan een gemeenschappelijke ruimte indien zonder deze woningaanpassing de woonruimte voor de gehandicapte ontoegankelijk blijft. 2 Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten als bedoeld in artikel 2.1, lid 1, onder b en c, indien de financiering van het niet door subsidie gedekte deel van de voorziening is voorzien 3 Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de aanpassingskosten van een woonwagen indien: a de technische levensduur van de woonwagen nog minimaal 5 jaar is; b de standplaats niet binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt; c de woonwagen ten tijde van de indiening van de aanvraag voor een woonvoorziening bij de gemeente op de standplaats stond; de hoofdbewoner van een woonwagen in het bezit is van een bewoningsvergunning als bedoeld in de Woningwet. 4 Indien de technische levensduur van de woonwagen minder dan vijf jaar is of de standplaats van de woonwagen binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt, bedragen de maximale aanpassingskosten 907,56 (ƒ 2.000,--). 5. a. Burgemeester en wethouders kunnen een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten als bedoeld in artikel 2.1, lid 1, onder a, verstrekken aan: 1 de gehandicapte; 2 een persoon die, op verzoek van de gemeente en ten behoeve van een gehandicapte de woonruimte, bestemd voor permanente bewoning, heeft ontruimd. b. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten, bedoeld in het eerste lid, onder a, indien: 1 de verhuizing niet heeft plaatsgevonden voordat burgemeester en wethouders op de aanvraag hebben beschikt, tenzij zij daar schriftelijk toestemming voor hebben gegeven; 2 de gehandicapte niet voor het eerst zelfstandig gaat wonen; 3 de gehandicapte niet verhuisd is vanuit of naar een woonruimte die niet geschikt is om het hele jaar door bewoond te worden; 4 de gehandicapte niet verhuisd is naar een AWBZ-inrichting of een bejaardenoord; 5 in de te verlaten woonruimte ergonomische belemmeringen zijn ondervonden, tenzij het een verhuizing naar een A.D.L.-woning betreft. c. Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten indien de gehandicapte niet verhuisd is op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie, de verhuizing ook zonder handicap algemeen gebruikelijk geacht zou zijn. 6 Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten van onderhoud, keuring en reparatie als bedoeld in artikel 2.1, lid 1, onder d, indien: a b c de woonvoorziening in het kader van deze verordening dan wel de Rijksbijdrageregeling geldelijke steun huisvesting gehandicapten is verleend; de woonvoorziening voorkomt op de in bijlage I van het besluit genoemde voorzieningen; de gehandicapte ten tijde van het onderhoud, de keuring of de reparatie de woonruimte als hoofdverblijf bewoont.

8 7 a. Burgemeester en wethouders kunnen een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting verlenen die door de gehandicapte moeten worden gemaakt i.v.m. het aanpassen van: 1 zijn huidige woonruimte; 2 de door de gehandicapte nog te betrekken woonruimte; 3 de financiële tegemoetkoming als bedoeld onder 1 en 2 wordt verleend uitsluitend voor de periode dat de aan te passen woonruimte ten gevolge van het realiseren van de woningaanpassing niet bewoond kan worden en de gehandicapte als gevolg daarvan voor dubbele woonlasten komt te staan. b De maximale termijn waarvoor burgemeester en wethouders een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting, als bedoeld onder a, verlenen, bedraagt zes maanden. 8 In geval van huurbeëindiging van een aangepaste woonruimte, die voor meer dan 6.806,70 (ƒ ,--) is aangepast, geïndexeerd naar het huidige prijsniveau, kunnen burgemeester en wethouders een financiële tegemoetkoming verlenen aan de eigenaar van de woning in verband met derving van huurinkomsten voor de duur van maximaal 6 maanden, waarbij de eerste maand huurderving niet voor een financiële tegemoetkoming in aanmerking komt. 9 a. De eigenaar-bewoner, die krachtens de verordening een financiële tegemoetkoming van minimaal ,05 (ƒ ,--) in de kosten van het treffen van een woonvoorziening heeft ontvangen en binnen een periode van vijf jaar na datum van gereedmelding van de werkzaamheden de woning verkoopt, is gehouden om binnen een week na het passeren van de akte burgemeester en wethouders hiervan schriftelijk op de hoogte te stellen. De meerwaarde die door het treffen van de voorziening is ontstaan, dient gedeeltelijk aan de gemeente te worden gestort. b De restitutie als bedoeld onder a van dit artikel bedraagt: voor het eerste jaar 100% van de meerwaarde, voor het tweede jaar 80% van de meerwaarde, voor het derde jaar 60% van de meerwaarde, voor het vierde jaar 40% van de meerwaarde, voor het vijfde jaar 20% van de meerwaarde, in alle gevallen minus het percentage dat voor rekening van de eigenaarbewoner is gekomen. Artikel 2.7 Aanvang werkzaamheden en inzicht in woningaanpassing Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming indien: a niet reeds een begin met de werkzaamheden waarop de financiële tegemoetkoming betrekking heeft, is gemaakt zonder hun toestemming; b de door hen aangewezen personen toegang is verstrekt tot de woonruimte waar de woningaanpassing wordt verricht; c aan de onder b genoemde personen inzicht wordt geboden in bescheiden en tekeningen, welke betrekking hebben op de woningaanpassing; d de onder b genoemde personen de gelegenheid wordt geboden tot het controleren van de woningaanpassing. Artikel 2.8 Vaststellen van de financiële tegemoetkoming 1 Indien burgemeester en wethouders instemmen met het verzoek tot vaststelling en

9 uitbetaling van de financiële tegemoetkoming, stellen zij de financiële tegemoetkoming vast. 2 Burgemeester en wethouders doen degene aan wie de financiële tegemoetkoming wordt uitbetaald hiervan mededeling onder vermelding van de wijze van uitbetaling. Artikel 2.9 Het verwerven van grond Voor zover het treffen van voorzieningen, als bedoeld in artikel 2.1, lid 1, onder b, betreft het uitbreiden van bestaande woningen, dan wel het groter bouwen van een nieuw te bouwen woning dan zonder de voorzieningen nodig zou zijn, kunnen burgemeester en wethouders een bijdrage verlenen voor de extra te verwerven grond die ten hoogste overeenkomt met de bijdrage voor het aantal vierkante meters per vertrek en een gedeelte van de buitenruimte bij de woning, zoals vermeld in bijlage I van deze verordening. Artikel 2.10 Kosten van verwijdering van voorzieningen Burgemeester en wethouders verlenen slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten van het verwijderen van voorzieningen als bedoeld in artikel 2.1, lid 1, onder g, indien: a de woning langer dan zes maanden leeg staat, tenzij b bekend is dat binnen een periode van drie maanden na het verstrijken van de termijn als genoemd onder a een gehandicapte in aanmerking voor de woning zal komen, en c de aanpassingen zo specifiek zijn dat het door de aanwezigheid van de voorzieningen niet mogelijk is de woning aan een niet-gehandicapte te verhuren.

10 HOOFDSTUK 3 VERVOERSVOORZIENINGEN Artikel 3.1 Algemene omschrijving De door burgemeester en wethouders te verstrekken vervoersvoorziening kan bestaan uit: a een collectief systeem van aanvullend al dan niet openbaar vervoer; b een voorziening in natura in de vorm van 1 een al dan niet aangepaste bruikleen auto; 2 een al dan niet aangepaste gesloten buitenwagen; 3 een open elektrische buitenwagen; 4 een ander verplaatsingsmiddel; c een tegemoetkoming in de kosten van: 1 aanpassing van een eigen auto; 2 gebruik van een bruikleenauto; 3 gebruik van een taxi of een eigen auto; 4 gebruik van een rolstoeltaxi; 5 aanschaf of gebruik van een ander verplaatsingsmiddel; 6 medisch noodzakelijke begeleiding tijdens het vervoer. 3 Artikel 3.2 Het recht op een vervoersvoorziening 1 Een gehandicapte kan voor een vervoersvoorziening als in artikel 3.1, onder a, vermeld in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek a het gebruik van het openbaar vervoer of b het bereiken van dit openbaar vervoer onmogelijk maken. 2 Een gehandicapte kan voor een vervoersvoorziening als in artikel 3.1, onder b en c, vermeld in aanmerking worden gebracht indien: a aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het gebruik van een collectief systeem als bedoeld in het eerste lid onmogelijk maken, danwel b een collectief systeem als bedoeld in het eerste lid niet aanwezig is. 3 Voor de bij artikel 3.1, onder b, sub 2, 3 en 4, en onder c, sub 1 tot en met 6, genoemde voorzieningen geldt, in uitzondering op het gestelde in het vorige lid onder b, dat zij ook in aanvulling op het gebruik van een collectief vervoerssysteem als bedoeld in artikel 3.1, onder a, verstrekt kunnen worden. 4 Bij het vaststellen van de hoogte van de financiële tegemoetkoming voor vervoerskosten als bedoeld in artikel 3.1, onder c, sub 2, 3 en 4, kan rekening worden gehouden met de individuele vervoersbehoefte van de gehandicapte en de mate waarin een collectief vervoerssysteem als bedoeld in artikel 3.1, onder a, in die vervoersbehoefte kan voorzien. 5 Voor zover de behoeften van echtgenoten/partners niet samenvallen, wordt niet meer dan anderhalf maal een enkele voorziening als bedoeld in artikel 3.1, onder c, sub 2 tot en met 4, toegekend. 6 Indien het inkomen zoals bedoeld onder artikel 1.1, onder b, hoger is dan 1,5 x het norminkomen, wordt geen financiële tegemoetkoming in de kosten van vervoersvoorzieningen als bedoeld in artikel 3.1, onder c, sub 2 tot en met 4, dan wel een vervoersvoorziening in natura als bedoeld in artikel 3.1, onder b, sub 1, verstrekt. 7 Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag, tenzij zich een uitzonderingssituatie voordoet, waarbij het gaat om een bovenregionaal contact, dat uitsluitend door de gehandicapte bezocht kan worden, terwijl het

11 bezoek noodzakelijk is voor de gehandicapte om dreigende vereenzaming te voorkomen. 8 Indien het inkomen meer bedraagt dan 1,5 x het norminkomen, terwijl uitsluitend gebruik gemaakt kan worden van een rolstoeltaxi wordt het verschil tussen een taxikostenvergoeding en de vergoeding van gebruik rolstoeltaxi vergoed. 9 Burgemeester en wethouders kunnen nadere regels stellen waarin het aantal door een gehandicapte met het collectief systeem te rijden zones en/of ritten of combinaties hiervan tot een nader door hen te bepalen maximum wordt beperkt.

12 HOOFDSTUK 4 ROLSTOELEN Artikel 4.1 Algemene omschrijving De door burgemeester en wethouders te verstrekken rolstoelvoorziening kan bestaan uit: a een rolstoel voor verplaatsing binnen, dan wel voor verplaatsing binnen en buiten de woonruimte, dan wel een aanpassing aan een dergelijke rolstoel; b een sportrolstoel; een tegemoetkoming in de kosten van: c d onderhoud en reparatie; accessoires. Artikel 4.2 Het recht op een rolstoel 1 Een gehandicapte kan voor een rolstoel in aanmerking worden gebracht wanneer de aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken en hulpmiddelen die verstrekt worden op grond van de Algemene wet bijzondere ziektekosten een onvoldoende oplossing bieden. 2 In tegenstelling tot het gestelde in het eerste lid kan een gehandicapte in aanmerking voor een sportrolstoel worden gebracht indien hij of zij zonder sportrolstoel niet in staat is tot sportbeoefening. Artikel 4.3 Bruikleen of eigendom 1 Een rolstoel wordt in bruikleen verstrekt en kan na afloop van de bruikleenperiode op basis van een afgesloten bruikleenovereenkomst in eigendom worden overgedragen. 2 In tegenstelling tot het gestelde in het eerste lid vindt de verstrekking van een sportrolstoel plaats in de vorm van een forfaitair bedrag, waarmee voor een periode van drie jaar een rolstoel aangeschaft en onderhouden kan worden.

13 HOOFDSTUK 5 EIGEN BIJDRAGEN, FINANCIËLE TEGEMOETKOMINGEN EN FORFAITAIRE, DAN WEL GEMAXIMEERDE VERGOEDINGEN Artikel 5.1 Vaststelling financiële tegemoetkoming Burgemeester en wethouders stellen de hoogte van de financiële tegemoetkomingen voor woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelen vast overeenkomstig het bepaalde in het door hen vastgestelde Besluit financiële tegemoetkomingen. Artikel 5.2 Vaststelling eigen bijdrage Burgemeester en wethouders stellen de hoogte van de eigen bijdrage voor voorzieningen waarvoor een financiële tegemoetkoming wordt verstrekt vast volgens het bepaalde in het door hen vastgestelde Besluit financiële tegemoetkomingen.

14 DEEL II PROCEDURES HOOFDSTUK 6 HET VERKRIJGEN VAN EEN VOORZIENING Artikel 6.1 Aanvraagprocedure en beslistermijn 1 Een aanvraag voor een voorziening dient te worden ingediend door middel van een door burgemeester en wethouders beschikbaar gesteld formulier en onder overlegging van alle bewijsmiddelen, die burgemeester en wethouders voor de beoordeling van de aanvraag noodzakelijk achten. 2 Indien burgemeester en wethouders van oordeel zijn, dat er onvoldoende informatie voorhanden is of dat de aanvrager niet meewerkt aan een medischen/of ergonomisch onderzoek, dan wordt de aanvrager in de gelegenheid gesteld om binnen een termijn van minimaal vier weken de ontbrekende en noodzakelijke gegevens te overleggen en/of alsnog aan het bedoelde onderzoek mee te werken. 3 Burgemeester en wethouders beslissen omtrent een aanvraag voor: a een vervoersvoorziening binnen 8 weken na de dag waarop zij de aanvraag hebben ontvangen; b een rolstoelvoorziening binnen 16 weken na de dag waarop zij de aanvraag c hebben ontvangen; een woonvoorziening binnen 32 weken na de dag waarop zij de aanvraag hebben ontvangen. 4 De in het derde lid bedoelde termijn wordt met zes weken verlengd, indien een (medisch) advies van derden wordt gevraagd. Artikel 6.2 (vervallen opgenomen in artikel 7.1, lid 3) Artikel 6.3 Gronden voor weigering of aanhouding 1 Burgemeester en wethouders kunnen de gevraagde voorzieningen in ieder geval weigeren: a voor zover de aanvraag een financiële tegemoetkoming betreft in kosten die de aanvrager voor het moment van beschikken heeft gemaakt; b indien een middel als waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze verordening is vergoed of verstrekt en de normale afschrijvingsduur voor dat middel nog niet is verstreken, tenzij het eerder vergoede of verstrekte middel geheel of gedeeltelijk verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de aanvrager zijn toe te rekenen; c de gevraagde voorziening niet of voor een ander doel zal worden gebruikt dan waarvoor deze is bestemd; dde gevraagde voorziening een gevaar voor de gehandicapte en/of voor zijn (directe) omgeving vormt; e de gevraagde voorziening naar alle redelijkheid technisch en/of bouwkundig niet te realiseren is; f de kosten van het realiseren van de gevraagde voorziening in geen verhouding staan tot het doel dat hiermee moet worden bereikt; gindien op grond van de verstrekte gegevens het recht op een voorziening niet kan worden vastgesteld.

15 2 Burgemeester en wethouders houden een beslissing voor maximaal 6 maanden aan indien: a de goedkoopst adequate voorziening (nog) niet te selecteren is en/of bbetrokkene ondanks een (medische) noodzaak- (nog) geen gebruik kan maken van de goedkoopst adequate voorziening. Artikel 6.4 Bijzondere bepalingen 1 Indien een financiële tegemoetkoming wordt verleend, wordt in de beschikking vermeld op welke kosten de tegemoetkoming betrekking heeft. 2 Indien een periodieke tegemoetkoming wordt verleend, wordt in de beschikking tevens vermeld: de geldingsduur, de uitkeringsmaatstaf, alsmede de voorschriften waaraan de rechthebbende dient te voldoen alvorens tot uitbetaling van de tegemoetkoming kan worden overgegaan.

16 HOOFDSTUK 7 VERPLICHTINGEN EN BEVOEGDHEDEN VAN RECHT- HEBBENDE EN VAN BURGEMEESTER EN WETHOUDERS Artikel 7.1 Inlichtingen, onderzoek, advies 1 Burgemeester en wethouders zijn bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op een voorziening, degene door wie een aanvraag is ingediend: a op te roepen in persoon te verschijnen op een door burgemeester en wethouders te bepalen plaats en tijdstip en hem te ondervragen; b op een door burgemeester en wethouders te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen ondervragen en/of onderzoeken. 2 Burgemeester en wethouders vragen een daartoe door hen aangewezen adviesinstantie om advies indien burgemeester en wethouders dat gewenst vinden. 3 De adviseur dient te beschikken over kennis op de volgende gebieden: a medische kennis op het niveau van een arts; b sociale kennis; c ergonomische kennis en d technische kennis. 4 Bij een volgende aanvraag voor een voorziening hebben burgemeester en wethouders de bevoegdheid aan te geven dat opnieuw advies dient te worden uitgebracht. 5 Een gehandicapte is verplicht aan burgemeester en wethouders of de door hen aangewezen adviesinstantie die gegevens te (doen) verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de aanvraag. Artikel 7.2 Wijzigingen in de situatie Degene aan wie krachtens deze verordening een voorziening in bruikleen is verstrekt, of aan wie een financiële tegemoetkoming is verleend, is verplicht aan burgemeester en wethouders mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een voorziening. Het niet nakomen van deze verplichting kan leiden tot het intrekken en/of beëindigen van de verstrekte voorziening.

17 Artikel 7.3 Intrekking van een besluit tot verlening van een voorziening 1 Burgemeester en wethouders kunnen een beschikking genomen op grond van deze verordening geheel of gedeeltelijk intrekken indien: a niet is voldaan aan de voorwaarden gesteld bij of krachtens deze verordening; b op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat de gegevens zodanig onjuist waren dat, waren de juiste gegevens bekend geweest, een andere beslissing zou zijn genomen; c de voorziening niet of niet wordt gebruikt voor het doel waarvoor deze is verstrekt. 2 Een besluit tot verlening van een financiële tegemoetkoming, dan wel een gemaximeerde vergoeding, kan worden ingetrokken indien blijkt dat de tegemoetkoming of vergoeding binnen zes maanden na de uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van het middel waarvoor deze was verleend. Artikel 7.4 Terugvordering 1 Ingeval een voorziening is ingetrokken, kunnen burgemeester en wethouders deze geheel of gedeeltelijk terugvorderen. 2 Terugvordering geschiedt op grond van artikel 4:57 van de Algemene wet bestuursrecht. 3 Tot terugvordering kan eerst worden overgegaan nadat het besluit tot intrekking van een voorziening onherroepelijk is geworden.

18 DEEL III SLOT HOOFDSTUK 8 SLOTBEPALINGEN Artikel 8.1 Afwijken van bepalingen/hardheidsclausule 1 Burgemeester en wethouders kunnen in bijzondere gevallen ten gunste van de gehandicapte of de woningeigenaar afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. 2 Voorafgaande aan de toepassing van het eerste lid kunnen burgemeester en wethouders advies vragen. 3 Indien een bouwkundige woningaanpassing het bedrag van ,02 (ƒ ,00) te boven gaat, het orgaan bedoeld in artikel 9a van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten de noodzaak van deze aanpassing heeft vastgesteld en weigering van deze voorziening gelet op het belang dat de wet beoogt te beschermen zou leiden tot onbillijkheden van overwegende aard, kunnen burgemeester en wethouders ondanks het gestelde in artikel 1 lid 1 onder k besluiten tot verstrekking van de voorziening. Artikel 8.2 Nadere regels te stellen door burgemeester en wethouders in gevallen waarin de verordening en het besluit niet voorzien. In gevallen, de uitvoering van de verordening en het Besluit financiële tegemoetkomingen betreffende, waarin deze verordening en het Besluit financiële tegemoetkomingen niet voorzien, kunnen burgemeester en wethouders nadere regels stellen. Artikel 8.3 Indexering Burgemeester en wethouders kunnen jaarlijks per 1 januari de in het kader van deze verordening geldende bedragen verhogen of verlagen conform de ontwikkelingen van de prijsindex volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. Artikel 8.4 Periodieke evaluatie gemeentelijk beleid en bijstelling verordening Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt éénmaal per jaar geëvalueerd. Indien deze evaluatie daar aanleiding toe geeft, word(t)en de verordening en/of het Besluit financiële tegemoetkomingen aangepast. Burgemeester en wethouders zenden hiertoe binnen acht maanden na afloop van elk dienstjaar een verslag aan de gemeenteraad over de doeltreffendheid en de (financiële) effecten van de verordening en het Besluit financiële tegemoetkomingen in de praktijk.

19 Artikel 8.5 Inwerkingtreding en citeertitel 1 Deze verordening treedt in werking op 1 januari Op het moment dat deze verordening in werking treedt, vervallen de Verordening voorzieningen gehandicapten 1996 en de daarvoor vastgestelde verordeningen voorzieningen gehandicapten. 3 Deze verordening kan worden aangehaald als: Verordening voorzieningen gehandicapten 2002 of Vvg. Haaksbergen, 31 oktober 2001 De Raad voornoemd, De secretaris, de voorzitter, (L.J.J.M. Franken (drs. T.J. Schouten) Samensteller: B.G. Aaftink

20 BIJLAGE I Aantal m² waarvoor een financiële tegemoetkoming kan worden gegeven ingevolge artikel 2.9 'het verwerven van grond' Ingevolge artikel 2.9 is het mogelijk om een tegemoetkoming te krijgen voor het verwerven van extra grond ten behoeve van een aanbouw of uitbreiding van een bepaald vertrek, indien dit op grond van ergonomische beperkingen noodzakelijk zou zijn. Daarbij gelden de volgende beperkingen: a Het maximaal aantal m² te verwerven grond dat voor een financiële tegemoetkoming in aanmerking komt is in onderstaande tabel per vertrek in een zelfstandige woning aangegeven. Soort vertrek Aantal m² waarvoor ten hoogste financiële tegemoetkoming wordt verleend in geval van aanbouw van een vertrek Woonkamer 30 6 Keuken 10 4 Eenpersoons slaapkamer 10 4 Tweepersoons slaapkamer 18 4 Toiletruimte 2 1 Badkamer - wastafelruimte - doucheruimte Entree/gang/hal 5 2 Berging aantal m² waarvoor ten hoogste financiële tegemoetkoming wordt verleend in geval van uitbreiding van een reeds aanwezig vertrek 1 2 b Het aantal m² verhard pad tussen de openbare weg en de hoofdingang tot een woonruimte, dan wel tussen een tweede ingang en een berging en/of tuinpoort dat bij het nieuw aanleggen van paden, dan wel bij het aanpassen van bestaande paden ten hoogte voor financiële tegemoetkoming in aanmerking komt bedraagt 20 m².

21

22 ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING OP DE VERORDENING DEEL I HOOFDSTUK 1 ALGEMEEN DEEL ALGEMENE BEPALINGEN Artikel 1.1 Begripsbepalingen In dit artikel wordt een aantal begrippen verklaard. a voorziening: onder a wordt het begrip voorziening beperkt tot de onderdelen die onder de Wet voorzieningen gehandicapten vallen, te weten: woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelen. De wet geeft zelf een omschrijving van het begrip woonvoorziening en van het begrip vervoersvoorziening. Van het begrip rolstoel is geen omschrijving gegeven, noch in de wet noch in deze verordening. Onder rolstoel dient hier begrepen te worden de rolstoel zoals iedereen die kent. Deze rolstoel kan zowel handbewogen als elektrisch aangedreven zijn. Een trippel-stoel wordt niet als rolstoel beschouwd. De trippel-stoel valt onder de door de AWBZ te verstrekken voorzieningen. Een scootermobiel komt voor in drie varianten: - voor binnen, - voor binnen als buiten en - uitsluitend voor buiten. Een rolstoel kan zowel worden gebruikt als een verplaatsingsmiddel voor binnen als voor buiten. Indien een rolstoel uitsluitend voor buiten-gebruik geschikt is, is de rolstoel per definitie een vervoersvoorziening. De sportrolstoel valt in het kader van deze verordening onder het begrip rolstoel. b inkomen: bij het begrip inkomen wordt uitgegaan van het begrip zoals dat in het (ingetrokken) Besluit landelijke draagkrachtcriteria was omschreven. De Regeling inzake financiële tegemoetkomingen en eigen bijdragen Wvg bepaalt voorts in artikel 2 dat bij de vaststelling van het inkomen in ieder geval buiten beschouwing wordt gelaten de inkomsten bedoeld in artikel 43, tweede lid, Algemene bijstandswet. In dit artikel wordt onder meer genoemd: a kinderbijslag b uitkeringen of vergoedingen voor specifieke kosten c inkomsten uit arbeid of uitkeringen van kinderen tot 21 jaar d inkomsten uit bescheiden vermogen Voor wat betreft de eigen bijdragen AWBZ is in de Regeling vastgelegd dat deze in ieder geval in mindering op de Wvg-draagkracht moet worden gebracht alvorens de hoogte van de eigen bijdrage of eigen betaling wordt vastgesteld. Voor de definiëring van de Wvg-draagkracht wordt verwezen naar de toelichting op het besluit financiële tegemoetkomingen. Onder inkomen wordt ingevolge artikel 1.1 onder b verder verstaan het inkomen van de gehandicapte, dan wel het gezamenlijk inkomen van zijn ouders of pleegouders, dan wel het inkomen van de gehandicapte en zijn echtgenoot/partner. Wanneer bij het bepalen van de hoogte van de eigen bijdrage en de hoogte van de financiële tegemoetkomingen het inkomen wordt betrokken, dient dus te worden uitgegaan van het voor de aanvraag relevante inkomen. Gaat het om een gehandicapte jonger dan 18 jaar, dan geldt het gezamenlijk inkomen van de ouders of pleegouders. Indien het inkomen van pleegouders wordt betrokken bij de toekenning van voorzieningen dient wel aan de voorwaarde te zijn voldaan dat de pleegouders het pleegkind als een eigen kind opvoeden en onderhouden ( zie ook Wvg artikel 5, lid 2). Is er sprake van een samenlevingsvorm die ingevolge artikel 1, lid 2 tot en met 4, Wvg wordt

23 c d e f beschouwd als de gehandicapte en zijn echtgenoot bij het bepalen van de hoogte van de eigen bijdrage en financiële tegemoetkomingen worden betrokken. Heeft de gehandicapte geen echtgenoot in de zin van artikel 1, lid 2 tot en met 4, Wvg en is de gehandicapte ouder dan 18 jaar dan kan dus alleen het inkomen van de gehandicapte betrokken worden bij het bepalen van de hoogte van de eigen bijdragen en financiële tegemoetkomingen. Tenslotte is onder dit artikel aangegeven dat in alle gevallen de verschuldigde loonheffingen en werknemerspremies in mindering van het bruto-inkomen dienen te worden gebracht alvorens van inkomen in de zin van artikel 1.1, onder b, van deze verordening kan worden gesproken. Onder werknemerspremies wordt verstaan premies voor WW, WAO, ZW, ZFW en pensioenpremie. Het inkomen dat bij de verlening van voorzieningen kan worden betrokken is in het kader van deze verordening dus gedefinieerd als een 'netto-inkomen'. Andere fiscale aftrekposten zoals bijvoorbeeld de te betalen hypotheekrente worden niet betrokken bij het hier gehanteerde begrip 'netto-inkomen'. vreemdeling (vervallen) woonwagen: het begrip woonwagen wordt beschreven als een voor bewoning bestemd gebouw dat is geplaatst op een standplaats en dat in zijn geheel of in delen kan worden verplaatst. standplaats: het begrip standplaats wordt beschreven als een kavel, bestemd voor het plaatsen van een woonwagen, waarop voorzieningen aanwezig zijn die op een leidingnet van de openbare nutsbedrijven, andere instellinge of van gemeenten kunnen worden aangesloten. hoofdverblijf: krachtens de Wvg heeft de gemeente de zorgplicht voor de in de gemeente woonachtige gehandicapten. In eerste instantie geeft de gemeentelijke bevolkingsadministratie hierover uitsluitsel. Door aanpassing van de tekst wordt de mogelijkheid geopend aanvragen in te dienen bij de gemeente waar men nog niet woonachtig is. Beoogd wordt dat de aanvraag ingediend moet worden in de gemeente waar de aan te passen woning staat, omdat deze gemeente beter kan beoordelen of de aanpassing van de gevraagde woning de goedkoopst, adequate oplossing is of dat reeds een geschikte woning aanwezig is. De gemeente waaruit de gehandicapte vertrekt heeft hier immers geen inzicht in. Een verhuiskostenvergoeding moet overigens worden aangevraagd bij de te verlaten gemeente. Het aanpassen van permanent bewoonde recreatie-woningen is geen zorgplicht in het kader van de Wvg. Voor bepaalde gezondheid- en zorginstellingen geldt dat de bewoners een briefadres elders kunnen aanhouden. De gemeente waar de gehandicapte daadwerkelijk verblijft de zorgplicht voor het verlenen van voorzieningen. In het geval van een AWBZinstelling heeft de zorgplicht uitsluitend betrekking op de vervoersvoorzieningen. In verband hiermee wordt gewezen op de Regeling sociaal vervoer AWBZ-instellingen en de Tijdelijke bijdrageregeling AWBZ-gemeenten. g h In die gevallen waarin gehandicapten een briefadres elders hebben, kunnen gemeenten de betreffende instellingen op grond van artikel 75 van de Wet GBA aanwijzen op bepaalde, door de gemeente vast te stellen tijdstippen een overzicht te verstrekken van personen welke naar redelijke verwachting voor onbepaalde tijd verblijven in de instelling, dan wel gedurende drie maanden ten minste tweederde van de tijd in de instelling zullen verblijven. Met de toevoeging bestemd en geschikt voor permanente bewoning is het aanpassen van permanent bewoonde recreatie-woningen (iets) moeilijker geworden. gemeenschappelijke ruimte: het begrip gemeenschappelijke ruimte wordt onder g omschreven als de ruimten die niet tot de onderscheiden woning behoren, zoals gangen en portalen en trappenhuizen die toegang verschaffen tot de woonruimte. woningaanpassing: in het begrip woningaanpassing komt het onderscheid terug dat de Wet voorzieningen gehandicapten maakt tussen enerzijds woningaanpassingen van

24 bouwtechnische of woontechnische aard (onroerende woonvoorzieningen) en anderzijds woningaanpassingen van niet-bouw of woontechnische aard (roerende woonvoorzieningen). De eerste categorie betreft de voorzieningen die onder het VROM-regime werden verstrekt (RGSHG) en betreffen het overgrote deel van de woningaanpassingen. Om voor deze voorzieningen in aanmerking te komen moet er sprake zijn van ergonomische beperkingen. De tweede categorie betreft de woonvoorzieningen die voorheen onder de AAW werden verstrekt en waar het criterium 'ergonomisch' geen directe rol speelt (woningsanering in verband met CARA bijvoorbeeld). Het criterium ergonomische beperkingen is dus gekoppeld aan bouw- of woontechnische voorzieningen. Onder woningaanpassingen worden tevens verstaan: aanpassingen aan gemeenschappelijke ruimten die noodzakelijk zijn om de individuele woning van de gehandicapte te kunnen bereiken. i wet: overal waar in deze verordening over wet gesproken wordt, zo bepaalt artikel 1.1, onder i, wordt de Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg) bedoeld. j Besluit financiële tegemoetkomingen: overal waar in deze verordening over Besluit financiële tegemoetkomingen wordt gesproken, wordt het Besluit financiële tegemoetkomingen gehandicapten 2002 bedoeld.

25 Artikel 1.2 Beperkingen Artikel 1.2 lid 1 geeft drie beperkingen aan, die betrekking hebben op het toekennen van een voorziening lid 1 onder a: individueel gericht Met uitzondering van het collectief vervoer dient een voorziening in overwegende mate op het individu gericht te zijn. In dit artikel wordt het aanvragen van gemeenschappelijke voorzieningen dus uitgesloten, hoewel voorzieningen die naast een individueel ook een gezamenlijk karakter kunnen hebben, wel passen in het kader van deze verordening. Een voorbeeld van een voorziening met een individueel karakter waar daarnaast ook anderen gebruik van kunnen maken is bijvoorbeeld een auto, waarin ook anderen mee kunnen rijden. De zin "ook kunnen voorzieningen als bedoeld in artikel 3.1, onder b, in een pool voor een bepaalde doelgroep verstrekt worden" is aan dit artikel toegevoegd om bepaalde individuele voorzieningen in natura toch collectief te kunnen verstrekken. Hierbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een pool van scootmobielen voor de gehandicapte bewoners van het plaatselijk woon- en zorgcentrum. Uiteraard voor zover deze voorzieningen (nog) onder de werking van de Wvg vallen! 1.2. lid 1 onder b: langdurig noodzakelijk Ingevolge onderdeel b dienen de voorzieningen langdurig noodzakelijk te zijn om beperkingen op het gebied van het wonen of het buiten of binnen verplaatsen op te heffen. Langdurig noodzakelijk wil zeggen dat betrokkene voor langere tijd aangewezen moet zijn op een desbetreffende aanpassing of een desbetreffende rolstoel. Voor langere tijd betekent in ieder geval dat wie tijdelijk gehandicapt is, bijvoorbeeld door een ongeluk, terwijl vast staat dat de handicap van voorbijgaande aard is, niet voor een voorziening in het kader van deze verordening in aanmerking komt. Betrokkene kan een beroep doen op de hulpmiddelendepots van de Thuiszorgorganisaties die opgezet zijn in het kader van de AWBZ. Uit deze depots kan men drie maanden een hulpmiddel lenen, welke periode éénmaal met nog eens drie maanden kan worden verlengd. Waar precies de grens ligt tussen kortdurend en langdurig zal van situatie tot situatie verschillen. In dit kader zal de prognose van groot belang zijn. Zegt de prognose dat betrokkene na enige tijd zonder de benodigde hulpmiddelen of aanpassingen zal kunnen functioneren, dan mag men van kortdurende noodzaak uitgaan. Bij een wisselend beeld, waarbij verbetering in de toestand en periodes van terugval elkaar opvolgen, kan echter uitgegaan worden van een langdurige noodzaak. De indicatie speelt bij de bepaling of er al dan niet sprake is van het al dan niet langdurig noodzakelijk zijn van betreffende voorziening een belangrijke rol lid 1 onder c: goedkoopst adequaat Voorzieningen, die in het kader van deze verordening worden verstrekt, dienen - naar objectieve maatstaven gemeten - zowel adequaat als meest goedkope voorziening te zijn. Met nadruk wordt hierbij gesteld dat met het begrip adequaat bedoeld wordt: volgens objectieve maatstaven nog toereikend. Hoewel datgene, wat de gehandicapte als adequaat beschouwt, mee zal moeten wegen in de beoordeling van het adequaat zijn van de voorziening, zal ook het criterium van het goedkoop zijn, de kosten van de voorziening, een rol spelen bij de uiteindelijke beoordeling van het al dan niet adequaat zijn van een voorziening. Eigenschappen, die kostenverhogend werken zonder dat zij de voorziening meer adequaat maken, zullen in principe niet voor vergoeding in aanmerking komen. Daarbij kan een overweging zijn, dat de bruikbaarheid van een voorziening niet alleen door technische en functionele aspecten bepaald wordt. Tevens is het denkbaar dat een product dat duurder is dan een vergelijkbaar product, langer meegaat en dus uiteindelijk goedkoper is. Wat betreft het kwaliteitsniveau van woonvoorzieningen wordt uitgegaan van de eisen die voortvloeien uit het Bouwbesluit.

26 Alleen in die gevallen dat bijvoorbeeld door Welstandstoezicht hogere eisen worden gesteld, kan de gemeente hier een uitzondering op maken. Het is uiteraard wel mogelijk een voorziening te verstrekken die duurder is dan de goedkoopst-adequate voorziening, mits de gehandicapte bereid is het prijsverschil voor eigen rekening te nemen. Bij hantering van het begrip goedkoopst-adequaat wordt rekening gehouden met het primaat van verhuizing naar een aangepaste of tegen minder kosten aanpasbare woning. Het begrip goedkoopst adequaat zal vooral betekenis hebben als het gaat om pakketten van voorzieningen waaruit een keuze gemaakt kan worden. Artikel 1.2 lid 3 geeft drie situaties weer waarin geen voorziening wordt toegekend: 1.2. lid 3 onder a: algemeen gebruikelijk Onder a wordt aangegeven dat in geval een voorziening voor een persoon als aanvrager algemeen gebruikelijk is, geen voorziening wordt toegekend. Waar de grens tussen wat algemeen gebruikelijk is en wat dat niet is precies getrokken moet worden zal afgemeten moeten worden aan algemeen maatschappelijke normen. Rolstoelen zijn nooit algemeen gebruikelijk voor een persoon als de aanvrager. Met 'als' wordt bedoeld een niet-gehandicapte persoon die in een vergelijkbare situatie verkeert (bijv. wat betreft inkomen, leeftijd, etc.). Een fiets daarentegen is voor een persoon als gehandicapte wel algemeen gebruikelijk, omdat in Nederland een ieder geacht kan worden te beschikken over een fiets. Om die reden komt de gehandicapte niet voor een fiets in aanmerking. Indien daarentegen de gehandicapte een speciale fiets nodig heeft, worden - op grond van het feit dat de fiets algemeen gebruikelijk is - de kosten van een gewone fiets in mindering gebracht op de te verstrekken bijzondere uitvoering. Een zelfde redenering geldt voor de verstrekking van een bruikleenauto. Voor een ieder boven de grens van 1,5 maal de minimumnorm wordt een auto als algemeen gebruikelijk beschouwd, zodat alleen meerkosten, bijvoorbeeld kosten voor speciale aanpassingen, vergoed worden. Voorzieningen die algemeen gebruikelijk zijn, worden ook als deze medisch en of ergonomische noodzakelijk zijn niet vergoed. Hierbij valt te denken aan een eenhendelmengkraan, een thermostatische kraan of een douche-glijstang. Een uitzondering hierop vormt een noodzakelijke aanpassing als gevolg van een niet voorzienbare en acute omstandigheid (ergonomische beperking als gevolg van acute achteruitgang van de gezondheid) en het te vervangen artikel, waarvoor een afschrijvingstermijn geldt, nog niet is afgeschreven. Onder deze omstandigheden is een verstrekking van of een financiële tegemoetkoming voor een algemeen gebruikelijke voorziening in beginsel mogelijk. Opgemerkt dient te worden, dat een centrale verwarming en een boiler ook algemeen gebruikelijk voorzieningen zijn, maar dat dit geen voorzieningen zijn die kunnen worden verstrekt om ergonomische belemmeringen op te heffen. Voor de vaststelling of iets algemeen gebruikelijk is gelden als toetscriteria de volgende regels: - de voorziening moet normaal in de handel te verkrijgen zijn; - de voorziening moet niet specifiek voor mensen met een handicap zijn; de voorziening moet niet meer kosten dan soortgelijke artikelen lid 3 onder b: aanspraken via andere regelingen Onder b wordt bij artikel 1.2 lid 2 aangegeven dat deze voorzieningen niet worden verstrekt indien er een andere wettelijke regeling bestaat, op grond waarvan men aanspraak kan maken op de aangevraagde voorziening. Hetzelfde geldt voor privaatrechtelijke overeenkomsten. Hieronder volgt een niet uitputtende opsomming van voorliggende regelingen: