Sneon 2 april e Jiergong nû. 2147

Transcriptie

1 Sneon 2 april e Jiergong nû

2 DOARPSNIJS Dorpskrant voor Exmorra en Allingawier Jaargang 53, Nr April 2016 Redactie: Petra Tolsma Griet Reitsma Willem de Boer Thea de Boer Gerda Ettema Redactieadres: Petra Tolsma Surein LW Exmorra doarpsnijs@yahoo.com Ledenadministratie: Willem de Boer, tel Internet: Verschijning: Drukker: Abonnementsprijs: Bankrekening: Bezorging: Maandelijks Printwurk Iris, Makkum Bezorging 17,50 per jaar Postabonnees 32,50 per jaar bij Rabo Sneek-Zuidwest Frl. e.o. t.n.v. Stichting Doarpsnijs te Exmorra Voor vragen over de bezorging kunt u contact opnemen met Fokje Postma, tel.: Het volgende nummer verschijnt op zaterdag 7 mei. Kopij en advertenties uiterlijk dinsdag 26 april inleveren! Aanlevering bij voorkeur digitaal op A5 formaat (CD, of USB-stick). 3

3 VOORWOORD April Beste mensen, De eerste drie maanden hebben we inmiddels al weer gehad en we leven weer in de zomertijd. Vorig jaar was er de eerste Eksmoarster Marrenloop, nog een week en dan de tweede Marrenloop. Op naar net zo een succes als vorig jaar. De natuur is al volop aan het veranderen; knoppen die uitkomen, bloemen die hun kleur laten zien. Nog even en de eerste bijen laten zich weer zien. Aan het werk bij u in de tuin en dan heerlijk neerstrijken in het nieuwe bijenhotel. Een goed gevuld Doarpsnijs ligt voor u klaar, klaar om gelezen te worden. Een mooie brief aan Hindrik van Fokke, wat zou hij allemaal te vertellen hebben? Veel leesplezier, De redactie 4

4 INHOUD Wa binne Jo??? 5 Tusken Tomme en Wiisfinger 7 Tusken Tomme en Wiisfinger (2).12 Troch Eksmoarre en Allingawier..16 Oerend hard.. 22 Nieuws vanuit het Dorpsbelang 28 Jo sille it mar beleve. 32 Fan alles wat..36 Sportnijs.52 Uit de oude doos.61 Het geraden plaatje..62 Raad het Plaatje..63 Kerknieuws. 64 Ut it laadsje.65 Maandkalender 66 5

5 WA BINNE JO??? Bewoners uit onze dorpen vertrekken, maar veel nieuwe bewoners komen. Voor wat betreft de nieuwe bewoners maakt het ons nieuwsgierig wie ze zijn en waarom ze nou juist uit al die duizenden dorpen, Exmorra kiezen als woonplaats. Wat doen ze en wat denken ze? Met deze rubriek geven wij een klein kijkje in het leven van onze nieuwe dorpsgenoten. Deze maand aan het woord: 1. Waar staat jullie huis? Dorpsstraat 72 in Exmorra. 2. Wie zijn de bewoners van dit huis? Jan-Willem Struiksma en Simone Koopmans. 3. Waar en wanneer zijn jullie geboren? Jan-Willem is geboren op 13 mei 1980 in Bolsward. Simone is geboren op 31 mei 1981 in Leeuwarden. 4. Waar hebben jullie tot op heden altijd gewoond? Jan-Willem heeft altijd in Bolsward gewoond. Simone heeft in Stiens, Zuidbroek, Wommels en samen met Jan Willem in Bolsward gewoond. 5. Wat is jullie opleiding/beroep? Jan-Willem heeft Werktuigbouwkunde gestudeerd aan de NHL en is improvement engineer bij Huhtamaki in Franeker. Simone heeft Personeel en Arbeid gestudeerd en is Hr adviseur bij Syncasso. 6

6 6. Wat zijn jullie hobby s? Jan-Willem zijn hobby s zijn surfen, auto s en mountainbiken. Simone haar hobby s zijn paarden en mountainbike. 7. Heb jullie toekomstdromen en zo ja, welke? Het verder opknappen van de woning. 8. Hoe zijn jullie in Exmorra/Allingawier verzeild geraakt? We waren opzoek naar een leuk ander huis en konden in Bolsward niet iets geschikts vinden. Een dorp leek ons ook leuk en Exmorra staat bekend als een leuk en gezellig dorp. 9. Wat spreekt jullie aan in Exmorra? Je maakt makkelijk contact met dorpsgenoten. 10. Wat vinden jullie minder leuk in Exmorra? Eigenlijk nog niets. Het niet hebben van een supermarkt moest wel even wennen. 11. Bij welke activiteit in het dorp komen we jullie zeker tegen? De buurt BBQ. 12. Missen jullie ook wat in het dorp? Zie Doen jullie mee aan de polonaise tijdens het matinee op het dorpsfeest? Dat zullen we gaan meemaken. 14. Met welke inwoner van Exmorra / Allingawier zou je een ontbijtje willen nuttigen en waarom? Weet ik niet, we kennen nog niet heel veel inwoners. 7

7 JENTSIE: IK BIN ALTYD YN FOAR IN FEESTJE Het is op een woensdagavond zo rond een uur of acht als Petra en ik willen aanbellen op de Bolswarderweg nummer negen. Tot het daadwerkelijk ook indrukken van de bel komt het echter niet, want de deur van het hok zwaait al open. We worden enthousiast onthaald door de heer des huizes, Jentsie Wijnalda. Eenmaal binnen worden we bijna verslonden door de enorme waakhond die het fort moet verdedigen. Het is er een van het type ien kear snuve en jo ha him ûnder de noas hingjen. Ze blaft heel woest, maar haar wiebelende achterkant doet vermoeden dat dat eerder voortkomt uit enthousiasme dan uit vastberadenheid om haar baasjes beschermen. Feit blijft wel dat ze de rest van de avond bij Jentsie op schoot blijft zitten om zo de boel goed in de gaten te kunnen houden. Maar dat zou ook weer uit eigenbelang kunnen zijn omdat er wel hele lekkere worst en kaas op tafel staat.. Als we eenmaal bij Jentsie en Renske aan de keukentafel hebben plaatsgenomen is het Jentsie, in plaats van een van ons tweeën, die de eerste vraag stelt. Hij wil wel eens van ons weten waarom we juist hen eruit gepikt hebben voor een interview. Zelf vindt hij namelijk dat er helemaal niet zoveel te vertellen is. Grinnikend leggen we uit dat we in de vorige Tusken Tomme en Wiisfinger al hadden aangegeven dat we weer meer interviews willen gaan 8

8 plaatsen, maar dat deze keuze ook deels voortkomt uit jeugdsentiment van ondergetekende. Maar daarover straks meer. Vertel eens wat over jezelf: Jentsie: Ik bin 56 jier lyn berne yn it sikehûs yn Harns en opgroeid yn Penjum (Pingjum). Ik ha ien broer en twa sussen. Myn heit wurke by Rykswettersteat. Hy hat jierren op e ôfslútdyk by Breesândyk sitten. Hielendal allinnich yn in hokje. Mem wie húsfrou. Ik ha yn Penjum op e legere skoalle sitten en bin dêrnei nei de LTS yn Boalsert gongen. Al dy skroefkes, boutsjes en sa fûn ik neat, skilderjen ek net, doe bliuwde eins de bou oer. Sadwaande bin ik yn dat wurk rûgele. Mei de maten sieten wy wol gauris yn t Oventsje en letter gongen wy nei bygelyks de Weinstube yn Harns, as strúnden wy de merken ôf. Doe t ik tweintich wie, bin ik troch it famke dêr t ik doe ferkearing mei hie yn Eksmoarre belâne. Myn earste hûs wie de wenning fan no Piet van der Zee. Dêrnei bin ik ferhuze nei wêr t no Gatze Postma wennet, en dêr wer nei ha ik yn it hûs wenne wêr t Theo en Petra ek wenne ha. Dêrnei ha wy it spul noch ien kear ynpakt en binne hjir hinne gongen. Hjir bliuwe we sitten hear, want dit foldocht ús poerbêst.. En jij, Renske? Renske: Ik bin opgroeid yn Achlum, myn famkesnamme is Van Dellen. Ik ha ek ien broer en twa sussen. Nei de basisskoalle bin ik nei de húshâldskoalle gongen. Neidat ik fan 9

9 skoalle ôf kwam ha ik earst by Frisia yn e spekjes wurke. Dat ha ik sân jier dien, doe kamen de bern. Earst Dennis en letter Annelies. Doe t Annelies nei skoalle gong bin ik wer oan it wurk gongen. Ik bin doe yn Bloemkamp kommen. Ik wurkje dêr no noch, meast yn e húshâlding en soms yn e keuken. Waar hebben jullie elkaar leren kennen? Jentsie en ik ha elkoar kennen leard op Arumer merke. Wy binne no 33 jier by elkoar. Om even terug te komen op het stukje jeugdsentiment van mij wil ik graag nog even terug naar Pingjum. Want ik kan mij nog heel goed herinneren dat bij ons thuis op zondag vanaf uur de radio steevast stond afgestemd op De Stormvogel. Zo n drie uur lang werd er geluisterd naar jouw geheime zender. Er werd veelal Nederlandse muziek gedraaid en er konden verzoekplaatjes aangevraagd worden. Ik was toen misschien tien of elf jaar, maar ik weet nog goed hoe apart en interessant ik dat eigenlijk vond. Iemand uit het eigen dorp die stiekem op de radio was en waarvan ik zelfs het huis kon zien als ik uit het raam in de voorkamer keek.. Jentsie lacht: Dat wie in moaie tiid ja. Ik bin dêr mei begongen doe t ik in jier as santjin wie. Wat plaatsjes draaie en fersykplaatsjes en sa. It wie ek wol spannend hear, foaral as der peilweinen yn e buert wiene. Wy krigen dan altyd in hiele soad 10

10 tillefoantjes om ús te warskôgjen, ik bin dan ek nea pakt. Doe t ik yn Eksmoarre te wenjen kaam ha ik it ek noch in skoftke dien. Dat wie altyd tige gesellich. Mei in pear maten earst efkes in pilske nimme en dan draaie. Wy hiene dan ek twa tillefonistes, Albertina Amels en Titia Salverda, want jo koene dan in priis winne mei in tillefoanspultsje. It hjitte doe net mear De Stormvogel, mar De Vrijbuiter. Dy spanning fan it yllegale makke it leuk, mar it wie wol in djoere hobby hear. Doe t de kabel (FM) kaam wie it oer. Ik lústerje no ek noch altyd nei de Nederlânske muzyk. Dennis heeft het talent voor toneelspelen niet van een vreemde volgens mij, want als ik het me goed herinner heb jij zelf ook wel toneel gespeeld toch? Jentsie: Dat is wier ja. Ik ha yn Penjum wol mei toanielspile. Yn café De Haan, yn e boppeseal. Wat ha wy wol in wille hant. Dat is mooi om te weten, want we kunnen hier nog wel wat toneelspelers gebruiken Jentsie: No dat wit ik net hear, ik kin gjin tekst ûnthâlde Of is dat misschien wat voor jou, Renske? Renske: Nee hear, dat is neat foar my. Ik hâld mear fan blomskikken en nifeljen. Ik mei ek graach in ein rinne, mar de Slachtemaraton rin ik net wer hear. Dy ha ik twa kear rûn en dan fyn ik wol moai genôch En hoe zit het met jouw hobby s Jentsie, naast al het verenigingswerk? Jentsie: De ferienings bin ik wat oan it ôfbouwen, mar it linen lizzen foar it keatsen en keatstraining jaan oan de bern bliuw ik wol 11

11 dwaan. Fierder sjoch ik it wol. Dennis syn hûs (het huis waar eerst Fokke en Lourdes woonden) is no klear. Dêr ha wy hast in jier yn oan e gong west. En wa wit keapet Annelies meikoarten wol in hûs dêr t ek wat oan gebeure moat En fierder dan aanst ris wat boatsjes opknappe of sa en fiskje fansels. Hoewel we zo nog uren door zouden kunnen praten en we zeer gezellig zitten, realiseren we ons dat het inmiddels al uur is. Aangezien van ieder van ons wordt verwacht dat we morgenochtend vroeg weer fris en fruitig opstaan, is het toch echt tijd om op te stappen. We danken Jentsie en Renske hartelijk voor het gesprek en keren gauw huiswaarts.. Foto s: Fam. Wijnalda Tekst: Griet Reitsma 12

12 Raadselachtige luikjes voor wie ze wil zien, aflevering 1 Toen ik begin 2006 nog maar pas in Hieslum woonde, vroeg buurvrouw Jantje me om een lezing te houden tijdens de jaarvergadering van Dorpsbelang Parrega e.o. Het moest gratis en óók nog leuk zijn. Ik stelde een lezing voor die op de plank lag, zoals een over Rembrandt. Kon het ook dichter bij huis? Dat kon want ik was ook bezig met mooie dakkapellen. Of op het huis ook kon in plaats van dichter bij huis. Dat kon. Mij was namelijk opgevallen dat Bolsward een bijzondere singel had waar bijna elk huis een dakkapel heeft. Sommige zijn juweeltjes. Je vindt ze aan de Gasthuissingel en Turfkade richting Jumbo, Aldi en dokter Huisman. Veel mensen die bij de lezing waren geweest hielden me later aan om te vertellen hoe mooi ze die singel vonden maar dat ze er nooit eerder op hadden gelet. In Exmorra heb je ook iets waar je nauwelijks op let. Dat viel me op toen ik mijn huisje had gekocht op Dorpsstraat 39. Op een morgen zag ik de overbuurvrouw in hun steeg een luikje open doen en daar ging ik direct op af. Wat zou daar nou achter zitten? In mijn eigen voorgevel zit ook zo n luikje, maar daar zit niets meer achter. Het zijn luikjes om een kelder te ontluchten die in elk oud huis heeft gezeten. Onder de kamer met de bedsteeën. Ongeveer een vijfde deel boven de grond en de rest onder de grond. Het luikje van de overburen is zo n 65 cm lang en 45 cm hoog. Het ligt ongeveer 30 cm boven het vlak van de steeg. Dat betekent dat minstens 75 centimeter onder de bedstee tot de kelder behoort en 13

13 boven de vloer uitsteekt. Momenteel zijn bedsteeën vrijwel allemaal gesloopt en is de vloer gelijkgetrokken, zoals in mijn eigen huisje. Maar bij de overburen wordt de oorspronkelijke kelder nog wel degelijk gebruikt. Ook bijzondere is dat het luikje niet is dichtgetimmerd of is dichtgemetseld, maar nog werkt voor de ontluchting van de kelder. Het is de vraag of er in Exmorra nog andere huizen zijn met zo n ontluchtingsluikje en zo n type kelder. Het luikje van de overburen is onlangs vernieuwd en weer fraai geverfd in de kleuren van onze straat. Hoewel, met een rood sierrandje in plaats van het gebruikelijke groen van ramen binnen witte kozijnen. Het kelderluikje van mijn overburen is dus bijzonder door de functie dat het nog heeft en het is nog mooi ook. Desondanks kun je er nog steeds gewoon langsrijden en oh zeggen. Genieten van fraaie kunstwerkjes als simpele maar mooi geschilderde luiken is een vorm van levenskunst. Zo schreef de Engelse zanger Mark Padmore onlangs dat hij de kunst van het leven niet haalde uit geld, nieuwe spullen en de tv. Dat vond hij armzalig. Er is tussen mensen zoveel meer mogelijk. Dat doe je hier door bij zo n luikje letterlijk stil te staan. Een beetje nieuwsgierigheid tonen dat je als kind ook had is dan niet verkeerd. Je kunt je afvragen waar dient zo n luikje nou voor, wat zat er ooit in die kelder of wat staat er nog steeds in? Dan worden die kelders interessant. Ze waren zeer geschikt om aardappelen in op te slaan, om uien in te bewaren, weckflessen en potten met jam op planken te zetten of om er een Keulse pot neer te zetten met bonen die onder het zout moesten staan. Iets zouten is een methode om te conserveren en bederfelijke waar voor later te bewaren. Dat conserveren van iets boeit me al mijn hele leven omdat iets ouderwets conserveren met zout, azijn, alcohol of door uitdrogen en roken, door de komst van de diepvries en bijvoorbeeld vacuümtrekken, niet meer nodig is. Desondanks vinden we de 14

14 smaak van die ouderwets geconserveerde etenswaren soms zo lekker dat we blijven doorgaan met oude technieken terwijl dat niet meer hoeft. Hollandse nieuwe haring zou je momenteel zonder zout als diepvriesproduct vacuümgetrokken kunnen verkopen, zoals diepvrieshaantjes in plastic verpakking. Maar zo n strakgetrokken haring moeten we niet. Die moet goed ogen, goed voelen en zoutig smaken. De lekkerste methode van conserveren vind ik nog steeds fruit uit de rumtopf. Je koopt goedkoop seizoensfruit, bijvoorbeeld een kilo aardbeien dat je als eerste in de topf helemaal onder de rum zet. Daarna koop je ander fruit wat op dát moment goedkoop is en daar top je de topf mee op waarna je opnieuw rum toevoegt. Enzovoort. In ons ouderlijk huis was het beheer van de rumtopf het werk van mijn moeder en mijn (enige) zus. Het waren nogal tegengestelde karakters, maar over de rumtopf waren ze het altijd eens. Er waren in mijn geboortestreek Twente veel boerderijen en stadshuizen met rumtopfen en ik ontdekte dat het in elk huis een gezellig fenomeen was. Niet alleen op hoogtijdagen zoals Kerstmis en Pasen, maar het genieten begon kennelijk al bij het vullen met nieuw fruit. Dan ging de deksel van de topf en de dop van de fles met sterke rum. Dan giet je drank die al lekker ruikt van zich zelf, over mooi doortrokken fruit waarvan een bedwelmende geur onder de neus komt. Onlangs kwam de rumtopf ter sprake toen ik oude kennissen opzocht. Natuurlijk krijg je dan na de drie koppen koffie een pilsje of Beerenburgje, maar wilde ik de rumtopf proeven? Ja graag en kreeg twee glaasjes. Toch wel een eer en bij het eerste lepeltje moest ik denken aan het feestje dat je al kunt vieren bij alleen al het vullen van de topf. Ik merkte al prijzend en dankzeggend op, dat een kélder al naar de rumtopf kan ruiken. En een paar lepeltjes verder vroeg me af of alle rumtopfen het nieuwe seizoen wel haalden of dat sommige eerder leeg waren dan de bedoeling was. Daar heb je wel een punt zei mijn pronte gastvrouw die tegen de 85 liep. Die verleiding is er wel en vraagt om een beetje beheersing, maar als je 15

15 er mee bezig bent, moet je wél even proeven of het met de rumtopf écht de goede kant op gaat. En je moet altijd je kelder luchten. Luikje Dorpsstraat 60. Nog in functie als ontluchtingsluikje. Luikje Dorpsstraat 60. Nog in functie als ontluchtingsluikje. Binnenzijde luikje Dorpsstraat39 met ledlampje achter rood plastic achter hartje aan de voorkant van het luikje. Wanneer ik s avonds bezoek verwacht kun je zeggen. Kleinste huis zonder voordeur aan straatzijde, met een brandend hart. Paul Fluttert 16

16 TROCH EXMORRA EN ALLINGAWIER woensdag 27 april t Honk Vanaf Voor de kinderen vanaf groep 3 is er een kinderbingo, met als afsluiting een kinderdisco Voor de allerkleinsten is er de grabbelton. Iedereen is welkom voor een hapje en een drankje!! M.M.V: DJ Harmen Mollema 17

17 Hierbij het actuele nieuws vanuit dorpshuis 't Honk. NL-doet Zaterdag 12 maart was het lekker druk bij 't Honk. Het was prima weer om binnen, maar ook buiten de handen uit de mouwen te steken. Nadat de koffie met lekkers naar binnen was gewerkt is iedereen fanatiek aan de slag gegaan. Veel schoonmaakwerk is weer opgepakt. Buiten is ons tuinhuisje verwijderd om ruimte te maken voor de nieuwe overkapping. Verder is een gedeelte bestrating bij het bruggetje achter 't Honk opnieuw aangebracht. Een heuse trilplaat mocht zelfs worden gebruikt. Dank allemaal voor jullie bijdrage die dag. barbecue 's Middags was er een barbecue om deze dank verder kracht bij te zetten. Door het dorp voor het dorp is hierop van toepassing. Wilt u volgend jaar ook naar de gratis barbecue? Meldt u zich dan nu aan als vrijwilliger bij Agnes Drost. Immers, vele handen maken licht werk. overkapping Het hout voor de overkapping is inmiddels binnengekomen en wordt verder voor montage/plaatsing voorbereid. Mochten we een beroep op u doen om te helpen, laat de vragers dan niet in de steek. En eh, met die pannen is ook mooi geregeld. Dank je wel. planning activiteiten Verder kunt u voor reserveringen terecht bij Simon Steigenga. Tel , simon-ria@home.nl of via Namens het stichtingsbestuur, Gerrit van der Steege. Tel.: , g.vandersteege@hetnet.nl 18

18 STRAK YN IT FEL DE BUORREN DEL.. Lêsten op in sneon wie ik al op e tiid wekker. Ik tocht ik gean foar de kofje earst mar efkes in rûntsje om, want jo moatte op e âlde dei al wat yn beweging bliuwe fansels. Soks is goed foar de spieren en jo bliuwe wat strakker yn it fel, is t net sa? Ik wie net de iennichste dy t op it idee kommen wie om efkes in frisse noas te heljen, want op it sportfjild wiene in stikmannich manlju en froulju oan it omavensearjen. Ik bliuwde efkes stean, want ik bin wol wat nijsgjirrich oanlein en woe wolris witte wat se oan it dwaan wiene. Boppedat wie it ek wol in moai gesicht. De iene yn in fluorisearjend giel jaske, de oare yn it knaloranje en wer in oar yn it soerstokjeroze. It stie tige fleurich sa op dy grize moarn. Se draafden hieltyd op en del. Dat duorre noch al aardich, mar ynienen hâlden se op. Neffens my om t ien fan harren in lins ferlern hie of sa, want fuort letter krûpten se mei syn allen oer de grûn. Wol moai no, dat se dan ek allegearre sa helpe te sykjen, soks jout al in wy gefoel, fine jo ek net? Wêr sjogge jo dat tsjintwurdich noch? Ik leau wol dat se it ding wer fûn ha, want al rillegau kamen se wer oerein. Doe setten se it wer op in draven, mar no gongen se de dyk út. Se kamen ek by my del. En dan moat ik efkes sjen, hin. Ik kin der wier neat oan dwaan, mar dan sakket myn eachopslach automatysk wat nei ûnderen. En ik moat sizze, dy hinne en wer skommeljende broadjes yn dy strakke, glêde broeken kinne it besjen leie hear. It is wier in lust foar it each. 19

19 Doe betocht ik hoe moai it wêze soe as de frou dêr ek by wêze soe. Sy hat de broek ek altyd strak om it gat, al hat dat neat mei hurddraven te krijen... Sadwaande gong ik gau op hûs oan en ik fertelde Beitske dat ik wat sjoen hie wat my krekt wat foar har like. Beitske sels wie dêr net hielendal wis fan, dat doe ha ik sein dat se it earst wol efkes yn e keamer probearje koe. Dat woe se wol en it duorre net lang as dêr gong se. Plat op it liif en hingjend op e ûnderearmen tigere se troch de keamer. Earst ûnder de itenstafel troch, want jo moatte net te dreech úteinsette, doe om e stuollen hinne en úteinlik ûnder de salontafel troch. Om t ik in blyn fertrouwen yn myn Beitske ha, hie ik har ek in sopdoekje meijûn. Sa koe se fuortdaliks ek de flier himmelje, want it moat fansels wol sin ha as jo soks dogge, no? Doe t se klear wie hie se wol in grouwe reade holle en rûn it swit har by alles del, mar soks giet wol wer oer. Ik sei tsjin har dat se skoan meidwaan koe op sneontemoarn, want jo moatte op it lêst al wat derby hearren bliuwe, is it net sa? Sadwaande sette myn Beitske de oare sneons ôf nei it sportfjild. Wat hie se dêr in sin oan. Yn e iere moarn stie se al klear. En ik moat sizze, myn lange ûnderbroek stie har prachtich! Hielendal optein gong se dy kant út, om fuort letter hielendal oerstjoer werom te kommen. Der wie gjin kop op it fjild! Nei in tillefoantsje kamen wy der efter dat de hiele bootcamp samar opdoekt wie. Dat begrutte my sa raar om Beits, dat ik har fuortdaliks mar tasein ha dat se tenei alle sneonen in healoere by ús troch de keamer tigerje mei. Soks hat ek nochris allinnich mar foardielen; Beitske bliid, it kostet gjin reade sint en it hûs is sa skjin as de brân! 20

20 Oproep Tijdens het Exmorster Rûntsje in mei willen we de kerk open stellen voor een ieder! Natuurlijk is de kerk van binnen te bewonderen. Verder willen we de bezoekers de mogelijkheid bieden om een bijbelquiz te doen en andere raadspellen aanbieden. Daarom: Wie heeft ideeën om vragen te bedenken voor een bijbelquiz. Wie heeft bijzondere voorwerpen waarvan het gebruik geraden kan worden, ofwel, wie heeft voorwerpen die gebruikt kunnen worden voor een raadspel. Graag ideeën hiervoor inleveren bij Pieter Dijkstra uiterlijk 15 april. 21

21 Oproep Daarnaast willen we in de zomermaanden tijdens het toeristenseizoen een fotocollage verzorgen in de kerk rond het thema Exmorra/Allingawier vroeger en nu, wat is veranderd in 75 jaar (rond 1940 rond 2016) Graag komen we daarvoor in contact met mensen die oude foto s hebben van gebouwen, mensen, straatbeeld of situaties die ongeveer 75 jaar oud zijn. Aansluitend willen we dan ook graag een foto van hetzelfde gebouw, persoon, straatbeeld of situatie van heden. Graag hiervoor contact opnemen met of inleveren voor 15 april bij Abe Stremler. Alvast bedankt voor uw/je medewerking 22

22 Oerend hard... Door Johan Swieringa Annekedote. Eenmaal het Mavodiploma op zak en na de zomer van 1973 op de Havo in Alkmaar zag ik snel in dat nog 2 jaar studeren niet mijn ding was. Vandaar dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering een bonnetje uit de NCRV gids invulde waar ik mijn belangstelling voor het werken bij de Rijkspolitie kenbaar maakte. If you can t beat them, join them, moet ik gedacht hebben. Tot grote opluchting van mijn ouders, die vaststelden, dat het eindelijk goed zou gaan komen met mij. Wat ik mij herinner van de noodzakelijke keuringen, was dat ik wel erg jong was in vergelijking met de rest. Waarschijnlijk de jongste sollicitant van Nederland. Nadat ik bij de selectiecommissie had verteld, dat mijn motivatie was: het avontuur en boevenvangen, sloot de psycholoog de keuring af met de conclusie: We moeten het maar proberen met dit ventje. Aangezien ik toen nog niet de minimale leeftijd van 17 had bereikt, (de schrijver is van 18 april 1957), kon ik in afwachting van plaatsing op de opleidingsschool te Apeldoorn alvast gaan werken op het hoofdbureau in de provincie van je woonplaats. Je moest namelijk minimaal 17 jaar oud zijn in de maand waarin een opleiding zou starten. In mijn geval zou dat 1 april 1974 worden. Zodoende schreef op 1 november 1973 de Rijkspolitie mij in bij het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds en had ik een vaste baan. Ik moest namelijk 5 maanden zien te overbruggen. Ik was dus nog maar 16 jaar oud en aangezien ik de Havo in die plaats vaarwel had gezegd startte mijn arbeidzame leven vanaf die datum. Maar voordat ik lid werd van het ABP maakte ik op deze gedenkwaardige dag opnieuw kennis met twee leden van hetzelfde pensioenfonds, namelijk Rijkspolitie-patrouille Oostenbroek/de Vries. 23

23 Op mijn Garelli was ik met plm. 90 km/u op weg naar Alkmaar. Voorover gebogen op de brommert, met de borst leunend op mijn legerdumppukkel, die vastgesnoerd zat op de tank, moest ik mij namelijk om uur melden bij het hoofdbureau rijkspolitie Noord-Holland in Alkmaar. Namen op de pukkel van Deep Purple, Woodstock, Creedence Clearwater Revival, en Che Guevara waren de belichaming van mijn wereldje op dat moment. De flower power periode was ten einde, de oorlog in Vietnam nog niet en de oliecrisis was net begonnen. Kortom de tijd waarin seks vies was het milieu schoon. Terwijl ik over een rechte weg door de polder reed, hoorde ik ondanks het snerpende geluid dat uit de op de Garelli gemonteerde expansiepijp kwam, op enig moment mijn naam. De helmplicht kwam later in 1975 zie je. Toen ik achterom keek, zag ik dat die naam werd uitgesproken via de megafoon van een achter mij rijdende VW politiebus en wel door the one and only wachtmeester der rijkspolitie 1 e klasse Oostenbroek. Een goede bekende bij alle stoute jongentjes uit de Wieringermeer polder. Aangezien ik ter plekke geen vluchtweg zag moest ik wel stoppen. U raadt het al, helemaal in de stress door deze staande houding. Toen ook al gold dat als je de politie nodig hebt ze er niet zijn; maar als je ze er even niet bij moet hebben, zijn ze er. Het resultaat was: de brommert in de bus van de politie en Johan in de bus van het openbaar vervoer. Twee uren verder meldde ik mij uiteindelijk te laat op mijn eerste werkdag bij het politiebureau in Alkmaar. U zult begrijpen, dat je dan in een keer een bekende verschijning bent op je allereerste nieuwe werkplek. Als autopoetser/bordenwasser/koffiezetter enz. vervulde ik vanaf 1 november 1973 tot en met eind maart 1974 getrouw al mijn plichten die deze arbeidsovereenkomst van mij vroeg. Ik begon duidelijk helemaal onderaan de hiërarchische ladder van het door een rangenstelsel vergeven politiebedrijf. Wist ik veel dat het verstand steeg met het aantal strepen op je schouder. Op 1 april 24

24 1974 meldde ik mij bij een voormalig megaklooster van de RK kerk aan de Arnhemse weg te Apeldoorn, dat een van de 2 landelijke opleidingsplaatsen was van de Rijkspolitie. De RP was hoofdzakelijk werkzaam op het platteland en dat trok mij meer dan de Gemeentepolitie, die voornamelijk in steden werkzaam was. Op dit moment is de huidige Nationale Politie de moderne variant van de RP. Na 40 jaar zijn wij weer, waar de overheid 40 jaar geleden ook al eens was en hoeveel miljoenen zou al dat gereorganiseer gekost hebben. Maar dat terzijde. Ik kwam fris en fruitig de organisatie binnen en stelde al snel vast, dat ik een totale nobody was. De opleiding was paramilitair. Hard en streng. In de pikorde stond een adspirant, zoals ik onderaan de ladder. Een afgestudeerde wachtmeester (nu agent) stelde al wat voor. Een wachtmeester 1 e klasse (nu hoofdagent), dat je automatisch werd na 5 jaar dienstverband stelde al wat meer voor. Maar de top van de toenmalige organisatie was een opperwachtmeester (nu brigadier) en de adjudant (nu inspecteur). Die laatste twee rangen werden belichaamd door mijn klassendocenten. Ik vreesde met grote vrezen. Op de Mavo was immers de leraar je vriend en je mocht hem bij de voornaam noemen, want het was vaak een overjarige hippie. Als het pakje North State sigaretten op was, haalde een van ons nieuwe onder het motto: Ren je poten uit je reet voor een North State. Vervolgens pafte hij tijdens de les verder met een nieuw pakje. Kortom ik zat nu duidelijk in een opleidingskamp en niets herinnerde mij meer aan de leuke middelbare schoolperiode waar vrijheid blijheid was. Achteraf gezien het slechtste jaar van mijn leven. Maar ondanks de prestatiedruk, of misschien wel daardoor, overleefde ik 1 jaar opleiding er werd als wachtmeester jongste categorie geplaatst in de gemeente Wonseradeel. Toen was er in elke landelijke gemeente een rijkspolitiegroep geleid door een adjudant. Als nieuw aankomend lid van die groep werd van je verwacht verplicht een standplaats te bekleden voor de duur van 5 25

25 jaar. Zoals de goede lezer kan begrijpen mocht je vervolgens als wachtmeester der rijkspolitie 1 e klasse verder solliciteren binnen de organisatie. Op 1 april 1975 was ik nog steeds maar 17 jaar oud. Op mijn niet meer opgevoerde Garelli kwam ik de Afsluitdijk over rijden. Ik wist mij dit keer, klein detail, wel op tijd te melden bij adjudant Otten in Witmarsum aan de Gysbert Japiksweg 19. Strak in het pak, pink op de naad van de broek en hand aan de pet salueerde ik conform de schoolvoorschriften voor deze in mijn ogen allerhoogste baas van de politie. Zijn reactie was verbijsterd toen hij tegen mij zei in gemoedelijk Drents, dat ik de flauwekul die de school mij had aangeleerd maar snel moest vergeten. Ik belandde werkelijk vanaf dat moment van de figuurlijke hel in de figuurlijke hemel en dit was de beste baas die ik achteraf gezien waarschijnlijk heb gehad. En mijn standplaats, zo bepaalde hij, werd Makkum. Bij mij bekend vanwege de autocross, waar indertijd strijd werd geleverd tussen coureurs uit hoofdzakelijk West-Friesland (o.a. mijn vriend bline Jan de Vries) en DE FRIEZEN! Maar hoe zat het nu ook al weer met die motoren. Na 150 jaar industrieel gezien het voortouw genomen te hebben, kwam het Verenigd Koninkrijk rond 1975 in een economisch dal te zitten. Vooral de Engelse auto en motoren industrie lag op zijn kont en het land werd geregeerd door de Unions. Op de elektrische tram reden de stoker en de machinist nog mee, omdat werkloos zijn niet werd aanvaard door in het bijzonder de bonden/unions. Echter mevrouw Thatcher regeerde met straffe hand en saneerde veel. Toen in het Britse Gemenebest de zon onder ging, kwam hij op in het land van de rijzende zon, namelijk Japan. De verliezers van WO II werden de technische grootmachten van deze tijd. Voornamelijk op het gebied van transport hadden de Engelsen en de Amerikanen het nakijken. Met name de inspanningen in oorlogen hadden de Angelsaksen veel geld gekost en vasthouden aan verouderde techniek deed de rest. Duitsland werd autoland en Japan werd motorland. Zie ook op de 26

26 foto van de winnaars van de TT Assen gerekend vanaf 1925 tot 1970 wat ik bedoel. Wel geteld 25 keer Norton op 1 met stip, maar meneer Honda ontwikkelde in 1969 de motor van de 20 ste eeuw. Ondanks dat ene Peter Williams op een Norton nog in 1973 een TT race won op het eiland Man viel het doek in de racerij definitief voor de Engelsen. Conclusion: The Japs are coming. Bij de foto s; Uitslagen wegrace TT Assen vanaf 1925 tot en met 1970 en foto landgroep Rijkspolitie Wonseradeel voor het gemeentehuis Witmarsum tussen 1975 en Van boven af gezien van links naar rechts: Bovenste rij: Cor Nettinga (burgerkleding)/herman de Vries/Luitje Mulder/Jan Bouwhuis/Cor Hellinga en ja Gerben Brouwer, die met Yvonne Reitsma is getrouwd en Marco de Jong. Middelste rij: Jetze Huisman (burgerkleding)/evert Blaak/Johannes Swieringa/Frans de Vreeze en Johan Bergsma (burgerkleding) Onderste rij: Rob Schouten/adjudant Meinema/Burgemeester Tjeerdsma/Jelle the one and only Jaarsma/adjudant Kortenschijl en Cor Dokter mijn chef in Makkum. Volgende keer The Battle of Britain oftewel we gaan op vakantie met de motor naar Engeland. Johan (Brigadier)Swieringa 27

27 28

28 D o r p s b e l a n g Exmorra sinds 1957 NIEUWS van het DORPSBELANG EXMORRA Dorpsbelang vindt het belangrijk haar leden op de hoogte te houden. Waar houden we ons momenteel mee bezig? Riet gesneden bij de Opfeart: Zoals u heeft kunnen zien is het riet weggesneden bij de Opfeart. Hierdoor ziet het er weer verzorgd uit. Punt van discussie met het Wetterskip is nog de diepgang van het haventje. Maar dat wordt vervolgd. Struiken bij de Golle: Zoals afgesproken zijn de verwilderde struiken bij de Golle aan de kant van de weg ook verwijderd en heeft de gemeente nu de beplanting erin gezet. Er kan niet anders gezegd worden dan dat het er weer keurig uit ziet. NL Doet: Met NL Doet heeft u ons niet zoveel gezien in het dorp. Dat klopt, want wij zijn bezig geweest om een bankje in elkaar te zetten en deze te plaatsen bij het water op Surein. Hierbij hebben wij hulp gehad van Sjoerd Heinsma en Arno Capteijn heeft ons PK s en schepkracht geleverd. Waarvoor grote dank. Tijdens de Algemene Ledenvergadering op 1 april hoort u hier meer over. De speeltuin heeft nog een sopje gehad. Aan het sauzen van de leugenbank zijn we niet meer toegekomen, maar dat gaan we binnenkort nog oppakken. 29

29 Bebording aankondiging brug open op de Syl: Voor de vaarders onder ons. Er hangt een bordje op de brug bij de Syl en ook op de hoge brug richting Makkum waar je het 06 nummer kan bellen om de brug op de Syl op tijd open te krijgen. Wij proberen nog een bord vanaf Bolsward te krijgen, zodat het wachten op de Syl zoveel mogelijk beperkt wordt. Algemene Ledenvergadering: Onze jaarlijkse ledenvergadering staat gepland op 1 april a.s. in it Honk. Noteert u het in de agenda? Notulen en agenda worden nog huis-aan-huis bezorgd. Pannaveld: We zijn weer een stapje verder met het pannaveld. We hebben een begroting gemaakt en zijn nu bezig de financiering rond te maken zodat we spoedig kunnen starten met de constructie. We houden u op de hoogte van de ontwikkelingen. Onderhoud AED: Een AED hebben in ons dorp is prachtig en belangrijk. Er zijn de laatste tijd veel berichten in het nieuws geweest over niet onderhouden AED s. Wij zitten hier als Dorpsbelang bovenop. Een niet onderhouden AED is funest. Maar goed onderhoud betekent wel dat er kosten gemaakt moeten worden. De cursisten moeten getraind worden, de AED staat continue aan de oplader, er moeten pads in en de batterijen moeten regelmatig vervangen worden. Gelukkig hebben wij twee dorpsgenoten die deze verantwoordelijkheid op zich hebben genomen. Pieter Jan van Ooij 30

30 en Sylvia Piersma hebben alles uitgezocht zodat we de onderhoudskosten beperkt kunnen houden en het onderhoud zelf kunnen doen. Voor ca. 140 euro is het onderhoud voor het komende jaar weer voor elkaar. Wij krijgen hier geen subsidie voor. Dorpsbelang kan dit doen van het ledengeld wat wij van u ontvangen. Dank daarvoor!! Stemmen over Referendum 6 April 2016: Op 6 april 2016 wordt in Nederland een raadgevend referendum gehouden. U kunt dan stemmen over de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie (EU) en Oekraïne. In deze overeenkomst hebben de EU en haar lidstaten afspraken gemaakt met Oekraïne over politieke en economische samenwerking, en vooral over handel. Waarover gaat het referendum precies? Op het stembiljet komt de volgende vraag te staan: bent u voor of tegen de wet tot goedkeuring van de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne? Via de wet tot goedkeuring wordt ingestemd met de associatieovereenkomst. De Eerste en Tweede Kamer zijn met deze wet akkoord gegaan. Bij het referendum kunt u laten weten of u het daarmee eens bent of niet. Wat houdt een EUassociatieovereenkomst in? Een associatieovereenkomst is een politiek akkoord, een verdrag, tussen twee of meer landen die de banden willen aanhalen. De Europese Unie (EU) heeft meerdere van deze overeenkomsten gesloten, bijvoorbeeld met Chili en Marokko. Landen spreken er in af politiek en economisch meer te gaan samenwerken. Verder info via U bent weer even bijgepraat. Volgende maand meer! Website en adres dorpsbelang Exmorra: en info@exmorra.info. Een groet namens Dorpsbelang: Pieter Jan van Ooij, Hilda Ettema, Chris Drost, Sylvia Hemminga en Sarie Lycklama à Nijeholt. 31

31 32

32 JO SILLE IT MAR BELEVE! Briefkerij tusken Eksmoarre en Boalsert Beste Hindrik, Wa hie dat ea tinke kind dat wy noch ris mei mekoar skriuwe soene. Want sis no sels, sa folle kontakt hiene wy no ek wer net yn it ferline. Do bist ek in jier as 10 âlder as my en dan hat men faaks wer wat oare kunde. It heucht my noch dat we in kear by mekoar yn t partoer sieten. Mar ja, do hast noait in keatser west en ik ek net dus dat is op neat utdraaid. Wy wiene mear foar de neisit. En fierders kamen wy mekoar tsjin as der wat te reden wie yn Eksmoarre, op de P.C., de Freule, Blauhúster Merke en pinkstermoandei yn Boalsert. In pilske en efkes prate ik fûn it altyd moai as ik dy tsjin kaam. Mar do wiest altyd mei Freerk op en út en der hie ik gjin niget oan. Ik haw it altyd in deune miger fûn. En dat frommes fan him is krekt sa. Ik ha dyn ferhaal 3 keer oerlêzen, no ik sjoch se by dy foar de doar stean te preekjen, ik wit hokfoar nêst se weikomt. Do hast de doar efkes ticht hân en doe wer iepen dien. Ik hie him ticht litten, dat kin ik dy wol fertelle. En wist noch wol dy kear dat wy in Rys wiene by dat hynstespul? Do en ik mar bier helje en wanneart Freerk oan bar wie hie der gjin toast. En letter doe t wy om in flaubyt nei de fiskkarre fan Bylsma, wer t ús jongste jonge destiids yn stie, soene, wie syn mage fan streek. Letter doe t wy ús skelfiskje besnobbe hiene en wer te plak sieten, stie Freark by de karre, earst in sâlte hjerring, doe in lekkerbekje en dêrnei noch in bakje kibbeling. Hindrik, jonge, dan hawwe jo gjin lêst fan e mage! Mar genôch oer Freerk. In postsegel is him te djoer, mar do hast jieren mei him op en út west dat hy sil grif syn goeie kanten ek hawwe. Wat my fierder suver in bytsje skrutel makket yn dyn brief is dat praat oer "eroatyske ferhalen". Ik bin "romtinkend". Manlju mei 33

33 manlju, froulju mei froulju, wannear t de minsken harren dêr goed by fiele haw ik der neat op tsjin. It wurdt oars as folwoeksenen mei lytse bern omslaan. Kin ik my neat by foarstelle en haw ik ek gjin begryp foar. Mar do kinst my fan alles wol fertelle, ik skrik net sa gau mear wat erotyk oanbelanget. Ik haw it dêr ek mei Lourdes oer hân en dy sei, " het is goed, ik vond Hindrik altijd wel aardig". Mar miskien doelst do dêr hielendal net op, en wolst do witte hoe as it mei Lourdes en my sit? No, Hindrik jonge, it ienigste wat ik dy fertelle wol, wannear t wy op bed gean is, somtiden jouwe wy ús fuort del en somtiden jouwe wy ús net fuort del. Mar oer it libben hjir is genôch te fertellen. Yn it koart sil ik dy fertelle wat ik oant no ta by it ein han ha en dan gean ik yn de folgjende brief fierder mei wat hjir de deistige gong fan saken is. Doe t wy hjir kamen lei de boel der suterich by. Ik haw earst seis wiken yn e bamboe omslein, dêrnei haw ik 50 bananebeammen fourthelle en 4 kokosbeammen, sadat der wat romte en ljocht kaam. Dêr bin ik no drok oant túnkjen, mar it is in hiele útsikerij hoe en wat as de beantsjes hjir groeie wolle. Ik haw 6 kilo ierappels set mar oant no ta binne der 3 boppe de grûn. En it binne fan dy glêzige dingen, patat ierpels sis mar. Ik ha se dan ek setten as foer foar de bargen. Oer de bargen sprutsen, ik haw krektlyn in baarch ferkocht dy t it yn t earstoan net goed die. It bist die oars net as rûntjes rinne en woe net mear frette en sûpe. Ik hie al in grêf foar har groeven want ik tocht dat wurdt neat mear. It bigje is nachts al rûntsjerinnende wei yn it gat fallen wat ik foar har groeven hie. Der fûn ik har de oare deis. Mar se libbe noch, dat ik ha se derút helle. En letter op e dei, doe t ik om bargefoer fourt wie, seach ik yn e etalage fan de ferkeaper," Sow milk replacer" stean. " Zeugenmelk vervanger". Fan..., jawol, Friesland Campina. Ik haw fuort 10 pakjes kocht. De baarch hawwe wy hjoed ferkocht en weage 27 kilo. Mar it gie my wol oant hert want ik hie in bân mei it bist opboud. As ik gnoarde, dan gnoarde it bist werom. As ik oer har búk struts dan gong se omtrint op e rêch lizzen en gnoarde dat it in lust wie. Mar hjoed is se ferkocht en is se raar oan har ein kommen, 34

34 want de minsken hjir sjogge in barich mear as in gebrûksfoarwerp dan as in libben wezen dy t ek gefoel en emoasjes hat. Ik besykje om dêr wat feroaring yn oan te bringen, en dêrom hawwe wy as earste en ienichst bedriuw op de Filippijnen "skarrelbargen". Oant no ta hielendal gjin respons mar, "de oanhâlder wint". De hinneboel wol noch net rjocht. Mar ik haw ferline jier, krekt foar de krystdagen, in pear echte leghorns keapje kinnen dy t foar de dea wiene. Doe t ik de hintjes beseach hie ik wol foar it ferstân dat se noch net op e ein wiene. Se hawwe hjir in wike as 4-5 goed te fretten hân en se lizze no eltse dei in aai. Ik haw der in krielhoantsje bysetten en ik wol besykje om hinnen te krijen dy t in slach lytser binne mar wol aaien lizze. Spitigernôch haw ik der oant no ta noch net safolle súkses mei, want de hoanne is een "watje". Foarhinne yn e Walden hiene wy hoannen dy fleagen de hûn, somtiden ús, en inkeld it hynder oan as wy te ticht by kamen. Dizze skammet him suver as er in hin trêdet. Mar hjir yn e omkriten binne ek wol oaren te krijen ha ik al sjoen. Dy krije itselsde fretten as de fechthoannen en dy sjogge goed fel út de eagen, dat dan moat san ien der mar mei rêde. Somtiden gean ik nei it internetcafe hjir yn it doarp en besykje dan it Doarpsnijs te lêzen, want dêr hie ik altyd wol niget oan. Der binne berjochten dêr wurd ik melankelyk fan en fan oare dingen tink ik, "hoe krije se it yn e kop?" No haw ik lêzen dat der in "insektehotel" makke wurde sil. Minsken, minsken wat helje jimme ut? Hjir by ús tilt it op fan de insekten. Miljoenen, ja miljarden binne hjir. En allegearre stekke se, knipe se en bite se om it leven. En de measten binne ek noch giftich. En do kinst der fan allerhande krupsjes fan krije. Ik soe sizze, net dwaan, net dwaan. Jimme witte net wat as jimme oanhelje mei dat krobbegoud. En wat my ek wat stikelich makke is dat verhaal fan dy plysje út Allingawier, Sweringa, Swierema as soksawat. Dy hat it mar oer Norton motors. As jo syn verhaal neigean, dan hat der nea better 35

35 motor west as Norton. Ik knyp de teannen bymekoar as ik soks lês. No is Sweringa as Swierstra ek dejinge dy t miende dat hy Jouke Gietema in bekeuring jaan moast omdat hy moarns ier en betiid op syn brommerke mei in gongkje fan in bennewein nei Bonjeterp gie sûnder helm. Syn mem sil wol grutsk op him west hawwe. It jout jo te tinken is t net? De sterke fan Eksmoarre wie net fyn genoch dus nei Makkum. Jout jo wer te tinken is t net?? Ik sels haw jierren lang Ingelske motors riden. Ik haw sels in Norton hân, in " 16 H " sydklepper ut 43. Prachtige masine. Mar om no sa op te hemeljen fan Norton sa as hy docht dan doocht it ergens net. Hy praat net oer, om mar wat te neamen, in B.S.A. Goldstar, of in A.J.S. Boyracer, in Royel Enfield Bullet, in Triumph Bonneville. ( Triumph is de ienigste Ingelske moter fabrikant fan eartiids dy t hjoed de dei noch motors makket). En hielendal praat er net oer it bêste wat der yn Ingelân makke is wat motors oanbelanget, de "Vincent". Ha, wat seist, foarhinne setten wy in pear brede nokken, by Leo Schuil út Ljouwert wei, in ús A.J.S. ut 1953 en dan fleagen we mei 140 oer rykswei 32. Gewoanwei mei de 27 mm Amal kaburateur der oan en de orginele magneetontsteking mei in hendelstje foar foar- en neiontsteking oan it stoer. En as jo it oer in motor hawwe dy t moai rûn, dan is dat in Dútske masine, in Horex. In motor dy t by "eltse lantearnepeal" in slach die. Mar it ferhaal is noch net op e ein ha k wol begrepen, wa wit komt der noch wat romtinkerder praat. No, Hindrik jonge, ik lit it hjir earst mar by. Want oars wurdt de slúf te grou. It makket my net út as der in postsegel mear op moat, mar grouwe slúfkes wurde hjir by de post faak iepen makke, want der koe wolris wat mear yn sitte as alinnich in brief. Mar ja, sa giet soks hjir no ien kear. Ik wit net asto noch postsegels garrest, mar ik sil besykje om ferskate segels te keapjen. Der binne moaie by hear, mei allegear ferskate fûgels as flinters. De groetnis fan dyn maat Fokke 36

36 FAN ALLES WAT. Voor we het weten is het alweer 1 april en gaan de deuren van ons museumdorp weer open. Het is dus de hoogste tijd om u op de hoogte te stellen van de veranderingen op ons erf. Onze nieuwe naam is Fries Belevingsdorp Aldfaers Erf! Er komt meer beleving in het museumdorp. De schoenmakerij en de slijterij hebben een mooie plekje gekregen. Het schooltje en de grutterswinkel zullen te zijner tijd hun intrede doen in Allingawier. Ook komt er een educatief programma voor de kinderen van de basisschool. Als kleine Sjoerd kunnen ze ervaren hoe het leven er vroeger aan toe ging en vervolgens gezellig oudhollandse spelletjes spelen in de speelboerderij. Vanzelfsprekend blijven de bakkerij met de heerlijke drabbelkoeken, de schilderwerkplaats, de boerderij, de smederij enz. allemaal deel uitmaken van ons prachtige belevingsdorp. Om het Fries Belevingsdorp in stand te kunnen houden zijn er veel vrijwilligers nodig. Wij hebben mensen nodig in de kassa/ informatie, in de bediening, voor tuinonderhoud, in de keuken en voor algemeen onderhoud. Ook hebben we dit seizoen weer vakantie/weekendhulpen nodig (vanaf 13 jaar) Dus bent u het thuis zitten zat en wilt u deel uitmaken van een groep enthousiaste vrijwilligers om samen een toptijd te beleven? Neem dan gerust contact met ons op via info@aldfaerserf.nl of tel: Wij hopen u komend seizoen hartelijk te mogen begroeten als vrijwilliger,vakantie/weekendhulp of natuurlijk als gast! 37

37 ****************************************************************************************** Begrafenisvereniging De Laatste Eer Exmorra Allingawier Beste dorpsgenoten in Exmorra-Allingawier, Wij nodigen u van harte uit voor het bijwonen van onze jaarlijkse ledenvergadering welke zal worden gehouden op dinsdag 12 april a.s., om uur in t Honk. Tot dan. Het bestuur. ****************************************************************************************** Vermist In de week voor Kerstmis 2015 is er een beeld uit mijn tuin mee genomen. Het gaat om een meisje, het andere beeld wat er bij hoort, het jongetje, is er nog. Er is overal gezocht maar niet gevonden. Wie o wie weet waar het beeld is. Het zo erg fijn zijn als het beeld weer terugkomt. Mocht u weten waar het beeld is graag contact met mij opnemen. Alvast bedankt. F. Reitsma-Oord (572697) 38

38 HARTWEEK: COLLECTE HARTSTICHTING VAN 17 t/m 23 APRIL Uw hulp is belangrijk. De Hartstichting kan haar werk alleen doen dankzij giften van de Nederlandse bevolking. Daarom doen wij een dringend beroep op u om tijdens de Hartweek een bijdrage te geven. De feiten: In Nederland zijn 1 miljoen hart- en vaat patiënten. Elke dag overlijden er 108 mensen aan hart- en vaatziekten. Zo lang levens te vroeg stoppen blijven wij doorgaan. Meer weten? Kijk op Mogen wij op uw steun rekenen? Namens de commissie leden: P. Lycklama à Nijeholt, Allingawier S. Zijlstra-Swart, Exmorra G. de Boer-Bartsma, Exmorra ****************************************************************************************** De verkoop middag van de Israël producten heeft het mooie bedrag van 225 euro op gebracht. Alle deelnemers hartelijk dank hiervoor. Hartelijke groeten van Trienke en Hinke ****************************************************************************************** 39

39 Bloemen-verkoop-actie-ZWO zaterdag 16 april 2016 in Exmorra en Allingawier vanaf 9.00 uur verkoop: Dorpsstraat 55 Exmorra vanaf 9.30 uur komen we bij u langs. kosten: 3,00 per tray. doel: 1. boeren in Malawi 2. jongeren in Zuid-Afrika van harte aanbevolen namens de ZWO com. Tot ziens... 40

40 Buurtzorg in de laatste fase van het leven Woensdag 20 april is er een bijeenkomst van het Palliatief Netwerk van uur in Café Restaurant de Groene Weide te Bolsward. Café Doodgewoon wil bereiken dat mensen over dit onderwerp beter geïnformeerd zijn en er met elkaar over durven te spreken. Op deze avond zullen mijn collega Melia Beekman en ik, een presentatie geven over de thuiszorg in de laatste fase van het leven. De gedachte dat je eens komt te staan voor de situatie dat jijzelf, je partner of anderen te horen heeft gekregen dat er geen behandeling meer mogelijk is, levert veel vragen op: Wanneer kom ik te overlijden? Hoe zal het gaan? Zal er pijn zijn of benauwdheid? Waar zal ik sterven? Melia en ik zullen vertellen welke zorg wij thuis kunnen bieden aan cliënten en ook aan diegenen die hen bijstaan. Immers, hoe beter de cliënt en de mantelzorgers geïnformeerd zijn, des te beter kunnen zijzelf aangeven hoe zij de laatste periode willen leven en zorg krijgen. Wij richten ons niet alleen op de lichamelijke verzorging maar ook op de geestelijke en de sociale kanten van het ziek zijn. Mantelzorgers zijn onmisbare krachten waarmee samen gewerkt wordt. De eigen regie voeren, zelfredzaamheid en er een zinvolle tijd van maken. Als gastspreker komt Janine Welbedacht. Coördinerend verpleegkundige van het Hospice de Kime uit Sneek. Om thuis te kunnen blijven is er soms ondersteuning nodig van vrijwilligers naast de thuiszorg. Janine komt vertellen over de mogelijkheden voor vrijwillige palliatieve terminale zorg. Er kan ook een keuze gemaakt worden voor opname in het Hospice. Zij vertelt daar boeiend over. Tweede gastspreker is Erica Gerbrandy, Verpleeghuisarts bij Patyna, locatie Bloemkamp te Bolsward. Zij vertelt hoe zij als arts de bewoners bijstaat tijdens de laatste levensperiode en welke mogelijkheden zoals medicatie zij tot haar beschikking heeft. De meeste mensen sterven aan de ziekte en verminderde krachten. Er 41

41 kan de keuze gemaakt worden voor palliatieve sedatie en in nog mindere mate voor euthanasie. Wat is het verschil? Deze avond zal vooral informatief zijn. Er is voldoende tijd om vragen te stellen en van gedachten te wisselen met elkaar. We zien u graag. Melia Beekman en Ingrid Jonkhout, Wijkverpleegkundigen Buurtzorg Bolsward. *********************************************************************************** 42

42 GESLAAGDE SPELMIDDAG BUURTVER. TRIJE YN IEN Op woensdagmiddag 2 maart hebben de buurtkinderen van Trije yn ien een spelmiddag beleeft. Om zijn we van start. We hadden 16 voorwerpen onder een kleed gedaan, de kinderen mochten er 25 sec. naar kijken en vervolgens per individu opschrijven welke voorwerpen ze hadden onthouden. Jeljer had maar liefst 11 goed, knap gedaan. Daarna mochten ze op zoek naar de voorwerpen, die verstopt waren in de kantine. Nog een hele klus met hier en daar wat aanwijzingen zijn ze allemaal gevonden. Daarna hebben we een spelcircuit gedaan. Sjoelen [ Aise gooide erop los en scoorde de meeste punten], ring gooien [dat was voor Hilde weggelegd maar liefst een score van 375], belleblazen en door een ringen blazen [ hier was Redmer erg goed in maar liefst 22 bellen door de ring geblazen ], knikkerbaan en bal gooien in de klompen, dit was wel het moeilijkste spel maar Else gooide de ballen zonder enige twijfel in de klompen. Toen iedereen klaar was met de spellen zijn de punten geteld en kwam Hilde als winnaar uit de bus, GEFELICITEERD. Tot slot kwamen de bingokaarten op tafel en ging Else er met de hoofdprijs vandoor. Om ging een ieder tevreden naar huis. Groet, Klaaske Feenstra en Agnes van der Meulen 43