ORDE VAN DIENST. vierde zondag van de Veertigdagentijd. Klein Pasen

Transcriptie

1 ORDE VAN DIENST vierde zondag van de Veertigdagentijd Klein Pasen ook wel zondag Laetare : Verheugt u Viering Heilig Avondmaal Voorganger: ds. J. Ridderbos, Assen Gastvrouw / lector: Jantie de Vries Diaken: Marjon v.d. Pouw Organist: Hugo de Graaff Koster: Henk Flierman zondag 6 maart 2016 Protestantse Gemeente De Graankorrel te s-graveland

2 2 Welkom en mededelingen Voorbereiding V: De Heer zij met u. G: Ook met u zij de Heer. V: Onze hulp is in de naam des Heren G: die hemel en aarde gemaakt heeft. Drempelgebed Lied 122: 1 en 3 1 Hoe sprong mijn hart hoog op in mij, toen men mij zeide: Gord u aan om naar des Heren huis te gaan! Kom ga met ons en doe als wij! Jeruzalem, dat ik bemin, wij treden uwe poorten in, u, Godsstad, mogen wij ontmoeten! Jeruzalem, van ver aanschouwd, wel saamgevoegd en welgebouwd, o schone stede, die wij groeten. 3 Bid heil toe aan dit Vredesoord: dat die u mint bevredigd zij, dat vrede in uw wallen zij, gezegend zij uw muur en poort! Jeruzalem, dat ik bemin, wij treden uwe poorten in om u met vrede te ontmoeten! Om al mijn broeders binnen u, om s Heren tempel wil ik u, o stad van God, met vrede groeten.

3 Gebed bij de opening van het Woord 1 e Schriftlezing: Jozua 4: 15-24, en 5: De rivier stroomt weer vol 15 De Heer had tegen Jozua gezegd: 16 Zeg tegen de priesters dat ze met de heilige kist uit de Jordaan moeten komen. 17 Dat had Jozua gedaan, 18 en de priesters waren de Jordaan uit gekomen. Meteen ging de rivier weer stromen, en het water stond weer net zo hoog als eerst. 19 De Israëlieten bereikten de overkant van de Jordaan op de tiende dag van de eerste maand. Ze maakten een kamp bij de stad Gilgal, ten oosten van Jericho. 20 En de twaalf stenen die de mannen uit de Jordaan gehaald hadden, werden daar rechtop gezet. 21 Toen zei Jozua tegen de Israëlieten: Als jullie kinderen later vragen wat die stenen betekenen, 22 zeg dan het volgende: Wij zijn dwars door de Jordaan naar de overkant gelopen, over droge grond. 23 Want de Heer hield het water tegen. Op dezelfde manier heeft hij ons volk vroeger naar de overkant van de Rietzee gebracht. 24 Door die wonderen zullen alle volken op aarde weten hoe machtig de Heer, onze God, is. En door die wonderen zullen jullie hem altijd dienen. De Israëlieten vieren het Paasfeest 10 Toen de Israëlieten in het kamp bij Gilgal waren, vlak bij Jericho, vierden ze het Paasfeest. Dat was op de avond van de veertiende dag van de eerste maand Na het Paasfeest viel er geen manna meer uit de hemel. Vanaf toen bakten de Israëlieten brood van het graan dat in het land groeide. Het hele jaar door aten ze voedsel dat van de akkers in Kanaän kwam.

4 4 Lied 537: 1 t/m 4 2 Zo spreekt de God die alles weet en ziet: Ik durf uw vasten niet vertrouwen. Als gij de zwervers niet uw woning biedt durf Ik uw vasten niet vertrouwen. Schenk uw brood aan de geboeiden schenk uw troost aan de vermoeiden. Anders hoor Ik naar uw smeken niet, en durf uw vasten niet vertrouwen.

5 3 En Jezus sprak: Bemin uw vijand ook; Heer God, wij staan voor U verlegen. Vergeef het kwaad, zo doet mijn Vader ook; Heer God, wij staan voor U verlegen. Want gij zijt ook zelf geschonden door een menigte van zonden, en mijn Vader, Hij vergeeft u ook. Heer God, wij staan voor U verlegen. 4 En Jezus zegt: Mensen, verdraag elkaar, en Jezus woord zal ons bevrijden. Vergeet uzelf en dien elkander maar en Jezus woord zal ons bevrijden. Aan elkander prijsgegeven vindt gij honderdvoudig leven. Jezus zegt: Mensen, bemin elkaar. En Jezus woord zal ons bevrijden. 2 e Schriftlezing: Lucas 15: Jezus gaf ook dit voorbeeld: Een man had twee zonen. 12 De jongste zoon zei tegen zijn vader: Vader, ik wil mijn deel van de erfenis nu hebben. De vader gaf hem wat hij vroeg. 13 Een paar dagen later pakte de zoon al zijn spullen bij elkaar en ging weg. Hij ging naar een ver land. Daar gaf hij al zijn geld uit aan een leven vol plezier. 14 Toen alles op was, kwam er een grote hongersnood in dat verre land. De zoon had niets meer te eten. 15 Daarom ging hij werken bij één van de mensen in dat land. Die stuurde hem naar het veld om op de varkens te passen. 16 De zoon had zo n honger dat hij zelfs het varkensvoer op wilde eten. Maar niemand gaf hem iets. 17 Toen dacht hij: Thuis hebben zelfs de armste knechten altijd genoeg te eten. En ik ga hier dood van de honger! 18 Ik zal naar mijn vader teruggaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb me slecht gedragen tegenover God en tegenover u. 19 Ik verdien het niet meer om uw zoon te zijn. Behandel mij voortaan net zoals uw armste knechten. 20 Toen ging de zoon terug naar zijn vader. De vader zag zijn zoon al vanuit de verte aankomen. En meteen kreeg hij medelijden. Hij rende naar

6 6 zijn zoon toe, sloeg zijn armen om hem heen en kuste hem. 21 De zoon zei: Vader, ik heb me slecht gedragen tegenover God en tegenover u. Ik verdien het niet meer om uw zoon te zijn. 22 Maar de vader zei tegen zijn knechten: Haal snel mijn mooiste jas voor mijn zoon en trek hem die aan. Doe een ring om zijn vinger en doe schoenen aan zijn voeten. 23 Haal het vetste kalf en slacht het. We gaan eten en feestvieren! 24 Want mijn zoon was dood, maar nu leeft hij weer. Ik was hem kwijt, maar ik heb hem weer gevonden. Toen gingen ze feestvieren. 25 De oudste zoon was nog op het land. Toen hij thuiskwam, hoorde hij dat er muziek gemaakt werd, en dat er werd gedanst. 26 Hij riep één van de knechten en vroeg waarom er feest was. 27 De knecht zei: Je broer leeft nog! Hij is terug, en je vader heeft het vetste kalf laten slachten. 28 Toen werd de oudste zoon kwaad. Hij wilde niet naar binnen gaan. Zijn vader kwam naar hem toe en zei: Ga toch mee naar binnen. 29 Maar de zoon antwoordde: Ik werk nu al heel veel jaren voor u. En ik heb altijd gedaan wat u van mij vroeg. Toch hebt u voor mij nooit een dier laten slachten. Niet eens een geitje om feest te vieren met mijn vrienden. 30 Maar nu komt die zoon van u thuis en voor hem slacht u het vetste kalf! Terwijl hij uw geld heeft uitgegeven aan de hoeren. 31 Toen zei de vader: Lieve jongen, jou heb ik altijd bij me. En alles wat van mij is, is van jou. 32 Maar we kunnen niet anders dan blij zijn en feestvieren. Want je broer was dood, maar hij leeft weer. We waren hem kwijt, maar nu hebben we hem weer gevonden. Lied: Een vader had twee zonen (Hanna Lam) 1. Een va-der had twee zonen. De één ging ver van huis, ging in de vreemde wonen, hij bleef niet langer thuis. En al het geld dat

7 7 hij bezat, ver-bras-te hij daar in de stad. Toen kwam er hongersnood; en hij zat bij de varkens neer en had geen stukje brood. 2 Een zoon ging naar zijn vader, een arme bedelaar. Berouwvol kwam hij nader, de vader stond al klaar. Hij liep hem haastig tegemoet, en heeft hem weer als zoon begroet. Al was hij alles kwijt, de vader richtte een feestmaal aan en maakte hem geen verwijt. 3 Een vader had twee zonen; de één bleef buiten staan, hij wou niet binnenkomen, niet naar het feestmaal gaan. Hij vond zijn jongste broer te slecht. Toen wees de vader hem terecht: jij bent altijd bij mij, maar deze zoon die dood was, leeft! Kom binnen, wees toch blij. Uitleg en verkondiging

8 Lied voor de zondag Klein Pasen, Lied 546: 1 t/m Jeruzalem, verheug u in de vrijheid, stad van de Heer, die zeer te loven is! Wij heffen t hoofd omhoog, o Sion, gij zijt ons aller moeder, stad die boven is. 3 Jeruzalem, de stad van de belofte, verwacht een nieuw bestaan van hogerhand. De Zoon daalt van de Vader uit de hoogte en maakt de aarde tot zijn vaderland. 4 Daar zal zijn zegen zich alom verbreiden, in heel de wereld overvloed van brood. Zo zal het zijn aan t einde van de tijden, de dageraad van God is rozerood*. 5 Die in uw lijden zijt terneergezeten, leef uw verlosser gretig tegemoet, want deze tijden zijn U toegemeten, maar als Hij komt, dan maakt Hij alles goed. *Vers 4 rozerood: de liturgische kleur van deze zondag is roze.

9 9 Collecte DE TAFEL VAN DE HEER De Heer heeft zijn tafel klaar gemaakt voor mensen, jong en oud, die in Hem geloven en bij Hem willen horen. Daarom nodigen we jullie uit om straks naar voren te komen, bij de tafel van de Heer, voor brood en wijn/druivensap. Lied 840: 1 en 3 1 Lieve Heer, Gij zegt kom en ik kom want mijn leven is onder de macht gesteld van de Heer die mijn dagen en nachten telt en de Heer zegt kom en ik kom. 3 Want o Heer, ik zeg kom en Gij komt, ik zeg kom en Gij komt en uw bloed wordt wijn en uw lichaam brood voor wie hongerig zijn en uw naam wordt een lied in mijn mond. Gebed HEER, onze God, wij eren U, omdat U de wereld zo mooi en goed heeft gemaakt. U verdient onze dank, overal en altijd. Want U redt ons uit de macht van zonde en dood. U beschermt ons in de liefde van uw Zoon Jezus Christus, door Hem ontvangen we vergeving, verlossing en vernieuwing. Zo zijn wij uw kinderen. U roept ons om samen uw liefde te vieren en te getuigen in de wereld waar zoveel pijn en haat is. Van harte zingen we mee met allen die geloven en uw Rijk verwachten. Met heel uw schepping zingen we mee:

10 10 Zingen van een loflied: Lied 413: 1 en 2 1 Grote God, wij loven U, Heer, o sterkste aller sterken! Heel de wereld buigt voor U en bewondert uwe werken. Die Gij waart te allen tijd, blijft Gij ook in eeuwigheid. 2 Alles wat U prijzen kan, U, de Eeuwige, ongeziene, looft uw liefde en zingt ervan. Alle engelen, die U dienen, roepen U nooit lovensmoe: Heilig, heilig, heilig toe! Lofprijzing Gezegend zijt Gij, God onze Vader, en gezegend is Jezus die komt in uw Naam. Want Hij is uw sprekend evenbeeld, de eerstgeborene van een nieuwe schepping, het hoofd van de gemeente, zijn lichaam. In Hem hebt Gij willen wonen met heel uw volheid om al wat er leeft met U en met elkaar te verzoenen. Lezing uit 1 Korinthiers 11: In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam Hij een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: Dit is mijn lichaam voor jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker en zei: Deze beker is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om mij te gedenken.

11 11 Ontvangen van brood en wijn We zingen Lied 536: 1, 3 en 4 1 Alles wat over ons geschreven is gaat Gij volbrengen in de veertig dagen; de tien geboden en de veertig slagen, dit hele leven dat geen leven is. 3 Maar, Heer, de haard van uw aanwezigheid zal in ons hart een vreugdevuur ontsteken; Gij waart met ons, Gij zult ons niet ontbreken, Gij hogepriester in der eeuwigheid. 4 Gij onderhoudt de vlam van ons bestaan. Aan U, o Heer, ontleent het brood zijn leven. Ons is een loflied in de mond gegeven, sinds Gij de weg van t offer zijt gegaan. We keren terug naar onze plaatsen Gebed Zend uw Geest in ons midden, vernieuw ons met uw liefde en trouw. Zodat we net als Jezus, de weg van verzoening gaan. Help ons te delen met iedereen die honger heeft en die dorst heeft naar vriendschap, liefde en gerechtigheid. Dan doen we wat uw wil is en eren we uw Naam. Dienst der gebeden: voorbeden, stil gebed, Onze Vader

12 12 Slotlied: Lied 538: 1 t/m 4 1 Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, is leven van genade buiten de eeuwigheid, is leven van de woorden die opgeschreven staan en net als Jezus worden die t ons heeft voorgedaan. 2 Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, is komen uit het water en staan in de woestijn, geen god onder de goden, geen engel en geen dier, een levende, een dode, een mens in wind en vuur. 3 Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, dat is de dood aanvaarden, de vrede en de strijd, de dagen en de nachten, de honger en de dorst, de vragen en de angsten, de kommer en de koorts. 4 Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd, dat is de Geest aanvaarden die naar het leven leidt: de mensen niet verlaten, Gods woord zijn toegedaan, dat is op deze aarde de duivel wederstaan. Zegen