nieuwetijd Op de bres voor loopbaanonderbreking magazine voor openbare diensten

Transcriptie

1 nieuwetijd magazine voor openbare diensten Op de bres voor loopbaanonderbreking maandblad van ACV-Openbare Diensten April 2013 v.u.: L. Hamelinck, Helihavenlaan 21, 1000 Brussel

2 2 In dit nummer focus Federale overheid bijzondere korpsen Edito Overal besparingen Focus Op de bres voor loopbaanonderbreking Europese actiedag De watervoetafdruk Sleutelen aan werkbaar werk op de werkvloer Federale overheid Klantgerichtheid bij de federale administraties Binnenkort een eigen rechtbank voor de federale ambtenaren? Vlaamse overheid Hoger onderwijs: Onderwijsdecreet XXIII in de steigers en oprichting nieuw onderwijsniveau HBO5. Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen: eindelijk een personeelsplan! Lokale & regionale besturen Echte onderhandelingen in Sint-Niklaas Stadsbestuur Roeselare Love don t come easy Award Arbeid en Gezin voor afgevaardigden bij het Provinciebestuur West-Vlaanderen BBC-time in Turnhout Bijzondere korpsen Huichelen is blijkbaar in bij sommige politici Nieuws Copernicus-procedure Aanpassing tweetaligheidstoelage Defensie Vervoer Evaluatie beheersovereenkomst: nuancering vereist De Lijn: Cao-besprekingen zijn van start gegaan! Studiedag stad- en streekvervoer COLOFON Redactie Luc Hamelinck Ann-Sofie Daem Chris Herreman Joris Lermytte Thomas Vael Ilse Heylen Marc Saenen Frédéric De Gelissen Eindredactie Ann-Sofie Daem Vormgeving Gevaert Graphics Druk Corelio Printing

3 edito 3 Overal besparingen 22 De afgelopen weken hebben de Vlaamse en de federale regering hun begrotingscontrole afgerond. Voor federale ambtenaren zijn opnieuw beslissingen gevallen over minder personeel en minder werkingsmiddelen. Ook is beslist dat de begrafenisvergoeding in de overheidssector vanaf juli wordt afgeschaft vervoer Autobus-Autocar Cao-onderhandelingen Gelijkstelling loopbaanonderbreking voor werknemers beperkt Pensioenen Nieuwe pensioenbonus en regeling toegelaten arbeid naar werkgroep comité A Volg ons op twitter.com/acvopenbaar Like ons op facebook.com/acv-openbarediensten www. acv-openbarediensten.be De personeelsbeperkingen bij de federale overheid zijn opnieuw lineaire beslissingen. Ze houden helemaal geen rekening met de nodige personeelsbezetting van diensten, wat niet verstandig is. Bij de begrotingscontrole stond veel op het spel voor het overheidspersoneel. Nieuwe zwaardere ingrepen konden we, dankzij veel lobbywerk, gelukkig tijdig afwenden. Als men tegen het groot verlof de begroting 2014 zal uitwerken, moeten we dit opnieuw bewaken. Ondertussen hebben ook de centrumsteden de alarmklok geluid over hun financiële problemen. In meerdere lokale besturen worden we geconfronteerd met besparingen, ingrepen in het statuut, afvloeiingen, soms zelfs ontslagen en aankondigen tot het afstoten van diensten. In ieder van die gevallen springt ACV-Openbare Diensten op de bres en zullen we de druk op de ketel houden. Eerder hebben we al berekend dat als de golf van personeelsverminderingen die is ingezet in lokale besturen verder doorgang vindt, dit zal leiden tot jobs minder. We vrezen dat we de komende maanden dus nog heel wat moeilijke dossiers op tafel zullen krijgen waarbij het overheidspersoneel hoe langer hoe Een minimale meer wordt geconfronteerd met de gevolgen vereiste om tot goede van besparingen allerhande. In een eerste fase beslissingen te kunnen komen zullen we daarover telkens overleg vragen. is transparantie en In een aantal besturen stellen we vast dat dit weliswaar wordt toegezegd, maar dat de overheid dit niet inhoudelijk waar maakt. Sommige inhoudelijk overleg. besturen kondigen bijvoorbeeld aan diensten te willen uitbesteden, maar kunnen ons geen ernstige kostprijsberekeningen voorleggen. Het geloof van sommigen in uitbestedingen is een illusie. In Nederland bijvoorbeeld heeft men drastisch ingegrepen in het aantal personeelsleden van de overheidssector, maar zijn de kosten voor uitbesteding van diensten veel hoger dan bij ons. Het eindresultaat is dat de globale kost voor de werking van het overheidsapparaat in Nederland ook hoger is. Willen we die weg opgaan? Een minimale vereiste om tot goede beslissingen te kunnen komen is transparantie en inhoudelijk overleg. Om die transparantie te bereiken is er in de openbare sector meer dan vroeger nood aan degelijke financiële informatie. Als men ons die niet geeft, dan riskeert het overleg snel te vervallen in een welles-nietes-debat. De Vlaamse regering heeft voor haar administratie reeds een aantal schikkingen getroffen rond het ter beschikking stellen van financiële informatie. Afspraken daarover worden best dringend veralgemeend voor de hele openbare sector. Luc Hamelinck, Voorzitter

4 4 focus Op de bres voor loopbaanonderbreking Ann-Sofie Daem en Luc Hamelinck Op 28 maart voerde ACV-Openbare Diensten actie tegen de aanpassingen aan de regelgeving over loopbaanonderbreking. De recente voorstellen van de regering zouden de mogelijkheden op die onderbreking drastisch inperken. De loopbaan zou nog maar voor 1 jaar kunnen worden stopgezet, en niet meer voor 5 jaar zoals dat in de huidige regeling het geval is. Er zijn weliswaar een aantal uitzonderingen vastgelegd, maar deze zijn volgens ons te beperkt en staan haaks op de maatschappelijke eisen die vandaag aan werknemers worden gesteld. Een sociale realisatie Loopbaanonderbreking bestaat al sinds De afgelopen jaren is de regeling stevig uitgebouwd. In de openbare sector maken ongeveer personeelsleden gebruik van één of andere vorm van loopbaanonderbreking. Dat is haast 10% van het personeel. Vooral vrouwen doen beroep dit systeem. ACV-Openbare Diensten heeft steeds geijverd voor een goed uitgewerkte regeling. Zo konden we zorgen voor de invoering van het recht op loopbaanonderbreking zonder maximumcontingent van 5% van het personeel, zoals dat in de privé sector bestaat. We zorgden ook voor combinatiemogelijkheden tussen voltijds en deeltijdse loopbaanonderbreking. Wat zijn de plannen van de regering? De federale regering bouwt de aantrekkelijkheid van loopbaanonderbreking nu in hoog tempo af. Vandaag kan men tot 5 jaar loopbaanonderbreking krijgen. Dit zou in de toekomst worden beperkt tot een periode van één jaar, die nadien nog kan verlengd worden met maximum 48 maanden. De voorwaarden voor die verlening zijn erg strikt: voor de opvang van de opvoeding van kinderen jonger dan 8 jaar voor de opvang van zieke familieleden, voor een periode van maximum 3 maand om bepaalde opleidingen te volgen die leiden tot een diploma of getuigschrift Deze beperking zou niet gelden voor de zo- genaamde korte thematische onderbrekingen, zoals ouderschapsverlof, palliatief verlof of korte periodes van bijstand voor een zwaar ziek familielid. Voor de berekening van de 5 jaar laat de regering wel nog zowel periodes van voltijdse of van deeltijdse loopbaanonderbreking toe. Maar men kan het krediet van het ene systeem niet langer overzetten naar het andere systeem. Tijdens het jongste begrotingsconclaaf bestonden er bovendien plannen om de premies voor de jaren zonder motief gewoon af te schaffen. Dit laatste hebben we gelukkig, mede dankzij onze prompte actie, kunnen voorkomen. Uit protest hielden ACV-Openbare Diensten, ACV-Transcom, COC-Christelijke onderwijs-

5 focus 5 Als de mogelijkheden tot deeltijds werken worden afgebouwd, zullen mensen verplicht worden voltijds aan de slag te blijven. De beperking van deze regel toont aan dat de regering de noden van haar werknemers miskent. Men verwacht dat iedereen langer werkt, maar dit moet haalbaar en vooral werkbaar blijven. Loopbaanonderbreking biedt ademruimte en laat toe om arbeid en persoonlijk leven te combineren. Meer dan ooit hebben we nood aan soepele formules die ons toelaten dat precair evenwicht te zoeken. Er zijn steeds meer eenoudergezinnen, en door het groeiend tekort aan kinderopvang zullen grootouders de zorgtaken tegenover hun kinderen vaker opnemen. Kinderen zorgen mee voor hun ouders die een dagje ouder worden, en velen komen wel eens in een situatie terecht waarbij ze het psychologisch moeilijk hebben en het een tijdje langcentrale, COV-Christelijk Onderwijzersverbond en CSC-Enseignement een ludieke actie aan het kabinet van minister van Werk De Coninck. Een aantal mensen liepen er voor het behoud van de loopbaanonderbreking. Een fout signaal ACV-Openbare Diensten meent dat de beperking die aan het systeem worden opgelegd fel overdreven zijn. We hebben er daarom ook stevig tegen gereageerd. De regering heeft de afgelopen maanden tot twee maal toe geprobeerd om de nodige besluiten door te drukken, maar telkens wisten we bij onderhandelingen de boot af te houden. De regering wil met de maatregelen in 2013 een besparing realiseren van 5 miljoen euro. De concrete maatregelen wegen volgens ons niet op tegen dit budgettair doel. De nieuwe beperkingen halen het stelsel van loopbaanonderbreking zo goed als onderuit. Als de mogelijkheden op deeltijds werken worden afgebouwd, zullen mensen verplicht worden voltijds aan de slag te blijven. Welnu, als meerdere tienduizenden mensen dit doen, dan zal dit niet meteen leiden tot een besparing. Integendeel, tot vele miljoenen meeruitgaven voor loonlasten. De besparing die de regering nastreeft via minder loopbaanuitkeringen wordt meteen weggegomd door meer personeelsuitgaven. Aangezien deeltijds werken nooit tot compenserende tewerkstelling heeft geleid, zal de afschaffing ervan dus niet leiden tot extra inkomsten.

6 6 focus Als de regering een goed personeelsbeleid belangrijk vindt, dan houdt ze best rekening met onze argumenten. zamer aan moeten doen. Er wordt veel van ons verwacht, en de verwachtingen zijn hoog gespannen. Wij rekenen op de regering om begrip op te brengen voor deze maatschappelijke uitdagingen. Voor velen lijkt de loopbaanonderbreking een privilege, maar eigenlijk is het een noodzaak. Als er in de openbare sector tot nog toe soepele mogelijkheden bestonden om deeltijds te werken of om gebruik te maken van loopbaanonderbreking, dan was dat één van de elementen die beoogde werken in de overheidssector aantrekkelijk te maken. ACV- Openbare Diensten vindt dat men daar veel te weinig rekening mee houdt. De overheid schiet zichzelf als werkgever zo in de eigen voet. Onze aanpak ACV-Openbare Diensten is van mening dat de maatregelen stevig dienen te worden bijgestuurd. De komende weken zullen we niets onverlet laten om de regering daarvan te overtuigen. De banalisering van loopbaanonderbreking door het aanhalen van selectieve voorbeelden is geen afdoende reden om de regeling in wezen slecht te vinden. Jan of Piet die tijdens hun loopbaanonderbreking een wereldreis maakten, zijn dus wat ons betreft geen argument om de regeling van loopbaanonderbreking helemaal onderuit te halen. Dat het geld niet aan de bomen groeit en dat het economisch moeilijk gaat, weten we ook wel. Maar men mag nu geen eenzijdige beslissingen maken. Wanneer men het evenwicht tussen arbeid en persoonlijk of gezinsleven overboord gooit, zijn de gevolgen daarvan breder dan enkel economisch. Als de regering een goed personeelsbeleid belangrijk vindt, dan houdt ze best rekening met onze argumenten. Evolutie van het gebruik van loopbaanonderbreking in de openbare sector (zonder thematische verloven) Type loopbaanonderbreking Volledige Halftijdse /3 of 1/4 regeling Vermindering met 1/

7 focus 7 Europese actiedag Ann-Sofie Daem ACV organiseerde op 14 maart een Europese actiedag, samen met het Europese vakverbond en andere vakbonden. Eind vorig jaar liep de werkloosheid bij jongeren onder de 25 jaar in Europa op tot meer dan 5 miljoen. De jeugdwerkloosheid in Europa ligt meer dan twee keer zo hoog dan de gemiddelde werkloosheid. Een op de vier jongeren vindt geen job. In België bedraagt het percentage van de jeugdwerkloosheid nu 22,4 procent. kwetsbare burgers vooral jongeren het grootste slachtoffer. De actie van 14 maart riep een halt toe aan de blinde besparingen en vroeg om een eerlijke verdeling van de lasten. Jongeren die wel aan een job geraken, krijgen vaak onzekere contracten, zoals een interim, een stage of een tijdelijk contract. Er is weinig jobzekerheid en sommige jongeren worden uitgebuit omdat ze goedkope werkkrachten zijn. Hierdoor vinden ze moeilijk huisvesting en hebben minder sociale bescherming. Wat heeft Europa hiermee te maken? Sinds de eurocrisis heeft de Europese Unie zich meer macht toegeëigend. Ze legt forse besparingen op aan de lidstaten. Alhoewel dit niet onze crisis is, zetten de besparingen een rem op onze economie. Hiervan zijn de

8 8 focus De watervoetafdruk Peter De Paepe Water is een levenselixir; we hebben het nodig om te kunnen (over)leven. Niet alleen heeft ons lichaam er behoefte aan en hebben we het nodig voor onze dagelijkse hygiëne, ook voor landbouw en industrie is het onontbeerlijk. Dat we ook water nodig hebben voor de productie van consumptiegoederen, is iets waar we echter zelden bij stilstaan. Als we naar de cijfers kijken, stellen we vast dat slechts 5% van het globale watergebruik dient voor huishoudelijk gebruik. Veel meer water is er nodig voor de productie van alledaagse consumptiegoederen zoals voedsel, papier, katoen, enz. Waterverbruik Huishoudelijk Landbouw Industrie Wanneer wij bijvoorbeeld aardbeien aankopen buiten het aardbeienseizoen (en dan liefst nog die met de perfecte vorm en kleur), zijn deze ofwel afkomstig uit hydrocultuur, ofwel uit het buitenland, bijvoorbeeld uit Zuid-Spanje, dat nochtans met waterschaarste te kampen heeft. Dergelijke consumentenvoorkeuren doen dan ook heel wat water vloeien, en vergroten onze watervoetafdruk aanzienlijk. Het wordt pas echt hallucinant wanneer we zien hoeveel water er nodig is voor de productie van één eenvoudig consumptiegoed: 1 ei: 200l water 1 liter melk: 1000l water 1 kg kip: 3000l water 1 kop thee: 30l water 1 glas bier: 75l water Een gemiddelde Belg verbruikt dus bewust en vooral onbewust een onnoemelijke hoeveelheid water en heeft bijgevolg een erg grote watervoetafdruk. De watervoetafdruk is noodzakelijke hoeveelheid water om een bepaald consumptieniveau te handhaven. Ook als individu hebben we dus een watervoetafdruk, die wordt bepaald door ons individueel consumptiegedrag. Hoewel de beschikbaarheid van zoet, drinkbaar water vooralsnog geen probleem is voor ons land, wordt dus al snel duidelijk dat het ook belangrijk is om buiten onze landsgrenzen te kijken. continenteau, en in laatste insttellen we l. en- is het agelijkse hygiengstencurve, bepaal punt van courneau, en in laatste instonze watervoetafdruk is voor meer dan 40% buiten Europa gelegen. Voor België bedraagt de interne voetafdruk voor water 25%. Dit wil zeggen dat we voor 75% afhankelijk zijn van andere landen. Het gaat uiteraard niet enkel over aardbeien, maar bijvoorbeeld ook over vlees uit Zuid-Amerika, rijst uit Thailand, katoen uit India, enz. Onze levensstijl en onze consumptie van goederen en diensten impliceren een waterconsumptie die ver boven onze eigen voorraden ligt en die dus in sterke mate afhankelijk is van buitenlandse watervoorraden. Dit verklaart waarom de grote multinationals geïnteresseerd zijn in de waterrijke gebie- den en de hand wil leggen op de mondiale watervoorraden. Het is ieders opdracht om die broodnodige watervoorraden te beschermen. Dit kan enerzijds door bewuster te gaan consumeren en anderzijds door de eigendom van waterreserves niet uit handen te geven; waterbeheer mag niet ten prooi vallen aan multinationals die enkel winst voor ogen hebben. Daarom moet het Europees parlement duidelijk gemaakt worden dat er slechts één mogelijkheid is om dit te realiseren: water moet in openbare handen blijven! Steun daarom onze actie: Right2water via right2water.eu

9 focus 9 Sleutelen aan werkbaar werk op de werkvloer Frank Janssens De Stichting Innovatie & Arbeid, het onderzoekscentrum van de sociale partners in de SERV, lanceerde zopas de praktijkhandleiding Werken aan Werkbaar Werk. Met deze toolkit wil ze managers, leidinggevenden, HR-professionals, vakbondsvrijgestelden en werknemersvertegenwoordigers in organisaties handvaten aanreiken om effectief werk te maken van de verbetering van de kwaliteit van de arbeid. Dit kan door in te zetten op werkstresspreventie, motiverende jobs met voldoende leermogelijkheden en meer evenwicht in de combinatie van werk, gezin en privéleven. De praktijkgids is te vinden op de (vernieuwde) site Werkbaar werk op de agenda De recente discussies over pensioenhervormingen en langer werken zorgen voor heel wat commotie. De SERV is al langer met de kwestie bezig en nam daarbij een duidelijk standpunt in: langer doorwerken is wellicht noodzakelijk, maar zal alleen lukken als het ook haalbaar is voor de werknemers, op een werkplek die hen gezond houdt en hun competenties laat gebruiken, zodat ze hun werkgoesting niet kwijt raken. Een kompas voor de praktijk Om leidinggevenden en vakbondsmilitanten in ondernemingen daarbij een duwtje in de rug te geven, is er nu de toolkit Werken aan Werkbaar Werk, die de Stichting Innovatie & Arbeid in opdracht van de SERV heeft uitgewerkt. Deze praktijkhandleiding verschaft een diagnosebril om werkbaarheidsknelpunten op de eigen werkvloer te analyseren en levert ook suggesties voor mogelijke remedies en oplossingen. Lerend netwerk Werkbaar Werk in Vlaanderen De Stichting Innovatie & Arbeid wil in de komende maanden met het werkbaarheidsverhaal de boer op gaan bij werkgeversorganisaties, vakbonden, arbeidsmarktconsulenten, preventieadviseurs Naast het promoten van haar toolkit, wil de Stichting ook debatteren over de aanpak van werkbaar werk én feedback krijgen. Zo kan ze interessante initiatieven rond werkbaar werk in sectoren, ondernemingen en instellingen op het spoor krijgen die bijkomende instrumenten, inspirerende praktijkervaringen en nuttige tips & tricks kunnen opleveren voor de toolkit. De portaalsite kan op die manier het (digitaal) forum worden voor al wie in Vlaanderen bezig is met werkbaar werk in de praktijk. In het Toekomstpact Vlaanderen 2020 engageerden de Vlaamse sociale partners zich voor meer werkbaar werk. Ook in het VESOCloopbaanakkoord van februari 2012 stond het thema op de agenda en werden sectoren mee in het bad getrokken. Inmiddels hebben een tiental sectoren (waaronder de sector lokale besturen) een actieplan in de steigers staan om de kwaliteit van de jobs te verbeteren. Dat is goed nieuws: werkbaar werk moet uiteindelijk op de bedrijfsvloer worden waargemaakt. De toolkit is opgebouwd rond drie sleutels: aanpak van werkstress, werken aan motiverende jobs met leermogelijkheden en zorg voor een evenwichtige werk-privé-balans. Elk van deze modules combineert achtergrondmateriaal (onder meer cijfergegevens uit de Vlaamse werkbaarheidsmonitor) met praktische hulpmiddelen: argumentenlijstjes, vormingsmateriaal, checklists, stappenplannen en interessante bedrijfsverhalen. De digitale verpakking van de toolkit maakt een permanente actualisering van het materiaal mogelijk.

10 10 federale overheid Klantgerichtheid bij de federale administraties Geert Dewulf Een nieuwe omzendbrief van 14 maart 2013 van Hendrik Bogaert, staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten gaat over klantgerichtheid bij de federale administraties Klantgerichtheid De laatste jaren krijgt ook bij de overheid klantgerichtheid meer aandacht. Maar wie is binnen de federale administraties de klant? Dat kan namelijk per sector en per type organisatie verschillen. In brede zin is de klant een persoon of organisatie die een relatie met de organisatie onderhoudt en (al dan niet tegen betaling) gebruik maakt van de producten en/of diensten van deze organisatie. Organisaties hebben naast externe klanten ook interne klanten. De term klantgerichtheid kan op verschillende manieren gedefinieerd worden. In ruime zin gaat het om de mate waarin een organisatie in staat is om te voldoen aan de wensen, behoeften en verwachtingen van haar klanten. Een organisatie zal pas echt klantgericht zijn als het de verwachtingen van klanten structureel weet te overtreffen. Om klantgericht te kunnen zijn moet de organisatie de belangrijkste drijfveren, behoeften, wensen en verwachtingen van de klanten kennen. Kwaliteit en tevreden klanten Organisaties moeten bij het ontwikkelen van producten en diensten uitgaan van de drijfveren, behoeften, wensen en verwachtingen van klanten. Pas dan kan kwaliteit geleverd worden. Kwaliteit is dan simpelweg het voldoen aan de verwachtingen van de klanten. Dat levert normaliter tevreden klanten op. Wordt niet aan de verwachtingen voldaan, dan levert dat ontevreden klanten op. De kwaliteitsperceptie van federale administratieve diensten is uiteraard een complexe zaak. De door de klant waargenomen kwali- teit wordt bepaald door de relatie tussen de verwachte kwaliteit en de ervaren kwaliteit. Deze ervaren kwaliteit wordt op zijn beurt weer beïnvloed door de technische, functionele en relationele kwaliteit van dienst en dienstverlener. De meest belangrijke speerpunten die bepalen hoe klanten de kwaliteit van de dienstverlening ervaren kunnen als volgt worden samengevat : beleefdheid of het vermogen van medewerkers om in contact met klanten vriendelijk, behulpzaam en respectvol met hen om te gaan; competentie of het vermogen om met voldoende kennis en vaardigheden en met een positieve ingesteldheid de nodige diensten te leveren; betrouwbaarheid of het vermogen van de organisatie om de nodige dienstverlening op doelmatige wijze te leveren; empathie of het vermogen van medewerkers om met klanten mee te voelen, begrip te tonen en zich in te leven in de situatie van de klant zodat de klant zich aangesproken voelt; responsiviteit of de bereidheid van de organisatie om klanten te helpen en de dienstverlening snel en correct uit te voeren; de kwaliteit van fysieke producten, handleidingen, formulieren en (uitstraling) van huisvesting en personeel. De omzendbrief stelt dat externe klanten, zoals ondernemingen, instellingen en burgers op vrijwillige basis of verplicht gebruik maken van een dienst of product van de federale administraties en dat zij recht hebben recht op een correcte en klantgerichte dienstverlening. De federale administraties die een goede dienstverlening willen brengen en een goede werkgever willen zijn, werken aan een klantgericht beleid waarbij de klantbenadering een centrale rol speelt. Klantbenadering is de wijze waarop de huidige en toekomstige behoeften van de klanten onderkend en beantwoord worden met respect voor het algemeen belang en de reglementering. Verschillende initiatieven, zoals bijvoorbeeld een product- en dienstencatalogus, klantenbevragingen, een klantencharter en klachtenmanagement ondersteunen het streven naar klantgerichtheid en geven het mee vorm. Het klachtenmanagement en het klantencharter Het is de bedoeling dat elke federale administratie tegen 1 juli 2013 beschikt over een operationeel klachtenmanagement. Daarom moet elke federale administratie voldoen aan de volgende 14 criteria: 1. de aanwijzing van een klachtencoördinator; 2. een beschrijving van de interne procedure klachtenmanagement, gevalideerd door het directiecomité en intern gecommuniceerd; 3. de implementatie van het gemeenschappelijk logo (klachten) en een verwijzing naar de klachtenprocedure bij alle communicatie die een beslissing inhoudt van

11 federale overheid 11 Om klantgericht te kunnen zijn moet de organisatie de belangrijkste drijfveren, behoeften en wensen van de klanten kennen. de product- en dienstverlening. Dit logo moet eveneens op de website geplaatst worden. Hierbij moet steeds duidelijk het verschil worden aangegeven tussen een klacht over de dienstverlening en een beroep tegen een beslissing; 4. op de website aangeven waarom de organisatie aan klachtenmanagement doet, wat zij verstaat onder een klacht, wat de procedure is en welke termijnen er zijn in het kader van de klachtenbehandeling; 5. deelnemen aan de transversale communicatieacties rond klachtenmanagement door het verspreiden van een folder eerstelijns klachtenmanagement in de eigen organisatie en bij de relevante stakeholders; 6. gebruik maken van een klachtenformulier; 7. elke klacht moet door de federale administratie worden geregistreerd en krijgt een uniek nummer; 8. er moet steeds een ontvangstbevestiging worden gestuurd; 9. op de website en bij het definitieve antwoord moet de mogelijkheid worden aangegeven om naar de verantwoordelijke tweede lijn, hetzij de federale ombudsman, de ombudsdienst Pensioenen of het Comité P te stappen; 10. de analyse van de klachten en minimaal één jaarlijkse rapportering minimaal 1 keer bij het directiecomité; 11. opstellen van een actieplan, minimaal één keer per jaar, om terugkerende klachten te vermijden en de organisatie te verbeteren; 12. deelname aan het federaal netwerk klachtenmanagement; 13. meten van de indicatoren zoals opgesteld in het Federaal Netwerk klachtenmanagement; 14. jaarlijks rapporteren van de meest pertinente indicatoren in het jaarverslag. De voornoemde criteria werden bepaald binnen het federaal netwerk klachtenmanagement en werden voorgelegd aan de federale ombudsman. Zij fungeren ook als kwaliteitsgarantie. Ze zorgen ervoor dat er invulling wordt gegeven aan de aanbeveling van de federale ombudsman om bij elke administratie een gestructureerd en geharmoniseerd klachtenbehandelingsproces in te voeren. Ze richten bij elke federale administratie een interne klachtendienst op volgens eenzelfde standaardmodel. Elke federale administratie die al deze criteria gerealiseerd heeft, zal het samenwerkingsprotocol met de ombudsman kunnen ondertekenen. Dit protocol regelt de samenwerking tussen het eerstelijns klachtenmanagement en de ombudsman. Het federaal netwerk klachtenmanagement zal waken over de kwaliteit van het eerstelijns klachtenmanagement. Het betreft zelfevaluaties, maar de leden van het federaal netwerk klachtenmanagement opteren ook voor een mistery shopping van de klachtenprocedure door een collega klachtencoördinator. Hierbij zal deze collega, met respect voor de voorschriften, zich voordoen als (anonieme) klager en de klachtenbehandeling doorlopen en evalueren met het oog op kwaliteitsverbetering. Een klantencharter Elke federale administratie moet het klachtenmanagement opnemen binnen hun klantencharter. Dit is een document waarin elke administratie een overzicht geeft van de aangeboden dienstverlening. Het betreft niet enkel de kwaliteit van de producten en diensten maar ook de engagementen met betrekking tot de behandeling van de klant. Het document neemt ook de plichten en de verwachtingen naar de klant toe duidelijk op.

12 12 federale overheid Binnenkort een eigen rechtbank voor de federale ambtenaren? Johan Lippens In de marge van de loopbaanonderhandelingen voor de federale ambtenaren stelt de staatssecretaris voor Ambtenarenzaken voor een eigen administratief rechtscollege op te richten. De Raad voor Personeelsbetwistingen zou dan bevoegd worden om alle administratieve geschillen tussen de federale ambtenaar en zijn overheid te beslechten. Hoe sneller de procedure is afgehandeld, hoe sneller de onzekerheid voor het bestuur en voor de ambtenaar wordt weggenomen. Op dit moment is de Raad van State bevoegd om kennis te nemen van de administratieve geschillen tussen de federale ambtenaar en zijn overheid. Dit zou in de toekomst dus kunnen veranderen. Een federale ambtenaar, die de volledige administratieve procedure doorlopen heeft en van oordeel is dat de beslissing die hem wordt opgelegd, onwettig is, of in strijd is met algemene rechtsbeginselen kan dit nu aan de Raad van State voorleggen. Hoewel de doorlooptijd van de procedures voor de Raad van State de laatste jaren aanzienlijk ingekort zijn, en het nu mogelijk is om binnen het jaar na het indienen van het verzoekschrift een arrest te bekomen, is de staatssecretaris van oordeel dat het nog sneller kan. Hoe sneller de procedure is afgehandeld, hoe sneller de onzekerheid voor het bestuur en voor de ambtenaar wordt weggenomen. Om deze doorlooptijd te versnellen stelt de staatssecretaris voor om een nieuw rechtscollege op te richten dat exclusief bevoegd zou zijn om de geschillen van de federale ambtenaren te beslechten. De samenstelling van de Raad voor Personeelsbetwistingen is grotendeels te vergelijken met deze van de Raad van State, echter zal er geen auditoraat aanwezig zijn die vooraf een verslag en advies moet formuleren over de zaak. De doorlooptijd van de zaak zou hiermee ingekort kunnen worden. Er zou een kamer bestaan per taalrol en ze zou telkens samengesteld zijn uit 3 beroepsrechters. Wat echter wel nieuw is, is dat de ambtenaar en/of het bestuur beroep zullen kunnen doen op een erkend bemiddelaar om zelf een oplossing te vinden over het geschil. De bemiddelaar zou over ten minste 5 jaar ervaring moeten beschikken binnen het publiek recht en moet erkend zijn door de Federale Bemiddelingscommissie. Als er een akkoord kan bereikt worden, zal deze gehomologeerd worden door de Raad voor Personeelsbetwistingen, waardoor het akkoord dezelfde waarde zou hebben als een arrest. Als er geen akkoord kan gevonden worden zal de procedure uiteraard zijn verdere verloop kennen. Verder kan de Raad voor Personeelsbetwistingen gebruik maken van een zogenaamd injunctierecht. Ze kan de administratie erop wijzen dat er iets verkeerds is met de beslissing en voorstellen om die te wijzigen. Het is dan aan de administratie om de beslissing al dan niet aan te passen. Past ze die niet aan, dan zal de procedure ook hier zijn verdere verloop kennen. De Raad van State zou bij de oprichting van de Raad voor Personeelsbetwistingen een cassatiebevoegdheid krijgen. Dit wil zeggen dat de Raad van State erop kan toezien dat de Raad voor Personeelsbetwistingen zijn werk op een correcte wijze gedaan heeft. Als de Raad van State zou vaststellen dat de beslissing van de Raad voor Personeelsbetwistingen in strijd is met algemene rechtsbeginselen of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsregels, dan zal de Raad van State het arrest kunnen vernietigen en de zaak terug naar de Raad voor personeelsbetwistingen sturen. Als de oprichting van de Raad voor Personeelsbetwistingen inderdaad als gevolg kan hebben dat de doorlooptijd van de procedure kunnen ingekort worden, kan dit inderdaad een verbetering zijn voor de federale ambtenaren. Het initiatief vergt wel een wet. De voorbereidingen worden hiervoor ingezet. In afwachting blijft de Raad van State natuurlijk wel bevoegd.

13 vlaamse overheid 13 Hoger onderwijs Onderwijsdecreet XXIII in de steigers en oprichting nieuw onderwijsniveau HBO5 Chris Herreman Onderwijsdecreet XXIII Op 26 maart werden de onderhandelingen over het voorontwerp van decreet over het onderwijs XXIII in het Vlaams onderhandelingscomité hoger onderwijs afgesloten. De belangrijkste bepalingen zijn een aanpassing van het statuut van de praktijkassistenten, de omvorming van de personeelsformatie van het ATP tot een loopbaankader, en eveneens het ontbreken van een overgangsperiode voor het behalen van taalcertificaten. Met betrekking tot de praktijkassistenten worden de volgende bepalingen opgenomen: De functie van praktijkassistent wordt een aparte graad binnen het assisterend academisch personeel aan de universiteiten. De graad is steeds tijdelijk. De opdracht van praktijkassistent aan een universiteit wordt verruimd van uitsluitend praktijk gebonden onderwijs naar hoofdzakelijk praktijk gebonden onderwijs ; Voltijdse en deeltijdse praktijkassistenten worden aangesteld voor een periode van maximum vijf jaar. Opeenvolgende aanstellingen van voltijdse praktijkassistenten mogen de totale duur van vijf opeenvolgende jaren niet overschrijden. Aanstellingen van deeltijdse praktijkassistenten zijn onbeperkt hernieuwbaar. Het universiteitsbestuur kan een voltijdse praktijkassistent die op 1 oktober 2013 vijf jaar of langer aangesteld is als praktijkassistent na afloop van de aanstellingstermijn zonder openbare vacature rangschikken in een graad van het administratief en technisch personeel ten laste van de werkingsuitkeringen van de Vlaamse Gemeenschap. De salarisschaal van praktijkassistenten is dezelfde als deze van assistenten. Benoemde assistenten en praktijkassistenten aan de hogescholen krijgen een ambtswijziging naar respectievelijk lector en hoofdlector. Het statuut van assistenten, praktijkassistenten en werkleiders aan de Hogere Zeevaartschool en in de kunstopleidingen blijft ongewijzigd. Onze bemerkingen Wat voornoemde nieuwe regeling voor de praktijkassistenten betreft hebben wij benadrukt dat er een evaluatie moet komen van deze wijzigingen. Hierbij willen we vooral nagaan of praktijkassistenten niet aan het lijntje gehouden worden door te veel verlengingen in dit tijdelijk statuut, en dat er inhoudelijk correct wordt omgegaan met dat statuut. Gezien de beperking in het decreet om niet voltijds te verlengen zullen we vooral ook nagaan of de percentages van de opdrachten correct zijn in functie van het volume van taken die aan een praktijkassistent gegeven worden. Wij blijven ook voorstander om de discussie over het middenkader aan de Vlaamse universiteiten verder te voeren. Met deze aanpassing van het statuut van praktijkassistent is de discussie nog lang niet afgesloten. Van personeelsformatie naar loopbaankader Het loopbaankader van het administratief en technisch personeel zal voortaan het geheel van de functies en de daaraan gekoppelde graden omvatten, die de leden van het administratief en technisch personeel kunnen vervullen. Het universiteitsbestuur zal voor elke functie een functiebeschrijving en profiel vaststellen. Ontbreken van een overgangsperiode voor het behalen van de taalcertificaten in het hoger onderwijs Het ontbreken van een overgangsperiode voor het behalen van de taalcertificaten in het hoger onderwijs vinden wij onaanvaardbaar. De overheid negeert de moeilijkheden op het terrein totaal en hierdoor zal het enthousiasme van onderwijzend personeel om in een andere taal les te geven ongetwijfeld afnemen. Bovendien zal dit voor de komende periode, die in het kader van de integratie zo belangrijk is in het hoger onderwijs, een extra belasting met zich meebrengen zodat andere opdrachten hier onder zullen lijden. We betreuren dat er geen enkele bereidheid was om hiermee rekening te houden... Oprichting van een nieuw onderwijsniveau, nl. HBO 5 Na de onderhandelingen heeft de Vlaamse Regering op vrijdag 29 maart ll. haar principiële goedkeuring gegeven voor het voorontwerp van decreet over de versterking van het hoger beroepsonderwijs in Vlaanderen. Het decreet omvat een verzameling van maatregelen over het hoger beroepsonderwijs in Vlaanderen, met de bedoeling de samenwerking tussen de aanbieders van hogere beroepsopleidingen te versterken, te zorgen voor schaalvergroting binnen het volwassenenonderwijs, en voor de omvorming, ontwikkeling, kwaliteitszorg en financiering van hogere beroepsopleidingen. De bevoegde minister voor Onderwijs zal de betrokken onderwijsinstellingen op de hoogte brengen van het voorontwerp van decreet en dit indienen bij het Vlaams parlement. UGent

14 14 vlaamse overheid Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen: eindelijk een personeelsplan! Chris Herreman Ondanks bijkomende besparingen die de Vlaamse regering opgelegde, kan het KMSKA het aantal personeelsleden die momenteel dienst zijn behouden. Op het overleg van 21 maart lichtte de directie het personeelsplan voor 2018 toe. Dit plan geeft een overzicht van alle kernfuncties die nodig zijn om in het KMSKA alle doelstellingen te kunnen realiseren. Als vertegenwoordigers van het personeel hadden wij twee fundamentele opmerkingen bij het voorgelegde plan. Een eerste bemerking is dat men onmiddellijk dient over te gaan tot de omzetting van de uitzonderlijke grote groep contractuelen naar statutaire functies. Als gevolg heeft de directie zich uitdrukkelijk geëngageerd hier zo snel mogelijk werk van te maken. Anderzijds hebben wij vastgesteld dat er alleen maar in niveau A bevorderingsmoge- lijkheden zijn voorzien. We hebben dan ook aangedrongen om op korte termijn werk te maken van voldoende bevorderingsmogelijkheden in de andere niveaus. Deze laatste opmerking was voor ons een voorwaarde voor de goedkeuring van het personeelsplan voor Wij zullen er nauwlettend op toezien dat dit plan zo vlug mogelijk wordt gerealiseerd, zodat alle personeelsleden de noodzakelijke perspectieven krijgen om bij het KMSKA de volgende jaren gemotiveerd aan de slag te kunnen blijven. Wij zullen er nauwlettend op toezien dat dit plan zo vlug mogelijk wordt gerealiseerd! Tijdelijke sluiting voor een grondige renovatie Vanaf 11 april sluit het KSMA zijn deuren tot 2018 voor de uitvoering van grondige renovatiewerken. De erfgoedbewakers zijn tijdelijk tewerkgesteld in andere Antwerpse musea. De administratie is reeds enige tijd ondergebracht in het Anna Bijnsgebouw of het Vlaams administratief Centrum, vlakbij het Centraal station. Vanaf nu worden de werken van fase 1B aangevat. Het gaat hier om het verwijderen van asbest. Voorlopig lopen de werken, voorzien in het Masterplan, nog steeds op schema. lokale & regionale besturen Echte onderhandelingen in Sint-Niklaas Diane Van Cauter Het Stadsbestuur van Sint-Niklaas wil drastisch besparen op haar personeel. We eisen échte onderhandelingen hierover. De Stad Sint-Niklaas voorziet een drastische besparing op het personeel door het niet vervangen van vertrekkers, het niet verlengen van tijdelijke contracten, lagere vergoedingen, de afschaffing van de 40-urenweek en het afstoten van de reinigingsdienst. ACV- Openbare Diensten verzet zich tegen de besparingen en eist een open overleg. Geen privatisering reinigingsdienst! Het stadsbestuur wil de reinigingsdienst privatiseren door ze uit te besteden via de afvalintercommunale MIWA. Het personeel van de reinigingsdienst zou daarbij worden ondergebracht bij andere stadsdiensten. Op lange termijn zal dit door monopolisering en winstbejag de dienstverlening doen afkalven en de factuur voor de burger doen oplopen. Daarenboven verliest de stad een belangrijk beleidsinstrument: nette straten zorgen immers ook voor veiligheid en zijn in het belang van iedereen, en niet in het minst de middenstand. We blijven aandringen op de opstart van écht overleg. Voor ons is dat de weg om de privatisering van de reinigingsdienst tegen te houden. Er zijn al diverse acties gevoerd en er waren reeds stakingen nodig, maar het overleg zullen we desnoods via een volksraadpleging afdwingen! Geen afbouw statuut personeel Over de algemene besparingen op het personeel wordt overleg gepleegd. Daarbij pleit ACV-Openbare Diensten onder andere voor het behoud van de 40-dagenweek: die zorgt net voor flexibiliteit voor werkgever én werknemer.

15 lokale & regionale besturen 15 Stadsbestuur Roeselare Love don t come easy Joris Vanraes Gezin en arbeid optimaal op elkaar afstemmen, daar kun je toch niet tegen zijn? Beeld je in dat je zelf kan beslissen wanneer je start met werken en wanneer je stopt, dat zou toch ideaal zijn. Als er nu iemand liever in de voormiddag thuis is maar s avonds tot 22u wil verder werken, waarom zou dit niet kunnen? Met bovenstaand verkoopspraatje brengt dhr. Colin Beheydt, algemeen directeur van de stad Roeselare, de vakbonden op de hoogte van de plannen van het stadbestuur om het flexibel werken in te voeren. Uiteraard moet er ook rekening gehouden worden met afspraken op de dienst, maar voor de rest kan iedere medewerker zijn arbeidstijd volledig vrij invullen. Het voorzichtige enthousiasme bij de militanten van ACV-Openbare Diensten bekoelt echter vlug wanneer de personeelsdienst toelicht hoe dit zal gerealiseerd worden. Enkel en alleen het bestaande prikklokreglement wijzigen volstaat niet. Het ei van Columbus En wat houdt dit nieuwe prikklokreglement dan in? Niets meer dan wat in de arbeidstijdwet staat: iedereen kan werken van maandag tot vrijdag tussen 6u en 22u. Een medewerker mag niet meer dan 11u per dag werken en na 6u onafgebroken arbeid is er een verplichte pauze van minimum 30 minuten. Meer is het niet. Dit is het kader en binnen dit kader kan iedere dienst zelf bepalen hoe hij de arbeid organiseert. De dienst moet uiteraard rekening houden met openingsuren, servicetijd en dienstverlening aan de klant. Daarvoor moet het diensthoofd een plan opmaken. Hierin wordt de verplichte aanwezigheid van iedere medewerker vastgelegd. De overige uren als die er nog zijn kan de medewerker zelf bepalen. Personeelsvergadering over het prikklokreglement bij het technisch personeel. Enkel en alleen het bestaande prikklokreglement wijzigen volstaat niet. Dit plan wordt aan het MAT voorgelegd en als het MAT hiermee akkoord gaat, dan kan het in voege gaan. Flexwerken: ja! Het protest van ACV-Openbare Diensten betreft niet het flexwerken. Flexwerken houdt evenwel in dat flexibiliteit geboden wordt aan zowel personeel als bestuur. Daarenboven mogen de inspraakmogelijkheden van het personeel niet worden beknot: vakbonden kunnen niet buiten spel worden gezet. Het bestuur gaat voorbij aan een essentieel element van het syndicaal statuut: de overheid is verplicht te overleggen over de concrete maatregelen betreffende de arbeidsorganisatie. In dit opzicht is het voorleggen van de gangbare dienstroosters een belangrijke syndicale verworvenheid. Wijzigingen Op het ultieme overleg komt het bestuur echter onverwacht over de brug met 2 belangrijke wijzigingen: alle werkafspraken van de diensten zullen aan de vakbondsorganisaties worden voorgelegd en bijkomende prestaties die minder dan 5 werkdagen vooraf gekend zijn zullen als overuren (met bijkomende inhaalrust) beschouwd worden. Hiermee komt het bestuur tegemoet aan de voornaamste bezwaren. Toch blijven nog heel wat vragen onbeantwoord. Na lang overleg tussen de vakbonden wordt ten slotte een protocol van akkoord ondertekend, weliswaar met de duidelijke afspraak dat na zes maanden een grondige evaluatie zal gebeuren. Inderdaad, liefde kun je niet overhaasten

16 16 lokale & regionale besturen Award Arbeid en Gezin voor afgevaardigden bij het Provinciebestuur West-Vlaanderen Johan Beernaert Op 1 maart werd op de Feel Good Friday te Oostkamp de eerste Award Arbeid en Gezin uitgereikt door het ACV-verbond Brugge-Oostende-Westhoek. Kristien Wintein nam, in naam van de ACV-afgevaardigden bij het Provinciebestuur West-Vlaanderen, de award in ontvangst. Zij is terecht fier op wat de militantengroep bereikt heeft met het syndicaal overleg. Sinds 2004 heeft ACV-Openbare Diensten een specifieke vakantietijdregeling aangevraagd bij de deputatie, die tot nu toe telkens werd toegepast. Deze regeling zorgt voor een verruiming van de reeds bestaande glijtijden. Men kan in de maanden juli en augustus glijden vanaf 7u (in plaats van 8u) en vanaf 15u (in plaats van 16u). Daarnaast is de gewone werkregeling aangepast, zodat elke vrijdagnamiddag ook buiten de vakantieperiodes volledig kan gegleden worden. Zo kunnen de werknemers zelf bepalen wanneer ze vanaf de vrijdagmiddag stoppen met werken. Dit zorgt voor de nodige flexibiliteit, iets waar het personeel graag gebruik van maakt. Uiteraard maken de personeelsleden de nodige afspraken om op elke dienst de vereiste permanentie te verzekeren. BBC-time in Turnhout Luc Maes Op 1 januari 2014 starten de lokale besturen met de Beleids - en Beheerscyclus (BBC). Een nieuwe manier van werken voor alle besturen. In het gewest Turnhout herinneren we besturen daarom aan onze syndicale eisen. De maaltijdcheques en tweede pensioenpijler De militanten van ACV-Openbare Diensten, gewest Turnhout, hebben de voorbije jaren steeds veel tijd en energie gestoken in deze 2 dossiers. Met resultaat: 69% van de besturen in ons gewest geeft ondertussen een maaltijdcheque van 7 euro aan hun personeel. Op het vlak van de tweede pensioenpijler zitten we bij de start van 2013 ook niet slecht: 90% van de besturen zit op dit moment aan minstens 2% (en hebben dus reeds 1/3 van de weg afgelegd). We blijven evenwel verder ijveren voor een maximale maaltijdcheque van 7 euro en een volwaardige tweede pensioenpijler van 6%. BBC als kaper op de kust? De BBC houdt een beleidsplanning van 6 jaar in. Daarbij hoort een financieel luik waarin het bestuur moet aantonen dat ze alles kan blijven financieren. Het is dan ook belangrijk dat personeelseisen vandaag reeds op tafel worden gelegd. Als ACV-Openbare Diensten dringen we er bij elk bestuur op aan dat ze binnen hun BCC-verhaal de nodige financiële ruimte voorzien om in deze dossiers concrete stappen voorwaarts te zetten.

17 bijzondere korpsen 17 Huichelen is blijkbaar in bij sommige politici Niet alleen is het vet van de soep. De soep is op. In de periode werd 157 miljoen euro bespaard op de kredieten. Bovendien werden de investeringen de laatste jaren gehalveerd, terwijl deze broodnodig verhoogd moeten worden. Het personeelsbudget is al jaren bevroren en wordt niet aangepast aan de index. Als gevolg van de bevriezing van de kredieten en de opgelegde werking in twaalfden liggen de realisaties heel wat lager dan de voorziene kredieten. Het verschil tussen beide is hetgeen de overheid bespaard heeft op de werking van politie, met alle gevolgen van dien. En er is niet alleen het tekort aan wc-papier of kantoorbenodigdheden voor het politiepersoneel. Jan Adam Bij iedere begrotingscontrole gaat de regering op strooptocht, maar stelt tegelijk dat aan de middelen van politie niet wordt geraakt. De veiligheid van de burger staat immers voorop en openlijk snoeien in de budgetten van de politie zou gelijk staan aan politieke zelfmoord, zeker in de aanloop naar de verkiezingen. Voertuigen worden uit pure noodzaak buiten gebruik gesteld wegens niet meer veilig voor het personeel. Het onderhoud blijft uit wegens gebrek aan middelen. Gevolg: minder blauw op straat en minder service aan de bevolking. Goed voor de criminelen natuurlijk. Zo zijn de helft van de voertuigen van de speciale eenheden in Oost-Vlaanderen buiten gebruik. Wegens gebrek aan wit papier voor het opstellen van de processen-verbaal wordt er dan maar geel gebruikt. En de antifraudedienst, die kan geen gebruik meer maken van de bedrijvendatabank. De verhoogde boetes worden niet ingevoerd in de systemen van de Federale Politie omdat de regering de contracten van ICT ers niet tijdig kon verlengen, omdat er geen budget was. Bij de algemene directie ondersteuning en beheer is er een gemiddeld personeelstekort van 18 procent, zelfs tot 40% in sommige directies. Als de ondersteuning achterop hinkt heeft dit sowieso een impact op de operationele werking van de politieman of vrouw op het terrein, die ook al met tekorten kampen. Die werving van 1500 inspecteurs voor 2013 volstaat nauwelijks, het aantal afvloeiingen ingevolge pensioen ligt veel hoger. De cijfers voor 2013 na de recente begrotingscontrole liggen nog niet volledig vast. Een nieuwe besparing van 41 miljoen euro zit in de pipeline. Het wordt dus dweilen met de kraan open als politici de ingeslagen weg verder zetten. Nieuws Copernicus-procedure Heel wat personeelsleden van de federale politie ontvingen een gerechtsbrief via de post aangaande de Copernicus-procedure. Een aantal onder hen maakten zich hierover zorgen en overstelpten ons met vragen. Hierbij wat meer duiding betreffende de voormelde gerechtsbrief. Zoals u weet, werd de Copernicus-procedure voor de federale politiemensen voor de rechtbank van eerste aanleg te Brussel in ons voordeel beslecht bij vonnis dd De Belgische Staat heeft thans hiertegen hoger beroep aangetekend voor het Hof van Beroep te Brussel. De leden die ingetekend hebben in deze procedure zullen inmiddels een verzoekschrift tot hoger beroep hebben ontvangen, voormelde gerechtsbrief, van de tegenpartij. Hieruit blijkt dat de procedure in graad van hoger beroep zal worden ingeleid op De betrokken leden dienen niets te ondernemen, vermits onze advocaat hiervoor het nodige zal doen. Op de inleidingszitting zal de vraag gesteld worden voor het bekomen van een procedurekalender. Wij houden u verder op de hoogte.

18 18 bijzondere korpsen Aanpassing tweetaligheidstoelage Defensie Walter Van den Broeck Talenkennis is vanzelfsprekend van het allerhoogste belang in een geglobaliseerde maatschappij. Bestaande regelgeving Het Koninklijk Besluit van 23 december 1998 verleent een toelage voor tweetaligheid aan sommige militairen in werkelijke dienst. Om aanspraak te maken op deze toelage moet men als officier grondige kennis bezitten van Nederlands en Frans en als onderofficier of vrijwilliger blijk geven van de werkelijke kennis van deze talen. Om recht te hebben op deze toelage moet men dienst doen in ofwel een eenheid van gemengd taalstelsel ofwel in een eentalige eenheid van het andere taalstelsel. Daarenboven hebben de militairen die wezenlijke kennis bezitten van Duits en dienst doen in een Duitstalige eenheid, ook recht op de tweetaligheidspremie. Het bruto geïndexeerd maandbedrag van de premie bedraagt voor de officieren 39,87 euro (24,79 euro aan 100%) en voor de andere militairen 19,94 euro (12,40 euro aan 100%). Belang van talenkennis Talenkennis is vanzelfsprekend van het allerhoogste belang in een geglobaliseerde maatschappij. Dat is binnen Defensie, met steeds meer internationale opdrachten in NATO-, UNO- of EU-verband, niet anders. Een eerste stap in de goede richting ACV-Openbare Diensten gaf tijdens het onderhandelingscomité zijn akkoord over het Koninklijk Besluit dat de toekenningsvoorwaarden aanpast. Hierdoor verdwijnt de verplichting om te dienen in een eenheid van gemengd taalstelsel of in een eentalige eenheid van het andere taalstelsel. Vanaf het verschijnen van de wijziging in Het Staatsblad zal elke militair die slaagt in het voor zijn categorie voorziene taalexamen, recht hebben op de toelage voor tweetaligheid. Toch enig scepticisme Ondanks het feit dat elke militair die slaagt in het taalexamen van de andere taal de toelage zal ontvangen, is het bedrag van deze toelage Waar bevinden zich onze militairen in opdracht?

19 bijzondere korpsen 19 niet van die grootte dat het motiveert om de andere landstaal te leren. Deze toelage kan als motivatiebeleid dienen om meertalig te worden, doch dient het dringend in overeenstemming gebracht te worden met de toelage die in andere overheidsdiensten aan hun personeel wordt toegekend. Enkele voorbeelden: Bij het operationeel kader van de politie in het Brussels Gewest ontvangt het hulpkader met taalk ennis niveau 4 een maandelijkse geïndexeerde bruto toelage van 143,55 euro (89,25 euro aan 100%). Voor het basiskader en middenkader met taalkennis niveau 2 bedraagt dit respectievelijk 215,32 euro (133,87 euro aan 100%) en 287,08 euro (178,49 euro aan 100%) en voor het officierskader met taalkennis niveau 1 is de toelage minimaal 358,85 euro (223,11 euro aan 100%). Ook de federale ambtenaar in het arrondissement Brussel-Hoofdstad heeft recht op een maandelijkse toelage, na het afleggen en slagen van een taaltest bij Selor. Het bedrag van deze toelage hangt af van de moeilijkheidsgraad van de test. Bij het slagen in de test gericht op de vaardigheid om elementaire mondelinge boodschappen te begrijpen en te verstaan is al een bruto geïndexeerde toelage gekoppeld van 32,17 euro (20 euro aan 100%). Volgens de categorie en de moeilijkheidsgraad kan deze toelage oplopen tot 176,92 euro (110 euro aan 100%). De toegekende geïndexeerde brutobedragen bij Defensie van 39,87 euro voor de grondige kennis bij officieren, evenals de 19,94 euro voor de wezenlijke kennis van het ander personeel zijn zeker niet in overeenstemming met die van de andere overheidsdiensten. Daarenboven bestaat er bij de politie ook een toelage voor meertaligheid. In het kader van onze internationale opdrachten wordt van de militair meer en meer verwacht dat hij bovenop het Frans ook nog het Engels beheerst, en liefst ook nog enkele andere talen. Europa op dezelfde lijn De Europese Commissie werkt samen met de regeringen van de EU-landen om: alle burgers de kans te geven om al op jonge leeftijd naast hun moedertaal nog twee andere talen te leren vriendelijkere samenlevingen te ontwikkelen, waar mensen, apart en als gemeenschap, met elkaar in dialoog gaan meer nadruk te leggen op het belang van talen voor de kansen op de arbeidsmarkt en het concurrentievermogen. Deze doelstellingen zijn de ruggengraat van het meertaligheidsbeleid. Defensie als voortrekker? ACV-Openbare Diensten blijft de overheid confronteren met bovenstaande realiteiten. De huidige aanpassing is een eerste stap in de goede richting. ACV-Openbare Diensten blijft bij de overheid aandringen om de toelage voor talenkennis verder uit te bouwen. Hierbij vragen we: een forse verhoging van de tweetaligheidstoelage de invoering van een meertaligheidstoelage Als motivatie zou dit tellen!

20 20 vervoer Evaluatie beheersovereenkomst: nuancering Wij betreuren dus dat enkel de negatieve elementen uit de evaluatie werden gehaald vereist Thomas Vael Eind vorig jaar werd er op vraag van minister Crevits voor de eerste keer uitgebreid gerapporteerd rond het al dan niet behalen van de doelstellingen uit de beheersovereenkomst De Lijn presenteerde haar evaluatie van het uitvoeringsjaar 2012 al sneller in een intern document. Het document werd publiek gemaakt en de eerste (pers)reacties hadden het over een slecht rapport. Wij proberen hieronder één en ander te kaderen. Vaststellingen: de kostendekkingsgraad (het aandeel dat de reizigers zelf betalen) haalt net als vorig jaar geen 15%. Net als in 2011 daalt het aantal reizigers. Een daling van 0,92%, goed voor een terugval van 549 miljoen naar 554 miljoen ritten. Er reden ook meer overvolle trams en bussen en de commerciële snelheid van trams in Antwerpen en Gent bleef eveneens ver onder de doelstelling. Nog een negatieve evolutie werd vastgesteld in de commerciële snelheid en de stiptheid. Een wenssnelheid van 25 kilometer per uur wordt enkel in West Vlaanderen gehaald. Het Vlaams gemiddelde gaat een derde langzamer. Belangrijkste nuances: deze evoluties zijn een logisch gevolg van de bijkomende besparingsoefening van 60 miljoen in Hierbij verdwenen veel vroege-, late- en weekenddiensten, en ook de frequenties werden op bepaalde lijnen te zeer verlaagd. Wat betreft de commerciële snelheid verwijzen wij steeds weer naar de nood aan meer en betere doorstromingsmaatregelen. Er staan ook enkele positieve elementen in het rapport, die in de pers onderbelicht bleven. Er werden 16% meer controles op zwartrijden uitgevoerd. Wij volgen daarenboven de minister wanneer ze stelt dat de daling van de 5 miljoen ritten hoofdzakelijk de gratis ritten betreft. Dit onder andere door verstrengde regelingen van een aantal gratis abonnementen. De betaalde reizigersritten stegen in 2012 zelfs met 8 miljoen. Als deze trend aanhoudt, zal ook de kostendekking meevolgen. ACV heeft in die zin ook kleur bekend over bepaalde tariefmaatregelen. De veiligheid is er ook op vooruit gegaan: er werden 5,83 ongevallen per kilometer vastgesteld, wat een afname is van 6,42% ten opzichte van Wij betreuren dus dat enkel de negatieve elementen uit de evaluatie werden gehaald, en verwijzen nogmaals naar het theoretisch karakter van bepaalde indicatoren. Enkel door genuanceerder naar de cijfers te kijken, kunnen de problemen stap voor stap aangepakt worden. Op basis van dit rapport luider roepen dat de geldkraan voor De Lijn nog verder dichtgedraaid moet worden, is fundamenteel oneerlijk. Een negatieve (perceptie) spiraal is het laatste wat ons stad- en streekvervoer en bij uitbreiding de algemene mobiliteit in Vlaanderen nu kan gebruiken.