Jaargang 2 Nummer 6. Fijne feestdagen gewenst! V@st&Zeker 6 1

Transcriptie

1 Jaargang 2 Nummer 6 Fijne feestdagen gewenst! V@st&Zeker 6 1

2 In dit nummer : M@ilbox! Kampdata Cambodja-m@il! Een kerst om nooit te vergeten Romeinen Vragenbox?????? De geheime gang Puzzelbox Bileam, de man die van geld houdt Kampherinneringen van een joffer! Bijbelteksten uit je hoofd leren! Colofon V@st&Zeker 6 2

3 Het is winter mmmm heerlijk koud buiten en heerlijk warm binnen. Enne. Kerstvakantie! Beter kan niet! Dus één tip: Als je deze V&Z digitaal ontvangt, print m snel uit! En verder voor iedereen: Kruip er mee bij de kachel op een vrije avond. Want er is weer zoveel te lezen, je bent in 5 minuten niet klaar hoor! Het is weer een V&Z geworden met veel afwisseling, maar ook oude vertrouwde rubrieken, zoals verhalen en bijbelstudies. Nieuw is de bijbelstudie voor de oudere lezers (ook voor de jongere groep hoor ;-) over het Bijbelboek Romeinen. Heb je zin om heel veel te leren over het christelijk geloof, en over jouw persoonlijk geloof in de Heere Jezus? Pak snel je Bijbel en blader naar het artikel bijbelstudie Romeinen. De vorige keer misten jullie de column over Zuid-Afrika. Toen hebben we verteld dat er iets nieuws zou komen.. Het was nog een verassing. Maar nu dan toch een hele column over belevenissen in Cambodja! Compleet met mooie foto s. Een vraag aan jullie: Willen jullie aan Kees-Jan en Mirjam en hun dochtertje en hun werk in Cambodja denken in jullie gebed? Bid of de Heere hun kracht en wijsheid wil geven en dat Hij hun werk zal zegenen en veel mensen zal bekeren. Als je zin hebt om een lekker spannend verhaal te lezen ga dan gauw naar het vervolgverhaal van Babby en Jee-Pee in de geheime gang! Al met al weer veel leeswerk. Maar vergeet ook niet de leuke puzzel te maken en probeer de tips voor het leren van bijbelteksten eens uit. De redactie van V@st&Zeker wenst jullie een heerlijke kerstvakantie toe, en natuurlijk ook fijne kerstdagen en een gezegend Geertine V@st&Zeker 6 3

4 Deze zomer nog op kamp geweest? Misschien was je er wel tijdens die hete weken in juli... We hopen dat je er goede herinneringen aan hebt, nu, in deze donkere dagen van december. Wij zijn afgelopen zomer wel vijf keer op kamp geweest! Hoe dat kan? Misschien was je er wel bij toen we vertelden over Cambodja en de Kuy (zeg: koei ) mensen, die nog nooit van de Heere Jezus hebben gehoord. We vonden het gaaf om velen van jullie te ontmoeten en samen na te denken over zending, vreemde talen en het evangelie. In de komende nummers van Vast&Zeker hopen we nog meer interessante onderwerpen aan te snijden. Hoe gaat het op school? Nu we dit schrijven zitten Mirjam en ik zelf ook weer in de klas. We hebben vijf weken les over tweetalig onderwijs. We doen deze cursus in India. Daarna gaan we weer terug naar huis in Cambodja. Goed onderwijs is belangrijk. Misschien vind je school niet altijd leuk. Maar als je niets leert, dan kun je moeilijk verder komen. Ieder kind heeft recht op onderwijs. Hier in Azië zien we veel kinderen die staan te springen om naar school te kunnen. Het gaat dan vooral om kinderen van het platteland die een minderheidstaal spreken (dat is een taal die slechts door een klein deel van de bevolking van een land gesproken wordt). Maar naar school gaan is zo eenvoudig niet: Er is geen school! Als de kinderen in verafgelegen dorpen wonen. Ik mag niet naar school! Als de kinderen hun ouders moeten helpen op het veld of op de plantage. Er is geen geld! Als de ouders geen schoolspullen kunnen kopen. Ik kan de meester of juf niet verstaan...! Ja, dát is een groot probleem. Wist je dat de helft van alle kinderen in de wereld naar scholen gaan waar een andere taal gesproken wordt dan thuis? Lees die zin nog maar eens! Stel je eens voor dat jij weer voor het eerst naar school gaat, en dat de meester of juf alleen Spaans spreekt? Je begrijpt er dan niets van. Bovendien vindt de onderwijzer jou maar een domme leerling. De kans is groot dat je de eerste klas (zeg maar groep 3) niet haalt. Misschien doe je de eerste klas wel drie keer voordat je de (Spaanse!) smaak te pakken hebt. V@st&Zeker 6 4

5 Tegenwoordig wil men juist de kinderen die een minderheidstaal spreken helpen. Door in de minderheidstaal les te geven, wordt het voor hen een stuk makkelijker op school. Later stappen de kinderen dan over op de andere taal. In het voorbeeld hierboven: de Nederlandse kinderen krijgen eerst les in het Nederlands; later gaan ze langzaam over op het Spaans. Op deze manier krijgen kinderen van een minderheidstaal een betere kans op school. De Kuy kinderen in Cambodja kampen vaak met hetzelfde probleem. De kinderen leren thuis Kuy, maar de lessen op school zijn in het Cambodjaans. Daarom willen wij ook lesboekjes maken in de Kuy-taal, zodat de Kuy-kinderen het beter doen op school. En zodat ze straks ook Gods Woord kunnen lezen in hun eigen taal, de Kuy-taal. En daarom hebben Mirjam en ik nu vijf weken les in India over tweetalig onderwijs! De volgende keer schrijven we weer vanuit Cambodja. Tot dan! Kees Jan & Mirjam en Tirsa Want de Zoon des mensen is gekomen, om te zoeken en zalig te maken, wat verloren was. Lukas 19:10 6 5

6 Een kerst om nooit te vergeten Tien!, roept Erik en meteen breekt er een kabaal van jewelste uit. Twee koren voor mij, roept zijn oudere broer Pieter. Ik wil een steentje. Mam, u krijgt een erts!, roept Laura. Ah, wat zielig voor paps. Nou krijgt hij helemaal niks. Meneer Verhagen trekt een sip gezicht en antwoordt: Ja, ik bén ook heel zielig. Heb ik net mijn stadje gebouwd bij die mooie tegel en dan wordt er geen acht meer gegooid. Zo gaat het elke keer. U moet ook handelen!, zegt Erik. U ruilt elke keer vier kaarten met de bank voor een ertsje, terwijl ik ook wel met u wil ruilen. Volgens mij hebt u nog nooit gewonnen met kolonisten. Meneer Verhagen lacht wat en zegt: We zullen wel eens zien wie dit spelletje gaat winnen. Krijg ik mijn koren nog?, zeurt Pieter. Bouwbeurt, bouwbeurt!, roept Laura en gooit een kaart met stenen en een kaart met bos op het speelbord. Helemaal geen bouwbeurt. Eerst mag ik nog proberen te ruilen en pas dáárna mag jij. Bouwbeurt, bouwbeurt!, roept Laura en gooit een kaart met stenen en een kaart met bos op het speelbord. Heeft iemand voor mij een schaap? Ik bied een ertsje., zegt Erik. Een schaap?, vraagt mevrouw Verhagen, ik heb wel een steentje. Nee, die hoef ik niet. Daar heb ik er al genoeg van. Ik wil een schaap. Niemand? Oké, een erts en een steentje voor een schaap., probeert hij nog eens. Als je het maar laat om bij die haven een dorpje te bouwen, want die wil ik., roept Laura. Als niemand reageert op het voorstel van Erik, bouwt Laura een weggetje en gaat de beurt naar Pieter. Het is tweede kerstdag en familie Verhagen speelt hun favoriete spel: Kolonisten van Catan. Vanochtend zijn ze eerst naar de kerk geweest. Na gezellig met z n allen koffie gedronken te hebben, stelde Laura voor om Kolonisten te spelen. En daar had de rest van het gezin wel oren naar. Zelfs meneer en mevrouw Verhagen hadden er wel zin in. Inmiddels zijn ze al een uur bezig en stijgt de spanning. Pieter en Erik hebben allebei al acht van de tien punten en Laura en mevrouw Verhagen hebben er allebei zeven. Alleen meneer Verhagen maakt al bijna geen kans meer om te winnen. Terwijl de rest druk met elkaar aan het onderhandelen is, zorgt hij V@st&Zeker 6 6

7 voor een hapje en een drankje en braadt alvast het vlees voor de kerstmaaltijd. Heb ik ook wat?, roept hij vanuit de keuken als er weer gegooid is. Ja, een koren en twee bosjes., antwoordt Erik. Ah, kijk eens aan! Nu gaat het eindelijk de goede kant op. Heeft iemand voor mij ook een steentje? Ja, ik wel, zegt mevrouw Verhagen, maar dan wil ik van jou een koren. Wacht even. Meneer Verhagen loopt naar de tafel, bekijkt zijn kaarten en geeft zijn vrouw een knipoog en zegt: Voor jou heb ik altijd een koren, lieverd. Oh ja hoor, nu gaat meneer de romanticus spelen. Alleen ruilen als het hem zelf uitkomt. En dan ook nog zo poeslief doen, dan kan hij vast wat bouwen., zegt Pieter quasi beschuldigend. Meneer Verhagen lacht en pakt alvast twee straatjes, legt een aantal kaarten op tafel en zegt: Zo, probeer mij nu nog maar eens in te halen met de langste handelsroute. Nu heb ik ook zeven punten. Maar met straten krijg je geen kaartjes. Trouwens, denkt u wel aan het vlees? vraagt Laura, Ik wil straks wel lekker eten. Snel loopt meneer Verhagen naar de keuken en draait het vlees om. Als na twee uur spelen Pieter uiteindelijk toch gewonnen heeft, dekken mevrouw Verhagen en Laura de tafel. Ze moeten vandaag op tijd eten, want vanavond is er een kerstdienst voor jong en oud. Het is geen echte kerkdienst, want die hebben ze vanochtend al gehad. Nee, het is meer een samenzijn waarbij ze eerst gezellig een kop koffie of warme chocolade melk met een lekkere kerstkrans krijgen. Daarna zingt het koortje van de kerk enkele mooie oude kerstliederen en tot slot vertelt de dominee een echt kerstverhaal. Het is altijd een fijne avond en familie Verhagen wil er dan ook zeker bij zijn. Als het eten klaar is, gaan ze allemaal aan tafel. Meneer Verhagen begint met gebed. Hij dankt God dat ze vandaag tijdens de kerkdienst op zo n bijzondere manier aan de geboorte van de Heere Jezus mochten denken. Ook dankt hij voor de gezellige middag en vraagt hij of de Heere het eten wil zegenen en of ze een goede kerstdienst mogen hebben. Na het amen roepen ze allemaal: Eet smakelijk! Heerlijk! Stoofpeertjes met aardappelpuree en een lekker runderlapje. Daar had ik nou echt zin in., zegt mevrouw Verhagen. Ik ben toch zo blij dat jij zo lekker kan koken. Meneer Verhagen lacht, pakt de hand van zijn vrouw en zegt: Dat had je niet gedacht hè, toen je mij eenentwintig jaar geleden voor het eerst zag. Nee. Dat was een prettige bijkomstigheid., antwoordt mevrouw Verhagen en geeft haar man een kus op zijn wang. Ja, ja, ja. We weten wel dat jullie gelukkig met elkaar zijn., zegt Erik. Ik zou het niet erg vinden als jullie dat geknuffel bewaren voor een andere keer zodat ik ook nog mijn eten krijg voordat het koud geworden is. Bespeur ik hier een tikje jaloersheid?, lacht mevrouw Verhagen. Ja, ik denk het ook. Volgens mij kan hij Tsjonge pa, volgens mij was u met uw gedachten bij het kolonisten toen u het vlees braadde. Het is nou niet echt mals of zo. V@st&Zeker 6 7

8 gewoon niet wachten tot hij zelf getrouwd is en voor zijn vrouw kan koken., plaagt Laura. Ben je nog steeds op dat meisje uit je klas? Je moet wel wat assertiever worden hoor. Elke keer als je bij haar in de buurt bent, klap je dicht. Als je haar ooit aan de haak wil slaan, moet er nog heel wat veranderen, zegt Pieter terwijl hij de stoofperen op schept. We zullen wel zien, lacht Erik, maar toch kan hij niet voorkomen dat hij bloost en zijn wangen zo rood worden als de stoofpeertjes op zijn bord. Hij is dan ook blij als Laura van onderwerp verandert. Tsjonge pa, volgens mij was u met uw gedachten bij het kolonisten toen u het vlees braadde. Het is nou niet echt mals of zo. Ik kan me voorstellen dat mama niet verwacht had dat uw kookkwaliteiten zo speciaal zijn. Ik heb nog nooit zo n bijzondere puree gehad. Er zitten allemaal klontjes in., lacht Erik. Ze kijken allemaal naar meneer Verhagen. Als hij een sip gezicht trekt, barsten ze allemaal in lachen uit. Dit is wel een heel bijzondere kerstmaaltijd, kan Pieter nog net uitbrengen, terwijl de tranen van het lachen over zijn wangen rollen. Ik denk niet dat ik het snel zal vergeten. In elk geval zijn de peertjes wel lekker. Na de maaltijd en de vaat, gaat het gezin naar de kerstdienst. Het is al gezellig druk als ze in de consistorie aankomen. Een paar zusters van de kerk zijn druk bezig met het inschenken van koffie en warme chocolade melk. Hier en daar staan groepjes mannen die druk met elkaar aan het praten zijn over de mooie dienst van vanochtend. De kleine kinderen spelen tikkertje met elkaar en wriemelen zich tussen de mensen door. Erik s oog valt op het groepje jongeren dat achterin de consistorie gezellig met elkaar aan het praten is. Zijn adem stokt als hij Marion bij het groepje ziet staan, hét meisje waar hij nu al bijna twee jaar op verliefd is. Erik pakt snel een kop koffie en een kerstkrans en loopt naar het groepje toe. Als hij bij de jongeren gaat staan, wordt hij enthousiast door hen begroet. Doordat ze zoveel dingen samen doen, kennen ze elkaar best goed en hebben ze een hechte band met elkaar. Natuurlijk vindt Erik de een leuker dan de ander, maar dat houd je toch altijd en daar is ook niks mis mee, zolang je maar wel vriendelijk met elkaar blijft omgaan. Als Erik op zijn beurt ook iedereen begroet heeft en de jongens weer verder gaan met hun gesprek, kijkt hij snel opzij naar Marion. Tsjonge, denkt Erik, wat ziet ze er vanavond toch mooi uit. Zou ze dat voor mij gedaan hebben? Zou ze mij ook echt leuk vinden? Terwijl Erik zo aan het mijmeren is, onderschept Marion zijn blik en glimlacht vriendelijk naar hem. Erik wordt meteen knal rood en weet niet waar hij kijken moet. Snel draait hij zijn gezicht de andere kant op en doet net alsof hij het gesprek met de jongens aan het volgen is, maar in zijn gedachten zit hij flink op zichzelf te mopperen. Ik ook altijd met mijn stomme reacties. Waarom klap ik elke keer dicht Marion M arion Mari on Marion Marion en kan ik nou nooit eens gewoon een praatje met haar maken? Ze zal me heus niet opeten en ze keek ook nog heel vriendelijk naar me. Als ik gewoon haar aanschiet en haar vraag naar het proefwerk van afgelopen donderdag, dan heeft niemand wat door. En als we dan eenmaal aan het praten zijn, kan ik daarna wel vragen wat ze in de vakantie gaat doen. Misschien kunnen we dan wel een keer samen naar de stad of zo. Als Erik na een paar minuten al zijn moed verzameld heeft, draait hij zich om, kijkt om zich heen of zijn V@st&Zeker 6 8

9 broer en zus hem niet zien en stapt op Marion af. Hoi Marion. He, Erik! Hoe is het? Ben je al klaar voor het zingen?, vraag zij enthousiast. Nou uh, ik heb vandaag niet meer geoefend, want we hebben vanmiddag een spelletje gespeeld. Jij wel? Nee joh, ik kan toch niet zo goed zingen. Hoe meer ik oefen, hoe valser het klinkt, helemaal als ik in mijn eentje zing. Maar ik vind het wel spannend. Ik uhh, ik vind uhh. Erik komt niet uit zijn woorden. Snel vraagt hij: Waarom denk je dan dat je niet kan zingen? Nou gewoon, andere meisjes die kunnen het allemaal veel beter. Ik heb maar een heel normale stem en ik kom niet eens bij die hoge noten. Ik kan alleen maar brommen. Ik uhh, ik uhh, ben het niet met je eens., hakkelt Erik Niet?, vraagt Marion ongelofelijk. Verlegen kijkt Erik naar de grond en zegt zacht: Nee, ik vind dat uhh, ik vind dat je een heel mooie stem hebt. Verlegen kijkt Erik naar de grond en zegt zacht: Nee, ik vind dat uhh, ik vind dat je een heel mooie stem Even blijft het stil, maar dan zegt Marion heel zacht: Erik, jij bent de liefste jongen die ik ooit ontmoet heb. Erik knippert met zijn ogen. Hoorde hij het nou goed? Zei ze echt dat hij de liefste jongen was die ze ooit ontmoet had? Langzaam heft Erik zijn hoofd op en kijkt hij Marion aan, maar als hij haar gezicht ziet, verdwijnt alle twijfel als sneeuw voor de zon, want ze kijkt zo lief. Ja, hij weet het zeker: Marion vindt hem leuk! Erik hoort en merkt helemaal niet meer wat er om hem heen gebeurt. Het enige wat door zijn hoofd gaat is dat Marion hem leuk vindt. Als ze elkaar even hebben aangekeken, schraapt Erik zijn keel en zegt: Ik uhhm, ik vind jou erg lief en ik uhhm, ik zou je graag beter willen leren kennen. Oh, Erik!, zucht Marion, Ik heb al zo lang gehoopt dat je dat zou zeggen. Ik wil jou ook graag leren kennen. Voorzichtig pakt Erik haar hand vast en kijkt haar lang aan. Oh, wat voelt hij zich blij! Als ze even later in de kerk naar het kerstverhaal van de dominee luisteren, moet Erik terug denken aan de dienst van vanochtend. De dominee had het toen over de geboorte van de Heere Jezus en dat het zo bijzonder is dat je daar met je verstand niet bij kan. Hoe kan je nu ooit met je verstand begrijpen dat God mens wilde worden, zodat Hij aan het kruis kon sterven om de straf te dragen voor uw en mijn zonden. Wie zou dat ooit kunnen bedenken? Is het dat niet zo dat wij allemaal moeten erkennen dat Gods wegen en gedachten hoger zijn dan onze gedachten? De dominee had daarbij de tekst uit Jesaja 55:8 en 9 voorgelezen: Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE. Want gelijk de hemelen hoger zijn dan de aarde, alzo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen, en Mijn gedachten dan uw gedachten. De dominee had toen aan de hand van de tekst uit Jeremia 29:11 uitgelegd dat God gedachten van vrede over ons heeft en niet van kwaad, om ons een hoopvolle toekomst te kunnen geven, een toekomst bij God in volmaakte vrede, want dat betekent dat moeilijke stukje uit die tekst: het einde en de verwachting. Ook al had Erik niet alles begrepen van wat de dominee zei, hij begreep wel dat de Heere Jezus mens wilde worden omdat God wilde V@st&Zeker 6 9

10 dat hij in de toekomst bij God in de hemel zou zijn en dat de Heere Jezus daarvoor ook de straf van zijn zonden aan het kruis heeft gedragen. Wat een toekomst!, denkt Erik blij. En dan wil Marion mij ook nog beter leren kennen. Terwijl iedereen gespannen naar het kerstverhaal van de dominee luistert, buigt Erik eerbiedig zijn hoofd, vouwt zijn handen en bidt: Dank u wel Heere God, dat u voor mij mens wilde worden om de straf te dragen van al die zonden van mij. Ook al begrijp ik het niet, toch wil ik U danken dat U dat hebt willen doen. Dank U wel dat U mij zo gelukkig van binnen maakt en dat ik in de toekomst bij U in de hemel mag komen. Ik wil U ook Heere, hoe het verder gaat weet ik niet, maar ik wil U danken dat U ook voor mij op aarde een hoopvolle toekomst hebt en dat Uw gedachten en wegen veel hoger zijn dan die van mij. danken dat het vanavond zo bijzonder is gegaan met Marion en mij en dat wij elkaar beter willen leren kennen. Heere, hoe het verder gaat weet ik niet, maar ik wil U danken dat U ook voor mij op aarde een hoopvolle toekomst hebt en dat Uw gedachten en wegen veel hoger zijn dan die van mij.dank U wel dat ik mijn toekomst in Uw handen mag leggen. Amen. Romeinen Voor de al wat oudere lezers en lezeressen onder jullie beginnen we met een nieuwe reeks bijbelstudies, namelijk over het boek Romeinen. Maar als je wat jonger bent kun je deze bijbelstudies ook lezen en proberen ze te begrijpen. Wie weet leer je er veel van. Het bijbelboek Romeinen is geschreven door de apostel Paulus aan de christelijke gemeente in Rome. De bedoeling van Paulus brief is om het christelijk geloof uit te leggen en ook praktisch te maken voor christenen. De brief is geschreven aan mensen die heel persoonlijk geloven dat de Heere Jezus hun zonden heeft vergeven door Zijn lijden en sterven aan het kruis. De schrijver van dit boekje heeft ook deze mensen op het oog. Dus als jij de Heere Jezus kent, nog maar kort of al veel langer, wil hij jou laten zien welke rijkdom er ligt in het bijbelboek Romeinen. Maar ook als je (nog) niet dat persoonlijke geloof hebt, mag je deze bijbelstudie lezen. V@st&Zeker 6 10

11 Graag zelfs, want de Heere werkt met Zijn Heilige Geest door Zijn Woord, en Hij spreekt ook tot jou als je in Zijn Woord leest. a. Lees ontspannen en aandachtig Romeinen 1 vers 1 tot en met 7. Het evangelie van God Als je op je ontdekkingstocht door de Bijbel begint met de brief aan de Romeinen, dan heb je een geweldig goede keus gemaakt, want daarin vind je alles wat je nodig hebt om er achter te komen hoe God jou zag, toen je Hem niet kende én hoe Hij jou nu ziet, nu je Hem wel kent. Voor je verdere leven als christen is dat heel erg belangrijk. Het geeft je zekerheid, de volle overtuiging, dat je de goede weg bent ingeslagen. Je moet nog wel leren lopen op die weg, maar de weg zelf is goed. Paulus (of eigenlijk de Heilige Geest, maar dat komt later wel aan de orde) is door God uitgekozen om in deze brief met jou daarover te praten. Waar hij het over gaat hebben staat al direct in vers 2, namelijk over het evangelie van De inhoud van het evangelie van God is de Zoon van God God. Het evangelie dat je hebt aangenomen is niet door een mens bedacht, maar het is van God uitgegaan. Het is Zijn evangelie. Vroeger had God al door middel van Zijn profeten verteld dat Hij het zou laten prediken. In het Oude Testament, ook wel de heilige Schriften genoemd, kun je daarover lezen. In de tijd van het Oude Testament heeft God de mens telkens op de proef gesteld, om te zien of deze Hem zou dienen. Maar telkens faalde de mens. Dat dit waar is, heb jij aan den lijve ondervonden en ook voor God erkend. Tenslotte maakte God bekend, dat Hij Zelf aan het werk zou gaan. Dat gebeurde toen Hij Zijn Zoon zond. De inhoud van het evangelie van God is de Zoon van God. Het is het evangelie van God "aangaande Zijn Zoon" lees je in vers 3. Het gaat over een Persoon waar je nu een levende relatie mee hebt door het geloof en niet over een leer. Over de Zoon van God zijn heel veel dingen in de Bijbel te vinden, de hele Bijbel staat er vol van. Het is zelfs zo, dat je de bedoeling van een gedeelte van de Bijbel of van een bepaald vers pas goed begrijpt, als je gaat zien wat het je over de Heere Jezus vertelt. Nu worden er in vers 3 en 4 twee dingen van de Heere Jezus gezegd die belangrijk zijn om de inhoud van deze brief te kunnen begrijpen. In de eerste plaats wordt van Hem gezegd dat Hij is voortgekomen uit het geslacht van David. Als de Zoon van David had Hij recht op de troon des Heren te Jeruzalem. Nu Israël Hem heeft verworpen, is de tijd van de troonsbestijging uitgesteld. In hoofdstuk 9 tot en met 11 van deze brief zul je zien hoe God ervoor zal zorgen dat alle beloften die Hij aan David heeft gedaan, ook vervuld zullen V@st&Zeker 6 11

12 worden. Het tweede wat van de Heere Jezus gezegd wordt, komt wonderlijk genoeg voort uit de verwerping van de Heere Jezus door Zijn volk. Hij, die als Mens gedood werd door kruisiging, maakte duidelijk dat Hij tevens de Zoon van God is, toen Hij in kracht opstond uit de doden. Zijn opstanding van tussen de doden uit (want de andere mensen bleven in de dood) was "naar de Geest van heiligheid". Dat is een belangrijke toevoeging. Alles wat de Heere Jezus in Zijn leven deed was volkomen in overeenstemming met de Heilige Geest. Het was allemaal overeenkomstig Gods wil en dus was er niets verkeerds in Zijn leven. Maar in de drie uren van duisternis op het kruis kwam Hij wel in aanraking met het kwaad. Daar werd Hij tot zonde gemaakt, daar droeg Hij onze zonden in Zijn lichaam. God oordeelde Hem daarvoor en gaf Hem het loon van de zonde, dat is de dood. Wanneer Hij dan opstaat uit de dood, kan de Geest van heiligheid Zich ook daar volkomen één mee maken, omdat alles wat met de zonde, het verkeerde, te maken heeft, volkomen door Hem is uitgeboet. Als je zo ziet wie de Heere Jezus is en wat Hij gedaan heeft kan het niet moeilijk zijn Hem als Heere van je leven te erkennen, zoals Paulus aan het eind van vers 4 zegt. Paulus is onder de indruk van die Persoon. Daarom wil hij tot alle volken uitgaan om mensen tot geloofsgehoorzaamheid aan die Persoon te brengen. Ik hoop dat er ook iets uit jouw (en mijn) leven straalt, in woord en daad, waardoor anderen de Heere Jezus in het geloof gaan gehoorzamen. Lees nu nog eens Romeinen 1 vers 1 tot en met 7. Vertel met je eigen woorden aan God wie de Heere Jezus voor jou is. b. Lees ontspannen en aandachtig Romeinen 1 vers 8 tot en met 15. Het verlangen van Paulus "Allereerst dank ik mijn God". Het eerste wat Paulus doet - in bijna alle brieven die hij geschreven heeft - is God danken voor de gelovigen. Je leeft in een wereld vol ondankbare mensen. Soms, zonder dat je het merkt, laat je je door die ondankbaarheid meeslepen. God weet dat. Daarom zegt Hij regelmatig in de Bijbel iets over danken. Danken is een uiting van vreugde, van blijdschap. Je dankt God voor iets waarvan je weet dat je het van God gekregen hebt en omdat je weet dat God alleen dingen geeft die goed zijn. Ik las eens een geschiedenis van een man die bij een val zijn ruggegraat had gebroken en daardoor in een rolstoel terecht was gekomen. Hij had God er eerst voor vervloekt. Na zijn bekering zei hij: "Als ik straks voor de troon van God sta, zal ik Hem danken dat Hij mijn ruggegraat gebroken heeft. Als God mij zo verder had laten leven was ik regelrecht naar de hel gegaan". Zo zie je dat wat God doet, ons altijd dankbaar Heb jij God wel eens voor je broeders en zusters gedankt? maakt. Heb jij God wel eens voor je broeders en zusters gedankt? Je kent ongetwijfeld wel een aantal gelovigen. Je hoort nu bij hen. Je vroegere vrienden laten je links liggen, maar je hebt er andere voor in de plaats gekregen. Paulus had iets over de gelovigen die in Rome woonden horen vertellen: over hun geloof werd verteld in de hele wereld. Dat sloot aan bij wat Paulus zelf bezighield. Zijn geest, zijn gedachtenleven, "Allereerst was maar van één dank ik ding vervuld en dat was: het dienen van mijn God" God in het evangelie V@st&Zeker 6 12

13 medegelovigen... jij hebt hen nodig en zij hebben jou nodig. van Zijn Zoon. Als je pas bekeerd bent kunnen nog veel gedachten van je oude leven je bezig houden. Daarom is het goed dingen te bedenken die met de Heere Jezus te maken hebben. Paulus wilde graag eens naar de gelovigen in Rome toe. Hij had hen nog nooit gezien, maar dat betekende niet dat hij geen belangstelling voor hen had. Hij dacht voortdurend aan hen in zijn gebeden. Zij hadden versterking nodig en die kon hij hun geven door hen "enige geestelijke genadegaven mee te delen". Wat dat betekent staat er direct achter: "dat is, om in uw midden mee vertroost te worden door elkaars geloof, zowel dat van u als dat van mij". Jij en ik, wij hebben ook die versterking van ons geloof nodig. Daarvoor moeten we met elkaar contact zoeken en onze ervaringen in het geloof uitwisselen. Voor beide partijen is dat een vertroosting. Het maakt niet uit of je dat doet met iemand die ook pas bekeerd is, of met iemand die al veel in het geloof beleefd heeft. Voor Paulus, die toch wel veel in het geloof heeft meegemaakt, was het in elk geval ook een vertroosting dit bij de gelovigen in Rome te mogen beleven. Zoek daarom je medegelovigen op. Jij hebt hen nodig en zij hebben jou nodig. Paulus was al vaak van plan geweest naar Rome te gaan, want hij wilde ook onder hen enige vrucht hebben. Dat was geen zoeken van eigen roem. Hij was het aan God verschuldigd, Die hem tot die dienst had geroepen. Die 'schuld' kon hij alleen inlossen als hij zijn dienst vervulde. Zijn dienst was: de verkondiging van het evangelie. Nu zou je kunnen zeggen: 'maar deze mensen kenden de Heere Jezus toch al?' Ja, maar het evangelie houdt meer in dan de prediking van bekering en geloof. Evangelie betekent: blijde boodschap. Je hebt al gezien dat het evangelie genoemd wordt het "evangelie van God", omdat in het evangelie God heeft heel wat meer in Zijn hart om ons te vertellen tot uiting komt wat er in het hart van God is. Welnu, God heeft heel wat meer in Zijn hart om ons te vertellen dan alleen dat we ons moeten bekeren en geloven in de Heere Jezus. Voor ons is het maar goed dat Paulus niet persoonlijk naar Rome heeft kunnen gaan. Daardoor heeft hij deze brief aan hen geschreven, zodat wij nu ook kennis kunnen nemen van "het evangelie" dat hij hun wilde verkondigen. Lees nu nog eens Romeinen 1 vers 8 tot en met 15. Dank God voor je broeders en zusters. Noem hen met name. En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten. Johannes 6:35 V@st&Zeker 6 13

14 Vragenbox????????? In de bijbel staat dat je moet vergeven. Maar soms, als iemand mij om vergeving vraagt, ben ik gewoon nog boos en wil/kan ik hem niet vergeven, terwijl ik weet dat het moet. Moet ik dan maar doen alsof en zeggen dat het vergeven is? Ja, dat is moeilijk: Iemand vergeven die je heel veel pijn gedaan heeft. Iemand op wie je gewoon heel erg boos bent. En dan staat er in de bijbel dat je hem moet vergeven. Maar dat kan ik niet! Ik ben er nog zo boos om! Weet je, dat is al een heel goed begin van vergeving: Toegeven dat je boos bent. Vertel dat maar aan de Heere. Vertel maar dat je boos bent, dat diegene jou zoveel pijn gedaan heeft, dat je je gekwetst voelt. De Heere wil het graag allemaal van je horen. Het kan ook heel erg opluchten om alles eens te vertellen. Misschien kom je er dan ook wel achter waarom de dingen gingen zoals ze gegaan zijn en waarom je zo boos bent. Misschien denk je dan: Ja, ik was ook gewoon chagrijnig, ik kon niet zoveel hebben. Of: Het kwam omdat een paar weken geleden iemand dat ook al tegen mij zei. Toen vond ik het ook al niet leuk. Of: Ach, hij heeft zoiets zelf nog nooit meegemaakt, hij kan ook niet weten hoe dat is. Het kan ook zijn dat je merkt dat het aan je eigen karakter ligt. Ik ben nu eenmaal degene die altijd leuke dingen organiseerde voor de klas. En nu doet hij dat ineens. Eigenlijk ben ik jaloers. Misschien merk je zelfs wel dat je zelf ook een beetje fout was We hebben dus nu al twee dingen genoemd: Toegeven dat je boos bent en proberen de situatie te begrijpen. Om te kunnen vergeven is het ook goed om aan die ander te vertellen dat je boos op hem bent, dat hij je gekwetst heeft. Misschien zegt diegene wel: Joh, dat wist ik helemaal niet. Het spijt me heel erg. Of misschien was er een reden voor waarom de ander zo deed. Dan kan hij dat aan je uitleggen. Misschien was het maar een misverstand. Dan begrijp je de situatie ook beter. Je kunt er ook voor kiezen om niet over je eigen gevoelens na te denken. Je blijft De Heere wil het graag allemaal van je horen. Het kan ook heel erg opluchten om alles eens te vertellen. gewoon boos. Je wilt niet met de ander praten. En telkens als je hem ziet of als je weer aan de gebeurtenis denkt, kook je van binnen. Je trekt je terug en vertrouwt niemand meer. Dan word je verbitterd. De boosheid nestelt als het ware binnen in je. Dat is gevaarlijk. Je wordt er heel ongelukkig van. Misschien komt dat ook wel, omdat datgene wat er gebeurd is, echt heel erg is. Of omdat er al zoveel in je leven gebeurd is. Je komt er dan alleen ook niet meer uit. Zoek dan iemand in je omgeving (thuis, op school, in je gemeente) die je wel durft te vertrouwen. 6 14

15 Stort je hart ergens uit. Vraag of iemand met je wil bidden. Want de Heere wil je wonden echt genezen! Dan nog iets: Hoe zit het met jezelf? Moet je zelf ook niet vaak vergeven worden? In het gebed het Onze Vader bidden we ook: En vergeef ons onze zonden; want ook wij vergeven aan een iegelijk die ons schuldig is. (Lukas 11 : 4) Wij hebben allemaal dagelijks vergeving nodig. Elke dag zondigen wij weer. En wat nog het ergste is: Als we zondigen, zondigen we niet alleen tegen een ander, maar ook tegen de Heere! Maar de Heere wil al onze zonden vergeven. De Heere Jezus is voor onze zonden aan het kruis gestorven. Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve. (1 Johannes 1 : 9). De Heere Jezus stierf onschuldig aan het kruis. Maar Hij zei: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet wat zij doen. (Lukas 23 : 34). Zouden wij dan elkaar niet vergeven? Ja, dat is heel moeilijk. Maar ook dat mag je aan de Heere vertellen. Heere, ik kan hem niet Maar zijt jegens elkander goedertieren, barmhartig, vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft. vergeven. Wilt u me er bij helpen? Dan zal Hij dat ook doen. Misschien heb je er even tijd voor nodig om al je gevoelens op een rijtje te krijgen, om de situatie te begrijpen. Dat mag. Je hoeft niet te huichelen, te doen alsof. Maar blijf niet vasthouden aan je boosheid. En als je vergeeft, vergeef dan ook echt. Laat de ander merken dat je hem weer waardeert en vertrouwt. Nog even dit: Misschien ben jij degene die fout geweest is. Dan moet je ook rekening houden met degene die je gekwetst hebt. Je moet allereerst je fout erkennen, excuses maken. Dat betekent echt opnoemen wat je fout hebt gedaan, waar je de ander pijn mee hebt gedaan. Zwak het niet af: Ach, het stelde toch niets voor? Het was maar een kleinigheid. Geef de ander ook ruimte voor zijn boosheid en accepteer het als de ander nog tijd nodig heeft om te vergeven. Laat de ander ook merken dat je het echt meent, dat je er echt spijt van hebt. Maar zijt jegens elkander goedertieren, barmhartig, vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft. Efeze 4 : 32 Heb je ook een vraag waar je al langer mee zit? Of wil je hier graag over door praten? Mail dan naar vragenbox@vastenzeker.net of schrijf naar Asmond en Eunice Luimes De Pas AG Aalten Je krijgt altijd antwoord en één van de vragen zal in het volgende nummer van V@st&Zeker worden beantwoord. Tot schrijfs/mails! Asmond en Eunice V@st&Zeker 6 15

16 De geheime gang Wat er aan vooraf ging Twee vrienden, Jee-Pee en Babby, zijn door hun ouders ingeschakeld om joodse onderduikers te helpen ontsnappen aan de Duitsers. Via de ondergrondse gangen van een kasteel sluipen ze onder leiding van schipper Bart in de richting van de rivier. Daar moeten de jongens het gezin in een bootje naar het dorp varen. Schipper Bart wil intussen voorzichtig het luik van de vluchtroute openen. Heel langzaam en moeizaam krijgt hij het een klein stukje omhoog, maar direct moet hij het weer laten zakken. Hij hoort een verdacht geluid. Wat is dat nu weer?, mompelt hij. Hij wacht even en doet dan nog een poging om het luik te openen. Meteen voelt hij dat het luik weer omlaag zakt. Dan hoort hij een snuivend geluid. Nu snapt schipper Bart het. Het is een van de paarden die hier lopen. Dit paard heeft blijkbaar bedacht, dat hij maar eens op dat luik moest gaan liggen. Daar De schipper haalt een mes te voorschijn dat hij altijd op zak heeft. Aan het mes zit een scherpe punt. moet ik wel wat aan doen, denkt schipper Bart. Maar wat? Hij tilt zijn pet iets op om achter zijn oor te kunnen krabben. Ja, dat is het!, mompelt hij dan. Ik zal het paard ook even krabben. Nee, ik zal hem eventjes een klein prikje geven, zodat hij schrikt. En dan hoop ik dat hij een ander plekje uitzoekt. De schipper haalt een mes te voorschijn dat hij altijd op zak heeft. Aan het mes zit een 6 16

17 scherpe punt. Voorzichtig wurmt de schipper zijn mes door een kier naar boven. Zo, nog een klein stukje en dan moet ik er toch wel zijn. Hij heeft het nog niet gedacht of het luik begint hevig te trillen. Het paard maakt een snuivend geluid en aan het hoefgetrappel kun je horen dat hij zich verwijdert. Schipper Bart heeft blijkbaar iets in de huid van het paard geprikt, waardoor het paard zo schrok dat het opsprong en weg galoppeerde. Ziezo viervoetige vriend, een andere keer mag je hier wel op liggen maar nu niet hoor, mompelt hij zachtjes, terwijl hij voorzichtig het luik opent en naar buiten kijkt. Het is behoorlijk donker. Dat is wel fijn, want dan kunnen ze niet gemakkelijk ontdekt worden. Dit soort operaties doen ze dan ook nooit als het volle maan is. Een eindje verderop ziet hij nog het paard met beschuldigende ogen hem aankijken. Ja, sorry, beste Blessie, maar ga nu maar even een eindje uit de buurt, fluistert hij. Spiedend kijkt hij verder om zich heen. Dan ziet hij heel in de verte in het donker vier kleine lichtjes dansen... het zijn de Duitsers. Maar deze keer komen ze niet dichterbij maar gaan steeds verder weg. Gelukkig, zucht schipper Bart, die hebben er genoeg van. Met een brede glimlacht buigt hij zich dan voorover in de geheime gang en roept zachtjes: Kom maar. Op dit teken van schipper Bart hebben ze gewacht. Ze zijn allemaal opgelucht als ze horen dat de Duitsers verdwenen zijn. Dan kruipen ze een voor een door het smalle luik naar buiten en belanden zo op het weiland dat langs een andere zijarm van de rivier de Sunne ligt. Een paar nieuwsgierige paardenogen kijken hen aan. Gelukkig zijn het wel heel tamme paarden, anders zouden die misschien ook nog spektakel maken. Het luik is omgeven door dichte struiken, behalve direct om het luik heen. Daar is nog wat ruimte en zo kan een paard door een heel smal paadje door de struiken heen ook op dit plekje komen. Maar van het kasteel en van de weg af is het paadje totaal onzichtbaar. Het luik kan je helemaal niet zien, want ook dit luik is bedekt met gras. Het wordt ook heel zorgvuldig bijgehouden door de ondergrondse, die precies weet waar het luik zich bevindt. Schipper Bart en boer Hendrik hadden de stallantaarns al uitgedaan voordat ze uit hun schuilplaats kropen. Boer Hendrik sluit nu zorgvuldig het luik af. Schipper Bart wenkt met zijn hand en houdt zijn wijsvinger voor de mond. Ze moeten zo stil mogelijk zijn. Stel je voor dat er toch nog een vijand in de buurt is. Ze dalen af naar een heel smal pad dat door het riet vlak langs de zijarm loopt. Je kunt hen tussen het riet helemaal niet meer zien. Dat is natuurlijk ook de bedoeling, anders zou een té nieuwsgierige Duitser hen ook zo opmerken. Izak en Sam kijken schichtig om zich heen. Nu de vijand hen zo dicht op de hielen heeft gezeten, zijn ze extra oplettend. Graag willen ze het volgende adres veilig halen. Stel je voor dat het nu nog mis zou gaan. De jongens huiveren soms van de spanning. Toch zijn ze heel flink en laten ze niets aan Babby staat plotseling even stil en fluistert Jee-Pee in het oor: Wat een Schuilplaats hè?. Geweldig!, fluistert Jee-Pee terug. hun ouders merken. Babby en Jee-Pee kijken nieuwsgierig om zich heen want zo zoetjes aan is het hun beurt. Dan zijn ze helemaal alleen met de joden. De route is wel iets langer nu, omdat ze via de vluchtroute de geheime gang verlaten hebben, maar ze zijn ook vroeger op pad gegaan dan eerst het plan was. Dus hebben ze ook meer tijd, zodat alles toch nog volgens plan kan verlopen. Babby staat plotseling even stil en fluistert Jee-Pee in het oor: Wat een Schuilplaats hè?. Geweldig!, fluistert Jee-Pee terug. Boer Hendrik, die 6 17

18 Ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Die, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechter hand van de troon van God. Hebreeën 12:2 helemaal achteraan loopt en Babby bijna omver loopt vanwege zijn plotselinge stop, geeft Babby nu een lichte duw in de rug en zegt zachtjes: Kom op, jongens, we zijn er nog niet. Snel lopen ze dan weer verder en sluiten zich weer aan bij de stoet. Het pad wordt steeds drassiger omdat ze nu heel dicht bij het water lopen. Zachtjes wuift het riet heen en weer en de toppen knikken geheimzinnig in de richting van het dorp. Jee- Pee bekijkt dit tafereel met dankbaarheid. Hij begrijpt wat dat betekent. Als het riet richting Opeens staat de stoet stil. Schipper Bart wenkt opnieuw met zijn hand en wijst naar voren. Dan zien ze het. het dorp wuift, dan is de wind in hun voordeel. Ze hoeven dan straks niet zo hard te roeien en moeten de boot alleen maar een beetje bijsturen. Bovendien hebben ze dan veel meer snelheid en dat is ook gunstig. Op het open water is de kans dat ze gezien worden veel groter dan hier tussen het riet. Dit geeft hem vertrouwen dat de Heere hun zal helpen en bewaren. Stilletjes vouwt Jee- Pee daarom zijn handen en zegt heel zachtjes: Dank U, Heere. Ja de Heere begrijpt precies wat Jee-Pee denkt en voelt, en dat weet Jee-Pee ook. Babby die achter hem loopt mijmert over hoe het straks allemaal moet. Hij gaat in gedachten nog eens na wat ze allemaal moeten doen en hoe de route is naar hun dorpje, dat nu vredig ligt te slapen aan de Sunne. Tot nu toe heeft de Heere geholpen, beseft ook hij. Dan doet hij ook een kort gebed aan de Heere. Heere, ga ons verder voor, alstublieft, vraagt hij dan. Een gevoel van vrede komt in zijn hart. Hij vertrouwt dat het goed zal komen. Zo vervolgen ze hun weg richting de Sunne. Opeens staat de stoet stil. Schipper Bart wenkt opnieuw met zijn hand en wijst naar voren. Dan zien ze het. Daar ligt de andere vluchtboot. Ze staan er zelfs vlak voor. Toch is ook deze boot zo verborgen tussen het riet, dat je hem pas ziet als je al heel dichtbij bent. Gelukkig, zucht vader Cohen. Hij wil niets liever dan dat zijn gezin in veiligheid is, hoe eerder, hoe liever. En dat kun je nog veel beter begrijpen, als je alles zou weten wat dit gezin al heeft ondervonden van de kant van de Duitsers. Met een bezorgd gezicht slaat hij zijn arm om zijn vrouw, die er nogal bleekjes uitziet. Behoedzaam haalt schipper Bart een plank - die bijna onzichtbaar tussen het riet verborgen ligt -, tevoorschijn en legt deze op de boot. Door over de plank te lopen, kun je vrij eenvoudig in de boot komen. Schipper Bart gaat als eerste en wenkt dat de volgende kan komen. Boer Hendrik helpt dan eerst mevrouw Cohen in de boot, daarna komt mijnheer Cohen en achter hem volgen Izak en Sam. Tot slot mogen Jee-Pee en Babby komen. Er zijn drie zitbankjes met elk drie zitplaatsen in de boot. Schipper Bart wijst ieder nu een plekje aan en zegt nu zachtjes: V@st&Zeker 6 18

19 Er is precies genoeg ruimte voor jullie. Mijn vriend Hendrik en ik gaan jullie zo meteen verlaten. Vertrouw op God en Hij zal het maken, staat er in de Bijbel. Dat zou ik jullie mee willen geven. Luister goed naar de aanwijzingen van onze jonge vrienden hier, Babby en Jee-Pee. Zij weten hier heel goed de weg op het water en naar het dorp toe. Zij zijn op de hoogte van het vluchtplan. Dan maakt hij aanstalten om de boot weer te verlaten. Maar dan staat vader Cohen op en zegt: Schipper Bart en boer Hendrik, we weten niet hoe we jullie moeten bedanken..., en dan rolt er een traan langs zijn bezorgde gezicht. Hij is even stil en vervolgt dan met een gebroken stem: Heel hartelijk dank voor jullie inzet voor ons. Mochten wij deze verschrikkelijke oorlog overleven, dan nodig ik jullie allemaal nu alvast uit om bij ons te komen logeren. We hopen u dan iets terug te kunnen geven voor al het goede wat u voor ons gedaan hebt. Ondertussen knikt zijn vrouw heftig instemmend en met betraande ogen, om aan te geven dat zij het hier helemaal mee eens is. Dan loopt hij naar schipper Bart en omhelst hem, en ook boer Hendrik krijgt een beurt. Deze zijn dit helemaal niet zo gewend en staan een beetje verlegen en beteuterd te kijken. Vervolgens krijgen ze een warme handdruk van moeder Cohen en haar twee zonen. Heel, heel hartelijk dank, hoor, zegt moeder Cohen waarbij haar twee zonen - Izak en Sam - zich van harte aansluiten. Je kunt aan hen zien dat dit regelrecht uit hun hart komt. Met tranen in haar ogen stamelt moeder Cohen nog meer woorden van diepe dankbaarheid. Ja, dankbaar zijn ze zeer zeker. Kom op, mensen, jullie moeten nu gaan, zegt nu schipper Bart met een brok in zijn keel van ontroering. Dan wendt hij zich speciaal tot de jongens en zegt: Vaarwel!, beste vrienden. De Heere heeft gezegd: Ik zal je niet begeven, Ik zal je niet verlaten. Onthoud dat maar goed. Dan stapt hij gevolgd door boer Hendrik, van de boot en beiden verdwijnen in het donker tussen het riet. Jee-Pee en Babby pakken nu de roeispanen en roeien heel voorzichtig het water op. Ze zorgen er wel voor zo dicht mogelijk langs het riet te varen, zodat ze bijna onzichtbaar blijven vanaf de waterkant. Je merkt direct dat dit niet de eerste keer is. Dit is een hele geruststelling voor vader Cohen, die hun ervaring direct ziet. Hij denkt: Het zijn nog maar zulke jonge knapen van misschien net 12 jaar; ouder zijn ze zeker niet. De jongens houden nu links aan en varen richting de Sunne. Na een poosje varen merken ze een sterkere stroming en voelen nu ook meer de wind, die deze nacht vanuit het oosten waait. Ze schrikken allemaal als ze plotseling iets in het water horen plonzen. Ze zien donkere schaduwen op het water... Het zijn wilde eenden die hun nesten willen verdedigen omdat ze jongen hebben. Stil maar dames, zegt Babby, we komen niet om jullie huisje te stelen. Izak en Sammy schieten daardoor in de lach. Sstttt... een beetje zachtjes, jongens, vermaant vader Cohen bezorgd zijn zonen. Na een kwartiertje roeien komen ze bij de Sunne en varen ze in westelijke richting, weer zo dicht mogelijk langs het riet dat ook hier welig groeit. Voorzichtig laten ze zich nu mee voeren door de sterke stroming van de rivier de Sunne. Het is heel stil in deze donkere nacht. Ook het gezelschap in de boot houdt zich muisstil. Je hoort alleen af en toe het geplons van het water rond de boot en daar bovenuit het geruis van een behoorlijk sterke wind in het riet. Als je niet beter wist, zou je denken dat V@st&Zeker 6 19

20 er overal vrede is, zo vredig ziet het er allemaal uit. Helaas..., zo verbreekt vader Cohen de stilte. Niemand zegt iets, maar ze zijn het er allemaal roerend mee eens. Intussen is het bijna half drie in de nacht. Babby en Jee-Pee hebben alles goed onder controle. De boot glijdt vreedzaam door het water. Af en toe vliegt een watervogel verschrikt op door het zachte geluid dat de boot toch maakt. Donkere silhouetten staren de nachtelijke reizigers verbaasd na. Het zijn de koeien in de weilanden langs de Sunne. Toch is het wel een heel spannende tocht voor de beide vrienden. Als ze gesnapt worden door de Duitse bezetter, zijn ze het haasje. Er staan flinke straffen op, zowel voor de jongens als voor de ouders van de jongens. Jee-Pee denkt aan zijn ouders. Ze zullen nu wel voor ons bidden, denkt hij. Ja, van slapen komt voor hen niet veel en wat kun je dan beter doen dan bidden. Dat geeft hem toch ook een gevoel van rust. Jee-Pee weet dat de Heere hen nooit in de steek zal laten, ook nu niet. Babby denkt ook aan thuis. Zullen zijn vader en moeder al slapen? En wat zullen zijn broertje en zusje zeggen als hij morgenvroeg niet aan tafel zit voor het ontbijt? Plotseling wordt de stilte wreed verstoord. Een enorm sissend geluid komt uit de richting van de basis van de Duitsers. Het geluid zwelt snel aan tot een enorm geluid! Plotseling wordt de stilte wreed verstoord. Een enorm sissend geluid komt uit de richting van de basis van de Duitsers. Het geluid zwelt snel aan tot een enorm geluid - alsof een heel leger slangen aan het sissen is - en dan zien ze opeens de boosdoener die daarvan de oorzaak is. Ze kijken allen met verschrikte ogen in de richting van het kasteel. Het lijkt wel alsof er een heel grote sigaar door de lucht vliegt. En wat daarbij nog veel erger is... het komt recht op hen af, tenminste zo lijkt het. De werkelijkheid is dat deze luchtsigaar veel hoger vliegt dan dat het lijkt. Toch duikt de familie Cohen op de bodem van de boot en sturen Babby en Jee- Pee zo snel mogelijk de boot naar het riet. Het is de eerste keer voor het hele gezelschap dat zij zoiets meemaken. Het is heel angstaanjagend. Het is een V-1, roept Babby uit. De schrik slaat hen nu wel echt om het hart. Het dodelijke wapen komt wel gevaarlijk dichtbij. Horen en zien vergaat hen nu, zoveel lawaai heeft het ding bij zich als je het van dichtbij hoort, zoals nu het geval is bij onze vluchtelingen. Heere Jezus, bewaar ons, bidt Jee-Pee hardop. Niemand hoort het door het lawaai maar Jee-Pee weet dat de Heere alles hoort. Wat gebeurt er? De sigaar stijgt plotseling vlak voor hen stijl de lucht in, verandert haar koers en vliegt vervolgens verder richting het dorp. Wat het gezelschap niet beseft op dit ogenblik is, dat dit een mislukte lancering is van een V-1 raket. Het moordwapen was bedoeld voor de Engelse hoofdstad Londen. Daarop hebben de Duitsers het ding gericht. Maar het gebeurt regelmatig dat de aanval mislukt en de raket de verkeerde kant opvliegt... een afzwaaaier dus. Je weet van te voren ook nooit waar zo n afzwaaier terecht komt. Met verbaasde maar toch ook dankbare ogen volgen onze bootavonturiers de V-1. Zij waren aan de dood ontsnapt. Jee-Pee is zo ontdaan en vol met emotie dat hij op zijn knieën valt en stamelt: Dank U Heere Jezus, dat U ons bewaarde. Ja, hij beseft dat zijn gebed verhoord is. Het was de hand van de Heere die dit zo heeft bestuurd. Vader en moeder Cohen kijken niet alleen verbaasd naar Jee-Pee maar ook met verlangende ogen. Hadden zij ook maar iets van dat, wat zij nu ontdekten bij deze eenvoudige plattelandsjongen, namelijk geloof in de levende God! En als vervolgens V@st&Zeker 6 20