FILMSPOT. Videofilmgroep. Saenden

Transcriptie

1 FILMSPOT Videofilmgroep Saenden mei 2014

2 FILMSPOT Officieel orgaan van de videofilmgroep SAENDEN Voorzitter Huub Kersten Noordwachter VJ Zaandam Secretaris Penningmeester Arend Boer Jim Kitzen Lijsterstraat 56 Acaciastraat XC Wormerveer 1505 TG Zaandam Commissaris Remmet Ouwejan Triangelhof WX Zaandijk Videofilmgroep Saenden sinds 23 mei 1933, KvK nr De clubavonden worden om de week gehouden op dinsdagavond in gebouw De Binding, Bristolroodstraat 93, 1503 NW Zaandam (achter sporthal 'De Vang') Lidmaatschap 70,-- per jaar. Rek. no. NL95INGB t.n.v. videofilmgroep Saenden, Acaciastraat 47, 1505 TG Zaandam. Beheer filmarchief Film archivaris Web site Webmaster Filmspot drukwerk en verspreiding Kopij naar Jan van Zeelt Nico Wiepjes videofilmgroepsaenden.nl Arend Boer. 2

3 AGENDA BIJEENKOMSTEN SAENDEN EERSTE HALFJAAR Finale met Rondreisjury Gastspreker Fred Boeré Zweetavondje met Theo Slagter Gastspreker Zweetavondje met Willem Kleijn Groene avond (met adviezen voor verbetering) Activiteiten extern NOVA 1 minuut festival in Axel In de hoofdrol bij Videofilmers Velsen 25/ NOVA filmfestival in Purmerend Interclubontmoeting NH 63 3

4 Zo betrouwbaar als 16 mm Op het Zweet avondje van Willem Kleijn hebben we weer kunnen ervaren dat het vertonen films die tientallen jaren oud zijn nog steeds zeer betrouwbaar kan gebeuren. Dit in tegenstelling tot de moderne varianten, zoals DVD, Blu ray in combinatie met mediaplayers. Voorbeelden te over, zoals op het Regio festival waar de DVD van Paulien van den Tempel er de brui aan gaf terwijl deze het thuis nog prima deed en ook bij de voorvertoning aan de jury kennelijk probleemloos had gedraaid. Zelf hadden we hier op de Nieuwjaarsreceptie ook behoorlijk last van toen een DVD (en de reserve meegebrachte USB) de avond bijna in het honderd lieten lopen. Een jaar of 10 geleden maakten we dat ook mee met DV bandjes die soms alleen in de eigen camera goed afgespeeld werden. Nu hebben we de mediaplayer. Ik kan me goed voorstellen dat mensen zich kapot ergeren aan het iedere keer weer moeten kijken naar het onvriendelijke menu van de mediaplayer. Pijlte naar rechts, pijltje naar beneden, pijltje naar rechts, even wachten, dan op play drukken en dan een Engelse tekst voorgeschoteld krijgen Disc prohibited. De ontwerpers van dit soort apparaten mogen zich gelukkig prijzen dat Freek de Jonge ze tijdens zijn conference nog niet op de korrel genomen heeft. Een Buckler einde zou hun lot zijn geweest. In de Video emotion 110, legt Tom van der Hoff nog eens haarfijn uit wat de oorzaak is van deze narigheid waar hij zelf ook het slachtoffer van is. Hij heeft zijn zelf gebrande Blu ray schijfje uitgeprobeerd op 24 verschillende Blu ray players. Resultaat: het schijfje was op de meeste spelers niet af te spelen. Oorzaak is volgens hem: De doe-het-zelf Blu ray discs bakker is vogelvrij verklaard door allerlei commerciële belangen en protecties. Het is toch te dol voor woorden dat je een DVD in de speler doet en dat je dan geen film te zien krijgt maar alleen de tekst dat er geen DVD in de speler zit! Boos worden en mopperen helpt niet. De vooruitgang kun je niet tegenhouden en we zullen er het beste van moeten maken. Binnen Saenden hebben we nu afgesproken dat we ons zullen beperken in de mogelijkheden om films op de club te draaien. Voorlopig: de gewone DVD, DVD-AVCHD, DV bandje of een USB stick met MPEG2, MP4, M2TS. Zelf denk ik dat we helemaal af moeten stappen van afspeelapparatuur waar draaiende delen in zitten en waar beveiligingen van de filmindustrie ingebouwd zijn die ons het leven zuur maken. Dus als het aan mij zou liggen geen DVD s of Blu rays meer! Alleen nog een USB stick met één film er op. Klinkt misschien erg hard maar we komen naar de club om plezier te hebben in het kijken naar onze films en niet om ons te ergeren aan de haperende technische producten die ons door de moderne industrie door de strot gedrukt worden. Huub Kersten 4

5 Verslag van de Saenden finale avond op 4 maart door Theo Slagter Zo rond kwart voor acht komen de leden van Saenden binnendruppelen. De avond kan al niet meer stuk want op de bar staat voor een ieder een heerlijke vlaaipunt in verschillende smaken en naar wens met of zonder slagroom. Uiteraard weer verzorgd door onze Jim Kitzen, die het vanavond alleen moet doen omdat onze Ben Somsen helaas niet kan komen. Nadat de koffie of thee met vlaai door een ieder met veel smaak verorberd is opent de voorzitter de avond met de mededeling dat Jim vandaag jarig is en er toch voor heeft gekozen om bij ons aanwezig te zijn. Hij krijgt daarom ook een daverend applaus. Na nog een paar mededelingen en dat het de finale avond is worden we voorgesteld aan de jury van FAA-NH 63. De heren Ton Bakkenes, Ruud Besjes en de jury voorzitter Gerard Swets. Aan hen de zware taak om de vier films te gaan jureren. Voor de makers natuurlijk een zeer spannend gebeuren waar ze lang naar hebben uitgekeken. Na een paar mededelingen van Gerard Swets over het al dan niet mogen draaien op het festival kan er dan worden begonnen met het projecteren van de films. Maar voor we beginnen wordt de nieuwe Leader van Saenden gedraaid. De eerste film: Illuminatie van 9 min. 40 sec. van Theo Slagter. Een impressie van lichtkunst-werken in Amsterdam bij avond. De film is bijna helemaal opgenomen met de Canon 600D DSLR camera oftewel met een fotocamera die in Full HD kan filmen. Daar de maker niet alleen in donker Amsterdam met zijn apparatuur durfde te filmen heeft hij Huub en Femie Kersten bereid gevonden om met hem mee te gaan en daarbij ook nog wat beelden voor hem te schieten. Daar tijdens de clubwedstrijd een paar kritiek puntjes kwamen, waren deze nu verwerkt en is de film ook nog een halve minuut ingekort. Ook is door Huub het geluid nog wat opgepoetst. De tweede film: Moderne klassiekers van 6 min. 30 sec. Van Han van der Stok. Deze film gaat over trendsetters op het gebied van meubelontwerpen van het Amerikaanse echtpaar Ray en Charles Eams. Bij ieder ontwerp zit een verhaal zoals o.a. dat hun ervaringen van het vormen van houten stoeltjes ook werd gebruikt voor het maken van houten spalken voor gewonden soldaten in de 2e wereldoorlog en het ontwerp van een comfortabele ligstoel voor de beroemde filmregisseur Billy Wilder. Uiteraard werd voor dit shot weer de mooie door Han zelf gemaakte Crane gebruikt. De derde film: Baantjer en de rat naar het idee van Henriette ter Riet-Lindeman. Henriette doet al een aantal jaren de regie van theatergroep Flexibel bij Cultuurhuis Wherelant in Purmerend voor mensen met een verstandelijke beperking. Zij kwam op het idee om met deze mensen een speelfilm te maken waarbij ze acteren met andere spelers en figuranten die ze zelf mochten uitkiezen zoals familieleden of anderen die met hun vertrouwd zijn en een idool in de vorm van een bekende TV acteur (Victor Low). Het verhaal is een mix van Ciske de Rat en Baantjer die de moord gaat oplossen, het unieke daarvan is dat de film daarom 2 tijdsbeelden heeft. Voor de filmische vormgeving hiervan heeft ze de hulp ingeroepen van enkele leden en ex leden van Saenden. Steven Geldof Adviezen voor het scenario en camera regie. Han van der Stok camera 1 en techniek. Hans Dorland camera 2, Steven Geldof Camera 3 en Arend Boer Licht. De film is gedraaid in 12 zondagen en nog een aantal doordeweekse dagen er is ook nog 1 zondag making-of opnamen gemaakt door 2 leden van Amfi 66. De Vierde film: Dit brengt ons samen De clubfilm van Saenden voor het Interclub ontmoeting festival 2013 Achter gesloten gordijnen. De film gaat over mensen met een verschillende hobby die uiteindelijk één gemeenschappelijke hobby hebben namelijk het zingen van Russische liederen. Daar we de uitvoering in de Wormerveerse Vermaning niet wilde verstoren was er voor gekozen om deze opnamen met 9 camera s (7 HD en 2 DSLR) te filmen. Omdat er tegenwoordig al veel met DSLR camera s gefilmd wordt waren we benieuwd 5

6 of deze opnamen tussen de andere gemonteerd konden worden. Doordat er met 9 camera s is gewerkt was het nog een groot probleem om de kleuren, ondanks dat er gewit was, toch nog redelijk bij elkaar te krijgen. Aan deze film is door 16 leden van Saenden meegewerkt dus is deze film, hoe de uitslag ook zal zijn, al zondermeer geslaagd. Na het vertonen van de films worden juryleden om ongeveer kwart voor tien begeleid naar een aparte ruimte waar zij in alle rust en onder het genot van een drankje en een hapje hun werk kunnen gaan doen. Ook de leden werden weer verrast met warme hapjes die uiteraard weer door Jim waren bereid. Daar op de algemene ledenvergadering er een puntje was aangehouden, werd deze formaliteit vanavond alsnog in orde gebracht en konden we genieten van een lange pauze waarin we weer heerlijk kunnen praten over onze hobby en andere zaken. Om ongeveer half elf kwam de jury met de uitslag. De jury voorzitter opent met de mededeling: Indien het aantal films de beschikbare tijd van de jurering vooraf (en die is gesteld op één dag van tien tot tien) overschrijdt, dat is inclusief lunch- en dinertijd, dan wordt door een onafhankelijke jury bepaald welke van de laag geklasseerde films zullen vervallen. Films die al eerder op het vorige festival hebben gedraaid en genoeg punten hebben gehaald bij de rondreisjury, worden wel door de NOVA jury beoordeeld maar niet vertoond op het komende festival van FAA-NH 63. Dan gaan we beginnen met de uitslag. Film 1 Illuminatie van Theo Slagter. De strekking: Het lichtfestival in Amsterdam, een impressie. De diverse kunstwerken worden deels door een voice-over maar ook een enkele keer door de kunstenaars zelf becommentarieerd, men zou dat een stijlbreuk kunnen noemen. De voice-over klinkt erg vlak, we kregen de indruk dat er van papier werd voorgelezen, en dan merk je dat het niet spontaan overkomt. De filmische vormgeving: Een mooie titel in de sfeer van de film, een wat trage montage, sommige beelden blijven wat lang staan maar het is niet storend afhankelijk van het object. Sommige objecten zijn zodanig groot en bewegen en is er veel te zien dat het toch niet zo erg is dat ze wat traag gemonteerd zijn. Een registrerende rustige camera met veel totalen en half totalen wel in mooie standpunten waardoor de kunstwerken goed zijn te volgen. De muziek is rustig en past in het geheel. Samenvattend: Een goede impressie van een fraai uitgewerkt thema kunst met licht in Amsterdam De punten worden voorgelezen door Ruud Besjes. Ton Bakkenes 75, Gerard Swets 69, en Ruud Besjes 70 punten. Totaal 214 punten: Zilver en applaus! Film 2 Moderne Klassiekers van Han van der Stok. Strekking: De revolutie van de kuipstoel. De verhaalstructuur: We maken kennis met het echtpaar Ray en Charles Eams, die hun tijd ver vooruit zijn evenals hun materiaalkeuze voor het maken van kuipstoelen van diverse materialen die zij dus na de oorlog hebben ontworpen. Door middel van een interactief interview reizen we door de tijd en de film loopt chronologisch langs de ontwerpen. Leuk is het verhaal van een comfortabele ligstoel voor de beroemde filmregisseur Billy Wilder die op een leuke speelse wijze worden gebracht. De filmische vormgeving: Er zit weinig decoupage in de commentaren van de presentatoren Muriel de Lange en Bert Visser. Dat wordt echter wel goed gemaakt door de interactie van de presentatoren die de meubels nader uitwerken in de echte exemplaren en dat maakt het toch weer goed. Wat wij wel missen is de C.U. van de vernieuwende verbindingen. Fraai camerawerk. De muziek is ondersteunend en passend in het geheel. Samenvattend: Een mooie impressie van een stukje geschiedenis van de kuipstoel. De punten Ton Bakkenes 77, Gerard Swets 76, en Ruud Besjes 76 punten. Totaal 229: Zilver+ en applaus! 6

7 Film 3 Baantjer en de rat van het Cultuurhuis Wherelant en Han van der Stok. Een persiflage op Baantjer met een link naar Ciske de rat als strekking van de film. Verhaalstructuur: t Concept van Baantjer is duidelijk aanwezig met leuke vondsten maar ook met tenenkrommende spelmomenten dat komt natuurlijk wel door het spel van de geestelijk gehandicapte acteurs, daar kies je voor maar als je het op het beeld ziet dan heb je toch wel eens een moment van nou dat leidt ontzettend af. Het verhaal loopt daardoor ook wat stroef en wat schokkerig. Wel heeft de jury bewondering voor de inleving van de acteurs en de actrices in het verhaal. De mise-en-scène is heel mooi nagebouwd met een keur aan acteurs die allemaal hun uiterste best doen om het spel geloofwaardig neer te zetten. We zijn er van overtuigd dat dat heel moeilijk is, maar ja wij kijken naar het resultaat en we kijken niet naar de inspanningen die zo n film heeft moeten doorstaan. De eindtitel is lang maar wel leuk voor alle medewerkers die uit volle borst het verhaal van Ciske de rat zingen. De kleding en attributen is in de jaren vijftig stijl en dat is dus gekozen vanwege het feit, meent de jury, dat de film terug gaat in de tijd van Ciske de rat, want Baantjer is natuurlijk van wat latere datum, maar het is goed gekozen dat je één stijl voor de hele film aanhoud. Camerawerk is goed. Het geluid is bij sommige acteurs moeilijk te verstaan. Een mooie herinnering gerekend op de moeilijkheidsgraad van de acteurs maar wel een doelgroep-film. De punten: Ton Bakkenes 75, Gerard Swets 73, en Ruud Besjes 77 punten. Totaal 225 punten: Zilver+ en applaus! Film 4 de club film Dit brengt ons samen met als strekking: het Noord Hollands Byzantijns Mannenkoor verbindt diverse mensen met elkaar. Langzaam komen een drietal portretten tot de kern van hun huidige bestaan: het in een koor zingen van Russische liederen. Gedirigeerd door als eerste geïntroduceerde Sergé Latychev, een Russische immigrant met gevoel voor muziek. Via een repetitie komen we bij de uiteindelijke uitvoering. Heel mooi gekozen om op een gegeven moment twee leden uit het koor al in het begin van de film neer te zetten. De jury kreeg soms wel de indruk dat de twee items van de ambtenaar en de hobbyist wat lang waren. Ook de oorspronkelijke oprichter komt nog aan het woord, met mooie camerastandpunten. De filmische vormgeving: De oude beroepen en de hobby worden goed in beeld gebracht, met een goede mix van kadrering. De repetitie duurt wat lang, maar geeft wel de goede sfeer aan van het bijzondere koor. De uiteindelijke uitvoering die met verschillende camera s was gefilmd maar dat kwam de beeldkwaliteit niet ten goede. Goed strak camerawerk en hele goede geluidsmix en een hele mooie aftiteling. Een fraaie documentaire over een mannenkoor met een typische hobby. De punten: Ton Bakkenes 73, Gerard Swets 74, en Ruud Besjes 75 punten totaal 222 punten Zilver en natuurlijk weer applaus! De jury bedankte Saenden voor de goede verzorging en accommodatie. Onze voorzitter Huub Kersten had vooraf aan de jury voorzitter gevraagd om onze wisselprijs uit te reiken aan onze clubkampioen en hij kwam weer met één van zijn bijzondere mooie volzinnen Wat kun je beter als prijs geven voor de film Moderne klassiekers dan aan die persoon een moderne klassieker te geven? Daarna werd door Gerard Swets de gouden Oscar uitgereikt aan Han van der Stok die hij dan ook onder luid applaus in ontvangst nam. Uiteraard was er bij deze Oscar uitreiking een fotomoment ingeruimd voor de clubkampioen met de Jury. Ook al had geen van de films goud de jury werd toch bedankt met ieder een gouden doos met bonbons, en eindigt de voorzitter om ongeveer tien voor elf de avond met een ieder een wel thuis toe te wensen. 7

8 Uitreiking van de Oscar aan onze Clubkampioen 2014: Han van der Stok door de jury vlnr: Ruud Besjes, Gerard Swets en Ton Bakkenes. TOT SEPTEMBER 8

9 Berichtje van Wim Hartog Op 4 februari was ik in de gelegenheid een bezoek te brengen aan mijn oude film clubje. De dag daarvoor was ik Nederland aangekomen en omdat ik het reilen en zeilen van Saenden al op site had gevolgd, wist ik dat er die bewuste avond een wedstrijd zou zijn wat het dus extra spannend maakte. Het was echt fijn om weer eens een avond mee te maken en met diverse leden te spreken. De penningmeester schonk ruimhartig koffie en er was zelfs nog wat lekkers bij. De avond op zich was ook weer van een klasse zoals ik die van vroeger gewend ben. Diverse films die de moeite waard zijn en waarvan ik die van Amsterdam er uit vond springen. Helaas weet ik niet meer wie de maker of makers hiervan zijn. Ook de film van een nieuw lid hield de belofte in van een toekomstig waardevolle aanwinst. Het is club wel vertrouwd hem de fijnere kneepjes te leren. Al met al was het mooie avond en ik hoop dat als ik weer eens in Nederland kom weer even welkom mag zijn. Ik wens jullie nog veel arbeidzame en gezellige clubavonden toe en hoop dat Saenden nog in lengte van jaren mag blijven bestaan. Vanuit Spanje een warme groet. WORKSHOP Ambachtsfilm maken...voor de liefhebbers 9

10 Goud van Fred Boeré door Huub Kersten, clubavond op We zijn er trots op dat we vanavond een van de meest succesvolle filmers van NH 63 als gastspreker mogen ontmoeten: Fred Boeré. Het wordt een gouden avond want bezoekers van de NH 63 festivals hebben Fred regelmatig op het podium gezien om er het goud en laureaat in ontvangst te mogen nemen. Met deze openingswoorden van de voorzitter voelt Fred zich eigenlijk een beetje in verlegenheid gebracht. Hij zegt er zelf juist trots op te zijn dat hij deze avond mag verzorgen bij Saenden, een club met 80 jaar historie die vele prachtige films op haar naam heeft staan. Na deze wederzijdse hartelijke woorden gaat de avond vlot van start. Niet alleen om naar de films van Fred te kijken maar ook om er van te leren, een kijkje achter de schermen te krijgen en meer over de achtergronden te weten te komen van deze, inmiddels 70-jarige filmer die zelf ook de regie en montage doet. Zijn vrouw Patricia is vanavond ook onze gast. Op de aftiteling van de films is haar naam steevast te vinden, en terecht. De eerste film is Notenolie, een film die in 2011 bij het NH 63 filmgala met zilver+ de 1e prijs won. De film laat verschillende facetten van de productie van walnotenolie zien bij een gepensioneerde boer in Frankrijk (Drôme). Het uit de boom schudden van de noten, drogen, kraken van de doppen, malen, verwarmen, persen en het schenken in de flessen. De man heeft voor alle bewerkingen zelf eenvoudige apparatuur bedacht en gebouwd. Daarvan zien we mooi in beeld gebrachte details. Ook van de notenkraker (zie foto). Om zowel de oogst in oktober als het malen en persen in januari te kunnen filmen is Fred daarvoor twee keer naar Frankrijk geweest Met de film In het spoor van David Livingstone werd Fred op het zelfde NH 63 festival in 2011 door de jury beloond met Goud en tevens het Laureaat! De beelden zijn geschoten tijdens een safari-vakantie in Afrika. Bij de voorbereiding van de vakantie kwam Fred er achter dat de reis langs plaatsen ging waar de ontdekkingsreiziger David Livingstone ook geweest was, in 1856 op z n 4e en 5e reis naar de bronnen van de Nijl. De film is een prachtige documentaire waarin, in het Engels, uit het dagboek van Livingstone voorgelezen wordt en wij het gevoel krijgen dat dit Livingstone zelf is. Bij het historische verhaal krijgen we actuele beelden te zien van de reis van Fred en dat past keurig bij elkaar. Zoals hoe olifanten met hun jong zich heerlijk omwentelen in een modderbad. De bijgevoegde bioscoopfilmbeelden over de slavernij geven de film nog meer zeggingskracht.. 10

11 Livingstone bij de watervallen die hij de Victoriawatervallen noemde Daarna is het tijd voor onze pauze met lekkere snacks van Jim. Ook worden de fraaie Saenden-certificaten voor de films die gedraaid zijn op de Finaleavond met de NH 63 jury. Twee voor Theo en twee voor Han. Met dank aan Willem voor het verzorgen van de certificaten. De film Jelle gaat over een autist, Jelle Bakker, die een passie heeft voor knikkerbanen. Vroeger werd zijn hele leven hierdoor beheerst maar nu heeft hij het, met professionele hulp, onder controle. Op zijn website laat hij er van alles over zien. In 2009 haalde hij het Guinnes book met een baan van 210 meter. Fred heeft van Jelle en de hobby een mooie documentaire gemaakt. De persoon Jelle wordt hierin goed in beeld gebracht zonder nadruk op het autisme. De details van de knikkerbaan en de knikkers die op allerlei manieren hun weg vinden in een kleurige omgeving weet Fred goed te vangen in boeiende beelden waar je gefascineerd naar kijkt. Jelle en zijn knikkerbaan 11

12 De laatste film van vanavond is Hilde, luisteren naar stilte. In 2013 behaalde Fred hiermee een SuperNova op het NOVA festival. Fred volgt Hilde op haar levenspad. Eerst als beeldend kunstenares met een eigen atelier waar ze haar brood verdient met het maken van o.a. fraaie vazen. Dan komt er een omslagpunt en richt ze zich op een nieuwe techniek met een zelf ontworpen soort klei. Hierin zitten vele brokjes gemalen steen verwerkt. Van plakken klei maakt ze honden en koppen van dieren. Eenmaal gebakken en afgewerkt maakt het materiaal de indruk al erg oud te zijn. Ook deze techniek is erg succesvol maar Hilde ziet zich nu voor de keuze geplaatst. Wil ik produceren, veel geld verdienen maar ongelukkig zijn of m n hart te volgen en iets heel anders gaan doen voor minder geld en wel gelukkig zijn. Zij kiest ervoor om schapen te gaan hoeden en trekt zich terug in de stilte van een boerderij in het Oosten van het land. Fred was bij deze ommekeer aanwezig en heeft het levenspad en de gevoelens van Hilde in beelden en teksten indrukwekkend in beeld gebracht. De beelden hoe ze tussen haar schapen op de hei in verte tuurt staan nog steeds op mijn netvlies. Hillde Als dank voor deze fijne filmavond mag ik Fred, namens Saenden een heerlijke Bordeaux en een gouden doos bonbons aanbieden. Goede reis en iedereen wel thuis. (De leden die deze avond helaas niet bij konden wonen kunnen nog van de films genieten via You tube want een stuk of 19 van de films van Fred zijn daar te vinden). 12

13 ZWEETAVOND van THEO SLAGTER OP 1 APRIL door Bob van der Kolk Eerst dacht ik nog: Het zal toch geen mop zijn? maar nee hoor. Bij mijn binnenkomst bespeurde ik al een aantal zweetdruppeltjes op zijn gezicht. Hij zag mij niet want al zijn meegenomen apparatuur moest voor deze avond in stelling worden gebracht. IJverig, altijd bereid zijn en een bord vol enthousiasme, dus kan het niet anders dat het onze THEO SLAGTER moet zijn. Ik ga er eens goed voor zitten want veel van zijn vroegere werkzaamheden met de verouderde apparatuur zullen ongetwijfeld ook voor mij herkenbaar zijn. Het spreekt vanzelf dat onze voorzitter Huub Kersten eerst de avond moest openen met een paar korte mededelingen. Door diverse omstandigheden hadden Arend, Tinus, Ann, Foppe, Jan en Jim zich afgemeld. Voorts het verzenden van de Filmspot in een hogere resolutie. Hij kon door bijna alle leden worden geopend (nog betere kwaliteit). Als laatste mededeling de NOVA-avond op 3 april bij de Ronde Venen. Ja en toen mocht Theo van de voorzitter met zijn avond beginnen. Op een grote tafel had Theo veel apparatuur uit vervlogen jaren uitgespreid. Voor leden die het dubbel- en super-8 tijdperk niet hebben meegemaakt waren al deze hulpstukken toch wel voorwerpen met een groot vraagteken. Theo probeerde uit te leggen waar het voor diende en hoe je er mee om moest gaan. De viewer waar de super-8 film tijdens de montage op kon worden bekeken. De plakpers voor kitten en/of plakken met tape. Een apparaat voor het opbrengen van stripe. De Noris-projector geschikt om te koppelen aan de bandrecorder. Stukjes film kon je kopen om als overvloeier tussen je film te zetten. Het spiegel-apparaat om titels en beeld op te nemen. De Uher-recorder met de bewuste gaatjes in band waardoor synchroniteit via pulsjes kon worden waargemaakt. Dat alles niet zo eenvoudig was blijkt wel wanneer Theo uitgebreid de tikband-methode demonstreert. Ik denk dat op tijd de trein halen er niet bij was. Zijn eerste camera, gekocht in 1976, was een super-8 Eumig mini 3. Theo is in 1986 lid van Saenden geworden. Dan is het tijd voor de vertoning van de films. Voor de pauze kijken wij naar super-8 films met geluid op stripe. IN DE KIJKERT een kort filmpje met Bueno de Mesquita, Rita Corita en Ben Bosboom gemaakt in HOTWAX kort filmpje uit 1985 waar de titels met cels voor de camera zijn gemaakt. BEEMSTER een beeldenroute ondersteund met experimentele muziek. Alle locaties op de brommer opgenomen. Een PVC-pijp bevestigd aan de brommer en daar het statief in. HET EXCUUS uit O.a animatie met telkens twee beeldjes opnemen en dan alles iets verschuiven. AMSTERDAM gemaakt in 1988.Dit was zijn eerste film op het NH 63-festival in de Nieuwe Slof. Ed de Geus hielp hem bij het installeren van de projector. Op festivals was het toch een bijzondere gebeurtenis als je al de deelnemers bezig zag met het warm draaien van hun projectoren. St.NICOLAAS de eerste film na de pauze. Een opdracht van NH 63 met als thema milieu, muziek en reclame. Veel handwerk van Rem. NOORDERHOOFDSTRAAT131 is een fraaie film. De boerderij blijkt een schuilkerk te zijn.met veel close-up beelden en vakkundig ingesproken door Anneke Werner van radio N.Holland. MY WAY uit Een montage programma Movi-cut. TOEKOMST. Een bijna een-minuutfilm. Pinnen uit de muur maar privacy is nu verleden tijd. Ook een opdracht van NH

14 Tijdens de pauze was het dringen en praten bij de tafel vol nostalgische spullen. BIJ DE LES BLIJVEN gemaakt in Deze film is met heel veel zorg en aandacht gemaakt. Filmen in een klas met kinderen, bij de brandweer, politie, hoogwerkers en KLM. Dat vraagt om een goede organisatie. Theo met zijn groep hebben dat met deze film zeker waargemaakt. SAENDEN PROMO uit 2009 is het laatste filmpje van deze avond. Veel korte shots en veel herkenning. Voorzitter Huub stelt dat 35 jaar historie voorbij zien komen ook veel herinneringen oproept. Er komt boven wat je zelf daarin hebt gedaan of hebt beleefd. In 7 seconden zei Theo dat hij wel weer eens een zweetavondje wilde verzorgen. Nou, volgens onze voorzitter heeft hij dat voor 100 procent waargemaakt en ik denk dat alle aanwezigen het daar zeker mee eens zijn. geluid bij een 8mm film...een hele puzzel 14

15 Het artikel over Theo en zijn passie in een film/videoblad Theo bedankt! het was een toffe avond 15

16 Verslag van Clubavond 15 April Avond met Wendy van Wilgenburg door Ton Sickmann Ik tel 18 koppen op deze Paas vooravond. De tafels zijn versierd met paashaasjes, verzorgd door Jim, die na het klaarzetten van de zaal naar huis gaat om de verjaardag van zijn dochter te vieren. Om ca 20:00u opent Huub de avond met de introductie van Wendy. Wendy neemt het woord en vertelt over hoe en waarom zij in het filmvak terecht is gekomen,via de studie Culturele Antropologie. Haar voorkeur gaat duidelijk uit naar het vastleggen van vergeten ambachten en dit voor het nageslacht te bewaren. Haar eerste succesfilm, De ideale klank, gaat ook over het minutieus registreren van het bouwen van een viool door Matheus Besseling. Aan de Keizersgracht in Amsterdam ligt de werkplaats van deze bijzondere ambachtsman. De gehele film duurt 80 minuten dus laat ze ons er enkele fragmenten uit zien. Gelijk zitten we er midden in. Mooie close opnames, goede belichting en vooral een rustige stem. Eerst als voice over en daarna krijgen we live te zien en te horen wat er gebeurt. Vooral de rust die er van uitgaat spreekt aan. Met verbazing vernemen wij dat zij dit geheel zonder hulp van anderen heeft opgenomen. Tijdens de opnames probeerde zij dan ook onzichtbaar te zijn om alles zo natuurgetrouw mogelijk vast te leggen. Wendy heeft in de voorbereiding de handelingen dusdanig bestudeerd dat zij precies wist wat ze wilde laten zien. De opnames hebben in het totaal 1 jaar geduurd. En dat zonder statief en hengel microfoon!!!!! Haar 2e film, INSCRIPTUM, 11 minuten, laat ze geheel zien en is op statief opgenomen. Het gaat over het maken van een steen gravure, een uitstervend ambacht hetgeen voortgezet wordt van vader op zoon. Ook hier heeft zij een bijzonder gevoel voor mooie close opnames van het steen bewerken, compleet met een oog voor de nodige geluiden en details. Ook de natuurlijke lichtinval wordt goed gebruikt. Zonder tekst en woorden zien we hoe met liefde de werkzaamheden verricht worden. Een ode aan het vak. De derde film, over de bekering naar het Moslim geloof van 2 vrouwen, kunnen we helaas niet presenteren wegens het format op de aangeleverde usb stick met de film. Dit was MOV van Apple en is door onze blue-ray speler niet leesbaar. We kunnen de film gaan zien in het Amsterdam Museum waar deze gepresenteerd wordt Film 4: De Huisman, over ambacht, inzicht en authenticiteit. Een renovatie verslag over de molen, gemaakt met subsidie om deze uit te brengen op DVD en ondertiteld in 6 talen. Twee jaar heeft de renovatie geduurd en er zijn 70 uren opnames gemaakt. Dit is gemonteerd naar 80 minuten DVD. De film geeft een compleet overzicht van de gedane werkzaamheden en laat de verdeelde beweegredenen en inzichten van de uitvoerende partijen zien. Ook hier weer prima camerastandpunten en er is gebruik gemaakt van het bestaande licht. De jaargetijden worden ook mooi weergegeven. Wendy laat de belangrijkste delen aan ons zien. Dan is er om 21:45 uur pauze. 16

17 Na de pauze geeft Wendy aan nog ca 10 minuutjes de tijd heeft om wat vragen te beantwoorden. Hier wordt goed gebruik van gemaakt. Ik breng een discussie op gang door op te merken dat ze, door geen gebruik te maken van statief, draaiboek en geluid-assistentie, in mijn ogen als een echte amateur kan worden gezien, waarbij ze al onze wetten overtreedt. Na een korte woordenwisseling maakt Wendy hier een eind aan. Zij filmt op haar manier en laat zich niet door klassieke filmers op de plaats zetten. Zij wordt door de professionele videofilm wereld geprezen en wordt regelmatig gesponsord door deze instanties. Ik krijg nog even de gelegenheid om te zeggen dat ik het zeer waardeer en op prijs stel dat ze haar eigen standpunt verdedigt en dat het om het resultaat gaat en niet om de manier waarop. Huub bedankt haar op zijn zeer charmante manier met een drankje en een bonbonnetje. Wendy vraagt of er nog leden zijn die haar DVD willen kopen en maakt tevens van de gelegenheid gebruik om haar filmfestival te promoten. Huub geeft nog even het woord aan Ben Somsen over de vorderingen rond de Wilhelminasluis. Binnenkort gaat het aanvangen en kunnen de opnames worden gestart. Belangrijk is de vermelding dat ook dit werk gaat uitlopen en meer gaat kosten... wegens de tegenvallende staat van de scharnieren van de brug. E e a werd bekend gemaakt via de aan de medewerkers van dit project. Hierna sluit Huub de avond af; het is ca uur Wendy van Wilgenburg luistert aandachtig naar de meningen van de Saendenleden 17 Wendy van Wilgenburg wordt hartelijk bedankt door voorzitter Huub Kersten

18 Verslag van de clubavond op 29 april 2014 door Ben Somsen Er zijn 17 leden en 2 gasten aanwezig. Huub Kersten opent de avond met de volgende mededelingen: Een welkom aan Foppe Huitema na een lange tijd afwezigheid i.v.m. een operatie. Afwezig Louis Koers, Theo Slagter (i.v.m. ziekte) en Ann Bens. Over 2 weken houden wij de Groene avond. Filmische bijdragen voor die avond zullen worden verzorgd door: Theo Slagter, Johan Schenk, Foppe Huitema, Willem Kleijn, Dick Hoogenkamp, Tinus Bruijn, Jan v. Zeelt, Jim Kitzen, Bob v.d. Kolk en Dick Ham (reserve) al met al een avondvullend programma. Het regio festival van zondag 27 april j.l. was zeer succesvol voor Han v.d. Stok met 2 films, t.w. Baantje en de Rat beoordeeld met goud en zilver voor Moderne klassiekers. Een bijzondere prijs was er ook voor de cast en crew van de film Baantje en de Rat vanwege de positieve uitstraling. De film Salar de Uyuni van Ann Bens kreeg zilver. Hierna was het woord aan Willem Kleijn voor zijn het zweet avondje. Het zal vanavond gaan over de geschiedenis van de film voor de pauze en daarna de technische ontwikkeling. Hij begint de avond met de vertoning van de film Bei mir bist du shein. In 1962 is hij via de fotografie in contact gekomen met de film. Werkte op detacheringbasis onder anderen bij Philips en Hollandse Signaal. Dat was te ver van huis, dus hij overnachtte daar en kwam s avonds in contact met de personeelsverenigingen van deze firma s, daar werd naast fotografie ook aan film gedaan. Dit had al langer zijn belangstelling getrokken dus pakte hij deze kans om ervaring op te doen met filmen. Getrouwd en terug in Zaandam werd hij in 1971 lid van de filmclub Saenden. Saenden was wel lid van NH 63 maar nog niet van NOVA. Van NOVA werd hij individueel lid en volgde daar cursussen om te jureren, eerst regionaal en later landelijk, heeft zodoende veel ervaring en contacten opgedaan. De geschiedenis van de film In de plaats Babelsberg in Duitsland, niet ver van Berlijn, is begin vorige eeuw een bloeiende filmindustrie opgebouwd. Op één locatie was alles te vinden wat met filmen te maken had. Quasi kon aan de voordeur een script afgeleverd worden en aan de achterdeur kwam er een complete film uit. Voor de WO II werden hier veel propaganda films gemaakt voor de Nazi s. Na deze oorlog viel de filmstad in handen van de Russen. Na de Wende weer in de handen van de Duitsers en ging de ontwikkeling van de filmtechniek volop verder van zwart/wit naar kleur. Uit die tijd laat Willem een rapportage film zien de Studio Babelsberg. Willem heeft in die studio s een rondleiding gehad en veel films uit die tijd verzameld. Hij laat ons er een aantal vaak verkorte versies van zien zoals: Die Blechtrommel na een roman van Güther Grass. Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt met Marlene Dietrich. Hij gaat uitgebreid in op het leven van haar omstreeks Haar haat tegen Hitler en uiteindelijk haar vertrek naar de VS, daar is zij een gevierd actrice en beleeft haar hoogtij dagen. Tot slot voor de pauze een film van Ursula Martinez, een goochelende striptease. Pauze. Er is gelegenheid om de opgestelde 16 mm smalfilm projectoren en tal van andere apparatuur en documentatie te bewonderen. Willem vraagt aandacht voor een brief van het bestuur van de Stichting A.I. om vrijwilligers ter versterking van de staf. 18

19 Marlene Dietrich een icoon uit de filmhistorie De Techniek. Over het thema licht laat hij diverse voorbeelden zien van projector lampen met hun eigenschappen zoals brandduur, kleurtemperatuur e.d. Ook showt hij een handschijnwerper. Bij de projector Bauer P5 geeft hij uitleg over de werking en hoe de film ingelegd moet worden. Met behulp van een 16mm testband wordt de kwaliteit van beeld, muziek, geluid en zang op allerlei toonhoogtes gedemonstreerd. De tweede projector is een Siemens 2000, hiervan toont hij ons de diverse onderdelen. Op deze projector toont hij ons een compilatie van de film Battle of Britain. Als laatste een film van Stan Laurel en Oliver Hardy, acterend als schoorsteenvegers. Een buitengewoon vermakelijke film. Hiermee wordt een bijzondere interessante avond onder luid applaus afgesloten. Het vertrouwde ratelende projector geluid zal nog lang blijven naklinken in onze oren. Huub Kersten bedankt Willem voor zijn interessante bijdrage en sluit de vergadering, wenst iedereen wel thuis en tot ziens op 13 mei 2014, de Groene avond en tevens de laatste avond van dit seizoen. Zonder goede projectielampen valt er niet te schijnen 19

20 De aandachtige leden volgen de verrichtingen van Willem Kleijn UITSLAG REGIOFESTIVAL NH