STAATSBLAD van de REPUBLIEK SURINAME DECREET C17

Transcriptie

1 STAATSBLAD van de REPUBLIEK SURINAME DECREET C17 DECREET van 24 februari 1983, houdende indeling van Suriname in Districten. (Decreet Districten indeling 1983). DE PRESIDENT VAN DE REPUBLIEK.SURINAME, In overweging genomen hebbende, dat - in verband met een effectievere aanpak van de ontwikkeling van Suriname en in het bijzonder van het binnenland - het wenselijk is een nieuwe indeling van Suriname in districten vast te stellen. Heeft, na goedkeuring door het Militair Gezag en de Raad van Ministers, vastgesteld het onderstaande decreet: Artikel 1 1. Het grondgebied van Suriname is verdeeld in tien districten, onderscheidenlijk genaamd: - Paramaribo - Wanica - Nickerie - Coronie - Saramacca - Commewijne - Marowijne - Para - Brokopondo - Sipaliwini 1

2 2. De grenzen van de bovengenoemde districten worden onderscheidenlijk vastgesteld als in de artikelen 2 tot en met 11 aangegeven. 3. In geval van twijfel of geschil over de juiste grens tussen twee of meer districten, zal die grens bij staatsbesluit worden aangewezen. Artikel 2 Het district Paramaribo grenst: b. ten westen aan de lijn lopende langs de westgrens van de polder Weg naar Zee in zuidelijke richting tot het zuidwesthoekpunt van deze polder, verder langs de noordgrens van de percelen, gelegen aan de noordzijde van het Middenpad van Kwatta in oostelijke richting tot het noordoosthoekpunt van het perceel Afdeling I Sectie Kwatta no. 128, van dit punt in zuidelijke richting langs de oostgrens van genoemd perceel no. 128 over het Middenpad Kwatta naar het noordoosthoekpunt van het perceel Afdeling I Sectie Kwatta no. 129, verder zuidwaarts langs de oostgrens van perceel no. 129 tot het zuidoosthoekpunt van dit perceel, vervolgens langs de noordgrens van het perceel Afdeling I Mattonshoop no. 199 tot het noordoosthoekpunt van dit perceel, daarna zuidwaarts langs de oostgrenzen van de percelen Afdeling I Sectie Mattonshoop nos. 199, 200, 152 over de Hendrikstraat langs de oostgrens van de percelen Afdeling I Mattonshoop no. 151 en Afdeling I Sectie Uitvlugt no. 43 tot het zuidwesthoekpunt van het perceel Afdeling I Sectie Uitvlugt no. 42, daarna oostwaarts langs de zuidgrens van dit perceel tot de rechteroever van de Kasabaholokreek, vervolgens zuidwaarts langs de rechteroever van genoemde kreek tot het snijpunt met de oostgrens van perceel Afdeling I Sectie Mattonshoop no. 101, daarna langs de oostgrens van genoemd perceel en het perceel Soekaredjo no. 67, verder langs de westgrens van het terrein van het Celos en perceei no. 28, over de Commissaris Weytinghweg naar het noordwesthoekpunt van het perceel Afdeling Pad van Wanica West Sectie Duisburg en Onverwacht no. 56, vervolgens langs de noordgrens tot het noordoosthoekpunt van dit perceel, daarna zuidwaarts langs de westgrens van perceel no. 55 van laatstgenoemde sectie, over het Saramaccakanaal tot de noordgrens van het perceel Leiding 22 no. 1, verder langs de noordgrens van dit perceel tot het noordoosthoekpunt, daarna in zuidelijke richting langs de oostgrenzen van de 2

3 onevengenummerde percelen no's. 1 t/m 21 aan de Leiding 22, over de Nieuw- Weergevondenweg tot aan de noordgrens van het Santodorp, vervolgens langs de noordgrens van het Santodorp tot het noordwesthoekpunt van het perceel Afdeling Pad van Wanica West Sectie Nieuw Weergevonden no. 81, daarna langs de westgrens van het perceel no. 81 tot de noordgrens van de secte K. weeklust, vervolgens westwaarts langs de noordgrens van deze sectie tot het noordwesthoekpunt, vanaf dit punt in zuidwestelijke richting langs de westgrenzen van de secties Kweeklust, Nieuwzorg, Frederikshoop tot het zuidwesthoekpunt van laatstgenoemde sectie; c. ten zuiden aan de lijn lopende langs de zuidgrens van de sectie Frederikshoop over het Pad van Wanica tot het snijpunt met de westgrens van de percelen gelegen aan de oostzijde van genoemde weg, vervolgens zuidwaarts langs de westgrens van de percelen aan het Pad van Wanica tot het zuidwesthoekpunt van het perceel gelegen aan de noordkant van de Noordpoolweg, daarna in zuid-oostelijke richting langs de zuidgrens van de percelen gelegen aan de noordkant van de Noordpoolweg tot de westgrens van het perceel no. 46 van de vestigingsplaats Livorno, daarna zuidwaarts langs de westgrens van de percelen no's , 404, 402 en 400 tot het zuidwesthoekpunt van laatstgenoemd perceel, vervolgens oostwaarts langs de zuidgrens van perceel no. 400 over de Beekhuizenweg, langs de zuidgrens van de percelen Livorno no's. 301 en 300, over de Livorno Middenweg langs de zuidgrens van perceel Livorno no. 115, over de Zuidelijke Uitvalsweg langs de zuidgrens van perceel Livorno no. 114, over de Makkaholoweg tot de westgrens van het perceel Afdeling II sectie Dijkveld no. 103, vervolgens langs de westgrens van dit perceel. tot het noordwesthoekpunt, daarna langs de noordgrens tot het noordoosthoekpunt van ditzelfde perceel, vervolgens langs de in noordoostelijke richting lopende grenzen van de percelen Afdeling II sectie Dijkveld no's. 102, 101, 100, 99. en 94, over de Sir Winston Churchillweg tot het snijpunt met de westgrens van de : percelen aan de oostkant van genoemde weg, daarna in zuidoostelijke richting langs de westgrens van de percelen Afdeling II Sectie Dijkveld no's. 30 t/m 33 tot het noordwesthoekpunt van perceel no. 47, vervolgens langs de noordgrens tot het noordoosthoekpunt en daarna langs de oostgrens van dit perceel en perceel no. 48 tot het noordwesthoekpunt van perceel no. 46, daarna in noordoostelijke richting langs de noordgrens van de percelen Sectie Dijkveld no's. 46 t/m 42 doorverlengd over de Surinamerivier tot de rechteroever van deze rivier; d. ten oosten aan de rechteroever van de Surinamerivier. 3

4 Artikel 3 Het district Wanica omvat, met uitzondering van het district Paramaribo, het gebied dat grenst: b. ten oosten aan de rechteroever van de Surinamerivier vanaf het snijpunt van de zuidgrens van het district Paramaribo met de rechteroever van de Surinamerivier tot het zuidwesthoekpunt van de vestigingsplaats Laarwijk, vervolgens vanaf dit hoekpunt aan de lijn lopende zuidwaarts over de Surinamerivier tot het noord-oosthoekpunt van de vestigingsplaats La Rencontre, verder langs de oostgrens tot het zuidoosthoekpunt van genoemde vestigingsplaats; c. ten zuiden aan de lijn lopende langs de zuidgrens van de vestigingsplaatsen La Rencontre en Domburg tot het zuidwesthoekpunt van Domburg, vervolgens langs de westgrens van Domburg noordwaarts tot het noordwesthoekpunt van het perceel Domburg no. Domburg no. 313, daarna westwaarts tot het zuidoosthoekpunt van de plantage Willemsburg, verder langs de zuidgrens van deze plantage tot de linkeroever van de Pararivier, verder noordwaarts langs de linkeroever van de Pararivier tot het zuidoosthoekpunt van de plantage Altona, vanaf dit hoekpunt in westelijke richting langs de zuidgrens van Altona tot het zuidwesthoekpunt, vervolgens langs de westgrens van Altona in noordelijke richting tot het snijpunt met de zuidgrens van het perceel no. 48 gelegen aan de zuidkant van de Verlengde Zwampweg, vanaf dit punt westwaarts langs de zuidgrens van de percelen no's. 48 t/m 43 gelegen aan de zuidkant van de Verlengde Zwampweg tot het snijpunt van de zuidgrens van perceel no. 42 met de oostgrens van het perceel Karantembelweg no. 23, vanaf dit snijpunt in zuidwestelijke richting langs de oostgrens van de percelen Karantembelweg no. 23 en Wonoredjoweg no. 32 tot de noordgrens van de percelen gelegen aan de noordkant van de Verlengde Lelijdorperweg, daarna oostwaarts tot het noordoosthoekpunt van het perceel Verlengde Lelydorperweg no. 105, vervolgens langs de oostgrens van de percelen Verlengde Lelydorperweg no's. 105 en 88 tot het zuidoosthoekpunt van laatstgenoemd perceel, vanaf dit hoekpunt westwaarts langs de zuidgrens van dit perceel tot het noordoosthoekpunt van het perceel Verlengde Schotelweg no. 85, daarna langs de oostgrens van de percelen Verlengde Schotelweg no's 85 en 86 en langs het verlengde van deze oostgrens zuidwaarts tot het snijpunt met het verlengde van de zuidgrens van de evengenummerde percelen 2 t/m 18 gelegen aan de zuidkant van de Bonaireweg, vervolgens westwaarts langs genoemde zuidgrens tot het zuidwesthoekpunt van het perceel Bonaireweg no. 2, daar'na langs de oost-, noord- en een gedeelte van de westgrens van het perceel aan de oostkant van het Pad van Wanica no. 4

5 145 tot het snijpunt met het verlengde van de noordgrens van het perceel aan de westkant van het Pad van Wanica no. 150, vervolgens westwaarts over het Pad van Wanica langs de noordgrens van perceel no. 150 tot het noordwesthoekpunt, daarna langs de westgrens van perceel no. 150 tot het zuidoosthoekpunt van het aangrenzende perceel Libanonweg no. 1, vervolgens westwaarts langs de zuidgrenzen van de percelen aan de zuidkant van de Libanonweg tot het zuidwesthoekpunt van het perceel no. P7-fol. 82, vanaf dit hoekpunt aan de lijn lopende in westelijke richting tot de rechteroevermonding van de Kronhoekoekreek aan de Saramaccarivier; d. ten westen aan het district Saramacca. Artikel 4 Het district Nickerie grenst: b. ten westen aan de Coöperatieve Republiek Guyana; c. ten oosten aan de noordzuidlijn beginnende bij de monding van de Koffiemakkakreek tot de Atlantische Oceaan en aan de linkeroever van de Nickerierivier vanaf de monding van de Koffiemakkakreek tot de monding van de Arakoniekreek; d. ten zuiden aan de rechte lijn lopende in ongeveer westelijke richting van de monding van de Arakoniekreek naar de monding van de Takomarakreek aan de Maratakkarivier, vervolgens aan de rechte lijn lopende van de monding van de Takomarakreek tot de monding van de Barabarakreek aan de Kapoerikreek, vervolgens aan de rechteroever van de Kapoerikreek tot de Corantijnrivier, vervolgens aan de lijn in westelijke richting tot de linkeroever van de Corantijnrivier. Artikel 5 Het district Coronie grenst: b. ten westen aan het district Nickerie: c. ten zuiden vanaf de monding van de Arrawarakreek aan de rechteroever van deze kreek en aan de linkeroever van de Wayamborivier tot de monding van de Perekokreek, daarna aan de lijn lopende vanaf de monding van de Perekokreek in oostelijke richting tot de monding van de Pierrekreek, vervolgens aan de linkeroever van de Wayamborivier tot de monding; 5

6 d. ten oosten vanaf de linkeroever monding van de laatst genoemde rivier aan de linkeroever van de Coppenamerivier tot de Atlantische Oceaan. Artikel 6 Het district Saramacca grenst: b. ten westen aan het district Coronie, verder aan een lijn lopende vanaf de rechteroevermonding van de Tibitirivier in zuiver westelijke richting tot aan de linkeroever van de Coppenamerivier en aan de rechteroever van de Tibitirivier; c. ten zuiden aan de rechteroever van de Tibitirivier tot de rechteroevermonding van de Kabokreek, verder aan een lijn lopende vanaf de rechteroevermonding van deze kreek over de rechteroevermonding van de Haarlekijnkreek aan de Saramaccarivier tot het snijpunt met de rechteroever van deze rivier; d. ten oosten aan de rechteroever van de Saramaccarivier, vanaf genoemd snijpunt tegenover de monding van de Haarlekijnkreek tot de rechteroevermonding van het Panamakanaal, vervolgens aan de rechteroever van het Panamakanaal in oostelijke richting tot het snijpunt met de oostgrens van de percelen gelegen aan de westzijde van Leiding 13, verder aan de lijn lopende in noord-oostelijke richting langs de oostgrens van genoemde percelen door verlengd tot het snijpunt met de linkeroever van het Saramaccakanaal, vervolgens langs de linkeroever van genoemd kanaal in noordoostelijke richting tot het snijpunt met de westgrens van de grond Nieuw-Libanon, verder langs de west- en de noordgrens van Nieuw- Libanon tot de westgrens van Daphina's Zorg, daarna langs deze westgrens tot het noordwestelijkhoekpunt, vanaf dit hoekpunt in zuiver noordelijke richting tot de Atlantische Oceaan. Artikel 7 Het district Commewijne grenst: b. ten westen aan de rechteroever van de Surinamerivier tot de rechteroevermonding van de Palmaneribokreek; c. ten zuiden aan de lijn, lopende vanaf de monding van de Palmaneribokreek in oostelijke richting tot het snijpunt van het Cordonpad en de Cassewinicakreek, vervolgens aan het Cordonpad en aan de lijn die in het verlengde ligt van het Cordonpad in oostelijke richting tot de grens van de plantage Cipibo; 6

7 d. ten oosten aan de lijn lopende van de Atlantische Oceaan langs de westelijke oever van de Motkreek tot aan de Cotticarivier, vervolgens aan de rechteroever van deze rivier tot de oostgrens van de plantage Ephrata, vandaar aan de lijn in zuidelijke richting tot aan de linkeroever van de Cotticarivier, vervolgens aan deze oever tot de oostgrens van de plantage Sordam, vervolgens aan de oostgrens van de plantage Sordam tot de noordgrens van de plantage Penoribo, vervolgens aan de achtergrenzen van de plantages gelegen aan de rechteroever van de Commewijnerivier vanaf de plantage Penoribo tot en met de plantage Cipibo, tot het snijpunt van de oostgrens van Cipibo met het verlengde van het Cordonpad. Artikel 8 Het district Marowijne grenst: b. ten westen aan de districten Commewijne en Para; c. ten zuiden aan de noordelijke waterscheiding van de Tempatiekreek met de daarin uitlopende kreken, lopende in ongeveer zuidoostelijke richting tot de oorsprong van de Pakirakreek, vervolgens aan de linkeroever van de Pakirakreek tot de uitmonding in de Marowijnerivier; d. ten oosten aan Frans-Guyana. Artikel 9 Het district Para grenst: a. ten noorden aan de districten Saramacca, Wanica en Commewijne; b. ten westen aan de lijn lopende vanaf de rechteroevermonding van de Tibitirivier in zuidelijke richting langs de waterscheiding van de Tibiti- en de Coppenamerivier tot het punt precies ten westen van de oevermonding van de Ravenkreek; c. ten zuiden aan de lijn vanaf genoemd punt lopende zuiver oost naar de oevermonding van de Ravenkreek, vervolgens aan de linkeroever van de Tibitirivier tot de monding van de Matawaykreek, verder aan de lijn lopende vanaf de monding van genoemde kreek langs de westelijke waterscheiding van de Saramaccarivier tot de oorsprong van de Mooisosokreek, daarna aan de rechter oever van deze kreek tot de monding verder aan de linkeroever van de Saramaccarivier tot het snijpunt van de verlengde zuidgrens van de plantage L'Hermitage en de linkeroever van de Saramaccarivier, vervolgens over de Saramaccarivier aan de zuidgrens tot het zuidoosthoekpunt van deze plantage, vanaf dit hoekpunt aan de lijn lopende in noordoostelijke richting tot het noordwesthoekpunt van de plantage Worsteling Jacobs, 7

8 vervolgens aan de noordgrens van deze plantage en het verlengde daarvan over de Surinamerivier tot het snijpunt met de westgrens van de plantage Auca, verder aan de westgrens van auca noordwaarts tot het noordwesthoekpunt, vervolgens aan de noordgrens van deze plantage en het verlengde daarvan tot de waterscheiding van de Surinamerivier, vervolgens langs deze waterscheiding in zuidelijke richting tot de oorsprong van de Klein Commewijnerivier; d. ten oosten aan de linkeroever van de Klein Commewijnerivier en de Commewijnerivier tot de rechteroevermonding van de Tempatierivier vanaf de rechteroevermonding van deze rivier in oostelijke richting tot het snijpunt met de westgrens van het district Marowijne. Artikel 10 Het district Brokopondo grenst: a. ten noorden aan het district Para; b. ten westen aan de rechteroever van de Parakreek vanaf de monding tot de oorsprong, vervolgens zuidwaarts aan de oostelijke waterscheiding van de Klein-Saramaccarivier tot de oorsprong van de Negerkreek, vervolgens aan de linkeroever van de Negerkreek tot de monding van deze kreek, vervolgens aan de lijn lopende vanaf genoemde monding over het Prof. W.J. van Blommensteinmeer tot de rechteroevermonding van de Batakreek, vervolgens aan de rechteroever van deze kreek tot de oorsprong, daarna in zuidelijke richting aan de oostelijke waterscheiding van de Surinamerivier tot het meest zuidelijke ontmoetingspunt van de stroomgebieden van de Aarawarra-, de Marowijne- en. de Jaikreek; c. ten zuiden aan de in oostelijke richting lopende waterscheiding van de Marowijne-, de Sara- en de Jaikreek tot de waterscheiding van de Tossokreek; d. ten oosten aan de in noordelijke richting lopende waterscheiding van de Surinamerivier, de Marowijneriver en de Tempatiekreek tot de oorsprong van de Klein Commewijnerivier. Artikel 11 Het district Sipaliwini grenst: a. ten noorden aan de districten Nickerie, Coronie, Para, Brokopondo en Marowijne; b. ten westen aan de Coöperatieve Republiek Guyana; c. ten zuiden aan Brazilië; e. ten oosten aan Frans-Guyana; Artikel Op het tijdstip van inwerkingtreding van dit decreet vervalt het Koninklijk Besluit van 23 8

9 maart 1927 (G.B no. 34), zoals laatstelijk gewijzigd bij G.B no. 100). 2. Dit decreet, dat als "Decreet Districtenindeling 1983" kan worden aangehaald, wordt in het Staatsblad van de Republiek Suriname bekend gemaakt. 3. Het treedt in werking met ingang van de een door de President te bepalen tijdstip. Gegeven te Paramaribo, de 24ste februari L. F. RAMDAT MISIER. Het Militair Gezag, De Bevelhebber van het Nationaal Leger, D. D. BOUTERSE. De Minister-President, Minister van Algemene Zaken, H. R. NEYHORST. De Minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie, E. L. TJON KIE SIM. De Minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, J. K. SARIMAN. De Minster van Buitenlandse Zaken, H. H. NAARENDORP. De Minister van Binnenlandse Zaken en Justtie, F. J. LEEFLANG. De Minister van Onderwijs en Wetenschappen, H. H. RUSLAND. De Minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Voorlichting, J. HARDJOPRAJITNO. De Minister van Financiën en Planning. H. R. NEYHORST. De Minister van Volksgezondheid en Milieubeheer, 9

10 B. SITAL. De Minister van Arbeid en Sociale Zaken, G. B. SANKATSING. De Minister van Openbare Werken, Telecommunicatie en Bouwnijverheid, M. N. ATAOELLAH. De Minister van Leger en Politie, I. GRAANOOGST. De Minster van Transport, Handel en Industrie, L. E. FONG POEN. Utgegeven te Paramaribo, de 24ste februari De Minister van Binnenlandse Zaken en Justitie, F. J. LEEFLANG. 10

11 DECREET van 24 februari 1983, houdende indeling van Suriname in Distrikten. (Decreet Distriktenindeling 1983). NOTA VAN TOELICHTING Reeds geruime tijd is de behoefte aan een herindeling van Suriname in districten gevoeld. Sedert de regionalisatie van het grondgebied van Suriname bij Koninklijk Besluit van 23 maart 1927 (G.B no. 34), hetwelk meerdere malen is gewijzigd, laatstelijk bij Landsverordening van 30 december 1967 (G.B no. 100) is de ontwikkeling van Suriname natuurlijk voortgeschreden, waardoor een integrale heroriёntatie van de administratieve regionalisatie noodzakelijk is geworden. Het uitgangspunt van de v. igerende districtenindeling- met uitzondering van de districten Paramaribo en Coronie - was het criterium van de riviervlakte-ontwikkeling, dat toen zeer adequaat was, omdat in die tijd de rivieren de voornaamste en dikwijls zelfs de enige transportweg vormden, zowel voor bestuurlijke controle als voor het economische verkeer, en de bevolking zich in nederzettingen langs de rivieren had gevestigd. De accentverschuiving van water- naar wegverkeer, sterke urbanisatie, de duidelijke bestemming van bepaalde gebieden met het oog op de ontwikkeling en de wens om tot decentralisatie van het bestuur te geraken, noodzaakten tot herziening van het eerder gehanteerde uitgangspunt en de daaruit voortvloeiende criteria van indeling in districten, waarbij het accent niet zoveel op het besturen en bekeren, maar meer nog op welvaart en welzijn van de mensen valt. Thans zijn de volgende criteria gehanteerd: de woonintensiteit in het district, de bereikbaarheid binnen het district, de ontwikkelingspotenties van het gebied, de mogelijkheid tot overzichtelijkheid, het min of meer een eenheid vormen en de identiteit van de bewoners. Op grond van deze criteria valt Suriname in drieën uiteen: het intensief bewoonde gebied in het noorden, het sporadische bewoonde en slecht ontsloten gebied in het zuiden en het schaars geoccupeerde leeggebied in het midden. Toepassing van deze criteria leidt tot een districtenindeling, waarbij de huidige districten met grote oppervlakten, zich uitstrekkend in het diepe binnenland met sporadische bewoning en het lege gebied, - nl. Nickerie, Saramacca, Commewijne, Brokopondo en Marowijne een verkleining ondergaan, terwijl Coronie en Para worden verruimd naar een gebied met meer potenties. Ook het huidige district Suriname ondergaat een verkleining, op grond van het feit dat grote. delen hiervan een sterk verstedelijkt karakter hebben en derhalve fysiek en functioneel behoren bij Paramaribo, om welke reden dit stadsdistrict is verruimd. Nu bij de gepesenteerde herindeling het district Suriname kleiner is geworden en zijn 11

12 gebied maar voor een klein deel aan de Surinamerivier grenst, is het van belang dat het ook een andere naam krijgt, waardoor tegelijk ook een eind wordt gemaakt aan de verwarring als gevolg van het feit, dat het hele land en een distict met dezelfde naam warden aangeduid. Reeds bij de instelling van het district Para (1966) was deze m oeilijkheid onderkend en was toen voorgesteld de naam "Torarica" in te voeren. Aangezien hiertegen nogal bezwaar bestond, is toen de naam Suriname gebleven. Thans is de naam Wanica gekozen, omdat reeds op de oudste kaarten (b.v. van A. d e Lavaux 1737) melding wordt gemaakt van het gebied "Wanica" ten zuiden van Paramaribo; en voorts omdat in dit district de Wanicakreek stroomt en de Wanicapolder is gelegen, terwijl de hoofdweg door dit district van oudsher als "Pad van Wanica" bekend staat. Voorgesteld is om aan het nieuwe district, dat het zuidelijk gebied van Suriname omvat, de naam "Sipaliwini" te geven en wel naar het landschappelijk meest opvallende gebied in dit district, dat bovendien archeologisch en historisch gezien het centrum van de oudste bewoning van Suriname (nl. van zowel de Paleo- en de Meso-Indianen als van de Neo- Indianen) is geweest. De Minister van Binnenlandse Zaken en Justitie, F. J. LEEFLANG. 12