Grand Cru Bouletin. 39e jaargang no. 3 mei 2020

Transcriptie

1 Grand Cru Bouletin 39e jaargang no. 3 mei 2020

2 2 De wereld op slot en in de stress door corona maar dit viooltje trekt zich nergens iets van aan en groeit en bloeit gewoon tussen de tegels langs de Jeu de boulesbanen van Grand Cru. Het laat zich niet tegenhouden door een gesloten hek, Mart Roozenburg, (dezelfde foto is ook binnengekomen van John Wortel)

3 LIDMAATSCHAP Deze tekst dient wettelijk altijd vermeld te worden, zowel in het orgaan van de vereniging als op de homepage van de website. Stilzwijgende verlenging van het lidmaatschap voor een jaar blijft mogelijk voor (sport)verenigingen indien het lid niet opzegt. De leden hoeven dus niet jaarlijks persoonlijk een brief te krijgen waarin gevraagd wordt of zij nog lid willen blijven. Volgens artikel 7 van de statuten van de vereniging geldt het volgende: 4. Het lidmaatschap eindigt door: a. opzegging door het lid; b. het overlijden van het lid; c. royement door de vereniging; d. opzegging door de vereniging. 5. a. Opzegging door het lid is mogelijk tegen het eind van het verenigingsjaar met een opzegtermijn van twee maanden; b. Opzegging door het lid is mogelijk binnen één maand nadat: 1. een besluit van de vereniging, waarbij de rechten van de leden zijn beperkt of hun verplichtingen zijn verzwaard aan het lid is bekend geworden of aan de leden is medegedeeld; het besluit is dan niet op het lid van toepassing. Tot een dergelijke opzegging is het lid niet bevoegd, voorzover het besluit de geldelijke verplichtingen van alle leden verzwaart; 2. een besluit tot omzetting van de vereniging in een andere rechtsvorm of tot fusie van de vereniging aan hem is bekend geworden of aan de leden is medegedeeld. Opzeggingen moeten altijd schriftelijk gedaan worden. 6. Wanneer het lidmaatschap in de loop van het verenigingsjaar eindigt, blijft niettemin de contributie voor het gehele verenigingsjaar verschuldigd. UIT LAAT EENS IETS VAN JE HOREN DEEL 1 CREATIEF Ondanks de ernst van deze tijd, ontplooien zich hele creatieve ideeën. Mijn zus kwam op een Anti Corona Contact. Ik zit nu met 6 andere mensen in een groepsapp, maar je kunt dit natuurlijk ook over de mail doen. Voorbeeld van je uitnodiging: Wat houdt het in: Je stuurt naar elkaar om de dag over de app/ bv een gedicht, een couplet van een lied, een quote, een ervaring of een lekker recept, een mooie foto of een plaatje, dat indruk op jou gemaakt heeft enz. Ik vind het ook iets voor jou. Of heb je daar geen zin in? Zeg maar eerlijk, hoor. Wij zitten nu met 7 mensen op de app. Dat houdt in dat je 1 keer in de week aan de beurt bent. Het is heel leuk om te doen. Zo houd je toch contact in deze tijd. Groetjes, Ellie de Sturler LIEVE BOULERS Jarenlang boulden wij vrij en blij, En toen pats-boem kwam het coronavirus voorbij. Van de ene op de andere dag, Was de hele wereld van slag. Het begon met: geen handen schudden en hoesten in je ellebogen, Anders zou het de besmetting erg verhogen. Daar konden wij nog wel mee leven, Want ach, dit alles duurde toch maar even. Maar daar zijn wij van teruggekomen, Het virus heeft een enorme vlucht genomen. Niemand weet hoe lang dit gaat duren, En luister naar de adviezen, anders moet je het bezuren. Toch zeg ik, ondanks alles, blijf positief, En neem deze moeilijke tijd voor lief. Dan gaan we op een goede dag, Allemaal weer aan de slag. Dan is het coronavirus weer voorbij, En kunnen wij weer boulen zoals voorheen, vrij en blij. Houd moed. Carla Sinius NATUUR Niets zo mooi als de natuur.!!. Ik ben in het gelukkige bezit van een tuin, waarin van alles te zien is. Maar ook als je geen tuin hebt kan je er op uit trekken om van de natuur te genieten. Ik wil me even bepalen bij mijn tuin. `s Morgens bij het ontbijt met de tafel voor het raam is het een komen en gaan van vogels, die allemaal hun eigen hebbelijkheden hebben (net mensen). Ook hier geldt het recht van de sterkste. Vooral de Kauwen kunnen er wat van. De Kauw die het iedere dag voor het zeggen heeft zet zijn veren extra uit, zo dat hij nog groter lijkt (net mensen) met het gevolg dat hij altijd te eten heeft (net mensen). Iedere dag hetzelfde toneel. Aan het gedrag ga je ze leren kennen en herkennen (net mensen). 3

4 Mussen en Spreeuwen? Ik weet niet meer hoe ze er uit zien. Kauwen en Eksters ze hebben de overhand. Tot mijn verbazing kregen we ineens 4 Groenlingen in de tuin. En we hadden al: Roodborsten, Pimpelmees, Koolmees, Rode Halsbandparkiet, Merel, Zanglijster. Mijn interesse naar vogels, het uiterlijk en gedrag, heeft eigenlijk een extra duwtje gekregen toen ik te maken kreeg met het vogeldagboek van Adri de Groot. Op internet te vinden. Je kunt je gratis laten registreren en je ontvangt regelmatig foto`s en tekst van zijn belevenis in de natuur. De moeite waard als je van de natuur houdt. Dus, ga naar Adri de Groot op Google. En geniet ervan. Ik hoor nog wel eens van jullie of het gelukt is. Hans Hoogenkamp Beste mensen, allereerst dank voor dit initiatief. Ik heb ergens een klein gedichtje gelezen, waarvan de tekst de moeite waard is. Hier komt het: Als achteruitkijken geen zin heeft en vooruitkijken even niet kan Kijk dan om je heen en geniet daar zoveel mogelijk van Succes met de start en hartelijke groeten, Rob Beers GEACHT BESTUUR, Ik begrijp jullie probleem heel goed, ik hou namelijk geld over! Hoe kan dat zal je zeggen, nou, ik geef geen rondjes meer op de Jeu de Boules dat scheelt zeker 20 in de maand, ik speel 2 keer per week en met mij zoveel anderen. Daarom stel ik voor om bij wijze van compensatie ieder lid om een eenmalige bijdrage van 10 of 20 te vragen dan krijgt de vereniging weer wat lucht en ik (denk) hoop dat dit voor niemand een probleem is. Ik wens een ieder gezondheid en hoop dat we na 1 juni weer kunnen boulen. Vriendelijke groeten Sonja van Noort Ik heb wel een leuk verhaaltje gehoord. Een van mijn BouleVriendinnen moest maandag naar fysio. Zoals gewoonlijk stond ze vroeg op om te wachten op de thuiszorg die haar moest helpen met douchen en kleden. En maar wachten en wachten maar er kwam niemand. Inmiddels was het al en is ze gaan bellen maar ook daar werd niet opgenomen. Te gek toch ze zat nog steeds in haar duster, wat nu? Dan maar een vriendin bellen om raad en die vertelde haar lachend, meid het is ZONDAG dan komt er toch geen hulp! Ze hebben er samen hartelijk om gelachen. Zo zie je maar hoe geprogrammeerd we zijn op de vaste dingen die we doen, zoals boulen, als dat verstoord wordt zijn we gelijk ons gevoel voor tijd kwijt. Ik hoop dat een ieder gespaard mag blijven van dit vreselijke virus en we elkaar in juni weer mogen ontmoeten. Vriendelijke groeten Sonja van Noort PADDENTREK Wat een toestand door die corona. Zeker voor de vereniging. Er komt heel wat op jullie af. Jullie weten, dat ik alleen kom als er Bal in de zak is. Daarom heb ik over jeu de boules weinig te vertellen. Al jaren loop ik padden over te zetten. Dat is zo ongeveer februari/maart. Het ligt aan het weer. Het moet ongeveer 10 graden zijn. Als het te koud is, zie je ze niet. Ze lopen als het donker is geworden. Ik heb over de padden een stukje geschreven, dat ik hierbij stuur. Misschien is het iets voor in het Bouletin. Als jullie dat niet leuk vinden, even goede vrienden. Ik wens jullie de komende maanden veel succes. Groetjes van Corrie Waterreus. Velen van u hebben wel over de paddentrek gehoord, maar willen wellicht wat meer hierover weten. Al jaren ben ik vrijwilliger bij de Werkgroep Padden van de Dierenbescherming te Den Haag. Rond eind februari, maart en april, wanneer de temperatuur rond de 8 á 10 graden is, komen de padden uit hun winterslaap (uit de aarde) en gaan op weg naar het water, waar ze geboren zijn. De mannetjes gaan eerder op weg, want die zijn kleiner dan de vrouwtjes en dus eerder warm. s-avonds na zonsondergang gaan ze lopen. De drang naar het water om te paren is zo groot, dat ze nog niets hebben gegeten. Als de padden bij hun trek een drukke autoweg moeten oversteken, helpen wij ze daarbij. Ik pak de dieren op met mijn blote handen. De padden zijn licht giftig. Het is hun afweermiddel wanneer ze bedreigd worden. Wij hebben daar geen last van. Wel thuis handen wassen. Alle vrijwilligers dragen een reflecterend veiligheidsvest van de Dierenbescherming, dus we zijn goed zichtbaar. Natuurlijk worden er padden doodgereden. Wij proberen dat uiteraard te voorkomen. De overgezette padden en ook de dode padden moeten wij tellen. De dode padden pak ik met een papieren zakdoekje op en leg deze ook in het gras aan de overkant. Zo wordt een dode pad niet dubbel geteld. De aantallen van overgezette padden en dode padden worden iedere avond doorgegeven aan onze coördinator. Als een mannetje na enige tijd een vrouwtje tegenkomt, klimt hij op haar rug en blijft daar rustig zitten (een duo). Zij zeult wel verder. Als de padden in het water gaan, moeten ze eerst nog acclimatiseren. Daarna vindt de paring plaats. De vrouwtjes laten hun eitjes los en de mannetjes bevruchten ze. Hierna komen de padden uit het water en gaan 4

5 eindelijk wat eten (insecten, larven, wormen). Dan komen we padden tegen, die nu de weg oversteken, naar de andere kant. Ik heb het steeds over de padden gehad, maar er zijn ook kikkers, die wij helpen met oversteken. Wel minder kikkers dan padden. Kikkers zijn nat en proberen tussen je vingers weg te glibberen. Ook van de kikkers moeten wij de aantallen doorgeven (dood of levend). Zo lopen er ook salamanders. Deze tellen wij ook. Corrie Waterreus DE TEERLING IS GEWORPEN Begin november 2018 besefte ik dat mijn leeftijd nu toch wel behoorlijk uit de hand ging lopen. Over twee maanden zou ik jarig zijn met voor het laatste jaar een zeven er in. Ik realiseerde me dat begin 2020 de tachtig bereikt zou zijn en dat moest in ieder geval weer eens een mooi feestje worden. Wij vieren namelijk al onze feestjes en bij kroonjaren de laatste tijd met de hele familie. Om dat te organiseren had ik nog ruim een jaar de tijd en voorlopig moest ik het dan nog wel even halen. Wat echter boven kwam drijven waren de herinneringen aan die afgelopen acht decennia. Die gingen terug tot in de Tweede Wereldoorlog, ook de tijd waarin het Rijke Roomsche Leven hoogtij vierde, als ik het zo mag uitdrukken. En ik vind dat ik dat mag. Aan het feestje dacht ik op een gegeven moment niet meer, maar ik besloot wel de talloze herinneringen op papier te gaan zetten, in boekvorm. Naar stof hoefde ik nauwelijks te zoeken, omdat ik in de afgelopen twintig jaar veel notities had gemaakt die eventueel voor een boek in aanmerking zouden kunnen komen. Er moesten ook behoorlijk wat foto s in komen, maar ook dat was geen probleem. Al mijn duizenden dia s had ik een aantal jaren terug al gedigitaliseerd en daar kon ik uit putten. Het familiearchief moest foto s van de tijd daarvoor leveren, hoewel de meeste interessante foto s, onscherp, vergeeld of zelfs uitgeknipt waren. Gelukkig kon ik een beetje met Photoshop Elements uit de voeten. Dat op papier zetten werd uiteraard typen in Word. Ik ben er vijftien maanden mee bezig geweest. Een uitgever had ik al gevonden. Het wordt een van de uitgevers van de drie boeken die ik over mijn hobby dobbelstenen verzamelen heb geschreven, in 1990, 2000 en Dit boek gaat nu eens niet over dobbelstenen maar over wat ik in mijn tachtigjarige leven zoal heb meegemaakt en dat is niet gering. Ik ga natuurlijk nog niet vertellen hoe het eruit gaat zien en hoe het gaat heten. Het zal meer dan woorden gaan bevatten en bijna zestig afbeeldingen. Een ding kan ik verklappen: het hoofdstuk waarin tachtig jaar hobby s en sportieve activiteiten worden behandeld, besluit ik met onze ervaringen bij Grand Cru 82. Dat kon niet missen. Begin maart werd ik door de uitgever, die mij het afgelopen jaar al oppervlakkig had begeleid, uitgenodigd het (mij in concept toegestuurde en aangepaste) contract te komen ondertekenen. Dat moest dan de 11de maart gebeuren, omstreeks uur. Dat soort afstanden doe ik tegenwoordig niet meer met de auto, maar met de trein. Zoals velen van ons, zestigplussers, heb ik een Voordeelurenabonnement van de NS en benut er, als ik er nog een heb, een keuzedag-ticket voor. Het probleem was dat de reis naar Gelderland twee uur duurde en ik dus vóór uur in Den Haag Centraal op de trein moest stappen, wilde ik op tijd bij de uitgever zijn en dat kon niet met zo n ticket. Jammer, want ik had er nog wel een. Ik besloot die echter in Amersfoort bij het overstappen alsnog te gelde te maken. Zo gezegd, zo 5

6 gedaan. Waar ik aan voorbij was gegaan, was dat ik circa uur, midden in de spits in een overvolle trein naar Utrecht zou stappen. Het coronavirus was al in enige hevigheid bezig ook in Nederland slachtoffers te maken en Mark Rutte had er in een praatje op aangedrongen geen handen meer te schudden en vaak je handen te wassen. Een beetje lacherig vergat hij zelf, na zijn praatje, zijn raad toe te passen. Van anderhalve meter afstand was nog geen sprake. In de trein koos ik een plekje achterin een coupé, naast een een gezond ogende en rustig lezende studente. Ik hoorde wat later wel wat gerochel halverwege de wagon, maar zat daar gelukkig redelijk ver vanaf. Ik besloot wel onderweg een paar keer mijn handen te gaan wassen. Ik voelde me niet helemaal senang. In Amersfoort startte ik mijn keuzedag en nam de trein richting Zwolle. Die was veel minder druk. In de bus naar de straat waar de uitgeverij was gevestigd was ik de enige passagier. Ik was op tijd, hopelijk onbesmet daar aangekomen en werd door de uitgever zelf ontvangen. Zijn uitgestoken hand waarvan hij verwachtte dat ik die zou schudden negeerde ik door mijn elleboog aan te bieden. Hij begreep het. Hij gaf mij ook even de tijd om mijn handen te wassen en ontving mij daarna in zijn ruime kantoor boven waar we elkaar een uur lang hebben bijgepraat. We spraken over het virus en over de helse toestanden in Brabant. Hij vertelde me zelf ook uit die provincie te komen. Ik schrok me kapot en zag mijn einde al naderen. Hij zei me goed gezond te zijn en ik heb hem ook niet horen kuchen, niezen of hoesten. Maar wat zegt dat? Ik hield afstand, maar hij nauwelijks, was door Rutte ook nog niet aangegeven. Na enige tijd overlegd te hebben over de wijze waarop mijn boek zou worden gedrukt en dergelijke zaken gingen we over tot het ondertekenen van het zes bladen tellende contract in drievoud. Ik moest naast de uitgever komen zitten waarna we begonnen onze stapeltjes A4 tjes te paraferen en het laatste blad ervan van een echte handtekening te voorzien. Hun fotograaf was erbij geroepen en legde de ceremonie in een flink aantal opnames vast. Vanaf dat moment zou ik met alles wat er tot aan de uitgave nog moest gebeuren een serieuze begeleiding krijgen, tenminste vanaf het moment dat ik mijn manuscript had ingezonden. Toen alles klaar was werden de documenten verdeeld en schudden wij elkaar langdurig de hand. Daar deed ik automatisch aan mee, voor de fotograaf. Ik besefte dat wij in wezen in overtreding waren en ging snel naar beneden om mijn handen te wassen. Dat was voor mijn vriendelijke uitgever geen enkel probleem. Tijdens de koffie vertelde ik hem, dat ik het evenement dat in de stad voor hun auteurs om uur die middag was gepland, niet bij zou wonen. Ik wilde nu zo snel mogelijk de trein terug pakken. Ook daar was alle begrip voor. Men begreep (eindelijk) dat ik tot de risicogroep behoorde. De reis naar huis is vlekkeloos en in halflege treinen verlopen. Eenmaal thuis ben ik nog wat boodschapjes gaan doen in de Fresh waar ik juist toen een vreselijke niesbui kreeg, wat me overigens wel vaker gebeurt. Hoewel ik netjes in mijn elleboog nieste werd ik, logisch, argwanend aangekeken, ook vanuit de open winkels. Een man met een mondkapje voor, de enige persoon met zo n ding die ik in de afgelopen weken heb gezien, liep met een grote boog om mij heen. Ik ben maar snel naar huis gegaan. In de weken erna heb ik verscheidene keren mijn temperatuur gemeten, maar die bleef gelukkig net boven 36. Het manuscript, uiteindelijk mijn vierde versie, heb ik met alle bijbehorende bestanden, een week na mijn bezoek ingestuurd. We zijn nu al weer twee weken verder en vanmorgen ben ik om uur voor het eerst bij Appie boodschappen gaan doen. Jullie kunnen begrijpen, dat ik na die op zich voor mij belangrijke happening, de overvolle trein in de spits en de escalatie van de corona-toestanden, een paar weken behoorlijk in mijn piepzak heb gezeten. Mijn angst ben ik overigens nog niet kwijt. Ik wens jullie allemaal sterkte, houd afstand en blijf gezond! De teerling is geworpen, het boek waarom het allemaal draait, komt, als alles loopt zoals verwacht, in september uit. Ik houd jullie desgewenst op de hoogte. Leo van der Heijdt HALLO BOULEVRIENDEN naar aanleiding van de vraag van Cees Henze heb ik een poging gedaan een stukje te schrijven, zonder het commercieel te laten klinken. Met vriendelijke groet, Paul Hoogsteder Meanie Distilling Al weer drie jaar maakt Grand Cru '82 lid Paul Hoogsteder (46) uit Voorburg gedistilleerde dranken in zijn ambachtelijke stokerij in Delft: Gin, Jonge Graanjenever, Wodka, Anise en Absinthe. Zijn grote liefde zijn anijsdranken: De Anise, een zeer verfijnde drank die net als pastis met gekoeld water gedronken kan worden en de Absinthe die een Master award won op de Global Spirit Masters in London, boven goud. Vanaf heden is de Anise tegen een vriendelijke prijs te verkrijgen aan de bar, naar wens puur of met koud water. NIEUW LID In oktober zag ik een advertentie van Grand Cru in het krantje, om tegen een kleine vergoeding een 3 tal lessen te volgen. Na aanmelding en drie lessen gevolgd te hebben, ben ik toen direct lid geworden, want voor de kosten hoef je het niet te laten. De eerste paar keren heb ik in de kou buiten staan spelen, omdat ik het nog niet aa durfde om me binnen tussen al die, met wat ik dacht zeer ervaren spelers te mengen. Na een aantal keren in de kou, ben ik op een dinsdag, wel een beetje bang om voor schut te staan toch naar 6

7 binnen gestapt. Al snel werd ik door een groepje heren aangesproken. Ben je nieuw hier wil je met ons meespelen we hebben nog een zesde speler nodig. Tot mijn verbazing hebben we de eerste wedstrijd nog gewonnen ook. Daarna ben ik op de dinsdag mee gaan doen met wedstrijden, en al snel ook op de donderdag en bal in de zak. Uiteindelijk ook maar op de zondag gaan kijken, een prima dag om mensen te ontmoeten die je ook nog leerzame aanwijzingen geven. Een twee tot drie weken later kwam ik bij een groepje heren terecht, en bij het voorstellen bleek een van de heren een oud klasgenoot te zijn van 50 jaar geleden. Herinneringen ophalen, weet je nog ken je je die nog herinneren en die en die. Een hele leuke ervaring dat je op zo n manier iemand weer ontmoet. Ik ben zelfs gevraagd om in te vallen met senior wedstrijden buiten de deur, ook leuk om eens mee te maken, wat een verschil in banen en hoe de bal daar dan rolt. Jammer dat nu die vervelende situatie zich voor doet, zodat we niet kunnen spelen. Laten we hopen dat we snel weer kunnen spelen, want het is toch een geweldige sport voor plezier en conditie. Let allemaal goed op je zelf, uiteindelijk zijn we geen 20 meer! Rene Schoonebeek DE MOOISTE OVERWINNING Het is minstens 8 jaar geleden geweest op de toen gehouden avondcompetitie dat Pauly Vollmuller en ik speelden tegen Richard Starrenburg en Jan-Maarten Teunissen. Er werd toen in poules gespeeld met geldprijzen. Wij gingen zonder enige verwachting de strijd aan en het is nog steeds onbegrijpelijk dat wij met 13-0 wonnen. Jan Maarten ging doodziek naar de kantine en Richard wist niets meer wat te zeggen, dus streken wij (Pauly-Peter) de envelop met inhoud op van de wedstrijdcommissie. Die trouwens dit eerst niet geloofde en aan de tegenpartij vroeg klopt dit wel? Deze uitslag heeft Pauly en mij, als amateurs een grote boost gegeven. Peter Kloek Beste Redactie, Bijgaand een stukje van een oud lid, ja u leest het goed echt oud en ook oud lid! Groetjes, Herman Lancée EENS EEN GRAND CRU LID, ALTIJD EEN GRAND CRU HART Mijn naam is Herman Lancée samen met mijn vrouw zijn wij in juni 2004 lid geworden van Grand Cru 82. Wij hebben tijdens ons lidmaatschap vriendinnen/ vrienden gemaakt maar ook verloren. Wij denken nog vaak aan de mooie momenten maar ook aan de droeve momenten. Wij hebben aan de interne, externe, regio en landelijke toernooien meegedaan. Altijd met veel plezier en wisselende successen. Ook hebben wij genoten van alle andere activiteiten die werden georganiseerd. Sinterklaas, Pasen, Koninginnedag en alle andere activiteiten. Natuurlijk hebben wij ook dingen gedaan die eigenlijk niet konden, maar een beetje ondeugend zijn is soms ook wel leuk. Zelf mocht ik ook meewerken aan een video met etiquette tijdens een toernooi en competitie. En wat was het leuk om aan een verhuur mee te werken in combinatie met boulen. Nadat wij uit Den Haag vertrokken zijn hebben wij de pétanque sport niet de rug toegekeerd. Wij zijn lid geworden bij HKB 84 in Harderwijk, zelf wonen wij nu in Swifterbant in de Flevopolder. Omdat de afstand Swifterbant en Harderwijk toch zo n kleine 40 kilometer is hebben wij in Swifterbant geprobeerd Jeu de Boules van de grond te krijgen. Nou dat is best wel van de grond gekomen, juist met de ervaring die wij bij Grand Cru hebben opgedaan. Er spelen plus minus 60 mensen regelmatig een partijtje. Er wordt op maandag- en vrijdagmorgen gespeeld van 9:30 12:00 uur, op dinsdagavond vanaf 19:00 uur tot einde en op donderdagmiddag van 14:00 tot 16:30 uur. OP dinsdagavond spelen een 1,00 toernooi van 3 partijtjes. Ook leuk om te vermelden is dat wij regelmatig toernooitjes organiseren en vaak gevraagd worden om tijdens een uitje een clinic te geven. Wij hebben ook tijdens diverse evenementen meegewerkt om een toernooi te organiseren. En wat erg leuk is dat de mensen niets betalen als zij willen spelen. Wij zijn geen echte club maar als de mensen meer willen als een boule te gooien wij hen verwijzen naar JBV Lelystad of HKB 84 in Harderwijk. Omdat JBV Lelystad geen hal heeft bieden wij hen ook HKB 84 uit Harderwijk aan omdat deze wel een hal heeft. Wat ook nog leuk is om te vermelden is dat wij een oude koeienstal gedeeltelijk hebben omgebouwd naar een bouledrome. En in ons dorp hebben samen met de gemeente 3 bakken hebben aangelegd bij het dorpshuis. De gemeente heeft het materiaal geleverd en wij hebben met elkaar de banen gemaakt. Wij hebben in deze 3 bakken 9 banen beschikbaar. Dit alles hebben wij kunnen doen omdat wij bij Grand Cru 82 zoveel geleerd hebben en zoveel mooie voorbeelden hebben gehad. Als straks de virus voorbij is komen wij zeker nog een paar keer langs om gedag te zeggen of aan een extern toernooi bij Grand Cru 82 te spelen. Herman Lancee WAAR EEN WIL IS..In 1995 heb ik mij samen met mijn man Frans aangemeld bij jeu de boules vereniging Grand Cru82, zoals gebruikelijk kregen wij de beginners cursus bij Martien... (de achternaam bij ik vergeten.) Na deze cursus schreef ik mij in voor mijn eerste toernooi, ik denk het zomertoernooi want het was 7

8 mooi weer). De eerste partij werd ik gekoppeld aan Emiel...een wedstrijd speler, het spel ging gelijk op we waren aan elkaar gewaagd. Emiel was in ons koppel de tireur, maar was op een gegeven moment uitgespeeld. Het andere team en ik hadden ieder nog één boule. De tegenpartij plaatste hun boule en lagen op uit waarop Emiel mij beval die boule te schieten waardoor wij zouden winnen. Ik kan niet schieten riep ik, Emiel weer iedereen kan schieten, vooruit. Ik stond met knikkende knieën, maar ik hoorde Martien bij de lessen altijd zeggen ontspan en voeten stevig op de grond. Ik concentreerde mij keek naar de boule en schoot RAAK...!!! En wij hadden gewonnen. Hoe de rest van het toernooi verliep weet ik niet meer, maar wat ik nooit vergeten ben is dat het zo belangrijk is dat je medespelers vertrouwen in jou hebben en blijven houden. Trees Schreiner-Nowee. TIPIk heb hier een tip voor de leden die van musea houden. Ga naar de website en dan naar de link KIJKEN, KIJKEN, NIET LOPEN. Je kunt dan onder leiding van een gids o.a. een bezoek brengen aan de Hermitage, en nog veel meer musea. Trees Schreiner HALLO LEDEN VAN GRANDCRU 82. Hiermee wil ik een ieder een hart onder de riem steken. Met een lieflijke foto van een schilderij van Marc Chagall. Groeten Hans Tromp Nieuwkomers opgelet Wanneer u pas lid bent geworden van onze vereniging kan het gebeuren dat u niet direct wordt uitgenodigd mee te spelen. Het is echter niet de bedoeling dat er nieuwe leden aan de kant blijven staan. Het beste kunt u er voor zorgen dat u bij de opening om 12:45 uur aanwezig bent omdat zich dan teams vormen. In de pauzes Wilt u de boules in de (thee) pauze niet op de banen laten liggen? Graag meenemen of buiten de baan achterlaten UIT DEEL 3 GEEN PRINSES Een leuk idee de verhalen. Ik hoop dat er veel binnen komen. Jullie ook heel veel sterkte deze tijd. Mijn verhaal Ik had mijn 4 jarige kleinzoon te logeren. (Is lang geleden, hij is inmiddels 26 jr.) Voor hij ging slapen moest er natuurlijk een verhaaltje verteld worden. Dit keer het sprookje, de prinses op de erwt. Dat verhaal maakte wel heel veel indruk op hem. Dat als je een prinses was je een erwt kon voelen onder heel veel matrassen. Misschien ben ik wel een prinses oma mag ik het ook proberen Ik had nog een matras over. Dat ook op zijn bed gelegd en een erwt eronder. De andere morgen een teleurgestelde kleinzoon. Hij had de erwt niet gevoeld. Oma, Ik heb de erwt niet gevoeld, nu ben ik geen prinses. Nee knul maar je bent wel mijn kleine prins. Ria de Mos EIGEN GEDICHT Gaat het goed met jullie? Saai leven, vind je niet. Maar we maken er wat van hoewel we geen bezoek ontvangen. Een aantal jaren geleden zat ik op mijn balkon te genieten van het mooie uitzicht en de ondergaande zon. Toen heb ik een gedichtje gemaakt. Geniet van het leven Ons allen gegeven Geniet van de zon Die ons de nodige warmte geeft Geniet van de maan Onmisbaar licht in donkere tijden Geniet van de sterren Zij twinkelen ons toe Geniet van de natuur Niets anders is zo puur Geniet van de bomen Iedere dag anders en zo mooi Geniet van dat je kunt zien en horen Is er iets belangrijker dan dat? Geniet van elkaar We kunnen niet zonder onze naasten Geniet van muziek Het maakt ons zo blij Geniet van het leven Het is ons niet voor niets gegeven En zo de moeite waard. December 2013 Janine G.Marseille - Smit Beste bestuursleden, Wat een leuk idee om zo toch wat met elkaar te be 8

9 leven. Zie mijn bijdrage daarvoor! Succes met alle beslissingen die jullie nog moeten nemen. ALLEMAAL DILEMMA S. Ja daar zit je dan. Werd je vooral gestimuleerd om niet achter de geraniums te gaan zitten, moeten al die ouwetjes de komende weken gewoon binnen blijven. Als we zo de berichten volgen, dan is dat ook weer niet onverstandig, maar leuk is anders. Plotseling kun je je hele agenda schrappen. Niet naar het koor De Gatezangers, niet meer naar de golfbaan op Leeuwenberg, niet naar Grand Cru om een gezellig potje te boulen en ga zo maar door. Nou zijn wij pensionado s al wat langer gewend om geen echte verplichtingen meer te hebben. Of je moet je vastgelegd hebben op het oppassen op je kleinkinderen, maar dat mag ook al niet meer. Nou kun je natuurlijk gaan zitten mokken over zo veel persoonlijke narigheid. Het kan natuurlijk nog veel en veel erger. Je zult maar in een vluchtelingenkamp zitten ergens op een eiland in Griekenland. Of ergens waar de bommen om je heen vallen. Of toch ook dichterbij huis, als je plotseling je werk kwijt bent. Of je kinderen, die in de financiële problemen komen. Allemaal zaken waar je naast het virus ook behoorlijk ziek van kan worden. De meesten van ons hebben waarschijnlijk AOW, een vast al of niet klein pensioentje en misschien ook geen duur huis meer met een vracht aan hypotheek. Natuurlijk is het balen dat je elkaar voor wellicht langere tijd niet zult treffen op de boulesbaan. Je kijkt er toch naar uit elke week of meerdere keren per week. Maar alles valt weg met de gedachte dat je op je ouwe dag aan een zuurstoftank kan komen te liggen. Dan toch maar even schuilen achter de geraniums. Kortom, het kan altijd nog erger en daar moeten we ons maar aan vasthouden. Persoonlijk zit ik in spanning te wachten op iets heel triviaals en dat is, wat gebeurt er met de voetbalcompetitie? Dat vraag ik mij niet af, omdat ik pas een mooie grote tv gekocht heb en daar nu helemaal geen sport en vooral voetbal op zie. Geen EK voetbal, geen Olympische spelen, geen wielerklassiekers etc etc. Nee ik vraag het mij af als fanatiek supporter van ADO Den Haag. Ik heb begrepen dat, als de voetbalcompetitie niet wordt uitgespeeld en als niet gespeeld wordt verklaard, dat er dan geen clubs degraderen. Daarvoor moet de ellende dus nog wel wat langer duren, aai aai! Eerlijk gezegd zou het voor ADO Den Haag volstrekt onverdiend zijn, want wat speelde mijn cluppie slecht dit hele seizoen! Ze zouden het nooit gered hebben om er in te blijven. Wat een triviaal dilemma in deze barre tijd!!!! Ik schaam mij er bijna voor. Maar ja als supporter vanaf mijn 8ste jaar, blijft het toch een dingetje. Nou ga ik er gelukkig niet over of dat gaat gebeuren. Maar als het dan toch zo gaat lopen, dan zal ik deze periode helemaal nooit meer vergeten. Het ga jullie goed. Kees Tap WERELDSPORT Als je me een beetje kent weet je dat, naast o.a. boulen, mijn grootste hobby reizen is. De teller staat inmiddels op 38 landen en als het aan mij ligt komen daar nog wel een aantal bij. Wat mij zo aanspreekt aan reizen naar het buitenland is het in contact komen met de lokale bevolking. Ik ben altijd benieuwd naar hun gewoontes, gebruiken, rituelen, vrije tijdsbesteding hun kijk op het onderwijs en de politiek (ook al wil niet iedereen daar over praten). Er ontstaan, ondanks de taalbarrière, vaak prachtige gesprekken met veel humor, maar ook regelmatig met een ernstige ondertoon. Toen ik in 2013 in Vietnam was kwam ik in Nha Trang in contact met een jonge sportief geklede man. Aangezien ik mijn neef beloofd had om een voetbalshirtje uit Vietnam voor hem me te nemen vroeg ik hem of er ook een sport winkel in de buurt was. Het gesprek verliep moeizaam omdat mijn Vietnamees nihiel is en zijn Engels niet heel veel beter was. Toch leek hij het woord sport goed op te pikken. Hij gebaarde me om met hem mee te lopen en na ongeveer 10 minuten kwamen we bij een park. Tussen de bomen door zag ik een gebouwtje en mensen staan. Wat schertste mijn verbazing toen we aankwamen bij een mooi jeu de boules veldje waar veel mensen de jeu de boulers fanatiek aanmoedigden om vooral een goede boule te gooien! Van een toeschouwer die de Engelse taal wat beter sprak begreep ik dat jeu de boules een grote sport is in Vietnam en dat er zelfs bij een gewoon zondag middag spelletje altijd veel supporters zijn. Toen ik vertelde dat ik in Nederland ook Jeu de boules speelde op wedstrijd niveau ontkwam ik er niet aan om even een balletje mee te gooien. Dit tot groot vermaak van de toeschouwers! Wat een wereldsport! Henny Bult HEEFT TRAINEN WEL ZIN? In allerlei sporten wordt getraind Waarom zou je dat eigenlijk doen? Waarom doen sporters dat? Vragen die wij als boulers ook wel eens hebben. Als je hardloper bent en niet regelmatig gaat trainen, veel hardlopen dus, dan begrijpt iedereen wel dat je geen hardloopwedstrijd zal gaan winnen. Als je prijzen wil winnen met darten, dan zul je wel iedere dag die pijltjes op een bord moeten gooien. Anders gooi je als het er echt om gaat op de muur rondom het bord in plaats van op dat getalletje dat je nodig hebt. Voorbeelden waarvan we allemaal wel begrijpen dat trainen zin heeft. Trainen vergroot de kans dat je beter wordt in datgene waar je goed in wil zijn. Als je iets aandacht geeft dan zal dat iets groeien. Een wetmatigheid die iedereen wel kent. Een plantje groeit beter door water en goede voeding, het spreken van een vreemde taal gaat beter als je woordjes leert en de grammatica bestudeert, computervaar 9

10 digheden verbeteren door te oefenen en erover te lezen, een bal in de kruising schieten zal vaker lukken door hierop extra te oefenen of een jeu de boules bal met effect leren gooien, omdat er wat in de weg ligt op de baan. Als winnen trouwens niet belangrijk is en je speelt tegen een ander waarvoor hetzelfde geldt, dan heeft trainen ook niet zoveel zin. De sport die je beoefent maakt ook niet uit. Het gaat dan om de lol, het plezier en dat je een fijne middag of avond hebt. Winnen is bijzaak. Gebruik de trainingstijd dan maar om gewoon lekker samen te sporten of te spelen.ontspanning en vermaak. Hiervan zien we op onze club genoeg voorbeelden. Gewoon lekker spelen! De eerste partij is een opwarmpartij. De tweede en de derde partij gaan daarna beter. We zijn namelijk opgewarmd, de spieren zijn losser en er is misschien wat meer focus. Dat geldt voor alle spelers. Somethimes you win, somethimes you lose. Gewoonlijk lekker boulen op de club, vrienden ontmoeten, lekker drankje, een leuke middag. Ik denk dat onze club voor 98% bestaat uit leden die daarom lid zijn van Grand Cru. En dat is helemaal prima. Mijn startvraag was: Heeft trainen wel zin? Natuurlijk heeft het antwoord te maken met het doel dat je wil bereiken. Als je wereldkampioen wilt worden zul je met 5 uur per dag trainen best een kans maken. Als je door te trainen zowel tactisch, mentaal als technisch sterker wordt vergroot dat je winkansen. Natuurlijk spelen ook factoren als aanleg, samenwerking en fysieke gesteldheid een rol om succesvol te zijn. Als je kampioen van de club wil worden kun je je doel al sneller bereiken. Een of twee keer per week spelen, af en toe een toernooitje binnen of buiten de club en je maakt al kans om op de paal te komen. Als ik op de paal (in het midden van de kantine waarop de clubkampioenen staan) kijk en de namen in ogenschouw neem, kom ik veel verschillende personen tegen. Oud en jong, recreant en wedstrijdspeler, man en vrouw het maakt niet uit. Iedereen op onze club maakt kans om op de paal te komen. De feiten bewijzen dat. Kijk maar eens goed naar de diversiteit in namen en teams. Afgelopen seizoen, helaas al eerder voorbij door het Coronavirus, hebben zo n 35 leden meegedaan aan de NPC. De Nederlandse Petanque Competitie. Op verschillende niveaus wordt gespeeld om het kampioenschap in de betreffende poule. Als ik besluit om competitie te spelen dan is er bij mijzelf in ieder geval de intrinsieke motivatie en wil om te winnen, om kampioen in onze poule te worden. Dat is mijn doel en ook het doel van ons team. Als we willen winnen en we willen dat ons spel van een regelmatig niveau is, dan ontkomen we er niet aan door daar iets extra s voor te doen. Dat extra s wordt mede bepaald door de tijd die beschikbaar is, onze fysieke gesteldheid en de motivatie die we hebben. Het lukt Grand Cru 1 al vier jaar om zich te handhaven in de 3e divisie. Boven ons zit nog een 2e en een topdivisie. Het niveau is best aardig en vrijwel alle teams zijn aan elkaar gewaagd. Vorig jaar werden we tweede en dit jaar de middenmoot. Dat extra s waar ik het net over had, daar bedoel ik mee: minimaal 1 keer per week trainen (oefeningen doen, meters maken op een specifiek onderdeel), meedoen aan toernooien (zowel intern als extern) en spelen tegen sterkere tegenstanders. Als je dat beter doet als team dan de overige teams in jouw poule dan stijg je boven de middenmoot uit en maak je kans op een promotie. Komen we als team niet toe aan die extra s (om allerlei redenen), dan zullen we moeten accepteren dat voor Grand Cru 1 de 3e divisie het hoogst haalbare is en in mindere jaren zelfs kans op degradatie bestaat. Ieder jaar willen we met een elkaar een doel stellen. Met hetgeen we er nu voor doen lukt dat vrij aardig. Willen we meer, dan moeten we ook dat extra s voor een langere periode kunnen opbrengen. Ik ben nog steeds blij dat ik lid ben van Grand Cru. Ontspanning, gezelligheid en het ontmoeten van lieve mensen staat hoog op mijn lijstje. Als ik daarnaast mensen om mij heen heb om aantrekkelijke en spannende wedstrijden te spelen dan ben ik ook nog extra blij. Ik ben zeker bereid om wat extra s te doen samen met mijn team. Een promotie zou gaaf zijn.maar wereldkampioen hoef ik niet te worden J Somethimes you win, somethimes you lose Peter Dijkstra JARIG IN DE CORONATIJD Dit was een uitnodiging, Op 3 april werd ik 75 jaar. Aangezien dit een kroon jaar was wilde ik dat ook gaan vieren, maar ja dat is zeer af te raden. Hoe houd je 1,5 meter afstand van elkaar op z n verjaardag? Dus deze verjaardag gewoon thuis met z n tweeën gevierd. Mijn lief allang blij, want verjaardagen vind hij maar niks. Niet vieren heeft ook zijn voordeel, voorlopig houd ik mijn centjes op de bank. Nu vind ik het voorstel van Sonja van Noort een goed plan, ik wil Grand Cru graag 20,00 euro doneren om het tekort aan te vullen Wie volgt???? Ik mis wel het boulen en de contacten met elkaar,... maar toch deze tijd gebruikt om mijn flat een grote schoonmaak te geven, want van de winter is daar niets van gekomen ook door mijn kwakkelende gezondheid en daarbij vond ik boulen leuker. Het is nu wel een persoonlijk verhaal geworden, maar mijn hersens zijn er wel mee bezig geweest, ook om dit op te schrijven! Ik zal blij zijn als deze coronatijd voorbij zal zijn en we elkaar op een normale manier kunnen treffen om te boulen, borrelen, lunchen en uit eten te gaan!!! Lieve groet van Hieke Brouwer 10

11 ACTIE: Help Grand Cru de Corona Crises door. Beste Boulers, Hierbij wilde ik even reageren op het stukje van Sonja van Noort in deel 1van Laat eens iets van je horen. Ik denk dat met mij heel veel boulers het hiermee eens zijn. Door dit initiatief zou een ieder die wat overheeft voor de club of nu overhoud zijn steentje kunnen bijdragen. Misschien dat er binnen het bestuur over nagedacht zou kunnen worden hoe we dit als leden kunnen realiseren, dit alles natuurlijk geheel vrijblijvend. Hopelijk zien we elkaar weer snel, in goede gezondheid, op de baan en kunnen we deze lastige periode achter ons laten. Hartelijke groet mede namens mijn zus Trees, Coby Bakker VOLGENDE DATUM BOULETIN juni 3 juli 31 juli 14 augustus 18 september 2 oktober 23 oktober 6 november 4 december 18 december Noot: Bestuur Er is een leuk initiatief op poten gezet. Wij komen zo snel mogelijk met het voorstel. SCHEIDING VAN OUDEREN Hallo alle Grand Cru ers! Foto's van de te onderhouden banen drukken voor mij de grote verlatenheid uit, die er alom te zien is. Voor iedereen. Dit wordt niet een grappig verhaaltje, misschien lukt dat een andere keer. Ik weet nl niet of iedereen weet, dat Gerard is opgenomen in zorgcentrum Oldeslo op de Maurits de Brauwweg. Niet wegens dementie gelukkig. Hij viel heel vaak en samen kregen we hem niet overeind. Het was niet verantwoord vond men, maar dit is voor mij niet een duidelijke diagnose. Wel dachten we allebei, dat het onze relatie zeer ten goede zou komen (en bleek ook waar te zijn). Daarom heb ik me er ook niet tegen verzet, maar stond er achter. Maar nu de combinatie met Corona. Om de oude mensen te beschermen: gevangenschap zonder bezoek in je laatste levensfase. Is dat menselijk? Zeker is het voor een deel van deze bejaarden gewenst. Maar het merendeel? Als ik daar zou zitten, zou ik juist wegens mijn leeftijd liever risico lopen. (de ellende is natuurlijk, dat je ook het risico voor anderen zou vergroten. Ik kan me niet aanmatigen het beter te weten dan de deskundigen. Ik kom tot de conclusie om verzorgingshuizen te splitsen in gesloten en open en de oudjes laten kiezen in welk deel zij zouden willen, maar dan zit je ook weer met het personeel! Als dit te somber is in deze tijd mogen jullie het weglaten. Thera Trijssenaar. Redactie: Het is toch geplaatst omdat het de realiteit is op dit moment. 11

12 Indien onbestelbaar: Fluitpolderplein 1B, 2262 ED Leidschendam