Wie is Frank Doorhof Frank Doorhof is een Nederlandse fashion/glamour fotograaf die naast zijn fotografiewerk gespecialiseerd is in het geven van

Transcriptie

1 Wie is Frank Doorhof Frank Doorhof is een Nederlandse fashion/glamour fotograaf die naast zijn fotografiewerk gespecialiseerd is in het geven van seminars en workshops. Door zijn gebruik van licht en opvallende foto s is hij een veel gevraagde gastspreker voor bedrijven en verenigingen wereldwijd. Hij heeft onder andere workshops gegeven in Los Angeles, New York, Engeland, Ierland, Denemarken, België en Duitsland. Sinds 2011 is Frank tevens lid van de selecte groep instructeurs van Kelbytraining.

2 Frank Doorhof Why fake it, if you can create it In onze nieuwe rubriek MEESTERwerk zien we iedere maand een meester in de fotografie aan het werk. Hij legt uit hoe zijn foto s tot stand komen. De eerste fotograaf in deze reeks is de Nederlandse fashion/glamour fotograaf Frank Doorhof. Toen me gevraagd werd een MEESTERwerk te schrijven voor Fotografie wist ik gelijk wat ik wilde doen. Natuurlijk kunnen we pagina s vol schrijven met voorbeelden en laten zien hoe deze gemaakt zijn, maar dit is al zo vaak gedaan. Bovendien vraag ik me altijd af of mensen er echt iets van leren. In mijn optiek zal een goede fotograaf het licht moeten kunnen lezen en dus bij veel foto s eigenlijk genoeg hebben aan de foto zelf om geïnspireerd te worden. Werken met licht De realiteit is echter anders vrees ik. Iedereen heeft een camera en erger iedereen is professioneel fotograaf. Tja, ik weet het, er wordt enorm mooi werk gemaakt maar soms schrik ik een beetje als ik met de makers in gesprek raak. Onlangs was ik in Amerika te gast bij een photo walk waar een behoorlijk aantal fashion/model fotografen bezig was. Zij stortten zich vol overgave op de aanwezige modellen waarvan de één nog mooier gekleed was dan de ander en om eerlijk te zijn kriebelde het ook bij mij. Echter wat me bijblijft van deze ervaring is het feit dat letterlijk niemand in het bezit was van een colorchecker of witbalanskaart en ook niemand een flitsmeter gebruikte. Volgens sommige mensen is het helemaal niet nodig om deze tools te gebruiken omdat ze de creativiteit negatief zouden beïnvloeden. Sinds wanneer beïnvloedt kennis creativiteit? Daarom wil ik hier meer over uitwijden om jullie als lezers en medefotografen te triggeren en hopelijk te inspireren om te werken met licht. Fotografie is werken met licht Zonder licht geen fotografie. Dankzij het licht kunnen we foto s maken, maar waar veel mensen niet bij stilstaan

3 is dat licht veel belangrijker is dan het simpelweg gebruikmaken van licht. Ik ben een echte flitsgebruiker en werk in mijn dagelijkse werk met Elinchrom flitsers voor zowel studio als locatie werk. Daarnaast gebruik ik ook net als waarschijnlijk elke andere fotograaf de systeemflitsers van mijn camera. Als we geen aandacht besteden aan het licht, ontstaat er vaak een foto die bestempeld kan worden als een point and shoot snapshot, of wel er is licht dus we kunnen afdrukken. Dit kan trouwens tot bijzonder mooie platen leiden, maar vaak is het meer een kwestie van mazzel dan kennis. Als we licht proberen te begrijpen, kunnen we het licht ook gebruiken. Hoewel je het misschien soms even vergeet, is licht redelijk makkelijk te manipuleren, zelfs als je geen spullen als reflectoren bij je hebt. Diepte en echtheid Wij, mensen, zien dingen driedimensionaal en voelen structuur met onze handen. De combinatie van onze ogen en handen zorgt ervoor dat het plaatje compleet wordt. Dit betekent dat een structuur er dus moet uitzien als een structuur en dan pas als compleet ervaren wordt. Natuurlijk kunnen we op een foto niet voelen of een muur hard of zacht is qua structuur. Door goed gebruik te maken van licht, kun je het wel zien. Veel van onze ervaringen in driedimensionaliteit ontstaat door het effect van schaduwen. Vooral beginnende fotografen maken nog wel eens de fout om bijvoorbeeld een model uit te lichten met twee softboxen, één aan elke kant waardoor het resultaat geen diepte heeft en de foto plat overkomt. Wanneer je de schrik om schaduwen op de achtergrond te gebruiken erbij optelt, is het rampscenario compleet. Ook kennen we allemaal de opgeplakte foto s door te overdadig gebruik van de invulflits. Ook dit is iets wat een fotograaf niet graag ziet (hoewel er altijd uitzonderingen zijn waarin deze look perfect werkt, maar dit terzijde). Hoe los je dit op? Op zich is de oplossing gemakkelijker dan je denkt. Als we uitgaan van flitslicht scheelt het al enorm om je onderwerp te fotograferen met één flitser op het onderwerp. In het geval van een modelfoto kun je op deze manier al een flinke hoeveelheid diepte in de foto brengen door een kleine tik licht op de achtergrond te geven als hulp. En de structuur dan? Inderdaad, een paar regels geleden had ik het over structuur en dat hoort er natuurlijk bij. Structuur wordt bepaald door het verschil in schaduw en highlights. Als we dat weten is het direct duidelijk dat we de structuur van bijvoorbeeld een muur kunnen laten Foto: structuur zien door een flitser (of

4 andere lichtbron) vanuit een hoek op de achtergrond te zetten. Op deze manier komt de structuur van de achterwand goed uit en krijgt ons onderwerp/model een mooie uitlichting zoals in foto: structuur. Natuurlijk kunnen we met een andere verlichting het beeld nog spannender maken, maar zoals je zult zien gebruik ik ook hier alle lichtbronnen onder een hoek om meer diepte te creëren in de foto. Meten is weten Een discussiepunt dat ik vaak heb met medefotografen, maar vooral beginnende fotografen is de lichtmeter. Soms denk ik wel eens dat de lichtmeter op de één of andere manier een soort van vies woord is geworden. Een apparaat dat alleen door de stoffige oude mannetjes wordt gebruikt die meteen na het gebruik van het ding onder een doek verdwijnen om mompelend weer een plaat te creëren die in de zon moet bakken of in een bak met stinkend water verdwijnt. Toch heb ik meegemaakt dat bij een seminar in Engeland twee mensen de zaal verlieten omdat ik begon met het behandelen van de lichtmeter Dat is niet interessant en ouderwets. Waar komt dit vandaan? Veel mensen zijn in de veronderstelling dat de display achter op de camera (ook wel gekscherend de digitale polaroid genoemd) aangeeft of een foto goed of slecht is. Jammer genoeg werkt dat niet zo, de display op de camera geeft je het resultaat van wat je hebt gedaan en zelfs eigenlijk dat niet. Schiet je op RAW dan zie je in feite het resultaat Tevens geeft het histogram op de display niet aan of ik persoon A ook perfect met de helderheid die persoon A hoort te hebben heb gefotografeerd, ofwel als ik persoon A vandaag fotografeer en morgen persoon B moeten die twee natuurlijk gelijk belicht zijn. Hier komt de lichtmeter om de hoek kijken. Nagenoeg iedereen die gebruik maakt van een lichtmeter is zich bewust van de kracht van dit kleine apparaat. Door een goede start te maken krijg je constante waarden, Persoon A blijft persoon A of je hem/haar nu vandaag of over een maand fotografeert, de weergave van persoon A is en blijft gelijk. Een lichtmeter is niet goedkoop, maar in mijn optiek elke cent waard. Vooral onder stress en op locatie is het enorm makkelijk om een meting te doen voor het talent op de set komt en eigenlijk direct de juiste foto af te drukken. Ik ben ook van mening dat als je geen lichtmeter gebruikt je jezelf op professioneel gebied tekort doet. Daarnaast maakt het gebruik van de lichtmeter het feitelijk erg makkelijk om flits en natuurlijk licht in de juiste mix te brengen zonder het opgeplakte effect te krijgen. Kijk naar de grote fotografen. In de studio of met gecontroleerd licht zullen ze vaak gebruik maken van meters, echter buiten en als het snel moet of bij live concerten zul je ze zelden zien meten. Is het dan alleen interessant doen met de meter en gebruiken ze de camera op de P (professioneel of paniek) stand? Nee, zeker niet. Zoals in het begin van het artikel aangeduid zal een goede fotograaf licht snappen en bovenal het licht zien, tel daarbij op dat er feitelijk in de camera ook gewoon een meter zit (een reflectiemeter)

5 en het is mogelijk om met de kennis van licht zonder een lichtmeter te gebruiken toch de camera redelijk snel zo te krijgen dat er gewoon goede foto s uit komen. Buiten Licht, modifiers en het kiezen van de juiste hoek is dus belangrijk, maar hoe doen we dat buiten? Veel mensen denken dat de zon vast staat in de hemel en het licht niet veranderd kan worden. Hoewel het natuurlijk niet mogelijk is om de zon op een andere positie neer te zetten, kunnen we natuurlijk wel onszelf of ons model heel makkelijk in een andere locatie plaatsen. We kunnen dan feitelijk de zon gebruiken om een mooie lichtval te krijgen op ons model. De leuke bijkomstigheid is dat de fotograaf die deze simpele methode snapt ook met het meest rottige licht toch iets leuks kan creëren. Hoewel er vaak gezegd wordt dat het niet mogelijk is goede foto s te maken als de zon op zijn hoogste punt staat. In mijn ogen bestaat er feitelijk geen slecht licht, maar heeft elke lichtbron of elke lichtval mogelijkheden Het enige nadeel is dat deze soms niet past bij het idee wat wij of onze klanten hebben. Als we een onderwerp fotograferen waar we simpelweg niet omheen kunnen lopen, is het tijd voor het gebruik van hulplicht in de vorm van reflectoren of flits. Minder Photoshop Deze ruimte geeft me jammer genoeg niet genoeg tijd om heel erg uit te wijden, maar feitelijk kennen we allemaal het probleem dat als we een sneeuwpop fotograferen in een sneeuwstorm op de automaat de foto te donker zal uitvallen en als we een zwarte kat fotograferen in een kolenmijn deze te licht uitvalt. Dit is het directe gevolg van hoe een camera (reflectiemeter) werkt. De fotograaf met kennis van licht zal dit nagenoeg automatisch aanpassen door midden van de zogenaamde Exposure compensation in de camera en zal misschien na één mislukte foto meteen de juiste foto hebben. Waarschijnlijk is dit niet net zo betrouwbaar als een meter, maar het komt zo dicht in de buurt dat voor de toepassing waarvoor de foto gemaakt wordt het meer dan genoeg zal zijn om mooie sfeerbeelden te maken. Het lijkt soms alsof er niet nagedacht word omdat ook ik dit vaak automatisch en op behoorlijke snelheid doe op mijn camera, maar toch is het begrijpen van licht een essentieel punt voor de fotografie en iets wat jammer genoeg soms erg ver weggezakt is. Met de kennis van licht, maar bovenal met een goed oog (onmisbaar voor een fotograaf) heb je een zeer stabiele basis van waaruit je kunt uitbouwen. Je zult merken dat je steeds minder terug hoeft te grijpen naar Photoshop. Mijn motto is dan ook Why fake it, if you can create it. Waarom in Photoshop handelingen doen die niet nodig zijn door meteen het goed te doen met behulp van licht en goed kijken naar de compositie. Tekst: Frank Doorhof Fotografie: Frank Doorhof Dit artikel is mogelijk gemaakt door Elinchrom.

6 Elinchrom Maxi-lite Ik noem dit gekscherend wel eens My weapon of choice voor buitenfotografie. De Maxi-lite geeft namelijk een enorme bak licht wat vooral buiten erg handig kan zijn. Door de diepe vorm van de reflector is het licht echter nog goed te sturen. Op één van mijn Maxi-lites heb ik een grid geplaatst. Omdat dit geen officieel Elinchrom product is, ziet het er wat apart uit met gaffertape. De bundeling van het licht dat dit teweeg brengt is zeer handig voor het uitlichten van een klein gedeelte van een scene. Combineer de Maxi-lite met een Elinchrom Quadra en je hebt meer dan genoeg licht om een gedeelte van de zon weg te drukken. Elinchrom Maxi-lite Elinchrom Ranger Quadra Frank Doorhof: mijn apparatuur! Door de juiste modifiers te kiezen bij een bepaalde setup kun je het licht nog meer naar je hand zetten en het laten doen wat jij voor ogen hebt. Ik gebruik zelf al jaren flitsers van het merk Elinchrom en heb gekozen voor dit merk omdat ik van mening ben dat ze de mooiste modifiers leveren die passen bij mijn werk. In mijn werk gebruik ik voornamelijk de volgende modifiers: Elinchrom 1.90 Octa Voor wat zachter licht kies ik de 1.90 octa, ideaal als raamlicht emulator en door de grootte ook perfect voor full body foto s. De flitskop in de box is naar achteren gericht. Dankzij deze indirecte manier van verlichten, maakt de box het mogelijk het diffusie materiaal te verwijderen en daarmee wat extra contrast in de foto te krijgen. Ik gebruik deze lichtbron heel vaak voor de full body en spring foto s. Het is echt zo n lichtbron die je gewoon ergens neerzet en er meteen een mooie uitlichting ontstaat. Verder ben ik een grote liefhebber van striplights en standaard reflectoren (vaak met grids) en heb ik een voorliefde voor lichtbronnen waarmee je accenten kan zetten. Indien nodig gecombineerd met een grote zachte lichtbron zoals de 1.90 octa kun je enorme diepte bouwen binnen een anders wat vlakke foto. Elinchrom Deep Octa Je kan bijna zeggen dat meer dan de helft van mijn werk geschoten is met de Deep Octa. In mijn optiek is dit een geniale softbox. De box geeft je verschillende opties om het licht te sturen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor diffusieschermen op twee verschillende plaatsen binnen de box waarvan ik meestal alleen de middelste locatie gebruik, maar je kan ook deflectoren binnen in de box plaatsen waardoor het licht weer anders valt. Sinds een paar maanden heb ik tevens een grid van Lighttools op de Elinchrom Deep Octa, niet echt goedkoop, maar de kwaliteit en vooral de kwantiteit van het licht is gewoon geniaal.