Uitspraak in de zaak tussen:

Transcriptie

1 Zaaknummer: 1996/165 Rechter(s): mrs. Loeb, Martens, Hingst Datum uitspraak: 22 november 1996 Partijen: X tegen het college van bestuur van de Hogeschool Eindhoven Trefwoorden: Vrijstellingen, zorgvuldige voorbereiding Artikelen: WHW art. 7.12, art lid 1 en 2 Uitspraak: Ongegrond Hoofdoverwegingen: Er is geen grond om te oordelen dat de selectiecommissie, om te kunnen komen tot een oordeel omtrent verlening van vrijstelling aan appellant van de in artikel 7.30, eerste lid, van de WHW gestelde eis, in redelijkheid niet met twee gesprekken met appellant - een individueel gesprek en een groepsgesprek - heeft kunnen volstaan, zoals zij ook ten aanzien van elk van de overige kandidate voor de opleiding CV heeft gedaan. Het College neemt hierbij mede in aanmerking dat de met appellant gevoerde gesprekken, gelet op diens daarvan gemaakte notities, niet als kort van duur of beperkt van inhoud kunnen worden aangemerkt en dat appellant geen deskundigenbericht in het geding heeft gebracht waaruit zou zijn af te leiden dat de commissie onoordeelkundig te werk is gegaan. Er is voorts geen plaats voor het oordeel dat verweerder in de enkele omstandigheid dat de motivering van de beslissing van de selectiecommissie stellig is en vervat in één enkele zin, aanleiding heeft moeten vinden om die beslissing te herzien. Verweerder heeft die motivering, gelet op de aanvulling daarvan bij schrijven van 25 januari 1996, genoegzaam kunnen achten, afkomstig als zij was van een commissie van door hem daartoe aangezochte deskundigen, te weten twee docenten van de opleiding MWD en twee personen uit het desbetreffende werkveld, waaronder het vluchtelingenwerk. ( ) Weliswaar is voor de toepassing van het criterium van de motivatie voor de opleiding CV geen grondslag te vinden in de voor de opleiding MWD krachtens artikel 7.12 van de WHW vastgestelde onderwijs- en examenregeling, doch gelet op de grote mate van vrijheid die verweerder toekomt ter zake van verlening van vrijstelling als hier aan de orde, heeft verweerder kunnen concluderen dat het appellant te zeer ontbreekt aan kennis, inzicht en vaardigheden die ingevolge de onderwijs- en examenregeling voor de opleiding MWD dienen te zijn verworven Uitspraak in de zaak tussen: X wonende te Y, appellant, gemachtigde: mr T.W. van der Leij, advocaat te Oosterhout (N.B.) tegen het raad van bestuur van de Hogeschool Eindhoven, verweerder, gemachtigde: mr P.M.G.T. van Geel, werkzaam bij verweerder 1. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij een op 11 maart 1996 verzonden besluit heeft verweerder de bezwaren van appellant tegen na te melden besluit van 23 november 1995 ongegrond verklaard. Tegen eerstvermeld besluit heeft appellant bij een beroepschrift, ingekomen bij het College op 18 april 1996 en aangevuld bij schrijven van 17 juni 1996, beroep doen instellen.

2 Verweerder heeft op 5 augustus 1995 een verweerschrift ingediend en op 17 en 24 september 1996 desverzocht nog enkele gedingstukken aan het College gezonden. Het onderzoek ter zitting van het College heeft plaatsgevonden op 7 oktober Daar hebben partijen hun standpunten bij monde van hun gemachtigden nader toegelicht. 2. DE VASTSTAANDE FEITEN Op grond van de stukken van het geding en het onderzoek ter zitting staat voor het College het volgende vast. - Appellant, geboren in 1954 in voormalig Joegoslavië, heeft aldaar in 1979 een juridische studie voltooid. Sedert mei 1992 verblijft hij met zijn gezin hier te lande. - Bij een door hem ondertekend formulier, gedagtekend 12 oktober 1995, heeft appellant zich bij de faculteit Zorg van verweerders universiteit aangemeld voor inschrijving voor de opleiding Consulent Vluchtelingen (hierna: opleiding CV). - De opleiding CV vormt sedert 1 januari 1996 een afstudeerrichting van de in de faculteit Zorg ingestelde opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening (hierna: opleiding MWD). De duur van deze afstudeerrichting bedraagt een jaar en zes maanden. De inschrijving van hen, die deze richting volgend, geschiedt voor de opleiding MWD. Bij afstuderen in die richting wordt aan de student het getuigschrift uitgereikte van de opleiding MWD met de aantekening: afstudeerrichting Consulent Vluchtelingen. - Een bij de faculteit Zorg ingestelde commissie heeft uit de personen, die zich voor de opleiding CV hebben aangemeld en niet met goed gevolg propedeutisch examen van de opleiding MWD hebben afgelegd, na een individueel gesprek en een groepsgesprek diegenen geselecteerd, die niet voor vrijstelling van die eis voor inschrijving voor de opleiding CV in aanmerking komen. - Bij brief van 23 november 1995 is namens die commissie aan appellant medegedeeld dat hij niet voor de vrijstelling in aanmerking komt, omdat twijfel bestaat aan zijn sociale vaardigheden, alsmede zijn inzicht in, kennis van en ervaring met verlening van hulp aan vluchtelingen. - Nadat appellant tegen dit besluit bij brief van 2 januari 1996 bezwaar bij verweerder heeft gemaakt, is hem desverzocht namens de selectiecommissie bij brief van 25 januari 1996 een nadere motivering van dat besluit gezonden, die als volgt luidt: In herhalende zin (ook na kennisname van de schriftelijke weergave uwerzijds van het verloop v.d. selectie) komen de argumenten neer op o.a. Een overdosis aan verbaliteit waardoor aspecten als luistervaardigheid, probleemanalyse en -diagnose en inleving in de persoon van de cliënt in gedrang kunnen komen. Weinig of geen kennis van het sociaal-agogisch werk in het algemeen en het vluchtelingenwerk in bijzonder. Twijfels aan de motivatie. De nadruk ligt sterk op het ontvluchten van uw huidige situatie, waardoor de onderbouwing van uw motivatie gebaseerd is op externe factoren. De opleiding consulent vluchtelingen vraagt de nodige voorkennis. De opleiding is geen zelfstandige basiscursus maar is gerelateerd aan de afstudeerperiode van de vierjarige HBO-opleiding Maatschappelijk werk en dienstverlening. Vandaar de hoge ingangseisen m.b.t. ervaringen, motivatie en kennis van de sociaal-agogische hulpverlening. - Verweerder heeft appellant op 1 maart 1996 naar aanleiding van diens bezwaarschrift doen horen. - Vervolgens heeft verweerder het in deze zaak bestreden besluit genomen.

3 3. HET BESTREDEN BESLUIT Verweerder heeft de beslissing van 23 november 1995 bij het bestreden besluit bevestigd op grond van met name de volgende overwegingen: De aspirantstudent moet voldoen aan het curriculum van de Onderwijs- en Examenregeling om voor een getuigschrift MWD in aanmerking te komen ( ) De studenten moeten ook ten aanzien van de Opleiding Consulent Vluchtelingen voldoen aan curriculumvereisten. Feitelijk wordt beoordeeld of de aspirantstudent voldoende beheersing heeft van het curriculum op grond waarvan vrijstelling van onderwijseenheden c.q. afspraken kunnen worden gemaakt met betrekking tot onderdelen van het curriculum, opdat in de korte opleidingsroute die voor Consulent Vluchtelingen staat - te weten 1,5 jaar - de opleiding MWD kan worden afgerond. Door de opleiding is op basis van onderzoek vastgesteld dat aspirantstudent B niet aan alle gestelde curriculumvereisten voldoet en derhalve niet in aanmerking kan worden gebracht voor de korte opleidingsroute. Indiener bleek in dit onderzoek niet te voldoen aan bepaald genoemde basale vaardigheden in de sfeer van communicatie, waaronder groepsgesprekken, die vooral getraind worden in de eerste fase van de opleiding. Gegeven de korte opleidingsroute waarvoor de aspirantstudent opteert, zitten hier naar het oordeel van de examencommissie van de opleiding teveel omissies. Uiteraard staat het B vrij om zich voor de vierjarige HBO-opleiding MWD in te schrijven, hetgeen hem ook door de opleiding is aangeboden. Gelet op indieners vooropleiding, in de persoon van de heer F. Honings, toegezegd dat B de reguliere vierjarige HBO-opleiding MWD, door middel van vrijstellingen in twee en half jaar kan afronden. Dit aanbod van de Opleiding blijft gehandhaafd, ondanks eerdere afwijzing daarvan door indiener. 4. HET STANDPUNT VAN APPELLANT Ter ondersteuning van het betoog dat verweerder de beslissing van 23 november 1995 ten onrechte heeft gehandhaafd, heeft appellant - samengevat - doen aanvoeren dat die beslissing niet zorgvuldig is voorbereid, althans niet wordt gedragen door de daarvan ten grondslag gelegde motivering. De selectiecommissie heeft de beslissing genomen op basis van niet meer dan twee gesprekken met appellant, terwijl het aan die beslissing ten grondslag gelegde oordeel zeer stellig is en neergelegd in één enkele zin. De selectiecommissie heeft ten onrechte nagelaten haar twijfel aan de kwaliteiten van appellant te concretiseren. De bij brief van 25 januari 1996 gegeven aanvulling verhelpt dit niet. Ten onrechte is overwogen dat appellant bij de commissie teveel zou hebben gesproken. Hij heeft slechts getracht op vragen zo goed en volledig mogelijk te antwoorden. Van onvoldoende motivatie van appellant voor de opleiding CV is voorts geen sprake. Appellant is ten onrechte tegengeworpen dat zijn kennis van sociaalagogisch werk en vluchtelingenwerk te kort schiet. Immers die kennis dient de student juist in de loop van de opleiding te verwerven. Appellant beschikt wel degelijk over de kwaliteiten, die de commissie in twijfel trekt. Gelet op zijn opleiding en werkervaring in zijn geboorteland, moet worden aangenomen dat appellant over de nodige sociale vaardigheden beschikt. Bovendien geldt dat appellant, nu hij in 1992 zelf voor oorlogsgeweld heeft moeten vluchten, zeer goed in staat is zich in de specifieke problemen van vluchtelingen in te leven. In de folder, waarmee studenten voor de opleiding CV zijn geworven, is aangegeven dat de persoonlijke kwalificaties van de kandidaten door de selectiecommissie worden getoetst aan het beroepsprofiel consulent vluchtelingen. In die folder noch anderszins is aan appellant echter bekend gemaakt, welke specifieke of concrete criteria daarbij zouden worden gehanteerd. Verweerder had bij het bestreden besluit niet mogen volstaan met een zeer afstandelijke beoordeling van de door de selectiecommissie genomen beslissing en had moeten overgaan tot een materiële heroverweging van dit beslissing in volle omvang. 5. DE BEOORDELING VAN HET GESCHIL Ingevolge het bepaalde in artikel 7.30, eerste lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (WHW), voor zover hier van belang, geldt voor de inschrijving voor een opleiding na het propedeutisch examen als eis het bezit van een getuigschrift van het met goed gevolg afgelegde propedeutisch examen van die opleiding.

4 Ingevolge het bepaalde in het tweede lid, eerste volzin, van dit artikel kan het instellingsbestuur vrijstelling van de in het eerste lid bedoelde eis verlenen aan de bezitter van een al dan niet in Nederland afgegeven diploma, indien dat diploma naar het oordeel van het instellingsbestuur ten minste gelijkwaardig is aan het in het eerste lid bedoelde getuigschrift. De bij het bestreden besluit gehandhaafde weigering van 23 november 1995 om aan appellant vrijstelling te verlenen van de eis van het bezit van het getuigschrift van het met goed gevolg afgelegde propedeutisch examen van de opleiding MWD, brengt mee dat voor appellant, die niet in het bezit van dat getuigschrift is, ingevolge artikel 7.30, eerste lid, van de WHW geen inschrijving voor de opleiding CV openstaat. De grief dat die weigering niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid, treft geen doel. Er is geen grond om te oordelen dat de selectiecommissie, om te kunnen komen tot een oordeel omtrent verlening van vrijstelling aan appellant van de in artikel 7.30, eerste lid, van de WHW gestelde eis, in redelijkheid niet met twee gesprekken met appellant - een individueel gesprek en een groepsgesprek - heeft kunnen volstaan, zoals zij ook ten aanzien van elk van de overige kandidate voor de opleiding CV heeft gedaan. Het College neemt hierbij mede in aanmerking dat de met appellant gevoerde gesprekken, gelet op diens daarvan gemaakte notities, niet als kort van duur of beperkt van inhoud kunnen worden aangemerkt en dat appellant geen deskundigenbericht in het geding heeft gebracht waaruit zou zijn af te leiden dat de commissie onoordeelkundig te werk is gegaan. Er is voorts geen plaats voor het oordeel dat verweerder in de enkele omstandigheid dat de motivering van de beslissing van de selectiecommissie stellig is en vervat in één enkele zin, aanleiding heeft moeten vinden om die beslissing te herzien. Verweerder heeft die motivering, gelet op de aanvulling daarvan bij schrijven van 25 januari 1996, genoegzaam kunnen achten, afkomstig als zij was van een commissie van door hem daartoe aangezochte deskundigen, te weten twee docenten van de opleiding MWD en twee personen uit het desbetreffende werkveld, waaronder het vluchtelingenwerk. Hetgeen appellant overigens ter ondersteuning van het beroep heeft doen aanvoeren, biedt evenmin grond voor het oordeel dat de handhaving bij het bestreden besluit van de beslissing van de selectiecommissie berust op een motivering die dat besluit niet of onvoldoende kan dragen. Weliswaar is voor de toepassing van het criterium van de motivatie voor de opleiding CV geen grondslag te vinden in de voor de opleiding MWD krachtens artikel 7.12 van de WHW vastgestelde onderwijs- en examenregeling, doch gelet op de grote mate van vrijheid die verweerder toekomt ter zake van verlening van vrijstelling als hier aan de orde, heeft verweerder kunnen concluderen dat het appellant te zeer ontbreekt aan kennis, inzicht en vaardigheden die ingevolge de onderwijs- en examenregeling voor de opleiding MWD dienen te zijn verworven in de propedeutische fase van die opleiding, alsmede in het gedeelte van de hoofdfase daarvan, dat aan de opleiding CV voorafgaat. Zelfs indien, zoals uit het bestreden besluit kan worden opgemaakt, de examencommissie van de opleiding MWD aan appellant vrijstelling zou verlenen van het afleggen van tentamens van bepaalde onderwijseenheden op grond van door appellant in zijn juridische opleiding en met werkervaring in zijn geboorteland verworven kennis en vaardigheden, heeft appellant, naar verweerder in het bestreden besluit heeft aangevoerd en appellant onvoldoende heeft weersproken, nog ten minste een jaar nodig om de ontbrekende kwaliteiten te verwerven. Gelet op het vorenoverwogene, komt het College tot de slotsom dat de tegen het bestreden besluit gerichte grieven van appellant niet kunnen leiden tot het door hem beoogde resultaat, zodat het beroep ongegrond moet worden verklaard.

5 Dienovereenkomstig wordt beslist. Het College acht geen termen aanwezig om een der partijen met toepassing van artikel 7.66, derde lid, van de WHW, in verbinding met artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht, te veroordelen in de kosten, die de andere partij in verband met de behandeling van het beroep bij het College heeft moeten maken. Beslist wordt als volgt. 6. DE BESLISSING Het College verklaart het beroep ongegrond.