Boekverslag Engels Brave new world door Aldous Huxley

Transcriptie

1 Boekverslag Engels Brave new world door Aldous Huxley Boekverslag door een scholier 2509 woorden 10 jaar geleden 6,4 10 keer beoordeeld Auteur Genre Aldous Huxley Fantasy & SF Eerste uitgave 1932 Vak Engels Titel: Brave new world Auteur: Aldous Huxley 1. Thema Het boek speelt zich af in de toekomst. In dit tijdperk is alles geautomatiseerd: er worden geen mensen meer geboren maar gemaakt via ingewikkelde processen. Iedereen behoord tot iedereen. Wanneer Bernard Lenina mee vraagt om samen naar een reservaat te gaan, waar nog primitieve mensen wonen, ontmoeten ze John. John zou graag met zijn moeder, die in het verleden ook tot de normale mens behoorde, terug keren naar de normale wereld. De nieuwe wereld blijkt een stuk minder mooi te zijn dan John dacht en op het einde van het verhaal hangt John zichzelf op, nadat hij Lenina heeft geslagen met een zweep 2. Vertelwijze a. Zeg iets over de manier waarop het verhaal in grote lijnen verteld wordt. Hij verhaal wordt verteld door een alwetende verteller b. Zijn er bepaalde eigenaardigheden met betrekking tot typografie, lay-out e.d.? Er zijn geen eigenaardigheden met betrekking op de typografie, lay-out e.d. 3. Titel, ondertitel en motto Titel: de titel is afkomstig van een quote die John geeft als hij voor het eerst Lenina ziet: O wonder! How many goodly creatures are there here! How beauteous mankind is! O brave new world! That has such people in't! Deze tekst is afkomstig uit het boek The Tempest van William Shakespeare. Ondertitel: Er is geen ondertitel in het boek aanwezig Motto: De motto van het boek is geschreven door de Fransman Nicolas Berdiaeff. De tekst is origineel in het Frans, maar vrij vertaald betekend het: Utopieën zijn veel meer realistisch dan men tot voor kort verleden dacht. Nu reist de vraag op hoe we de realisatie ervan kunnen voorkomen? Utopieën zijn realistisch. Het leven gaat richting de utopieën. Maar misschien zal een nieuwe eeuw beginnen, een eeuw waarin de intellectuelen en de geschoolde klasse een manier vind om deze utopieën te voorkomen, waar we zullen terugkeren naar een maatschappij zonder utopieën, die misschien minder perfect zal zijn, maar Pagina 1 van 5

2 meer vrijheid zal bieden. 4. Opbouw a. Is er een proloog / epiloog? Zo ja, noteer kort de inhoud en de functie ervan. Er is geen epiloog maar wel een proloog in het boek aanwezig: het voorwoord van Aldous Huxley. Hierin beschrijft hij wat de gevolgen zullen zijn voor de vooruitgang van de wetenschap wat betreft de menselijke individuen. b. Is het boek in hoofdstukken verdeeld? Zo ja, hoeveel? Het boek is wel in hoofdstukken verdeeld. In totaal telt het boek ongeveer 18 hoofdstukken c. Hebben de hoofdstukken een titel? Zo ja, noteer ze. Nee, de hoofdstukken hebben geen titel; ze worden aangeduid met Romeinse getallen. d. Valt je iets op aan de lijst van hoofdstuktitels? Deze is niet in het boek aanwezig. e. Als het boek niet in hoofdstukken is verdeeld, hoe is dan de geleding? Deze vraag is niet van belang. 5. Personages Noteer van de voornaamste personen hun naam, leeftijd, functie/beroep/relatie e.d., en wat ze voor personage zijn: rond / vlak, type. Bernard Marx: Bernard is een van de belangrijkste personages totdat John in het verhaal betrokken wordt. Bernard is een volwassen man die een beetje uit de toon valt in de samenleving: hij gedraagt zich als iemand van voor het Ford tijdperk. Zo is hij bijvoorbeeld nog ouderwets verliefd op Lenina, iets wat heel raar is voor die tijd. Ook weigert hij soma, een drug, te gebruiken omdat hij liever zichzelf is en ongelukkig, dan iemand anders en gelukkig. Als Bernard John mee naar de normale wereld brengt, krijgt Bernard allerlei aandacht van de society, wat hem ook wel aantstaat. Als blijkt dat John helemaal niet zo dol is op de nieuwe wereld, stort de sociale wereld van Bernard in elkaar. Uiteindelijk wordt hij door Mustapha Mond, één van de Wereld Leiders verbannen naar IJsland. Lenina Crowne: Een typisch voorbeeld van een mens uit het jaar 632 AF. Zij gebruikt, net zoals vele andere mensen, soma en houdt er veel seksuele contacten op na. Ze heeft een vlak karakter: ze heeft verder geen gevoelens voor de mannen met wie ze naar bed gaat en dreunt maar al te vaak de zinnetjes op die bij haar geconditioneerd, zoals One cubic centimeter cures ten gloomy sentiments, A gramme is better than a damn en When the individual feels, the community reels. Een stereotype inwoner van 632 AF. John the Savage: Één van de belangrijkste personages uit het boek, ondanks dat hij pas halverwege in het boek wordt geïntroduceerd. Hij is de zoon van Linda, een modern mens dat in het reservaat verdwaalde en verongelukte, waarna ze werd opgevangen door de mensen aldaar. John is vooral geïnspireerd door Shakespeare en is door zijn moeder vooral benieuwd naar de wereld buiten het reservaat. Eenmaal door Bernard meegenomen naar de nieuwe wereld valt het voor John vies tegen: niemand toont emoties, de maatschappij is leeg. In het laatste deel van het boek pleegt hij zelfmoord door zichzelf op te hangen, nadat hij Lenina verwondt met een zweep. 6. Historische tijd a. Wanneer speelt het verhaal zich af? Waaruit leid je dat af? Pagina 2 van 5

3 Het boek speelt zich in 632 AF. Dit wordt rechtstreeks in het begin van het boek verteld. Dit jaartal komt overeen met 2540 A.D. b. Is die tijd van belang voor de handeling of tamelijk willekeurig gekozen? De tijd is wel in belang van de handelingen: zo weet je de beweegredenen van de verschillende personages. 7. Plaats en ruimte a. Waar speelt het verhaal zich af? Het verhaal speelt zich af in London en in New Mexico (het reservaat) b. Is die plaats van belang of tamelijk willekeurig gekozen? Deze plaatsen zijn van belang want dit zijn de voornaamste plekken waar de personages voorkomen 8. Tijdsduur a. Hoelang duurt het verhaal ongeveer? Het verhaal duurt ongeveer 2 weken b. Zitten er opvallende versnellingen of vertragingen in het verhaal? Er zitten geen opvallende versnellingen of vertragingen in het verhaal c. Hebben die een speciale functie? Deze vraag is niet van toepassing. 9. Tijdsvolgorde a. Is het verhaal in grote lijnen chronologisch verteld? Zo nee, hoe is de tijdsvolgorde dan? Het verhaal wordt grotendeels chronologisch verteld. b. Wat is de functie van de afwijkingen in de chronologie? Deze vraag is niet van toepassing. 10. Perspectief a. Is het een auctoriaal of een personaal perspectief. Leg uit. Het is een auctoriaal perspectief: er is een alwetende verteller die niet aan het verhaal meedoet. b. Zijn er bijzonderheden met betrekking tot dit perspectief, bijvoorbeeld verschillende ikpersonen, wisseling van ik naar hij, en dergelijke. Er zijn geen bijzonderheden met betrekking tot het perspectief, 11. Idee Is het boek met een bepaalde bedoeling ( idee ) geschreven, bijvoorbeeld om iets aan te vallen of om een pleidooi voor iets te houden? Zo ja, formuleer dit idee. Het idee achter het boek is dat de mens moet uitkijken de utopieën en andere toekomstdromen: ze kunnen slecht uitpakken. Laten we dus rustig over de dingen nadenken. 12. Samenvatting Brave New World is een wereld waar mensen niet worden geboren, maakt gekloond via het Bokanovsky proces: uit een eitje kunnen 96 embryo s worden gemaakt. Ze worden gekloond tot verschillende klasses: Alpha, Bèta, Gamma, Delta en Epsilon. Naast deze onderscheiding is er ook de onderscheiding tussen Plus en Min. Alpha s en Bèta s zijn de hoger opgeleide, de Gamma s, Delta s en Epsilons zijn de lagere opgeleide. Dit hebben ze zo gedaan, omdat er ook vervelende klusjes zijn, die ze dan laten opknappen door de lager opgeleide mensen. In een groot gebouw, genaamd: het kweek- en programmeringcentrum, worden in grote getalen baby s gekloond. Het verhaal begint met de directeur die een groep studenten begint uit te leggen hoe alles eruit Pagina 3 van 5

4 ziet, hoe alles werkt en wat alles inhoud. Bij hen draait alles om gemeenschap, identiteit en stabiliteit; het motto van de Wereldstaat waarin men leeft. De directeur laat hen zien hoe ze kinderen conditioneren. Bijvoorbeeld door ze pijn te laten voelen als ze naar bepaalde dingen kijken. De directeur laat zien hoe ze ervoor zorgen dat de kinderen niet leren hoe de andere het hebben. De kinderen krijgen bijvoorbeeld boeken en bloemen te zien. De kinderen kijken ernaar en willen ze pakken. Maar als ze de bloemen willen pakken zetten de wetenschappers een klein stroompje op de band waar de kinderen zitten, wat een pijnreactie oproept waardoor ze beginnen te huilen. De volgende keer dat ze de boeken en bloemen zien beginnen ze automatisch te huilen. De boeken mogen ze niet pakken omdat ze dan in opstand zouden kunnen komen en de bloemen omdat zij voor vrijheid staan. Dat is iets wat zij niet hebben. De kinderen krijgen al vroeg seksuele voorlichting. In hun slaap krijgen ze bandjes te horen waar hun groep wordt aangeprezen. Dit proces wordt hypnopaedia genoemd. Dan komt één van de acht wereldleiders Mustapha Mond. Hij vertelt de leerlingen over de periode voor Ford: geboorte, ouders en liefde. Deze onderwerpen roepen de walging op bij de leerlingen. Het verhaal gaat dan over naar Bernard Marx, een Alpha Plus, wie een uitzondering is op de mens van het jaar 632 AF: hij is ouderwets verliefd op Lenina Crowne. Daarnaast voelt hij ook een jaloezie omdat Lenina, net zoals alle andere bewoners in London, meerdere bedpartners heeft. Ook gebruikt hij geen soma, een drug die iedereen gebruikt voor fijne gevoelens. De enige vriend die Bernard heeft, heet Helmholtz Watson. Om Lenina voor zich te winnen vraag Bernard aan Lenina of zij samen met hem naar New Mexico wil gaan om het reservaat te bezoeken. In dit reservaat wonen de primitieve mensen: hier worden kinderen nog geboren en trouwen de mensen nog met elkaar. Als Bernard een vergunning gaat halen bij de directeur, komt Bernard te weten dat de directeur zijn vriendin kwijt is geraakt in dit reservaat. Zij ging wandelen maar kwam niet meer terug. Aangekomen in het reservaat, ontmoeten ze de wilde mensen. Lenina is diep geschokt, maar Bernard vind het wel intrigerend. Dan ontmoeten ze John. Hij verteld hen dat hij de zoon is van Linda, een vrouw die vroeger in London woonde, maar in het reservaat verdwaalde en verongelukte. Hieruit leidt Bernard af dat hij de zoon is van de directeur: iets van een grote schande is in die tijd. John is verder een grote fan van Shakespeare. Als John aan Bernard voorstelt samen met hem en Linda terug naar London te komen, lijkt dat John geweldig. Hij heeft immers zo veel van zijn moeder gehoord over the brave, new world. Eenmaal terug gekeerd klaagt de directeur Bernard aan vanwege zijn vreemde gedrag waarvan hij klachten heeft gekregen. Als de directeur op het punt staat Bernard naar IJsland te verbannen, roept Bernard Linda en John er bij, waardoor het bij iedereen duidelijk wordt dat de directeur een zoon heeft, waarna de directeur direct aftreedt. John wordt een grote hype in London, waardoor Bernard nu ook van meer aandacht geniet. Als John uitvindt dat de nieuwe wereld eigenlijk maar een lege hulst is, verdwijnt de populariteit van Bernard als sneeuw voor de zon. Bernard keert zich tot de enige vriend die hij nog heeft: Helmholtz, maar deze gaat liever met John om vanwege hun voorliefdes voor poëzie. Dit is een keerpunt in het boek: in plaats van Bernard wordt John en Helmholtz nu de belangrijkste personages in het boek. Als John vervolgens ziet hoe zijn moeder sterft aan een soma-vakantie en vervolgens hoe de zusters in het ziekenhuis onverschillig reageren, heeft John het niet meer. Hij draait door en gooit een doos soma het raam uit. Bernard en Helmholtz proberen John nog te helpen, maar de oproerpolitie arriveert en gooien soma bom naar binnen waardoor iedereen buiten bewust zijn raakt. Als John, Bernard en Helmholtz wakker worden, zitten ze in het kantoor van Mond. Mond stuurt Bernard toch naar IJsland en Helmholtz naar de Falkland eilanden. Bernard draait door om het besluit van Mond, Pagina 4 van 5

5 maar Helmholtz blijft er rustig onder. Mond en John hebben dan een filosofische discussie over een goddeloze maatschappij. Hieruit volgt dat Mond John niet naar een eiland zal sturen, maar dat hij gewoon in London kan blijven. Eenmaal terug in London sluit John zichzelf op in een vuurtoren, ver weg van de mensen. Hij pleegt zelf kastijding omdat hij zijn moeder niet heeft kunnen redden. Buiten de vuurtoren staan honderden toeschouwers die John aanstaren; er is zelf een camera ploeg aanwezig. Als Lenina John op TV zichzelf ziet slaan, haast Lenina zich naar de vuurtoren. Hier aangekomen wil ze John stoppen. Deze flipt door als hij Lenina ziet en begint Lenina te slaan. De omstanders raken zo opgewonden dat er een spontane orgy ontstaat. De volgende avond kwam de pers weer op John af maar ze treffen het lichaam van John aan, die zichzelf heeft ophangen vanwege de pijn die hij Lenina heeft aangedaan. 13. Beoordeling Schrijf in minimaal een half A4 hoe jij de roman beoordeelt waarbij je je mening onderbouwt met argumenten en waarbij je citaten uit de roman gebruikt. Ik heb een gemengde mening over het boek: het heeft goede dingen in zich, waardoor ik het boek zou aanraden, maar ook minder goede dingen waardoor ik het boek niet zou aanraden. Positieve kanten van het verhaal is bijvoorbeeld het onderwerp. Het boek gaat over een toekomstwereld die een niet zo goede doorwikkeling heeft doorgelopen. Huxley wil ons dan ook waarschuwen voor de ontwikkelingen op het gebied van de wetenschap wat invloed heeft op de mens. Huxley heeft dat in dit boek uitstekend gedaan. Negatieve kanten zijn vooral het taalgebruik. Met taalgebruik bedoel ik dat er veel moeilijke woorden inzitten, waardoor je je soms afvraagt of het nou een verzonnen woord door Huxley is (zoals soma), of dat het gewoon Engels is ( woorden zoals budding, piddling en decanting) De beschrijvingen in het boek zijn goed: ze geven goed weer hoe een personage zich voelt, wat hij ziet en wat hij doet. Een nadeel van de beschrijvingen is dat ze de snelheid uit het boek halen waardoor ze op een gegeven moment vervelend worden. Een goed voorbeeld is hier is in het begin van het boek: The enormous room on the ground floor faced towards the north. Cold for al summers beyond the panes, for all the tropical heat of the room itself, a harsh thin light glared through the windows, hungrily seeking some draped lay figure, some pallid shape of academic goose-flesh, but finding only the glass and nickel and bleakly shining porcelain of a laboratory. Wintriness responded to wintriness. The overalls of the workers were white, their hands gloved with a pale corpse-coloured rubber. The light was frozen, dead, a ghost. Only from the yellow barrels of the microscopes did it borrow a certain rich and living substance, lying along the polished tubes like butter, streak after luscious streak in long recession down the work tables. Het beschrijft de situatie wel, maar het voegt niets toe aan de situatie zelf, en dat is een redden wat het voor mij minder aantrekkelijk maakt. Pagina 5 van 5