ESDO E2 wint thuis van Luno E3

Transcriptie

1 ESDO E2 wint thuis van Luno E3 Zaterdag 16 april Op een zon overgoten speelveld in Kockengen wist ESDO E2 de winst te pakken in een spannend duel tegen Luno E3 uit Linschoten. Dit keer geen geblibber op kunstgras maar gewoon met de noppen in het sappige gras. Helaas heeft uw verslaggever niet alles van de wedstrijd heel goed kunnen zien, want ik had kantinedienst. Moet ook gebeuren en het is zeker geen straf want ook in de kantine van ESDO is het reuze gezellig. Enkele harde kern supporters in de kantine: Monique en Renée Op vrijdagavond had een deel van het team nog meegelopen met de Unicefsponsorloop in Breukelen. Femke Hop, Willemijn Reij, Jelle van t Hoff en Sven Versluys hadden sponsoren gezocht voor het goede doel en liepen talloze rondjes op de Kerkbrink om geld in te zamelen. Met hun superconditie konden zij natuurlijk heel veel rondjes rennen en dus heel veel geld binnenhalen. Na afloop van dit sportieve evenement kreeg Jelle toch wat last van wat spierpijn, zodat de medische staf adviseerde om hem zaterdag niet te laten spelen tegen Luno. Dat was wel een tegenvaller, maar gelukkig is de selectie breed genoeg om een tegenslag als deze op te kunnen vangen. De meiden van het team (Femke, Willemijn, Eveline Zijderveld en Lotte Groenendijk) waren op zaterdag ochtend op de fiets(!) naar Kockengen gegaan, onder begeleiding van clubfotografe Karin Groenendijk en de coach Heidi Hop. Rijdend in een waaier en met verrassende tempowisselingen door de coach

2 legden zij het parcours van Breukelen naar Kockengen af. Die spieren waren dus al helemaal los en een warming up was voor hen niet meer nodig. Aangekomen op het sportveld kon de coach direct weer aan de slag om het veld uit te leggen. Normaal gesproken is dat iets wat coach en communicatieman Hein Versluys op zich neemt, maar die had deze speeldag andere verplichtingen. Gelukkig was Gert-Jan Hop er ook (die was met de volgauto gekomen), zodat Heidi en Gert-Jan dat klusje samen konden doen. Vóór E2 hadden de F-jes moeten spelen maar die begeleiders waren zo fanatiek in de weer geweest dat alles al weer opgeruimd was. Eén van de kunstzinnige ESDO materiaalkarren, met alle spullen om een veld speelklaar te maken: korven, palen en linten! De laatste twee wedstrijden die ESDO tegen Luno had gespeeld, had ESDO niet kunnen winnen. Luno kon beide keren in de laatste minuten van de wedstrijd een achterstand wegwerken. Het team had dus weer op de dinsdagavond flink getraind op het verdedigen onder leiding van Karin, Niels en Yoeri. Vóór de wedstrijd vroeg de coach van Luno of zij een speler mochten laten spelen die nog niet officieel speelgerechtigd was. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dacht coach Heidi. Maar de betreffende speler was een beer van een jongen en Valentijn Pormes moest alle zeilen bij zetten om deze jongen te verdedigen. Maar hij deed dat prima. En niet alleen verdedigen deed hij verdienstelijk: binnen tien seconden van de wedstrijd scoorde Valentijn met een prachtige worp 1-0. Het gejuich galmde over het hele speelveld en in de kantine werd er meteen een rondje gegeven.

3 ESDO in de aanval met v.l.n.r. Valentijn, Femke, Lotte (met oranje hesje) en Willemijn. In het midden de beer van Luno ESDO houdt de verdediging goed gesloten onder toeziend oog van coach Heidi De wedstrijd leek misschien een makkie te worden, maar dat was het zeker niet. Sven had het lastig tegen de dame die hij moest verdedigen, want dat was een pittige tante die ook in de voorgaande wedstrijden voor veel gevaar zorgde. Maar Sven deed het prima. De aanvallen gingen op en neer en ook Luno wist kansen te creëren. En zo werd het 1-1 en zelfs 1-2! Gelukkig kon ESDO nog voor de rust op gelijke hoogte komen door een fraaie worp van Lotte. In de rust nam de coach het team mee naar de kleedkamer voor een tactische bespreking. Daar kregen ze te horen dat ze moesten stoppen met te lief te zijn voor de tegenstander. In een interview na de wedstrijd vertelde zij daarover: Daarmee bedoelde ik dat als ze met de tegenstander op een bal afgaan dat ze

4 op het laatst niet moeten remmen maar juist een stapje harder en naar voren moeten maken. En dat deden ze in de tweede helft beter. In de kleedkamer, v.l.n.r. Femke, Willemijn, Sven, Valentijn, Lotte en Eveline In de tweede helft kwamen Lotte en Willemijn in het veld voor Sven en Eveline. Ook Luno had echter nieuwe instructies gekregen om ESDO het leven zuur te maken en op één of andere manier wisten zij nog één keer de verdediging van ESDO te trucen. Zo bracht Luno de stand op 2-3. Maar toen ging de poort bij de ESDO verdediging echt op slot. ESDO in de aanval: Lotte gooit een bal naar Femke die goed vrij staat

5 Er werd strak verdedigd en goed aangevallen. ESDO voerde de druk op en na een paar minuten wist Valentijn een mooi opgebouwde aanval van ESDO te bekronen met een mooi punt. Waarna coach Heidi niet te stuiten was en het veld in liep voor een high five. De snelle aanval De fraaie worp De felicitaties van de ploeggenoten, de norse blikken van Luno en de high five van de coach

6 Daarna werd er graag en vaak geschoten door ESDO maar de scheids beoordeelde worp na worp als verdedigd. ESDO was gretig om te scoren maar nam niet goed de rust om de kansen uit te spelen. Het team van ESDO bleef goed verdedigen en Lotte wist toch nog een keer de korf van Luno te vinden. Een knuffel van de blije coach, onder toeziend oog van de scheidsrechter Valentijn werd naar de kant gehaald en Sven werd de laatste acht minuten van de tweede helft weer in het veld gebracht. Lukte het Luno de vorige keren om de wedstrijd nog te doen kantelen, nu lukte dat niet. En zo werd de einduitslag 4-3!! Met de strafworpen was Luno nét iets beter: 8-9. Lars Voorneveld hielp bij het afvangen van de ballen en zorgde ervoor dat dit onderdeel soepel kon verlopen. In de kantine werd het winnende team getrakteerd en met ijs, chips of een lolly ging iedereen tevreden naar huis. Volgende week thuis tegen de nummer 1, Victoria. Komt dat zien! Het belooft mooi weer te worden