TOPPERS. Kan je een topstudie combineren met topsport? Ervaringsdeskundigheid in het onderwijs. interview Ab KlinK. achtergrond PolitieKe

Transcriptie

1 io Magazine van het instituut voor onderwijs en opleiden SEPTEMBER 2012 interview Ab KlinK Te weinig medewerkers in de zorg, dat heeft enorme gevolgen achtergrond PolitieKe Peiling van het medisch onderwijs essay Ervaringsdeskundigheid in het onderwijs TOPPERS Kan je een topstudie combineren met topsport?

2 202 i.o. september 2012 DOOr marion verstraeten FOtO merlijn doomernik de SuPERSTudEnT TanYa albus (26) VIERDEJAARS GENEESKUNDE- STUDENT VUMC SCHOOL OF MEDICAL SCIENCES M studentenvereniging ijn lidmaatschap van de internationale medische IFMSA helpt mij om een betere arts te worden. Het is geen traditionele vereniging. We zetten ons in om de gezondheidszorg te verbeteren, onder andere door het geven van trainingen aan artsen in opleiding over de hele wereld. Sinds vorig jaar ben ik zelf een van de trainers. Ik geef les aan geneeskundestudenten over uiteenlopende onderwerpen, waaronder persoonlijk leiderschap. Door het geven en volgen van trainingen heb ik veel geleerd over mijzelf: onder andere om kritisch naar mijzelf en anderen te kijken. Door mezelf continu een spiegel voor te houden, weet ik beter wat mijn sterke punten zijn en waar nog verbetering nodig is. Onderwerpen die verder in de trainingen aan bod komen zijn peer-education en presentatievaardigheden. Als arts moet je niet alleen de juiste kennis hebben maar ook weten hoe je die het beste aan collega s of patiënten kunt overbrengen. De geneeskundeopleiding zet vooral in op het aanleren van medische kennis maar door de aanvullende trainingen heb ik geleerd hoe ik die kennis optimaal kan inzetten. Door kritisch te zijn, vragen te stellen en na te denken wat je ermee kunt doen. Ik raad iedere geneeskundestudent dan ook aan om naast hun studie bezig te zijn met zijn persoonlijke ontwikkeling. Vroeger was ik erg verlegen en durfde ik vaak niet mijn mening te geven of nee te zeggen. Dat durf ik nu wel en ik denk dat de patiënt daar uiteindelijk baat bij heeft. Op een andere manier leren

3 inhoud Nr.6 13 Essay ap de ree van ggz ingeest over ervaringsdeskundigheid in het onderwijs i.o. september topsport En geneeskunde We sluiten een enerverende sportzomer af. Topsport en topstudie, kan dit samengaan? 4 DonDErDag 19 juli, 9.41 uur Hét skillslab van VUmc Amstel Academie 6-7 En? Was het een goed symposium? + buitenpost VUmc in het buitenland Column michiel peereboom, cabaretier en arts 20 Hans Huitink Anesthesioloog en cursusleider airway management 23 1 minuut Signalementen uit het vakgebied 28 ioo nieuws: o.a. 10 jaar Master Oncology +agenda 32 DE meester Arjan Griffioen, opleidingsdirecteur Master Oncology VUmc School of Medical Sciences over zijn inspirerende meester 16 achtergrond Drie politici gaan in op thema s uit het medisch onderwijs, zoals de langstudeerdersboete, eigen bijdrage aios en de nieuwe beroepsprofielen voor verpleegkundigen. 24 interview Ex-minister van VWS en deeltijdhoogleraar Zorg, arbeid en politieke sturing aan de VU Ab Klink over het naderende tekort van zorgpersoneel. ColofoN I.O. staat voor in opleiding en is een uitgave van het instituut voor onderwijs en opleiden van VU medisch centrum. Het verschijnt 3x per jaar. Eindredacteur: Marre Roozen; m.roozen@vumc.nl Redactie-adviezen: Jacqueline den Bandt-Bloemzaad, Roel Breuls, Marjan van Duist, Lisette van Elswijk, Inèz de Jonge, Marianne A.R. Kooiman, Saskia Peerdeman, Lies Pelger, Lilian Rodenburg, Christien van Santen, Maybritt Stal, Jitta Reddingius, Jan Spee, Cora Visser Bladconcept en vormgeving: Maters & Hermsen (Stan van Herpen, Jelle Hoogendam/Jan Peter Hemminga, Mascha Baarda) Artikelen: Liesbeth Kuipers, Wilma Mik, Petra ter Veer, Marion Verstraeten Fotografie: Digidaan, Merlijn Doomernik, Hans van den Heuvel, Jean Pierre Jans, Mark van der Zouw Illustraties: Jelle Hoogendam, Zsuzsanna Ilijin, Marenthe Otten, Marieke van Gils Coverbeeld: Zsuzsanna Ilijin Drukwerk: Delta Hage Redactieadres: VUmc, dienst communicatie, 4 X 190, Postbus MB Amsterdam, tel , io@vumc.nl Oplage: 6000 ex. VUmc en GGZ ingeest zijn partners. VUmc maakt deel uit van de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU): ISSN: Stuur voor een gratis abonnement een mail met volledige adresgegevens naar io@vumc.nl. Copyright 2012, VUmc, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van VUmc.

4 DONDERDAG 19 JULI 2012, 9.41 UUR Skillslab radiodiagnostisch laboranten bij VUmc Amstel Academie. DOOR JEAN-PIERRE JANS

5 i.o. september

6 606 i.o. september 2012 buitenpost geneeskundestudenten Toflano Wongsowiredjo en Tanja Hubbard studeren aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname in paramaribo. Sinds kort lopen zij coschappen in het VUmc. Ik ben benieuwd wat ik kan presteren in een ander ziekenhuis in een ander land. DOOr marion verstraeten FOtO mark van den brink Vorig jaar liep de eerste groep Surinaamse studenten stage in het VUmc. Enthousiast geworden door de verhalen van hun medestudenten, meldden de twee geneeskundestudenten zich ook aan voor een Nederlandse stage. Vanaf augustus draaien zij tien weken mee op verschillende afdelingen binnen het ziekenhuis. Tanja: Ik verwacht zeker dat er verschillen zullen zijn. Zo hebben ze hier meer moderne apparatuur en zullen er ook in de organisatie van het ziekenhuis verschillen zijn met Suriname. Ik ben benieuwd wat ik kan presteren in een ander ziekenhuis in een ander land Toflano is ook geïnteresseerd in het organisatorische gedeelte. Ik ben vooral benieuwd naar de manier van informatie opslaan, de patiëntenbenadering, de ingezette behandelingen en het multidisciplinaire werken. Beiden verwachten veel van hun stage. Ik verwacht een heel goede samenwerking met mijn Nederlandse collega s, zegt Toflano. Tot nu toe zijn hier heel warm ontvangen. Jaarlijks gaan bijna driehonderd geneeskundestudenten van VUmc naar het buitenland om daar hun zorgstage, coschappen of wetenschappelijke stage te lopen. Andersom komen er jaarlijks ongeveer tien studenten naar Nederland, waarvan twee uit Suriname en vier uit Zuid-Afrika. Ter voorbereiding krijgen ze onder andere les over de cultuurverschillen. Opleidingsdirecteur gerda Croiset ging naar de inaugurele rede Innoveren om beter te leren van Diana Dolmans in Maastricht. DOOr jitta REddingiuS FOtO EigEn collectie EN? WAARoM GING JE NAAR DE REDE VAN DIANA DolMANS? Binnen de bacheloropleiding willen wij meer uitdaging bieden door de richting van probleemgestuurd onderwijs op te gaan. Diana Dolmans heeft onderzoek gedaan naar de onderwijsprincipes hiervan. KUN JE IETS VERTEllEN over HAAR onderzoek? Bij de Universiteit Maastricht zijn onderzoek en onderwijs complementair. Het onderwijs wordt

7 i.o. september aangepast aan de uitkomsten van het onderzoek. De resultaten worden weer onderzocht en aangepast naar effectiviteit en nieuwe stromingen. Zo kom je tot evidence based, probleemgestuurd onderwijs volgens de nieuwste wetenschappelijke inzichten. Diana Dolmans geeft een totaaloverzicht van het wetenschappelijk onderzoek op het gebied van probleemgestuurd onderwijs. Dit onderwijs gaat uit van vier leerprincipes. Studenten leren in kleine groepen, de docent faciliteert dit, leren vindt plaats aan de hand van problemen of leertaken die eerst door de studenten geïdentificeerd en dan bestudeerd worden en de lerende verwerft nieuwe kennis Ik verwacht zeker dat er verschillen zullen zijn. toflano Wongsowiredjo en tanja Hubbard bij VUmc. door zelfstudie gevolgd discussie in de groep. WAT IS JE VooRAl BIJ- GEBlEVEN? Eén van de conclusies van het onderzoek is dat het belangrijk is álle onderwijsprincipes toe te passen. En dat op de juiste wijze te doen om te komen tot succesvol onderwijs. KUN JE DE RESUlTATEN VAN DIT onderzoek ToEPASSEN op JE EI- GEN WERKPlEK? Wij kunnen leren van de ervaringen in Maastricht en ook van hun wetenschappelijke bevindingen. Bij de inrichting van ons onderwijs zullen we daar zeker gebruik van maken. IllUStratIe JELLE HOOGENDAM column De verkiezingen komen er weer aan, prachtig getimed dit keer, want alle politici kunnen het zomerreces gebruiken om hun oneliners op hun slippers onder de campingdouche te oefenen. Om daarna weer fris de markt op te gaan en als ware kwakzalvers om het hardst te roepen dat hun wondermiddel het panacee is tegen al onze kwalen. Ze zullen het ongegeneerd van de daken schreeuwen, want zoals zachte heelmeesters stinkende wonden maken, scoren zachte politici geen zetels. En zo zal het woord rollator straks ook weer in snedige zinnen de verschillende campagnes dienen. Want - de enkeling daargelaten die ons wil doen geloven dat de verkiezingen alleen over Europa gaan - iedereen weet dat de gezondheidszorg weer een belangrijk gespreksonderwerp zal zijn voor onze wonderdokters in Den Haag. En dan vooral over de manier waarop ze hierin willen gaan snijden. Gevaarlijk natuurlijk, want als niet BIG geregistreerde politici zelf het scalpel hanteren is het maar de vraag of er daarna wel genoeg doekjes voor het bloeden zullen zijn. Kan de gezondheidszorg daarom niet beter zelf aan het dokteren slaan? Uit een enquête gehouden onder artsen dit jaar blijkt bijvoorbeeld dat medici steeds vaker onnodige behandelingen uitvoeren of onnodig doorverwijzen wanneer ze door de patiënt zijn geïntimideerd, denk hierbij aan geschreeuw (dat losstaat van de behandeling) of bedreigingen. De overbodige kosten die dit met zich meebrengt zouden eenvoudig kunnen worden opgelost door medische studenten tijdens hun studie niet alleen microbiologie en anatomie te onderwijzen, maar ook martial arts. Of, door naast de stethoscoop, otoscoop en bloeddrukmeter, aan het instrumentarium in de dokterstas ook een honkbalknuppel toe te voegen. En een flinke voorraad pepperspray. Ongebruikelijk wellicht, maar het zijn ongebruikelijke tijden. En ook al zal het in de praktijk niet vaak worden toegepast, in een politieke oneliner doen dit soort paardenmiddelen het altijd goed. Michiel Peereboom specialiseerde zich na zijn artsenopleiding tot cabaretier, tekstschrijver en filmmaker.

8 08 i.o. september 2012 TOPSPORT En geneeskunde: een gezonde combinatie? Na een bomvolle sportzomer, met pieken en dalen, is het nieuwe studiejaar weer van start gegaan. Onder de studenten bevinden zich enkele tientallen topsporters, een aantal deed zelfs mee aan de Olympische Spelen. Hoe spelen ze het klaar om deze veeleisende bezigheden succesvol te combineren? En is het een waardevolle combinatie of schuilen er ook gevaren in? DOOr wilma mik IllUStratIeS zsuzsanna ilijin uitblinkt in een sport, is heel gedisciplineerd en kan goed plannen. Capaciteiten die ook een goede student en later Wie goede arts nodig heeft, stelt studieadviseur Frank Hendriks van VUmc School of Medical Sciences. Het is ook heel knap, die combinatie. En je ziet dat topsporters goed omgaan met selectieve kansen. Een tentamen kun je een keer doen en er is een herkansing. Topsporters zijn vaak op trainingskamp of doen mee aan toernooien. Daardoor blijft er voor hen vaak maar een mogelijkheid over, maar die ene kans pakken ze. En het grootste deel loopt ook geen studieachterstand op. De andere kant van de medaille is dat een burn out op de loer ligt. De combinatie topsport en een topstudie als geneeskunde trekt een zware wissel op de fysieke en psychische gezondheid. Dat bleek vorig jaar tijdens een bijeenkomst in het Olympisch Stadion van geneeskundetopsporters en betrokkenen van VUmc instituut onderwijs en opleiden. Kenmerk van topsport is dat je aan de rand van je grenzen zit. Tel daar de pittige studie bij en de opgave waar deze studenten voor staan is helder. De bijeenkomst leidde tot een uitbreiding van de topprestatieregeling (zie kader). Hendriks: We willen die talenten graag hebben, maar dan moet je ze ook faciliteren en logistieke problemen oplossen. Aan het begin van het studiejaar leggen de student en de studieadviseur de jaarprogramma s van sport en studie naast elkaar. Dan blijkt al snel waar eventuele knelpunten liggen en begint het zoeken naar oplossingen. Veeleisend In 1982, tijdens zijn eerste jaar geneeskunde aan de VU, zat Bram Bakker in de collegebankjes met Yvonne van Gennip. Zij gaf er al snel de brui aan omdat een combinatie met haar schaatscarrière niet haalbaar

9 i.o. Magazine van het IOO september

10 10 i.o. september 2012

11 i.o. september bleek. Een topprestatieregeling bestond nog niet. Dat die er nu wel is, is volgens psychiater Bakker, die zich onder andere bezighoudt met de begeleiding van topsporters, volkomen terecht. Universiteiten zouden veel meer hun best moeten doen om de combinatie topsport en studie mogelijk te maken, meent hij. Zeker nu zowel het onderwijs als de topsport zoveel meer veeleisend zijn geworden. Het is een uitstekende combinatie, maar vraagt wel om flexibiliteit. Van de universiteit, het IOC past echt de data van de Spelen niet aan. Het is ongelooflijk goed en belangrijk dat mensen die in iets uitblinken ook andere talenten ontwikkelen. Dat is voor die mensen goed, maar ook goed voor de universiteit en voor de samenleving. Epke Zonderland is toch dubbel een held? Hij moet namelijk niet alleen ongelooflijk hard en veel trainen om als turner iets te presteren, maar hij neemt ook nog de tijd en moeite om aan een maatschappelijke carrière te werken. Gezond gedrag Wringt die combinatie op sommige punten niet? Een topsporter die sterk op zichzelf is gericht, terwijl een arts zich juist moet inleven in de ander. Bakker: Het is heel goed dat je in het leven verschillende rollen vervult. Dat biedt compensatie. Altijd dezelfde rol spelen is voor niemand goed. Juist doordat topsport zo egocentrisch is, is het heel zinvol om daarbuiten iets te doen wat niet op jezelf is gericht. Dat houdt de beentjes op de vloer. Een arts propageert gezond gedrag, maar is topsport wel gezond? Als topsporter duw je immers telkens tegen je eigen grenzen aan. Nee, topsport is niet echt gezond. Maar lopen wij niet allemaal met grote regelmaat tegen onze grenzen aan? Is een topsporter die tegen grenzen aanloopt en zelfs overschrijdt ongezonder dan iemand die een keer in de week naar het café gaat en in no time dertig bier naar binnen slaat? Een topsporter heeft net als ieder mens een doseringsvraagstuk, wil hij maar zeggen. Dat is anno 2012 in zijn algemeenheid de grootste opgave: doseren. Je moet het toch maar klaarspelen om iedere avond je computer op tijd uit te zetten en in bed te gaan liggen, en een beetje fit te blijven terwijl je de hele dag wordt verleid om ongezonde dingen te doen. Spanning en sensatie En weet je hoe ongezond heel veel artsen zijn? Misschien nog wel ongezonder dan de gemiddelde topsporter. Ze stoppen niet na 40 uur werk, ze gaan maar dapper door. Dan rijst de vraag of mensen die kiezen voor de geneeskundestudie en dus uiteindelijk kiezen voor het beroep van arts, niet buitengewoon geschikt voor topsport? Wetenschappelijk onderzoek zal er niet naar zijn verricht, begint Bakker, maar ik geloof beslist dat er veel over- Topprestatieregeling VUmc Sinds collegejaar hanteert VUmc een topprestatieregeling. Studenten die topprestaties leveren op het gebied van sport, bestuur of cultuur kunnen extra (studie)begeleiding krijgen van de studieadviseurs en leergroeponderwijs en practica beter afstemmen op hun topprestatieactiviteiten. In de eerste vijf jaar van de regeling maakten 141 geneeskundestudenten gedurende enkele maanden of enkele jaren gebruik van de topprestatieregeling. Van hen waren er 49 topsporter en het overgrote deel (36) liep geen of een beetje (tot maximaal een jaar) studievertraging op. In is aan 23 studenten de topprestatiestatus toegekend. De studenten moeten een Olympische A- of b-status hebben, veelbelovend zijn (deelnemen aan EK of WK), of een aanstormend talent dat spoedig dit niveau zal bereiken. Als een student kan aantonen dat hij vanwege sportieve verplichtingen niet kan deelnemen aan een reguliere toets, kan de Examencommissie hem toestaan deze af te leggen op een ander tijdstip. De regeling biedt vooral uitkomst voor bachelorstudenten. Voor masterstudenten is er een mogelijkheid om periodes van coschappen af te wisselen met periodes van 100% sport. Joyce Sombroek derdejaars bachelor, keepster Nederlands hockeyteam tijdens de Olympische Spelen in Londen Het is fantastisch dat ik hockey en geneeskunde kan combineren. De topsportregeling was voor mij, naast de goede bereikbaarheid,

12 12 12 i.o. september 2012 eenkomstige gedragskenmerken zijn tussen topsporters en artsen. Het zijn vaak thrillseekers, mensen die van spanning en sensatie houden. Die het lekker vinden om de dag te beginnen zonder precies te weten wat er die dag gaat gebeuren. Geen zwart gat Als het goed is, werkt topsport karakterverrijkend, meent Bakker. Iemand met een mooie topsportcarrière achter zich, heeft extra bagage voor de rest van zijn leven. Je leert op jonge leeftijd ongelooflijk veel meer dan iemand die niet aan topsport doet. Je ziet meer van de wereld, je leert de betekenis en de relativiteit van de sport kennen, je maakt kennis met commercie, met het opportunisme van media. En wat absoluut pleit voor de combinatie studie en topsport is dat je nog iets zinvols te doen hebt als je stopt. Je zult al die ex-topsporters de kost moeten geven die geen maat weten te houden, die in het beruchte zwarte gat tuimelen. Sportarts en voormalig topjudoka Jessica Gal beaamt dit. Juist die combinatie is goed. Je hebt iets anders voorhanden waar je je druk om kunt maken. Je kunt daardoor alles beter in perspectief plaatsen. En je bent ook echt bezig iets op te bouwen waar je later wat aan hebt. Als je alleen maar met je sport bezig bent, wordt je wereld wel erg klein. En hoeveel halen echt de top? Dat zijn er niet zoveel. Balans Gal heeft een eigen sportmedisch centrum en wil gaan starten met talentbegeleiding. En dat is broodnodig, meent ze. Ze heeft als leidraad Een gezonde geest in een gezond lichaam en dat betekent dat haar bemoeienis veel verder reikt dan blessurebehandeling en preventief medisch onderzoek. Ik streef naar duurzame sportbeoefening. Het gaat er niet om alsmaar harder te trainen, maar vooral om te leren op tijd je rust te nemen en de rest van je leven goed op orde te hebben. Ook zij legt de nadruk op dosering en balans. En als het maar enigszins haalbaar is, zal ze een talent altijd adviseren sport en studie te combineren. Concessies In de jaren negentig, toen Gal aan de VU geneeskunde studeerde en aan vier Olympische Spelen deelnam en drie keer Europees kampioen werd, was er geen sprake van een topsportregeling. Men was niet onwelwillend, maar het was nogal afhankelijk van de docent die je trof. Het was soms best lastig die combinatie, maar terugkijkend was het vooral heel erg leuk. Je moet het gewoon doen. En net zo min als je in je sport concessies doet, moet je ook geen concessies doen aan de inhoud van je studie, aan de stof. Maar wel aan de regels daaromheen! de reden om voor VUmc te kiezen. Nog drie tentamens en dan heb ik mijn bachelor. Dat is me gelukt door goed te plannen en zelf op mensen af te stappen. Ik overleg in een vroeg stadium met de studieadviseur, de studiecoördinator, de docenten. Wat kan ik doen ter vervanging van een tutorgroep of practicum? En ik ben heel blij dat colleges tegenwoordig worden opgenomen. Verder is het een kwestie van veel zelfstudie en discipline. Tijdens de coschappen zal het lastiger zijn. Maar ik wil wel door gaan met hockey en ook de spelen van Rio meemaken over vier jaar. Topsport brengt zoveel, zulke mooie dingen. En ik leer heel veel: in teamverband werken, communiceren, discipline opbrengen. Een goede carrière als arts vind ik heel belangrijk, maar die kan wat mij betreft ook een paar jaar later beginnen. Eva Lubbers (20), tweedejaars bachelor, Nederlands estafetteteam 4 x 100 meter hardlopen tijdens de Olympische Spelen in Londen (zesde plaats), zilver op de EK 2012 Als je een doel wilt bereiken in je sport en je gaat ervoor, moet dat ook kunnen in je studie. Als ik klaar ben met mijn sport, heb ik nog een heel leven voor me. Dan is het fijn met iets verder te gaan wat ik ontzettend leuk vind. Het is belangrijk om ook een maatschappelijke carrière te hebben. De topsportregeling helpt deuren te openen, sommige docenten zijn bereid met me mee te denken en dat is af en toe ook nodig. Ik heb bijvoorbeeld nog twee tentamens open staan, omdat ik op trainingsstage was op Tenerife en meedeed aan de EK in Helsinki. De herkansingen waren tijdens de Olympische Spelen. Mijn voorstel is om ze in het najaar te mogen doen. Dan ben ik vooral aan het trainen en zijn er geen wedstrijden. De communicatie met de examencommissie zou wat mij betreft wel wat directer en efficiënter mogen. Ik moet vaak lang wachten op uitsluitsel.

13 i.o. september ESSAY ERvaRingSdESkundigEn, ESSEnTiEEl voor kennis OvER ziektebeelden Volgend jaar is het tien jaar geleden dat werd gestart om samen met ervaringsdeskundigen lessen en trainingen aan hulpverleners in de psychiatrie te geven. Ervaringsdeskundigen zijn mensen die zelf te maken hebben gehad met een psychiatrische aandoening en die deze ervaringen en kennis met lotgenoten hebben gebundeld tot ervaringskennis. DOOr ap de REE IllUStratIe marenthe OTTEn T oen ik startte met het geven van lessen en trainingen samen met ervaringsdeskundigen wist ik eigenlijk niet goed waaraan ik begon. Nu vele trainingen later kijk ik terug op een periode als docent, trainer en vooral als mens die me heeft verrijkt en die ik voor geen prijs zou willen missen. In de afgelopen jaren heb ik gemerkt dat ik geen les over psychiatrische aandoeningen wil geven zonder de aanwezigheid van een ervaringsdeskundige. Ik heb hiervoor drie belangrijke redenen. In de eerste plaats vind ik dat de medische kennis bij de behandeling van psychiatrische aandoeningen een te grote waarde heeft en dat de status van ervaringskennis onvoldoende wordt erkent. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat aandacht voor ervaringskennis binnen de psychiatrie van recente datum is. Ervaringskennis gaat onder andere over sterke emoties als angst, eenzaamheid, schuld en schaamte, die psychiatrische aandoeningen losmaken. Ook de reactie van de buitenwereld wordt hierbij betrokken. Het is echter een kenmerk van onze cultuur om meer waarde toe te kennen aan kennis dan aan emotie. Ook het stigma van vreemd, raar en buitenissig dat soms aan psychiatrische aandoeningen kleeft maakt dat ervaringskennis minder serieus wordt genomen. De verdachte hoek waaruit ervaringskennis komt, maakt het lastig om er een positieve status aan te geven. Op het moment dat ervaringskennis in de context van een cursus of training wordt geplaatst, verandert dit. Zoals een van mijn cursisten het tijdens een evaluatie zei: Veel van wat de ervaringsdeskundige vandaag verteld heeft hoor ik ook van cliënten op de afdeling waar ik werk. Ik merk bij mijzelf dat ik er nu toch op een andere manier naar luister. Cliëntenfeedback De tweede reden heeft te maken met het gebruik en belang van cliënten-

14 14 i.o. september 2012 feedback. De afgelopen jaren is daarvoor terecht meer aandacht gekomen. Daarmee is de rol van cliënt groter geworden dan alleen het object van zorg te zijn. Echter bij sommige psychiatrische aandoeningen kunnen cliënten zich soms moeilijk uiten. Een psychiatrische crisis kan samengaan met verwardheid in het denken, een storm van gedachten in het hoofd of het ontbreken van de energie om zelfs één woord uit te spreken. Dit maakt het lastig om aan te geven wat je wel en niet bevalt aan de aangeboden zorg. Een van de ervaringsdeskundigen verwoordde het bij een training als volgt: Ik was weer eens opgenomen. Die verdomde draaikolk vol van schuldgevoelens had mij helemaal naar beneden gezogen. Ik kreeg geen been uit bed en zelfs de kracht om te spreken ontbrak mij. een van de verpleegkundigen kwam als hij dienst had een kwartiertje op een stoel naast mijn bed zitten. Hij sprak bijna niet, hoogstens een paar woorden. Dit ondersteunde mijn herstel, want ik voelde mij gezien in mijn lijden en het verdreef ook voor even mijn gevoelens van totale eenzaamheid. Volgens mij is het voor hulpverleners van belang om het grote effect van deze schijnbaar minimale interventie terug te horen. Het is duidelijk dat de ervaringsdeskundige op dat moment niet in staat was om deze feedback te geven. Het inzetten van dit ervaringsverhaal tijdens een training biedt de kans om dit alsnog te doen en als hulpverlener hiervan te leren. De angst en wanhoop die vaak samengaat met een crisis van de psyche kan mensen in een afhankelijke positie brengen. In verhalen van ervaringsdeskundigen hoor ik vaak terug dat mensen zich gerustgesteld voelen als ze eenmaal hulp krijgen. En men is voorzichtig met het geven van kritiek op de aangeboden hulp uit angst dat deze weer wordt ingetrokken. Cliënten ontvangen liever zorg die niet helemaal past dan totaal geen zorg. In een training of cursus speelt deze factor niet en kan de ervaringsdeskundige vrijuit spreken. Herstelbevorderend Ik heb door de jaren heen gemerkt dat de inzet van ervaringsdeskundigen hun herstel bevordert. Dat is de derde reden waarom ik cursussen en trainingen met ervaringsdeskundigen geef. Het is moeilijk voor mij om goed te verwoorden maar alle ervaringsdeskundigen waarmee ik heb samengewerkt zijn door de tijd heen steviger en zelfbewuster geworden. Het herstelconcept van de cliëntenbeweging legt veel nadruk op het maken van je eigen verhaal, buiten de kaders van hoe de psychiatrie over jou denkt om. Dit heeft volgens hen een herstellend effect. Ik vind dat de cliëntenbeweging daar een goed punt heeft.! Over de auteur Ap de Ree (1963) is opgeleid als b-verpleegkundige en docent verpleegkunde. Hij is praktijkopleider bij GGZ ingeest en verzorgt daarnaast de trainingen Tijd voor Herstel en Psychopatholgie & Bejegening. twee werkvormen dialoog graag maak ik gebruik van de dialoog als werkvorm wanneer ik een cursus over een specifiek psychiatrisch ziektebeeld geef. ik vraag de cursisten eerste wat zij al weten over dit ziektebeeld. dat kan gaan over wat zij gelezen hebben, gehoord hebben van collega s of wat er tijdens hun opleiding aan kennis is aangereikt. in korte steekwoorden schrijf ik dat wat er genoemd wordt op een flap. daarna vraag ik de ervaringsdeskundige om een aantal van deze punten uit te kiezen en hierover met de groep in gesprek te gaan. deze werkvorm geeft ruimte aan het cliëntperspectief en de kans om tot een wederzijdse uitwisseling te komen. intervisie een andere favoriet van mij is het verzorgen van een intervisie aan een team samen met een ervaringsdeskundige. de intervisie bestaat uit de volgende onderdelen: het inbrengen van een probleem, een vragenronde, een ronde met gedachten en ideeën en we sluiten af met de feedback van wie het probleem heeft ingebracht. bij het inbrengen van het probleem vragen we het team om een situatie waarbij zij een moeilijkheid of impasse ervaren in het contact met een cliënt. Wij beloven geen kant en klare oplossing te bieden, maar wel dat de ervaringsdeskundige vrijwel altijd gedachten en ideeën heeft waaraan het team nog niet heeft gedacht. Wellicht klinkt dat erg zelfverzekerd, maar het is in de praktijk eenvoudig waar te maken. Veel patstellingen in contact met cliënten ontstaan namelijk door de beperkingen die het denken vanuit het medischpsychiatrisch model met zich meebrengt. maar de ervaringsdeskundigen kunnen vanuit hun specifieke achtergrond ideeën kan aanreiken, waarop het team zelf niet zou komen. Het werken met ervaringsdeskundigen heeft mij veel inzichten opgeleverd over het cliëntperspectief. zo hoorde ik veel ervaringsverhalen waarvan ik achteraf dacht: als ik dit in het begin van mijn carrière als psychiatrisch verpleegkundige had geweten, dan zou ik in een aantal situatie anders op cliënten gereageerd hebben.

15 i.o. i.o. Magazine Magazine van het van IOO het IOO januari mei

16 16 i.o. september Politici over de toekomst van zorg en onderwijs Linda VoorTman (GroenLinks) Karin straus (VVD) Tanja jadnanansing (pvda)

17 i.o. september Aan de vooravond van de verkiezingen belichten drie leden van de Tweede Kamer de programma s van hun partijen rond zorg en onderwijs: Karin Straus (VVD), Linda Voortman (Groen Links) en Tanja Jadnanansing (PvdA). DOOr liesbeth kuipers FOtO S EigEn collectie Welke verbeteringen wil uw partij doorvoeren in het medisch onderwijs? KARin STRAuS (VVD): In zijn algemeenheid vindt de VVD dat het onderwijs beter moet gaan aansluiten op de arbeidsmarkt. In het mbo zijn bijvoorbeeld werkgevers betrokken bij het opstellen van het curriculum, alhoewel dit ook nog beter kan. In het hbo/wo is op dit punt nog veel te winnen. Hierbij gaat het de VVD om zowel de aansluiting tussen vraag en aanbod, dus welke opleidingen zijn nodig om de banen die er zijn in te vullen, alsook de inhoudelijke aansluiting. De dagelijkse praktijk gaat soms verder dan in de opleidingen geleerd wordt. Daardoor leren studenten soms verouderde concepten en technieken. De nadruk zou ook veel meer moeten komen te liggen op de omgang met ouderen. Vaak valt het afgestudeerden in de praktijk erg tegen, omdat ze niet hebben leren omgaan met de ouder wordende patiënt. De stap uit het beroep is dan snel gezet. LinDA VooRTmAn (GL): We willen in de eerste plaats dat er meer artsen bijkomen, want het tekort aan artsen zal alleen maar verder stijgen. Ook het aantal opleidingsplaatsen moet dus omhoog. Je moet dan wel goed bekijken aan welke specialismen echt behoefte is. TAnjA jadnanansing (PVDA): Het tekort aan werkende mensen in de zorg moet verdwijnen. Daarom moet het werk in de zorg aantrekkelijk zijn. Wij willen investeren in opleidingen en stageplaatsen. Maar ook in carrièrepaden en functiedifferentiatie, want veel jonge verzorgenden en verplegenden verlaten op den duur de zorg vanwege beperkte groeimogelijkheden. Hoe kijken jullie aan tegen de combinatie kwaliteitsverbetering en bezuinigingen? KARin STRAuS (VVD): In juli heb ik het boekje De 10 leukste zorginitiatieven gepresenteerd. Daarin staan voorbeelden van zorginstellingen die het werk aantrekkelijker maken zonder dat daar meteen nieuwe wetgeving of extra geld voor nodig is. Echt, het bestaat. Minder regeltjes en meer empowerment van de zorgprofessionals staan hierbij centraal. De VVD wil verder de reguliere en chronische zorg dichtbij patiënten organiseren; bijvoorbeeld dat diabetesverpleegkundigen zich aansluiten bij de huisarts. Voor specialistische zorg reizen mensen dan wat verder, want wat ons betreft gaan de topklinische ziekenhuizen zich specialiseren. LinDA VooRTmAn (GL): We vinden dat alle artsen in loondienst moeten komen; dat zal tot een enorme besparing leiden. Tegelijkertijd kunnen gespecialiseerde verpleegkundigen taken van artsen overnemen; dat maakt het verpleegkundevak ook aantrekkelijker. De langdurige zorg willen we, met behulp van wijkverpleegkundigen en thuiszorgmedewerkers, meer thuis gaan organiseren. Ook zeggen we: breidt het persoonsgebonden budget uit voor chronische patiënten. Dat is niet alleen goedkoper dan de reguliere zorg. Steeds meer mensen willen hun zorg ook zelf organiseren. TAnjA jadnanansing (PVDA): Wij kiezen ervoor om te bezuinigen op de eindeloos belemmerende regeltjes en administratie. Dan kan meer tijd en geld naar waar het echt om draait: zorg voor mensen. Daarnaast willen we dat medisch specialisten onderdeel worden van de organisatie en in loondienst komen. Dat leidt niet alleen tot een grote besparing, maar ook tot betere afstemming van (keten)zorg en een betere coördinatie van investeringen en omzet. Een werkgroep adviseert om artsen in opleiding tot specialist een eigen bijdrage te laten beta-

18 18 i.o. september 2012 len van gemiddeld euro per opleidingsjaar. Hoe staat u daartegenover? KARin STRAuS (VVD): Geneeskunde opleidingen zijn de duurste opleidingen in Nederland. Toch betaalt de student hier hetzelfde collegegeld als bij een minder dure opleidingen. De rest wordt betaald door de overheid. Bij studenten is niet bekend dat de kosten voor hun opleiding zo hoog zijn en dat ze dit bedrag in principe van de overheid krijgen. Een opleiding is een investering in je toekomst. Daar mogen we als overheid wel iets voor terugvragen. Daarom wil de VVD een sociaal leenstelsel invoeren. Niet alleen voor de geneeskundeopleiding, maar voor alle opleidingen. Elke student komt dan in aanmerking voor een lening onder heel gunstige Linda VoorTman (GroenLinks) Wij zijn tegen een eigen bijdrage. Dan is de studie alleen toegankelijk voor studenten met rijke ouders. voorwaarden, dus een lage rente en een soepel aflossingsregime. De langstudeerboete en de bijverdiengrens kunnen met het sociaal leenstelsel vervallen. LinDA VooRTmAn (GL): Wij zijn tegen de eigen bijdrage. Want een groot aantal artsen verdient veel, maar dat geldt ook voor onder meer economen en juristen. En er is al een tekort aan artsen; als je dan ook nog zo n enorme eigen bijdrage invoert, dan zal dat tot nog minder artsen leiden en is de studie geneeskunde alleen nog toegankelijk voor studenten met rijke ouders. Als ze eenmaal afgestudeerd zijn en een goed salaris hebben, kun je best kijken of mensen via de belasting een deel van hun studie weer kunnen terugbetalen naar rato van hun inkomen. TAnjA jadnanansing (PVDA): De PvdA is tegen deze eigen bijdrage per studiejaar is exorbitant veel en niet wenselijk. Wij willen voor alle studenten het sociaal leenstelsel invoeren, waarbij studenten hun studiebeurs lenen en de lening na hun studie naar draagkracht terugbetalen. Na vijftien jaar wordt een eventuele restschuld kwijtgescholden. De aanvullende beurs voor kinderen van minder draagkrachtige ouders blijft gewoon een gift. Op voorstel van Edith Schippers (Volksgezondheid, VVD) wordt de loting voor de studie geneeskunde afgeschaft. Eens? KARin STRAuS (VVD): Ja, wij geven een voorkeur aan selectie aan de poort. Op motivatie en op kwalificaties. Uit onderzoek blijkt dat de uitval van studenten in de opleiding geneeskunde 2,6 keer zo klein is bij studenten die geselecteerd zijn dan bij studenten die via loting binnenkomen. Want je kijkt beter naar wat er in potentie bij een persoon aanwezig is. Universiteiten moeten deze selectie zelf organiseren. Met hun profiel kunnen ze zich dan ook onderscheiden van andere universiteiten. LinDA VooRTmAn (GL): Ja, de keuze voor een studie geneeskunde moet bij de Tanja jadnanansing (pvda) Ik heb mij als kamerlid altijd verzet tegen de langstudeerboete en dat blijf ik doen. persoon zelf liggen. Maar je moet aankomende studenten wel goed op voorbereiden. Veel geneeskundestudenten willen bijvoorbeeld kinderarts worden. Vooraf moeten zij dus weten hoeveel kinderartsen, ouderenartsen etc. er nodig zijn en wat de kans is dat ze het specialisme van hun dromen kunnen doen. TAnjA jadnanansing (PVDA): Ja, wij willen af van de kunstmatige schaarste onder specialisten en dus van de numerus fixus voor de studie geneeskunde. Veel studenten, ook geneeskundestudenten, stoppen tussentijds met hun opleiding of kiezen voor een andere. Dat kost tijd en geld. De PvdA wil daarom inzetten op matching : bijvoorbeeld via een intakegesprek aankomende studenten erachter laten komen of het een geschikte studie voor hen is, zodat zij direct de juiste studiekeuze maken.

19 i.o. september Een stuurgroep heeft geadviseerd drie beroepsprofielen in te voeren: de hbo-verpleegkundige, de mbo-zorgkundige en de hbo-verpleegkundig specialist. Goed idee? KARin STRAuS (VVD): Het is heel goed dat de beroepsgroep zelf hier voorstellen voor gedaan, maar ik heb begrepen dat die discussie nog niet beëindigd is. De VVD is voor taakherschikking, omdat we denken dat het de kwaliteit van de zorg ten goed komt en er zo ook meer loopbaanperspectief komt voor verzorgenden en verpleegkundigen. Ik hoor graag de uitkomst van de discussie van de beroepsgroep zelf om te beoordelen of het de beroepsprofielen moeten worden zoals die nu zijn voorgesteld. LinDA VooRTmAn (GL): Het is heel goed dat de beroepsgroep zelf met nieuwe profielen is gekomen. Het is ook logisch dat je een duidelijk onderscheid wilt aanbrengen tussen een verpleegkundige en zorgkundige; zelfs Kamerleden weten lang niet altijd het verschil. Met deze profielen is er ook een grotere kans op carrièremogelijkheden. Ik hoor wel dat er discussie is over de term zorgkundige en ik wil graag horen wat de bezwaren zijn. Mbo-ers moeten vooral niet het idee krijgen dat zij bepaalde taken straks niet meer mogen uitvoeren. We hebben straks ook veel mbo-ers nodig. TAnjA jadnanansing (PVDA): Het is natuurlijk prima als de beroepsgroep zelf aangeeft hoe zij de beroepsprofielen het liefst zien ingevuld. Wel moet er extra aandacht komen voor de opleidingsvraag van mbo-ers. Ik heb iedere woensdagavond in de Tweede Kamer een pizzasessie waarbij jongeren mij vertellen over wat er goed gaat en beter kan in het onderwijs. Onlangs gaf een groep mbo-ers aan dat zij geen handvatten krijgen voor de omgang met de steeds meer eisende patiënten. Staatssecretaris Zijlstra (Onderwijs, VVD) wil mbo-ers de mogelijkheid geven in te stromen in verwante hbo-opleidingen en universiteiten zelf laten bepalen of een hbo-propedeuse geldt als toegangsbewijs. Wat vindt u daarvan? KARin STRAuS (VVD): Vooral voor mbo-ers moeten de doorstroommogelijkheden verbeteren. De VVD zou graag meer Associate Degrees willen zien: een korte hbo-opleiding, waarin je kunt instromen na het mbo en die meer gebruik maakt van werkervaring. De beroepspraktijk staat daar open voor, zeker waar het zij-instromers betreft. LinDA VooRTmAn (GL): Alle mensen moeten de mogelijkheid krijgen een zo hoog mogelijke opleiding te volgen. Als mensen er gedurende hun hbo-studie achter komen dat het ze gemakkelijk afgaat en zich verder willen ontwikkelen, zouden de universiteiten ze met open Karin straus (VVD) Vooral voor mboers moeten de doorstroommogelijkheden verbeteren. armen moeten ontvangen. Maak het ze dan wel gemakkelijk door vrijstellingen, zodat ze vakken niet dubbel hoeven te doen. TAnjA jadnanansing (PVDA): Iedereen in Nederland moet het beste uit zich zelf kunnen halen. Daarom wil de PvdA in het hbo het aanbod van Associate Degree-programma s uitbreiden zodat studenten vanuit het mbo gemakkelijk kunnen doorstromen. De toegang tot de universiteit met een hbo-propedeuse moet blijven voor hbostudenten die tot meer in staat zijn. Het is onwenselijk dat universiteiten dit zelf gaan bepalen zoals Zijlstra wil; daardoor ontstaat willekeur. Als het aan dit kabinet ligt, gaat vanaf het jaar de langstudeerboete gelden van 3000 euro voor elk jaar dat je langer studeert dan je bachelor of master duurt. Bent u het daarmee eens? KARin STRAuS (VVD): Als het sociaal leenstelsel zoals wij dat voorstellen, wordt ingevoerd, dan vervallen wat ons betreft de langstudeerboete en ook de bijverdiengrens. Het is dan aan de student zelf om keuzes te maken hoe de studietijd ingericht wordt. LinDA VooRTmAn (GL): In de kamer hebben we ons op alle mogelijke manieren tegen die langstudeerboete uitgesproken. Het is al niet eerlijk voor mensen die zij-instromen; hen straf je als zij weer en dus langer studeren. En al helemaal niet voor de bestaande studenten: als zij langer studeren, kost ze dat 3000 euro terwijl ze dat niet wisten toe ze begonnen. Echt heel erg. TAnjA jadnanansing (PVDA): Ik heb mij als Kamerlid altijd verzet tegen de langstudeerboete en dat blijf ik doen. Uit recent onderzoek blijkt wat ik al langer wist: alleen maar snel afstuderen zorgt niet voor betere studenten. Belangrijke werkgevers vinden persoonlijke ontwikkeling, investeren in een netwerk en verder kijken dan je neus lang is, minstens zo belangrijk.

20 Advanced airway management training in Amsterdam is Hulp al onderweg?