VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD

Transcriptie

1 STUK 613 ( ) Nr.1 VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING FEBRUARI 2016 VRAGEN OM UITLEG - VRAGEN Commissie voor Onderwijs en Vorming van woensdag 24 februari 2016 INTEGRAAL VERSLAG Hebben aan de werkzaamheden deelgenomen: Vaste leden: mevrouw Liesbet Dhaene, ondervoorzitter, de heer Paul Delva Plaatsvervanger: de heer Jef Van Damme Ander lid: mevrouw Carla Dejonghe Verontschuldigd: de heer Bruno De Lille, voorzitter, en mevrouw Khadija Zamouri 1408

2 - 2 - INHOUD 1. Vragen om uitleg (R.v.O., art. 60) - Vraag om uitleg van de heer Jef Van Damme aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de eindtermen voor zwemmen in het basisonderwijs - Vraag om uitleg van mevrouw Liesbet Dhaene aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de conclusies van de denktank De Vrijdaggroep m.b.t. het Brussels onderwijs - Vraag om uitleg van de heer Bruno De Lille aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken over de stand van zaken van het M-decreet en de gevolgen voor de leerlingen en het Brussels onderwijs 2. Vragen (R.v.O., art. 59) - Vraag van de heer Dominiek Lootens-Stael aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken betreffende de aanpassing van de examenkalender aan islamitische feestdagen - Vraag van de heer Paul Delva aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken over de studies naar bidiplomering

3 Vragen om uitleg (R.v.O., art. 60) Vraag om uitleg van de heer Jef Van Damme aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de eindtermen voor zwemmen in het basisonderwijs De heer Jef Van Damme (sp.a): Collega Bruno De Lille stelde in december 2015 een vraag over hetzelfde onderwerp, waar u uitgebreid op antwoordde. Uit de cijfers die u ter beschikking stelde, blijkt dat door een schrijnend tekort aan zweminfrastructuur de helft van de Nederlandstalige leerlingen in Brussel de eindtermen voor zwemmen niet haalt. Bij een bevraging, die vorig jaar plaatsvond, lieten 37 van de 73 Nederlandstalige lagere scholen weten dat hun leerlingen de eindtermen voor zwemmen niet halen. Hiervoor werden verschillende redenen genoemd. De afstand tot het zwembad, de grote niveauverschillen tussen groepen en het enorm infrastructuurprobleem, vormen de belangrijkste hinderpalen voor onze Brusselse scholen. In sommige gevallen bestaat de infrastructuur wel maar is het zwembad overbezet en kunnen niet alle scholen uit de buurt er terecht. Er wordt weinig, of zelfs niet geïnvesteerd in nieuwe zwembaden in Brussel. Het is zeer onwezenlijk dat in 2016 kinderen niet kunnen zwemmen als ze afzwaaien in het basisonderwijs omdat ze geen zwemlessen kunnen volgen wegens de onmogelijkheid voor de scholen om de zwemlessen aan te bieden. Veel scholen trachten creatieve oplossingen te vinden door bijvoorbeeld uit te wijken naar andere zwembaden verder uit de buurt. Maar ook dat is moeilijk omdat alle zwembaden niet alleen de Brusselse, maar ook die in de rand geen plaats meer hebben. Bovendien brengen de verplaatsingen naar zwembaden die verder van de school liggen extra kosten mee, die de scholen vaak noodgedwongen doorrekenen aan de ouders. Andere scholen verminderen dan weer het aantal zwemlessen, van 1 keer per week, tot 1 keer om de twee weken of zelfs om de maand. Ik zie dat in de school waar mijn zoontjes schoollopen. Op die manier leert een kind niet zwemmen. Hoe treedt in dit geval de inspectie op bij een doorlichting? Wat gebeurt er als de eindtermen voor zwemmen niet gehaald worden? Welke gevolgen koppelt de inspectie daar aan? Zit de kans erin dat kinderen dan geen diploma krijgen? Ik kan me moeilijk voorstellen dat dit het geval zou zijn. Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Uw collega Bruno De Lille stelde eind vorig jaar enigszins dezelfde vraag. Sedertdien is noch de situatie, noch het antwoord op de vraag, gewijzigd. In 2014 stelde de algemene directie Onderwijs en Vorming van de VGC de scholen van het Nederlandstalig onderwijs een aantal vragen over het schoolzwemmen. Voor de lagere school gaven 37 van 73 respondenten op een totaal van ongeveer 135 basisscholen, toen aan de eindterm niet te behalen. De voornaamste redenen die hierbij werden vermeld, waren de afstand naar het zwembad (gemeten in onderweg-tijd ) en de grote niveauverschillen in de klasgroepen.

4 - 4 - Wanneer inderdaad blijkt dat de eindterm zwemmen niet bereikt wordt, is dit op zich nog geen doorslaggevend gegeven voor de onderwijsinspectie. Het vakgebied lichamelijke opvoeding wordt, gelukkig, in zijn totaliteit bekeken. Dus niet elke eindterm moet worden afgevinkt om de beoordeling positief te krijgen. De onderwijsinspectie geeft aan rekening te houden met contextgegevens en de inspanningen die door de school worden geleverd. Zij adviseren scholen bijvoorbeeld om met één leerjaar te gaan zwemmen indien het niet met alle leerjaren lukt. Eind 2014 werd trouwens een nieuwe definitie van kunnen zwemmen ontwikkeld. Anders dan vroeger is hierbij de aandacht van het technische zwemmen verschoven naar watergewenning, veilig bewegen en overleven in het water. Bij mijn weten was dat ook de omschrijving van de eindterm toen ik nog les gaf. De nieuwe zwembrevetten, die eind 2015 hun intrede deden, sluiten aan bij de principes van deze nieuwe definitie. De onderwijsinspectie zal het niet bereiken van de eindterm zwemmen, aldus nooit als enige reden hanteren om een getuigschrift te weigeren. Dit wil uiteraard niet zeggen dat er geen probleem is. Indien we willen dat de scholen de eindtermen voor zwemmen behalen, is het essentieel dat ze gebruik kunnen maken van de noodzakelijke infrastructuur. Net zoals in het capaciteitsverhaal van ons onderwijs, kan ook op het vlak van sportinfrastructuur, en in het bijzonder zwembaden, de VGC niet alle noden lenigen. Ook de gemeenten en de Vlaamse en Franse Gemeenschap hebben hierin een grote verantwoordelijkheid. Van de verschillende gemeentelijke zwembaden zijn er al enkele gerenoveerd en in de volgende jaren zullen er nog zwembaden de deuren tijdelijk sluiten voor een grondige renovatie. De VGC investeerde intussen ruim 1 miljoen euro in het toekomstig zwembad (met instructiebad) van de VUB. Dit zwembad wordt nu reeds intensief gebruikt door heel wat omliggende basisscholen. Voorlopig is het ook nog wachten op het globaal sport-infrastructuurplan van Vlaams minister Muyters. De Vlaamse Regering besliste wel om in afwachting een ad hoc oproep te lanceren (richt zich tot alle Vlaamse publieke besturen o.m. gemeentebesturen en provinciebesturen, de VGC, intercommunales en andere publieke samenwerkingsverbanden) om op korte termijn te kunnen reageren op de zwembadproblematiek door het toekennen van een éénmalige investeringssubsidie aan lokale en bovenlokale initiatiefnemers. Collega Pascal Smet ging zich daar alvast over ontfermen. En uiteraard verwacht en hoop ik dat er (nog) meer wordt samengewerkt tussen gemeenten op het vlak van het beheer van gemeentelijke zwembaden. De meeste gemeenten hebben 1 zwembad, behalve de stad Brussel die er meerdere heeft en heel wat expertise in huis heeft qua beheer. Sterkere samenwerking tussen de gemeenten zou kunnen leiden tot een snellere vooruitgang van de renovaties inzake zwembadinfrastructuur. De heer Jef Van Damme (sp.a): Ik dank u voor uw volledig antwoord. Ik onthoud dat de eindtermen lichamelijke opvoeding globaal worden geëvalueerd en dat zwemmen er één van is. Belangrijk is te weten dat het niet behalen van de eindtermen voor zwemmen geen invloed heeft op de diploma-uitreiking. Veilig kunnen bewegen in het water op jonge leeftijd, het blijft een probleem. ***

5 - 5 - Vraag om uitleg van mevrouw Liesbet Dhaene aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de conclusies van de denktank De Vrijdaggroep m.b.t. het Brussels onderwijs Mevrouw Liesbet Dhaene (N-VA): Vorige week verschenen de conclusies van de denktank De Vrijdaggroep over het Brussels onderwijs. Deze Vrijdaggroep pleit voor meer samenwerking tussen de Nederlandstalige en de Franstalige scholen die dezelfde campus delen, bijvoorbeeld met het oog op het gezamenlijk gebruik van de sportzaal of het gezamenlijk organiseren van een buurtfeest. Volgens hen zouden verschillende regels deze samenwerking in de weg staan. De Vrijdaggroep vindt dat het onderwijs in Brussel de tweetaligheid in het gewest moet weerspiegelen. Hoe willen ze dat bereiken? Verwijzend naar het Catalaans onderwijsstelsel pleiten ze voor een tweetalig onderwijsstelsel. De Vrijdaggroep wil de meertaligheid van de Brusselse leerlingen bekomen. Hoe willen ze dit bereiken? Het lijkt hen ook interessant om een derde onderwijstaal in te voeren voor bepaalde vakken: Engels, Arabisch, Turks, Lingala, noem maar op. Want daarmee moet het mogelijk zijn om de schoolachterstand van sommige leerlingen te beperken. Daarnaast klaagt de Groep aan dat het moeilijk is om als anderstalige leerkracht in het Nederlands- of Franstalig onderwijs aan de slag te gaan. De Groep pleit daarom voor de uitwisseling van taalleerkrachten. Tenslotte wil De Vrijdaggroep een betere kennis van de werkelijkheid van de hoofdstad bij de onderwijzers die hier lesgeven bekomen. Ik kende de Vrijdaggroep niet. Op de website omschrijven ze zichzelf als een twintigtal geëngageerde denkers en doeners die zich bezinnen over de uitdagingen van morgen. Altijd goed als de jeugd geëngageerd is en zich bezint. Ik vraag me wel een beetje af of ze zich in het kader van deze analyse misschien niet wat meer hadden moeten bezinnen en misschien ook bij wat meer bronnen die een wat ruimer spectrum van standpunten vertegenwoordigen. Ik ben het eens met hun uitdagingen van morgen: meer samenwerking tussen de Nederlandstalige en Franstalige scholen die dezelfde campus delen, twee- en meertaligheid bij de Brusselse leerlingen, uitwisselingen van leerkrachten van het Nederlandstalig en het Franstalig onderwijs in Brussel. Volgens mij zijn de Vlaamse leerkrachten die in Brussel lesgeven juist door in Brussel les te geven experten in de kennis over de Brusselse werkelijkheid. Ik vind de suggestie dat Brusselse leerkrachten de Brusselse realiteit niet zouden kennen eerlijk gezegd een slag in het gezicht van de vele leerkrachten die zich dagelijks in Brussel inzetten in een zeer complexe onderwijsomgeving. Het zal jullie niet verwonderen dat ik het volledig oneens ben met de wijze waarop de Vrijdaggroep denkt de andere lovenswaardige doelstellingen te bereiken. In het Nederlandstalig onderwijs worden leerlingen tweetalig omdat ze de onderwijstaal moeten aanleren. Dat is niet voor elk kind een even succesvol verhaal. Hoe mooi het ook klinkt, les krijgen in een onderwijstaal die niet je moedertaal is, is niet voor elk kind evident. Uit de

6 - 6 - onderwijsspiegel blijkt duidelijk dat om die kinderen juist in staat te stellen de leerdoelen te bereiken en om de schoolachterstand terug te dringen er juist meer ingezet moet worden op het Nederlands. Het Nederlandstalig onderwijs in Brussel tweetalig maken, impliceert juist minder tweetaligheid van de leerlingen in het Nederlandstalig onderwijs, dus het omgekeerde van wat de leden van de Vrijdaggroep juist willen bereiken. Het invoeren van een derde onderwijstaal is misschien wel interessant, maar alleen in theorie. Aan de andere kant wordt in het Franstalig onderwijs niet ingezet op Nederlands als tweede taal. Immersiescholen, waarbij een groot deel van het curriculum in het Nederlands wordt gegeven, zijn relatief het minst aanwezig in Brussel, waar de vraag én de nood eigenlijk het hoogst is. Klopt het dat de huidige regelgeving een gezamenlijk gebruik van infrastructuur (zoals de sportzaal) verhindert en dat men ook geen gezamenlijke activiteiten kan organiseren (zoals een schoolfeest), zonder het risico van subsidies te verliezen? Zo ja, welke initiatieven neemt de VGC met het oog op een betere samenwerking tussen scholen die dezelfde campus delen? Wat is de stand van zaken in het kader van de overeenkomst tot uitwisseling van leerkrachten tussen het Nederlandstalig en het Franstalig onderwijs in Brussel, gesloten tussen Vlaanderen en de Franse gemeenschap? Hoeveel leerkrachten die in Brussel in het onderwijs werken, maken momenteel gebruik van een Brusselpremie? Hoeveel leerkrachten die in Brussel in het onderwijs werken, wonen ook effectief in Brussel? Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Scholen in Brussel, zowel Franstalige als Nederlandstalige, zijn onderworpen aan de Belgische taalwetgeving, met name de onderwijstaalwet uit 1963 en de bestuurstaalwet uit Vanuit de Vlaamse overheid is gesteld dat gemeenschappelijke activiteiten, zoals schoolfeesten, de basiserkenning en - subsidiëring van een school niet in de weg staan. Met andere woorden: als een Nederlandstalige school en een Franstalige school samen een schoolfeest organiseren, zal de Nederlandstalige school nadien zijn erkenning (en subsidies) niet verliezen. Andere overheden zoals de VGC en de gemeenten beschikken over specifieke verordeningen en reglementen waarin een eigen en specifiek kader wordt gemaakt voor de toekenning van subsidies. Het bouwen van nieuwe gedeelde infrastructuur vormt geen probleem voor de subsidiëring vanuit AGION, het Agentschap voor Infrastructuur voor het gesubsidieerd Nederlandstalig onderwijs. Wel wordt het subsidiebedrag afgestemd op het gebruiksaandeel van het Nederlandstalig onderwijs. Een nieuwe turnzaal, die voor 20% van de schooltijd door de Nederlandstalige school wordt gebruikt, kan bijvoorbeeld voor een aandeel van 20% van de totale kostprijs in aanmerking komen voor subsidies vanuit AGION. Ook de VGC heeft met haar eigen onderwijsinstellingen ervaring met gedeeld gebruik. Zaveldal was jarenlang gehuisvest in een gedeelde campus en ook de campus Kasterlinden werd lange tijd gedeeld met de Franstaligen. COOVI en CERIA zijn nog steeds gehuisvest op dezelfde campus en werken zowel qua infrastructuur, uitrusting als voor de uitwisseling van expertise vaak samen. De VGC neemt ook zelf initiatieven met het oog op een samenwerking.

7 - 7 - Er wordt binnen de Brede Scholen soms samengewerkt met Franstalige organisaties of partners. Vanuit de gemeenten worden er vaak initiatieven opgezet om Nederlandstalige gemeentescholen te laten samenwerken met Franstalige gemeentescholen. Voorbeelden hiervan zijn activiteiten in het Frans voor Nederlandstalige kinderen in de naschoolse opvang (in Jette en Vorst), of gezamenlijke activiteiten voor kinderen van Frans- en Nederlandstalige scholen (in Jette). Er is ook een occasionele samenwerking met een immersieschool (Sint- Gillis). Vanuit de VGC wordt gewerkt aan een traject om leerkrachten te vormen die in de onderwijssystemen van beide gemeenschappen aan de slag kunnen. Voor de stand van zaken rond de uitwisseling van leerkrachten tussen het Nederlandstalig en Franstalig onderwijs volgens de overeenkomst tussen de Franstalige en Vlaamse gemeenschap, verwijs ik naar het antwoord van Vlaams minister Hilde Crevits op een schriftelijke vraag in februari In het verleden werden tussen de drie gemeenschappen in België een aantal samenwerkingsakkoorden op het vlak van onderwijs afgesloten. Op het vlak van uitwisseling van leerkrachten is met de andere gemeenschappen overeen gekomen om hiervoor te werken binnen de bestaande regelgeving. Dit wil in concreto zeggen dat een leerkracht uit het Vlaams onderwijs die in het Franstalig onderwijs les wil geven hiervoor een verlof wegens opdracht (detachering met terugbetaling) kan vragen. Op deze manier behoudt de leerkracht in kwestie zijn statutaire rechten en salaris (dat dan wordt terugbetaald door de andere gemeenschap). De Vlaamse administratie geeft aan dat er tot hiertoe voor het schooljaar geen enkele leerkracht is gedetacheerd naar een Franstalige school. Heel recentelijk werd wel één aanvraag ingediend. Er zijn uiteraard ook andere samenwerkingsvormen mogelijk: een leerkracht die verlof zonder wedde neemt om in een ander onderwijsstelsel aan de slag te gaan, of praktische afspraken tussen scholen om leerkrachten uit te wisselen voor enkele lesuren. Scholen zijn evenwel niet verplicht om deze samenwerkingen te melden aan de Vlaamse Gemeenschap. Deze samenwerkingsvormen worden dus niet geregistreerd. Op uw vraag over de Brusselpremie kan ik beknopt antwoorden. De Brusselpremie voor leerkrachten die in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel tewerkgesteld zijn, werd als idee naar voor geschoven vanuit de Rondetafel Conferentie Nederlandstalig onderwijs in Brussel uit De Vlaamse overheid heeft deze premie echter nooit ingevoerd. Deze vraag is aan Nederlandstalige kant - dus zonder voorwerp. Tot slot vroeg u hoeveel leerkrachten die in Brussel in het onderwijs werken ook effectief in Brussel wonen. Globaal genomen woont 9% van de leerkrachten uit het Nederlandstalig basis- en secundair onderwijs in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. 26% woont in de Rand rond Brussel. Deze gegevens dateren van 2012, maar zijn redelijk stabiel doorheen het afgelopen decennium. Voor het Franstalig onderwijs in Brussel baseren we ons op cijfers uit PROF, de Franstalige tegenhanger van het magazine Klasse voor leerkrachten. In het decembernummer van 2013 stond beschreven dat van de leerkrachten die in het Franstalig onderwijs in Brussel

8 - 8 - werken, er (50,6%) in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wonen. Deze cijfers dateren ook van Mevrouw Liesbet Dhaene (N-VA): Ik dank u voor het zeer uitgebreide antwoord. *** Vraag om uitleg van de heer Bruno De Lille aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken over de stand van zaken van het M-decreet en de gevolgen voor de leerlingen en het Brussels onderwijs De heer Bruno De Lille, verontschuldigd voor deze commissievergadering, verzoekt deze vraag om uitleg te agenderen in een volgende vergadering van de Commissie voor Onderwijs en Vorming. *** 2. Vragen (R.v.O., art. 59) Vraag van de heer Dominiek Lootens-Stael aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken betreffende de aanpassing van de examenkalender aan islamitische feestdagen De heer Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang): Katholiek Onderwijs Vlaanderen heeft scholen gevraagd om bij de examenplanning rekening te houden met de ramadan. Die valt dit jaar in juni en dus tijdens de examens. Daarom vraagt het katholieke net dat scholen de zwaarste examens op maandag plannen en alles zo veel mogelijk 's ochtends concentreren. Hiermee geeft het Katholiek Onderwijs Vlaanderen toe aan de eisen en verzuchtingen van de islamitische gemeenschap. Dit soort van toegefelijkheid is ongezien en kan blijkbaar alleen maar voor de islam. Ik had graag geweten of de Nederlandstalige scholen in Brussel eveneens richtlijnen in die zin hebben gekregen? Passen zij hun agenda aan, aan de grillen van deze of gene religie? Houden zij rekening met religieuze feesten die in dit land geen officiële feestdagen zijn? Houden zij bv. ook in de refters en eetzalen rekening met islamitische religieuze feesten en voorschriften? Collegevoorzitter Guy Vanhengel: U stelt mij een vraag over het Katholiek Onderwijs Vlaanderen en over de examenregeling van scholen van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Aangezien beide betrekking hebben op Vlaamse regelgeving, moet ik verwijzen naar

9 - 9 - de debatten in het Vlaams Parlement. Vlaams minister Hilde Crevits antwoordde op de vragen over het initiatief van de katholieke onderwijskoepel om in katholieke scholen met veel moslimjongeren het examenrooster aan te passen aan de ramadan, in de plenaire vergadering van woensdag 13 januari jongsleden, het volgende: het organiseren van examens en de manier waarop examens worden geprogrammeerd, tot de vrijheid behoort van elke school, niet van koepels en van netten, maar van elke school en dat elke school in Vlaanderen maximaal rekening moet houden met de leerlingenpopulatie en moet zorgen voor een goede examenspreiding, zodat jongeren maximaal en in de beste omstandigheden hun examen kunnen afleggen. Aangezien u specifiek vraagt naar de situatie in de Nederlandstalige scholen in Brussel, vroeg ik zelf een verduidelijking aan de drie onderwijsnetten in Brussel, het vrije net (KOCB), het stedelijk en gemeentelijke net (OVSG) en GO! Scholengroep Brussel. Zij gaven mij het volgende mee: Het vrije net: Vanuit Katholiek Onderwijs Vlaanderen werd daarover geen nieuwe beleidslijn uitgevaardigd, ook niet specifiek voor Brussel. Het algemene beginsel geldt dat scholen zelf beslissen, in functie van hun opvoedingsproject, met welke elementen zij rekening houden bij de organisatie van het schoolleven. Zoals een school kan beslissen om een verlofdag te plannen op de maandag na de kermis in het dorp, zo kan een school met heel veel moslims ook beslissen rekening te houden met de ramadan bij de concrete examenplanning. Het stedelijke en gemeentelijke net: Er wordt, in functie van de ramadan, geen rekening gehouden met de planning van de examens en/of de toetsen op het einde van het schooljaar. Tenslotte, de Scholengroep Brussel van het GO!: Er zal tijdens de examenperiode geen rekening worden gehouden met de ramadan. De heer Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang): Ik weet natuurlijk dat dit niet tot de directe bevoegdheid van de collegevoorzitter behoort. De vragen worden hier gesteld omdat waakzaamheid ter zake geboden is. Het doet me plezier dat het GO! en het stedelijk en gemeentelijk onderwijsnet geen rekening houden met de ramadan tijdens de examenperiode. Het is wat verwonderlijk dat uitgerekend het katholiek onderwijs zegt dat de scholen zelf kunnen beslissen in het kader van het opvoedingsproject om verlofdagen toe te kennen en examenroosters aan te passen. Mij zou het verwonderen dat het vieren van de ramadan behoort tot het katholiek onderwijsproject. Vandaar dat enige waakzaamheid geboden is, wat mij betreft. We leven in tijden waarin een animatiefilm over de wolf en de 3 biggetjes, bedoeld voor gebruik in de scholen in Groot-Brittannië, ter discussie staat. Zeventig rechters buigen zich over de vraag of de film al dan niet mag vertoond worden in de Britse scholen, gezien de gevoeligheid van de film ten aanzien van mensen met een islamitische achtergrond. Ik denk dat het tijd is om het omgekeerde signaal te geven en te stellen dat wij ons niet hoeven aan te passen aan welke religie dan ook. Wie in een van onze onderwijsprojecten stapt, dient zich daar naar te schikken en zich aanpassen waar nodig. Vandaar mij verontrusting over het feit dat het Katholiek Onderwijs Vlaanderen een omgekeerd en verkeerd signaal geeft. Diverse overheden besteedden miljarden in pogingen om de integratie te bevorderen. Dergelijk signaal is bevorderlijk voor de integratie. Misschien kan u als collegevoorzitter een signaal geven aan het Katholiek Onderwijs Vlaanderen dat het onnodig en onnuttig is om rekening te houden met de ramadan in examenperiodes. ***

10 Vraag van de heer Paul Delva aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken over de studies naar bidiplomering De heer Paul Delva (CD&V): Reeds in het Bestuursakkoord Goesting in Brussel wordt melding gemaakt van de wens van het College om de mogelijkheden van bidiplomering te onderzoeken. Via dat systeem zou het mogelijk moeten zijn om een lerarenopleiding te voorzien waarbij toekomstige leerkrachten 50% van hun opleiding aan een Nederlandstalige instelling volgen en 50% aan een Franstalige. Op het einde van de opleiding zouden ze dan twee diploma s ontvangen, één van elke instelling. Bij het begin van dit werkjaar herhaalde de collegevoorzitter dit voornemen. Hij bevestigde dat de Erasmushogeschool Brussel samen met een Franstalige partner aan een model werkt. Het moet dus op termijn mogelijk zijn om met deze opleiding in beide onderwijssystemen aan de slag te kunnen. Het moet toekomstige leerkrachten nog specifieker voorbereiden op het lesgeven in een meertalige en grootstedelijke omgeving. Dit werkjaar zou er een samenwerkingsverband en curriculum worden uitgewerkt. Is de Vlaamse Gemeenschapscommissie de opdrachtgever voor de ontwikkeling van dit model? Welke Franstalige partner werkt hier samen met de Erasmushogeschool Brussel aan? Van de Koning Boudewijnstichting ontving de Eramushogeschool Brussel euro ter ondersteuning. Ook vanuit de VGC werden, via de post stimuleren van levenslang en -breed leren middelen voorzien in de begroting van Hoeveel? Zijn er nog subsidiërende/financieel ondersteunende partners? Welke en voor welk bedrag? Welke stappen werden er sinds het begin van het werkjaar gezet om een model voor deze opleidingsmogelijkheid te ontwikkelen? In welke fase bevindt de ontwikkeling van dergelijk model zich momenteel? Welke inhoud heeft het al? Werden er naast de twee onderwijsinstellingen nog andere Brusselse partners betrokken bij dit proces? Welke? Wanneer zal dit model concreet invulling vinden in een samenwerkingsverband en curriculum? Tussen welke partners zal dit samenwerkingsverband afgesloten worden? Collegevoorzitter Guy Vanhengel: De VGC verklaarde in haar Bestuursakkoord de trekker te willen zijn van het project een tweetalige lerarenopleiding voor Brussel en samen met het onderwijsveld de verdere concretisering te willen uitwerken. Ook het regeerakkoord van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering en de Cocof geven aan dat zij willen meewerken aan dit project. Het idee van een bidiplomering op pedagogisch vlak is dat de leerkrachten die dit traject doorlopen hebben, de twee landstalen beheersen en daardoor dichter bij de meertalige realiteit van Brussel en van de Brusselse leerlingen staan. Een leerkracht die zelf meertalig gevormd is, zal immers het meest kunnen bijdragen tot de talenkennis van onze leerlingen, om hen zo de beste kansen te geven op de arbeidsmarkt. Daarenboven vergroot een dubbel diploma de inzetbaarheid van leerkrachten in het onderwijs van beide gemeenschappen. We zitten momenteel in een cruciale fase: de Erasmushogeschool Brussel (EhB), die eerder al had aangegeven het project te willen dragen, werkte het laatste jaar aan een model om samen

11 met een Franstalige partner, de Haute Ecole Francisco Ferrer (HEFF), tot een vorm van bidiplomering te komen, binnen het bestaande decretaal kader. Het zal de vorm aannemen van een aangepaste, taalversterkende basisopleiding en een verkort aanvullend traject. Dit voorstel geniet ook de steun van het Brussels Expertisenetwerk Onderwijs (BEO) en de Universitaire Associatie Brussel (UAB). De samenwerkingsmogelijkheden rond dit dossier met de lerarenopleidingen van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), de Université Libre de Bruxelles (ULB), de hogeschool UC Leuven Limburg (UCLL) en andere onderwijsinstellingen worden verder verkend. Momenteel is het een zaak om met de bevoegde en betrokken beleidsmakers Vlaams minister Crevits, Brussels minister-president Vervoort en minister Marcourt (van de Franstalige Gemeenschap, bevoegd voor het Franstalige hoger onderwijs) tot een gedragen akkoord te komen over het ontwikkelde model. De volledige financiering van de projecten die in dit kader worden ontwikkeld, zullen het voorwerp uitmaken van verdere besprekingen tussen Gemeenschappen en het Gewest. De afstemming van het curriculum van de deelnemende onderwijsinstellingen, de toeleiding en begeleiding van studenten, enz. zullen verder worden ontwikkeld, om vanaf het schooljaar van start te kunnen gaan. U had ook vragen over de besteding van middelen daar aan. Bij mijn weten is hiervoor binnen de VGC nog geen krediet vrijgemaakt. De oefening die vanuit de beide lerarenopleidingen gebeurde, is vooral een intellectuele oefening, waarbij de regelgeving en de curricula werden bekeken en men op zoek is gegaan naar wat de mogelijkheden zijn om de samenwerking tot stand te brengen die kan leiden tot dubbele instroom en dubbele diplomering. Het is pas nadat we met de Frans Gemeenschap, de Vlaamse Gemeenschap en eventueel het Brussels Hoofdstedelijk Gewest volledig op dezelfde lijn zitten, dat we kunnen zeggen volgens welk model we zullen werken. Eens de werking wordt opgestart, zullen kredieten moeten worden voorzien. De heer Paul Delva (CD&V): Ik dank u voor uw informatief antwoord. Eén element houdt me specifiek bezig. Het is de bedoeling dat de studenten die afstuderen in dit stelsel kunnen lesgeven in beide onderwijscircuits en dat vereist perfecte tweetaligheid. De meeste studenten die aan de opleiding beginnen zullen één van beide talen beter beheersen dan de andere taal, op een aantal uitzonderingen na. Een aantal Brusselaars zal misschien perfect tweetalig zijn, maar dat zal geenszins het geval zijn voor alle studenten. Dat wordt ook niet verwacht, denk ik. Als ze aan hun opleiding beginnen, volgen ze de helft van hun lessen in taal A en de andere helft in taal B. Dat zal op zich waarschijnlijk niet volstaan om ervoor te zorgen dat die studenten perfect tweetalig zullen zijn. In een vorig antwoord had u het erover dat in het curriculum een specifieke taalgebonden opleidingsonderdeel zou vervat zitten. Ook vandaag sprak u in uw antwoord over een taalversterkend element. Ik heb ook begrepen dat er een beperkt verlengstuk zou komen ten aanzien van de basisopleiding. Heeft dat te maken met de wens om de studenten maximaal tweetalig te maken? Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Ja. De heer Paul Delva (CD&V): Daar had ik graag wat meer over vernomen.

12 Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Op dit moment kan een houder van een Nederlandstalig pedagogisch diploma lesgeven in het Franstalig onderwijs als hij/zij in de Selorexamens van het hoogste niveau slaagt. Vice versa evenzeer. Dit betekent dat in onze opvatting een lerarenopleiding wordt aangeboden waar aan het einde van de opleiding de kennis van het Nederlands en het Frans evenwaardig is, zowel mondeling als schriftelijk. Er zullen dus vakken in het Nederlands en in het Frans worden gedoceerd, ook inzake psychologie, pedagogie, didactiek Dit begint al in de basisopleiding van 3 jaar, die iets zwaarder is dan de gewone lerarenopleiding. Ons aanvoelen is dat er vraag naar is, dat er potentiële geïnteresseerden zijn die deze opleiding willen volgen. De afgestudeerden zullen zeer gegeerd zijn op de arbeidsmarkt, en dit niet enkel voor het onderwijs.