Vijfjaarlijkse evaluatie van het Rathenau Instituut: Rathenau Instituut levert goed werk

Transcriptie

1 Elke vijf jaar wordt het Instituut door een externe commissie geëvalueerd en beoordeeld op effectiviteit en doelmatigheid. Zo ook in Alle bevindingen zijn vastgelegd in het evaluatierapport Naar een hogere versnelling: evaluatie functioneren Instituut Jan Staman, directeur van het Instituut aan het woord over de inhoud en impact van deze evaluatie voor het instituut. instituut 40 maart 2007 Vijfjaarlijkse evaluatie van het Instituut: Instituut levert goed werk Het Instituut levert inhoudelijk gedegen werk en heeft een geweldige vooruitgang geboekt ten opzichte van de vorige evaluatie, vijf jaar geleden. Dat is de belangrijkste bevinding van de evaluatiecommissie. Ook internationaal is het instituut op de goede weg, vooral als het gaat om de samenwerking met het Europarlement. De contacten met de vaste Kamercommissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en de themacommissie Technologiebeleid worden zeer gewaardeerd. Verder benadrukt de commissie het belang van science system assessment en zij adviseert hiervoor extra middelen beschikbaar te stellen. Natuurlijk zijn er ook zorgpunten. Het belangrijkste is dat de evaluatiecommissie van mening is dat het instituut zou moeten werken aan een gezaghebbender positionering om nog effectiever te kunnen opereren. Dan bedoel ik niet de positionering bij de Tweede Kamer of bij experts, want die is uitstekend. Het gaat erom dat het instituut breder bekend wordt. [ > pag. 2] Participatieve methoden - 2 Radio Frequency IDentification (RFID): de praktijk is verder dan we denken jubileumjaar Instituut. Een festival en een jubileumpublicatie - 4 Nieuwe publicatie De obesogene samenleving: Zwaarlijvigen de leprozen van deze tijd? - 6 Twee promovendi binnen het Instituut - 7 Personalia Publicaties Colofon - 8 maart

2 [ < pag. 1] Concrete acties De evaluatiecommissie doet verschillende aanbevelingen, zoals het in het leven roepen van een Programmaraad die bestaat uit gezaghebbende personen. Deze Programmaraad gaat advies uitbrengen aan het bestuur. Ook wordt aanbevolen om meer contacten te leggen en uit te bouwen met leden van de Eerste en Tweede Kamer en om, via de vaste commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, verbinding te zoeken met andere vaste commissies in de Kamer. Met al deze aanbevelingen gaat het instituut aan de slag. Nieuw is ook dat het instituut nog meer zelf onderzoek zal gaan doen op het gebied van technology assessment. Ook dit is een belangrijke verschuiving die moet bijdragen aan het profileren van het instituut in de buitenwereld. We zijn druk in de weer met een communicatiestrategie en nieuw beleid voor ons corporate image. Deze weg was het instituut al ingeslagen, de evaluatie heeft hier een extra boost aan gegeven Over vijf jaar vindt er weer een evaluatie plaats. Dan hebben we te maken met een Instituut dat iedereen kent. We zullen snel en efficiënt op actuele ontwikkelingen inspelen en zowel de departementen als de Tweede Kamer geven dan een reactie op onze belangrijkste producten. Ook is dan voor iedereen duidelijk dat technology assessment en science system assessment op een natuurlijke manier bondgenoten zijn. Beide aspecten worden verwezenlijkt in een en hetzelfde traject. We leveren dan werkelijk een bijdrage aan een nieuw soort co-evolutie waarin samenleving, beleid, wetenschap en technologie elkaar op tijd weten te vinden en zo het vertrouwen in elkaar kunnen versterken. Zo moet het zijn tegen die tijd. Het rapport Naar een hogere versnelling en de kabinetsreactie op de evaluatie zijn te downloaden via de website: De instellingsbeschikking van het Instituut voorziet erin dat het instituut elke vijf jaar wordt geëvalueerd door een door de minister in te stellen commissie. Dit proces begint met een zelfevaluatie, een sterkte-zwakteanalyse die het instituut van zichzelf maakt. Op basis hiervan gaat de evaluatiecommissie aan de slag, zij interviewt talrijke stakeholders van het instituut. De bevindingen worden vastgelegd in een evaluatierapport en aangeboden aan de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Namens de regering stuurt de minister het rapport inclusief het eigen standpunt daarover door naar de Eerste en Tweede Kamer. Zover is het nu. Oudminister Van der Hoeven heeft aangegeven de meeste aanbevelingen van de evaluatiecommissie over te nemen, maar nuanceert een aantal zaken. Zo laat ze de beslissingen over extra taken en middelen over aan het huidige kabinet, dit in verband met de toenmalige demissionaire status van het kabinet. Het is de verwachting dat de Kamer een standpunt inneemt en dit terugkoppelt aan het Instituut. Participatieve methoden De Koning Boudewijnstichting en het Vlaams Instituut voor Wetenschappelijk en Technologisch Aspectenonderzoek heeft de publicatie Participatieve methoden, een gids voor gebruikers uitgebracht. Ook het Instituut heeft hieraan een bijdrage geleverd. Participatieve methoden is een toolkit voor het opzetten en sturen van participatieve projecten, bedoeld als werkinstrument. Een exemplaar is gratis op te vragen (zo lang de voorraad strekt) door een te sturen naar onder vermelding van Participatieve methoden. Van 20 tot 23 januari 2006 vond de tweede European Citizens' Convention plaats in Brussel. Tijdens deze bijeenkomst spraken deelnemers van tien burgerpanels uit verschillende Europese landen met elkaar over de ontwikkelingen in de hersenwetenschappen. Het Instituut organiseerde het Nederlandse panel. 2 maart 2007

3 Workshop RFID in the everyday life of Europeans Radio Frequency IDentification (RFID): de praktijk is verder dan we denken Sinds twee jaar houdt het Instituut zich bezig met Radio Frequency IDentification (RFID). Een van de projecten is Radio Frequency IDentification & Identity Management. In het kader van dit project vond op woensdag 24 januari de workshop RFID in the everyday life of Europeans; a citizens perspective on Ambient Intelligence plaats in het Europees Parlement in Brussel. Deze workshop werd georganiseerd door het STOA, het Scientific Technology Options Assessment Panel van het Europees Parlement. Een verslag. RFID is onschuldig, maar wel afhankelijk van wat mensen ermee doen. De technologie is te vergelijken met een mes. Je kunt er een boterham mee besmeren, maar je kunt er ook iemand mee neersteken. Met deze woorden sloot dagvoorzitter Jorgo Chatzimarkakis van het STOA Panel de workshop af. Doel was de parlementariërs te laten zien dat RFID geen technologie van de toekomst is, maar van het hier en nu. Aanwezig waren zo n vijftig Europarlementariërs, ambtenaren van de Europese Commissie, vertegenwoordigers van belangenorganisaties en het bedrijfsleven. De aftrap werd verzorgd door Christian van t Hof, senior projectmedewerker bij het Instituut met zijn presentatie: What do RFIDs tell about you? A citizens perspective on Identity Management. Van t Hof liet zien dat de op afstand uitleesbare RFID-chips worden toegepast in het openbaar vervoer, op de weg, in kantoren en op plaatsen waar entertainment een rol speelt. RFID wordt meestal toegepast als sleutel of portemonnee. Maar wat RFID nog meer kan, blijkt pas in de praktijk als de op afstand uitleesbare chips op verschillende plaatsen persoonsgegevens verspreiden. Wat vertellen deze digitale voetsporen over ons als gebruiker? Soms zijn we een trouwe klant of hardwerkende medewerker, dan weer een kwaadaardige voetbalfan of een fraudeur, terwijl gebruikers zich daar nauwelijks van bewust zijn. Nadat iedereen met beide benen op de grond was gezet over de huidige RFID-praktijken, gaf Lara Srivastava van de International Telecommunication Union (VN) in haar presentatie een beeld van de toekomst en van andere technologieën die onze omgeving slimmer maken. Ook in haar presentatie Is our environment getting smarter? Are we? stond centraal wat digitale technologieën doen met onze identiteit. Maarten Botterman, deskundige op het gebied van Europees ICT-beleid, deed tot slot verslag van de Europese consultatie rondom RFID in zijn presentatie What can the EU do for you. Uit de discussie werd duidelijk dat de experts zich ernstig zorgen maken over de bescherming van persoonsgegevens. Deze zorgen worden niet gedeeld door de gebruikers. Onwetendheid of gewenning? Parlementariër Chatzimarkakis stelde dat Europa wat technische standaarden betreft wellicht achter Azië en de Verenigde Staten aan loopt, maar wel leidend kan zijn als het gaat om ethische standaarden voor goed gebruik van RFID. Eind maart verschijnt de Special RFID: meer keuze, gemak en controle in de digitale publieke ruimte als opmaat voor het seminar RFID en Opsporing dat het Instituut op 4 april organiseert samen met ECP.nl en het RFID Platform Nederland. Begin april verschijnt het eindrapport van het project RFID & Identity Management. Meer informatie over RFID: Radio Frequency IDentification Personeelspasjes om deuren in het kantoor openen, een slim paspoort dat persoonlijke kenmerken onthoudt, de ov-chipkaart of goederen die per pallet kunnen worden gescand: RFID-chips worden op steeds grotere schaal toegepast. RFID staat voor Radio Frequency IDentification. Het gaat om een kleine chip waarvan de informatie op afstand is af te lezen en soms ook te bewerken door middel van een leesapparaat met radiofrequentie. Die lezers zijn vaak met elkaar verbonden door een netwerk met een database die registreert wie of wat zich waar, wanneer bevindt. maart

4 2006 jubileumjaar 2006 was het jubileumjaar van het Instituut: het instituut bestond twintig jaar. Ter gelegenheid hiervan is een festival Brainspotting georganiseerd en een boek gepubliceerd, Zeker weten. Een festival en een Technologiefestival Brainspotting We zijn overgeleverd aan onze hersenactiviteit. Het menselijk lichaam hangt er maar een beetje bij. Damiaan Denys, psychiater en hoofd Angst- en Dwangstoornissen UMC, spreker tijdens Digging Deep op vrijdagavond 8 december Drie dagen lang, 8 tot en met 10 december 2006, stonden de hersenen centraal op het derde Technologiefestival in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. Onze identiteit, emoties, intelligentie, oordelen, de aansturing van ons lichaam; dit alles en nog veel meer zit diep verborgen onder onze hersenpan. De fascinatie voor onze hersenkronkels zowel letterlijk als figuurlijk is groot, zo bleek maar weer eens tijdens het festival waar zo n tweeduizend bezoekers op afkwamen. Tijdens het festival hadden bezoekers de gelegenheid om lezingen en talkshows bij te wonen, films te bekijken en deel te nemen aan debatten, experimenten, IQ- en EQ-testen of de allereerste neurofeedbackparty. Kijk voor de verslagen op Brainspotting was boeiend. Ik ging alleen even kijken of het iets is en ik ben de hele dag gebleven. Ik realiseerde me niet hoeveel er te doen is in dit vakgebied. Ik was echt gefascineerd. Tijdens het festival laten niet alleen wetenschappers, maar ook diverse performers zien wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is met de hersenen. Zo brengt Ad Visser hersenen van de bezoekers van Brainspotting op vrijdagavond met geluid in de alphastaat, waardoor zij zich even volledig kunnen ontspannen. Iedereen heeft hersenen. Gezond, ziek, slim, vergeetachtig of alleen maar heel gierig. Veel bezoekers hebben zich op verschillende manieren uitgebreid met hun bovenkamer bezig gehouden tijdens lezingen, debatten, films, neurodates, test en experiment. Altijd lekker opgeruimd en georganiseerd, zó uit een doordrukstrip. Dat scheelt heel wat blunders, ergernis en stress. Professor Lex Cools haalt ons uit de droom: voor zover er een geheugenpil bestaat, werkt deze niet voor mensen met wie niets aan de hand is. Nog slimmer word je er dus niet van. Interessante kost! Ik heb het festival dan ook met veel plezier bezocht. Zoiets zou vaker moeten gebeuren. E. van den Broek, administratief medewerker A. Marres, televisieproducent Tommie zit in zijn provisorische huiskamer met een net vol elektroden op zijn hoofd. Zijn hersens worden 48 uur lang gescand, terwijl hij zijn dagelijkse handelingen uitvoert. Als geen ander weet de Britse schrijfster Susan Blackmore de vraag of we ons kunnen afvragen of we bewust zijn te problematiseren. Deze vraag is onzinnig. Wanneer ik me afvraag of ik bewust ben, ben ik het al. Maar wanneer ik het me niet afvraag ben ik het ook. We proberen iets te verklaren wat er niet is. Het is hetzelfde als proberen de koelkast zo snel mogelijk open te doen om te kijken of het echt donker is wanneer de deur dicht is. 4 maart 2007

5 Instituut jubileumpublicatie In het twintigjarig bestaan van het Instituut is er veel veranderd in het denken over technologie, en over de maatschappelijke onzekerheden die het gevolg zijn van die technologie. Waar de wetenschap vroeger vaak nog pretendeerde keiharde feiten te leveren, construeren hedendaagse wetenschappers bij voorkeur kennismodellen (bijvoorbeeld over klimaatverandering, terroristische dreiging, Speech van minister Van der Hoeven voedselvoorziening) met een grote of minder grote mate van waarschijnlijkheid. Meer dan vroeger ligt nu dus de vraag op tafel hoe om te gaan met die onzekerheden in de kennis. In Zeker weten komen twaalf vooraanstaande Nederlanders wetenschappers, beleidsvoorbereiders en politici aan het woord. Filosofe Marjan Slob heeft hun gevraagd met welk soort onzekerheden zij in hun werk te maken hebben, hoe zij daarmee omgaan, en wat hen daarbij helpt dan wel hindert. Wetenschappers als meteoroloog Hans Oerlemans vertellen hoe zij beslissen welke onzekere variabelen ze opnemen in hun kennismodellen. Henk Don (voormalig directeur van het Centraal Planbureau) en Tjibbe Joustra (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding) geven een idee over de wijze waarop kennisinstituten en ambtenaren onzekerheden in hun rapportages aan de politiek verdisconteren. En (oud-)ministers en parlementariërs, onder wie Els Borst en Eimert van Middelkoop, vertellen hoe zij beleidskeuzes maken op basis van onzekere informatie. Het resultaat is een waaier van opinies, inzichten en ervaringen. De vormgeving, verzorgd door de kunstenaar Claudi Kessels, is al minstens even inspirerend als de inhoud van het boek. Tijdens een feestelijke jubileumavond is het eerste exemplaar overhandigd aan Maria van der Hoeven, de toenmalige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Benieuwd geworden? U kunt het boek bestellen voor 19,95 via de website van het Instituut: Publicatie: Zeker weten. In gesprek met politici, bestuurders en wetenschappers over het omgaan met onzekerheid. De overheid vraagt om onzinnige voorspellingen. Schrap de ministeriële verantwoordelijkheid uit de Grondwet. en De dynamiek van politiek maakt dat risico s snel worden overdreven. Dit zijn enkele opvallende uitspraken uit interviews in het jubileumboek Zeker weten. Het festival bood bezoekers ook een kijkje in het laboratorium en liet zien welke testen daar worden uitgevoerd. Het was verrassend, informatief en afwisselend. Wetenschappelijke onderwerpen werden gepresenteerd met een knipoog, soms met humor. Graag een vervolg. Mary Beukers, docent maart

6 Nieuwe publicatie De obesogene samenleving Zwaarlijvigen de leprozen van deze tijd? In april verschijnt De obesogene samenleving. Maatschappelijke perspectieven op overgewicht. In deze essaybundel werpen 23 auteurs hun licht op de maatschappelijke en culturele context van overgewicht en obesitas. Het gaat om nieuwe bijdragen aan het debat over overgewicht, nu eens niet vanuit medisch of voedingskundig perspectief, maar gezien door de ogen van sociologen, filosofen, communicatiewetenschappers en bestuurskundigen, onder wie hoogleraar gezondheidsethiek Inez de Beaufort, filosoof Hub Zwart en Jaap Seidell, hoogleraar voeding en gezondheid. Het boek is het resultaat van een vruchtbare samenwerking met Hans Dagevos van het LEI Wageningen Universiteit en Researchcentrum. Een interview met Geert Munnichs van het Instituut. Er wordt al zoveel geschreven over obesitas. Wat voegt dit boek toe? In het debat over overgewicht worden allerlei voorstellen gedaan die het tij zouden moeten keren. Denk aan de vettaks, een verbod op frisdrankautomaten op scholen of meer voorlichting. Allemaal maatregelen waarvan we niet weten of ze zinvol zijn, omdat er weinig inzicht is in de achterliggende maatschappelijke processen. Met deze essays zijn we op zoek naar sociaalwetenschappelijke en sociaalculturele kennis die meer inzicht geeft in de achtergronden van obesitas, om zo meer te kunnen zeggen over de mogelijke aanpak van dit probleem. Welke inzichten geeft het boek? Het probleem is nog weerbarstiger dan we al dachten. Er wordt te gemakkelijk gedacht over oplossingen. Er is een veel grotere inzet nodig van maatschappelijke organisaties, het bedrijfsleven en de overheid. Een tweede belangrijke les is dat we de verantwoordelijkheid voor obesitas niet alleen bij consumenten kunnen leggen. Zij raken het spoor volkomen bijster door de enorme hoeveelheid vaak tegenstrijdige voedingsboodschappen die ze krijgen. Dat geldt zeker voor consumenten uit lagere sociaaleconomische groepen. Daarbij spelen trouwens ook culturele factoren een grote rol. Zo stelt Hub Zwart in zijn essay dat er een eeuwenlange cultuurstrijd bestaat tussen het slanke, op zelfbeheersing gerichte lichaam van de maatschappelijke elite en de vrolijke mateloosheid van het volkse lichaam. Die cultuurkloof maakt het probleem alleen maar groter. Want hoe bereik je die groepen dan? Wat is de rol van de overheid? Het mag duidelijk zijn dat de overheid geen gezonde levensstijl kan opleggen, maar er zijn zeker aanknopingspunten voor het beleid. In het boek klinkt in veel essays door dat de overheid te veel op afstand staat en alleen een faciliterende rol inneemt terwijl juist een sterke regierol gewenst is. Al bij de inrichting van openbare ruimtes gaat het mis. Er wordt te weinig gedacht aan veilige fietsroutes en speelgelegenheden voor kinderen. Veel kinderen worden met de auto naar school gebracht omdat fietsen te gevaarlijk is. Dan werkt de omgeving als een rem, terwijl die juist moet uitnodigen tot meer beweging. Ook zou de overheid strenger moeten toezien op bijvoorbeeld naleving van reclamecodes. Een betere ondersteuning van lokale preventieprojecten vormt een ander perspectiefvol aanknopingspunt. Daarnaast zou de toon van het debat moeten veranderen. Volgens Inez de Beaufort worden zwaarlijvigen vaak bestempeld als de dure klanten die de prijs van de gezondheidszorg opdrijven, mensen met een zwak karakter en weinig zelfbeheersing. Ze dreigen daarmee de leprozen van deze tijd te worden. Deze benadering werkt volkomen averechts. De obesogene samenleving verschijnt in april bij Amsterdam University Press. Het eerste exemplaar zal op 20 april 2007 worden aangeboden aan een Tweede Kamerlid. Wilt u deze publieke presentatie bijwonen of wilt u meer informatie? Ga naar ISBN: Verkoopprijs: 29,90 Verkrijgbaar in de boekhandel. Gamma & Overgewicht De obesogene samenleving. Maatschappelijke perspectieven op overgewicht is het resultaat van het project Gamma & Overgewicht van het Instituut. De centrale gedachte hiervan is het overgewichtprobleem vanuit een maatschappelijke invalshoek te belichten. Het wel en wee van onze huidige consumptiemaatschappij vormt hierbij het overkoepelende thema. Met deze essaybundel wil het Instituut het debat over obesitas verbreden en verdiepen. 6 maart 2007

7 Twee promovendi binnen het Instituut In januari 2007 promoveerden twee medewerkers van het Instituut: Anne-Marie Oostveen op het proefschrift Context Matters en Inge van der Weijden op het proefschrift In search of performance: research management within the Dutch public medical and health sector. Zowel Anne-Marie Oostveen als Inge van der Weijden is werkzaam bij de afdeling Science System Assessment. Onderzoeksmanagement en performance in de gezondheidssector Waardering uitspreken en zichtbaar maken heeft binnen onderzoeksgroepen een significant positief effect op de resultaten en prestaties. Eervolle vermeldingen en niet-financiële prijzen zijn hiervan enkele voorbeelden. Dat is de belangrijkste conclusie van Inge van der Weijden in haar proefschrift. Zij promoveerde op 19 januari 2007 aan de Vrije Universiteit bij de faculteit Exacte Wetenschappen. Promotor was Prof.dr. E.C. Klasen, hoogleraar Management van het Gezondheidsonderzoek bij het Leids Universitair Medisch Centrum. Succesvol onderzoeksbeleid De resultaten van het proefschrift zijn relevant voor zowel onderzoeksleiders als beleidsmedewerkers. Voor het opzetten van effectief en succesvol onderzoeksbeleid is inzicht nodig in de determinanten van performance. Kennis daarover stelt onderzoeksleiders en beleidsmedewerkers in staat om onderzoekers aan te trekken en te motiveren tot het behalen van project- en organisatiedoelen. Bovendien werkt kennis van de succesfactoren stimulerend op het meten en verbeteren van de performance van de onderzoeksgroep. Vervolgonderzoek Inge van der Weijden zet haar onderzoek voort bij de afdeling Science System Assessment van het Instituut. Het vervolgonderzoek richt zich op de oorzakelijke verbanden tussen management en onderzoeksprestaties. Het onderzoek sluit aan bij de huidige discussie over de maatschappelijke kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek. Naast de traditionele indicatoren van onderzoeksperformance worden ook enkele vragen gesteld over de maatschappelijke impact van gezondheidsonderzoek. Meer informatie over het onderzoek van Van der Weijden en de achtergronden daarvan staat op de website: Omgeving telt mee! Overeenkomsten tussen stemcomputers en onderzoeksevaluatie In haar onderzoek Context matters heeft Anne-Marie Oostveen gekeken naar omgevingsfactoren en neveneffecten die een rol spelen bij de invoering van grootschalige projecten van de elektronische overheid. Door het invoeren van ICT-systemen, zoals stemcomputers, proberen overheden een verbeterde dienstverlening aan burgers, bedrijven en instellingen te realiseren. Anne-Marie heeft in haar onderzoek onder meer gekeken naar de opbrengsten en neveneffecten van stemmen via het internet. Misvatting Eén opvallende uitkomst van het onderzoek is dat het vertrouwen in dit soort nieuwe technologieën niet is gebaseerd op feiten, maar op de perceptie van innovaties. Gebruikers blijken hun vertrouwen te baseren op de reputatie van degene die de verkiezingen organiseert. Het is dus een vergissing om ICT-oplossingen te zoeken voor problemen die hun oorsprong vinden in gebrek aan vertrouwen. Als verkiezingsopkomsten laag zijn door een afnemend vertrouwen in politici, zal dit nooit worden opgelost door het invoeren van internetstemmen. Research Assessment Naast haar promotieonderzoek heeft Anne-Marie bij het Instituut in kaart gebracht welke systemen voor onderzoeksevaluatie worden gebruikt in verschillende landen en in verschillende situaties. Ook hier blijkt de context waarin een evaluatie wordt toegepast van groot belang te zijn. Vindt de evaluatie feitelijk vooraf plaats, bijvoorbeeld door ingediende onderzoeksvoorstellen te evalueren, of juist achteraf, door publicaties en impactfactoren te tellen? Verschillende evaluatiemethoden kunnen niet zonder meer naast elkaar worden gezet, zonder rekening te houden met het doel waarvoor de evaluatie is opgezet en met de omgeving waarin de evaluatie wordt uitgevoerd. Een van de trends in onderzoeksevaluaties is het evalueren op effecten van onderzoek, en dan niet alleen op wetenschappelijke effecten (hoe vaak wordt een artikel geciteerd), maar ook op maatschappelijke effecten. Er worden steeds meer pogingen gedaan om indicatoren voor een bredere evaluatie te ontwikkelen, maar het ei van Columbus is nog niet gevonden. Met het rapport hoopt Anne-Marie bij te dragen aan een beter inzicht in deze ontwikkelingen. Ongewenste neveneffecten Evaluatiesystemen worden, net als ICTsystemen, met de beste bedoelingen ingevoerd. Maar ook bij evaluties steken vaak ongewenste neveneffecten de kop op. In het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld wordt de Research Assessment Exercise uitgevoerd met het doel budgetten te verdelen. Hierbij wordt alleen gekeken naar geleverde prestaties en niet naar geplande activiteiten. Een groot onbedoeld nadeel hiervan blijkt te zijn dat nieuwe hoogleraren een nog hogere drempel over moeten om hun onderzoek gefinancierd te krijgen. En dat is een domper op de vernieuwing in het systeem. Het onderzoek van Anne-Marie is te volgen via haar website: maart

8 Foto s: Kelle Schouten Perso nalia Aziza Bouhayoufi Aziza Bouhayoufi is per 1 februari in dienst getreden als medewerker P&O voor het Instituut, DANS en het Huygens Instituut. Aziza werkt van maandag tot en met donderdag. Voordat ze bij het Instituut in dienst trad, werkte ze als supportmedewerker bij personeelsbemiddelingsbureau Nox People in Rijswijk. Ze volgde de mbo-opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening met als afstudeerrichting Personeelswerk. Frans Brom Per 1 mei 2007 wordt prof.dr. Frans Brom hoofd van de afdeling Technology Assessment. Momenteel is hij onderwijsdirecteur van het Ethiek Instituut van de Universiteit Wageningen en bijzonder hoogleraar Ethiek van de Levenswetenschappen. In het volgende nummer van het Nieuws volgt een uitgebreid interview met Frans Brom. Lies Haket Per 1 maart is Lies Haket in dienst getreden als administrateur. Ze gaat de financiële administratie verzorgen Publicaties voor het Instituut, DANS en het Huygens Instituut. Voordat Lies bij het Instituut in dienst kwam, werkte ze drie jaar voor de Stichting Woon- en Zorgcentra Haaglanden. Daarvoor was ze achttien jaar werkzaam bij een onderwijsadministratiekantoor, waar ze de financiële administratie voor schoolbesturen verzorgde. Léonie van Soest Het secretariaat wordt sinds 1 februari versterkt door Léonie van Soest. Léonie heeft veel ervaring als het gaat om secretariaatswerkzaamheden. Zo werkte ze de laatste acht jaar bij het secretariaat van een makelaar in Den Haag. Bij het Instituut hoopt ze een nieuwe uitdaging te vinden. Jan van Steen Jan van Steen werkt vanaf 1 januari 2007 één dag per week bij de afdeling Science System Assessment. Hij is gedetacheerd vanuit het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, waar hij zich bij de directie Onderzoek en Wetenschapsbeleid al sinds 1989 bezighoudt met kwantitatieve informatievoorziening ten behoeve van het wetenschapsbeleid. Bij de afdeling Science System Assessment zal hij bijdragen leveren aan het project over de ontwikkeling van projectfinanciering in Nederland en aan het project dat zich richt op data over het wetenschapssysteem, zoals de beschikbaarheid, lacunes en knelpunten. Huib de Vriend Ook sinds 1 februari is Huib de Vriend in dienst bij de afdeling Technology Assessment. Huib houdt zich twee dagen per week bezig met het project Synthetische Biologie. Samen met de KNAW zal hij een seminar organiseren over dit onderwerp en een bijdrage leveren aan een congres hierover dat eind juni 2007 in Zürich wordt georganiseerd. Huib is zelfstandig adviseur en studeerde Cultuurtechniek aan de Landbouwuniversiteit Wageningen. Al sinds 1985 is hij betrokken bij het internationale debat over biotechnologie. Angela van Dijk Hoofd Communicatie Angela van Dijk verruilt per 1 april aanstaande haar functie voor die van hoofd Communicatie bij het Nederlands Instituut voor Psychologen (NIP) in Amsterdam. Angela werkte bijna vijfeneenhalf jaar voor het Instituut. Sara Heesterbeek Na haar maximale contracttijd van zes jaar vol te hebben gemaakt, vertrekt projectmanager Sara Heesterbeek van de afdeling Technology Assessment per 1 april Ruth Mampuys Na het afsluiten van haar onderzoek voor de afdeling Science System Assessment is Ruth Mampuys per 1 januari 2007 uit dienst getreden. Anne-Marie Oostveen Ook onderzoeker Anne- Marie Oostveen van de afdeling Science System Assessment heeft besloten per 1 maart 2007 afscheid te nemen van het instituut. Zij vertrekt naar het Oxford Internet Institute, waar ze haar onderzoek naar de rol van vertrouwen in ICT-systemen voort zal zetten. Van privacyparadijs tot controlestaat? Misdaad- en terreurbestrijding in Nederland aan het begin van de 21ste eeuw / A. Vedder et al.; eindred.: D. van Harten & G. Munnichs. - Den Haag: Instituut, p. - (Studie ; 49). - ISBN Het Nieuws is een uitgave van het Instituut en verschijnt viermaal per jaar. Het Instituut stimuleert publiek debat en politieke oordeelsvorming over maatschappelijke, ethische en politieke effecten van moderne wetenschap en technologie. Daarnaast onderzoekt het instituut hoe het wetenschapssysteem is georganiseerd en hoe dit reageert op wetenschappelijke, maatschappelijke en economische veranderingen. Tekst Instituut Eindredactie Afdeling Communicatie Fotografie Hollandse Hoogte Kelle Schouten Basisvormgeving Basislijn, Amsterdam Grafische productie Herbschleb & Slebos, Monnickendam Drukwerk Meboprint, Amsterdam ISSN Papier 100% kringloop Redactieadres Postbus CJ Den Haag telefoon (070) info@rathenau.nl 8 maart 2007