AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 19 mei 2009 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats 's-henogenbosch, van 21 april 2009 in zaak nr. 09/11733 in het geding tussen: en de staatssecretaris van Justitie.

2 /1/V mei Procesverloop Bij besluit van 30 maart 2009 is i (hierna: de vreemdeling) in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 21 april 2009, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats 's-hertogenbosch, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 28 april 2009, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De staatssecretaris van Justitie heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en voldoet aan het bepaalde in artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Het verzoek om schadevergoeding dient reeds hierom te worden afgewezen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1 /V mei Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. C.J. Borman, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. E.L.N. Bakker, ambtenaar van Staat. w.g. Borman lid van de enkelvoudige kamer w.g. Bakker ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 19 mei Verzonden: 19 mei 2009 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, voor deze, mr. H.H.C. Visser, directeur Bestuursrechtspraak

4 7.A P r :10 j. r\y i. il/v; i j. -\j pv den bosch.,. m 1D7EAK ROTTERDAM & ^.[ 545,3 P- JJ/26 LI Tl E Postadres Postbus 7002S 3Q00LD ROTTERDAM Rotterdam-Rijnmond Regio RDöenJam-Rjnmond (Cerpsondenteel 17 VreetntfeSngenpoODa Behandaktdoor JA Trammel Telefoon Paz » V-numnwr/Zasfc /Zört-SO/ÜMOOS Datum 30/03*008 Ondacwerp MHfrA Mmbtgel van Bewaring c?go2>'^o-is-(r ^3 TT 3 Maatregel van Bewaring Ik, ondergetekende, Johannis Andrfae Trommel, inspecteur van het regionaal politiekorps Roüerdam-Rönmond, belast met het toezicht op vreemdelingen, tevens hulpofficier van justitie, leg mat het oog op de uitzetting aan de vreemdeling, zich noemende: Achternaam vooma(a)m(en) Geboortedatum Geboorteplaats Geboorteland Nationalitäten) Geslacht : Guinée-Bissau : Gulneebissause : mannelijk 3 de maatregel van bewaring op, zoals bedoeld In artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (geen rechtmatig verblijf). Deze maatregel wordt gevorderd door het belang van de openbare orde omdat ar aanwijzingen zfln om te vermoeden dat betrokkene zich aan da uïfcettlng zal onttrekken! hetgeen blijkt uit het feit dat betrokkene Niet beschikt over aan Identftêftipaplar als bedoeld In artikel 4.21 van het vreemdellngenbeslult 2000 Geen vaste woorp /verblijfplaats heeft > Zich niet aangemeld heeft bij de korpschef Zich bedient van een of meerdere aliassen over onvoldoende middelen van bestaan beschikt De maatregel ia opgelegd: Plaats : Rotterdam Datum ; 30/03/2009 lud : 10:49 uur. V.nn Pagina 1 ven 2 vangst tij2n"3.apr.' 2ÖÓ9 lîffttnr.'îoîî

5 7. Apr :10 J. njlli ivv7 J.TT,pv den bosch. lltnw m 4* V»ü IDTEAM ROTTERDAM für iP. 12/26 De StaatwaerÄSnTVan Justitie, namopafae Staatssecretaris, da^ujpofflcler van Juatjae,»oteur, TA Trimme Ban afschrift ven daze maatregel Is cnmlddafljk san ds vreemdeling uitgemikt Baroap tagen daza maatregel kan aohrtftelijk worden Ingesteld UJ de rechtbank te 's-oravenhaga, Centraal Intakabureau Vreemdelingenzaken te Haarlem, faxnummer , Hlerhfl dlant gebruik ta worden gemaakt van het modal beroepschrift, zie ' V.nn Pagina 1 van 2 st tijdn 3. Apr :38t.Nr. 7079

6 2a. Apr :08 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. Nr. 5910" P. 5/8^5 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Neven2iïtio 0plaat5 's-hertogenbosch Sector bestuursrecht Zaaknummer: AWB 09/11733 Uitspraak vaut de enkelvoudige kamer van 21 april 2009 inzake geboren op _. nationaliteit Ôuinee-Bissause, verblijvende te Dordrecht in de penitentiaire inrichting (detentteboot), eiser, gemachtigde mr, CF. Wassenaar, tegen de staatssecretaris van Justitie, te Den Haag, verweerder, gemachtigde mr, P, van Zijl Procesverloop Op 30 maart 2009 is eiser op grond van artikel 59, eerste Iio\ aanhef en ondar a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 20ÛÛ) in bewaring gesteld. Op 2 april 2009 is namens eiser tegen zijn inbewaringstelling beroep ingesteld. Voorts is om schadevergoeding verzocht De zaak is behandeld op de zitting van 14 april 2009, waar eiser is verschenen in persoon, bijgestaan door mr. MC. de Jong, waarnemend voor zijn gemachtigde. Verweerder is verschenen bij gemachtigde. Overwegingen 1. De rechtbank beoordeelt thans of detoepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van vreemdelingenbewaring in overeenstemming is met de wet en bij arvegmg van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid gerechtvaardigd is. Ontvangst tijd 2l.Apr. 10:23

7 21 Apr :08 Uscuere De Jong Was. Ding. Arfv. Nr.5910"'P. 6/8^ AWB 09/ Namens eiser is - kort weergegeven - het volgende aangevoerd. Aangezien er geen strairechtelijke gevolgen verbonden zjjn geweest aan zijn aanhouding, kan alleen worden geconstateerd dat eiser vreemdefingrechfehjk is staande-gehouden. Het redelijk vermoeden van illegaal verblijf is vervolgens eerst ontstaan nadat de vreemdelingenpolitie naar eisers identiteitsbewijs bad gevraagd. Dit maakt de inbewaringstelling onrechtmatig. Verwezen wordt nâar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 1 oktober 200«(UN: BG0447). 3. Uit de gedingstukken is gebleken dat verbalisanten op vrijdag 29 maart 2009 omstreeks 1335 uur in opdracht van de meldkamer Politie Rotterdam naar metrostation Voorschoterlaan te Rotterdam zijn gegaan, waar medewerkers van de Rotterdamse Electrische Tram Maatschappij (RET) vervoersbewijzen van metroretógers controleerden. Ter plaatste werden verbalisanten aangesproken door een medewerker van de RET die verklaarde dat eiser geen vervoersbewijs had en dat etser zich niet kon legitimeren. Daarop is eiser door de verbalisanten gevraagd een legitimatiebewijs te overhandigen, waarop eiser antwoordde dat hij geen legitimatiebewijs bij zich had. Hierop is eiser strafrechtelijk aangehouden op grond van artikel 447* van het Wetboek van Strafrecht 4. Uit vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State» zoals onder meer blijkend uit de uitspraken van 26* juli 2001, JV 2001/234 en 25 oktober 2001, JV 2001/329, vloeit voort dat de rechter in vreemdelingenzaken niet kan oordelen over het strafrechtelijk voortraject, nu het daarbjj niet gaat om een bij ofkrachtens do Vw 2000 toegekende bevoegdheid. Slechts indien de onrechtmatigheid van dat voortraject door de strafrechter is vastgesteld, kan de vreemdelingenrechter zich gesteld zien voor de vraag naar de gevolgen daarvan voor de rechtmatigheid van de bewaring. Nu van een dergelijke situatie geen sprake is» zal de rechtbank het strafrechtelijk voortraject bij de toetsing van de rechtmatigheid van do vreemdelingenbewaring buiten beschouwing laten. Volgens de vader van eiser wacht eiser op een veikbjisverguruimg. Eiser is echter niet bekend bij de vreemdelingendienst en van eiser zijn geen vingerafdrukken bekend. Gelet hierop en het feit dat eiser geen legitimatiebewijs by zich had, was er voldoende grond aanwezig op grond waarvan een redelp vermoeden van illegaal verblijf kon worden aangenomen. De verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 1 oktober 200S taalt derhalve. 5. De rechtbank is van oordeel dat verweerder op goede gronden eiser krachtens artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw 2000 in het belang van de openbare orde en met het oog op de uitzetting, in bewaring heeft gesteld. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat onweersproken is gebleven dat eiser - geen rechtmatig verblijf m Nederland heeft; - niet beschikt over een identiteitsdocument als bedoeld m artikel 4.21 van het Vreetndelmgenbesluit 200Û; - zich niet heeft aangemeld bij de korpschef, zich heeft bediend van een of meer aliassen; -»iet beschikt over een vaste woon- of verbltfiplaats; - niet beschikt over voldoende middelen van bestaan. Het voorgaande is voldoende grond ernstigtevermoeden dat eiser zich aan zijn uitzetting zal onttrekken. Ontvangst tijd 21.Apr. 10:23

8 Aj Nr ÇQîO"' P. 7/8^/^ 28>r :09 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. «r. MIO AWB 09/ Vit de gedingstukken en bet verhandelde ter zitting is gebleken dat eiser in Frankrijk asiel beeft aangevraagd, Op 3 april 2009 is de Dublinclaim voor Frankrijk verzonden naar Bureau Dublin en op 7 april 2009 ts de claim bij Frankrjjk gelegd. Voorts is op 7 april 2009 een vertrekgesprek met eiser gevoerd. 7. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat vooralsnog niet gesteld kan worden dat geenreëelzicht op uitzetting bestaat ofdat mst onvoldoende voortvarendheid aan de uitzetting van eiser wordt gewerkt 8. Ook overigens is de rechtbank van oordeel, gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting, dat de toepasging oftenuitvoerlegging van de bewaring niet in strijd is met de Vw 2000 en evenmin bjj afweging van alle daarby betrokken belangen in redelijkheid ongerechtvaardigd fg te achten. 9. Gelet op het voorgaande moet de vrijheidsontnemende maatregel als bedoeld in artikel 59 van de Vw 2000rechtmatigworden geoordeeld en dient het beroep ongegrond te worden verklaard. 10. Het namens eiser ingediende verzoek om schadevergoeding komt niet voor toewijzing in aanmerking, nu ingevolge artikel 106 van de Vw 2000 een dergelijk verzoek slechts ka» worden toegewezen indien de rechtbank de opheffing van de bewaring beveelt, dan wel de vrijheidsontneming reeds voor de behandeling van het verzoek om opheföng van de maatregel wordt opgeheven, hetgeen jn casa niet het geval is. 11. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. 12. Beslist wordt als volgt Ontvangst tijd 21. Apr. 10:23

9 21 Apr :09 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. Nr. 5910'"'P. 8/8^/3 AWB 09/11733 Beslissing De rechtbank * verklaart het beroep gericht tegen de bewaring ongegrond; - wijst hot verzoek om de Staat der Nederlanden te veroordelen tot schadevergoeding a Aldus gedaan door mr. EMM. Druyf als rechter ia tegenwoordigheid van P. Bijen ais griffier en in hôt openbaar uitgesproken op 21 april Partijen hamen tegen deze uitspraak hoger beroep instellen by: food van State Afdeling bestuursrechtspraak Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus EA Den Haag De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt één veek na venendmg van de uitspraak door de grffier. Artikel 85 van de Vw 2000 bepaalt dat het beroepschrift een of meer grieven tegen de uitspraak bevat Artthsl 6:5 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bepaalt onder meer dat bfj het beroepschrift een afschrift moet worden overgelegd van de uitspraak Artikel 6:6 van de Awb is niet vow toepassing. Afschriften verzonden: * 'AMf, Zflflg Ontvangst tijd 21. Apr. 10:23

10 28. Apr :00 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. Nr P. 1/8 LÜSCUEEE DE JONG WASSENAAR DINGENOUTS ADVCJCATÏN HOGER BEROEPSCHRIFT Aan de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Postbus EA 's-gravenhage Tevens per fax Betreft: Hoger Beroep ex art 95 VW 20ÖO RAAD VAN STATE INGEKOMEN jfrpfw APR,2QQ3J «fwt Advocaten var.}. Ijiscuén: mr. M.C. de Jimg mr. CF. Wassenaar mr, E.H.P. Pinffimouts Bezoek MaUicnesficrlaan 2ft1 KoLU-rdam Correspondentie Postbus 58 SOOOABRolXerdam t f fioi e infn@ljwd.ril i Onze referentie: FW/ Geeft eerbiedig te kennen: Gelet op het bepaalde in artikel 70 van de Vreemdelingenwet 2000, verklaart ondergetekende, mr. Florimond Wassenaar, advocaat te Rotterdam door van Guinee-Bissause nationaliteit verblijvende op de Detentieboot Dordrecht, Kerkeplaat 23 Dordrecht, doch domicilie kiezende aan het kantoor van zijn gemachtigde aan de Mathenessertaan 281 (3021 HH) te Rotterdam (postbus 68, 3000 AB), bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd tot het instellen van hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank te 's Gravenhage zittingplaats Den Bosch van 21 april 2009, met het kenmerk AWB 09/11733 die hierbij in kopie wordt overgelegd (productie). Grief 1 De rechtbank heeft het recht geschonden door het navolgende te overwegen. Uit vaste jurisprudentie van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zoals onder meer blijkend uit da uitspraken van 26 juli 2001, JV 2001/234 en 25 oktober 2001 JV 2001/329, vloeit voort dat de rechter in vreemdelingenzaken niet kan oordelen over het strafrechtelijk voortraject, nu het daarbij niet gaat om een bij of krachtens de Vw 2000 toegekende bevoegdheid. Slechts indien de onrechtmatigheid van dat voortraject i$ vastgesteld, kan de vreemdelingenrechter zich gesteld zien voor '^ïtxzswt :..:,~i.:';r:.>.-,&i:ï-.v. - :ï»ui ".:::»'ii'sti- X\U v. ;"; ;.:! Ü: ; J-i.t»..!.: :.Vó-tflftüifii-yj,:-:!;!. r\- Ï:;::;",9""Ï; --iitv'.*' :! * '' ".. i-'vi'i'.'j! -jjï : i:iji* V;IÜ rri; ;:y, "Müi ^ x-'i.-r.'.!vw»ir^.«'.t *uvv«.!.. ;: <: : iw'ül. ü± iisa f-a ;-. - :'. :.\ \':.i::>.y. ei-; >.f. FW/ WJ.VJKS-'-A::- itl XVJ.-K! ;. V- es-w; SB-Î-JM: 7..=T:Î ::::i!&%

11 28.Apr :00 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. Nr. b IU(?CUJi25 DL JON(^?rAS«ENÂAH î5in5s^otjî : S Anvoc.Ai i \' de vraag naar de gevolgen daarvan voor de rechtmatigheid van de bewaring. Nu van een dergelijke situatie geen sprake is, zal de rechtbank het strafrechtelijk voortraject bij de toetsing van de rechtmatigheid van de vreemdelingenbewaring buiten beschouwing laten. Volgens de vader van eiser wacht eiser op een verblijfsvergunning. Eiser is echter niet bekend bij dó vreemdelingendienst en van eiser zijn geen vingerafdrukken bekend. Gelet hierop en het feit dat eiser geen legitimatiebewijs bij zich had, was er voldoende grond aanwezig op grond waarvan een redelijk vermoeden van illegaal verblijf kon worden aangenomen. De verwijzing naarde uitspraak van de Afdeling van 1 oktober 2008 faalt derhalve. De motivering van de rechtbank miskent dat uw Afdeling in uw uitspraak van 1 oktober 2008 (JV 2008/450) heeft bepaald dat de rechter wel degelijk aan de hand van de processtukken dient vast te stellen of de uitoefening van de bevoegdheden van Wet op de uitgebreide Identificatieplicht (Wid) zijn gedaan op grond van een strafrechtelijke bevoegdheid dan wel een vreemdelingenrechtelijke bevoegdheid. Indien van het laatste sprake is moet de rechtbank vaststellen of er sprake was van een redelijk vermoeden van illegaal verblijf voorafgaand aan de toepassing van de bevoegdheden die de Wid geeft, omdat de Wid geen afzonderlijke bevoegdheid geeft tot het vragen naar een legitimatiebewijs of informatie die de persoon in kwestie kan identificeren. Dit heeft de rechtbank miskend en daarmee heeft zij het recht geschonden. Anders dan de rechtbank verondersteld is het uitvoeren van deze beoordeling geen toetsing van het strafrechtelijk voortraject. De rechtbank heeft een innerlijk tegenstrijdige uitspraak gedaan op dit punt immers defactopast zij 50 lid 1 Vw toe door te overwegen dat er sprake was een redelijk vermoeden van illegaal verblijf. In zaken waarbij er sprake is van een strafrechtelijk voortraject wordt uitsluitend artikel 50 lid 2 of 3 Vw toegepast bij overdracht aan de vreemdelingenpolitie. De uitspraak is aldus inneriijk tegenstrijdig en in strijd met artikel 8:69 Awb en dient dan ook reeds hierom te worden vernietigd. Namens appellant is gesteld dat niet kenbaar is uit het pv van aanhouding (nr, ) op grond van welke strafrechtelijke bevoegdheid appellant door de politie is aangehouden en evenmin waarom daartoe toepassing van de Wid nodig was. Naar het inzicht van appellant is de vermelding in het pv dat de medewerker van de RET voornemens was een boete te geven echter daartoe niet in staat te zijn vanwege FVW Pagina 2 van 4

12 28. Apr :01 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. Nr.. LUSeUEHE JBEJONS WäSSENAAE DJNGENöuTS ADVOCATEN' het ontbreken van een geldig identiteitsbewijs niet zo oen uiteenzetting, nu niet blijkt uit het dossier dat appellant daadwerkelijk beboet is voor zwartrijden. Dit mag ook niet verbazen omdat uit de M119 blijkt dat appellant wel in het bezit was van een RETovchipkaart en ook de maatregel ex 69 VW niet is gegrond op verdenking af veroordeling voor een strafbaar feit. Dit leidt appellant tot de conclusie dat de inzet van de Wid heeft plaatsgevonden louter en alleen of in ieder geval grotendeels ter toepassing van artikel 50 lid 1 Vw. De toepassing van die bevoegdheid kan alleen dan worden ingezet als er een redelijk vermoeden van illegaal verblijf is. Op het moment van inzet van de Wid was slechts bekend dat appellant geen geldig identiteitsbewijs bij zich had en geen strippenkaart kon tonen in de metro en voorts onduidelijk was over zijn huisadres. De rechtbank miskent dat de omstandigheid dat de vader heeft verklaard dat zijn zoon wacht op een vergunning en er geen vingerafdrukken of personalia van appellant niet bekend waren op het moment van aanhouding zodat deze omstandigheden die pas later zijn opgekomen niet kunnen meetellen voor de beoordeling of er sprake was van omstandigheden ex artikel 50 lid 1 Vw. Slechts de informatie afkomstig van de controleurs van de RET was bekend op het moment van aanhouding en deze informatie is onvoldoende om toepassing te kunnen geven aan artikel 50 lid 1 Vw en daarmee ook de bevoegdheden op grond van de Wid. Nu er geen redelijk vermoeden van illegaal verblijf was, is appellant ten onrechte staande gehouden en is de bewaring van meet af aan onrechtmatig geweest Het belang van de vreemdeling bij zijn invrijheidstelling weegt zwaarder dan het belang van verweerder bij diens bewaring omdat appellant gevrijwaard hoort te blijven van willekeurige aanhouding. Het belang van appellant weegt evenzeer zwaarder zeker nu er geen strafrechtelijke antecedenten in het spel zijn. De uitspraak dient nu de rechtbank het recht onjuist heeft toegepast, te worden vernietigd en aan appellant dient schadevergoeding te worden betaald vanwege onterechte detentie. FW/20C92M Pagina 3 van 4

13 23, Apr :07 Luscuere De Jong Was. Ding. Adv. N r P. 4/8 LÜSCLÏI;E-I)EJD^G VVASSENAAH ItfSGENOrîS ADVOCATEN' Redenen waarom; Appellant uw Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State verzoekt onder verwijzing naar het hiervoor gestelde en de overige gedingstukken het hoger beroep gegrond te verklaren en de uitspraak van de rechtbank te vernietigen, en te bepalen dat aan appellant schadevergoeding dient te worden betaald vanwege de ten onrechte ondergane detentie voorts de Staat der Nederlanden te veroordelen in de kosten die appellant in verband met de behandeling van het hoger beroep bij uw Afdeling heeft moeten maken; dan wel dat te doen wat uw Afdeling in goede justitie meent te moeten behoren. «.Rotterdam, 28 april 2009 gemachtigde RAAD VAN STATE INGEKOMEN l i APR 2009 ZAAKNR. AAN: BEHANDELD i:dtt PAR: FVW Pagina 4 van 4