O N T M O E T I N G. Kerkblad wijkgemeente Sion - Bussum HET VERHAAL. 44e jaargang - nummer 2 februari - maart 2014

Transcriptie

1 O N T M O E T I N G Kerkblad wijkgemeente Sion - Bussum HET VERHAAL Goede en bemoedigende herinneringen aan de Kerstfeestviering op 25 december e jaargang - nummer 2 februari - maart 2014 In de Protestantse Gemeente van Bussum is wijkgemeente SION sinds 1 maart 2008 een wijkgemeente van bijzondere aard. SION voelt zich verbonden met het gereformeerd belijden, zoals vermeld in het Beleidsplan. * Onze adressen kunt u vinden op de achterpagina.

2 OVERWEGING Tekort of genoeg...? En toen er een tekort aan wijn ontstond... (Johannes 2 : 3) In januari was weer de actie Kerkbalans: de grootste collecte die jaarlijks in onze gemeente wordt gehouden. Er is van ons allen een bijdrage gevraagd om ook dit jaar weer het kerkenwerk te kunnen bekostigen. Daar is veel geld voor nodig, maar we vormen met elkaar ook een gemeente. Bij het leven van het geloof hoort ook dat we zullen delen van wat God aan ons heeft toevertrouwd. Niet iedereen zal evenveel kunnen geven, maar we zijn er wel met elkaar verantwoordelijk voor dat er voldoende middelen beschikbaar zullen zijn. In een boekje van wijlen prof. J.P. Versteeg las ik onlangs het volgende verhaal, wat ons in dit verband mag aanspreken. 'Bij een bepaalde gelegenheid nodigde een koning duizend gasten uit. Hij deed de uitnodiging vergezeld gaan van het verzoek om een fles wijn van een bepaald merk mee te nemen. Niemand begreep wat de koning met dat verzoek bedoelde, maar ieder kwam op de afgesproken dag met een fles in de hand naar het feest. Bij de ingang van het paleis stond een groot vat en een ontvangende lakei vroeg aan ieder de meegebrachte fles leeg te gooien in het vat. Het feest was nog maar net begonnen, toen de koning aan zijn gasten voorstelde om de wijn uit het vat te gaan proeven. Natuurlijk volgden allen de koning op weg naar het vat. Het was met zoveel gasten een drukte van jewelste. Alleen de koning zweeg en keek peinzend voor zich uit. Bij het vat gekomen, vroeg hij stilte. Eén van de lakeien kreeg de opdracht om de wijn uit het vat in een karaf te laten stromen. Iedereen zag met spanning toe. Tot schrik van alle mensen stroomde uit het vat geen wijn, maar gewoon water. De koning hield de karaf met water omhoog, zodat ieder haar kon zien. Op dat moment werd het nog stiller dan het al was. Allen sloegen ook beschaamd de ogen neer. Wat was er gebeurd? leder had gedacht:'wanneer zoveel mensen een fles wijn meenemen, merkt niemand er iets van, dat ik een fles water meeneem. Wat betekent één fles water nu op de honderden flessen wijn?' Omdat ieder zo gedacht had, kwam er puur water uit het vat. De bange voorgevoelens van de koning werden bevestigd. De aardigheid van het feest was eraf en de koning stuurde zijn gasten naar huis. Prof. Versteeg voegt hier als commentaar aan toe: 'Zijn wij niet vaak als die mensen uit dit oude verhaal? We schuiven verantwoordelijkheden van ons af. Het moet altijd van anderen komen. We proberen onder alles zo goedkoop mogelijk uit te komen. Voor de vorm doen we misschien nog mee, maar de wijn waarmee we aankomen is goedkope wijn: water in plaats van wijn. Terwijl er toch zoveel meer van ons mag worden verwacht. Het eerste wonder van Jezus vond plaats op een bruiloft in Kana. De Here Jezus was daar toen niet voor de vorm aanwezig, maar om Zijn heerlijkheid als Zaligmaker te laten zien. Hij gaf daar geen water voor wijn, maar zorgde ervoor dat de bruiloft door kon gaan. Wij worden geroepen om navolgers van Christus te zijn, ook als het gaat om onze financiële bijdrage voor onze gemeente. Als ieder z'n steentje bijdraagt, kan ook dit jaar weer in onze gemeente de vreugdewijn van het evangelie worden geschonken. Waarmee de dorst van mensen wordt gelest, het geloof van Gods kinderen wordt gevoed en de gemeente als de Bruid van Jezus Christus de komst van de Bruidegom zal blijven verwachten. Ds. C.G. Visser (overgenomen uit Kerkblad Hervormd Rijssen - januari 2013) UIT WIJKGEMEENTE SION Pastoraal Onze jongste dochter heeft een prijs gewonnen. Ze heeft bij de verkoping van amaryllisbollen voor de kerk de meeste bollen verkocht. 'Leuk!', zult u zeggen. Zeker! Overal in de pastorie, gaan ze nu uit hun bol... Echt overal. Hoe dat eruit ziet? Nou, eerst komt uit de bol een lange groene stengel en daarboven op zit de knop. Eigenlijk zie je aan de knop al, dat daar de bloem komt te zitten. Daar, bij de knop zal de bloem verschijnen

3 In de kerk noemen we deze tijd (in het kerkelijk jaar) de periode na Epifanie. Epifanie betekent verschijning. Jezus Christus is met Kerst verschenen. Maar Wie is Hij? En... waarom is Hij verschenen? Als we in het begin van het evangelie van Marcus lezen, dan krijgen we daar al wat doorschijnend antwoord op. Anders gezegd: hoewel die antwoorden allemaal nog in de knop zitten, kunnen we toch al wel zien waar het naar toe gaat. Wat we dan in de knop al lezen is, dat Jezus in Markus 1 vers 41 een melaatse, een levende dode, geneest. Jezus steekt Z'n hand naar de melaatse man uit, raakt hem nota bene aan (!) en zegt: 'Ik wil het, word rein.' Jezus neemt hier al onze ziekten op Zich (al voorzegd in Jesaja 53) en geneest ons door aanraking. Door hem worden we genezen en zijn we een nieuwe mens. Een levende levende! Zien we hier al niet Goede Vrijdag en Pasen in de knop verschijnen? En, bent u in het geloof al zo door Hem aangeraakt? Wat we in Markus 7 vers 28, bij de genezing van het dochtertje van een Griekse vrouw, in de knop zien zitten is: Hemelvaart en Pinksteren. Hemelvaart: Gods Redding en genezing blijft niet beperkt rondom de joodse Jezus. Want Hij gaat terug naar de Vader in de hemel. En vanuit de hemel wordt de Heilige Geest gezonden: Pinksteren. Jezus' levensgeest, nu niet meer beperkt tot Jezus Zelf, maar de Heilige Geest gaat over alle grenzen heen. Het lied zingt: 'Want de Geest doorbreekt de grenzen...' Nu komt het evangelie tot alle mensen... Ook heidenen worden opgenomen in het reddend handelen van Israëls God. Het gaat nu dus over de grenzen van Israël heen! Dat is de les van 'Marcus' amaryllisbol'! Ook het dochtertje van die Griekse vrouw uit Markus 7 dat door demonen bezeten was... dat dochtertje over Israëls grens wordt genezen. Want door de Geest zijn er geen grenzen aan Jezus' macht... voor wie een wonder van Hem verwacht! Ja, het zit allemaal nog in de knop, maar het is al te zien...: Goede Vrijdag, Pasen... Hemelvaart, Pinksteren... daar draait het op uit! Mooi, hè? Ja, wie goed kijkt naar de amaryllis, ziet 'm in gedachten al verder in de tijd... en leeft naar de toekomst toe. Epifanie: je ziet al iets van wat nog moet verschijnen. Dat geeft hoop! Die hoop moet al ons leed verzachten. Komt, reisgenoten, 't hoofd omhoog! En... wat in de windselen sliep ontbot, en komt in 't licht en rijpt voor God! Een groene groeigroet van ons! Fam. R.R. Eisinga VAN DE SECRETARIS Bloeit uw Kerstster nog? "Kerststerren zijn sterk en hebben niet veel nodig. Toch moeten bij de aankoop en de verzorging ervan een paar basisregels worden nageleefd, zodat de planten goed gedijen en ze u zo veel mogelijk plezier bezorgen. Als u de volgende tips toepast, zullen de kleurrijke schutbladeren niet alleen op het kerstfeest, maar ook met Pasen schitteren." Aldus een koopadvies op een internetsite in december. Het Kerstfeest ligt al weer enige tijd achter ons en we zijn al weer even op weg in De herinneringen aan de feestdagen vervagen. We zijn immers een vooruitstrevend volkje en bezig met alles wat voor ons ligt. In een enkele kamer doet een kerstster er nog aan terugdenken. Zoals in bovenstaand koopadvies te lezen is, is dit een plant die, als je hem goed verzorgt, met Pasen nog schittert. Dit deed mij aan het volgende denken; Kerst en Pasen, Kribbe en Kruis, horen die niet bij elkaar? Met Kerst mochten wij gedenken dat de wereld de 'Kerstster', het Licht der Wereld, in Bethlehem mocht ontvangen. Dit is het Licht dat met Pasen in volle glorie straalt en ook nu nog steeds in mensenharten daalt. Dan mogen wij wandelen in het licht met Jezus en ook zelf een sterretje zijn, dat straalt in deze wereld, die gebukt gaat onder zorg en pijn. Als we deze ster goed verzorgen, bloeit hij niet alleen van Kerst tot Pasen maar eeuwig. Het verzorgingsadvies en de voedingsstoffen om deze Ster in ons te laten groeien en bloeien kunt u vinden in gebed, in de Bijbel en in de zondagse erediensten. Laat m' in U blijven, groeien, bloeien, o Heiland die de wijnstok zijt! Uw kracht moet in mij overvloeien, of 'k ben een wis verderf gewijd. Doorstroom, beziel en zegen mij, opdat ik waarlijk vruchtbaar zij! Veel dank! Op deze plaats mag ook een hartelijk dank geschreven worden aan met name alle jongeren die actief geweest zijn bij de voorbereidingen voor en de inzet tijdens de Kerstfeestviering met de kinderen van Sion. De kerkenraad heeft dat als zeer positief ervaren. Op pagina 2 zijn nog enkele foto's geplaatst van deze fijne Kerstmiddag

4 Onze jarigen 22 februari mevrouw A. Breevaart-Verspui, Van Tienhovenlaan EB Naarden 22 februari de heer A. van de Velde, Peppengouw NA Almere. Huwelijksjubilea * Op 24 februari mogen de heer J. Opdam en mevrouw H.W Opdam-van Lunteren, C.J. van Houtenlaan 1-S, 1381 CN Weesp, gedenken dat zij 55 jaar zijn getrouwd. * Op 26 februari mogen de heer A.J. Post en mevrouw W. Post Tinholt, Rembrandtlaan 22, 1272 GN Huizen gedenken dat zij 45 jaar zijn getrouwd. * Op 1 maart mogen de heer E. Wolswinkel en mevrouw A. Wolswinkel-Cirkel, Laarderweg RM Bussum gedenken dat zij 35 jaar zijn getrouwd. Een hartelijke gelukwens voor allen en Gods zegen voor de toekomst. Nieuw lid Wij heten als nieuw lid van Sion welkom de heer J. P. Horst (Peter), Plaggenweg 10 A, 1406 SE Bussum. Peter is geen onbekende voor ons. Wij mochten hem al regelmatig ontmoeten tijdens en na de erediensten, op de Bijbelstudie en op onze jaarlijkse gemeentedag. Wij wensen Peter een goede en gezegende tijd in onze wijkgemeente toe. Kerkbalans 2014: Dankbaar zijn wij voor de (voorlopige) stand van uw toezeggingen op zaterdag 25 januari jl.: een bedrag van ,- (Enkele enveloppen komen nog). Een bemoedigend resultaat voor de instandhouding van het werk in onze wijkgemeente. Mag het gezegend worden! AGENDA zondag 16 februari: Jongerenkring woensdag 19 februari: Kerkenraad woensdag 26 februari: Samen Bijbel Lezen (Hfdst.4 - Matt. 6:1-18) woensdag 12 maart uur - Bidstond gewas en arbeid in de Spieghelkerk. Indien niet anders vermeld: om uur in de Zijspieghel. Met vriendelijke groet, Jan Mauritz - secretaris COLLECTEN IN SION 7.524,25 t/m 8 dec ,20 15 dec. 109,15 de Herberg 111,25 22 dec. 89,80 Tiszaszentimre 88,40 25 dec. 79,15 (v.m.) De Hoop 88,80 29 dec. 103,30 I.Z.B. 120,40 31 dec. 70,30 (n.m.) St. Kuria 85, ,95 Totaal in ,50 ========= ========= 7.932,10 Totaal in , : 5 jan. 106,70 Bijlmerkerk 120,00 12 jan. 102,90 Tiszaszentimre 115,25 19 jan. 127,05 de Herberg 134, ,65 t/m 19 januari ,85 ======== ======== VAN DE REDACTIE - in dit nummer: * eerst over de eigen wijkgemeente en daarna 'Het verhaal' over de mannen 'met het boek van Jezus'. Zie de afbeelding op de voorpagina en de tekst op de pagina's Een indrukwekkend verhaal! * Ontmoetingsdiensten voor zoekers in Huizen - vanaf pag. 20. Goed om ook over dit missionaire project geïnformeerd te zijn! Wat zegt het ons? * aandacht voor Israël. Over 'Sharon is niet meer, en...?' op pag. 17 en Wilma Wolswinkel schrijft over het CIS - het Centrum voor Israël Studies - een informatief artikel vanaf pagina 24. Reacties van de lezers over de inhoud en de uitvoering van ons kerkblad zijn zeer welkom! Het adres: zie de achterpagina. Redactie

5 EREDIENSTEN van wijkgemeente SION Spieghelkerk, Nwe 's Gravelandseweg 34, Bussum telefoon van de kerk: (035) * Tijdens de ochtenddiensten kinderoppas in de Zijspieghel. Collecten: 2 febr uur ds. J.K.M. Gerling, Veenendaal Luisterend Dienen uur ds. T. Jacobs, Leiden Sion 9 febr uur ds. F. Wijnhorst, Katwijk aan Zee Schuldhulpmaatje uur ds. J. van der Meijden, Rijssen Sion 16 febr uur ds. A.P. Voets, Hoevelaken Verre Naaste uur ds. R.R. Eisinga Sion 23 febr uur ds. J.L.W. Koppenhol, Huizen Z.O.A uur ds. A. Visser Sion 2 maart 8.55 uur dr. C.G. Geluk, Huizen de Regenboog uur ds. I. Hoornaar, Ermelo (voorber. H.Av.) Sion 9 maart 8.55 uur ds. W.J. Gorissen, Voorthuizen Zending - GZB uur ds. I. Hoornaar, Ermelo (H. Avondmaal) Sion 12 maart woensdag - Bidstond gewas en arbeid Jeugd - H.G.J.B uur ds. H.A. Samsom, Harderwijk Sion 16 maart 8.55 uur ds. G.J. Codée, de Bilt Zending - IZB uur ds. L.W. Smelt, Voorthuizen Sion wijzigingen voorbehouden Voor onze wijkkas mocht ik 2x VERANTWOORDING 50,- en 1x 100,- ontvangen. Voor de zending - het werk van van de penningmeester de familie Lubbers in Kosovo - 1x 50,-. Voor het fonds 'Vrienden van Sion' de volgende giften: 1x 25,-; 1x 50,00, 1x 60,- en 2x 100,-. Voor alle bijdragen weer onze hartelijke dank! A.N.P. Mauritz Mary's Christmas Het Kerstevangelie loopt uit op Maria, die 'al deze woorden bewaarde in haar hart' (Lukas 2:19). 'Het voelde als een warme deken', 'Vanmorgen had ik niet durven hopen dat ik zo Kerstfeest zou vieren', 'Wat fijn om alle traditionele Kerstliederen weer eens te zingen' en 'Wat leuk dat de kinderen zo actief hebben meegewerkt'. Dit waren enkele van de vele warme reacties na afloop van de door de jongerenkring georganiseerde Kerstsamenkomst. Komt allen tezamen klonk het verwachtingsvol aan het begin van de dienst waarin uitgekeken werd naar de feestelijkheid van het samenkomen rond het Kerstverhaal. Er waren ongeveer 40 gasten en 40 gemeenteleden die we in deze middagdienst een hartelijk welkom mochten heten in de Spieghelkerk. Er werd een gedicht voorgedragen, prachtige kerstliederen werden gezongen, uit de Bijbel gelezen en de kinderen van de Kinderkerk hebben samen gezongen en een Bijbeltekst opgezegd. Na afloop kregen de kinderen een lekkere traktatie en een boek. Daarnaast werd er een meditatie gehouden door onze wijkpredikant ds. Eisinga. Het thema was Mary's Christmas. Woorden kunnen op elkaar lijken, maar een klank maakt een wereld van verschil. Merry Christmas beperkt zich alleen tot het begin, alleen tot 24, 25 en 26 december, maar Mary's Kerstfeest gaat veel verder. Maria is het hele leven van Jezus bij Hem, ook toen Hij gestorven is aan het kruis voor onze zonden. Hij is een Lichtpunt voor Maria, gekomen in een donkere nacht. Jezus leeft en blijft een onoverwinnelijk stralend

6 licht. Jezus wil in ons licht aansteken om alle donkerheid en zonden te overwinnen. We willen u een Mary's Christmas toewensen voor iedere dag van We wensen u toe dat u door geloof altijd mag stralen, mag dienen en Jezus met blijdschap terug mag verwachten op aarde. Jezus kwam als een Licht in Maria's leven, komt Jezus ook al als een Licht in uw leven? Als laatste rest ons een dankwoord aan alle gemeenteleden voor uw ondersteuning van deze bijzondere samenkomst. Onze allergrootste dank gaat uit naar God die opnieuw heeft laten zien dat hij nog steeds werkt, ook in Bussum! Pieter Riepma en Rianne Jansen namens de Jongerenkring Zie de foto op de voorpagina! Over de hele wereld komen moslims tot geloof in Jezus Christus. In extreme moslimlanden, zoals in het sjiitische Iran, is een grote oogst van nieuwe christenen. Bijna altijd is de afkeer van het islamitisch geweld dat wereldwijd plaatsvindt aanleiding om te zoeken naar nieuwe wegen om God te dienen. Door getuigenissen via televisie en internet, of in persoonlijke ontmoetingen met christenen, maar ook vaak via dromen en visioenen over Jezus, komt het Evangelie bij hen in beeld. Afghanistan Nooit zal ik het verhaal vergeten van een zendeling in het Midden-Oosten die een keer Afghanistan bezocht, nog vóór de Russische inval in Hij reed met een andere zendeling in de hoofdstad KabuI, maar ze waren de weg kwijtgeraakt, met een stadskaartje op schoot zochten ze naar de oorspronkelijke route, Wachtend voor een rood verkeerslicht kwam de grote Afghaanse man in de klederdracht compleet met een tulband op hen afgestapt. Ze draaiden het raampje open. De man zei: "U hebt het boek van Jezus bij u. Mag ik u spreken?" Met enige aarzeling zetten ze de auto aan de kant, stapten uit en gingen met z'n drieën op een rustig plekje langs de weg zitten. De zendelingen begrepen dat het de man om het Nieuwe Testament was te doen, maar ze zeiden niet onmiddellijk dat ze die bij zich hadden. De man, een dertiger schatten ze, vertelde dat hij ver buiten de stad woonde, waar een aantal dorpen is. "Wij, onze buren en vrienden en nog tal van andere mensen in het dorp luisteren elke week naar de uitzendingen van Trans World Radio in onze eigen taal. Deze uitzendingen vertellen ons over Jezus, ze lezen ons voor uit het Zijn boek en wij luisteren, elke week. Velen van ons en ook ikzelf geloven in de Here Jezus als onze Redder. Wij bidden tot Jezus! Kortgeleden had ik in de nacht een droom. Er zouden twee mannen komen die het boek van Jezus bij zich zouden hebben. De man vertelde dat hij ver buiten de stad woont en vandaag zei Jezus dat ik op dit kruispunt moest wachten tot ze zouden komen. En nu bent u gekomen!" Tranen vulden zijn ogen terwijl hij het wonder van dit moment beschreef. De zendelingen pakten een complete Bijbel uit de auto in het Farsi, de taal van de Afghaan. Ze lazen hem stukken voor, legden uit wat er stond en gaven urenlang 'Er zouden twee mannen komen die het boek van Jezus bij zich zouden hebben.' Bijbelonderwijs aan de man. Vol blijdschap hebben ze afscheid genomen en enkele afspraken gemaakt voor de toekornst. Meer Bijbels zouden volgen. Nu had hij er een paar voor zijn familie en enkele vrienden die ook konden lezen. Alles moest zoveel mogelijk in stilte gebeuren, want gevaren zijn overal, ook in onze dorpen, zei hij. Geweld in de islamitische wereld Inmiddels zijn wij in Europa aardig op de hoogte geraakt van de islam. We zijn in aanraking gekomen met moslims in ons land. En de jihad en het geweld in de islamitische wereld groeien. De misère is vaak heel groot. Hoezeer islamitische leiders ook beweren dat de islam de godsdienst van de tolerantie is, we zien moslims overal in verwarring. Technisch gezien hebben ze nog niet eens het wattenstaafje uitgevonden, zei onlangs een Pakistaanse ex-moslim, en politiek gezien is geen van de vijfenzeventig moslimlanden een democratie. Overal is de klacht te horen dat moslims het slachtoffer zijn van andere mosllms. Ongelofelijke barbarij en gruwelijke martelpraktijken, onthoofdingen en het afhakken van ledematen en andere lichaamsdelen worden nog steeds bedreven en getolereerd

7 Een van hun leiders zei dat moslims Joodser zijn dan de Joden en christelijker dan de chrlstenen. Niettegenstaande die overtuiging en die propagandapraat vertelt het dagelijks nieuws ons van alle gruwelen die moslims andere moslims aandoen en is er geen sprake van vrede en tolerantie. En dat staat goedbedoelende moslims in toenemende mate tegen. Schuilnaam Er worden steeds meer getuigenissen opgeschreven en uitgesproken van ex-moslims, die hun verhaal vertellen. Een verhaal dat eigenlijk niet verteld mag worden en niet verteld kán worden zonder levensgevaar, ook in onze Westerse wereld. Een jongeman vertelde dat zijn vader en enkele ooms hem hadden uitgenodigd om naar Oost-Turkije te komen, omdat zij daar een grote zaak voor hem hadden gekocht. Hij woonde in Nederland en was hier tot levend geloof in de Here Jezus gekomen. Hij legde die uitnodiging voor aan medechristenen en ze zouden er een week voor bidden. Unaniem kwam de overtulging om niet op de uitnodiging in te gaan. Later bleek er een compleet moordplan klaar te liggen. Hij zou daar nog geen dag oveleefd hebben. Sheraz Malik schrijft onder deze schuilnaam zijn verhaal met de titel 'Mijn vlucht uit de hel van de islam'. Een lange opsomming van feiten, nadat hij als toegewijd moslim had geleefd maar tot andere inzichten kwam. Tijdens zijn studietijd aan de universiteit kwam een tijd van depressie en kreeg hij gaandeweg een grote hekel aan Allah door wat hij zag en hoorde. "Toen ik las over een eenenvijftigjarige Mohammed die tot een negenjarig meisje, A'isha, kwam om haar als vrouw te nemen, naast zijn vele andere vrouwen, schokte dat mij heel diep. Moslims worden liever doof en stom dan deze historische werkelijkheid te horen. Het werd door A'isha zelf opgetekend." Ik had een droom Een ander verklaarde hoe hij in een gelukkig gezin in Saoedi-Arabië werd geboren en daarin opgroeide. Als tiener kon hij al een zesde deel van de koran uit het hoofd citeren. Hij werd in de moskee zeer gewaardeerd. Hij deed alles wat door Allah is opgedragen. "Ik ben op jonge leeftijd naar Europa gereisd. Bidden deed ik toen nog maar weinig. Voor christenen had ik geen respect en Joden haatte ik." "Ooit had ik in een dom moment tot Jezus gebeden die ik kende als wonderprofeet uit de koran. Ik had een droom over het kruis, schafte een Bijbel aan en na lang studeren wist ik het zeker: Jezus Christus is God de Zoon. Mijn God! Het is waar wat Jezus zei: 'Ik ben het licht der wereld. Wie mij volgt zal nooit in duisternis wandelen, maar zal het licht des levens hebben.' Het is waar en ik heb ervaren dat het waar is. Het is waar omdat het in de Bijbel staat, maar ook omdat ik het elke dag ervaar. Ik ben uit de duisternis tot het licht gekomen. Ik kan het wel uitschreeuwen naar iedereen: Jezus houdt van je!" Deze mensen en vele anderen lopen gevaar omgebracht te worden, soms door hun eigen familie. Er zijn natuurlijk ook anderen die wel worden geaccepteerd, maar de meesten kunnen hun verhaal niet vertellen. Laten we in eigen land goed om ons heen kijken naar moslims die deze Heiland net zo hard nodig hebben. uit Het Zoeklicht - nr. 9 van 7 december 2013 Plaats voor de wet van God in de eredienst? Onlangs kreeg ik de vraag of ik een paar dingen wilde schrijven over de wet van God in de eredienst. Hier volgt een aanzet tot antwoord. Negatieve klank 'Wet' heeft bij veel mensen in onze tijd een negatieve klank gekregen. De wet legt je allerlei Tien Geboden beperkingen op. Het heeft iets 'strengs' en bepaalt je vooral bij wat je níet mag. Dat je bij overtreding van de wet met een straffende God te maken krijgt, past al helemaal niet in een cultuur waarin mensen sterk op zichzelf gericht zijn. Er is vooral behoefte aan begrip en warmte. In de kerk moet de nadruk liggen op het vertroostende en bemoedigende van de Bijbel. Met een God die 'toornt over de zonde' heeft de postmoderne mens niets. Vreugde van de wet Het mag duidelijk zijn dat dit Gods intentie niet is met Zijn Wet. De Wet van God is tôrâ, een Hebreeuws woord dat is afgeleid van een woord dat 'onderwijzen' betekent. De Tien Geboden of Tien Woorden (Decaloog) zijn bedoeld om richting te geven. Volgt een mens deze regels, dan komt hij of zij tot het doel van zijn of haar leven. Het is een wet die leven geeft en tot het leven leidt. Zo gezien geeft de wet vooral vreugde. De vreugde van de wet die de Joden zo intens tot uitdrukking brengen, zou ook van

8 een christen moeten afstralen, bijvoorbeeld bij het zingen van de Psalmen die deze vreugde vertolken (o.a. Psalm 1, 19 en 119). Verbondswet Die vreugde komt voort uit de intieme relatie met de 'Wetgever'. Wie met het oog van het geloof de Wet leest, ziet daarachter de goede hand van zijn Vader in de hemel. God heeft Zijn Wet gegeven om Zijn volk te bewaren bij de verlossing die Hij voor hen had bereid. Het gaat in feite om een verbondsstatuut, een soort grondwet bij de verbintenis van de HEERE met Israël. Daarin neemt de Decaloog een eigen plaats in, omdat we hier te maken hebben met de directe verkondiging van Gods wil. De hele wet Hoewel de wil van God in de Tien Woorden helder verkondigd wordt, mogen we deze niet losmaken van de andere wetten, zoals de burgerlijke en de ceremoniële. Het is van belang het Bijbels principe van deze wetten op het spoor te komen om ook daarin de wil van God te zien voor onze tijd. Het hele Oude Testament doet zodoende mee. Zo zal geen tittel (accentteken) of jota (kleinste letter) worden afgedaan van de wet en de profeten (vgl. Mattheüs 5:17-20). In de Bergrede laat Jezus de diepte van Gods geboden zien (Mattheüs 5-7). Hij is immers niet gekomen om de Wet of de profeten te ontbinden, maar om die te vervullen (Mattheüs 5:17-19). Het doen van de wil van Zijn Vader was voor Hem eten en drinken (Johannes 4:34). Het bewaren van Gods geboden is daarom het beste bewijs dat wij Christus liefhebben (1 Johannes 2:3). Principieel Gelet op bovengenoemde noties is het naar mijn overtuiging van principieel belang dat wij ons op een of andere wijze in de eredienst wekelijks laten gezeggen door de Wet van God. Juist de gemeente van Christus moet leren de wil van God te verstaan om in de wereld te wandelen als kinderen van het licht. Om die reden wordt er in de Heidelbergse Catechismus veel ruimte gegeven aan de bespreking van de Tien Geboden in het stuk van de dankbaarheid. Hier zijn we bij de eigenlijke betekenis van de Wet. Uit dankbaarheid voor de verlossing (in Christus) wandelen wij voor Zijn aangezicht. De Tien Woorden zijn daarbij de 'leefregel'. En die wil je als kerkenraad de gemeente toch niet onthouden? In de overdenking van Gods Wet klopt het hart van de gelovige in de omgang met God (vgl. Psalm 1). ds. Aalt Visser Onze eerste Kosovaarse bruiloft maandag 30 december 2013 Het feit dat de buurman ons zelf persoonlijk kwam uitnodigingen voor de bruiloft van zijn zoon, is hier in Kosovo een hele eer en je wordt zeker geacht om te komen. De avond voor de bruiloft waren er al veel gasten bij het huis van de bruidegom, de bruid was daar niet aanwezig. Er klonk veel trommelgeroffel en er werd gedanst op traditionele muziek. Vuurwerk ontbrak ook niet en om het feest compleet te maken werd er flink op los geschoten, met automatische geweren, in de lucht. Ook de volgende dag waren de trommels overdag vaak te horen en liepen de vrouwen in traditionele kleding rond om de mannen te bedienen. 's Avonds werden we om uur verwacht in een restaurant. Daar stond de familie van de bruidegom in een lange rij klaar zodat we hen konden begroeten en feliciteren. Ook nu zagen de vrouwen er weer tiptop uit, zij het in andere jurken. Voor de inwendige mens werd goed gezorgd middels drinken, vlees en salades! De familie van de bruidegom kwam geregeld langs alle tafels om te proosten.ook tijdens deze avond waren de trommels en andere instrumenten weer veel te horen en werd er traditioneel gedanst terwijl een zanger allerlei Kosovaarse liederen zong. Om uur kwamen de bruid en bruidegom binnen om vervolgens op twee mooie witte tronen neer te strijken. Ze hebben wel een paar keer gedanst en er kwamen mensen langs om foto's te maken. Deze avond waren er alleen familieleden, vrienden en bekenden van de bruidegom aanwezig. Dit is gebruikelijk in Kosovo. Tussen de liederen door werden er door de zanger speciale gasten verwelkomd en werden er wensen uitgesproken voor het bruidspaar. Rond middernacht liet 'de band' nog een speciaal lied uit Peja horen, waar alleen de mannen naar mochten kijken. Daarna werd de bruidstaart aangesneden door het bruidspaar. Dit was het sein dat het feest was afgelopen. Het bruidspaar ging weer terug naar hun 'zetels' en alle gasten zeiden de familieleden van de bruidegom gedag. Ook wij hebben iedereen hartelijk bedankt voor deze geweldige culturele ervaring! Thuis ging deze 'cultuurstudie' nog even door, want de oppas had het zo apart gevonden om de meiden alleen op hun kamer te laten slapen. Ze had ze eerst samen in één bed gelegd, maar dat werkte ook niet echt. Vervolgens hadden ze de hele avond mogen spelen beneden en heeft de oppas Giske in slaap 'gewiegd' en Wieke mocht op de bank slapen

9 Toen wij om 1 uur 's nachts thuiskwamen sliepen ze net een uurtje. Ook de meiden hadden dus een geweldige avond gehad! Feestdagen in Kosovo - maandag 30 december 2013 We hebben dit jaar voor het eerst de feestdagen zonder familie en vrienden gevierd, en ook nog eens in een andere cultuur. Op onze site vind je meer foto's van onze eerste Kerst en jaarwisseling in Kosovo. Hier in Kosovo is er heel weinig aandacht voor Kerst. De kinderen hebben wel één dag vrij, maar op tweede kerstdag stond de wekker gewoon weer vroeg in de ochtend om Wieke naar school te brengen. Het was zelfs een speciale dag, want ze mocht met de kerstman op de foto, die hier 'vader van de winter' wordt genoemd. Met de kerkelijke gemeente, het gezin en met andere zendelingen hebben we gelukkig wel echt Kerst kunnen vieren. En juist doordat we hier hebben gezien dat het zo anders kan, zijn we er nog meer van bewust geworden dat het bijzonder is dat wij het Kerstkind mogen kennen en aanbidden. In de kerk hebben we vaak in het Albanees gezongen: 'Komt laten wij aanbidden, die Koning!' De kerstboom wordt hier 'de boom voor het nieuwe jaar' genoemd. Dat wordt namelijk wel heel uitgebreid gevierd in Kosovo: oud en nieuw. Wij hebben het met de buren mogen vieren, waar we gastvrij ontvangen werden terwijl de huiskamer vol zat met de hele familie. Op nieuwjaarsdag zijn we bij veel buren langs geweest voor de nieuwjaarswensen. Het 'nieuwe jaar' wordt hier dus uitgebreid gevierd. Op zich een mooie gedachte om het nieuwe jaar te vieren en hoopvol uit te kijken naar wat het nieuwe jaar gaat brengen. Wij geloven dat God Licht brengt, ook in Licht voor Kosovo! Wij wensen u en jullie Gods Licht voor het nieuwe jaar! Bekijk op onze site ( onze video-kerstgroet met dezelfde wens, alleen dan met beelden... Rik en Machteld Lubbers Ariel Sharon is niet meer Het zal niemand ontgaan zijn: begin januari kwam er een einde aan het leven van de man die - na ruim acht jaar in coma - in Israël overleed: Ariël (Arik) Sharon. Hij was een bekend en belangrijk militair en politicus die zijn kleine en belaagde land duidelijk in beeld hield. Er zijn weinig mensen die, tijdens en na hun leven, zo besproken werden en nog worden: van een gevierd en bewonderd strateeg in alle oorlogen sinds 1948 en politicus die het vermogen had om, afhankelijk van de situatie op dat moment, zijn politieke visie wist aan te passen. Bewonderd en omstreden in eigen land; als crimineel weggezet in de Palestijnse gebieden. Daar werd feest gevierd en hem niet minder dan 'een plaats in de hel toegezegd'... (citaat). Over verschil in cultuur en godsdienst gesproken, waar bij fanatici een mensenleven weinig of niets waard is. Denk aan de zelfmoordaanslagen met 'bomgordels'; waar zelfs jonge kinderen, 'voor de goede zaak' op pad worden gestuurd om zich zelf op te blazen! Was deze 'bulldozer' - zoals ook de Amerikaanse vice-president Joe Biden hem bij zijn uitvaart in Jeruzalem betitelde - echt de man die alleen maar fouten maakte en liep zoals een man met die bijnaam alleen maar kan lopen? Hij heeft fouten gemaakt en zijn grootste fout was om in Libanon 'de andere kant op te kijken' toen de zgn. 'christelijke' Falangisten op 14 september 1982 wraak namen na de moordaanslag op de gekozen president Gemayel. Enkele dagen later was het raak en ongeveer doden in de kampen Sabra en Shatilla was het gevolg. Het is nog altijd een ruwe schatting van het aantal doden; zoals ook nu in Syrië. Sharon en zijn leger - met tanks opgerukt tot de rand van Beiroet - greep niet in en dat 'kostte hem de kop'. Hij verliet het leger. Positief: Tijdens de Jom Kipoeroorlog in 1973 forceerde hij een doorbraak aan het Egyptische front en stak hij - tegen alle orders in - Kort na die 14 e september 1982 liep ik, op weg naar de Nederlandse militairen van Unifil in Zuid-Libanon, onder begeleiding van Italiaanse militairen, langs het massagraf in Shatilla... en dan gebeurt er iets met je wat nooit meer uit je herinnering verdwijnt. Dan zie je alleen maar woede, chaos en verdriet. En wist Sharon nu wél of niet wat die verschrikkelijke plannen waren...? Dat blijft, zeker na zijn dood, een raadsel. * Tussen haakjes: Sabra en Shatilla zijn de vluchtelingenkampen (het zijn complete dorpen met flats) aan de rand van West- Beiroet; het bolwerk van Hezbollah (de 'partij van God'); met het Sjiïtische Iran dé steunpilaren van de wrede dictator Assad in Syrië. M

10 het Suezkanaal over en drong met zijn leger ver Egypte binnen. Dat was voor hem op dat moment de juiste oplossing. Voor velen in Israël was 'Arik' toen een held. Een voorbeeld van zijn in Israël omstreden politiek was toen hij, als minister-president, in 2005 opdracht gaf om de Gaza-strip - vóór 1967 van Egypte! - te verlaten ten behoeve van de Palestijnen. Beiroet (Shatilla): massagraf tussen de zwarte vlaggen. (1982) De internationale politiek roemde zijn inzicht en besluit... Maar als 'dank' kreeg Israël te maken met de machtsovername door Hamas en - tot vandaag - raketten op zijn land. Had hij, die vocht voor veilige grenzen, zich dan tóch vergist? De mening over zijn soms onbegrijpelijke en gedurfde optreden zal verdeeld blijven. Wel staat vast dat hij, wanneer hij nog zou leven, een uitgesproken mening zou hebben over de huidige vredesbesprekingen, waarbij de Amerikanen grote politieke naïviteit vertonen. Israëlische leiders worden onmiddellijk terecht gewezen als ze kritiek hebben, maar Iraanse leiders kunnen openlijk zeggen wat ze willen - zelfs in tegenspraak met wat is afgesproken in onderhandelingen - zonder enige tegenspraak van het Witte Huis. Weten ze nog steeds niet hoe Arabische leiders denken? De vraag is nu ook: hoe lang zal Abbas van Fatah nog met Amerikanen om de tafel willen zitten...? Moet Israël, onder grote druk, zijn eigen doodvonnis ondertekenen en de 'Auschwitzgrenzen' - het zijn nog altijd de wapenstilstandslijnen van na de Zesdaagse oorlog in erkennen...? Uiteraard sluit je vrede met je vijanden, maar wat gebeurt er wanneer die vijanden toch blijven roepen 'wacht maar, wij blijven strijden voor de vernietiging van de Jodenstaat'... Bij voorbaat staat nu al vast: ook déze vredesbesprekingen zullen weer mislukken en Israël zal opnieuw de schuld krijgen; met alle gevolgen! Wie de geschiedenis 'vergeet'... én geen zicht op bijbelse lijnen heeft, praat na wat de internationale politiek ons via de media wil laten geloven. Ook dat hoort bij de strijd tussen 'licht en duister'. Israël heeft in deze tijd een meer dan gemiddeld staatsmanschap nodig omdat er, op weg naar het einde - en wie weet hoe spoedig! - nog huiveringwekkende dingen gaan gebeuren. Het profetische woord (o.a. Zacharia 12 en 14) is daar duidelijk over En het verwaande kleine Nederland, met z'n grote mond en irritant opgeheven vingertje naar Israël - en nu ook weer naar Rusland! - ontbreekt niet in de lijst van volken die menen dat 'alle problemen wel zijn opgelost wanneer Israël snel 'verleden tijd' is. Dat belooft ook voor Nederland niet veel goeds wanneer je denkt aan en zingt over Bidt voor de vrede van Jeruzalem - psalm 122. In vers 6 lees ik: "Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben". Daar gaat het niet alleen over een stad (ondanks onbegrijpelijke politieke fouten en verwarring), maar ook over de manier waarop een christen zich uitlaat over het land en de stad; uiteindelijk door God Zelf apart gezet onder de volken! Zie o.a. het slot van psalm 147 (HSV en NBV). Een Bijbelse opdracht dus voor aanhoudend gebed. Dat gebed mag in de samenkomsten van de christelijke gemeente niet ontbreken! Gelukkig gaat er in Sion (bijna) geen zondag voorbij zonder het gebed - 1 e voor Gods bescherming van land en volk én - 2 e dat Israël zijn Messias Jezus zal (h)erkennen! Zo'n 'twee-ledig gebed' is een goede zaak. Om dankbaar voor te zijn. J.H.M. uit Tijding - dec MEELOPEN OP-HET-TEMPO-VAN DE ANDER foto's op pagina 27 'Huizen', zei je? Dat is toch dat Gooise gereformeerde bonds-dorp? Hebben ze daar een evangelist nodig?' Jan Verkerk heeft vaak meegemaakt dat de wenkbrauwen werden opgetrokken, als hij zich voorstelde. Dan moesten er eerst een paar vooroordelen omgekegeld, voordat hij aan zijn verhaal kon toekomen. Een paar dagen geleden was hij nog op bezoek bij een man, die net een mislukte zelfmoordpoging achter de rug had. Zijn afscheidsbrief had hij hier bezorgd. Wie dacht dat Jan Verkerk een stil en gerust leven leidt in een christelijke enclave, vergist zich

11 Door zijn lange staat van dienst - hij werkt er nu bijna tien jaar - is hij bekend bij hulpverleners, bij uitvaartondernemers, bij de andere kerken en bij bewoners. 'Papa had wel iets met het geloof... ', begint dan een vrouw aan de telefoon. De dominee vindt ze 'te zwaar' en met een van de ouderlingen heeft ze problemen. 'Dan leid je de uitvaart en ga je na een tijdje nog 's op bezoek. Ik gedij het best in missionair-pastorale contacten. 'Wat zou jij doen?' vraagt hij, terwijl de koffie voor ons staat. 'Een jonge vrouw belt me. Eerst belde haar moeder, om het gesprek wat voor te koken. Ze gaat trouwen. Haar man is moslim. Zij wil graag dat ik hen zegen op hun huwelijksdag. Geen kerkdienst, geen gemeente, gewoon tijdens de feestmaaltijd. Daar sta ik dan zo van te kijken. Ze heeft geen gemakkelijk leven, ze heeft geen band met de kerk, wel een Bijbel. Met overtuiging vraagt ze me de zegen van God... De Huizer Courant ligt op tafel. 'Geef mij de buitenkerkelijke mens maar' is de kop van een fors interview, waarin Jan uit de doeken doet waarom hij met vrijwilligers is begonen met de Ontmoetingsdiensten. Het had ook heel wat voeten in de aarde, sinds hij acht jaar geleden met het idee op de proppen kwam. 'De noodzaak is in de afgelopen tijd alleen maar toegenomen. Verwonderd Toen Jan in 2004 aantrad, had hij drie aandachtsgebieden: het bevorderen van de missionaire bewustwording in de vier Hervormde wijkgemeenten, de toerusting van gemeenteleden en vrijwilligers en het directe missionaire contact met rand- en buitenkerkelijken. In de loop der tijd is het accent behoorlijk verschoven. De agenda wordt vooral gevuld door die laatste categorie. En het werk wordt gezegend. 'Hoeveel mensen er tot geloof gekomen zijn? Ettelijke tientallen. Ik sta er soms beschaamd en verwonderd bij te kijken. Niet alleen daarom omschrijft hij zichzelf liever als 'evangelist' dan als 'missionair werker'. 'Die term is me te versluierend. Evangelist heeft een link met 'evangelie', het schept helderheid over mijn werk. Als ik, zoals eens gebeurde, een vrouw begeleid die weet dat ze nog drie maanden te leven heeft, is het een ander verhaal. 'Ik heb een gat in mijn leven' zei ze, 'en ik geloof dat God het vullen kan'. Al vrij kort na zijn aantreden ontdekte Jan de zwakke schakel in het evangelisatiewerk. 'Er kwamen mensen tot geloof, ze deden belijdenis en lieten zich dopen. Maar de kerk slaagde er niet in om hen vast te houden. Het niveau van de preken is te hoog, de taal staat te ver van ze af en van het gewone leven. Negentig procent haakte ook daardoor af van de kerk, niet van het geloof. Ik herinner me een studiedag over dit verschijnsel, dat zich ook elders voordeed. Hoe wordt een 'zoeker' een 'discipel'; iemand die zijn of haar volwaardige plek inneemt in de gemeente? Het is te hoog gegrepen. Veel bekeerlingen zijn eenlingen en doorgaans is een gedoopte de enige christen in de directe sociale omgeving. 'Sinds ik met geloof bezig ben, is het een hel in huis', vertelde iemand me. Een jongen, 22 jaar, vroeg me eens: 'Zou God het ook goedvinden als ik 's avonds voor ik naar bed ga voor mijn eten bid?' Aan tafel werd hem thuis die ruimte niet gegund. Bedenkingen Omdat de aansluiting met de kerkelijke gemeente vaak zo moeizaam verloopt, ontwikkelde Jan het plan voor de Ontmoetingsdien sten. Wekelijks, op zondagochtend, om uur, niét in een kerk, maar in een gebouw dat voor deze bijeenkomsten 'De Brug' is gedoopt. Maar voor het zover was, zou er nog heel wat water door het Gooimeer stromen... Wilde Jan soms gemeentestichter worden? Zou het initiatief niet loszingen van de Hervormde gemeente? Zou het geen uittocht op gang brengen uit de andere wijkgemeenten? 'Ik heb een kras op m'n tong gepraat', zegt Jan. Geld was gelukkig geen beletsel. Een aantal jaren geleden ontving de Hervormde gemeente een legaat, bestemd voor het missionaire werk. Aan getalenteerde kaderleden ontbreekt het hem ook niet. Bedenkingen kwamen ook van een aantal predikanten, met wie de verstandhouding overigens altijd goed bleef. Maar het vergde vasthoudendheid en geduld om de intenties steeds helder uiteen te zetten. Toen na veel vijven en zessen de kogel door de kerk was, ging het snel. Er werden twee ambtsdragers bevestigd, speciaal voor het werk van de Ontmoetingsdiensten. Het is een dienst met een liturgie. Niet zomaar een activiteit. Op aanraden van diverse collega's kozen we een wekelijkse frequentie

12 Gun mensen de tijd Begin november was de eerste dienst, met circa 25 bezoekers die tot de doelgroep behoren. Voorafgaand aan de dienst is er een inloop met koffie, zo ook na de dienst. Zang, bijbellezing, preek en gebed, zijn de vaste elementen van de dienst. Bij de liederenkeuze wordt er op gelet, dat zoekers ze kunnen meezingen. Een muziekgroep speelt een luisterlied en naar aanleiding van de verkondiging is er de mogelijkheid om te reageren. Allemaal vrij sober en toch aansprekend, zo bleek na de eerste diensten. Jan: 'Mijn zoon, die 's zondags doorgaans naar De Doorbrekers gaat, vond de eerste bijeenkomst 'heel chill'. 'Als alle wijken in Huizen waren als deze, konden ze er snel een kerk bijbouwen', zei hij. Er was een open, uitnodigende sfeer. Door de Oriëntatie-cursus Christelijk Geloof (van René van Loon/IZB) heb ik de waarde ontdekt van de vrijblijvende kennismaking. Gun mensen de tijd en de ruimte om wat te verkennen, zet ze niet meteen voor het blok. Diezelfde sfeer kenmerkt de Ontmoetingsdiensten. Ik preekte over Mozes bij de brandende braamstruik. 'Zou jij wat met God willen? Wat denk je: Zou God iets met jou willen? Het is een uitdaging om die vraag dicht bij het hart van de aanwezigen te brengen. Medewerkers van Missionair Werk en Kerkgroei, die hier op bezoek waren, zeiden: 'Vergelijk je het met Amsterdam, is het alsof de klok tien jaar achterloopt. Maar voor Huizen is de klok tien jaar vooruit.' Protestanten boos op kardinaal Eijk vanwege de 'vervloeking' - dagblad Trouw 17 januari 2014 Aartsbisschop Wim Eijk van Utrecht heeft zich de woede op de hals gehaald van prominente Nederlandse protestanten. Zij voelen zich geschoffeerd door uitspraken die Eijk deed. In een interview met het Reformatorisch Dagblad - door hem vooraf goedgekeurd! - zei hij dat de geloofswaarheden van het Concilie van Trente ( ) nog onverkort van kracht zijn. Tijdens dat concilie reageerde de Rooms-Katholieke Kerk op de Reformatie en stelde ze dat er een einde moest komen aan morele uitwassen en 'protestantse ideeën' werden weggezet als ketterijen. Volgens aartsbisschop Eijk zijn mensen die 'met kennis van zaken, in het volle besef van de waarheid en met een vrije wil 'de geloofswaarheden van de kerk verwerpen, nog steeds vervloekt'. In het Ref. Dagblad van 20 januari reageert prof. dr. W. van t Spijker, emeritus hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Theologische Universiteit Apeldoorn: "Ik ben zeer verbaasd over de ophef Een kras op de oecumene, óf was het wel bekend en deden we alsof...? over de uitspraken van kardinaal Eijk. Deze uitspraken kun je van Rome verwachten. De Rooms-Katholieke Kerk zal ze niet terugnemen, ook de huidige paus niet." Trente heeft duidelijkheid verschaft over de positie van Rome. Uitspraken van concilies zijn volgens de rooms-katholieke leer onherroepelijk. Dus Eijk kon niet anders. Met deze uitspraken zijn we als protestanten weer 'helemaal bij de les'." Het RD-commentaar onfer de tiel: Naïef: "Er mag wat betreft de ethiek soms veel overeenstemming zijn, maar dat laat onverlet dat er fundamentele verschillen zijn op het gebied van geloof en genade, de sacramenten en de ambtsleer" (o.a. de positie van de - onfeilbare? - paus). Na uitlatingen van de r.k. theoloog Munsterman dat 'Eijk niet bij de tijd is en zich vergist', dan toch maar de vraag: 'Wie is nu écht wie?' Voor de goede zaak - de wereldwijde kerk van Christus - graag klip-en-klaar duidelijkheid! Dan zal blijken of de kardinaal zich écht heeft vergist en niet bij de tijd is...! PKN-scriba dr. Plaisier heeft kardinaal Eijk wel uitgenodigd voor een gesprek, maar hij wil geen gesprek over de 'vervloeking'. De reactie van prof.dr. A. Baars in het Ref. Dagblad van zaterdag 25 januari is puur: "... Wij moeten vooralsnog maar niet te grote woorden richting de r.k.-kerk gebruiken. We hebben zo langzamerhand meer dan genoeg 'protestants boter op ons hoofd'. Aan vieringen, verklaringen en manifestaties heb ik nu geen behoefte. Verootmoediging en wederkeer tot God is mijns inziens een eerste vereiste tot opleving en reformatie van de Kerk van Christus. Dan - en alléén dan - hebben we zonder enige triestheid aan Rome iets te melden, ook na Trente. Daarvoor wil ik graag met ds. De Fijter en dr. Plaisier naar bisschop Eijk gaan, desnoods naar Rome zelf." Israël - hulpverlening CIS - tekst: Wilma Wolswinkel Gerechtigheid ('tsedaka') is een wezenlijk onderdeel van het Joodse geloof. Het begrip wordt vaak geassocieerd met liefdadigheid, maar

13 dat is het in wezen niet. Tsedaka is namelijk niet vrijblijvend, het is een mitswa, een gebod. Anders dan bij ons wordt het bedrag dat wordt weggegeven aan de armen bepaald door de Joodse wet (10 procent van je inkomen). Het is irrelevant of je dat met vreugde doet of niet. Het gaat er om dat je geeft. Tsedaka is eigenlijk een ingebouwde garantie dat de armen verzekerd zijn van zorg. Van de goede voornemens van anderen wil je immers niet afhankelijk zijn. Maar dat is niet het enige, in verschillende Joodse wetten komt de zorg voor de kwetsbaren terug. Denk bijvoorbeeld aan het verbod op renteheffing en de kwijtschelding van schulden in het sabbatsjaar. Barmhartigheid en gerechtigheid In de zorg voor de zwakkeren staan twee begrippen in het Jodendom centraal, die tevens ook de pijlers vormen van ons diaconaat: barmhartigheid (chesed) en gerechtigheid (tsedaka). Het woord barmhartigheid slaat terug op het woord dat 'moederschoot' betekent. Het is een woord waarin diepe liefde en bewogenheid mee klinkt. Barmhartigheid betekent zien, geraakt worden en van daaruit goed (willen) doen en helpen. Maar daar houdt het niet op. Barmhartigheid gaat namelijk hand in hand met gerechtigheid, dat staat voor het recht doen aan en opkomen voor de ander. Waarom is de ander arm? Is er wellicht onrecht in het spel? Wat we van de Joden hier leren, is dat zorg voor de armen meer is dan symptoombestrijding, ook de dieperliggende oorzaak van het probleem moet worden aangepakt. Diaconaat kan dus ook protesteren of op de barricade gaan staan inhouden. Barmhartigheid en gerechtigheid vormen de primaire opdracht van de Thora. God verbindt zich met één volk om door hen heen zich te openbaren aan de rest van de wereld. Deze verkiezing van het Joodse volk is zowel een gave als een opgave. Israël wordt opgeroepen een heilige samenleving te vormen, die wandelt in gerechtigheid om zo tot heil te zijn voor de volkeren. "Heilig moet u zijn, want Ik, de HEERE, uw God, ben heilig" (Leviticus 19: 2). De zorg voor de naaste is daarbij van essentieel belang. De profeten wijzen hier steeds weer op; ze klagen dat Israël zijn identiteit als verbondsvolk niet trouw is. De eer van God is in het geding Tsedaka in de praktijk De opdracht om de armen te ondersteunen, is afgeleid van Leviticus 25: 35 waar staat: "Wanneer uw broeder in armoede raakt en met lege handen staat, dan moet u hem steunen, ook als hij een vreemdeling en bijwoner is, zodat hij bij u in leven blijft." Deze opdracht heeft geleid tot een systeem van sociale wetgeving in de Joodse traditie, waarbij een groot deel van de voorschriften in de Talmoed terug te vinden zijn. Zo was er de tamchoei, een soort gaarkeuken waaruit armen in de stad maaitijden ontvingen, en de koepa - letterlijk 'doos' - waar men geld inzamelde dat vervolgens werd verdeeld onder de armen. In het Joodse gezin leren kinderen gastvrij te zijn voor vreemden en zieken te bezoeken. In elk Joods huis staat een tsedakabus, waar kinderen op vrijdag ter ere van de sabbat geld in stoppen. Ook tijdens feestdagen zijn er vaste gebruiken van liefdadigheid. Met Pesach worden armen aan tafel uitgenodigd en met Poerim is de stelregel dat men zijn naaste, en dan in het bijzonder de armen, geschenken geeft. Dienen in en met Israël Wat betekent dit nu voor ons als kerk, met name als het gaat om het diaconale werk in Israël? Allereerst dat de zorg voor de zwakkeren duidelijk iets is dat ons bindt met de Joden. We delen dezelfde opdracht. Juist van Israël kunnen we leren wat de begrippen barmhartigheid en gerechtigheid inhouden. Door samen de armen te dienen ontstaat er bovendien openheid voor het gesprek. Vragen die ik vaak stel aan Joodse partners in Israël zijn: 'Waarom doe je dit werk? Welke rol speelt je geloof hierin?' Boeiende gesprekken volgen, waarin ik op mijn beurt iets kan delen van wat mij drijft: de liefde van Christus. Het mooie, maar ook het moeilijke is dat het diaconale werk juist die plekken laat zien waar de pijn in het land het meest gevoeld wordt, zowel aan Joodse als Arabische zijde. Hierdoor krijg je als kerk een gedifferentieerde kijk op het land. Gerechtigheid brengen heeft in de context van Israël daarom ook vooral te maken met verzoening. Als kerk willen we daarom ook juist aanhaken bij die initiatieven die bruggen proberen te slaan tussen de verschillende bevolkingsgroepen, hoe kleinschalig ook. uit: De Wekker 6 december 2013 * Wilma Wolswinkel - foto onderaan op de volgende pagina - werkt als diaconaal consulent bij het Centrum voor Israëlstudies (CIS)

14 Huizen: gebouw Silo en evangelist Jan Verkerk. Adressen van wijkgemeente Sion in Bussum Kerkdiensten op zondag om 8.55 uur en uur in de Spieghelkerk in Bussum, Nieuwe s-gravelandseweg 34, Telefoon (035) Kinderoppas in de ochtenddiensten. * Predikanten: ds. R.R. Eisinga, Dorpsstraat 31, 4145 KB Schoonrewoerd Telefoon r.r.eisinga@kliksafe.nl ds. A. Visser, Vondelpark 86, 3842 GS Harderwijk Telefoon visser.morgenster@gmail.com. Lees op pag over ontmoetingen rond de Bijbel op zondagmorgen. - Foto s uit Tijding (IZB) en verder: Wilma Wolswinkel (links) - zij schrijft over Israël (vanaf pagina 24); midden: Kerstlunch in Kosovo (fam. Lubbers, pagina 16). Rechts: het verhaal over de mannen met het boek over Jezus (pagina 10). Voorzitter: W.M. Blanken Mater Zwaeneiland MD Weesp Telefoon: (0294) wm.blanken@hetnet.nl Secretariaat: J.A.N. Mauritz Meerweg 17-b, 1405 BB Bussum Telefoon: (035) JAN.mauritz@me.com Diaconaat: P. Nagel Telefoon: (035) pnagel@solcon.nl Financiën: A.N.P. Mauritz, penningmeester, Tel * Wijkkas: rekening NL41 INGB Steunfonds: rekening NL84 INGB t.n.v. Vrienden van Sion Bussum. * * Giften op de rekening van het Steunfonds predikantsplaats zijn nodig en welkom. Wel eens gedacht aan Sion voor een gift uit uw nalatenschap? Tijdig overleg is mogelijk! Internet: wijkgemeente Sion is te vinden op De erediensten kunt u direct en later beluisteren via internet. Hulp bij de regeling van een begrafenis: J. van Poortvliet, telefoon (035) ONTMOETING verschijnt 8x per jaar onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad van Sion. Eindredactie: J.H. Mouissie jhmouissie@ziggo.nl Het volgende nummer (2) verschijnt D.V. donderdag 13 maart 2014 en is geldig t/m woensdag 23 april * KOPIJ inleveren uiterlijk zaterdag 23 februari a.s. bij de eindredacteur

15