Kerk aan Huis 160 december Kerk aan Huis

Transcriptie

1 Kerk aan Huis 160 december 2013 Kerk aan Huis Thema Je zelf uitlaten Augustinusparochie Breda Parochieblad Parochiekern Bethlehem Nummer 160, december 2013

2 Kerk aan Huis 160 december 2013

3 Kerk aan Huis 160 december 2013 Inhoudsopgave Thema: "Je zelf uitlaten" Voorwoord 1 Je zelf uitlaten - (Frans Verkleij) 2 Lief en leed 3 Henri Charrière (Papillon) - (Louis Toebak) 4 Ossenbloedrood - (Monique van Dijk) 6 Liturgierooster 8 Adventsactie 2013 Tadzjikistan 10 Kinderpagina 12 Liturgisch rooster 14 Jan Bolder - (interview Frans Verkleij) 17 Parochiekerncommissie 19 Kerstpakkettenactie 20 Financieel nieuws 21 Mutatieformulier 23 Machtigingsformulier

4 Kerk aan Huis Voorwoord Jezelf uitlaten, is het thema van dit nummer voor kerstmis. De kerstdagen zijn drukke dagen, waarin veel geregeld moet worden. Maar hoe druk ook, zij zijn ook de tijd voor jezelf, voor het gezin, voor vrienden. Een tijd om tot je zelf te komen. Een tijd om jezelf uit te laten. De redactie wenst u gezegende kerstdagen toe en een goed begin van het nieuwe jaar. De redactie Wetenswaardig Kerk aan Huis periodiek van de Augustinusparochie parochiekern Bethlehem verschijnt zes maal per jaar De laatste verschijningsdatum in 2013 is 3/12 redactie Monique van Dijk Frans Lemmens Louis Toebak Frans Verkleij reacties en kopij Lucaskerk Tweeschaar 125, 4822 AS Breda kerk.aan.huis@augustinusparochiebreda.nl parochiesecretariaat ma t/m vr 9-12uur Tweeschaar 125, 4822 PP Breda tel/fax. (076) bethlehem@augustinusparochiebreda.nl website pastoraal team Frans Verkleij, bereikbaar via het secretariaat parochiebijdragen Giro NL92INGB Bank: NL24RABO t.n.v. Bethlehemparochie Breda diaconale bijdragen Rekeningnummer volgt liturgieviering Lucaskerk: zo 09.00u

5 2 december 2013 Jezelf uitlaten Waarom nemen mensen een hond? Bij ons in de buurt wordt de laatste tijd regelmatig ingebroken. De buren raden ons aan een hond te nemen. Die blaft als er vreemd volk binnen komt, en dat schrikt dieven af. Zou het zo werken? De golden retriever die mijn zus en haar man lange tijd hebben gehad vond het alleen maar leuk als er bezoek kwam; ook vreemden kwam hij kwispelend met zijn staart tegemoet. Niks blaffen en grommen dus. Een herder, of een rottweiler zijn als dievenafschrikker geschikter. Mijn zus en zwager hadden hun golden retriever voor de gezelligheid. Het was een lieve hond. Mijn zwager liet de hond meestal s morgens uit. Dat vond hij heerlijk om te doen, weer of geen weer. Want, zo zei hij, dan laat ik me zelf ook uit. Het is fijn om de dag te beginnen met een frisse wandeling. Voorlopig houden we het thuis op onze poes. Die heeft ons niet nodig om uitgelaten te worden, en zolang hij op tijd zijn brokjes krijgt, trekt hij zijn eigen plan, zonder zich iets van ons aan te trekken. Er zijn veel manieren om jezelf uit te laten. Veel mensen gaan daarvoor naar de sportschool. Uiteraard om je conditie op peil te houden. Maar ook om je hoofd leeg te maken. Een uurtje spinnen, zo n monotone beweging, is perfect daarvoor. Wandelen, fietsen, schaatsen, rustig of juist fanatiek, kunnen hetzelfde effect hebben. Is naar de kerk gaan op zondagmorgen ook een soort jezelf uitlaten? De viering in de kerk is net als de training in de sportschool een uur voor jezelf. Maar daar blijft het niet bij. Je krijgt de gelegenheid om je vragen en zorgen aan God voor te leggen. In het intieme gebed richt je je tot Hem, als de Ander die er altijd is. Je bent ook in een gemeenschap; met de andere mensen in de kerk voel je je verbonden, samen deel je het geloof. En door te luisteren naar het Woord en het Brood te eten,

6 Kerk aan Huis word je niet fysiek, zoals in de sportschool, maar geestelijk gesterkt. Veel mensen, ook zij die ingeschreven staan bij een kerk, vinden het niet nodig om zondagmorgen naar de kerk te gaan. Inderdaad, voor hen is een mooie boswandeling s morgens net zo inspirerend. Zaterdagmorgen schaats ik in het winterseizoen op de ijsbaan in Tilburg. Na afloop praten we onder de koffie met medeschaatsers na. Dat is altijd gezellig. Ze weten dat ik pastor ben, en dan hebben we het wel eens over het geloof en de kerk. Wij zijn het er over eens dat naar de kerk gaan zinnig is. Je steekt er altijd wel wat van op; een woord of zin blijft altijd wel hangen. Nu nog werkelijk de stap naar de kerk maken. Om je zelf geestelijk uit te laten. Frans Verkleij Gedoopt Lief en leed 9 september tot 25 november 24 november, Xavi van der Westen. Overleden Petra Diks-Scheffer, Overleden 9 september 2013, 64 jaar Bart van Setten, Overleden 19 september 2013, 89 jaar Annie Busio-Clercx, Overleden 30 september 2013, 82 jaar Frans Pross, Overleden 17 oktober 2013, 61 jaar

7 4 december 2013 Henri Charrière (Papillon) atheïstische crimineel uitgelaten van God Op 26 november 1931 werd Papillon in Parijs veroordeeld tot levenslange dwangarbeid in Frans Guyana voor een moord die hij niet begaan had. In de daarop volgende 13 jaar ontsnapte hij 9 maal uit diverse strafkolonies en gevangenissen. Wraakgedachten over de procureur en zijn zucht naar vrijheid hielden hem op de been. In de gevangenis vraagt een bezoekende pastoor of Papillon met hem wil bidden. Hierop antwoordt hij, dat hij niet weet hoe te bidden, omdat hij niet godsdienstig opgevoed is. Toch zegt hij het Onze Vader na. Hij beschouwt de pastoor als een heilig man door wiens toedoen een zonnestraal in zijn cel is doorgedrongen, die er helemaal door verlicht wordt. Tijdens zijn eerste ontsnapping komen ze in Trinidad aan. Als Maturette, een mede-vluchteling, hem voorstelt Onze Lieve Heer uit dankbaarheid te danken, zegt Papillon: Bedank hem dan ook namens mij, jouw Onze Lieve Heer. Het is een toffe kerel. En zoals jij terecht zegt, is hij wel heel aardig voor ons geweest. 1 Op het eiland worden ze erg gastvrij door de familie Bowen ontvangen. Papillon spreekt de wens uit, dat God ze voor hun goedheid zal belonen. Van Trinidad gaat de zeereis verder richting Curaçao. Meters hoge golven en een woeste wind zorgen voor een onaangename tocht. Aangenaam verrast noteert hij, dat de Voorzienigheid de wind heeft doen liggen om hem in staat te stellen een soepje op basis van cornedbeef te maken.

8 Kerk aan Huis Op Curaçao wordt Papillon en zijn mede-vluchtelingen door bisschop Irénée de Bruyne 2 verwelkomd. Op de vraag of hij katholiek is, antwoordt hij niet ontkennend, omdat hij vindt, dat hij zich wel katholiek mag beschouwen vanwege het geweldig goede gesprek met de pastoor in de gevangenis. Maar als de bisschop hem de biecht afneemt, zegt hij, dat hij niet gedoopt is, maar dat een kapelaan van de Franse gevangenis hem gezegd heeft, dat alle mensen, gedoopt of niet, kinderen van God zijn. Daarna vertelt hij zijn levensverhaal. In een prachtig betoog onderhoudt de bisschop hem over het mens-zijn, dat hij zijn kruis moet dragen om de waarheid Gods te kunnen benaderen, over de verschrikkelijke mensen die hem veroordeelden, maar hem in feite een grote dienst hebben bewezen, omdat ze een nieuw wezen, een betere dan het vorige, in hem tevoorschijn hebben geroepen. Mensen uit hogere standen die aan veel ernstigere misdaden schuldig zijn, maar die Vrouwe Justitia hebben kunnen ontlopen, hebben daardoor niet de kans een beter mens te worden, gedachten aan wraak te laten varen en een redder van mensen te worden. God is barmhartig voor je geweest, hij heeft je gezegd: Help jezelf, dan zal ik je helpen. Papillon laat zich niet door de bisschop dopen uit respect voor zijn atheïstische vader. Op weg naar Colombia wordt hij door de Colombiaanse marine opgepakt en in Rio Hacha in de cel gegooid. Na zijn ontsnapping vraagt een non hem op de man af of hij niet de ontsnapte Fransman is, waarop hij haar antwoordt: Ja, zuster. Maar ik verzoek u: verraadt u me niet. Ik ben niet de slechte jongen over wie men schrijft. Ik bemin God en acht Hem. Bij een volgende ontsnappingspoging roept hij God in gedachten te hulp: Ik smeek u, help me nog een keer! Laat u mij alstublieft niet in de steek! Teleurgesteld over de mislukte poging schrijft hij, dat het voor hem geen zin heeft de God der christenen aan te roepen, omdat die zo weinig begrip voor hem, als atheïst, toont. De Colombiaanse regering levert hem aan Frankrijk uit. Hij wordt tot twee jaar Eenzame Opsluiting, een onmenselijke straf, veroordeeld.

9 6 december 2013 Weinige gevangen overleven deze straf. Over het gevangenispersoneel en de commandant oordeelt hij niet mals: het zijn abnormale waakhonden, die eraan wennen smeerlappen te zijn. Ze tonen geen berouw over hun smeerlapperijen uit spijt, maar uit angst voor God vlak voor hun dood. Bij de voorbereiding van de volgende ontsnapping vindt hij dat Onze Lieve Heer achter hem staat, omdat alles verloopt, zoals hij gehoopt had. Zijn ontsnappingspoging gaat wegens verraad door ene Celier niet door. Papillon vermoordt hem en hij wordt weer voor een krijgsraad voorgeleid. Hij schrijft: Ja, de hulp van God was zeker nodig, want de krijgsraad, voorgezeten door een commandant van de gendarmerie met vier balken, was genadeloos. Hij wordt tot acht jaar Eenzame Opsluiting veroordeeld, maar na 19 maanden wordt die straf opgeheven, omdat hij tijdens zijn dagelijkse uurtje in de buitenlucht een meisje van de verdrinkingsdood redt. Papillons volgende ontsnappingspoging, waarbij zijn mede-vluchteling verdrinkt, mislukt. Hevig teleurgesteld en met gebalde vuist vervloekt hij God in een aantal erg vulgaire termen en hij eindigt met: Je naam spreek ik niet meer uit, nooit meer! Je verdient het niet! Na zijn laatste en geslaagde ontsnappingspoging heeft hij zich blijkbaar weer met God verzoend. In een mystieke ervaring schrijft hij: Te midden van de monsterachtige krachten der natuur, de wind, de eindeloosheid van de zee, de diepte van de golven, het indrukwekkende groene dak van de rimboe, voel je je oneindig klein in verhouding tot bijna alles wat je omgeeft en ontdek je God, zonder Hem te zoeken, je raakt Hem aan met je vingers Papillon heeft God ook tijdens zijn gevangenisstraf gevoeld en hij stelt dat hij Zijn aanwezigheid in de opkomende zon voelt, die alles verslindt wat niet sterk genoeg is om

10 Kerk aan Huis weerstand te bieden. Hij schrijft vol overtuiging: Werkelijk dat is God, ik voel Hem om me heen, in mij. Hij fluistert zelfs in mijn oor: Je lijdt en je zult nog meer lijden, maar dit keer heb ik besloten om met je te zijn. Je zult vrij zijn en overwinnen, dat beloof ik je. Op 3 juli 1944 krijgt hij van de Venezolaanse overheid een identiteitskaart. Na een verontschuldiging dat hij niet heeft leren bidden, dankt hij uitgelaten toch God van het kindje Jezus. God kan immers in zijn ziel kijken: Goede God, ( ) Het gevecht is zwaar geweest, het was niet gemakkelijk de Calvarieberg te beklimmen en nu ik dit allemaal te boven gekomen ben en tot op de dag van vandaag in goede gezondheid heb geleefd, komt het, doordat Uw hand steeds nabij was om me te helpen. Dan vraagt hij God wat hij moet doen om te bewijzen, dat hij echt voor Zijn daden dankbaar is. Het antwoord komt onverwacht en als een klap in zijn gezicht: Zie af van je wraak. Dit verzoek ging Papillon toen nog te ver, maar in zijn boek Banco besluit hij onder invloed van zijn vrouw inderdaad van zijn wraak op de procureur die zijn vreselijke straf had bekokstoofd, af te zien. Louis Toebak 1 ) Citaten komen uit Henri Charrière, Papillon, Meulenhoff, Amsterdam ) Van 1931 tot 1948 was Petrus Verriet O.P. bisschop van Curaçao. Volgens Henri Charrière zelf is ongeveer 70% van zijn verhaal waar gebeurd.

11 8 december 2013 Ossenbloedrood Ben van Beek, 65 jaar, wandelde vanuit zijn woonplaats naar Santiago. Dat lees ik in het lokale krantje dat bij mijn schoonmoeder ligt. Voor Ben is deze tocht een overdenking. Dat wat hij in zijn leven meemaakte heeft een plekje gekregen tijdens het wandelen. Te lezen op pelgrimbenjamin.blogspot.nl Al snel liep Ben zijn voeten kapot. Wat te doen? Hij kocht nieuwe schoenen en wonder boven wonder genazen zijn voeten snel. Het werd een tocht van 16 weken waarin deze man zichzelf uitliet. Wat een verrijking om zoveel dagen te wandelen op pelgrimspaden. In de zon en in de regen. Natuur om je heen, andere pelgrims op hetzelfde pad. Het delen van verhalen. Om tenslotte met nieuwe kracht thuis te komen. In een notendop kan elke wandeling een kleine pelgrimstocht zijn. Jezelf bij de hand nemen en op pad gaan, hoe heilzaam kan dat zijn! Hij liep overigens al vijfentwintig jaar met het plan rond alvorens te vertrekken. Terwijl ik mezelf uitlaat in een rondje om de kerk gluur ik even door de ramen van de stille Bethlehemkerk. Zouden de banken al verkocht zijn? Hebt u overwogen zo n grijze kerkbank aan te schaffen? Voor in de tuin, in de bijkeuken, huiskamer of keuken? Besluiteloos passeert de dag waarop ze met contant geld mee te nemen waren. Ik overweeg een grijze bank in de bijkeuken. Lekker zitten om mijn wandelschoenen uit te trekken. Hoe lang of breed is die bank eigenlijk? En wat dan met de kast die daar nu staat? Een kast die al ons hele huwelijk meegaat. Al een keer overgeverfd is. We kochten die kast tweedehands in Middelburg. Hij was ossenbloedrood en ging zonder één spijker in en uit elkaar en had karakter. Hij kostte hetzelfde als de grijze bank die erover denkt daar op zijn plaats te gaan staan. Terwijl wij met de kast indertijd wegreden stond de eigenaresse van de meubelzaak ons uit te zwaaien, dacht ik.

12 Kerk aan Huis Thuisgekomen bleek een onderdeel, de kap of de deksel, te missen. Zij probeerde ons te roepen. Weer terug dus. De kast is al talloze malen in en uit elkaar gezet. Heeft op veel plaatsen gestaan en veel verschillende inhouden geherbergd. Hij kleurt nu zalm. Ik knipper met mijn ogen en zie in haar plaats een grijze bank staan. Een bank waaruit liederen opklinken. Waar wierook langs geademd is. Waar voeten op hebben gewiebeld bij een lange overweging. Die eindeloos van links naar rechts geschoven is. Hij lijkt hier wel te passen. We gaan overleggen, mijn man en ik. De kast wil ook wel ergens anders staan. Vooruit, die doet niet moeilijk. Hoe zal die herinneringsbank in onze bijkeuken staan? Wie ook veel herinneringen had is Cornelis Gurlitt. Deze man uit München deelde zijn woning met een grootse kunstverzameling die deels bestaat uit van Joden geroofde werken. Zijn hele huis stond vol met schilderijen die de twijfelachtige eer hebben gehad daar te staan. Gurlitt is tachtig jaar en begrijpt niet waarom al zijn dierbare werkstukken weggehaald zijn. Hadden ze niet kunnen wachten tot hij dood was vraagt hij zich af? Zijn hele leven is overhoop gehaald. Een wandeling naar buiten maakte hij zelden. Hij zat liever thuis. Vermoedelijk heeft hij nog een lange tocht nodig om deze gebeurtenis nog een plaats te geven in zijn leven. Of hij daarvoor nog tijd van leven heeft is de vraag. Banken, schilderijen, ervaringen roepen emoties op en willen ruimte innemen in ons leven. Een beetje afstand nemen doet wonderen. Je komt met jezelf in het reine en alles vindt een plaats waar het hoort en mag zijn. Dus laat uzelf uit! Het doet wonderen. Monique van Dijk

13 10 december 2013 Adventsactie 2013 Tadzjikistan Dit jaar heeft de Augustinusparochie voor de adventsactie gekozen voor een project in een land waar velen hoogstens een vaag idee van hebben waar het ligt: Tadzjikistan. Dat klinkt inderdaad zoiets als Verweggistan, en dat is het ook. Tadzjikistan is een land dat grenst aan het noorden van Afghanistan, Pakistan en het westen van China. Een land met hoge bergen. De hoofdstad is Doesjanbe. Er wonen bijna 8 miljoen mensen, de voornaamste godsdienst is Tadzjikistan Officiële landstaal Tadzjieks Perzisch Hoofdstad Doesjanbe Regeringsvorm Republiek Religie islam (soennitisch) Oppervlakte km² (0,2% water) Inwoners (2013) de Islam. In de dalen en andere lage delen van het land heerst een uitgesproken landklimaat: hete zomers en ijskoude winters. Het behoorde vroeger tot de Sovjet-Unie, sinds 1991 is het onafhankelijk. Van 1992 tot 1998 woedde een burgeroorlog, waar etnische conflicten aan ten grondslag lagen. Tadzjikistan is het armste land van de voormalige Sovjet-Unie, en een van de armste landen van de wereld. In dit hoofdzakelijk islamitische land zijn zusters Dienaressen van de Heer en van de Maagd van Matará (Blauwe Zusters) werkzaam. Zij geven veel aandacht aan de vorming van jongeren en zij bieden sociale hulpverlening. Er is bijvoorbeeld een voedselpro-

14 Kerk aan Huis gramma voor de allerarmste gezinnen. Moeder Maria Della Grazie vraagt onze hulp bij de bouw van een gemeenschapshuis. Adventsactie wil ,- bijdragen. Op donderdag 12 december organiseren we in de Lucaskerk een informatieavond over Tadzjikistan en het project dat we steunen. De avond begint om u met een maaltijd. We eten dan plov een rijstgerecht dat in Centraal- Azië populair is. Daarna, om u, krijgen we twee voordrachten. Eerst zal Jelmer Buijs een voordracht houden. Jelmer is landbouwkundige, en is meerdere malen in het land geweest voor landbouwprojecten. Hij kent het land goed, en zal behalve over de landbouwschool waar hij aan betrokken is ook in meer algemene zin over het land vertellen. Vervolgens zal Zuster Iuxta Crucem een inleiding geven over het project dat we steunen. Zij is zelf niet in Tadzjikistan geweest; haar medezusters uit dit land hebben haar informatie verschaft. Het belooft een boeiende avond te worden. Graag willen we u vragen op te geven voor de maaltijd; dan weten we voor hoeveel mensen we moeten koken. De ruimte in de Lucaskerk is beperkt, we kunnen voor de maaltijd maximaal veertig mensen ontvangen. Geeft u zich daarom tijdig op! Dat kan bij het secretariaat van uw eigen parochiekern, of bij het secretariaat van parochiekern Bethlehem, bethlehem@augustinusparochiebreda.nl, Tel De voorbereidingsgroep, Ellen Hoefeijzers Frans Verkleij Trudy Gerritsen

15 12 december 2013 Roos, Nina en Sem Roos Nina en Sem Knippen takjes Mama maakt een krans een Adventskrans Roos pakt een emmer ze gaat naar de tuin Ze knipt hier een takje en daar een takje Nina en Sem helpen mee De emmer is vol vol met takjes Alle takjes gaan in de krans het wordt een groene krans met een blauw lint erom Roos, Nina en Sem zitten in een kring Wij zijn ook een krans zegt Nina een kinderkrans

16 Kerk aan Huis en strakjes komt het Kerstkind erbij in de kring Er is plaats voor iedereen zegt Sem Kom jij er ook bij, in de kinderkring Dag, tot volgende keer Daaaaaag..

17 14 december 2013 LITURGISCH ROOSTER Vesper Elke woensdagavond is in de advent om u is er een oecumenische vesper in de Lucaskerk. De cyclus loopt van woensdag 27 november tot en met woensdag 18 december. Zondag 1 december Eerste zondag van de advent 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Kees Luijkx en Frans Verkleij Zondag 8 december Tweede zondag van de advent 9.00 uur Lucaskerk woord- en communieviering voorganger Frans Verkleij cantor Annemiek van der Pool Zondag 15 december Derde zondag van de advent 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorganger Jan Bot Jubilatekoor Zondag 22 december Vierde zondag van de advent 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Jan Bot en Frans Verkleij Maandag 23 december Boeteviering uur Lucaskerk gebedsviering voorgangers Wiel Wiertz en Frans Verkleij, mmv Annemiek van der Pool

18 Kerk aan Huis Dinsdag 24 december Kerstavond uur Lucaskerk peuter- en kleuterviering voorganger werkgroep kindervieringen uur Lucaskerk gezinsviering voorganger Frans Verkleij uur Lucaskerk gezinsviering voorganger Frans Verkleij Er is geen late avondviering ( nachtmis ) Woensdag 25 december Eerste kerstdag 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Wiel Wiertz en Frans Verkleij Bethlehemkoor Donderdag 26 december Tweede kerstdag uur Franciscuskerk eucharistieviering voorgangers pastorale team Viering voor de hele Augustinusparochie Zondag 29 december H. Familie 9.00 uur Lucaskerk woord- en communieviering voorganger Ben Hendriksen Jubilatekoor

19 16 december 2013 Dinsdag 31 december Oudjaar u Marcuskerk oecumenische viering van woord en gebed viering voor de hele Augustinusparochie en de PKN Breda Woensdag 1 januari 2014 Nieuwjaar u Willibrorduskerk eucharistieviering Voorgangers: W. Wiertz en het pastoraal team Zondag 5 januari Openbaring des Heren 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Kees Luijk en Frans Verkleij Jubilatekoor Zondag 12 januari Doop van de Heer 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorganger Wiel Wiertz cantor Annemiek van der Pool Zondag 19 januari Tweede zondag door het jaar uur Lucaskerk Oecumenische viering van woord en gebed voorgangers ds Wim Bisschop en pastor Frans Verkleij Er is geen viering om 9.00 u. Zondag 26 januari Derde zondag door het jaar 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorgangers Jan Bot en Frans Verkleij Zondag 2 februari opdracht van de Heer (Maria Lichtmis) 9.00 uur Lucaskerk eucharistieviering voorganger Jan Bot Jubilatekoor Oproep kopij Interesse in een stukje schrijven? Of heeft u anderszins kopij. Insturen van kopij kan naar ons redactieadres: kerk.aan.huis@augustinusparochiebreda.nl

20 Kerk aan Huis Jan Bolder Er begint zich iets te ontwikkelen Geboren in Loenen (bij Apeldoorn) 68 jaar. Drie dochters en een zoon, in de leeftijd van 33 tot 40 jaar. Woont in de Haagse Beemden sinds Beroep architect. In zijn vrije tijd kunstschilder. Ik heb bouwkunde gestudeerd in Delft. Mijn vrouw -toen nog niet gedoopt- heb ik daar leren kennen, we zijn door de studentenpastor getrouwd. Na mijn afstuderen hebben we eerst in het Ginneken gewoond; in 1980 zijn we verhuisd naar de Haagse Beemden. De wijk was toen nog in het begin. Het was bijzonder dat ik gewoon bewoner was, maar tegelijk beroepshalve betrokken was bij het ontwerpen van de wijk, samen met een aantal andere architecten. Daar waren Bredase architecten bij, maar ook drie van de zogenaamde Bossche School. De gemeente Breda wilde voor de Haagse Beemden een heel andere aanpak dan voor de wijk Hoge Vucht uit de jaren zestig. Er werd gebroken met de gewoonte om de hele polder op te spuiten met zand zonder rekening te houden met bestaande landschappelijke elementen. De gemeenteraad wilde geen wijk meer hoge flats en kaarsrechte wegen. Voordat met bouwen in de Haagse Beemden werd begonnen, heeft men het gebied intensief geïnventariseerd. Zo werden alle bomen stuk voor stuk opgetekend. Bij het ontwerp is men uitgegaan van de bestaande structuur, zoals de Burgstsedreef, landweggetjes en boerderijen. Het eerste stuk van de Haagse Beemden is deels gebouwd in de stijl van de Bossche School In mijn studietijd en ook nog daarna heb ik in het Kruithuis in Den Bosch de inmiddels befaamde cursus architectuur van de Benedictijner pater-architect Hans van der Laan gevolgd. Van der Laan was op zoek naar de beginselen van een architectuur die niet aan tijd een plaats gebonden was. Belangrijke inspiratiebronnen waren aanvankelijk de Griekse en Romeinse architectuur, daarna ook de vroeg christelijke basiliekbouw. De Bethlehemkerk, een mooi voorbeeld van Bossche School architectuur, is ontworpen door zijn gelijknamige neef. De naam Bossche School is overigens nooit door pater van der Laan gebruikt, maar afkomstig van de Brabantse architecten die in Den Bosch bij elkaar kwamen.

21 18 december 2013 In de parochie had ik de naam de bewaker van de Bossche School stijl te zijn. Ik heb diverse stukken meubilair ontworpen in de trant van de bestaande meubels. Natuurlijk vond ik het ontzettend jammer dat de kerk afgelopen zomer is gesloten. Maar daar ben ik niet mee blijven zitten. De kerk is het huis van de parochie. Als er een andere kerk komt, verhuist de parochie mee. De Lucaskerk is een heel andere kerk, maar gaandeweg begin ik me daar best thuis te voelen. Ik kom uit een traditioneel groot katholiek gezin. Mijn jeugd speelde zich af in Arnhem. Een mooie stad, met een prachtige omgeving. Ik kom daar steeds graag terug, als ik op bezoek ga bij familie. Mijn vader was aannemer en volop betrokken bij de wederopbouw van het in september 1944 deels verwoeste Arnhem. Mijn moeder was een Bredaas meisje dat 10 jaar jonger was dan hij. Ik ben echt Rooms- Katholiek opgevoed, heb een katholieke lagere en middelbare school bezocht en in Delft lid geworden van een katholieke studentenvereniging. In de studentenkapel heb ik in het Gregoriaans koor gezongen, en ben daar ook getrouwd, katholiek weliswaar, maar met een nietkatholiek meisje. In 1972 zijn we verhuisd naar Breda, naar het Ginneken. De Latijnse liturgie raakt mij, heb ik ook naar gezocht in die tijd. Maar toen ik eens een vergadering meemaakte van mensen die Latijnse liturgie propageerden, maar daar onderling ruzie over maakten, heb ik bewust gekozen voor de parochiekerk in mijn wijk. De overgang van de parochie in het Ginneken naar de Bethlehemparochie van pastoor Toon Daanen was een flinke stap. De liturgische sfeer, later met de pastores Bernard Zweers en Jos Zwetsloot, was heel anders dan die in het Ginneken. Maar ik heb bewust gekozen voor de kerk in de wijk, en heb mijn weg in de parochie gevonden. Ook omdat mij -eerst door Jos Zwetsloot en daarna ook door andere pastores- gevraagd werd ontwerpen te maken voor de logo s van het briefpapier, de omslag van Kerk aan Huis en bijpassende meubels. Daarnaast vond ik het fijn om samen met anderen met mijn handen bezig te zijn. Met plezier heb ik samen met Crees van der Mey en anderen de kerk schoongemaakt en met Kerstmis versierd. Ik bewaar goede herinneringen aan de kerstvoettochten. En wat was de paaswake mooi, toen ik en drie andere

22 Kerk aan Huis kunstenaars schilderijen lieten zien die de opstanding verbeeldden. Ik beleef veel aan de eucharistie. Zeker, Jezus is aanwezig in het Woord, maar ik ontmoet hem vooral in het Brood, voor mij is dat wezenlijk. Soms, bijvoorbeeld op vakantie, realiseer ik mij dat ik deel uitmaak van een wereldkerk. De oecumene gaat mij ook aan het hart. Als ik in de Lucaskerk kom en zie dat katholieken en protestanten samen optrekken -soms op zondag, maar vooral door de week- dan merk ik dat er zich iets begint te ontwikkelen. Frans Verkleij Parochiekerncommissie Bethlehem Sinds 1 juli 2013 is de Bethlehemparochie opgegaan in de Augustinusparochie, en heet zij officieel parochiekern Bethlehem. Er is voor de Augustinusparochie een nieuw bestuur gekomen die de grote lijnen van het reilen en zeilen van de parochie bewaakt en aanstuurt. We zien dat er steeds meer dwarsverbanden tussen de vier parochiekernen ontstaan. Zo wordt de adventsactie en de vastenactie gezamenlijk opgezet. Ook zijn er regelmatig gezamenlijke vieringen voor de hele parochie. Maar veel werk gebeurt in de vier parochiekernen. De Augustinusparochie kan in zijn geheel pas vitaal zijn, als de kernen dat ook zijn. Het bisdom vraagt dat elke parochiekern een bestuur heeft, de parochiekerncommissie (PKC), die het bestuur vormt van de parochiekern. Zij draagt zorg voor de praktische organisatie en beheerstaken in de parochiekern. Op de bijeenkomst van 12 november van zo n vijfentwintig betrokken parochianen onder leiding van de vicevoorzitter van de Augustinusparochie, Max Hoefeijzers, zijn we gekomen tot de oprichting van een PKC in de parochiekern Bethlehem. De volgende mensen hebben zich bereid verklaard zitting te nemen in de PKC: Frank Koot (voorzitter), Angelique Herremans (secretaris), Frans Lemmens (penningmeester), Annemiek van der Pool (lid) en Ella Toebak (lid). Het is geweldig dat zij de schouder eronder wil zetten voor de komende jaren. Maar dat kan alleen als vele anderen ook hun steentje bijdragen! Frans Verkleij

23 20 december 2013 Kerstpakkettenactie Op 1 december begint de Advent, de periode van voorbereiding op het feest van Kerstmis. Met Kerstmis vieren wij de geboorte van het kind Jezus, de komst van Gods Zoon op aarde. Voor ons gelovigen is Hij het Licht van de wereld, onze toekomst, onze weg ten Leven. Een belangrijk gebeuren dat de harten van vele mensen verwarmt. Aan ieder groot feest gaat een zorgvuldige voorbereiding vooraf, dus ook aan Kerstmis. De tijd van voorbereiding op Kerstmis heet Advent en duurt vier weken. In deze periode kijken wij uit naar de komst van het Licht en iedere zondag steken wij een kaars extra aan op de Adventskrans, totdat alle vier de kaarsen branden; dan is het Kerstmis! Ieder mens kan wel wat licht gebruiken in zijn of haar leven. Zeker in de donkere dagen voor Kerstmis. Licht in ons vaak donker- bestaan. Wij kunnen het niet helemaal licht maken in onze wereld, maar op een bescheiden manier kunnen wij de komst van het Licht verhaasten. In deze Adventsperiode kunnen wij denken aan hen die extra verlangen naar licht en warmte. Daarom willen wij een kerstpakkettenactie organiseren. Parochianen en mensen buiten de parochie die een steuntje in de rug verdienen, willen we een kerstpakket geven. Daarbij denken we in eerste instantie niet aan basisproducten als meel, suiker, pasta en dergelijke. We doelen meer op artikelen die het dagelijkse leven iets vrolijker en lichter maken. We denken aan koffie, vruchten op sap, toastjes, een flesje wijn, bonbons. U kunt als u mee wilt doen uw gaven afgeven in de Willibrorduskerk, de Michaelkerk, de Franciscuskerk en de Lucaskerk. We beginnen al een week vóór de advent, op zondag 24 november. Daarnaast willen we de mensen een mooi versierde kaars en een kerstkaart geven. Die gaan we maken op zaterdag 30 november in de Franciscuskerk, vanaf u onder leiding van Anja Wauben. Wij nodigen u uit om hieraan deel te nemen. Uiteraard mag een kerststukje in het kerstpakket niet ontbreken. Op zaterdag 14 december kunt u daaraan meedoen, weer in de Franciscuskerk om u. Het is de bedoeling dat in de week voor kerstmis de pakketten uitgedeeld worden. We hopen dat veel mensen meedoen. Dan wordt deze actie een succes! Werkgroep kerstpakketten en het pastorale team

24 Kerk aan Huis Financieel nieuws Het jaar is bijna ten einde. In januari 2014 ontvangt u gelijktijdig met de actie kerkbalans Wat is de kerk u waard? de acceptgiro voor het 1e kwartaal 2014, dan wel wordt deze acceptgiro u separaat toegezonden als u uw bijdrage niet automatisch laat overmaken. Hoeveel draagt u bij? Wat u bijdraagt, bepaalt u uiteraard zelf. Als parochie volgen wij de richtlijnen van het Bisdom. Hoe werkt het? Tel het bruto-inkomen van alle gezinsleden boven 18 jaar bij elkaar (studerende kinderen tellen uiteraard niet mee) en u heeft het bruto gezinsinkomen. Als u dit bedrag in de linkerkolom opzoekt, ziet u op dezelfde regel uw maand-, kwartaal- of jaarbijdrage. Om het voor u gemakkelijk te maken, kunt u via gespreide betaling het Bruto gezinsinkomen Richtlijn parochiebijdrage 2013 Bijdrage per maand kwartaal jaar ,25 18,75 75, ,70 29,10 116, ,30 45,90 183, ,25 66,75 267, ,30 90,90 363, ,95 119,85 479, ,95 167,85 671, ,30 243,90 975,60