De opmaak van het gemeentelijk plannen- en vergunningenregister

Transcriptie

1 FACULTEIT INGENIEURSWETENSCHAPPEN Vakgroep Grondslagen en geschiedenis van het recht De opmaak van het gemeentelijk plannen- en vergunningenregister aangeboden door Mathias Beeldens Promotor: Prof. Dr. Baudewijn Bouckaert Scriptiebegeleider: Dhr. Tom De Waele Scriptie ingediend tot het behalen van de academische graad van gediplomeerde in de aanvullende studies GAS Ruimtelijke Planning Academiejaar

2

3 FACULTEIT INGENIEURSWETENSCHAPPEN Vakgroep Grondslagen en geschiedenis van het recht De opmaak van het gemeentelijk plannen- en vergunningenregister aangeboden door Mathias Beeldens Promotor: Prof. Dr. Baudewijn Bouckaert Scriptiebegeleider: Dhr. Tom De Waele Scriptie ingediend tot het behalen van de academische graad van gediplomeerde in de aanvullende studies GAS Ruimtelijke Planning Academiejaar

4 Voorwoord Deze scriptie is de afronding van de aanvullende studies van ruimtelijke planning. Dit alles was onmogelijk zonder de hulp en de steun van een aantal mensen. Daarom wil ik van de gelegenheid gebruik maken om deze te bedanken. Eerst en vooral wens ik mijn scriptiebegeleider, dhr. Tom De Waele, te bedanken voor de opmerkingen en de hulp die hij gegeven heeft. Oprechte dank gaat uit naar dhr. Wim Verelst, medewerker van de GIS-cel te Beveren, voor zijn hulp bij het praktisch onderzoek en voor de suggesties ter verbetering van mijn scriptie. Zijn deskundige inbreng was een echte meerwaarde voor dit werk. Tevens wens ik dhr. Luc Anné (dienst stedenbouw en ruimtelijke ordening Beveren), mevr. Anne Marie Van Campe (secretariaat van de opleiding) en de medewerkers van de bibliotheek van de Universiteit Gent te bedanken voor hun bereidwillige medewerking. Ten slotte kan ik niet voorbij gaan aan de steun en het begrip van mijn ouders, broer, Lindsay, Vincent, Nathan en vrienden. Zelf ben ik blij dat ook dankzij hun steun deze scriptie tot een goed einde is gekomen. De auteur geeft de toelating deze scriptie voor consultatie beschikbaar te stellen en delen van de scriptie te kopiëren voor persoonlijk gebruik. Elk ander gebruik valt onder de beperkingen van het auteursrecht, in het bijzonder m.b.t. de verplichting de bron uitdrukkelijk te vermelden bij het aanhalen van resultaten uit deze scriptie. Kemzeke, 9 augustus 2007 Mathias Beeldens

5 Overzicht Universiteit Gent, Faculteit Ingenieurswetenschappen Vakgroep Grondslagen en geschiedenis van het recht titel: De opmaak van het gemeentelijk plannen- en vergunningenregister auteur: Mathias Beeldens promotor: Prof. Dr. Baudewijn Bouckaert scriptiebegeleider: Dhr. Tom De Waele scriptie ingediend tot het behalen van de academische graad van gediplomeerde in de aanvullende studies GAS Ruimtelijke Planning academiejaar: De doelstelling van deze scriptie is na te gaan hoe de gemeentelijke plannen- en vergunningenregisters worden opgemaakt. Daartoe worden vooreerst het beleid en de wetgeving geanalyseerd. Het onderzoek start met de situering van de registers in de context van het zelfstandig vergunningenbeleid van de gemeenten. Vervolgens wordt bekeken welke informatie de plannen- en vergunningenregisters moeten bevatten en aan welke voorschriften en richtlijnen de registers moeten voldoen. Enkele bijzondere decretale regelingen worden kritisch besproken. Daarna wordt nagegaan welke ondersteunende initiatieven de Vlaamse overheid heeft genomen om de gemeenten te stimuleren hun registers op te maken. Ten slotte onderzoekt men wat de aansprakelijkheid van de gemeenten is in verband met de opmaak van de plannen- en vergunningenregisters, en de aansprakelijkheid van de instrumenterende ambtenaar inzake de informatieverplichtingen. Na de literatuurstudie worden de bevindingen hieruit getoetst aan een gevalstudie. Vanuit ervaringen op het terrein wordt het traject bestudeerd dat door de gemeente Beveren wordt gevolgd bij de opmaak van de nieuwe registers. Trefwoorden: plannenregister vergunningenregister inzagerecht informatisering rechtszekerheid

6 INHOUDSOPGAVE 1 DE VOORWAARDEN TOT ONTVOOGDING 1 2 PLANNENREGISTER Omschrijving Op te nemen informatie De plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen en hun ontwerpen De bestaande en nieuwe rooilijnplannen De onteigeningsplannen De verordeningen De ruimtelijke informatie op basis van aanverwante wetgeving die een weerslag heeft op het grondgebruik en de vergunning-verlening De aanduiding van de zones waarvoor een voorkooprecht geldt en die waarvoor een planbatenheffing moet betaald worden Algemene vormvoorschriften Praktische uitvoering Technische richtlijnen Opmaak van de planneninventaris Opmaak van de contourenkaart Opmaak en uitwisseling van digitale plannen Digitale plannen in rasterformaat Digitale plannen in vectorformaat De (stedenbouwkundige) uittreksels 18 3 VERGUNNINGENREGISTER Omschrijving Op te nemen informatie Constructies die worden geacht vergund te zijn Vermoeden van verval van verkavelingsvergunningen Praktische uitvoering Uittreksels uit het vergunningenregister Technische richtlijnen Dossiers en stamdossiers Specificaties m.b.t. de inhoud van het vergunningenregister 32 4 ONDERSTEUNENDE INITIATIEVEN 34 5 AANSPRAKELIJKHEID 36 6 CASESTUDIE: OPMAAK VAN DE PLANNEN- EN VERGUNNINGEN- REGISTERS IN BEVEREN Stand van zaken Totstandkoming van de registers Plannenregister Vergunningenregister Cartografisch materiaal Digitalisering 46

7 6.5 Raadpleging 47 7 BESLUIT 49 BIJLAGEN 52 LITERATUURLIJST 72 BIJLAGEN Bijlage 1: artikelen decreet 52 Bijlage 2: uitvoeringsbesluiten 64 opmaak en de actualisering van het plannenregister 64 de organisatie van het vergunningenregister 67 uitvoering van artikel 134, 2 en 3 van het decreet van 18 mei model van het uittreksel uit het plannenregister 69 subsidievoorwaarden voor de opmaak van het eerste vergunningenregister en het eerste plannenregister 70 TABELLEN Tabel 1: Hoeveel gemeenten voldoen aan welke voorwaarden? 2 Tabel 2: Overzicht van de rubrieken 11 FIGUREN Figuur 1: Voorbeeld van een contourenkaart 13 Figuur 2: Rasterbestand van de planbedekking van een BPA 16 Figuur 3: Rasterbestand van de legende van een BPA 17 AFKORTINGEN BPA bijzonder plan van aanleg APA algemeen plan van aanleg RUP ruimtelijk uitvoeringsplan DRO decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening DROG decreet betreffende de ruimtelijke ordening gecoördineerd op 22 oktober 1996 VEN Vlaams Ecologisch Netwerk IVON Integraal Verwevings- en Ondersteunend Netwerk GIS geografisch informatiesysteem CAD computer aided design GECORO gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening GRB grootschalig referentiebestand

8 De voorwaarden tot ontvoogding 1 1 De voorwaarden tot ontvoogding Het decreet houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening, dat van kracht is sinds 1 mei 2000, heeft voor een volledige metamorfose van het ruimtelijk beleid in Vlaanderen gezorgd. De zorg voor een duurzame ruimtelijke ordening is voortaan de gezamenlijke opdracht van drie overheidsniveaus: het gewest, de provincies en de gemeenten. Er wordt tevens overgegaan naar een nieuw planningssysteem met structuurplannen en uitvoeringsplannen. In het decreet wordt ook een nieuwe vergunningsprocedure opgenomen, waarbij de gemeenten meer autonomie en verantwoordelijkheid krijgen. Daar waar in het oude systeem de gemeentelijke beslissing over vergunningsaanvragen in veel gevallen nog afhankelijk is van een voorafgaand advies van de gewestelijke stedenbouwkundige ambtenaar, mag een gemeente voortaan zelfstandig vergunningen afhandelen volgens de nieuwe vergunningsprocedure. Dit zal de afleveringstermijn van vergunningen aanzienlijk verkleinen en een meer efficiënte behandeling garanderen. De gemeente kan erkend worden als autonome gemeente als ze voldoet aan een aantal ondersteunende voorwaarden. Artikel 193 van het decreet stelt vijf voorwaarden, namelijk het beschikken over: - een goedgekeurd gemeentelijk structuurplan; - een gemeentelijke stedenbouwkundige ambtenaar; - een vastgesteld plannenregister; - een vastgesteld vergunningenregister; - een register van de onbebouwde percelen. Het voldaan zijn aan deze voorwaarden betekent niet noodzakelijk dat de gemeente reeds werkt volgens het nieuwe vergunningensysteem. Eerst moet de Vlaamse Regering vaststellen dat de gemeente effectief aan deze vijf voorwaarden voldoet, waarna deze vaststelling in het Belgisch Staatsblad wordt gepubliceerd. Vanaf de eerste dag van de tweede maand na de publicatie treedt het nieuwe systeem in die gemeente in werking voor de vanaf dan ingediende dossiers. Aanvankelijk werd een overgangsperiode van vijf jaar ingesteld voor de overgang naar het nieuwe systeem. De gemeenten moesten aan alle ontvoogdingscriteria voldoen voor 1 mei Het werd algauw duidelijk dat deze termijn niet haalbaar was. Begin 2005 heeft de

9 De voorwaarden tot ontvoogding 2 Vlaamse Regering dan ook beslist de gemeenten meer ademruimte te bieden en twee jaar uitstel te voorzien om te voldoen aan voormelde condities. In het decreet werd een sanctieregeling uitgewerkt voor de gemeenten die niet op tijd zouden beantwoorden aan alle voorwaarden. De voornaamste strafmaatregel was dat de gemeenten hun vergunningenbevoegdheid zouden verliezen ten voordele van de provincie. Deze sanctie werd ondertussen geschrapt aangezien de deputatie dit veeleer als een nadeel beschouwde dan als een voordeel. Er hangt de gemeenten die nog niet ontvoogd zijn na 1 mei 2007 voorlopig dus nog geen directe sanctie boven het hoofd. De decreetgever behoudt echter wel de mogelijkheid om op langere termijn bepaalde sancties in te bouwen. Men stelt vast dat er momenteel nog maar 16 gemeenten 1, ofwel 5% van de Vlaamse gemeenten, de dossiers behandelen volgens de nieuwe vergunningsprocedure. Uit Tabel 1 blijkt dat de opmaak van de plannen- en vergunningenregisters het belangrijkste knelpunt is, maar dat ook voor de andere voorwaarden nog een lange weg te gaan is. Het is belangrijk op te merken dat de percentages enkel aangeven aan welke voorwaarden effectief is voldaan, zonder dat een zicht geboden wordt op de voorbereidingen van de gemeenten om aan die voorwaarden te voldoen. Zo zijn er bijvoorbeeld naast de definitief goedgekeurde ruimtelijke structuurplannen ook heel veel structuurplannen in opmaak. maart 2007 september 2005 september 2003 structuurplan 51% 21% 8% ambtenaar 79% 78% 38% plannenregister 31% 16% 3% vergunningenregister 8% 2% 0% onbebouwde percelen 50% 45% 37% Tabel 1: Hoeveel gemeenten voldoen aan welke voorwaarden? 2 Het is duidelijk dat de moeilijkst te vervullen voorwaarde de opmaak van het vergunningenregister is. Het invoeren van alle dossiers in een database vergt veel werk van de gemeenten. Hoewel het opstellen van een plannenregister slechts een fractie is van de 1 Op het ogenblik van het afsluiten van de tekst werken de volgende gemeenten volgens de nieuwe procedure: Avelgem, Bornem, Denderleeuw, Evergem, Genk, Hoogstraten, Kruibeke, Lommel, Maaseik, Sint-Laureins, Stabroek, Vilvoorde, Wellen, Wetteren, Wevelgem, Zwevegem. 2 BUIJS, X., Gemeenten op 1 mei ontvoogd?, artikel uit Lokaal nr.8, 16 april 2007,

10 De voorwaarden tot ontvoogding 3 werkzaamheden die nodig zijn voor het opmaken van een vergunningenregister 1, constateert men dat in slechts één op drie gemeenten het plannenregister conform is verklaard. Om de gemeenten te stimuleren hun registers op te maken heeft de Vlaamse overheid reeds een aantal ondersteunende initiatieven genomen. Hier wordt in de volgende capita dieper op ingegaan. 1 Parl. Hand. Vl.P , nr.157, 29 maart 2007, 8. Het gestelde blijkt uit de voorlopige resultaten van een onderzoek van Deloitte over het opstellen van de registers.

11 Plannenregister 4 2 Plannenregister 2.1 Omschrijving Het plannenregister is een informatiebestand dat een geïntegreerd overzicht biedt van alle verordenende maatregelen die binnen het betrokken gebied bestaan. Het plannenregister kan worden geconsulteerd bij elke vraag naar de gebruiksmogelijkheden van een grond of gebouw. Het kan dus in elk geval worden geraadpleegd bij de beoordeling van vergunningsaanvragen voor de verificatie van de toepasselijke planningsinstrumenten. De genoemde informatie moet daarom zoveel mogelijk per kadastraal perceel beschikbaar zijn Op te nemen informatie Krachtens artikel 92 van het decreet dient het plannenregister voor het volledige grondgebied van de gemeente minstens volgende informatie te bevatten De plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen en hun ontwerpen De bestemming en de voorschriften zoals vastgelegd in de geldende plannen van aanleg (gewestplannen en gemeentelijke plannen) en de ruimtelijke uitvoeringsplannen en ontwerpen ervan, dienen opgenomen te worden in het plannenregister. Ook voorlopig vastgestelde plannen van aanleg of voorlopig aanvaarde ruimtelijke uitvoeringsplannen moeten worden opgenomen aangezien het ontwerpplannen zijn. Ze zijn relevant voor het vergunningenbeleid, omdat ze de overheid de mogelijkheid geven negatief te anticiperen, m.a.w. ze kunnen de reden zijn om een vergunningsaanvraag te weigeren. Vandaar dat ze ook een plaats krijgen in het plannenregister. Als het ontwerpplan definitief vervallen is, omdat het te lang geduurd heeft alvorens het definitief werd goedgekeurd, moet het uiteraard niet meer opgenomen worden in het plannenregister. In de artikelen 172 en 190 van het decreet van 18 mei 1999 heeft men een speciale regeling uitgewerkt voor de gemeentelijke plannen van aanleg die goedgekeurd zijn vóór het gewestplan. Met deze regeling wilde men grondig de bezem halen door de wildgroei van met 1 MARTENS, B. en EMPEREUR, E., Ruimtelijke ordening. Hete hangijzers voor de onderneming, Antwerpen, Maklu, 1999, 80.

12 Plannenregister 5 het gewestplan strijdige BPA s en APA s uit het verleden. In verschillende gemeenten bestonden immers veel interpretatieproblemen met betrekking tot vooral oudere plannen die al dan niet geheel of gedeeltelijk in strijd waren met het later vastgestelde gewestplan 1. De vervalregeling houdt in dat alle BPA s en APA s die dateren van vóór het gewestplan van rechtswege worden geacht opgeheven te zijn, tenzij de gemeente tegen uiterlijk 1 augustus 2000 een gemotiveerd voorstel doet aan de gewestelijke planologische ambtenaar om de plannen die niet strijdig zijn met het gewestplan te behouden en op te nemen in het plannenregister. Als de Vlaamse regering vóór 1 mei 2001 hierover geen beslissing heeft genomen, wordt het verzoek van de gemeente geacht goedgekeurd te zijn en kunnen de plannen opgenomen worden in het plannenregister. Als de Vlaamse Regering beslist dat een plan niet behouden wordt in het plannenregister, vervalt het plan op de datum van de publicatie bij uittreksel van deze beslissing in het Belgisch Staatsblad. Het feit dat dit plan als basis dient van vergunningen, is geen reden om het te behouden en dus op te nemen in het plannenregister. Eens vergunningen toegekend zijn, zijn ze autonoom en dus losgekoppeld van het feit of het plan op basis waarvan de vergunning werd toegekend blijft bestaan of niet De bestaande en nieuwe rooilijnplannen De rooilijnplannen geven het verloop van de grenslijn tussen openbaar en privaat domein weer en dienen opgenomen te worden in het plannenregister. Het rooilijnplan is een verouderd instrument. De meeste rooilijnplannen dateren van lang geleden, zijn voorbijgestreefd of misschien zelfs niet meer leesbaar. Als de gemeente het nodig acht deze oude rooilijnplannen te behouden omdat ze nog gebruikt worden voor het beoordelen van dossiers, dan moeten deze plannen opgenomen worden in het plannenregister. Als dit niet het geval is moet de gemeente via een gemeenteraadsbeslissing het verval van het rooilijnplan bekrachtigen. Het plan verliest dan zijn rechtskracht en moet niet opgenomen worden in het register. De rooilijn wordt nu meestal vastgelegd in verkavelingsplannen, BPA s of ruimtelijke uitvoeringsplannen. Als op een gebied waar een rooilijnplan van toepassing was, later bijvoorbeeld een BPA wordt opgesteld, moet dit oude rooilijnplan niet meer opgenomen 1 BOUCKAERT, B. en DE WAELE, T., Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw in het Vlaamse Gewest, Brugge, Vanden Broele, 2004,

13 Plannenregister 6 worden in het plannenregister. In principe bevat het BPA de nieuwe rooilijnen en vervalt het oude rooilijnplan dus van rechtswege De onteigeningsplannen De onteigeningsplannen die niet in het kader van de ruimtelijke ordening zijn opgemaakt, moeten niet in het plannenregister worden opgenomen. Artikel 92 van het decreet vermeldt enkel de onteigeningsplannen. Men kan in eerste instantie dus interpreteren dat alle onteigeningsplannen moeten opgenomen worden. De Memorie van Toelichting vermeldt echter: de rooilijnplannen, de onteigeningsplannen en de verordeningen in uitvoering van dit decreet. Daarom moeten enkel de onteigeningsplannen in uitvoering van de wetgeving van ruimtelijke ordening opgenomen worden, dus niet de onteigeningsplannen van bijvoorbeeld NMBS, Aquafin, en dergelijke. Het is echter wel zinvol om alle onteigeningsplannen op te nemen in het plannenregister. Het decreet vermeldt immers ook dat de informatie met betrekking tot de bescherming door andere wetgeving die een gevolg heeft voor het gebruik van de grond in de zin van dit decreet moet opgenomen worden (zie verder) De verordeningen De bouw-, stedenbouwkundige- en verkavelingsverordeningen moeten opgenomen worden in het plannenregister. Dit zijn louter tekstuele gegevens die meestal van toepassing zijn op het volledige grondgebied van de gemeente. In sommige gevallen hebben ze echter betrekking op slechts een gedeelte van het gemeentelijke grondgebied. Men merkt op dat verkavelingsplannen volgens het decreet niet moeten opgenomen worden. Ze horen thuis in het vergunningenregister De ruimtelijke informatie op basis van aanverwante wetgeving die een weerslag heeft op het grondgebruik en de vergunningverlening. In het plannenregister kan informatie opgenomen worden over andere regelgeving die een weerslag heeft op het grondgebruik en de vergunningverlening, maar die niet het gevolg is van de toepassing van het nieuwe decreet. Hierbij wordt in de eerste plaats gedacht aan de directe invloed op de vergunningverlening ten gevolge van gebiedsaanduidingen of beschermende maatregelen die volgen uit andere wetgeving (bijvoorbeeld een bescherming uit het duinendecreet, het bosdecreet of het decreet natuurbehoud, of een bescherming als

14 Plannenregister 7 monument, stads- of dorpgezicht) 1. De Vlaamse Regering heeft een volledige lijst opgesteld van de informatie over de wetgeving die in dat kader kan worden opgenomen in het plannenregister. Deze lijst werd opgenomen in de aanvullende technische richtlijnen voor de opmaak van het plannenregister van 1 augustus 2002 (zie verder). Merk op dat de gemeenten niet verplicht zijn deze gegevens op te nemen in het plannenregister. Ze maken geen voorwerp uit van de conformverklaring van het plannenregister. Aangezien ze bruikbaar zijn bij het verlenen van vergunningen is het uiteraard wel interessant deze gegevens bij te houden De aanduiding van de zones waarvoor een voorkooprecht geldt en die waarvoor een planbatenheffing moet betaald worden. In het plannenregister van de gemeente worden de goederen aangeduid die onderworpen zijn aan het voorkooprecht. Tevens moet aangegeven worden voor welke delen van de plannen een planbatenheffing verschuldigd is. 2.3 Algemene vormvoorschriften In het besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 houdende bepaling van de nadere regels voor de opmaak en de actualisering van het plannenregister (B.S. 23 mei 2000) werden de vormvoorschriften waaraan een plannenregister moet voldoen vastgesteld. Het gaat om minimale voorschriften, m.a.w. de gemeente is vrij om een uitgebreider register samen te stellen. Het plannenregister wordt bij voorkeur digitaal opgemaakt met behulp van een Geografisch Informatie Systeem (GIS), maar een analoog of papieren register is ook toegelaten. De digitale uitwerking in een GIS geniet de voorkeur omdat het een belangrijke meerwaarde op vlak van beheer, archivering, bevraging, analyse en visualisatie oplevert. Zodoende laat het digitaal werken een dynamischer gebruik toe en kan het er op termijn voor zorgen dat het overheidswerk sneller en efficiënter verloopt. Los van de fysische vorm bepaalt het uitvoeringsbesluit dat het plannenregister uit drie gedeelten bestaat met onderlinge verwijzingen: een planneninventaris, een contourenkaart en de vigerende plannen en verordeningen. 1 DESAIR, E., Overgangs- en opheffingsbepalingen, in X., Ruimtelijke ordening en stedenbouw op nieuwe wegen?, Brussel, De Boeck-Larcier, 2001, 259.

15 Plannenregister 8 - De planneninventaris is een tabel die een overzicht geeft van al de plannen en verordeningen die in het plannenregister moeten opgenomen worden. Voor elk plan is een uniek identificatienummer voorzien. - De eigenlijke plannen zijn de originele papieren plannen met de handtekening van de goedkeurende instantie op. - De contourenkaart is een grafische samenvatting van al de plannen of gedeelten van plannen die in het register moeten worden opgenomen. De contouren van de nog van kracht zijnde of conform de vervalregeling weerhouden plangedeelten worden afgebakend en verzameld op een of meerdere overzichtskaarten. Elke contour verwijst via hetzelfde uniek identificatienummer naar zowel de inventaris als naar de eigenlijke plannen. De meerwaarde van de contourenkaart is dat de eigenlijke plannen zelf niet bewerkt moeten worden en dat het probleem van verschillende schaalniveaus wordt ondervangen Praktische uitvoering De gemeenten moeten in eerste instantie hun relevante plannen inventariseren. Op deze taak heeft het Departement Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed (Departement RWO, i.e. het vroegere AROHM) geanticipeerd door iedere gemeente een tabel aan te bieden, die ze zelf al heeft ingevuld voor wat betreft de plannen waarover ze zelf genoeg gegevens heeft. De gemeente moet er rekening mee houden dat deze informatie niet compleet is en fouten kan bevatten. De aangeboden tabel is enkel een hulp- en controlemiddel, in het bijzonder voor de gemeenten die nog van nul moeten beginnen. Als de gemeente de tabel volledig heeft ingevuld, kan deze dienen als inventaris van de plannen. De manier waarop deze aanvulling dient te gebeuren, is beschreven in de technische richtlijnen (zie verder). Als de planneninventaris is vervolledigd met al de relevante plannen kan de gemeente de grafische samenvatting van alle plannen, d.i. de contourenkaart aanmaken. Als de gemeente klaar is met het opstellen van het plannenregister, moet de gemeenteraad het register vaststellen. Artikel 190 van het decreet bepaalt dat de vaststelling moet gebeuren uiterlijk tegen 1 mei Deze datum is een termijn van orde 2. Dit wil zeggen dat er geen concrete sancties bepaald zijn als het plannenregister pas later wordt vastgesteld. In het besluit Parl.St. Vl.P , stuk 627, nr. 2, 18.

16 Plannenregister 9 moet een volledige lijst van de plannen uit het plannenregister opgenomen worden met verwijzing naar de eventuele digitale bestanden. Vervolgens zendt het college van burgemeester en schepenen per aangetekend schrijven een afschrift van het plannenregister naar de planologische ambtenaar. Dit afschrift bestaat uit de planneninventaris en de contourenkaart, beiden opgemaakt volgens de technische richtlijnen. De plannen zelf moeten niet opgestuurd worden 1. Om de authenticiteit van de documenten te waarborgen krijgen de planneninventaris en de contourenkaart de vermelding plannenregister van (gemeente) zoals vastgesteld door de gemeenteraad in zitting van (datum) en worden ze voorzien van een stempel en handtekening van burgemeester en secretaris. De planologische ambtenaar brengt binnen het jaar nadat het plannenregister werd verzonden verslag uit bij de Vlaamse Regering. Binnen 120 dagen na ontvangst van dit verslag beslist de Vlaamse Regering of het plannenregister conform wordt verklaard en stuurt die beslissing naar het college binnen tien dagen na de beslissing. Het decreet legt de gemeente de taak op het plannenregister te actualiseren en ter inzage te leggen van het publiek 2. Iedereen kan op de technische dienst van de gemeente op aanvraag en tegen kostenvergoeding een uittreksel van het databestand bekomen. Om te verzekeren dat het register actuele informatie bevat, is voor de overheden die de plannen of verordeningen opmaken de verplichting ingelast uiterlijk binnen 45 dagen na de vaststelling of goedkeuring de stukken door te sturen naar de gemeenten. Binnen 14 dagen na ontvangst moet de gemeente dit dan opnemen in het plannenregister. Het plannenregister is dus een belangrijk gegevensbestand, dat in grote mate tegemoet komt aan de noden die bestonden in de bestaande regeling van het coördinatiedecreet. De praktijk heeft uitgewezen dat de terinzagelegging van de verordenende plannen in vele gevallen onvolledig was, zeker wanneer het oudere gemeentelijke plannen van aanleg betrof 3. Het plannenregister heeft het voordeel dat het op elk moment de actuele voorschriften bevat, en meteen ook àlle relevante voorschriften. Het feit dat men, naast de plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen, ook andere data opneemt zoals met betrekking tot de 1 Zie artikel 16 van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 houdende bepaling van de nadere regels voor de opmaak en de actualisering van het plannenregister, B.S. 23 mei Zie artikel van het decreet. 3 FLAMEY, P. en GHYSELS, J., Ruimtelijke ordening en stedenbouw anno 2001, Diegem, Kluwer, 2000, 9.

17 Plannenregister 10 onteigeningen en rooilijnen, wijst duidelijk op de noodzaak de informatieverstrekking zo volledig mogelijk te maken. 2.5 Technische richtlijnen Om de opmaak van de plannenregisters te harmoniseren heeft het Departement RWO in samenwerking met het Agentschap voor Geografische Informatie Vlaanderen (AGIV) 1 een aantal technische richtlijnen opgesteld voor: - de opmaak van de inventaris van de opgenomen plannen; - de analoge opmaak van de contourenkaart; - de digitale opmaak van de contourenkaart; - de opmaak en uitwisseling van digitale plannen. De richtlijnen sluiten aan bij het uitvoeringsbesluit met betrekking tot de opmaak en actualisering van het plannenregister Opmaak van de planneninventaris Elk plan heeft een uniek identificatienummer waarmee het wordt opgenomen in het plannenregister. Volgens de technische richtlijnen omtrent de opmaak van de planneninventaris bestaat deze unieke identificatie uit een rubriek-, een stam- en een volgnummer. Het rubrieknummer geeft het soort plan weer. Onderstaande tabel 2 geeft een overzicht van alle soorten plannen en verordeningen die moeten opgenomen worden in het plannenregister, met bijhorende rubrieknummer. Momenteel zijn er 15 verplicht en 22 niet verplicht op te nemen rubrieken voorzien. De lijst geeft de rubrieken weer zoals opgenomen in de richtlijn aangaande de opmaak van een tabel met de planneninventaris voor het plannenregister, versie 1.1. Men merkt op dat het verkavelingsplan niet in deze lijst is opgenomen, wat in strijd is met de lijst van de eerste richtlijn (versie 1.0). Als men wel verkavelingsplannen opneemt in het plannenregister, zal dit geen basis vormen voor nietconformverklaring. 1 Opvolger van het Ondersteunend Centrum GIS-Vlaanderen, dat tot 1 april 2006 afdeling van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) was. 2 Zie de richtlijn aangaande de opmaak van een tabel met de planneninventaris voor het plannenregister, versie 1.1, augustus 2002, beschikbaar via

18 Plannenregister 11 Verplicht op te nemen Vrij op te nemen 2.12 Gewestelijk RUP 2.45 Andere rooilijnplannen 2.13 Provinciaal RUP 2.51 Onteigeningsplan voor econ. expansie 2.14 Gemeentelijk RUP 2.53 Andere onteigeningsplannen 2.15 Recht van voorkoop 3.01 Woningbouwgebieden/ woonvernieuwingsgebieden 2.22 Gewestplan 3.03 Bijzondere gebieden recht van voorkoop (huisvesting) 2.23 APA 4.01 Beschermde monumenten 2.24 BPA 4.02 Beschermde landschappen 2.31 Bouwverordening (DROG) 4.03 Beschermde stads- en dorpzichten 2.32 Verkavelingsverordening (DROG) 4.04 Beschermde archeologische monumenten en zones 2.33 Stedenbouwkundige verordening (DRO) 5.01 Duinendecreet 2.34 Verkavelingsverordening (DRO) 5.02 Ramsar 2.41 Gewestelijk rooilijnplan 5.03 Vogelrichtlijngebieden 2.42 Provinciaal rooilijnplan 5.04 Habitatrichtlijngebieden 2.43 Gemeentelijk rooilijnplan 5.05 VEN/IVON 2.52 Onteigeningsplan 5.06 Natuurreservaten 5.07 Recht van voorkoop goedgekeurde uitbreidingszone van natuurreservaten 5.08 Bosreservaten 5.09 Oppervlaktewateren 5.10 Afbakening waterwingebieden en beschermingszones 6.10 Landinrichting 6.20 Ruilverkaveling 6.30 Natuurinrichting Tabel 2: Overzicht van de rubrieken Het stamnummer en het volgnummer zijn unieke nummers voor elk plan binnen een bepaalde rubriek. Het planidentificatienummer bevat de combinatie van het rubriek-, stam- en volgnummer, onderling gescheiden door een liggend streepje. Het planidentificatienummer van een gemeentelijk RUP kan bijvoorbeeld zijn: 2.14_23_3. Hierbij is 2.14 het rubrieknummer, 23 het stamnummer en 3 het volgnummer van het plan. In de tabel die dient als planneninventaris dienen de hoger vermelde nummers opgenomen te worden, samen met:

19 Plannenregister 12 - de NIS-code van de (deel-)gemeente; - de (deel-)gemeentenaam; - het type van het plan, d.w.z. betreft het een oorspronkelijk plan, een gedeeltelijke of een volledige wijziging; - het stadium waarin het plan zich bevindt, d.w.z. is het een ontwerpplan, een goedgekeurd of een in herziening gesteld plan; - de datum van goedkeuring; - de naam van het plan; - het planidentificatienummer voor een met het bewuste plan gerelateerd plan; - het dossiernummer gehanteerd door de gemeente en het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. - de naam van de goedkeurende instantie (optioneel); - de naam van een contactpersoon (optioneel); - alle soorten opmerkingen (optioneel) Opmaak van de contourenkaart In de technische richtlijnen omtrent de contourenkaart 1 wordt de contour gedefinieerd als de aanduiding van de grens van het gebied waarvoor het plan of de verordening geldig is. Een contour kan betrekking hebben op een volledig plan of op een gedeelte van een plan. Enkel de contouren van de nog van kracht zijnde plannen, plangedeelten of verordeningen moeten in het kader van het plannenregister weergegeven worden op overzichtskaarten. Er zijn in principe dus geen overlappingen binnen één planrubriek. Uiteraard moeten de contouren van plannen of plangedeelten die conform de vervalregeling weerhouden worden in het register ook opgenomen worden. De contouren moeten ook uitgesloten stukken aanduiden, m.a.w. als een gedeelte van een plan (bijv. een BPA) van goedkeuring onthouden wordt, dan moet de contour van dit plan dit ook afbakenen (eventueel als eiland ). Men merkt op dat men in het uitvoeringsbesluit 2 bij de regels met betrekking tot de rooilijnplannen en onteigeningsplannen melding maakt van het begrip omschrijvende veelhoek in plaats van contour. Dit is omdat op sommige onteigeningsplannen en op de 1 Aanbeveling voor de digitale uitwisseling van contouren van het plannenregister, versie 1.1, juni 2000, beschikbaar via het AGIV. 2 Besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 houdende bepaling van de nadere regels voor de opmaak en de actualisering van het plannenregister, B.S. 23 mei 2000.

20 Plannenregister 13 meeste rooilijnplannen geen duidelijk afgelijnde zone aangegeven wordt. Het kan volstaan de contour voor te stellen als de veelhoek van de zone waarop het plan als geheel betrekking heeft. De omschrijvende veelhoek is dan een veelhoek met minimaal vier hoekpunten die de ligging van het plan zo nauwkeurig mogelijk afbakent. Het is dus eigenlijk een zeer ruw geschetste contour met een beperkt aantal punten. Het gaat echter weer om minimale voorschriften. Als het mogelijk is een contour te tekenen, is het beter dit ook te doen. Figuur 1: Voorbeeld van een contourenkaart In het voorbeeld zijn een aantal contouren en planidentificatienummers weergegeven 1. Het hangt van het aantal plannen en de grootte van de gemeente af, of alle plansoorten samen op één overzichtskaart worden getekend of dat per rubriek een nieuwe overzichtskaart wordt getekend. De gemeente bepaalt zelf wat in haar geval de duidelijkste voorstelling is. Als al de contouren en omschrijvende veelhoeken op één kaart komen worden de verschillende soorten plannen en verordeningen best gegroepeerd conform hun rubrieknummer in de planneninventaris. Men gebruikt dan best een verschillende kleur per rubriek, zoals in het voorbeeld. 1 Richtlijn aangaande de analoge opmaak van contouren van plannen en verordeningen voor het plannenregister, versie 1.0, 1 mei 2000, beschikbaar via

21 Plannenregister Opmaak en uitwisseling van digitale plannen Het Departement RWO heeft in samenwerking met het AGIV richtlijnen opgesteld voor de digitale uitwisseling van plannen. De bedoeling hiervan is efficiënte uitwisseling en gemeenschappelijk gebruik van digitale gegevens mogelijk te maken. Men maakt onderscheid tussen twee soorten gegevens, nl. raster- en vectordata. Een vectorbestand is een geografisch bestand dat bestaat uit gegevens die worden weergegeven door punten, lijnen en vlakken. Een rasterbestand is opgebouwd op basis van een rooster met (meestal) gelijke cellen en is minder gevarieerd dan een vectorbestand Digitale plannen in rasterformaat De plannen weerhouden in het plannenregister worden door het Departement RWO digitaal gearchiveerd onder de vorm van gescande en gegeorefereerde rasterbeelden (zie verder). Deze archieven worden ter beschikking gesteld aan de gemeenten. Indien de gemeente de plannen zelf wenst in te scannen, moet de aanbeveling voor de opmaak en uitwisseling van digitale plannen van het plannenregister in rasterformaat 1 gevolgd worden. Deze richtlijnen zijn vrij technisch van aard. Het digitaal archief kan worden gebruikt om plannen snel te visualiseren (bijv. in een GIS), doch vervangt de originele plannen die deel uitmaken van het plannenregister niet. Het opmaken van een dergelijk archief is niet verplicht, maar wordt wel aanbevolen. De keuze van een rasterformaat voor digitale opmaak berust op onder andere volgende uitgangspunten: - de realisatie van een digitale archivering van een (oud) analoog plan; - het mogelijk maken van een eenvoudige overdracht en uitwisseling binnen de overheidsinstanties op verschillende niveaus (gemeentelijk, provinciaal, gewestelijk); - het vastleggen van de eenduidigheid en beschikbaarheid van het plan in het plannenregister; - de mogelijkheid om het rasterbeeld als achtergrondkaart voor vectoriële digitalisatie van de contourenkaart van het plannenregister te stimuleren; 1 Aanbeveling voor de opmaak en uitwisseling van digitale plannen van het plannenregister in rasterformaat, versie 1.0, februari 2001, beschikbaar via het AGIV.

22 Plannenregister 15 - door de verschillende schaalniveaus, nauwkeurigheden, legende-eenheden en gebruikte of verouderde referentiekaarten is het soms niet opportuun om een eenduidig vectorieel GISformaat te vragen; - de raadpleging van deze documenten binnen een GIS of intranet-omgeving promoten; - het eenvoudig raadplegen van rasterbeelden in een viewer. Met het plan bedoelt men meer specifiek de geldende plannen van aanleg, de rooilijnplannen en de onteigeningsplannen of betrokken plangedeelten weerhouden in het conform verklaarde gemeentelijk plannenregister. De analoge plannen zijn de originele papieren plannen met de handtekeningen van de goedkeurende instantie erop. De resulterende bestanden omvatten minimaal: - de rooilijnplannen en onteigeningsplannen in rasterformaat; - de geldende plannen van aanleg in rasterformaat en gegeorefereerd met een middenschalige nauwkeurigheid. Georefereren is het ruimtelijk positioneren van de plannen in een bepaald coördinatenstelsel. Dit heeft tot doel dat de plannen praktisch naadloos aan elkaar kunnen gezet worden en in een GIS-systeem boven andere lagen (bijv. gewestplannen) kunnen worden geplaatst. Dit moet men niet doen met de rooilijnplannen en onteigeningsplannen omdat door o.a. varianten, ouderdom, schaalniveau, referentiemateriaal of kwaliteit van het plan het niet altijd eenduidig is om deze plannen te georefereren. Middenschalige nauwkeurigheid wil zeggen dat de informatie wordt voorgesteld op schaal 1/ Grootschalige gegevens worden conventioneel voorgesteld op schalen tussen 1/250 en 1/2500, zoals gebouwen, vastgoedpercelen en wegenis. Bij de digitalisatie of het omvormen van analoge plannen naar een digitaal bestand in rasterformaat moet men met een aantal criteria rekening houden. Algemeen worden volgende stappen genomen om een analoog document om te zetten in een digitaal rasterdocument: 1. Plan: eventueel opschonen en repareren. 2. Scanning: het plan wordt in de scanner geplaatst. Vervolgens stelt men diverse parameters in zoals papiersoort, rasterformaat, grijs- of kleurwaarde, filtering, afmeting van de tekening, speckle-removal (verwijderen van vlekjes), Als men het scanningsproces start, ontstaat een digitaal rasterbeeld van het plan in een rasterformaat.

23 Plannenregister Rasterrotatie en controle: onvolkomenheden uit de rasterfase worden indien nodig gecorrigeerd, bijv. het rechtzetten van de tekening, het bepalen van afwijkingen van het origineel ten gevolge van rek en krimp, 4. Georeferentie. 5. Opsplitsing van het rasterbeeld in afzonderlijke bestanden: afhankelijk van de techniek (o.a. de snelheid) van de gebruikte soft- en hardware kan de georeferentie van het kaartgedeelte van het plan plaatsvinden, na de opsplitsing in afzonderlijke bestanden. Minimaal de volgende bestanden moeten worden gegenereerd: het plan (= alle informatie op het plan aanwezig, bijv. legende, noordpijl, planbedekking, handtekening, ), de planbedekking (= het kaartgedeelte van het plan) en de legende (= verklaring van de symboliek, het opschrift, ). Figuur 2: Rasterbestand van de planbedekking van een BPA

24 Plannenregister 17 Figuur 3: Rasterbestand van de legende van een BPA 6. Opslaan op cd-rom: de documenten worden opgeslagen op cd-rom en kunnen afgedrukt worden. Het digitaal rasterbestand kan ook aangemaakt worden via omvorming van een digitaal vectorieel bestand. Het vectorieel bestand kan digitaal worden opgebouwd binnen een GIS- of CAD-omgeving. Bij overdracht naar derden is het wenselijk om over een rasterbestand te beschikken. De ontvanger van deze informatie beschikt doorgaans niet over de juiste GIS- of CAD-software om op basis van de vectoriële bestanden de juiste digitale output te genereren. Een digitaal plan in vectorformaat is immers opgebouwd door het samenvoegen van symbolen, figuren, referentiekaarten, binnen een bepaalde GIS- of CAD-omgeving. Het is vaak technisch niet haalbaar om voor elk specifiek plan de specifieke digitale informatie op te vragen en te hanteren Digitale plannen in vectorformaat Het opmaken van digitale plannen in vectorformaat vergt voldoende kennis met betrekking tot GIS. In deze tekst beperkt men zich tot de algemene lijnen. Voor de technische details verwijst men naar de richtlijn voor de digitale uitwisseling van ruimtelijke uitvoeringsplannen in vectorformaat 1. Deze richtlijn heeft als doel een efficiënte uitwisselbaarheid en integratie van ruimtelijke uitvoeringsplannen van de verschillende planniveaus mogelijk te maken, bijvoorbeeld voor toepassingen in het kader van het plannen- en vergunningenregister of in functie van de ruimteboekhouding van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. Net als de digitale rasterbestanden vervangen de digitale vectorbestanden de originele plannen die deel 1 Richtlijn voor de digitale uitwisseling van ruimtelijke uitvoeringsplannen in vectorformaat, versie 1.0, 1 oktober 2001, beschikbaar via

25 Plannenregister 18 uitmaken van het plannenregister niet en maken op zich dus geen deel uit van het plannenregister. Ze kunnen wel gebruikt worden om de contourenkaart te realiseren of opgenomen worden in GIS-toepassingen (bijvoorbeeld elektronische loketten). Als een ruimtelijk uitvoeringsplan digitaal wordt opgemaakt moet bovengenoemde richtlijn gevolgd worden. Gemeenten zijn niet verplicht hun ruimtelijke uitvoeringsplannen digitaal op te maken. Daarvoor is geen decretale basis. Als een gemeentelijk ruimtelijk uitvoeringsplan niet digitaal wordt opgemaakt, dient toch maximaal rekening gehouden te worden met de logica en principes van de richtlijn, opdat een efficiënte digitalisatie later mogelijk zou blijven. Het Vlaams Gewest en de provincies zijn wel verplicht de ruimtelijke uitvoeringsplannen digitaal op te maken. Bovendien moeten ze na de definitieve vaststelling van gewestelijke en provinciale ruimtelijke uitvoeringsplannen de plannen met bijhorende voorschriften digitaal bezorgen aan de betreffende gemeenten, die ze dan kunnen opnemen in hun plannenregister De (stedenbouwkundige) uittreksels Artikel 135 van het decreet voorziet in de afgifte van stedenbouwkundige uittreksels door de gemeente. Het stedenbouwkundig uittreksel bestaat uit een uittreksel uit het plannen- en vergunningenregister voor de percelen waarvoor een aanvraag wordt ingediend. Het vervangt het stedenbouwkundig attest nr.1 in de gemeenten die reeds over een goedgekeurd plannenén vergunningenregister beschikken, vanaf het moment dat dit in het Belgisch Staatsblad is vastgesteld 2. Door de algemeenheid van de verstrekte informatie heeft het document een louter informatieve waarde, wat niet wegneemt dat de gemeente gehouden is foutloze en nauwkeurige informatie te verstrekken. Als kan aangetoond worden dat de overheid daarin te kort schiet, kan zij aansprakelijk gesteld worden 3. Volgens artikel van het decreet kunnen belanghebbenden een uittreksel uit het plannenregister aanvragen als ze de voorschriften en de zonering van een perceel willen 1 Zie artikel 8 van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 houdende bepaling van de nadere regels voor de opmaak en de actualisering van het plannenregister, B.S. 23 mei Zie artikel van het decreet. 3 Zie LUST, S., De aansprakelijkheid van de overheid voor foutieve informatie in een stedenbouwkundig attest, en RASSCHAERT, W., Over de aansprakelijkheid van de overheid bij het afleveren van een foutief stedenbouwkundig attest en de mogelijkheid om een vergunning alsnog te weigeren na het afleveren van een gunstig attest, beide als noot onder Gent, 20 december 2002, resp. R.A.B.G. 2003, 868 en T.R.O.S. 2003, 376.

26 Plannenregister 19 kennen. Een uittreksel van het plannenregister kan iedereen op aanvraag krijgen binnen een termijn van 30 dagen na betaling van de kosten. De planologische en stedenbouwkundige ambtenaren kunnen onmiddellijk een gratis uittreksel ontvangen. De retributie die het gemeentebestuur vraagt bestaat uit de gemaakte onkosten (postzegels, kopies, ) en een tegemoetkoming voor de gemaakte kosten voor opzoeking. Het uittreksel is immers geen kant-en-klaar bestuursdocument dat de gemeente in de kast heeft liggen. Er gaat opzoekingswerk aan vooraf en het vergt tijd de verzamelde informatie op gestructureerde wijze weer te geven. Het uittreksel uit het plannenregister kan elke moment worden aangevraagd in die gemeenten die reeds over een goedgekeurd plannenregister beschikken 1. Men merkt op dat sommige gemeenten het moment van de vaststelling in het Belgisch Staatsblad als het ogenblik hanteren waarop duidelijkheid is of de gemeente over een goedgekeurd plannenregister beschikt. In het Belgisch Staatsblad wordt echter enkel gepubliceerd dat een gemeente zowel een goedgekeurd plannen- als vergunningenregister heeft. Het uittreksel uit het plannenregister geeft een overzicht van de ruimtelijke instrumenten (ruimtelijke uitvoeringsplannen, plannen van aanleg, verordeningen, ) die van kracht zijn op een of meer percelen. Het overzicht geeft slechts de situatie weer zoals deze bekend is op de datum van de opmaak van het formulier. De verstrekte informatie betreft met andere woorden een momentopname. Het overzicht bevat minimaal de plannen en verordeningen zoals die opgenomen zijn in het conform verklaarde plannenregister, aangevuld met de actualisaties. In het Ministerieel Besluit van 7 februari 2003 houdende bepaling van het model van het uittreksel uit het plannenregister (B.S. 4 april 2003) werden de minimale vormvoorschriften waaraan een uittreksel moet voldoen vastgelegd. Wat de plannen betreft moet het uittreksel uit het plannenregister de naam van het plan, de datum van goedkeuring en de eventuele bestemmingen en stedenbouwkundige voorschriften bevatten. Wat de verordeningen betreft moet het uittreksel minimaal de naam van de verordening, de datum van goedkeuring en het beschikkend gedeelte bevatten. 1 Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten, Toelichting inlichtingenformulier vastgoedinformatie, 8 september 2004, 2.

27 Vergunningenregister 20 3 Vergunningenregister 3.1 Omschrijving Het vergunningenregister is een gedigitaliseerd gegevensbestand dat voor het hele grondgebied van de gemeente informatie met betrekking tot de stedenbouw en de ruimtelijke ordening bevat. De gegevens worden op kadastrale perceelsbasis opgeslagen. Het vergunningenregister wordt door de gemeente opgemaakt en bijgewerkt. Aan de hand van het vergunningenregister kan men eenvoudig nagaan welke vergunningen werden verleend voor welke percelen, waardoor de wettelijkheid van een bestaande toestand kan worden geverifieerd. De goedkeuring van het vergunningenregister is één van de vijf voorwaarden waaraan een gemeente moet voldoen opdat ze op autonome wijze vergunningen zou kunnen afleveren in het nieuwe stelsel. 3.2 Op te nemen informatie Volgens artikel 96 1 van het decreet moet het vergunningenregister voor het gehele grondgebied van de gemeente minstens de volgende informatie bevatten per kadastraal perceel: - de kadastrale identificatie (het kadastraal nummer) en de adressering (het huisnummer en de straatnaam); - de verleende stedenbouwkundige attesten; - alle aanvragen voor een stedenbouwkundige vergunning en/of voor een verkavelingsvergunning met de identiteit van de aanvrager; - elke getroffen beslissing met betrekking tot die aanvragen, zelfs in beroep en zelfs bij stilzwijgende beslissingen; - het eventueel ingetreden verval van een stedenbouwkundige vergunning of verkavelingsvergunning; - de processen-verbaal die zouden opgesteld zijn met betrekking tot stedenbouwinbreuken, het gevolg dat hieraan is gegeven tot en met de mogelijke uitspraak van de rechter en de uitvoering van de mogelijke herstelmaatregel; - de vermelding van elk rechtsmiddel dat aangewend wordt tegen de uitspraken en de uiteindelijke beslissingen van de rechter;

28 Vergunningenregister 21 - het verschuldigd zijn van een planbatenheffing en desgevallend het bewijs van betaling van die heffing. Artikel van het decreet bepaalt welke informatie over de in het verleden behandelde dossiers moet opgenomen worden in het ontwerp van het vergunningenregister. De opsomming die in dat artikel opgenomen wordt, verschilt enigszins van de opsomming die hierboven wordt gegeven. De opsomming met betrekking tot het ontwerp van het vergunningenregister is verplichtend en limitatief, terwijl deze van artikel 96 1 wel verplichtend, doch niet limitatief is. Het ontwerp van het vergunningenregister moet de gegevens bevatten, zoveel mogelijk per kadastraal perceel en voor zover beschikbaar. Het eigenlijke vergunningenregister daarentegen bevat minstens de opgesomde informatie, voor het hele grondgebied van de gemeente ( ) per kadastraal perceel. Het is logisch dat er verschillen zijn in de weergave van de op te nemen informatie. De gegevens in het vergunningenregister zelf hebben te maken met de huidige en toekomstige informatie (volgens de nieuwe reglementering), terwijl de informatie in het ontwerp van het vergunningenregister betrekking heeft op de weergave van de bestaande, historische toestand (volgens de vorige reglementering) 1. De op te nemen informatie is, in tegenstelling tot het plannenregister, perceelsgebonden. Volgens de memorie van toelichting bij het ontwerp van het decreet 2 bevat deze informatie ook de procedures voor de Raad van State en de correctionele of burgerlijke rechtbanken. Daarnaast kan de Vlaamse Regering bepalen dat de gemeente ook bijkomende ruimtelijke gegevens in het vergunningenregister dient op te nemen (artikel 96 2 van het decreet). Hierbij wordt in de eerste plaats gedacht aan gegevens betreffende het onroerend overheidspatrimonium. Het eigen patrimoniumbeheer van de overheden is soms weinig gericht op ruimtelijke kwaliteit. Een eerste vereiste om terzake eventueel tot afspraken te kunnen komen is dat de gemeenten een kijk krijgen op de openbare instellingen of overheden die in hun gemeente zakelijke rechten hebben op panden en gronden. 1 RASSCHAERT, W., Het vergunningenregister, een opfrissing, T.R.O.S. 2006, Parl.St. Vl.P , stuk 1332, nr. 1, 52.

29 Vergunningenregister 22 Rekening houdend met het geheim karakter van het strafonderzoek 1, worden wat de bouwovertredingen betreft zeker niet de processen-verbaal zelf opgenomen, maar wel de vermelding dat een proces-verbaal bestaat. Hetzelfde kan men opmerken voor de aangewende rechtsmiddelen, m.a.w. de vermelding van de relevante gegevens volstaat en er moet dus geen kopie van de processtukken in het vergunningenregister worden opgenomen. Volgens Flamey en Ghysels kan er bij de verwerking van de gegevens van het vergunningenregister evenwel een probleem van verenigbaarheid met het recht op privacy ontstaan 2. Een decreet kan niet voorschrijven dat bepaalde gevoelige gegevens, waarvan de verwerking principieel verboden is, toch kunnen worden verwerkt. Gerechtelijke uitspraken, processen-verbaal met betrekking tot stedenbouwinbreuken en vermelding van rechtsmiddelen zijn zulke gevoelige gegevens. Deze vallen immers onder het toepassingsgebied van artikel 8 1, 1, 2 en 3 van de Wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens. Het artikel verbiedt principieel de verwerking van persoonsgegevens in verband met misdrijven en geschillen, tenzij voor doeleinden die door een federale wet veroorloofd zijn. Voor stedenbouwdoeleinden heeft de federale wetgever dit principieel verbod alsnog niet opgeheven. 3.3 Constructies die worden geacht vergund te zijn Het feit dat een vergunning al of niet dateert van voor 22 april 1962 is relevant. Dit is de datum van de inwerkingtreding van de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie van de ruimtelijke ordening en van de stedenbouw, hierna de stedenbouwwet genoemd. Constructies waarvan men door enig bewijsmiddel kan aantonen dat zij effectief opgericht zijn vóór de inwerkingtreding van de wet, krijgen in (het ontwerp van) het vergunningenregister de vermelding dat er een vermoeden bestaat dat ze als vergund moeten worden beschouwd. Dergelijk bewijsmiddel kan met alle rechtsmiddelen verschaft worden, zoals historische informatie van het kadaster, fotomateriaal, facturen of rekeningen van nutsvoorzieningen 3. Ook het bewijs door getuigenverklaringen wordt niet uitgesloten. Dit vermoeden van vergunning is onweerlegbaar. 1 Zie artikel 28quinquies 1 van het Wetboek van Strafvordering. 2 FLAMEY, P. en GHYSELS, J., Ruimtelijke ordening en stedenbouw anno 2001, Diegem, Kluwer, 2000, Parl.St. Vl.P , stuk 1566, nr. 7, 17.