Ester. Ester wordt koningin. Bijbel in Gewone Taal

Transcriptie

1 Bijbel in Gewone Taal Ester Ester wordt koningin Koning Ahasveros geeft een feest Ahasveros was koning van Perzië en Medië. Zijn koninkrijk was groot: er waren 127 provincies, van India tot in Afrika. Hij bestuurde dat koninkrijk vanuit zijn paleis in de stad Susa. Toen Ahasveros drie jaar koning was, gaf hij een groot feest. Alle belangrijke mensen kregen een uitnodiging: zijn ministers, alle officieren van het leger, de voorname families en de bestuurders van de provincies. 4 De koning wilde al zijn gasten laten zien hoe machtig en hoe rijk hij was. Het feest duurde wel een half jaar. De koning geeft nog een feest 5 Daarna gaf de koning nog een feest. Dat feest duurde zeven dagen, en het was voor iedereen, voor rijke en voor arme mensen. Het feest werd gevierd op het plein in de paleistuin. 6 Op het plein stonden witte zuilen. Daartussen hingen mooie doeken van wit en blauw linnen. De doeken waren aan de zuilen vastgemaakt met witte en rode koorden en met zilveren ringen. De vloer van het plein was gemaakt van allemaal prachtig gekleurde steentjes. Op de vloer stonden banken van goud en van zilver. 7 De gasten kregen wijn uit schitterende bekers van goud. Wijn was er meer dan genoeg, zoals dat hoort bij een koning. 8 De dienaren moesten zo veel wijn inschenken als de gasten wilden. Dat was het bevel van de koning. 9 Ook Wasti, de koningin, gaf een feest. Dat feest was voor alle vrouwen die in het koninklijk paleis woonden. De koningin wil niet komen 10 Op de zevende dag van zijn feest had de koning veel wijn gedronken. Daardoor was hij heel vrolijk. Hij riep zijn zeven persoonlijke dienaren bij zich. Dat waren Mehuman, Bizzeta, Charbona, Bigta, Abagta, Zetar en Karkas. 11 Zij moesten koningin Wasti bij hem brengen, met de Koninklijke kroon op haar hoofd. Want de koning wilde al zijn belangrijke gasten laten zien hoe mooi ze was. En mooi was ze zeker. 12 De dienaren gingen naar de koningin toe, en vertelden haar wat de koning wilde. Maar de koningin wilde niet komen. Toen de koning dat hoorde, werd hij verschrikkelijk boos. Hij was woedend. De koning vraagt wat hij moet doen 13 De koning overlegde belangrijke zaken altijd met zijn raadgevers. Zij kenden het verleden, en ze wisten alles van de wet. 14 Hij overlegde meestal met de zeven ministers van Perzië en Medië. Dat waren Karsena, Setar, Admata, Tarsis, Meres, Marsena en Memuchan. Zij waren de belangrijkste ministers. Ze kwamen vaak bij de koning om hem raad te geven.

2 15 De koning zei tegen hen: De koningin heeft niet gedaan wat ik gezegd heb. Wat moet er nu met haar gebeuren? Wat zegt de wet daarover? Wasti mag geen koningin meer zijn 16 Toen zei Memuchan tegen de koning en de andere ministers: De koningin heeft de koning beledigd, en ook alle ministers en alle volken in het hele koninkrijk. 17 Want alle vrouwen zullen horen wat de koningin gedaan heeft. En dan zullen ze niet meer naar hun man luisteren. Ze zullen zeggen: De koningin moest bij de koning komen. Maar dat deed ze niet. 18 Ook onze eigen vrouwen zullen horen wat de koningin gedaan heeft. Misschien vandaag al. Ze zullen zeggen dat ze zelf ook niet meer naar hun man hoeven te luisteren. En dan komen er ruzies tussen ons en onze vrouwen Koning, ik stel voor dat u een koninklijk besluit bekendmaakt. En dat u het laat opschrijven in de wetten van Perzië en Medië. Dan kan er niets meer aan veranderd worden. Dit moet de tekst van het besluit zijn: Wasti mag nooit meer bij koning Ahasveros komen. Zij mag geen koningin meer zijn. Er zal iemand anders koningin worden. Een vrouw die beter is dan zij. Dat besluit moet bekend worden gemaakt in alle provincies van uw grote koninkrijk. Dan zullen alle vrouwen, arm en rijk, respect hebben voor hun man. Het besluit wordt bekendgemaakt 21 De koning en de andere ministers vonden het een goed voorstel. De koning deed wat Memuchan gezegd had. 22 Hij stuurde brieven naar alle provincies van zijn koninkrijk. Alle volken kregen een brief in hun eigen taal. Daarin stond dat elke man de baas was in zijn eigen huis. En dat hij alles mocht bepalen. Er moet een nieuwe koningin komen 2 1 Toen koning Ahasveros niet kwaad meer was, dacht hij de hele tijd aan Wasti. Hij dacht aan wat ze gedaan had, en aan wat er over haar besloten was. 2 Zijn dienaren zeiden tegen hem: Koning, wij hebben een plan. Er moeten meisjes voor u gezocht worden. Mooie, jonge meisjes die nog nooit met een man geslapen hebben. 3 In alle provincies moeten zulke meisjes gezocht worden. Ze moeten allemaal naar het vrouwenhuis in het paleis in Susa gebracht worden. Daar moet Hegai hen bewaken. Want hij bewaakt de vrouwen van de koning. En daar krijgen ze dan een schoonheidsbehandeling. 4 Daarna kunt u het mooiste meisje uitkiezen. Zij mag dan koningin worden in plaats van Wasti. De koning vond dat een goed plan, en zo gebeurde het. Mordechai en Ester 5 In die tijd woonde er in Susa een Joodse man. Hij heette Mordechai, en hij kwam uit de stam Benjamin. Mordechai was een zoon van Jaïr en een kleinzoon van Simi, die een zoon was van Kis. 6 Mordechai kwam uit Jeruzalem, net als veel andere Joden in Susa. Zij waren samen met hun koning Jechonja weggehaald uit Jeruzalem. Dat had Nebukadnessar gedaan, de koning van Babylonië. 7 Mordechai zorgde voor een nichtje van hem. Toen haar vader en moeder gestorven waren, had Mordechai haar in huis genomen. Ze heette Hadassa, maar iedereen noemde haar Ester. Ze was heel knap en had een mooi figuur. Ester komt in het vrouwenhuis

3 8 Het besluit van de koning werd overal bekendgemaakt. Er werden veel meisjes naar het vrouwenhuis gebracht. Daar werden ze door Hegai bewaakt. Eén van die meisjes was Ester. 9 Hegai vond Ester een aardig en bijzonder meisje. Daarom zorgde hij ervoor dat ze meteen kon beginnen met de schoonheidsbehandeling. Hij gaf haar extra goed te eten, en ze kreeg de zeven beste dienaressen van het paleis. Ze woonde in de mooiste kamers van het vrouwenhuis, samen met haar dienaressen. 10 Ester vertelde aan niemand uit welk volk en uit welke familie ze kwam. Want dat had Mordechai haar verboden. 11 Mordechai wandelde elke dag langs het vrouwenhuis. Hij wilde weten hoe het met Ester ging, en wat er met haar zou gebeuren. Wanneer mag een meisje naar de koning? 12 De meisjes kregen een jaar lang een verplichte schoonheidsbehandeling. Het eerste halfjaar werden ze ingesmeerd met geurige olie. Het tweede halfjaar met dure crème en andere schoonheidsmiddelen. Pas daarna was een meisje klaar om naar de koning te gaan. 13 Ze mocht uit het vrouwenhuis alles meenemen wat ze wilde. 14 s Avonds ging ze naar de koning toe en s ochtends ging ze weer weg. Ze werd dan naar een ander vrouwenhuis gebracht, waar Saäsgaz bewaker was. Ze mocht niet zelf nog een keer naar de koning gaan. Alleen als de koning dat wilde en hij om haar vroeg. Ester wordt koningin 15 Op een dag was Ester aan de beurt, het meisje dat eerst bij Mordechai woonde. Zij was een dochter van Abichaïl, die een oom was van Mordechai. Ester nam uit het vrouwenhuis niet veel mee. Alleen de dingen die de bewaker Hegai haar meegaf. Iedereen die haar zag, vond haar prachtig. 16 Zo werd Ester bij de koning in zijn paleis gebracht. Dat gebeurde in de tiende maand van het jaar. Ahasveros was toen zeven jaar koning. 17 De koning vond Ester de liefste van alle vrouwen. Hij vond haar liever en mooier dan alle andere meisjes. Daarom zette hij de Koninklijke kroon op haar hoofd. Zo maakte hij haar koningin in plaats van Wasti. 18 Toen gaf de koning een groot feest voor al zijn ministers en hoge ambtenaren, ter ere van Ester. Niemand hoefde te werken op de dag van het feest. En hij deelde cadeaus uit, zoals dat hoort bij een koning. Mordechai waarschuwt de koning In die tijd werkte Mordechai in een gebouw bij de ingang van het paleis. Ester had nog steeds niet gezegd uit welk volk en uit welke familie ze kwam. Want dat had Mordechai haar verboden, en Ester luisterde goed naar hem. Net als vroeger, toen hij nog voor haar zorgde. Mordechai werkte dus bij de ingang van het paleis. Toen er weer nieuwe meisjes gebracht werden, hoorde hij twee mannen met elkaar praten. Dat waren Bigtan en Teres, twee mannen van de Koninklijke lijfwacht. Ze vonden dat de koning hen slecht behandeld had. Ze waren zo boos op hem, dat ze een plan bedachten om hem te doden. 22 Mordechai hoorde wat ze van plan waren, en hij vertelde het aan koningin Ester. Daarna vroeg hij haar om het aan de koning te vertellen. Dat deed Ester. 23 De koning liet de zaak onderzoeken en stelde vast dat het waar was. De twee mannen werden gedood en aan een paal opgehangen. En de koning liet in de jaarboeken opschrijven wat er gebeurd was. Haman wil de Joden laten doden

4 Mordechai knielt niet voor Haman 3 1 In het paleis werkte een man die Haman heette. Hij was een zoon van Hammedata, uit de familie van Agag. Op een dag gaf koning Ahasveros hem een hoge functie. Hij maakte Haman de belangrijkste minister in het paleis. 2-3 Elke keer als Haman voorbijkwam, knielde iedereen. En iedereen boog diep voorover. Dat moest van de koning. Maar Mordechai knielde niet. De hoge ambtenaren bij de ingang van het paleis vroegen hem: Waarom doe je niet wat de koning zegt? 4 Mordechai luisterde niet. Maar ze vroegen het elke dag weer. Toen zei Mordechai: Ik kniel niet voor Haman omdat ik een Jood ben. Dat gingen de hoge ambtenaren tegen Haman zeggen. Ze dachten: Misschien gaat Mordechai dan toch knielen. Haman wil alle Joden laten doden 5 Haman hoorde dat Mordechai niet voor hem wilde knielen. Hij werd woedend, 6 en dacht: Mordechai moet dood. Maar toen hij hoorde dat Mordechai een Jood was, dacht hij: Nee, dat is niet genoeg. Zijn hele volk moet gedood worden, alle Joden in het hele koninkrijk. 7 Haman wilde weten wanneer dat het beste kon gebeuren. Daarom liet hij het lot werpen. Dat deed hij toen Ahasveros twaalf jaarkoning was, in de eerste maand van dat jaar. Het lot wees de twaalfde maand aan. Haman doet de koning een voorstel 8 Toen zei Haman tegen de koning: Er is in uw koninkrijk een volk dat in verschillende provincies woont. Die mensen wonen tussen de andere volken, maar ze hebben hun eigen wetten. En aan uw wetten houden ze zich niet. Daar moet u iets aan doen. Want u bent de koning. 9 Ik stel voor dat u een bevel laat schrijven. Daarin moet staan dat alle mensen van dat volk gedood moeten worden. Als u dat bevel laat schrijven, krijgt u kilo zilver van mij. 10 De koning had een zegelring om zijn vinger. Met die ring zette hij een stempel op brieven, waardoor ze officieel werden. De koning gaf de ring aan Haman, de vijand van de Joden. 11 En hij zei: Dat zilver hoef ik niet, en met dat volk mag u doen wat u wilt. Het bevel wordt overal bekendgemaakt 12 Op de dertiende dag van de eerste maand moesten alle schrijvers naar het paleis komen. Zij schreven het bevel van Haman op, precies zoals hij het wilde. Ze deden dat in alle talen van het land. Ze schreven het bevel op in brieven. Die waren voor de bestuurders van alle steden en provincies, en voor de leiders van alle volken. Elke brief werd geschreven namens koning Ahasveros. Want op elke brief stond het stempel van zijn ring. 13 De brieven werden snel naar alle provincies van het land gebracht. Dit stond er in elke brief: Op de dertiende dag van de twaalfde maand moeten de Joden gedood worden. Dat moet gebeuren op die ene dag. Alle Joden moeten gedood worden, jong en oud. Ook alle vrouwen en alle kinderen. En al hun bezittingen moeten worden meegenomen Het bevel werd in alle provincies opgeschreven in het wetboek. En het werd aan alle volken bekendgemaakt. Zo konden ze zich voorbereiden op de dag dat de Joden gedood moesten worden. Ook in de stad Susa werd het bevel bekendgemaakt. De inwoners werden bang en wisten niet wat ze moesten doen. Intussen zaten de koning en Haman rustig wat te drinken. Ester wil haar volk redden

5 Alle Joden dragen rouwkleren 4 1 Mordechai hoorde wat er allemaal gebeurd was. Van verdriet scheurde hij zijn kleren. Daarna deed hij rouwkleren aan, en hij gooide zand over zijn hoofd. Zo liep hij door de stad, terwijl hij huilde en schreeuwde. 2 Voor de ingang van het paleis bleef hij staan. Want iemand die rouwkleren droeg, mocht het paleis niet in. 3 Ook alle andere Joden die het bevel hoorden, werden heel verdrietig. In alle provincies deden ze rouwkleren aan. Ze stopten met eten, en ze huilden en schreeuwden. Ze gooiden zand over hun hoofd en gingen op de grond liggen. Ester roept Mordechai bij zich 4 Ester hoorde van haar dienaren en dienaressen dat Mordechai in rouwkleren door de stad liep. Ze schrok heel erg, en stuurde hem andere kleren. Maar Mordechai hield zijn rouwkleren aan en stuurde de kleren van Ester terug. 5 Toen riep Ester Hatach bij zich. Hij was één van haar persoonlijke dienaren. Ester zei tegen hem: Ga naar Mordechai toe. En vraag hem waarom hij in rouwkleren door de stad loopt. Mordechai wil dat Ester naar de koning gaat 6 Hatach ging naar het plein voor de ingang van het paleis, want daar was Mordechai. 7-8 Mordechai vertelde hem alles wat er gebeurd was. Ook dat Haman de koning kilo zilver wilde geven als hij de Joden mocht doden. En Mordechai gaf Hatach de brief die in Susa voorgelezen was. Daarin stond het bevel om alle Joden te doden. Mordechai vroeg Hatach om de brief aan Ester te laten zien en haar alles te vertellen. En zeg haar dat ze naar de koning moet gaan, zei Mordechai. Ze moet hem smeken om haar volk te redden. Ester is bang om gedood te worden 9 Hatach ging terug naar Ester en vertelde wat Mordechai gezegd had Maar Ester stuurde hem weer naar Mordechai met het volgende antwoord: Het is nu al dertig dagen geleden dat ik bij de koning mocht komen. En er is één wet die iedereen in het hele koninkrijk kent. Daarin staat dat je nooit zomaar naar de koning mag gaan. Als je dat toch doet, word je gedood. Behalve als je de gouden staf van de koning mag aanraken. Dan blijf je in leven. Die wet geldt voor iedereen, voor alle mannen en alle vrouwen. Ik kan dus niet zomaar naar de koning toe gaan. 13 Toen Mordechai dat gehoord had, stuurde hij Hatach weer naar Ester met het volgende antwoord: Jij woont in het paleis van de koning. Maar je moet niet denken dat jij daarom als enige van alle Joden gered zult worden. 14 Als jij nu niet met de koning praat, zal er wel op een andere manier hulp komen. De Joden zullen dan gered worden, maar jij en je familie zullen sterven. En weet je wat ik denk? Misschien heeft het wel zo moeten zijn. Misschien moest jij koningin worden om je volk te redden. Ester belooft naar de koning te gaan 15 Toen Ester dat gehoord had, stuurde ze Hatach naar Mordechai met het volgende antwoord: 16 Roep alle Joden in Susa bij elkaar. Spreek af dat jullie niet meer eten en drinken, drie dagen lang. Doe dat voor mij. Eet niet en drink niet, overdag niet en ook s nachts niet. Mijn dienaressen en ik zullen ook niet meer eten en drinken. Daarna zal ik naar de koning gaan, ook al is dat tegen de wet. Als ik moet sterven, dan moet dat maar. 17 Mordechai ging weg en deed wat Ester gezegd had. Ester gaat naar de koning

6 5 1 Op de derde dag trok Ester haar Koninklijke mantel aan. Ze ging naar het binnenplein van het paleis, en bleef daar staan. Ze stond voor de ingang van de zaal waar koning Ahasveros op zijn troon zat. 2 Toen de koning Ester zag staan, voelde hij hoeveel hij van haar hield. Hij wees naar haar met de gouden staf die hij in zijn hand had. Ester liep naar de koning toe en raakte de staf aan. Ester nodigt de koning en Haman uit 3 Toen vroeg de koning: Koningin Ester, wat is er? Wat is uw wens? Ik zal u alles geven, ook al is het de helft van mijn koninkrijk. 4 Ester antwoordde: Koning, ik heb een maaltijd klaargemaakt. Wilt u vandaag samen met Haman bij mij komen eten? 5 De koning zei tegen zijn dienaren: Haal Haman hier, zo snel mogelijk. We zullen doen wat Ester vraagt. Zo gingen de koning en Haman naar Ester, die een maaltijd voor hen had klaargemaakt. 6 Toen de wijn ingeschonken werd, zei de koning tegen Ester: Wat wilt u vragen? Ik zal het u geven. Wat is uw wens? U zult het krijgen, ook al is het de helft van mijn koninkrijk. 7-8 Ester zei: Als u van mij houdt, dan wil ik u het volgende vragen. Als u mij iets wilt geven, dan is dit mijn wens: wilt u ook morgen met Haman bij mij komen eten? Bij die maaltijd zal ik mijn wens bekendmaken. Haman wil Mordechai doden Haman haat Mordechai 9 Die dag verliet Haman het paleis vrolijk en tevreden. Maar bij de ingang van het paleis zag hij Mordechai. Mordechai stond niet voor hem op en toonde geen enkel respect voor hem. Toen Haman dat zag, werd hij woedend. 10 Maar hij hield zich in en ging naar huis. Thuis liet hij zijn vrienden bij zich komen, en zijn vrouw Zeres. 11 En hij sprak tegen hen over alles waar hij trots op was: zijn rijkdom, al zijn zonen en de hoge functie die de koning hem gegeven had. Ik ben belangrijker dan alle ministers en hoge ambtenaren van de koning, zei Haman. 12 En dat is nog niet alles. Koningin Ester heeft vandaag een maaltijd klaargemaakt voor de koning en mij alleen. Ook morgen mag ik samen met de koning bij haar komen eten. 13 Maar dat is niet genoeg voor me. Want ik zie nog steeds die Jood Mordechai bij de ingang van het paleis zitten. Haman laat een paal in de grond zetten 14 Hamans vrouw Zeres en al zijn vrienden zeiden toen tegen hem: Laat een paal in de grond zetten, een paal van 25 meter. Zeg morgen tegen de koning dat Mordechai daaraan opgehangen moet worden. Dan kun je daarna vrolijk met de koning bij koningin Ester gaan eten. Haman vond dat een goed voorstel, en hij liet een paal in de grond zetten. De koning hoort over Mordechai 6 1 Die nacht kon de koning niet slapen. Hij liet daarom zijn dienaren bij zich komen met de jaarboeken. Daarin stonden alle belangrijke gebeurtenissen opgeschreven. De koning wilde dat zijn dienaren hem daaruit zouden voorlezen. 2 Op een bepaald moment kwamen ze bij een stuk dat over Mordechai ging. Daar stond dat Mordechai het plan van Bigtan en Teres ontdekt had. Die twee mannen hadden de koning willen doden. 3 De koning vroeg: Wat hebben we als dank aan Mordechai gegeven? Zijn dienaren zeiden: We hebben hem helemaal niets gegeven. Haman staat buiten op het plein

7 4 Toen vroeg de koning: Is er iemand buiten op het plein? Net op dat moment liep Haman het plein op. Hij was gekomen om met de koning te spreken. Hij wilde hem zeggen dat hij een paal klaargezet had om Mordechai aan op te hangen. 5 De dienaren keken naar buiten en zeiden: Ja, Haman staat daar te wachten. Laat hem binnen, zei de koning. Haman denkt dat hijzelf bedankt wordt 6 Toen Haman binnen was, zei de koning tegen hem: Er is een man die ik heel dankbaar ben. Hoe kan ik hem het beste bedanken? Haman dacht: De koning zal mij wel bedoelen. Hij wil mij bedanken. Wie anders? 7 Haman zei tegen de koning: U kunt die man op de volgende manier bedanken. 8-9 U laat hem een mantel dragen die door uzelf gedragen is. Een belangrijke minister moet hem die mantel aantrekken. En u laat hem op een paard zitten waarop u zelf gereden hebt. Dat paard moet op zijn hoofd een kroon dragen. De minister moet de man op het paard naar het stadsplein brengen. Hij moet voor het paard uit lopen. En hij moet roepen dat u de man op het paard heel dankbaar bent. En dat u hem daarom zo goed behandelt. 10 Toen zei de koning tegen Haman: Haal snel die mantel en dat paard. De man die ik zo dankbaar ben, is de Jood Mordechai! Hij werkt bij de ingang van het paleis. Doe alles met hem wat u gezegd hebt, en vergeet niets. Alle eer gaat naar Mordechai 11 Haman haalde de mantel en het paard. Hij deed Mordechai de mantel aan, en zette hem op het paard. Zo liet hij hem over het stadsplein rijden. Haman liep voorop en riep: Zo behandelt de koning iemand die hij heel dankbaar is! 12 Na afloop ging Mordechai terug naar de ingang van het paleis. Maar Haman ging snel naar huis, met gebogen hoofd. Hij voelde zich vreselijk. 13 Thuis vertelde hij aan zijn vrouw Zeres en aan zijn vrienden wat er gebeurd was. Zijn wijze vrienden en zijn vrouw zeiden toen: Je hebt verloren van die Mordechai. En dit is nog maar het begin. Als hij een Jood is, kun je nooit van hem winnen. Je zult altijd van hem verliezen. 14 Toen stonden ineens de dienaren van de koning voor de deur. Ze brachten Haman zo snel mogelijk naar de maaltijd die Ester klaargemaakt had. Ester vertelt haar wens aan de koning De koning en Haman gingen voor de tweede keer bij Ester eten. Toen de wijn ingeschonken werd, zei de koning tegen Ester: Wat wilt u vragen, koningin Ester? Ik zal het u geven. Wat is uw wens? U zult het krijgen, ook al is het de helft van mijn koninkrijk. 3 Ester antwoordde: Als u van mij houdt en als u het goedvindt, laat mij en mijn volk dan in leven. Dat is mijn vraag, dat is mijn wens. 4 Want mijn volk en ik zijn verkocht aan een vijand die ons wil doden. Als ze ons alleen maar als slaven hadden willen verkopen, dan had ik u niets gevraagd. Want het is niet zo erg om slaaf te zijn. Daar zou ik u niet mee lastigvallen. Maar ze gaan ons allemaal doden, totdat er niets meer van ons over is. Haman wordt bang 5 Toen vroeg de koning aan Ester: Wie is de man die dat allemaal bedacht heeft? Waar is hij? 6-7 Ester antwoordde: Die verschrikkelijke vijand is Haman, die ellendeling daar! Woedend stond de koning op en liep weg, de paleistuin in.

8 Haman bleef staan. Hij was heel bang geworden voor de koning en de koningin. Hij wist dat de koning iets ergs met hem van plan was. Daarom wilde hij Ester smeken om zijn leven te redden, 8 en hij viel naast haar neer op de bank. Haman wordt gedood Net op dat moment kwam de koning weer binnen. Wat? riep hij uit. Nu ook nog de koningin aanranden! In mijn eigen huis en waar ik bij ben! Meteen kreeg Haman een doek om zijn hoofd, en hij werd meegenomen om gedood te worden. 9 Charbona, een persoonlijke dienaar van de koning, zei: Koning, weet u dat Haman bij zijn huis een paal van 25 meter heeft staan? Daaraan wilde hij Mordechai ophangen. En Mordechai is de man die een tijd geleden uw leven gered heeft! Hang Haman op aan die paal, zei de koning. 10 Zo werd Haman aan de paal opgehangen die hij voor Mordechai klaargezet had. Toen verdween de woede van de koning. Mordechai krijgt een hoge functie Diezelfde dag nog liet de koning Mordechai bij zich in het paleis komen. Want Ester had hem verteld dat Mordechai haar neef was. De koning deed zijn ring af en gaf hem aan Mordechai. Het was dezelfde ring die hij eerst aan Haman gegeven had. De koning gaf alle bezittingen van Haman, de vijand van de Joden, aan Ester. En Ester vroeg aan Mordechai of hij ervoor wilde zorgen. De Joden mogen zich verdedigen Ester vraagt de koning om hulp 3 Toen liet Ester zich voor de voeten van de koning vallen. Ze huilde, en smeekte hem: Alstublieft, doe iets tegen het vreselijke plan van Haman! 4 De koning wees met zijn gouden staf naar Ester. Ester raakte de staf aan en stond op. Ze ging voor de koning staan 5 en zei: Koning, als u echt van mij houdt, doet u dan het volgende. Als u het goedvindt, geef dan het bevel om een nieuwe brief te schrijven. Een brief waarin staat dat de brieven van Haman niet meer geldig zijn. Want in die brieven staat dat alle Joden in het hele land gedood moeten worden. 6 Maar ik kan mijn volk niet laten vermoorden! Ik wil mijn familie niet zien sterven! Er moet een nieuwe brief komen 7 De koning zei tegen Ester en Mordechai: De bezittingen van Haman heb ik al aan Ester gegeven. En Haman zelf is aan een paal opgehangen omdat hij de Joden wilde doden. 8 Maar ik kan een Koninklijke brief niet zomaar ongeldig maken. Want die is namens mij geschreven. Het stempel van mijn ring staat erop. Jullie moeten dus zelf een nieuwe brief schrijven. Schrijf daarin wat volgens jullie goed is voor de Joden. Zet er met mijn ring een stempel op. Dan is de brief geschreven namens mij. Mordechai en Ester schrijven een brief 9 Meteen daarna lieten Ester en Mordechai de schrijvers van de koning komen. Dat was op de 23ste dag van de derde maand. De schrijvers schreven alles op, precies zoals Mordechai het hun zei. Ze schreven het in brieven voor de Joden en voor de bestuurders van alle steden en alle provincies. Dat waren in totaal 127 provincies, van India tot in Afrika. Elke provincie en elk volk kreeg een brief in zijn eigen taal. Ook de Joden kregen een brief in hun eigen taal. De Joden mogen zich verdedigen

9 10-14 Mordechai schreef de brieven namens koning Ahasveros. Hij zette er een stempel op met de Koninklijke ring. In de brieven stond het volgende: Koning Ahasveros geeft de Joden in alle steden toestemming om zich te verzamelen en om te vechten tegen hun vijanden. Dat mag gebeuren op de dertiende dag van de twaalfde maand. Op die dag mogen de Joden zich verdedigen. Ze mogen iedereen doden die hun vrouwen en kinderen aanvalt. En ze mogen alle bezittingen van hun vijanden afpakken. Het maakt niet uit van welk volk die vijanden zijn, of uit welke provincie ze komen. Dit moest aan alle volken in alle provincies bekend worden gemaakt. En het moest opgeschreven worden als wet. Zo konden de Joden zich voorbereiden op die dag. Dan konden ze klaarstaan om hun vijanden te doden. De koning liet de brieven rondbrengen door mannen op snelle Koninklijke paarden. Ook in de stad Susa werd de wet bekendgemaakt. De Joden vieren feest 15 Toen liep Mordechai het paleis uit. Hij had prachtige kleren aan van blauw en wit linnen. Daaroverheen droeg hij een Koninklijke mantel van witte en rode stof. En op zijn hoofd had hij een grote gouden kroon. In de stad Susa werd gejuicht en gefeest. 16 Er kwam nu een tijd van licht en vreugde voor de Joden. Ze waren blij. En iedereen in Susa had respect voor hen. 17 In alle provincies en in alle steden werd de wet van de koning bekendgemaakt. Alle Joden hoorden de wet, en ze juichten van blijdschap. Ze maakten er een feestdag van, met lekker eten en drinken. Veel mensen gingen de God van de Joden vereren, omdat ze bang geworden waren voor de Joden. De Joden doden hun vijanden 9 1 Het werd de dertiende dag van de twaalfde maand. Op die dag moest de wet van de koning uitgevoerd worden. De vijanden van de Joden hoopten dat ze zouden winnen. Maar dat gebeurde juist niet. Het waren de Joden die wonnen van hun vijanden. 2 In alle steden van het koninkrijk verzamelden de Joden zich om hun vijanden te doden. Niemand kon van de Joden winnen. Dat kwam doordat iedereen bang voor ze was. 3 En ook doordat alle belangrijke bestuurders en ambtenaren de Joden steunden. Die deden dat omdat ze bang waren voor Mordechai. 4 Want Mordechai had een hoge functie in het paleis gekregen. Zijn naam was bekend in alle provincies en hij kreeg steeds meer macht. Er worden veel mensen gedood 5-10 De Joden konden met hun vijanden doen wat ze wilden. Ze doodden veel vijanden, maar van hun bezittingen bleven ze af. In de stad Susa doodden de Joden wel vijfhonderd mensen. Ook doodden ze de tien zonen van hun vijand Haman. Dat waren Parsandata, Dalfon, Aspata, Porata, Adalja, Aridata, Parmasta, Arisai, Aridai en Waizata. 11 De koning hoorde hoeveel mensen er in Susa gedood waren. 12 Hij zei tegen Ester: Alleen al in de stad Susa hebben de Jodenvijfhonderd mensen gedood. Ook de tien zonen van Haman. Hoeveel mensen zullen ze dan wel niet gedood hebben in alle andere provincies! Ester stelt nog twee vragen Daarna vroeg de koning aan Ester: Wat wilt u verder nog vragen? Ik zal het u geven. Wat is uw wens? U zult het krijgen. 13 Ester antwoordde: Als u het goedvindt, geef dan de Joden in Susa toestemming om ook morgen hun vijanden te doden. En geef ze toestemming om de lichamen van Hamans tien zonen aan een paal op te hangen.

10 14 De koning zei dat het zo moest gebeuren. Er werd in Susa een nieuwe wet gemaakt. En de lichamen van Hamans tien zonen werden aan een paal opgehangen. 15 In Susa kwamen dus ook op de veertiende dag van de twaalfde maand de Joden bij elkaar. Ze doodden daar op die dag driehonderd mensen. Maar van de bezittingen van de doden bleven ze af. De Joden vieren feest Feest op de veertiende dag In de andere delen van het koninkrijk was hetzelfde gebeurd. Ook daar waren de Joden bij elkaar gekomen om te vechten voor hun leven. Op de dertiende dag van de twaalfde maand hadden ze vijanden gedood. Maar van de bezittingen van de doden bleven ze af. Op de veertiende dag van die maand hadden ze rust. Daarom maakten ze van die dag een feestdag, met lekker eten en drinken Zo komt het dat de Joden buiten de steden nu nog steeds op de veertiende dag feestvieren. Ze sturen op die dag lekker eten naar elkaar toe. Feest op de vijftiende dag Maar de Joden in Susa vochten op de dertiende en op de veertiende dag. Zij hadden pas rust op de vijftiende dag van de twaalfde maand. Daarom maakten zij van die vijftiende dag een feestdag. Mordechai geeft regels voor het feest 20 Mordechai schreef al die gebeurtenissen op. Hij schreef brieven naar alle Joden in alle delen van het koninkrijk. 21 Hij schreef over de veertiende en vijftiende dag van de twaalfde maand. Die twee dagen moesten voortaan elk jaar gevierd worden. 22 Want op die dagen hadden de Joden rust gekregen. Op die dagen waren ze niet meer bang voor hun vijanden. In die maand was verdriet veranderd in vreugde, en was rouw veranderd in feest. De Joden moesten op die dagen dus feestvieren, en lekker eten en drinken. Ze moesten elkaar dan ook lekkere dingen sturen, en cadeaus geven aan de arme mensen. 23 Na hun overwinning waren de Joden zelf begonnen met feesten. Voortaan zouden ze dat elk jaar op die dagen doen. Want dat had Mordechai hun in zijn brief gezegd. Waarom het feest Poeriem heet 24 Zo was het gegaan: Haman, de zoon van Hammedata, uit de familie van Agag, was de vijand van de Joden. Hij had een plan bedacht om de Joden te doden. Hij wilde ze allemaal bang maken en vernietigen. Om daar de juiste dag voor te kiezen, had hij het lot laten werpen. 25 Maar Ester was naar de koning gegaan. En die had toestemming gegeven om een nieuwe brief te schrijven. Het slechte plan van Haman ging niet door. In plaats van de Joden werd Haman zelf gedood. Hij en zijn zonen werden aan een paal opgehangen Het lot wordt in het Hebreeuws poer genoemd. Daarom heten die twee feestdagen Poeriem. Het feest mag nooit vergeten worden De Joden zouden die feestdagen elk jaar vieren, omdat Mordechai dat in zijn brief gezegd had. En ook omdat ze zo veel meegemaakt hadden en ze dat niet wilden vergeten. De Joden wilden dat het feest altijd op dezelfde manier gevierd zou worden. Door henzelf en door hun nakomelingen. En ook door iedereen die zich bij hun godsdienst zou aansluiten. Deze feestdagen moesten gevierd worden door elke generatie en door elke familie. Ze moesten gevierd worden in elke provincie en in elke stad. De Joden en hun nakomelingen mochten het feest nooit vergeten.

11 Ester schrijft ook over het feest Koningin Ester schreef samen met Mordechai een tweede brief. Die schreef ze naar alle Joden in alle 127 provincies van het koninkrijk. In die brief stond dat Ester haar volk altijd zou blijven steunen. 31 Ook stond er dat Poeriem een verplicht feest was. En dat de Joden moesten doen wat Mordechai in zijn brief tegen hen gezegd had. Er waren ook dagen dat de Joden en hun nakomelingen moesten rouwen. Dan mochten ze niet eten en drinken. 32 Met die regels bepaalde Ester wat er op het Poeriem feest moest gebeuren. De regels werden opgeschreven in het wetboek. Alles over Ahasveros staat in de jaarboeken 10 1 Koning Ahasveros liet iedereen in zijn hele koninkrijk belasting betalen. 2 Alles over Ahasveros staat opgeschreven in de jaarboeken van de koningen van Medië en Perzië. Al zijn machtige daden staan erin, en ook alles over de hoge functie die hij Mordechai gegeven had. Mordechai is een held voor alle Joden 3 De Jood Mordechai was na de koning de belangrijkste man. Hij was een held voor alle Joden. Iedereen hield van hem. Want hij deed alles om zijn volk gelukkig te maken. Hij wilde dat iedereen van zijn volk gelukkig was.