W.L.C. op internet: SP 4 11/12 WOENSEL LICHTTOREN COMBINATIE

Transcriptie

1

2 WOENSEL LICHTTOREN COMBINATIE SP 4 11/12 Woensel Lichttoren Combinatie is op 1 juni 1978 ontstaan uit S.V. Woensel en S.V. Lichttoren. S.V. Woensel is een voortzetting van V.O.J S.V.Lichttoren is ontstaan in 1966 uit een fusie van SV de Pion en Philips Schaakclub. Speellokaal De Hoeksteen Gerretsonlaan 1a 5624 JL Eindhoven Tel: Contributie Aspiranten (tot 14 jaar) 45 euro Junioren (tot 20 jaar) 53 euro Senioren 90 euro ING t.n.v. Schaakvereniging WLC te Eindhoven Voorzitter Secretaris Externe competitie Dick Gielen Dannie Beijk Henny Wilbrink Mirabelweg 10 Aquamarijn 23 Aleconlaan PC Eindhoven 5629HC Eindhoven 5627 TB Eindhoven Penningmeester Jeugdzaken Interne competitie Rein Leugs Hub v. d. Laar Leo van IJzendoorn Maansteen 11 Bourgognelaan 20 Versailleslaan HM Eindhoven 5627 KS Eindhoven 5627 LV Eindhoven Teamleiders 1. Frank Albers Aard Daanen Arno de Man Avondteam: Dannie Beijk W.L.C. op internet: 2

3 Inhoudsopgave: SP 4 11/12 Woord vooraf... 4 Van het Bestuur... 4 Jeugdrubriek... 5 Allemaal uit partijen van mezelf e Festival international d' Echecs de Meurthe et Moselle... 7 Partij uit Weekendtoernooi Interne competitie Ranglijst meest attractieve speler ( ) WLC beker Guus Bollen winnaar Laddercompetitie ( ) Stand Interne groepscompetitie ( ) Chiel van Oosterom wint 3e WLC Weekendtoernooi Partij uit de Interne competitie Schaakblindheid Externe competitie WLC WLC WLC NBSB beker (KAMPIOEN) Externe competitie (Eindstanden ) Vakantie-tip voor schakers Schaakpraat Orgaan van Schaakvereniging Woensel Lichttoren Combinatie Jaargang 33. Nummer 4. Mei 2012 Redactie: Frank Albers (frenk10@mail.com ) en Pierre Buijs ( pjbuijs@upcmail.nl ) 3

4 Woord vooraf Beste schakers, Het heeft even geduurd maar hier dan toch de vierde Schaakpraat van dit seizoen. In dit nummer treft u de resterende verslagen van de externe competitierondes. U zult ongetwijfeld al gehoord hebben dat WLC de NBSB-beker gewonnen heeft en in dit nummer is na te lezen hoe de halve finale en finale verliepen. Verder hebben wij weer een inzending van Gerard Welling mogen ontvangen en kunt u dus weer lezen over zijn schaakavonturen in den vreemde. Daarnaast hebben we ook ingezonden kopij mogen ontvangen van Piet Koster, Roel Copic, André Smol en Rudy Simons, waarvoor dank. Kopij is altijd welkom en is wat de Schaakpraat lezenswaardig maakt. Dus schroom niet om eens een leuke partij of fragment van commentaar te voorzien en in te sturen. Veel leesplezier! Frank Albers. Van het Bestuur NBSB-Beker. Weer een geweldige prestatie van ons team, dat de NBSB beker competitie heeft gewonnen. Van harte gefeliciteerd! Weekendtoernooi. Ook ons 3e weekendtoernooi is weer prima verlopen, mede door alle vrijwilligers, die een bijdrage hebben geleverd. Leo en Wim hebben gezorgd dat de indelingen en uitslagen prima verliepen. Dit betekende voor beide heren, hele lange werkdagen. Beide heren en de vrijwilligers, hartelijk dank voor jullie bijdrage. Wat wel een beetje jammer is, is de langzaam teruglopende belangstelling. Het 1e toernooi had 80 deelnemers. Het 2e toernooi had 75 deelnemers. Het 3e toernooi had 71 deelnemers. Wij zullen in het bestuur bespreken, wat wij daaraan kunnen doen. Met name deelname van onze eigen leden was dit jaar veel lager dan de andere jaren. Namens het bestuur, Dick Gielen, voorzitter 4

5 Jeugdrubriek Het schaakseizoen is weer bijna afgelopen. Vandaag worden de bekers en medailles al besteld. In Eindhoven is dit jaar een samenwerking tussen de Gemeente en de KNSB opgestart, om het schaken op de basisscholen te promoten. Er is een speciale training opgezet voor kinderen die interesse hebben in schaken. Scholen zijn via het Sportpromotie-boekje ingelicht. Bij de geïnteresseerde scholen wordt de DVD Lang Leve de Koningin bekeken en specifiek opgeleide trainers leren in een halve dag de kinderen schaken. In de Hoeksteen zijn ook een aantal van die middagen geweest. Hierdoor vindt Darrel het schaken nu ook leuk, en is lid geworden van WLC. We heten Darrel dan ook van harte welkom bij onze club! En vanaf hier wil ik alle schaaktrainers bedanken voor hun inzet dit seizoen. Ze bereiden elke week weer een les voor, zijn er steeds elke dinsdag en geven enthousiast les aan de jeugd. Daan Wouters, Helma Berkers, Willem Kuurstra, Bart Ooms, Frank Albers en Guus Bollen; bedankt voor jullie inspanning en het plezier in het afgelopen seizoen en ik hoop dat jullie dit nog vele jaren volhouden. Namens het WLC Jeugdteam Hub van de Laar 5

6 Allemaal uit partijen van mezelf... schreef schaakmeester Philip Stamma toen hij in 1737 een boekje met 100 stellingen met offerkombinaties publiceerde. Die uitspraak was beslist niet waar, maar het boekje is wel wereldberoemd geworden. Zo heeft Stamma in dit boekje het begrip minor-promotie tot leven gebracht, met bijgaande stelling "wit begint en geeft mat in 6 zetten". Als je weet dat de pion tot paard mag promoveren is de oplossing eenvoudig, maar in die tijd was de stelling een wonder van vernuft. Vanaf die tijd werd de minor-promotie een prachtig object voor schaakstudies. Wisten jullie dat zelfs nog in de 19de eeuw de pion aan de overkant van het bord mocht blijven staan als 'dode pion'? Steinitz liet deze regel opnemen in de toernooi-reglementen. Deze schaakregel is verdwenen, maar niemand weet wanneer. Dick Gielen vroeg mij een stukje te schrijven over leuke uitspraken van schaakmeesters. Ik heb er één over minorpromotie en ik vraag nu op mijn beurt aan Dick: Welke nederlandse schaakmeester zei: "Mijn leven is bepaald door de zet e2- e1p". En deze uitspraak was wél waar. Als jongen van 12 jaar weerlegde hij een schaakprobleem met deze zet en was toen de rest van zijn leven aan schaken verknocht. Piet Koster 6

7 10e Festival international d' Echecs de Meurthe et Moselle (Gerard Welling) 7 SP 4 11/12 Rond de dagen van Carnaval wordt in de noord Franse stad Nancy een toernooi georganiseerd met een speciale formule. In plaats van een open toernooi met een vastgesteld aantal ronden volgens het Zwitsers systeem doet men het hier anders. Het Zwitsers op rating heeft als nadeel dat men in een toernooi alleen aantreedt tegen veel zwakkere, of veel sterkere tegenstanders. Efficiënt voor de organisator, maar eigenlijk niet zo leuk voor de speler. Doordat het reguliere Zwitsers op weerstandspunten vrijwel overal is afgeschaft discrimineert het systeem nu ook alle spelers die niet tot laten we zeggen het eerste kwart van de ranglijst behoren. Met Zwitsers op rating verdient men als sterke speler namelijk niet de paring naar beneden in de puntengroep door zoals in het Zwitsers op weerstandspunten een goed tegenstandersveld op te bouwen maar men krijgt deze het gehele toernooi door kado! De grootmeesters zijn niet alleen de sterkste spelers op papier, maar een eventueel falen wordt door het systeem afgedekt door hen over de ruggen van zwakke spelers in een zetel naar de prijzenpot te loodsen... In Nancy doet men het anders, en garandeert men een toernooi van 9 ronden tegen spelers van min of meer hetzelfde niveau. En dat wordt gerealiseerd door de ingeschreven spelers in strikte volgorde van rating, te verdelen over tienkampen waarin men tegen alle opponenten speelt. Gesloten toernooien voor iedere speelsterkte, buiten de tienkampen van het Tata toernooi ziet men dat niet vaak meer. De ambiance is uitstekend, het toernooi wordt gespeeld in een prachtige speelzaal van het Conseil Général van Nancy. Omdat het toernooi in 2012 voor de 10e keer werd georganiseerd, had het ditmaal een feestelijk tintje. Er werden twee invitatiegroepen samengesteld, een grootmeestergroep en een meestergroep. De grootmeestergroep bestond uit een zestal doorgewinterde internationale grootmeesters. Op ratingvolgorde Bauer, Sokolov, Sandipan, Edouard, Solodovnichenko en David. Deze heren speelden een enkele competitie, en dan een dubbele rapidcompetitie. Deze rapidcompetitie konden de andere deelnemers bijwonen, en was een spectaculair schouwspel. Het klassenement werd hierdoor helemaal door elkaar gegooid en uiteindelijk was de jonge Franse grootmeester Edouard de winnaar van het toernooi. Vooral door zijn handigheid in het rapidschaak! De B-groep was een meestergroep, eveneens op invitatie, met een aantal internationale meesters, en een aantal sterke spelers die kans maakten op een internationaal meesterresultaat. Na zware strijd werd het toernooi gewonnen door de Deense internationaal meester Skytte. Een kleine twee weken voordat het toernooi in Nancy zou beginnen kreeg ik een telefoontje van Jeroen van den Bersselaar, mijn oud-teamgenoot bij HMC den Bosch,

8 of ik rond de Carnavalsdagen nog een toernooi wilde spelen. Ik heb de afgelopen jaren aan diverse (schaak)vrienden laten doorschemeren dat je rond deze tijd eigenlijk niet in het centrum van Eindhoven moet zijn. Dat valt niet te combineren met een reguliere werkdag, en met name de Carnavalstent van het Pullmann hotel 50 meter van mijn woning veroorzaakt een dusdanige overlast tussen en dat een normale dagindeling niet meer mogelijk is. In eerste instantie wilde ik in een hotel bij mijn werk in Amsterdam gaan zitten, maar een weekje vakantie voor een schaaktoernooi was natuurlijk een aantrekkelijk alternatief. Jeroen woont in het centrum van den Bosch, en heeft met vergelijkbare Carnavals uitspattingen te maken... Zodoende werd de vakantieweek geregeld, en melden wij ons aan voor het toernooi. Uiteindelijk werden we beiden in het toernooi C geplaatst de hoogste groep van de vrije inschrijvers met een promotieregeling voor de twee hoogst eindigenden naar de B-groep van Zelf was ik op rating nipt de sterkste deelnemer, en het gemiddelde van de groep kwam uit op Strijd was gewaarborgd, want voor het hele toernooi golden de 'Sofia regels', dat wil zeggen dat de partijen helemaal moeten worden uitgespeeld en remise aanbieden in principe verboden is. Natuurlijk waren er enige handige jongens die deze regel omzeilden door offers met eeuwig schaak constructies af te spreken, maar over het algemeen werd er hard gevochten. De eerste ronde is het altijd even wennen, maar voor mij was de eerste klap een daalder waard. Tegen landgenoot Jaap Vogel speelde ik weliswaar een rustige partij met 1.b3.., maar hij wist de druk nergens helemaal van zich af te schudden en ging uiteindelijk dan ook ten onder. De tweede ronde probeerde ik het opnieuw, nu met 1.e3.. maar dit keer was het net niet voldoende voor het volle punt. En de derde ronde moest ik tegen Le Quang, een Belgische speler met gelijkwaardige rating en die partij werd door beiden te voorzichtig behandeld om interessant te worden. Na een lang en saai gevecht tenslotte remise. En toen kon ik in de vierde ronde eindelijk de tweede klap uitdelen.. Welling,G Lacour,S Nancy, Tournoi C (4),

9 De diagramstelling is een goede illustratie van de slachting die wit in het zwarte kamp heeft aangericht. Zwart staat kwaliteit en pion achter, en tevens wordt hij belaagd door directe dreigingen Er lijkt weinig anders op te zitten dan de partij op te geven, te meer daar zwart ook nagenoeg door zijn bedenktijd heen was. Na enige momenten nadenken slingerde hij er echter nog een zet uit.. Hoewel wit nog een ruime hoeveelheid tijd op de klok had, kan de lezer zich voorstellen dat men door de omstandigheden wordt opgezweept om er nog even snel uit te gooien. Ook gevoed door het idee dat de opponent deze volstrekt hopeloze stelling niet opgeeft, en "als hij mij niet serieus neemt.." Fout! De partij is pas voorbij als de tegenstander opgeeft, dan wel is matgezet. Ik zou diegenen niet de kost willen geven die een triviaal gewonnen stelling nog hebben verloren door onachtzaamheid. Blijven opletten ook al lijkt dat niet meer nodig. Zelf bezondig ik me ook nog menigmaal aan dergelijke onderschatting maar gelukkig was ik deze dag klaarwakker. Nog even controleren, en dan de schok van het besef dat er daadwerkelijk nog iets kan misgaan! Een efficiënte oplossing zoeken, en de partij was even later afgelopen.. Ook na wint wit natuurlijk door zijn materiële overwicht, maar het kan door het gesloten karakter van de stelling en zwarts actieve stukken, nog wel even duren. [Ziezo, de dreiging blijft intact en nu stort zwarts stelling in. Wit kon echter nog gruwelijk misgrijpen, en dat is wat ik me tijdens de zetcontrole na zwarts plotsklaps realiseerde. Na is het ongelofelijke scenario een feit. Wit staat twee kwaliteiten voor, het materieel is fors uitgedund, maar met zijn laatste stukken bestrijkt zwart alle velden die de witte dame tot haar beschikking heeft. Wit verliest de dame op klaarlichte dag.. Een goede les om in een gewonnen staande schaakpartij nooit te vroeg te juichen. En zwart gaf op, nu is alle hoop vervlogen [1 0] 9

10 Twee overwinningen en twee remise is een mooie start, maar ik had op dat moment niet kunnen denken dat de pijp al leeg zou zijn : dat het me hoewel we nog niet op de helft waren, niet meer zou lukken om nog maar één partij te winnen! Kansen zijn er wel geweest, maar deze werden niet uitgespeeld. Misschien heeft het te maken de de twee dubbele ronden, die voor de jongere spelers een stuk makkelijker te verteren zijn. Misschien ook wel met een onbewuste voorzichtigheid de toernooistand niet in gevaar te brengen, een druk die voor de hoogste ratinghouder nog wat zwaarder weegt. Ik heb diverse goede stellingen gehad, maar niet doorgetast en daardoor volgde de ene remise de andere op, want de tegenstanders vielen niet uit zichzelf om.. Na 7 ronden was het nog altijd mogelijk er wat van te maken, maar de laatste twee ronden bleek de energie niet meer toereikend. Tweemaal moest ik me na slordig spel al in een vroeg stadium tot verdedigen beperken dit toernooi gebeurde dat niet eerder en het werd eerder een overlevings strijd dan een serieuze poging het toernooi nog te winnen. Henris,L Welling,G Nancy, Tournoi C (9), Deze stelling komt enkele lezers misschien bekend voor, is namelijk de volgende dag (!) al behandeld in mijn training, die als thema die avond verdediging had. In zwarts openings spel is iets niet goed gegaan, met een gedrongen stelling en passieve stukken als resultaat. Alle witte stukken spelen, zwarts en staan werkeloos, daarom besluit zwart tegenspel te creëren : dynamiek in ruil voor 'schijn'- veiligheid c5 Beoogt..cxd4 en zwarts stukken komen los. In de verdediging is tactiek ook 90 % van het spel, na wordt wit's koningsvleugel verzwakt door de penning tegen. 10

11 De aanvaller behoudt liever drukspel zonder risico, na 18. komt zwart tot tegenspel. Weliswaar kan d5 een troef worden maar deze pion is voorlopig geblokkeerd. En kijk eens naar.. en en/of. Zwart heeft het een en ander teruggekregen voor zijn concessie, maar het is nog niet voorbij. Na 19 blijft wit vervelende druk behouden ( en zwart bevrijdt zich enigszins) Wederom lijkt zwart in gevaar, speelt nog altijd niet mee is gebonden aan c5 en staat aangevallen. Zwart heeft echter bij het spelen van goed gerekend en een tactische pointe voorbereid. Na lijkt zwart zich afdoende te kunnen verdedigen. De voorlaatste Houdini-act.... want kost een toren Zwart lijkt passief te staan, maar wit moet altijd rekenen met een getimed..b5, de pion op b2 is een zwakte en doelwit voor zwarts tegenspel. laat wit's koning in het spel ingrijpen. Nu is het niets meer en wit wikkelt naar remise af. Remise gegeven, al maakte de wedstrijdleider in eerste instantie nog bezwaar vanwege de Sofia regels. Je kunt het ook overdrijven.. [ ½ ½ ] Over de tweede helft van het toernooi was ik allerminst tevreden, uiteindelijk slechts twee overwinningen en een persoonlijk record van zeven (!) remises. Zodoende scoorde ik een half punt onder de verwachte score. Maar er zijn ook twee positieve 11

12 opmerkingen te maken. Ten eerste bleef ik ongeslagen, en het is al heel erg lang geleden dat ik een toernooi doorkwam zonder ook maar één partij te verliezen. En, door een wonderlijke combinatie van uitslagen in de laatste twee ronden van het toernooi bleek mijn 5 ½ uit 9 voldoende voor een ongedeelde tweede plaats. En dat betekent een invitatie voor de B-groep van het toernooi in Dus, als de Maya's het bij het verkeerde eind hadden, speel ik volgend jaar rond Carnaval wederom in Nancy. Eindstand C groep : 1 Marchal J. 6 ½ 2.Welling G 5 ½ 3. Tozer,P 5 4.Henris,L 5 5.Villegas,P 5 6.Le Quang,K 5 7. Verstraeten,R 4 ½ 8.Vogel,J 4 9.van den Bersselaar,J 3 ½ 10.Lavour,S 1 ½ Gerard Welling Partij uit Weekendtoernooi De stelling is ontstaan na de 21e zet van wit en het betreft de 4e ronde in de partij S.Goes (2172) en Rudy Simons (1959) op 12 mei Rudy speelde hier na een half uur denken 21. e2! Na 22. Td6 volgt 22. Pe8 23. Pe7+ Kf8 24.Txd7 Lc3 en wint 22. Td2 Lxc8! Lokt de toren naar d8 Na 23.gxf6 volgt 23. Lxf6 24.Txe2 (2 Lopers tegen Toren en 2 pionnen) 23. Td8+ Lf8 24. gxf6 Lh3!! Rudy maakte het in tijdnood goed af en behaalde na een 15-tal zetten (met toren en pluspionnen tegen toren, 2 lopers en pionnen) het volle punt. 12

13 Interne competitie Ranglijst meest attractieve speler ( ) (telling: bij winst 2 punten, bij verlies 1 punt, bij remise of niet spelen 0 punten) H. Baijens 42 A. de Wit 42 G. Bollen 41 B. Roelen 40 J. Medema 39 J. Haitjema 39 A. Kok 38 T. Brouwers 38 R. Janssen 36 B. Ooms 35 H. v.d. Laar 34 P. Koster 33 P. Buijs 32 R. Leugs 31 J. Krenning 31 J. Roelen 31 M. Spijkerman 30 D. Wouters 30 H. Wilbrink 29 J. Logtenberg 29 M. Pranger 28 K. de Ruiter 28 R. Copic 28 A. Hovingh 27 J. Mascini 27 P. Koymans 27 D. Beijk 26 P. v. Gils 25 D. Gielen 25 P. v. Hoof 25 R. Simons 22 R. v.d. Bosch 22 A. Daanen 22 W. Lucassen 21 A. Macias 21 J. de Jong 20 A. de Man 19 L. v. IJzendoorn 17 T. Dekker 17 F. Albers 12 G. v.d. Heuvel 9 H. Vermeer 9 A. v. Bakel 8 A. v. Amstel 6 M. Kanters 0 WLC beker Guus Bollen winnaar Finale WLC bekercompetitie G. Bollen - H. Vermeer 1-0 Halve finale (vanaf 24 april) P. v. Gils - H. Vermeer 0-1 P. Koymans - G. Bollen ½ - ½ 0 1 Kwartfinale (vanaf 28 februari) J. Mascini - H. Vermeer 0-1 P. v. Gils - J. Medema 1-0 G. Bollen - R. Simons ½ - ½ 1-0 P. Koymans - P. Buijs 1 0 2e ronde (vanaf 3 januari) J. Mascini - F. Albers ½ - ½ 1-0 P. Koymans - H. Baijens 1-0 D. Wouters - P. Buijs 0-1 H. Wilbrink - H. Vermeer 0-1 L. v. IJzendoorn - R. Simons ½ - ½ 0-1 P. v. Gils - A. de Wit 1-0 J. Medema - J. Haitjema ½ - ½ 1-0 G. Bollen - B. Ooms

14 Laddercompetitie ( ) SP 4 11/12 Ranglijst Laddercompetitie na ronde 33 (22 mei) seizoen 11/12 Nr Naam Score W-Z Gew Rem Verl Sc/Aant Perc TPR intbegrat 01 Jarich Haitjema 1048, ,5/ Albert de Wit 997, ,5/ Jeroen Medema 982, ,5/ Frank Albers 955, ,5/ Peter Koymans 941, ,5/ Ton Brouwers 917, ,0/ Guus Bollen 911, ,5/ Roel Copic 862, ,0/ Jan Mascini 824, ,5/ Toon Kok 815, ,5/ Dannie Beijk 790, ,0/ Jasper Krenning 765, ,5/ Bart Ooms 763, ,0/ Philip van Gils 740, ,0/ Bas Roelen 729, ,5/ Henny Wilbrink 714, ,0/ Rudy Simons 688, ,0/ Hans Baijens 684, ,0/ Pierre Buijs 679, ,5/ Andre Smol 671, ,0/ Fons van Amstel 662, ,0/ Rene Janssen 648, ,5/ Piet Koster 625, ,5/ Leo van IJzendoorn 603, ,0/ Dick Gielen 602, ,5/ Rene van den Bosch 582, ,5/ Daan Wouters 576, ,0/ Joop de Jong 550, ,5/ Gerard vd Heuvel 527, ,0/ Hub van de Laar 515, ,0/ Bert Hovingh 509, ,5/ Rein Leugs 506, ,0/ Jolanda Roelen 492, ,5/ Henk Vermeer 472, ,0/ Tim Voskuil 453, ,0/ Aard Daanen 436, ,0/ Manuel Kanters 435, ,0/ Arno de Man 422, ,5/ Jan Logtenberg 415, ,5/ Michael Spijkerman 391, ,0/ Wim Lucassen 368, ,0/ Ad van Bakel 356, ,0/ Karin de Ruiter 341, ,0/ Marco Pranger 334, ,5/ Paul van Hoof 309, ,0/ Aurel Macias 288, ,5/ Ton Dekker 267, ,0/

15 Stand Interne groepscompetitie ( ) SP 4 11/12 Nr. Groep Pnt Par SB 6 A. de Wit x ,5 5,5 7 18,8 1 G. Bollen 1 x 0, ,5 0,5 1 5,5 8 19,3 2 J. Medema 0 0,5 x 1 1 0,5 0,5 1 4, J. Haitjema x 0 1 0,5 0, ,5 4 P. Buijs x 0, ,5 7 10,3 5 R. Simons 0 0 0,5 0 0,5 x 1 0,5 1 3, H. Wilbink 0 0,5 0,5 1 0 x 0,5 0, ,5 7 P. Koymans 0 0,5 0,5 0,5 0 0,5 0,5 x 0, J. Krenning 0, ,5 0,5 x 1,5 8 D 5,75 10 x Nr. Groep Pnt Par SB 3 T. Brouwers x 0,5 0,5 0, , K 15,5 4 J. Mascini 0,5 x 0,5 0,5 0, P 15,3 2 D. Beijk 0,5 0,5 x 0, , P. Koster 0,5 0,5 0,5 x ,5 7 11,5 5 A. Daanen 0 0,5 0 1 x 1 0 0, H. Baijens x A. de Man 0,5 0 0, x 0,5 2,5 7 D 8,5 7 B. Ooms ,5 1 0,5 x 2 7 D 5,75 6 P. v. Gils x x

16 Nr. Groep Pnt Par SB 2 L. v. IJzendoorn x 0,5 0, , ,5 7 17,5 1 R. Copic 0,5 x , ,5 5 J. de Jong 0,5 x 1 0,5 0,5 0, ,5 8 A. Smol x 0 1 0,5 0, ,3 3 A. Kok 0 0 0,5 1 x 0, ,5 6 A. Hovingh 0,5 0 0,5 0 0,5 x 0, ,5 7 G. v.d. Heuvel 0,5 0,5 0,5 0 0,5 x 0,5 1 3, D. Wouters 0 0 0, ,5 x ,75 9 J. Logtenberg x x Nr. Groep Pnt Par SB 4 B. Roelen x R. Leugs 1 x J. Roelen 0 0 x 0 1 0, ,5 7 8,3 8 D. Gielen 1 1 x 0 0 0,5 0, ,5 7 R. Janssen x A. Macias 0 0 0,5 1 0 x 1 2,5 6 7,3 3 W. Lucassen 1 0 0,5 0 0 x 1 2, P. v. Hoof 0 0 0,5 1 0 x 1,5 5 4,5 Nr. Groep Pnt Par SB 1 R. v.d. Bosch x T. Voskuil 0 x K. de Ruiter 0 0 x M. Spijkerman x H. v.d. Laar x M. Pranger x T. Dekker x x 16

17 Chiel van Oosterom wint 3e WLC Weekendtoernooi SP 4 11/12 IM Chiel van Oosterom (SC Utrecht) is winnaar geworden van het 3e WLC weekendtoernooi in Eindhoven. Met een score van 5 uit 6 bleef hij 4 achtervolgers een halfje voor: Bas vd Plassche (ESV), de winnaar van vorig jaar, die in de voorlaatste ronde door Chiel verslagen werd, Cesar Becx (Stukkenjagers), die in de laatste ronde tegen Chiel remise speelde en daarmee ook ongeslagen bleef, jeugdspeler Lars Vereggen (HMC) die alleen van Bas vd Plassche verloor en Levon Galoyan (Groningen) die na een ongelukkige nederlaag in de eerste ronde, ijzersterk terugkwam. Het toernooi was met maar liefst 18 spelers met een rating van >2000 sterk bezet en er werd op alle borden flink strijd geleverd, wat moge blijken uit het feit dat in de A- groep maar liefst 73% van de partijen een beslissing opleverde. In de B-groep was dit percentage zelfs 80%. Deze groep kende 2 winnaars, ook met 5 uit 6: Mario Teeuwen (SV Triple Pion) en Gerardo Santiago (ESV), op een half puntje gevolgd door Gerard de Lange (HEC). Gerard ging als koploper de laatste ronde in, maar moest toen zijn meerdere erkennen in Gerardo. Ratingprijzen waren er in de A-groep voor Rudy Simons (WLC), Paul de Freytas (Asthapada), Wayne Welch en Jessica de Haas (HSC). Jessica wilde met een rating van 1545 toch graag in de A-groep meedoen en haalde daar met goed spel een prachtige 50%-score! In de B-groep waren de ratingprijzen voor Jan Copic (huisschaker!), Jack Hinzen (Veldhoven) en Bas Roelen (WLC). Vermeldenswaard is daarbij dat Bas als enige van de latere winnar Geraldo Santiago wist te winnen. Het geheel stond ook dit jaar onder deskundige leiding van Fred Klerks en werd gespeeld in het clublokaal van WLC: de Hoeksteen, een locatie die zich daar uitstekend voor leent. 17

18 Partij uit de Interne competitie Op 6 maart speelden Daan en ik de volgende interessante partij voor de groep. Wellicht leuk om na te spelen. Wouters,Daan - Copic,Roel 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pf3 b6 4.g3 Lb7 5.Lg2 Le Pc3 d5 8.cxd5 exd5 9.Lf4 Pe4 Tot zover bekend uit de grootmeesterpraktijk. Karpov had deze stelling met zwart in 1972 :-) 10.Pb5 Pa6 11.Tc1 c5 12.b3 Te8 13.Pe5 cxd4 14.Pxd4 La3 15.Pdc6 Df6 16.Pg4? De6 Nu komt wit in de problemen. Het paard staat ongedekt, en met zwarts volgende zet komen de stukken op c1, c6 en g4 in de problemen 17.Lh3 Dit lijkt de enige zet om geen materiaal te verliezen. Echter, zwart heeft nog een leuke zet in petto 17...Lxc1! Dit dame 'offer' (zwart krijgt er 3 stukken voor terug) moest nauwkeurig berekend worden. Na de grootscheepse afruil, heeft wit 2 dwingende zetten die een concrete tegenzet vereisen 18.Ph6+ Dxh6 19.Lxh6 Lxh6 20.Ld7 Ik was er trots op dat ik bij het uitvoeren van mijn 17e zet deze 20e stille zet al had gezien. Ook had ik rekening gehouden met 20. Dxd5 Pb4! 20...Pc3! 21.Dc2 Pxe2+ 22.Kg2 18

19 22...d4! Wits stukken staan ongelukkig. Met de tekstzet offert zwart een kwaliteit in ruil voor het openen van de moordende diagonaal h1 a8, en ook de d- pion loopt snel door 23.Lxe8 Txe8 24.f3 Bij het spelen van d4!, was het plan om 24. f3 te beantwoorden met Pc3?, een zet die de verdediging van Pc6 blokt en ook damewinst met Te2 dreigt. Gelukkig zag ik op tijd dat dit faalt vanwege het simpele 25. Pxd Pc5 Blokt de c- lijn met het andere paard 25.Pb4 Op 25. b4, volgt d3! 26. Dc4 La6, waarna de d-pion onhoudbaar is 25...Pc3 Maakt plaats voor Te2 of Te3 26.Df5 g6 27.Df6 Lg7 28.Dd6 Geeft mogelijkheid tot een leuke slotzet 28...Le5 0 1 Roel Copic Schaakblindheid We hebben allemaal wel eens last van een geval van schaakblindheid. Een treffend voorbeeld hiervan werd helaas geproduceerd door André Smol in een externe partij tegen Frits Stomps. Na de gehele partij beter gestaan te hebben was zijn voordeel inmiddels geneutraliseerd na de zet Te8xe4. André werd hier afgeleid door een incident met de klok en verloor even zijn concentratie en dat was meteen fataal. Er volgde 32. Td3? en meteen opgegeven. Na een willekeurige damezet heeft zwart licht voordeel maar is de stelling nog binnen de remisemarge. 19

20 Externe competitie WLC 1 De Baronie 1 (1945) - WLC 1 (1890) 1½ - 6½ 1. Rob van Berkel (2024) - Jeroen Medema (2069) ½ - ½ 2. Rens Oomen (2044) - Albert de Wit (1949) Philippe Blankert (1930) - Frank Albers (1965) Carlos Hemmers (1977) - Jarich Haitjema (1876) Michiel Antonissen (1943) - Peter Koymans (1768) Yorrick Vissers (1820) - Henk Vermeer (1931) Kees Ooms (1891) - Jan Mascini (1805) Willem v der Linden (1932) - Piet Koster (1754) 1-0 Op papier zou de uitwedstrijd tegen de Baronie een zware worden. Hun gemiddelde rating lag ruim boven die van ons, maar dit seizoen leek de Baronie niet echt in vorm. Gelukkig bleek dat deze wedstrijd ook want het werd een onverwachts ruime overwinning. Jeroen speelde op bord een als volgt: Het was een leuke gewaarwording mijn eigen systeem tegen te krijgen. En over de eerste opzet van de partij was ik dan ook niet ontevreden; echter een kleine onnauwkeurigheid was voldoende voor hem om iets beter te komen staan, maar hij durfde de damevleugel niet dicht te schuiven, omdat hij bang was dat ik eerder op de koningsvleugel zou zijn (dat was ook het idee, maar ik weet niet of hij gelijk had). Ik kreeg toen wat initiatief op de damevleugel, en de volgende stelling ontstond: In deze stelling ontdekte ik de mogelijkheid 23. Pxe5. Als zwart dit offer aanneemt, zo dacht ik, dan wint materiaal: een toren en twee pionnen tegen een loper en een paard. Computers geven echter aan dat zwart dan gewoon 23...,c5 moet spelen. Na 23.f4,Txa4 24.Txa4,Pxa4 25.Ta1 staat wit wel wat beter, maar niet veel. Mijn tegenstander speelde echter 'gewoon' , Taxe5 en na 24. Lxd4, Pbd7 25. Lxe5, Pxe5 26. d4, Pd3 27. Te3, Pc4 28. Lxa6, Pxa6 had ik bereikt wat ik wilde. Helaas is deze stelling erg lastig te spelen omdat mijn torens niet makkelijk binnen komen, en zijn stukken lekker kunnen samenwerken; hij heeft er tenslotte ook een meer. Ik wist nog wel initiatief met de pionnen te bereiken, maar kwam niet door zijn taaie verdediging heen, ook al heb ik het tot ver in het vijfde uur geprobeerd. Dus plusremise, maar gegeven de andere uitslagen was dat niet zo erg. Een leuke bijkomstigheid bij deze partij was dat Jarich op bord 4 dezelfde materiaalverhouding 20

21 21 SP 4 11/12 had, en het hem wel lukte om te winnen. Zijn torens kwamen los, en dat was m.i. beslissend. Op bord twee had Albert met zwart een sterke zet in de volgende stelling. Hoe hij deze partij uitmaakte ziet u hieronder: Wits laatste zet, 21.Ta1xa7, was fout. Ik zag hier mijn kans schoon te profiteren van de hangende stukken op f1 en f Pxd4! 22. Dxd4 Op 22. Ta5 volgt Pxf3 Txf4 23. Dd1 23. Pxf4 Dxf1+ T4f7 en zwart staat beter, de pion op e5 zal vallen en de pion op b2 krijgt het ook moeilijk. 24. Te1 (24. Pd4 Db6 25. Pxe6 Dxa7 26. Pxf8 Txf8 27. Dxd5+ Kh8 28. e6 bood nog aardige schwindelkansen.) Pxe5 Eerst Db6 was iets beter geweest 25. Txf7 Txf7 26. Pd4 Dxb2 27. Pxe6 Pxf3 28. gxf3 Dc3 29. Pg5 Tf5 30. Te8+ Lf8 31. h4 h6 32. De2 Een wanhoopspoging hxg5 33. De6+ Het ziet er eng uit maar wit heeft niets. Kg7 34. hxg5 Dxf Kh2 Dh Zelf had ik een redelijk makkelijke middag op bord drie. Mijn tegenstander haalde een paar varianten van het Siciliaans door elkaar en kwam met een ingebouwde loper op g7 te zitten. Hij speelde effectief dus met een stuk minder en liet even later ook zijn paard buitenspel zetten. Toen ik daarna de zware stukken af kon ruilen waren zijn paard en loper machteloos en vielen zijn pionnen als rijpe appelen van de boom. Vervolgens kon ik mijn a-pion opspelen en deze ging een stuk kosten, waarna mijn tegenstander opgaf. Jarich speelde op bord vier: De opening was deze keer geen succes, want ik kwam in een nogal ongunstige versie van de Grünfeld terecht waarin wit zware druk uitoefende op de zwarte damevleugel. Ik probeerde actief te verdedigen en werd daarbij geholpen door mijn tegenstander die het mij toestond de dames af te ruilen. Daarna kwam ik steeds beter te staan, en uiteindelijk koos ik voor een afwikkeling waarin ik een toren en twee pionnen had voor een paard en loper van wit. Objectief gezien stond het gelijk, maar ik had nog wel praktische kansen met een vrije b-pion en een opponent die weer eens in zware tijdnood verkeerde. Nadat ik herhaaldelijk kansen op de winst had laten liggen leek de partij op remise uit te lopen, zij het niet dat mijn tegenstander nog een forse blunder beging waardoor het meteen helemaal uit was. Peter speelde op bord vijf en dat ging zo: Na mijn pech van vorige keer leek deze keer alles mee te zitten. In het Siciliaans speelde ik de opening verkeerd, waardoor ik als wit totaal planloos was. Mijn tegenstander kreeg dus al vrij snel een goede stelling. Ik kwam dus behoorlijk onder druk te staan. In tijdsnood maakte mijn tegenstander een blunder, waardoor zijn loper werd ingesloten. Deze kon echter door goed spel nog worden gered. Hij maakte echter nog een blunder, waardoor ik een zeer sterk paard op f5 kreeg. Daardoor kon ik een pion winnen en werd zijn stelling een grote puinhoop. Op dat moment liet hij ook nog zijn dame instaan, waarna hij de partij op gaf.

22 Op bord zes verliep Henks partij aldus: Ik kreeg een gesloten Siciliaan tegen, waarin wit een pion kwijt raakte in de opening. Daarna offerde hij nog een pion voor onduidelijke kansen. Ik wilde echter te snel met g6-g5 materiaal winnen; dit plan was echter niet zonder risico. Gelukkig wikkelde wit niet goed af, waarna ik met een kwaliteit meer het eindspel in ging. Even later blunderde hij ook zijn loper nog weg en was de winst binnen. Jan had ons op bord zeven snel aan een voorsprong geholpen: Ik speelde tegen Kees Ooms, die vele jaren bij WLC heeft gespeeld. Hij is vader van Bart, die nu de honneurs van de familie Ooms bij WLC waar neemt. In de autorit naar Breda zei ik tegen mijn teamgenoten dat ik waarschijnlijk tegen Kees, die bij WLC bekend stond als een zeer degelijke speler met een Damegambiet verdediging, zou moeten. Daarop had ik me voorbereid. B.v. een Hollandse partij was niet te verwachten. De 1e verrassing: 1.Pf3 f5!? was dus voor mij. 2.e4!? Dit bleek de 2e verrassing, maar dan voor Kees. Hij dacht 20 minuten na over de volgende zet. M.a.w. hij kende deze openingsvariant niet. 1. Pf3 f5 2. e4 e6 [2... fxe4 3. Pg5 =] 3. exf5 exf5 +/- 4. d4 Pf6 5. Ld3 De7+ Kees dacht dat ik nu De2 moest spelen, met dameruil 6. Le2 Verliest weliswaar een tempo, maar de zwarte dame blokkeert zijn collega s te veel [6. Le3? f4] 6... d5 7. O-O Dd6 8. c4 c6? +/- [8... Le7 +/-] 9. cxd5 Pxd5 10. Lc4 Wijst naar f7 en g Pd7 11. Te1+ Le7 12. De2 Nu kan zwart niet kort en niet lang rokeren omdat dan Le7 verloren gaat P7b6 13. Lb3 Ld7 14. Pc3 Kf7 Grote fout, maar wat anders? [14... Pc8 +-] 15. Pxd5 Pxd5 Zwart had nu al 1,5 uur na gedacht, en wit een kwartier. 16. Lf4 De doodsteek. Dd6 is overbelast De6 [16... Qb4? 17. Bxd5+ cxd5 18.Pe5+ Ke8 19. Pxd7 Kxd7 20. a3 +-] [16... Dg6? 17. Dxe7+] [16... Df6? 17. Lg5 Dd6 18. Dxe7+ Dxe7 19. Txe7+ Kg6 20. Txd7 +-] 17. Dd2 Pxf4 18. Lxe6+ +- [18. Dxf4 Dxb3 19. axb3 +-] Pxe6 19. Pe5+ Ke8 20. Pxd7 Kxd7 21. De3 1-0 Piet speelde op bord acht als volgt: Gelukkig had ik de vorige keer een diagram met een leuke stelling want deze keer is er niet zo veel aardigs van mijn kant te zien. Ik kwam vrij goed door de opening en had op de 16e zet zelfs het loperpaar, maar ik moest in de volgende vijf zetten mijn diverse opgespeelde pionnen met stukken gaan verdedigen en dat deed ik niet optimaal. De witspeler wist op elke onnauwkeurigheid het juiste antwoord, waardoor ik uiteindelijk toch een pion verloor. Dan sta je onder druk en ik maakte toen ook direct een blunder met kwaliteitsverlies en een verloren stelling. Verder spelen had weinig zin en een mat in twee deed de rest. Daarna kon ik gaan genieten van het magistrale spel van mijn 7 teamgenoten. Frank Albers. 22

23 23 SP 4 11/12 WLC 1 (1890) - Eindhoven 3 (1861) Jeroen Medema (2069) - Erik Bouwmans (1868) ½ - ½ 2. Frank Albers (1965) - Albert Coenen (1928) ½ - ½ 3. Albert de Wit (1949) - Cees Versteeg (1908) Jarich Haitjema (1876) - Harrie Steures (1915) Peter Koymans (1768) - Nico Schellingerhout (1857) Henk Vermeer (1931) - Walter Anema (1822) ½ - ½ 7. Jan Mascini (1805) - Erik Pateer (1792) P.L. Koster (1754) - Jos Rensen (1798) ½ - ½ De wedstrijd tegen Eindhoven 3 kon redelijk ontspannen gespeeld worden door ons. Wij speelden enkel om de spreekwoordelijke eer terwijl Eindhoven 3 moest winnen in de strijd tegen degradatie. We begonnen de dag met een ½ -½ tussenstand aangezien Jeroen vooruit gespeeld had. Hij kreeg een voordelige stelling met twee torens tegen een dame, maar toen zijn tegenstander met zijn dame via een gemist tussenschaakje een pion won moest Jeroen ineens vechten voor remise, maar slaagde daar uiteindelijk wel in. Zelf speelde ik tegen een oude bekende Albert Coenen. Er kwam een mij niet bekende opening op het bord waarin ik veel tijd verbruikte. Ik was verleid tot het maken van een pionoffer maar kon de consequenties niet helemaal goed inschatten. Uiteindelijk koos ik toch maar het zekere voor het onzekere en speelde een veilig zetje. Dit leidde tot vervlakking van de stelling en ik kwam zelfs iets minder te staan. Toen mijn tegenstander remise aanbood nam ik dat dus maar aan. Latere analyse met de computer leerde mij dat ik de volgende keer graag het pionoffer wel zal spelen, maar dat is voor deze partij wijsheid achteraf. Albert speelde op bord drie: Ik kwam met zwart goed uit de opening en had na een zet of 15 een licht plusje. Rond de 20e zet maakte ik kleine foutjes waardoor Cees tegenspel kreeg over de g-lijn. Ik heb achteraf uren zitten analyseren met behulp van de computer, maar het is moeilijk aan te geven waar ik de beslissende fout heb gemaakt. Cees kwam, in een middenspel zonder dames, binnen via de g-lijn en zette mij totaal klem, ik moest een stuk geven, even later gaf ik het op. Jarich speelde een krankzinnige partij: Mijn partij tegen Harrie Steures begon enigszins merkwaardig. Mijn koning ging al op zet 11 via e2 naar f3 wandelen, wat nog gepland was (en theorie) maar na een vreselijke sjablonezet moest mijn koning zelfs op e4 gaan staan, wat niet bepaald gepland was. Mijn tegenstander miste echter een kans om het direct af te maken en toen bleek mijn stelling nog behoorlijk goed speelbaar. Na dameruil kon ik in het eindspel een vrije e-pion en een toren op de 7e rij krijgen, en dat werd plotseling gevaarlijk. Mede door de eerdere stand van de partij bleef mijn tegenstander op winst spelen, en met een soort van zelfmoordpoging liet hij promotie van de witte e-pion toe: 1-0. Held van de middag werd Peter. Bij een 3-4 tussenstand moest hij winnen om nog een matchpunt uit het vuur te slepen. Dat lukte en omschreef hij zo: In het gesloten Spaans speelde ik een vroege Lg4, waarmee we beide buiten de (voor ons bekende)

24 theorie kwamen. Mijn tegenstander wist hier niet goed mee om te gaan, al snel had ik een licht voordeel. Toen de dames werden geruild, speelde mijn tegenstander onnodig passief in het eindspel. Zijn loper werd volledig ingegraven door zijn eigen pionnen tegen mijn sterke paard. Het was echter onduidelijk of dit voldoende zou zijn voor de winst, wat gezien de stand wel nodig was. Ik bleef druk zetten en een van de twee torens werden geruild, waarna ik kon binnenkomen. In tijdnood liep mijn tegenstander in een truc, waardoor ik torens kon afruilen om vervolgens zijn loper te winnen. Henk speelde op bord zes als volgt: Ik speelde tegen Walter Anema, waartegen ik in voorgaande rapid en gewone partijen nog nooit had gewonnen. Ik kwam na een rustige opening iets vrijer te staan, maar enig voordeel was er nauwelijks, zoals ook bleek uit de analyse. Derhalve een korte remise in 18 zetten. Jan meldde het volgende over zijn partij tegen Erik Pateer het volgende: Erik, die dikwijls in tijdnood komt, had daar tegen mij niet echt last van omdat hij mijn spel kent. Hij had wit, koos een goede opzet tegen mijn versnelde draak, en had voortdurend een licht overwicht. We waren intussen in een dubbel toren eindspel beland, toen hij op zet 24 met de opstoot b4 een meerderheid op de damevleugel kon forceren. Toen had ik de keuze om zodanig af te ruilen dat ik 2 torens op de c-lijn kon posteren en daarmee op de 2 e en 3 e rij voortdurend schaak kon geven en daarmee een remise zou forceren. Maar, omdat we als team niet zo goed stonden, koos ik er voor om een gedekte d5 pion te houden en de vrije a-pion van wit op te vangen met mijn torens om vervolgens met mijn koning assistentie te gaan verlenen. Dat had ik volkomen verkeerd ingeschat, want de witte koning stond veel beter dan de zwarte. In eerste instantie hield hij mijn vrijpion in toom en later steunde hij zijn vrije pion die snel op a6 kon komen. Donner schreef al eens een verhaal over een lief a-pionnetje dat gekoesterd dient te worden en dat deed Erik ook zoals het hoort. Gevolg: 1-0 Piet speelde op bord acht aldus: In een Pirc verdediging werd al op de 9e zet de dames geruild. Ik dacht toen een pion te winnen, maar dat was een misrekening. Om zelf geen pion te verliezen moest ik een loper tegen een paard ruilen. Mijn tegenstander bood toen remise aan, maar dat vond ik veel te vroeg al was de partij met lopers van ongelijke kleur en 4 torens geheel in evenwicht. Om 4 uur bood ik remise aan, maar mijn tegenstander wilde toen doorspelen. Dat heeft nog een kwartiertje geduurd, toen vonden we het allebei welletjes. Een zelden voorkomende saaie partij. Al met al behaalden we dus met pijn en moeite een matchpunt tegen de nummer laatst van onze poule, dus niet echt iets om tevreden over te zijn. Willen we volgend jaar meespelen om het kampioenschap dan zullen we in dit soort wedstrijden de punten moeten pakken. Frank Albers. 24

25 Eindhoven 2 (1999) - WLC 1 (1867) Hans Bosscher(2047) - Jeroen Medema (2069) Hans van den Hurk (2009) - Frank Albers (1965) ½ - ½ 3. Bas Friesen (1957) - Albert de Wit (1949) ½ - ½ 4. Ankit Majhi (1948) - Jarich Haitjema (1876) Twan Kastelijn (2031) - Peter Koymans (1768) Frits Schalij (2018) - Roel Copic (1751) ½ - ½ 7. Jan Toorman (2008) - Jan Mascini (1805) Jeroen van der Put (1972) - Piet Koster (1754) ½ - ½ 25 SP 4 11/12 Onze laatste uit -wedstrijd was niet zo heel erg uit, we speelden namelijk tegen Eindhoven 2. Een wedstrijd die er voor ons niet zo heel veel meer toe deed, terwijl Eindhoven aan een gelijkspel of een kleine nederlaag genoeg had om kampioen te worden. Wel een mooie gelegenheid natuurlijk om te kijken waar we staan tegen het sterkste team uit de promotieklasse. Net als voorgaande wedstrijd tegen Eindhoven 3 begon ook deze wedstrijd op zeven borden. Jarich had namelijk vooruitgespeeld en verloren op bord vier tegen het jeugdtalent Ankit Majhi. Het was een vlotte aanvalspartij van Ankit en de geïnteresseerden kunnen deze partij terugvinden op de site van Eindhoven. Hij offerde een pion in de opening voor actief stukkenspel en na een kleine onnauwkeurigheid van Jarich drongen de witte stukken aan alle kanten zijn stelling binnen, waarna er geen houden meer aan was. Helaas was er nog meer slecht nieuws, Henk Vermeer kon namelijk niet meespelen maar gelukkig werd een adequate vervanger gevonden in de persoon van Roel Copic. Verder had Albert verzocht om met zwart te spelen en wilde ik hem dus op bord twee laten spelen. Zelf zou ik dan bord drie nemen en wit hebben tegen vermoedelijk Bas Friesen. Dus ik bereidde mij voor op een Franse partij. Echter om ook voor mij nog steeds onverklaarbare reden vulde ik Alberts en mijn naam verkeerd om in op het wedstrijdformulier, zodat Albert wit kreeg tegen Bas Friesen en ikzelf zwart had op bord twee. Daar gin mijn voorbereiding... Jeroen speelde een prachtige partij aan het eerste bord en omschreef dat aldus: In mijn partij tegen Hans Bosscher werd mijn openingssysteem weer op een andere manier op de proef gesteld. Rudy had mij van tevoren getipt om vooral op de Bosscher-loper (die van c8) te letten, hetgeen ik had begrepen als: als die er af is, dan is het goed. Hij had dat bedoeld als: laat die er vooral op, daar doet hij meestal niets mee. Ik kreeg het dus snel voor elkaar dat hij deze loper via a6 kon ontwikkelen en mijn paard op c4 er mee kon af slaan. Iets anders dan wat Rudy bedoelde, en ik kreeg daarmee een dubbelpion. Aan de andere kant had ik wel meer ruimte, het loperpaar, en stonden mijn stukken veel harmonischer: een duidelijke plus. Hans speelde echter heel degelijk, en mijn voordeel was lastig uit te buiten, en ik was min of meer gedwongen steeds meer te ruilen. Na ruim vierenhalf uur spelen, en in het verre eindspel (beide twee lichte stukken en drie pionnen) wist ik hem uiteindelijk te verschalken: in het bekende vijfde uur dat meestal goed uitpakt voor mij (ook al waren er eerder in dit seizoen twee tegenvoorbeelden). Ik creëerde een vrijpion, en deze kon niet meer worden tegengehouden. In plaats van op te geven liet Hans zijn

26 26 SP 4 11/12 tijd verlopen en ik kon winst claimen in een totaal gewonnen stelling, na bijna 5 uur strijd (ik had zelf nog 7 minuten over). Een zwaar bevochten punt, met aan het einde nog schitterende wendingen in alternatieve varianten. Maar het belangrijkste was dat ik hiermee 4-4 scoorde, en dat wij dus een wedstrijdpunt mee naar huis konden nemen. En nog sterker: wij zijn de enige die dat van Eindhoven 2 konden afsnoepen. Een reden om als team trots te zijn. Zelf speelde ik dus met zwart aan bord twee. Ik kwam wat gedrukt uit de opening en had continu een klein nadeeltje. Ik vond echter een opstelling waarmee wit niet door kon drukken en kon de stelling egaliseren. Na een grootscheepse afruil tot een eindspel met toren en loper bood ik remise aan hetgeen mijn tegenstander meteen aannam. Albert kwam dus met wit op bord te spelen en dat ging zo: Mijn tegenstander speelde de Franse opening met op de 3e zet dxe4. Ik wist niet goed wat ik hier tegen moest doen en deed daarom maar gewone ontwikkelingszetten: Ld3, Dd2, Tad1, Tfe1 etc. en kreeg daardoor wat ruimtevoordeel. Bas speelde wat passief, bovendien kon ik een paard van mij ruilen tegen een loper van hem zodat ik het loperpaar kreeg bij een behoorlijk open stelling. Mijn voordeel was dus redelijk groot, maar ik stond niet gewonnen. Ik liet één van mijn lopers ruilen zodat ik mijn voordeel kwijt raakte. Vlak daarna werden alle zware stukken geruild en ontstond er een eindspel van loper tegen paard wat potremise was. Peter speelde op bord vijf en vertelde over zijn partij: Ik was een van de vier spelers die in een Franse opening terecht kwam tegen Eindhoven 2, ik besloot de Franse ruilvariant te spelen. Desalniettemin wist ik deze variant dermate te verprutsen dat mijn tegenstander lang rokeerde en mijn koning ging bestoken. Volgens de computer stond ik slechts -0.5, maar zelf had ik toen al een slecht gevoel over de stelling. Ik besloot daarom een pion te offeren voor een tegenaanval. Deze tegenaanval werd echter mooi afgestopt, waardoor ik om mijn aanval voort te zetten nog een kwaliteit moest offeren. Ondertussen was zijn aanval ook al ver, de computer geeft zelfs al -4. Mijn tegenstander werd echter bang van mijn aanval en maakte daardoor de fout zijn eigen aanval niet voort te zetten. De zet daarop wist hij op een onhandige manier een stuk weg te geven, waardoor de rollen compleet werden omgedraaid. Ik kreeg een dodelijke koningsaanval, mijn tegenstander moest nog een kwaliteit geven om die tegen te houden. Hier had ik waarschijnlijk al kunnen afwikkelen naar een gewonnen eindspel met een stuk meer, maar ik besloot mijn aanval door te zetten. Daarna speelde ik een reeks sterke zetten, waardoor ik vrij simpel een dame kon winnen. Dit had ik echter compleet over het hoofd gezien en dacht in de tijdsnood mat te hebben. Dit was echter niet het geval, waardoor ik uiteindelijk in een lastig eindspel kwam. Mijn tegenstander ruilde echter dames af, zodat het paard en pionnen tegen pionnen werd, wat ik nog wist te winnen. Zoals gezegd viel Roel in voor Henk op bord zes. Deze wedstrijd beleefde hij als volgt: Een eer en een leerzame ervaring om met het eerste mee te mogen spelen. Het werd (helaas) een korte partij, maar wel met goed resultaat. Na een voor mij relatief onbekende opstelling van wit in het Frans (1. e4 e6 2. d3?!), volgde ik volgens mij tegenstander een theoretische variant uit de jaren 60. Met een klein minnetje, maar wel goed speelbaar. Al snel besloot ik een pion te offeren, en kreeg als compensatie

27 ontwikkelvoorsprong en druk via de d- en e-lijn. Tevens had wit een zwakke, geïsoleerde pion op d3. Mijn tegenstander, met 2018 rating, had wat schrik voor de compensatie en bood al voor de 20e zet remise aan, wat ik graag aannam. Jan speelde op bord zeven en meldde: Tegen de voor mij zeer bekende Jan Toorman, van wie ik nog nooit heb gewonnen en veel heb verloren, koos ik een onbekende variant van het Leningradse Hollands. Mijn tegenstander dacht over de 7e zet 3 kwartier na. Een klein psychologisch succesje dus. Echter, de 20e t/m de 26e zet deed hij zeer krachtig, ondersteund door een pionnenbestorming op mijn koningsvleugel. Daardoor moest ik een kwaliteit geven om niet mat gezet te worden. Ondanks taai gespartel mijnerzijds en fikse tijdnood zijnerzijds wist hij de partij knap te winnen. Piet speelde een nette partij op bord acht: Ook deze keer beviel de Scandinavische Verdediging me goed tegen een sterkere tegenstander. Wits aanval met h4 en g4 stelde niet veel voor, want ik kon de koning veilig lang in het midden laten staan. Wit groepeerde zijn stukken vrij langzaam, waardoor ik mijn koning via d8, c7 en b8 in veiligheid kon brengen en de stelling zag er op de 30ste zet erg remise-achtig uit. Na 3 uur spelen maak ik dit seizoen steevast een blunder, dus ook nu weer, door een onnodige dameruil verloor ik een pion. Wit wikkelde af naar een eindspel Paard + 6 pionnen tegen Loper + 5 pionnen. Ondanks vastgelegde pionnen op dezelfde kleur had ik een prima loper, die op de koningsvleugel het paard dwars zat en op de damevleugel mijn pion kon verdedigen, want ik had inmiddels 3 pionnen kunnen ruilen. In het centrum hield mijn koning een vrijpion op e5 tegen. Wit verbruikte veel tijd om een winstplan te vinden en ik hoefde alleen mijn loper op een van de vele goede velden te zetten. In tijdnood (2,5 minuut) bood wit remise aan, wat ik onmiddellijk accepteerde, want ik had de winstmethode van wit wel gezien. Samenvattend lijkt het gelijkspel een redelijke weerspiegeling van de krachtsverhoudingen. Zoals Jeroen al schreef was dit het enige puntverlies voor Eindhoven 2. Met dit gelijkspel eindigden we op een prima derde plaats en lijkt het gerechtvaardigd om omhoog te kijken of daar geen mogelijkheden liggen. Dus teamleden bedankt voor de inzet en volgend jaar strijden om het kampioenschap! Frank Albers. Een derde plaats! 27

28 WLC 2 SP 4 11/12 Ronde: 6; 10 mrt 2012 De Kemppion WLC Walter Smits Pierre Buijs Bob Jacobs Leo van IJzendoorn Kees Rombouts Henny Wilbrink Geert Brouwers Roel Copic Ron Rombouts Philip van Gils Ronny van den Boomen Dannie Beijk 1755 ½ - ½ 7. Wim v/d Vondevoort Hans Baijens Tom Verhappen Aard Daanen 1740 ½ - ½ Een mooie 4-4 tegen Kemppion 1, tot voor kort een jaarlijkse tegenstander van WLC 1, maar de tijden zijn veranderd. Als wij in de laatste ronde van Pion 4 winnen en er verder geen gekke dingen gebeuren, dan blijven we in de Eerste Klasse! Bord 1: Pierre verliest Mijn tegenstander, Walter Smits, wist goed gebruik te maken van mijn mindere stelling. De druk werd opgevoerd en ik kon weinig tegenkansen creëren. Later in de partij kreeg ik een gelegenheid om de Dame te ruilen tegen 2 torens. Dit gaf even wat lucht, maar het mocht niet baten. In beider tijdnood vond ik geen ontsnapping. Bord 2: Leo wint Aan het tweede bord speelde ik met zwart tegen Bob Jacobs. Het werd een ouderwetse Pirc waarin wit met f4 de aanval koos. Ik koos voor de variant met 0-0 i.p.v. c5 die zwart veel flexibiliteit biedt. Het werd een een loopgravenoorlog waarin ik eigenlijk prima stond totdat ik een beetje onnodig en iets te overmoedig mijn e- pion opspeelde. Aangezien Bob zijn f-pion al op f5 had staan kon hij en passant de e pion nemen en werd de diagonaal van a2 naar g8 kwetsbaar. Daarna werd het het een bijzonder tactische partij waarin ik Bob een grote kans gaf om met een stukoffer op de koningsvleugel in het voordeel te komen. Bob speelde het stukoffer echter niet omdat ik zelf ook een aanvallende zet speelde waarmee ik een ongedekte loper aanviel. Ik dreigde bij het slaan van de ongedekte loper ook zijn dame aan te vallen en Bob trok de loper terug. Dat was het keerpunt in de partij. Ik kwam daarna meteen door een tactische wending, die Bob in het geheel niet had gezien, in het voordeel. Om stikmat te voorkomen, moest hij een vol stuk geven waarna de partij gespeeld was. Er volgde nog een tijdnoodfase waarin ik nauwkeurig moest afwikkelen, maar toen de kruitdampen waren opgetrokken stond ik twee stukken tegen twee pionnen voor. Toen ik ook nog een derde stuk won en Bob door zijn vlag dreigde te gaan, gaf hij op. 28

29 Ik heb het gevoel dat ik door het oog van de naald ben gekropen maar ja, uiteindelijk viel het kwartje toch de goede kant op en bleek het toch weer voldoende om te winnen. Bord 3: Henny wint Henny Wilbrink - Kees Rombouts 1. d4 f5 2. Nc3 d6 3. e4 g6 4. Bd3 e6 5. Nf3 Bg7 6. exf5 exf5 7. O-O c6 8. Re1+ Kf8 9. Bf4 Nh6 10. Bg5 Qd7 11. Re7 Qxe7 12. Bxe7+ Kxe7 13. Qe2+ Kd8 14. Re1 Bf6 15. Qe3 Nf7 16. Bc4 d5 17. Bxd5 Nd6 18. Bb3 Bd7 19. Qf4 Ne8 20. Ng5 Bxg5 21. Qxg5+ Kc7 22. Re7 Na6 23. h4 Nd6 24. h5 Rad8 25. hxg6 hxg6 26. Qxg6 Rh4 27. Be6 Rxd4 28. Qg7 1-0 Mijn tegenstander had duidelijk zijn dag niet. Zijn tweede zet is al uiterst dubieus en ook zijn volgende zetten zijn niet best. Met de grafzet Ph6 geeft hij, vermoedelijk al in verloren stelling, de partij totaal uit handen. De rest was kinderspel. Bord 4: Roel wint Ik kwam terecht in een openingsvariantje dat ik thuis helaas niet had bekeken en was dus al gauw op onbekend terrein. Jammer, want ik kwam dit ook tegen in de eerste ronde van deze externe competitie, dus had het nu moeten kennen. Ik koos dus maar voor een veilige, licht inferieure, opstelling. Wit wist dit voordeeltje ongeveer 20 zetten te behouden, maar niet echt uit te bouwen. Ik kon controle over de stelling houden, maar remise leek het best haalbare resultaat. Totdat wit mij toeliet c6-c5 te spelen, dmv een kleine combinatie dreiging. Hierdoor kreeg ik meer controle over het centrum en raakte ik mijn zwakte, een geisoleerde pion op c6, kwijt. In de tijdnoodfase kreeg zwart de overhand, en al snel won zwart ook materiaal. In een verloren stelling gaf wit op de 41e zet zijn dame weg en was het punt binnen. Bord 5: Philip verliest Na een drukke week heb ik weer de rust van het schaken gevonden. Vandaag naar Steensel, ik had er nog nooit van gehoord! De tegenstander was een van de schakende broers Rombouts. Ook vader en oom speelden mee en een familielid dat Rombauts met een a heet door een fout van de ambtenaar van de burgerlijke stand. Dan de partij: met wit kreeg ik meteen een aanvallende stelling met behulp van een door Anish Giri gespeeld systeem. Een klein voordeeltje bouwde ik uit naar een betere stelling met een dubbelpion voor zwart. Helaas, voor mijn aanval doorsloeg had Ron een stukoffer waarna ik door een aanval via de a-lijn snel verloor. 29

30 Bord 6: Dannie speelt remise In de Spaanse afruilvariant koos ik ervoor om een pion achter te komen, waarbij de koningsstelling van mijn tegenstander open kwam te liggen. Zonder dat ik het zelf wist volgde ik een stuk theorie waarbij ik veel tegenspel kreeg en zelfs winstkansen. Ik speelde het niet nauwkeurig genoeg waardoor m'n tegenstander, door z'n dame te geven voor 2 torens, met het overgebleven materiaal net remise kon houden. Bord 7: Hans verliest Ik speelde met wit en opende met d4. Tijdens de opening bleef de stelling in evenwicht. Zodanig in evenwicht dat ik het idee kreeg rechtstreeks op een remise af te stevenen. Na de opening moesten beide partijen iets gaan ondernemen. En daar slaagde mijn tegenstander niet zo goed in. Zo ontstond voor mij het initiatief in de 19e zet dat voorlopig aanhield en pas rond de 37e zet verdween. In een periode van bijna 20 zetten stond ik permanent beter en had diverse malen de kans om de partij de beslissen. Ik kreeg minstens 6 keer de kans (na analyse met Fritz) om beslissend toe te slaan. D.w.z. dat ik meer dan 2 pion punten beter zou komen te staan. Telkens verzuimde ik dit waarna mijn tegenstander mij in de gelegenheid stelde om het nogmaals te proberen. Tja, als je het zo laat liggen, verdien je ook niet te winnen. Wat dus uiteindelijk ook gebeurde. Het keerpunt in de partij was zo rond de 40e zet en vanaf dat punt kwam zwart beter te staan. Ik kreeg nog een royale mogelijkheid om eeuwig schaak te geven, die ik net zo verprutste als al die andere mogelijkheden eerder om de partij te beslissen. Het resultaat was een verloren pionneneindspel waarbij ik ook op tijd verloor. Bord 8: Aard speelt remise Ik speelde met zwart de Benoni en alles verliep ideaal. Hij speelde weifelend en zijn stukken belandden op de onderste rij, terwijl mijn stukken perfect stonden opgesteld. Daarbij had ik een uur voorsprong op de klok, dus wat kon er nog misgaan? Nou, het ging toch nog mis, dat wil zeggen: het werd remise. En het was zo simpel: met Txc3 zou ik een toren voorsprong hebben verkregen, want bij terugslaan zou eenvoudig het aftrekschaakje Pa3 gevolgd zijn met winst van de toren op b1. Nu bleef ik slechts een kwaliteit tegen een pion voor, maar mijn paard op b1 stond ingesloten. Hij had nog 3,5 minuut voor 9 zetten en ik bood remise aan, wat hij aannam. Analyse thuis met Houdini wees uit dat hij inderdaad het paard kon ophalen. Er zou dan een eindspel zijn ontstaan van 2 paarden tegen toren. Doordat er verder weinig pionnen meer op het bord stonden, zou ik dat inderdaad remise moeten hebben kunnen houden. Aard Daanen 30

31 Ronde: 7; 31 mrt 2012 SP 4 11/12 WLC De Pion ½- 5½ 1. Pierre Buijs Birgitta van Weersel Roel Copic Ad Bruijns 1690 ½ - ½ 3. Henny Wilbrink Arco Schumacher Aard Daanen Mathijs Verbeek Philip van Gils Henk van Weersel Dannie Beijk Peter Huijser Hans Baijens Frank Lambregts A. Kok Jan van Oosterhout Dramatische ontknoping in laatste ronde Zo glorieus als vorig seizoen de laatste ronde verliep, zo dramatisch slecht verliep de laatste ronde dit seizoen. En dat terwijl de vooruitzichten zo goed waren: wij moesten spelen tegen het nog puntloze De Pion 4 en als wij zouden winnen en er bij de andere wedstrijden geen gekke dingen zouden gebeuren, dan zouden wij een mooie 5e plaats behalen. Hoe anders zou het lopen: Vrijwel iedereen had bij ons een off-day en De Pion 4 won afgetekend met 5,5 2,5. Een compliment trouwens voor de Roosendaalers dat zij er nog eens goed voor gingen zitten, nadat ze in de eerste 6 wedstrijden geen enkel matchpunt hadden behaald. Dan nog was de 6e plaats goed mogelijk, maar Dubbelschaak 2 ging met liefst 1-7 winnen bij Stukkenjagers 4! En om de ellende compleet te maken haalde Garde 2 twee bordpunten tegen Kemppion waardoor zij ons net voorbleven. Ergo: de zevende plaats en degradatie. Uithuilen en opnieuw beginnen. Bord 1: Pierre wint Na 14. f4 besloot ik het paard op c6 te ruilen voor de a,b en c pion. 14. Pxb4 15. cxb4 Lxb4 16. La3 Dxa5 17. Lxb4 Dxb4 Ik kreeg een mooie aanval met ondersteuning van torens en dame. Later in de partij kreeg mijn tegenstandster gelegenheid om terug te offeren, maar hield daar een stuk minder aan over. Ondanks verschillende schoonheidsfoutjes, wist ik het voordeel te behouden. Zij verschool haar koning achter haar eigen pionnen en ik had nog aardig wat zetten nodig om deze verdediging te doorbreken. 31

32 32 SP 4 11/12 Bord 2: Roel speelt remise Na 12 zetten kreeg ik tot mijn aangename verrassing nagenoeg dezelfde stelling op het bord als 2 maanden geleden tegen Aard in de interne competitie. Ook hier kon ik, en deze keer redelijk zelfverzekerd, inslaan op h7. Waar Aard toentertijd verdedigde met g6, speelde mijn tegenstander Pf6. Ik herinnerde me op dat moment nog vaag dat ik thuis een mooie zijvariant had gezien met Fritz, maar kon deze achter het bord niet meer voor de geest halen. Achteraf gezien een fout dat ik hier slechts een paar minuten aan besteed had, want deze mooie (computer-) variant zou de partij op slag beslist hebben. Ipv. het mooie 13. Lg6+!! Kg8 14. Lxf7+ Txf7 15. Th8+! Kxh8 16. Pxf7+ met damewinst, speelde ik 13. Ld3+ waardoor ik (slechts) een pion won. Zwart reageerde juist door nog een pion te offeren en de stelling te openen voor zijn (en mijn) loperpaar. Vervolgens trapte ik in een tactische val, een redelijk diepe combinatie die mij volledig was ontgaan. Hierdoor werd de stelling gelijk getrokken. In de wederzijdse tijdnoodfase wist ik nog een pion te winnen, maar volgens de computer werd de remise marge niet meer verlaten. Vlak na de tijdcontrole besloten we dan ook tot remise, ook omdat er een matnet dreigde te ontstaan rondom mijn koning. Volgend jaar weer voor het kampioenschap in de 2e klasse! Bord 3: Henny verliest A. Schumacher - H. Wilbrink 1. Pf3 Pc6 2. g3 e5 3. d3 d5 4. Lg2 Pf6 5. c3 Le7 6. Pa3 O-O 7. Pc2 Te8 8. h3 a5 9. Lg5 h6 10. Le3 Le6 11. Dd2 Lf8 12. g4 e4 13. Pfd4 exd3 14. exd3 Pxd4 15. Pxd4 c5 16. Pxe6 Txe6 17. O-O Dd7 18. f4 Tae8 19. Tae1 d4 20. Lf2 dxc3 21. Dxc3 Pd5 22. Dd2 Pb4 23. Txe6 Txe6 24. Td1 b6 25. a3 Pc6 26. Le4 Pd4 27. Kg2 g6 28. f5 gxf5 29. gxf5 Te8 30. Df4 Dd6 31. Dg4+ Kh8 32. Kh1 Df6 33. Lh4 Dg7 34. Dh5 Ld6 35. Tg1 Dh7 36. Lf Ik zou aan de hand van mijn partij weer een heel betoog kunnen opzetten over hoe onrechtvaardig het kan toegaan op een schaakbord. Over hoe je vrijwel een hele partij goed kunt staan en dan alles in een of twee zetten in rook ziet opgaan. Ik zal dat dit keer niet doen want de onrechtvaardigheden die zich voordeden op sommige van de borden naast mij waren vele malen schokkender. Als u mijn partij naspeelt en de ellende die zich dan voor u ontvouwt met een factor honderd vermenigvuldigt dan krijgt u ongeveer de misère die ik deze zaterdagmiddag heb mogen aanschouwen. Een louterende ervaring zullen we maar zeggen. Bord 4: Aard verliest Mijn tegenstander speelde Frans en dat mislukte volledig. Het was de variant met Dxg7, maar hij moet een paar zetten verwisseld hebben, want ik kon vrolijk doorslaan op h8 en tegenspel had hij nergens. Zo kwam ik een kwaliteit + pion voor. Even uittikken toch? Nou nee, de werkelijkheid was weer eens anders. In mijn haast om stukken te ruilen, won hij een pion terug. Nog niks aan de hand, dacht ik, want ook op de damevleugel zag ik nu mogelijkheden. Toen gebeurde het: ik ging met mijn paard naar d6, notabene met schaak. Dit paard werd gedekt door mijn pion op e5. Echter, deze pion ging ik

33 verliezen en het paard was opgesloten! Uit arrenmoede sloeg ik met dit paard zijn pion op b5, meer was er niet meer te halen. En toen was het over en uit. Bord 5: Philip wint (en bracht ons op 1-0 toen alles er nog zonnig uitzag) Een zeer scherpe stelling leverde een stuk tegen een pion voorsprong op met zwart tegen oud-bestuurslid van de Brabantse bond Henk van Weersel. Deze voorsprong werd verder uitgebouwd tot de eerste overwinning van de dag. Bord 6: Dannie verliest Een vrij rustige Franse opening waar eigenlijk niet veel in gebeurde. Eerlijk gezegd had ik meer oog voor de partij naast me (Philip) die al snel goed stond. Het zoeken naar allerlei aanvalsmogelijkheden kostte me veel tijd en de eerste tijdscontrole kon ik maar ternauwernood halen. Het tijdverschil bleef echter erg groot (meer dan een half uur). Ik offerde een toren tegen 2 stukken, wat me nog aardige kansen bracht. Hij peuzelde echter een aantal pionnen op, offerde kwaliteit terug en dacht met twee pionnen tegen 1 paard te kunnen winnen, wat objectief gezien niet waar was. Op een zet van de remise (paard ruilen tegen een pion en dan oppositie hebben) met nog 7 seconden op de klok kreeg ik een vorm van schaakblindheid en ging door de klok... Het was exemplarisch voor wat er die middag met ons team gebeurde. In plaats van 'gewoon' te winnen; keerde een groot aantal partijen om, met een dramatisch verlies tot gevolg. Bord 7: Hans verliest Ik begon de partij met een variant van het gesloten Siciliaans dus: e4, c5, Pc3. Mijn tegenstander kwam op lichte voorsprong in de opening, maar nog voordat de opening was voltooid, gaf mijn analysemonster Fritz aan, dat ik op een subtiel voorsprongetje stond. 1 moment van onachtzaamheid was genoeg om mijn dame buiten spel te zetten. Gelukkig voor mij maar voor korte duur. Dit had wel gevolgen voor het verloop van de partij. Mijn tegenstander kwam wederom op een lichte voorsprong en zo kon ik opnieuw de weg naar "winst" zien te vinden. Desondanks slaagde ik hierin en kwam voor de tweede keer op voorspong (1 pion punt). We zijn nu aanbeland bij de 35e zet. Wat het is geweest dat mij heeft doen besluiten niet te kiezen voor de logische voortzetting, maar voor een risicovolle zet, weet ik niet. Het heeft weinig zin hier excuses voor te verzinnen. Na deze zet kwam het weer gelijk. 3 zetten later presteerde ik onder de maat door een blunder die een paardvork toe liet. Ik heb nog wel wat zetten gespeeld, maar dat was tegen beter weten in. Bord 8: Toon verliest Bijzonder jammer van de nederlaag van afgelopen zaterdag. Zelf was ik na 5 zetten kennelijk nog niet wakker en gaf pardoes een paard aan mijn tegenstander cadeau. De rest laat zich wel raden. Stom,stommer, stomst. 33

34 WLC 3 SP 4 11/12 Terugblik op seizoen 2011/2012. Dit jaar voor het eerst in zeer lange tijd komen we uit in een hogere klasse. Op voorhand wisten we dat het moeilijk zou zijn om ons te handhaven, want van onze tegenstanders in 2D had alleen Kemppion 2 een lagere gemiddelde rating als wij. Eindhoven 4 was vlgs rating ongeveer even sterk. De overige 5 teams hadden een gemiddelde rating van >1650. Voorop zou zoals altijd serieuze gezelligheid staan. We willen elke wedstrijd winnen, maar niet met het mes op tafel. In vogelvlucht de karakteristieken: Ronde 1: Uit tegen Combinatie 2 (In principe top 4) konden we een voorproefje krijgen van wat ons te wachten kon staan. En ja, over de hele linie waren we niet tegen ze opgewassen. Maar echt weggespeeld zijn we niet. Daarbij kwam nog dat we slechts met 7 spelers aan de start stonden. 5,5-2,5 Ronde 2: Uit tegen Vianen/DVP2 (Ook top 3/4) konden we het nog een keer proberen en het resultaat was identiek ondanks de bijdrage van 2 gastspelers die 1,5 puntenaan het totaal bijdroegen. De vaste teamspelers hadden een off-day. 5-3 Ronde 3: Thuis tegen Deurne 1 (Absoluut topteam). Op voorhand zou een verlies niet als een verrassing komen. Dus des te groter de verrassing dat wij wonnen. Zij hadden hun dag niet, maar zege gaf goed gevoel. 4,5-3,5 Ronde 4: Uit tegen HSC 3 (Topteam) lijkt een kansloze nederlaag geweest te zijn, maar bij nadere beschouwing zijn we niet weggespeeld. Het heeft er lang om gespannen, maar op het laatst blijkt gebrek aan routine/ hardheid (benutten kansen) de reden van de toch dramatische uitslag te zijn. Slechts 3 remises op 1, 7 en 8. 6,5-1,5 Ronde 5: Thuis tegen Triplepion (Weer Topteam) werd gekenmerkt door een klein incident. Bij het vooruit spelen van 2 partijen trad er onenigheid op over de juiste stand van de stukken (dus over het verloop van de partij) tussen Bas en zijn tegenstander. Aanvankelijk redelijk hoog oplopende emoties, maar na diplomatieke tussenkomst van Rein (speelde zelf ook vooruit) bleek weer dat op ons niveau de gezelligheid toch de boventoon voert: In der minne geschikt. Strijd op zaterdag was heftig. Triplepion is zeer fanatiek. Ze gaan er elke keer voor, hetgeen blijkt uit de lijst topscorers aan het einde van de competitie: 5 spelers bij de eerste 15 waarvan 4 bij de 1 e tien. Lang was niet zeker wie er zou winnen, maar uiteindelijk werden de laatste 3 spelende partijen door hun uitgemolken tot winst. Wedstrijd verloren op brd 1-4 met 3x verlies

35 Ronde 6: Uit tegen directe tegenstander nl Kemppion 2. Moest van gewonnen worden en dat hebben we gedaan met een ruime overwinning. Blijven mooi op koers. 2,5-5,5 Ronde 7: Thuis tegen de laatste concurrent. Om zeker te zijn van klassenbehoud moesten we winnen. Want er zouden 2 teams degraderen werd bekend gemaakt en bij winst op Eindhobven 4 zouden we hen en Kemppion 2 onder ons houden..dus deze laatste wedstrijd ging het erom. Het werd een moeizame strijd, waarbij we eigenlijk over de hele linie beter waren. Helaas raakte André even van slag bij de tijdcontrole. Doordat de klok negatief ging tellen dacht hij adt hij al door zijn vlag gegaan was, en deed in de haast daarna rare zetten. Einduitslag remise, waarmee uiteindelijk 5 wedstrijdpunten behaald waren. Het idee was toen dat we gedegradeerd waren 4-4 Einduitslag: 7 e Plaats met 5 wedstrijdpunten. Valt mij persoonlijk absoluut niet tegen. We zijn in de meeste partijen niet weggespeeld. Wel ontbreekt het ons aan ervaring, maar hopelijk hebben we die nu voor een gedeelte opgedaan. In die wetenschap zijn we met 6 teamleden volgens een nu al ruim 10 jarige traditie met het team gaan chinezen. Dit doen we om een kampioenschap te vieren, maar ook om ons te feliciteren met plaats 2 of lager. Zeker als we zoals nu terug kunnen kijken op een goed schaakseizoen. Ruim een maand later hoorde ik op de club dat we vooralsnog niet gedegradeerd waren. Er zouden 6 teams promoveren en er waren 8 degradatiekandidaten. Wij waren de beste nr 7, dus niet gedegradeerd. Individueel gekeken heeft het 3 e gebruik gemaakt van in totaal 14 spelers. Dit is een vrij groot aantal, maar geeft aan dat we met het aantal reservespelers goed zitten. Totaal 5 invallers en 1x niet opgekomen. Resultaat 3,5 pnt uit 8 partijen. Verder hebben Bas, Rein, René, en Aurel naar mijn mening goed gepresteerd nl 50% of hoger. Als er gekeken wordt naar TPR dan hebben Aurel (TPR 1748) en Bas(TPR 1700) het beste gescoord. Bert heeft naar verwachting gespeeld op het vnl 1 e bord. Arno, Wim, Dick en Henk hebben niet helemaal aan de verwachtingen voldaan met scores van 25% -33 %. Hoewel hun tegenstanders (Van de 1 e 3 genoemden) over het algemeen een hogere rating hadden dan zijzelf. Persoonlijke scores: Bert 2/6 (1 e,2 e brd); Arno 1/4 (2 e,3 e brd); Wim 2/6 (3 e,4 e brd; Bas (3 e,4 e brd); Rein 3,5/7 (5 e,6 e brd); Henk 1/3 (5 e,6 e brd); René 3/5 (6 e,7 e brd); Dick 1,5/6 (7e,8e brd); Aurel 2,5/3 (7e,8e brd) Komend seizoen dus weer in de 2 e klasse en dan hoop ik dat door de toegenomen ervaring (= speel-sterkte?) we de strijd vaker in ons voordeel kunnen doen omslaan. Arno de Man 35

36 NBSB beker (KAMPIOEN) SP 4 11/12 WLC (1965) - Baronie (1957) (beker) Jeroen Medema (2069) - Rogier Horchner (1977) Frank Albers (1965) - Carlos Hemmers (1977) Albert de Wit (1949) - Michiel Antonissen (1943) Jarich Haitjema (1876) - Willem vd Linden (1932) 0-1 Drie dagen na de externe wedstrijd uit tegen de Baronie waar wij een mooie overwinning wisten te boeken, vond de halve finale van de NBSB-beker plaats in Eindhoven. Uiteraard waren de Bredanaren uit op revanche en gesterkt door de overwinning op t Zwarte Schaep hadden zij een prima bekerseizoen tot nu toe. Desalniettemin waren onze resultaten tot nu toe ook niet te versmaden en het beloofde dus een spannende wedstrijd te worden met vrijwel gelijke gemiddelde ratings. Als eerste was Jarich klaar. Hij meldde: In de siciliaanse drakenvariant speelde mijn tegenstander een dubieuze zet. Op zoek naar de weerlegging speelde ik een nog veel dubieuzere zet, waarna mijn tegenstander met een combinatie een kleine kwaliteit kon winnen. In de geruïneerde stelling die overbleef kon ik eigenlijk alleen maar verdedigen. Daar had ik weinig zin in, en na een misplaatste poging tot aanval en nog een enorme blunder werd ik gewoon zelf mat gezet. Tja, dat zal in de finale toch echt beter moeten. Een 0-1 achterstand dus, die gelukkig gelijk getrokken werd door Jeroen. Zijn verhaal: Wit wist niet wat aan te vangen tegen mijn opening, en stond na 13 zetten al duidelijk minder, en had bijna een uur tijd gebruikt, tegen mijn kwartier. Al met al een goed vooruitzicht, en dat uitte zich in de volgende stelling: Hier is wit aan zet, en hij speelde de erg slechte zet 22. Pc2. Beter was 22.Pdf1 en na 22...,Tfd8 sta ik erg prettig, maar is het nog wel een kluif om te winnen. Hier speelde ik , Tfd8 omdat ik dan na 23. Pf1, Txd1 24. Txd1, Txd1 25. Dxd1, Pxe4 een pion won in nog steeds duidelijk betere stelling; dus niet mis. Maar ik had veel beter, en computers zijn daar wel sterk in, , Ph5! kunnen spelen; deze zet was wel eerder in mij opgekomen, maar wit blijkt hier meteen verloren te staan; de aanval is veel te sterk. Na bijvoorbeeld 23.De2 volgt al 23...,Pf4 24.Df1 (De1,Dg5 jakkie),pxh3+ 25.gxh3,Txd2 26.Txd2,Dg5+ en de toren op d2 valt; ook 23.Pe3 werkt niet na 23...,Tf6 24.De2,Pf4 25.De1 (Df1,Lxe3 26.fxe3,Pxh3+ met damewinst), Lxh3 26.gxh3,Pxh3+ 27.Kg2,Pxf2. Gelukkig was mijn voorzetting ook niet verkeerd, en na 26. Pfe3, Dh4 27. Df3 daar hoopte ik op, want hij wil natuurlijk geen dames ruilen na , Df4 en speelde dus 28. De2. Na 36

37 37 SP 4 11/ , h5 29. c4, Le6 gaf hij, met nog twee minuten op de klok (en ik 22), meteen op. Hij heeft echt geen fatsoenlijke zet meer. En met deze 1-1 tussenstand betekende dat dat Albert en ik gezamelijk 1 punt moesten halen om de finale veilig te stellen. Zelf kwam ik in gigantische tijdnood en kon dus niet volgen wat er op het andere bord gebeurde. Albert vertelde het volgende over zijn partij: Na 8 zetten had ik met zwart een gelijke stelling bereikt. Omdat De Baronie met 1-0 voor stond wikkelde mijn tegenstander af naar een totaal gelijk staand eindspel. Doordat Jeroen won stond het inmiddels 1-1 en bood ik remise aan. Mijn tegenstander speelde toen dus door voor de winst. In tijdnood maakte ik ongehoorde blunders. Ik liep met mijn koning naar f5 waar hij bijna mat werd gezet, alleen te voorkomen door een stuk te offeren, vervolgens gaf ik nog een stuk weg en gaf het op. Ondertussen was ik door mijn vlag gegaan in onderstaande stelling. Het was niet duidelijk hoeveel zetten er gedaan waren en of ik de 40 gehaald had, maar uit de reconstructie bleek gelukkig dat er minimaal 42 zetten gedaan waren en dat de partij dus voortgezet kon worden met elk nog 15 minuten en de noodzaak om te winnen voor mij. Op zich heb ik natuurlijk een voordeeltje vanwege mijn gedekte vrijpion op e5 en de zwarte dubbelpionnen, maar door de goede blokkadepositie van de zwarte koning is de stelling nog binnen de remisemarge. Het begin van het witte plan is duidelijk, koning naar d3 en c3-c4 spelen, dus: Ld2 43. Kf3 Lc1 44. Ke2 Lf4 45. Kd3 Lg5 46. c4 Lc1 47. Kc2 Lg5 48. Kd3 Le7 hmm zwart slaat (terecht) niet op c4 en ik heb in onderstaande stelling de keuze tussen 49. c5 en 49. cxb5 met nog zo n 10 minuten voor de rest van de partij. Wat is wijsheid? Ik was bang dat na 49. cxb5 axb5 zwart veld b4 zou blijven controleren en ik dus niet met mijn koning zou kunnen infiltreren. Dit lijkt inderdaad niet meer dan remise op te leveren, hier wat varianten voor de liefhebber: 50. Kc3 Kd7 51. Lb6 Kc6! (51... Ke6? 52. Lc7! [52. La7? hxg4 53. hxg4 b Kd3 Ld8 55. Lc5 Le7 56. Lxe7 Kxe7 57. Ke3 g5=] Kd7 53. Ld6 Lh4 54. Kb4 Kc6 55. Ka5 Ld Ka6 Lb6 57. e6 Lxd4 58. e7 Kd7 59. Kxb5 Le3 60. Lc5 Lf4 61. e8d+ Kxe8 62. Kc6 +-) 52. Lc5 Lh4 (52... Lxc5? 53. dxc5 Kxc5 54. b4+ Kc6 55. Kd4 +-) 53. Lf8 hxg4 54. hxg4 Kd7 55. Kb4 (55. Lxg7 Le7 56. Lf6 b Kd3 Lxf6 58. exf6 g5=) Kc6 56. e6 Le Ka3 Lc3 58. Lc5 Kc7 59. Ka2 Le1 60. Kb2 Lf2 61. Kc3 Le Kd3 Lg3 63. Le7 Kc6= Zodra de witte loper veld d6

38 loslaat (bijv. om g7 op te halen) haalt zwart pion e6 op en de zwarte loper zorgt ervoor dat de witte koning de velden b4 en f4 niet over kan steken. Onder het motto wat kan er mis zijn met twee gedekte vrijpionnen volgde in de partij 49. c5 Kd7 50. Ld2 Kc6? (50... Ld8!=) 51. g5 Kd7 52. h4 Ik had inmiddels het plan opgevat om te gaan spelen tegen zetdwang voor de zwarte loper. Middels het vastleggen van deze pionnen heeft deze loper nu enkel nog velden op de zevende en achtste rij. Helaas zijn dat er bij correct spel nog steeds genoeg. Er volgde echter 53. Ke6? (53... Ld8! maakt remise bijv. 59. Ke3 a5 60. Kd3 b4=) 53. La5+- Kd7 54. Kc3 Kc6 55. e6 Lxg5?! Deze zet versnelt het einde, het lijkt een leuke truc voor zwart maar ik had gelukkig vantevoren al gezien dat dit niet werkte. Zwart verliest echter ook na het normale Kb7 56. Kb4 Kc6 57. Lb6 Kb7 58. Ka5 Kc6 (58... Lf8 59. Ld8+-) 59. Kxa6+- maar dit moet wit in de beperkte tijd nog maar zien te winnen. 56. hxg5 h4 57. e7 Kd7 58. e8d+ Kxe8 59. Lc7 Kd7 60. Lh2 Kc6 en hier had ik nog twee minuten voor het restant, maar gelukkig was dat in deze stelling ruim voldoende. Zwart moest het zich met deze tijd uiteraard nog laten bewijzen. 61. Kb4 Kd7 62. Ka5 Ke6 63. c6 Ke7 64. Kxa6 Kd8 65. Kb7 Ke7 66. c7 b4 67. c8d h3 68. Dc7+ Ke6 69. Dd6+ Kf5 70. Df4+ Ke6 71. De5+ Kd7 72. Dd6+ Ke8 73. De6+ Kf8 74. Ld6# 1-0 Een zeker in mijn beleving thrillerachtige ontknoping maar wel voor het tweede achtereenvolgende seizoen naar de finale van de NBSB-beker! Frank Albers. Naar de finale! 38

39 Checkmate (1928) - WLC (1965) 1½ -2½ 1. Marco van der Linden (2080) - Jeroen Medema (2069) ½ - ½ 2. Raymond Briels (1832) - Albert de Wit (1949) Eric Schouten (1933) - Frank Albers (1965) Raimund van Alphen (1867) - Jarich Haitjema (1876) 1-0 Net als vorig jaar mochten wij een uitwedstrijd spelen voor de bekerfinale. Even leek het alsof we er zelfs een thuiswedstrijd van mochten maken aangezien Checkmate geen interne competitie heeft en dus ook geen speellocatie. Uiteindelijk vonden zij deze gelegenheid toch wel zo speciaal dat ze besloten een locatie te huren en dus werd de wedstrijd toch in Weert gespeeld. (Weert? In Limburg? Tja het is toch echt de NBSB-beker waar we om spelen...). Er werd nog wat over en weer g ed om een geschikte datum te vinden waarop beide teams compleet aan konden treden, maar uiteindelijk werd er toch een datum gevonden op donderdag 10 mei. Waar we vorig jaar de finale verloren als enorme underdog tegen t Zwarte Schaep lagen de verhoudingen dit jaar dichter bij elkaar en waren wij op papier zelfs licht favoriet. Na een uur of twee spelen was ik vrij optimistisch. Jeroen speelde zijn bekende speltype op bord een en stond gelijkwaardig. Albert stond beter op bord twee, maar ik maakte me wel enige zorgen over de stand van zaken op de klok. Zelf stond ik bijzonder prettig en schatte mijn stelling in van goed tot gewonnen en Jarich stond ook gelijk. Nog zonniger werd mijn prognose toen Albert pardoes gewonnen bleek te hebben. Hij meldde: Na een wat gekunstelde opening nam ik de e-lijn in bezit met mijn toren. Ik speelde mijn paard naar f5 met de bedoeling die op e3 te planten. Mijn tegenstander wilde aanvallen middels h4-h5. Ik offerde mijn toren tegen zijn loper op e2. Mijn tegenstander gaf het toen op, want na Dxe2 zou er Pg3+ en Pxe2 zijn gevolgd met damewinst. Een prima opsteker, zo n snelle overwinning aan een van de topborden. Dit betekende dat als Jeroen of ik zou winnen de bekerwinst een feit zou zijn. Helaas werd de stand gelijkgetrokken toen Jarich ineens verloor. Daarover schreef hij: Hoewel ik natuurlijk erg blij was met onze bekeroverwinning, was het voor mijzelf geen fraaie wedstrijd. Mijn tegenstander opende slap en eigenlijk was ik de hele partij lang bezig om het niet in remise te laten verzanden. In een eindspel waarin ik inmiddels slechter stond bood mijn tegenstander remise aan, maar speculerend op zijn tijdnood speelde ik nog even door. Dat had ik beter niet kunnen doen, want een zet later maakte ik een enorme blunder die mij de kwaliteit en de partij kostte. 39

40 40 SP 4 11/12 Een kleine tegenvaller, maar gezien de nog spelende borden zag het er nog steeds goed uit. Leuke bijkomstigheid was dat ik het beslissende punt mocht scoren. Dat ging zo: Frank Albers (1965) Eric Schouten (1933) 1. e4 c5 2. Pf3 d6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 Pf6 5. Pc3 a6 6. Lg5 e6 7. f4 Le7 8. Df3 Da5 9. O-O-O Ld7 10. e5 dxe5 11. fxe5 Pc6 13. exf6 gxf6 14. Lf4 Le6 15. Pd5 Lxd5 Ik had in 2007 al eens met wit tegen Eric gespeeld en vandaar dat ik wist dat deze variant wel eens op het bord zou kunnen komen. Daardoor had ik deze opening voorbereid en gezien wat hier de boekzet is, en dat is er een waar ik zelf niet zomaar op zou komen Pf5 exf5 Het idee is dat nu de lijn van de dame naar mijn loper onderbroken is, waardoor ik zwarts pionnenstructuur kan verminken. 12 exf6 was uiteraard slecht wegens Dxg5+. Een alternatief is Pe5 16. Db3 b5 17. Lc4 bxc4 {17... Pxc4 18. Pc7+ Kf8 19. Lh6+ Kg8 20. Dg3#} 18. Db7 O-O 19. Dxe7 Lxd5 20. Dxf6 Pd7 21. Dxf5 Dxa2 22. Txd5 Da Kd2 Dxh1 24. Dg5+ Kh8 25. Txd7 met een complexe stelling 16. Dxd5 Dxd5 17. Txd5 Td8 Beter was 17.. Pb4 waarna ik 18. Td1 van plan was. Fritz geeft echter aan dat zowel 18. Ta5 als 18. Tf5 sterker zijn. Nu kan ik toewerken naar een eindspel en met mijn loperpaar en meerderheid op de damevleugel doe ik dat natuurlijk graag. Zwart heeft momenteel wel een pion meer, maar qua structuur staat hij er eigenlijk eentje achter want de triplepion op de f-lijn telt mijns inziens maar voor iets meer dan één. 18. Txd8+ Lxd8?! Beter leek me Pxd8 om het paard naar e6 te brengen. 19. Ld3 Pe5 20. Lxf5 Lc7 21. g3 O-O 22. Td1 Dit is een stelling waarin ik terugdacht aan wat Gerard Welling zei in een van zijn lessen: ga gewoon heerlijk van je stelling genieten. En dat lukte hier wel. Materieel staat het inmiddels gelijk, maar ik heb een prachtig loperpaar en nog steeds drie tegen twee op de damevleugel. Daarnaast zag ik niet echt wat zwarts plan zou kunnen zijn

41 terwijl ik zelf meerdere ideeën had. Natuurlijk de pionnen opspelen op de damevleugel maar een ander mogelijk idee is om op het juiste moment de toren via d4 naar h4 te brengen waarna h7 valt. Onder omstandigheden kan ik ook op e5 slaan om op de 7 e rij te komen, alhoewel dat nu nog niets oplevert. Ondertussen was ik benieuwd wat zwart zou proberen Td8? Een blunder, dit verliest een pion waarna de meerderheid op de damevleugel beslissend is. 23. Txd8+ Lxd8 24. Lc8 Mijn tegenstander zei naderhand deze zet gemist te hebben. De rest is een kwestie van techniek, maar uiteraard kon mijn tegenstander gezien de tussenstand niet anders dan doorspelen. Pf3 25. Lxb7 Pxh2 26. Lxa6 Pg4 27. Ld6 f5 28. Ld3 h5 29. Lxf5 Pe3 30. Le4 Lf6 31. Lf4 Pc4 32. b3 Pe5 33. a4 Pg6 34. Lxg6 fxg6 35. a5 g5 36. Lb8 h4 37. gxh4 gxh4 38. Kd1 h3 39. Ke2 Ld4 40. Kf3 Lg1 41. a6 Kf7 42. a7 h2 43. Kg2 1-0 en hiermee was de bekerwinst een feit! Ondertussen was Jeroen nog bezig op bord een. Na een gelijk opgaande opening leek Jeroen toch wat minder komen te staan maar de stelling was nog behoorlijk complex. Jeroen verdedigde zich nauwkeurig en leek het initiatief weer over te nemen. Maar ook zijn tegenstander bleef toen koel verdedigen en toen bleek dat de wedstrijd gestreden was werd in ondertussen gelijke stelling remise overeengekomen. Een prachtig slot van dit bekerseizoen, en gefeliciteerd aan de spelers van het bekerteam, waarin naast de vier spelers uit deze wedstrijd ook Peter Koymans met twee uit twee een belangrijke bijdrage heeft geleverd. Frank Albers. 41