Keepers Training. Deel 2. De algemene training (pupillen) 1-18

Transcriptie

1 Keepers Training Deel 2. De algemene training (pupillen) 1-18

2 Inhoudsopgave: 2. De algemene training voor pupillen a) Het voetbaldoel. b) De zelfbescherming. c) Het positiespel. d) Uitkomen. e) De reactiesnelheid f) Het verkeerde been. g) De uittrap. h) Het uitgooien. i) De hoekschop. j) De vrije trap. k) Coachen. De algemene training (pupillen) 2-18

3 2a. Het voetbaldoel. Springen Duiken Stompen Springen Plukken Springen Plukken Springen Plukken Springen Duiken Stompen Springen Duiken Springen Duiken Duiken Oprapen Oprapen Oprapen Duiken Het doel is verdeeld in 15 vakken. In elk vak staat vermeld wat de keeper moet doen, indien hij in het midden van de goal staat. Bv. Het vak STAPPEN SPRINGEN DUIKEN STOMPEN (linker- of rechter driehoek) Eerst maakt de keeper een stap naar bv LINKS, hij zet aan om te SPRINGEN, gevolgt door het DUIKEN en vervolgens STOMPT hij de bal uit de driehoek. De algemene training (pupillen) 3-18

4 2b. De zelfbescherming. Wanneer een keeper het doel verdedigd, moet hij zich beschermen tegen gevaarlijke (pijnlijke) situaties. Deze situatie zijn: Bij het uitkomen bv. Hoekschop of voorzet, springt de keeper in de richting van de bal, waarbij hij deze probeert te vangen of weg te stompen. Wanneer hij zich niet zo beschermen d.m.v knie heffen, zou hij zich kunnen pijn doen in de borst- of maagstreek. Wanneer hij naar een bal duikt, dient hij zijn buik, hoofd en andere kwetsbare delen te beschermen tegen trappen in de richting van deze lichaamsdelen. Deze bescherming bestaat uit m.b.v de knieën de buikstreek te beschermen, zijn hoofd ligt achter zijn armen, waarmee hij de bal klemt. Hij maakt zich zo klein mogelijk. De algemene training (pupillen) 4-18

5 2c. Het positiespel. Een goede opstelling en het hierdoor verkleinen van de schiethoek van de tegenstander is voor een keeper heel belangrijk. Hoe beter hij zijn juiste hoek kiest en hoe meer hij de schiethoek van de tegenstander kan verkleinen, hoe meer kans hij heeft om de bal te onderscheppen. Aan de andere kant moet hij bij het uitkomen steeds bedacht zijn op een lob. Het keizen van de juiste hoek, d.w.z het midden tussen de aanvallen met de bal en de twee doelpalen, is een vaardigheid die alleen door veel oefenen aangeleerd kan worden. Het is voor de keeper immers ondoenlijk telkens in gedachte een driehoek te vormen om te zien waar hij zich moet opstellen. Hiervoor hebben we als trainer een zeer eenvoudig middel ter beschikking. We maken de denkbeeldige lijnen zichtbaar d.m.v een rood touw van ca. 40 meter. De uiteinden van het touw bevestige we aan de doelpalen. Door het midden van het touw om zijn middel te spannen, vormt de trainer de scherpe hoek em kan daarbij naar hartelust van links naar reachts en omgekeerd bewegen, terwijl de hij de ballen naar de keeper schiet. De keeper kan - dankzij het touw makkelijk zijn juiste positie kiezen. Regelmatig gebruik ontwikkelt een automatisme bij de keeper. De algemene training (pupillen) 5-18

6 Oefening 1. 5 spelers stellen zich op over de hele breedte van het terrein, voorzien van de nodige ballen. De eerste twee reeksen schoten worden van links naar rechts afgewerkt. De keeper stelt zich op en verdedigt zijn doel. Vervolgens vrij trappen. De trainer noemt een naam van de speler welke gaat schieten. Dit wordt al moeilijker voor de keeper, omdat hij nu sneller moet reageren. Hij weet niet wie als volgt aan de beurt is. Daarna laten we de keeper de schiethoek verkleinen (uitkomen). Voer het tempo op van de schoten. De algemene training (pupillen) 6-18

7 Oefening 2. Deze oefening is afgeleid uit een spelfase (hoekschop), waarbij de bal onverwachts van verschillende zijden kan komen. Oefening 3. Ook bij een normale frontale aanval van de tegenpartij is het belangrijk dat de doelman zijn hoeken kan berekenen om met de meeste kans van slagen de bal kan onderscheppen. De algemene training (pupillen) 7-18

8 2d. Het uitkomen. De keeper moet zijn verdediging zo organiseren dat hij niet in rechtstreekse confrontatie komt met een tegenstander. Tevens moet hij de hoek weten, waaruit het gevaar kan komen en daarbij moet hij kunnen bepalen wanneer hij uitkomt. Bij een goede opstelling hoort eveneens het verantwoord uitkomen. Door tijdig uit te komen kan de keeper vele aanvallen van de tegenstander onderbreken voor ze gevaarlijk worden. Wanneer nu uitkomen? Hier geldt: Als je zeker bent dat je de bal kan onderscheppen, dan gaan je. Eenmaal dit besluit genomen, zelfverzekerd doorgaan, want de minste twijfel, valt meestal in het nadeel van de keeper uit. Oefening 1. Een voorbereidende oefening om het uitkomen te oefenen. De trainer loopt met de bal in de handen naar de keeper. Deze komt hem tegemoet. Nu wordt de bal geworpen. Aanvankelijk links, rechts, hoog, enz. Vervolgens vrij en moeilijker. De doelman gaat steeds naar de bal. Oefening 2. Trainer en keeper lopen naast elkaar. De trainer werps de bal schuin omhoog. De doelman spurt, gevolgt door de trainer en plukt de bal, terwijl de trainer probeert te koppen. Een ander onderdeel bij het uitkomen is het tegemoet komen van een tegenstander met de bal aan de voet. Anders dan bij het uitkomen, moet de keeper hier niet alleen rekening houden met de bal, maar tevens met de man die deze bal nog steeds onder controle heeft. Ondervinding en zelfvertrouwen spelen hier een grote rol. We bereiden dit onderdeel als volgt voor: De algemene training (pupillen) 8-18

9 Oefening 3. De doelman stelt zich op de doellijn op. De passes worden in het doelgebied gegeven, waarna een speler inspurt. De doelman komt uit en onderschept de voorzet. Langzamerhand de voorzetten moeilijker en scherper geven en tevens de richting veranderen, niet alleen recht voor het doel. Als laatste worden de passes zo gegeven dat de doelman de verantwoording moet nemen, om uit te komen of niet. Komt hij niet uit, dan zal hij door het verkleinen van de hoek, proberen de aanvaller het scoren te beletten. Daarom de passes afwisselen. De algemene training (pupillen) 9-18

10 Oefening 4. Dribbelen met de bal en het uitkomen van de keeper om de schiethoek te verkleinen. De aanvaller moet proberen de keeper te passeren. Oefening 5. Zelfde oefening, maar nu tracht de aanvaller een lob te plaatsen. Oefening 6. Het initiatief ligt bij de doelman: hij probeert de aanvaller naar de zijkant te dringen of voert een schijnbeweging uit, waarmee hij een voorspelbare reactie van de tegenstander uitlokt. Oefening 7. Op snelheid. De keeper tracht door een eenvoudige beweging de aanvaller uit balans te brengen (doet alsof hij een zijde vrijgeeft door schijnbaar naar de andere hoek te gaan). De algemene training (pupillen) 10-18

11 2 e. De reactie. Om de reactie van een keeper doen we de volgende oefeningen: Oefening 1. Leg de nodige ballen op 5 meter afstand van de keeper. Trap de ballen achter elkaar links en reachts afwisselend naast de keeper. De keeper moet de ballen stoppen, vervolgens opstaan en de volgende bal stoppen. Voer het tempo op. Oefening 2. De keeper gaat met de rug naar de trainer op de doellijn staan. Wanneer de trainer een teken geeft, gooit hij de bal naar de keeper. De keeper draait zich snel om en stopt de bal. Maak de oefeningmoeilijker door oefening 1 en 2 te combineren. Oefening 3. Deze oefening is wat veelzijdiger aangezien hier twee opdrachten in een zo kort mogelijke tijd en technisch verantwoord uitgevoerd dienen te worden. De trainer stelt zich met 5 ballen op de zestienmeterlijn. Verder legt hij 2 ballen op de 5 meter lijn ter hoogte van de doelpalen. 1 Pion wordt tussen deze ballen gelegd. Op signaal spurt de keeper naar de aangeduide bal (5mtr) links of rechts en neemt deze al duikend in bezit. Laat de bal ter plaatse en spurt rond de pion zo snel mogelijk naar de trainer, die dan een al werpt, die de keeper in sprong opvangt. Terug naar het doel en herhalen. De algemene training (pupillen) 11-18

12 Oefening 4. De laatste oefening van de raectie test van de keeper vangt aan en eindigt op de doellijn. De trainer heeft enkele ballen nodig en beide deelnemers trainer en keeper - moeten kijken en spelen. De volledige uitvoering van de oefening omvat in fiete een kleine omloop voor de keeper, samengesteld uit enige spelonderdelen. De keeper stelt zich op de doellijn op, terwijl de trainer zich op ongeveer 20 meter klaarmaakt met de ballen te spelen. De eerste bal trapt hij naar de elfmeterstip. De keeper spurt en werpt zich op de bal (1). Bal opzij gooien en naar de trainer spurten (2), die een boogballetje werpt en meteen daarop de derde bal naar het doel trapt (3) en wel zo dat de keeper in een felle spurt deze nog net van de doellijn kan onderscheppen door te duiken. De algemene training (pupillen) 12-18

13 2f. Het verkeerde been. Heel vaak vallen doelpunten, omdat de keeper op het verkeerde been staat. Wanneer komt het nou voor dat je op het verkeerde been staat? Meestal wil de keeper bv naar de linkerhoek lopen, terwijl de bal die op het doel geschoten wordt tussentijds van richting verandert, omdat hij aangeraakt wordt door een tegenstander of een medespeler. Hoe kunnen we voorkomen dat de keeper op het verkeerde been staat? De keeper moet zorgen dat hij ten alle tijden met beide voeten op de grond staat. Oefening 1. De trainer en keeper staan 10 meter uit elkaar. De trainer maakt sprongetjes (met beide benen tegelijk) naar rechts, de keeper maakt sprongetjes (met beide benen tegelijk) naar links. Ze lopen dus allebei in dezelfde richting. Gooi de bal links en rechts van de keeper. De keeper moet de bal tegen proberen te houden. In het begin doen we dit rustig. Langzaam het tempo opvoeren. Oefening 2. De keeper staat bij de linker paal. Hij moet zich snel bewegen naar de rechter paal en weer terug naar de linker paal. De trainer schiet de bal (op het moment dat de keeper weer terug gaat naar de linker paal) in de andere hoek. De keeper maakt een sprong en komt met beide benen op de grond. Vervolgens houdt hij de bal tegen d.m.v duiken. 2g. De uittrap Bij het uittrappen bestaan twee vormen: a. Uittrappen van stilliggende ballen (de doeltrap). b. Uittrappen van de bal vanuit de handen (drop-kick) Voor uitleg hoe deze traptechniek wordt toegepast zie hoofdstuk 1 pagina 7. a. Uittrappen van stilliggende ballen (de doeltrap). Oefening 1. Leg 5 ballen op de linkerhoek van de zestienmeter. Laat de keeper de ballen plaatsen in het lege doel. Vervolgens worden 5 ballen op de rechterhoek van de zestienmeter gelegd. Ook nu schiet de keeper de ballen in het lege doel. De ballen worden vervolgens verder van het doel gelegd en wederom schiet de keeper de ballen in het lege doel. Oefening 2. De oefening is identiek t.o.v oefening 1, echter de trainer gaat tussen de keeper en het doel staan. De keeper moet de ballen over en langs de trainer in het doel plaatsen, zonder dat de tariner de ballen kan onderscheppen. Noteer de afstand waarbij de keeper de bal nauwkeurig in het doel plaatst. De algemene training (pupillen) 13-18

14 b. Uittrappen van de bal vanuit de handen (drop-kick). Oefening 1. Leg 5 ballen op de linkerhoek van de zestienmeter. Laat de keeper de ballen uit de handen schieten in het lege doel. Vervolgens worden 5 ballen op de rechterhoek van de zestienmeter gelegd. Ook nu schiet de keeper de ballen in het lege doel. De ballen worden vervolgens verder van het doel gelegd en wederom schiet de keeper de ballen in het lege doel. Oefening 2. Laat de keeper uitrappen vanuit de handen vanaf de doellijn. Kijk waar de ballen de grond raken (bv op 30 meter van het doel). Plaats hier 1 pion. De keeper moet nu vanaf de pion 5 ballen in het lege doel schieten. Zet de pion op meerdere posities (30 meter vanaf de doellijn). Oefening 3. De keeper probeert nu vanaf bv 30 meter de ballen in het doel te schieten, echter de bal mag tussentijds de grond niet raken. Oefening 4. Maak van oefening 3 een wedstrijdsvorm. Punten zijn als volgt: De bal gaat in een keer in het doel (zonder de grond te raken) 5 punten De bal raakt een of meer keren de grond en treft het doel 1 punt De bal gaat over het doel 1 punt De bal raakt de lat 10 punten De bal gaat naast of is te kort ingeschoten 0 punten Controleer bij de doeltrap en uittrap uit de handen dat de keeper de bal goed raakt. Geen effectballen. 2h. Het uitgooien. Bij het uitgooien onderscheiden we 3 vormen: a. Onderhands uitrollen. b. Onderhands gooien. c. Bovenhands werpen. Voor uitleg over het uitgooien zie hoofdstuk 1, pagina 8-9. a. Onderhands uitrollen. Oefening 1. Plaats 2 pionnen op een afstand van 2 meter uit elkaar. De keeper staat op een afstand van bv 10 meter van de twee pionnen en rolt de ballen onderhands in het kleine doel. Oefening 2. Identiek aan oefening 1, echter de afstand tot het doeltje wordt vergroot. Oefening 3. Identiek aan oefening 1, echter de afstand tussen beide pionnen wordt verkleind. Combineer oefening 2 en 3. De algemene training (pupillen) 14-18

15 b. Onderhands gooien. Oefening 4. Plaats 2 pionnen op een afstand van 2 meter uit elkaar. De keeper staat op een afstand van bv 10 meter van de twee pionnen. Tussen de keeper en het doeltje staat een heje. De keeper gooit de ballen onderhands over het hekje in het doel. Oefening 5. Identiek aan oefening 1, echter de afstand tot het doeltje wordt vergroot. Oefening 6. Identiek aan oefening 1, echter de afstand tussen beide pionnen wordt verkleind. Combineer oefening 5 en 6. c. Bovenhands werpen. Oefening 7. De keeper staat op 5 meter recht voor de goal. Hij probeert de ballen over de goal te gooien. Oefening 8. Identiek aan oefening 7, echter de afstand tot het doel wordt groter. Oefening 9. De keeper staat schuin voor de goal 5 meter (links of rechts in een denkbeeldige lijn naar de punt van de zestienmeter). Hij probeert de bal over de goal te gooien. Oefening 10. Identiek aan oefening 9, echter de afstand tot de goal wordt groter. Oefening 11. De keeper staat 5 meter van het doel. Hij probeert de bal tegen de paal te werpen. Oefening 12. Identiek aan oefening 11, echter de afstand wordt groter. Oefening 13. De keeper staat 5 meter van het doel. Hij probeert de bal tegen de lat te gooien. Oefening 14. Identiek aan oefening 13, echter de afstand tot het doel wordt groter. De algemene training (pupillen) 15-18

16 2i. De hoekschop. De doelman bepaalt waar zijn medespelers zich opstellen bij een hoekschop. De hoekschop kan indraaiend of wegdraaiend genomen worden. Hoe bepaal je wat het wordt? Dit is heel simpel. Wanneer de speler achter de doellijn staat en een aanloop neemt is hij indraaiend, of te wel de bal komt naar de keeper toe. Deze bal kan de keeper vangen of wegstompen. Wanneer de speler voor de doellijn staat en een aanloop neemt is hij wegdraaiend. Deze bal kan de keeper alleen maar wegstompen. Een man dekt de binnenkant van de voorste paal af. De kopsterke medespelers dekken de aanvallers af. Waar stelt de keeper zich op? Dit is 1 meter vanaf de verste paal, aangezien vooruit rennen makkelijker is dan achteruit lopen. Alle ballen binnen de vijfmeter zijn voor de keeper. In dit gebied mag hij door een tegenstander niet aangevallen worden. Wat doet hij buiten de vijfmeter? Wanneer gaat hij (bv. voorzet bij de eerste paal) en als hij niet gaat, wat doet hij in de daaropvolgende fase? Een heleboel zaken, die in een fractie overwogen moeten worden. Komt de keeper uit, dan rust ook de verantwoording op hem; hebben of niet bepalen dikwijls een doelpunt. De algemene training (pupillen) 16-18

17 2j. De vrije schop. Het initiatief bij de vrije schoppen berust bij de keeper. Het is aan hem om bij een vrije schop zijn ploegmaten zo als een muurtje op te stellen, zodat het scoringsgevaar zoveel mogelijk verminderd wordt. Zeer vaak zien we door een gebrek aan organisatie dat uit een dergelijke fase een doelpunt valt. De twee buitenste speler van het muurtje letten op de keeper. De keeper stelt de muur op. Er zijn diverse varianten om een muur op te stellen. Speler A, B, C, D, E en F staan in de muur. Voordeel: Met een strak schot wordt de keeper niet verrast. Nadeel: Wanneer de bal over de muur gelobt wordt, ziet de keeper de bal te laat aankomen. Speler A, B, C en D staan in de muur. Speler E en F stellen zich elders op. De keeper dekt de vrije hoek af. Voordeel: Wanneer de bal in de rechter hoek geplaatst wordt is het een koud kunstje voor de keeper om de bal te keren. Nadeel: Wanneer de bal via de zijde van speler A met effect op doel geschoten wordt, hangt hij dus meestal. Speler A, B staan in muurtje 1, speler E en F staan in muurtje 2. Het gat tussen de beide muurtjes bedraagt 1 meter. De keeper gaat in dit gat in het midden van het doel staan. Voordeel: De keeper heeft oogcontact met de bal en de speler, hij ziet wat de tegenspeler doet. Deze laatste variant wordt zelden of nooit toegepast, echter heeft wel de meeste kans van slagen. De algemene training (pupillen) 17-18

18 2k. Het coachen. De keeper dirigeert zijn verdedigingslinie, d.w.z hij geeft richtlijnen bij het opvangen van een aanval en bij de opbouw van de eigen aanval. Niet alleen wanneer het spel stil ligt, maar gedurende de gehele wedstrijd. Vanuit zijn positie heeft hij het meeste overzicht. Indien hij inderdaad heerst over zijn verdediging, geeft dat zekerheid aan zijn medespelers en tegelijkertijd ontmoedigd zijn uitstraling de tegenstander. Dit alles ligt voor een groot deel in de aard van de persoon, voor een groot deel kan dit aangeleerd worden. Hier ligt een belangrijke taak bij de jeugd- e/o keeperstrainer, die vanaf het prille begin de keepers het nodige zelfvertrouwen bijbrengt. Om keeper te worden moet je een beetje gek zijn. Er is psychische kracht nodig voor het uitvoeren van risicovolle bewegingen. En sterke zenuwen om het hoofd koel te houden, wanneer de verdediging onder druk komt te staan. Hoe dikwijls zien we niet dat een keeper na een inspannende actie voor het doel zijn medespelers tot kalmte maant. Een weldaad voor de ploeg! Een keeper die zelfvertrouwen uitstraalt, vaak ook teweeggebracht door een enkele sublieme actie aan het begin van een wedstridj, sterkt zichzelf en zijn ploegmaten. Het is o.a de taak van de trainer mentaal vat te krijgen op de keeper en hem zelfvertrouwen bij te brengen (zonder zelfoverschatting). De algemene training (pupillen) 18-18