De Raad voor de Kinderbescherming

Transcriptie

1 JAARBERICHT 28 Regio Amsterdam en Gooi & RaadsJaar In 28 heeft de regio Amsterdam en Gooi & zich net als in 27 ingezet voor effectiever en efficiënter werken. We beginnen nu te merken dat door betere afstemming in de keten zaken soepeler en sneller verlopen. Ook kunnen we door de betere samenwerking met onze partners slag vaardig inspelen op nieuwe ontwikkelingen zoals de Gedrags - Doorlooptijden In 28 heeft de regio opnieuw geïnvesteerd in de samenwerking met ketenpartners en andere organisaties die te maken hebben met jeugd. We willen onze expertise graag delen en samen kinderen sneller en beter helpen. Over onze verbeteringen in doorloop tijden in 28 kunnen we tevreden zijn. Ambities Dit betekent niet dat we achterover kunnen leunen. Onze ambities liggen hoog: we willen dat kinderen nooit hoe ven te wachten op doeltreffende hulp. Met het programma Beter Beschermd, dat in 28 in de INHOUDSOPGAVE Beschermingszaken Het is weer zover: papa en mama hebben ruzie Scheidings- en omgangszaken Ik wil niet bij mijn vader op bezoek Strafzaken Als ze mij niet boos maken word ik niet agressief Cliëntenbeleid beïnvloedende Maatregel. Een interne efficiëntie slag en de nieuwe werk wijze bij scheidings- en omgangs zaken helpen om de doorloop tijden bij de Raad te verkorten. De komende jaren gaan we nog verder met deze professio nali sering. Het doel hiervan is dat kinderen in de knel nooit hoeven te wachten op de hulp die ze nodig hebben. De Raad voor de Kinderbescherming Amsterdam en Gooi & in hele regio is inge voerd, willen we de afstemming en informatieoverdracht in de keten nog beter laten verlopen. Ook zijn we begonnen met het project Anders Werken waarmee we het interne werkproces efficiënter willen inrichten. Deze projecten moeten de doorlooptijden nog verder bekorten. Veranderingen Ook de inhoud van het werk blijft veranderen. Door de opkomst van mediators kan de Raad zijn bemiddelende taak bij scheiding en omgang afstoten. In plaats daarvan spreken we meer met de kinderen zelf, hun belang staat immers centraal. Op het gebied van strafzaken hebben we de eerste goede resultaten weten te behalen met de nieuwe Gedragsbeïnvloedende Maatregel, behandeling of begeleiding op maat. Tevreden cliënten Vanzelfsprekend staan bij de Raad de kinderen centraal. Maar ook hun ouders spelen voor de Raad een belangrijke rol. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te blijven van hun ervaringen. Sinds 27 heeft Justitie Regio Amsterdam en Gooi & de regio een eigen cliëntenraad met ouders of verzorgers van kinderen met wie de Raad bemoeienis heeft gehad. In het jaarlijkse cliënt tevreden heids onderzoek kreeg de regio dit jaar een 6,8. We streven ernaar om met de feedback van de cliëntenraad volgend jaar hoger te scoren. Vertrouwen Met al deze veranderingen en ambities is het belangrijk ook in onszelf te investeren. In expertise, maar ook in motivatie. Daarom is voor alle medewerkers van de regio aan het eind van het jaar een werkconferentie georganiseerd. Daar hebben we samen vastgesteld wat ieders kerntaken zijn en wanneer we het als Raad goed doen. Het was positief om daarbij te merken hoe betrokken we allemaal zijn. Het werk dat we doen zit in ons hart. De werk con ferentie is een goede basis voor een betere uitvoering van onze taken. We weten dat de komende jaren weer heel veel van ons zal worden gevraagd, maar zien de toekomst vol vertrouwen tegemoet. Mr. drs. Ben Leliefeld Regiodirecteur

2 BESCHERMINGS Kinderen in de knel vallen vaak op door bijzonder gedrag buitenshuis. Bij Rick en Michelle van Bree* is dat eigenlijk niet zo. Het gaat goed op school en ze hebben veel vriendjes. De therapeut van hun moeder maakt zich toch zorgen. Hij weet van haar stemmingswisselingen en depressies en meldt bij Bureau Jeugdzorg dat de kinderen daar waarschijnlijk onder lijden. De Raad voor de Kinderbescherming wordt ingeschakeld om te bekijken hoe het met de kinderen gaat. Het is weer zover: papa en mama hebben ruzie helpt dit, maar vaak duwen zijn ouders hem opzij. Hij heeft steeds meer moeite om het gezag van zijn ouders te accepteren en is brutaal en ongehoorzaam. Zijn ouders maken zich zorgen om zijn gedrag. Op school is Rick helemaal niet opstandig. Hij doet goed zijn best en heeft veel vriendjes, ook omdat hij heel goed kan voetballen. Zijn juf beaamt dat. Ze vindt hem hoogstens wat druk. Raadsonderzoeker Johan Willemse krijgt de informatie uit de melding. Ook hoort hij van een jeugdarts van de ggd dat Michelle vaak hoofdpijn heeft zonder duidelijke oorzaak. Hij gaat praten met Rick en Michelle, hun ouders en hun leerkrachten. Ruzies Monique, de moeder van Rick en Michelle is in behandeling voor psychische klachten. Ze kan weinig hebben en reageert vaak zonder duidelijke reden boos. Vaak zelfs met verbaal en fysiek geweld. Na afloop kan ze zich niets herinneren van haar buien. Haar agressie richt zich vooral op haar man John, die zelf ook erg opvliegend is. John is alcoholist, maar heeft het drinken nu onder controle. De grootste bron van spanningen tussen de ouders is het verschil in opvoedingsstijl. De geldproblemen die ze door hun werkloosheid hebben helpen ook niet. De kinderen zijn vaak aanwezig bij hun conflicten. John en Monique weten Onvoldoende veiligheid Johan Willemse concludeert, na overleg met een gedragsdeskundige, dat de ouders door hun eigen problemen hun kinderen op dit moment niet voldoende steun en veiligheid kunnen bieden. Bij de ruzies worden de rollen zelfs omgedraaid: de kinderen proberen de ruzies van hun ouders te voorkomen. Hij beveelt een ondertoezichtstelling (ots) van één jaar beschermings aan. De ouders gaan hier mee akkoord. Het gezin krijgt dat die ruzies slecht zijn voor de kinderen, maar kunnen ze toch niet voorkomen. Hoofdpijn Als Monique en John beginnen te ruziën zeggen de kinderen tegen elkaar het is weer zo ver. Michelle van negen probeert haar ouders dan af te leiden. Als dat niet lukt rent ze naar haar kamer en sluit zich op. Als bij haar de spanningen te hoog oplopen uit ze zich door te schreeuwen. Volgens haar ouders kan ze erg moeilijk over haar gevoelens praten. Misschien is haar hoofdpijn hier het gevolg van. Gelukkig gaat het wel goed met haar op school. Haar meester vertelt dat ze het prima doet en populair is bij andere kinderen. Ze is wel stil en vertelt nooit iets over zichzelf. Brutaal Rick van zeven reageert heel anders op de ruzies: hij springt vaak tussenbeide. Soms een gezinsvoogd die de ouders begeleidt in hun relatie en bij de opvoeding van de kinderen. Vertrouwen Een jaar later spreekt Johan Willemse Rick en Michelle en hun ouders weer, omdat de gezinsvoogd voorstelt de ots niet te verlengen. Er blijkt veel te zijn veranderd in het gezin Van Bree. De ouders zijn de gezinsbehandeling met tegenzin begonnen, maar werden enthousiaster toen ze merkten dat het werkte. De gezinsvoogd vertelt dat vooral John de adviezen goed overneemt en Monique motiveert en feedback geeft. Monique en John hebben nog wel eens woordenwisselingen, maar nooit meer met schreeuwen en slaan. Verder hebben ze veel meer aandacht voor hun kinderen. Het is duidelijk dat de kinderen weer vertrouwen hebben in hun ouders. De hoofdpijn van Michelle is weg, en het brutale gedrag van Rick is veel minder geworden. Johan Willemse kan met een gerust hart instemmen met het voorstel van de gezinsvoogd om de ots niet te verlengen. 2 * Ter bescherming van de privacy van cliënten en raadsmedewerkers zijn namen en omstandigheden veranderd om herkenning te voorkomen.

3 ZAKEN JAARBERICHT 28 Beschermingsonderzoeken Een kinderbeschermingsmaatregel aanvragen moet heel zorgvuldig gebeuren. Verplichte hulpverlening is voor een gezin ingrijpend. Cijfers zaken De regio rondde in 28 14% meer beschermingsonderzoeken af dan in 27. In 27 steeg het aantal afgeronde beschermings- onder zoeken al met 4% ten opzichte van 26. Bij beschermingszaken onderzoekt de Raad of de ontwikkeling van een kind wordt bedreigd. Een melding hierover komt binnen bij Bureau Jeugdzorg, dat de situatie onderzoekt en ouders en kind hulp aanbiedt. Wanneer ouders noodzakelijke hulp niet kunnen of willen accepteren, meldt Bureau Jeugdzorg dat bij de Raad. De Raad onderzoekt dan of er verplichte hulpverlening moet komen. In dat geval vraagt de Raad de kinderrechter om een maatregel van kinderbescherming uit te spreken. De meest voorkomende maatregel is de ondertoezichtstelling (OTS). Die beperkt het gezag van de ouders zodat een gezinsvoogd de noodzakelijke hulp op gang kan brengen. In een acute noodsituatie vraagt de Raad de kinderrechter direct om een voorlopige OTS. Meestal wordt het kind daarna onmiddellijk uit huis geplaatst. Als ouders niet in staat zijn hun kinderen zelf op te voeden kan ontheffing van het gezag gevraagd worden en in de ernstigste gevallen van verwaarlozing, mishandeling of verlating van kinderen een ontzetting uit het gezag. In crisissituaties vraagt de Raad dan alvast bij de rechtbank een voorlopige voogdij aan. Meestal krijgt Bureau Jeugdzorg dan de voogdij. De Raad heeft ook een toetsende taak bij de beëindiging van ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen. Samenwerken in de keten Het programma Beter Beschermd wil de doorlooptijden voor de civiele jeugdzorg verkorten, de werkwijze van de ketenpartners op elkaar afstemmen en de onderlinge informatieoverdracht verbeteren. In 28 hebben alle districten in Amsterdam en het district Gooi en het programma Beter Beschermd ingevoerd. De belangrijkste en meest zichtbare opbrengst van Beter Beschermd is het casusoverleg met Bureau Jeugdzorg. Door regelmatig letterlijk bij elkaar te gaan zitten, voorkomen we dat we langs elkaar heen werken of geen inzage hebben in elkaars gegevens. Ook de Rechtbank van Amsterdam is betrokken bij het casusoverleg en stemt de planning van de zittingen af met de andere partijen. We merken nu al dat beschermings zaken soepeler lopen. Slimmer werken Om tijd te winnen in het interne werkproces begon de regio in 28 met het project Anders Werken. Hierbij analyseren we ons werkproces en brengen we knelpunten in kaart, zoals gebrek aan onder linge afstemming van agenda s. Daarna doen we voorstellen om het werkproces te verbeteren. We willen ons werk slimmer inrichten zodat we meer kunnen doen in dezelfde tijd. Dit alles moeten de doorlooptijd van beschermingsonderzoeken korter maken, waardoor we met evenveel mensen kinderen toch sneller kunnen helpen. We verwachten dat in 29 de eerste resultaten zichtbaar worden. 3

4 Thomas Dassen* is negen en heeft zijn vader voor het laatst gezien toen hijzelf nog een baby was. Zijn vader wil nu een omgangsregeling, maar zijn moeder is daar fel op tegen. De rechtbank vraagt de Raad om te bekijken of het voor Thomas goed is om zijn vader te ontmoeten. S C H E I D I N G S - E N O M G A N G S Ik wil niet bij mijn vader op bezoek 4 Raadsonderzoeker Mirjam de Vries gaat praten met de ouders van Thomas en met Thomas zelf, want die is oud genoeg om zelf te zeggen wat hij wil. Het gaat goed met Thomas, thuis en op school. Hij heeft het naar zijn zin bij zijn moeder Angelique, en praat over zijn computer en zijn vriendjes. Als Mirjam over zijn vader Richard begint schrikt Thomas: hij is bang dat hij weg moet bij zijn moeder en bij zijn vader moet gaan wonen. Mirjam legt uit dat zijn vader contact wil en dat zij nu komt vragen wat Thomas hiervan vindt. Thomas zegt dat hij geen contact wil. Hij kent zijn vader niet en is ook niet nieuwsgierig. Wat moet ik dan tegen hem zeggen. Ik ken hem helemaal niet. Hij vertelt dat hij het ook niet leuk vindt dat hij hem elke maand een brief moet sturen van zijn moeder. Blijf-van-mijn-lijfhuis Misschien is het maar goed dat Thomas zich zijn vader niet herinnert. Moeder Angelique vertelt dat Richard vaak dronken en agressief was. Toen Thomas werd geboren, verslechterde het gedrag van zijn vader. Hij werd zo gewelddadig tegen Angelique en de baby dat ze naar een blijf-van-mijn-lijfhuis vluchtten. Thomas is toen lang angstig en onrustig geweest. Soms komt dat weer terug. Angelique en Thomas hebben vader daarna nooit meer ontmoet. Angelique heeft Thomas alleen verteld dat ze zijn gescheiden omdat Richard niet lief voor haar was. Vader Richard heeft een keer eerder om een omgangsregeling gevraagd, maar heeft toen alleen bereikt dat moeder hem moet informeren en consulteren over Thomas. Angelique is nog steeds bang voor Richard en wil ook absoluut geen omgang van Thomas met zijn vader. Zelfs als die begeleid wordt zou ze geen moment rust hebben. Misschien later als Thomas ouder en weerbaarder is. Bemoeizucht Vader Richard heeft een ander verhaal. Het stuklopen van het huwelijk is niet zijn schuld, maar het gevolg van geldproblemen en de bemoeizucht van Angeliques vriendinnen. Hij heeft Angelique wel geslagen, maar dat was een incident. De baby heeft hij nooit met een vinger aangeraakt. Richard heeft al eerder om omgang met zijn zoon gevraagd, maar dat is toen afgewezen. Richard is daar erg gefrustreerd over. Hij kan de gedachte aan Thomas niet loslaten en zou graag een band met hem opbouwen. Hij vertelt dat hij bij zijn laatste celstraf vanwege mishandeling van zijn vriendin heeft gewerkt aan zijn alcoholverslaving en agressieprobleem. Als Mirjam hem vraagt hoe hij ondanks zijn gewelddadige verleden een veilige situatie kan creëren voor Thomas, heeft hij geen antwoord. Verzwegen Uit Richards dossier en informatie van de reclasseringsambtenaar blijkt dat Richard een paar keer is veroordeeld voor geweldsmisdrijven, en daarvoor ook gevangenisstraffen heeft gehad. Een aantal hiervan heeft hij tegenover Mirjam verzwegen. Als dit uitkomt zegt hij boos dat hij geen eerlijke kans krijgt omdat zijn verleden hem achtervolgt. Opgelucht & scheiding Mirjam de Vries concludeert dat vader Richard niet in staat is om op een goede manier omgang met zijn zoon te hebben. Er is geen garantie dat hij Thomas niet in gevaar zou kunnen brengen door gewelddadig gedrag of rijden onder invloed. De straffen die hij heeft gehad hebben hem niet tot inkeer gebracht, en hij voelt zich niet verantwoordelijk voor wat hij heeft misdaan. Moeder en Thomas zijn opgelucht over dit advies, maar vader ontploft. Hij zegt nooit meer contact met zijn zoon te willen hebben en stuurt inderdaad geen brieven meer naar Thomas. De rechter neemt het advies van de Raad over. * Ter bescherming van de privacy van cliënten en raadsmedewerkers zijn namen en omstandigheden veranderd om herkenning te voorkomen.

5 ZAKEN JAARBERICHT 28 Kind nog meer centraal Vanaf 1 oktober 28 past de regio een nieuwe werkwijze toe bij scheidings- en omgangszaken. Hierbij is het tijdrovende bemiddelen tussen ouders afgeschaft. In plaats daarvan besteden raadsonderzoekers nu meer tijd dan vroeger aan het spreken of observeren van kinderen om erachter te komen wat in hun belang is. Per saldo levert deze aanpak veel tijdswinst op. De Raad kan snel een helder advies geven over gezag of omgang. De nieuwe werkwijze zal daarom naar verwachting in 29 ook helpen bij het verkorten van de wachttijden Scheidings- en Omgangsonderzoeken Cijfers Het aantal afgeronde scheidings- en omgangsonderzoeken bleef in 28 ongeveer hetzelfde als in 27. In 27 was nog een daling van 2% te zien. omgang In scheidings- en omgangszaken kan de rechter de Raad voor de Kinderbescherming om onderzoek en advies vragen. Dit is pas aan de orde als ouders niet zelf of met de hulp van een mediator of hulpverlening goede afspraken kunnen maken over het ouderlijk gezag, de verblijfplaats van de kinderen en omgang met hen. De Raad komt dus pas in beeld als alle andere middelen gefaald hebben en de rechter een regeling moet vaststellen. De rechter kan dan de Raad laten onderzoeken welke oplossing in het belang van het kind is, maar hoeft het advies van de Raad niet over te nemen. Een kind heeft in principe recht op omgang met beide ouders. 5

6 Mike van Rooij* is nog maar zestien en nu al opgepakt op verdenking van diefstal met geweld. Hij heeft iemand bij een pinautomaat beroofd onder bedreiging van een zakmes. De Raad voor de Kinderbescherming krijgt direct een seintje en stuurt een raadsonderzoeker langs om te bekijken hoe Mike het best aangepakt kan worden. STRAF Als ze mij niet boos maken word ik niet agressief In de politiecel vraag raadsonderzoeker Havva Menderes Mike om zijn kant van het verhaal, maar Mike wil niet veel kwijt. Hij vindt al deze aandacht maar overdreven omdat hij maar een klein bedrag heeft gestolen. Mikes ouders zijn al op het politiebureau en Havva Menderes spreekt daar ook met hen. Ze zijn erg geschrokken. Ze vertellen dat Mike al een strafblad heeft. Ze doen hun best om Mike op het goede pad te houden, maar Mike trekt zich weinig van zijn ouders aan. Op school is hij een paar keer betrokken geraakt bij een vechtpartij en sindsdien spijbelt hij veel. Onder de indruk Na drie dagen op het politiebureau beslist de rechtercommissaris dat Mike langer in voorlopige hechtenis moet blijven. Hij moet naar een Justitiële Jeugdinrichting (jji) die vrij ver weg is van zijn woonplaats. Mike is daarvan erg onder de indruk, zeker als negen dagen later de rechter de voorlopige hechtenis weer verlengt. Perspectief Als Mike een week in de jji zit, wordt hij daar besproken in het netwerkberaad. Om de tafel zitten casusregisseur van de Raad Jurgen Bentink, de jeugdreclasseerder van Bureau Jeugdzorg en iemand van de jji. Ze verwachten dat Mike vrij snel vrij zal komen, en spreken af dat de jeugdreclassering hem zal begeleiden tussen voorarrest en rechtszitting. Twee weken later organiseert de casusregisseur een trajectberaad op de raadslocatie in de regio van Mikes woonplaats. Hier staat vooral de begeleiding van Mike na zijn verblijf in de jji centraal. Nu is ook de gemeente van de partij. Die zorgt ervoor dat Mike na zijn vrijlating terecht kan in een project voor begeleid wonen, waar hij zijn school moet afmaken. Na vier weken in de jji wordt Mike inderdaad vrijgelaten. Agressie Drie maanden nadat Mike is opgepakt door de politie moet hij voor de Kinderrechter verschijnen. Havva Menderes presenteert daar haar onderzoek en dat van de gedragsdeskundige van de Raad. Daaruit blijkt dat Mike intelligent is maar veel gedragsproblemen heeft. Hij is snel boos en legt de oorzaak daarvan buiten zichzelf. Als ze mij niet boos maken word ik ook niet agressief. Deze houding heeft al vaker geleid tot geweld: Mike heeft een keer een auto vernield en mishandelde bij een vechtpartij een klasgenoot. Er is dan ook al het een en ander gedaan om Mike op het rechte pad te krijgen. Zo heeft hij al een geldboete, een taakstraf en begeleiding van de jeugdreclassering gehad. Stok achter de deur Vanwege de ernst van het vergrijp en van Mikes gedragsproblemen adviseert de Raad in overleg met de jeugdreclassering om Mike een Gedragsbeïnvloe dende Maatregel op te leggen. Mike moet een half jaar lang een paar uur per week intensieve dagbehandeling volgen. Hij kan overdag naar school en toch aan zijn problemen werken. Hij zal moeten nadenken over zijn misstappen en leren zijn agressie in toom te houden en zijn sociale vaardigheden te vergroten. Deze maatregel is niet vrijblijvend. Als de jeugdreclassering vindt dat Mike niet genoeg meewerkt, moet hij terug naar de jji. En dat is voor Mike een goede stok achter de deur. De vier weken dat hij daar zat zijn hem zwaar gevallen. Als de rechter het advies overneemt, zijn Mikes ouders blij. Ze verwachten veel van de dagbehandeling. Jurgen Bentink volgt de voortgang van de hulpverlening. Hij heeft goede hoop dat de intensieve aanpak voorkomt dat Mike weer de zaken fout in gaat. * Ter bescherming van de privacy van cliënten en raadsmedewerkers zijn namen en omstandigheden veranderd om herkenning te voorkomen. 6 Straf

7 Z A K E N JAARBERICHT 28 Basisonderzoeken Uitgebreide strafonderzoeken Taakstraffen Cijfers Het aantal afgeronde basisonderzoeken daalde in 28 met 22% ten opzichte van 27, maar het aantal uitgebreide strafonderzoeken steeg met 82%. De regio coördineerde ongeveer evenveel taakstraffen als in 27. Wanneer een jongere tussen de 12 en 18 jaar vanwege een strafbaar feit een procesverbaal krijgt, schakelt de politie de Raad voor de Kinderbescherming in. De afdeling strafzaken van de Raad zorgt dan voor een casusregisseur; iemand die zorgt dat alle bij de jongere betrokken instanties goed samenwerken. De Raad heeft de taak om te adviseren over passende straf of hulpverlening en onderzoekt of het strafbare feit een signaal is van problemen van de jongere of het gezin. Een raadsonderzoeker stelt de jongere en de ouders vragen over het delict, de thuissituatie, school en vrije tijd. Dit heet een BAsis RaadsOnderzoek of BARO. Als blijkt dat er veel problemen zijn volgt er nog een uitgebreider onderzoek. De raadsonderzoeker bespreekt de uitkomsten van het onderzoek en het advies met de officier van justitie en de politie in het zogenaamde Justitieel Casusoverleg. Wanneer de jongere een taakstraf krijgt, coördineert de Raad de uitvoering daarvan. Jeugdigen onder de 12 jaar die een strafbaar feit plegen worden door de politie gemeld bij Bureau Jeugdzorg of bij bureau Halt. Zij zijn nog niet strafrechtelijk vervolgbaar. Betere nazorg In juli 28 heeft de regio onder leiding van de Raad Amsterdam het netwerk- en trajectberaad opgezet en ge start. Doel van deze overlegstructuur is om zodra een jongere in een Justitiële Jeugdinrichting (jji) wordt geplaatst de benodigde begeleiding op te zetten voor bijvoorbeeld voorlopige vrijlating. De ketenpartners organiseren ook direct nazorg zoals scholing of begeleid wonen, zodat die naadloos aansluit op detentie. Deze aanpak moet helpen voorkomen dat jongeren weer de fout in gaan. De ervaringen zijn tot nu toe erg positief. Strafadvies op maat Sinds 1 februari 28 kunnen jongeren die een delict hebben gepleegd een Gedragsbeïnvloedende Maatregel opgelegd krijgen. Deze vrijheidsbeperkende maatregel bestaat uit behandeling of begeleiding op maat. De uit voering daarvan vraagt om intensieve samenwerking met ketenpartners en zorgaanbieders. De Raad Amster dam en Gooi & heeft daarom het initiatief genomen om met veel partijen afspraken te maken en samen werkingsverbanden aan te halen. De Raad heeft hierdoor al snel goede resultaten weten te bereiken: verschil lende jongeren hebben al zo n straf op maat gekregen. 25 jaar taakstraffen In 28 hebben we stilgestaan bij het feit dat 25 jaar geleden de eerste taakstraffen in Amsterdam werden opgelegd. In 1983 is de regio begonnen met maar twee coördinatoren taakstraffen, in 28 zijn dat er negentien. De coördinatoren hebben de laatste jaren door hun inspanningen veel verbeterd aan de taakstraffen. Zo kunnen jongeren na de uitspraak van de rechter sneller aan hun taakstraf beginnen en wordt de nasleep vlotter afgerond. Tijdens het congres ter gelegenheid van 25 jaar taak straf fen kregen de begeleiders van de projectplaatsen veel lof, want hun inzet is cruciaal voor het slagen van een taakstraf. 7

8 CLIËNTENBELEID Cliëntenbeleid Cliëntenbeleid De Raad vindt het belangrijk dat zijn cliënten kinderen en ouders/verzorgers met respect behandeld worden. Regelmatig onderzoeken we of zij tevreden zijn. In 28 hebben 1575 cliënten een vragenlijst ingevuld. Het gemiddelde rapportcijfer voor de Raad was net als in 27 een 6,8. Op basis van de onderzoeksgegevens van het voorafgaande jaar hebben de regio s zelf verbeteringen doorgevoerd. Sinds vorig jaar hebben de regio s* een cliëntenraad, die bestaat uit ouders/verzorgers die in het verleden met de Raad te maken hebben gekregen. Lieten deze cliëntenraden zich vorig jaar vooral informeren, dit jaar ging een aantal van hen al over tot het gevraagd en ongevraagd adviseren van hun regiodirecteur. De voorzitters van de regionale cliëntenraden zijn dit jaar drie keer bij elkaar gekomen. Wanneer cliënten van de Raad vragen, problemen of klachten hebben, kunnen ze een beroep doen op een onafhankelijk vertrouwenspersoon. Hij of zij helpt hen en informeert hen over hun rechtspositie. * In één regio is de cliëntenraad nog in oprichting. Klachtenanalyse Cliënten kunnen een klacht over de Raad indienen bij een regiodirecteur en daarna, als ze het niet eens zijn met de beslissing van de directeur, bij de externe klachtencommissie. De afhandeling van de klachten van 28 is nog niet helemaal verwerkt; pas in april of mei kunnen we een compleet overzicht geven. Tot nu toe is bekend dat 118 cliënten een klacht indienden. Hiervan ging een derde over een beschermingsonderzoek. Slechts tweemaal werd een klacht ingediend over een strafonderzoek. In elf gevallen is geprobeerd een oplossing te vinden via bemiddeling van een raadsmedewerker. Bij acht klachten lukte dat ook. Tweederde van de klagers liet zich tijdens de klachtbehandeling bijstaan door een vertrouwenspersoon, jurist of familielid. De meeste klachten gaan over de manier waarop de Raad het onderzoek uitvoert: wel of niet met het kind spreken of op huisbezoek gaan, te veel of te weinig onderzoek, de ene ouder bevoordelen boven de andere of onvoldoende deskundigheid van de raadsmedewerker. Van deze klachten werd een deel gegrond verklaard. Cliënten klaagden ook vaak over de bejegening door de raadsmedewerker; deze klachten werden veel minder vaak gegrond verklaard. Kwaliteitskader en protocollen Om op een professionele en uniforme manier de wettelijke taken uit te voeren, legt de Raad voor de Kinderbescherming richtlijnen vast voor de eigen manier van werken. Deze richtlijnen helpen raadsmedewerkers om gelijke zaken hetzelfde te behandelen. Ook maken ze aan cliënten duidelijk wat ze van de Raad mogen verwachten. De tot nu toe gebruikte richtlijnen Normen 2 sluiten niet meer aan bij de veranderde inzichten en nieuwe wet- en regelgeving. Daarom zijn ze vervangen door een algemeen kwaliteitskader en een gedetailleerd protocol per categorie raadsonderzoek. Het kwaliteitskader en de protocollen gelden voor alle zaken die vanaf 1 januari 29 binnenkomen. Alle andere zaken worden nog volgens Normen 2 afgerond. De protocollen vallen onder de verantwoordelijkheid van de algemeen directeur en kunnen snel aangepast worden aan nieuwe ontwikkelingen. Ze zijn in te zien op de website van de Raad. Cliënten met vragen over de richtlijnen kunnen die stellen aan de locale juridische deskundigen van de Raad. 8 COLOFON Uitgave Raad voor de Kinderbescherming Amsterdam en Tekstbewerking Anneke Nunn tekst & concept Vormgeving Illustraties Oli4rijcken De cliëntenraad behartigt de belangen van alle cliënten van de Raad voor de Kinderbescherming