SCIENTOLOGY. hoe je de omstandigheden op de wereld verbetert SCIENTOLOGY KERK INTERNATIONAAL

Transcriptie

1 SCIENTOLOGY hoe je de omstandigheden op de wereld verbetert Scientology, waarvan de grondslag werd gelegd en de ontwikkeling werd bewerkstelligd door L. Ron Hubbard, is een toegepaste religieuze filosofie die een exacte weg biedt waarlangs iedereen de waarheid en eenvoud van zijn eigen spirituele zelf terug kan winnen. Scientology bestaat uit nauwkeurig omschreven axioma s. (Een axioma is een stelling die op grond van waarneming of ervaring als waar wordt aangenomen, niet op grond van bewijs.) Daarmee worden de aan het bestaan ten grondslag liggende oorzaken en principes en een verscheidenheid aan observaties op het gebied van de menswetenschappen gedefinieerd. Scientology vormt een filosofisch stelsel dat op letterlijk alle gebieden van het leven van toepassing is. De uitgebreide hoeveelheid kennis van dit onderwerp resulteerde in twee vormen van toepassing: de eerste is een technologie waarmee de mens zijn spirituele bewustzijn kan verhogen en de vrijheid kan bereiken die in al zo vele grote filosofische leerstelsels is nagestreefd; de tweede omvat een groot aantal fundamentele principes die de mens kan gebruiken om de kwaliteit van zijn leven te verbeteren. Door deze tweede toepassingsmogelijkheid biedt Scientology in feite niets minder dan praktische methodes om ieder aspect van ons bestaan te verbeteren middelen om een nieuwe manier van leven te creëren. En hieruit komt het onderwerp voort dat in dit boekje volgt. De gegevens die in dit boekje worden aangeboden, zijn samengesteld uit de werken van L. Ron Hubbard; ze vormen slechts één facet van het geheel aan gereedschappen die in Het Scientology Handboek zijn te vinden. Dit handboek is een uitgebreide gids die talloze toepassingsmethoden van Scientology bevat, waarmee vele andere gebieden van het leven kunnen worden verbeterd. De redacteuren hebben aan de gegevens in dit boekje een korte introductie, wat praktijkoefeningen en voorbeelden van succesvolle toepassing toegevoegd. Om het begrip te vergroten en de kennis uit te breiden, zijn er cursussen en verdere materialen verkrijgbaar bij de dichtstbijzijnde Scientology kerk of missie. De adressen zijn te vinden op Er worden in Scientology vele nieuwe bijzonderheden over de mens en het leven beschreven en daardoor komt men wellicht op deze bladzijden woorden tegen waarmee men niet bekend is. Deze zullen zowel waar ze voor het eerst in de tekst voorkomen, als in een woordenlijst achterin het boekje, worden verklaard. Scientology is er om te gebruiken. Ze is een praktische filosofie, iets wat men toepast. Wanneer men haar gegevens gebruikt, zal men werkelijk in staat zijn om omstandigheden te verbeteren. Miljoenen mensen die iets willen doen aan de omstandigheden die ze om zich heen zien, passen deze kennis al toe. Zij weten dat de kwaliteit van het leven kan worden verbeterd. Bovendien weten ze dat Scientology werkt. Wanneer men wat men op deze bladzijden leest, gebruikt om zichzelf en anderen te helpen, zal men dat voor zichzelf kunnen vaststellen. SCIENTOLOGY KERK INTERNATIONAAL

2 2 A ls er gezegd wordt dat drugs de voornaamste kwaal geworden zijn waaraan de maatschappij lijdt, dan is dat zeker niet te sterk uitgedrukt. Er is geen enkele sector van het leven die niet door deze epidemie is aangetast. Criminaliteit en geweld zijn de duidelijkste nevenverschijnselen, maar immoraliteit, afgebroken studies en, waar dit alles in feite op neerkomt, geruïneerde levens, zijn niet minder ernstig en komen even vaak voor. En het probleem beperkt zich niet tot straatdrugs; de effecten van medische en psychiatrische middelen, of het nu gaat om pijnstillers, kalmeringsmiddelen of antidepressiva, zijn net zo desastreus. L. Ron Hubbard heeft zich met dit probleem beziggehouden, niet met het doel de lichamelijke kwalen van mensen op te lossen, maar als voortzetting van zijn speurtocht naar middelen om de mens, als spiritueel wezen, vrij te maken, en elke barrière die op deze weg opgelost moest worden, aan te pakken. Drugs waren zo n barrière. Totdat de heer Hubbard een bruikbaar drugrehabilitatieprogramma had ontwikkeld, was er geen oplossing. Op psychiatrische ideeën gebaseerde programma s kenden meer mislukkingen dan successen, en sommige leidden alleen maar tot ernstigere verslaving. Mensen die de bedoeling hadden het beter te doen, ontdekten dat het niet genoeg was om goede bedoelingen te hebben. Het ontbrak hen aan een technologie die werkte. Het programma van de heer Hubbard voorziet in die technologie. Het helpt de persoon te ontdekken waarom hij nu eigenlijk drugs was gaan gebruiken en neemt de mentale en geestelijke schade weg die door drugs veroorzaakt is. Het ontgift het lichaam door oude drugrestanten te verwijderen en voorziet de persoon van middelen die hem in staat stellen voorgoed van de drugs af te blijven. Het is zonder twijfel het meest volledige en effectieve programma ter wereld. Voor het eerst, zoals honderdduizenden zullen bevestigen, kunnen degenen die verslaafd zijn aan alcohol of drugs, zichzelf van deze tirannie bevrijden en het leven met hernieuwde energie en hoop tegemoet treden. Dit boekje bevat enkele elementaire principes van dit programma en verschaft voor het eerst werkelijk begrip van de verslavingsproblematiek.

3 DE REDEN ACHTER HET DRUGSPROBLEEM Mensen gebruiken al net zolang drugs als ze proberen pijn te verlichten en problemen te vermijden. Vanaf het begin van de jaren zestig zijn drugs echter wijdverspreid in gebruik gekomen. Voordien waren ze zeldzaam. Maar gedurende dat decennium vond een wereldwijde verspreiding van drugs plaats en begon een groot percentage mensen drugs te gebruiken. Met drugs worden bedoeld (om er maar een paar te noemen): kalmeringsmiddelen, opium, cocaïne, marihuana, peyote, amfetamines en de ergste, die ons trouwens door de psychiatrie in de maag zijn gesplitst, heroïne, LSD en angel dust. Elk medicijn hoort erbij. Verdovende middelen zijn nu eenmaal verdovende middelen. Er bestaan duizenden handelsnamen en jargontermen voor deze drugs. Ook alcohol wordt als drug geclassificeerd. Er wordt verondersteld dat drugs geweldige dingen doen, maar alles wat ze in feite doen is de persoon ruïneren. De drugsproblematiek houdt niet op als iemand stopt met het gebruiken van drugs. De opeenstapeling van de effecten van drugsgebruik kan iemand blijvend ernstige schade berokkenen, zowel lichamelijk als geestelijk. Zelfs als iemand al jaren van de drugs af is, heeft hij nog gaten in zijn geheugen. Drugs kunnen beschadiging teweegbrengen aan iemands vermogen om zich te concentreren, om te werken, en om te leren kortom, ze kunnen zijn leven volledig de vernieling in helpen. En hoewel de kwade gevolgen en de risico s van drugsgebruik overduidelijk zijn en steeds beter worden gedocumenteerd, blijven mensen ze toch gebruiken. Waarom? Als iemand zich depressief voelt of pijn heeft, en hij geen waarneembare verlichting van een behandeling ondervindt, zal hij uiteindelijk zelf ontdekken dat drugs de symptomen laten verdwijnen. 3

4 Dit is ook van toepassing op pijnen die psychosomatisch zijn. De term psychosomatisch betekent dat de geest het lichaam ziek maakt, of duidt op ziektes die veroorzaakt worden door de geest. Psycho heeft betrekking op geest en soma op lichaam. In geval van psychosomatische pijnen, ziektes of ongemakken zoekt de persoon bijna altijd naar de een of andere remedie voor het probleem. Als hij uiteindelijk ontdekt dat alleen drugs of medicijnen hem verlichting geven, zal hij eraan toegeven en er afhankelijk van worden, vaak tot een punt waarop hij eraan verslaafd is geraakt. Als er jaren eerder een andere oplossing voor geweest was, zouden de meeste mensen die hebben gekozen. Maar als hun wordt verteld dat er geen remedie voor hun pijn bestaat, dat deze ingebeeld is, dan dreigt het leven ondraaglijk te worden. Dan kunnen ze chronische drugsgebruikers worden en lopen ze het risico verslaafd te raken. De tijd die verstrijkt vóór iemand verslaafd geworden is, varieert natuurlijk. De klacht zelf bestaat wellicht slechts uit droefheid of vermoeidheid. Maar het vermogen om het leven aan te kunnen is in elk geval verminderd. Elk middel dat verlichting brengt of het leven geestelijk of lichamelijk minder belastend maakt, zal dan welkom zijn. In een ontregelde en onzekere omgeving is psychosomatische ziekte iets wat op grote schaal voorkomt. Voordat de overheid te hard tegen het toenemend drugsgebruik optreedt, zou zij zich dus moeten realiseren dat het een symptoom is van gefaalde psychotherapie. De sociaalwetenschappers, de psychologen, psychiaters en de ministers van gezondheid zijn hopeloos tekortgeschoten om binnen hun vakgebied iets te doen aan de steeds vaker voorkomende psychosomatische ziektes. Het is te gemakzuchtig om het drugsprobleem te wijten aan sociale onrust of het tempo van de moderne maatschappij. Het is een treurig, vaststaand feit, dat er tot nu toe geen effectieve psychotherapie bestaat die in algemeen gebruik is. Het gevolg is een bevolking die afhankelijk is van verdovende middelen. 4

5 Het is gebleken dat drugsgebruikers met het gebruiken van drugs beginnen vanwege lichamelijke pijn of gevoelens van hopeloosheid. De gebruiker gaat door met het gebruiken van drugs, daartoe gedwongen door pijn en de hopeloosheid van zijn omgeving. Hoewel hij geen verslaafde wil zijn, heeft hij het gevoel dat er geen andere uitweg is. Maar met de juiste behandeling kan afhankelijkheid van drugs volledig worden aangepakt. Zodra de persoon zich zonder drugs gezonder, en geestelijk en lichamelijk bekwamer kan voelen dan met drugs, heeft hij geen behoefte meer aan drugs. Drugsverslaving is door de psychiatrie afgedaan als onbelangrijk en het sociale drama van drugsverslaving heeft van de psychiatrie niet de juiste aandacht gekregen integendeel, de psychiatrie zadelde ons o.a. op met LSD. Velen van hen propagéren het nemen van verdovende middelen zelfs. Overheidsinstanties zijn er duidelijk niet in geslaagd de toename van drugsgebruik te stoppen en er is geen werkelijke of algemeen gebruikte remedie voor gekomen. De risico s die een drugsgebruiker loopt, zelfs nadat hij opgehouden is met het gebruiken van drugs, zijn dat hij zich op ongelegen momenten plotseling niets meer kan herinneren, dat hij periodes heeft waarin hij zich onverantwoordelijk gedraagt, en dat hij gauw vatbaar is voor ziekte. De technologie van Scientology heeft ons in staat gesteld om bij mensen die aan de drugs zijn geweest, niet alleen de voornaamste schade teniet te doen maar ook verdere verslaving onnodig en ongewenst te maken. De belangstelling vanuit Scientology voor dit onderwerp geldt niet zozeer de politieke of maatschappelijke aspecten van de verschillende typen drugs of zelfs het gebruiken van drugs als zodanig. Drugs vormen echter een steeds groter wordende bedreiging voor mentale en spirituele vooruitgang de werkelijke missie van Scientology. Scientology bevat dus een exacte technologie die niet alleen iemand zonder al te veel moeite van de drugs afhelpt, maar ook de lichamelijke, mentale en spirituele gevolgen van drugsgebruik aanpakt en bovendien de reden waarom iemand drugs is gaan gebruiken, opspoort en volledig oplost. Er bestaat niets anders wat die zekerheid kan bieden. 5

6 Wanneer iemand tevergeefs probeert een oplossing te vinden voor een probleem dat van allerlei aard kan zijn, variërend van lichamelijke pijn tot gevoelens van hopeloosheid......ontdekt hij vroeg of laat dat drugs en medicijnen alleen symptomen verlichten. Maar het probleem zelf is niet weg; het wordt alleen gemaskeerd door de drugs. Zolang het probleem niet afdoende is opgelost, zal de persoon afhankelijk zijn van drugs of er zelfs aan verslaafd zijn. 6

7 DE EFFECTEN VAN DRUGS OP HET GEDACHTE- EN GEVOELSLEVEN Drugs zijn in wezen gifstoffen. Hoeveel men ervan gebruikt, bepaalt welk effect ze zullen hebben. Een kleine hoeveelheid werkt stimulerend (verhoogt de activiteit). Een grotere hoeveelheid werkt kalmerend (onderdrukt de activiteit). Een nog grotere hoeveelheid werkt als een vergif en kan iemand doden. Dit geldt voor alle drugs. Bij elke drug is een andere hoeveelheid vereist voor het bereiken van een bepaald effect. Cafeïne is een drug, dus koffie is een goed voorbeeld. Van honderd kopjes koffie snel achterelkaar gaat iemand waarschijnlijk dood. Van tien kopjes valt hij waarschijnlijk in slaap. En twee of drie kopjes zijn stimulerend. Koffie is een zeer gebruikelijke drug. Dit middel is niet erg schadelijk, omdat er zoveel van nodig is om effect te hebben. Dus staat het bekend om zijn stimulerende werking. Arsenicum staat bekend als een vergif. En toch is een heel kleine hoeveelheid arsenicum stimulerend; van een goed uitgekiende dosis valt iemand in slaap en enkele tienden van een gram hebben de dood tot gevolg. Maar er zijn vele drugs die nog een ander risico vormen: ze beïnvloeden rechtstreeks het denken en het gevoelsleven, het verstand. Om een goed begrip te hebben van de mentale effecten van drugs, moet men iets afweten van het verstand. Het verstand is iets anders dan de hersenen. Het verstand bestaat uit de opeenstapeling van al iemands gedachten, conclusies, beslissingen, observaties en zintuiglijke waarnemingen die gedurende zijn gehele bestaan geregistreerd zijn. Een van de ontdekkingen in Scientology is dat het verstand een communicatie- en controlesysteem is tussen een thetan en zijn omgeving. Met een thetan wordt de persoon zelf bedoeld: een spiritueel wezen niet zijn lichaam of zijn naam, niet iets wat tot het fysisch universum behoort, niet zijn verstand, of wat dan ook. Het meest duidelijke deel van het verstand kan herkend worden door iedereen die in redelijk goede conditie is: het mentale beeldplaatje. Er zijn allerlei verschijnselen verbonden met de entiteit die we het verstand noemen. Sommige mensen zien alleen maar zwartheid wanneer ze hun ogen dicht doen, andere mensen zien beelden. Via het communicatiesysteem dat het verstand wordt genoemd, ontvangt de thetan diverse indrukken, waaronder directe beelden van het fysisch universum. Daarnaast ontvangt hij indrukken van vroegere activiteiten en, wat heel belangrijk 7

8 Het verstand is een communicatie- en controlesysteem tussen een thetan en zijn omgeving. Het verstand is iets anders dan de hersenen. is, bedenkt hij zelf dingen over het verleden en de toekomst die niet afhankelijk zijn van direct aanwezige stimuli (stimulus: datgene wat een respons of reactie oproept, meervoud: stimuli). Behalve dat er bij drugsgebruik lichamelijke factoren betrokken zijn, houdt iemand die drugs gebruikt beeldplaatjes vast van die drugs en het effect ervan. Mentale beeldplaatjes zijn driedimensionale kleurenbeelden met geluid en geur en alle andere zintuiglijke waarnemingen, plus de conclusies of overpeinzingen van de persoon. Het zijn mentale kopieën van iemands waarnemingen ergens in het verleden, hoewel ze zich in gevallen van bewusteloosheid of verminderd bewustzijn, onder het bewustzijnsniveau van de persoon bevinden. Iemand die LSD heeft gebruikt, houdt bijvoorbeeld in zijn verstand plaatjes vast van die ervaring; daarin is compleet geregistreerd wat er te zien was, welke lichamelijke gewaarwordingen hij had, welke geuren, geluiden, enzovoort, er aanwezig waren terwijl hij onder invloed van LSD was. Laten we stellen dat iemand op zekere dag LSD gebruikte terwijl hij met een paar vrienden op een kermis was. Hij had die dag verschillende ervaringen; onder meer was hij misselijk en draaierig geweest, hij kreeg ruzie met een vriend, ervoer een emotie van droefheid en voelde zich later zeer moe. Hij zal van die hele gebeurtenis mentale beeldplaatjes hebben. 8

9 Als de omgeving van deze persoon op een later tijdstip genoeg overeenkomst vertoont met de elementen uit dat vroegere voorval, kan hij ervaren dat dit voorval gereactiveerd wordt. Als gevolg daarvan zou hij zich misselijk, duizelig, bedroefd en heel moe kunnen voelen allemaal zonder duidelijke reden. Dit gebeuren staat bekend als restimulatie: het weer actief worden van een herinnering uit het verleden doordat omstandigheden in het heden overeenkomst vertonen met de omstandigheden uit het verleden. Zulke mentale beeldplaatjes kunnen ook gereactiveerd worden door drugrestanten in het lichaam, want deze kunnen door hun aanwezigheid in de weefsels van het lichaam de schijn aannemen van de eerdere ervaringen met drugs. Laten we het bovenstaande voorbeeld nemen van de persoon die LSD had gebruikt. De drugrestanten die nog in zijn lichaam aanwezig zijn, kunnen op een later tijdstip misschien jaren later een restimulatie van dat LSD-voorval veroorzaken. De mentale beeldplaatjes worden gereactiveerd en hij heeft weer dezelfde gewaarwordingen van misselijkheid, duizeligheid en vermoeidheid en dezelfde gevoelens van droefheid. Hij weet niet waarom. Het is mogelijk dat hij ook mentale beeldplaatjes krijgt van de personen met wie hij samen was en van wat er tijdens die gebeurtenis te zien was, evenals van de geluiden en de geuren in die gebeurtenis. Dit zijn de effecten van vroeger drugsgebruik op het verstand. Maar op het moment zelf dat men drugs gebruikt, vindt er een gelijksoortig en nog directer effect op het verstand plaats. Als men een drug zoals marihuana, peyote, opium, morfine of heroïne gebruikt, kunnen mentale beeldplaatjes uit het verleden opgerakeld of gerestimuleerd worden, zónder dat de persoon zich daarvan bewust is. Hierdoor neemt hij iets anders waar dan wat er werkelijk aan de hand is. Dus een drugsgebruiker daar vlak voor uw neus, ogenschijnlijk in dezelfde kamer als u, en bezig met dezelfde dingen als u, is in werkelijkheid slechts gedeeltelijk aanwezig; gedeeltelijk is hij verwikkeld in gebeurtenissen van vroeger. Het lijkt of hij aanwezig is. In werkelijkheid spoort hij niet volledig met het hier en nu. Wat er volgens een logische observatie aan de hand is, is niet wat er volgens hem aan de hand is. Daarom begrijpt hij de opmerkingen niet die door anderen worden gemaakt, maar probeert hij ze in te passen in zijn meervoudige realiteit, waarmee een realiteit wordt bedoeld die uit verschillende componenten bestaat. Om de opmerkingen van anderen in te kunnen passen, moet hij ze veranderen. Hier is een voorbeeld. Een drugsgebruiker is er wellicht van overtuigd dat hij iemand helpt met het herstellen van een vloer die gerepareerd moet worden, maar in werkelijkheid hindert hij de eigenlijke gang van zaken, die bestaat uit het schoonmaken van de vloer. Als hij iemand helpt de vloer te dweilen, brengt hij dus 9

10 Drugs beïnvloeden iemands verstand doordat ze gebeurtenissen uit zijn verleden reactiveren zonder dat hij zich daarvan bewust is. Dit kan de waarneming van de drugsgebruiker van wat er om hem heen gebeurt, vervormen. Als gevolg daarvan kunnen de gedragingen van de persoon zeer vreemd of onlogisch lijken.? 10

11 chaos in die activiteit. Aangezien hij de vloer aan het repareren is, moet hij een vraag als geef me de zwabber eens aan herinterpreteren als geef me de hamer eens aan. Maar de steel van de zwabber is langer dan die van een hamer, dus de emmer valt om. Dit kan tamelijk onbeduidend zijn: je ziet dat de persoon zo nu en dan vergissingen maakt. Het kan ook zo ernstig zijn dat er sprake is van totale krankzinnigheid: de gebeurtenissen zoals hij ze ziet, zijn volkomen anders dan dat ze door ieder ander gezien worden. En daar kunnen weer alle mogelijke gradaties tussenin liggen. Het is niet zo dat hij niet weet wat er aan de hand is. In wat er aan de hand is, neemt hij iets anders waar dan de opeenvolging van de gebeurtenissen die op dat moment plaatsvinden. Daarom komt het hem voor alsof anderen stom of onredelijk of krankzinnig zijn. Omdat zij met hun daden en opdrachten niet passen in wat volgens hem duidelijk zichtbaar aan de gang is, zijn zij niet redelijk. Bijvoorbeeld: Een stel mensen is meubels aan het verplaatsen. Voor iedereen, op één na, zijn ze gewoon meubels aan het verplaatsen. Deze ene ziet zichzelf geometrische vormen naar een wolk toe verplaatsen. Dus deze ene maakt fouten. Omdat de anderen niet kijken naar wat er zich in zijn hoofd afspeelt en alleen iemand zien die hetzelfde is als zij, kunnen ze maar niet begrijpen waarom hij er zo n zootje van maakt. Mensen als drugsgebruikers bevinden zich dus, evenals krankzinnigen, klaarblijkelijk in lichte mate, of geheel en al, op een ander tijdspoor van gebeurtenissen in het heden. Het kan zijn dat iemand een of ander middel gebruikt om het ondraaglijke heden te ontvluchten of om helemaal buiten bewustzijn te raken. Soms keert iemand dan naderhand niet meer volledig terug in het heden. Een thetan kan ook aan een ondraaglijk heden ontkomen door zich terug te trekken in het verleden, zelfs zonder drugs. Drugsgebruikers hebben, evenals krankzinnigen, in meerdere of mindere mate het heden niet teruggevonden. Daardoor denken ze dat ze op een ander tijdspoor zitten dan waarop ze in werkelijkheid zitten. Dit zijn de feiten die ten grondslag liggen aan eigenaardig menselijk gedrag. De waarneming en de subjectieve realiteit van zo iemand over wat er gaande is, wijkt in meerdere of mindere mate af van de objectieve realiteit van anderen. Daardoor verstoort hij de omgeving en werkt hij ontwrichtend op de goede gang van zaken binnen elke groep of dit nu een gezin, een bedrijf, of een heel land is. We hebben allemaal wel eens zo iemand gekend, dus het is niet iets ongewoons in de huidige beschaving. De plotselinge opmerking waar je geen kant mee op kunt, en die totaal niets te maken heeft met wat er besproken wordt; de wezenloze blik als je 11

12 een opdracht geeft of een opmerking maakt daarachter ligt een volkomen denkbeeldige wereld, die botst met onze pogingen om in het heden iets gedaan te krijgen. De weerslag van drugsgebruik gaat dus veel verder dan het directe effect ervan; vaak worden er, naast de gebruiker, ook vele anderen door getroffen. De nasleep kan zijn dat er ernstige schade teweeggebracht is. Dit geldt niet alleen voor illegale straatdrugs, maar ook voor medische verdovende middelen waarvan men aanneemt dat ze mensen helpen. Pijnstillers Artsen en andere beroepsbeoefenaren schrijven middelen voor tegen pijn en ongemak, zoals pijnstillers, kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen. Ze willen daarmee begrijpelijkerwijs lichamelijke en geestelijke pijn verlichten. Het is echter chemisch of medisch gezien nooit bekend geweest, hoe en waarom deze stoffen werken. Het zijn samenstellingen die meestal voortbouwend op de toevallige ontdekking dat dit of dat lichamelijke of geestelijke pijn onderdrukt werden verkregen. Het effect van dergelijke chemische verbindingen is wisselend, en de ongewenste nevenwerkingen zijn vaak bijzonder ernstig. Omdat de reden dat deze werkten niet bekend was, is er zeer weinig werkelijk vooruitgang geboekt in de biochemie de chemie van levensprocessen en -substanties. Als de reden waarom ze werkten bekend was en werd geaccepteerd, zouden de chemici wellicht werkelijke pijnstillers kunnen ontwikkelen; zonder bijwerkingen. Pijn of ongemak van psychosomatische aard komt door mentale beeldplaatjes die door de thetan worden gemaakt. Deze oefenen druk en andere invloeden uit op het lichaam. Een mentaal beeldplaatje, bijvoorbeeld van een vroeger voorval waarbij iemand zijn arm brak, kan in het heden worden gereactiveerd; het kan dan inwerken op het lichaam en pijn veroorzaken in diezelfde arm. Uit klinische onderzoeken is gebleken dat de werking van pijnstillers en pijnonderdrukkers bestaat uit: A. Het belemmeren van het vermogen van de thetan om mentale beeldplaatjes te creëren, en tevens uit B. Het blokkeren van het elektrische geleidingsvermogen van de zenuwbanen. Ten gevolge daarvan wordt de thetan dom, geestelijk afwezig en vergeetachtig; hij gaat aan waanvoorstellingen lijden en zich onverantwoordelijk gedragen. Hij raakt in een soort levenloze toestand; hij heeft geen gevoelens meer, wordt onverschillig 12

13 voor de gevoelens van anderen en is beslist niet meer te vertrouwen; hij is in feite een bedreiging geworden voor zijn medemens. Wanneer de verdovende middelen of de medicamenten uitgewerkt zijn of uitgewerkt beginnen te raken, begint het vermogen van de thetan om mentale beeldplaatjes te maken, terug te komen, en dit laat somatieken (onaangename lichamelijke gewaarwordingen, ziektes, pijnen of lichamelijke ongemakken) des te harder naar boven komen. Eén van de oplossingen die de persoon hiervoor heeft, is meer drugs of medicamenten. Over heroïneverslaving hoeven we niet eens te spreken, maar er zijn ook mensen die verslaafd zijn aan pijnstillers. Deze THETAN Pijnstillers belemmeren het vermogen van de thetan om mentale beeldplaatjes te creëren. Pijnstiller Mentaal Beeldplaatje Elektrische Impuls Pijnstiller Pijnstillers blokkeren ook het elektrische geleidingsvermogen van de zenuwbanen. PIJN Zenuwbaan 13

14 dwangmatige impuls vloeit voort uit een verlangen om de somatieken en ongewenste gewaarwordingen weer kwijt te raken. De persoon wordt steeds wezenlozer en heeft steeds vaker steeds grotere hoeveelheden nodig. Seksueel gezien voelt iemand die drugs gebruikt zich aanvankelijk heel erg gestimuleerd. Maar na de eerste seksuele kicks wordt het steeds moeilijker om seksuele gewaarwordingen op te roepen. De pogingen om die toch te ervaren worden obsessief, maar in feite steeds minder bevredigend. De cyclus van het restimuleren van beeldplaatjes (of van creëren in het algemeen) door middel van drugs, kan aanvankelijk de creativiteit doen toenemen om daarna uiteindelijk totaal te worden belemmerd. Als men het probleem van het verlichten van pijn zou willen oplossen langs biochemische weg, zou de minst schadelijke manier zijn: het vinden van een pijnonderdrukker die het maken van mentale beeldplaatjes zou belemmeren met zo gering mogelijke verschijnselen van levenloosheid of domheid, en die gemakkelijk in het lichaam zou oplossen, zodat de stof zelf weer snel uit het zenuwstelsel en het organisme als zodanig zou verdwijnen. Er zijn ongewenste gewaarwordingen die door drugs of medicamenten kunnen worden geblokkeerd. Maar er is ook een heel scala aan gewaarwordingen die wel gewenst zijn, en door drugs en medicamenten worden alle gewaarwordingen geblokkeerd. Het enige pleidooi dat men ten gunste van medicamenten kan houden, is dat ze acute ondraaglijke pijn snel voor korte tijd naar de achtergrond van het bewustzijn kunnen drukken, waardoor de persoon in staat is een herstellende ingreep te ondergaan. Maar zelfs dan is dit van toepassing op mensen die geen ander systeem hebben om hun pijn aan te kunnen. De voornaamste factoren die voorkómen dat men in pijnlijke situaties belandt, zijn behendigheid, bekwaamheid en alertheid. Maar deze verdwijnen allemaal met drugsgebruik. Dus drugs brengen iemand in een positie waardoor hij maar al te gemakkelijk terechtkomt in probleemsituaties die werkelijk desastreus zijn, en ze houden hem in die positie. Men heeft de keuze tussen dood zijn met drugs en leven zonder drugs. Drugs beroven het leven van de vreugdevolle sensaties die uiteindelijk de enige reden zijn waarom men leeft. 14

15 IEMAND HELPEN VAN DRUGS AF TE KOMEN Toen over de hele wereld zwaar drugmisbruik in zwang kwam, werd afkicken een probleem van de eerste orde. Vóór Scientology zijn alle pogingen die ondernomen werden om drugsgebruikers te helpen, mislukt zoals ze dat door de hele geschiedenis van de mens heen al zijn. In Scientology zijn er echter effectieve oplossingen ontwikkeld die iemand niet alleen in staat stellen te stoppen met het gebruiken van drugs, maar ook de onderliggende oorzaken, waardoor hij of zij die donkere weg opging, te vinden en met wortel en al uit te roeien. Drugs kunnen van de gebruiker een vreselijke tol eisen als hij ooit probeert ermee op te houden. Dan treden er, wat men noemt, ontwenningsverschijnselen op. Dit zijn de lichamelijke en geestelijke reacties op het stoppen met het gebruiken van drugs. Ze zijn afschuwelijk. Zelfs folteraars hebben nooit iets ergers kunnen bedenken. De persoon stond dus voor het volgende probleem: A. Aan de drugs blijven en klem zitten, en vanaf dat moment voor altijd in ellende verkeren, of: B. Proberen van de drugs af te komen en een periode van ziek zijn doormaken op zo n vreselijk pijnigende manier dat hij het niet kon volbrengen. Dit was een probleem van het soort je-gaat-eraan-als-je-het-doet en je-gaateraan-als-je-het-niet-doet. De geneeskunde loste het niet voldoende op. Psychotherapie was onmogelijk. Maar nu bestaan er twee benaderingswijzen voor het ontwenningsprobleem, die men beide zou moeten gebruiken: 15

16 1. Experimenten van voedingsdeskundigen tonen aan dat vitamines en mineralen helpen bij het afkicken. 2. Lichte Objectieve Processen vergemakkelijken een geleidelijke ontwenning en maken die mogelijk. Een proces is een precies omschreven serie aanwijzingen die wordt opgevolgd of een volgorde van acties die wordt uitgevoerd teneinde een gewenst resultaat te bereiken. De toepassing ervan wordt auditing genoemd. De materialen van Scientology bevatten vele processen die gebruikt kunnen worden om iemand te helpen zijn aandacht van zichzelf af te halen en te richten op zijn omgeving en de mensen en dingen in die omgeving een actie die heel therapeutisch is voor iemand die bezig is te stoppen met drugs. Ze worden Objectieve Processen genoemd. Wanneer ze op de juiste manier gebruikt worden, verlichten ze de symptomen die de persoon heeft en maken het hem mogelijk met een minimum aan ongemak af te kicken. Objectief slaat op de dingen die zich buiten de persoon bevinden, in plaats van op zijn gedachten of gevoelens. Objectieve Processen richten zich op wat werkelijk bestaat en geobserveerd kan worden. Bij deze processen wordt van de persoon gevraagd dat hij iets opmerkt of opzoekt dat zich buiten hemzelf bevindt. De Objectieve Processen waar hier naar wordt verwezen, worden lichte Objectieve Processen genoemd, omdat ze eenvoudiger en minder geavanceerd zijn dan andere Objectieve Processen die in Scientology te vinden zijn. De details over het toepassen van deze twee benaderingswijzen om iemand van de drugs af te krijgen, volgen hierna. Als u iemand kent die aan drugs verslaafd is, kunt u hem helpen af te kicken door de principes en technieken toe te passen die hier worden gegeven. Bij gevallen van ernstige drugsverslaving moet men de persoon eerst naar een bevoegde arts sturen voor een onderzoek om te bepalen of er voor de persoon in kwestie ook speciale voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen. Sommige mensen gebruiken wellicht een of andere medicatie op doktersvoorschrift en moeten daar misschien mee doorgaan. Maar dit zijn niet de drugs waar we 16