2.3 Relatie eerstelijn en geestelijke gezondheidszorg

Transcriptie

1 2.3 Relatie eerstelijn en geestelijke gezondheidszorg GGZ 99.03Programma "Tussen de Lijnen", drs. I.Voordouw (Trimbos-instituut) Financier: VWS, directie GVM Status: Dataverzameling, periodieke rapportage aan Stuurgroep Tussen de Lijnen Uitvoering: drs. E. Zantinge Sinds 1999 wordt het Steunpunt tussen de Lijnen gestalte gegeven. Dit steunpunt staat de regionale GGZ bij in het ontwikkelen van een consultatiefunctie voor huisartsen, waarvoor de minister jaarlijks 12 miljoen gulden beschikbaar stelt. Het steunpunt omvat een help-desk, die ondersteuning en advies biedt bij het ontwikkelen van activiteiten die gericht zijn op samenwerking tussen eerste en tweede lijn. Het steunpunt houdt een registratie van samenwerkingsprojecten bij en het vervult een platformfunctie. Door middel van nieuwsbrieven, thematische bijeenkomsten en invitational conferences wordt ernaar gestreefd plaatselijke ervaringen zo breed mogelijk onder geïnteresseerden te verspreiden. Het NIVEL verzorgt met name de registratie van projecten en levert een bijdrage aan de platformfunctie. Medio 2002 zijn ruim 120 subsidie-ontvangende projecten geregistreerd en wordt door 80 daarvan een registratie bijgehouden van alle consultaties die aan huisartsen gegeven worden. Over deze registratie wordt jaarlijks gerapporteerd, zowel in een algemene rapportage en in specifieke terugkoppeling naar de participerende projecten. GGZ 99.04Psychische problemen en stoornissen bij kinderen Financier: ZON: programma Preventie Samenwerking:Vakgroep kinderen jeugdpsychiatrie, Erasmus Universiteit Rotterdam (prof. dr. F. C. Verhulst, drs. J v d Ende) Status: Gegevensverzameling en analyse Uitvoering: drs. M. Zwaanswijk Dit project sluit aan bij NS , waarin psychische problemen en stoornissen bij volwassenen centraal staan. In het kader van deze deelstudie van de tweede Nationale Studie wordt nagegaan waarom (ouders van) kinderen met een gedefinieerde psychische stoornis (DSM-IV) wel of geen hulp zoeken. In het geval ze zich tot de huisarts wenden onderzoeken we met welke factoren de presentatie aan de huisarts samenhangt, in hoeverre de huisarts de psychische stoornis herkent en welke zorg de huisarts verleent. Medio 2002 is de inclusie van kinderen met een gedefinieerde psychische stoornis afgesloten.2149 kinderen zijn gescreend en hiervan zullen er ongeveer 360 in het longitudinale deel van het onderzoek betrokken. De longitudinale meting zal doorgaan tot in De eindrapportage wordt verwacht in GGZ 00.02Effectiviteit van een systematische interventie bij overspannenheid in de huisartspraktijk Financier: ZonMw: programma Preventie Samenwerking:EMGO-instituut (dr. B. Terluin) en Gelderse Roos (dr. B. Tiemens) Status: inclusie van patiënten en eerste nametingen Uitvoering: dr. E. Brouwers

2 De huisarts wordt vaak geconfronteerd met klachten van psychische aard. Bij nadere beschouwing blijkt een deel hiervan een ernstige psychische stoornis te betreffen (vaak angst of depressie) en kan een deel tot spanningen en levensproblemen herleid worden. Deze laatste worden vaak in verband gebracht met overbelasting en gediagnosticeerd als overspannenheid. Met betrekking tot deze diagnose zijn er twee problemen: een diagnostisch en een therapeutisch. Het diagnostisch probleem is erin gelegen dat een deel van de patiënten met deze diagnose overspannenheid combineren met een ernstige psychische stoornis. De prognose van de behandeling van de overspannenheid bij deze patiënten is slecht. Patiënten die overspannen zijn, zonder dat ze een ernstige psychische stoornis hebben, worden door de huisarts vaak verkeerd behandeld. Door Terluin is een op begeleiding, structurering en snelle werkhervatting gebaseerde methodiek ontwikkeld die een beter resultaat zou moeten hebben dan de care as usual, die veelal neerkomt op het advies om het wat rustiger aan te doen en alles eens van je af te zetten. In het onderzoek wordt met een gerandomiseerd klinisch experiment nagegaan of de gestructureerde interventie (ca 5 zittingen), toegepast door maatschappelijk werkers bij een tevoren geselecteerde groep patiënten die wel overspannen is maar geen ernstig psychische stoornis heeft, tot snellere werkhervatting, minder ziekteverzuim tot twee jaar na de interventie en minder medische consumptie leidt dan de gebruikelijke zorg. De inclusie van patiënten en de experimentele behandeling zijn gestart en zullen doorgaan tot najaar De nametingen zullen tot eind 2004 voortgaan en de rapportage wordt verwacht in GGZ Versterking van de eerstelijns-ggz. Onderzoeksprogramma over het beleid ter versterking van de eerstelijns-ggz Financier: VWS/directie GVM Samenwerking: Trimbos-instituut; SGBO Status: dataverzameling; analyse; eerste tussentijdse rapportage Uitvoering: dr. S. Meijer drs. E. Zantinge; Dit onderzoeksprogramma behelst een evaluatie van het overheidsbeleid ter versterking van de eerstelijns GGZ. De evaluatie bestaat uit twee delen, een programma-evaluatie en een quasi-experimentele evaluatie. Versterking van de eerstelijn is voor het ministerie van VWS speerpunt binnen het beleid voor de gehele geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De kloof tussen eerste- en tweedelijns zorg is te groot. Er is onvoldoende afstemming, patiënten vallen buiten de boot of krijgen juist meer zorg dan nodig zou zijn. Ontwikkeling van een samenhangende eerstelijns GGZ moet er toe bijdragen dat patiënten sneller de zorg krijgen die nodig is en daarnaast sneller en eenvoudiger naar de tweedelijn doorgaan indien de eerstelijns zorg onvoldoende blijkt te zien. Om een volwaardige GGZpartner te worden dient de eerstelijn echter versterkt te worden. Ook de drie eerstelijns partijen, de huisartsen, het algemeen maatschappelijk werk en de eerstelijnspsychologen, ondersteunen dit voornemen in hun gezamenlijke nota De eerstelijns geestelijke gezondheidszorg in perspectief. De betrokken eerstelijns zorgaanbieders zijn bereid deze GGZ-functie te vervullen wanneer ze daar wat betreft hun capaciteit toe in staat worden gesteld, en wanneer de onderlinge samenwerking en de samenwerking en afstemming met de 2e-lijns GGZ wordt bevorderd. De minister van VWS heeft daarom in overleg met de betrokken beroepsgroepen voor de komende jaren een substantieel bedrag uitgetrokken om de eerstelijns GGZ versterken en de samenhang en samenwerking van de eerstelijn met de specialistische GGZ te verbeteren.

3 Een uitgebreide evaluatie voor ruim 3 jaar zal moeten uitwijzen of de gezamenlijke inspanningen en maatregelen lijden tot een eerstelijns GGZ waarin adequate basiszorg wordt geboden voor patiënten met psychische en psychosociale problematiek. Bij deze evaluatie staan twee vragen centraal: Leidt de inzet van extra middelen tot een samenhangende eerstelijns GGZ? Welke strategieën zijn meer of minder effectief om een samenhangende eerstelijns GGZ tot stand te brengen.in het kader van deze evaluatie wordt in de eerste plaats periodiek nagegaan in hoeverre het geplande programma gerealiseerd wordt. In de tweede plaats wordt onderzocht in hoeverre die inzet van middelen geleid heeft tot het totstandkomen van een samenhangende eerstelijns-ggz op landelijk niveau. In de derde plaats wordt onderzocht in hoeverre er een onderlinge samenhang bestaat tussen de diverse onderdelen van het geplande programma en het totstandkomen van een samenhangende eerstelijns-ggz. Dit zal in een aantal te selecteren regio s worden onderzocht, omdat een dergelijke analyse meer detail-informatie vereist dan de globale landelijke data ons kunnen verschaffen. Op dit regionale niveau zal ook aansluiting gevonden worden met het lokaal gerichte quasi-experimenteel onderzoek naar effectieve strategieën. In deze lokale experimenten zal onderzoeksvraag 2 beantwoord worden. Het onderzoek op landelijk niveau naar de realisatie van het programma en het totstandkomen van een samenhangende GGZ wordt door het NIVEL, (en waar het gemeentelijk beleid betreft, door het SGBO) uitgevoerd. Onderzoek op regionaal en lokaal niveau is in handen van SGBO en Trimbos-instituut. Wat het NIVEL deel betreft zijn eerste metingen op landelijk niveau thans verricht onder huisartsen, consultatieve projecten en instellingen voor AMW. Hierover is in Maart 2002 gerapporteerd aan de Stuurgroep Tussen de Lijnen. In 2002 zullen hulpverleningscontacten van huisartsen en AMW-ers (periode ) geanalyseerd worden. Verder worden metingen uitgevoerd onder eerstelijnspsychologen en aanbieders van GGZ-nascholing voor huisartsen. GGZ 01.03De huisartsgeneeskundige zorg voor depressieve ouderen Financier: ZonMw: programma Ouderenzorg, deelprogramma ouderenpsychiatrie Status: Gegevensverzameling Uitvoering: dr. A Volkerts In dit landelijk onderzoek, ingebed in de tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk, wordt nagegaan in hoeverre ouderen met een DSM-IV diagnose depressie (vastgesteld m.b.v. een gestandaardiseerd psychiatrisch interview, CIDI) als zodanig bij de huisarts bekend zijn. Daarnaast wordt de kwaliteit van de door huisartsen ingestelde medicamenteuze behandeling beoordeeld door vergelijking met algemeen aanvaarde richtlijnen. GGZ 02.01Incidentie van depressie in de huisartsenpraktijk Financier: VWS (financiering peilstations) Status: Analyse en rapportage Uitvoering: dr. P.F.M. Verhaak Evenals in is in de jaren 2000 en 2001 in het kader van de Continue Morbiditeits Registratie Peilstations (zie PEIL 84.01) de incidentie van depressie geregistreerd. Daarbij vulde de registrerende huisarts een vervolgformulier in, waarop deze aangaf op welke

4 symptomen de diagnose gebaseerd was, welk beleid de arts is gaan vervoeren en of er verwezen was. Over de gegevens uit 2000 is inmiddels gerapporteerd in Huisarts en Wetenschap. Over de gegevens over 2001 en 2002 zal in 2003 gerapporteerd worden. GGZ 02.02Determinanten van zorg en zorggebruik bij angst en depressie Financier: ZonMw? Samenwerking:VU/Psychiatrie (prof. dr. R van Dyck, Dr. A Beekman) VU/EMGO (Dr. H van Marwijk), RUG/Soc.Psychiatrie (prof.dr. J. Ormel, dr. K v.d. Meer), RL/psychiatrie Trimbosinstituut (?) Status: Aanvragen subsidie Uitvoering: NN In het kader van het RGO-rapport en advies inzake Onderzoek Geestelijke Gezondheidszorg en Geestelijke Volksgezondheid worden grote onderzoeksprojecten op vier GGZ-thema s uitgezet. Twee van de thema s zijn angst en depressie. Gestreefd wordt naar studies waarin het langjarig beloop en de gevolgen van psychopathologie worden bestudeerd. Van belang is dat generalisatie naar de alledaagse praktijk mogelijk is. Het onder samenwerking aangeduide consortium van diverse universitaire vakgroepen, Trimbos-instituut en NIVEL zal intekenen op deze vraag om onderzoeksvoorstellen. Er is sprake van een onderzoeksprogramma waarbij de gegevensverzameling zowel in de huisartspraktijk als in de gespecialiseerde kliniek plaats zal vinden, waarbij patiënten met angst en depressie voor een lange periode gevolgd zullen worden. Deze gegevensverzameling vormt de grondslag voor een hele verzameling studies, variërend van descriptief tot experimenteel, met aandacht voor neurobiologische, psychologische en omgevingsfactoren, en met mogelijkheden voor interventiestudies, MTA studies en zorgstudies. Het NIVEL aandeel in het geheel betreft het onderzoek naar de geleverde en gewenste zorg, zowel vanuit het perspectief van de patiënt als vanuit een professioneel perspectief. In 2002 zal subsidie voor dit programma moeten worden verkregen. GGZ 02.03Suïcide en suïicidepogingen in de huisartspraktijk Projectleiding: dr.p.f.m. Verhaak Financiering: NIVEL Status: In uitvoering. Activiteiten in 2002: analyse en rapportage Uitvoering: N.N. De op continue basis verzamelde gegevens over suïcide en suïcidepogingen waarmee de huisartsen van de CMR Peilstations worden geconfronteerd zijn de basis voor een analyse van de trend in het voorkomen van suïcidepogingen naar leeftijd en geslacht. Nieuw GGZ 03.01Inventarisatie geïntegreerde zorg voor dementerenden in de thuissituatie Projectleiding: dr P.F.M. Verhaak Financiering : ZonMw Status : Aanvragen subsidie Uitvoering: N.N. Zorg voor dementerende ouderen die nog thuis wonen, brengt veel afstemming tussen diverse hulpverleners met zich mee. De indruk bestaat dat veel vernieuwing die op dat gebied wordt

5 verwezenlijkt, op langere termijn niet in de reguliere zorg wordt geïncorporeerd en daardoor weer verloren gaat. In een inventariserend onderzoek zullen we nagaan in hoeverre projecten over geïntegreerde zorg voor dementerenden in de reguliere zorg worden geïmplementeerd en welke succes- en faalfactoren een rol spelen bij brede implementatie van deze projecten. Nieuw GGZ 03.02De werkbelasting bij huisartsen door psychische problemen van patiënten Projectleiding: dr P.F.M. Verhaak Financiering : NIVEL Status : Gegevens verzameling, analyse Uitvoering: drs E. Zantinghe In dit onderzoekl wordt de rol van GGZ-problematiek voor de werkbelasting van huisartsen onder de loep genomen. Werkbelasting wordt gesplitst in werklast en werkdruk. Werklast wijst op objectieve maten die aangeven hoeveel werk per tijdseenheid verzet wordt; werkdruk geeft aan hoe dit beleefd wordt door de huisarts. De centrale onderzoeksvraag is: Zorgen patiënten met psychische problemen voor meer werkbelasting bij huisartsen? Enerzijds zetten we de werklast door psychische problemen van nu af tegen de werklast door psychische problematiek 13 jaar geleden. Anderzijds maken we een vergelijking met de werklast door psychische problematiek in vergelijking met somatische problematiek. Daarnaast zal gekeken worden naar de subjectieve beleving van werkdruk door huisartsen. Materiaal voor deze studie wordt verkregen uit de eerste en tweede Nationale Studie en uit enquetes die onder huisartsen zijn afgenomen ten behoeve van de evaluatie van het beleid ter versterking van de eerstelijns-ggz (GGZ 01.02)