Nieuwsbrief. In deze editie: Vanuit het bestuur: Jubileumjaar voor de VMS. Juni 2014

Transcriptie

1 Juni 2014 Nieuwsbrief In deze editie: Vanuit het bestuur: Jubileumjaar voor de VMS Nieuws uit de werkgroep kwaliteit: Eerste certificaten Straatwerk uitgereikt! Nieuws uit de werkgroep onderwijs: Kans voor samenwerking bedrijven bij opleiding Nieuws uit de werkgroep communicatie: Word lid van de LinkedIn groep platform kwaliteit openbare ruimte Symposium Ontzorgen door borgen : Kwaliteit wordt gemaakt met alle betrokkenen samen Twee leerlingstraatmakers aan het woord: Stratenmaken is meer dan alleen tegels leggen! Nieuw lid stelt zich voor: Materiaaldienst gemeente Amsterdam Rinke Veld, commercieel directeur Struyk Verwo Infra: Bezuinig op geschikte zaken, maar niet op kwaliteit Innovatie: De nieuwe bandensteller van Nimatech Vanuit het bestuur Jubileumjaar voor de VMS Aan de vooravond van een sportieve zomerperiode waarin het WK voetbal, Wimbledon, de Tour de France en natuurlijk de vakantie onze aandacht opeisen, hebben we als VMS ook een aantal bijzondere gebeurtenissen te vieren. De VMS bestaat dit jaar 20 jaar. In 1994 werd de toenmalige Vereniging Machinaal Straatwerk door een groot aantal enthousiastelingen opgericht. Zij waren van mening dat de mechanisatie van het bestratingvak een must was om de arbeidsomstandigheden van de straatmaker en de opperman te verlichten. Het hoge ziekteverzuim en daardoor een vroegtijdige uitstroom uit het vak moesten worden teruggebracht. Dit was en is een moeizaam proces door de traditionele positie van het bestratingvak. Wat de twintigste verjaardag van de VMS heel erg bijzonder maakt is dat aansluitend aan de algemene ledenvergadering van 12 juni jongstleden een symposium werd georganiseerd. Passend bij het karakter van de VMS als ketenorganisatie werkten we daarvoor samen met CROW, IKOB-BKB en BeST. Elders in deze nieuwsbrief leest u een uitgebreid verslag van dit symposium Ontzorgen door borgen. In de afgelopen 20 jaar heeft de VMS, inmiddels omgedoopt tot Vereniging Modern Straatwerk, samen met een groot aantal organisaties verschillende successen behaald. Zo is de wet- en regelgeving op het gebied van arbeidsomstandigheden zodanig aangepast dat machinale verwerking in een groot aantal gevallen verplicht is. Ondanks de soms grote weerstand uit de branche is dat toch maar gerealiseerd! 1

2 Tijdens het symposium werden ook de eerste drie certificaten Straatwerk uitgereikt. Het afgelopen jaar heeft de VMS zich ingezet om de certificatieregeling van de grond te krijgen. Dat is gelukt en daar mogen wij trots op zijn! De BRL Straatwerk, is bedoeld voor procescertificatie. Dat wil zeggen dat een gecertificeerd bedrijf niet alleen wordt beoordeeld op de kwaliteit van het geleverde werk, maar over het gehele proces van offerteaanvraag tot en met oplevering van het uit te voeren werk. Op deze manier is het gecertificeerde bedrijf in staat de opdrachtgever voor een belangrijk deel te ontzorgen. Zoals u wellicht weet is de VMS aangesloten bij de Aannemers Federatie Nederland (AFNL). In vervolg op de intensievere contacten met MKB Infra, die ook aangesloten is bij de AFNL, vinden er op bestuurlijk niveau gesprekken plaats om tot nauwere samenwerking te komen. Ik houd hiervan op de hoogte. Rest mij nog u allen een heel fijne vakantieperiode toe te wensen. Henk Legger, Voorzitter Nieuws uit de werkgroep kwaliteit Eerste certificaten Straatwerk uitgereikt! Tijdens het symposium Ontzorgen door borgen ontvingen drie VMS-leden de eerste certificaten op basis van de BRL 9334 Straatwerk. Johannes Hoogstraten (Hoogstraten Wegenbouw), John Meijer (Aannemingsbedrijf Van der Meer) en Albert Martinus (Aannemersbedrijf Lindeloof) waren zichtbaar trots op deze mijlpaal. Daarmee heeft de werkgroep kwaliteit een belangrijk traject voor de verbetering van de kwaliteit van straatwerk en het imago van de branche afgesloten. In relatief korte tijd is een BRL ontwikkeld en zijn nu de eerste certificaten uitgereikt. De belangstelling voor de certificatie onder gemeenten blijkt al uit het feit dat er nu al gemeenten zijn, die de beoordelingsrichtlijn opnemen in hun bestekken. De werkgroep verwacht dat het aantal certificaathouders snel zal groeien evenals het aantal gemeenten dat er gebruik van zal maken. Als u lid bent van de VMS ontvangt u bij certificering door IKOB-BKB 15% korting. 2

3 Nieuws uit de werkgroep onderwijs Kans voor samenwerking bedrijven bij opleiding In de BRL Straatwerk zijn stevige opleidingseisen opgenomen. De werkgroep is blij met deze aandacht voor de opleiding van de medewerkers in onze branche. Daarmee ligt er ook een uitdaging voor het onderwijs om hier invulling aan te geven. Om opleidingen aantrekkelijker te maken wordt nagedacht over de mogelijkheden van blended learning. Blended learning is een geïntegreerde combinatie van traditioneel onderwijs en online onderwijs. Daarmee krijgt de leerling meer vrijheid in de keuze van het moment waarop hij wil leren en verliest hij of zij minder tijd met heen en weer reizen. De werkgroep ziet ook een belangrijke kans voor samenwerking tussen bedrijven bij de opleiding. In projecten zijn ze al gewend samen te werken en vaak is er een bestendige relatie, dus waarom niet opleidingen samen oppakken? Daarmee worden opleidingen ook voor kleinere bedrijven haalbaar. De AMS (Academy Modern Straatwerk) kan in samenwerking met BGA Nederland en verschillende ROC s alle opleidingen in onze branche verzorgen zowel vanuit het opleidingsinstituut als in company bijvoorbeeld in de vorm van prakijkdagen. Nieuws uit de werkgroep communicatie Word lid van de LinkedIn groep platform kwaliteit openbare ruimte Vanuit de werkgroep communicatie kunnen wij terugkijken op een succesvol symposium Ontzorgen door zorgen met als hoogtepunt de uitreiking van de eerste drie certificaten Straatwerk. Het symposium organiseerden wij gezamenlijk met CROW, IKOB-BKB en BeST. Elders leest u een uitgebreid artikel over het symposium. Tijdens ons symposium is een eerste stap gezet en graag willen wij op dit platform verder met u discussiëren. De werkgroep wil hier graag wel een oproep doen om op LinkedIn lid te worden van het Platform kwaliteit openbare ruimte. InfraTech 2015 Van 20 t/m 23 januari 2015 wordt de vakbeurs InfraTech weer gehouden in Ahoy Rotterdam. De hele GWW sector, van opdrachtgever, opdrachtnemer tot toeleverancier, hoort op dit evenement te zijn. De InfraTech staat in 2015 in het teken van Krachtig Vooruit. Uw bestuurslid en voorzitter van de activiteitencommissie de heer Albert Martinus is namens de VMS en MKB-Infra lid van de begeleidingscommissie om uw belangen en ideeën in te brengen. Houd u onze berichtgeving in de gaten. De digitale brochure is beschikbaar via 3

4 Dag van de Openbare Ruimte 2014 De Dag van de Openbare Ruimte is het jaarlijkse ontmoetingsmoment voor iedereen die werkzaam is binnen het werkveld openbare ruimte: ontwerp, inrichting, onderhoud en beheer. Op de beursvloer krijgen bezoekers een actueel beeld van alle denkbare producten en diensten op het vlak van openbare ruimte. Dit jaar wordt de Dag van Openbare Ruimte gehouden op 8 en 9 oktober 2014 in de Expo Houten. (Openingstijden woensdag 8 oktober: 10.00u u, donderdag 9 oktober: 10.00u u.) In 2012 bezochten geïnteresseerden de beurs, in 2013 kwamen naar de Dag van de Openbare Ruimte. Een uitgebreid overzicht in cijfers vindt u hier. Expo Houten Meidoornkade AE Houten Symposium Ontzorgen door borgen Kwaliteit wordt gemaakt met alle betrokkenen samen Op 12 juni jongstleden organiseerde VMS, CROW, IKOB-BKB en BeST een symposium over de kwaliteit van de openbare ruimte. Het symposium vond plaats in het nieuwe kantoor van de Aannemersfederatie Nederland in Veenendaal. Met zo n tachtig deelnemers en goede debatten kijkt de VMS terug op een zeer geslaagd symposium. Jack de Leeuw, directeur van kenniscentrum SBRCURnet, trad op als dagvoorzitter en leidde de deelnemers soepel door het programma. Na een korte inleiding in een tweegesprek met Henk Legger, voorzitter van de VMS, nodigde Jack de Leeuw de deelnemers uit voor het eerste debat. Debattrekkers waren Pien van der Does namens de gemeente Zwolle, Johan Vermeer van de gemeente Rotterdam, Richard Hermans van MBI Beton en Eric de Groot, voorzitter van BeST. Er werd in twee ronden gediscussieerd over achtereenvolgens Omgevingsmanagement en Kwaliteit openbare ruimte aan de hand van steeds drie stellingen. onder omgevingsmanagement: het betrekken van burgers bij planvorming én uitvoering. Het gaat over het geheel van de omgeving, waarin verschillende projecten tegelijkertijd worden uitgevoerd. Dat vraagt om afwegingen. Eric de Groot en Richard Hermans zien omgevingsmanagement als een leerproces, waarin het draait om de burgers, die uiteindelijk opdrachtgever zijn. Ook de leveranciers kunnen daarin een rol spelen als ze tijdig worden betrokken. Denk daarbij aan de overlast door zware vrachtauto s. Daaraan voegt Johan Vermeer toe, dat de impact groot is. Als het niet goed gaat, ligt het direct bij de wethouder. Aan de andere kant impliceert de afweging, die Pien van der Does al benoemde, dat niet iedereen zijn zin kan krijgen. Dat hoort er dus bij. Omgevingsmanagement is dan vooral het managen van verwachtingen om teleurstellingen te voorkomen. Omgevingsmanagement is onzin De eerste stelling zette direct de toon voor de verdere discussie: Omgevingsmanagement is onzin; je doet het toch nooit goed. Pien van der Does omschreef wat zou moeten worden verstaan 4

5 Omgevingsmanagement is alleen een zaak van de gemeente Johan Vermeer gooit direct de knuppel in het hoenderhok door zich achter de stelling te scharen. Hij licht dat toe door te stellen dat alleen de gemeente de belangenafweging kan maken en daartoe politiek is gelegitimeerd. Op projectniveau daarentegen kunnen aannemers en leveranciers wel een belangrijke rol spelen. Vanuit de zaal reageert Albert Martinus (Aannemersbedrijf Lindeloof) dat het wel samenhangt met de schaalgrootte; voor Rotterdam ligt dat heel anders dan voor een kleine gemeente. Lex Stax (A.B.M. Stax) vraagt hoe moderne contractvormen hierin een rol spelen. Pien van der Does ziet daarin goede mogelijkheden om een grote verantwoordelijkheid op projectniveau bij de uitvoerende bedrijven te leggen, maar stelt dat de eindverantwoordelijkheid bij de gemeente blijft. Tony Tessers (gemeente Molenwaard) voegt toe dat de ervaringen met de UAVgc in dat opzicht goed zijn. Daartoe uitgedaagd door Jack de Leeuw voegt Henk Klein Poelhuis, voorzitter van de Aannemersfederatie Nederland (AFNL), toe dat de AFNL al acht jaar de boodschap uitdraagt dat een goed resultaat alleen met elkaar kan worden bereikt. Langzaam lijkt dat te beklijven, maar freeriders verstoren de participatie van bedrijven in dat proces. Dan Bekker (gemeente Utrecht) reageert daarop dat past performance kan helpen de freeriders buiten de deur te houden. Johannes Hoogstraten (Hoogstraten Wegenbouw) merkt op dat het toch nog wel eens voorkomt dat de communicatie met de gemeente stroef verloopt. Bert Wiekens (De Hamer) doet er nog een schepje bovenop door te verwijzen naar de aanbestedingspraktijk, waarin de laagste prijs doorslaggevend blijft. Daarop antwoordt Johan Vermeer dat laagste prijs goed werkt als het resultaat helder is omschreven en benadrukt dat het wel om belastinggeld gaat. De bedrijven moeten ook de hand in eigen boezem durven steken, onderstreept Daan Stuit (MKB Infra), we zijn gegroeid vanuit dankbaarheid voor een opdracht via de bouwfraude naar een gesprekspartner. Dat vraagt vertrouwen en dat moet groeien. Omgevingsmanagement mag de gemeente ook wat kosten Eric de Groot is het hiermee eens, het is immers een investering, die zich terug verdient. Op de vraag of dat aantoonbaar is reageert Richard Hermans, dat een verbeterd logistiek proces direct geld oplevert. De rekensom, die Johan Vermeer maakt, is een mooie ondersteuning van de stelling: elke raadsvraag kost 20 uur oftewel euro. Hij voegt daar nog twee Rotterdamse voorbeelden aan toe. Bij het werk aan de Kruiskade ging het slecht, veel klachten van ondernemers, terwijl bij het complexere werk aan de Meent daarna veel soepeler is verlopen. Dat is wat je maatschappelijke baten zou kunnen noemen. Dan Bekker (gemeente Utrecht) merkt daarbij wel op dat die baten lang niet altijd bij de gemeente terechtkomen. Pien van der Does blijkt veel te hebben aan de sociale media als indicator of een werk goed verloopt. Minder onderhoudskosten zijn ook baten, vult Piet Matthijsen (Wienerberger) aan. Albert Martinus (Aannemersbedrijf Lindeloof) heeft goede ervaringen met een enquête onder buurtbewoners voor en na de uitvoering van een werk; dat geeft veel inzicht. Openbare ruimte moet slechts sober en doelmatig zijn Na de pauze volgde deel twee van het debat. Het thema Kwaliteit openbare ruimte werd eveneens bediscussieerd aan de hand van drie stellingen. Alle sprekers zijn het er als snel over eens dat doelmatigheid belangrijk is. Het gebruik van het woord sober in de stelling roept meer reacties op. Sober wordt als goedkoop ervaren, terwijl doelmatig en fraai wel degelijk samengaan, aldus Johan Vermeer. Sober en somber verschillen slechts één letter wordt vanuit de zaal ingebracht. Lex Stax (A.B.M. Stax) stelt voor sober te vervangen door functioneel. Eric de Groot waarschuwt dat soberheid en doelmatigheid innovatie belemmerend zou kunnen werken. In plaats van sober zou het gedifferentieerd moeten zijn. Het centrum van Almere wordt door een deelnemer als voorbeeld genoemd van een buitenruimte, die bepaald niet sober is ingericht, maar door het ontbreken van differentiatie toch als saai wordt ervaren. De gemeente Amsterdam gebruikt daarvoor het zogenaamde Puccini-model, waarbij wegen door hun inrichting herkenbaar zijn. De discussie wordt besloten met de vaststelling, dat gebruik, inrichting en beheer in balans moeten zijn met de kwaliteit. 5

6 EMVI is voorwaarde voor kwaliteit Pien van der Does reageert als eerste op deze stelling. Ze ziet EMVI niet als voorwaarde, maar wel als een interessant middel, omdat het andere afwegingen mogelijk maakt. Tegelijkertijd stelt ze vast dat ook met traditionele bestekken kwaliteit kan worden gerealiseerd. De leveranciers en de aannemers lopen er vaak tegen aan dat de criteria zo vaak verschillend en niet eenduidig zijn, merkt Richard Hermans op. Dat zal ook zo blijven, want EMVI wordt mede politiek ingekleurd. EMVI is een principieel betere filosofie, maar wel ongelofelijk moeilijk, aldus Johan Vermeer, maar daar is Johan de Krom (De Krom) het niet mee eens. Hij is bang dat we over een paar jaar allemaal een standaard plan van aanpak hebben en dat er dan geen onderscheid meer is. Degene met het mooiste verhaal maakt het werk en de controle op het naleven ervan in de uitvoering ontbreekt. Voorzitter Daan Stuit van MKB Infra meldt dat zijn vereniging EMVI monitort en verwijst naar de website voor meer informatie. Hij ziet EMVI vooral slagen bij projectontwikkeling. Hij krijgt niet van iedereen bijval; Albert Martinus (Lindeloof) en Johannes Hoogstraten (Hoogstraten Wegenbouw) zijn grote voorstanders van EMVI. Het is een zegen, stimuleert de bewustwording en het ondernemerschap. Van verschillende kanten worden wel zorgen geuit over de kosten die EMVI met zich meebrengt. Kleine bedrijven kunnen niet aan kwaliteitsnormen voldoen De discussie brandt direct los wanneer Richard Hermans stelt dat dat bij EMVI wel het geval is. De deelnemers antwoorden dat kleine bedrijven vaak specialisten zijn en soms zelfs meer kwaliteit kunnen leveren. Eric de Groot is het daarmee eens; elk bedrijf kan voldoen, maar we moeten ook niet allemaal hetzelfde willen zijn. Hij vindt Pien van der Does op dit punt aan zijn zijde. Zij ziet juist kleinere regionale bedrijven, die door die lokale kennis in het voordeel zijn. Albert Martinus voegt daar aan toe, dat grotere bedrijven ook een verantwoordelijkheid hebben voor kleinere partners Dan neemt de discussie een andere wending. De bedrijven, die kwaliteit willen leveren tegen een redelijke prijs, kunnen niet op tegen goedkope Oost-Europeanen en de arbeidsinspectie (Inspectie SZW) controleert niet. Uiteindelijk zijn alle partijen het erover eens dat een opdrachtgever zelf moet optreden als de afspraken niet worden nagekomen. Nabeschouwing Henk Legger blikt na afloop terug op een geslaagde discussie. De conclusie dat kwaliteit wordt gemaakt met alle betrokkenen samen, is een bevestiging dat een ketenorganisatie als de VMS bestaansrecht heeft en een goede bijdrage kan leveren aan de verbetering van de kwaliteit. Omgevingsmanagement begint bij het bewust zijn van de omgeving. Tegelijkertijd is de constatering dat het vooral draait om het kweken van begrip voor onvermijdelijke overlast. In het overleg tussen VMS, MKB Infra en VERAS (sloopbedrijven) zal Henk Legger voorstellen om gezamenlijk met de nutsbedrijven aan tafel te gaan. Ten aanzien van EMVI stelt hij vast dat het moeilijk is, dat het valt of staat bij objectieve criteria, maar dat het wel een instrument is dat kan bijdragen aan de kwaliteit. Ten slotte spreekt Henk Legger de hoop uit dat de BRL Straatwerk kan bijdragen aan een eerlijker concurrentie en een verbetering van de kwaliteit. Uitreiking certificaten Bastiaan Benz, directeur van IKOB-BKB, licht kort toe hoe de BRL Straatwerk op initiatief van de VMS tot stand is gekomen en dat hij positief verrast is door het enthousiasme en het draagvlak in de branche. Aansluitend reikt hij de certificaten uit aan John Meijer (Aannemingsbedrijf Van der Meer), Johannes Hoogstraten (Hoogstraten Wegenbouw), en Albert Martinus (Aannemersbedrijf Lindeloof). De trotse certificaathouders verklaren dat het niet moeilijk was om het certificaat te halen, omdat ze al goed bezig waren. In die zin is het certificaat een bevestiging daarvan. Afsluiting Jack de Leeuw bedankt alle aanwezigen voor hun inbreng, de sprekers voor hun openhartige bijdrage en wijst ten slotte nog even op de LinkedIn-groep Platform Kwaliteit openbare ruimte, waar verder kan worden gediscussieerd over het thema van vandaag. 6

7 Twee leerlingstraatmakers aan het woord Stratenmaken is meer dan alleen tegels leggen! In de Irenestraat in Ooltgensplaat op Goeree-Overflakkee werkt op dit moment een ploeg leerlingen aan de herbestrating. Dit is een project in het kader van de samenwerking van de Gemeente Goeree-Overflakkee en Lindeloof om jongeren, die om verschillende redenen op afstand staan van de arbeidsmarkt, via een leertraject aan een vaste baan te helpen. De gemeente stelt werk beschikbaar, Lindeloof betaalt de scholing en stelt de vaste baan in het vooruitzicht. We spraken met Corné Heeren, leermeester, Huib Klink, opzichter gemeente Goeree-Overflakkee en met twee leerlingen Patrick Kleinloog en Sonny Saghir. Structuur De leerlingen hebben allemaal een tweejarig contract gekregen bij Lindeloof. Ze moeten wel goed gemotiveerd zijn, voldoende inzet tonen en de opleiding met goed gevolg doorlopen, vertelt Corné Heeren. Hij vervolgt: De leerlingen werken 4 dagen en gaan 1 dag naar school, het Deltacollege in Sommelsdijk. De leerlingen gaan direct aan het werk in de praktijk en moeten vanaf nul alles leren. Dat is een uitdaging voor mij. Huib Klink houdt vanuit de gemeente toezicht op het werk. Huib vertelt: De gemeente heeft bepaalde projecten waar de jongens aan de slag kunnen. Wij hebben contact met Lindeloof zodat de leerlingenploeg voor een x aantal uur werkt aan straatwerk als stimulans voor de jeugd om als stratenmaker aan de gang te gaan en het vak te leren. Deze jongens komen allemaal via het UWV en zijn aangedragen door de gemeente. Ze zijn gestrand in de arbeidsmarkt en raken hier weer gemotiveerd. Ik kijk of er gebeurt wat we afgesproken hebben, maar bemoei me niet met de jongens. Dat stukje ligt bij Corné. Populariteit Het stratenmakersvak is niet populair, het heeft het imago van hard werken en weinig verdienen. Er is weinig aanwas van jongeren, het grootste deel is 45-plusser. Corné vervolgt: In deze tijd raden de meeste ouders hun kinderen niet aan om stratenmaker te worden. Vroeger heb ik wel bewust die keuze gemaakt: Ik word stratenmaker, nu dat hebben de jongens niet! De jongens komen allemaal via een omweg, jongens met een stukje verleden en die weer proberen iets van hun leven te maken. Jongens die weer proberen regelmaat in hun leven te brengen. Huib vervolgt: Men moet tegenwoordig allemaal carrière maken. Het is raar als je heel lang stratenmaker ben. Men mag niet meer tevreden zijn met het beroep dat je hebt. Je moet door blijven leren, anders sta je stil. Maar wat is er mis als je een goed stratenmaker bent? Dat wordt niet meer gewaardeerd. Het vak Stratenmaker, dat word je niet één jaar, daar gaan jaren overheen. We zijn nu 6 maanden met de jongens bezig, een aantal heeft al verschillende basisvaardigheden, maar er zijn er ook die het liefst één onderdeel doen. Sommige hebben meer interesse om iets te leren dan anderen. Motivatie is heel belangrijk. Het ziekteverzuim en de uitval vallen mee. Hij vervolgt: Je moet het ze ook een beetje naar de zin maken, het werk is en blijft zwaar. Je moet het aantrekkelijk maken voor de jongens. Af en toe een dolletje moet kunnen, maar er moet ook gewerkt worden. Corné sluit af: Ik leid op voor een 8 of een 9, maar als ik ze dan loslaat mag je blij zijn als er bij een aannemer, waar alle projecten onder financiële- en tijdsdruk staan, een zes overblijft. Dat is jammer, maar dat is de situatie op dit moment. 7

8 Sonny en Patrick aan het woord Sonny Saghir en Patrick Kleinloog maken deel uit van de leerlingenploeg. Ze zijn nu 6 maanden met de opleiding bezig en hebben al verschillende projecten in Stellendam, Dirksland en Herkingen afgerond. Sonny Saghir vertelt: Ik ben 24 jaar. Hiervoor heb ik twee jaar in een uitkering gezeten. Toen kwam ik via de gemeente in aanmerking voor het project bij Lindeloof. Ik vind het erg leuk, het is een project van twee jaar, maar het is ook mogelijk binnen een jaar je diploma niveau 2 te behalen. Je kunt ook direct doorstromen naar de opleiding tot niveau 3 en dan ga je beter verdienen. Patrick Kleinloog stelt zich voor: Ik ben 23 jaar. Ik heb hiervoor in de beveiliging gezeten. Doordat ik naar het eiland ben verhuisd, werd de afstand te groot en is mijn contract niet verlengd. Nadat ik een half jaar thuis heb gezeten, zag ik deze kans voorbij komen en dat leek me interessant. Ik ben er een beetje ingerold. Leren door ervaring Zowel Sonny als Patrick hadden allebei geen ervaring met het stratenmakersvak. En allebei hadden ze nooit gedacht dat ze een opleiding tot stratenmaker zouden gaan doen. Patrick vervolgt: Ik dacht altijd: Het laatste wat ik ga doen is stratenmaker worden! Maar ik moet zeggen dat het me prima bevalt. In het begin had ik wel moeite weer in het ritme te komen. Maar nu vind ik het prima. Je leert het vak vooral door te werken, dan doe je ervaring op. Sonny vervolgt: Het zijn merendeels ook van die handige kneepjes, die je gewoon jezelf kan aanleren, waardoor je het werk makkelijker voor jezelf maakt. Als je bijvoorbeeld moet knippen langs een lijn, neem je hem een paar millimeter korter: dan past de steen altijd. In het begin liep ik volop te meppen met die straathamer met het gevolg dat ik de volgende dag steken in mijn polsen had. Corné liet toen zien hoe je die hamer zijn kracht af moet laten geven, en gewoon soepele tikjes kan geven. Je moet het even doorhebben. Stratenmaken is wiskunde Patrick: Veel mensen denken dat stratenmaken maar een beetje tegeltjes neerleggen is, maar dat is niet zo. Dat valt vies tegen. Je moet rekening houden met water dat weg moet kunnen lopen, en je moet het zand zo strak aantrillen dat het er over een paar maanden nog steeds strak uitziet. Niet dat het helemaal is weggezakt na een paar keer regenen. Sonny vervolgt: Stratenmaken heeft met rekenen en wiskunde te maken, als je een beetje goed bent met rekenen dan kom je er wel. Het heeft alles met lijnen, hoeken en diagonalen te maken en je moet bijvoorbeeld de benodigde kubieke meters zand kunnen berekenen. Sonny gaat verder: Ik vind het heel opmerkelijk dat ik ook in mijn vrije tijd veel meer op het straatwerk let, je ziet veel eerder kuiltjes en hobbels, en sommige trottoirs zien er gewoon niet uit. Vorige keer was ik op bezoek bij mijn moeder in Herkingen en als ik dan samen met haar door een straat rijd, die ik gelegd heb, en ik zie dan dat het er nog steeds strak uitziet, dan zijn wij allebei trots. Opleiding Patrick vertelt : Op school krijg je de theorie aangeboden in de vorm van zelfstudie. Je zit met zijn allen in een lokaal, maar je studeert zelf en je kunt vragen stellen als je die hebt. Soms maak je klassikaal een som. Je leert onder andere hoe je verkeersborden moet inzetten in verband met de veiligheid. Sonny voegt toe: Je leert bijvoorbeeld ook over de verschillende tegel- en zandsoorten, en als je wilt kun je ook VCA behalen. Patrick en Sonny hopen allebei snel het diploma te halen. Sonny geeft nog wel aan: Het is zwaar werk, dit kun je niet je hele leven doen. Ik denk dit hooguit 10 jaar te doen, dan ga ik doorleren voor zzp er of uitvoerder. Corné (links), en Sonny (2 e van rechts) en Patrick (1 e van rechts). 8

9 Nieuw lid stelt zich voor Materiaaldienst gemeente Amsterdam De Materiaaldienst verzorgt de inkoop, opslag en verkoop van alle bestratingsmaterialen, straatmeubilair, levert en plaatst tijdelijke en permanente verkeersvoorzieningen en staat gedurende de wintermaanden paraat voor gladheidsbestrijding. Daarnaast beschikt de dienst over een eigen houtbank met gegarandeerde FSC-houtproducten met een eigen certificering. Met deze taken is de Materiaaldienst een spil in de inrichting van de openbare ruimte in de gemeente Amsterdam. Onze klanten zijn de centrale stad en de verschillende stadsdelen, maar ook de aannemers, die daarbinnen werken. Voor leveranciers is de gemeente Amsterdam en dus ook de Materiaaldienst door de omvang, maar ook vanwege het prestige een aantrekkelijke partij. De Materiaaldienst kan daardoor op gunstige voorwaarden inkopen. Wij hebben geen commerciële doelstelling en geven deze voordelen terug aan de stad. contacten met de leveranciers om de kwaliteit van de producten te monitoren. Daarin nemen we vanzelfsprekend de duurzaamheidsaspecten mee. Met de brede kennis van materialen is de Materiaaldienst ook een belangrijke adviseur voor de gemeente bij de inrichting van de stad. Sinds kort houden wij ons bezig met engineering op detailniveau met behulp van onder andere 3D visualisering van producttekeningen. Met name bij nieuwe contractvormen, zoals design&construct, is daar een toenemende behoefte aan. De kennis, die we hebben en steeds ontwikkelen, delen we via bijvoorbeeld CROW graag met anderen met als doel productinnovatie en kwaliteitsverbetering. De Materiaaldienst heeft een eigen keurmeester en test zelf de in te kopen materialen op hun kwaliteit en geschiktheid voor de beoogde toepassingen. Daarnaast onderhouden we nauwe 9

10 Rinke Veld, commercieel directeur Struyk Verwo Infra Bezuinig op geschikte zaken, maar niet op kwaliteit Struyk Verwo Infra is in Nederland marktleider in publieke bestrating zowel in beton en als natuursteen. Jarenlange ervaring, specialistisch opgebouwde kennis, een ongeëvenaard productaanbod en een klantgerichte service zijn de pijlers voor een duurzame samenwerking met vele opdrachtgevers, ontwerpers en aannemers. Voor Rinke Veld, commercieel directeur van Struyk Verwo Infra, is het een vanzelfsprekendheid dat de betonnen bestratingsmaterialen, die worden vervaardigd ook een goede verwerking verdienen. De kwaliteit van straatwerk bepaalt uiteindelijk of onze producten volledig tot hun recht komen. Het is goed dat gemeenten daarbij kunnen vertrouwen op verwerkers, die kwaliteit leveren en op de nieuwe beoordelingsrichtlijn BRL 9334 (Straatwerk), die onder andere verwerkingsvoorschriften geeft. Maar voor de hoge kwaliteit van de openbare ruimte, waarover gebruikers alom tevreden zijn, heb je kwaliteit in de hele keten nodig. Die kwaliteit start bij het ontwerp, hangt vervolgens af van een gedegen voorbereiding, een juiste keuze van het bestratingsproduct en een correcte uitvoering en eindigt bij goed beheer. Als een ontwerp alleen gericht is op esthetica en niet op het gebruik of onderhoud van straatwerk gaat het fout. Struyk Verwo Infra levert een heel breed assortiment producten, waarbij men een complete oplossing voor de openbare ruimte kan vinden. Binnen dat brede scala zijn er accenten te leggen op aspecten als functionaliteit, esthetica, verkeersveiligheid en milieu. Uit dit uitgebreide palet moeten producten gekozen en verwerkt worden die passen in de veelal complexe inrichtingsopgave. Daarin ondersteunen wij graag de opdrachtgever, ontwerper, het bestratingsbedrijf en de beheerde, zeker bij specialistische toepassingen als waterpasserende, geluidsreducerende of onkruidbestendige bestratingen. Het is belangrijk dat zowel in het voortraject als in de uitvoering alles klopt voor die uiteindelijke hoogwaardige openbare ruimte, die we met z n allen zo graag willen. Wat dat betreft heb ik zorgen over de bezuinigingen die binnen gemeenten plaatsvinden. Men kan soms best iets minder luxe bestratingsmateriaal toepassen, zonder dat de gebruiker de openbare ruimte als minder beoordeelt. Bezuinigen op kwaliteit van materiaal, aanleg en beheer is echter niet verantwoord. Dan ziet het straatwerk er eventjes fraai uit, maar dan holt de kwaliteit achteruit. Gemeenten willen geen verzakkingen, vervuild straatwerk of bestrating die niet meer aan de functie voldoen, die men voor de openbare ruimte voor ogen had. Ook verwerkende partijen hebben hierin een grote bijdrage. Bij verkeerde bezuinigingen stapel je de problemen en bijbehorende kosten voor morgen risicovol op. Eén advies: Bezuinig niet op de kwaliteit van de openbare ruimte!. 10

11 Innovatie De nieuwe bandensteller van Nimatech Op de Technische Kontaktdagen (TKD), die op 22 tot en met 24 mei werden gehouden in Almere, heeft Nimatech een nieuwe bandensteller gepresenteerd. De bandensteller van Nimatech is al een paar keer vernieuwd; eerst met een rupsonderstel, later met een totaal nieuwe uitvoering met lepels voor een pallet, blower unit, nieuwe hefarm en een autolevel systeem die de arm met één druk op de knop weer recht zet. De nieuwe machine wordt bestuurd door één persoon die de machine laat rijden en de hijsarm bedient om de banden te leggen, daarnaast wordt tijdens het rijden een baan gemaakt voor de banden. De motor is vervangen door een watergekoelde 3 cilinder turbodiesel motor. Dit geeft meer vermogen bij minder toeren, dat is dus minder brandstof en ook stiller. Het onderstel is verbeterd door een breder onderstel van een 1,5 tons kraan en een eindaandrijving van een 3,5 tonner, waardoor de machine meer kracht heeft tijdens het rijden. Er is een grotere brandstoftank- en een grotere hydrauliek tank geplaatst. Verder is het bedieningspaneel verbeterd met een nieuwe noodstop. Naast al deze verbeteringen ontwikkelt Nimatech een speciale ploegbak die aan de machine bevestigd kan worden zodat bij het banden stellen direct een sleuf wordt gegraven. Hiervoor werkt Nimatech samen met AO Innovators. Naast deze innovatie had Nimatech op de TKD nog twee primeurs op de stand: de Lehnhoff Variolock snelwissel, voor het direct koppelen van de hydrauliek bij het wisselen van een hulpstuk, en de BSB zandzuiger voor aan een kraan. Samen sterk voor gezond straatwerk Nieuweweg LT Veenendaal T E info@modernstraatwerk.nl I