VLAAMS PARLEMENT ONTWERP VAN DECREET

Transcriptie

1 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 VLAAMS PARLEMENT Zitting november 2002 ONTWERP VAN DECREET houdende instemming met het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden, en de Bijlagen I en II, ondertekend te Aarhus op 25 juni 1998 VERSLAG namens de Commissie voor Buitenlandse en Europese Aangelegenheden uitgebracht door de heer Peter Gysbrechts 3157

2 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 2 Samenstelling van de commissie : Voorzitter : de heer Luc Van den Brande. Vaste leden : de heren Freddy Sarens, Walter Vandenbossche, Luc Van den Brande, Johan Weyts ; de heren Louis Bril, Peter Gysbrechts, N., Stefaan Platteau ; de heren Karim Van Overmeire, Christian Verougstraete, Miel Verrijken ; de heren Peter De Ridder, Patrick Hostekint ; de heer Frans Ramon ; de heer Etienne Van Vaerenbergh. Plaatsvervangers : mevrouw Brigitte Grouwels, de heer Erik Matthijs, mevrouw Trees Merckx-Van Goey, de heer Jef Van Looy ; de heren Julien Demeulenaere, Didier Ramoudt, Marc van den Abeelen, Paul Wille ; mevrouw Hilde De Lobel, de heren Pieter Huybrechts, Luk Van Nieuwenhuysen ; de heren Marcel Logist, Jacques Timmermans ; de heer Eloi Glorieux ; de heer Jan Roegiers. Zie : 1315 ( ) Nr. 1 : Ontwerp van decreet

3 3 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 INHOUD I. Inleidende uiteenzetting door mevrouw Vera Dua, Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw I.1. Historiek van het verdrag A. Onderhandeling en goedkeuring B. Guidelines C. De ontwikkeling van een echt juridisch instrument : de onderhandelingen D. Inwerkingtreding I.2. Beleidsimplicaties op Vlaams en Belgisch niveau A. Onderzoek door de K.U.Leuven B. Implementatie B.1. Implementatie van de eerste pijler : toegang tot milieu-informatie B.2. Implementatie van de tweede pijler : inspraak bij milieubesluitvorming B.3. Implementatie van de derde pijler : toegang tot de rechter I.3. Budgettaire implicaties I.4. Weerslag op de lokale besturen I.5. Gemengd karakter en proceduregang A. Gemengd karakter van het verdrag B. Procedureverloop II. Bespreking II.1.Tussenkomst van de heer Frans Ramon A. Vragen en opmerkingen van het lid B. Repliek van de minister II.2.Tussenkomst van de heer Luc Van den Brande A. Vragen en opmerkingen van het lid B. Repliek van de minister III. Stemmingen III.1. Artikelsgewijze stemming III.2. Stemming over het geheel Blz.

4 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 4 DAMES EN HEREN, In de Commissie voor Buitenlandse en Europese Aangelegenheden werd op datum van dinsdag 12 november 2002 het ontwerp van decreet houdende instemming met het verdrag van Aarhus van 25 juni 1998, na bespreking unaniem aangenomen. Het verdrag in kwestie is een belangrijk milieuverdrag, in de zin dat het een verdragsrechtelijke basis biedt voor de toegang tot informatie, de inspraak bij besluitvorming en de toegang tot de rechter in milieuaangelegenheden. Het kwam tot stand in het kader van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties. I. INLEIDENDE UITEENZETTING DOOR MEVROUW VERA DUA, VLAAMS MINIS- TER VAN LEEFMILIEU EN LANDBOUW I.1. Historiek van het verdrag A. Onderhandeling en goedkeuring Bij de aanvang van haar uiteenzetting benadrukt de minister dat het voorliggende milieuverdrag van het grootste belang is. Dit verdrag "betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden" gemeenzaam bekend als het "Aarhusverdrag" werd onderhandeld en goedgekeurd binnen het raamwerk van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (ook wel afgekort als UNECE). B. Guidelines De minister preciseert dat de basisprincipes van het verdrag terug te voeren zijn op de eerdere "guidelines on access to environmental information and public participation in environmental matters", die door een UNECE taks force bestaande uit vertegenwoordigers van regeringen en NGO's waren opgesteld. Deze guidelines waren trouwens ook reeds formeel bekrachtigd op de derde conferentie van ministers van leefmilieu, die onder de titel "Environment for Europe" in oktober 1995 doorging in Sofia. C. De ontwikkeling van een echt juridisch instrument : de onderhandelingen Dat de guidelines in kwestie een groot moreel gezag hadden, belette niet dat ze geen enkele juridisch bindende waarde hadden. Daarom werd begin 1996 binnen de UNECE een werkgroep opgericht met als opdracht de voorbereiding van een ontwerp van verdrag. Tussen 1996 en 1998 vergaderde en onderhandelde deze werkgroep een tiental keer over een door het ECE-secretariaat opgesteld voorontwerp van verdragstekst. De minister onderstreept dat Vlaanderen op elk van deze onderhandelingssessies vertegenwoordigd was. Eveneens bemerkenswaard is verder dat ook NGO's aan deze onderhandelingen deelnamen, waarbij hun rol niet beperkt was tot die van passieve waarnemers. Ze waren integendeel erg actief betrokken bij de feitelijke onderhandelingen, en namen zelfs geregeld het initiatief om eigen amendementen voor te stellen. Nadat in maart 1998 binnen de werkgroep een algemeen akkoord was bereikt over een ontwerp van verdragstekst, werd het verdrag definitief goedgekeurd tijdens de daaropvolgende vierde pan-europese ministerconferentie "Environment for Europe" die in juni 1998 doorging in Aarhus, Denemarken. Samen met 34 andere landen én met de Europese Commissie heeft België tijdens deze conferentie, meer bepaald op 25 juni 1998, het nu voorliggende verdrag ondertekend. Vandaar het "verdrag van Aarhus". D. Inwerkingtreding De minister laat daarbij opmerken dat het Aarhusverdrag met ingang van 30 oktober 2001 in werking is getreden, nadat zestien landen het hadden geratificeerd. Qua stand van zaken medio oktober 2002 geeft de minister nog mee dat reeds 22 landen partij geworden zijn bij het verdrag. Een aanzienlijk deel van deze landen situeert zich in Centraal- en Oost-Europa. Van de lidstaten van de Europese Unie hebben vooralsnog echter enkel Denemarken, Italië en Frankrijk het verdrag geratificeerd. Voor de minister staat het dan ook buiten kijf dat ook België dat overigens een actieve rol speelde bij de onderhandeling van het verdrag, en later bij de ontwikkeling ervan het verdrag ten spoedigste dient te ratificeren, om aldus mee verdragspartij te worden. I.2. Beleidsimplicaties op Vlaams en Belgisch niveau A. Onderzoek door de K.U.Leuven Na deze korte schets van de internationale achtergrond van het verdrag, gaat de minister over tot de implicaties en de implementatie van een en ander op Vlaams niveau. Iets waaraan overigens, op proactieve manier, reeds lang en intensief wordt gewerkt. Zo wijst ze erop dat de implicaties van het

5 5 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 verdrag van Aarhus voor het Vlaamse niveau in de loop van 2001 en 2002 werden onderzocht door het Instituut voor Milieu- en Energierecht van de rechtsfaculteit van de K.U.Leuven. Met name de Afdeling Europa en Milieu van AMINAL schreef daartoe tweemaal een onderzoeksopdracht uit. Een eerste opdracht betrof de juridische, administratieve en organisatorische implicaties voor het Vlaamse Gewest van het verdrag van Aarhus. In dit onderzoek, dat werd afgerond in augustus 2001, worden op gedetailleerde wijze de inhoudelijke bepalingen van het verdrag geanalyseerd, en wordt de relevantie voor het Vlaamse Gewest ervan nagegaan. Daarnaast gebeurde er ook een screening van de belangrijkste Vlaamse milieuregelgeving waarin bepalingen zijn opgenomen met betrekking tot openbaarheid, participatie en toegang tot de rechter. De tweede onderzoeksopdracht focuste op de concrete, praktische gevolgen van het verdrag voor de overheidsdiensten binnen het Vlaamse Gewest. Deze opdracht leidde tot de publicatie van een handboek over de tenuitvoerlegging van het verdrag van Aarhus in het Vlaamse Gewest. Verder werden in oktober en november, ter sensibilisatie van het Vlaamse overheidspersoneel, in alle Vlaamse provincies en in Brussel zes informatievoormiddagen georganiseerd over de concrete gevolgen van dit verdrag voor het gemeentelijk, provinciaal en gewestelijk milieubeleid én de daarmee gepaard gaande taken en opdrachten van de bevoegde overheidsorganen. B. Implementatie Op basis van al dit onderzoeksewerk zal nu worden nagegaan hoe de bepalingen van het verdrag het best kunnen worden geïmplementeerd in de Vlaamse milieuregelgeving. B.1. Implementatie van de eerste pijler : toegang tot milieu-informatie Terzake preciseert de minister dat er reeds geruime wordt gewerkt aan een nieuw decreet betreffende de openbaarheid van bestuur. De ervaring heeft immers aangetoond dat het huidige decreet van 18 mei 1999 op heel wat punten zeer moeilijk werkbaar is in de praktijk, en alleen daarom al aan herziening toe is. Het wegwerken van alle mogelijke inhoudelijke zowel als technische onvolkomenheden waarmee dit decreet behept is, is met andere woorden een eerste belangrijke reden om de piste van een nieuw decreet te bewandelen. Daarnaast spreekt het voor zich dat het evenzeer absoluut noodzakelijk is om het decreet van 19 mei 1999 aan te passen aan het nieuwe internationaalrechtelijke kader. Bij dit laatste kan dan in de eerste plaats gedacht worden aan het nu voorliggende verdrag van Aarhus, en in de tweede plaats aan het ontwerp van de nieuwe Europese richtlijn inzake toegang tot milieu-informatie, die de op heden bestaande Richtlijn 90/313/EEG van 7 juni 1990 zal vervangen. De minister wijst er daarbij op dat de zogenaamde "passieve informatieplicht" uit het Aarhusverdrag, sterk aansluit bij de bepalingen van de genoemde Europese Richtlijn 90/313/EEG, die ook reeds in het bestaande decreet van '99 werd geïmplementeerd. Dit betekent meteen dat de omzetting van de relevante bepalingen van het Aarhusverdrag in het nieuwe decreet op relatief eenvoudige manier zal kunnen gebeuren. Anderzijds benadrukt de minister dat het verdrag ook een groot belang hecht aan de zogenaamde "actieve informatieplicht" en dan in het bijzonder aan de verspreiding van milieu-informatie op elektronische wijze. Hiertoe zal het nodig zijn om in het decreet een kaderbepaling op te nemen, die verder uitgewerkt zal moeten worden bij wege van uitvoeringsbesluiten. Daarnaast zullen ook enkele specifieke bepalingen uit het Decreet Algemene Bepalingen Milieubeleid aan het verdrag moeten worden getoetst. Afsluitend concludeert de minister dus dat de implementatie van de eerste pijler van het verdrag geïntegreerd zal worden in het nieuwe decreet Openbaarheid van Bestuur. Decreet dat in zijn voorontwerpversie reeds is goedgekeurd door de Vlaamse regering. Over het ontwerpdecreet in kwestie werd trouwens ook reeds het advies ingewonnen van de SERV en de MINA-raad. Momenteel wordt hierover ook advies gevraagd aan de Raad van State. Dit dossier zit derhalve goed op schema. B.2. Implementatie van de tweede pijler : inspraak bij milieubesluitvorming Aangaande de inspraak van de bevolking in de milieubesluitvorming is volgens de minister uit de hogergenoemde onderzoeksstudie gebleken dat de inspraak op het Vlaamse niveau verspreid terug te vinden is in verschillende decreten en regelgevingen. Zo onder andere in de regelgevingen inzake de milieuvergunning, de bouwvergunning, de stedenbouwkundige vergunningen, de milieueffectrapportage en de algemene bepalingen inzake milieubeleid. De logica dicteert dat er voor een globale implementatie van deze pijler zou worden ge-

6 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 6 wacht op de definitieve goedkeuring van de Europese richtlijn tot voorziening in inspraak van het publiek. De minister wijst er daarbij op dat het feit dat men dit gegeven voorlopig wat laat rusten, vanzelfsprekend absoluut niet uitsluit dat, waar mogelijk, bij de ontwikkeling van andere regelgevende projecten en decreten reeds voorstellen worden geformuleerd ter implementatie van deze tweede pijler. Zo bijvoorbeeld de inspraakbepalingen bij het voorontwerp van decreet bronnenbeheersing, bij het ontwerpdecreet integraal waterbeleid, bij de herziening van Vlarem e.d.m. B.3. Implementatie van de derde pijler : toegang tot de rechter Voor wat de derde pijler van het Aarhusverdrag betreft, de toegang tot de rechter in milieuzaken, preciseert de minister dat er ten gronde een onderscheid gemaakt dient te worden tussen de eigenlijke gerechtelijke procedures en de administratieve procedures. De eerste zijn immers federale bevoegdheid, enkel de laatste vallen onder de bevoegdheid van het Vlaamse Gewest. Overeenkomstig het verdrag is echter in elk geval een administratieve beroepsprocedure verplicht in geval van schending van het recht op toegang tot informatie. Naar Vlaams recht is reeds voorzien in een dergelijke procedure in het decreet Openbaarheid van Bestuur. Daarnaast moet ook gekeken worden naar de beroepsmogelijkheid van de burger om de materiële en formele rechtmatigheid te bestrijden van een vergunningsbesluit én de daaraan gekoppelde inspraakbepalingen. I.3. Budgettaire implicaties Qua budgettaire implicaties van een en ander wijst de minister erop dat er aan de ratificatie van het Aarhusverdrag voor Vlaanderen als zodanig geen rechtstreekse financiële gevolgen verbonden zijn. Uit wat hoger reeds is gezegd moge immers duidelijk zijn dat de omzetting van het verdrag in de Vlaamse regelgeving geen bijkomende personele lasten of andere financiële verplichtingen met zich zal brengen. Enkel in de mate dat de omzetting van het Aarhusverdrag ertoe zou leiden dat nieuwe initiatieven zouden worden ontwikkeld die passen in het kader van de actieve openbaarheid, zou er eventueel een veeleer marginale additionele kost kunnen zijn lastens de begroting. De minister denkt daarbij dan vooral aan de kosten die eventueel verbonden kunnen zijn aan de verdere ontwikkeling en verspreiding van de daartoe benodigde informaticatechnologie. I.4. Weerslag op de lokale besturen In dezelfde zin wijst de minister erop dat de ratificatie van het Aarhusverdrag in se geen ook geen weerslag heeft op de lokale besturen. Anderzijds is het natuurlijk wel zo dat naar aanleiding van de implementatie van de verdragsbepalingen een hele reeks uitvoerende maatregelen getroffen zullen moeten worden. Waarbij het voor zich spreekt dat ook de gemeenten en de provincies intensief bij dit hele proces betrokken zullen worden. Voor de minister is het dan ook duidelijk dat het er in de komende jaren op aan zal komen om af te toetsen hoe verregaand de lokale besturen al dan niet zullen willen ingaan op de bepalingen van het verdrag. De factoren haalbaarheid en kosten zullen hierbij vanzelfsprekend een rol spelen. Er is echter sowieso reeds overleg gepland met de gemeenten en de provincies om dit alles eens degelijk na te gaan. I.5. Gemengd karakter en proceduregang A. Gemengd karakter van het verdrag Het gemengd karakter (d.w.z. zowel bevoegdheid van de federale overheid als de gewesten) van dit multilaterale verdrag werd op 13 mei 1998 vastgesteld door de Werkgroep Gemengde Verdragen. Dit gemengd karakter brengt met zich dat overleg en coördinatie met zowel de federale overheid als de andere gewesten bijzonder belangrijk zijn. Daarom werd, onder auspiciën van het Coördinatiecomité Internationaal Milieubeleid een zogenaamd "Netwerk Experts Aarhus" opgericht, dat onder het voorzitterschap van het federale ministerie van Leefmilieu staat. Dit netwerk is samengesteld uit ambtenaren van de diverse bevoegde instanties (federaal zowel als gewestelijk), die betrokken zijn bij de verdere implementatie en toepassing van het Aarhusverdrag, en bij de standpuntbepaling voor de onderhandelingen in het kader van de diverse werkgroepen die functioneren onder het verdrag van Aarhus. De minister wijst er verder op dat dit gemengde karakter in de context van een ratificatie inhoudt dat zowel de federale overheid als de drie gewesten de instemmingsakte (het weze bij wege van wet, decreet of ordonnantie) moeten voorleggen aan hun respectieve regeringen en parlementen, waarna de federale overheid in de hypothese van goedkeuring door alle betrokken overheden ieders inbreng bundelt en de finale stappen zet in het ratificatieproces.

7 7 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 In België zijn de verschillende goedkeuringsprocedures inmiddels bijna afgerond. In het Waalse Gewest werd het instemmingsdecreet goedgekeurd op 13 juni 2002 en in het Brussels Gewest gebeurde dit op 16 oktober Op federaal niveau werd de instemmingswet goedgekeurd door de Senaat op 18 juli 2002 en door de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 10 oktober In het licht hiervan, en met het oog op een maximale coherentie en coördinatie, kan de minister dan ook niet genoeg het belang benadrukken van een spoedige goedkeuring van het nu voorliggende verdrag door het Vlaams Parlement. B. Procedureverloop De minister wenst hierbij ook nog opmerken dat het Vlaamse instemmingsdecreet enige vertraging heeft opgelopen ten gevolge van het feit dat Vlaanderen vrij plotseling met een bijkomende procedurale hindernis af te rekenen kreeg. Overeenkomstig de beslissing van de Vlaamse regering van 3 mei 2002 werd namelijk het advies van de Raad van State bij het Vlaamse instemmingsdecreet gevraagd. In het betreffende advies van 28 mei 2002, stelde de Raad van State onder het punt "voorafgaande vormvereisten" dat over het betrokken voorontwerp van instemmingsdecreet ook verplicht het advies diende ingewonnen te worden van de SERV en de MiNa-raad. De Raad van State maakte de daaropvolgende inhoudelijke opmerkingen dan ook slechts onder het voorbehoud dat alsnog aan deze dubbele adviesvereiste zou worden voldaan. Deze nieuwe beleidslijn van de Raad van State kwam voor de minister vrij onverwacht, aangezien de voorafgaandelijke adviesverplichting tot dan nooit (althans niet in leefmilieuverdragen) was gehanteerd in aangelegenheden van verdragsgoedkeuring. Overeenkomstig deze opmerking van de Raad van State gelastte de Vlaamse regering haar op 28 juni 2002 dan ook het advies in te winnen van de SERV en de MiNa-raad. Zulks gebeurde op 1 juli De minister preciseert daarbij dat zij de betreffende adviezen bij hoogdringendheid heeft gevraagd (d.w.z. binnen een termijn van vijf, respectievelijk tien werkdagen), en dat de betrokken instanties zich zeer coöperatief hebben opgesteld. De adviezen in kwestie (dat van de SERV werd uitgebracht op 4 juli 2002, dat van de MiNa-raad op 5 juli 2002), gaven overigens geen aanleiding tot een herwerking van het ontwerp van instemmingsdecreet. Wat de inhoudelijke opmerkingen van de Raad van State betreft, werd na overleg met de federale overheid die op hetzelfde ogenblik een vergelijkbaar advies ontving eenzelfde gemeenschappelijk standpunt ingenomen ten aanzien van deze opmerkingen. Dit met het oog op het stroomlijnen van het internationale ratificatieproces. In die zin werd dan ook besloten om de suggesties van de Raad van State deels te aanvaarden. Bepaalde suggesties werden, met andere woorden, niét overgenomen. In concreto resulteerde zulks uiteindelijk in een aanvulling van de tekst van artikel twee van het ontwerp van instemmingsdecreet. Voor het overige stelde de Raad van State nog enkele legistieke verfijningen voor, die integraal in de tekst van het ontwerpdecreet werden overgenomen. Op 19 juli 2002 kon de Vlaamse regering het aangepaste ontwerpdecreet definitief goedkeuren, waarna het door de minister werd ingediend bij het Vlaams Parlement. Dienovereenkomstig verzoekt de minister de commissieleden dan ook het hen voorgelegde ontwerp van decreet te willen goedkeuren. II. BESPREKING II.1.Tussenkomst van de heer Frans Ramon A. Vragen en opmerkingen van het lid De heer Frans Ramon wenst nadrukkelijk het belang te onderstrepen van het voorliggende verdrag. Als internationaal instrument ligt dit verdrag namelijk perfect in het verlengde van een aantal principes die ook de Vlaamse politieke wereld hoog in het vaandel draagt. Participatie is immers een basisbegrip binnen het huidige politieke denken. En deze participatie is per definitie dan weer inherent verbonden met het informatie-gegeven, zonder dewelke er geen echte en constructieve participatie mogelijk is. In deze juicht de heer Ramon heel in het bijzonder de evolutie toe waarbij, in hoofde van de overheid, wordt omgeschakeld van een passieve naar een actieve informatieplicht. Enkel dergelijke pro-actieve informatieverstrekking maakt het voor de burger mogelijk om echt inspraak te hebben in het beleid in het algemeen, en in het milieubeleid in het bijzonder. Ook de tweede pijler van het verdrag wordt, met andere woorden, steeds belangrijker. Verder spreekt de heer Frans Ramon ook zijn tevredenheid uit over het feit dat het nu voorliggende verdrag het tweede op rij is waarover de MiNa-

8 Stuk 1315 ( ) Nr. 2 8 raad mee advies heeft uitgebracht (weze het in deze dan min of meer achteraf). De evolutie waarbij de MiNa-raad zich nu ook gaat buigen over internationaalrechtelijke instrumenten en hun impact op en binnen de Vlaamse rechtsorde, is zijns inziens volkomen logisch, gezien de internationale of minstens grensoverschrijdende dimensie van de meeste milieuthema's. Hij spreekt dan ook de wens uit dat de MiNa-raad in de toekomst zijn "internationaal" adviesrecht verder gestalte zou geven en zou invullen. De besprekingen in het Vlaams Parlement kunnen hierdoor ongetwijfeld ook een heel stuk verrijkt worden. Afsluitend kan de heer Ramon dan ook meedelen dat de Agalev-fractie het voorliggende ontwerp van instemmingsdecreet met enthousiasme zal goedkeuren. B. Repliek van de minister Inpikkend op de laatste opmerking van de heer Ramon, kan minister Dua bevestigen dat de adviesvraag aan de MiNa-raad voortaan structureel geïncorporeerd zal worden in de administratieve behandeling van milieuverdragen. Door vooraf in te calculeren dat er een adviesfase zal zijn slaat men immers twee vliegen in één klap. Enerzijds kan de Vlaamse regering haar tijdspad voor de behandeling van een verdrag correcter inschatten, en anderzijds kan hierdoor ook vermeden worden dat de betreffende adviesinstanties een "spoedadvies" moeten uitbrengen. Dergelijke spoedadviezen doen immers geen recht aan de expertise die deze advieslichamen ontegensprekelijk kunnen inbrengen in het debat. Verder wijst de minister erop dat het informatieen participatiegegeven ongetwijfeld zeer uitgebreid aan bod zal komen naar aanleiding van de bespreking van het ontwerp Openbaarheid van Bestuur in het Vlaams Parlement. II.2.Tussenkomst van de heer Luc Van den Brande A. Vragen en opmerkingen van het lid Voor wat de adviesverlening betreft, constateert de heer Van den Brande verder uit de uitlatingen van de minister, dat zij er van uitgaat dat de toekomstige oriëntaties met betrekking tot de hertekening van het Vlaamse advieslandschap in geen geval zullen resulteren in het verdwijnen van de MiNa-raad, noch in het opgaan van de MiNa-raad in een soort "meta-adviesorgaan". B. Repliek van de minister Desgevraagd bevestigt de minister uitdrukkelijk haar geloof in het toekomstige voortbestaan van de MiNa-raad, die zij als adviesorgaan zonder meer onvervangbaar acht. III. STEMMINGEN III.1. Artikelsgewijze stemming Artikel 1 Ter stemming gelegd, wordt het eerste artikel van het ontwerp van decreet aangenomen bij unanimiteit van elf stemmen. Artikel 2 Ter stemming gelegd, wordt daarna ook het tweede artikel van het ontwerp van decreet aangenomen bij unanimiteit van elf stemmen. III.2. Stemming over het geheel In zijn geheel ter stemming gelegd, wordt het ontwerp van decreet "houdende instemming met het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden, en de Bijlagen I en II, ondertekend te Aarhus op 25 juni 1998" ten slotte eveneens aangenomen bij unanimiteit van elf stemmen. De heer Luc Van den Brande, commissievoorzitter, kan zich eveneens ten volle terugvinden in de, vanuit democratisch oogpunt uiterst nuttige, evolutie van passieve naar actieve informatieplicht, en de daarmee gepaard gaande verhoging van de betrokkenheid van de burger bij de besluitvorming. De verslaggever, Peter GYSBRECHTS De voorzitter, Luc VAN DEN BRANDE