Het pinksterwonder. Ds. W. Visscher Handelingen 2:6 (Pinksteren)

Transcriptie

1 Het pinksterwonder Ds. W. Visscher Handelingen 2:6 (Pinksteren) Zingen: Psalm 119: 3 Lezen: Handelingen 2: 1-13 Zingen: Psalm 118: 11, 12, 13 Zingen: Psalm 143: 10 Zingen: Psalm 150: 3 Gemeente, we vragen uw aandacht voor wat u vinden kunt in het u voorgelezen bijbelgedeelte, Handelingen 2 vers 6: En als deze stem geschied was, kwam de menigte te zamen en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken. Het gaat in deze tekst over: Het pinksterwonder. We letten op: 1. Een stem. En als deze stem geschied was 2. Een menigte. Kwam de menigte te zamen en werd beroerd. 3. Een boodschap. Want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken. 1. Een stem Gemeente, we zijn vandaag samengekomen om stil te staan bij de uitstorting van de Heilige Geest op de pinksterdag. De Pinkstergeest is uitgestort en dat is van groot belang. We lezen in het tweede hoofdstuk van het boek Handelingen over de uitstorting van die Pinkstergeest: En er geschiedde haastelijk uit de hemel een geluid, gelijk als van een geweldige, gedreven wind, en vervulde het gehele huis waar zij zaten. En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen. (Hand. 2:2-3). We horen het geluid van een geweldige, gedreven wind en we zien het teken van het vuur. De Pinkstergeest komt met kracht en geeft licht. Dat is ook nodig. Hij immers past de verworven zaligheid toe aan de harten van dode zondaren. Jongens en meisjes, die Pinkstergeest is nodig om zalig te worden. Ook voor jullie. Vraag erom! De Heere Jezus heeft geleden en is gestorven. En na Zijn dood is Hij opgestaan uit de doden. Dat noemen we Pasen. Veertig dagen na Pasen is de Heere naar de hemel gegaan. Dat noemen we het heilsfeit van de hemelvaart; de kroning van Christus. En vijftig dagen na Pasen is de Heilige Geest uitgestort op deze aarde. Lukas vermeldt ons dat in Handelingen 2. We lezen in het eerste vers: En als de dag van het pinksterfeest vervuld werd... Lukas gebruikt het woord vervuld. Hij bedoelt daarmee: het tijdstip is aangebroken. Gods heilsraad gaat in vervulling. De dagen worden 1/12

2 eigenlijk afgeteld. En tenslotte is de vijftigste dag na Pasen aangebroken. De Geest wordt uitgestort. naar Gods raad. Let daarop, gemeente. God voert in het pinksterfeest Zijn raad uit. In alle heilsfeiten gaat het om de uitvoering van Gods raad tot zaligheid van zondaren. Wat een wonder dat God naar Zijn welbehagen de Geest zendt! Ook vandaag gaat het welbehagen van God voorspoedig voort. Geloven we dat? Geloven we dat, als we zien op onze kinderen? Geloven we dat, als we zien op het grote verval? God gaat door, gemeente! Dat houdt geen duivel of wereld tegen. Ook vandaag niet. Dat geeft moed en verwachting voor de toekomst. Verwachting bij God vandaan. De dag van het pinksterfeest wordt dus vervuld. Het pinksterfeest was bekend bij de Joden. Zij noemden dit het wekenfeest. Het is ook bekend bij ons, want wij gedenken de uitstorting van de Geest. We zien dat de discipelen op de dag van het pinksterfeest eendrachtelijk bijeen zijn. Samen verwachten ze de beloofde Trooster. Wat een heerlijk samenzijn is dat in Jeruzalem geweest! We lezen ervan in het vorige hoofdstuk: Deze allen waren eendrachtiglijk volhardende in het bidden en smeken, met de vrouwen, en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broederen. (Hand. 1:14). Wat een voorbeeld ligt hierin voor de kerk van vandaag de dag! Helaas wordt er soms ruzie gemaakt. In de kerk, in kerkenraden... Het is soms heel erg. Maar daar zien of horen we hier niets van. Als Gods volk de Heere verwacht, dan moet alle verdeeldheid wijken. Dat is een blijde en heerlijke verwachting. Die verwachting wordt ook niet beschaamd. De Pinkstergeest is gekomen. Wat een les voor vandaag de dag! Laten we toch biddend bezig zijn in Gods huis. Anders kan die Pinkstergeest niet werken. Jonge mensen, hoe zijn jullie vandaag naar de kerk gekomen? Heb je heel eerbiedig gevraagd om een zegen van de Heere? Denk erom, de Heere komt in de weg van het gebed. Dat is de weg die de Heere aanwijst in Zijn Woord. Zo wordt het Pinksteren in Jeruzalem. We horen en zien de tekenen van wind en vuur. Onder die tekenen wordt de Heilige Geest uitgestort. Die Geest komt ook wonen in het hart van de discipelen. We lezen in vers 4: En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest. De beloofde Pinkstergeest is gekomen. Wat God zegt, dat doet Hij ook. De Heere maakt Zijn Woord waar. En dat geeft altijd een uitziend leven. Gemeente, ziet u ook uit naar de vervulling van Gods beloften voor u? Ziet u uit naar het werk van Gods genade onder jongeren en ouderen? Denk erom, de Heere heeft dat beloofd, maar Hij wil erom gevraagd zijn. Ook vandaag. O, wat zijn we vaak biddeloze en geesteloze mensen! Van nature zien wij daar niet naar uit. Van nature zien wij uit naar dingen van deze wereld. Misschien naar de rijkdom van deze wereld, naar de roem van deze wereld. Ontdekkende genade geeft uitziende mensen. Ontdekkende genade geeft een verlangen naar God, zoals we dat horen in Psalm 42, waar de dichter zingt: Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. (Ps.42:3) Kent u dat verlangen? Of is dat verlangen u vreemd? De Geest wil het ook vandaag nog werken. Laat dat u aansporen! We horen vandaag van de Pinkstergeest. De Pinkstergeest was door de Heere Jezus beloofd. De Heere heeft bijvoorbeeld in Johannes 14 van die Pinkstergeest gezegd: Maar 2/12

3 de Trooster, de Heilige Geest, Welke de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren en zal u indachtig maken alles wat Ik u gezegd heb. (Joh.14:26) Die Pinkstergeest was ook door de profeten van het oude verbond beloofd. De profeet Jesaja spreekt daarover in Jesaja 44 vers 3: Want Ik zal water gieten op de dorstige en stromen op het droge; Ik zal Mijn Geest op uw zaad gieten en Mijn zegen op uw nakomelingen. Zo wordt op verschillende plaatsen in de Bijbel de Pinkstergeest beloofd. De uitstorting van die Pinkstergeest was ook nodig, want de Heere Jezus zegt: Die zal Mij verheerlijken. (Joh.16:14) Die zal de wereld overtuigen. Die Pinkstergeest is ook nodig in ons hart en in ons leven. De Heere Jezus heeft gezegd dat we zonder die Geest dood zijn. De Heere Jezus zegt: De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven. (Joh.6:63) De Geest is het, Die levend maakt. We kunnen onszelf niet levend maken. Dat konden de discipelen niet. Dat kon Johannes niet. Dat kon Petrus niet. Ze konden elkaar niet levend maken. Er is er maar Eén Die levend maakt. Dat doet Jezus door Zijn Geest. Jezus maakt levend, gemeente, laten we dat onthouden. Voor de Geest der genade en der gebeden moeten we bij Jezus zijn. Hij is de Zaligmaker van zondaren. En Hij werkt door Zijn Geest. Zonder Mij kunt gij niets doen (Joh.15:5), zegt Jezus tegen de discipelen. Het is die Pinkstergeest Die het geestelijke leven uitdeelt en Die het geestelijke leven onderhoudt door Zijn Woord en door Zijn kracht. De Geest is het, Die levend maakt. Allen die de Heere vrezen ontvangen de Heilige Geest. Het is die Geest Die dode zondaren levend maakt, Die de doven doet horen, Die de blinden de ogen wil openen en Die door Zijn kracht Gods Kerk wederbaart, in stand houdt en brengt tot de overwinning. De Heilige Geest is ook van grote betekenis in het leven van al Gods kinderen. Reeds in het Oude Testament ging de Heilige Geest wonen in het hart van de kinderen van God. David zegt in Psalm 51: Neem Uw Heilige Geest niet van mij. (Ps.51:13) Dat betekent dat David de inwoning van die Geest kende. Hij was er ook bezorgd over dat hij de kracht, de troost en de nabijheid van die Geest zou moeten missen. Vandaar zijn gebed: Neem Uw Heilige Geest niet van mij. De pinksterdag echter laat ons iets zien van de rijkdom en de betekenis van de Heilige Geest. Op de pinksterdag is als het ware de kroon op het middelaarswerk van Christus gezet. Op Hemelvaartsdag werd Jezus Zelf gekroond. Op de pinksterdag wordt de kroon op Zijn werk gezet. Het gaat in de Bijbel om het werk van Christus. Daardoor worden Gods kinderen behouden. En op de pinksterdag zendt de Heere Zijn Geest uit om Zijn kinderen te doen delen in het volle heil dat nu ontsloten is. Het volle heil in zijn breedte en diepte wordt door de Pinkstergeest ontsloten. Wat een heerlijke weldaad is daarom de uitstorting van de Geest! De Kerk van het Nieuwe Testament deelt in het volle heilswerk van Christus. Laat Gods volk er toch naar staan om daarin te mogen opwassen. Dat geeft vastheid en zekerheid in het leven van de ziel. Al Gods kinderen worden behouden door een zaligmakend geloof. De inhoud van het zaligmakende geloof is de vereniging met Christus. Want Hij is de Redder en de Zaligmaker van Zijn gemeente. Maar de volheid en de diepte van het heilswerk van Christus is sedert de Pinksterdag openbaar geworden. Paulus spreekt daarover in Romeinen 8: Wie zal beschuldiging inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? God is het, 3/12

4 Die rechtvaardig maakt. Wie is het, die verdoemt? Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is, Die ook ter rechterhand Gods is, Die ook voor ons bidt. (Rom.8:33-34) De Pinkstergeest is ook de Geest der aanneming. Daarvan horen we ook in Romeinen 8: Maar gij hebt ontvangen de Geest der aanneming tot kinderen, door Welke wij roepen: Abba, Vader! (Rom.8:15) Wat een heerlijke weldaad wordt hier geopenbaard! Aangenomen tot kinderen... Dat is om het heilswerk van Christus, door de Heilige Geest. Kom, gemeente, de zaligheid is groot en betekenisvol. Ook vandaag wil Koning Jezus arme zondaren rijk maken; rijk door Zijn genade en Zijn Geest. Laten we nooit gering denken over deze Zaligmaker. Hij heeft een volheid die nooit te ledigen is. Al de kinderen van God worden ontdekt aan hun verloren staat voor God. Er komt echter ook een honger naar Christus en naar Zijn gerechtigheid. Dat is ook heel fundamenteel in het leven van de gelovigen. Het geloof rust op Christus. Hij is de enige grondslag voor de zaligheid. Maar al de gelovigen zien ook uit naar de bevestiging, naar de onderstreping van dat heil door het werk en door de Persoon van de Heilige Geest. De ware gelovigen kennen een begeerte om persoonlijk in de volheid van de zaligheid te leven. De vaste zekerheid die de Heere bekendmaakt in de Bijbel, die Hij uitdeelt in het hart en in het leven van Zijn kinderen, naar de mate des geloofs. En zij werden allen vervuld. U begrijpt wel, dan is Petrus niet bang meer. Niet bang voor het Sanhedrin, niet bang voor de duivel, niet bang voor al de machten. Maar dan horen we daar in Jeruzalem de boodschap van het Evangelie voor arme zondaren. Dan staan daar de twaalf apostelen als levende getuigen van Gods kracht, die in zwakheid wordt volbracht. Als de Pinkstergeest wordt uitgestort, gebeuren er opmerkelijke dingen. We horen een geluid als van een geweldige gedreven wind. We zien tongen als van vuur. De apostelen beginnen in vreemde talen te spreken. Mensen worden vervuld met Gods Geest. Er gebeuren wonderlijke zaken in Jeruzalem. We lezen in vers 6: En als deze stem geschied was Bij stem mogen we ook denken aan geluid. De kanttekenaar wijst erop dat met stem bedoeld kan zijn het geluid van de wind of het gerucht dat er kennelijk opmerkelijke dingen plaatsvonden. Er geschiedt in ieder geval een stem; het geluid van die geweldige gedreven wind. Daardoor komen de mensen toelopen. Ze zijn nieuwsgierig. Wat is er aan de hand? De Geest komt in het geluid van de wind. Dat heeft betekenis. We kunnen de Geest niet zien. We kunnen Hem echter wel kennen, door Zijn werk en door de manier waarop Hij Zich openbaart. Hij komt onder tekenen. Soms lezen we van de Heilige Geest als vuur. Dat wijst op het louterende en het verwarmende werk van Gods Geest. Soms lezen we over de Heilige Geest als water. Dat wijst op het vruchtbaar makende werk van Gods Geest. Hier zien we dat de Geest Zich openbaart in het teken van de wind. Dat geluid van de wind wijst op de onweerstaanbare werking van Gods Geest. De Geest is door niemand tegen te houden. Ook vandaag kunnen we Gods Geest niet tegenhouden. Hij waait waar Hij wil. Soms verricht Hij Zijn werk op plaatsen die wij niet hadden verwacht. Toch werkt Hij, door niets en niemand tegen te houden. Onweerstaanbaar! 4/12

5 Laat ik dat voor onze jongeren nog eens wat uitleggen. Kijk, we kunnen iemand of iets tegenhouden. Een mens kun je tegenhouden. Een auto kun je tegenhouden. We kunnen een grote snelheid nemen, maar als een auto tegen een boom botst, dan wordt die auto door die boom tegengehouden. De wind, een natuurkracht, is niet tegen te houden. Denk maar eens aan de storm in 1953 in Zeeland. Een enorme wind blies alles omver. Dijken braken. Het water kwam over het land. Met een dergelijke krachtige wind wordt het werk van de Heilige Geest vergeleken. Door niets en niemand is Hij tegen te houden. De Heilige Geest zal uitgaan in deze wereld. De satan houdt die Geest niet tegen. Mensen houden die Geest niet tegen. Die Geest zal blazen in deze wereld en het Koninkrijk van God zal gebouwd worden uit de mensen te Jeruzalem, uit de mensen in Galilea en Judea, uit de mensen in Samaria, uit de mensen in het grote, heidense Romeinse rijk. Niets houdt die Pinkstergeest tegen. Ook vandaag niet, hoor! Hij werkt met kracht. In onze Dordtse Leerregels kunnen we daarover belangrijke dingen lezen. Laat ik eens iets uit dit belijdenisgeschrift citeren. Het gaat over het werk van God Geest. Voorts wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door de Heilige Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van dezelfde wederbarende Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In de wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt die wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen. Dus de Geest opent het hart dat gesloten is, Hij besnijdt dat onbesneden is, Hij vermurwt dat hard is. Zo werkt Gods Geest onweerstaanbaar in zondige harten. Kom, ken jij iets van dat werk van Gods Geest in je leven? En als deze stem geschied was Dat is ook vandaag mogelijk en nodig. De Heere vergadert Zijn gemeente door Woord en Geest. Er valt niet aan te twijfelen, gemeente, dat de Heilige Geest is uitgestort, dat de Heilige Geest gaat waaien in deze wereld en dat de Heilige Geest uitgaat om de Kerk te bouwen. Hij verheerlijkt Christus en bouwt Gods Kerk. Ook vandaag, onder jongeren en ouderen. Zullen we dat onthouden? Wat de wereld er ook van zegt. Wat de mensen daar ook van denken. Wat ons hart er ook op zegt. Als deze stem geschied was Dat geldt voor de heilsgeschiedenis, maar het geldt ook in de gemeente. Het geldt in het bijzonder voor Gods kinderen. Gods heilrijke daden zijn niet zomaar fantasie die in ons hoofd opkomt. Dat zijn geen dromen waarover we wat fantaseren. Het heilrijke werk van God, dat zijn geschíedenissen. Dat zijn gebeurtenissen in het leven van jongeren en ouderen, van vaders en moeders, van groten en kleinen. Wat dacht u, dat Saulus ooit vergeten is wat er op de weg naar Damaskus is gebeurd? Nee, dat is hij nooit vergeten. Verschillende keren komt hij er in de Handelingen en in zijn brieven op terug. Wat denken jullie, jongens en meisjes, dat Zacheüs het is vergeten dat de Heere Jezus tegen hem zei: Zacheüs, haast u en kom af, want Ik moet heden in uw 5/12

6 huis blijven (Luk.19:5)? Wat denk je, dat Bartimeüs het ooit vergeten is dat de Heere Jezus zei: U geschiede naar uw geloof (Matth.9:29)? Nee, dat zijn dingen die echt gebeurd zijn. Dat zijn feiten. Zo ook is de uitstorting van die Pinkstergeest. Zo ook is het werk van God kenbaar en merkbaar in het leven van al Gods kinderen. Geen leed zal het ooit uit mijn geheugen wissen. Gods werk in zondaren is een krachtig en liefelijk werk. Dat werkt de Heere door Zijn Geest. Hoor maar hoe de Heere Jezus ervan spreekt: De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet vanwaar hij komt en waar hij heengaat; alzo is een iegelijk die uit de Geest geboren is. (Joh. 3:8) Zo geschiedt een stem. Een krachtig en indringend werk in zondaren. We kunnen denken aan de pinksterlingen in dit tweede hoofdstuk. Ze werden geraakt in hun hart. Zo geschiedt een stem. We kunnen denken aan de opzoekende zondaarsliefde van de Heere. Zo geschiedt een stem. Dat is vooral waar als de gezegende Heere Jezus, door het oog van het geloof, voor het eerst wordt gezien en ontmoet. Als Jezus Zich openbaart als hun Heiland en als hun Zaligmaker. Johannes zegt: Het was omtrent de tiende ure. (Joh.1:40) Dat is hij nooit meer vergeten. Paulus schrijft in de Galatenbrief: Wanneer het Gode behaagd heeft ( ) Zijn Zoon in mij te openbaren. (Gal.1:15-16) De eerste keer is het een wonder, maar het is ook verder in het leven der genade steeds weer een wonder. Als de Heere Zijn Kerk opzoekt en ontmoet. Als de volle zaligheid door de Heilige Geest in het hart van de discipelen wordt meegedeeld, dan zijn ze dat niet meer vergeten. De pinksterdag is ook voor de discipelen onvergetelijk geworden. En als deze stem geschied was Zijn er nu in uw leven ook van die ogenblikken, dat u alles uit handen is gevallen, dat u als een verdoemelijke zondaar de Heere gelijk moest geven en dat u in de onmogelijkheid en verlorenheid er Eén hebt gezien en aanschouwd in Wiens lippen genade is uitgestort? En als deze stem geschied was Het is een hemelse stem. Waar komt die stem vandaan? Waar komt dat geluid vandaan? Lukas zegt dat zo mooi in het tweede vers: En er geschiedde haastelijk uit de hemel... Lukas bedoelt dat in de meest letterlijke zin. Die Pinkstergeest kwam uit de hemel, van boven. En zo waaide die wind van de Geest daar in Jeruzalem. En zo ook komt dat heilswerk van God niet van de aarde. Het komt niet bij u vandaan en niet bij mij vandaan. Wij beschikken niet over die Pinkstergeest. Maar die Pinkstergeest wordt gestuurd door Sions verhoogde Koning. De Heere Jezus zou die andere Trooster zenden. En op de pinksterdag is Hij gekomen. Zo stuurt de Heere ook vandaag nog die Pinkstergeest uit. Van nature is er niemand die naar God vraagt. Zelfs Gods kinderen moeten vaak klagen over de dodigheid in hun hart en in hun leven. Al de genade komt elke keer weer opnieuw uit de hemel. En Jezus is getrouw, elke keer opnieuw. Hij zendt de Pinkstergeest vanuit de hemel in een zondige wereld en in een verloren hart. We gaan naar onze tweede gedachte: een menigte. Maar eerst gaan we samen zingen en dat doen we uit Psalm 143 vers 10: Leer mij, o God van zaligheden, Mijn leven in Uw dienst besteden; 6/12

7 2. Een menigte Gij zijt mijn God, vat Gij mijn hand; Uw goede Geest bestier mijn schreden, En leid mij in een effen land. En als deze stem geschied was, kwam de menigte te zamen en werd beroerd. De uitleggers van dit bijbelgedeelte verschillen wat over de vraag waar de uitstorting van de Heilige Geest nu precies plaatsvond. Wij gaan er van uit dat het plaatsvond in de tempel te Jeruzalem, dat ergens in één van de zalen van de tempel de discipelen biddend bijeen waren en dat de Heere dus tien dagen na de hemelvaart de Heilige Geest daar in de tempel heeft uitgestort op de discipelen. Door de Geest begonnen de discipelen te spreken in andere talen. En dan lezen we in het middelste gedeelte van vers 6 over de menigte die samen kwam en beroerd werd. Die menigte bestaat uit Joden en Jodengenoten. We kunnen van deze mensen lezen in vers 5: En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volke dergenen die onder de hemel zijn. Het is dus niet zo dat we moeten denken aan een heleboel feestgangers die even tijdelijk in Jeruzalem zijn. Nee, het zijn mensen die in Jeruzalem wonen. Het zijn Joodse mensen of mensen die uit het heidendom, door middel van doop en besnijdenis, overgekomen zijn naar het Jodendom. Vervolgens lezen we in dit hoofdstuk een hele lange rij van volkeren. Het begint in vers 9: Parthers, Meders, Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Cappadocië, enzovoorts. Lukas begint heel ver in het oosten van het Romeinse rijk. Buiten dat Romeinse rijk lag het rijk van de Parthen. En zo gaat hij van het oosten naar het westen, richting Rome en Italië. En dan noemt hij zo wat volkeren op. Volken uit de toenmalige wereld. Bij al die namen rijst natuurlijk de gedachte: Wat bedoelt Petrus en wat bedoelt Lukas hier? Gemeente, de Joden waren over heel het Romeinse rijk verstrooid. Een deel leefde in Kanaän en een ander, nog veel groter deel leefde in allerlei grote steden van het Romeinse rijk. In Egypte bijvoorbeeld woonden meer dan een miljoen Joden. Alexandrië was een heel bekende plaats waar Joden samenkwamen. En in Rome woonden waarschijnlijk ook honderd- tot tweehonderdduizend Joden. Overal in het Romeinse rijk woonden Joden. Zij woonden in de diaspora, in de verstrooiing. Zulke Joodse mensen waren veelal geboren in Egypte of in Parthië of in Medië. Tegenwoordig heten die landen Irak en Iran. Ook uit het gebied wat tegenwoordig Turkije is kwamen Joden naar Jeruzalem. Daar in die vreemde landen waren ze geboren. Daar hadden ze de landstaal gehoord en geleerd en naast de landstaal ook de taal van Kanaän: het Aramees. Deze Joodse mensen gingen, als ze wat ouder werden, verlangen naar Jeruzalem. En nadat ze dan hun inkomen hadden verdiend gingen ze meestal weer terug naar Kanaän, Jeruzalem en de tempel. Hun hart ging naar Sion uit en ze wilden het laatste stukje van hun leven in Kanaän wonen. En deze mensen wonen in Jeruzalem. Joden en Jodengenoten. Zij horen daar op de pinksterdag dat geluid en die vreemde talen; de talen die ze vroeger thuis van hun moeder hebben geleerd. 7/12

8 En die menigte komt samen. Een Joodse menigte. Een menigte waarvan er misschien verschillenden bij de kruisiging van de Heere Jezus hebben geroepen: Kruist Hem, kruist Hem! Mensen die heel nauw betrokken zijn op de essentie van het Joodse geloof. Mensen die het ervoor over hadden om hun geboortegrond te verlaten en weer in Jeruzalem te gaan wonen. Je kunt je bijna geen fanatiekere Joden voorstellen, zó gingen ze op in het Joodse geloof, in de Joodse dingen en in de rabbijnse leer. En nu horen deze mensen daar in Jeruzalem deze stem en nu komt deze menigte samen. We lezen in vers 6 dat de menigte samen kwam en beroerd werd. Dus geëmigreerde Joden uit alle delen van de wereld komen samen om te letten op wat er geschied is. Hóe komen ze samen? Ze zijn vol verwondering. Wat is er aan de hand? Wat betekenen die tekenen van vuur, wind en talen? Deze mensen komen om dingen aan de weet te komen. Daarin ligt ook een beeld van het werk van Gods Geest. Als die Geest gaat blazen worden zondaren bekeerd. Dan worden mensen wakker geschud uit de slaap des doods. Dan komt er beroering in de dorre doodsbeenderen. Dan wordt het heel persoonlijk. Dan gaan dingen ons raken tot in het diepst van ons hart. Want Gods genadewerk is zeer persoonlijk. De catechismus vraagt: Wat is úw enige troost, beide in leven en in sterven? Het gaat om persoonlijke zaligheid. Hoe zal ík rechtvaardig verschijnen voor God? Dan krijgen we persoonlijk met God te doen. Toch gaat het in onze tekst over een menigte. De Heilige Geest werkt persoonlijk in de diepte, maar Hij werkt ook in de breedte. En dan zullen mensen worden toegebracht. Vijanden worden in vrienden veranderd. En denk erom, gemeente, niet een paar hoor! Op de eerste pinksterdag zijn het er al drieduizend. En het woord menigte betekent: een groot getal. Misschien stonden er wel vijfduizend of tienduizend mensen onder de prediking van Petrus, ik weet het niet. Maar één ding weet ik wel: dat er op die dag een menigte werd toegedaan tot die gemeente die zal zalig worden. De Heilige Geest is nog niet veranderd. En nu is het nodig dat we persoonlijk de Heere leren kennen. En weet u wat de Heere doet? Hij zal onder ouderen en onder jongeren werken. Want de profeet heeft het al gezegd en Petrus heeft het op de pinksterdag herhaald: Uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen. Dat is een belofte dat God Zijn werk onder jong en oud zal volbrengen. Dat zal Hij door alle eeuwen heen doen. God bouwt Zijn rijk onder jonge mensen. Vooral jongeren worden in de Bijbel aangespoord om de Heere te zoeken. Hoor maar wat de wijze prediker zegt: En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve. (Pred. 12:1) God bouwt Zijn Kerk hier op aarde. De Heilige Geest wordt uitgestort. Er komt een menigte samen. Dat is bemoedigend voor onze tijd. Bemoedigend, als we letten op de geweldige geesteloosheid in onze samenleving, maar ook in onze kerken. Dat is om bedroefd van te worden. Maar als de Geest gaat waaien, door Zijn Woord en door Zijn kracht, dan gaat het niet alleen om één zondaar, maar ook om een ménigte! En straks op de jongste dag, dan zullen ze er staan: miljoenen, een schare die niemand tellen kan, zonder vlek en zonder rimpel Hoort u, hoor jij daar nu al bij, bij die menigte, bij dat grote getal dat eenmaal zalig worden zal, door wedergeboorte, door bekering, 8/12

9 door geloof in Christus? Waar die Geest blaast, daar zullen ze komen, door het goddelijk licht geleid. En dan staat er nog twee dingen in onze tekst: de menigte kwam samen en de menigte werd beroerd. Die mensen komen samen. De Pinkstergeest wordt uitgestort en er komen mensen samen. Mensen met een Aziatische achtergrond, mensen met een Europese achtergrond, mensen met een Arabische achtergrond worden door de Geest samengebracht. Uit allerlei delen van de wereld wonen ze daar in Jeruzalem en uit allerlei soorten komen daar mensen samen. De Heilige Geest werkt persoonlijk. Maar op de pinksterdag is de Heilige Geest ook in de gemeente komen wonen. En de Heilige Geest werkt in de gemeente door middel van Zijn Woord. De Heilige Geest werkt in de gemeente door middel van de gebeden en door middel van de prediking. En de Heilige Geest vormt hier op aarde een menigte, een gemeente, die samenkomt om te luisteren naar het eeuwig Evangelie van de Christus Gods. Om te horen naar de dingen die van Godswege gezegd moeten worden. De kerk is niet maar een bundeling van losse individuen. De Heilige Geest is niet zomaar bezig; hier eens één en daar eens één. Nee, waar de Heilige Geest werkt worden ze één voor één persoonlijk toegebracht. Allen die worden toegebracht, worden toegebracht tot die gemeente die zal zalig worden. Daar staan ze, de pinksterlingen. Drieduizend op één dag; jongeren en ouderen, vaders en moeders, kleinen en groten. En die menigte komt samen. Daar staat Petrus voor die samengestroomde menigte. Verschillend in huidskleur, verschillend in karakter, verschillend in intellectuele gaven. Allemaal hebben ze hetzelfde nodig. En allen die de Heere vrezen zullen ook hetzelfde leren: dat zij verloren liggen en dat er alleen in Christus behoudenis is. De Heilige Geest vormt hier op aarde een gemeente, die eenmaal zeker zalig worden zal. Hij vormt het lichaam van Christus. Hij maakt dode zondaren tot levende leden van de Kerk. Ben jij, bent u al een levend lid van de Kerk? Nee, niet van de kerk met de kleine k, maar van de Kerk met een grote K, van die gemeente die eenmaal zalig worden zal. De Heilige Geest wordt uitgestort en er komt een menigte mensen in beweging. Er komt een gemeente van God. Er is nog iets. De Heilige Geest gaat blazen en dan horen we dat de menigte wordt beroerd. Dat woordje beroerd heeft wat toelichting nodig. We zouden kunnen denken aan nare dingen. Dat is echter niet de bedoeling. Onze kanttekenaren geven een toelichting: Verward, namelijk óf in dit samenkomen óf in hun gemoed door verwondering van deze vreemde zaak. Het kan zijn dat die mensen daar in hun samenkomen verward waren, dat ze wat verward door elkaar liepen, dat ze tegen elkaar zeiden: Wat is dit? en dat er wat paniekreactie ontstond. Dat zou kunnen. Maar misschien dat de andere toelichting van de kanttekenaar nog beter is, en laat ik die dan nog eens herhalen: Of in hun gemoed door verwondering van deze vreemde zaak. We lezen in het slot van dit eerste gedeelte uit Handelingen dat er verschillende reacties zijn op dat gebeuren van de Heilige Geest. We lezen in vers 12 over ontzetting. We lezen over twijfel. We lezen in vers 13 over spot en we lezen hier over beroering. Ontzetting, verbazing, verwondering, beroering 9/12

10 Gemeente, als die Geest gaat blazen ontstaat er beroering. Weet u, wij zijn allemaal van die nette mensen. Wij zijn van die keurige mensen. De wereld is natuurlijk heel fout. Dat weten we allemaal heel goed. We weten ook heel goed dat we van onbekeerd bekeerd moeten worden. We horen dat elke zondag, en dat is ook zeer belangrijk. Door onze opvoeding weten we ook dat de Bijbel Gods Woord is. Maar als die Geest gaat blazen, dan gebeuren er dingen die u niet meer begrijpt en die u niet meer in uw eigen hand heeft. Dan komt er een beroering in het stilstaande, misschien godsdienstige water van uw leven. Dan komt er beroering in je hart. Dat zie je bij de drieduizend pinksterlingen, maar zo is het ook vandaag. Waar God werkt, daar komt beroering door het werk en de kracht van Gods Geest. En nu is er één kenmerk - en meer zal ik nu niet noemen - dat zo onlosmakelijk samenhangt met het werk van Gods Geest. Dat moet u maar nooit vergeten. Als God Zijn liefde uitstort in je hart, dan ben je verwonderd en dan weet je niet meer hoe het verder moet in je leven. Dan schreeuwt je ziel naar God. Dan sta je zelf met lege handen. Dan sta je met een verslagen ziel. Dan word je ongelukkig in jezelf. Dan ga je echter wel luisteren: Zou het voor mij nog kunnen? Dan gaat alles ondersteboven in je leven. Dan ga je roepen tot God. Sommige mensen hebben misschien helemaal geen belangstelling voor de Bijbel. Dat is heel erg. Dat is een verharding. Anderen hebben misschien wel veel belangstelling voor de Bijbel, maar weten eigenlijk alles al. Dat weet ik al, dominee. Dan zijn we op het terrein van de rijke jongeling. En weer anderen hebben wel eens wat gekregen, maar het is allemaal ver weg geraakt en het is koud en dor geworden in hun leven. Maar als die Geest gaat blazen, voor het eerst en opnieuw, dan begrijpen we onszelf soms niet eens meer. Dan blikken we soms naar de hemel en zeggen we: Heere, zou U van mij nog afweten? Dan gaat het altijd anders dan wij hadden gedacht. Dan komt er een droefheid naar God. Dan komt er een verlangen naar de boodschap van het eeuwig Evangelie. Dan komt er een benodigen van de zaligheid die in Christus is. Er stond een gemengde schare voor Petrus. Er stonden in feite allemaal vijanden. En sommigen hebben staan spotten. Ze verharden zich in ongeloof. En aan de andere kant: als Petrus gaat preken, dan ontstaat daar door Gods Geest ook een menigte die het niet meer weet. Wat zullen wij doen, mannen broeders? Kijk, dan gaat alles ondersteboven in uw leven. Dan gaat u dingen horen die u nog nooit eerder zo gehoord hebt. Jongens en meisjes, zal ik het nog eens anders zeggen, ook voor jullie? Als die Geest in je leven blaast, dan denk je soms bij jezelf: Zou er tegenwoordig anders gepreekt worden? Als die Geest in ons leven gaat blazen, dan zeg je: Dat had ik nu nog nooit gelezen in de Bijbel. Als die Geest in jouw leven gaat blazen, dan heb je geen grote mond. Dan gaat je mond dicht en dan ga je naar je slaapkamer en zeg je: Heere, zou U dat mij nu ook willen leren? Zou U mij een nieuw hart willen geven? Dan worden we beroerd vanbinnen. Dan worden we klein voor God. Dat is een grote zegen en dat is een diep geheim, dat de Heere leert door Zijn Woord en door Zijn Geest aan allen die Hem ootmoedig vrezen. En dan staat er tenslotte nog iets in onze tekst. Dat is onze derde gedachte: 10/12

11 3. Een boodschap Over die boodschap zullen we deze dagen wel meer horen. Daarom slechts een enkele opmerking over het slot van vers 6: Want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken. We lezen in Genesis 11 over de vloek van de Babylonische spraakverwarring. De mensen wilden een toren bouwen en toen heeft de Heere de taal en de spraak verward. Die vloek wordt hier opgeheven. Niet permanent, maar voor een ogenblik. De twaalf discipelen spreken in het Partisch, het Latijn, het Grieks, het Aramees en al de talen die er waren in het Romeinse rijk en daarbuiten. Ze hebben in die talen de grote werken Gods bekendgemaakt. Dat lezen we in vers 11. Dus in Jeruzalem klinkt het Woord van God. Daar wees de tempel ook op, maar de tempeldienst was inmiddels door het offer van Christus overbodig geworden. Nu klinkt in diezelfde tempel niet meer de taal van geslachte dieren, niet meer de taal van de oudtestamentische priesters, maar daar in de tempel klinkt de taal van het nieuwe verbond. Daar klinken nu de woorden en de daden van de Zoon van God, van Christus en Zijn werk. Daar hebben die mensen, zo lezen we in vers 6, naar staan luisteren. Een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken. En wat heeft Petrus, wat heeft Johannes, wat heeft Andreas, wat heeft Thomas, wat heeft Nathanaël daar dan gesproken? Ze hebben gesproken over het grote werk van God in de schepping. In den beginne schiep God de hemel en de aarde. (Gen.1:1) Ze hebben gesproken over het grote werk van de zaligheid. Ze hebben gesproken over gevallen mensen voor wie God Zijn Zoon heeft gezonden, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Ze hebben gesproken over de Christus der Schriften, over het enige middel, over de grote inhoud van het Evangelie, dat God een weg uitdacht waardoor zondaren weer behouden konden worden. Ze hebben gesproken over het werk van de Heilige Geest, Die het uit Christus neemt en Die het toepast aan de harten van zondige mensen, van verloren adamszonen en adamsdochteren. Ze hebben gesproken van Adam en Christus, van zonde en genade, van dood en leven. De grote werken Gods. Het werk van God de Vader, Die de oorsprong is van alle dingen. Het werk van God de Zoon, Die de zaligheid heeft verdiend en nu ten hemel is gevaren. En het werk van de Heilige Geest, Die de verworven zaligheid toepast. Dat hebben de apostelen eenvoudig en eerlijk gepreekt. Ze hebben deze dingen ook toegepast en aan het hart gelegd. Want Petrus heeft al die mensen beschuldigd en gezegd: U heeft de Zaligmaker, de Heiland, vermoord! Een hele eerlijke prediking. Een hele noodzakelijke boodschap. En de Heere heeft die boodschap willen gebruiken, opdat Zijn rijk gebouwd zou worden. Gods Geest heeft die boodschap gebruikt. En door de verkondiging van dat heilig Evangelie ging daar in Jeruzalem het welbehagen gelukkiglijk voort. God heeft de Pinkstergeest beloofd. En op de pinksterdag daalt die Pinkstergeest neer. Op de pinksterdag worden de apostelen met die Pinkstergeest en met het volle heil in Christus vervuld. En op die pinksterdag horen boze, vijandige mensen in hun eigen taal de grote werken Gods. 11/12

12 En waarom laat God dat nu nog preken? Waarom zit u hier nu vandaag te luisteren? Onbekeerde mensen, onherboren mensen, God laat het preken omdat Hij geen lust heeft in uw dood, maar daarin heeft Hij lust, dat u zich bekeert en leeft. Treed toch in de weg des verstands! Zoek de Heere, terwijl Hij te vinden is. Ontwaakte zielen, waarom wordt die Pinkstergeest uitgestort? Waarom klinkt die boodschap daar in Jeruzalem en wordt dat eeuwig Evangelie gepreekt? Opdat u Jezus zou gaan zoeken! Opdat u nergens anders rust zou vinden dan alleen in Hem. Zoek geen rust bij mensen of in uzelf. Zoek het niet in uitwendige godsdienst. Want dat was daar in Jeruzalem genoeg voorhanden. Maar zoek het in Jezus en Zijn werk. Jezus alleen! En hebt u door Gods Geest iets mogen leren van dat geheim dat u het echt niet meer weet en niet meer kunt, maar dat de Heere het doet om de eer van Zijn Naam en om de heerlijkheid van Zijn Zoon? Dan mag u ook vandaag horen en leren: Zou Ik het zeggen en niet doen? God is een Waarmaker van Zijn Woord. Wat uit Zijn lippen ging blijft vast en onverbroken! Nee, we hebben niet iets van de aarde nodig. We hebben niet iets van onszelf nodig. We hebben de Heere nodig. En Hij daalt af in Zijn Woord en door Zijn Geest en Hij openbaart Zichzelf in het eeuwig Evangelie, tot heil van zondaren en tot bemoediging van Zijn Kerk. Om Jezus wil! Amen. Slotzang: Psalm 150:3 Looft God, naar Zijn hoog bevel, Met het klinkend cimbelspel; Looft Hem, op het schel metaal Van de vrolijke cimbaal; Looft de HEER ; elk moet Hem eren, Al wat geest en adem heeft; Looft de HEER, Die eeuwig leeft; Looft verheugd de HEER der heren! 12/12