Algemene beschrijving. reptielen

Transcriptie

1 OPMAAK OPZOEKBOEKDIER_DEF_XP :06 Pagina REPTIEL reptielen Diergroep Slangen Diersoort Koningspython Latijnse naam Python regius Herbivoor, carnivoor, omnivoor Carnivoor Geslachtsonderscheid Leeftijd geslachtsrijp Eieren komen uit na Aantal eieren per keer Levensverwachting Huisvesting Met behulp van sonderen te bepalen 3 jaar 3 maanden bij 30 C 4 tot 8 16 tot 22 jaar Volwassen dieren meestal alleen Hagedissen Baardagame Pogona vitticeps Omnivoor (voornamelijk dierlijk) Mannetjes iets forser dan de vrouwtjes. In de paartijd hebben de mannetjes een zwarte baard. 1 tot 2 jaar 55 dagenbij 32 C en 75 dagen bij 28 C 10 tot 30 Gemiddeld 10 jaar Meerdere dieren, meestal 3 (één mannetje per terrarium) Schilpadden Kolenbranderschildpad Chelonoidis carbonaria Omnivoor (voornamelijk groenvoer en fruit) Mannetjes hebben een hol buikschild. De staart van het mannetje is dikker en langer dan die van het vrouwtje. 7 tot 8 jaar 4 tot 6 maanden bij een temperatuur van C 2 tot tot 100 jaar In paren Kunnen samen met leguanen in één verblijf Algemene beschrijving koudbloedige dieren Reptielen zijn fascinerende dieren. Toch zijn ze niet erg populair. Hun uiterlijk nodigt ook niet uit tot aaien en knuffelen. Maar als je een slang aanraakt - in de middag wel te verstaan - zul je verbaasd zijn over de gladheid en warmte van de huid. Reptielen zijn dieren met een wisselende temperatuur (koudbloedige dieren). Dit betekent dat zij hun lichaam niet zelf op temperatuur kunnen houden. Om te kunnen bewegen bijvoorbeeld hebben zij warmte van buitenaf nodig.

2 Veel reptielen kunnen erg oud worden. Daar moet je wel rekening mee houden als je een reptiel aanschaft. Iedere reptielensoort heeft ook nog eens zijn eigen specifieke eisen op het gebied van huisvesting en verzorging. Laat je dus altijd goed voorlichten. slang koningspython hagedis baardagame baard schildpad kolenbranderschildpad Niet alle reptielensoorten zijn geschikt om als huisdier te houden. Een negen meter lange slang is daar een voorbeeld van. Als je zo n dier wilt zien, kun je beter naar de dierentuin of de reptielenzoo gaan. Reptielen kunnen ook giftig zijn. Bijvoorbeeld het Gilamonster (hagedis) en de cobra (slang). Die zijn te gevaarlijk om als huisdier te houden. Slangen in een terrarium zijn meestal wurgslangen. Een voorbeeld hiervan is de koningspython. Deze rustige slang kan zo n twee meter lang worden. Zijn schubbige huid is op de rug en op de flanken donkerbruin met lichtbruine ovale vlekken. Zijn buik is beige. De baardagame is een populaire terrariumhagedis. Deze hagedis is gemakkelijk tam te maken en niet moeilijk te houden. Een baardagame wordt zo n 50 tot 60 cm lang. Dit is inclusief de staart. Opvallend zijn de stekels op en onder de kop; de zogenaamde baard. De rest van het lichtbruine lichaam is bedekt met korte zachte stekels. De bouw van het lichaam is vrij plat: dit geldt zowel voor de kop als voor de romp. Een andere populaire reptielensoort is de schildpad. Er zijn twee schildpaddenfamilies: moerasschildpaddenzoals bijvoorbeeld de roodwangschildpad, en landschildpaddenzoals de kolenbranderschildpad. Landschildpadden hebben een hoger schild dan moerasschildpadden. Ook de vorm van de poten verschilt. Moerasschildpadden hebben zwemvliezen tussen de tenen. Bij landschildpadden zijn de tenen met elkaar vergroeid. Alleen de nagels steken nog uit. De kolenbranderschildpad kan zo n 30 tot 50 centimeter groot worden. Dat is dan de lengte van het schild. Het schild is donker gekleurd en op elke hoornplaat zit een gele vlek. De schubben op de kop en de poten kunnen ook geel tot geelrood gekleurd zijn. Herkomst Reptielen vind je in bijna alle tropische en gematigde streken. Zowel in Afrika als in Nederland leven er reptielen in het wild. Koningspythons vind je in het wild in West- en Centraal-Afrika. De baardagame komt oorspronkelijk uit de droge gebieden van Australië en kolenbranderschildpadden komen voor in Zuid-Amerika.

3 nakweek De meeste reptielen zijn beschermde dieren. Ze mogen dus niet uit het wild gevangen worden, behalve als daar, bij uitzondering, een vergunning voor is. Illegale handel komt echter veel voor. De illegaal gevangen dieren worden dan in grote aantallen in kleine bakjes, flesjes of zakjes vervoerd. 99% van deze dieren overleeft het uiteindelijk niet. Koop daarom altijd nakweek. Nakweek zijn de jongen van in gevangenschap levende niet-gedomesticeerde dieren. Specifiek gedrag De meeste reptielensoorten worden gewaardeerd om hun schoonheid, niet om hun speelsheid. Reptielen zijn namelijk niet speels. Een baardagame is over het algemeen nog wel een actief dier maar een schildpad doet het allemaal op z n gemakje. eten warmtesensoren geurmoleculen kaken Veel terrariumhouders vinden het fascinerend om te zien hoe reptielen eten. Dit geldt met name voor slangen. Slangen kunnen niet zo goed zien: ze zien hooguit schaduwen. Toch vinden ze hun prooi. Bijvoorbeeld de koningspython. Met warmtesensoren op zijn kop ziet hij zijn prooi. Met zijn tong vangt hij geurmoleculen op en ruikt hij zijn prooi. Geruisloos benadert hij zijn slachtoffer. Met zijn nek in een s-vorm wacht hij tot het dier iets dichterbij is. Dan ineens schiet hij vanuit zijn schuilplaats op zijn prooi af. De slang kronkelt zich om zijn prooi heen. Bij iedere ademhaling van de prooi wurgt hij hem steeds een beetje meer. Vervolgens werkt hij het dode prooidier in zijn geheel naar binnen. Bijzonder van een slang is dat hij een prooi kan eten die groter is dan zijn eigen kop. Hij kan namelijk zijn kaken van elkaar losmaken. Zo maakt hij zijn bek groter. De kaken zijn dan nog met elkaar verbonden door middel van pezen. Wanneer de koningspython zelf belaagd wordt, rolt hij zich op en verbergt hij zijn kop. Etenstijd a b c a De slang wurgt zijn prooi. b De prooi is dood en wordt naar binnen gewerkt. c De buit is bijna binnen.

4 bek wijd open knikken zwaaien knikken geluid Baardagamen zijn (dag)actieve dieren. Ze zien er meestal erg alert uit. Je ziet een baardagame wel eens met zijn bek wijd open. Dit kan twee redenen hebben: ofwel hij wil afkoelen ofwel hij wil dreigend overkomen. Een andere manier om indruk te maken is knikken met de kop. Vooral de mannetjes doen dat naar de vrouwtjes toe. Specifiek gedrag van deze dieren is ook het zwaaien met een voorpootje. Met name vrouwtjes doen dit naar de mannetjes. Ook jonge dieren doen dit. Maar wat ze elkaar hiermee vertellen is nog niet bekend. Minder actief zijn de landschildpadden. Rond de paartijd zie je dieren vaak knikken met hun kop. Daarnaast maken de kolenbranders een opvallend geluid tijdens de balts. Kolenbranders houden niet van fel licht en mijden dit dan ook. ontlasting waterbak slang desinfecteermiddel vervellen Verzorging Een reptielenverblijf hoef je niet zo vaak helemaal schoon te maken. Het helpt dat reptielen niet zoals zoogdieren plassen. De urine wordt geconcentreerd uitgescheiden en ziet er wittig uit. Net als bij vogels. Je moet elke dag het verblijf controleren op ontlasting. Die moet je weghalen. Voor alle reptielen geldt dat je elke dag de waterbak moet verversen én schoonmaken! Reptielen zijn erg gevoelig voor bacteriën. Slangen drinken veel water en liggen er ook graag in. Soms poepen ze in het water. Het ververste water moet lauw zijn, anders koelen de dieren te veel af in één keer. Een terrarium van een slang moet je om de twee à drie maanden helemaal schoonmaken. Het is daarbij belangrijk dat je het verblijf desinfecteert en dat je de bodembedekking in zijn geheel vervangt. Als een slang mijt heeft, moet je het verblijf iedere dag helemaal schoonmaken. Net zolang tot alle mijt weg is. Gebruik voor de grote schoonmaak een desinfecteermiddel op basis van alcohol of peroxide. Als de slang vervelt, moet je de losse vellen uit het terrarium halen. Vlak voordat een slang begint te vervellen wordt zijn huid matter en worden zijn ogen blauwig. Trek nooit aan losse stukjes die nog aan de slang vast zitten. Besproei de slang wat extra. Dit helpt bij de vervelling. Hagedissen vervellen ook.

5 baardagame Het verblijf van een baardagame moet je elke dag controleren op ontlasting. Deze kan namelijk behoorlijk stinken. Je kunt de ontlasting uit het zand verwijderen met behulp van een zeefje. Zeef het overige zand ook geregeld om andere grove stukken vuil eruit te halen. Vervang minstens twee keer per jaar al het zand. Een hoog vochtigheidsgehalte (80% overdag, bijna 100% s nachts) is erg belangrijk voor de kolenbranderschildpad. Onder andere voor een goede ontwikkeling van zijn schild. Controleer het vochtigheidsgehalte elke dag. Als het nodig is en als je schildpad er niet gestrest van wordt, kun je hem één keer in de week een badje geven. Gebruik lauw water. Tijdens zijn bad kun je zijn schild voorzichtig schoonmaken met een borstel. Gebruik nooit zeep! terrarium verwarmd vochtig koningspython sproeien kolenbranderschildpad bodembedekking verschuilplekken waterbak Huisvesting Het verblijf van een reptiel heet een terrarium. Dit is een glazen bak voorzien van terrariumlampen met een afschermkapje, een achterwand (meestal van kurk) en een luchtrooster. De inrichting van een terrarium hangt af van de huisvestingseisen van de reptielensoort. Voor alle reptielen geldt dat hun verblijf verwarmd moet zijn. s Nachts moet het kouder zijn dan overdag. Daar kun je een tijdschakelaar voor gebruiken. De warmte komt van lampen. Je kunt eventueel ook een warmtemat onder in het terrarium leggen. De materialen in het verblijf moet je makkelijk schoon kunnen maken. Ze mogen niet gaan schimmelen. Bedenk dat de meeste terraria vochtig zijn van binnen. Een koningspython gedijt het beste bij zo n 28 C. s Nachts mag het wat kouder zijn, ongeveer 20 C. Ook houdt de koningspython van een hoog vochtigheidsgehalte: 80%. Dit bereik je door elke twee à drie dagen te sproeien met een plantenspuit. De bodembedekking kan bestaan uit bijvoorbeeld houtsnippers (geen zaagsel), turf en/of zand. Belangrijk is dat je wat verschuilplekken maakt. Hiervoor kun je stukken schors, takken, stenen en planten met bladeren gebruiken. Hoge takken kun je wel plaatsen, maar verwacht niet dat je koningspython er vaak op zit. Ook in het wild vind je ze voornamelijk op de grond. Takken zijn erg bruikbaar voor de slang om zijn huid te schuren tijdens vervellingen. De koningspython ligt ook graag in het water. Zorg daarom voor een grote waterbak met lauw water. Het terrarium moet minstens 120 bij 60 bij 60 centimeter zijn.

6 Een terrarium baardagamen bodem verschuilmogelijkheden kolenbranderschildpad bodem verschuilhok Baardagamen komen oorspronkelijk uit een woestijnachtig gebied. Bedek daarom de bodem van het verblijf met een flinke laag terrariumzand. Hierin voelt het dier zich het prettigst. Zorg voor verschuilmogelijkheden, bijvoorbeeld stenen. Baardagamen moet je houden in groepjes van drie of meer. Een terrarium moet minstens 150 bij 50 bij 50 centimeter zijn voor drie dieren. Het is verstandig om maar één mannetje in het terrarium te houden: anders wordt het vechten. Als dat gebeurt, moet je de mannetjes apart zetten. Je zet het mannetje ook apart als je wilt voorkomen dat een vrouwtje constant bevrucht wordt. Het terrarium voor één dier moet minstens 100 bij 40 bij 40 centimeter zijn. De omgevingstemperatuur moet rond de 30 tot 45 C (onder de lampen) zijn. Een kolenbranderschildpad heeft een veel groter terrarium nodig: wel 4 m 2 voor twee dieren. Je bedekt de bodem met droge turf of beukenhoutsnippers. Geef de dieren een verschuilhok. Overdag moet de temperatuur rond de C zijn. Onder de lampen moet het dan circa 45 C zijn. s Nachts mag de temperatuur dalen tot ongeveer 20 C. Houd de luchtvochtigheid tussen de 80% (overdag) en 100% ( s nachts). Dit doe je door middel van een kunstmatig watervalletje, verwarmd badje, mistapparaat of veel sproeien.

7 Roodwangschildpad Misschien heb je ze wel eens gezien in de dierenwinkel: hele kleine schildpadjes met een rode vlek aan beide kanten van de kop. In het begin kun je deze dieren qua grootte nog wel houden in een plastic bak met een palmboomeilandje. Maar beter van niet. Want de diertjes die zo n 2 tot 3 centimeter groot zijn bij aankoop, groeien uit tot 30 centimeter grote schildpadden. Roodwangschildpadden zijn erg beweeglijk en hebben daarom een groot verblijf nodig. Je mag ze nooit alleen huisvesten. Een paartje heeft minstens 120 bij 50 bij 50 centimeter nodig. Het verblijf een glazen bak moet een watergedeelte en een landgedeelte hebben. Dit noem je een aquaterrarium. Op de bodem kun je zand neerleggen. De watertemperatuur moet tussen de 18 en 25 C zijn. De lamp moet boven het landgedeelte hangen. Onder de lamp moet het zo n 35 C zijn. Een roodwang moet goed kunnen opdrogen anders krijgt hij een schimmelinfectie. Verder moet het verblijf een filter en een verwarmingselement hebben. Het water moet je iedere week voor éénderde verschonen. In de zomer kun je een roodwang in de vijver houden. Pas wel op voor je vissen. Normaal eet het dier kattenblikvoer, dode knaagdieren, weekdieren en groente/fruit, maar een zoetwatervisje gaat er ook wel in. koningspython Voeding De koningspython eet meestal muizen en gerbils. Slangenvoer haal je dus niet gewoon bij de supermarkt. Je kunt natuurlijk een muis bij de dierenspeciaalzaak kopen, maar je kunt ook zelf prooidieren kweken. Dit is veel goedkoper en niet moeilijk. Pythons zijn geen grote eters. Je voert het dier om de één à twee weken. De meeste slangen accepteren enkel levend voer. Je kunt ze aanleren om dood voer te accepteren. Hier moet je wel al vroeg mee beginnen. Voorbeeld slangenvoer

8 baardagamen Baardagamen zijn veelzijdige eters. Hun dieet bestaat uit allerlei insecten (bijvoorbeeld krekels), kleine knaagdieren, ei, kattenvoer uit blik, groente en fruit. Een volwassen baardagame eet bijvoorbeeld naast groente en fruit zo n 25 krekels per week. Drievierde van zijn voedsel moet bestaan uit dierlijke bestanddelen. Voorbeeld hagedissenvoer schildpad Een schildpad kan herbivoor, carnivoor of omnivoor zijn. Dit hangt af van de soort. De kolenbranderschildpad eet voornamelijk groente en fruit (85%). Dit moet goed gewassen en fijn gesneden zijn. Ze mogen bijna (!) alle soorten groente en fruit hebben. Geef echter nooit spinazie, erwten, tuinbonen of avocado. Hier worden ze ernstig ziek van. Dit geldt trouwens voor alle omnivore en herbivore reptielen. Je mag ze ook paardebloemen geven, maar kijk uit waar je ze plukt. Dus niet aan de kant van de weg of op een hondenuitlaatveldje. Die paardebloemen zijn waarschijnlijk vervuild. Verder eet een kolenbranderschildpad onder andere ook regenwormen en slakken. Voer de dieren twee tot drie keer in de week. Voorbeeld schildpaddenvoer (ongesneden)

9 vitamines en mineralen Afhankelijk van de reptielensoort moet je aan het voedsel vitamines en mineralen toevoegen. Je kunt dit in poedervorm op het voedsel strooien of in het drinkwater doen. Hanteren Een dier bijt niet zomaar. Dit geldt ook voor reptielen. Als een slang je bijt, dan voelt het dier zich waarschijnlijk bedreigd. De ene soort voelt zich alleen wat sneller bedreigd dan de andere bijten Een koningspython zal je niet bijten omdat hij je wil opeten. Zo ambitieus is deze kleine slang niet. Als hij bijt, zul je meer schrikken dan pijn hebben. Een beet doet net zoveel pijn als een speldenprikje. Hij laat direct weer los en het zal niet eens bloeden. Een beet van een knaagdier is vervelender. Als de slang niet meteen loslaat, trek dan niet gelijk je hand weg. Dit beschadigt de tanden van het dier. En als de slang toch wat grote tanden heeft, beschadigt dit je huid erger dan nodig. Als het dier niet loslaat, houd je hem gewoon even met de kop onder de kraan. Als een hagedis bijt en niet loslaat, bied het dier dan vaste grond aan. Dan laat hij vaak los. Zo niet, dan helpt ook hier een koude straal water. slangen Tamme slangen kun je gewoon in het midden oppakken. Je schept het dier met één hand onder de buik en met de andere hand houd je de punt van de staart vast. De staart is voor de slang het grijporgaan. Hij slaat die altijd ergens omheen, want dat geeft hem zekerheid. Als je de staartpunt ondersteunt, geef je de slang dus deze zekerheid. Bijtgrage slangen pak je met een soepele doortastende beweging bij de kop. Aarzel niet, want dan bijt hij je. Knijp niet. Wanneer je het dier goed achter de kop vasthebt, kan hij je onmogelijk bijten. Je zet hierbij duim en wijsvinger achter de kaken. Plaats je wijsvinger op de kop. Met je andere hand (of je arm) ondersteun je het lichaam. Hanteer een slang alleen als het echt nodig is. Hanteren slang

10 hagedis Pak een hagedis nooit aan de staart. De staart kan loslaten. Er groeit dan wel weer een nieuwe aan, maar die is nooit zo mooi als de eerste. Rustige en tamme hagedissen til je op door één of twee handen onder de buik te schuiven. Een grote beweeglijke hagedis pak je eerst achter de kop. De kop houd je tussen wijs- en middelvinger. Vervolgens schuif je je andere hand onder de buik. Daarmee houd je de staart en achterpoten vast. Een kleine hagedis benader je snel met een platte hand. Je slaat je hand om zijn lichaam zodat je hem met duim en wijsvinger achter de kop beet hebt. De rest van je vingers houd je onder zijn buik. Hanteren grote hagedis Hanteren kleine hagedis

11 schildpadden Schildpadden pak je met twee handen aan de zijkanten van hun schild. Moerasschildpadden zijn meestal wat feller en kunnen proberen in je vingers te happen. Kijk daarvoor uit! Landschildpadden zijn meestal stukken rustiger. Schildpadden zijn niet zo moeilijk te vangen. Lastiger wordt het als je hun kop moet hebben. Bijvoorbeeld om een medicijn toe te dienen. Laat dit door een ervaren persoon doen. Die wacht geduldig en pakt vervolgens heel snel de kop vast. Hanteren schildpad geslachtsonderscheid sonderen hemipenis eieren pythons baardagamen Voortplanting Het geslachtsonderscheid is bij veel reptielen niet zo duidelijk. Bij slangen zijn de vrouwtjes meestal groter en ze hebben vaak een kortere staart. Je kunt aan de buikzijde van het dier zien waar de staart begint. Een andere methode is de slang voorzichtig te sonderen. Met een speciale sondeernaald wordt de diepte van de geslachtsopening bepaald. Bij het vrouwtje is deze opening duidelijk dieper dan bij het mannetje. Laat dit doen door iemand die er verstand van heeft! Mannelijke slangen en hagedissen hebben een (goed verborgen) hemipenis. Dit is een gepaard copulatieapparaat. Een penis is een copulatieorgaan. Een slang heeft er dus twee. Hij gebruikt er tijdens de paring echter maar één. Reptielen planten zich voort met eieren. De schaal van de eieren is niet hard, zoals bij een vogelei, maar zacht en leerachtig. De eieren hebben vochtigheid nodig en warmte: circa C. Bijzonder bij de pythons is dat zij hun eieren bebroeden. Het vrouwtje kronkelt zich om de eieren heen en legt haar kop erop. Haar lichaamstemperatuur gaat zelfs iets omhoog. Na drie maanden komen de eieren uit. De jongen zijn tussen de 40 en 50 centimeter lang. De kleine pythons eten jonge muizen of gerbils die ze al meteen zelf vangen. Baardagamen leggen hun eieren in een vochtige omgeving. Je kunt aan het vrouwtje van tevoren zien dat ze eieren gaat leggen. Je ziet de eieren als bulten in de onderbuik zitten. Als je dat ziet, moet je een bak in het verblijf zetten met daarin zo n 10 centimeter vochtig aarde of zand. Het vrouwtje maakt daar een holletje in, legt de eieren erin en maakt vervolgens met haar kop

12 het holletje weer dicht. Broeden doet ze niet. De eieren worden door de omgevingstemperatuur uitgebroed. Na gemiddeld 65 dagen komen de jongen uit het ei. Ze gaan meteen op zoek naar voedsel. De 10 centimeter grote baardagaampjes eten eerst kleine insecten. Niet veel later accepteren ze ook groenvoer. Geef de baardagaampjes extra water en vitamines. Pas op dat de jongen elkaar niet verwonden. Zet ze eventueel apart. kolenbranderschildpad legnood De kolenbranderschildpad legt haar eieren in een nestkuil. Als er geen mogelijkheid is om een nestkuil te graven, legt het vrouwtje haar eieren niet. Ze houdt ze in zich (legnood) en zal hieraan sterven. Zorg dus dat er altijd een flinke bak met aarde klaarstaat. De bak moet ongeveer drie keer de grootte van het vrouwtje zijn. Een nest moet uit één deel zand en één deel tuinaarde bestaan. Dit mag niet te vochtig zijn. Jongen kun je pas seksen (geslacht bepalen) als ze 6 jaar oud zijn. Veel voorkomende ziektes Bij een zoogdier kun je de lichaamstemperatuur opmeten om te kijken of het ziek is. Bij een koudbloedig dier heeft dat niet zoveel zin. De temperatuur schommelt immers altijd. Tekenen die erop wijzen dat er iets mis is met je reptiel zijn onder andere: inactiviteit, ingevallen ogen en niet eten. Ziekte Oorzaak Symptoom Voorkomen Genezen Flaggelatenbesmetting Amoebenbesmetting Coccidiose Mijt Flaggelaten (ééncellige diertjes met haartjes) Amoeben (ééncellig diertje) Ze kunnen worden overgedragen door mensen en insecten Coccidiën (ééncellige diertjes) Mijten (donkerrode tot zwarte spinachtige beestjes van circa 1 mm groot, zitten vaak in de huidplooien en tussen de schubben) Mijten zuigen bloed en kunnen erg irriteren. Daarnaast kunnen mijten ziektes overbrengen. Niet eten Braken Slijmerige ontlasting Inactiviteit Niet eten Vieze bloederige cloaca Bloederige ontlasting Verminderde eetlust Vermagering Diarree met bloed Slangen die besmet zijn liggen vrijwel constant in het water om ervan af te komen. Verblijf, met name de waterbak, goed schoonhouden Voorzichtig zijn met introduceren van nieuwe dieren in een verblijf Goede hygiëne Goede hygiëne Eventueel preventief behandelen (dierenarts) Goede hygiëne Genezing mogelijk (kuur van tien dagen verkrijgbaar bij de dierenarts) Genezing mogelijk (kuur van tien dagen verkrijgbaar bij de dierenarts) Besmette slangen die al een blauwe vlek of bobbel hebben, zijn niet meer te genezen Genezing mogelijk (medicijn van de dierenarts) Verblijf desinfecteren met speciaal middel (foxim) en goed naspoelen. Ook decoratiemateriaal desinfecteren. Behandel ook de dieren hier voorzichtig mee (dierenarts). Leg kranten op de bodem. Met de kranten, verwijder je dan ook steeds de mijt.

13 Longontsteking Uitdroging Slechte vervelling Meestal tocht Tekort aan vocht Te droog terrarium Slijm op neus en bek Piepende ademhaling Zware ademhaling Houdt bek open Een niet-elastische huid (Je kunt dit testen door de huid vast te pakken tussen duim en wijsvinger en dan los te laten. Wanneer de huid even rechtop blijft staan, duidt dit op uitdroging.) Huid gedeeltelijk bedekt met achtergebleven stukjes oude huid Tocht voorkomen Juiste temperatuur handhaven in het verblijf Goed water geven Verblijf, afhankelijk van de diersoort, geregeld spuiten met water Jonge reptielen drinken vaak liever druppels, houd hier rekening mee (meer spuiten) Luchtvochtigheid hoog houden met behulp van bijvoorbeeld spuiten of mistapparaat Dieren 10 dagen in een verblijf houden van C Voldoende voedsel en water geven Antibiotica geven (dierenarts) Om wateropname te stimuleren, een dag (soms meer) een zoutoplossing geven (1 klein schepje zout op 1 liter water) geven Anders dierenarts Luchtvochtigheid omhoog brengen Veel voorkomende ziektes Soorten Koningspython Er zijn zeven soorten pythons, waaronder de koningspython en de netpython. De netphyton kan zo n negen meter lang worden en is niet bepaald geschikt als huisdier. De aanzienlijk kleinere koningspython is dat dankzij zijn rustige karakter wel. Koningspython

14 Baardagame Baardagamen zijn populaire terrariumdieren dankzij hun grappige uiterlijk en hun boeiende gedrag. Deze actieve dieren communiceren met elkaar door onder andere armzwaaien en kopknikken. Baardagame Leguaan Leguanen zijn in Nederland populaire terrariumdieren. Het is een grote hagedis (tot twee meter) en hij heeft dus veel ruimte nodig. De verzorging is vrij intensief. Opvallend aan zijn uiterlijk is zijn groene huid met donker gekleurde banden. Over zijn rug loopt een kam van stekels. Onder zijn kop hangt een keelwam. Leguaan

15 Luipaardgekko De luipaardgekko is een kleine hagedisachtige met een opvallend kleurenpatroon. Zijn huid is geel met donkere vlekken. Hij kan zo n 25 cm groot worden. Zijn oorspronkelijke leefgebied zijn de warme rotsachtige gebieden van Afganistan tot India. Je houdt de dieren in een groep. Luipaardgekko Kolenbranderschildpad Kolenbranderschildpadden zijn vrij kleurige schildpadden met gele tot geelrode schubben. Het hooggewelfde pantser bestaat uit hoornschilden. Kolenbranderschildpad

16 Roodwangschildpad Deze platte moerasschildpad heeft kleurige aftekeningen en is een van de meest gehouden reptielensoorten. Maar meestal houden deze dieren het maar kort uit bij de vaak jonge eigenaren. De jonge exemplaren zijn vaak niet groter dan een paar centimeter. Eenmaal uitgegroeid zijn de dieren echter zo n 30 cm groot. Vaak belanden ze bij een reptielenopvang of - als ze pech hebben - in de sloot. Daar maken ze de omgeving voor andere soorten onveilig. Ze sterven uiteindelijk aan onderkoeling. Roodwangschildpad