Binnen de Ring OUDERKRANT

Transcriptie

1 OUDERKRANT OKTOBER 2008 AMSTERDAM WEST BINNEN DE RING STICHTING VOOR OPENBAAR PRIMAIR ONDERWIJS 3 Binnen de Ring OUDERKRANT

2 De Ouderkrant heeft een ander jasje RING3 is anders. Al werkende is er een nieuw uiterlijk ontstaan en zo naderen we de vorm die het beste past. Dat gaat in het onderwijs eigenlijk niet anders, toch? Zo maak je een lerende organisatie. Er zijn nieuwe rubrieken en het geheel ziet er fleuriger uit. We hopen dat het enthousiasme er van afstraalt, want daar is het ons allemaal om te doen. Uitgangspunt is dat we een levend blad krijgen, waarbij alle medewerkers het gevoel krijgen dat ze geïnformeerd en gezien worden. Het blad als neerslag van een organisatie waar je met plezier werkt. De redactie bestaat nu uit René Peeters, Ineke ten Hertog, Monique Oostvogel en aanvoerder en opmaker Kees van Veen. U kunt ons bereiken via mail: k.vanveen@awbr.nl, telefoon: of per post: stafbureau AWBR, Baarsjesweg 224, 1058 AA Amsterdam (telefoon stafbureau: ). We zijn benieuwd naar uw reacties, want er is genoeg ruimte om mee te denken, te schrijven, te tekenen. We kijken uit naar uw reacties! De deadlines voor de aankomende nummers zijn: 18 december, 6 maart en 11 juni. Roept u maar! De redactie BAARSJES OBS Corantijn Corantijnstraat DD Amsterdam OBS Joop Westerweel Balboaplein VS Amsterdam OBS 10e Montessori De Meidoorn Chasséstraat JA Amsterdam OBS Rosa Boekdrukker Van Couverstraat DT Amsterdam BOS EN LOMMER OBS Bos en Lommer Flierefluiterpad ER Amsterdam OBS Multatuli Sara Burgerhartstraat KV Amsterdam OBS Narcis-Querido Jan de Haenstraat 41F 1055 WC Amsterdam OBS Tijl Uilenspiegel Tijl Uilenspiegelstraat CK Amsterdam OBS De Roos AWBR Jan van Galenstraat BK Amsterdam OUD-WEST OBS Annie MG Schmidt Pieter Langendijkstraat ZB Amsterdam Brede school De Kinkerbuurt Borgerstraat PE Amsterdam OBS Leonardo da Vinci Potgieterstraat XX Amsterdam OBS De Waterkant Bilderdijkpark SC Amsterdam OBS 2e Montessori Het Winterkoninkje Hasebroekstraat CS Amsterdam En hoe werkt de paginanummering? Het grote nummer is het blad (dat telt door), het kleine de pagina. WESTERPARK OBS De Spaarndammer Krommeniestraat XH Amsterdam OBS Westerpark Van Hogendorpplein AX Amsterdam Dependance: Van Hallstraat HE Amsterdam Brede school De Zeeheldenbuurt Tijdelijk: Barentzplein 14 A 1013 PV Amsterdam zeeheldenbuurt.nl 3 2 De goede voornemens van AWBR [Ineke ten Hertog] In het voorjaar van 2008 is het eerste AWBRstrategisch meerjaren beleidsplan vastgesteld. In dit plan beschrijven wij welke doelen wij tussen nu en 2012 willen bereiken. En wat u als ouders/verzorgers van ons kunt verwachten. Als basis voor onze voornemens hebben wij eerst bepaald wat wij belangrijk vinden, waar we voor staan. (onze kernwaarden, zie inzet) Vervolgens hebben we op de onderdelen personeel en organisatie, financiën, schoolgebouwen en ICT en kwaliteit van ons onderwijs afgesproken wat we over vier jaar bereikt willen hebben. Dit alles natuurlijk in nauw overleg met schooldirecties, ouders en Highlights uit het Strategisch Beleidsplan uituit Onze kernwaarden: streven naar hoge kwaliteit ontdekken en ontwikkelen van talent elkaar kennen en elkaar leren kennen culturele verschillen omzetten in nieuw sociaal kapitaal in een veilige en prettige leeromgeving Ons motto: AWBR... ondernemend in onderwijs Kenmerken van de kwaliteitsscholen van AWBR Elke AWBR-school werkt met: een onderwijsconcept dat mede is gericht op de individuele kwaliteiten van het kind een daadkrachtige schoolleiding personeel dat deze doelstelling wil realiseren een passend functiebouwwerk een goed leerlingvolgsysteem samenwerking met ketenpartners adequate gebouwen een goed kwaliteitszorgsysteem Initiatieven buurtscholen AWBR ontwikkelt initiatieven die ouders zullen verleiden om hun kinderen naar AWBR scholen in de buurt te laten gaan. Ziekteverzuim Het ziekteverzuim bij AWBR is gelijk of lager dan het landelijk gemiddelde. Glasvezelnetwerk, Breedband Onderwijs Amsterdam Alle scholen zijn aangesloten op glasvezelnet van het project BOA. medewerkers in de GMR, stafmedewerkers en het bestuur. We gaan initiatieven van ouders om hun school meer gemengd te maken stimuleren en we werken aan een éénduidig beleid voor de toelating van leerlingen op alle scholen in de stadsdelen De Baarsjes, Bos & Lommer, Oud-West en Westerpark. Zwakke scholen tolereren we niet. Dat betekent dat we de resultaten van de scholen nauwlettend volgen en direct actie ondernemen indien het oordeel van de inspectie van onderwijs toch negatief uitvalt. Hiervoor hebben wij in onze begroting geld gereserveerd. Het strategisch beleidsplan is vastgesteld door het bestuur met instemming van ouders en medewerkers. Op elke school liggen exemplaren van het strategisch beleidsplan en op onze website kunt u dit plan vinden onder het kopje documenten ( u Wilt u naar aanleiding van onze voornemens reageren, dan nodigen wij u van harte uit uw reactie kenbaar te maken via de mail: info@awbr.nl

3 Het nieuwe stafbureau: Baarsjesweg 224 Tweede verdieping, even links- en rechtsaf, en je stapt binnen bij het nieuwe stafbureau van AWBR. Het is een verademing: ruim, licht en inspirerend. Naast een prettige vergaderruimte, keukentje en spreekkamers, heeft iedereen er zo zijn of haar eigen plekje. Wie werken er in het stafbureau? Wie werken er? Monique Oostvogel, directiesecretaresse Lilian Tostrams, administratief medewerker Lucia Hooplot, beleidsadviseur onderwijs Hiske Swart, beleidsadviseur onderwijs Marianne Wigboldus, personeelsadviseur Jelle Mulder, personeelsadviseur Peter Meijboom, adviseur huisvesting, facilitair en ICT Oscar Frenkel, controller Kees van Veen, personeels-/ouderkrant Ineke ten Hertog, adjunct algemeen directeur René Peeters, Algemeen Directeur BOEK ZOEKT LEZER Kinderen van Amsterdam Jan Paul Schutten met strips van Paul Teng ISBN: [Boekentip van Ineke ten Hertog] Gek op geschiedenis?, gek op Amsterdam?, dan is dit boek een echte aanrader. In één ruk uitgelezen! Jan Paul Schutten vertelt enthousiast en pakkend over het leven van kinderen in het vroegere Amsterdam: dronk iedereen bier?, zou je naar school gaan? zou je werken voor je geld?, uitdrukkingen als vechten tegen de bierkaai, daar is geen kruid tegen gewassen, pompen of verzuipen worden ineens een stuk duidelijker en Jan Klaassen en Katrijn Pieters hebben echt bestaan! Voor kinderen vanaf 9 jaar. Piet Polies vangt boeven! Pierre Bokma, Peter Faber, Maarten Spanjer, Rijk de Gooijer en Georgina Verbaan, e.a. [Boekentip van Hiske Swart] Pierre Bokma en Georgina Verbaan in: Piet Polies vangt boeven! Het eerste luisterboek met vijf verhalen van Piet Polies, de puur Amsterdamse kinderboekenheld. Piet is een rechtvaardige politieman, die altijd klaar staat om mensen te helpen. En hij vangt boeven met een glimlach. De avonturen van Piet zijn gebaseerd op arresten van de Hoge Raad, dus waar gebeurd! Bekende acteurs als Pierre Bokma en Georgina Verbaan werkten graag mee met Piet Polies om boeven als Peter Faber en Maarten Spanjer te vangen. Het is echt dolle pret. We mogen de ouders van AWBR een speciale korting aanbieden: als u het luisterboek bestelt via internet kost het slechts o 7,99 in plaats van o 9,99. De actie loopt tot en met 31 december Het internetadres is: De allerbeste basisschool Een gids voor ouders, leerkrachten en politici Auteur: Robert Sikkes ISBN: Ineke ten Hertog: Wat is nu een goede school?, waaraan kun je dat zien? Vragen die niet in enkele zinnen te beantwoorden zijn. Robert Sikkes schreef er een boek over; de allerbeste basisschool. Hij gaat geen onderwerp uit de weg: zwarte scholen, witte scholen, de mislukte klachtenregeling, de CITO-toets en ons-soortouders-scholen zijn maar een paar van de vele onderwerpen die hij behandeld. Kritisch, direct en erg informatief. Heb je tips voor deze rubriek? Stuur een mailtje naar de redactie! 3 5

4 Interne Begeleiders: Professionele meedenkers [Redactie] Naast leerkrachten, directeuren en onderwijsondersteunend personeel hebben de meeste scholen tegenwoordig een intern begeleider. Een IB er is verantwoordelijk voor de leerlingenzorg, maar geeft -samen met de directeur en het teamook vorm aan de onderwijsvisie van de school. Niet elke IB er doet dat op dezelfde manier, maar, voor alle IB ers geldt: het is een baan met te veel werk in te weinig tijd. Bauk van Wijk werkt drie dagen per week als intern begeleider op de Leonardo da Vincischool. Ze begon in 1974 als leerkracht in het Amsterdamse basisonderwijs. Aanvankelijk op een klassikale school, maar door haar eigen kinderen groeide ze langzamerhand het vernieuwingsonderwijs in: Mijn kinderen gingen naar een Jenaplanschool en ik merkte dat ik door de andere manier waarop kinderen daar benaderd worden, ook anders naar kinderen ging kijken. Dat leidde ertoe dat Bauk een uitgebreide studie voor intern begeleider ging volgen, die ze afrondde met een Masteropleiding aan de Hogeschool Utrecht. Je merkt dat je als leerkracht er snel voor kiest om te denken vanuit lesmethodes, regelgeving en resultaten. Maar ouders zijn gewend om te denken vanuit wat er nodig is voor een kind. Die omslag in denken kun je als leerkracht ook weer maken, maar dat gaat niet zonder inzet en moeite. Liever in processen Door de levenservaring die je onvermijdelijk opdoet, sta ik nu steviger in mijn schoenen dan vroeger. Ik doe nu drie dagen IB. Dat is wat ik aankan en waar ik me goed bij voel. Ik werk wel met kinderen, maar zit meer en liever nog in de processen. Tijdens mijn opleiding heb ik gezien wat er mogelijk is; wat scholen voor kinderen kunnen betekenen. Maar ook: wat een omslag in denken kan betekenen voor het geluk van de mensen die er werken. Als IB er kun je leerkrachten helpen om ze meer vaardigheden te laten ontwikkelen. Niet als een coach dat wil niet iedereen maar wel als iemand die naast je staat, luistert en meehelpt langzaam te veranderen. Ik heb veel affiniteit met vernieuwend onderwijs, maar klassikaal onderwijs zit wel in mijn systeem. Dat maakt het mogelijk om náást een leerkracht te staan en niet er bóven. Ik wil vooral dat de kracht van een leerkracht naar voren komt, dat interesseert me. Als leerkrachten de stap durven te nemen om zich verder te ontwikkelen, maar op zo n manier dat ze goed verbinding blijven houden met zichzelf, dan worden ze daar zoveel gelukkiger van. Ik durf dat te zeggen omdat ik dat zelf ervaren heb. Je weet uit je eigen leven dat er snel patronen inslijpen en als je daar niet bij blijft stil staan, raak je op den duur jezelf kwijt. Passend onderwijs Vanaf 2011 zijn de scholen verplicht om de kinderen passend onderwijs te bieden: onderwijs op maat voor elk kind. Hoe kun je zoiets inpassen in een traditionele school? In Amerika heb ik tijdens een studiereis inclusief onderwijs gezien. Dan zorg je dat kinderen in hun eigen buurt, op hun eigen school het onderwijs krijgen dat ze nodig hebben. Het passend onderwijs waar we het in Nederland over hebben gaat iets minder ver, want je hoeft als school niet alles waar te maken, je kunt ook doorsturen. Het is duidelijk dat er door de wet passend onderwijs veel verandert. Niet alleen moet je je onderwijs aanpassen, maar ook de rol van ouders verandert. Ouders krijgen rechten. Ouders mogen kiezen, en worden meer en meer gesprekspartner in school. Dat vereist een omslag in het denken van leerkrachten. Je kunt als ouder kiezen voor een rugzakje. Dat betekent dat een school dan moet zorgen voor aanpassingen zodat een kind dat extra aandacht en zorg nodig heeft dat kan krijgen. Veel scholen in Nederland hebben profielen gekozen en daarmee maken ze duidelijk welke kinderen ze wel of niet kunnen opvangen. Door wat ik in Amerika heb gezien ben ik daar niet zo n voorstander van; ik houd het kind liever dicht bij huis. De ontwikkeling van brede scholen 3 7 helpt daar enorm bij. Het belangrijkste is dat alle professionals de zelfde pedagogische lijn volgen en dat ze het kind zien zoals het is. Wat is er nodig om passend onderwijs te realiseren? Ik zou me vooral willen inzetten om leerkrachtsupport te organiseren. En dat kun je niet op een koopje. Als je wilt dat scholen alle kinderen met en zonder beperking opvangen, heb je geld nodig. Het is voor leerkrachten tenslotte geen kleine klus ik zou dat zelf misschien niet eens meer kunnen opbrengen. Wat hebben we nodig? Formatie, ruimte en meer deskundigheid in de scholen zelf. Weerstand Je bent dus een intern begeleider met een boodschap. Botst dat soms niet? Natuurlijk, erkent Bauk. Negentig procent van mijn werk is het omgaan met weerstand. En dat is ook logisch. Leerkrachten zijn niet opgeleid om speciaal onderwijs te geven. En dus heb je scholing op maat nodig, goed geoutilleerde gebouwen en behoorlijk wat extra hulp in de groep. Maar als dat voor elkaar komt, zul je merken dat je werk een drijfveer wordt. Dat je niet steeds al je energie hoeft te verbruiken met verdediging. Geef een leerkracht echte hulp, dan voorkom je dat die opbrandt. Maak het mogelijk dat overleg over kinderen onder schooltijd kan plaatsvinden. Het maakt natuurlijk wel uit hoe lang je al in het onderwijs zit. Jonge leerkrachten hebben sneller respect voor verschillen, maar ouderen hebben enorme deskundigheid in didactische opbouw. Je hebt elkaar dus nodig; je kunt van elkaar leren. In de praktijk We werken dus langzaam naar passend onderwijs toe. En intussen houd je je ook bezig met de ontwikkeling van kinderen? Natuurlijk. Elke IB er houdt leerlingdossiers bij. Twee keer per jaar worden alle kinderen met de groepsleerkracht doorgesproken. Als er iets niet loopt, signaleren we dat tegenwoordig veel sneller dan vroeger. Het werkt allemaal het beste als scholen de ouders opzoeken. Het werkt preventief als leerkrachten en ouders luisteren naar elkaar en elkaar vertrouwen. Je moet een ouder dus niet pas uitnodigen als het mis gaat. Dat wil nog niet zeggen dat je helemaal samen voor de opvoeding van het kind hoeft te staan. Het is mooi om dezelfde afspraken te maken, maar samen opvoeden, dat wil niet iedereen. Ouders mogen kiezen, vergeet dat niet. Ze hebben hun eigen verantwoordelijkheid.

5 SCHOOL IN BEELD [Redactie] Bloeiende kastanjes voor de deur, oranje zonwering, posters aan de ramen: Corantijn - verschil mag er zijn, een aankondiging van een kinderkunstroute door de buurt en foto s van de plaatsing van twee mozaïekdieren voor de gevel. Kinderen die in de rij de trap op lopen, Hans de conciërge die wel even meeloopt en directeur Minke die na een lange schooldag inclusief informatieavond toch nog de ochtend erna een dikke twee uur enthousiast over haar school vertelt. Timemanagement is niet mijn sterkste punt, zegt ze. Een kennismaking met de Corantijn. Kaleidoscoop De voorschoolmethode is in 2000 ingevoerd en krijgt steeds meer een centrale plaats in de school: het wordt een pedagogisch/didactische visie voor de hele school. Ook in de midden- en bovenbouw, want actief leren, zelfstandigheid, structuur en een brede kijk op de ontwikkeling van elk kind zijn daar net zo belangrijk. Veel is gelabeld in de school, alles heeft zo zijn plek. Het maakt een verzorgde en tegelijkertijd gezellige indruk. Klein Een kleine school is ook kwetsbaar. Tien jaar geleden werd een ouderkamer ingericht en een pilot voor een voorschool gestart. Een onverwachte bijwerking bleek, dat ouders dat begrepen als noodmaatregel in plaats van kwaliteitsimpuls. De school trekt nu weer hoger opgeleide mensen aan. Met veel promotie en aandacht is het gelukt om tot en met groep 4 de klassenbevolking weer gemixt te krijgen. Daarnaast staan talloze acties van het team in het teken van het werven van kinderen. Dat heeft ook zijn gevolgen voor het werk op de school: een klein team moet tenslotte alles doen wat een grote school ook moet doen; ook zonder adjunct, maar sinds kort wel met IB er. Vragen als hoe geven we iets vorm? en Waar halen we daarvoor de tijd vandaan? komen met regelmaat terug in de vergaderingen. CORANTIJN 3 8 Verschil De dieren, een gevleugeld paard en een soort leguaan - die de school sieren hebben linken met Gaudi, maar ook met de mozaïeken in Mediterrane landen. De kinderen hebben ontwerpen gemaakt en - samen met de ouders - het mozaïekwerk gedaan. De dieren verbeelden het motto van de school en zijn dus even verschillend en veelkleurig als de schoolbevolking. Is het nou verschil mag of juist verschil móet er zijn? Moeten is een vervelend woord, maar dekt de lading misschien nog beter. Maar de ouders zou dat misschien afschrikken dus werd gekozen voor mag. Kunst Ook de vakleerkrachten zetten zich in voor de promotie van de school. Het hele gebouw bewijst de aandacht voor kunst, en er wordt gewerkt aan een leerlijn voor muziek. Er is een kinderkunstroute gemaakt: in de etalages en ramen van winkels en woonhuizen in de buurt staan door kinderen ontworpen dozen met dieren. De rivier de Corantijn blijkt een prachtige inspiratiebron te zijn: de veelkleurige flora en fauna verbeeldt de diversiteit van de buurt. Ouders Minke heeft geleerd dat één enthousiaste ouder al genoeg is om een positieve verandering te bewerkstelligen. Maar je moet je school blijven promoten. Eén kiezeltje in de vijver levert al kringetjes op. Als je nou maar kiezeltjes blijft gooien in die vijver, zul je merken dat de kringen steeds groter worden. Dan komen ouders waarvan je aanvankelijk niets meer hoorde, na een jaar alsnog hun kind op school doen. Twee ouders hebben in de afgelopen jaren een echte lobby opgezet en nu is er een grote oudergroep. De Corantijn heeft destijds als één van de eerste scholen een ouderkamer ingericht, er zijn informatieavonden, open dagen, cursussen. We doen erg veel, maar het moet nog meer een eenheid in organisatie worden, zegt Minke. Brede school Wat maakt een school tot brede school? De Corantijn heeft een breed aanbod van naschoolse activiteiten. Nu wordt gewerkt aan een wijkgericht arrangement. Het is nog een zoeken, met vallen en opstaan. Akros zorgt voor opvang, en de school heeft daarnaast connecties met heel wat andere instellingen, waaronder de muziekschool Aslan die in het gebouw aan de overkant van het pleintje zetelt. Muziek is zo belangrijk voor kinderen, voegt de conciërge nog even toe. Communicatie Het team neemt deel aan een communicatietraining en heeft al aangegeven daar volgend jaar mee door te willen gaan. Durf je elkaar aan te spreken en hoe laat je je emmer niet overlopen? We doen niet altijd wat we zeggen en spreken elkaar daar niet altijd op aan. Weet je dat je me nu al vier keer onderbroken hebt en dat ik dat eigenlijk helemaal niet leuk vind? Verbazing, maar het blijkt te werken: een team groeit naar elkaar toe.

6 [Redactie] AWBR is een jonge organisatie die de kans krijgt om nieuwe keuzes te maken. Eén daarvan was de keuze welk bedrijf de schoonmaak van de 17 scholen op zich ging nemen. De resultaten van de bedrijven die voor de verzelfstandiging de scholen schoonmaakten waren niet optimaal. Wij willen efficiënter plannen, beter controleren en sneller reageren op problemen. De keuze viel uiteindelijk op GOM Schoonhouden. Het is een Europese club die ondermeer Schiphol schoonmaakt. Op 1 april is het nieuwe contract ingegaan. Dezelfde medewerkers stonden voor de deuren van de scholen, want zij zijn meegegaan naar het nieuwe schoonmaakbedrijf. Ze kregen wel de opdracht om de schoonmaak in minder uren uit te voeren. Peter Meijboom, adviseur huisvesting en ICT van het stafbureau, vertelt daar over: We hebben gekeken naar het aanbod van GOM en kochten een schoonmaakprogramma in, waarin precies staat wat je mag verwachten. Bij de eerste controles in mei bleek dat op veel scholen het programma niet gehaald werd. Dat is niet echt onverwacht, want je hebt altijd aanloopproblemen als je overschakelt naar een nieuwe organisatie. We hebben de negatieve resultaten besproken met de directies en hebben daarna met GOM overlegd. Vorige maand is een tweede controleronde geweest. Die heeft verbeteringen naar voren gebracht, maar helaas is dat nog niet voldoende. Dat moet dus op korte termijn verbeterd worden. Het is nog niet zoals we het hebben willen. Scholen en viezigheid Hoe dan ook zijn oudere scholen moeilijker schoon te krijgen dan nieuwe, zegt Peter. En in een aantal scholen is echt sprake van achterstallig onderhoud. Vervuiling ontstaat vooral door stof en viezigheid dat de school in komt. Maar ook de afwerkmaterialen die gebruikt zijn, maken deel uit van het probleem. Tegenwoordig zul je bij nieuwbouw al voorkomen dat er overal richels zitten waarop stof blijft plakken. Maar zolang je niet allemaal in nieuwe gebouwen zit, zul je rekening moeten houden met de verschillen. Nu is Schoon, zuinig en duurzaam het schoonmaakprogramma voor alle scholen gelijk, maar ik zou me kunnen voorstellen dat je zo solidair wordt met elkaar, dat je soms wat tijd uitleent aan een school die moeilijker schoon te krijgen is. Zo zijn er talloze mogelijkheden, overdenkt Peter. Je kunt je zelfs afvragen of je niet terug zou moeten naar een conciërgeechtpaar dat ook de schoonmaak van het gebouw regelt tijdens de lesuren. Schoonmaken is dan meer onderdeel van het huishouden van een school. Dat kun je zichtbaar maken en dan wordt het ook persoonlijker. Stel dat iemand tijdens de schooluren schoonmaakt, dan heeft dat ook zijn uitstraling op de gebruikers van het gebouw. Proefproject Energiebeheer Peter: In Amsterdam gaan elke dag kinderen naar school. Het gaat om 300 gebouwen en 170 gymzalen. Als je je dan realiseert dat de meeste scholen uitgevoerd zijn met enkele beglazing en de warmte er dus zo weer uitvliegt, dan is het niet moeilijk te bedenken dat gas- of elektriciteitsgebruik daar absoluut omlaag kunnen. Stadsdeel Westerpark is een proefproject begonnen dat straks in alle scholen van AWBR (en later van Amsterdam) doorloopt. Het zal op den duur betekenen dat niet alleen de gebouwen een gezond binnenklimaat krijgen, maar dat de scholen thema s als klimaat, energie en duurzaamheid in hun lesprogramma verankeren. De scholen van AWBR worden op het moment 3 11 doorgelicht door het klimaatbureau van de gemeente. Ze onderzoeken niet alleen de lucht, maar ook de verlichting en zelfs de inrichting. Kleuren en materiaalgebruik doen tenslotte ook veel met mensen: van bruine gangen kun je bijvoorbeeld behoorlijk depressief worden. Er wordt zelfs al gesteld dat de leerprestaties omhoog kunnen door het binnenmilieu te verbeteren en het CO 2 gehalte in het klaslokaal omlaag te brengen. We vinden het in elk geval belangrijk genoeg om er goed naar te gaan kijken. Waar willen we dan naar toe? Dat staat aardig vermeld in het rapport van het proefproject. In 2025 wil het klimaatbureau kunnen zeggen dat het Westerparkmodel heeft geleid tot gezonde, energiezuinige basisscholen in de hele stad. Door de verbetering van het binnenklimaat zijn dan de leerprestaties toegenomen en is het ziekteverzuim onder kinderen en leerkrachten afgenomen. Ook hebben de verbeteringen een energiebesparing van 30 tot 40% opgeleverd. Klimaat, energie en duurzaamheid zijn vast in de lessen verankerd. Kortom, er moet nog veel gebeuren, maar er gaat écht wat veranderen. KINDEREN MAKEN KRANT Zestig kinderen van basisschool De Roos hebben een krant gemaakt over hun buurt. Het is de afsluiting geweest van het project Een brug tussen school en buurt en het begin van een canon heemkunde die in de aankomende jaren door de school heen zal gaan. Het is een krant geworden die gevuld is met foto s en verhalen van de kinderen over hun buurt, hun speciale plekken in de buurt en interviews met bewoners en winkeliers uit de wijk de Baarsjes. De kinderen kregen vooraf fotoles in het Fotografiemuseum Amsterdam (Foam) en schrijf- en interviewles in het Persmuseum. Met het project wil De Roos de contacten tussen de kinderen, de school en de buurt versterken. Directeur Sipke Posma: We willen met de kinderen ingaan op hun leefomgeving. Zo onderzoek je wat de buurt voor hen betekent. Is er een winkel waar je graag komt, een plek die bijzonder voor je is? Door te interviewen, foto s te maken en te filmen, onderzoeken de kinderen hoe ze zich verhouden tot hun omgeving. We zoeken uit hoe het is, hoe het was en proeven zo als het ware de smaak van de buurt. Onder het buurtwerk en de cultuurcanon ligt een groter ideaal. Het gaat om burgerschap. Het gaat er om dat je weer contact krijgt met de samenleving waar je deel van uitmaakt, zodat waarden en normen weer een plaats in je beleving krijgen, zegt Sipke. Vanuit de gedachte dat als je weet waarom iemand trots is op zijn werk, winkel, omgeving, je er ook minder mee gaat rotzooien. Zo hopen we dat de kinderen zelf een steentje gaan bijdragen om de maatschappij te verbeteren. Bewust in aanraking komen met wat jouw plek is; ook heel zintuigelijk. Als je ziet dat kinderen in een Amsterdamse kinderboerderij de dieren nauwelijks mogen aanraken, merk je hoezeer we vervreemden van onze omgeving. Dat gaan we weer een plaats geven in onze school. Het project is met de kinderen afgesloten met een speurtocht in de wijk gebaseerd op de door hen uitgezochte plekken en foto s. Kranten zijn er nog genoeg op school, dus wie eens wat beter wil rondneuzen in de Baarsjes, kan er een op de school komen halen.

7 It takes a village... [Redactie] Op 8 maart 2005 beloofden scholen, clubs, sportverenigingen, speeltuinen, consultatiebureaus, organisaties voor welzijn en kinderopvang in Westerpark dat ze op dezelfde, positieve, manier omgaan met kinderen en jongeren. De lijst telt inmiddels 73 ondertekenaars. Een pedagogische aanpak met vier duidelijke regels die alle betrokkenen onderschrijven: iedereen hoort erbij, we zorgen voor elkaar, we zorgen voor onze omgeving en we beheersen onszelf. Juist die laatste leverde destijds de meeste obstakels op, vertelt Anna Horninge, adjunctdirecteur van de Westerparkschool. Over de eerste drie was iedereen het snel eens, maar dat we beheersen onszelf werd als te beperkend gezien. We hebben daar veel over gediscussieerd en uiteindelijk hebben we toch geen betere regel kunnen bedenken. Het is toch een regel waar je niet omheen kunt. Wie is met dit plan begonnen? Ellen Nusselder, coördinator Jeugd van Westerpark, antwoordt: Het stadsdeel heeft de voortrekkersrol genomen. Het idee ontstond nadat directeuren samen met stadsdeelbestuurders een studiereis ondernamen naar scholen in Londen. Er werd daar zo positief met kinderen omgegaan, dat dat inspireerde om dat hier stadsdeelbreed over te nemen. Anna: De stelling It takes a village to raise a child, werd het uitgangspunt. En dat viel goed. Sterker nog: het werd met open armen ontvangen - er bleken zoveel mensen geïnteresseerd om er over na te denken. Hele zalen vulden zich met medewerkers, mensen van gym- en huiswerkclubs en kinderopvang. Anna denkt dat dat komt omdat Westerpark klein en overzichtelijk is en er wonen volgens haar veel gelijkgestemde mensen. Kunstenaars, krakers, veel mensen met een ideaal. Hoe liep dat overleg? Anna: We stelden ons de vraag wat je wilt, wat je kunt, zonder dat je je identiteit verliest. Als je regels wilt maken, kom je echt op een persoonlijk terrein van mensen en organisaties. Daarin onderscheiden die zich juist. Alle betrokkenen raakten er in de loop van het proces van overtuigd dat je een eenduidige boodschap moet uitzenden. Het waren niet alleen interessante maar ook vaak hele leuke discussies. Al snel na de ondertekening van de overeenkomst werd een folder uitgebracht. Inmiddels is er ook een spel ontwikkeld: 3 12 Ik liep en ik liep: eindeloos door Tot dat ik riep: ik stop nu hoor. Want ik ben moe, ik hijgde als een oude koe Toen viel er een diepe gaap En viel ik in een eindeloze slaap Bouwen op elkaar. Het is een discussiespel waarin dilemma s worden voorgelegd aan kinderen van verschillende leeftijdsgroepen. Natuurlijk geef je er binnen je eigen instelling handen en voeten aan, maar via de pedagogische café s en de nieuwsbrieven delen we die info zoveel als mogelijk is. stelt Anna. We hebben natuurlijk de posters opgehangen en de regels zijn uitgangspunt geworden binnen onze school. Ze hangen in elke klas en vormen de leidraad in onze pedagogische aanpak die we ook uitdragen naar ouders. We hebben een leerkracht die sociale vaardigheidstraining geeft en die heeft nu een werkboekje Poëzie en fotografie gemaakt over het beheersen van jezelf voor kinderen die daar minder handig in zijn. Je kunt dus echt zeggen dat het onze school een enorme impuls heeft gegeven. Is er een tweede voorbeeld van een stadsdeel of regio die zoiets heeft opgezet? Nee, dat ken ik niet. Dat je met zoveel mensen zulke belangrijke uitgangspunten onderstreept is toch bijzonder, toch? Ik blijf er razend enthousiast over! verzekert Anna. Hoe gaat het nu verder? Ellen en Anna maken deel uit van de werkgroep die het noodzakelijk onderhoud van het convenant vormgeven: We stellen nieuwsbrieven samen voor de ouders en twee keer per jaar organiseren we een pedagogisch café, waarin we met wie dat maar wil ervaringen uitwisselen en goede voorbeelden presenteren. Binnenkort komt er zelfs een verkeersbord met de vier regels. Het eerste wordt op het Marcantiplein geplaatst. Welke vorm heeft het bord? Rond. Het is wel de vorm waarbij hoort dat je aanwijzingen moet opvolgen, maar het zijn natuurlijk kapstokregels je moet er zelf invulling aan geven. Het is net als in de scholen in Londen: het maakt duidelijk wat je aan positiefs verwacht, je maakt er geen verbodsbord van met dingen die niet mogen. Dit jaar is het thema van de kinderboekenweek poëzie. De kinderen van de Annie M.G. Schmidtschool hebben onder leiding van Marije van der Hoeven (Stichting Educatieve Projecten) foto s bij een gedicht gemaakt. Zij had daarvoor voorwerpen mee naar school genomen zoals knuffels, een hoofdkussen, schelpen, staarten en hoeden, zaklampen en digitale cameraatjes. Er werden grappige foto s gemaakt bij Gras over een jongen die er niet meer wilde zijn. En bij Oud Licht dat gevangen zit in een doosje. De foto bij het reisgedicht Als ik mijn ogen toedoe, ben ik in Honoloeloe staat hieronder (rechts) afgebeeld. Tijdens het project maakten de kinderen ook eigen gedichten met foto. Een mooi voorbeeld is van Tess uit groep 6. Ze staat zelf op de foto.