IDEAAL. IDeaal - nummer 6 - oktober Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam

Transcriptie

1 IDEAAL Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam IDeaal - nummer 6 - oktober 2007 Stadsconferentie zaterdag 10 november: economie: werkt het voor alle Rotterdammers?

2 Agenda Zaterdag 3 november 2007 Rode Zaterdag De PvdA kleurt de stad rood. De PvdA is, met ballonnen en flyers, op verschillende plekken in de stad aanwezig om met Rotterdammers in gesprek te gaan. Wil jij mee doen? Neem dan contact op met het partijkantoor. Tijd: uur, diverse locaties Info: Johan Brinkman of Janneke Hazelaar, rotterdam@pvda.nl of tel Zaterdag 10 november Stadsconferentie over economie en werkgelegenheid in de Rotterdamse regio Op 10 november houdt de PvdA Rotterdam een stadsconferentie over economie en werkgelegenheid in de Rotterdamse regio. Naast wethouder Dominic Schrijer zullen Kees Marges, oud vakbondsman en Hans Vervat, havenondernemer, het woord voeren. Verder zal dhr. van Rhee van het Rotterdams Centrum voor Onderzoek en Statistiek cijfers presenteren over de Rotterdamse werkgelegenheid en economie. Tijd: uur Locatie: Maritime Hotel (Zeemanshuis), Willemskade 13, eindpunt lijn 7. Info: Karen van der Wiel of Johan Brinkman, rotterdam@pvda.nl of tel kijk iedere dag op en blijf op de hoogte Zondag 25 november 2007 PvdA Vrouwennetwerk Rotterdam Rijnmond. Voor alle Rotterdamse PvdA vrouwen. Ook deze maand gaan we weer gezamenlijk een borrel drinken op de laatste zondag van de maand. Met voor ieder wat wils... Kletsen aan de bar, discussiëren over een actueel thema aan de ronde tafel of bespreken hoe we verder gaan met het lopende project aan weer een andere tafel! Tijd: uur. Locatie: De Struisenburg, Oostzeedijk 244. Info: Petra Reijntjes, petra.reijntjes@wanadoo.nl Zaterdag 1 december 2007 Rode Zaterdag De PvdA kleurt de stad rood. De PvdA is, met ballonnen en flyers, op verschillende plekken in de stad aanwezig om met Rotterdammers in gesprek te gaan. Wil jij mee doen? Neem dan contact op met het partijkantoor. Tijd: uur, diverse locaties Info: Johan Brinkman of Janneke Hazelaar, rotterdam@pvda.nl, of tel Een verslag van de stadsconferentie van 15 september in het WMDC over hoe links is de PvdA kunt u vinden op de website Daar is ook de complete tekst van de toespraak van Paul Kalma de geschiedenis van de Partij van de Arbeid te vinden: www. pvdarotterdam.nl/nieuwsbericht/ Locatie Stadsconferentie: Maritime Hotel-Zeemanshuis Willemskade 13 - eindpunt lijn 7 oktober 2007 Discussieer mee over actuele thema s op de website van de PvdA Rotterdam! Op de site staat een link naar het ledendebat. Dit gedeelte is alleen toegankelijk voor Rotterdamse PvdA-leden en bedoeld om met elkaar in discussie te gaan over Rotterdamse en algemene politieke kwesties. Op het ledendebat kun je reageren op een stelling en op andere reacties. Bovendien kun je stemmen op een poll en aangeven of je andere reacties nuttig vindt of niet. Een greep uit huidige en voorgaande discussies: - Hoe links is de PvdA? - Rotterdams burgemeestersreferendum: Dooddoener of democratie? Om mee te kunnen doen aan het ledendebat moet je een leden-account hebben op de website. Heb je nog geen account, registreer je dan nu op de site ( Heb je je in het verleden al eens geregistreerd, stuur dan een mail naar rotterdam@pvda.nl met het verzoek je bestaande account om te zetten in een leden-account. Wij zien je mening tegemoet! Het afdelingsbestuur

3 Colofon IDeaal - 5e jaargang - nummer Redactie: Paul Boute, hoofdredacteur Rob Maas Niels Kastelein Ton Sonneveldt Chris Mast Tom Harreman Monique Smits Johan Brinkman, redactiesecretaris Foto s: Rob Maas en Ton Sonneveldt tenzij anders vermeld. Omslagfoto: Willem de Roon Vormgever: Trin-iT Consultants Opmaak: Rob Maas, Monique Smits en Mariëtte de Koning Uitgever: Bestuur PvdA Rotterdam Druk: Drukkerij Tripiti, Papier: Mat mc wit 115 gr, 21 x 29.7 cm Oplage: Kopij-adres: PvdA, Willem Smalthof NM Rotterdam rotterdam@pvda.nl o.v.v. Kopij IDeaal Toezending: IDeaal wordt toegezonden aan leden van de PvdA Rotterdam en belangstellenden. Een bijdrage van 20 euro wordt bijzonder op prijs gesteld. Postbanknummer t.n.v. PvdA Afdeling Rotterdam Teksten uit deze uitgave mogen worden overgenomen mits met bronvermelding. Van de Versterk waar we sterk in zijn Voorzitter In de afgelopen maand ben ik weer veel partijgenoten tegengekomen. Op bijeenkomsten, tijdens vergaderingen en debatten, en soms gewoon in het wild. We waren het soms hartgrondig met elkaar oneens, zo liepen de opvattingen over het Europees referendum zeer uiteen en leidde dit tot heftige debatten. De Tweede Kamer fractie ontving vele mails van boze partijgenoten en kiezers, en in de media werd het gedraai van de PvdA breed uitgemeten. In dat kader zijn een aantal ontmoetingen van de afgelopen weken me bij gebleven. Zo werd ik op straat aangesproken door een zeer bezorgde oudere partijgenote die me vroeg of ik even tijd had. Ik ben met haar een kop koffie gaan drinken en ze vertelde me dat ze eigenlijk nooit meer naar vergaderingen kwam, haar steentje wel had bijgedragen, maar de politiek nog wél goed volgt. Ze maakte zich zorgen over de lage peilingen en begreep er eigenlijk niets van, de begroting is linkser dan ooit, veel zaken uit het verkiezingsprogramma worden uitgevoerd, maar om haar heen hoorde ze alleen maar klagende partijgenoten. Volgens haar was dat voorheen wel anders, als we dan onterecht volgens haar- werden aangevallen dan sloegen we terug, dan lieten we dat niet gebeuren. De vergaderingen waren altijd fel en kritisch, het debat was scherp, maar we hoorden wel bij elkaar Ze riep me op om dat nog maar eens duidelijk te maken, bestrijd elkaar met verve, maar sluit de rijen! Met die strijdbare oproep gingen we uit elkaar. Hierbij dus haar oproep. Ze heeft gelijk, maar in het gesprek met haar vertelde ik ook dat het clubgevoel alleen maar kan bestaan wanneer we het debat aangaan, elkaar durven en mogen bekritiseren, en van elkaar weten waar we staan. Versterken dus waar we sterk in zijn, het is immers een kwaliteit van onze partij dat we breed en divers zijn en altijd in staat zijn geweest om de verbindingen te maken tussen al die meningen en opvattingen. Een andere ontmoeting die me is bijgebleven was in de haven. Wij een aantal bestuursleden en raadsleden- brachten samen met Jacques Tichelaar een bezoek aan de haven. Uiteraard werden we uitvoerig bevraagd over onze standpunten. Met name de ideeën rondom het ontslagrecht werden fel besproken. Gaan jullie daar ook weer over draaien vroeg iemand. De vraag werd gesteld met een glimlach, maar de ondertoon was zeer serieus. Het antwoord van Jacques Tichelaar was kraakhelder; nee! En als dat nu breken betekent? Ook het antwoord op deze vraag was duidelijk; dan is dat het gevolg. De vragensteller liet toen weten dat déze opstelling bewondering zou afdwingen, en zeer waarschijnlijk de PvdA in de haven weer op de kaart zou zetten. En ook wat dit betreft moeten we dus versterken waar we sterk in zijn ; de partij moet haar eigen gezicht tonen, durven contrasteren met andere partijen en blijk geven van moed om soms bij de uitvoering van het coalitieakkoord pal te blijven staan voor onze sociaal-democratische waarden. Rode groet, Marja Bijl Voorzitter PvdA Rotterdam IDeaal 2007 oktober 3

4 Thema economie - werk werk werk We gooien de hele trukendoos open Henk Schaaf praat met wethouder Dominic Schrijer over economische ontwikkeling Een rode wethouder die zich het lot aantrekt van de kleine middenstander? Inderdaad neemt Dominic Schrijer talrijke maatregelen om verwaarloosde winkelgebieden nieuw leven in te blazen. Ondernemers zijn enthousiast. Zij worden ambassadeurs voor een buurtin-wederopbouw. Programma s, subsidies, premies, borgstellingen. Allemaal bedoeld om kleine ondernemers tegemoet te komen. Maar als leek zie ik vooral een woud aan nieuwe regelingen en door de bomen het bos niet meer. Keep it simple! Dominic Schrijer: Je wordt op je wenken bediend. In november komt het Actieplan Detailhandel uit. Als wethouder wijkeconomie kan ik voorkomen dat de sector ondersneeuwt in het politieke geweld van Maasvlakte, Zestienhoven en van multinationals. Voor kleine middenstanders moet je iets apart regelen. Hun belangen zijn in alle grote steden lange tijd verwaarloosd. Een kwakkelend winkelbestand heeft een negatieve uitstraling op leefbaarheid en veiligheid. Veel mensen trekken weg uit een buurt met rare belwinkels en derdehands droogbloemenzaken. Zij vragen om een fatsoenlijke slager of groenteboer om de hoek. We zien in Rotterdam nog te veel plekken waar het niet pluis is. En dat is niet alleen het geval in de achterstandswijken van minister Vogelaar. Ik heb al die veilige en onveilige winkelgebieden in kaart laten brengen. Wat is vitaal, wat is kwetsbaar? Duizenden winkeliers hebben zelf aan het onderzoek meegewerkt. Je hebt veilige gebieden die heel vitaal zijn: Lijnbaan, Alexandrium, het eerste deel van de Binnenweg. Veilige gebieden die kwetsbaar zijn, zoals Oudeland, met weinig ketens, veel verloop, lage huren. Onveilige delen die wel heel vitaal zijn: voorheen het Zuidplein, bepaalde delen van het Centrum. Tenslotte zijn er kwetsbare gebieden die ook onveilig zijn. We kennen verouderde gebieden waar je met goed fatsoen geen dagelijkse boodschappen meer kunt doen. In die gedeelten bijvoorbeeld Strevelsweg, Kleiweg, Schieweg zal een andere vorm van bedrijvigheid moeten komen. In totaal tellen wij 22 gebieden waarover we ons zorgen moeten maken. In een deel ervan is alles mis: wonen, buitenruimte, veiligheid, parkeren, het ondernemerschap. Bij enkele grote stedelijke projecten Boulevard Zuid, Binnenweg 2 en 3 zullen we de komende vijf jaar de hele trukendoos opengooien. De overheid gaat er voluit de kar trekken. Er is Europees geld beschikbaar gesteld, geld van minister Vogelaar, regionaal-economische fondsen. De vastgoedeigenaren en winkeliers gaan ook meebetalen. En per gebied kan men uit de gereedschapskist de materialen halen die nodig zijn. We voeren gesprekken met deelgemeenten, winkeliers, adviseurs, vastgoedeigenaren. Zij vinden het allemaal hartstikke goed dat het gemeentebestuur het voortouw neemt. Maar wij gaan niet vanaf de Coolsingel bedenken wat er in die winkelgebieden moet gebeuren. De actieplannen moeten vanuit de wijken komen. Kruideniers Waarom nu pas aanpakken, terwijl de verloedering al jaren aan de gang is? Dit is een blinde vlek in veel grote steden. t Is een stukje marktwerking met een eigen dynamiek of gebrek aan dynamiek. In Rotterdam waren we gewend om alles interessant te noemen wat groot, duur en imposant was. En hier praat je over ondernemerschap in de marge. Sappelen tot zaterdagavond, de kas opmaken en dan ontdekken dat je nóg niets verdiend hebt. Bij banken, kredietverstrekkers maar ook bij de gemeente is in het verleden met enig dédain over deze categorie gesproken. 4 oktober 2007

5 Kwetsbare winkelgebieden worden weer vitaal Waarom? Die mensen zijn kruideniers, zo werd geredeneerd, en hebben een kruideniersmentaliteit. Die maken geen professionele en solide indruk. t Zijn middenstanders die vooral klagen over de troep op straat, over het parkeerprobleem, over bureaucratie. Politici en bestuurders liepen liever met een boog om dergelijk chagrijn heen. En het mooie is dat we nu zestig aanvragen hebben voor de gemeentelijke Ik ben trots op de mensen die de Kaap aandurven regeling Bedrijvenverbetergebieden. Ondernemers die gezamenlijk willen investeren in het aantrekkelijker maken van de omgeving, kunnen daar eenmalig een beroep op doen. Goed gedrag wordt beloond. Dat levert een positieve energie op. De pot is al bijna leeg. Het college heeft onlangs besloten de gemeentelijke bijdrage in het fonds te verhogen. foto: Henk Schaaf Winkeliers kun je vergelijken met de kanariepietjes die in kooitjes meegingen de kolenmijnen in. Als die vogeltjes opeens op apegapen lagen, was het zuurstofgehalte in de mijngang te laag. Middenstanders constateren ook als eersten de neergang: zij verdienen geen droog brood meer. Als je integraal investeert in de wijken, krijg je weer power. Zodra het weer beter gaat, zie je dat direct terug bij de winkeliers. Zo worden zij ambassadeurs van een buurt-in-wederopbouw. Precies een jaar oud is het Pact op Zuid de overeenkomst die gemeente, deelgemeenten en corporaties sloten om de wijken op de linker Maasoever nieuw leven in te blazen. In een klein boekje worden de eerste zegeningen geteld. Eén succesje staat al op de voorkant: De trots komt terug. Ik doe mee Waar mag de Rotterdamse bevolking jou op afrekenen aan het einde van deze collegeperiode? Op drie dingen. Eén: we hebben echt meer dan mensen aan het werk gekregen. Twee: in een aantal winkelgebieden zal sprake zijn van een metamorfose. En elders is de neergang tot staan gebracht. Drie: Rotterdam-Zuid staat er veel beter voor. Op tal van plekken is geïnvesteerd. Je ziet er niet alleen de creatieve hoogopgeleide klasse die voor dit stadsdeel kiest. Maar het bedrijfsleven loopt daar voorop. Het is onderhand sjiek om te zeggen: ik doe mee op Zuid. Je kiest voor een gebied waar iets aan de hand is en je wilt erbij zijn. Je ziet hetzelfde op Katendrecht en in Oud-Charlois en Millinxbuurt. Het is leuk als iemand tegen jou zegt: ga jij naar Spangen? Daar heb ik goeie dingen over gehoord. Ik kom ns kijken, ben benieuwd IDeaal 2007 oktober 5

6 Thema economie - werk werk werk Technocratisch? Ammehoela! Henk Schaaf praat met wethouder Dominic Schrijer over werkgelegenheidsbeleid De visitekaartjes van makelaars die uitkeringsontvangers snel aan werk kunnen helpen, zitten in zijn binnenzak. Dominic Schrijer kent ze allemaal: de stagecoördinatoren, de klantmanagers van de sociale dienst. Werkgevers die iemand een baan willen aanbieden, worden door de wethouder met zo n kaartje op de snelle route gewezen: bellen, direct afspraak maken. Dominic Schrijer: Met louter goede wil kom je er niet. foto: Henk Schaaf Het college wil in vier jaar tijd Rotterdammers van de bijstand naar werk leiden. Dat kan een betaalde baan zijn, een stage, een re-integratietraject, of gemeenschapstaken en vrijwilligerswerk. SoZaWe is er klaar voor. De dienst is van een uitkeringsfabriek omgebouwd tot een participatiecentrale en heeft extra geld gekregen om de ambitie waar te maken. Nu zijn er al bijna 5000 mensen uitgestroomd. Veel mensen kunnen meer. We hebben hen in de vorige eeuw gereduceerd tot steuntrekkers. Maar wij willen inkomenszekerheid bieden, ervoor zorgen dat zij weer meedoen in de samenleving. In de winter gooi ik er een extra schepje bovenop, omdat nu ook werkgevers en vakbonden hebben aangegeven een extra bijdrage te willen leveren. In een wervend voorwoord bij het beleidsplan noem je het een grote sociale schande dat tweederde van de uitkeringsontvangers al meer dan drie jaar afhankelijk is van de bijstand. Maar PvdA-bestuurders hebben dat toch lange tijd gewoon laten gebeuren? De wethouder drinkt opvallend langzaam een glas water leeg en vermaalt omstandig een koek. Ja, ja, mompelt hij tussen de hapjes door. Nee, nee. Na enige tijd heeft hij een antwoord gereed: Alle grote politieke stromingen zijn daar verantwoordelijk voor geweest. Natuurlijk vond iedereen dat mensen die buiten hun schuld werkloos of arbeidsongeschikt raakten, recht hadden op bijstand. Maar we waren wat blind voor het feit dat een bepaalde groep deze situatie voor jaren best acceptabel vond. Voor hen was het sociale vangnet een hangmat geworden. Maar zelfs al waren deze mensen gemotiveerd voor een baan, dan nog is het moeilijk om na langere tijd weer terug te keren in het reguliere arbeidsproces. Rechts noemde hen luiaards die het vertikten om in de kaartenbak te kijken. Dat beeld klopte natuurlijk niet. Maar evenmin was het PvdAbeeld juist dat iedereen wel wilde, maar niet kón. Intussen waren we vergeten dat velen een duwtje nodig hebben. Daar is meer voor nodig dan louter goede wil. Nu is de vrijblijvendheid er af. Ook als speeltuinkracht kun je volwaardig deelnemen aan de samenleving. En wie aangeeft daarvoor geen tijd te hebben of niet komt opdagen, wacht op zeker moment een sanctie. Sommigen moeten echt léren om in een dagelijks ritme mee te draaien. Scholieren die zich moeilijk laten motiveren, krijgen een werkstage. Deze achterstandsgroep moet je meer begeleiden, met een aangepast programma. Dus ook opvoeding, omgangsvormen, hygiëne, sport, conditie. Je kunt niet verwachten dat de school dit allemaal maar oplost. Dit moet je stapje-voor-stapje organiseren. Welke regelingen heb je daarbij nodig, hoe zit het met de huisvesting, hoe zet je het onderwijspersoneel in, welke instanties betrek je er verder bij? En dan zeggen anderen: maar dat is allemaal erg technocratisch. Ammehoela! We erkennen dat het huidige aanbod onvoldoende is om deze groep goed op zijn plek te laten terechtkomen en willen adequate oplossingen bieden. 6 oktober 2007

7 De haven als banenmotor? Kees Marges over werkgelegen in de haven Kees Marges, jarenlang actief in de haven als vakbondsbestuurder, is nu als deskundige betrokken bij veel initiatieven in de Rotterdamse haven. De Rotterdamse haven is een onderdeel van een groot haven- en industriegebied in de Rijn- en Maasmond delta. Zonder de aan- en afvoer van goederen naar de haven en zonder de op- en overslag van die goederen in de haven, zou er sprake zijn van geen of van veel minder industriële activiteiten en andere bedrijvigheid, die zorgen voor (toegevoegde) waarde, winst en voor werk en welvaart. De Havenmonitor 2005 onderbouwt met cijfers het belang van de zeehavens voor de economie en de direct aan de zeehaven gerelateerde werkgelegenheid. Het aantal werkzame personen in de Rijn- en Maasmond bedroeg ruim ofwel 62% van het totaal aantal werkzame personen. Alleen voor Rotterdam-Rijnmond ging het om personen. Van die personen werkten er in het vervoer: en in de industrie: In de basismetaal- en metaalproductenindustrie werkten in 2005 de meeste mensen: De chemische industrie volgde met werkzame personen. Voor de werkgelegenheid zijn dit de belangrijkste industriële sectoren. Het wegvervoer bood aan en de op- en overslag aan personen werk (in Rotterdam-Rijnmond: 9.000). Na een afname van het aantal werkzame personen gedurende een reeks van jaren is er in 2005 sprake van een voorzichtige omslag, hoewel nog niet in alle sectoren. De werkgelegenheid in de dienstverlening aan het vervoer steeg met 6,7% en de op- en overslag met 5,2%. Dat is opmerkelijk en hoopgevend. De omslag in de industrie was toen nog minder duidelijk, hoewel de voedingsmiddelenindustrie een opvallende stijging te zien gaf. De havenmonitor toont aan dat men niet kan spreken over DE werkgelegenheid en DE ontwikkeling ervan in het haven- en industrieel complex. Analyses per (sub)sector zijn nodig om een goed beeld te krijgen en om gericht werkgelegenheidsbeleid te kunnen ontwikkelen. Voorbeeld: de recente berichten over uitbreiding van de overslagcapaciteit op de eerste en straks ook tweede Maasvlakte gaan over de overslag van containers. Dat is echter maar een deel van de totale op- en overslag en dus maar een deel van de werkgelegenheid. Voorst gaat het daar om een subsector waarin steeds meer traditioneel havenwerk wordt geau- tomatiseerd. Dat is een trend die al jaren zichtbaar en merkbaar is. Het type werkgelegenheid in de havens verandert waardoor de haven voor lager opgeleide werknemers minder toegankelijk wordt. Dat zal zich op de nieuwe terminals van Euromax, APM Terminals en DP World in versterkte mate voortzetten. Recente onderzoeken naar de toekomstige behoefte aan werknemers en werkneemsters in de industrie, de haven (o.a. het z.g arbeidsplaatsenplan) en in het wegvervoer verdienen daarom serieuze aandacht. Noch de haven en noch de industrie kunnen functioneren zonder deze werknemers en werkneemsters. Zelfs niet bij zoveel automatisering. Dat vraagt enerzijds om veel aandacht voor scholing en anderzijds om een actief arbeidsmarktbeleid. En om een actieve inzet van de locale en regionale overheid. Kees Marges. IDeaal 2007 oktober 7

8 Thema Als er verdient wordt moeten werknemers daar ten volle van profiteren. economie - werk werk werk Ocker van Muster in gesprek met Hans Vervat, sociaal-democratisch ondernemer in de haven We ontmoeten elkaar in Hotel New York, het voormalige kantoor van de Holland America Lijn. Een typische Rotterdamse ondernemersplek. Hans Vervat is een hartelijke, gesoigneerde man, met een onmiskenbaar Rotterdams geluid. Hij is o.a. directeureigenaar van een havenbedrijf dat zich bezighoudt met container-handling, van een rederij, en van een aantal modewinkels in de stad. Reeds bij de eerste kennismaking geeft hij aan in de buurt van Antwerpen te wonen. Dat roept natuurlijk vragen op. Hans windt er geen doekjes om: het fiscale klimaat drijft de ondernemers het land uit. Niet alleen is de totale belastingdruk te hoog; het is ook de belastingheffing bij aan en verkoop van bedrijven die Nederland een ongunstige concurrentiepositie bezorgd. Niet zo slim, want Nederland loopt zo veel inkomsten, en ondernemerstalent mis van mensen die het hier voor gezien houden. We zouden een voorbeeld kunnen nemen aan Engeland waar, onder Tony Blair. de belastingdruk vooral voor het midden- en kleinbedrijf sterk verlaagd is. Een bedrijf kan je er in één dag oprichten terwijl dat in Nederland twee weken duurt. Over Rotterdam is hij enorm optimistisch. Voor de haven voorziet hij een gouden toekomst, maar dan moet wel de aanleg van de Maasvlakte II niet verder uitgesteld worden. Rotterdammers geven weer geld uit. Hij merkt het aan zijn kledingwinkels en vermeldt terloops dat het Rotterdamse Casino de hoogste omzet van het land boekt. Daar sta je als eenvoudige sociaal-democraat toch wel even mooi van te kijken. Ondanks het feit dat vele geslaagde ondernemers niet meer zelf in de stad wonen is Hans niet somber over de kansen die Rotterdam een ondernemer biedt. In Rotterdam komt de wereld samen. Hij roemt de open sfeer en de toegankelijkheid van het Rotterdamse netwerk. Er gaat op termijn een tekort ontstaan aan brains en handen. De stad moet zich open blijven stellen voor migranten die dat in kunnen vullen. De arbeidsmarkt is nuweer gunstig, waardoor ook het perspectief voor de integratie er zonniger uitziet. Hans constateert dat er in de haven een omslag plaatsvindt: de witte wereld is snel aan het verkleuren. In zijn eigen havenbedrijf heeft hij in drie jaar tijd op een bestand van 600 arbeidsplaatsen 300 mensen aangenomen, voornamelijk van buitenlandse afkomst. Volgens Hans nemen de Rotterdamse bedrijven wel degelijk hun verantwoordelijkheid ten aanzien van moeilijk plaatsbare jongeren. Hij heeft zelf ook drop outs in dienst, die 4 dagen werken en 1 dag naar school gaan. Hij vermeldt in dit verband nog even dat de ECT, Rotterdams grootste havenbedrijf, nog onlangs aan het Erasmus Medisch Centrum een schenking heeft gedaan van 2,5 mio voor speciale programma s t.b.v. opgroeiende kinderen. Hoezo zijn ondernemers niet betrokken bij de stad? Rotterdam kan meer doen voor de jonge ondernemer. De jongste stad van Ne-derland moet hierin voorop lopen. Zoals gezegd, ingewikkelder wordende regelgeving en niet waargemaakte lastenverlichting maken het steeds moeilijker voor de starters. Het jonge ondernemerschap is in de toekomst bepalend voor de gezondheid van de economie van onze samenleving. Dan moet je ook zorgen dat mensen die gaan ondernemen iets kunnen bereiken. Het gemeentebestuur beschikt over een omvangrijke oorlogskas. Die moet je ook hiervoor aanspreken. Gewoon investeren dus in die jonge potentie! Als je het ondernemerschap wil stimuleren moet je ook niet te veel zeuren over aanpassing van het ontslagrecht. 8 oktober 2007

9 Rotterdam moet nú de oorlogskas inzetten voor de jonge ondernemer Je moet het bedrijven niet onmogelijk maken om mensen te ontslaan. Stel je voor dat je een patatkraam hebt en je enige medewerker is twee jaar ziek, of aan het zieken. Helaas is daar soms geen onderscheid in. Daar gaat zo n kleine ondernemer aan onder door! Wel zorgen voor goede ontslagregelingen, en die in de wet verankeren. Daarbij moet je kijken naar de draagkracht van de werkgever. En dan alleen naar de rechter als een werkgever zich er niet aan houdt. Hans is trouwens niet van de 0-lijn. Als er verdiend wordt moeten werknemers daar ten volle van profiteren. Hans beschouwt zichzelf als een betrokken partijlid. Hij ergert zich aan de gewoonte in onze partij om eerst onze leiders op het schild te hijsen en ze vervolgens te gaan belagen. We moeten nu gewoon achter de partijleiding en het kabinet gaan staan. En ook de successen uitdragen. Zoals het feit dat we de laagste werkloosheid van Europa hebben. Hulde voor de politiek!! Hij vindt wel dat de partij het soms laat afweten als het om grote economische belangen gaat: we laten onze nationale trots, topbedrijven, door buitenlandse concerns of staatsbedrijven opkopen. Te vaak volgen onze topmanagers, gelokt door een verleidelijke bonus, de weg van de minste weerstand. Een bedrijf als Gazprom uit Rusland zou morgen onze hele energie-infrastructuur kunnen opkopen. We staan er steeds bij te kijken, maar ondernemen er vrijwel niks tegen. Ondanks zijn optimisme heeft Hans wel een paar zorgen over Rotterdam. De gemeente moet zich wapenen tegen de aanhoudende erosie van de zakelijke dienstverlening. Die vertrekt vooral naar Amsterdam. Met name kenniswerkers en creatieven moet je beter Hans Vervat, een betrokken partijlid. vasthouden. Door financiële prikkels en een aantrekkelijker woonklimaat. Hoogbouw of in het groen doet het goed. Voorts wordt de positie van Rotterdam als logistiek knooppunt bedreigd door de enorme fileproblemen op de aan- en afvoerwegen. De milieulobby slaat hier de plank mis: de milieuproblemen worden door al die ronkende, stilstaande auto s alleen maar groter. Hans hekelt ook het gebrek aan visie op de Randstad. Je moet nu besluiten om al die steden op een goede manier aan elkaar te knopen, en daarbinnen aantrekkelijke parklandschappen te maken. Nu groeien de steden ook aan elkaar vast, maar zo ongericht dat er van een toegankelijk open landschap niet veel over blijft. Hans is een spreker zonder komma, en produceert een aanhoudende stroom van ideeën en inzichten, die alleen af en toe wordt onderbroken door telefoon. Het ondertekenen van stukken gaat hem sprekend echter goed af. Dan moet hij plotseling weg. Maar hij wil nog wel kwijt dat hij de dynamiek van Rotterdam geweldig vindt en er graag deel van uit maakt. Daarom is hij sinds kort commissaris bij Stadion Feijenoord. En dat hebben we al kunnen merken aan de resultaten van de club! Ocker van Munster IDeaal 2007 oktober 9

10 F ractie Hesseplaats als voorbeeld zette de -toch wel groots te noemenplannen uiteen. De kerk en supermarkt worden bijvoorbeeld verplaatst. Maar niet alleen de toekomst, ook het verleden kwam aan de orde in een indrukwekkend verhaal over de inspanningen van de winkeliers om het winkelcentrum mooi en veilig te houden. Dit najaar bezocht de PvdA het winkelcentrum Hesseplaats. Tweede Kamerlid Pauline Smeets, ondernemers van Rood in Bedrijf en een aantal PvdAwethouders economie, waaronder die van Rotterdam, Dominic Schrijer, brachten samen met de raadsleden Leo Bruijn en Claus Verbrugge een werkbezoek aan Rotterdam. Zij kwamen voor het project Bedrijven- VerbeterGebieden (BVG): bedrijven die samen, bijvoorbeeld in een winkeliersvereniging, het initiatief nemen om hun winkelstraat of gebied te verbeteren. Daarvoor is subsidie mogelijk. Een soort Opzoomeren voor bedrijven eigenlijk. Winkelgebied Hesseplaats op een zonnige dag dit najaar PvdA-wethouder Dominic Schrijer legde, in een goede introductie, uit waarom dit project belangrijk is voor de winkel- en bedrijvengebieden in de stad. Niet alleen knappen wijken en straten op omdat winkelstraten worden voorzien van nieuwe gevels, luifels, plantenbakken enz. Ook wordt het levendiger op straat omdat de samenwerkende ondernemers vaker acties organiseren. Het project BVG wordt uitgevoerd door Ondernemersnetwerk010. Projectleider Ad Sosef legde zeer enthousiast de regeling uit. Aan de hand van veel praktijkvoorbeelden gaf hij aan welke problemen hij tegenkomt. Een van die problemen is te weinig menskracht: vaak probeert een zeer gedreven voorzitter de kar te trekken, maar dat is onvoldoende. Eén van de voorwaarden voor deelname aan het project is dat een groot deel van de ondernemers in het gebied bij de vereniging zijn aangesloten en actief betrokken zijn bij de plannen. Daarnaast moet het een blijvende verbetering van het gebied opleveren en moeten de financiën op orde zijn. Warme ontvangst bij Hesseplaats Bij winkelcentrum Hesseplaats kregen de PvdA-ers een warm ontvangst door de voorzitter van de winkeliersvereniging, dhr. Van Nimwegen. Hij gaf een rondleiding door het winkelcentrum en Al is het winkelcentrum wat gedateerd, er staat er geen winkel leeg. Naast de grote ingrepen zijn er wat aanpassingen aan de gebouwen nodig, zoals een likje verf, en moet de ruimte tussen en om de winkels opnieuw worden ingericht. Samen met de eigenaar van het centrum, de winkeliers en Ondernemersnetwerk010 is een goed plan gemaakt. Dankzij de BVG is de financiering zo goed als rond. Als de laatste hobbels met de deelgemeente nu nog kunnen worden genomen kan Hesseplaats ook in de toekomst een goed winkelcentrum voor de bewoners van Ommoord zijn. En dat is het doel van het project BVG: toekomst bieden! De bezoekers van buiten Rotterdam lieten weten geïnspireerd te zijn door het Rotterdamse initiatief. De verhalen van de heren Van Nimwegen en Sosef maakten wel duidelijk dat flinke inspanningen en een lange adem nodig zijn om een winkelgebied te verbeteren. De BVG-regeling helpt om de weg naar een goed winkel of bedrijvengebied minder lang te laten zijn. Door Winfred van den Bor 10 oktober 2007

11 Burgemeestersreferendum Gemeenteraad kan heel goed zelf beslissen over burgemeestersreferendum Fractie Het burgemeestersreferendum in Utrecht is mislukt. Dat is de mening van cynische commentatoren. Dat zeggen teleurgestelde kiezers. En ook de Tweede Kamer wil nu gemeenteraden het recht afpakken om zelf te beslissen of ze wel of niet via een referendum hun belangrijkste bestuurder wil laten kiezen. Hebben ze in Den Haag dan helemaal niets geleerd van de Fortuyn-revolte van 2002? Gemeenteraadsleden zijn de lokale volksvertegenwoordigers. Ze doen hun werk - onder veel slechtere omstandigheden dan Tweede Kamerleden - stukken beter dan de landelijke volksvertegenwoordigers. Raadsleden zitten dicht op de problemen van hun stad. Ze worden op hun doen en laten veel vaker en indringender door mensen aangesproken dan Tweede Kamerleden. Ze zijn heel goed in staat zelf uit te maken of een nieuwe burgemeesters via de klassieke procedure of via een referendum moet worden gekozen. In Den Haag is de gewone procedure gestart. Utrecht deed het anders. Eindhoven gaat het anders doen. In Rotterdam is de discussie over de opvolging van burgemeester Opstelten net losgebarsten. Ik zelf ben voorstander van een referendum. Een deel van de partij wil liever de klassieke procedure. Een keuze is nog niet gemaakt. Niet in de PvdA en niet in de gemeenteraad. Dat worden nog spannende discussies. Lokale volksvertegenwoordigers in Utrecht, Den Haag, Eindhoven en Rotterdam heel goed in staat zijn alle voors en tegens van beide mogelijkheden te beoordelen en een keuze te maken. Daar hebben ze de Tweede Kamer helemaal niet voor nodig. Lees nog maar eens de debatten in de gemeenteraad van Utrecht en Eindhoven na. Er zijn - na lange discussies- weloverwogen besluiten genomen. Dat kan ook niet anders. Gemeenteraadsleden weten dat een nieuwe burgemeester binnen de gemeente en daar buiten - in Rotterdam zelfs ver daar buiten- hét gezicht van de stad zal zijn. De ene politieke partij wil het liefst een burgemeester die door en vanuit de raad wordt gekozen. De andere geeft de voorkeur aan een echte burgemeestersverkiezing, waaraan iedereen kan meedoen die belangstelling heeft voor die baan. Die voorkeuren zijn - helaas- niet mogelijk. De wet kent slechts twee smaken: via de vertrouwenscommissie en via een referendum tussen twee kandidaten. Dan is dus de vraag: toch maar een referendum à la Utrecht en Eindhoven? Of terugvallen op de klassieke procedure waarin alleen de vertrouwenscommissie de dienst uitmaakt? Dat maken de debatten in én keuzen van de gemeenteraden extra spannend. En de ervaring leert dat bijna iedere inwoner met die debatten meeleeft. In Utrecht is het referendum op een geweldige manier verknoeid door een kandidaat die er eigenlijk geen zin in had. Die zei dat hij was gestuurd door de landelijke PvdA. Die zijn huidige baan ook wel de moeite waard vond. Die tijdens het spel de spelregels wilde veranderen. Dus met een kandidaat die tegen alle Utrechtse kiezers zei: Blijf maar lekker thuis. Ik vind het allemaal maar niks. En als er dan ook nog een minister op verkiezingsdag bijna trots laat weten dat zij van haar democratische recht geen gebruik maakt, ja dan is een verrassend lage opkomst helemaal geen verrassing meer. De vertrouwenscommissie heeft - achteraf gezien en dat is dus makkelijk Peter van Heemst: Gemeenteraadsleden doen hun werk stukken beter dan de landelijke volksvertegenwoordigers. praten- in twee opzichten met Ralph Pans een verkeerde kandidaat het veld in gestuurd. Van dat soort fouten is te leren. Veel te leren. Ook dat kunnen gemeenteraden heel goed: leren van de fouten die ergens anders zijn gemaakt. Daar hebben ze de Tweede kamer of de minister niet voor nodig. Maar hoe dan ook. Utrecht heeft nu een burgemeester na een referendum die in een aantal opzichten een geweldige voorsprong heeft op de opvolger van bijvoorbeeld Deetman die via de vertrouwenscommissie wordt benoemd. Aleid Wolfsen kent dankzij zijn campagne de stad. Dat geeft een geweldig sterke start. De stad kent hem. Dankzij de campagne weten de Utrechtenaren wat voor soort burgemeester er aan de slag gaat. En hij heeft een inhoudelijk programma: zijn campagne heeft ervoor gezorgd dat hij vanaf dag één doelgericht aan het werk kan. In de stad, in de regio en in het land. Hoezo mislukt? Laat de Tweede Kamer alsjeblieft zijn mond houden! Peter van Heemst, fractievoorzitter IDeaal 2007 oktober 11

12 F ractie Aanpak verloederde winkelstraten Goed dat de PvdA zo veel aandacht geeft aan de kleine ondernemer. De verpaupering in de winkelgebieden gaat aangepakt worden. In het najaar komt wethouder Schrijer met het detailhandelprogramma dat ongeveer 60 winkelgebieden van de stad beslaat. Je moet daarbij natuurlijk ook in het achterhoofd blijven houden dat er nog een aantal belangrijke programma s bestaan die verweven gaan worden met het Detailhandelsprogramma. Bijvoorbeeld de Kansenzones, de Bedrijvenverbetergebieden waarin oa de ondernemersmentoraten staan, en natuurlijk een van de belangrijkste economische punten voor de PvdAfractie; het Veilig ondernemen. Het programma gaat uit van drie pijlers om de winkelgebieden te versterken: saneren, reguleren en investeren. Met saneren moet het aantal vierkante meters niet-rendabel winkelgebied worden teruggebracht. Met reguleren moeten vestigings- en toetredingseisen worden gesteld om de kwaliteit van nieuwe ondernemingen te garanderen. En daarnaast wil Rotterdam blijven investeren in kwalitatief hoogstaande winkelgebieden in de stad. Een van belangrijkste onderdelen van het programma is de analyse van de winkelgebieden. Welke gebieden zijn in de problemen en welke doen het juist goed. Iedereen die een beetje feeling met de wijken heeft, weet dat de kans groot is dat er een tiental winkelgebieden in de problemen zitten. Daar zal dus uitgebreid aandacht aan worden besteed. Deze aandacht is erg breed. De Toolkit, ook een belangrijk onderdeel, bevat de meest uiteenlopende instrumenten zoals: ingrijpen in het vastgoed, branchering, een wijkvisie met een gezamenlijke bijdrage voor de aanpak, extra verbeteringen voor de buitenruimte, experimenten met vestigingseisen en opleidingseisen. PvdA-raadslid Leo Bruijn: Als je dat allemaal zo hoort is het een mooi pakket aan maatregelen. Het mooie aan de aanpak is dat de winkelgebieden zelf centraal worden gesteld. En het is misschien een beetje cliché, maar hier is ook weer sprake van maatwerk. De PvdA-fractie is erg enthousiast over de aanstaande plannen. Het is een goede zaak dat de PvdA nu zo veel aandacht geeft aan de kleine ondernemer. De kleine ondernemers zijn immers de thermometer voor de vitaliteit van de wijk. Ook belichamen zij het vertrouwen van de bewoners in de wijk. Mede daarom vinden wij het veilig ondernemen ook zo belangrijk., aldus raadslid Leo Bruijn. Wij verwachten wel dat er voldoende aandacht besteed gaat worden aan de uitvoering van de programma s. Met name de aansturing zal van belang zijn bij al die verschillende programma s. Immers, Rotterdam goed in het bedenken van plannen, maar we moeten ze ook uitvoeren. Door Remco van Vliet 12 oktober 2007

13 Wie is... Fatima Talbi Fractie Fatima Talbi, 35 jaar, getrouwd en een dochter van anderhalf, is PvdA-gemeenteraadslid en woordvoerder gezinsbeleid, lid van de raadscommissie Jeugd, Onderwijs en Cultuur (JOC) en lid van de regioraad. Fatima is in september gekozen in het fractiebestuur als secretaris P&O. Dat betekent dat zij verantwoordelijk is voor alles wat de fractiemedewerkers betreft. Fatima heeft ook een weblog. Fatima: Ik heb nu al een tijdje een weblog. Het is me ontzettend meegevallen. Eerst was ik bang dat ik niet genoeg zou hebben om over te schrijven, maar je kan eigenlijk overal over schrijven weet ik nu. Het is alleen belangrijk dat je wát je tegenkomt ook politiek probeert te maken, je afvraagt: wat kan ik er mee. Dat lukt niet altijd, maar dat probeer ik wel. Waarom heb je ooit voor de PvdA gekozen? In 93 leerde ik Celina (do Patrocinio) kennen en na gesprekken met haar heb ik de stap gezet om lid te worden. Ik dacht altijd dat politiek iets was dat ver weg en moeilijk was, maar zij maakte me duidelijk dat het gaat om de dingen heel dichtbij. En ja, waarom de PvdA? Van jongs af aan kreeg ik te horen dat de partij van de kale man goed was voor ons. Ik hoorde heel veel mooie verhalen over Den Uyl. Voordat je gemeenteraadslid werd had je al veel gedaan voor de PvdA. Ik ben vanaf 94 actief in Feijenoord, eerst in het onderafdelingsbestuur en daarna in de deelraad. In totaal ben ik 6 jaar deelraadslid geweest en van 2002 tot 2004 was ik Dagelijks Bestuurder in Feijenoord. Wat is het leuke aan raadslid zijn? Het is met dat raadslid zijn zo dat het als het goed gaat, echt een teamsport is. Het DB-schap is uitdagend, leerzaam, maar soms ook eenzaam. En dat ervaar ik nu als raadslid totaal anders. Ik voel me deel van het geheel. Als ik het stadhuis in loop heb ik ook vaak het gevoel: we schrijven geschiedenis. Vooral als we belangrijke dossiers behandelen, de begroting, het Maasmeisje Gessica, Museumparkgarage, dan voel ik dat mijn stem invloed heeft op de toekomst. Dat we bezig zijn met dingen die Rotterdammers echt raken, die invloed hebben op hun leven. Waar wil je zijn in 2010? Ik wil dat we dan echt verder zijn met het jeugdbeleid. Dat we de versnippering hebben aangepakt en dat we niet langer omkomen in de vele -goedeideeën, maar dat we ouders écht ondersteunen in het meer verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding van hun kinderen. Daarvoor moeten we ondersteuning bieden op allerlei niveaus en als je als ouder dan niet aanpakt wat je wordt aangereikt, moeten we streng zijn. Ik ben overigens heel blij met Geluk (wethouder Jeugd - CDA), dat mag ook wel eens gezegd. Wie is je voorbeeld of inspiratiebron? Gaandeweg in je leven kom je mensen tegen die invloed op je hebben gedurende een tijd. In mijn leven heb ik een aantal van zulke mensen ontmoet. Zo was daar in mijn tijd in Feijenoord Johan Henderson. Een prachtige man van wie ik veel heb geleerd. En nu heb ik veel steun aan Mohammed (Talbi). Eerst dacht ik dat het raar zou zijn om met je broer in de raad te zitten, maar in de praktijk merk ik dat ik veel steun aan hem heb. Hij is veel rationeler, we praten veel met elkaar en hij motiveert me. En een derde die ik wil noemen is Peter (van Heemst). Hoe Peter heel simpele dingen kan oppakken en politiek maken, hoe hij met zijn vingertoppen aanvoelt of het iets is of niet. Dat wil ik ooit ook zo kunnen. In het kort Voornaam: Fatima Achternaam: Talbi Wonend in Spangen Geboren op 9 april 1972, in Hillesluis, Rotterdam Getrouwd en moeder van Oumnia van anderhalf Favoriete plek: de Erasmusbrug, vooral s avonds Lekkerste eten: de vispastille van mijn schoonzus Leukste hobby s: dansen en zingen. Een paar jaar geleden ben ik begonnen met buikdansen en dat vind ik heerlijk. Laatst gelezen boek: Dat kan ik me echt niet heugen Ik lees alleen nog maar raadsstukken. IDeaal 2007 oktober 13

14 Meer kansen voor mensen aan de onderkant Tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten viel mij het verschil tussen rijk en arm op. De ene amerikaan rijdt in een veel te grote auto en beschikt over een riant huis terwijl de andere amerikaan zich verplaatst in een gammel trucje en woonachtig is in een caravanachtige behuizing. Tijdens een toespraak heb ik het kapitalisme gehekeld. Ik besloot met een droom over een geldloze samenleving. Tot mijn verbazing reageerden enkele jonge amerikanen positief op mijn verhaal. In Rotterdam is veel interesse voor de economie. Geld moet zich vermenigvuldigen. Dat vereist beleid op korte en lange termijn. Als een bedrijfsonderdeel onvoldoende oplevert dan moet het afgestoten worden. Dat houdt in dat de ene Rotterdammer boft en profiteert van welvaart terwijl de andere Rotterdammer tot zijn verdriet moet vaststellen dat zijn bedrijf, zoals Unilever, hem overbodig maakt. Dat geeft pijn en verdriet. Er zijn ook Rotterdammers die niet profiteren van de welvaart. Dat kan veroorzaakt worden door pech, ziekte, werkeloosheid, scheiding, psychische stoornissen etc. De samenleving laat deze mensen niet vallen maar slaagt er ook niet in een strukturele verbetering in economische zin tot stand te brengen. Het kapitalisme heeft een casinokomponent die eigenlijk zou moeten worden uitgeroeid. Grote bedrijven investeren als sponsor in sportevenementen, culturele gebeurtenissen, infrastrukturen die het eigen belang dienen. In de top wordt goddeloos veel verdiend. Waarom is het toch niet mogelijk dat bedrijven investeren in dropouts? Er moeten meer kansen geschapen worden voor mensen aan de onderkant om te delen in de welvaart. Deze mensen kunnen niet leven van het economische gelul van experts, managers en politici. Hans Visser We zij te aardig Het college kreeg er in de raad flink van langs afgelopen week: Veel plannen; weinig resultaat. Ik verkeer een beetje tussen hoop en vrees. Hoop was er toen ik hoorde dat er 60 mio in de creatieve sector wordt geïnvesteerd. Vrees bekroop mij bij lezing van het cynische commentaar vanuit die sector: veel ambtelijk geneuzel, maar wat gaat de gemeente nu daadwerkelijk doen? Ik krijg het gevoel dat we een groot probleem hebben in de uitvoering en dat dit probleem politieker is dan we denken. Afspraak was dat we de goede dingen van het vorige college gingen vasthouden. Een effectieve uitvoeringsorganisatie was er daar één van. Je ziet het beeld nu toch weer kantelen naar dat van het PvdA-college 1998/2002: Veel praten; weinig doen. Hoe is dat mogelijk? De Leefbaar wethouders liepen als olifanten door de organisatie. Dat leidde tot veel onrust, maar zette de boel wél op scherp. Ik krijg het idee dat velen weer achterover zakken: back to normal. Ik hoor in de wandelgangen dat de sfeer stukken beter is. Dat zou je dan nu toch moeten merken! Wij zijn te veel van blijven praten en van het compromis. En van het idee dat niet alleen de besluitvoering, maar ook de uitvoering een democratisch proces is. Je hoort altijd dat we draagvlak moeten creëren. Ik heb eens op een rijtje gezet met hoeveel instanties je draagvlak moet creëren alvorens je een buurtprobleempje kunt oplossen. Het angstzweet breekt je uit. We hebben een bestuurlijk-ambtelijk web geweven waarin je wel móét vastlopen. De deelgemeenten, zijn daar overigens meer slachtoffer van dan oorzaak. Het probleem steekt dieper, en heeft te maken met onze eigen politieke cultuur. Die is te aardig. Toch vreemd. Vroeger waren socialistische bestuurders niet aardig, maar wél effectief. Ocker van Munster Jong! En dan??? Je zult maar jong zijn in deze stad. Ergens in de puberteit, en van het mannelijk geslacht. Alles lacht je toe. Je kunt wel duizend opleidingen volgen, in het centrum is er op het gebied van chillen van alles te beleven, overal kun je naar fitness of zaalsport. Was het maar zo simpel. Voor een deelname aan het rijke uitgaansleven of het grote cultuuraanbod ontbreekt je vaak de belangstelling, meestal het geld en heel vaak de toestemming van je ouders omdat je gewoon te jong bent. Dus hang je thuis rond op je kamer als je die hebt- om te msn en als je ongestoord het net op kan. Maar ook dat is een luxe die een groot aantal jongeren gewoon niet heeft. Of je bent lid van een sportvereniging, maar dat moet je willen en het kost geld. En dan kom je uit op straat. Zoals jongeren op zoek naar contacten, naar vriendschappen, naar afwisseling en een beetje spanning altijd gedaan hebben. In ambtelijk jargon heet dat dan dat je een claim legt op de openbare ruimte. Maar dan heb je een probleem. Je BENT namelijk een probleem. Meer dan 2 jongens in de puberteit wil de Rotterdammer liever niet buiten op straat zien. Want dat is overlast. En natuurlijk IS er vaak overlast. En die moet worden tegengegaan. Maar heel vaak is er ook niet veel meer aan de hand dan jongeren die buiten praten, roken en voetballen. Daar is de buitenruimte ook voor bedoeld. Een buitenruimte is meer dan een mooi en onverstoord uitzicht vanuit de woonkamer: sierruimte. Een buitenruimte is er ook om te gebruiken, voor mensen van alle leeftijden. Ook voor pubers. Als we dat teveel uit het oog verliezen dreigen onze jongens de junks van de 21e eeuw te worden. Nee toch? Bert Cremers 14 oktober 2007

15 Adressen FRACTIE Peter van Heemst Fractievoorzitter Raadscommissie BVM Woordvoerder veiligheid Richard Moti Vice-fractievoorzitter Raadscommissie BVM Woordvoerder financiën Marco Heijmen Fractiesecretaris Raadscommissies BVM en FIBS Woordvoerder veiligheid en woordvoerder buitenruimte Jacqueline de Jong Raadscommissie JOC Woordvoerder kunst en cultuur Claus Verbrugge Penningmeester Raadscommissie ESMV Woordvoerder haven en milieu Peggy Wijntuin Raadscommissie MVP Woordvoerder integratie & emancipatie Leo Bruijn Raadscommissie ESMV Woordvoerder economie en Rotterdam Airport Mohamed Talbi Lid van de raadscommissie MVP Woordvoerder armoede en schuldhulpverlening Birsel Gülmüs Raadscommissie ESMV Woordvoerder verkeer en vervoer Duco Hoogland Raadscommissie FIBS Woordvoerder wonen, ruimtelijke ordening en grondzaken - Zuidoever Fouad el Haji f.haji@raad.rotterdam.nl Raadscommissie ESMV Woordvoerder werk en inkomen Matthijs van Muijen m.muijen@raad.rotterdam.nl Raadscommissies MVP en FIBS Woordvoerder WMO en sport en recreatie Tom Harreman t.harreman@raad.rotterdam.nl Voorzitter van de raadscommissie BVM Lid van de raadscommissie FIBS Woordvoerder wonen, ruimtelijke ordening en grondzaken - Noordoever Muzeyyen Birinci- Doganer m.birinci@raad.rotterdam.nl Raadscommissie MVP Woordvoerder maatschappelijke opvang en ouderenbeleid Zeki Baran z.baran@raad.rotterdam.nl Raadscommissie JOC Woordvoerder jeugd Ronald Motta rmotta@xs4all.nl Raadscommissie BVM Woordvoerder personele zaken en deelgemeenten Metin Çelik m.celik@raad.rotterdam.nl Vice-voorzitter gemeenteraad Voorzitter raadscommissie FIBS Lid van de raadscommissie JOC Woordvoerder onderwijs Fatima Talbi Secretaris P&O f.talbi@raad.rotterdam.nl Raadscommissie JOC Woordvoerder gezinsbeleid Gemeenteraadsfractie PvdA Rotterdam Coolsingel AD Rotterdam tel fax pvda@stadhuis.rotterdam.nl Jantine Kriens j.kriens@college.rotterdam.nl Loco-burgemeester en wethouder welzijn en volksgezondheid, WMO WETHOUDERS Dominic Schrijer d.schrijer@college.rotterdam.nl wethouder werk, sociale zaken en Grote Steden Beleid Hamit Karakus h.karakus@college.rotterdam.nl wethouder wonen en ruimtelijke ordening BESTUUR Marja Bijl Voorzitter marjabijl@chello.nl Niels Kastelein Vice-voorzitter nkastelein@hotmail.com Bram Hakkenberg Secretaris a.d.hakkenberg@hccnet.nl Johan Brinkman 2e secretaris brinkmanjohan@zonnet.nl Iddo de Jong Penningmeester iddo_de_jong@hotmail.com Jamal Bakkich Bestuurslid jamalbakkich@orange.nl Tunahan Kuzu Bestuurslid tunahan@kuzu.nl Tim Meerhof Bestuurslid tim@meerhof.nl Mieke Sandifort Bestuurslid wcsandifort@hotmail.com Karen van der Wiel Bestuurslid karenvanderwiel@gmail.com Ibrahim Ozturk Bestuurslid ibolaz@hotmail.com Janneke Hazelaar Bestuurslid janneke_hazelaar@hotmail.com Partijkantoor PvdA Rotterdam Willem Smalthof NM Rotterdam tel fax rotterdam@pvda.nl IDeaal 2007 oktober 15

16 De Pauluskerk, bijna weg De PvdA heeft een enorme historische band met de Pauluskerk. Tot Rotterdam een afdeling werd, werden daar de gewestelijke vergaderingen gehouden, die menig oudere partijgenoot nog in het geheugen gegrift zijn. Bijvoorbeeld de tumulteuze vergadering waarin de fractie uit moest leggen waarom de derde brug 30 miljoen gulden duurder mocht worden dan begroot (dat is dus de latere Erasmusbrug geworden). Affijn: veel herrinneringen dus.