Wijken in balans. Begrenzen, Binnenhalen en Behouden

Transcriptie

1 Wijken in balans Begrenzen, Binnenhalen en Behouden Initiatiefvoorstel Wonen 23 april 2015

2 Inhoudsopgave 1. Inleiding 3 2. Wijken nog niet in balans 4 3. Begrenzen: Sociale voorraad is uit balans 9 4. Binnenhalen: Studenten en starters naar de stad Behouden: Stijgers en gezinnen Het CDA wil 14 2

3 1. Inleiding De wijken in Rotterdam zijn uit balans! Het CDA vindt dat er grote slagen gemaakt moeten en kunnen worden in deze stad als het aankomt op wonen en leefklimaat. Er moet geïnvesteerd worden in sterke schouders in de wijken om zo de negatieve spiraal van uitzichtloosheid en verloedering te doorbreken. De kracht van de samenleving is op dit moment onvoldoende aanwezig in bepaalde wijken. Dit zien we op negatieve wijze doorwerken in het onderwijs, integratie en de economie. Echter, de nieuwe Woningwet vanuit het Rijk en de economische crisis veranderen de verhoudingen op de woningmarkt aanzienlijk. Woningcorporaties krijgen andere taken toebedeeld en hebben minder investeringscapaciteit dan voorheen. De woningbouw is de afgelopen jaren ingezakt, maar trekt de laatste tijd voorzichtig weer aan. Functieverandering en omvorming van de woningvoorraad komen meer op de voorgrond. Het CDA heeft de afgelopen maanden met veel betrokkenen gesproken over de ontwikkelingen op de woningmarkt. Deze gesprekken waren verrassend, leverden inspiratie en inzicht op, sommige vragen bleven ook onbeantwoord. Het is een teken dat deze stad in ontwikkeling is, dat wij Rotterdammers er niet voor schuwen om zaken bespreekbaar te maken. Rotterdam is hot, en heeft de afgelopen tijd veelvuldig positief in het nieuws gestaan. De stad wordt beter bezocht door toeristen, weet veel te bieden op het vlak van architectuur, cultuur en food. Maar Rotterdam is ook de stad waarin nog steeds een relatief grote groep mensen niet mee kan komen in de maatschappij. Er zijn wijken waarin kinderen opgroeien in een klimaat van armoede, werkloosheid en een ongezonde leefstijl. Rotterdamse inwoners op leeftijd en mensen met speciale behoeften moeten onevenredig lang wachten op een aangepaste woning. Deze en andere nieuwe uitgangspunten leiden tot de behoefte aan een nieuwe visie op wonen in Rotterdam. Het is een handschoen die opgepakt moet worden: de wijken zijn uit balans en nu is het moment om in Rotterdam grote stappen te zetten op het gebied van wonen. Wij willen dat mensen omzien naar elkaar en zich aan elkaar optrekken, dat kinderen opgroeien in een prettig en veilig leefklimaat. Dat vraagt om lef, het stellen van concrete doelen en het durven formuleren van een visie op lange termijn. Deze balans dient volgens het CDA Rotterdam bereikt te worden door middel van de volgende drie punten: 1. Sociale voorraad begrenzen. 2. Studenten en starters binnenhalen. 3. Stijgers en gezinnen behouden. 3

4 2. Wijken nog niet in balans Van het bruisende centrum tot aan het groene IJsselmonde: Rotterdam heeft een grote diversiteit aan woongebieden. Naast stadse fratsen kent Rotterdam ook dorpse kernen als Rozenburg en Hoek van Holland. Het CDA vindt het belangrijk dat Rotterdam een prettige stad is om in te wonen. In Rotterdam wonen relatief veel kansarmen, 65-plussers en jongeren, maar te weinig gezinnen, te weinig draagkrachtige inwoners tussen de 25 en 65 jaar en te weinig midden- en hogere inkomens. Hier ligt een forse uitdaging. Cijfers: van de bevolking tussen de jaar ( mensen) werken er (cijfers uit 2014, van het CBS) Minder sociale huur, een meer evenwichtige woningvoorraad In veel Rotterdamse wijken is de woningvoorraad uit balans: een groot aandeel van de woningen komt uit de zogenaamde sociale voorraad. Het huidige woningaanbod bestaat in veel wijken uit (te) veel sociale huur, weinig koophuizen en weinig huizen met een tuin, wat voor veel gezinnen een belangrijke voorwaarde is om in de stad te (blijven) wonen. De sociale voorraad betreft koopwoningen met een koopsom van maximaal ,- en zowel sociale huurwoningen van woningcorporaties als goedkope particuliere huurwoningen. Op 1 januari 2010 werd in de stadsregio Rotterdam de sociale woningvoorraad in kaart gebracht met behulp van het Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV) en van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Uit de resultaten blijkt dat in 2010 maar liefst 69% van het absolute aantal woningen in de gemeente Rotterdam uit sociale voorraad bestaat (zie grafiek). Dit percentage is veruit het hoogst in vergelijking tot de andere 15 gemeenten die de Stadsregio Rotterdam bedraagt Categorie 1 (Afbeelding: Sociale woningvoorraad in Rotterdam, ) 2 Woningcorporati es tot huur liberalisatiegrens Particuliere verhuurders, WOZ tot euro Koopwoningen, WOZ tot euro Totaal sociale voorraad Totale voorraad 1 Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, [ 2 Bron: Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV); bewerking COS/CBS 4

5 Het feit dat het percentage sociale woningvoorraad in de stad ontzettend hoog ligt, blijkt ook uit kaarten van het Centraal Bureau voor de Statistiek, waarvan onderstaand enkele voorbeelden zijn gegeven. De kaarten geven, per gebieden van 100 vierkante meter, de gemiddelde WOZ-waarde van woningen in Rotterdam weer. In de legenda wordt aangegeven dat binnen de donkerblauwe vlakken de gemiddelde WOZ-waarde van de woningen minder is dan euro. Dit betekent dat buurten als Crooswijk, Oud-Charlois, Bloemhof, Carnisse, Tarwewijk en Hillesluis bijna in zijn totaliteit een gemiddelde WOZ-waarde hebben van minder dan euro. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van wijken in Rotterdam die uit balans zijn 3. (Gemiddelde WOZ-waarde woningen Rotterdam-Zuid per 100 vierkante meter, 2012) 3 (Gemiddelde WOZ-waarde woningen Crooswijk per 100 vierkante meter, 2012) 3 3 Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, [ 5

6 Het CDA vindt het erg belangrijk dat gezinnen graag in Rotterdam wonen. Dat betekent dat de stad hard moet werken aan de leefbaarheid van wijken en een evenwichtige woningvoorraad. Het blijkt dat in veel Rotterdamse buurten een groot gedeelte van de inwoners afhankelijk is van een uitkering. Gekeken naar het landelijk percentage inwoners dat afhankelijk is van sociale zekerheid in 2014 (Wet werk en Bijstand (WWB)-uitkering), namelijk 2,4% 4, kan geconcludeerd worden dat in veel Rotterdamse buurten het aantal inwoners dat afhankelijk is van een uitkering veel hoger ligt 5. In buurten als Feijenoord (14,3%), Oud-Crooswijk (13,5%), Nieuw- Crooswijk (10,1%), Tussendijken (12,7%), Afrikaanderwijk (13,7%) en Witte Dorp (10,6%) ligt het percentage wel vijf keer hoger dan het landelijk gemiddelde. Kinderen die in een dergelijk leefklimaat opgroeien hebben de kans op achterstand te geraken, ten opzichte van leeftijdsgenoten in meer kansrijkere wijken. Dit moet een halt toegeroepen worden. Het CDA wil dat de wijken in Rotterdam weer in balans komen: wij willen wijken waarin mensen zich aan elkaar optrekken, waarin talenten tot ontwikkeling komen en goede voorbeelden gegeven worden. Dat is wat ons betreft een project van lange adem. Eerder zijn een aantal buurten in Rotterdam benoemd waar het percentage inwoners dat afhankelijk is van een uitkering veel hoger ligt dan het landelijk gemiddelde. Opvallend is dat in deze buurten ook meer meldingen zijn omtrent veiligheidsgevoel en leefmilieu, wat belangrijke vestigingsfactoren zijn voor gezinnen. In Feijenoord betreft 36,5% van de meldingen een klacht met betrekking tot het leefmilieu en 27,5% een klacht met betrekking tot veiligheid en openbare orde. In Oud-Crooswijk liggen deze percentages respectievelijk op 39,6 % en 25,1 % en in de Afrikaanderwijk op 32,2% en 23,5% 6. Uit het voorgaande blijkt dat in teveel wijken sprake is van een onevenwichtig woningbestand: veel sociale huurwoningen in kind onvriendelijke wijken waar de inwoners vaak een lage sociaaleconomische positie hebben. Het CDA wil de wijken en woningvoorraad weer in balans brengen. Op dit moment zijn zowel nieuwe als bestaande wijken nog niet kindvriendelijk genoeg, waardoor ze niet aantrekkelijk genoeg zijn voor gezinnen. Over het algemeen wordt de leefbaarheid en het veiligheidsgevoel in de eigen buurt een stuk lager gewaardeerd in Rotterdam in vergelijking tot het landelijk gemiddelde. Zo blijkt uit de veiligheidsmonitor Rotterdam (2014) en de Landelijke veiligheidsmonitor (2014) dat het rapportcijfer voor de leefbaarheid in de buurt, landelijk op een gemiddelde van 7,4 ligt. In Rotterdam wordt de leefbaarheid in de eigen buurt beoordeeld met een 6,9. Het verschil in veiligheidsgevoel in de eigen woonbuurt is echter nog groter, namelijk een gemiddeld landelijk rapportcijfer van 7,2 tegenover een 6,5 in Rotterdam 7,8. Door in te zetten op de verbetering van de veiligheid in deze wijken, trek je gezinnen ook naar deze wijk toe. 4 Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Den Haag/Heerlen Bron: Rotterdam-Rijnmond in cijfers, Wet Werk en Bijstand (2014), [ 6 Bron: Rotterdam-Rijnmond in cijfers, [ 7 Bron: Veiligheidsrapportage Regio Rotterdam, Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Veiligheidsmonitor,

7 Uiteraard kunnen we het niet permitteren enkel plannen te maken voor het huidige Rotterdam. We moeten een visie voor de langere termijn hebben waarin we nadenken over welke groepen wij graag voor de stad willen behouden. Wij zijn van mening dat studenten uit het HBO en WO een kansrijke groep vormen die wij graag aan de stad binden. Wij willen hogeropgeleiden naar Rotterdam trekken en ook na hun studie voor Rotterdam behouden. In de landelijke monitor studentenhuisvesting van Apollo (2013) komt naar voren dat het aantal studenten, zowel HBO als WO, de komende jaren zal stijgen. In de bijgevoegde diagram is te zien dat tot het jaar 2021 binnen vrijwel elke leeftijdscategorie een groei wordt verwacht. Het aantal studenten in de stad zal tussen 2013 en 2021 toenemen met (Ontwikkeling studenten HBO en WO naar leeftijd, Rotterdam, ) 9 9 Bron: Landelijke Monitor Studentenhuisvesting (Rotterdam), Apollo,

8 Ondanks deze groei, kiezen studenten er nog niet vaak genoeg voor om in de Maasstad te gaan wonen. Van het totaal aantal studenten (54,260) in 2013 was maar 42,92% wonende in Rotterdam, waarvan 31,6% uitwonend. Dit betekent dat 57,08% woonachtig was buiten de gemeente Rotterdam 10. Woonsituatie Studenten Rotterdam 2013 Studenten uitwonend in Rotterdam Studenten inwonend in Rotterdam Studenten woonachtig buiten Rotterdam (Woonsituatie studenten Rotterdam 2013) Uit de cijfers van de Landelijke Monitor Studentenhuisvesting blijkt, zoals eerder vermeld, dat het aantal studenten in de stad zal stijgen met Hiervan zullen er extra woonachtig zijn in Rotterdam. Ondanks deze stijging blijft het percentage uitwonende studenten erg dicht liggen bij de cijfers uit 2013, namelijk 31,76%. Het aantal inwonende studenten in de stad wordt geschat op 12,65%. Dit betekent dat 55,59% woonachtig zal zijn buiten de gemeente Rotterdam 11. Het aantal studenten dat in Rotterdam woonachtig is, blijft daarmee dus achter op andere grote studentensteden. Verwachte Woonsituatie Studenten Rotterdam 2021 Studenten uitwonend in Rotterdam Studenten inwonend in Rotterdam Studenten woonachtig buiten Rotterdam (Verwachte woonsituatie Rotterdam 2021) 10,11 Bron: Landelijke Monitor Studentenhuisvesting (Rotterdam), Apollo,

9 3. Begrenzen: Sociale voorraad is uit balans Maar liefst 69% van de woningen in de stad bestaat uit sociale voorraad, dat vinden wij te veel. Het CDA wil dat mensen omzien naar elkaar, zich aan elkaar optrekken en dat kinderen opgroeien in een prettig en veilig leefklimaat. Helaas wordt dit belemmerd doordat de Rotterdamse wijken niet in balans zijn. Meer dan tweederde (69%) van de woningen in de stad bestaat uit sociale voorraad, wat een onacceptabel hoog percentage is. Deze balans kan hersteld worden door de woningvoorraad in evenwicht te brengen. Door de hoeveelheid sociale woningvoorraad in de stad te begrenzen, kan er toegewerkt worden naar een evenredig verdeeld woon- en leefklimaat in de stad. Het CDA beseft zich dat er een hoop nodig is om deze veranderingen op de woningmarkt in Rotterdam te realiseren. De gemeente, woningcorporaties en ook de huurder zijn vergaand aan elkaar verbonden en kunnen enkel door goede samenwerking innovaties bewerkstelligen. Het is van belang de samenwerking te zoeken in beleidsvorming, goed inzicht te hebben in elkaars werkzaamheden en goed afspraken te maken over hoe er samengewerkt kan worden. Huurders weten zelf ook heel goed waar er verbeteringen aangebracht kunnen worden, een grotere rol voor hun neerleggen kan dan ook zeker bijdragen aan groter woonplezier in Rotterdam. Het CDA ziet voor de woningcorporaties een rol weggelegd om kwaliteit op te leveren met toekomstwaarde. Ondanks beperktere kerntaken van woningcorporaties kan een woningcorporatie bij uitstek een bijdrage leveren aan het leefklimaat in een wijk. De gemeente moet met name een faciliterende rol hebben waarin zij zich flexibel opstelt. Woningcorporaties kennen een beperkter takenpakket, en zijn dan juist gebaat bij een overheid die noodzakelijke handreikingen kan doen en kennis kan delen. Het CDA is van mening dat de gemeente een visie moet ontwikkelen waarin zij duidelijke doelen formuleert hoe zij de woningmarkt in Rotterdam ziet. Volgens de herziene Woningwet is de gemeente aan zet om haar ambitie te verwoorden en met de corporaties tot afspraken te komen over de prestaties die zij dienen te leveren. Wij verwachten van de gemeente hierin een leidende rol, maar zijn van mening dat dit plan in samenwerking met woningcorporaties dient te worden opgesteld, om zo tot een breed gedragen aanpak te komen. Wij zouden daarbij willen zien dat dit college meer concrete doelen formuleert ten aanzien van het woningbestand. Een visie op wonen in Rotterdam vraagt ook om een concreet doel waar deze stad naar toe werkt: het aantal verminderde sociale huurwoningen en het aantal gebouwde grondgebonden woningen. Dat moet natuurlijk gericht en op die plaatsen in de stad waar er de meeste behoefte aan is. Wij vragen het college dan ook dit wijk- en buurtgewijs inzichtelijk te maken. 9

10 Dat woningbouw niet op houdt bij de gemeentegrenzen, moge duidelijk zijn. Ook woningcorporaties geven aan dat er een grote behoefte is aan meer regionale afstemming. Rotterdam kent van oudsher een sociale liftfunctie: in onze stad komen mensen die klimmen op de sociaaleconomische ladder, om vervolgens de stad te verlaten. Dat is een typisch verschijnsel in een grote stad, maar betekent niet dat er niet meer sturing in aangebracht kan worden. De spons is in Rotterdam op enig moment vol, het evenwicht is zoek als mensen die een goede opleiding genoten hebben de stad verlaten omdat het woonmilieu niet meer bij ze past. De onderstaande afbeelding van het Centraal Bureau van de Statistiek toont het percentage koopwoningen per buurt aan in De donkerblauwe vlakken betreffen buurten waar het percentage koopwoningen tussen de 1% en de 50% ligt. De afbeelding laat zien dat Rotterdam voor het overgrote deel uit huurwoningen bestaat, terwijl de woningvoorraad in randgemeenten veelal voor 80% of meer uit koopwoningen bestaat. (Percentage koopwoningen per buurt, 2012) 12 Om te komen tot een betere spreiding, is het van belang om regionale afspraken te maken over de woningmarkt. De metropoolregio toont dat gemeenten bereid zijn om op regionaal niveau de handen ineen te slaan. Wat het CDA betreft is het Rotterdamse college aan zet om samen met andere bestuurders uit randgemeenten en woningcorporaties te komen tot dergelijke afspraken. 12 Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, [ ] 10

11 4. Binnenhalen: Studenten en starters naar de stad Maar 31,6% van de studenten in Rotterdam woont op kamers. Waarom wil de overige 68,4% van de studenten niet in onze gemeente wonen? Het CDA is van mening dat studenten uit het HBO en WO een kansrijke groep vormen die wij graag aan de stad binden. Op dit moment is het percentage studenten dat in onze stad woont veel te laag. Vandaar dat er een visie dient te komen voor de langere termijn, waarin de gemeente nadenkt over welke groepen belangrijk zijn om in deze stad binnen te halen. Studenten krijgen steeds minder te besteden, en dat is één van de redenen waardoor zij langer thuis wonen. Deze studenten kan je alleen verleiden tot verhuizen naar de stad met passende, betaalbare en voor huurtoeslag in aanmerking komende huisvesting. Wij willen de percentages doen stijgen door de woningvraag van studenten en het woningaanbod in Rotterdam beter op elkaar af te stemmen. Vanuit stichting Yup R en Vestia is aangegeven dat er een mismatch is in de vraag en het aanbod, waardoor kansen om hoogopgeleiden naar Rotterdam te trekken niet optimaal benut worden. Beschikbare studentenwoningen zijn niet makkelijk genoeg te vinden via bijvoorbeeld internet. Zeker voor internationale studenten, die in Rotterdam willen studeren en wonen, blijkt dit erg lastig. Het CDA wil zich inzetten om deze vraag en aanbod op het gebied van studentenhuisvesting beter op elkaar aan te laten sluiten. Wij pleiten er daarom voor dat onderzocht wordt hoe zowel nationale als internationale studenten beter gekoppeld kunnen worden aan Rotterdamse woningen. Het CDA zou graag zien dat er meer woonvoorzieningen komen voor studenten in Rotterdam. Studenten zijn namelijk de starters die we uiteindelijk graag voor de stad willen behouden. Het CDA wil dit realiseren door het opzetten van studentkwartieren. Deze studentkwartieren kunnen bijvoorbeeld gerealiseerd worden door leegstaande kantoorpanden te verbouwen naar studentenwoningen. Wij zien hier kansen om een dusdanig project geëxploiteerd te laten worden door een private organisatie. Om daadwerkelijk te kunnen voorzien in het aanbod van studentenwoningen dient het college in gesprek te gaan met diverse organisaties om te peilen wie interesse heeft in het exploiteren van deze woningen. De stad dient met het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit Rotterdam, Hogescholen en organisaties die studenten huisvesten een gezamenlijke ambitie te creëren die zich richt op het aantrekken van zowel internationale als nationale studenten. Wij kiezen er uitdrukkelijk voor om de gemeente te vragen samenwerkingspartners te zoeken in dit vraagstuk, omdat ook kennisinstellingen en bedrijven er bij gebaat zijn dat talent voor de stad behouden blijft. 11

12 5. Behouden: Stijgers en gezinnen De Rotterdamse prijzenkast begint zo langzamerhand aardig uit te puilen. Eerder won het Centraal Station de internationale Brunel Award. The New York Times heeft de stad op de tiende plaats gezet op een lijst met reistips voor Rotterdam dook ook al op in de top 10 van must-see-steden van de populaire Britse reisgidsenreeks Rough Guide. Nu daar de Europese stadsprijs bij is gekomen verkeert de stad in jubelstemming 13. Rotterdam is hot! Waarom dan niet meer stijgers en gezinnen behouden in de stad? Het CDA pleit voor meer grondgebonden woningen met een tuin die geschikt zijn voor gezinnen, zonder hierbij de sociale structuur van de wijk uit het oog te verliezen. Bij de inrichting van de leefomgeving moet kindvriendelijkheid onverminderd voorop blijven staan, maar ook voor de zogenaamde kangoeroe woningen ziet het CDA een plek in de wijk. Vooral in de buitengebieden en in de gebieden aan de rand van het centrum is deze gezinsvriendelijke aanpak hard nodig. Op veel terreinen kent Rotterdam al uitstekende randvoorwaarden om zich te vestigen: we hebben een levendige binnenstad, een goed cultureel klimaat en bedrijven in met name haven en techniek die op zoek zijn naar personeel. Alle ingrediënten zijn aanwezig om Rotterdam op de kaart te zetten als aantrekkelijke woonstad, nu is het tijd om ook het woningbestand op dat niveau te krijgen. Wij zetten ons daarom in voor nieuwe (koop)woningen, huizen met tuinen (ook in de buitengebieden en aan de randen van het centrum) en appartementen met balkons in de binnenstad. Het CDA denkt bijvoorbeeld aan kleine initiatieven als braakliggend terrein al dan niet tijdelijk beschikbaar te stellen voor particuliere initiatieven zoals buurttuinen en speelvelden. Maar deze wijken moeten ook op grote(re) schaal worden aangepakt. Wij zien dan ook veel heil in het aanpakken van slechte huisvesting in deze buurten door bijvoorbeeld aanvullende eisen te stellen aan vestiging met behulp van de Rotterdamwet en een strenge aanpak van malafide huiseigenaren. Het CDA is van mening dat de veiligheid van wijken nauw samenhangt met de bevolkingssamenstelling en de woningvoorraad. Wij willen dat het aantal sociale huurwoningen wordt verminderd, vooral in de wijken die achteruit gaan. Dat vraagt van het college ook een aanpak in de bestaande woningvoorraad. Het Nationaal Programma Rotterdam Zuid is een goed voorbeeld waarin er grote slagen worden gemaakt om wijken naar een hoger niveau te tillen. Het CDA ziet graag dat het college zich onverminderd inzet voor het Nationaal Programma Rotterdam Zuid en de daaraan verbonden woningopgave in sociaal zwakke wijken. Daarnaast ziet het CDA ook ruimte voor het college om meer werk te maken van het begrip nationaal programma, op dit moment lijkt NPRZ eerder een lokaal programma dan landelijk. Het CDA vindt het onverminderd belangrijk dat het college de meerwaarde van het NPRZ ook op landelijk niveau blijft onderstrepen. 13 Bron: RTV Rijnmond, [ 12

13 Ook heeft de gemeente in het verleden te vaak bouwplannen ontwikkeld die weinig aansloten bij behoeften van gebruikers. Daarom vragen grootschalige gebiedsontwikkelingen om een organische ontwikkeling die aansluit bij de behoeften van ondernemers en inwoners. Regelmatig in gesprek gaan met alle belanghebbenden en nieuwe afspraken maken is het devies. Zowel grote als kleine bouwprojecten moeten kunnen rekenen op draagvlak van bewoners. Wat je ziet is dat projecten waar potentiële kopers voor de ontwikkeling al bij zijn betrokken, zorgen voor enthousiasme voor het betreffende project. Goede voorbeelden hiervan zijn De Weg naar Kralingen, Buitengewoon Bajonet en de Hof aan de Hef. Bij deze drie nieuwbouwprojecten zijn kopers al vanaf de ontwerpfase betrokken en hadden daarmee ook inspraak in de verdere ontwikkeling van het project. Zowel bij De Weg naar Kralingen en Bruisend Bajonet is dit proces succesvol verlopen. Het CDA ziet graag dat als er gebouwd wordt in Rotterdam, dit hand in hand gaat met vormen van zogenaamde eindgebruikersparticipatie. Daarnaast moet er verder gekeken worden naar alternatieve vormen van het verbeteren van buurten, zoals bijvoorbeeld klushuizen, stadstuinen en creatieve herbestemming van leegstaand vastgoed. We moeten de goede ideeën en initiatieven van mensen voor verbetering van de leefomgeving mogelijk maken en benutten. 13

14 6. Het CDA wil Begrenzen: De sociale woningvoorraad moet deze collegeperiode verlaagd worden naar 50% van het totale woningaanbod. Dan pas is er sprake van een balans! Concrete doelen van het college ten aanzien van afname sociale huur en toename grondgebonden woningen. Dit uiteraard in overleg met de woningcorporaties. Een goede bewerkstelliging van het spreidingsbeleid op de woningmarkt. Dit valt te realiseren door: o Een duidelijke bepaling van de woningmarktregio s in afstemming met woningcorporaties en andere gemeenten. o Een duidelijke afkadering van de regio s om zo daadwerkelijk spreiding te bewerkstelligen. o Regio breed duidelijke afspraken maken over de woningmarkt. Binnenhalen: Door 1500 studentenwoningen te realiseren voor Meer aandacht voor het aantrekken én behouden van studenten in de stad. Dit door het benoemen en bewegwijzeren van studentenkwartieren in overleg met betrokken partijen zoals studentenhuisvesters, het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit en de hogescholen. Een (interactieve) portal voor beschikbare woningen in het hogere segment (vrije sector, studentenwoningen etc.) zodat vraag een aanbod gericht op studenten en net afgestudeerden beter op elkaar aansluiten. Daarbij moet er ook rekening gehouden worden met internationale studenten (bijvoorbeeld websites in het Engels aanbieden). Om goed te weten wat er leeft in de stad moet het college nauw contact onderhouden met betrokken student vertegenwoordigende organisaties zoals Yup R. Het instellen van campuscontracten voor studenten, waarbij zij relatief goedkoop kunnen wonen en een jaar na afronding van de studie dienen te verhuizen om plaats te maken voor de volgende lichting. Mogelijkheden bekijken om een gedeelte van de sociale woningvoorraad aan studenten toe te kennen. Dit kan bijvoorbeeld in wijken waar de demografische diversiteit niet hoog is. Het mes snijdt dan aan twee kanten: studenten hebben een woning voor een redelijke huurprijs en mogelijkheden voor huursubsidie en de wijk profiteert door de komst van jonge hoogopgeleiden. 14

15 Behouden: Een duidelijke focus op gezinnen door het realiseren van kindvriendelijke wijken. Een programma huur op maat realiseren waarbij starters met een middeninkomen naarmate hun inkomen groeit ook meer huur gaan betalen. Maatregelen om te voorkomen dat mensen met een uitkering uit hun woning worden gezet. Door als gemeente huur in te houden op uitkeringen worden woonkosten nooit een sluitpost. Wij vragen van het college om er altijd rekenschap in te geven dat er altijd aandacht is voor mensen met speciale zorgbehoeften, door voorrang te verlenen in het toewijzen van woningen. Zowel de gemeente als de woningcorporatie moeten zich op dit vlak een betrouwbaar en sociaal partner tonen, door hier bijvoorbeeld regelmatig overleg over te voeren. 15