Jaargang 1 editie 1, datum

Transcriptie

1 Jaargang 1 editie 1, datum Deze keer: -Woord van de voorzitter -Terugblik symposium -Interview Jose Gernaats - Interview Sanne van Sluis - Kort nieuws Voorwoord Welkom bij de eerste nieuwsbrief van de Alumni Ergotherapie Nijmegen. Bij het schrijven van deze nieuwsbrief zijn we alweer druk bezig met het organiseren van een nieuwe activiteit. Wat dit zal gaan worden houden we nog even geheim. Wel kunnen we al vast verklappen dat dit rond het afstudeersymposium (juni 2008) gehouden zal worden. Dus noteer vast in uw agenda! In deze nieuwsbrief zullen we terug kijken op het geslaagde symposium Ergotherapie de wijk in!. Tevens zijn er interviews met Alumni Sanne van Sluis en Jose Gernaat. Mochten jullie leuke en interessante onderwerpen hebben voor de nieuwsbrief dan horen wij dit graag. Het onderhouden van netwerken en contacten is een van de belangrijkste dingen zoals ook door jullie tijdens het symposium is aangegeven. Daarom willen we jullie als lid nogmaals vragen het profiel op in te vullen zodat jullie elkaar onderling ook makkelijk kunnen vinden wanneer je iemand uit het oog verloren bent. Als bestuur hopen we jullie allemaal snel weer te zien in 2008! Evelien, Marlies, Anke, Dennis, Martje, Miranda, Ton en Leonie. Van de voorzitter Minder dan een jaar geleden kwam de oproep via mijn binnen wie er interesse had om deel te nemen aan het bestuur van de alumni vereniging. Met de eerste lichting afgestudeerden waren immers de plannen geboren om een alumnivereniging op te zetten. Het leek me wel leuk om hieraan mee deel te nemen en gaf me op voor een rol in het bestuur. Begin maart 2007 was dan officieel een feit, we hadden officieel een bestuur en een vereniging Alumnivereniging Ergotherapie Nijmegen. Daarna begon het gepuzzel voor ons als bestuur. Aangezien we het eerste bestuur zijn moest alles op poten gezet worden. Er moesten statuten geschreven worden, de vereniging moet officieel aangemeld worden als vereniging en we moesten vaststellen welke kant we op wilden met de vereniging. Als snel kwamen we tot een conclusie dat het gezellig samen zijn belangrijk is, maar dat we jullie als alumni ook vakinhoudelijke activiteiten aan wilden bieden. Op 20 november 2007 was het zover dat we, ruim een half jaar na het starten van AEN, zo n activiteit voor jullie mochten organiseren. Voor ons als bestuur was dit de grote vuurdoop. Hadden we het goede onderwerp gekozen, sloot het aanbod aan bij jullie interesses? De dag was een groot succes. Met meer dan 100 aanmelding van alumni, aspirant-alumni, docenten en heel veel mensen uit het werkveld is het een fantastische dag geworden. Als bestuur kijken we dan ook met trots terug op deze

2 activiteit en periode die daar aan vooraf is gegaan. Het organiseren van dit soort activiteiten maakt deel uit van de koers die we met AEN willen varen. Het succes van de dag, heeft ons laten zien dat we met AEN de goede kant op gaan en dat we een goede start hebben gemaakt. We hopen dan ook dat we deze koers vast kunnen houden en jullie in de toekomst meer interessante en ook gezellige activiteiten aan kunnen bieden. Evelien Assink Voorzitter AEN Terugblik Symposium: Ergotherapie de wijk in! Op 20 november 2007 was het dan zover: Het eerste symposium. De weken voor het symposium waren spannend. Regelmatig ging over de mail: Hoeveel aanmeldingen hebben we al? Het eind antwoord was overweldigend. In totaal hebben we op ons eerst AEN symposium ongeveer 125 gasten mogen ontvangen. Vanaf een uurtje of twee stroomde de ontvangstruimte al langzaam vol. Veel bekende maar ook onbekende gezichten. Om half 3 was er het openingswoord van onze voorzitter en vanaf toen kon de dag beginnen. Er was een afwisselend programma met plenaire lezingen en workshops. De evaluatie formulieren zijn geanalyseerd en binnenkort zal hier de terugkoppeling van vinden op onze site. De reacties zijn positief en we hebben tips en nieuwe onderwerpen gekregen warmee we aan te slag gaan. Hieronder een foto impressie van de dag:

3 Alumnus uit het eerste cohort aan het woord: Wie ben je? Ik ben José Gernaat en ik ben 23 jaar. Ik heb aan de HAN de opleiding ergotherapie gevolgd in het eerste cohort. Waar werk je op dit moment? Ik heb verschillende waarnemingen gedaan en na een half jaar had ik m n eerste jaarcontract, bij Thuiszorg Groningen. Tegelijkertijd werkte ik 2 dagen bij een verpleeghuis in Hoogeveen. Op dit moment werk ik nog als ergotherapeut voor Thuiszorg Groningen (3 dagen) en sinds kort voor het Delfzicht Ziekenhuis (2 dagen). Het leuke aan verschillende werkplekken vind ik dat je zo diverse cliënten ziet en veel verschillende taken hebt. Zo heb ik een paar keer een beeldschermwerkcursus gegeven, doe ik werkplekonderzoeken op diverse werkplekken, ben ik bezig met productontwikkeling, coördinerende taken enzovoorts. Het zijn de extra taken die het werken voor mij nóg leuker maken. Wat mis je het meeste van de HAN? Wat ik leuk vond aan studeren is dat je projecten hebt. Dat er een begin en een einde is, dat je naar een hoogtepunt toewerkt, bijv een richtlijn of een presentatie. Na dat hoogtepunt mag je even ademhalen en dan begint het weer opnieuw. De afwezigheid van sleur, dat is iets moois. Had je durven denken dat je leven er zo uit ziet op dit moment? Eigenlijk zou ik gaan doorstuderen in Maastricht. Op het laatste moment heb ik besloten toch te gaan werken. Dus, nee, ik had niet gedacht dat m n leven er zo uit zou zien. Ik ben er wel heel blij mee. Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn besluit om te gaan werken, hoewel het soms wel kriebelt. Hoe ziet je leven er over 5 jaar uit? Over 5 jaar werk ik in een verpleeghuis en daarnaast als eerstelijns ergotherapeut. Tenminste, dat denk ik wel eens. Misschien ook wel niet. Misschien heb ik wel een eigen praktijk. Tja, moeilijke vraag, ik vind zoveel leuk. Op dit moment vindt ik vooral werken in een verpleeghuis en EEE leuk. Op het symposium ''Ergotherapie de wijk in" heb je een workshop gegeven. Hoe heb je dit voorbereid en ervaren?

4 Eerst heb ik het thema verder uitgewerkt en bedacht wat ik wilde. Vervolgens ben ik met mijn collega Aline om tafel gaan zitten om dit concreet te maken. We hebben presentatietekst geschreven en een powerpoint gemaakt. Eigenlijk ging het heel snel. Het onderwerp Thuiszorgteams in de wijk is een onderwerp wat zo dicht bij ons dagelijkse werk staat, dat we alleen even de structuur moesten bepalen. De rest ging vanzelf. Ik heb het geven van deze workshop als heel leuk ervaren. Het is geweldig om te zien hoe het onderwerp ergotherapie in de wijk leeft. Er waren veel specifieke vragen over hoe we bij Thuiszorg Groningen het voor elkaar kregen om met zoveel ergotherapeuten vanuit een thuiszorgorganisatie EEE te leveren. Het is een mooi product dat we leveren. De contacten met de wijkverpleging en de teams is zo bijzonder, zo waardevol. Het is geweldig om op een symposium zo kennis en ervaringen met elkaar te kunnen uitwisselen. Alumnus van de tweede lichting aan het woord: - Wie ben je? Mijn naam is Sanne van Sluijs en ik ben alumnus van de tweede lichting ergotherapie. Nog maar net afgestudeerd dus, maar al helemaal gewend aan het werkende leven. - Hoe ziet je leven eruit na de HAN? Al tijdens het afstuderen ben ik druk bezig geweest met solliciteren. Na vele brieven en gesprekken vond ik een leuke baan bij MEE Zuidoost Brabant. Per augustus 2007 ben ik werkzaam als consulent met aandachtsgebied wonen. Een hele stap, omdat het vanuit vele oogpunten niet gezien wordt als ergotherapie. Toch heb ik de organisatie weten te overtuigen van het nut van een ergotherapeut binnen MEE. Als consulent met aandachtsgebied wonen ondersteun ik individuele cliënten (in alle soorten en maten) in het traject van aanvraag tot realisatie van een woningaanpassing. Deze functie komt voort uit de constatering dat cliënten en/of hun mantelzorgers vaak de continue ondersteuning in deze, vaak complexe, trajecten missen. Ergotherapeuten en functionarissen bij de gemeente hebben vaak niet de faciliteiten om deze ondersteuning aan te bieden. Het is prettig dat ik als centraal punt tussen alle betrokken partijen fungeer. Daarnaast heb ik als bijzondere taak het begeleiden van groepen ouders die in eigen regie een woonvorm voor hun kinderen met beperking willen opzetten. Met een groep van 8 tot 12 ouderparen ga ik projectmatig aan de slag. In dit proces ondersteun en adviseer ik hen op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Om ouders te helpen met het vinden van passende oplossingen heb ik een groot netwerk van woningbouwcoöperaties, gemeenten en zorgaanbieders. Kenmerkend van alle werkzaamheden die ik in mijn functie bij MEE uitoefen is dat ik onafhankelijk ben en daardoor objectieve adviezen kan geven aan de cliënt. Mijn achtergrond als ergotherapeut komt hierbij altijd van pas daar ik een heel praktische kijk heb op zaken die spelen bij het wonen. Verder is het misschien nog wel leuk om te vermelden dat ik specifiek vanuit de vorm van onderwijs ook heel concreet wat mee heb kunnen nemen.. binnen het team wonen heb ik het projectmatig werken kunnen introduceren en we gebruiken deze methode nu volop! Omdat mijn grote droom is en was een eigen praktijk te starten heb ik het afgelopen half jaar mijn ogen en oren goed open laten staan. Vanuit een fysiotherapie praktijk in Bakel ben ik een maand geleden benaderd met de vraag of ik interesse had om bij hen aan te sluiten. Na een hoop gewik en geweeg heb ik besloten om, naast mijn vaste baan bij MEE van 28 uur, als zelfstandig ondernemer te beginnen en als pilot het eerstkomende jaar een aantal uren een praktijkruimte te huren in Bakel. Nu ben ik volop bezig met het schrijven van een ondernemingsplan, het contact leggen met zorgverzekeraars, huisartsen en mijn concollega s. Ergotherapie is overigens niet de enige discipline die zorgt voor uitbreiding van de fysiotherapiepraktijk, ook logopedie, psychologie en podotherapie sluiten zich aan. Samen vormen wij een multidisciplinair centrum waarvoor we tevens nog hard op zoek zijn

5 naar een naam! (suggesties zijn heel erg welkom!) Eind februari is de officiële opening van het nieuwe gebouw, dus er staat me tot die tijd nog een hele hoop te doen! MEE Zuidoost Brabant zegt het eigenlijk al een beetje.. na 4 jaar moest ik Nijmegen verlaten om weer terug te keren naar het Brabantse land. Ik ben nog steeds hard op zoek naar een eigen woning, en pendel nu een beetje op en neer in Deurne tussen mijn ouders en vriendlief. - Had je enkele maanden geleden verwacht dat dit zo zou zijn? Een eigen praktijk had ik nog niet zo snel verwacht! Ik dacht (waarschijnlijk zoals zo velen) vooral eerst maar een aantal jaar ervaring op te doen alvorens zo n groot risico te nemen. Nu werd het me onverwachts eigenlijk in de schoot geworpen en blijken er helemaal niet zoveel risico s te zijn in mijn situatie. - Wat mis je het meest en minst van de HAN? Het meest mis ik de directe toegankelijkheid en het contact met zoveel (ervarings)deskundigen. Ook het wonen in Nijmegen (wat voor mij direct gelinkt is met de HAN) mis ik best wel een beetje. Het wonen in een stad met leuke vriendinnen dichtbij versus het wonen in een dorp met familie en vriend dichtbij verschilt behoorlijk, maar is allebei wel heel erg leuk! Zoals misschien wel verwacht.. Het minst mis ik het moeten, zoals bijvoorbeeld bij het maken van een portfolio. Maar, ik moet eerlijk zeggen dat ik nu, zeker met het opzetten van mijn eigen praktijk, steeds meer het profijt merk van het op papier zetten van mijn kennis, vaardigheden en visies. - Wat doe je over 5 jaar? Over vijf jaar hoop ik fulltime in mijn eigen praktijk te kunnen werken. Vanwege mijn ervaring ga ik me vooral richten op de kinderergotherapie, maar ik hoop over 5 jaar genoeg ervaring op te hebben gedaan om ook volwassenen te kunnen ondersteunen en adviseren. - Aan wie zou je de pen willen doorgeven en waarom? Ik zou de pen graag door willen geven aan Liesbeth de Vries, omdat zij volgens mij aan het begin staat van een drukke, maar erg leuke ergotherapiecarrière. Ik zou graag van haar willen weten hoe de combinatie van een baan bij het Radboud en het volgen van de MASTER voor haar is. - De AEN wenst u prettige Kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar!

6