Verder lopend voorbij het parkje, waar weer prachtig bloeiende cactussen staan, komen we nog bij een markt. Met onder andere allerlei soorten maïs,

Transcriptie

1 Verder lopend voorbij het parkje, waar weer prachtig bloeiende cactussen staan, komen we nog bij een markt. Met onder andere allerlei soorten maïs, in zakken met verschillende kleurtjes. En ook hier uitgedroogde hoofdjes van lamafoetussen. 101

2 Dan lopen we weer terug naar de kathedraal, waar de autowijdingen nog steeds doorgaan. De kathedraal zelf bekijken we natuurlijk ook nog. Daarna lopen we terug naar het hotel. We eten met de hele groep in het hotel. Een heerlijke gebakken vis. Maar we hadden wel met z n tweeën met één vis kunnen doen. Het is veel te veel. De muziek in het restaurant staat knoerthard, maar de volumeknop is makkelijk te vinden. Maandag 18 november: Copacabana - Cusco (Peru) We rijden een klein stukje met de bus naar Kasani, het grensplaatsje met Peru. Daar gaat de bagage weer op twee fietskarren en moeten wij weer de procedure door van visum inleveren, nieuw visum invullen enzovoort. We kunnen ook ons resterende Boliviaanse geld wisselen bij een dame, die daar duidelijk goed aan verdiend. 102

3 Dan stappen we weer in onze Peruaanse bus en vervolgen onze wederom lange busrit. We rijden eerst langs de zuidoever van het Titicacameer, waarop vierkante visnetten boven het water uitsteken. En we zien, zo staat in de reisbeschrijving: de besneeuwde zesduizenders van de bergketen Cordillera Real. Het is vooral een eindeloze rit door bergen. Her en der verspreid een boerderijtje. Zo af en toe zelfs een klein riviertje, maar verder is het bergen, bergen en bergen. 103

4 In Cusco stopt de bus en moeten we het laatste stukje weer met de koffer lopen, want het is een smal straatje waaraan ons hotel ligt. Het is wel een heel leuk hotel. Een deurtje in de muur. Als die opengedaan wordt nadat je aangebeld hebt, moet je over een hoge drempel heenstappen en dan kom je via een halletje op een heel leuk binnenplein met een waterput en tafeltjes en stoeltjes. Mooie bloemen overal: kortom een lustoord. Dinsdag 19 november: Cusco Cusco (op 3300 meter hoogte) was dé Incahoofdstad, volgens de Inca s de navel van de wereld, en vandaag gaan wij op onze vrije dag met ons vijven op pad om de 4 bekende Incasites in de buurt van de stad te bekijken. We stappen over de hoge drempel van ons hotel de straat op en hebben eigenlijk direct een taxi, waar de 4 anderen zich weer gezamenlijk op de achterbank proppen. We laten ons vervoeren naar de verste Incasite. Onderweg daarnaar toe vraagt de chauffeur of hij op ons moet wachten om ons naar de andere sites te brengen. Misschien toch wel een idee, dan verdoen we iets minder tijd met het van de een naar de ander te lopen. We spreken natuurlijk wel een prijs af. De eerste site waar we naar toegaan is Tambomachay, plaats der vreugde, een tempel gewijd aan de God van het Water, met 3 terrassen met muren van enorme steenblokken. De Inca's kwam hier vanwege de heilige bronnen om heilige riten uit te voeren. 104

5 Vervolgens gaan we naar Pukapukara, rode vesting, dat met zijn torens en trappen fungeerde als een strategische controlepost. Daarna door naar Q enqo, het gekronkelde, met donkere tunnels met zitnissen. 105

6 Tot slot rijden we naar de grootste site Saqsayhuamán, valkennest of doorvoede valk, die bovendien het dichtste bij Cusco ligt. Als je niet goed luistert klinkt de naam een beetje als: sexy woman. Van Saqsayhuamán is nog maar een kwart van het oorspronkelijke complex te zien. De Spanjaarden hebben delen gebruikt voor de bouw van hun kerken en paleizen in Cusco. Het is waarschijnlijk een verdedigingsbouwwerk geweest, maar het complex had waarschijnlijk ook een religieuze betekenis. Gigantische rotsblokken zijn in elkaar gepuzzeld tot een onneembare wal. Blokken, die tot meer dan 100 ton wogen. Dit complex had twee ingangen. De chauffeur zet ons aan een kant af en wijst waar hij weer op ons zal wachten. Bij de ingang twee schattige lamaatjes. Maar daar zijn we niet voor gekomen. 106

7 We kunnen ergens afslaan om te gaan kijken naar het grote Christusbeeld, dat over de stad uitkijkt. Dat doen we natuurlijk even. Het is heel leuk om zo over de stad uit te kijken. We kunnen heel goed het Plaza de Armas van Cusco zien liggen. 107

8 Ergens zijn natuurlijke glijbanen en daar maakt de lokale jeugd (waarschijnlijk op schoolreisje) enthousiast en gillend, alsof ze in een zwembaan van de glijbaan afgaan, gebruik van, tot ongenoegen van een wat oudere gids. Als we het complex bekeken hebben, denken we te lopen naar waar de chauffeur op ons wacht, maar.. belanden weer bij de eerste ingang. Anouk constateert: no GPS en la cabeza!. Dus nog weer een keer het hele terrein overlopen om bij onze taxi te komen. Het is geen straf om nog een keer het terrein over te lopen. Eigenlijk krijgen we zelfs nog een beetje beter door hoe groots dit complex is. Uiteindelijk komen we aan bij de andere ingang, waar wc s zijn. Handig!! Als we onze chauffeur teruggevonden hebben wil hij eerst met mij op de foto. Hij haalt er zijn eigen fototoestelletje voor uit het dashboardvakje. Anouk maakt ook een foto met haar eigen toestel, want het is inderdaad geen gezicht. 108

9 foto Anouk foto gemaakt door Chantal Dan laten we ons naar het Plaza de Armas brengen, waar we eerst geld gaan pinnen. Vooral voor Kathleen belangrijk, want die was in La Paz ook al haar Peruaanse geld kwijt geraakt en heeft het tot nu toe met van ons geleend geld gedaan. Cusco is eigenlijk de mooiste stad, die we in Peru hebben gezien. Het prachtige Plaza de Armas met La Catedral en la Compañia de Jesus. Aan de linkerkant van de kathedraal zijn boven in nissen gekleurde beelden o.a. van de Heilige Familie. 109

10 De kathedraal is gebouwd in barokstijl op de funderingen van het paleis van de Inca Wirachocha. De bouw begon in 1550 en duurde ongeveer n eeuw. Veel van de gebruikte stenen waren gestolen van Saqsayhuamán. La Iglesia de la Compañia de Jesús, eveneens koloniale barok, dateert uit 1571 en is gebouwd op de plek waar ooit het paleis van de 11 de inca, Huayana Capac, stond. We lunchen ergens in een restaurantje op de eerste verdieping. Daarna gaan we verder door Cusco dwalen. 110

11 Uiteindelijk belanden we bij de Mercado Central de San Pedro, de grote overdekte markt, waar we natuurlijk doorheen lopen. Ook buiten tegen de muren van de markt aan en in de straatjes in de directe omgeving zijn vrouwen van alles aan het verkopen. We dwalen verder door Cusco. Steegjes, trappen op, trappen af, langs Jack s cafe. Het is fijn, dat we op ons gemak de stad kunnen verkennen, want dat is de moeite waard. 111

12 Woensdag 20 november: Cusco - Aguas Calientes Vandaag gaan we naar Aguas Calientes van waaruit we Machu Picchu zullen bezoeken. We kunnen de koffers op de kamers laten staan. Die worden, indien nodig, door het hotelpersoneel verplaatst naar de kamer voor de volgende nacht hier. Te voet gaan we met alleen de spullen voor 1 nacht naar de plek, waar de bus ons oppikt om ons naar het stationnetje van Poroy te brengen, waar we op de trein zullen stappen. Voor die trein hebben we gereserveerde tickets. Poroy ligt een eindje buiten Cusco. 112

13 Maar dan gaat het fout. Wegens stakingen liggen er her en der veel grote stenen op de weg. We geraken in een lange file, en iedere keer moeten er mensen uit auto s komen om de stenen van de weg halen. De ook aanwezige oproerpolitieagenten gebruiken hun schilden als sneeuwscheppen om de stenen te verwijderen. We lijken veel te laat te gaan komen. Het wordt spannend. Misschien halen we de trein niet, en dan kunnen we Machu Pichu op onze buik schrijven, want er is geen andere mogelijkheid om naar Aguas Calientes te gaan. Als dat gebeurt zullen alleen Joel en Eliane Machu Pichu kunnen bezoeken, want zij hadden zich als enigen opgegeven voor de Incatrail. De vertrektijd van de trein is inmiddels al verstreken. Maar.. misschien wachten ze nog even. Pauline is zichtbaar nerveus. Dus wij hebben door, dat het echt wel eens fout kan gaan. Dat zou betekenen een extra overnachting in Cusco en geen Machu Picchu. We bereiken eindelijk het station. Pauline vliegt de bus uit. Wij volgen en wachten af tot zij heeft uitgezocht hoe het zit. We hebben heel veel geluk: de machinist en het overige personeel van de trein zaten in dezelfde file als wij. Dus die is nog niet vertrokken! Even later kunnen we instappen. Het zijn prima stoelen en de trein heeft ook ramen in het dak, zodat je mooi uit kunt kijken. Al snel rijden we door de bergen. De trein zigzagt verder, de bochten volgend van de Urubambarivier. De reis duurt zo n vier uur, maar het is een mooie rit. 113

14 Nadat we in Aguas Calientes aangekomen zijn, lopen we via de overdekte toeristenmarkt naar de steile hoofdstraat, waar ons hotel aan ligt. Het is de enige mogelijkheid vanaf het station naar het centrum. Als je de hal van de toeristenmarkt uitkomt, stuit je op een sterk stromend riviertje. Straks bij het rokersterras van ons hotel hebben we uitzicht op diezelfde rivier. Maar eerst moeten we nog te voet naar het hotel. Pauline wijst allerlei plaatsen voor lekkere broodjes en dergelijke. 114

15 Het is duidelijk: dit hele dorp draait uitsluitend en alleen op de toeristen, die er overnachten om de volgende dag Machu Picchu te bekijken. In de hoofdstraat ook het ene souvenirwinkeltje na het andere en verder winkeltjes en restaurantjes. Alleen als je ergens een trap opgaat, kom je nog bij een (overdekte) markt, die niet voor de toeristen is bedoeld. De markt op de bovenverdieping is leuk, maar de wandelschoenen zijn er net zo duur als bij ons. Door de hoofdstraat komt om de zoveel tijd een treintje langs. Dat horen we ook nog als we in bed liggen. Als we even lekker bij zijn gekomen op het terrasje achter in het hotel, gaan we wat eten. En daarna dwalen we rond. Een jonge man met een kruiwagen met 6 (volle?) gastanks gaat met een rotvaart de helling af richting het centrum van de stad. Een andere man zeult op een kruiwagen 3 zakken cement van 42,5 kilo per stuk juist omhoog. De rest van de dag doen we het rustig aan. In een winkeltje op de hoek doen we boodschappen: water en wat te eten voor morgen. En we gaan op tijd slapen, want.. héél vroeg op. Onze eigen vrije wil, dus we mogen niet klagen. 115

16 Donderdag 21 november: Aguas Calientes bezoek Machu Picchu Cuzco Wij willen proberen zo vroeg mogelijk boven te zijn. Boven is bij de ingang van Machu Picchu. Ook al zijn we heel vroeg: ontbijten kan al, want aan vroege vogels zijn ze hier gewend. Snel bagage afgeven en op naar het busstation, waar de eerste bus om half 6 zou vertrekken, zo was de informatie. We zijn er om kwart over 5 en staan echt niet vooraan in de rij, die wacht om in te mogen stappen. Voor half 6 zitten we toch al in een bus en rijden ook al. Een slingerende weg naar boven volgt. Even voor 6 uur staan we bij de ingang van Machu Picchu, maar kunnen nog niet naar binnen. We moeten nog even wachten voordat het publiek naar binnen mag. Het is nog steeds heel mistig. Kort gezegd: we zien eigenlijk nog niets. De ruines van Machu Picchu zijn pas in 1911 ontdekt door de Amerikaanse architect Hiram Bingham. En liggen op een hoogte van 2360 meter tussen twee bergtoppen, de Huayna Picchu (Jonge berg) en Machu Picchu (Oude berg). Omdat we door de nevel nog heel weinig zien besluiten we eerst maar omhoog te klimmen naar Intipunku, de zonnepoort, waar de Incatrail eindigt. Dat blijkt een pittige wandeling over een redelijk stevig stijgend pad over grote brokken steen met gras ertussen. Soms wat beter begaanbaar, soms is het bukken en oppassen geblazen. We pauzeren regelmatig. De hele klim duurt zo n anderhalf uur. Een Nederlandse jongen van een andere groep haalt ons in en loopt met ons mee. Bijna iedereen uit zijn groep is ziek, inclusief de reisleider. Hij trekt met ons op, totdat hij, als we weer terugzijn, een andere man uit zijn groep tegenkomt. 116

17 117

18 Op de terugweg hebben we wat meer de kans om ons heen te kijken, want heel langzaam aan trekt de nevel wat op. Als we bijna beneden zijn zien we Joel en Eliane, die hun Incatrail hebben gelopen. Blij, trots en moe zijn ze. Gelukkig trekt de mist wat op. We zien de ruines van de woningen, het terrassengebied met landbouwgronden met het Huis van de Terrassenbeheerder, de Trap van de Bron, het Paleis van de Prinses, de Tempel met de Drie Ramen en nog veel meer gebouwen. Machu Picchu werd rond 1440 gebouwd, onder leiding van Pachacuti, en rond 1520 verlaten. We dwalen door de ruines, en krijgen een indruk van hoe dicht men op elkaar woonde. 118

19 119

20 Op verschillende plekken zien we mannen, die met een krabbertje mos aan het verwijderen zijn van de stenen. Inmiddels begint het heel veel drukker te worden. Ook de toeristen, die vanochtend pas uit Cusco vertrokken, zijn inmiddels aangekomen. Wij zijn blij, dat we zo vroeg gestart zijn vandaag! Want nu de drukte echt begint, zijn we inmiddels verzadigd en moe. Dus lopen we naar de uitgang, waar we nog een tijdje moeten wachten op de bus terug naar Aguas Calientes. 120