SALAMANDRA TERRESTRIS

Transcriptie

1 SALAMANDRA TERRESTRIS Nom courant: Salamandre tachetée, Salamandre terrestre Classe: Amphibiens Taille: 14 à 20 cm Ordre: Urodèles Poids: 25 à 55 g Famille: Salamandridés Longévité: 25 ans environ Nocturne. La salamandre vit principalement dans les bois, souvent non loin d'un petit ruisseau. On peut cependant la trouver aussi sur des friches détruites par des incendies, où elle peut survivre en s enfonçant dans des creux du sol, d'où son nom de salamandre de feu. Ainsi, contrairement à ce que dit la légende, elle ne survit pas au feu, pas même à des températures de plus de 25 degrés! En raison de la lenteur de ses mouvements, la salamandre ne se nourrit que d'animaux lents comme les limaces, les larves, et des vers en tous genres. Pour la reproduction, l'accouplement se fait hors de l'eau, et seule la femelle va au bord de l'eau pour donner ensuite directement vie à des larves. Ses somptueuses couleurs jaune et orange sont un avertissement à tout prédateur qui oserait l'avaler car la salamandre est toxique. Gebruikelijke naam: Gevlekte salamander, Vuursalamander Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 14 tot 20 cm Orde: Salamanderachtigen Gewicht: 25 tot 55 g Familie: Salamandridae (echte salamanders) Max. leeftijd: Ongeveer 25 jaar Nachtdier. De salamander leeft voornamelijk in de bossen, meestal in de buurt van beekjes. Hij is echter ook te vinden op afgebrand braakland waar hij weet te overleven door zich in holtes in de grond te verbergen, vandaar zijn naam vuursalamander. In tegenstelling tot wat de legende zegt, weet de vuursalamander vuur niet te overleven, zelfs niet aan temperaturen boven de 25 graden! Omdat hij zich langzaam voortbeweegt, voedt de salamander zich enkel met trage dieren, zoals naaktslakken, larven en allerlei soorten wormen. Het paren gebeurt buiten het water en alleen het wijfje gaat daarna naar de waterkant om daar onmiddellijk haar larven het leven te schenken. De felle gele en oranje kleuren vormen een waarschuwing voor elk roofdier dat de salamander op zijn menu heeft staan, want de salamander is giftig.

2 EMYS ORBICULARIS Nom courant: Cistude d'europe, Tortue bourbeuse Classe: Reptiles Taille: 13 à 20 cm Ordre: Testudinés Poids: 400 à 1000 g Famille: Emydidés Longévité: 90 ans environ Diurne sauf en période chaude. Comme son nom l'indique, c'est la seule tortue que l'on rencontre dans une grande partie de l'europe. Cependant, d'après certains scientifiques, rien ne prouve actuellement qu'elle est réellement indigène en Belgique. Selon son aire de répartition, il lui faut entre 6 et 20 ans pour pouvoir se reproduire! Cette tortue palustre vit aussi bien dans de petits points d'eau que dans des lacs. Sa seule exigence est de pouvoir avoir de nombreux "solariums", bois morts, pierres et même nids d'oiseaux aquatiques, afin de pouvoir capter au maximum la chaleur du soleil. Carnasière, elle se nourrit de vers, insectes, mollusques, poissons malades et même charognes. La ponte a lieu dans le sol en situation dégagée aux environs du mois de juin. Les éclosions ont lieu en septembre ou au printemps en fonction d'une bonne ou d une mauvaise saison. Gebruikelijke naam: Europese moerasschildpad Klasse: Reptilia (reptielen) Lengte: 13 tot 20 cm Orde: Testudines (schildpadden) Gewicht: 400 tot 1000 g Familie: Emydidae (moerasschildpadden) Max. leeftijd: Ongeveer 90 jaar Leeft overdag, behalve in warme periodes. Zoals zijn naam al aangeeft, is dit de enige schildpad die in een groot deel van Europa voorkomt. Volgens sommige wetenschappers is er momenteel echter geen enkel bewijs voorhanden dat de Europese moerasschildpad van nature in België leeft. Naargelang het verspreidingsgebied duurt het 6 tot 20 jaar vooraleer de Europese moerasschildpad zich heeft voortgeplant! De moerasschildpad leeft zowel in kleine wateren als in meren. Het enige wat hij nodig heeft zijn uitgebreide zonplaatsen, dood hout, stenen en zelfs nesten van watervogels om zoveel mogelijk zonnewarmte te kunnen opvangen. De Europese moerasschildpad voedt zich met alles wat eetbaar is: insecten, weekdieren en zelfs kadavers van gevonden dieren. De eieren worden rond de maand juni in een open kuil achtergelaten en komen uit in september of in het voorjaar, afhankelijk van een goed of slecht seizoen.

3 NATRIX NATRIX Nom courant: Couleuvre à collier Classe: Reptiles Taille: Environ 80 cm pour les mâles, Ordre: Squamates 150 cm pour les femelles Famille: Colubridés Poids: 100g à plus de 300g (femelles) Longévité: 15 ans environ Diurne. C'est le plus grand et le plus répandu des serpents de toute l'europe. Totalement inoffensive pour l'homme, cette espèce est néanmoins trop souvent massacrée, et ceci à cause de l'ignorance que l'on a de cet animal. S'éloignant assez rarement des points d'eau, la couleuvre se nourrit principalement de grenouilles, et de têtards pour les jeunes individus, mais peut en cas de disette s'accommoder d'autres proies. Comme elle est ovipare et que nombre de régions où elle vit manquent de chaleur, elle a trouvé la solution en pondant ses oeufs dans des végétaux en décomposition ou dans du fumier. C est alors la putréfaction de ces éléments organiques qui dégagera la chaleur nécessaire pour l'incubation de ses oeufs. Ainsi les couleuvreaux pourront éclore après environ 10 semaines d'incubation. Gebruikelijke naam: Ringslang Klasse: Reptielen Lengte: Ongeveer 80 cm voor Orde: Squamata (schubreptielen) mannetjes, 150 cm voor vrouwtjes Familie: Colubridae (gladde slangen) Gewicht: 100 tot >300g (vrouwtjes) Max. leeftijd: Ongeveer 15 jaar Dagdier. Dit is de grootste en meest voorkomende slang in heel Europa. De ringslang is volstrekt ongevaarlijk voor de mens, maar de onwetendheid van de mens over dit dier heeft al vele ringslangen het leven gekost. Hij verblijft meestal in de buurt van water en voedt zich voornamelijk met kikkers - kikkervisjes voor de jonge ringslangen - maar bij gebrek aan voedsel eet hij ook andere prooien. Omdat de ringslang eieren legt en het in veel streken waar hij leeft te koud is, zetten de vrouwtjes de eitjes af in compost- of mesthopen. De verrotting van dit organisch materiaal maakt de nodige warmte vrij voor het broeden van de eieren. De jonge ringslangen komen na ongeveer 10 weken uit het ei.

4 RANA RIDIBUNDA Nom courant: Grenouille rieuse Classe: Amphibiens Taille: Environ 15 cm Ordre: Anoures Poids: 100 à 300 g Famille: Ranidés Longévité: 7 ans environ Diurne et nocturne. C'est la plus grosse de nos espèces de grenouilles. Ces grenouilles ont été importées en nombre de l'europe de l'est pour leur chair et pour peupler les pièces d'eau chez des particuliers. Cela a provoqué un déséquilibre important dans notre population indigène. Ces grenouilles sont très voraces, elles s'alimentent de quantités d'insectes, mais même de petits oiseaux et de petits rongeurs! Cela provoque une concurrence alimentaire, sans parler du cannibalisme sur nos autres grenouilles vertes. Comme toutes les grenouilles vertes, elles s'éloignent rarement des points d'eau, elles sont très bruyantes et forment des chœurs. Les pontes ont lieu assez tard dans l'année. Pour les pontes tardives, il est fréquent que les têtards hibernent dans l'eau jusqu'au printemps suivant. Gebruikelijke naam: Groene kikker Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: Ongeveer 15 cm Orde: Anura (kikkers en padden) Gewicht: 100 tot 300 g Familie: Ranidae Max. leeftijd: Ongeveer 7 jaar De groene kikker leeft zowel overdag als s nachts. Het is de grootse van de bij ons voorkomende kikkersoorten. De groene kikker werd massaal ingevoerd uit Oost-Europa, zowel voor het vlees als om in vijvers van particulieren te worden uitgezet. Dit heeft geleid tot een belangrijke verstoring van het evenwicht in onze inheemse populatie. De groene kikker is een echte veelvraat en doet zich te goed aan grote hoeveelheden insecten, maar ook kleine vogels en zelfs kleine knaagdieren! Dit zorgt voor een ware voedselconcurrentie, om nog maar te zwijgen over het onderlinge kannibalisme op onze andere groene kikkers. Net als alle groene kikkers zijn ze sterk aan water gebonden, maken ze veel lawaai en vormen ze koren met hun soortgenoten. De eitjes worden pas laat in het jaar gelegd. Wanneer ze te laat worden gelegd, overwinteren de kikkervisjes vaak in het water tot de lente.

5 LACERTA VIVIPARA Nom courant: Lézard vivipare Classe: Reptiles Taille: 11 à 16 cm Ordre: Squamates Poids: 3 à 5 g Famille: Lacertidés Longévité: Environ 6 ans Diurne. C'est la plus petite de nos espèces de lézards. C'est également l'espèce de lézards la plus septentrionale d Europe. En effet, contrairement au lézard des murailles, son ovoviviparité lui permet de se reproduire dans des régions froides. Effectivement, la femelle incubant ses oeufs dans son ventre, elle peut se diriger vers la chaleur du soleil, et capter ainsi le maximum de chaleur pour faire arriver ses oeufs à maturité. Cette espèce est moins exigeante en chaleur que la plupart des autres espèces, elle vit d'ailleurs également très souvent près des plans d'eau et dans des zones assez humides, contrairement au lézard des murailles. Son alimentation est cependant identique à celle de ce dernier : araignées et insectes en tous genres. L'hibernation est généralement ininterrompue et peut durer 8 mois dans les régions les plus froides. Gebruikelijke naam: Levendbarende hagedis Klasse: Reptilia (reptielen) Lengte: 11 tot 16 cm Orde: Squamata (schubreptielen) Gewicht: 3 tot 5 g Familie: Lacertidae (echte hagedissen) Max. leeftijd: Ongeveer 6 jaar Dagdier. De levendbarende hagedis is de kleinste bij ons voorkomende hagedis. Het is bovendien de noordelijkst voorkomende hagedissensoort van Europa. In tegenstelling tot de muurhagedis kan de levendbarende hagedis zich namelijk voortplanten in koude gebieden dankzij zijn ovovivipariteit. Het vrouwtje broedt de eieren in haar buik uit, kan zich naar de warmte van de zon richten en zo een maximum aan warmte opvangen om haar eieren te laten rijpen. Deze soort heeft minder warmte nodig dan de meeste andere soorten en leeft bovendien heel vaak in de buurt van water en in vochtige gebieden, in tegenstelling tot de muurhagedis. De levendbarende hagedis heeft wel dezelfde voedingsgewoontes als de muurhagedis: allerhande spinnen en insecten. De winterslaap wordt meestal niet onderbroken en kan in de koudste gebieden tot 8 maanden duren.

6 PODARCIS MURALIS Nom courant: Lézard des murailles Classe: Reptiles Taille: Environ 20 cm Ordre: Squamates Poids: 4 à 10 g Famille: Lacertidés Longévité: Environ 6 ans Diurne. C'est l'espèce de lézards la plus commune en Europe du Sud. Il n est présent en Belgique qu'en Wallonie entre Sambre et Meuse, car cette espèce est ovipare et a besoin de chaleur pour incuber ses œufs. La Belgique représente donc la limite nord de sa répartition. Comme son nom l'indique, ce lézard est inféodé aux endroits dégagés et baignés de soleil : vieux murs, tas de pierres, etc. Ces endroits lui procurent également suffisamment de cachettes pour s'abriter ou se cacher. C'est une espèce très agile et curieuse qui peut se laisser approcher de près. Suivant les régions et les conditions climatiques, 1 à 3 pontes par an ont lieu sous des pierres ou dans des trous creusés par la femelle. Les jeunes sont facilement reconnaissables car ils ont la peau claire. Comme la plupart des autres lézards, son alimentation est principalement constituée d'araignées et d'insectes. Gebruikelijke naam: Muurhagedis Klasse: Reptilia (reptielen) Lengte: Ongeveer 20 cm Orde: Squamata (schubreptielen) Gewicht: 4 tot 10 g Familie: Lacertidae (echte hagedissen) Max. leeftijd: Ongeveer 6 jaar Dagdier. De muurhagedis komt het meeste voor in Zuid-Europa. In België komen muurhagedissen enkel nog in Wallonië, tussen Samber en Maas voor, omdat deze soort ovipaar (eierleggend) is en warmte nodig heeft om de eieren uit te broeden. België vormt daarmee de noordgrens van zijn verspreidingsgebied. Zoals de naam aangeeft, leeft de muurhagedis vrijwel uitsluitend op zonrijke plaatsen, oude muren, steenhopen, enz. Deze bieden tevens voldoende mogelijkheden om zich te verschuilen. De muurhagedis is een zeer beweeglijke en nieuwsgierige soort die tot dichtbij benaderd kan worden. Afhankelijk van de streek en het klimaat, legt het vrouwtje 1 tot 3 keer per jaar eieren onder stenen of in gaten die zij zelf gegraven heeft. De jongen zijn licht van kleur en dus gemakkelijk te herkennen. Zoals de meeste andere hagedissen, bestaat zijn voedsel voornamelijk uit spinnen en insecten.

7 RANA TEMPORARIA Nom courant: Grenouille rousse Classe: Amphibiens Taille: 7 à 11 cm Ordre: Anoures Poids: 30 à 80 g Famille: Ranidés Longévité: 10 ans Nocturne, ou diurne par temps pluvieux. La grenouille rousse est sans conteste la grenouille la plus commune en Belgique et en Europe. Elle possède une grande diversité de couleurs, du brun-jaune au brun-orange et noir. Elle est très prolifique, c'est la première à rejoindre les mares et étangs pour se reproduire et ce, parfois dès la fin février. Elle pond parfois dans des eaux acides jusqu'à 4 de PH! Elle est très résistante, vit dans tous les types de milieux, mais préfère les bois clairs recouverts de végétation, parfois loin de son site de ponte. Elle s'alimente de tout ce qui bouge et qui peut s'engouffrer dans sa bouche (insectes, vers, limaces). Au mois de novembre, elle s'abrite sous un tas de feuilles, dans un trou du sol, ou encore directement dans la vase au fond d'un étang. Gebruikelijke naam: Bruine kikker Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 7 tot 11 cm Orde: Anura (kikkers en padden) Gewicht: 30 tot 80 g Familie: Ranidae (echte kikkers) Max. leeftijd: 10 jaar Nachtdier, maar in regenperiodes leeft hij overdag. De bruine kikker is ongetwijfeld de meest voorkomende kikker in België en Europa. De bruine kikker heeft een uitgebreid kleurenpalet, van bruin-geel tot bruin-oranje en zwart. Hij plant zich snel voort en is de eerste om de vijvers en meertjes terug op te zoeken, soms al vanaf eind februari. Soms legt het vrouwtje haar eitjes in water met een zuurtegraad tot 4 ph! De bruine kikker weet in alle soorten omgevingen te overleven, maar geeft de voorkeur aan dichtbegroeide, lichte bossen, die soms ver verwijderd zijn van de legplaats. Hij hapt naar alles wat beweegt en wat hij kan opslokken (insecten, wormen, naaktslakken). In de maand november verschuilt de bruine kikker zich onder een hoop bladeren, in een gat in de grond of in het slijk op de bodem van een vijver.

8 ANGUIS FRAGILIS Nom courant: Orvet, Serpent de verre Classe: Reptiles Taille: 30 à 50 cm Ordre: Squamates Poids: 45 g maximum Famille: Anguidés Longévité: 30 ans 54 ans record absolu Gebruikelijke naam: Hazelworm Klasse: Reptilia (reptielen) Orde: Squamata (schubreptielen) Familie: Anguidae (hazelwormen) Lengte: 30 tot 50 cm Gewicht: max. 45 g Max. leeftijd: 30 jaar 54 jaar absoluut record Principalement nocturne. Ce lézard apode (sans pattes) est trop souvent confondu avec un serpent et, de ce fait, craint voire même tué, alors que l'orvet est totalement inoffensif car il ne mord JAMAIS. Cette espèce est encore assez abondante dans notre pays, heureusement pour nos jardins, car il se nourrit principalement de limaces, ainsi que de vers et de cloportes. Il est cependant très rare de l'observer car il mène une vie fouisseuse et discrète. Tout comme le lézard vivipare, il met au monde directement ses petits. Il hiberne souvent en groupe, au-delà de mi-octobre jusqu à fin mars, dans des anfractuosités du sol ou dans des galeries de rongeurs abandonnées, voire même creusées par ses propres soins. Ce lézard a la particularité d'avoir une grande espérance de vie, mais également une croissance assez lente. Voornamelijk een nachtdier. Deze pootloze hagedis wordt vaak aanzien voor een slang waardoor mensen er bang voor zijn en hem zelfs doden. Maar de hazelworm is absoluut ongevaarlijk omdat hij NOOIT bijt. Deze soort komt nog vrij veel voor in ons land, en gelukkig maar voor onze tuinen want de hazelworm voedt zich voornamelijk met naaktslakken, wormen en pissebedden. Omdat het een schemeractieve soort is, wordt hij maar zelden overdag aangetroffen. Net als de levendbarende hagedis brengt de hazelworm zijn kleintjes direct ter wereld. De hazelworm overwintert vaak in groep, vanaf midden oktober tot eind maart, in spleten in de grond of in verlaten onderaardse gangen van knaagdieren of soms in zelf gegraven gangen. Een bijzonder kenmerk van deze hagedis is zijn hoge levensverwachting, maar ook zijn trage groei.

9 TRITURUS ALPESTRIS Nom courant: Triton alpestre Classe: Amphibiens Taille: 8 à 12 cm Ordre: Urodèles Poids: 2 à 5 g Famille: Salamandridés Longévité: 8 à 15 ans Nocturne. Ce triton est presque aussi courant que le triton commun mais son aire de répartition en Europe est moins grande que celle de ce dernier. Contrairement à ce qu indique son nom, il n'est pas inféodé aux Alpes et il se rencontre partout. Cependant, il est beaucoup plus forestier et préfère des eaux plus fraîches que le triton commun. C'est un de nos plus beaux tritons, surtout le mâle en période de reproduction avec son corps bleu nuit et sa face ventrale rouge-orangé. Sa reproduction est semblable à celle du triton commun, si ce n'est que le triton alpestre reste plus longtemps dans l'eau. Il peut même y hiberner à l'état adulte, ce que fait beaucoup plus rarement le triton commun. Il se nourrit des mêmes petites proies que ce dernier, mais en phase aquatique, il se nourrit également de têtards de grenouilles. Gebruikelijke naam: Alpenwatersalamander Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 8 tot 12 cm Orde: Salamanderachtigen Gewicht: 2 tot 5 g Familie: Salamandridae (echte salamanders) Max. leeftijd: 8 tot 15 jaar Nachtdier. Deze watersalamander komt bijna evenveel voor als de gewone watersalamander, maar zijn verspreidingsgebied in Europa is minder groot dan dat van laatstgenoemde. In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden, komt de Alpenwatersalamander niet enkel in de Alpen, maar overal voor. De Alpenwatersalamander heeft echter een voorkeur voor een meer bosrijke omgeving en houdt meer van koud water dan de gewone watersalamander. Het is één van de mooiste watersalamanders die in ons land voorkomen. Vooral het mannetje tijdens het paarseizoen wanneer zijn lijf blauw tot paarsachtig wordt en zijn buik oranje tot felrood. De voortplanting van de Alpenwatersalamander lijkt op die van de gewone watersalamander, behalve dan dat de Alpenwatersalamander langer in het water blijft. Een volwassen exemplaar kan zelfs in het water overwinteren, wat de gewone watersalamander maar zelden doet. De Alpenwatersalamander voedt zich, net als de gewone watersalamander, met kleine diertjes, maar in de waterfase voedt hij zich tevens met kikkervisjes.

10 TRITURUS VULGARIS Nom courant: Triton commun, Triton ponctué Classe: Amphibiens Taille: 7 à 11 cm Ordre: Urodèles Poids: 2 à 5 g Famille: Salamandridés Longévité: 6 à 7 ans Nocturne. Comme l indique son nom, ce triton est très commun. Il se rencontre dans tous les types d habitats mais préfère les milieux ouverts riches en végétation comme les prairies humides, les clairières, etc. Les adultes en phase terrestre se nourrissent de différents vers, mollusques et petits insectes, tandis qu'en phase aquatique les jeunes comme les adultes se nourrissent de différentes larves d insectes, de petits crustacés mais également d œufs de grenouilles et de poisson. Tôt au printemps, les adultes quittent leur cache hivernale pour rejoindre leur mare de reproduction. Ils sont peu exigeants puisque cette dernière peut être très petite et même de mauvaise qualité. C'est là qu'ont lieu les pontes et les accouplements. Ils y restent une bonne partie de l'été. Si les pontes ont été tardives, les larves peuvent hiberner dans l'eau pour ne se métamorphoser qu'au printemps suivant. Gebruikelijke naam: Kleine watersalamander Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 7 tot 11 cm Orde: Salamanderachtigen Gewicht: 2 tot 5 g Familie: Salamandridae (echte salamanders) Max. leeftijd: 6 tot 7 jaar Nachtdier. De kleine watersalamander is een veel voorkomende soort. Hij stelt weinig eisen aan zijn biotoop, maar heeft een voorkeur begroeide, open gebieden, zoals vochtige weides, open gebieden, enz. In de landfase eten de volwassen dieren wormachtigen, weekdieren en kleine insecten, terwijl in de waterfase zowel de jonge als de volwassen dieren zich voeden met verschillende insectenlarven, kleine kreeftachtigen, maar ook kikkervisjes en viseitjes. Vroeg in het voorjaar komen de volwassen salamanders uit hun winterslaap en zoeken ze het water op voor de voortplanting. De mannetjes zijn niet veeleisend: het water mag heel klein zijn en zelfs van slechte kwaliteit. Hier vinden de paring en het leggen van de eitjes plaats. De eitjes blijven er een groot deel van de zomer. Indien de eitjes relatief laat gelegd werden, overwinteren de larven in het water en metamorfoseren ze pas het volgende voorjaar.

11 ALYTES OBSTETRICANS Nom courant: Crapaud accoucheur, Crapaud des pierres Classe: Amphibiens Taille: 4 à 6cm Ordre: Anoures Poids: 5 à 14 g Famille: Discoglossidés Longévité: 6 ans environ Nocturne. Cette espèce vit principalement dans des biotopes chauds et pierreux, ainsi que sur les anciens terrils. La caractéristique principale de cette espèce est très rare chez les amphibiens: en effet, elle n a pas besoin de présence d eau au moment de la reproduction. Quand une femelle est prête à pondre, elle s'approche d'un mâle reconnaissable à son chant, ce dernier presse la femelle pour en extraire les oeufs, les féconde, et accroche ensuite les oeufs autour de ses pattes arrières. Il humidifie ensuite régulièrement les oeufs. Selon la température, entre 3 et 6 semaines plus tard, le mâle ira dans une mare d'eau pour libérer les têtards. Si les pontes ont lieu en fin d'été, les têtards hiberneront dans l'eau et ne se métamorphoseront qu'au printemps suivant. Dans ce cas, les têtards peuvent atteindre plus de huit centimètres! Gebruikelijke naam: Vroedmeesterpad Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 4 tot 6 cm Orde: Anura (kikkers en padden) Gewicht: 5 tot 14 g Familie: Discoglossidae (schijftongkikkers) Max. leeftijd: Ongeveer 6 jaar Nachtdier. De vroedmeesterpad leeft voornamelijk in warme en steenachtige biotopen, en op oude steenbergen. Het voornaamste kenmerk van deze soort komt heel zelden voor bij amfibieën: hij heeft namelijk geen water nodig voor de voortplanting. Wanneer het vrouwtje klaar is om eitjes te leggen, benadert zij een mannetje die herkenbaar is aan zijn zang die op zijn beurt op het wijfje drukt om de eitjes eruit te halen, ze bevrucht en de eiersnoeren vervolgens rond zijn achterpoten windt. Hij bevochtigt de eitjes regelmatig. Afhankelijk van de temperatuur gaat het mannetje na 3 à 6 weken naar een poel om de larven in het water uit te zetten. Als de eitjes aan het einde van de zomer worden gelegd, overwinteren de paddenlarven in het water en metamorfoseren ze pas volgend voorjaar. In dat geval kunnen de donderkopjes meer dan acht centimeter lang worden!

12 BUFO BUFO Nom courant: Crapaud commun, Crapaud vulgaire Classe: Amphibiens Taille : 7 cm pour les mâles Ordre: Anoures à 14cm pour les femelles Famille: Bufonidés Poids: 10 à 130 g Longévité: 20 ans en moyenne, 36 ans maximum enregistré Nocturne. Comme la grenouille, c est un des anoures les plus répandus en Belgique et en Europe. Il vit parfois très loin des plans d eau qui l ont vu naître. Cependant, malgré la grande diversité de biotopes qui l'hébergent, il préfère les biotopes assez secs et dégagés. Très vorace comme la grenouille rousse, il mange goulûment tout ce qui bouge et qui est apte à être avalé, c'est-à-dire quantités de limaces et d insectes nuisibles, ce qui en fait un auxiliaire de choix pour les jardins. Sa reproduction commence très tôt au printemps, juste après celle de la grenouille rousse, et, comme cette dernière, il est régulièrement victime de la circulation routière lors du retour à leur lieu de reproduction. Aux environs de juin, après la métamorphose, les petits crapelets sortent de l'eau. Leur petite taille d 1 cm fait de ces crapelets les plus petits des anoures métamorphosés. Gebruikelijke naam: Gewone pad Klasse: Amphibia (amfibieën) Lengte: 7 cm voor mannetjes Orde: Anura (kikkers en padden) tot 14cm voor vrouwtjes Familie: Bufonidae (echte padden) Gewicht: 10 tot 130 g Max. leeftijd: Gemiddeld 20 jaar (geregistreerde maximumleeftijd is 36 jaar) Nachtdier. Net als de kikker is de gewone pad een van de meest voorkomende anura in België en Europa. De gewone pad leeft soms ver van het water waarin hij geboren is. Ondanks de grote diversiteit aan biotopen waarin hij voorkomt, geeft hij de voorkeur aan vrij droge en open milieus. De gewone pad is een al even grote veelvraat als de bruine kikker en eet alles wat beweegt en wat hij kan opslokken: grote hoeveelheden naaktslakken en insecten, wat van de gewone pad een prima hulp voor in de tuin maakt. De voortplanting begint al heel vroeg in het voorjaar, net na die van de bruine kikker. En net als deze laatste, komen ook veel gewone padden om in het verkeer wanneer zij naar hun plaats van voortplanting trekken. Rond juni, na de metamorfose, verlaten de kleine padden het water. Hun lengte van slechts 1 cm maakt van deze padjes de kleinste gemetamorfoseerde anura.