Westvoorne. Langeweg 7 Rockanje. bestemmingsplan. identificatiecode: datum: status: nvt 11 november 2010 definitief. projectnummer:

Transcriptie

1 Westvoorne Langeweg 7 Rockanje bestemmingsplan identificatie planstatus identificatiecode: datum: status: nvt 11 november 2010 definitief projectnummer: Opdrachtleider: mw. drs. J.P. Zevenbergen- Herweijer Opdrachtgever: Gemeente Westvoorne

2 2

3 1. Inleiding In deze voortoets wordt gekeken of de uitbreiding van een intensief veehouderijbedrijf in de omgeving van het Natura 2000-gebied Voornes Duin een (mogelijk) significant negatief effect heeft op de instandhoudingsdoelen voor dit Natura 2000-gebied. In dit hoofdstuk wordt eerst de aanleiding tot deze voortoets besproken. Vervolgens wordt een overzicht gegeven van de huidige en toekomstige situatie. In hoofdstuk 2 wordt ingegaan op het toetsingskader. De daadwerkelijke beoordeling van de effecten van de eventuele uitbreiding vindt plaats in hoofdstuk 3. Aanleiding In de 2 de herziening van het bestemmingsplan Landelijk Gebied Westvoorne zijn de huidige IV-activiteiten (intensieve veehouderij) van het bedrijf aan de Langeweg 7 in Rockanje positief bestemd, maar zijn geen substantiële uitbreidingsmogelijkheden opgenomen. Omdat in het vigerende plan wel uitbreidingsmogelijkheden waren opgenomen, heeft de eigenaar van het bedrijf beroep ingesteld bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: ABRvS). De ABRvS heeft vervolgens gedeeltelijke goedkeuring onthouden en bepaald dat de gemeente tijdig een nieuw planologische besluit dient te nemen met inachtneming van de uitspraak. Concreet houdt dit in dat aan het bedrijf (beperkte) uitbreidingsmogelijkheden moeten worden geboden. In deze voortoets wordt gekeken of de ontwikkelingsmogelijkheden die het ontwerpbestemmingsplan Langeweg 7 te Rockanje biedt mogelijk significant negatieve effecten op het Natura 2000-gebied Voornes Duin heeft. Om een inzicht te geven in de huidige en mogelijk toekomstige stikstofdepositie van het bedrijf zullen in de volgende paragraaf de relevante feiten uiteengezet worden. Situatieschets Momenteel beschikt het bedrijf over een vergunning op basis van de Wet milieubeheer voor het houden van 650 vleesvarkens. In de praktijk worden hier echter slechts 580 varkens gehouden 1). In de bestaande situatie wordt niet aan de eisen uit het huidige Varkensbesluit 2) voldaan. Om hieraan te voldoen is voor het houden van 650 vleesvarkens een bedrijfsvloeroppervlakte van circa 780 m 2 nodig, afhankelijk van de verhouding netto-/brutovloeroppervlakte. In het ontwerpbestemmingsplan Langeweg 7 Rockanje wordt bepaald dat 1250 m 2 bebouwd kan worden met bedrijfsgebouwen voor de intensieve veehouderij. Bij een gemiddeld stalsysteem kan tweederde van de totale staloppervlakte daadwerkelijk worden gebruikt om dieren te houden. Wanneer er voldaan wordt aan de eisen uit het Varkensbesluit kunnen op het perceel aan de Langeweg 7 dus 1042 vleesvarkens worden gehouden. In de omgeving van het bedrijf ligt het Natura 2000-gebied Voornes Duin. In dit Natura 2000-gebied komen stikstofgevoelige habitattypen voor. Momenteel is er wat stikstof betreft sprake van een overbelaste situatie vanwege de hoge achtergronddepositie. Wanneer er in de buurt van dit natuurgebied meer varkens gehouden worden, kan dit tot meer stikstofdepositie op deze habitattypen leiden en zo een (significant) negatief effect op de instandhoudingsdoelen voor dit Natura 1) Hierbij wordt aangesloten bij het huidig aantal dieren dat de Stichting Advies Bestuursrechtspraak in haar advies d.d. 23 oktober 2009 noemt. 2) Bij dit onderzoek is uitgegaan van het Varkensbesluit zoals het ten tijde van dit onderzoek (april 2010) geldt. Er wordt vanuit gegaan dat de varkens in de categorie kg vallen. Voor varkens uit deze gewichtsklasse geldt de eis van 0,8m 2 per varken. 3

4 2000-gebied hebben. In deze voortoets wordt gekeken of dit negatieve effect optreedt en zo ja of dit effect mogelijk significant is. Tevens wordt gekeken naar eventuele mitigerende maatregelen die het negatieve effect teniet kunnen doen. Hierbij zijn verschillende scenario s doorgerekend. Op deze scenario s wordt in hoofdstuk 3 nader ingegaan. 2. Beoordelingskader 2.1. Natuurbeschermingswet 1998 Het perceel aan de Langeweg 7 ligt ongeveer 425 m van het Natura 2000-gebied Voornes Duin. Dit gebied wordt beschermd in het kader van de Natuurbeschermingswet 1998 (hierna Nb-wet). Aangezien deze wet een externe werking kent dienen ook ingrepen buiten beschermde gebieden getoetst te worden in het kader van deze wet. De Natuurbeschermingswet 1998: 1. verankert de Europese gebiedsbescherming van Natura 2000, bestaande uit Speciale Beschermingzones (sbz's) op grond van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn, in de Nederlandse wetgeving. Daarnaast vallen de reeds bestaande (Staats)natuurmonumenten onder deze wet; 2. vormt de wettelijke basis voor de aanwijzingsbesluiten met instandhoudingsdoelstellingen; 3. legt de rol van bevoegd gezag voor de Nb-wetvergunningen bij de provincies (in dit geval Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland). Het is verboden zonder vergunning van Gedeputeerde Staten projecten te realiseren of andere handelingen te verrichten, die gelet op de instandhoudingsdoelstelling de kwaliteit van het gebied kunnen verslechteren of een verstorend effect kunnen hebben. Voor vergunningverlening is dan een habitattoets nodig. Volgens de EU-handleiding treedt "verslechtering" op, wanneer de door de habitat ingenomen oppervlakte afneemt of wanneer er een dalende lijn optreedt met betrekking tot de specifieke betekenis van een gebied voor de instandhouding van de habitat of de daarmee "geassocieerde typische soorten" op lange termijn. Van "verstoring" is volgens de EU-handleiding sprake, wanneer uit populatiedynamische gegevens blijkt dat de soort het gevaar loopt niet langer een levensvatbare component van de natuurlijke habitat te blijven. Van een significant negatief effect is sprake wanneer de verslechtering of verstoting van dusdanige aard is dat de instandhoudingsdoelen niet gehaald kunnen worden. In figuur 2.1 is aangegeven volgens welke stappen een dergelijke toets kan verlopen. De eerste stap betreft de oriëntatiefase waarin sprake is van een voortoets. Centraal staat dan de vraag of er een kans op een significant negatief effect is. Indien uit deze beoordeling blijkt dat ook na het treffen van mitigerende maatregelen daadwerkelijk sprake is van een significant negatief effect, dan dient om voor vergunningverlening in aanmerking te komen vervolgens voldaan te worden aan de zogenaamde ADC-criteria: er zijn geen Alternatieven er is sprake van een Dwingende reden van groot openbaar belang vooraf zijn adequate Compenserende maatregelen getroffen In de oriëntatiefase kan ook geconstateerd worden dat er wel een negatief effect wordt verwacht maar zeker geen significant effect. In dat geval kan voor vergunningverlening volstaan worden met een zogenaamde verslechterings- en 4

5 verstoringstoets. In deze minder diepgaande toets dient dan te worden onderbouwd dat sprake is van een aanvaardbaar of zelfs verwaarloosbaar effect. In het kader van de Nb-wet dienen zowel interne effecten (binnen Natura 2000) als externe effecten (buiten Natura 2000) van het voornemen op de te beschermen soorten en habitats te worden onderzocht. Van belang daarbij is de zogenaamde gunstige staat van instandhouding. Onder een gunstige staat van instandhouding van een kwalificerende soort voor de speciale beschermingszone wordt verstaan dat: uit populatiedynamische gegevens blijkt dat de betrokken soort nog steeds een levensvatbare component is van de natuurlijke habitat waarin hij voorkomt, en dat vermoedelijk op lange termijn zal blijven; het natuurlijke verspreidingsgebied van die soort niet kleiner wordt of binnen afzienbare tijd lijkt te zullen worden; er een voldoende grote habitat bestaat en waarschijnlijk zal blijven bestaan om de populaties van die soort op lange termijn in stand te houden. Verder dienen in een passende beoordeling ook eventuele cumulatieve effecten te worden onderzocht, zoals bijvoorbeeld gecombineerde effecten van nieuwe infrastructuur, woongebieden en recreatieve functies op dezelfde soorten en habitats. 5

6 Figuur 2.1 Habitattoets (uit Handleiding Natuurbeschermingswet 1998, LNV 2005) C r i s i s - e n h e r s t e l w e t 6

7 2.2. Crisis- en herstelwet De Crisis- en herstelwet voorziet in een aantal wijzigingen van de Nb-wet. Deze wijzigingen hebben tot doel om de toepassing van deze wet in de praktijk beter hanteerbaar te maken, zonder afbreuk te doen aan de doelen van de wet en de Europese richtlijnen. Voor deze voortoets zijn de bepalingen over reductie van stikstofdepositie in Natura 2000-gebieden van belang. Reductie van stikstofdepositie in Natura 2000-gebieden In de Nb-wet worden extra instrumenten opgenomen om de stikstofdepositie in Natura 2000-gebieden terug te dringen. Die depositie is op dit moment te hoog en vormt een bedreiging voor de Natura 2000-gebieden. Door de hoge depositie is het voor bestaande en nieuwe activiteiten die bijdragen aan de stikstofdepositie moeilijk of zelfs onmogelijk om een vergunning op grond van de Nb-wet te verkrijgen. Een dalende lijn van de stikstofdepositie is van belang om invulling te geven aan de Habitatrichtlijn, omdat daarmee wordt gewerkt aan herstel binnen redelijke termijn, en intussen wordt voorkomen dat er een verslechtering plaatsvindt. Door een daling van de depositie te realiseren kan er ook ruimte ontstaan voor activiteiten die stikstofdepositie veroorzaken. Van de voorgestelde wijzigingen op het gebied van stikstofdepositie is de programmatische aanpak van de reductie van de stikstofdepositie van belang. Tussen Rijk, provincies en andere overheden zullen afspraken worden gemaakt over de maatregelen die nodig zijn om de dalende lijn van de stikstofdepositie te realiseren (artikel 19kg e.v. Nb-wet) en om nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken. De wet voorziet in een verplichting van overheden om de afgesproken maatregelen te realiseren. De wijziging is vergelijkbaar met de programmatische aanpak voor de luchtkwaliteit. Op dit moment wordt hard gewerkt aan de wijziging. Naar verwachting is de programmatische aanpak eind 2010 beschikbaar. Behalve een programmatische aanpak bepaalt de Nb-wet ook dat een vergunning voor een activiteit die stikstofdepositie op een voor stikstof gevoelig habitattype veroorzaakt, in bepaalde gevallen kan worden verleend. Het gaat hier om de volgende gevallen: 1. Het betreft bestaand gebruik. Dit is gebruik dat op 7 december 2004 werd verricht of werd verricht op de datum waarop het betreffende gebied is aangewezen als vogelrichtlijngebied of de Europese Commissie heeft verklaard dat het gebied van communautair belang is, voor zover die aanwijzing of verklaring plaatsvindt na 7 december 2004; 2. De handeling is geen bestaand gebruik, maar er is verzekerd dat, in samenhang met voor die activiteit getroffen maatregelen, de stikstofdepositie op de voor stikstof gevoelige habitats in een Natura-2000 gebied als gevolg van die activiteit of dat gebruikt per saldo niet is toegenomen of zal toenemen. Bestaand gebruik en gebruik dat minder depositie veroorzaakt dan het bestaand gebruik zijn dus niet vergunningplichtig Voornes duin Het perceel aan de Langeweg 7 ligt ongeveer 425 m ten oosten van het Natura gebied Voornes Duin. In figuur 2.2 zijn zowel dit Natura 2000-gebied als het perceel aan de Langeweg 7 weergegeven. 7

8 Figuur 2.2 Ligging Voornes Duin en plangebied Het gebied Voornes Duin is aangewezen als Speciale Beschermingszone in het kader van zowel de Habitatrichtlijn als de Vogelrichtlijn op basis van het voorkomen van de volgende habitattypen en soorten. De prioritaire habitattypen en soorten zijn aangegeven met een sterretje *. Habitattypen H2120 witte duinen H2130A* grijze duinen (kalkrijk) H2130B* grijze duinen (kalkarm) H2160 duindoornstruwelen H2170 kruipwilgstruwelen H2180A duinbossen (droog) H2180B duinbossen (vochtig) H2180C duinbossen (binnenduinrand) H2190A Vochtige duinvalleien (open water) H2190B Vochtige duinvalleien (kalkrijk) H2190D Vochtige duinvalleien (hoge moerasplanten) Soorten H1014 nauwe korfslak H1340* noordse woelmuis H1903 groenknolorchis Broedvogels A034 lepelaar A026 kleine zilverreiger A008 geoorde fuut A017 aalscholver In tabel 2.1 zijn per habitat, soort en broedvogel de instandhoudingsdoelen weergegeven (bron: Ministerie van LNV november 2008). De instandhoudingsdoelen zijn uitgesplitst naar een doel voor de oppervlakte en een doel voor kwaliteit. Voor de soorten en de 8

9 broedvogels heeft dit betrekking op de oppervlakte en kwaliteit van het leefgebied. De doelen voor oppervlakte zijn nader uitgewerkt in behoud van oppervlakte (aangegeven met een = ) en uitbreiding van oppervlakte (aangegeven met een > ). De doelen voor kwaliteit zijn uitgewerkt nader uitgewerkt in behoud van kwaliteit (aangegeven met een = ) en verbetering van kwaliteit (aangegeven met een > ). Tabel 2.1 Staat van instandhouding, relatieve bijdrage en instandhoudingsdoelen instandhoudingsdoelen habitattypen doelst. opp.vl. doelst. kwal. H2120 Witte duinen = = H2130 Grijze duinen > > H2160 Duindoornstruwelen = = H2170 Kruipwilgstruwelen = = H2180 Duinbossen = = H2190 Vochtige duinvalleien = = Soorten H1014 Nauwe korfslak = = H1340 Noordse woelmuis > > H1903 Groenknolorchis > = Broedvogels A034 Lepelaar = = A026 Kleine zilverreiger = = A008 Geoorde fuut = = A017 Aalscholver = = In tabel 2.2 is een overzicht opgenomen van de verstoringsgevoeligheid van de aangewezen habitattypen en soorten (bron: Effectenindicator, ministerie van LNV 2009). Hierbij is gekeken naar de gevoeligheid voor vermesting en verzuring. Dit zijn namelijk de twee storende factoren die optreden als gevolg van een toename van de stikstofdepositie. Tabel 2.2 Gevoeligheid habitattype, soorten en broedvogels voor relevante storende factoren Witte duinen Grijze duinen Duindoornstruwelen Kruipwilgstruwelen Duinbossen Vochtige duinvalleien Nauwe korfslak Noordse woelmuis Groenknolorchis Lepelaar Kleine zilverreiger Geoorde fuut Aalscholver vermesting verzuring zeer gevoelig gevoelig niet gevoelig n.v.t. onbekend Uit tabel 2.2 blijkt dat alle habitattype gevoelig tot zeer gevoelig zijn voor vermesting. Het merendeel van de habitattypen is ook gevoelig voor verzuring. Het merendeel van de soorten is gevoelig voor vermesting en niet gevoelig voor verzuring. De lepelaar en 9

10 kleine zilverreiger zijn zowel gevoelig voor vermesting als voor verzuring. De geoorde fuut en aalscholver zijn voor beide storende factoren ongevoelig. Voor alle habitattypen zijn zogenaamde kritische depositiewaarden voor stikstof vastgesteld. De kritische depositiewaarde is die waarde waarboven het risico niet kan worden uitgesloten dat de kwaliteit van het habitattype significant wordt aangetast als gevolg van de verzurende en/of vermestende invloed van atmosferische stikstof 3 (van Dobben & van Hinsberg, 2008). De kritische depositiewaarde voor de habitattypen in het Natura 2000-gebied Voornes Duin, staan in tabel 2.3. Tabel 2.3 Kritische depositiewaarden habitattypen Voornes Duin Habitat Kritische depositiewaarde (mol N/ha/jr) H2120 Witte duinen 1400 H2130A Grijze duinen (kalkrijk) 1240 H2130B Grijze duinen (kalkarm) 940 H2160 Duindoornstruwelen 2020 H2170 Kruipwilgstruwelen 2310 H2180A Duinbossen (droog) 1300 H2180B Duinbossen (vochtig) 2040 H2180C Duinbossen (binnenduinrand) 1790 H2190A Vochtige duinvalleien (open) 1000 H2190B Vochtige duinvalleien (kalkrijk) 1380 H2190D Vochtige duinvalleien (hoge moerasplanten) > Alterra-rapport Overzicht van kritische depositiewaarden voor stikstof toegepast op habitattypen en Natura 2000-gebieden. Alterra, Wageningen,

11 3. Effectbeschrijving 3.1. Huidige situatie In het vorige hoofdstuk zijn de kritische depositiewaarden voor stikstof van de verschillende habitattypen weergegeven. Hieruit blijkt dat vooral de habitattypen Grijze duinen (kalkarm) en Duinbossen (droog) gevoelig zijn voor de verzurende en vermestende invloed van atmosferische stikstofdepositie. Om te bepalen of in de huidige situatie reeds sprake is van een overbelaste situatie is de huidige stikstofdepositie op het Natura 2000-gebied in figuur 3.1 inzichtelijk gemaakt. Dit is gedaan voor de vier kilometerhokken die in de directe omgeving van het perceel aan de Langeweg 7 liggen. Figuur 3.1 Achtergronddepositie 2010 (Bron: Planbureau voor de Leefomgeving, 2010) 1210 mol/ha/jr 1090 mol/ha/jr Plangebied 1090 mol/ha/jr 1410 mol/ha/jr Wanneer de huidige stikstofdepositie vergeleken wordt met de kritische depositiewaarden voor de verschillende habitattypen, blijkt dat alleen voor het habitattypen Gruizen duinen (kalkarm) de kritische depositiewaarden in alle vier de kilometerhokken wordt overschreden. Voor het habitattype Duinbossen (droog) wordt alleen in het meest zuidoostelijk gelegen kilometerhok de kritische depositiewaarde overschreden. Voor de overige habitattypen worden de kritische depositiewaarden niet overschreden. 11

12 3.2. Effecten eventuele uitbreiding Berekeningsuitgangspunten Om te bepalen of de ontwikkelingsmogelijkheden die het ontwerpbestemmingsplan Langeweg 7 Rockanje biedt, een knelpunt vormen vanwege de stikstofdepositie op het Natura 2000-gebied Voornes Duin zijn verschillende scenario s doorgerekend. Allereerst is de stikstofdepositie ten gevolge van het huidig aantal dieren bepaald. Hierbij is uitgegaan van de bestaande stallen. Aan deze stallen zijn geen emissiereducerende maatregelen getroffen. Hierbij is uitgegaan van natuurlijk geventileerde stallen en de hierbij behorende standaardwaarden voor emissiepunt diameter en uittreedsnelheid. Emissiepunten, gemiddelde bouwhoogten en de hoogte van de emissiepunten zijn gebaseerd op gegevens uit de milieuvergunning 4. Vervolgens is de stikstofdepositie bepaald van het aantal dieren dat op grond van de milieuvergunning gehouden kan worden. Ook hierbij is uitgegaan van de bestaande stallen. Hierbij is het van belang te vermelden dat dit een vergunning op grond van de Wet milieubeheer betreft. Het hebben van een dergelijke vergunning betekent niet dat het bedrijf vrijgesteld is van toetsing aan de Nb-wet. Het kan dus voorkomen dat een bedrijf wel een milieuvergunning heeft, maar geen Nb-wetvergunning kan krijgen. Tot slot is de stikstofdepositie van het maximale aantal dieren dat gehouden kan worden op grond de mogelijkheden die het ontwerpbestemmingsplan Langeweg 7 Rockanje bepaald. Hierbij is uitgegaan van een stalsysteem met 70% reductie van de stikstofemissie. Het emissiepunt is daarbij tegen de westelijke perceelsgrens aan geplaatst. Hierdoor ligt het emissiepunt zo dicht mogelijk bij het Natura 2000-gebied Voornes Duin. Het gaat hier dus om een worst-case benadering. Ook bij deze berekeningen is uitgegaan van de standaardwaarden voor emissiepuntdiameter en de uittreedsnelheid. De gebruikte invoergegevens zijn te vinden in bijlage 1. Als toetsingspunt is de dichtstbijzijnde grens van het Natura 2000-gebied Voornes Duin genomen. De berekeningen die in het kader van deze verkenning zijn uitgevoerd zijn indicatief van aard. Dat geldt met name voor de ligging van emissiepunten. Bij concrete toekomstige ontwikkelingen dient meer gedetailleerd onderzoek te worden uitgevoerd. Resultaten In tabel 3.1 staan de uitkomsten van de verschillende scenario s die zijn doorgerekend. Tabel 3.1 Stikstofdepositie verschillende scenario s Depositie rand Voornes Duin (mol N/ha/jr) Huidige situatie Huidig vergunde situatie 1042 dieren 70%reduc 12,71 14,33 7,63 4 Deze gegevens zijn overgenomen uit de brief van DCMR aan de gemeente Westvoorne met kenmerk

13 Wanneer het bedrijf in de bestaande stallen uitbreidt tot aan het aantal dieren dat het op grond van zijn milieuvergunning mag houden, neemt de stikstofdepositie op het Natura 2000-gebied toe. In dit geval is er sprake van een significant negatief effect op de habitattypen Grijze duinen (kalkarm) en Duinbossen (droog). Voor deze habitattypen is er namelijk sprake van een overbelaste situatie, waardoor de instandhoudingsdoelen alleen gehaald kunnen worden als de stikstofdepositie afneemt. Concreet betekent dit dat het bedrijf in de bestaande stallen niet uit kan breiden. Technische maatregelen om de stikstofemissie terug te dringen zijn dus sowieso nodig. Wanneer het bedrijf gebruik maakt van een stalsysteem dat 70% van de stikstofemissie terugdringt, kan het de bouwmogelijkheden uit het ontwerpbestemmingsplan benutten. In het eerste hoofdstuk is uitgerekend dat het bedrijf op grond van dit ontwerpplan ruimte voor 1042 vleesvarkens heeft. Wanneer dit aantal gehouden wordt bij een stalsysteem dat 70% van de stikstofemissie reduceert, neemt de stikstofdepositie op het Natura 2000-gebied ten opzichte van de huidige situatie af. In dit geval is er dus geen sprake van een significant negatief effect. Het huidig gebruik is al voor 7 december 2004 begonnen. Sinds die tijd is het niet gewijzigd. Het huidig gebruik is dus bestaand gebruik in de zin van de Nb-wet. Omdat bij het treffen van emissiereducerende maatregelen ervoor kan worden gezorgd dat de stikstofdepositie op het Natura 2000-gebied afneemt ten opzichte van de huidige situatie, is vergunningverlening in principe mogelijk. 13

14 4. Conclusies Vanuit het aspect ammoniak zijn geen reden de uitbreiding van het bedrijf aan de Langeweg 7 door middel van het bestemmingsplan te beperken. Wanneer de juiste emissiereducerende maatregelen worden getroffen, neemt de stikstofdepositie ten opzichte van de huidige situatie af. Van een significant negatief effect is daarom geen sprake. Een passende beoordeling kan dus achterwege blijven en vergunningverlening is in principe mogelijk. In de vergunning dienen voorschriften te worden opgenomen om emissiereductie te waarborgen. 14

15 Bijlage 1 Berekeningsuitgangspunten en - resultaten 15 Naam van de berekening: Langeweg 7 Westvoorne bestaande situatie Gemaakt op: :22:53 Zwaartepunt X: 63,700 Y: 433,300 Cluster naam: Langeweg 7 Westvoorne bestaande situatie Berekende ruwheid: 0,15 m Emissie Punten: Volgnr. BronID X-coord. Y-coord. Hoogte Gem.geb. hoogte Diam. Uittr. snelheid Emissie 1 Stal ,1 3,9 0,5 4, stal ,3 4,3 0,5 4, Gevoelige locaties: Volgnummer Naam X coordinaat Y coordinaat Depositie 1 Voornes Duin ,71 Details van Emissie Punt: Stal 1 (51) Volgnr. Code Type Aantal Emissie Totaal 1 vleesvarkens Details van Emissie Punt: stal 2 (52) Volgnr. Code Type Aantal Emissie Totaal 1 vleesvarkens

16 16

17 Naam van de berekening: Langeweg 7 Westvoorne vergund Gemaakt op: :28:18 Zwaartepunt X: 63,700 Y: 433,300 Cluster naam: Langeweg 7 Westvoorne huidige milieuvergunning Berekende ruwheid: 0,15 m Emissie Punten: Volgnr. BronID X-coord. Y-coord. Hoogte Gem.geb. hoogte Diam. Uittr. snelheid Emissie 1 Stal 1 huidig ,1 3,9 0,5 4, sta 2 huidig ,3 4,3 0,5 4, Gevoelige locaties: Volgnummer Naam X coordinaat Y coordinaat Depositie 1 Voornes Duin ,33 Details van Emissie Punt: Stal 1 huidig (32) Volgnr. Code Type Aantal Emissie Totaal 1 vleesvarkens Details van Emissie Punt: sta 2 huidig (34) Volgnr. Code Type Aantal Emissie Totaal 1 vleesvarkens

18 Naam van de berekening: Langeweg 7 Westvoorne 1042 varkens Gemaakt op: :31:19 Zwaartepunt X: 63,600 Y: 433,300 Cluster naam: Langeweg 7 Westvoorne % reductie Berekende ruwheid: 0,15 m Emissie Punten: Volgnr. BronID X-coord. Y-coord. Hoogte Gem.geb. hoogte Diam. Uittr. snelheid Emissie 1 stal ,0 7,0 0,5 4, Gevoelige locaties: Volgnummer Naam X coordinaat Y coordinaat Depositie 1 Voornes Duin ,63 Details van Emissie Punt: stal (54) Volgnr. Code Type Aantal Emissie Totaal 1 vleesvarkens

19 19