In deze uitgave o.a.: De toekomst van de verkenners. 42 Brigadeverkenningseskadron. Cavalerieofficier in het Midden-Oosten

Transcriptie

1 In deze uitgave o.a.: De toekomst van de verkenners 42 Brigadeverkenningseskadron Cavalerieofficier in het Midden-Oosten H.M. de Koningin bij 103 ISTAR bataljon Jaargang 72 - uitgave e Heineken VOC-Borrel nummer

2 u ziet niet wat wij zien uw Partner voor mobiele video observatie Tegenwoordig is video-observatie niet meer weg te denken uit de samenleving, waarbij er steeds meer video-observatie plaats vindt op mobiele en/of ongebruikelijke locaties. Door het ontbreken van infrastructuur is draadloze videotransmissie een voor de hand liggende oplossing. Heijmans realiseert projecten met draadloze videotransmissie, door toepassing van het Mobile Viewpoint concept ontwikkeld door ICT bedrijf Triple IT. toepassingsgebieden Dienstverlenende voertuigen Hulpverlenende voertuigen Observatie vanuit meldkamer Locaties waar geen infrastructuur aanwezig is Evenementen Tijdelijke opstellingen (locatie onafhankelijk) technische specificatie Web-based oplossing Live beelden Camera onafhankelijk Draadloos via UMTS / HSPA Bi-directionele communicatie Positiebepaling via GPS Video opslag lokaal / centraal Voor meer informatie en vragen kunt u contact opnemen met Anthony Elbers / aelbers@heijmans.nl Heijmans techniek & Mobiliteit, Postbus 766, 5201 at s-hertogenbosch, tel

3 VOC-Mededelingen verschijnt 1 x per kwartaal Ereleden oud-res-lkol J. Moes, oud-res-maj E.J. Vinkhuyzen, oud-res-elnt ir. J.J. Heyse, bgen b.d. J.M.A. Thomas, lgen b.d. A.J.G.M. Blomjous. Dagelijks bestuur genm b.d. jhr. J.H. de Jonge res-ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res-elnt drs. R.J. Groot vacant ritm b.d. G.H. Snellen lkol b.d. D.G.G.M. Alexander ritm L.J.J. Reinders maj. b.d. N.H. Hoogsteder cad-sgt N. Lobé lkol D.M. Brongers oudres-ritm drs. J.M.S. van Griethuysen voorzitter vice-voorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie bestuurslid bestuurslid bestuurslid toehoorder bestuur toehoorder bestuur toehoorder bestuur Secretariaat res-elnt drs. R.J. Groot, Graaf Florislaan 64, 1405 BW Bussum, T E secretariaat@voc-cavalerie.nl Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap ritm b.d. G.H.Th. Snellen, Acaciastraat 4, 4921 MA Made, E ledenadministratie@voc-cavalerie.nl, postrekening nummer t.n.v. VOC te Baarn. De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Redactie kol S.M.M. van Hoof lkol D.M. Brongers lkol b.d. E. Westerhuis maj T.J.H.L.M. Van Rijckevorsel maj H. Plakke res-maj F. Koolhof hr Dennis Boom voorzitter redactie vice-voorzitter redactie eindredactie redactielid redactielid redactielid fotograaf De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij en bijbehorende foto s elektronisch (min. 300 dpi) aan te leveren. Overname artikelen - met bronvermelding - is toege staan. Commerciële exploitatie Green Paper Association, Hr. J.J. Akkerman, Reijnier Vinkeleskade 14 B, 1071 SP Amsterdam, T , E john.akkerman@greenpaper-association.com Het adverteren door bedrijven in de VOC Mededelingen houdt niet in dat deze bedrijven automatisch de voorkeur hebben bij het verwerven van producten en/of diensten door het ministerie van Defensie. Redactieadres lkol b.d. E. Westerhuis - Sprielderhout PT Putten tel : e.westerhuis7@upcmail.nl of redactie@voc-cavalerie.nl - website : webmaster : oud-res-elnt ir. A.H.J. Savelsberg, E webmaster@voc-cavalerie.nl Vormgeving Druk Coverfoto DRUK Concept & Design, Soest. Practicum Grafimedia Groep, Soest. Fennek - elnt Mike Snoek Inhoudsopgave Blauw-witte artikelen zijn vaste rubrieken Van de redactie 4 Van de Wapenoudste 5 De toekomst van de verkenners 6 42 Brigade Verkennings Eskadron 11 Van onderofficier naar officier cavalerie verkenning 14 Verbindelaar bij een BVE 17 Een cavalerie officier in het Midden-Oosten 19 Een Koude Crisis; de strijd om de Noordpool 25 Werkbezoek H.M. de Koningin bij 103 ISTAR 30 Ook Duitsland reduceert zijn defensie 31 Certificaat-uitreiking VTO Commando-overdrachten 33 De School Reserve Officieren Cavalerie 34 Wielrijders bij de Infanterie en Cavalerie 36 Eventing Maarsbergen 38 Het Cavalerie Ere-Escorte in volle glorie 39 Van het oude haar 40 Militaire muziek fleurt Amersfoort op 45 Zevende Nationale Veteranendag 46 Het drama van Tarakan 47 Haantjesdiner voor de dames e Heineken-VOC Borrel 49 Boekbespreking 50 Overlijdensberichten 51 Regelmatig Terugkerende Bijeenkomsten 52 VOC-activiteitenkalender 53 Personeelsmutaties 54 Kopij voor het volgende nummer inzenden voor 1 november

4 Van de Redactie Verkenning Dit derde kwartaalnummer heeft als thema Verkenning. U vindt daarom artikelen van de brigadeverkenningseskadrons: 42 en 43 BVE. De andere twee eskadrons, 103 en 104, komen in het kerstnummer aan bod als het zwaartepunt van ons blad ligt op het Joint ISTAR-commando. De focus op verkenning heeft weinig van doen met het afschaffen van de tanks. Reeds eind vorig jaar hebben we deze thema s aangegeven. Toch is de discussie al wel opgestart binnen het bestuur en de redactie. Welke kant gaan we op met de VOC en haar blad? Ten aanzien van het eerste onderwerp is dat vooral aan het bestuur met de voorzitter als spreekbuis. Voor ons periodiek is de redactie een belangrijk adviesorgaan. Wordt de VOC-Mededelingen vooral een verkennersblad, gaan we door met de tankontwikkelingen aan te geven om aan kennisbehoud te doen, of trekken we het breder en gaan we meer schrijven over manoeuvre? Zonder op de ontwikkelingen vooruit te willen lopen, gaan we in ieder geval de komende edities nog door met het publiceren van artikelen over internationale tankontwikkelingen. Na de turbulente maanden die de cavalerie heeft doorgemaakt, dreigde er daarna een stilte te vallen, mede door de vakantieperiode. De personeelsoproep die we plaatsten in het laatste nummer heeft niet tot veel reacties geleid. Mogelijk komt dat doordat de pijn nog niet zo gevoeld wordt. Meer duidelijkheid zal er komen als de uitwerking van de numerus fixus op het personeelsbestand geconcre-tiseerd wordt. Gezien de activiteiten die het bestuur ontwikkelt als handreiking naar haar actieve leden, zal er naar verwachting dieper op in worden gegaan in het komende kerstnummer. Toch is het blad wederom vol. Naast de verkennersartikelen ook aandacht voor een individuele uitzending. Dit keer een uitzending van een jaar naar het Midden- Oosten door ons redactielid majoor Hein van Rijckevorsel. Verder een bijzonder artikel van onze man in Oslo. Defensieattaché luitenant-kolonel Peter Teeuw beschrijft op pakkende wijze de mogelijke (militaire) gevolgen van de terugtrekkende ijskap van de noordpool. Niet alleen voor de landen gelegen rond deze poolstreek van belang, maar ook voor Nederland en haar defensie. Tot slot hebben we het vorige kwartaal afscheid genomen van Onno Ruiter als redactielid. Hij heeft zich jarenlang ingezet voor met name de eindredactie van het blad. In zijn nieuwe functie zijn die activiteiten moeilijk te combineren. Hij heeft ons een jaar tevoren ingelicht over zijn vertrekdatum, hetgeen ons in staat stelde zijn werkzaamheden goed over te dragen binnen de redactie. We zijn hem zeer erkentelijk voor al het vrijwilligerswerk voor ons blad. 4

5 Van de Wapenoudste Hoe gaan we om met onze regimenten? De VOC en de overtolligheid van personeel. Recent heb ik aan de commandant Landstrijdkrachten mijn visie kenbaar gemaakt hoe wij zouden moeten omgaan met onze cavalerieregimenten nu de laatste twee tankbataljons worden opgeheven. Dit advies is tot stand gekomen na overleg met de regimentscommandanten, enkele adviseurs en overige autoriteiten binnen de cavalerie. Wij zullen met RHvS en RHPO dezelfde weg volgen als enige jaren geleden met RHPA. Dat behelst in grote lijnen het ontbinden (en dus niet opheffen) van de twee zware cavalerieregimenten; het opleggen (en dus niet inleveren) van de standaards van die regimenten en het oprichten respectievelijk aanpassen van een vereniging en een stichting per regiment. Tevens zal elk opgelegd regiment een regimentscommandant hebben, daartoe aangesteld door commandant Landstrijdkrachten. In grote lijnen betekent dit dat de regimenten niet verdampen maar zichtbaar blijven; dat alle personeel zich kan blijven identificeren met dat regiment waar hij/zij zo n lange tijd bij gediend heeft en daartoe gevolg kan geven aan momenten van samenkomst maar ook deel kan nemen aan die traditionele herdenkingsmomenten typisch voor dat specifieke regiment. Hiertoe zal die vereniging ook aansluiting vinden bij het Veteranenplatform. De stichting tenslotte draagt zorg voor het behoud en beheer van de schatten van dat regiment teneinde die onaantastbaar te behouden maar ook te gebruiken bij bijzondere gelegenheden. Commandant RHB heeft zich bereid verklaard, vanuit de eskadrons van zijn regiment, de overige regimenten bij te staan bij die herdenkingen en ceremoniën van de ontbonden regimenten zware cavalerie. Na besluitvorming op niveau Landstrijdkrachten en Defensiestaf/Bestuurstaf zal deze naar voren gerichte, pro-actieve, constructie worden aangeboden voor vastlegging door middel van een Koninklijk Besluit. Wij streven ernaar om die ontbinding ceremonieel waardig, transparant en openbaar, met veel gevoel en ook nog op korte termijn uit te voeren. Lang leve de ontbonden regimenten in hun nieuwe, levensvatbare, constructie! De l audace, messieurs, toujours de l audace! De minister wil de landmacht fors kleiner maken en personeel ontslaan. Hoeveel en wanneer is tot op heden erg vaag. Maar zeker is wel dat het ook cavaleristen zal tref- fen. Wellicht zelfs vooral hen omdat onze tankbataljons verdwijnen waardoor het aantal geëigende zware cavalerie functies vrijwel nihil wordt. Het Bestuur van de VOC is van mening dat juist op dit moment en op dit gebied de vereniging zich weer van haar waardevolle kant kan laten zien. Immers, wij koesteren die saamhorigheid die zo typisch is voor de cavalerie en die destijds door onze eerste voorzitter Six is genoemd als reden voor het oprichten van de vereniging! Lang leve de ontbonden regimenten in hun nieuwe, levensvatbare, constructie! Wij prijzen ons immers gelukkig met een sterk bestand aan reservisten en voormalige beroepsofficieren die toonaangevende posities in het bedrijfsleven bekleden en nu de helpende hand kunnen bieden aan hun cavaleriecollega s. De VOC hoopt een bemiddelingsrol te kunnen spelen tussen onze leden die defensie moeten of willen verlaten en die VOC- leden die hen daarbij behulpzaam kunnen zijn met raad en daad. Noblesse oblige: dezelfde steun willen wij aanbieden aan de onderofficieren van ons Wapen die laten blijken zo n steun op prijs te stellen. Een kleine expertgroep onder leiding van brigade-generaal b.d. Ruud de Pruyssenaere de la Woestijne is al bijeengekomen om de uitvoerbaarheid te analyseren. Ik was daarbij aanwezig. Zij inventariseren thans wat gedaan kan en moet worden en pakken dit, zag ik, met voortvarendheid op. Maar het succes is natuurlijk volledig afhankelijk van de medewerking van onze VOC-leden. En met uw hulp kàn het ook. Ik kom hier later zeker op terug. 5

6 De toekomst van de verkenners Door ritm W.A. Samson - Bureau Verkenning, Kenniscentrum Grondgebonden Manoeuvre De Nederlandse krijgsmacht bevindt zich momenteel in een grote verandering. Zo mogelijk de grootste verandering van de afgelopen decennia. Nog niet eerder is er verhoudingsgewijs zoveel bezuinigd op Defensie. De gevolgen zijn bekend en helaas hebben de BVE n ook een eenheid moeten inleveren, namelijk het verkenningspeloton met MRAT-capaciteit (medium range anti-tank). dan bijvoorbeeld infanterie eenheden mag duidelijk zijn. Dit komt aan het licht bij de verkenningspelotons van de manoeuvrebataljons, doordat de omslag van infanterist naar verkenner er één is die velen niet kunnen maken. Het is een omslag van de vijand aangrijpen, naar de vijand waarnemen of indirect aangrijpen. Grotendeels worden verkenningspelotons binnen het manoeuvrebataljon als een extra manoeuvre-element gezien en niet als verzamelorgaan, met als mogelijk gevolg dat de gevechtskracht niet optimaal wordt ingezet. Terwijl een correct ingezette verken- Betekent dit dat het met het vakgebied verkenningen dezelfde kant op kan gaan als met de tanks? Gezien de eenheden die over zijn, gaan er stemmen op om het geheel maar in de infanterie te integreren. Kort door de bocht? Ja, maar daarmee heb ik wel uw aandacht. Ik geloof niet dat integratie bij de infanterie tot verbetering leidt. Verkenning eist namelijk een andere mindset en specialisme. In dit artikel wil ik - op persoonlijke titel - een aantal onderwerpen aan de orde brengen, die hopelijk een discussie op gang brengen en tot verbetering van het vakgebied leiden. De volgende onderwerpen zullen beschreven worden: personeel en loopbaanontwikkeling, technologische ontwikkelingen, samenwerking en integratie. Binnen het bureau Verkenning is hier discussie over gevoerd, maar ik zou deze discussie graag breder voeren. Ik wil u aan het denken zetten en vragen uw mening en ideeën te delen. Personeel en Loopbaanontwikkeling. Dat verkenningseenheden in de uitvoering anders optreden 6

7 ningseenheid in de uitvoering voorwaardenscheppend is voor de juiste inzet van de gevechtskracht. Het kan voorkomen dat een beginnend hoofd sectie S2 bij de manoeuvrebataljons, zonder vooropleiding, onbekend is met de uitvoering van het inlichtingenproces en het inzetten van een verkenningspeloton. De opzet van de inlichtingenbehoefte, het verzamelplan en de inzet van het verkenningspeloton vragen om specifieke kennis. Kennis die een verkenner voor een deel al heeft opgebouwd. Daarom pleit ik voor een specifieke verkenningen- en inlichtingenloopbaan. Dit heeft meerdere voordelen voor beide vakgebieden, namelijk een verdieping van zowel het verzamelen als verwerken van inlichtingen. Iemand die het verzamelen begrijpt, zal een beter verzamelplan op zetten. Iemand die weet wat de verzamelbehoefte is, zal beter uitvoering kunnen geven aan het verzamelen. Verder zal hierdoor een beter loopbaanpatroon ontstaan, met personeelbehoud voor beide vakgebieden. Kortom de kwaliteit van het personeel verbeterd en de kwaliteit blijft tevens behouden. Een toekomstige loopbaan kan er als volgt uit zien. De stoelen bij de eskadrons zijn de startstoelen voor zowel de officieren als onderofficieren. Het verkenningspeloton bij de manoeuvrebataljons zijn de vervolgstoelen. Dit valt ook te verklaren, doordat de officier en onderofficieren acteren op een ander niveau, namelijk het bataljonsniveau en daarbij zelfstandig optreden. Zij brengen hun expertise mee naar het bataljon en kunnen de commandant en hoofd sectie 2 helpen bij het ontwikkelen van de inlichtingenbehoefte en een Intell Collection Plan. Hierna zouden de officier en de onderofficier zich moeten ontwikkelen op het vakgebied Inlichtingen bij de sectie 2 van een manoeuvrebataljon. Dit zou goed kunnen op bataljonsniveau. De officier en onderofficier brengen de ervaring van de inzet van een verkenningspeloton. Daarnaast zijn zij bekend met het inlichtingenproces op alle niveaus. Hierdoor zijn dit de ideale adviseurs voor de commandant en de S3. efficiënt te worden ingezet. Dit gebeurd door het gericht inzetten van de verkenningseenheden ten behoeve van het inlichtingenproces. Dit kan alleen door verdieping en verbreding van de taken door het personeel. Verder groeien de officieren, met feeling voor beide vakgebieden, door naar de besluitvormende niveaus van de krijgsmacht. Technologische ontwikkeling Door de invoer van nieuwe technologieën heeft de krijgsmacht in het verleden reeds moeten reorganiseren en nieuwe tactieken moeten ontwikkelen. Voorbeelden hiervan zijn de uitvinding van de onderzeeër, het machinegeweer, de tank en het vliegtuig. Momenteel zijn er ontwikkelingen die het wederom rechtvaardigen om over de structuur van de organisatie na te denken. Ik noem hierbij de invoer van de UAV (Unmanned Arial Vehicle) Raven, ondergebracht bij de verkenningseenheden. De inzet van de Raven beperkt de inzet van tenminste een ploeg. Dit betekent dat de pelotonscommandant minder capaciteit heeft voor de opdrachten. Misschien moet dit middel anders worden belegd binnen de organisatie? En kunnen andere middelen worden toegevoegd ten behoeve van de verkenning? Verder wordt binnen CLAS momenteel het BMS (Battlefield Management System) ingevoerd. Dit zal in fases gaan, allereerst per eenheid, verder per upgrade. Dit systeem gaat ons optreden beïnvloeden. Momenteel speelt vooral voor de verkenningseenheden het beperkte bereik van de data door de fastnet radio (10-15 km). Dit heeft invloed op of het optreden van de hogere commandant of de verkenningseenheid. Wat heeft de voorkeur, de situational awareness van de commandant of de effectieve inzet van de verkenningseenheden? Of zijn er andere mogelijkheden? Zou relayeren een mogelijkheid zijn? Een relayeergroep zou zich voor de lijn eigen troepen bevinden en achter de ingezette pelotons. Dit betekent dat de groep zich 24 /7 moet kunnen beveiligen. Wanneer de officier en de onderofficier terugkeren naar het eskadronsniveau kunnen zij de inlichtingenervaring toepassen voor het opstellen van de verzamelorders en een eerste analyse maken voor het eskadron. Uiteraard zijn dit de BVE n en de Verkenningseskadrons van 103 JISTAR. Verder wordt door een verkenningen- en inlichtingenloopbaan ook de opleidingskwaliteit versterkt. De opleiders kennen namelijk de gehele informatieketen en hebben tenminste binnen een deel of zelfs de hele keten gewerkt. Hiermee zou een loopbaan ontstaan waarbij alle verkenningen- en inlichtingenfuncties vervuld worden door personeel dat bekend is met het gehele proces. Zo kan een loopbaantraject worden uitgezet voor het verkennings- en inlichtingenpersoneel waarbij voor het personeel kennisverbreding en verdieping plaatsvindt. Verder blijft er bij de afwisseling tussen staffuncties en functies bij de eenheden, kennis behouden die toegepast kan worden in de staffunctie en stopt de rangontwikkeling niet bij majoor en opperwachtmeester. Aangezien de capaciteiten van de Landmacht verkleind worden dienen de capaciteiten die over blijven effectief en 7

8 Een optie zou kunnen zijn om deze gezamenlijk met de commandogroep een locatie te laten betrekken. Zou zo n groep in staat zijn om daarbij andere taken te vervullen? Misschien het beheren van verschillende sensoren? Samenwerking en integratie Om in de toekomst de verkennings- en inlichtingencapaciteiten optimaal te benutten, dienen deze eenheden verder met elkaar te integreren. Vooral met de beperkte pantserbestrijdingscapaciteit die overblijft binnen de gemechaniseerde brigades, zijn het de verkenningseenheden die dit gevaar op tijd moeten onderkennen, zodat er gericht tegen kan worden opgetreden. Hierin ligt de kans voor een betere samenwerking, namelijk het MRAT-peloton in samenwerking met een verkenningspeloton. Zoals eerder voorgesteld richting Staf CLAS kan dit kan een sensor-to-shooter capaciteit opleveren en ook extra verkenningscapaciteit. Zeker indien beide dezelfde opleiding en training genieten. Indien de anti-tankpelotons binnen het BVE worden belegd, ontstaat een eskadron dat ook beveiligingstaken kan uitvoeren zonder de noodzaak andere eenheden onder bevel te nemen. Als het MRAT-peloton dan ook uit acht voertuigen wordt samengesteld, valt het prima te mixen met een verkenningspeloton. Er zouden twee pelotons gecreëerd kunnen worden, die beiden over sensor-to-shooter capaciteit beschikken. Daarmee blijven met de huidige configuratie, met twee pelotons van vijf voertuigen binnen de D-compagnie, in totaal per eskadron twee voertuigen over. Deze voertuigen zijn voor andere taken beschikbaar, misschien een relayeergroep? Verder zijn er binnen een BVE dan weer vier pelotons beschikbaar waardoor in de toekomst een vierslag¹ optimaal kan worden ondersteund met een BVE-module. Mogelijk kan dit vierde peloton ook met andere middelen tot stand worden gebracht, een direct firing platform? Om het opleidings- en trainingsprogramma te optimaliseren, zouden beiden BVE n samengevoegd kunnen worden onder een commando. Een bijkomend voordeel hiervan is dat specifieke missiepakketen te allen tijde beschikbaar zijn voor uitzending. Zo n BVE-module kan uitgedeeld worden aan een bataljonstaakgroep of een brigadetaakgroep. Een BVE-module zou een goede aanvulling zijn op de ISTARmodule. Hierbij dienen de taken voor de verschillende verkenningseenheden op elkaar te worden afgestemd. Gedurende de inzet in Uruzgan leek het of er voldoende verkenningscapaciteit aanwezig was, maar was dit wel het geval? Met een duidelijke afbakening worden de taken voor alle niveaus van verkenning weer duidelijk. Aan de hand van het operationeel raamwerk is dit uit te leggen. Momenteel worden voor de nabije en diepe operaties binnen het Operationeel Raamwerk zowel ruimte en tijd beschreven, waarbij vooral bij operaties in ruimte wordt gedacht. Het gevolg hiervan is dat er niet altijd voldoende differentiatie in tijd plaats vindt. Bij een ruimere differentiatie in tijd valt een duidelijke afbakening voor verkenningseenheden te bewerkstelligen en kunnen de (verkennings)operaties in 1 Conform het Generiek Jaarplan, het nieuwe 24 maanden model. Figuur 1 : Operationeel raamwerk in ruimte. tijd en ruimte worden beschreven. In figuur 2 vindt de differentiatie en in tijd en ruimte plaats. Figuur 2: Operationeel raamwerk in tijd en ruimte gericht op de inlichtingen operatie. De indeling die gemaakt kan worden is dat de ISTAR-module verantwoordelijk is voor de diepe operaties, de BVE-module verantwoordelijk voor de nabije operaties van het hoogste niveau (lees operationele niveau), maar bij inzet blijft de BVE-module nog steeds een diepe operatie voor de in tijd afgebakende operatie die de Taskforce uitvoert (zie figuur 2). Voor reguliere operaties is dat goed voor te stellen, waarbij voornamelijk differentiatie in ruimte plaats vindt. Echter is een differentiatie in tijd ook goed mogelijk, dit is zeer goed van toepassing bij COIN- en stabilisatietaken. Een goede tijdsbalk is hierbij essentieel. De differentiatie in tijd is lange termijn, middellange termijn en korte termijn. Bij inlichtingen voor de lange termijn gaat het om vaststellen van structuren van organisaties (politiek, vriendelijk, vijandig, crimineel) die voor toekomstige operaties en doelen van belang zijn. De middellange termijn voor de 8

9 Uur U -> 72 U-72 U-60 U-48 U-36 U-24 U-12 u u+12 u +>12 Istar Identificeren aangrijpingspunten BDA missie BVE Start vpl Routes verkennen Pelotons nemen positie rondom doel in Inlichtingen verzamelen Doel spec inlichtingen verzamelen Gereed maken voor overname door voorwaardse doorschrijding BDA operatie Man Verkpel Gereed voor verpl. Routes en tactisch belangrijke gebieden verkennen Taak gp Start ops Uitvoeren ops Figuur 3: Voorbeeld van een tijdsbalk voor een offensieve operatie. planning van nabije operaties. Hierbij gaat het om inlichtingen die direct van invloed zijn op de operatie. Bij de korte termijn gaat het om inlichtingen die direct invloed hebben op het optreden van de manoeuvre-eenheden. Om dit te verduidelijken zal ik een voorbeeld geven. Nederland stuurt een brigade taakgroep op missie. Daarbij worden meegestuurd een ISTAR-module, een BVE-module, (ik spreek hierbij over een module omdat er niet altijd een volledig eskadron benodigd is en voor een inzet van een compleet BVE in de vierslag geen voortzettingsvermogen) en uiteraard het manoeuvreverkenningspeloton. Zodra de taakgroep de eigen beveiliging op orde heeft, kan het met operaties starten. De ISTAR-module begint met de inlichtingen voor de lange termijn. Hierbij worden de politieke structuren in kaart gebracht. Daarnaast probeert de ISTARmodule de subversieve elementen in kaart te brengen en van welke bevolkingscentra de subversieve elementen afhankelijk zijn. Dit kan zo door gaan met criminele activiteiten, smokkel en wapenvoorraden. Zo kan de ISTARmodule deze aangrijppunten voor de taakgroep in kaart brengen. Hiermee wordt dus de basis gelegd voor toekomstige operaties, de vereiste situational awareness voor de missie. Indien de taakgroep goed te werk is gegaan, heeft het al inlichtingen opgebouwd tijdens het opwerktraject. Hiermee zou het gelijk na de opstart een operatie kunnen aanvangen. De BVE-module dient voor deze operatie de specifieke inlichtingen in te winnen. Het BVE kan een aantal dagen voor de start van de operatie doelen, troepen sterktes en specifieke objecten in kaart brengen en eyes on target houden. De BVE-module verzamelt de doelspecifieke inlichtingen. Voor het manoeuvre- verkenningspeloton bepaalt de operatiecommandant de routes, specifieke doelen en objecten, die het manoeuvre- verkenningspeloton moet verkennen. Deze verkenningen zijn voornamelijk gericht op wegnemen van dreigingen richting de hoofdmacht, de spe-cifieke gevechtsinlichtingen. Om het geschetste onderwerp op pagina 8 te verduidelijken heb ik in bovenstaande figuur 3 een mogelijke tijdsbalk geplaatst. Door het begrip tijd anders te benaderen worden de taken voor de verschillende verkenningseenheden weer duidelijk en toepasbaar. Het vereist niet echt een andere manier van denken, dan wel een andere manier van toepassen. Daarbij dienen uiteraard alle niveaus van verkenningseenheden samen te werken en centraal te worden aangestuurd. In dit artikel zijn een aantal onderwerpen kort aangestipt. Beschreven is een mogelijke nieuwe loopbaan voor personeel van de vakgebieden inlichtingen en verkennen. Het is naar mijn mening een versterking van beide vakgebieden. De huidige technologische ontwikkelingen vragen om nieuwe inzichten voor de organisatievorm. Het zijn middelen die een ingrijpende invloed hebben op onze manier van denken en uitvoeren, dus ook op de optimale organisatievorm. Met het onderwerp samenwerken en integratie heb ik mogelijke organisatievormen en mogelijke wijzen van optreden nader benoemd. Dit zijn onderwerpen die binnen het bureau zijn besproken naar aan leiding van de gevolgen van de bezuinigingen. Uiteraard hebben wij onze ideeën over hoe de toekomst ingevuld kan worden, maar misschien zijn er aanvullende of andere ideeën over hoe de toekomst van de verkenningseenheden ingevuld kunnen worden. Of heeft u een belangrijke aanvulling of een andere menig over wat er is geschreven. Een discussie leidt altijd tot meer inzichten! Voor contact: Maj J.M.H. Leijh, T / JMH. Leijh@mindef.nl of Ritm W.A. Samson, T / WA.Samson@mindef.nl 2 LDP IIB hoofdstuk 10 Operationeel Raamwerk. 9

10 Modular, Combat Proven Survivability System with Highest Mobility EAGLE gdels.com

11 42 Brigadeverkenningseskadron Door ritm Gert-Jan Chrispijn Wij nemen u mee terug naar een bijeenkomst in t Harde. Even een moment in de geschiedenis, 22 maart Het was de huidige CDS, toen C-LAS, generaal van Uhm die de themadag Verkenners verkennen opende. De generaal noemde destijds een procent regel die essentieel is en de basis vormt voor de verkenner. De verhouding waarop hij doelde bij het aanhalen van deze regel was het verkennen met de Fennek. 80% van onze tijd c.q. taakstelling voeren wij uit met de Fennek. Uiteraard zijn er op deze dag nog meer zaken aan bod gekomen en het is niet de bedoeling de stelling van de CDS te ontkrachten. Vanuit dit punt gaan wij namelijk verder en proberen we u inzicht te geven wat er zich allemaal afspeelt rond een BVE. Vandaag de dag zijn we bezig om de eenheid in een flink tempo op te werken, zodat uiteindelijk het klassieke parcours evenals het progressieve parcours als nummer één doorlopen kan worden. Deze parallel van overgebleven cavalerieverkenningseenheid naar de paardensport brengt ons afgelopen jaar al meerdere successen. De jonge pony waar we 42 BVE mee vergelijken moet dan ook uitgroeien tot een mooie Arabische volbloed. De ommezwaai startte omstreeks september vorig jaar met het wisselen van de commandant, waarmee de eenheid tevens een roerig en wisselvallige periode afsloot. Een periode waarin de eenheid meerdere malen gefragmenteerd op missie naar Afghanistan is geweest. In drie jaar tijd heeft de eenheid na eerst te zijn omgetoverd tot gemechaniseerde infanteriecompagnie nog drie maal subeenheden op uitzending gestuurd. Daarbij kwam ook nog het grote aantal individuele uitzendingen van enkele verkenners en het opwerken van een verkenningspeloton, wat uiteindelijk 42 BLJ niet hoefde te versterken. Gelukkig is een ieder fysiek ongeschonden teruggekomen van de uitzendingen. Maar de impact van het achtereenvolgens optreden als een infanteriecompagnie, verkenningspeloton, OMLT-detachement en een bewakings- en beveiligingsdetachement, was goed voelbaar. Ondanks deze geweldige prestatie om continue de twee sporen te blijven bewandelen, heeft men redelijk het hoofd boven water weten te houden. Veelzijdig inzetbaarheid is het stempel dat na deze opsomming terecht is. Desondanks bleef men daardoor steken bij het eerste balkje. Het eerste balkje wat ruiters gebruiken om hun paard de basis te leren, op te voeden en uiteindelijk te laten springen. Gelukkig hebben we de balk op kunnen pakken en maken we er een lat van. Een lat die hoog ligt, want Defensie kampt met een onbalans tussen het beschikbare budget en haar ambitie- en activiteitenniveau en daar komen de ombuigingen in het regeerakkoord nog bovenop. Wat dit concreet voor ons betekent, is dat we afscheid hebben moeten nemen van onze Medium Range Anti Tank (MRAT)-capaciteit. Het feitelijke gegeven is dat we na de reorganisatie puur en alleen nog maar verkenningscapaciteit bezitten. Dat er een reductie plaats zou vinden van de antitankcapaciteit binnen de KL was te verwachten, maar het besluit om vervolgens deze juist bij het BVE weg te halen was wel een situatie waar een paard van gaat hinniken. Uitzending Afghanistan Op het moment is het eskadron druk bezig om naar de lat toe te werken. In doelen vertaalt betekent dit dat begin volgend jaar het eskadron getest zal worden door 13e Mechbrig 11

12 Schietserie te Bergen-Hohne om aan de operationele gereedheid te voldoen. Tevens is dit gelijk het begin van een vier maanden durende tewerkstelling op Curaçao. Bij de plaatsing aan de andere kant van de oceaan als rotatiecompagnie in de West 9 (CidW-9) staat discipline en fysieke inzetbaarheid als speerpunt in de dagelijkse bezigheden. Nog korter bij hebben we in het rijtje van stap, draf, galop en rengalop de weken nog goed vol weten te krijgen met oefeningen, schietseries, sportwedstrijden, onderhoud, specialistenweken, basis militaire vaardigheden, ceremonies en ons portie steunverleningen. Helaas werd direct dit jaar duidelijk hoe krap het budget is, doordat onze eerste schietserie van het jaar nog tijdens het kerstverlof van de kalender werd gestreept. Door efficiënt en effectief plannen hebben we dit gelukkig op kunnen vangen in de Schiet- en Oefenperiode Bergen (SOB) van mei. In deze periode moesten alle ploegen in een week tijd zichzelf naar een dusdanig niveau brengen dat er aan het eind kon worden afgesloten met een certificering door het schietinstructie- en controleteam (SICT). Gelukkig gebeurde dit glansrijk en verdienden de ploegcommandanten en verkenners een schouderklopje door een percentage van gemiddeld 94% te halen. Later betaalde dit resultaat zich nogmaals uit door tijdens het open militaire kampioenschap (OMK) schieten voor onderdeelteams wederom prijzen in de wacht te slepen. Op het pistool schieten werd de 1e prijs behaald en bij het geweerschieten de 2e prijs wat overall gezien de derde prijs voor de Bernhardtrofee opleverde. Voor de prijzen zijn we dit jaar goed op weg. De competitie die in Oirschot aan de gang is om de Rino-bokaal in de wacht te slepen, is een gelopen race met 42 BVE als winnaar. Daarnaast maken we als kleinste zelfstandige eenheid van de landmacht ook nog een goede kans om hoog te eindigen, misschien zelfs op het erepodium, voor de CLAS-bokaal. Ook de oefenkalender kende dit jaar uiteenlopende uitdagingen. Begonnen werd in februari met de tweeweekse oefening Veritable in het gebied van Haltern tot aan het Reichswald. Verkenners gingen naar het voorbeeld van veldmaarschalk Bernard Montgomery het lastige terrein in de directe omgeving van de Rijn en het Reichswald te lijf. Hierin heeft men laten zien dat onze Fennek prima geschikt is voor zwaar terrein en moeilijke omstandigheden. Waar de geallieerden in februari 1945 vast liepen, kon het 12

13 Opmars Reichswald hedendaagse BVE als een mes door warme boter voorwaarts gaan. Daarop volgend zijn de directe omgeving van de kazerne Oirschot en Limburg een meer prominente rol gaan spelen voor het oefenen van onze verkenningsvaardigheden. Fanatiek hebben we gebruik gemaakt van het mooie voorjaar in maart door verkennend richting Limburg opdrachten te voltooien. Aldaar hebben onze huzaren in de grotten en heuvels kennis gemaakt met de mentale component die de kop opsteekt bij grensverleggende activiteiten en bij het krijgen van minder voeding. Andere voordelen van het oefenen in de nabije omgeving is dat we meermalen konden samenwerken met 301 squadron. De Apaches met als credo Merito Unitas kwamen ondersteunen bij het rijden van konvooien en het contact houden vijand. Uitgestegen optreden Op deze manier werd de verenigde daadkracht gebruikt om het gebrek aan slagcapaciteit aan onze zijde op te heffen. Recent hebben we de oefening Courageous Horse afgerond. Een oefening waarin de pelotonscommandanten in alle aspecten van hun taakstelling geoefend en getraind werden. In het vooruitzicht voor de nabije toekomst staat nog een flinke beproeving met de complete luchtmobiele brigade. Tijdens deze oefening, genaamd Falcon Autumn, zal het eskadron voor de eerste maal sinds 2007 als geheel in een organieke situatie de mat op gaan. Aangezien we hier te maken gaan krijgen met de luchtmobiele brigade is het een uitgelezen kans om te laten zien dat het BVE hier ook prima inpast. De mogelijkheid zijn legio om onze organieke taken, zoals ze nu omschreven staan, tot uitvoering te kunnen brengen. Daarnaast hebben we maximaal de gelegenheid om de gaten die er zijn wanneer de complete luchtmobiele brigade zich ontplooit, op te vullen. Na deze beproeving moeten we een heel eind gereed zijn om in januari volgend jaar als Arabische volbloed de grootste hindernissen te kunnen overwinnen en alle mogelijke missies tot een goed einde weten te brengen. Of we dan na een opsomming, van waar het eskadron vandaan komt tot met hedendaagse activiteiten en overwinningen, volledig op 80% zitten blijft onbeantwoord. Echter blijkt hiermee wel dat in het verleden en voor de toekomst op het hoogste niveau de meest veelzijdig en flexibele eenheid een BVE zal zijn... 13

14 Van onderofficier naar officier cavalerie verkenning Door elnt Mike Snoek Vanuit zijn functie van ervaren onderofficier maakte de wachtmeester Snoek vorig jaar de overstap naar officier cavalerie verkenning. In dit artikel maakt hij ons deelgenoot van zijn persoonlijke indrukken. Van onderofficier tot officier In oktober 1994 meldde ik mij bij de Koninklijke Militaire School te Weert. Ik wilde beroepsonderofficier worden. Onervaren en toch wat terughoudend kwam ik na twee jaar opleiding als ploegcommandant verkenning in het Duitse Seedorf terecht. Eindelijk het parate leven ervaren. Eerst nog met dienstplichtigen, maar al snel kwam de eerste lichting BBT-militairen bij de eenheid. Nu zeventien jaar later heb ik de opleiding afgerond aan de Nederlandse Defensie Academie (NLDA). Heel wat ervaringen rijker begin ik wederom aan iets nieuws. Pelotonscommandant bij het 43 Brigadeverkenningseskadron in Havelte. Voor mij geen nieuwe eenheid, maar wel een nieuwe positie. 21 juni 2010 ben ik aan de NLDA gestart aan de opleiding tot officier. Tezamen met andere onderofficieren van de KL en collegae van de KLu vormden wij het peloton Specifieke Officiers Opleiding (SOO-peloton). Een peloton met veel militaire ervaring. Met als groot voordeel dat er gedurende de colleges veel dieper op de leerstof kon worden ingegaan. Ook de gecombineerde opleiding land- en luchtmacht is goed bevallen. Beide krijgsmachtdelen hebben toch een andere wijze van optreden. Dat leverde wel eens heftige discussies op, met name als het onderwerp leidinggeven aan bod kwam. Uiteindelijk ben ik de mening toegedaan dat we veel van elkaar hebben geleerd. De grootste uitdaging die ik heb ervaren is de mentale omschakeling van onderofficier tot officier. Vorming tot officier is voor een jonge cadet een stuk makkelijker dan voor iemand die al vele jaren als onderofficier heeft gediend. Het lijkt niet veel voor te stellen, maar er zijn wel degelijk fundamentele verschillen te noemen. Een goed voorbeeld is de manier van communiceren. De onderofficier is over het algemeen wat minder genuanceerd dan een officier. 14

15 doorstroomt binnen de verkenning. Omdat de opleiding in zijn vorm uniek is, namelijk onderofficieren en officieren samen opleiden, is het voor mij een interessante en leuke periode geweest. Mijn ervaringen kon ik delen met anderen. En mijn nieuwe rol als coach hier trainen. Anderzijds werd ik ook weer getriggerd door de vele frisse en vernieuwende ideeën van anderen. Vooral de vernieuwingen in de commandovoering en de Fennek LVB als verkenningsvoertuig hebben mij voldoende leermomenten opgeleverd. De NLDA heeft daar mijns inziens goed op ingespeeld door ons duidelijk te maken dat de opleiding uit meerdere pijlers bestaat. Niet alleen het wetenschappelijke deel is belangrijk. Ook het Cadettencorps speelt hierbij een essentiële rol. Het is niet alleen een militaire studentenvereniging, maar tevens een organisatie die een belangrijke bijdrage levert aan de vorming van de aspirantofficier. Door de vele bestuursfuncties leert men leidinggeven, organiseren, besturen en plannen. Rode draad De vorming tot subalternofficier is als een rode draad in de opleiding terug te zien. Voor mij begon dat al voor ik mijn eerste sollicitatiegesprek had. De vele gesprekken met officieren in mijn directe omgeving voorafgaande aan mijn plaatsing op de NLDA hebben daar zeker aan bijgedragen. Tijdens de opleiding werd door het begeleidend kader ons steeds de spiegel voorgehouden. Zelfreflectie, intervisie, voortgangsgesprekken en de colleges zijn goede instrumenten geweest om de vorming tot stand te laten komen. Hierbij moet wel worden gezegd dat de vorming niet stopt na afronding van de opleiding. Dit proces zal continue doorgaan. Maar dit gehele traject heeft wel een goede basis gelegd voor mijn bewustwording van de taken en de verantwoordelijkheden van een officier. De grootste valkuil voor oud-onderofficieren is dat zij blijven acteren in hun bekende comfortzone. Het domein van de onderofficier is beduidend anders dan dat van de officier. Van vakman, leider, instructeur naar krijger, manager, coach. Van directe aansturing en bekend zijn met alle details, naar taken delegeren en het totaaloverzicht behouden. Van invulling geven aan het gevoerde beleid, naar het maken van een beleid en eindverantwoordelijk zijn. Aspecten, die wel degelijk aangeven dat er grote verschillen bestaan. Pelotonscommandant Op dit moment ben ik alweer enige weken werkzaam als PC bij het 3e peloton van 43 BVE. Ik voel me zeker prettig in mijn nieuwe rol. Leidinggeven aan mensen, maar ook geconfronteerd worden met aspecten die spelen binnen een peloton als het toekennen ven verlof en de vele zaken van de vredesbedrijfsvoering tot het bemiddelen bij meningsverschillen. En dan is het toch wel fijn om die vele jaren aan ervaring in je rugzak te hebben. Daarentegen is het voor mij wel eens lastig om me weer te moeten verplaatsen in de gedachten en interesses van de jongelui binnen het peloton die gemiddeld 17 jaar jonger zijn dan ik. Maar ook dat aspect zie ik als een uitdaging en het gewenste resultaat probeer ik af te dwingen door op de juiste momenten te kiezen tussen de vaardigheden krijger, manager, coach. Vaardigheden waarvan ik ben overtuigd, dat ik ze bezit. Al met al ben ik blij met de keuze die ik gemaakt heb en ik merk dagelijks dat ik met net zoveel plezier mijn werk als officier kan uitvoeren als ik in het verleden als onderofficier heb gedaan. Verkenning Op 10 januari 2011 start de VTO Verkenning. Samen met soortgenoot Alex Wischlinski (nu 42 BVE) stroomde ik in bij de lichting die net de VTO Manoeuvre had afgesloten. Samen met vier andere lang-model cadetten en zestien onderofficieren volgden wij 26 weken lang de opleiding in Amersfoort. Helaas was het voor ons niet mogelijk om in te stromen in de Eerder Verworven Competenties (EVC) opleiding. Deze was al een tijdje gaande. Deze opleiding is speciaal in het leven geroepen voor het personeel dat 15

16 Secure communications in mobile applications Communications solutions deployed in peacemaking and peacekeeping missions need to optimally fulfill various requirements. For tactical army communications, Rohde & Schwarz offers the M3TR family of radios for reliable and secure connections under extreme conditions. Rohde & Schwarz equipment enables the setup of tactical radio networks: Radio family ranging from manpack, portable radios to vehicle stations System components such as amplifiers, antenna tuning units and multiband antennas Interoperable HF/VHF/UHF waveforms in accordance with STANAGs Maximum data rate in all operating modes Wide coverage range M_ArmyCommunications_210x280_e_ indd :45 Uhr

17 Verbindelaar bij een Brigadeverkenningseskadron Door sgt Johan Breek - 43 BVE Sinds september 2010 vervult sergeant Breek de functie van senior incidentmanager bij 43 BVE; door het callsign op het eskadronscommandonet beter bekend als Foxtrot, de eskadronsverbindelaar. In dit artikel gaat hij in op zijn werkzaamheden bij het eskadron en de veranderingen die de laatste jaren binnen zijn functiegebied hebben plaats gevonden. Takenpakket De Foxtrot functie binnen een BVE is in eerste instantie opgezet als ieder andere verbindingsfunctie binnen de landmacht op eskadrons- of compagniesniveau. Een functie waarin een sergeant verbindingen werkzaamheden binnen zijn eigen vakgebied uitvoert. De taken zijn in de afgelopen jaren omvangrijker geworden door de instroom van nieuwe verbindingsmiddelen zoals het Battlefield Management System (BMS) en andere uitrustingsstukken op automatiseringsgebied. Foxtrot bij een BVE is een unieke baan, aangezien het BVE rechtstreeks onder een brigade valt. Hiermee is de hiërarchische lijn erg kort en ook de breder geëquipeerde sectie 6 op bataljonsniveau en de overige Command & Control ondersteuning ontbreekt. Op dit moment bestaat de sectie verbindingen binnen een BVE uit één Senior Incident Manager in de vorm van een sergeant. Binnen de werkorganisatie is daar een korporaal aan toegevoegd, waardoor het grote belang van verbindingen binnen de verkenning ook op de werkvloer zichtbaar is. Één is geen, niet waar! De hoofdtaken van de Foxtrot bij een BVE zijn eenvoudig onder te verdelen. De taken zijn verdeeld over oefenomstandigheden met alle bijbehorende voorbereidingen en de vredesbedrijfsvoering, iets wat tegenwoordig met de opkomende automatisering steeds meer tijd kost. Om met de laatste deeltaak te vervolgen, wil ik beginnen met het cryptobeheer. Op dit moment beheer ik zo n 230 artikelen, hieronder vallen alle radio s, fillguns (sleutels die gebruikt worden om radio s te voorzien van crypto), etc. De cryptobeheerder is namens de commandant verantwoordelijk voor de totale crypto-uitrusting. Controle van cryptomiddelen kan sinds kort met een scanner. Op elk crypto-artikel zit een 3D sticker die gescand kan worden, vergelijkbaar met de stickers op wapens of boodschappen in de supermarkt. Na het scannen en fysiek controleren, wordt de telling geregistreerd en vastgelegd in het CCIRS (geautomatiseerd cryptoregistratiesysteem). Een andere taak is aanvragen en beheren van IV middelen. Hiermee worden de diverse automatiseringsmiddelen bedoeld die we bijna allemaal gebruiken. Dit gedeelte speelt zich voornamelijk af achter de computer, zoals de vaste werkstations, printers, beamers, enz. Voor wat betreft het beheer omvat dit voornamelijk het toekennen van rechten om te kunnen werken met de netwerkschijven en het toekennen van applicaties op de computer. Ik zorg er voor dat personeel dat nieuw binnenkomt bij de staf van het BVE gemachtigd wordt om met de eigen computer in te loggen op het gezamenlijke domein van 43 BVE, waarop bijvoorbeeld alle oefenstukken bewaard worden. High Frequency radio Een andere taak is het inzetbaar houden van de High Frequency (HF) radiosystemen. Dit verbindingsmiddel is onmisbaar voor een brigadeverkenner. Dit omdat er buiten bereik van de FM9000 (CNR, combat net radio) opgetreden wordt door de verkenningspelotons. Om deze afstand te overbruggen kan er prima gewerkt worden met een HF-radio. Het BVE gebruikt zowel de mobiele versie ( manpacked ) als de ingebouwde versie in het verkenningsvoertuig Fennek. Deze HF-radio heeft het voordeel dat er zowel met een grondgolf als met een hemelgolf gezonden kan worden. Dit zorgt ervoor dat communicatie over grote afstanden (meer dan 400 km) mogelijk is met de HF7000 manpack. Dit geldt ook voor databerichten met hierin bijvoorbeeld meteo data voor de Raven (het onbemande verkenningsvliegtuigje dat binnen het BVE gebruikt wordt), meldingen van en aan de ploegen en zelfs foto s. Het BVE is uitgerust met een manpacked HF7000 per ploeg en met een versterker ingebouwd in de Fennek. De Foxtrot zelf heeft de beschikking over een HF-sheltervoertuig. De communicatieplannen voor de HF-radio worden via de brigade aangevraagd of door de Foxtrot zelf opgesteld. Combat Net Radio en het Battlefield Management System... uitdaging of probleem! Onder het beheer van Foxtrot vallen ook de FM9000 radiosystemen. Voor de komst van het BMS was het gedeelte FM9000 in de voorbereiding en uitvoering redelijk eenvoudig en beproefd. Invoering van het BMS heeft geleid tot 17

18 Laptop voor in de CP RT9210 CNR Beeldscherm BMS van BMS was een ploegcommandant uitgerust met twee radio s, één voor het eskadronscommandonet en één voor het pelotonsnet. De ploegmaat was uitgerust met een enkele radio voor het pelotonsnet. Met de komst van het BMS is voor iedereen een extra radio nodig om GPS posities van voertuigen door te zenden aan andere eenheden. Sinds de invoering van de Fennek is deze uitgerust met een combiner splitter (INTAS) die er voor zorgt dat er met twee radio s over één antenne gezonden kan worden. Dit heeft als gevolg dat het signaal gedempt wordt en het bereik sterk gereduceerd. Om deze reden werd de INTAS door de verkenners omzeild door de radio rechtstreeks op antennes aan te sluiten. Gelukkig is de Fennek uitgerust met een reserve antenne. Omdat er nu een extra radio bij is gekomen en de Fennek nog steeds maar twee antennes heeft, is het niet meer mogelijk de INTAS te omzeilen. Tijdens de oefening Recce Aurora is gebleken dat het bereik van de pelotonsradio soms maximaal 6 km was. Een ander probleem dat met de invoering van het BMS is ontstaan, betreft de tijdruimtefactoren. Het BVE treedt op in de diepte van het brigadevak, of welke vorm het gevechtsveld tijdens vredesmissies ook mag hebben. Hierbij wordt de genoemde HF-radio gebruikt voor communicatie tussen de ploegen en de CP. De HF7000 is niet compatible met het BMS, zodat het real time delen van informatie met behulp van BMS niet opgaat. Bovendien is de kans op onderkenning vergroot door het continue doorzenden van de positie, indien de radio s niet op radiostilte staan. Dit kan ervoor zorgen dat een mogelijke vijand ons (te) snel kan peilen. Zolang uit oefenervaring blijkt dat het BMS de aloude kaart met oleaat niet kan vervangen, wordt het kostbare systeem BMS door de verkenners voornamelijk als navigatiesysteem gebruikt. Voor mij persoonlijk is er met de invoering van het BMS een aanzienlijk deel extra voorbereidingswerk bijgekomen, omdat er een configuratie geschreven moet worden en die daarna met behulp van een test geladen moet worden. RF-5800H-MP HF Manpack Radio verschillende problemen. Sommige daarvan veroorzaakt door gebruikersfouten, die binnen deze technische materie vaak ernstige gevolgen kunnen hebben. Zorgvuldigheid, opleiding en training zijn noodzakelijk, maar ook de beperkingen van de systemen zullen moeten worden geaccepteerd. Hoewel dit laatste vooral bereikt wordt als het systeem naar behoren werkt. En dit is nu juist iets waar we bijvoorbeeld tijdens de laatste oefening Recce Aurora tegenaan zijn gelopen. Namelijk het systeem werkt niet altijd naar behoren. Het bereik van de pelotonsradio s is te laag. Voor de komst Naar mijn mening is het BMS voor de infanterie of andere eenheden in het nabijgevecht misschien beter geschikt, wanneer de afstanden die overbrugd moeten worden relatief kort zijn. Voor een BVE is het BMS vooral geschikt voor het pelotonsniveau. Het wachten is dan ook op een lange afstand radio die compatibel is met het BMS. Misschien dat het project Long range communications hiervoor een oplossing gaat bieden. Afsluiting Ik hoop dat u na het lezen van dit artikel enig beeld heeft over het werk van de eskadronsverbindelaar en de uitdaging die de functie biedt. Een leerzame functie, vooral ook door de snelle ontwikkelingen op ICT gebied en de instroom van nieuwe systemen. Maar bovenal uitdagend omdat die systemen niet altijd rechtstreeks toepasbaar zijn, zeker niet bij het unieke optreden van de brigadeverkenners. 18

19 vlakte en UNIFIL (United Nations Interim Force Lebanon) bestaande uit man in Zuid-Libanon. Deze UN-missies zijn respectievelijk in 1974 en 1978 in het leven geroepen om toe te zien op de handhaving van de wapenstilstandsakkoorden na o.a. de Yom Kippoer-oorlog. Beide organisaties moeten elke zes maanden hun mandaat verlengen. Naast het verschil in duur van het mandaat zit het grootste verschil in het feit dat UNTSO een ongewapende observer Force is en de andere twee gewapende troepenmachten zijn. Een cavalerie officier in het Midden-Oosten Door maj T. van Rijckevorsel De United Nations Truce Supervision Organization (UNTSO) is de langstlopende en oudste UN-missie. Zij werd geautoriseerd door de Veiligheidsraad in resolutie 50 van 29 mei 1948 en ging officieel van start op 11 juni van dat jaar. Tot op de dag van vandaag zien internationale waarnemers van UNTSO in Israël en de omliggende landen toe op een ongemakkelijke vrede langs de scheidslijnen van zeven oorlogen en talrijke schermutselingen. Binnen UNTSO werken jaarlijks twaalf Nederlanders verdeeld over de vijf landen in het Midden-Oosten waar UNTSO actief is, te weten Israël, Syrië, Jordanië, Egypte en Libanon. Ik was één van die twaalf Nederlanders van september 2009 tot september 2010 en gestationeerd in Syrië. Tot voor kort was de UNTSO-missie een family missie wat betekende dat men zijn gezin mocht meenemen. De enige uitzondering hierop was wanneer men in Libanon gestationeerd werd, dan mocht het gezin niet mee. Door de huidige politieke ontwikkelingen in het Midden-Oosten heeft Nederland er voor gekozen het meenemen van het gezin niet meer toe te staan. Enigszins onbegrijpelijk gezien het feit dat alle andere westerse landen van de 24 landen die deelnemen aan UNTSO, het meenemen van de familie juist volledig ondersteunen! Ik heb vijf maanden op de Golan hoogvlakte als UN Military Observer (UNMO) mogen dienen. Na deze periode heb ik (als enige Nederlander) zeven maanden gewerkt in de staf van de Force Commander (FC) UNDOF. Op de Golan-hoogvlakte werken de UNTSO waarnemers onder OpCom van de FC UNDOF. In dit artikel wil ik ingaan op de werkwijze, taken en verantwoordelijkheden van UNTSO op de Golan-hoogvlakte. Daarna zal ik u informeren over mijn taken en bevoegdheden onder FC UNDOF tijdens de tweede helft van mijn periode in het Midden-Oosten. De eerste officier die namens Nederland in juli 1956 naar deze missie werd gezonden, was ritmeester E.C. baron van Heeckeren van Molecaten. Ruim vijf decennia later hebben ongeveer 600 Nederlandse officieren van alle krijgsmachtdelen aan deze missie deelgenomen. Waaronder bekende cavalerieofficieren als de toenmalige majoors Horsting, de Thouars en Westerhuis. Gedurende de periode september 2009 tot september 2010 is majoor Hein van Rijckevorsel uitgezonden geweest naar deze missie. Hier volgen zijn indrukken. UNTSO en UNDOF UNTSO ziet toe op de uitvoering van de diverse wapenstilstandsakkoorden tussen Israël en zijn Arabische buurlanden. UNTSO heeft een onbeperkt mandaat in tijd. Naast de UNTSO-missie zijn er nog twee UN-missies in het Midden- Oosten actief, UNDOF (United Nations Disengagement Observer Force) bestaande uit 1500 man op de Golan-hoog- OP en wrak Yom Kippoer-oorlog 19

20 Pipeline Road De Golan-hoogvlakte. De Golan-hoogvlakte is een vulkanisch plateau van ongeveer 75 km van noord naar zuid en 30 km van oost naar west. Het bijzondere aan dit gebied is dat het omringd wordt door vier landen. In het zuiden Jordanië, in het westen Israel, in het noorden Libanon en in het oosten Syrië. In het noorden van de Golan ligt Mount Hermon, een bergketen van ongeveer 2850 meter hoogte die de landen Libanon, Israël en Syrië van elkaar scheidt. Vanaf deze hoogte loopt de Golan 75 km naar het zuiden en zakt daarbij tot min 200 meter onder de zeespiegel in de Wadi Ar Raqqad, de grens tussen Syrië, Jordanië en Israël. Ten westen van de Golan ligt het meer van Galilea. Voor 1967 lag de grens tussen Israël en Syrië aan dit meer en de rivier de Jordaan. De Golan-hoogvlakte was toen volledig Syrisch grondgebied. Wanneer men een denkbeeldige lijn trekt vanaf Mount Hermon pal zuid naar beneden tot aan het meer van Galilea, ontdekt men al snel dat er ongeveer duizend meter direct verval is tussen de Golan-hoogte en Israël. Het gevoel dat de Syriërs vanaf duizend meter hoger op Israël konden neerkijken was een gevoelig punt voor de jonge Joodse staat. geannexeerd. Syrië erkent deze annexatie natuurlijk niet en beschouwt, net als de internationale gemeenschap, de Golan nog steeds als volledig Syrisch grondgebied. Sinds de Yom Kippoer-oorlog in oktober 1974, en daarom in Syrië de Oktoberoorlog genoemd, zijn Israël en Syrië officieel nog steeds in staat van oorlog. Israël heeft zijn troepen in garnizoenen op het westelijk deel van de Golan gestationeerd, met daarbij enkele waarnemingsposten op de beheersende terreindelen. Syrië daarentegen, heeft zijn troepen tactisch ontplooid langs de gehele 75 km lange grens met Israël. In de praktijk meer dan 550 verschillende militaire posities, van tweemans mitrailleurpost tot een volledig tankregiment. De Joodse nederzettingen hebben zich van meet af aan uitgebreid tot op de Golan-hoogte zelf. Daarnaast is het natuurlijk van militair strategisch belang geweest dat Israël op alle hoger gelegen punten langs deze grens observatiepunten heeft ingericht en een groot deel van zijn militaire middelen op de Golan-hoogte heeft gestationeerd. Met de huidige moderne manier van oorlogvoeren is vanuit Israëlisch perspectief het militaire belang van de Golan wellicht wat minder geworden. Op dit moment is de voornaamste reden dat Israël een deel van de Golan als zijn grondgebied heeft verklaard (en daarmee het grote aantal illegale nederzettingen en zijn militaire presentie rechtvaardigt), het feit dat Israël voor ruim vijftig procent van zijn watervoorziening afhankelijk is van de Golan. Afspraken Israël beheerst een groot deel van de Golan sinds men dit gebied tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 op Syrië heeft veroverd. In 1981 heeft Israël de Golan-hoogvlakte zelfs Verificatie akkoorden 20