Guillaume van der Graft

Transcriptie

1 Wat moet men doen wanneer de lente roze en bloesemgroen is (evenals de ziel) wanneer de zon zich voordoet als een brosse borstplaat die op de stoep in kruimels viel? Guillaume van der Graft April/mei is de tijd voor balans opmaken, althans in de sportwereld. AZ, Nesselande, DOS 46, allemaal waren ze druk bezig de laatste loodjes over de drempel te sjouwen Voor ons was dit het weekend waarin we konden waarmaken wat we ons in september hadden voorgenomen. Even het geheugen opfrissen, wat waren die voornemens ook alweer? Geen idee. Dan maar het oktobernummer, het eerste nummer van dit seizoen, erbij halen. Hé, wat is dat? Het enige wat er te vinden valt is de kop van het eerste verslag van het tweede team Stukkenjagers stunt bij het debuut en een zinsnede in de inleiding Na de promotie van vorig jaar zou het mooi zijn wanneer we ons zouden weten te handhaven in de altijd lastige klasse 2D. Voor de rest doodse stilte, niks geen korte en lange termijn doelen, laat staan een bedrijfsplan, wat is dat voor een bedrijfsvoering? Of was het een psychologische meesterzet van een meesterbrein? Wie zich niks voorneemt, kan ook niet worden teleurgesteld en gaat onbevangen de toekomst tegemoet. Aan de resultaten te zien is deze briljante formule voor herhaling vatbaar. Wat een seizoen, wat een aanzet voor het slotakkoord, wat een weekend, alle teams voldeden ruimschoots aan de niet gestelde verwachtingen! Wat men dan moet doen als de lente bloesemgroen is en alles op zijn plek valt? Genieten!

2 Stukkenjagers-agenda Intern 22 april Prijsuitreiking SJ Open en TK snelschaken (+ inhalen Groepen) 29 april Groepen, slot tweede cyclus 6 mei Groepen, start derde cyclus 3 mei Groepen 2 mei Groepen Extern Resterende data seizoen 28-29: 9 mei (alleen SJ en SJ2). Toernooien Het Weekendtoernooi zal in 29 voor de veertiende keer worden gehouden, en wel van 2 tot en met 23 augustus. Het Stukkenjagers Open vindt elk seizoen plaats op 9 woensdagavonden. Stukkenjagers-info Opgericht: September 973 Speellokaal: Grand Café Restaurant De Kerktuin, Heuvelring 2, Tilburg, Interne competitie: Elke woensdagavond vanaf 2. uur Externe competitie: x per 4 weken op zaterdagmiddag, 2. uur Evenementen: Eksakt Kersttoernooi, Eksakt Weekendtoernooi, Stukkenjagers Open Contributie: 88 euro per seizoen, betaal je voor december dan is het 78 euro. Overmaken op giro , ten name van penningmeester Stukkenjagers, Tilburg. Bestuur Reinier Jaquet (voorzitter, , rwjaquet@yahoo.com), Andries Deliën (secretaris en materiaalbeheer, , awdelien@hetnet.nl), Paul Vermee (penningmeester, , paul.vermee@wxs.nl), César Becx (interne/ externe competitieleider, / , c.becx@home.nl), Bram van den Berg (interne/externe competitieleider, , bram.vandenberg@planet.nl). Clubblad: De Stukkenjager verschijnt minimaal 9 keer per jaar, steeds op de woensdag na een ronde van de externe competitie. Kopij inleveren uiterlijk op maandagavond na de externe competitie bij Theo Mulder, Noordstraat 5 of 7, 538 EH Tilburg, , theo7@kpnmail.nl Daarnaast ten behoeve van de digitale versie ook graag alle kopij naar Joost Op t Hoog, opthoog@worldonline.nl. Website: wordt beheerd door Mark Huizer. Contact via webmaster@stukkenjagers.nl

3 Meanwhile on Een selectie van de hoogtepunten van de afgelopen maand. Massakamp! (6-4-29) Noteer in je agenda: zaterdag 3 juni! Op die dag zal De Stukkenjagers voor het eerst in zijn bestaan uitkomen in een heuse massakamp. In De Kerktuin zal Paul Keres uit Utrecht, zeg maar een gelijkgestemde club, onze tegenstander zijn. Over de precieze invulling van de dag zullen Bram van den Berg en Jan-Jaap Janse (Paul Keres) zich buigen. Vast staat al wel dat er aan 3 à 4 borden zal worden geschaakt, en aan het dubbele aantal gegeten. Wie nu alvast een plaats wil reserveren in ons team, kan terecht bij Bram. Je hoeveelheid elo-punten is daarbij absoluut geen criterium, er wordt gezorgd voor een of meer ongeveer gelijkwaardige tegenstander(s). En dat is twee... (4-4-29) In het Neckar Open in het Duitse Diezisau is Robin Swinkels erin geslaagd zijn tweeede grootmeesternorm te scoren. Een ronde voor het einde was het al gepiept, door een zege op Alexander Graf (26) kwam Robin op 6,5 uit 8. In de slotronde kon hij op voor de gedeelde toernooizege, maar tegen Bachmann leed hij toen zijn eerste nederlaag. Robin heeft nu nog één norm nodig om de GMtitel binnen te halen. In de KNSB-competitie is hij daarvoor nog nadrukkelijk in de race; waarschijnlijk zal,5 uit 2 voldoende zijn. Stukkenjagers in de prijzen (9-4-29) Zaterdag 2 april vond in Roosendaal weer het gezellige Tweetallentoernooi plaats. Frans Konings slaagde er, samen met IM Xander Wemmers (Paul Keres), in de tweede plaats te bemachtigen. Het all Stukkenjagers-duo Bram van den Berg-Mark Haast werd vierde. Op de achtste plaats vinden we Mart Nabuurs, die samen met Jaap Houben (SMB) speelde. Remco Sprangers werd tiende aan de zijde van Eric de Moor (HMC). Externe, de verslagen Onderstaand verslag verscheen op 2 april in de Tilburg Stad-editie van het Brabants Dagblad. Luidruchtige ambiance deert Stukkenjagers niet Tilburgse schakers hebben theoretisch nog kans op de titel. door Chris Korsten TILBURG Stukkenjagers heeft zaterdag in de voorlaatste competitieronde koploper HWP met 5½-4½ verslagen. Daardoor behouden de Tilburgse schakers nog een theoretische kans op het kampioenschap in de eerste klasse B. Nadat de klokken in werking waren gezet, duurde het ruim drie kwartier voordat Paul Motwani, de eerstebordspeler van de bezoekers uit Sas van Gent, eindelijk kwam opdraven. De ernstige vertraging was te wijten aan zowel file- als parkeerproblemen. De Schotse grootmeester oogde ondanks de gereduceerde bedenktijd ontspannen. Niet lang daarna werden alle schakers in het charmante bovenzaaltje van De Kerktuin plotseling opgeschrikt door een oorverdovend lawaai. Groovy beats en machtige trommelgeluiden repetities in het kader van het volksfeest dat later die avond op het Heuvelplein zou losbarsten verstoorden brutaal de gebruikelijke rust. Arbiter Nico Bosman fronste eens zijn wenkbrauwen, maar zag geen aanleiding om de wedstrijd te staken. De eerste uitslag die op

4 het scorebord verscheen, was de remise van Bram van den Berg tegen Ivo Timmermans. Van den Berg zat nog maar net aan het bier of hij kreeg van bestuurslid César Becx de opdracht als de wiedeweerga voor oordopjes te zorgen. De gasten hadden immers al met een klacht richting schaakbond gedreigd. Van den Berg kwam terug met een doosje waarin welgeteld twaalf stuks zaten opgeborgen. Vreemd genoeg bleef het doosje gedurende het verdere verloop van de middag onaangeroerd, en dat terwijl de herrie herhaaldelijk terugkeerde. Na ongeveer drie uur was het uitgerekend de jeugd die de thuisploeg op voorsprong zette. De 7- jarige Mark Haast en zijn twee jaar jongere zusje Anne wisten de fouten van hun opponenten op koelbloedige wijze af te straffen. Doordat mijn tegenstander onhandig met zijn paard manoeuvreerde, kreeg ik een winnende aanval. Ja, hij ging helemaal mat, glunderde de jongste van de twee. Aangezien teamleider Mark Clijsen en supersub Frank Wuts eveneens wonnen, zat Stukkenjagers ineens op rozen. HWP kwam echter verrassend sterk terug, onder andere dankzij een triomf van Motwani. Verdorie, ik had dame A5 in plaats van F6 moeten doen, jammerde Grooten. Dan was ík de bovenliggende partij geweest. Cor van Dongen ontpopte zich uiteindelijk als matchwinnaar door zich middels een listige truc te ontdoen van Helmut Cardon. Arbiter Bosman was zich ervan bewust dat het verhaal waarschijnlijk nog een vervolg zal krijgen. Ik kan moeilijk inschatten of het voorgenomen protest een kans van slagen heeft. Zonder zelf een oordeel te vellen, zal ik een zo objectief mogelijk rapport opstellen. Eén ding is zeker: het had nóg veel erger gekund, aldus Bosman. Mark Haast zette Stukkenjagers op goede spoor. foto Roy Lazet Stukkenjagers Je leeft maar één keer! Met dit motto, een lekker zonnetje en een goed ontbijt, waren we er weer helemaal klaar voor. Om Het Witte Paard nog wat druk op te leggen was het de bedoeling dat we zouden winnen. Gelukkig werden we ondersteund door een gezellige drukte omdat er een feest op De Heuvel was. Vanwege het 2 jarige bestaan van de stad Tilburg waren er trommelaars die de sfeer er af en toe in hielden. Helaas moesten we Maurice en Frans missen, maar ook Het Witte Paard was niet helemaal compleet.

5 De eerste die het feestje mee mocht gaan vieren was Bram, die een halfje tegen Ivo Timmermans pakte. Bram Ivo Timmermans (met analyse van Bram zelf).e4 e6 2.d4 d5 3.e5 c5 4.c3 Pc6 5.Pf3 Ld7 6.a3 Pge7 7.b4 cxd4 8.cxd4 Pf5 9.h4?! Het idee h4 wordt vaker gespeeld in deze variant, om gewoon ruimte te pakken. Je speelt normaal echter eerst Lb2 evt Pc3 en dan vaak pas h4! Tijdens de partij was ik niet zo tevreden, want ik dacht dat op Lb2 Ph4 volgt van zwart en dat vond ik lastig. In de praktijk is dit prima voor wit, je kunt gewoon Pbd2 spelen en staat prima! 9...Tc8.Lb2 h5.pc3 g6 2.g3 Lg7 3.Lh3 3...Pfxd4! Helemaal gemist, goede zet, zwart staat in deze stelling volledig aangekrant en heeft grote problemen de stelling bij elkaar te houden. Dit is een goede praktische pragmatische oplossing en zelfs Fritz is niet overtuigd van enig voordeel voor wit. Het nadeel is dat er geen één stuk coördineert bij wit en het heel veel tijd kost voordat ze goed staan. Zwart kan zijn mobiele centrum in beweging zetten, een paard op c4 en zijn beest op g7. 4.Pxd4 Pxe5 Ik wilde Lf spelen maar vond dat gewoon geen zet! Het is sowieso lastig met een concreet plan te komen voor wit Tc?? [6.Pce2 de zet die ik had moeten spelen, maar ook deze voelt niet heel fijn aan! 6...Pc4 7.Lc e5 8.Lg5 De8 9.Lxd7 Dxd7 2.Pb3 e4 redelijk geforceerd en hier word je niet vrolijk van met wit, al zegt Fritz dat het nog gaat, maar prettig is een ander verhaal!] 6...Pc4 7.La Lxd4 Ja, die had ik dus even gemist. 8.Lxe6?! Een tegenblufje. 8...fxe6 9.Dxd4 Db6 2.Dd Tf5 2.Pe2 Tcf8 22.Ld4 Da6 23.La Zwart zat in tijdnood en leek tevreden met het halve ei. Zijn stelling is echter geweldig, Lb5 komt er nog aan, het paard kan vaak naar e5 om de diagonaal even te plomberen en via f3 te irriteren Db6 [23...Lb5 24.Dd4 Pe5 25.f4] 24.Ld4 Da6 25.La Db6,5 -,5 Ondertussen was het feest nu echt bezig en werd de stilte even verstoord. Ondanks de oordopjes die gereed lagen, maar niet gebruikt werden, was er volgens Het Witte Paard toch te veel lawaai en gaan ze een protest indienen. Wij hadden er echter minder last van en gingen vrolijk verder met punten pakken: Mark H speelde een prima partij tegen Lisa Schut.

6 Lisa Schut Mark H (met analyse van Mark zelf).e4 g6 2.d4 Lg7 3.Pc3 d5 4.exd5 Pf6 5.Lb5+ Pbd7 6.Pf3 7.Lg5 Pb6 8.Dd2 Pfxd5 [8...Pbxd5 is misschien net iets handiger 9.Pxd5 Dxd5.Ld3 Pe4] 9.Pxd5 Pxd5 [9...Dxd5.Le2 c5].lh6 Lf5.Lxg7 Kxg7 2.h4 h5 3. c6 4.Ld3 Lg4 5.Tde?! [5.Le2 om de pionnenstructuur te redden is beter.] 5...Lxf3 6.gxf3 e6 7.Te5 [7.c4 meteen is ook een idee, als het zwarte paard naar e7 gaat dan kan de zwarte dame niet meer naar f6.] 7...Df6 8.c4 Pe7 9.f4 [9.Tg Dxh4 2.f4 is misschien nog een mogelijkheid, hierna komt de zwarte dame niet zo makkelijk meer weg.] 9...Tfd8 2.De3 2...Td7 [2...b5! is een thematische zet om de witte pionnenstructuur verder aan te tasten. Als wit pakt dan komt veld d5 vrij voor het zwarte paard, als wit niet pakt dan krijgt zwart er nog een open b-lijn bij. De tekstzet is overigens ook prima speelbaar.] 2.Tg Tad8 22.d5 cxd5 23.Txh5?! Geen handige zet, maar wit stond sowieso al slecht. Het alternatief c5 is ook niet alles dxc4 24.f5 Dit was het idee, alleen zwart loopt niet mat en kan rustig het stuk slaan cxd3 25.Dh6+ Kg8 26.fxg6 d2+ Het optreden van de trommelaars was ondertussen afgelopen en het werd weer wat rustiger. Na de overwinning van Mark had ik (ondergetekende) ook al vrij snel een lekker puntje te pakken. Kees Nieuwelink Anne.e4 e5 2.d4 exd4 3.Dxd4 Wordt niet zo vaak gespeeld, maar ik had het eerder op het bord gehad, tijdens het ONJK twee jaar geleden. Toen speelde Yme Gorter dit en werd ik na de slechte zet 4...b6, in 5 zetten er afgeschoven. Gelukkig heb ik er wel wat van geleerd, want deze keer speelde ik het toch wat beter: Pc6 4.De3 Pf6 5.Pc3 Lb4 6.Ld2 7. Te8 8.Dg3 8...Pe5 Ziet er prima uit, maar beter is: [8...Txe4 en we zitten in de hoofdvariant] 9.f3 c6.pge2 Db6.Pf4 a5 Dan maar rennen met die a-pion. 2.h4 a4 3.h5 a3 Die ene pion zorgt toch voor wat problemen bij wit. 4.b3 Dc5 5.h6 g6 6.Pb Is toch niet echt het ideale veld voor een paard. Na deze zet komt wit niet echt meer in de partij. [6.Pfe2 Maakt het zwart een stuk moeilijker.]

7 6...Lxd2+ 7.Txd2 d5 8.Ph5 Pxh5 9.Txh5 f6 2.exd5 Dg 2.Td De3+ 22.Pd2 cxd5 De witte stukken werken niet goed samen, zonder iets voor te staan geeft Rybka toch al Lb5 Te7 24.Th4 Lf5 25.Df4 Dc3 Vervolgens kwam de tijdnoodfase eraan. Mark C leek in het middenspel een iets mindere, maar niet verloren stelling te hebben tegen Johan Goormachtigh. Helaas kwam er een toreneindspel met een pion minder op het bord en zag het er toch niet meer zo goed uit. Door de tijdnoodfase wist hij die stelling op een slinkse wijze toch nog te winnen. Ook Frank Wuts hield na de tijdnoodfase een erg goede stelling over. Hij maakt het prima af tegen Hans Groffen, waardoor ook dat punt binnen was. Nog één punt en de overwinning was binnen! Helaas leek het toch lastig om dat ene punt nog te halen. Fré had een goede opening en het middenspel leek dan ook oké. Er kwam een gelijke stelling op het bord, waarin het erop leek dat Fré op een halfje afging. Helaas had Bart Michiels een vervelende tussenzet, die een pion, de pionnenstructuur en de partij kostte. Zo werd het 4,5,5 en waren alleen nog de 4 topborden over. Petra had een lastige stelling met een toren tegen twee stukken, Bianca moest het opnemen tegen een a- en b-pion, Cor had een theoretisch remise toreneindspel en Herman had een kwaliteit minder. De stelling van Petra was niet meer te houden, Steven Geirnaert haalde het punt keurig binnen. Nadat Helmut Cardon, tegenstander van Cor, bijna heel de partij tegen een mindere stelling aan had gekeken, ging het in het toreneindspel fout. Cor maakte gebruik van zijn sublieme toreneindspeltechniek en haalde zo de teamoverwinning binnen! Bianca wist haar stelling niet meer te redden, de vrijpionnen van Koen Leenhouts waren niet meer te stoppen. Ook Herman moest er aan geloven, want zijn stelling was na lang zwoegen niet meer te houden. Het lekkere eten bij Jade en het vuurwerk vanaf De Heuvel waren een goede afsluiter van een mooie dag! Anne Haast

8 Stukkenjagers 2 t Pionneke Het was een stressvol dagje, afgelopen zaterdag. Vooral voor de teamleider van het arme HWP Sas van Gent, maar als medeverantwoordelijke voor de speelomstandigheden zat ik toch ook niet helemaal rustig aan mijn bord, toen er op ooghoogte opeens vijf omhoog getakelde trommelaars voor het raam verschenen. Nou stoor ik me totaal niet aan gewoon lawaai tijdens de partij; gefluister of lichaamstaal van toeschouwers is veel erger. Maar goed, ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die zich niet optimaal kunnen concentreren onder het genot van luid tromgeroffel. Die hadden het dan ook twee keer een Tilburgs kwartiertje knap lastig. In tegenstelling tot de Zeeuwen reageerden onze sympathieke tegenstanders uit Roermond gelaten. Het werd een spannende wedstrijd, waarin zij tegen het degradatiespook vochten en wij probeerden in de titelrace te blijven. Jiri zette de toon; met zwart spelend neutraliseerde hij weer een van de sterkere opponenten,,5-,5. Dat lukte Erik, deze keer aan bord, nu eens niet. Hij zag zijn geofferde pionnetje niet meer terug. Toch vond ik m op een gegeven moment eigenlijk potremise staan, maar helaas had ik overzien dat wit inmiddels een extra dame op e8 had,,5-,5. Daarna mocht ik de gelijkmaker binnentikken. Mijn tegenstander deed in het vroege middenspel een wilde zet (g5), die ik wel had zien aankomen, maar totaal niet vond passen bij zijn vriendelijke uiterlijk. Gelukkig bekwam ik snel van deze psychologische tik en wist ik zwart met wat paard- en pionzetten ver terug te drijven. Toen mijn ruimteoverwicht beslissende vormen begon aan te nemen, kreeg ik ook nog een stuk in de aanbieding,,5-,5. Het zag er verder goed uit, met mooie stellingen voor Steff (4), Peter (6) en Karel (7). Minder duidelijk was het bij Mart, die krap in zijn tijd zat. Ruud stond zeker niet minder, maar in het toreneindspel bleek geen muziek te zitten: 2-2. Helaas ging het bij Karel intussen lelijk mis. Hij stond riant, maar kon geen beslissende klap vinden en raakte vlak voor de tijdcontrole de draad kwijt. En wat erger was: ook een stuk, 2-3. Gelukkig wist Peter de stand weer recht te trekken. Hij gunde de tegenstander het loperpaar, en liet dat vervolgens op graniet bijten. Daarna liet hij koeltjes zijn paard, ondersteund door dame en toren, dood en verderf zaaien: 3-3. Steff had inmiddels een kwaliteit voor, het leek nog een lastige klus, maar hij twijfelde zelf geen moment aan het punt. En terecht, zo bleek: 4-3. Mart had inmiddels de tijdnood overleefd, maar zag zijn opgerukte pionnenketen vakkundig geblokkeerd worden. De tegenstander maakte zich op om de achterste pion te gaan belegeren, maar Marts dreigende koningsmars deed zwarts aandacht switchen naar Marts h-pion. Die werd sluw weggeven, en de beloning was een simplicatie van de stelling. Mart bewandelde nog een omwegje richting remise, waardoor hij nog even het T+pi tegen T-eindspel moest verdedigen. Dat bleek hem wel toevertrouwd. 4,5-3,5 dus, en we blijven in de race. De Pion werd verslagen door ASV en zakte daardoor van naar 3. We staan nu tweede. DJC uit Stein heeft net als wij 3 (!) matchpunten, maar 3 bordpunten meer. Dat betekent dat ASV ons in de slotronde nog een dienst moet bewijzen door in Limburg DJC op 4-4 te houden. Als wij dan zouden winnen van het (sterke) HSC, ja dan César

9 Denkend aan het derde. Denkend aan het derde zie ik jong en oud vastberaden op hun doel afgaan Niets en niemand zal dit seizoen deze combinatie van bezonken wijsheid en jeugdig elan weerstaan De samenstelling is ideaal John betekent solide rust die als een spin in zijn web loert en wacht en eenmaal gevangen niet los laat maar zijn slachtoffers de dood in kust Kien is soms geniaal maar soms gaat ook zijn fantasie met hem aan de haal, Stukkenjagers verandert dan in SV Knudde, waarna hij tijdens de partij en zijn tegenstander daarna het wel kan schudden Erik daarentegen lijkt dan wel wat verlegen maar als de nood stijgt grijpt hij het benodigde punt en daarmee de zege Ron is achter zijn bord een blok graniet waarbij de ander na de schok der meningen meestal sterretjes ziet Lex blijft de oudere jongere die eeuwig naar schoonheid en onsterfelijkheid zal hongeren en dan is daar nog Pepijn jong en dapper maar klein als David tegen Goliath slingert hij zijn stukken op oorlogspad is de rook opgetrokken dan blijkt Goliath een held op sokken en ligt de tegenstander op zijn gat Verder hebben we de wat lossere krachten Mark, Peter, Bas en Raoul, ook zij gaven het team de nodige smoel waarbij ze behoorlijk wat punten binnenbrachten Joost tenslotte hield als onbezoldigd ambtenaar dit heterogene stel, deze doos met kikkers knap bij elkaar met als resultaat een promotie waarop niets valt af te dingen behalve dan misschien dat er na afloop in de vroeg lege

10 Kerktuin niemand stond te zingen, er niets viel te swingen en er geen Stukkenjager was te zien Theo M. Uitbundige viering kampioensfeest Stukkenjagers 3! Door een regelmatige 5-3 overwinning op het team van De Pion 3 uit Roosendaal keert het derde na een afwezigheid van 3 jaar weer terug in de promotieklasse. De wijze waarop dit seizoen de ene na de andere tegenstander werd opgebracht, kan vertrouwen geven voor het komende seizoen waarin niet de titel maar handhaving waarschijnlijk de doelstelling zal worden. Hoe dan ook: kampioen worden en promoveren met 7 overwinningen uit 7 wedstrijden is natuurlijk een keurige prestatie waarop niets af te dingen valt. Door overtuigende overwinningen in maart op de directe concurrenten Raadsheer en Baronie 2 was de titel feitelijk al enkele weken geleden veilig gesteld, maar cijfermatig waren zaterdag nog 2 bordpunten vereist om de titel in eigen hand te houden. Zelfs de grootste pessimisten onder ons (waaronder uw verslaggever) geloofden niet dat deze missie niet volbracht zou worden. Daarvoor was ook het krachtsverschil met Pion 3 in rating veel te groot. De overwinning kwam dan ook regelmatig tot stand en de grootste bedreiging voor de benodigde bordpunten en de gewenste matchpunten kwam dan ook niet van de tegenstand op de borden maar van buiten. Daar werd, gesteund door een zeer aangenaam zonnetje, gevierd dat Tilburg precies 2 jaar geleden stadsrechten had gekregen van Lodewijk Napoleon. Onder meer een spectaculaire act van enkele drummers die aan een hoogwerker boven de Heuvel gehesen werden en wat podiumoptredens zorgden voor een boeiend en niet alledaags spektakel dat door de meeste aanwezigen in de kerktuin weliswaar gewaardeerd kon worden maar dat niet bepaald geruisloos verliep. Niet ten onrechte waren er nogal wat van de bezoekers die zich hierover opwonden of tenminste verwonderd of verstoord opkeken maar over het algemeen waren de reacties opvallend berustend. Dat gold zeker voor onze tegenstanders die vooral gekomen waren om de drie voor handhaving noodzakelijke bordpunten op te halen en geen punt maakten van de feestelijke geluidsoverlast. De wedstrijd kwam maar moeizaam op gang en het duurde tot half vier voordat de eerste resultaten genoteerd konden worden en er op de overgebleven borden wat meer tekening in de strijd kwam. Aan de eerste twee borden konden John Greunsven en Ron de Veen geen substantieel voordeel behalen en werd remise overeen gekomen. Uit de overige stellingen was toen al duidelijk dat de benodigde bord- en matchpunten wel in de pijpleiding zaten. Lex Karstens, met een keurige 5,5 uit 7 ongeslagen topscorer van het team, zette zijn partij nauwkeurig op, verwierf wat voordeel en verzilverde dit in een koningsaanval die hem ruim voldoende materiaal voor de winst opleverde. Daarmee was de titel in feite al binnen! Mark van Beurden had inmiddels zijn tegenstander opgezadeld met een belabberde pionnenstructuur maar moest daarvoor een vervaarlijk uitziende koningsaanval doorstaan. Mark hield alles onder controle en counterde vervolgens vlot naar de winst. Erik van Ingen, die als persoonlijke sportieve uitdaging nog voor een % score kon spelen, kwam eigenlijk nooit goed in de partij en werd relatief kansloos opgebracht door zijn tegenstander. Jammer voor Erik, maar hij heeft een prachtig seizoen gedraaid met daarin een aantal cruciale overwinningen voor het team. Peter Lode leek aan bord 4 op een snelle overwinning af te

11 stevenen maar moest uiteindelijk wachten tot het eindspel om zijn voordeel te kunnen verzilveren. Dat deed hij vlekkeloos. Daarmee was het vierde bordpunt binnen en kon met nog twee partijen aan de gang niets meer ons kampioensfeestje nog verstoren. De match kwam vervolgens toch nog abrupt ten einde doordat na een gecombineerd voorstel de resterende twee partijen remise gegeven werden. Ik vond het wel best om daarvoor de inmiddels ingezette mataanval op te schorten (Fritz bleek daarover achteraf heel anders te denken, maar dat wisten mijn tegenstander en ik toen nog niet) en Pepijn was zo verlost van de technisch lastige verdediging in een gecompliceerd maar zeker niet verloren staand eindspel. Daarmee waren alle partijen tevreden. De Pion kwam zo aan de voor handhaving benodigde bordpunten en wij aan de matchoverwinning. Het leek me dat we zo toch nog iets konden afkopen van het gevoel van plaatsvervangende schaamte omdat we onze tegenstanders tenslotte hadden opgezadeld met een uitbundige, feestelijke maar uitgerekend op deze zaterdagmiddag bepaald niet voor denksport geschikte ambiance. Dank aan de mensen van Pion 3 dat ze daarmee zo flexibel en luchthartig zijn omgegaan, want persoonlijk zie ik een verbanning naar Sluiskil niet zo zitten, voor welke klasse dat dan ook mag zijn! Van een afstandje konden we vervolgens ook Kien, die er helaas niet bij kon zijn, telefonisch deelgenoot maken van ons kampioensfeestje waaraan ook hij zeker zijn steentje heeft bijgedragen. Tot slot wil ik alle teamgenoten bedanken voor een seizoen dat zonder enige wanklank in een zeer prettige onderlinge sfeer is verlopen en vooral ook complimenteren met de vaak getoonde vechtlust op het schaakbord. Al die ingrediënten zullen ons in het komende seizoen zeker van pas gaan komen. Joost Denkend aan het vierde. Denkend aan het vierde hoor ik Arendjan een hoge toon aanslaan In zijn verbeelding ziet hij rijen bloedmooie meiden krijsend op de stoeprand staan Net als AZ zijn ze eindelijk kampioen Gedragen door duizenden handen gewiegd op golven van euforie wordt hij omhelsd en krijgt ook hij links en rechts zijn zoen als Scheringa s evenknie Vergeten is het leed dat De Kentering hem en hij Bianca aandeed even is er niets dat hem in zijn dromen stoort roem in de eerste klasse gloort maar door de goede verstaander

12 wordt de stem van de werkelijkheid met zijn schade en schande gevreesd en gehoord Theo M (naar Marsman s Denkend aan Holland ) Stukkenjagers 4 Het wel en wee van een promoverend team Daar zit je dan je dan met al je teamgenoten, ergens op industrieterrein Kraaiven, het kampioenschap van het Vierde in alle gemoedelijkheid af te pilsen. Een bizar seizoen wordt al giechelend en brallend, gezeten in het zonnetje, afgesloten. Bizar vanwege vele de randverschijnselen die zich de afgelopen zeven ronden voordeden, maar zeker ook vanwege het verloop van enkele wedstrijden. Wedstrijden waar het team steeds als een jichtige naaktslak naar de overwinning leek te kruipen. Maar goed, de klus is geklaard. Over een jaar weet echt niemand meer op welke manier wij kampioen zijn geworden. De fiets, voor tochten richting Tilburg-Noord of Goirle, zal nu dus plaats gaan maken voor de trein en bus richting negorijen als Steensel of Maarheeze (komt daar overigens wel openbaar vervoer???). Echter, voor dit vrolijke weerzien met de exotische uithoeken van Brabant, moest er natuurlijk nog wel eerst eventjes gewonnen worden van de reserves van het sympathieke Rochade. En hoewel deze wedstrijd op papier een makkie leek te zijn, ging het afgelopen zaterdag weer ouderwets moeizaam. Eerst maar eens geheel in stijl met 3-2 achterkomen, daarna in een onduidelijke situatie een voorstel voor een 4-4 gelijkspel (slapjes, maar voldoende voor ons kampioenschap en waarschijnlijk voldoende voor lijfsbehoud van Rochade 2) afslaan, om dan vervolgens --met Stefan en Sander als de makers van de kampioenschapspunten-- toch maar te winnen met 5-3. Tja, alles voor het spelelement. De missie van het Vierde is voltooid. De bittere nasmaak van afgelopen seizoen, waar degradatie ons deel was, is weer (goed) weggespoeld. Het team is weer terug in de eerste klasse. En wat mij betreft zitten wij volgend seizoen wederom met zijn allen in het zonnetje, om dan ons lijfsbehoud (of misschien zelfs meer) te vieren! Arend-Jan Stukkenjagers 5 Het blijft tobben Ieder jaar opnieuw gaat het over kampioen worden, promoveren, handhaven of degraderen. Het blijft tobben. Kleurloos in de middenmoot meedraaien wil je liever ook niet. Het blijft tobben. Iemand bereid vinden een verslag te schrijven, het blijft tobben

13 Om ongeveer 5. uur waren de eerste twee van ons alweer terug in Tilburg. Op ongeveer dezelfde tijd stonden we inmiddels met 5- achter. Het blijft tobben. Eén van die nullen was ontstaan vanuit de volgende stelling, de SJ-er heeft wit en is aan zet. Het blijft tobben. Spoedig daarna meldde zich de zesde nul. Het blijft tobben. Zoals in dergelijke omstandigheden verklaarbaar kwam er vervolgens veel drank op tafel en ging er veel wereldleed overheen. Het blijft tobben. In de volgende stelling met zwart aan zet werd, na een lange middag zwoegen, een remise aanbod, na veel zuchten, nee schudden met een rood hoofd en een pathallucinatie geaccepteerd Het blijft tobben. Op het woord stoel kun je niet zitten, las ik deze week bij Martin Bril, die eraan toevoegde dit te hebben overgehouden van een blauwe Maandag filosofie studeren. Tijdens de nazit in Roosendaal doemde voor ons de filosofische vraag op of we nu wel of niet zijn gedegradeerd, nu meer dan de helft van het team aangeeft te zullen stoppen met spelen. Het blijft tobben.

14 Op het woord stoel kun je niet zitten, las ik deze week bij Martin Bril, die eraan toevoegde dit te hebben overgehouden van een blauwe Maandag filosofie studeren. Tijdens de nazit in Roosendaal doemde voor ons de filosofische vraag op of we nu wel of niet zijn gedegradeerd, nu meer dan de helft van het team aangeeft te zullen stoppen met spelen. Het blijft tobben. Terug in Tilburg spoorslags naar de Kerktuin, enerzijds vanwege de te grote spanning op de blaas, anderzijds om me in het te verwachten feestgewoel te storten. In mijn haast naar het toilet te komen zag ik nog net drie SJ-ers, alledrie kersverse kampioenen, op het terras zitten nagenieten in het zonnetje, bij terugkeer na de bevrijdende lozing stonden ze alledrie, als laatsten der Mohikanen, op het punt te vertrekken om te gaan eten. Niet naar de Griek waarschijnlijk. Het blijft tobben. Blijft de vraag of we nu wel of niet het slachtoffer zijn van gegoochel met de NBSB-indeling en gerommel met de teamopstelling aan het begin van het seizoen terwille van hogere doeleinden. Het blijft tobben. De economische crisis en het milieu, het vrije markt denken en de hebzucht, Jan Peter en de parlementaire enquête over onze steun aan de Irakoorlog, Pieter van Geel en het functioneren van de Tweede Kamer, de PVDA en de JSF, de SP en de commissie stiekem, Aleid Wolfsen en de journalistieke onafhankelijkheid, Geert Wilders en Fitna, staatssecretaris de Vries en de legerimam, César en Toon, het blijft tobben. Theo M. Stukkenjagers 6 Wij zijn trots! 3 5 Dit schaakjaar hebben we heel wat redenen om trots te zijn:. de eindstand in competitie klasse 2C. Negen wedstrijdpunten bij elkaar gevochten. 2. de sfeer in het team: altijd goed. 3. als we kijken naar de gemiddelde elo s dan hebben we met SJ6 dit seizoen boven verwachting gepresteerd. Hulde aan de hele ploeg!! 4. gewonnen van de Drie Torens 3 (de nieuwe kampioen en bij deze gefeliciteerd) en van Rochade. De stadsderby s waren dus voor ons en dat ook nog eens in voor ons prettige uit wedstrijden. De overwinning op Rochade had eigenlijk nog groter kunnen uitvallen en dat zegt genoeg over het team van dit jaar. Snel even een rondje langs de velden. Het eerste punt was voor Angelo. Het was weer een spannende partij met mij achter de zwarte stukken. Alleen dit maal is het goed afgelopen. Na een gesloten Siciliaan werd er op zet 9: d4 gespeeld. Mijn loper op b7 kreeg de kans om een pion op g2 te nemen. Als compensatie kreeg mijn tegenstander een sterke toren op g om zijn loper op g5 en dame op e5 te ondersteunen. Na enkele matdreigingen te hebben ontweken, kreeg ik de kans om materiaal af te ruilen. Mijn

15 tegenstander maakte kort daarna een blunder en enkele zetten daarna gaf hij op de 26 e zet op. - Het tweede punt was voor Jan. Zaterdagmiddag 8 april: Tilburg bestaat 2 jaar en het weer viert mee. Prachtig! Wat een lekker weer, eigenlijk té lekker om binnen te gaan schaken. Maar bij Rochade is dat geen straf. In hun nieuwe onderkomen aan de Kraaivenstraat leggen ze de tegenstander in de watten, verwennen hem en knuffelen hem bijna dood. De club van good old Jan van Gorp heeft een fantastische ruimte, waar de consumpties nog rond de één euro kosten en waar pinda s, koek en snoep op tafel staat. Jan s hondje dartelt vrolijk rond tussen de lopende en denkende schakers. Waar zie je dat anno 29? In zo n ambiance speel je lekker en is zelfs verliezen niet erg. (Ik vrees dat je hier toch in alleen staat, A.) Maar goed, ik won! t Kan niet meer kapot: ongeslagen aan de Kraaivenstraat! Wel veel respect voor mijn tegenstander Luuk Baselmans, een klein jochie (7 jaar oud!) die zijn eerste externe ooit speelde. En hoe? Hij keek niet op een pionnetje, maar bleef druk houden en na zo n zet of 7, toen ik inmiddels mijn tweede dame had gehaald, gaf hij op. Dat moest ook wel, want het was mat Leo moest op het tweede bord aan de bak tegen Fabio Mensing, die ik, gezien zijn rating en kleurverdeling, eigenlijk op bord één had verwacht. Leo: In deze partij had ik zeker een gelijkwaardige stand kunnen bereiken. Maar ik dacht uiteindelijk dat ik zijn Dame kon vangen. Op een of andere manier kon ik het nog niet nalaten om te kiezen voor risico-spelen. Ik denk dat ik in het vervolg aan dit risicovol gedrag moet werken. 2. De vierde partij ging aan bord tussen mij en Rick Zegveld. Hier had ik zoals gezegd Fabio verwacht, omdat die al 3 keer met zwart had gespeeld, terwijl Rick al 4 x met wit geacteerd had. Zo kun je ondanks een goede voorbereiding toch nog verrast worden. De partij werd vrij vlot opgezet, er was sprake van dynamisch evenwicht. Op de 4 e zet deed Rick zijn dame in de ruil-aanbieding. Zou ik weigeren, dan moest ik een aantal verdedigende zetten doen. Daar had ik geen zin in. Bovendien kon ik een aantal snelle zetten doen om met lichte stukken pion b7 onder vuur te nemen. Rick ruilde af en we hadden beiden geen zin om het eindspel met ongelijke lopers uit te vechten. Het eindresultaat weet je dan bij voorbaat. Remise.,5 2,5 Beneden lag een gastenboek. Ik heb er enkele bewonderende woorden in gezet. Het is inderdaad precies zoals Jan van den Dries in zijn bijdrage geschilderd heeft. Petje af voor de mensen die dit voor elkaar gekregen hebben. Groot respect. Vier van onze speler waren nog volop bezig. Aan alle borden stonden we nog goed, bij Bastiaan was sprake van zeer goed. Ook dat is nog een eufemisme. Hij stond gewoon gewonnen. Zo totaal, dat zijn tegenstander niet meer doorspeelde, de klok maar liet doorlopen en met strakke aandacht keek naar het bord naast hem, dat van Jeroen. Het lijkt me voor geen enkele schaker prettig zo langdurig en strak bekeken te worden. Onplezierig. Plezierig was het resultaat van Pieter.

16 Pieter heeft dit jaar revanche genomen op zijn spel van vorig jaar. Hij heeft dat op een grootse manier gedaan. Pieter is dit jaar in alle opzichten gegroeid. Zijn spel is verbeterd, zijn instelling is klasse. Toen ik hem belde met de mededeling dat het team eigenlijk vol zat en dat hij alleen kon spelen in mijn plaats op bord, aarzelde hij geen moment en zei: Oké, dat is goed. Uiteindelijk haakte er iemand af en kon ik Pieter met een gerust hart zetten op bord 5. Pieter: Vandaag erg sterk uit de opening gekomen. Na een zet of acht stond ik al zo goed als gewonnen. Door een verkeerde zet liet ik mijn tegenstander uiteindelijk in de wedstrijd terugkomen. Daar maakte hij uiteraard gretig gebruik van. Hij begon zijn zwarte zware stukken op mijn koning te richten. Nadat hij een foute berekening met een offer maakte, kwam ik 2 stukken voor te staan. In het eindspel was het oppassen dat ik niet door een trucje mat zou komen te staan. Door vervolgens een schaakje te geven, waarbij hij nog een toren moest inleveren, besloot mijn tegenstander dat het tijd was om op te geven.,5 3,5 Eigenlijk was de winst toen al binnen, want Bastiaan stond gruwelijk gewonnen en Tim Veenstra hoefde met zijn stelling geen Houdini capriolen uit te halen. Jeroen verliest en Bastiaan wint. Jeroen: In het begin had ik meer ruimte, maar ik speelde te rustig. Daarom kwam ik niet ver. Ik had de aanval moeten zoeken. Maar dat deed ik niet en toen kreeg ik de deksel op mijn neus. Helaas. 2,5 3,5 Bastiaan: Ik kwam goed uit de opening. Toen speelde mijn tegenstander op de aanval. Maar ik had een goede tegenaanval. Mijn aanval sloeg goed door en ik rolde de damevleugel op. In het eindspel daarna stond ik helemaal gewonnen, want ik had drie pionnen meer. 2,5 4,5 Als ik het gehele schaakseizoen overzie, dan mag ik vaststellen dat de tweeling Jeroen en Bastiaan van de Rijt het HELE seizoen geweldig geschaakt hebben. Zij hebben bewezen een vaste waarde voor Stukkenjagers 6 te zijn. Fantastisch!!!! Tim Veenstra zat er al die tijd heel rustig bij. Tim heeft ook een houding van: ik laat mij niet gek maken, wij nemen alle tijd voor dit spelletje. Tim stond heel lang gelijk aan zijn tegenstander, maar langzaam maar zeker wist hij zijn stukken in een moeilijk eindspel naar voren te wurmen. Terwijl Stukkenjagers 4 aan het feestvieren was in de zon, er zelfs al een schaaktafel op straat was gezet, diverse heren nonchalant met een pilsje op de grond zaten na te genieten, hun overwinning en verdiende kampioenschap de wereld over sms-ten, en wij van SJ-6 hen bij deze VAN HARTE FELICITEREN, zat hun teamgenoot Guus Vermeulen bij mij aan tafel en zagen wij beiden voor Tim de juiste voortzetting. De pion zou promoveren en de witte koning kwam één zet te laat. Helaas koos Tim voor een rustige variant, waardoor wit net op tijd de laatste pion kon wegtikken. Remise. Toch knap geschaakt Tim! Rochade miste sterke speler, maar dat gold ook voor ons. Het doet aan de overwinning dus niets af. Wij hebben met 3 5 gewonnen van Rochade en daar zijn we beretrots op. Tot slot: Het was een heel goed seizoen. Proficiat voor iedereen.

17 Ik wil iedereen bedanken voor de inzet. Alle teamleden die altijd bereid waren om op tijd de borden en stukken mee klaar te zetten. Vaak deden ze dat ook nog voor andere teams. Het toont een geweldig goede mentaliteit. Als ik iets vroeg kreeg ik altijd een positieve reactie. Of het nu de opstelling betrof, het rijden naar een ver oord, het klaarzetten van materiaal, het schrijven van een stukje, het uittypen van een wedstrijdformulier (Leo). Compliment. Het is misschien ook wel deze teamgeest die er voor gezorgd heeft dat we konden promoveren naar de tweede klasse en dat we die status nu al drie jaar hebben kunnen vasthouden. Volgend jaar zullen jullie dat zonder mij moeten doen. Ik knijp er één jaartje tussen uit. Daarna zie ik wel weer. Eén ding is zeker, ik ben trots op de jaren dat ik teamleider van Stukkenjagers 6 mocht zijn. Bedankt. Oh ja, schaken doe ik nog elke dag. Andries Deliën. Sterk slotakkoord in avondcompetitie (9-4-29) Woensdag 8 april speelden álle zeven Stukkenjagers-viertallen tegelijk hun laatste wedstrijd in De Kerktuin. De oogst was goed: vier zeges, één gelijkspel en twee nederlagen. Voor twee teams stond er nog een titel, en plaatsing voor de playoffs, op het spel. Stukkenjagers C had nog een matchpunt nodig tegen nummer 2, Mierlo/Geldrop. Het werden er twee, want dankzij zeges van Petra Schuurman en Anne Haast en puntendelingen van Mark Haast en Jiri Obels werd het 3-. Heel wat minder soepel verging het Stukkenjagers B, dat tegen rivaal BSV ook voor de 2-2 moest gaan. Die leek ver weg, nadat Marco Kemmeren verloor en Mart Nabuurs een moment van schaakblindheid met een nul moest bekopen. Bram van den Berg zou wel gaan winnen, maar de stelling van Mark van den Berg aan bord was ronduit hopeloos. Tot afgrijzen van de Bergenaren ging zijn tegenstander er vanuit dat er bij het krieken van de -: vast nog wel wat tijd in het vat zou zitten. Dat bleek niet het geval, waarmee de 2-2 en het kampioenschap voor SJ B een feit was. Het team zal nu samen met SJ C en De Drie Torens C (!) gaan uitmaken wie zich algeheel kampioen mag noemen. Stukkenjagers A sloot een matig seizoen in stijl af; het werd,5-2,5 door nederlagen van Lex Karstens en Ron de Veen, winst van Ruud Feelders en een halfje van Joost Op 't Hoog. Ook Stukkenjagers D ging deze keer roemloos ten onder. Tegen mededegradant WLC kwamen Bas Rosheuvel, Maykel van Rijen en de gebroeders Van de Rijt niet tot scoren. Stukkenjagers E speelde zich overtuigend in veiligheid, 3,5-,5 tegen Staunton. Jan Otten had geen tegenstander, Sander Funk en Peter Lode wonnen en Arend-Jan Meerwijk remiseerde. Stukkenjagers F boekte eveneens een eclatante zege. Door winstpartijen van Maarten Heller, Theo Mulder, Emil Voorhorst en Guus van Heck werd het 4- tegen Wasbord. Stukkenjagers G sloot zijn debuutseizoen fraai af met een 2,5-,5 zege op Son en Breugel. Tim Veenstra en Elsbeth Bakker wonnen, Dennis Jaheruddin net niet. Angelo Franken verloor, 2,5-,5.

18 Stukkenjagers B 2x is scheepsrecht? Ook dit jaar wierp Stukkenjagers B weer hoge ogen in de avondcompetitie. De grote vraag was of zij net als vorig jaar het kampioenschap voor de bijbehorende DGT klok konden bemachtigen! De laatste ronde traden wij thuis aan tegen BSV een sterk team. Voor BSV was het kampioenschap volledig open komen te liggen na de misser van DDT in de laatste ronde. Bij een overwinning, hoe klein ook was BSV kampioen. Wij hadden genoeg aan een gelijkspel om het kampioenschap te mogen vieren. Bij binnenkomst een pluspuntje voor ons, hun sterkste speler Arjon Serverijnen was niet meegekomen, dat scheelt. Dan de opstelling waarover te doen was geweest binnen het team! Mark van den Berg scoort als een beest dus maar op, Mart lekker met wit net als Marco voor de punten en Bram in de comfort zone op 3. De wedstrijd kwam vlot op gang, toch altijd prettig als er meerdere Stukkenjagers avondteams thuisspelen voor de ambiance. Marco kwam met een klein plusje uit de opening, maar koos op zet 8 voor een verkeerd plan en kwam enigszins gedrukt te staan, geen probleem ware het niet dat John Havermans de goed geslepen botte bijl pakte en met grof geweld dwars door de witte stelling heen ging. De Toren op a, het Paard op b en de Loper op c moesten lijdzaam toezien hoe de witte koning op g belaagd werd door het hele zwarte leger het voetvolk was niet ingezet, nee het zware geschut werd in stelling gebracht, no escape en -. Nog niks aan het handje..dus dan maar ff een biertje en een koffie halen Mark kwam met zwart prima uit de opening tegen Peter van Oevelen, maar overspeelde zijn hand en ging vrijwillig een passief (en slecht) eindspel in, met helaas weinig tegenspel, dat is waar het hart meestal vol van is bij deze jongen, goede nieuws is bij Mark weet je het nooit Hoe liep het op de andere borden, Mart had een originele opening op het bord tegen Martijn Blom, Mart met wit. e4 e6 2. Pf3 d5 3. e5 c5 4. b4 cxb4 5. a3 Dc7?!...enige navraag bij Martijn leverde op dat hij dit wel eens gezien had, maar het was al even geleden. Mart reageerde in eerste instantie prima en leek dan ook een prima stelling te hebben, met mooi aanvallend stukkenspel. Ik wilde nog vragen of Mark en Mart niet wilden ruilen van bord, maar dat vond BSV vast niet goed bedacht ik me, dus bestelde ik nog maar een biertje en een koffie. Ikzelf speelde op bord 3 tegen Dhr. René Punt. Ook mijn tegenstander kwam met een interessante openingszet, de man bedacht het volgende.. e4 d5 2. exd5 Pf6 3. Pc3 Pxd5 4. Lc4 Pb6 (voor de kenners ik heb in deze variant wel eens snel verloren, iets met 2.Pd6#, maar ben tegenwoordig tot de tanden bewapend uiteraard) 5. Le2?!?!?! Maar deze had ik even niet aan zien komen, feit was dat ik snel het betere van het spel had, maar dat het er naar uit ging zien als een lange zit. Nou heb ik niet zo een moeite met tandvlees schaak als het ergens om gaat, dus ik zag de toekomst zonnig in en ging nog maar een bier en een koffie halen. Mart was tactisch zeker niet scherp, hij zette zijn stukken nog wel goed neer, al deed Martijn alle moeite om zand in de ogen van Mart te strooien door op de damevleugel met zoveel mogelijk materiaal naar voren te rennen. Dit kostte Mart veel bedenktijd en ik voorzag een zware avond voor onze man, tot Martijn een ontzettende bok schoot. Met 7.3 op de klok voor 5 zetten of zo, kreeg Mart de kans om Pxe6 te doen, gevolgd door Pxg7+ met pionwinst, mega aanval, koning in het centrum de juiste loper voor het mat, de ideale

19 coördinatie van al zijn stukken noem maar op.helaas gaf Mart dit seizoen x niet thuis en dat was nu.. Hij was blijkbaar helemaal murw gebeukt door het vreemd uitziende (maar zeker niet slechte) spel van zijn tegenstander, Mart miste de kans, gaf gelijk een kwaliteit weg en kwam dit niet meer te boven..-2 ojojoj. Nu wordt het wat lastiger, ik stond wel goed, maar Mark zijn tegenstander had 5minuten op de klok voor de rest van de partij, een gezonde vrijpion meer, een goed paard tegen slechte loper, goede koning tegen slechte koning (ja het kan echt, als je geen stelling kunt bedenken vraag Mark maar naar deze stelling). Kortom er leek niks aan de hand. Mijn tegenstander (tevens teamcaptain) vond het toch riskant. Hij liep dan ook naar de bord speler toe met de mededeling bij remise zijn we kampioen dus bied maar remise aan. De bord speler had hier echter geen zin in en ging gewoon door??? Wat wil je meer hebben dan de titel dan? Ik wist het ook niet dus ging maar eens naar beneden om 2 bier te halen. Beneden sprak ik Martijn en John nog even. Zij waren nog niet overtuigd, want Peter deed wel vaker gekke dingen ik dacht het moet wel heel gek lopen wil hij dit verliezen. Boven gekomen had Peter nog minuten, ik deed een zetje en keek hij had er nog 7. Dacht rustig na en had er nog was aan zet.deed geen zet vlag (woot).. Mark: meneer U vlag is gevallen Peter: Ik krijg er nog een kwartier bij Mark: nee, dat heeft u al gehad Peter: nee hoor, dat heb ik niet gezien Cesar: komt erbij, jawel hoor dat heb je al gehad dus je vlag is gevallen Peter: oww gefeliciteerd. Ik was niet blij op dat moment maar kon een glimlach toch niet onderdrukken mogelijk had dat ook met het volgende te maken, ik had namelijk net de volgende stelling bereikt Het had even geduurd, maar eindelijk had ik een gewonnen stelling bereikt, maar gelijk afmaken dan.ik speelde hier het fijne Th3! Wit anticipeerde snel (hij had nog 7.3 minuten op de klok) met LxTh3 TxLh3..dacht 3 minuten na en gaf een hand het mat of meer dan ernstig materiaal verlies is niet te voorkomen. De mooiste witte faalzet is misschien wel Tf2,

20 Pd3+ Kg4 (valt een toren aan) PxTf2 (slaat een toren, dekt een toren, geef schaak aan een koning die de aanval op de toren moet laten lopen, valt een toren aan). 2-2 en kampioen zwaarbevochten en gezien deze avond niet terecht. Normaal vieren wij het graag, maar nu was het toch wat ingetogener.wat zo lekker voelde dit ook niet! Rest ons nu de playoffs tegen het stukkenjagers jeugdteam met papa Guus en Mama Petra en de kids Jiri,Pepijn,Anne en Markje en het De Drie Torens familieteam met Dhr. Van Moorsel, Tommi,Rowan, BertJan en Berry. Kijken of we dit jaar dit drieluik in ons voordeel kunnen beslechten, ik heb er alle vertrouwen in Stukkenjagers BSV Mark van den Berg Peter van Oevelen Mart Nabuurs Martijn Blom Bram van den Berg René Punt Marco Kemmeren 54 - John Havermans 99 - MESSI MARK / SJF WASPIK 4 Van je teamgenoten moet je het niet hebben. Knopen tellen, althans een vorm daarvan, daar begon het mee. Hij houdt wel van ons.., hij houdt niet van ons.., hij houdt wel van ons.., hij speelt niet met ons.., hij speelt wel met ons.., hij speelt niet met ons.., hij speelt toch..., maar toen was het al te laat. Emil had Maarten inmiddels gevraagd in te vallen en die had toegezegd omdat aan de noodzakelijke voorwaarden thuis en niet naast Toon was voldaan. Sterker, het werd in plaats van Toon, want die had ons aan het knopen tellen gezet. Het was weer eens Champions League avond en dat maakte me stiekem wel een beetje jaloers op hem, maar zoals Churchill al zei: Your country needs you. Een drukte van belang, zo n thuisronde in de avondcompetitie externe, maar in die drukte waren echter geen gasten uit Waspik te ontwaren. Ze hebben gebeld, deelde César ons mee, we komen uit Waspik en zijn dus een kwartier later. Even begrepen wij de logika van dat dus niet, totdat we ons herinnerden dat we vorig seizoen in Waspik bijna waren omgedraaid toen we daar om 9.5 uur aankwamen en er om 2.2 uur nog geen autochtone kip te bekennen was. Maar ze kwamen, toen en ook nu. Maarten kreeg een vreemd ogende stelling op het bord, die me niet lekker spelen voor hem leek. Tot overmaat van ramp zat uitgerekend ìk, die in het verleden door studenten nogal eens verward werd met Toon, en vice versa, nu naast hem. De ruimte was krap bemeten en mijn linkerhand had geregeld de neiging zijn klok in te drukken, waarbij mijn belangstelling voor de verwikkelingen op zijn bord er ook nog toe leidde dat ik me nu en dan opzij boog om beter te kunnen zien, een enkele keer met lijfelijk contact tot gevolg, wat hem merkbaar irriteerde. Voeg daarbij dat Emil, na zijn winst, met zijn tegenstander begon te fluisteren wat er nog meer had kunnen gebeuren en Maarten s ellende is compleet. Van je teamgenoten moet je het niet hebben.

21 Mij overkwam intussen in onderstaande stelling het volgende: Mijn tegenstander dacht lange tijd na, trok een grimas en mompelde nee schuddend iets onverstaanbaars, noteerde met een zucht - in zijn boekje, legde zijn pen in de vouw en klapte het boekje dicht om vervolgens, met de armen over elkaar, de borden links en rechts naast hem te gaan bestuderen. Had hij nou opgegeven of niet? Hij zette de klok niet stil, deed geen zet, zei niets en gaf geen hand. Omdat er twee stukken in stonden dacht hij waarschijnlijk dat er niets meer aan te doen was, maar ik dacht nog wel een zet voor hem te zien, Pc2 en mijn D kan alleen nog naar a5 ( De4 Lf5, Dd5 Le6), waar zij met Ld8 verjaagd wordt en alleen c3 en D-ruil overblijft, wat ik in dat geval maar beter meteen kan doen. Vervolgens redt zwart zijn stuk en is het maar de vraag welke pionnen sterker blijken, zijn verbonden vrije randpionnen of mijn opgerukte centrumpionnen. Ik durfde niets te vragen, contact met je tegenstander kan als spelbederf worden opgevat, en ben, na een tijdje noodgedwongen ook met de armen over elkaar zitten, maar wat gaan wandelen, daarbij in de gaten houdend of er nog een zet kwam. Een kwartierlang gebeurde er niets, de klok bleef lopen en mijn tegenstander bleef achter ons bord zitten zonder er echter belangstelling voor te tonen. Omdat mijn tijdvoorsprong inmiddels was opgelopen tot een half uur ben ik beneden maar een biertje gaan drinken. Toen ik weer boven kwam stonden de stukken in de beginstelling en mijn koning fier midden op het bord. Dat bezorgde me gemengde gevoelens, opluchting vanwege het bovenstaande en balen omdat het hele gedoe me de tweede helft van Liverpool Chelsea had gekost. Van je teamgenoten moet je het niet hebben. Opdringerige belangstelling tonen voor de wat minder staande stellingen van Maarten en Guus, die beiden in een bepaalde fase van de strijd lijken te knisperen van de hoogspanning, leek me niet raadzaam en dat gebruikte ik dankbaar als excuus om hem meteen te peren richting de samenvatting van Barça en Bayern München, oftewel het duel Messi Mark. Wat een voetballer, die Messi. De volgende morgen zag ik op de site dat mijn vertrek geholpen had en dat we tot mijn stomme verbazing, van je teamgenoten moet je het niet hebben, dezelfde score als Barça hadden neergezet. Theo M.