Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 24 november 2013 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Jesaja 40:1-11

Transcriptie

1 Doopsgezinde Gemeente Aalsmeer 24 november 2013 Ds. L. Geijlvoet Schriftlezingen: Jesaja 40:1-11 Aansteken kaars moment van stilte In het licht van deze kaars Herkennen we het licht van God, dat voor ons schijnt in het donker. Als herinnering aan de lichtheid van het leven. Het goede, de liefde, de troost en de trouw. Als een licht op ons pad, gaat hij voor ons uit, ook als het duister is. Wij zingen lied 213 vs. 1 en 2 Onze Hulp Wij zijn samengekomen in de Naam van de Heer, die Hemel en Aarde gemaakt heeft, Die trouw houdt tot in Eeuwigheid en niet loslaat het werk dat hij ook met ons is aangevangen. Genade zij ons en Vrede, Van God onze Vader en van Jezus Christus, onze Heer, Amen. Wij zingen lied 213 vs. 5 Gebed tekst pagina 535 Zoals het licht ons elke morgen nieuw verschijnt, Ons wekt en koestert met zijn stralen,- Wekt Gij mij God zo ook mij! Zoals de zon geen dag ons in het donker laat,- Laat mij uw trouw ook nu weer dagen! Schep doorgang aan wat zorgen baart, Wat mij angst aanjaagt, En zet mij recht weer op mijn voeten: Niet moedeloos niet hopeloos verlamd, Maar opgericht, met opgeheven hoofd Tot U, Mijn zon Mijn dag, mijn licht Wij luisteren naar: Morgenstimmung van Edvard Grieg

2 Schriftlezing Jesaja 40: Troost, troost mijn volk, zegt jullie God. 2 Spreek Jeruzalem moed in, maak haar bekend dat haar slavendienst voorbij is, dat haar schuld is voldaan, omdat zij een dubbele straf voor haar zonden uit de hand van de Heer heeft ontvangen. 3 Hoor, een stem roept: Baan voor de Heer een weg door de woestijn, effen in de wildernis een pad voor onze God. 4 Laat elke vallei verhoogd worden en elke berg en heuvel verlaagd, laat ruig land vlak worden en rotsige hellingen rustige dalen. 5 De luister van de Heer zal zich openbaren voor het oog van al wat leeft. De Heer heeft gesproken! 6 Hoor, een stem zegt: Roep! En een stem antwoordt: Wat zou ik roepen? De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. 7 Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de Heer erover blaast. Ja, als gras is dit volk. 8 Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand. 9 Beklim een hoge berg, vreugdebode Sion, verhef je stem met kracht, vreugdebode Jeruzalem, verhef je stem, vrees niet. Zeg tegen de steden van Juda: Ziehier jullie God! 10 Ziehier God, de Heer! Hij komt met kracht, zijn arm zal Heersen. Zijn loon heeft hij bij zich, zijn beloning gaat voor hem uit. 11 Als een herder weidt hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien. Wij zingen lied 737 vs. 1/2/3/5/21 staande

3 Overdenking Op de voorkant staat een afbeelding van een beeld, dat heet, De drie generaties. Bij de voorbereiding van de dienst kwamen we te spreken over de generaties. En hoe dan? Nou, dat het soms zo kan zijn, dat juist de jongste generatie opeens de ouders of grootouders een wijs woord meegeeft waaraan je je kunt troosten. En zelfs, is het soms net of de kleine mensen de groteren opeens een stukje dragen. Doordat het een inkijkje geeft in haar of zijn gedachten over leven en dood. Het verhaal was erg intiem en erg mooi. Maar ik zal een ander moment vertellen dat we zelf mochten delen met onze dochter van 6. Vorige maand is Opa in Syrië overleden. Op een rustige manier is hij ingeslapen. Op zijn eigen uitgekozen plek op de begraafplaats van het dorp begraven, dicht bij zijn eigen vader. Maar wij waren daar niet bij. Het is te ver, de situatie te moeilijk. Maar we waren deze week in Istanbul de jongste oom daarheen is vertrokken met zijn gezin. Dus we waren daar op bezoek. En natuurlijk zijn we ook de bezienswaardigheden van de stad gaan bekijken. De grote Blauwe Moskee. Beroemd om zijn mooie koepel met mooi blauw met witte tegels. Indrukwekkend en mooi. De vloer helemaal met een mollig tapijt. En de helft is afgezet voor toeristen en onder de koepel is plek voor gelovigen om te bidden. Een handjevol mannen stond daar te bidden. En mijn dochter zegt: Mamma, ik wil ook wel even bidden. Nou ja, dat moet je dan maar even doen! Wil jij mee? Neeeee, zeg ik. Ik zie mezelf al tussen een handje vol biddende mensen in staan en weet niet hoe ik moet buigen en wat te zeggen. Wil jij mee pappa? Neeeee joh. Dus ze gaat zelf op haar kousenvoetjes en kijkt omhoog naar de lichte blauwe koepel en we zien haar eens wat buigen en opstaan. En ze komt weer terug en zegt: Zo, ik heb even goed gebeden. Voor Opa. Ondertussen ben ik heel dankbaar dat zij, met haar kleine koppie een ritueeltje heeft bedacht. Om uiting te geven aan haar gedachten een klein geschenkje. Ik mocht het vandaag vertellen. Iemand is pas echt dood als niemand meer over je praat, zeggen ze. En dat lijkt een troost als je weet dat de volgende generaties nog over je vertellen. Troost, mijn volk. Hoor, een stem zegt: Roep! De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast. Hoe kwetsbaar is een mens. En hoe kort eigenlijk de tijd die je gegeven is. Je probeert het zo goed mogelijk te doen. En dat lukt soms beter en soms minder. En dan is het maar oh zo snel voorbij. Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand. Wat is dan het woord van God? Is dat wat de dominee preekt vanaf de preekstoel? Onze hulp is in de naam van de Heer die trouw is tot in eeuwigheid? Is dat wat vanaf de moskee schalt? Alle lof zij Allah, de Heer der Werelden. De Barmhartige, de Genadevolle. Deze boodschap over de grootsheid van God, dat hij barmhartig is. En vol goedertierenheid. Een God van vrede en troost. Gekke grote woorden eigenlijk. Maar de betekenis kun je zien in de kleine waarheid. Welke misschien wel een kind heel eenvoudig kan zeggen. Dat het leven meer is dan we vermoeden en dat ook als we iemand verliezen troost te vinden is. Voor wie er oog voor heeft? Hoe mooi is dan het beeld van een herder met een paar lammeren op zijn arm en een kudde ooien die hij leidt. Het beeld van de Goede Herder in Jesaja:

4 Als een herder weidt hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien. Ook hierin is zorgvuldig een klein bekend beeld gekozen, om in een voor ons begrijpelijke beelden iets van dit gevoel van troost weer in herinnering te brengen. Zoals een kind dit heel gevoelsmatig begrijpt en vertelt, mogen wij de eenvoud van dit beeld in ons laten doorwerken. En natuurlijk, is het als een naïef schilderij. Maar toch brengt het iets over van een grotere waarheid. Net als het beeld, van de drie generaties op de bank, dat doet. Een woord, van eeuwigheid. Omdat het van generatie op generatie wordt doorgegeven. Dit weten: dat het mag doorgaan. Ook als wij er niet meer zijn. Muziek Open ruimte Gedicht pagina 1488 Gebed om troost Heer, mijn hart Is ziek van verdriet, Die mij lief was Is dood, Er is een leegte Waar geen taal voor is, Mijn woorden Strompelen naar U toe, Mijn gedachten struikelen, God, vang mij op, Ik ben zo radeloos moe. Nu ik weet wat verdriet is, Laat mij ook weten Wat troost is. Het is zo donker, Toon uw gezicht, Laat mij het licht Van uw ogen zien. Wij zingen lied 247 vs. 1 t/m 3 Het noemen van de namen Troost, lieverd, Leven is als sneeuw Je kunt het niet bewaren. Troost is Dat jij er was, Uren, maanden, jaren. Wij willen de namen noemen van alle leden en vrienden van onze Gemeente, die het afgelopen jaar zijn overleden. Voor een ieder afzonderlijk steken wij een licht aan. Wij noemen hen bij hun diepste naam.

5 Ook willen wij denken aan alle leden en vrienden van onze Gemeente die afgelopen jaar een dierbare zijn verloren aan de dood, maar in onze herinnering voortleven. Wij ervaren met elkaar dit gemis. Laten wij een licht ontsteken voor hen, als teken van gedeeld verdriet. Ook willen wij een licht ontsteken voor alle mensen in de wereld waarvan wij de namen niet kennen. Zij die rustig heengingen, wellicht op een gezegende leeftijd. En ook zij die dit jaar zijn omgekomen door geweld, natuurrampen, armoede, of anderszins. En voor wie er geen steen of gebeden waren, geen gedachtenisdienst werd gehouden, maar in een naamloos graf rusten. Wij weten dat ook hun naam in Uw hand staat geschreven. Gebed en Onze Vader Wij bidden U, Heer, Ontferm U over hen En over ons die achterbleven. Dat het Licht van uw Liefde over ons allen mag schijnen Dat wij elkaar tot steun en troost mogen zijn. Zo mogen onze gebeden opstijgen met het licht en de warmte van deze kaarsen. Onze Vader die in de hemelen zijt Uw naam worde geheiligd Uw koninkrijk kome Uw wil geschiede Gelijk in de hemel alzo ook op aarde Geef ons heden ons dagelijks brood En vergeef ons onze schulden Gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren En leidt ons niet in verzoeking Maar verlos ons van het kwaad. Want van U is het koninkrijk En de kracht en de Heerlijkheid Tot in eeuwigheid, amen. Collecten 1 e collecte eigen Gemeente 2 e collecte geweldloos samenleven Wij zingen lied 792 vs. 1 en 3 op melodie Lied 463 lvk staande Zegenbede Wij zingen lied 416