Praktische opdracht Geschiedenis New Deal (Roaring Twenties, Roosevelt)

Transcriptie

1 Praktische opdracht Geschiedenis New Deal (Roaring Twenties, Roosevelt) Praktische-opdracht door een scholier 2939 woorden 2 februari ,1 67 keer beoordeeld Vak Geschiedenis De New Deal In het publieke debat Voor de Roaring Twenties Na 1865 kwam de VS uit een ernstige burger oorlog terug, maar ze kwamen sterker dan ooit uit. De VS was een belangrijk land geworden. Immigranten zagen Amerika dan ook als het Land van Belofte. De bevolking groeide, maar er was ruimte zat want Amerika is eindeloos groot. In die tijd was de VS nog een overwegend agrarische natie. Katoen, maïs en tarwe waren de belangrijkste landbouwproducten. Toen kwamen er de machtigere mannen in Amerika, ze kochten alle bedrijfstakken op en schakelde hun concurrenten uit. Ze beheerste in die periode 50% van de productiecapaciteit van Amerika. Het verschil tussen rijk en arm begon steeds meer te groeien. Maar door de goede welvaart stegen de salarissen. Voor de armere was het leven zwaar, ze hadden lange dagen en zwaar werk, ze werkten tot ze er letterlijk bij neer vielen. Toen kwamen de vakbonden. De meeste bekendste was de American Federation of Labor oftewel de AFL, gestuurd door Samuel Gompers die Nederlandse afkomst had. De vrouwen van rijke mannen die niet mochten werken, wouden toch wat goeds doen voor de maatschappij en hielpen daardoor de mindere in de samenleving. De centrale overheid in Amerika was zwak tot aan het begin van de 20ste eeuw, na het moment dat de staten zicht tot de VS konden benoemen hadden de mensen nog moeite met het idee van een overheid die hun vrijheid zou verkleinen. De ondernemers hadden veel invloed in de centrale overheid. En kregen dan ook alle steun en hulp van de overheid. Daarentegen werd er geen aandacht besteed aan de boeren en arbeiders. Progressive Movement, zette zich wel in voor hen. Zij gingen voor meer democratie in de VS, het verwijderen van corruptie en betere overheid die meer het heft in eigen handen nam. President Theodore Reoosevelt ( ) en Woodrow Wilson ( ) waren de eerstre presidenten die durfde op te staan tegen de grote ondernemingen. Het begin van de Roaring Twenties De uitvindingen sprongen als paddestoelen uit de grond, de economie groeide en de mensen kochten en werkten. Het ging goed in Amerika, de welvaart was volop in bloei. De mensen wouden de nieuwste snufjes in huis hebben, en de Amerikanen gingen kopen. Een auto, een radio en koelkast. Niets was te gek. Ze Pagina 1 van 6

2 gingen ook veel opstap. De verkopen van allerlei dure goederen gingen als warme broodjes van de plank. De mensen konden namelijk alles kopen, want ze kochten de dingen in termijnen. Dat maakte het stukken voordeliger en was natuurlijk hartstikke handig. De arbeiders produceerde ook maar en produceerde maar, terwijl de inkomens van de consumenten niet mee groeide. En er ontstond overproductie. Tijden de bloei van de Economie speculeerde de mensen ook op de beursen. 1% van de bevolking deed dat dan ook met geleend geld. Want geld lenen om mee te speculeren was door de centrale bank gemakkelijk en goedkoop. De auto industrie ging op volle toeren, terwijl het slecht ging met de andere industrietakken. In de Spoorwegen, Textielindustrie en kolenmijnbouw was een grote structurele werkeloosheid ontstaan. Ze hadden namelijk een grote last van overproductie, dat kwam als na gevolg van de eerste Wereld Oorlog. Veel boeren gingen aan de overproductie failliet, met daarop gevolg dat de bank in een klein dorpjes hun reserves die ze hadden opgebouwd kwijt. De kleine banken zaten weer vast aan de grote banken vast en daardoor raakte hun reserves ook weer op. De toezicht van de overheid op het bankwezen was uitermate onvoldoende. De Crisis De ondernemingen gingen hun gang, en bleven produceren. De mensen speculeerde op beursen, waarvan 1% van de bevolking dat deed met geleend geld, en de banken waren hun reserves kwijt. Dat ging even goed maar toen op 29 oktober 1929 kwam er een grote klap. De mensen zaten vast aan te dure afbetalingen, en konden zich het niet meer veroorloven. De ondernemingen leden eraan verlies, de consumenten konden het allemaal niet meer betalen en het consumeren daalde. Ondernemingen kregen geldproblemen en moesten mensen ontslaan of ze gingen failliet. Het was een grote cirkel. Ook op Wall Street storte de beuren plotseling volledig in. Meer dan 16 miljoen aandelen werden verkocht voor bodemprijzen. Mensen kwamen in geld nood. En konden ook hun leningen niet meer bij de bank betalen. De bank kon deze klap niet meer aan. En gingen daardoor op grote schaal failliet. De 2 jaar die er op volgde verloor 1 op de 4 Amerikanen zijn baan. En waren de lonen gehalveerd. De boeren moesten hun bedrijf opgeven en fabrieken moesten sluiten. De mensen hoopten allemaal dat de crisis duidelijk zou zijn, maar de crisis hield langer aan dan verwacht en de gevolgen en effecten kwamen hard aan. De mensen gingen actie voeren. De Amerikanen voelden zich 1932 uitgeblust en zochten de schuld veel al bij zich zelf. De Grote Depressie sloeg toe. President Hoover, een principieel en integere man. Hoover vond dat de federale overheid wat hem betreft een beetje adviseren. Steun aan werkelozen zou de onderneming lust niet te goede doen. Hij dacht ook dat de depressie slechts tijdelijk zou zijn en deed niets. Dat betekende zijn einde, want presidentskandidaat Franklin Delano Roosevelt beloofde de bevolking precies wat ze horen wilde: een New Deal. The New Deal De New Deal was een experiment van President Franklin Delano Roosevelt, met de New Deal probeerde hij de economie weer een beetje op gang te helpen. Voor het eerst nam de federale overheid op grote schaal de verantwoording op zich voor de problemen van de bevolking. De categorieën; werkelozen, boeren, enz. werden geholpen met wetten ook wel genoemd Acts en organisaties om die wetten uit tevoeren (Administrations). Binnen 100 dagen in 1933 passeerden tientallen zeer uiteenlopende en niet op elkaar aansluitende wetten de revue, bijvoorbeeld de Emergency Relief Act, voor de werkelozen. De Works Pagina 2 van 6

3 Progress Administration werd in 1935 opgericht, en organiseerde grote projecten voor het bevorderen van werkgelegenheid. Roosevelt's strategie was simpelweg: probeer alles en kijk wat werkt. Hoewel de bevolking hieruit enige hoop putte, was de New Deal niet voldoende om de industrie weer op poten te zetten. De National Industrial Recovery Act dat meeste politieke weerstand op riep, zeker aan de kant van het bedrijfsleven. De bedoeling was afspraken te maken over arbeidsvoorwaarden, lonen en prijzen. Maximumwerktijden, minimumlonen en een verbod op kinderarbeid. De grote ondernemingen maakte er goed gebruik van om de concurrentie te beperken. Diezelfde grote ondernemingen bleken toch niet bereid zich aan de afspraken te houden en wouden de afspraken van de NIR niet toeppassen. Uiteindelijk wer de NRA (National Recovery Administration) ongrondwettig verklaar dat kwam door de Supreme Court, de Court stond aan de kant van de (grote) ondernemingen dus de NRA had geen schijn van kans. Na de nieuwjaarstoespraak van 1935 van Roosevelt was hij genoodzaakt om beroep te doen op het aloude gelijkheidsideaal van de VS. De New Deal stagneerde een beetje, en de politieke tegenstanders probeerde Roosevelt zwak te maken met, dat hij teveel socialistisch bezig was. Maar Roosevelt trok zich er niets van aan en zo kwam er naast dewpa (Works Progress Administration) in 1935 ook een Social Securite Act, zodat er een begin kwamen van een sociale doch eenvoudige verzekeringen. Tot 1936 had de New Deal aardig voor bevorderingen bezorgd. De totale productie was weer even groot als in Maar doordat het volk en het bedrijfsleven de vertrouwen kwijt waren geraakt om opnieuw te consumeren kwam er als gevolg in rap tempo een recessie waarbij er weer 2 miljoen werkelozen bij kwamen. Door de Tweede Wereld Oorlog, kwam er in Amerika werkgelegenheid. De Amerikanen gingen ervoor om de Tweede Wereld Oorlog te winnen en spande zich in. In plaats van dat er teveel aan mensen waren en te weining aan werk, kwam er nu meer werk dan dat er mensen waren. De economie keerde helemaal om. Amerika kwam net zoals vorige keer sterk uit de strijd, zowel op militaire gebied als op economisch terrein. Amerika kon en wou zich niet meer afzijdig houden, en we de wereldeconomie werd sterk beïnvloed door Amerika. Doordat de mensen in de oorlog geld hadden verdient of gespaard, kwam er weer een gezonde productie omgang. De nieuwe president Truman zete De New Deal voor In de Fair Deal, en daarmee eindigde De New Deal De man achter de New Deal Franklin Delano Roosevelt ( ), 32ste president van de VS, van Na zijn studie trad Franklin Roosevelt toe tot een advocaten-firma en op 28-jarige leeftijd maakte hij een succesvol debuut in de politiek. Roosevelt begon dan ook zijn politieke carrière in 1910 als democratisch senator voor de staat New York. Hij was onderminister van Marine in de regering van Woodrow Wilson in de periode In 1928 werd hij gouverneur van New York. In 1932 werd hij verkozen tot president van de Verenigde Staten. Tijdens zijn eerste ambtsperiode oogstte Roosevelt groot succes met zijn programma ter bestrijding van de economische crisis, de zogenaamde New Deal. Het verwonderde dan ook weinigen dat Roosevelt in 1936 herkozen werd. In deze periode diende zich een nieuw gevaar aan: het nationaal-socialistische Duitsland en het expansieve Japan. Roosevelt trachtte tevergeefs zijn landgenoten te wijzen op deze bedreigingen. De Amerikaanse publieke opinie bleef echter geloven in het isolationisme. Pas na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog sloeg de stemming om en kon Roosevelt het zich permitteren om Groot-Brittannië met goederenleveringen ter hulp te snellen. Tijdens de verkiezingen van 1940 vond Roosevelt het voor zich zelf een plicht om te beloven dat er geen Pagina 3 van 6

4 Amerikaanse militairen overzee zouden worden gestuurd, tenzij de VS aangevallen zouden worden. Blijkbaar viel deze belofte god bij het volk, want Roosevelt werd voor de derde keer verkozen tot president van de VS. Dit betekende een breuk met de traditie dat een president na twee ambtstermijnen moest aftreden. Nadat de VS rechtstreeks in de oorlog betrokken waren geraakt, ontpopte Roosevelt zich na enige tijd tot de onbetwiste leider van de geallieerden. In 1944 werd hij voor de vierde maal tot president van de VS gekozen. Op de conferenties van Teheran en Jalta bespraken Roosevelt, Churchill en Stalin de evolutie van de oorlog en trachtten zij -onder impuls van Roosevelt- een blauwdruk te ontwerpen voor de naoorlogse wereld. Tijdens deze conferenties maakte Roosevelt zijn plannen bekend voor de oprichting van de Verenigde Naties. De oprichting van de VN heeft hij niet meer kunnen meemaken: Roosevelt overleed enkele weken voor het einde van de oorlog. De 2 groepen De eerste groep bestond uit democraten met als leider Franklin Roosevelt. Roosevelt was een sociale democraat en vond dat er steun moest komen aan de mensen, en de minder niet aan hun lot moesten over laten. Hiermee behaalde hij natuurlijk veel stemmen omdat bijna een kwart van de bevolking werkeloos was. De tweede groep bestond uit republikeinen. Deze waren van mening dat iedereen rijk moet kunnen worden als je er maar hard genoeg voor werkt, denk aan de self-made-man. De kiezers van deze groep zijn de bovenlaag van de samenleving, de rijkere. De republikeinen zagen dat ze veel stemmen gingen verliezen omdat het grotendeel van het volk democraat waren. Ze waren bang democraten het ruim voor het zeggen zouden krijgen. Daarom probeerde ze presidents-kandidaat Roosevelt zo veel mogelijk slecht afteschilderen. De argumenten De eerste groep, de democraten waren voor de New Deal, het zou hun leven alleen maar kunnen begunstigen. De Gederal Emergency Relief Act zou hun een betere plek in de maatschappij kunnen geven. De werkelozen zouden werkkrijgen, en het zou de werkgelegenheden verbeteren. De kinderen zouden niet meer zwaar werk hoeven te doen. En de mensen zouden maximumwerktijden krijgen en minimumlonen. Er zouden afspraken gemaakt worden over de lonen en de prijzen. De meerendeel van de bevolking zou het beter krijgen als de plannen van de New Deal zouden uitkomen. Roosevelt deed er dan ook veel aan om de mensen te overtuigen. De mensen stemden ook op Roosevelt omdat hij zo dicht bij het volk stond. Hij ging opzoek bij de arme mensen, hij trok per trein door het hele land en hield berustende toespraken op de radio vanuit zijn woonkamer. Ook kwam hij met de: Braintrust. Hij ging Amerikaanse universiteiten langs en zocht jonge mensen die oplossingen voor de problemen moesten gaan bedenken zodat de politiek weer jong en fris werd. De tweede groep, de republikeinen vonden het plan maar niets omdat het te communistisch en te sociaal zou zijn Zij hadden toch ook hard gewerkt voor hun geld? De rijkere vonden het niets omdat zij hun geld al naar de armere mensen zagen verdwijnen en daar hadden ze niet hun hele leven voor gewerkt. Ze probeerde daarom ook met allerlei leuzen het nieuwe plan van Roosevelt in een slecht zonlicht te zetten bij de democraten. De New Deal was meer gericht voor de Democraten, dus hun hadden geen belangstelling ervoor. De werkgevers zouden meer rekening met de arbeiders moeten hebben en zou er zelf niet beter op worden. Maar het was ook voor hun duidelijk dat er iets moet gebeuren. Want zonder kopers, is er geen begin van een bloeiende economie. Pagina 4 van 6

5 Belangen van Roosevelt Roosevelt had eigenlijk zelf geen baad met de plannen die hij voor ogen had om de economie weer op gang te helpen. Roosevelt was al enorm rijk en er was dus eigenlijk helemaal geen rede voor hem om voor de mindere klaar te steun, en hun de hulp aan te bieden die er nodig was. Het merendeel van bevolking stemde natuurlijk op Roosevelt omdat het voor hun het gusntig uitkwam en om zijn New Dea,l omdat ze het enorm slecht hadden en door de New Deal gaf hun hoop voor de toekomst. Ook stemde ze op Roosevelt, dicht bij het volk stond, en zich niet verheven voelde tegenover het simpele volk. Roosevelt gebruikte waarschijnlijk wel het argument dat de republikeinen de bevolking in deze situatie had geduwd en aangezien de mensen veel vertrouwen hadden in hem gingen met Roosevelt zijn mening mee. De republikeinen gebruikte hun argumenten wel alleen uit eigenbelang. Zij waren ook nog eens vang dat de VS ook communistisch zou worden omdat het in de Sovjet Unie alleen maar tot grotere problemen had geleidt onder de bevolking. Dus zagen er het nut niet van in om de VS nog meer te zien instorten. De rijke gebruikte ook hun argumenten uit eigenbelang want ze zouden er zelf niet beter van worden. Het zou hun alleen benadelen. En daarom probeerde ze met volle macht alles tegen te werken. Aan het begin lukte het goed omdat ze de Supreme Court achter zicht hadden. Maar door de tijd heen is het een en ander veranderd. Maar is er nog steeds een groot verschil tussen rijk en arm. Wat zouden wij doen? <?B> Sophia: Wat ik zou doen, zou natuurlijk aan mij positie hebben gelegen. Was ik goed weggetrouwd, dan was ik ook de mindere gaan helpen en toch wel goede dingen in de standpunten van de democraten hebben gezien. Maar ik had gekozen voor een tussenweg. Ik vind dat er redelijke afspraken hadden moeten komen. Maar ik vind niet dat het geld van de rijkere waar ze zelf voor gezorgd hebben weggegeven zou moeten worden aan de mindere. Als ik werkloos was en mijn man ook dan had ik voor Roosevelt gestemd, en zou ik toch proberen om geld te verdienen, want ik had gedacht waar een wil is, is een weg. En anders had er alles aan gedaan om een self-made-woman te worden. Billy: Ik zou als ik een ondernemer was, doen wat het best zou zijn voor de economie. Ik zou ervoor zorgen dat ik niet zou leiden onder de omstandigheden. Zou er iets gebeuren dat het wel het geval wordt. Zou ik strijden voor een betere economie. Als ondernemer heb je er ook niets aan als merendeel van het volk werkeloos is en dus niets bij jou bedrijf kan kopen. Ik zou dus staan voor een betere economie, maar het moet niet te kosten gaan van m n eigen belangen. Logboek Sophia en Billy hebben allebei informatie gezocht over de New Deal daar waren we samen zo ongeveer 1:30 mee bezig. Sophia heeft toen de gebeurtenissen voor De New Deal verwerkt en de Roaring Twenties, en is daar ongeveer 2 uur mee bezig geweest. Billy heeft de informatie gezocht en verwerkt over Roosevelt daar is hij 1:30 mee bezig geweest. Voor de rest hebben we het eigenlijk samen gedaan, informatie gezocht en verwerkt, en onze eigen kennis er in verwerkt. Sophia heeft het toen nog allemaal nagekeken, en heeft de plaatjes wie we samen op gezocht hebben er nog in gedaan. En is daar ongeveer een uur mee bezig geweest. Totaal zijn we er 6 uur mee bezig geweest. Pagina 5 van 6

6 Samenwerking De samenwerking was erg goed verlopen, We kunnen samen altijd zonder problemen een werkstuk maken. We hebben geen last gehad van meningsverschil of enkele problemen. Het verliep goed. We hadden eigenlijk wat eerder moeten beginnen, want we kwamen qua andere vakken een beetje in tijdnood, maar het is goed afgelopen. Sophia: Ik heb het werkstuk zo gedaan, dat hij voor mij voldoet. En Billy was het eens met mijn meningen en ik kon me bij die van hem vinden. De informatie die Billy voor me had gevonden was ook erg goed en kon ik goed gebruiken en verwerken het P.O. De afstand was geen probleem, met de moderne technologie denk aan de mobiel, internet (msn) hebben we veel contact gehad. Billy: Ik vind het leuk om met Sophia samen te werken, want ze heeft een sterke wil om een goede prestatie te leveren en dat werkt lekker voor mij. De informatie die we hadden gevonden was ook handig om te verwerken in het verslag. Pagina 6 van 6