Liturgie ochtenddienst 18 september 2016 Dorpskerk De Bilt

Transcriptie

1 Liturgie ochtenddienst 18 september 2016 Dorpskerk De Bilt Psalm 66: 1, 2 (NB) 1 Breek, aarde, uit in jubelzangen, Gods glorierijke naam ter eer. Laat van alom Hem lof ontvangen. Geducht zijn uwe daden, Heer. Uw tegenstanders, diep gebogen, aanvaarden veinzend uw beleid. Heel d' aarde moet uw naam verhogen, psalmzingen uwe majesteit. 2 Komt, ziet nu de geduchte werken die God aan mensen heeft gedaan; Hij stelde aan de waat'ren perken, droogvoets zijn zij erdoor gegaan. Laat zich ons hart in Hem verblijden: God houdt de volken in het oog. Zijn rijk is over alle tijden. Gij trotsen, draagt het hart niet hoog. Stil gebed, Votum en Groet Op Toonhoogte 212: 1, 2, 3 1.Bron van licht en leven, Onze God voor eeuwig, Heer, wij danken U. (Refrein): Laat de zon van Uw gerechtigheid opgaan over ons leven; en wij zien U in Uw heerlijkheid, halleluja. 2.U bent onze Vader U geeft ons genade, Heer, wij eren U. (Refrein) 3.U bent onze Koning, U wilt bij ons wonen, Heer, wij prijzen U. (Refrein) Geboden Psalm 119: 54 (NB) Wanneer mij nood, wanneer mij onheil treft, zal uw getuigenis mij blijdschap geven, is het uw trouwe wet die mij verheft. Gebed - O eeuwig recht, o woord voorgoed geschreven!- O geef mij dat mijn hart dit goed beseft, opdat ik voor uw aangezicht mag leven. Schriftlezing 2 Koningen 4: Het gebeurde op een dag dat Elisa langs Sunem kwam, dat daar een vrouw van aanzien was, die er bij hem op aandrong de maaltijd te komen gebruiken. Zo dikwijls als hij daar langskwam, gebeurde het dat hij daarheen uitweek om er de maaltijd te gebruiken. 9 En zij zei tegen haar man: Zie toch, ik heb gemerkt dat deze man Gods, die steeds bij ons langskomt, heilig is. 10 Laten wij toch een klein bovenvertrek van steen maken en daar een bed, een tafel, een stoel en een kandelaar voor hem neerzetten; komt hij dan bij ons, dan kan hij zich daar terugtrekken. 11 En het gebeurde op een dag, dat hij daar kwam, zich terugtrok

2 in dat bovenvertrek en daar ging liggen. 12 Toen zei hij tegen zijn knecht Gehazi: Roep deze vrouw uit Sunem. En toen hij haar geroepen had, ging zij voor hem staan. 13 Hij had namelijk tegen hem gezegd: Zeg nu tegen haar: Zie, u hebt heel veel zorg aan ons besteed, wat kan men voor u doen? Kan ik voor u tot de koning spreken of tot de bevelhebber van het leger? Maar zij had gezegd: Ik woon te midden van mijn volk. 14 Toen had hij gezegd: Wat kan men dan voor haar doen? En Gehazi had gezegd: Zij heeft helaas geen zoon, en haar man is oud. 15 Daarom had hij gezegd: Roep haar. En toen hij haar geroepen had, ging zij in de deuropening staan. 16 Hij zei: Op de vastgestelde tijd, over een jaar, zult u een zoon omhelzen. Maar zij zei: Nee, mijn heer, man Gods, lieg niet tegen uw dienares. 17 Maar de vrouw werd zwanger en baarde een jaar later een zoon, op de vastgestelde tijd, waarvan Elisa tot haar gesproken had. 18 Toen het kind groot werd, gebeurde het op een dag dat hij naar buiten ging, naar zijn vader, naar de maaiers. 19 En hij zei tegen zijn vader: Mijn hoofd, mijn hoofd! Die zei tegen een knecht: Draag hem naar zijn moeder. 20 Deze nam hem op en bracht hem bij zijn moeder. En hij zat tot de middag op haar knieën; toen stierf hij. 21 Zij ging naar boven en legde hem op het bed van de man Gods; daarna sloot zij de deur achter hem en ging naar buiten. 22 Zij riep haar man en zei: Stuur mij toch een van de knechten met een van de ezelinnen, zodat ik snel naar de man Gods kan gaan. Daarna kom ik weer terug. 23 Hij zei: Waarom ga je vandaag naar hem toe? Het is geen nieuwemaan en geen sabbat. Maar zij zei: Het is goed zo. 24 Toen zadelde zij de ezelin en zei tegen haar knecht: Drijf haar aan en ga; rijd zonder ophouden, tenzij ik het je zeg. 25 Zo ging zij op weg en kwam bij de man Gods, bij de berg Karmel. Het gebeurde nu, toen de man Gods haar van een afstand zag, dat hij tegen Gehazi, zijn knecht, zei: Zie, daar is de vrouw uit Sunem. 26 Welnu, loop haar toch snel tegemoet en zeg tegen haar: Gaat het goed met u? Gaat het goed met uw man? Gaat het goed met uw kind? En zij zei: Het gaat goed. 27 Toen zij bij de man Gods op de berg kwam, greep zij zijn voeten vast. Gehazi kwam echter naar voren om haar weg te duwen, maar de man Gods zei: Laat haar begaan, want haar ziel is bitter bedroefd in haar, en de HEERE heeft het voor mij verborgen en het mij niet bekendgemaakt. 28 Zij zei: Heb ik een zoon van mijn heer gevraagd? Heb ik niet gezegd: Bedrieg mij niet? Psalm 121: 1, 2 (OB) 1 'k Sla d' ogen naar 't gebergte heen, Vanwaar ik dag en nacht Des Hoogsten bijstand wacht. Mijn hulp is van den HEER alleen, Die hemel, zee en aarde Eerst schiep, en sinds bewaarde. 2 Hij is, al treft u 't felst verdriet, Uw wachter, die uw voet Voor wankelen behoedt; Hij, Isrels Wachter, sluimert niet; Geen kwaad zal u genaken; De HEER zal u bewaken. Schriftlezing Handelingen 20: 7-11a. 7 En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus hen toe, omdat hij de volgende dag wilde vertrekken; en hij liet zijn toespraak voortduren tot middernacht. 8 En er waren veel lampen in de bovenzaal waar zij bijeenwaren. 9 En een zekere jongeman,

3 van wie de naam Eutychus was, zat in het venster en werd door een diepe slaap overmand, doordat Paulus zo lang sprak. Hij viel, door de slaap overmand, van de derde verdieping naar beneden en werd dood opgetild. 10 Maar Paulus ging naar beneden, wierp zich op hem, sloeg zijn armen om hem heen en zei: Maak geen misbaar, want zijn ziel is in hem. 11 En nadat hij weer naar boven gegaan was, brood gebroken en iets genuttigd had, en hij lang, tot het aanbreken van de dag toe, met hen gesproken had, vertrok hij zo. Gezang 326: 3, 4, 5 3 De geesten onderscheiden, gaf God ons als gebod; wie 't woord der waarheid mijden, weerstaan het rijk van God. Hoe bouwen zij op zand! Straks zal hun huis bezwijken, 't houdt in de storm geen stand. Dan zal aan ieder blijken der dwazen onverstand. 4 Maar wie op 't woord vertrouwen dat uitging uit Gods mond, die kunnen veilig bouwen, hun huis heeft vaste grond. Des Heren woord maakt vrij van dienst aan vreemde machten; in 't woord herkennen wij zijn plannen en gedachten. Het rijk is ons nabij! 5 O Gij die wilt ontmoeten wie vragen naar uw wil, zie hoe wij aan uw voeten zitten en luistren stil. Geef dat tot U, o Heer, 't woord van uw welbehagen niet ledig wederkeer', maar dat het vrucht mag dragen, uw grote naam ter eer. Verkondiging: 2 Kon. 4: 26 slot Alles goed Evang. Liedb. 17: 1, 2, 3 1 Wie in de schaduw Gods mag wonen, hij zal niet sterven in de dood. Wie bij hem zoekt naar onderkomen vindt eenmaal vrede als zijn brood. God legt zijn vleugels van genade beschermend om hem heen als vriend. En Hij verlost hem van het kwade, opdat hij eens geluk zal zien. 2 Engelen zendt Hij alle dagen om hem tot vaste gids te zijn. Zij zullen hem op handen dragen door een woestijn van hoop en pijn. Geen vrees of onheil doet hem beven, geen ziekte waar een mens van breekt. Lengte van dagen zal God geven, rust aan een koele waterbeek. 3 Hem zal de nacht niet overvallen zijn dagen houden eeuwig stand. Duizenden doden kunnen vallen hij blijft geschreven in Gods hand. God legt zijn schild op zijn getrouwen die leeft door alle tranen heen. Hij zal een nieuwe hemel bouwen van liefde om zijn tranen heen. Formulier om het Heilig Avondmaal te vieren Het avondmaal is door onze verlosser zelf ingesteld. Want de apostel Paulus verklaart: Wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd, nam hij een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: Dit is mijn lichaam voor

4 jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om mij te gedenken. En Paulus vervolgt dan: Dus altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood van de Heer, totdat hij komt. Christus gedenken Luisterend naar deze woorden van onze Heer Jezus Christus, staan we erbij stil dat hij door zijn Vader naar deze wereld gestuurd is en zich voor ons, zondaars, heeft prijsgegeven. Met blijdschap maken we bekend dat zijn dood ons het leven schenkt. We prijzen de liefde van onze hemelse Vader, die zijn eigen Zoon voor ons opgeofferd heeft. We danken onze redder, die als een goede herder zijn leven gaf voor zijn schapen. We bejubelen het grote mysterie van ons geloof: Hij is geopenbaard in een sterfelijk lichaam, in het gelijk gesteld door de Geest, is verschenen aan de engelen, verkondigd onder de volken, vond geloof in de wereld, is opgenomen in majesteit. Blij en dankbaar zullen we straks Christus gedenken aan de tafel die hij voor ons heeft klaargemaakt. We doen dat in het volle besef dat wij, door onze zonden, de dood nog elke dag over ons afroepen. We eten straks brood waar we geen enkel recht op hebben, nog niet op een kruimel. Dat erkennen we hier in de aanwezigheid van God. Ook verdienen we geen druppel van de wijn die we straks drinken. Maar we klampen ons vast aan de belofte van God zelf dat al onze zonden vergeven zijn. Hij aanvaardt het offer van zijn Zoon Jezus Christus als afbetaling van onze schuld en spreekt ons vrij. We komen niet aan het avondmaal omdat we dat uit onszelf waard zijn. Jezus Christus geeft ons dit feestmaal. Als armen komen we bij de gulle gever, als zieken bij de dokter die genezing schenkt, als schuldigen voor de rechter die vrijspraak geeft, als doden bij hem die levend maakt. We hebben niets in onszelf, maar alles in Christus. Wanneer we zo eten en drinken, maakt Christus ons zeker van zijn liefde en trouw. Wat hij ons door deze heilige symbolen laat zien, geeft hij ons echt. Hijzelf is voor ons het brood dat leven geeft. Alles wat hij verdiend heeft door zijn lijden en sterven, krijgen wij. Eén zijn Door zijn dood heeft Christus ook het recht gekregen de levendmakende Geest aan ons te geven. Door die Geest verbindt hij ons aan zichzelf. Daarom mogen we met Paulus zeggen: Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij.

5 Door die Geest laat hij bij ons vruchten groeien van geloof, hoop en liefde. Door dezelfde Geest verbindt hij ons met elkaar in echte liefde, als broers en zusters, als delen van één lichaam. De apostel Paulus schrijft namelijk: Omdat het één brood is zijn wij, hoewel met velen, één lichaam, want wij hebben allen deel aan dat ene brood. We vormen samen één lichaam om elkaar in liefde te dienen. Juist aan het avondmaal zegt Christus: Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. Verwachten We vieren het avondmaal ook met het oog op de terugkeer van Jezus. Paulus schrijft: altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood van de Heer, totdat hij komt. Bij brood en beker zijn we blij deel te hebben aan het nieuwe verbond, dat vastligt in Christus bloed. We danken de Vader het geluk te mogen kennen waarvan de profeten hebben gesproken en vieren de vrede die door onze Heer is gesticht. Tegelijk zien we aan het avondmaal uit naar de luisterrijke verschijning van onze verlosser, naar de overweldigende vreugde die hij ons heeft beloofd, naar de bruiloft van het Lam, waar hij met ons opnieuw wijn zal drinken in het koninkrijk van zijn Vader. Daarom vieren we het avondmaal met grote blijdschap en bidden we met heel Gods kerk: Maranata! Amen, kom, Heer Jezus! Gebeden Inzameling Psalm 138: 2, 4 (NB) 2 Ten dage dat ik riep hebt Gij gehoord naar mij / en kracht gegeven. Als ik welhaast ten offer viel, hebt Gij mijn ziel / weer doen herleven. Al wat op aarde macht bezit, eenmaal aanbidt / het U, o HERE! Als Gij hun 't woord van uw verbond met eigen mond / hebt willen leren. 4 Als ik, omringd door tegenspoed, bezwijken moet, / schenkt Gij mij leven. Wanneer mijn vijands toorn ontbrandt, uw rechterhand / zal redding geven. De HEER is zo getrouw als sterk, Hij zal zijn werk / voor mij voleinden. Verlaat niet wat uw hand begon, o Levensbron, / wil bijstand zenden. Bede om de zegen Groeten