Boekverslag Nederlands Voor altijd samen, amen

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Voor altijd samen, amen door Guus Kuijer Boekverslag door een scholier 1495 woorden 17 september ,9 163 keer beoordeeld Auteur Genre Guus Kuijer Jeugdboek Eerste uitgave 1999 Vak Nederlands Voor altijd samen, amen Auteur: Guus Kuijer Guus Kuijer is geboren op 1 augustus 1942 in Amsterdam. Hij werkte tot 1973 op een basisschool. Daarna werd hij schrijver van beroep. Zijn eerste boek is: Met de poppen gooien (1975). Voor altijd samen, amen: inhoud Polleke en Mimoen zijn al twee jaar verliefd. Maar nu mag het niet meer van zijn ouders. Polleke wordt te groot en dus is het geen kinderspel meer. En Mimoen moet later met een Marokkaans meisje trouwen. Polleke is er erg door aangedaan. Pollekes moeder heeft het ook niet gemakkelijk. Met Pollekes vader die verslaafd is. En met Pollekes meester, ze wil wel met hem trouwen, maar dat geeft hem nog niet het recht zich overal mee te bemoeien! De arme Polleke weet zich soms geen raad met die mensen. Gelukkig heeft ze opa en oma die op een boerderij wonen. En het kalfje dat naar haar is genoemd staat daar ook op de boerderij. Bij opa en oma leert ze bidden, ook al is ze niks van haar geloof. Bidden kan ze goed. Vooral als ze aan Mimoen denkt. Thema s: Verschillende culturen: Polleke is al 2 jaar met Mimoen. Nu mag het niet meer van zijn ouders. Ze worden allebei groter en dus is het ook geen kinderspel meer. Bovendien moet Mimoen later trouwen met een Marokkaans meisje. Er staat een Marokkaanse vrouw bij de school. Ze heeft een jongetje aan haar hand. Het is Ghalid, het Pagina 1 van 5

2 kleine broertje van Mimoen. Als Ghalid mij ziet, zegt hij iets tegen zijn moeder en wijst naar mij. De vrouw kijkt naar mij en wenkt. Ik loop naar haar toe. Als ik voor haar sta, glimlacht ze. Ik word een beetje wiebel van haar glimlach. Jij bent Polleke? Jij goed naar mij luisteren. Jij bent geen kleine meisje meer. Goeie meisje maar geen klein meisje. Morgen of overmorgen jij opeens oeps! borsten. Mimoen is goeie jongen, maar grote jongen. Kan niet meer samen. Kan niet meer. Mimoen gaat trouwen met Marokkaanse meisje. Jij begrijpt? Geen briefjes meer. Jij bent een lieve meisje. Ik weet. Generatieconflict: Polleke komt in aanraking met het nare leven van de volwassenen. Ze kan de volwassenen soms niet begrijpen al probeert ze er moeite voor te doen. Ze vindt ook dat ze niet begrepen wordt door de volwassenen en zoekt daarom troost bij haar kalfje die ook Polleke noemt. Toen was het etenstijd en ik vroeg of ik bij Polleke mocht blijven eten. Nee Polleke, zei opa. Eten doen we aan tafel. Aaaaaah, zeurde ik. Maar het hielp niet. Wil je bidden? vroeg opa aan tafel. Ja, zei ik Toen kwam ik op een idee. Ik wist bijna zeker dat het niet mocht. Ik vroeg: Mag ik bij Polleke slapen? En dat mocht nou weer wel! Gek hè? Weet je wie ik daarnet op de gang tegenkwam? In een knalrode, gestreepte pyjama en zonder bril? Omdat ie net als ik naar de wc moest? De meester. Wouter, zal ik maar zeggen. Ha die Polleke, zei die. Middenin de nacht! Denk je eens in! Daarna kon ik niet meer slapen omdat het zondagnacht is. Wat een ramp! Wil de meester morgen vanuit ons huis naar school? Daar wordt je toch niet goed van? Ik kan wel gillen! Waarom begrijpen die grote mensen nooit wat wel en wat niet kan? Hebben ze dan geen fatsoen in hun donder? Drugsverslaving Polleke haar vader is verslaafd aan drugs. Polleke wist ervan, maar ze dacht dat het voor een goed doel was en heeft het dan ook aanvaard. Ik kom voor Spiek, zeg ik, want die hebben ze per ongeluk opgesloten. O ja? vraagt de portier. Stom zeg. Wie is Spiek? Me vader, zeg ik. Hij heet eigenlijk Gerrit. Ze hebben je vader per ongeluk opgesloten? zegt de portier. Wat rot voor je. Ik kom hem halen, zeg ik, want hij dielt wel, maar het is voor een goed doel. O, zegt de portier. Pagina 2 van 5

3 Als hij niet dielt, zeg ik, heeft hij geen geld om hasj te kopen. Als hij geen hasj rookt kan hij niet dichten. Spiek is dichter. Dus het is voor een goed doel. Daarom kom ik hem halen, want hij kan niet opgesloten zitten. Hoofdpersonage: Polleke Innerlijke kenmerken: Polleke is een meisje van elf. Ze is opzoek naar de waarden van het leven. Ze denkt na over de dingen die er gebeuren thuis en op school. Ze begrijpt volwassenen niet, ze maken ruzie om de stomste dingen en dan nog wel als ze erbij staat Ze is stapel op Mimoen, maar probeert hem toch te ontwijken. Heel die omstandigheden over zijn geloof doen haar geen goed. Uiterlijke kenmerken: Over haar uiterlijk wordt niets gezegd. Relaties met andere personages: Ze kan goed om met haar moeder en met de meester. Maar dat wil daarom niet zeggen dat zij het goed vindt dat zij een relatie moeten beginnen met elkaar. Ze is enorm graag bij haar oma en opa. Ze heeft er zelfs leren bidden. Polleke is geliefd bij haar familie en bij haar vriendinnetjes op school. Evolutie: Ze merkt dat ze ten opzichte van vroeger niet meer dat klein naïef meisje is. Ze weet dat ze volwassen aan het worden is. Na veel verdriet te lijden om de verloren liefde, Mimoen, komen ze toch weer bij elkaar. Mimoen is boos thuis vertrokken. Hij zegt dat hij Polleke heeft proberen te vergeten, maar dat dit desondanks is mislukt. Zijn ouders waren erg boos op hem toen ze dat hoorden. De relatie met haar vader verslechtert. Ze merkt dat hij nu meer dan ooit verslaafd is aan drugs en dat hij de drugs boven haar verkiest. Toch zal ze altijd van hem houden, maar ze weet dat ze geen staat meer op hem kan maken. Verteltechnische analyse & Beoordeling taal: Taal De auteur gebruikt gemakkelijke woorden en heel korte zinnen. Waardoor het boek vlot gelezen kan worden. Spanning - Conflicten: UITERLIJK: Ø Polleke is bang voor de reacties van de anderen op de relatie van haar moeder met haar meester. Ze wil niet dat er geroddeld wordt over de mensen die ze lief heeft. Pagina 3 van 5

4 Ø Ze vermijdt Mimoen en als ze dan toch met hem praat, lukt dat alleen op een venijnige manier. Dat is haar manier om haar verdriet te verwerken van hun gebroken relatie. INNERLIJK: Ø Ze weet niet goed hoe ze moet reageren op de relatie van haar moeder. Ø Ze merkt opeens dat haar vader geen hasj rookt voor een doel, maar wel voor het genot. Ø Ze ligt in de knoop met zichzelf. Ze weet niet hoe ze moet reageren op Mimoen. Ze wil eigenlijk niet stom tegen hem doen, want ze houdt nog steeds van hem. Maar ze kan moeilijk anders. Haar emoties leiden haar ertoe. - Ontknoping: Polleke is terug samen met Mimoen. - In dit verhaal zit enerzijds emotionele spanning. Ik kan mij goed identificeren met Polleke en dat zorgt er dan weer voor dat ik mij heel goed in haar situatie kan inleven. Ik voel echt mee met de gevoelens van Polleke. - Anderzijds vind ik in dit verhaal ook situatiespanning terug. Door de verschillende gebeurtenissen of omstandigheden, ontstaat er ook wel een spanning. Je wilt weten of Polleke terug bij Mimoen komt. Je wilt weten hoe het afloopt met haar vader, Vertelstandpunt Ik-verteller als hoofdfiguur. Alles wat in het verhaal gebeurt, maakt Polleke zelf mee. Ze vertelt wat ze beleeft, overkomt, ervaart en wat ze voelt. De verteller weet niet hoe het verhaal afloopt: belevend ik Personage - Round-character: haar innerlijke kenmerken komen uitvoerig aan bod. Polleke ontwikkelt zich in de loop van het verhaal. Ze wordt al wat meer volwassen en bekijkt de dingen al anders dan vroeger. Tijd - vertelde tijd: ongeveer 3 maanden. - verteltijd: 1 uur en 30 minuten. - Er is sprake van een tijdsversnelling. - In het begin van het verhaal, krijgen we even te maken met een flashback. Polleke vertelt over die keer dat ze voor het eerst ging bidden. Voor de rest verloopt het verhaal in chronologische volgorde - Half open eind: hoe zit het nu met de relatie van Polleke s moeder met haar meester? Gaat Polleke s vader nog van straat geraken? Half gesloten eind: Polleke is terug samen met Mimoen. Hij heeft gekozen om zijn gevoelens te volgen i.p.v. zijn geloof. Ruimte - Werkelijkheidsoproepend: Het verhaal speelt zich af bij Polleke s thuis, op school en op de boerderij van Pagina 4 van 5

5 oma en opa. Het zijn dus wel bekende omgevingen en je kan je deze omgevingen wel goed voor de geest halen. Motief Er komt een regelmatig terugkerende uitspraak voor in dit verhaal. à Voor altijd samen, amen. Dit is het slot van haar gebedje dat ze heeft opgedragen aan haar kalf, Polleke en aan haar liefje, Mimoen. Ze maakte een gebedje voor degenen die ze zielsgraag zag en eindigde dat gebedje met dezelfde slotwoorden. Voor altijd samen, amen is tevens ook de titel van het boek. Subjectieve appreciatie: Ik vond het een heel mooi boek. Vooral door de opbouwende emotionele spanning. Ik kan me goed identificeren met Polleke en dat maakt het eens zo leuk om het boek te lezen. Het motiveert jou om gewoon door te lezen tot het einde. Het verhaal is opgebouwd uit korte zinnen met makkelijke woorden, waardoor het vlot te lezen is. Dit verhaal is een geloofwaardig verhaal. Zulke dingen komen zeker voor in het dagelijks leven. Kinderen begrijpen de volwassenen niet altijd en andersom is dit ook wel het geval. Pagina 5 van 5