InZicht. Ik vind dat je snel moet vragen of een meisje seksueel misbruikt is... in dit nummer:

Transcriptie

1 InZicht EEN UITGAVE VAN DE GENEESKUNDIGE EN GEZONDHEIDSDIENST AMSTERDAM januari 2011 in dit nummer: Interview met Ruth Schipper van Meisa en Petra Hoeve van De Verhulst 1-4 Column 5 Wetenswaardigheden 6 Lennie Staats, psychotherapeute GGZ ingeest, houdt haar lezing op het congres Seksueel misbruik: van vermoedens naar veiligheid en behandeling. Redactioneel Als u dit leest in januari 2011, dan hebben we het ergste gehad, hoop ik. Ik doel niet op De Zedenzaak, maar op de winter. Wat is het koud! In dit nummer van InZicht een hartverwarmend interview met Ruth Schipper en Petra Hoeve over de meisjeshulpverlening van Spirit. Wat houdt dat precies in meisjeshulpverlening? Waarom is dat nodig? Ruth en Petra vertellen gepassioneerd over hun werk op Meisa en de Verhulst. Bij dit nummer vindt u een evaluatieformulier. Wij zijn benieuwd naar uw mening over ons blad en staan open voor suggesties voor verbetering! We zouden het dan ook zeer op prijs stellen als u de moeite zou willen nemen om het evaluatieformulier in te vullen en naar ons terug te sturen. Wij wensen veel warmte in 2011! Ik vind dat je snel moet vragen of een meisje seksueel misbruikt is... De meisjeshulpverlening van Spirit helpt meisjes van 12 tot 18 jaar en hun ouders om samen problemen op het gebied van opvoeden en opgroeien aan te pakken. Het gaat om problemen met zelfvertrouwen, seksualiteit, seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik. Meisa is het crisiscentrum, met 8 verblijfsplekken voor meisjes tussen de 12 en 18 jaar. Daarnaast is er één bed voor een slachtoffer van mensenhandel. De Verhulst is een verblijfsgroep met 8 plekken waar meisjes gemiddeld 9 maanden verblijven. Zowel Meisa als de Verhulst bieden ook ambulante hulptrajecten aan. Ik spreek met de afdelingsmanagers Ruth Schipper van Meisa en Petra Hoeve van De Verhulst.

2 Dus jullie hebben één extra bed voor slachtoffers van mensenhandel? Ruth: Ik noem het liever een plek want ze kunnen ook ambulant geholpen worden. Als we het ambulant doen, kunnen we er wel drie of vier hebben. We hebben regelmatig mensenhandelmeisjes vanuit het buitenland. Die meisjes zijn vaak zwanger en zwaar getraumatiseerd. Voor die meisjes is het hier een paradijs. Ze hoeven geen volwassen vrouw meer te zijn. Ze mogen weer kind zijn. We laten ze veel knutselen. Sommigen zitten dagen te kleuren of te breien. We hebben een meisje gehad dat de eerste 14 dagen niet van haar kamer naar beneden durfde. Ze durft nu nog steeds de deur niet uit. We begeleiden ook meisjes die worden aangemeld als risicomeisjes op het gebied van loverboyproblematiek. Dit zijn meisjes die te maken hebben met seksueel grensoverschrijdend gedrag en waarbij het onduidelijk is in wat voor circuit ze zich bevinden. We kunnen deze meisjes intensieve hulp en begeleiding bieden waardoor ons slagingspercentage gigantisch is. Hebben jullie een wachtlijst? Ruth: Nee, Meisa is een crisiscentrum. Het komt wel voor dat een collega van Spirit zegt ik heb een meisje dat echt Meisa nodig heeft. Dan zeggen we niet: je moet een maand wachten, want we zitten vol. Dan gaan we wat ambulants doen. Het is vaak knippen en plakken om te zorgen dat we zoveel mogelijk kunnen bieden op dat meisjesspecialistische stuk. Zijn er genoeg plekken voor meisjeshulpverlening? Ruth: Nee, er zijn veel te weinig plekken. Je zou morgen nog een Meisa kunnen openen. Werken jullie ook met de ouders van een meisje? Ruth: We zeggen altijd tegen ouders We willen heel intensief met jullie samenwerken, want jullie dochter hier en jullie thuis achterover zitten, daar schieten we niets mee op. We gaan met z n allen aan de slag. Ouders krijgen twee keer in de week een gesprek hier op het crisiscentrum of thuis, want we moeten snel helder krijgen wat er aan de hand is. Zijn het vaak multiprobleemgezinnen? Ruth: Ja. Wij kijken ook altijd hoe het gaat met de broertjes en zusjes. Het hele systeem wordt bekeken. Is het veilig? Wat voor hulp is er nodig? Soms heeft een kind een hele sterke band met haar zusje maar is haar moeder boos op haar. Dan komt haar zusje hier, zodat ze even een uurtje kunnen tutten. De hulp is echt op maat. Wat vraagt een gezin? Wat vraagt een kind? Wat kunnen wij? En dan maken we met z n allen een zo goed mogelijk plan. Kom je ook psychiatrische problemen tegen? Ruth: Ja. Als we denken dat er mogelijk psychiatrische problematiek speelt, worden de meisjes gezien door de Bascule (kinder- en jeugdpsychiatrie). Ze krijgen daar ook hulp als het nodig is. Bij 70% van de meisjes was vorig jaar sprake van psychiatrische problematiek. De bedoeling is dat de meisjes naar hun eigen school blijven gaan? Ja. Maar we hebben ook meisjes die voor hun veiligheid niet naar school kunnen. We hebben nu drie meisjes die binnen moeten blijven. Moeten ze hun mobiel inleveren? Ruth: Ja, een hele grote strijd altijd die mobieltjes. Zodra we er eentje vinden is het een week binnen blijven, want de veiligheid van de andere meisjes mag niet in gevaar komen. Wat bieden jullie aan de ouders van slachtoffers van loverboys? Ruth: Ouders van mogelijke slachtoffers maken zich meestal grote zorgen. Vaak hebben ze geen zeggenschap meer over die meisjes omdat die losgeweekt zijn van thuis. Wij hebben meestal niet de meisjes in huis die al in de prostitutie werken. Wij hebben meisjes die in het voorportaal zitten. Meisjes die wel eens drugs moeten smokkelen of met vriendjes van het vriendje naar bed moeten. Ze zijn superverliefd op hem en dat is de moeilijkste periode. Ze zien nog helemaal niet in dat ze een relatie hebben met een jongen die over hun grenzen gaat. Wij willen altijd contact met die jongen, uiteraard niet hier. Voor ons is dat een meetpunt. Als die jongen niet wil is het signaal al oranje/rood. Wil die jongen wel contact met ons, dan kan het ook om een soort relatieverslaving gaan. Dat is moeilijk uit elkaar te houden. Wat er in zo n proces gebeurt lijkt heel erg op een loverboyproces. Heel jaloers zijn, steeds bij elkaar willen zijn, constant elkaar bellen, etc. Het is heel belangrijk om een goede bril op te hebben. Wat doen jullie met de ouders van die meisjes? Ruth: In principe gaan wij ervan uit dat ouders de verantwoordelijkheid hebben. Als moeder zegt: mijn dochter heeft een loverboy en ik wil dat jullie haar twee weken binnen houden dan bespreken wij met de moeder of we dat doen en hoe we dat gaan doen. Ouders kunnen de verantwoordelijkheid wel bij ons neerleggen maar zij moeten ook leren om over de problemen te praten en hun zorgen te delen. Petra: Je kunt zo n meisje opvangen en met haar werken maar dan gaat ze terug naar de ouders en die zijn niet meegegaan in het proces en dan is het weg, als zand in je handen. Als je het samen doet, leer je ouders ook om te gaan met de problemen van het meisje. Hoe werkt Meisa? Ruth: Meisa is zeer gestructureerd. We hebben een dagelijkse routine. Iedereen moet opstaan s morgens. Wij vinden dagritme belangrijk. Meisjes die niet op school zitten, moeten klussen doen in huis. Er is een hele korte lijn met school. Zodra ze niet op school zijn, worden we gebeld. Ze moeten altijd uit school direct terug of besproken hebben waar ze naar toe gaan. Uit school moeten ze hun mobieltje inleveren en krijgen ze hun kamersleutel. In principe moeten ze allemaal beneden zijn, want als ze boven zijn gaan ze klitten. Ze mogen niet met elkaar over elkaars problemen praten. Je zit hier voor jezelf en je moet hier hard werken. Dus als ze willen roken, mogen ze alleen met een begeleider naar de tuin. Nooit met meer dan één meisje omdat ze dan gaan konkelen. Meisjes die kookbeurt hebben koken met hulp van de begeleiding. Aan tafel is ook veel structuur. Even een minuutje stilte. Je eet je bord leeg. Je wacht tot iedereen klaar is. Na het eten wordt alles opgeruimd en van tot uur moeten ze op hun kamer huiswerk maken. Hebben ze geen huiswerk, dan kunnen ze de krant lezen of een brief aan hun moeder schrijven. Om uur start het avondprogramma. Elke dinsdagavond is het thema-avond: de ene week loverboys, de andere week 2 jullie dochter hier en jullie thuis achterover zitten, daar schieten we niets mee op

3 grenzen stellen, normen en waarden, van alles en nog wat. Eén keer in de week is de huisvergadering. Om uur gaan de jongste meisjes naar bed en om uur de oudere meisjes. Tussendoor hebben ze individuele gesprekken. Petra: Omdat wij een leergroep zijn waar meisjes wat langer kunnen blijven, hebben meisjes hun eigen dagprogramma. In principe gaan ze bij ons allemaal naar school of ze werken. Wij kijken vanaf het begin naar het perspectief. Kan het meisje terug naar huis? We hebben een planbord waar precies op staat waar het meisje op dat moment is. Sommige meisjes zijn twee of drie dagen per week niet bij ons, maar bij hun ouders of bij opa en oma. Dat is een groot verschil. Daarnaast hebben wij ook een fasering in de begeleiding. Stel dat een meisje niet terug naar huis gaat maar naar een zelfstandige woonvorm. Dan zal ze moeten leren om zelfstandig te worden. Zo n meisje zal niet meer alle avonden op de groep zijn. Ze moet oefenen met alleen zijn en brengt daarom af en toe een avond op haar kamer door om die eenzaamheid aan te kunnen. We hebben boven voor die meisjes een eigen keuken. Ze kunnen daar hun eigen maaltijd bereiden en leren zo in de laatste fase los te komen van de groep. Mogen de meisjes op de Verhulst wel met z n tweeën iets samen doen? Petra: Nou, wij stimuleren dat ook niet. Het kan wel, je houdt het niet tegen. Onze meisjes zijn meer buiten dan die van Meisa. Hun leven gaat gewoon door in Amsterdam. Ze gaan naar sport, naar vrienden. We proberen zoveel mogelijk een meisje in haar eigen netwerk actief te laten zijn, omdat ze na haar verblijf hier weer met haar eigen netwerk verder moet. Onze meisjes kunnen elkaar negatief beïnvloeden. Als er één meisje in een verkeerd circuit zit dan is het vrij simpel om een ander meisje erin mee te slepen. Meisjes hebben ook de neiging om de hulpverlener van elkaar te gaan worden. Dat moet je niet willen. Zien jullie veel seksueel grensoverschrijdend gedrag van meiden en hoe reageren jullie daarop? Petra: Nou op de groep zelf gebeurt dat natuurlijk niet veel maar als we zien hoe de meisjes zich hier onderling gedragen, kun je voorspellen wat er buiten gebeurt als er jongens bij zijn. Hoe gaan we daar op in? Sowieso in de individuele gesprekken maar ook door middel van thema s. De laatste tijd hebben we meegemaakt dat meisjes foto s van andere meisjes op internet plaatsen met teksten die wij ontoelaatbaar achten. Dan houden we daar een themavond over met alle meisjes bij elkaar. Ruth: We bieden veel trainingen, over grenzen stellen, nee durven zeggen. Daarnaast krijgen ze ook seksuele voorlichting. We 3 als je als meisje zegt dat je nog maagd bent is dat not done

4 hebben een eigen boekje ontwikkeld. Als je dat boekje van a tot z doorwerkt dan heb je alles besproken waar je het maar over kunt hebben met seks. Dat is voor alle culturen. Bij ons gaat geen meisje de deur uit zonder dat boekje doorgewerkt te hebben. Dat bespreken we ook met ouders. We zeggen: seksualiteit is een belangrijk thema in de meisjeshulpverlening omdat seksualiteit heel erg speelt in de ontwikkeling van de meisjes. Ik heb begrepen dat Spirit in opdracht van de gemeente een preventieplan heeft gemaakt, o.a. voor een inloophuis? Petra: Dat inloophuis is bedoeld voor risicomeisjes. Meisjes die benaderd worden op straat, meisjes die merken dat jongens over hun grenzen gaan of meisjes die vragen hebben. Wij hopen ook dat ouders bellen om advies te vragen. Die meiden willen we als het mogelijk is een ambulant traject aanbieden om ze weerbaarder te maken. Hoe komen die meisjes daar binnen? Petra: We geven nu voorlichtingslessen op scholen en als meisjes vragen hebben geven we ons kaartje mee. Ook via internet willen we ze bereiken; dat meisjes kunnen chatten maar ook een vraag bij ons neer kunnen leggen. Misschien is ze met twee vragen klaar, maar je kunt haar ook uitnodigen voor een gesprek. Ruth: Wij denken dat als je er vroeg bij bent, je kunt voorkomen dat meiden uiteindelijk in de ellende komen. We willen ze wat steviger maken. Dat is ook de bedoeling van het scholenproject. We merken dat het aanslaat. Meiden vinden het erg leuk. Petra: De klassen worden gesplitst, jongens en meisjes apart. Het scholenproject gaat over normen en waarden en seksueel grensoverschrijdend gedrag. Het gaat over: hoe ga je met elkaar om? Wat versta je onder seksualiteit? Wat vind jij prettig? Wat vindt een ander prettig? Hoe houd je rekening met elkaar? Hoe kun je aangeven dat je iets niet wil? Hoe gaan jullie zorgen dat mensen weten dat het preventieproject bestaat? Petra: We gaan voorlichting geven binnen de stadsdelen en we hopen dat leerkrachten en hulpverleners gaan signaleren en dan weten dat ze bij ons terecht kunnen. Daarnaast willen we een folder maken en deze verspreiden onder risicomeisjes in Amsterdam. Het is een prachtig plan maar de financiering is nog niet rond. Wat doen jullie als blijkt dat een meisje thuis misbruikt wordt? Ruth: Vroeger was seksueel misbruik het belangrijkste ding in de meisjeshulpverlening. Toen kwam de loverboyproblematiek. Wij krijgen vaak meisjes binnen die seksueel misbruikt zijn maar waarbij het niet gevraagd is, omdat veel hulpverleners dat nog steeds ingewikkeld vinden. Ik vind dat je snel moet vragen of er mogelijk zoiets gebeurd kan zijn met een kind, omdat je dan vaak de kern van het probleem meteen te pakken hebt. Wij hebben een keer een twaalfjarig meisje gehad met haar moeder dat al drie jaar in de jeugdzorg zat. In het opnamegesprek werd gevraagd naar seksueel misbruik en toen bleek ze een groepsverkrachting te hebben meegemaakt op haar 9e jaar. Dat was echt een eyeopener voor die moeder. Die zei: nu snap ik waarom mijn kind vanaf haar negende helemaal de mist inging. Als ik dit eerder had geweten had ik mijn dochter kunnen steunen. Ik ben nu alleen maar boos geworden omdat ze zulk vreselijk gedrag ging vertonen. Het kind zat binnen een maand weer thuis met ambulante zorg. De moeder kon weer liefdevol zijn omdat ze wist mijn dochter heeft mij nodig in plaats van ik ga die strijd eens voeren. Krijgt zo n meisje nog een vorm van therapie? Ruth: Ja, daar is hulp opgezet om het te verwerken. Verwijzen jullie dan naar de Bascule? Petra: Nee, we verwijzen bij seksueel misbruik meestal naar Lennie Staats (GGZ ingeest). Zijn jullie medewerkers geschoold in het signaleren van seksueel misbruik? Ruth: Ja, we geven ze een jaarlijkse training, dat doe ik zelf. We oefenen de eerste zinnen uit je mond te brengen. Hoe je met ouders in gesprek gaat om te vertellen dat hun dochter heeft verteld dat ze seksueel misbruikt is. Dat is elk jaar op herhaling. Kijk vragen naar seksueel misbruik is niet heel moeilijk maar als een meisje ja zegt, hoe reageer je dan? Wat doe je als een moeder ontkent of een vader? Petra: Nieuwe medewerkers binnen de meisjeshulpverlening krijgen het stan- daard. Binnen heel Spirit geven we op aanvraag een training of een consult. Doen jullie aangifte als het vader betreft of een pleegvader? Ruth: Dat hangt af van hoe het met het meisje is. Het ligt er ook aan of het nog speelt. Als het niet meer speelt en er zitten geen broertjes of zusjes in huis, dan zijn wij niet heel rap in het doen van aangifte. Als het meisje het voor het eerst vertelt, is dat al zoveel voor haar. Wij doen dan de stap om met vader of moeder als het meisje het goed vindt, te praten. Daar werken we met het meisje naar toe. Zij heeft de regie. Als het nou om vader gaat, praat je dan toch met vader en moeder samen? Ruth: Nee, we praten eerst met moeder en dan kijken we of moeder een steun is of niet. Moeder weet het vaak maar kon niet anders. Je zit soms met illegaliteit, of met afhankelijkheid. Het is goed om niet oordelend te zijn in die situatie. En als zo n meisje nou niets verteld en je hebt wel vermoedens wat doe je dan? Ruth: Dan blijft het bij vermoedens. Je moet zorgen dat je het overdraagt aan de collega s want anders verdwijnt het. Dat moet je ook tegen het meisje zeggen. We geven ook vaak een schriftje mee als je iets niet durft te zeggen, schrijf het op. Je kunt het altijd bij ons neerleggen. Heb je nou het idee dat meisjes minder weerbaar zijn dan 20 jaar geleden? Ruth: Nee, maar wat we wel zien Als je als meisje zegt dat je nog maagd bent, is dat not done. Ze willen erbij horen, gaan mee met de groep en doen alsof ze het al gedaan hebben. Dat vindt ik soms wel sneu. Daarom zeggen wij steeds: 17 is de gemiddelde leeftijd dat je met iemand naar bed gaat. Hoezo is het stoer als je het op je 14e gedaan hebt? Willen jullie nog iets kwijt? Ruth en Petra: Ja, we willen aandacht vragen voor onze medewerkers. Daar hebben we veel bewondering voor. Het is buffelen, van s ochtend vroeg tot s avonds laat. Met die meiden gesprekken voeren, thema-avonden houden, met ouders praten en daartussen door crisisopnamen, een meisje dat uit haar dak gaat We vinden het heel knap wat die werkers doen! 4 Wat vraagt een gezin? Wat vraagt een kind? Wat kunnen wij? We maken met z n allen een zo goed mogelijk plan.

5 Beelden Een nieuw jaar voelt toch altijd een beetje als een nieuw begin. We kunnen weer met een schone lei beginnen. Het oude jaar kunnen we achter ons laten en dat voelt gerust. Net toen we bij het Steunpunt tevreden terugkeken op een drukbezocht congres en we dachten even rustig aan te doen tot de Kerst, diende de Amsterdamse Zedenzaak zich aan. Over deze zedenzaak is al zoveel gezegd dat ik het daar niet over wil hebben maar dat valt niet mee. Het Steunpunt is nergens anders mee bezig. Alle telefoontjes die binnenkomen gaan over de zaak. Alle werkzaamheden zijn voor de zaak en alle gesprekken gaan over de zaak. Elke dag staan er weer nieuwe stukken in de krant over de dader, zijn handlangers en de kinderdagverblijven. De (openbare) discussies blijven verhit. Geen mannen meer in de kinderopvang? De door mij gewaardeerde schrijver/ columnist Kader Abdolah vindt dat een goed idee. Mannen hebben daar niets te zoeken volgens hem want zij hebben geen natuurlijke neiging om kinderen te verzorgen. Met mijn partner had ik het over de crèche waar onze zoon meer dan 11 jaar geleden opzat. Daar liep welgeteld één man rond, een oudere Surinaamse man met een Melkertbaan. Het was een schat van een man (vonden wij) Column en de kinderen waren dol op hem. Wij waren verheugd dat er tenminste één man rondliep tussen al die leidsters. Wij hebben ook nooit, geen één seconde in al die 4 jaar, gedacht aan de mogelijkheid van misbruik van de kinderen. Ik weet wel nog dat de leidsters van de oudste groep een videoband wilden maken van de kinderen, om mee te geven aan de ouders bij het verlaten van de crèche. Dat vond ik hartstikke leuk. Maar we hebben die videoband nooit gekregen omdat er ouders bezwaar hadden gemaakt tegen het op beeld vastleggen van hun kind. Ik vond dat toen enorm gezeur. Het is toch leuk als je bewegende beelden van je kind op de crèche hebt?! Nou mijn kind mocht gerust op een videoband hoor (het was een mooi mannetje!). Waarom niet? Zo n band wordt heel vaak vermenigvuldigd en dan weet je niet waar ie overal terecht komt, vond de Ouderraad. Het is me tot op heden niet helemaal duidelijk wat je met zo n band zou kunnen doen (ik heb het over een ouderwetse videoband hè, geen digitale opnames) maar puur gevoelsmatig ben ik nu wel blij dat er een oplettende en alerte ouderraad was op de crèche en er geen beelden kunnen rondslingeren. Karin van Erning Publicaties Protocol kindermishandeling en Stappenplan kindermishandeling en huiselijk geweld. Centrumgemeenten: Amsterdam, Hilversum en Zaanstad, Het Protocol Kindermishandeling is het resultaat van de herziening van 4 protocollen. De herziening is onder andere gebaseerd op de komende Wet meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling (naar verwachting vanaf voorjaar 2011). Het protocol wordt uitgebracht met een bijbehorend stappenplan (en samenvattende kaart) kindermishandeling en huiselijk geweld. Het protocol en stappenplan zijn te downloaden op Vrijbuiters uitgebuit. Minderjarige jongens in de prostitutie 11 portretten. Repetur, Lou en Jandirk Veenstra. SWP Uitgeverij Amsterdam, ISBN Kosten: 19,90. Over mannenprostitutie is maar weinig bekend. En al helemaal niet dat een aanzienlijk deel ervan bestaat uit (verboden) jeugdprostitutie. De betrokken jongens weten meestal geheel buiten het blikveld van politie en hulpverlening te blijven. Ze opereren dan ook in een zeer ondoorzichtig circuit. Klanten en jongens vinden elkaar via internet, in chatrooms of op speciale escortsites. Minderjarige jongensprostitutie roept een aantal prangende vragen op. Wie zijn deze jongens en waarom prostitueren zij zich? Hoe komt het dat deze vorm van jongensprostitutie zo onzichtbaar is? En in hoeverre is er sprake van seksueel grensoverschrijdend gedrag en/of seksueel misbruik? In dit boek komen 11 jongens aan het woord die paydates doen, zoals ze het zelf noemen. Daarnaast vertellen 3 klanten over hun afspraken met minderjarige escorts. Seksuele ontwikkeling van kinderen (0-18 jaar), en wat ouders kunnen doen. Rutgers Nisso Groep, De brochure Seksuele ontwikkeling van kinderen (0-18 jaar), en wat ouders kunnen doen is speciaal bedoeld voor laag opgeleide en allochtone ouders. In 5

6 tekst en illustraties worden de verschillende seksuologen, leerkrachten, ergotherapeuten, seksuele ontwikkelingsfasen uitgelegd die kinderen doorlopen. De brochure gaat ook in op en diegenen die in opleiding zijn voor deze maatschappelijk werkers, transitiemedewerkers de rol die ouders (bewust en onbewust) spelen beroepsgroepen. in de seksuele opvoeding. Kosten: 0,50 of Meer informatie en het volledige programma is gratis te downloaden via te vinden op Agenda Congres Me, my body and you Het UMC Utrecht organiseert donderdag 3 februari 2011 het congres Me, my body and you. Het onderwerp Seksualiteit en Relatievorming is ook voor kinderen en jongeren die opgroeien met een chronische ziekte of een lichamelijke beperking een belangrijk thema. Zorgverleners om hen heen moeten soms zoeken naar relevante informatie over de specifieke gevolgen van hun aandoening voor de seksuele ontwikkeling en hebben behoefte aan handreikingen om dit onderwerp bespreekbaar te maken met ouders, kinderen en jongeren. Dit congres richt zich dan ook op professionals, die werken met kinderen en jongeren met een chronische aandoening of lichamelijke beperking: artsen, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, psychologen en (ortho)pedagogen, 6 Websites is een website die seks leuker en lekkerder wil maken voor jongeren. De site hoopt jongeren te inspireren op het gebied van seks en biedt hen op open, eerlijke en integere wijze informatief, no-nonsense videomateriaal, een interactief (discussie-) forum en videoverhalen van andere jongeren over hun eigen ervaringen. De doelgroep zijn jongeren, homo en hetero, tussen de 16 en 24 jaar. Op 1 november 2010 ging de campagne Maak seks lekker duidelijk van start met het doel om jongeren weerbaar te maken tegen ongewenst seksueel gedrag. Want maar liefst 18% van de meisjes en 4% van de jongens is wel eens gedwongen om iets te doen of toe te staan op Vooraankondiging Themabijeenkomst Op dinsdag 22 maart 2011 van tot uur organiseert het Steunpunt weer een themabijeenkomst. Het thema is deze keer: Het hanteren van de gevolgen van ingrijpende gebeurtenissen. Deze themabijeenkomst wordt verzorgd door Angeline Donk, psychotherapeute. De kosten bedragen 15,-. U kunt zich alvast telefonisch aanmelden bij het Steunpunt. seksueel gebied. De website verwijst naar een Hyvespagina. Daar worden jongeren uitgedaagd na te denken over hun eigen wensen en grenzen en die van anderen. Ze leren hoe ze hun grenzen daadwerkelijk kunnen bewaken. Het is de eerste Nederlandse campagne ter bevordering van de seksuele gezondheid van jongeren. Soa Aids Nederland en de Rutgers Nisso Groep voeren de campagne uit in opdracht van de ministeries van VWS en OCW. De campagne richt zich ook op ouders en docenten. Zij kunnen tieners ondersteunen bij de seksuele opvoeding en het weerbaar worden. Daarvoor lanceren Soa Aids Nederland en de Rutgers Nisso Groep de website www. uwkindenseks.nl. Colofon InZicht januari 2011 verschijnt 2 maal per jaar oplage: 750 uitgave Steunpunt Seksueel Geweld Postbus 2200, 1000 CE Amsterdam E: ssga@ggd.amsterdam.nl redactie Karin van Erning, Machteld Kuyper, Marianne van Staa, Marjolein Leguijt grafisch ontwerp DTP Yusuf Kho vormgever IA BNO verspreiding gratis onder hulpverleners in Amsterdam e.o.. Gebruik van teksten en artikelen uit de nieuwsbrief met bronvermelding is toegestaan. extra nummers Steunpunt Seksueel Geweld T: F: E: ssga@ggd.amsterdam.nl