Raad van de Europese Unie Brussel, 10 maart 2017 (OR. en)

Transcriptie

1 Conseil UE Raad van de Europese Unie Brussel, 10 maart 2017 (OR. en) Interinstitutioneel dossier: 2016/0406 (CNS) 7120/17 LIMITE PUBLIC FISC 62 ECOFIN 188 NOTA van: aan: het secretariaat-generaal van de Raad het Comité van permanente vertegenwoordigers/de Raad Nr. Comdoc.: 15817/16 FISC 241 IA 145 Betreft: Voorstel voor een richtlijn van de Raad tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde wat betreft de tijdelijke toepassing van een veralgemeende verleggingsregeling voor leveringen van goederen en diensten boven een bepaalde drempel Oriënterend debat I. INLEIDING 1. Tijdens de zitting van de Raad Ecofin op 17 juni 2016 legde de Commissie de volgende verklaring voor de notulen af: "De Commissie zegt toe vóór het eind van het jaar een wetgevingsvoorstel te zullen indienen waardoor afzonderlijke lidstaten kunnen afwijken van het gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde zodat een veralgemeende verleggingsregeling op binnenlandse leveringen boven een bepaalde drempel kan worden toegepast, zonder dat daarbij afbreuk wordt gedaan aan de interne markt." 2. Op 21 december 2016 nam de Commissie derhalve een voorstel aan voor een richtlijn van de Raad tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde wat betreft de tijdelijke toepassing van een veralgemeende verleggingsregeling voor leveringen van goederen en diensten boven een bepaalde drempel (doc /16 FISC REV 1 (nl)). 7120/17 mou/dau/fb 1

2 3. Dit voorstel werd onder het Maltese voorzitterschap besproken tijdens de vergadering van de Groep belastingvraagstukken op 26 januari Het voorzitterschap stelde een eerste compromistekst op, die op 22 februari 2017 in de Groep belastingvraagstukken werd besproken. Op 8 maart 2017 werd in de Groep belastingvraagstukken een tweede compromistekst voorgesteld en besproken. De tekst werd vervolgens bijgewerkt met het oog op de vergadering van het Coreper op 15 maart 2017 en de zitting van de Raad op 21 maart 2017 (doc. 7118/17 FISC 61). II. STAND VAN ZAKEN 4. Tijdens de eerste bespreking bleek een aantal lidstaten voorstander van het principe van een veralgemeende verleggingsregeling, terwijl andere sceptisch doch tot verdere besprekingen bereid waren. Nog een andere groep lidstaten maakte een algemeen en/of politiek studievoorbehoud. 5. Het feit dat bij een veralgemeende verleggingsregeling btw-fraude naar andere lidstaten zou kunnen verschuiven, is in het algemeen de voornaamste reden tot bezorgdheid onder de lidstaten die het voorstel niet steunen. Deze lidstaten uitten tevens hun bezorgdheid over de controles, de hogere kosten en lasten voor ondernemingen en het bestaan van twee parallelle btw-stelsels. Ten slotte wezen zij erop dat lidstaten die de veralgemeende verleggingsregeling toepassen, niet gemakkelijk naar hun oorspronkelijke stelsel zouden kunnen terugkeren en dat de veralgemeende verleggingsregeling in de toekomst het definitieve btw-stelsel zou kunnen worden. 6. In zijn compromisteksten heeft het voorzitterschap aandacht besteed aan een aantal gemeenschappelijke zorgpunten van de voor- en tegenstanders. In de meest recente wordt rechtszekerheid geboden voor de voorstanders van de veralgemeende verleggingsregeling, voornamelijk door de verduidelijking van het criterium inzake de btw-kloof en de verstrekking van informatie over ernstige risico s van verschuiving van fraude. 7. Om tegemoet te komen aan de zorgpunten inzake verschuiving van fraude, heeft het voorzitterschap voorgesteld dat een lidstaat die de veralgemeende verleggingsregeling toepast, verplicht wordt de andere lidstaten informatie te verstrekken over personen tegen wie een strafrechtelijke of administratieve procedure voor btw-fraude heeft gelopen en personen die zich hebben uitgeschreven of hebben nagelaten opeenvolgende btw-aangiften in te dienen, die mogelijk voornemens zijn hun activiteiten naar andere lidstaten te verplaatsen (nieuw artikel 199 quater, lid 7). 7120/17 mou/dau/fb 2

3 8. In de door het voorzitterschap voorgestelde compromisteksten komen de in leden 5 tot en met 8 vermelde vraagstukken aan de orde. Het voorzitterschap is evenwel van mening dat er voor vier politieke vraagstukken behoefte is aan sturing voor de toekomstige werkzaamheden: (1) Werkingssfeer van de toekomstige richtlijn 9. Een aantal lidstaten heeft vragen bij de werkingssfeer van het voorstel, die voor alle diensten en goederen zou gelden. Andere lidstaten steunden de in het Commissievoorstel beoogde werkingssfeer. 10. Het voorzitterschap wenst na te gaan of de lidstaten ermee kunnen instemmen dat er tijdelijk een veralgemeende verleggingsregeling wordt toegepast voor alle goederen en diensten boven EUR, gebaseerd op het voorstel van het voorzitterschap. (2) Duidelijke criteria voor het verkrijgen van een derogatie 11. Uit de bespreking bleek dat sommige lidstaten voorstander waren van beperkende criteria in de richtlijn, terwijl andere meer flexibiliteit of zelfs helemaal geen criteria wensten. 12. Voorts was een aantal lidstaten van mening dat de criteria van de toekomstige richtlijn duidelijker moeten zijn om te kunnen bepalen of een lidstaat al dan niet in aanmerking komt voor deze derogatie. Met betrekking tot artikel 199 quater, lid 1, onder a), stelde het voorzitterschap verduidelijkingen voor wat betreft de wijze van berekening van de btw-kloof, maar niet alle lidstaten konden zich in dat compromis vinden. Met betrekking tot artikel 199 quater, lid 1, onder b), werd het niveau van carrouselfraude in de groep besproken, maar een aantal lidstaten betwistte dat het aandeel van carrouselfraude in de totale btw-kloof 25 % zou bedragen. 13. Het voorzitterschap zou graag sturing ontvangen in verband met de vraag of de in de compromistekst voorgestelde criteria als basis voor de toepassing van een veralgemeende verleggingsregeling kunnen dienen. 7120/17 mou/dau/fb 3

4 (3) Intrekking van de derogatie: rol van de Raad en de Commissie 14. In het Commissievoorstel wordt bepaald dat de Commissie, in geval van aanzienlijke negatieve gevolgen voor de interne markt, alle eerder toegekende derogaties kan intrekken. De toekenning van deze bevoegdheid aan de Commissie was voor een aantal lidstaten reden tot bezorgdheid. Er werd bijgevolg van gedachten gewisseld over de vraag of de Raad in plaats van de Commissie bij het proces van de intrekking van de derogatie betrokken zou moeten zijn. Een meerderheid van de lidstaten was van oordeel dat de Raad bevoegd moet blijven om derogaties toe te kennen en in te trekken. 15. Indien de Raad op de gebruikelijke wijze een besluit zou nemen over de intrekking van de derogatie, conform het beginsel van eenparigheid van stemmen, zouden alle lidstaten, inclusief de lidstaten die de derogatie toepassen, met de intrekking moeten instemmen. Dit zou ertoe kunnen leiden dat het in de praktijk zeer moeilijk zou zijn de toestemming te krijgen van de lidstaten die baat hebben bij de derogatie. 16. Om de regeling werkbaar te maken, heeft het voorzitterschap een procedure met omgekeerde eenparigheid van stemmen voorgesteld. Deze procedure zou inhouden dat, indien aan een reeks criteria wordt voldaan, de Commissie een voorstel indient dat ertoe strekt een aan één lidstaat toegekende derogatie in te trekken. Tenzij de Raad met eenparigheid van stemmen besluit het Commissievoorstel tot intrekking binnen 30 dagen te verwerpen, zou het voorstel worden aangenomen en de derogatie dus worden ingetrokken ("omgekeerde eenparigheid van stemmen"). 17. De groep kon dit punt niet unaniem steunen, omdat de voorstanders van een veralgemeende verleggingsregeling aanvoerden dat de intrekkingsprocedure kan leiden tot een inkorting van de vijfjarige duur van de derogatie. Zij steunen de intrekkingsprocedure bijgevolg niet, met name indien de bevoegdheid om de derogatie in te trekken aan de Commissie zou worden toegekend. 18. Het voorzitterschap zou van de lidstaten graag sturing ontvangen in verband met de vraag of de door het voorzitterschap in zijn compromistekst voorgestelde oplossing (nl. het opzetten van een intrekkingsmechanisme en het intrekken van de derogatie met omgekeerde eenparigheid van stemmen, als bedoeld in punt 16) verder moet worden besproken. 7120/17 mou/dau/fb 4

5 (4) Vijfjarige duur van de derogatie 19. In het voorstel wordt voorzien in een vijfjarige duur van de derogatie. Een aantal lidstaten uitte de bezorgdheid dat deze duur te beperkt is, gezien de administratieve wijzigingen die in de nationale wetgevingen moeten worden doorgevoerd en de lasten die de implementatie van de regeling meebrengt voor de ondernemingen. Andere delegaties waren van oordeel dat de derogatie, gelet op de experimentele aard ervan, tot twee of drie jaar moet worden beperkt of, op zijn minst, niet langer dan vijf jaar mag duren. 20. Er wordt dus sturing gevraagd over de open vraag of de delegaties bij wijze van compromis kunnen instemmen met de duur van vijf jaar die het voorzitterschap in zijn compromistekst voorstelt. III. VOLGENDE STAPPEN 21. Tegen deze achtergrond wordt het Comité van permanente vertegenwoordigers verzocht de Raad in overweging te geven om op basis van deze nota tijdens zijn volgende zitting: van gedachten te wisselen over de in deel II van deze nota vermelde vraagstukken en sturing te verlenen in verband met de vraag of de door het voorzitterschap in document 7118/17 FISC 61 voorgestelde aanpak een gedegen basis vormt voor verdere technische werkzaamheden; de Groep belastingvraagstukken te verzoeken haar technische werkzaamheden voort te zetten in het licht van de bespreking in de Raad Ecofin op 21 maart 2017, teneinde tijdens een komende Raadszitting tot een politiek akkoord te komen. 7120/17 mou/dau/fb 5