Werkstuk Nederlands Kindertelefoon

Transcriptie

1 Werkstuk Nederlands Kindertelefoon Werkstuk door een scholier 3313 woorden 25 maart ,6 91 keer beoordeeld Vak Nederlands De Hoofdstukken: Hoofdstuk 1: Wat doet de kindertelefoon. Wie is de kindertelefoon. Hoofdstuk 2: Tips voor kinderen die worden gepest. Tips voor kinderen die zelf pesten. Wie zijn de pestkoppen. Hoofdstuk 3: Kindermishandeling. Hoofdstuk 4: Verliefdheid. Hoofdstuk 5: Echtscheiding. Hoofdstuk 6: Problemen thuis. Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik vind dat ieder kind moet weten dat deze organisatie bestaat en als in moeilijk heden zitten daar naar toe kunnen bellen. Hoofdstuk 1: wat doet de kindertelefoon. Als iemand regens mee zit kan het helpen om daarover te praten. Aan iemand vertellen wat er aan de hand is, lost vaak al een helleboel op. Als je je probleem aan iemand uit legt is het alsof je het zelf ook beter gaat begrijpen. Je zet alles voor jezelf eens op een rijtje op zo n manier. Natuurlijk is het voor iedereen, oud of jong, prettig om met goede bekende uit je eigen omgeving te praten. Bij de meeste kinderen zijn dat de ouders. Of vrienden of vriendinnen of leraren of leraressen van school. Het liefst praat je met mensen die je goed kent en die je in vertrouwen kan nemen. Maar soms kun je die niet bereiken, net op het moment dat je ze nodig hebt, Of het gaat juist over die mensen, Of je durft het niet te vertellen. Al ken je iemand nog zo goed, het blijft toch moeilijk om over serieuze dingen te praten. Want wat moet je zeggen en hoe zullen zij daarop reageren. is je vader of moeder in een rothumeur, of is je vriendin in een melige bui, dan kun je beter maar even wachten Kortom het is moeilijk om een geschikt moment te vinden om ergens over te beginnen. Ook zijn er kinderen die bang zijn dat de gene aan wie ze hun verhaal vertellen het raar zullen vinden of erom moeten lachen. En je weet nooit hellemaal zeker of het door wordt verteld. In dit soort gevallen is het handig dat je de kindertelefoon kunt bellen. Wij vinden niks gek en nemen alles Pagina 1 van 7

2 wat je ons vertelt serieus. Vaak begrijpen volwassenen de dingen waar jij mee zit niet. Of ze vinden het zelfs belachelijk. Je moet je niet zo aanstellen. Het gaat vanzelf wel over, je groeit er wel overheen. Je moet gewoon niet zo kinderachtig doen en niet zo zeuren. Ze zijn dan mooi wel vergeten, dat zij het zelfde hebben meegemaakt toen zij net zo oud waren als dat jij nu bent. De mensen van de kindertelefoon vinden dat er vaak te weinig naar kinderen of jongeren wordt geluisterd. En dat is jammer want ook kinderen hebben goede ideeën. Jongeren kunnen best nadenken over hun eigen problemen. Daarom luisteren wij heel goed over wat jij zelf al bedacht hebt. Je moet niet denken dat wij gelijk al een oplossing weten. We proberen samen met jou te bedenken wat je zou kunnen doen. Misschien is er voor een bepaald probleem wel meer dan een oplossing. En misschien komen we er niet uit. Je hebt nou eenmaal niet altijd alles in de hand. * Wie is de kindertelefoon? In 1979, het jaar van het kind, zijn in een aantal steden van Nederland kindertelefoons opgericht. Gebleken was dat voor kinderen en jongeren dikwijls niet precies duidelijk is waar je met een bepaalde vraag naar toe kunt gaan. De bestaande hulpverlening was vaak onbekend of onbereikbaar. Het was belangrijk dat er een instantie kwam die wel makkelijk te bereiken is: de kindertelefoon. Uit de toenemende aantal telefoontjes dat bij die eerste kindertelefoons binnenkwam, bleek al snel dat deze eenvoudige vorm van jeugdhulpverlening nuttig en nodig was. Er werden steeds meer kindertelefoons opgericht. Alle kindertelefoons werken hetzelfde. De medewerkers en medewerksters krijgen een speciale opleiding voordat zij de kindertelefoon gaan beantwoorden. Zij leren daarin zo goed mogelijk naar kinderen te luisteren en hoe je het beste met jongens en meisjes kunnen praten. Ook krijgen zij informatie over waar kinderen en jongeren zoal mee zitten. In totaal zijn er bijna 600 mensen bij de kindertelefoon werkzaam. Hun leeftijden zijn heel erg verschillend. Enkele kindertelefoons hebben alleen maar jongeren achter de telefoon. Bijna alle medewerkers van de kindertelefoon zijn vrijwilligers. Zij krijgen dus niet betaald voor het werk dat zij doen. En dat kan een voordeel zijn. Vaak doen mensen hun werk voor het geld dat ze daarmee verdienen en niet omdat zij het zo n aantrekkelijke baan vinden. Ze moeten toch ergens van leven. De vrijwilligers die bij de kindertelefoon werken, doen dat omdat zij het werk leuk en nodig vinden. Niet omdat ze er goed voor betaald worden. Als het werk bij de kindertelefoon niet meer leuk vinden, gaan ze gewoon weg. En dat kan makkelijk omdat zij toch geen loon krijgen. Hoofdstuk 2: pesten. Als je wordt gepest en je wilt er iets aan doen, dan moet van je af leren te bijten. Dan laat je namelijk niet merken dat je bang bent. En dan is de lol van het pesten er gauw af. Maar zo stoer doen valt helemaal niet mee. Want het liefst wil je huilen als je wordt gepest. Daarom moet je oefenen om wat te zeggen. En dat kun je het beste oefenen met iemand anders: een vriend of volwassene. Maar dan moet je natuurlijk wel zeggen wat er aan de hand is. - Praten is het belangrijkste. Wees niet bang dat dat klikken is. Als jij het niets vertelt, weet niemand wat er Pagina 2 van 7

3 aan de hand is. En dan kan het pesten natuurlijk ook niet ophouden. Dus vertel het aan iemand die je aardig vindt. Dat lucht meteen op. Het kan iemand van jouw leeftijd zijn, je meester of juf, je vader, je moeder, en ga zo maar door. - Heb je nog niemand om mee te praten dan kun je de Kindertelefoon bellen. Het telefoonnummer is en je kunt er elke dag van twee uur s middags tot acht uur s avonds heen bellen. Het kost niets, je hoeft je naam niet te noemen en je hoeft niet bang te zijn dat het op de rekening komt te staan. Niemand merkt dat jij daarheen hebt gebeld. -Je kunt ook de Onderwijstelefoon bellen. Daar zitten mensen die naar je luisteren, die je helpen en advies geven. Je kunt elke dag bellen van 12 tot17 uur. Het gratis nummer is Als je het aan je meester of juf vertelt, kan die iets verzinnen. Bijvoorbeeld een kringgesprek over pesten. Of de klas kan een toneelstuk doen waarin de rollen zijn omgedraaid. De pestkoppen worden dan gepest en de kinderen die normaal gepest worden, krijgen de rol van een pester. - Een ander idee is een antipest lijst in de klas op te hangen. Daarop staan de namen van alle kinderen uit de klas. Heb je iemand gepest of uitgelachen? Dan krijg je een kruisje achter je naam. Heb je een kind dat gepest werd, geholpen? Of heb je iets goeds terug gezegd toen ze jou te pakken hadden? Dan krijg je een rondje achter je naam. Er wordt in de klas over gepraat als iemand veel kruisjes achter zijn of haar naar naam heeft staan. - Probeer ergens anders vrienden te maken. Ga bij een sport, muziekles of een andere vereniging. Daar kent nog niemand je en weten ze niet dat je gepest wordt. Het voelt fijn om ergens anders wel vrienden te hebben. En als je voor een stoere sport kiest, zoals zelfverdediging, karate of judo, voel je je veiliger. Je krijgt daar ook tips hoe je jezelf kunt beschermen. Tips voor kinderen die zelf pesten. -Je kunt ermee stoppen. Heb je al door dat je zelf een kind bent dat pest. Misschien had je het nog niet in de gaten dat wat jij doet toch echt pesten is? Als je herkent wat je hiervoor hebt gelezen, kijk dan eens bij de volgende tips. - Vaak begint pesten als een geintje. En iedereen lachte, dat sloeg aan! Dus ging je ermee verder en nu ben je een pester geworden. Als de kinderen met wie je grappen uithaalt het niet leuk vinden, dan ben je verkeerd bezig. Het is echt niet zo dat de rest van de groep je alleen maar leuk vindt als je pest. Je kunt best veranderen, je hebt dan een grote kans dat ze je dan leuker vinden. Misschien verwachten ze in het begin dat je weer zo n grap met iemand uithaalt. Maar ze hebben het snel door als je daarmee gestopt bent. - Zoek iemand om te vertellen wat je doet en dat je er graag mee wilt stoppen. Volwassenen willen je daar Pagina 3 van 7

4 zeker mee helpen. Dat gaat makkelijker als wanneer je het alleen moet doen. - Ook als je een pester bent, kun je elke dag bij de Kindertelefoon terecht. Bel en je krijgt iemand aan de lijn die je wilt helpen. - Misschien ben je gaan pesten omdat je je verveelt. Probeer dan eens of je lid kunt worden van een leuke club. Als je niet meer pest, krijg je makkelijker échte vrienden. Dan verveel je je minder snel. - Meedoen aan het pesten omdat je bang om zelf gepest te worden, is niet nodig. Aardig doen tegen anderen helpt beter. Dan doen zij ook aardig tegen jou. En de pestkop van de klas, daar loopt toch iedereen met een boog omheen. Totdat ook hij doorheeft dat hij beter met het pesten kan stoppen. - Het belangrijkste is dat jij iets aan het pesten kunt doen, want jij kunt ermee stoppen. Maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is. Want pesten is een ingewikkeld probleem dat vaak al heel lang bestaat en steeds erger is geworden. Daarom is hulp ook zo belangrijk. Als je het aan je juf of meester vertelt, kan die er in de klas ook iets aan doen. Zo wordt het vast gezelliger op school. Wie zijn de pestkoppen? Vaak zijn pestkoppen hele normale kinderen. En waarom ze pesten? Dat weten ze zelf meestal niet. Ze zijn er ooit mee begonnen en dat leek wel stoer. En nu gaan ze ermee steeds mee door. Pestkoppen zijn bang om er zelf niet bij horen. En daarom gaan de baas spelen en pesten, dan kan iemand anders het niet bij hen doen. Sommige pestkoppen hebben het niet makkelijk thuis. Ze worden heel streng opgevoed, gepest door een grotere broer of zelfs geslagen. Ze zijn daar erg ongelukkig door. En ze grijpen hun kans zo gauw er iemand is waar zij de baas kunnen spelen. Dan gaan ze een ander kind pesten. Zo laten ze zien dat zij het ook wel aankunnen. Toch zijn pest koppen niet altijd alleen maar gemeen. Soms pesten ze op school, maar zijn ze op hun club wel aardig. Of andersom. Ze zijn dan op de ene plek gaan pesten om aandacht te krijgen. En daarna konden ze niet meer stoppen, het werd steeds erger. Soms wil een pestkop allang stoppen maar weet niet hoe dat moet. Hij gaat alleen maar door omdat de andere kinderen, de meelopers, dat van hem verwachten. Pesters zijn haast nooit alleen. Ze zoeken andere kinderen om samen die vervelende dingen uit te halen. De baas van het groepje zorgt wel dat die andere kinderen bij hem blijven. Want alleen pesten, dat durft hij niet. Zo n pestgroepje kan steeds groter worden. Meelopers zijn vaak kinderen die bang zijn dat ze zelf niet bij de groep horen. Ze sluiten zich bij de echte pesters aan. Dat is veilig. Ze hopen dat ze zelf geen slachtoffer worden. Af en toe doen ze mee, meestal houden ze zich op de achtergrond. Maar tegen de pestkoppen zeggen dat ze moeten stoppen? Dat durven de meelopers echt niet! Hoofdstuk 3: kindermishandeling Pagina 4 van 7

5 Als een kind mishandeld wordt, dit kan behalve lichamelijk ook geestelijk of seksueel zijn, is de kindertelefoon vaak de eerste die het verhaal te horen krijgt. We hebben niet veel mogelijkheden om snel iets aan die mishandeling te doen. We kunnen luisteren en dat helpt meestal een beetje. Misschien kunnen wij samen met het kind manieren vinden om de mishandeling te verminderen of te ontlopen. We proberen ook samen met dat kind te zoeken naar iemand in de directe omgeving waar het steun bij kan vinden. Iemand waar het kind vertrouwen in heeft en waarmee zij of hij mee kan praten. Verwijzen doen wij niet zo snel. Niet omdat anderen geen goede hulp kunnen bieden, integendeel, maar verwijzen kan als afwijzen voelen. Als we verwijzen zeggen wij tegen een kind als het ware: je moet niet bij ons zijn, ga maar ergens anders heen. Een kind dat de kindertelefoon belt heeft de moet gevonden om het aan iemand te vertellen. Het heeft ons in vertrouwen genomen en daarmee een enorme stap gedaan. Als we dan een paar andere adressen of telefoonnummers zouden geven moet het kind opnieuw een grote stap maken. Wij denken dat dat zo moeilijk is en dat dat kind dat het niet meer aandurft. We verwijzen pas als het kind echt geen mogelijkheden heeft om er samen om met iemand in de directe omgeving iets aan te doen, of als het kind er zelf om vraagt. Het komt nogal eens voor dat het thuis niet botert en dat er dan klappen vallen. Meestal is het kind dan de klos maar het komt ook wel eens voor dat het andersom is. Hoofdstuk 4: verliefdheid Over verliefdheid wordt vaak gebeld naar de kindertelefoon. Dat zijn meestal leuke gesprekken, want verliefd zijn is vaak leuk, maar tegelijkertijd ook wel een beetje eng. Je wordt er soms een beetje onzeker van. Er wordt gebeld over hoe je het nou uit of juist weer aan moet maken. Of hoe het is om als meisje op meisje verliefd te zijn. Of als jongen op jongen. In ieder geval is verliefd zij altijd spannend! Lees maar eens het gesprek dat een meisje met de kindertelefoon had. Ze is smoorverliefd op haar buurjongen... Kindertelefoon: Met de kindertelefoon, met Paolo. Meisje: Ik eh... geloof dat ik verliefd ben, maar ik weet niet wat ik moet doen. Kindertelefoon: Goh wat spannend! Op wie ben je verliefd? Meisje: Op m n buurjongen. Ik ken hem al van af de kleuterschool. We speelden altijd samen. Dan gingen we hutten bouwen. Maar nu is alles anders. Kindertelefoon: Hoe bedoel je dat? Meisje: Nou, we zijn al heel lang vrienden, maar nu krijg ik z n raar gevoel als ik aan hem denk. Vroeger stoeiden we altijd met elkaar, maar als hij mij nu aanraakt, voel ik mij zo gek. Dan kriebelt mijn maag hellemaal. Ik vind hem ineens zo anders, zo... ja, ik weet niet... ik moet de helle dag aan hem denken. Kindertelefoon: Volgens mij vind je hem wel heel erg lief. Heb je al aan hem laten merken hoe leuk je hem vindt? Meisje: Nee, want ik weet niet hoe. Als ik hem aankijk geeft hij soms een knipoog. Als hij mij vast pak doe ik Pagina 5 van 7

6 net als of ik vecht om los te komen. Lachen is dat. Maar dat deden wij vroeger ook. Kindertelefoon: Moeilijk hoor, als je altijd gewoon vrienden bent geweest en dan verliefd wordt. Wat zou je zelf willen? Meisje: Nou, ik wil wel verkering met hem hebben maar ik weet niet hoe. Ik durf het niet te vragen. Kindertelefoon: Heb je dat al geprobeerd? Meisje: nou nee, niet echt... Kindertelefoon: Lastig he, om te beginnen? Meisje: Ja, ik ben bang dat hij het gek vindt of zo. Ik weet het niet. Kindertelefoon: Er is maar een manier om daar achter te komen. Meisje: Ja, ik ga het toch maar proberen. Kindertelefoon: Ik hoop dat het lukt. Heel veel succes ermee! Meisje: Ik bel nog wel eens terug over hoe het is afgelopen. Kindertelefoon: Hoeft niet hoor, maar ik vind dat wel leuk. Dit was het gesprek, en nou zie je ook meteen dat de kindertelefoon meer luistert dan dat ze wat zeggen. Hoofdstuk 5: echtscheiding Heel veel kinderen komen in aanraking met echtscheiding. De ouders van een vriendin zijn gescheiden, of een tante en een oom. Misschien zijn jou ouders wel gescheiden of zijn ze van plan om te gaan scheiden. Als ouders besluiten te gaan scheiden, doen ze dat niet zomaar. Het duurt vaak een helle tijd voor ze die beslissing hebben genomen. Langzamer zeker komen ze er achter dat ze niet zo goed bij elkaar passen. Het komt zelfs voor dat mensen 25 jaar getrouwd zijn en dan toch nog te besluiten te gaan scheiden. Daar kunnen heel veel redenen voor zij: ze ergeren zich voortdurend aan elkaar, ze hebben steeds ruzie, ze kunnen niet meer aardig tegen elkaar zijn. Ook kan het voorkomen dat een van je ouders verliefd wordt op iemand anders en zo zijn er nog veel meer redenen. Scheiden is altijd een besluit van de ouders en niet van de kinderen. Sommigen kinderen denken dat het hun schuld is en dat als ze thuis heel lief zijn het weer goed komt. Dat is niet zo kinderen zijn nooit de aanleiding. Ouders zullen eerder om de kinderen bij elkaar blijven, om de kinderen alle spanningen en verdriet te besparen. Scheiden, gaat net als trouwen, heel officieel. Pagina 6 van 7

7 Een echtscheiding wordt uitgesproken door een rechter en er moet een advocaat aan de pas komen om allemaal zaken te regelen als: wie blijft er in huis wonen, je vader of je moeder? Wie krijgt de auto? Wie krijgt het bankstel? En bij wie gaan de kinderen wonen. Vaak lukt het ouders niet het met elkaar eens te worden en dan nemen ze allebei een eigen advocaat. Voordat de scheiding wordt uitgesproken, praat de rechter eerst met degene die willen scheiden en eventueel met advocaten Daarna bekijkt hij hoe de echtscheiding het beste geregeld kan worden. Het is niet zo dat dit alles buiten de kinderen om gebeurt. Als je ouder ben dan 12 dan kun je ook opgeroepen worden door de rechter om de vertellen wat jij er van vind. De rechter vraagt dan ook bij wie je het liefste zou willen wonen. Daar heb je als kind recht op! Als je ouders het er niet over eens kunnen worden waar je gaat wonen, kan de rechter de hulp inroepen van de raad voor de kinderbescherming De mensen van deze raad gaan dan met de ouders en de kinderen praten en bekijken dan waar de kinderen het beste kunnen wonen. Daarover brenger ze dan weer advies uit aan de rechter, die dan uiteindelijk beslist hoe het allemaal gaat worden. Als ouders getrouwd zijn, beslissen ze samen over de kinderen. Als ze gescheiden zijn kan dat niet meer. De ouder waar bij het kind of de kinderen gaan wonen, wordt voogd. Dat betekent dat de ouder het allen te vertellen heeft. De andere ouder wordt toeziend voogd. Hoofdstuk 6: problemen thuis Bijna iedereen heeft wel eens iets te mopperen over thuis. Bijvoorbeeld omdat je te vroeg thuis moet zijn, of omdat je te weinig zakgeld krijgt. En wat doe je dan? Je kan natuurlijk proberen er met je ouders er over te praten. Als je met je ouder praat, kan het zijn dat jullie elkaar beter gaan begrijpen. Maar soms willen ze gewoon niet luisteren, of hebben ze weer eens geen tijd. Dan ga je misschien stil in je kamer zitten mokken. Soms gaat je boze bui over, maar het kan ook erger worden. Je kan ook ruzie gaan maken en met deuren gaan gooien. Dat lucht lekker op. Soms wordt het alleen maar erger als je vaak ruzie hebt. Daar kan je heel erg verdrietig van worden. Sommigen kinderen hebben het zo vervelend thuis dat ze weg willen lopen. Als je wegloopt ga je misschien naar een vriend of vriendin, of naar een aardig familielid. Het kan ook zijn dat je nergens heen kan. Bovendien laat je al je vertrouwde dingen achter: je kamer, en ander dingen die thuis wel leuk zijn. Weglopen lost dus ook niet alles op. Het is ook niet altijd makkelijk om een oplossing te vinden. Je kunt vaak verschillenden dingen doen. Elke oplossing heeft voor en nadelen. Als je er met iemand anders over praat misschien wel de kindertelefoon, kun je samen uit zoeken wat het beste werkt. Pagina 7 van 7