De brief aan de Hebreeën

Transcriptie

1 Hebreeën 1:1 De brief aan de Hebreeen Door R. Jordan / Bewerkt door: H. Boele Hebreeën heeft 13 hoofdstukken, 303 verzen, en woorden. Het kost niet zoveel tijd om dat allemaal te lezen, maar het zal veel tijd nemen om alles te bestuderen. Hebr.1:1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon; U weet dat het boek niet begint zoals de meeste brieven in het Nieuwe Testament, door te beginnen met aan wie de brief is geschreven. Het begint gewoon. Het boek benaderd met intensiteit het onderwerp van het volbrachte werk van Christus op het kruis van Golgotha, en de voorziening voor het volk Israël om al haar zegeningen te ontvangen. Het boek Hebreeën is ontworpen om u te laten zien wat de leer is van wat God op Golgotha heeft volbracht voor het volk Israël opdat zij hun beloften en verbonden zouden ontvangen die God met hen heeft gemaakt. De manier waarop Israël haar zegeningen ontvangt is dezelfde manier waarop iedereen iets van God ontvangt: door het bloed van Jezus Christus. Daar gaat het boek Hebreeën over, teneinde om dat te doen. Hebreeën zet het Oude verbond tegenover het Nieuwe verbond. Het oude programma tegenover het nieuwe. Mozes over het oude en Christus over het nieuwe verbond. Dat is het contrast dat u ziet, u ziet nooit, zover ik kan ontdekken, dat hij zegt: we gaan van het Oude verbond naar programma van het geheimenis, naar de bedeling van de genade, van het Lichaam van Christus. Dat zie je nooit in Hebreeën. Sommige mensen nemen Hebreeën en proberen het toe te passen op het lichaam van Christus, voor ons, omdat het over het bloed spreekt, en omdat het teruggaat naar het Oude Testament. Het zou helpen om de typologie daarvan te begrijpen en interpreteren. Alles wat geschreven is in het Oude Testament is geschreven aan en over Israël. Alle ceremoniën, rechten die ze hadden, maar de leer die hij leert aan Israël gaat niet over onze leer vandaag. Maar gaat over eertijds, en over de toekomende eeuwen in het Koninkrijksprogramma, en bereid hen voor hen dit nieuwe programma aan te nemen. om Hebreeën kijkt niet naar Golgotha vanuit ons perspectief als heidenen, leden van het lichaam van Christus. Het kijkt vanuit Israëls perspectief. Als u wilt weten wat ons perspectief is ga dan naar het boek Romeinen. Romeinen is het grootste boek van de Bijbel om uit te leggen wat God deed op Golgotha. Ik ontmoette een Bijbelleraar, een broeder die zei dat Hebreeën Paulus' grootste boek was over het kruis. En ik dacht wow, misschien heeft hij een ander boek in zijn Bijbel dan ik, maar ik denk dat het Romeinen is! Het is zo gemaakt in zijn fundamentele informatie voor ons, zoals Hebreeën dat is voor Israël en de besneden gelovigen, het is fundamenteel materiaal voor hen. Als het boek Hebreeën begint met: God voortijds veelmaals Hij maakt het contrast tussen het oude en het nieuwe. De wet kwam door Mozes en de genade door Jezus Christus, daar begint hij het boek mee, hij laat direct zien hoeveel beter de Heere Jezus Christus is en de dingen die Hij heeft gedaan en die door Hem komen dan iets anders. Dat zien we in de eerste 10 hoofdstukken van het boek. Het boek zegt niet aan wie het geschreven is, het zegt niet: van die en die aan die en die, het begint gewoon. Maar het is niet moeilijk om uit te vinden aan wie het boek geschreven is. Tot de vaderen, dat is Israël, God sprak eertijds niet tot de heidenen, Hij sprak tot de vaderen, het volk Israel. Psalm147:18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen. Als u niet houdt van recht snijden, van het onderscheid dat God maakt in Zijn Woord, dan zult u nooit de Bijbel begrijpen en de positie die Hij aan het volk Israël geeft in de Bijbel. Ik las afgelopen week een boek, ik lees veel, mensen zeggen soms je leest te veel maar ik lees een boek per dag als het zou lukken, 2,3 per week Als mijn vrouw boodschappen doet in het winkelcentrum, kijk ik, lees ik in de boeken, er zijn ook christelijke boekwinkels. Ik las een boek van iemand die zeer tegen recht snijden was, hoe slecht het was, hoe verschrikkelijk het is als mensen dat doen hoe God Israël opzij heeft gezet en wij daarvoor in de plaats zijn gekomen, en ik dacht: dat is wat de 1

2 meerderheid van het christendom gelooft, daar komt de wanorde van, denk daar maar eens over na. Psalm 147:19,20 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten. Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah! Vers 20 eindigd met halleluja, dat is vreemd niet? Israël prees God, zij verheugden zich in het feit dat God eertijds sprak tot de vaderen, tot wie sprak Hij: tot Israël, door de profeten, God sprak, prijst God daarvoor! Hij gaf Zijn Woord, Zijn oordelen, mededelingen. Ga met mij naar Mattheüs 15: en Romeinen 15:8. Het is niet moeilijk om te begrijpen aan wie het boek Hebreeën is geschreven, eertijds sprak God tot Israël. God sprak door Zijn Zoon, tot wie sprak Zijn Zoon? Jezus Christus was een dienaar van de besnijdenis, eertijds ging God met mensen om op grond van besneden en onbesneden, en toen Jezus Christus kwam, kwam Hij voor de besnedenen, dat lezen we in Mattheus tot en met Johannes. In Zijn aardse bediening, als een profeet sprak Hij voor en als God tot de besnijdenis. Dus als hij in Hebr.1:1 spreekt hoeft er geen onduidelijkheid te zijn tot wie Hij hier spreekt. Dus het is makkelijk te begrijpen waarom het boek Hebreeën heet! U heeft Romeinen tot Filemon gelezen, Paulus' brieven, heiden dit, heiden dat, gemeente hier, gemeente daar en dan ineens: bang!! Er is iets veranderd! Als u uit Paulus' brieven komt en overgaat naar het boek Hebreeën, lijkt het wel of u tegen een stenen muur rijdt, waarom? Dat is precies wat u doet: er is daar een muur, God zet die middelmuur des afscheidsels terug, omdat Hebr. aan de orde komt is de middelmuur er ook weer. Als u Hebr. bereikt na Paulus' brieven breekt u uw nek. Wat u moet doen is begrijpen aan wie het boek geschreven is en waar het over gaat, zodat u ziet waar het past in het programma (zie schema). Hebreeën past in de grote verdrukkings boeken voor de gelovigen uit de besnijdenis. Mattheus 15:24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels. Dat is duidelijk! Ik ben niet gezonden, we gaan terug naar Matth.10, u zult nooit dit gedeelte begrijpen als u het Woord niet recht snijdt! Ik moet denken aan wat een man op de radio zei: hij probeerde over Handelingen uit te leggen wie de Samaritanen waren. Hij zei dat Petrus en de apostelen in de eerste 8 hoofdstukken een stelletje racisten waren, en ik dacht: Wat?! Mensen die vol zijn van de Heilige Geest en vol geloof zijn een stelletje racisten! Bevooroordeelden tegen de Samaritanen en daarom gingen ze er niet heen? De reden waarom ze niet naar de Samaritanen gingen was dat ze verstrooid werden, ze spraken tot dan alleen tot de Joden. De reden is: zij verstonden het programma en het bevel dat Christus hun had gegeven. Ze volgden de bevelen van de Heere Jezus Christus. Mattheus 10:5 Deze twaalf heeft Jezus uitgezonden, en hun bevel gegeven, zeggende: Gij zult niet heengaan op den weg der heidenen, en gij zult niet ingaan in enige stad der Samaritanen. Is de Heere hier een bevooroordeelde God? Nee, er is hier iets geestelijks gaande :6, God maakte een verbond met Abraham, dat in zijn zaad alle volken gezegend zullen worden, als God de aarde wilde zegenen in het profetische programma, zei Hij: hier is het verbond, het contract: door Israël zullen alle volken gezegend worden! Wat moet er gebeuren? Israël moet gered worden, verlost en gezegend zodat zij de zegening naar iemand anders kunnen brengen. God zegt niet dat Israël goed is in zichzelf, zij zijn zondaars door Adam als u en ik. Hij zei: Ik ga u verlossen en de verlossing gaat door jullie naar alle anderen, Israël is het kanaal. Christus kwam om het kanaal klaar te maken, en Israël verlossen om hen te maken tot hetgeen waarvoor God hun had gekozen, dat gebeurd hier. Dus in Hebr.1:1 spreekt God tot Israël, we weten nu aan wie het boek geschreven is. Ga nu met mij naar: Genesis 14:13 Toen kwam er een, die ontkomen was, en boodschapte het aan Abram, den Hebreer, die woonachtig was aan de eikenbossen van Mamre, den Amoriet, broeder van Eskol, en broeder van Aner, welke Abrams bondgenoten waren. De eerste keer dat iemand een Hebreeër wordt genoemd is Abraham, hij is de eerste Hebreeër. Het woord Hebreeër komt van: hij die is overgestoken (Hebreeuws:avar) en dat had Abraham gedaan, God zet Abraham apart, met als teken de besnijdenis, hij kwam van de andere kant en trok de middelmuur op. 2

3 Jeremia 34:9 Dat een iegelijk zijn knecht, en een iegelijk zijn maagd, zijnde een Hebreer of een Hebreinne, zou laten vrijgaan; zodat niemand zich van hen, van een Jood, zijn broeder, zou doen dienen. In tegenstelling tot wat u hoort in het zondagse circuit is een Hebreeër een Jood, en een Jood is een Hebreeër. Jeremia gebruikt Jood en Hebreeër onder inspiratie van de Heilige Geest door elkaar met de zelfde betekenis. Als iemand zegt dat een Jood alleen een afstammeling is van de stam Juda klopt dat niet. Als Jezus in Johannes 4:22 zegt dat de zaligheid uit de Joden is en wat later dat Hij alleen kwam voor de verloren schapen van het huis Israëls, bedoelt Hij dezelfde mensen. Als wij dus spreken over dat Hebreeën is geschreven aan de Hebreeën, dan betekend het dat Hebreeën is geschreven voor de Joden, uit welken de zaligheid is. Abraham had twee zonen, wie waren zij? Izak en Ismaël. God zei: Ik wil Ismaël niet, Ik wil Izak. Izak had een zoon: Ezau en Jakob, wie wilde God: Jakob, Ik wil Ezau niet. Dus Hij nam Abraham, Izak en Jakob. Jakob heeft 12 zonen en die twaalf zonen worden de twaalf stammen waar het volk uit bestaat. Één van de zonen is Juda, uit Juda komt David en de Heere Jezus Christus. De mensen van die lijn worden Hebreeën genoemd. We noemen ze Joden, daar gaat het boek Hebreeën over. Hebreeën 3:1 Hierom, heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijt, aanmerkt den Apostel en Hogepriester onzer belijdenis, Christus Jezus; Als hij spreekt over heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijn, moet u begrijpen dat als we het volk Israël bestuderen dat er in het volk verschillende onderscheiden geestelijke groepen mensen zijn. Er is de hele groep, het volk -de wijnstok- Ik plantte een wijngaard in Juda Er zijn vier bomen die geassocieerd zijn met het volk Israël, één van hen is de wijnstok, hij vertegenwoordigd het leven van het volk, Israël als een volk. De wijnstok stelt het nationale leven van Israël voor. Maar in dat volk is een andere groep, een kleine kudde van gelovigen, het gelovig overblijfsel, zij zijn de heilige broeders. In Mat.-Joh. worden deze mensen de kleine kudde genoemd. Jesaja 26:1,2 Te dien dage zal dit lied gezongen worden in het land van Juda; Wij hebben een sterke stad, God stelt heil tot muren en voorschansen. Doet de poorten open, dat het rechtvaardige volk daarin ga, hetwelk de getrouwigheden bewaart. Als u het over Israël heeft is het belangrijk om te weten dat u te maken heeft met sommige die gelovig zijn en anderen die ongelovig zijn. Het boek Hebreeën is geschreven in het licht van die tegenstelling. Het rechtvaardige volk dat de getrouwheid bewaart Romeinen 10:19 Maar ik zeg: Heeft Israel het niet verstaan? Mozes zegt eerst: Ik zal ulieden tot jaloersheid verwekken door degenen, die geen volk zijn; door een onverstandig volk zal ik u tot toorn verwekken. Deze mensen stelden niets voor in Israël, geen onderdeel van de hiërarchie, de leiders, hogepriesters enz. totdat Johannes de Doper begint te prediken: Bekeert u want het Koninkrijk der hemelen is nabij. En in Mattheus 4 spreekt over mensen die in duisternis zaten en een groot licht zien, en Hij begint door de prediking van Joh. de doper Israël te roepen, een groep van gelovigen in Israël, ze worden geïdentificeerd als het gelovig overblijfsel, de kleine kudde van een rechtvaardig volk- hier een onverstandig volk- de prediking van het kruis is dwaasheid voor wie? Voor die verloren gaan. Die mensen daar keken naar die mensen en zij lachen en zeggen: vervangen zij ons?! Denk je dat dat Israël is? Wij hebben de tempel, wij hebben de priesters, wij hebben de ceremonies, de tradities, en die. laat me niet lachen. Deze mensen leken dwaas, maar is dat meestal niet zo, in elke tijd, denk aan Noach. Als Christus in u leeft bent u (2 Kor.2:15,16) voor de één een geur ten leven en voor de ander ten dode. Daar kun je niets aan doen, dat draag je uit. Hier in het begin van Christus aardse bediening en de manier waarop ze met elkaar geïdentificeerd worden in deze kleine kudde, te beginnen met Joh. De Doper is dat niet fascinerend? De Nieuw Testamentische kerk begon in het Oude Testament en het was een joodse baptistenkerk, de deur was waterdoop. Ik vertelde u hoeveel kerkelijk mensen dit geloven, en het klinkt gek maar het meeste wat ze geloven en doen is dat ze wat uit de bijbel halen en het is schriftuurlijk maar niet recht 3

4 gesneden. Niet dat het niet schriftuurlijk is, de fout is dat het niet volgens de bedelingen is. Dit gelovig overblijfsel, het dwaze volk word gevormd door de prediking van Joh. de doper, de doop tot vergeving van zonden, dit is het rechtvaardige volk. De Heere Jezus Christus wordt gekruisigd, begraven en staat weer op, gaat naar de hemel en de Heilige Geest wordt gezonden naar deze mensen hier. Deze mensen zijn de heilige broeders, apart gezet. God heeft een doel met ze en daarvoor zijn ze apartgezet. Het oordeel van de grote verdrukking komt eraan en daarin raken ze verzeild en ze worden verstrooid. Exodus 19:3-6 En Mozes klom op tot God. En de HEERE riep tot hem van den berg, zeggende: Aldus zult gij tot het huis van Jakob spreken, en den kinderen Israels verkondigen: Gijlieden hebt gezien, wat Ik den Egyptenaren gedaan heb; hoe Ik u op vleugelen der arenden gedragen, en u tot Mij gebracht heb. Nu dan, indien gij naarstiglijk Mijner stem zult gehoorzamen, en Mijn verbond houden, zo zult gij Mijn eigendom zijn uit alle volken, want de ganse aarde is Mijn; En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden, die gij tot de kinderen Israels spreken zult. 1Petrus 2:9 Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden Desgenen, Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht; Ik droeg u op arendsvleugels en bracht u tot Mijzelf: zette u apart over de rivier de Jordaan, God maakte een scheiding tussen het volk Israël en Egypte, een type van de wereld en dat deed Hij door de doop in de zee, de doop onder Mozes en de wolk. Een priesterlijk koninkrijk. Als Jezus Christus terugkomt en Zijn Koninkrijk vestigt zijn deze mensen de dienstknechten van God en priesters, zij zullen het koninkrijk beërven. Dit is de heilige, apartgezette groep. We gaan terug naar Hebreeën 3:1. Christus is in de hemel en Hij komt terug, het gaat over het Koninkrijk der hemelen, niet omdat het de hemel op aarde is, maar omdat het een Koninkrijk is dat uit de hemel komt op de aarde. De hemelse roeping: Christus in de hemel roept uit het afvallige Israël een groep mensen, die degenen zijn die dit Koninkrijk zullen ontvangen. We gaan naar hoofdstuk 11. De terminologie is hier zo dat als u het verschil niet begrijpt tussen dit programma hier en het lichaam van Christus, snap je er niets van. Hebr.11:8-10 Door het geloof is Abraham, geroepen zijnde, gehoorzaam geweest, om uit te gaan naar de plaats, die hij tot een erfdeel ontvangen zou; en hij is uitgegaan, niet wetende, waar hij komen zou. Door het geloof is hij een inwoner geweest in het land der belofte, als in een vreemd land, en heeft in tabernakelen gewoond met Izak en Jakob, die medeerfgenamen waren derzelfde belofte. Want hij verwachtte de stad, die fondamenten heeft, welker Kunstenaar en Bouwmeester God is. Abraham keek uit naar een stad die God zou bouwen, waar zal die stad zijn? :14-16 op de aarde! Een hemelse stad die God Zelf zal bouwen voor Abrahams nageslacht. Deze planeet was het originele commandocentrum van de originele schepping, daarom is deze kleine planeet de enige plaats waar mensen leven. De plaats waar God Zelf kwam in de vorm van een schepsel. De reden waarom het hier gebeurde is omdat het strijdtoneel in het universum van het satanische conflict van Gods doel en programma hier is. Hier is het commandocentrum van het universum, en in de toekomst zal het dat weer zo zijn, de troon van regering van de almachtige God, de regering van dit universum, zal zijn in Jeruzalem, de plaats waar Hij Zijn troon zal zetten. Dus een hemelse stad gebouwd door God op de aarde. Hebreeën 1 is dus geschreven aan die kleine groep gelovigen. Kijk ook nog even naar: Hebr.12:25-28 Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is; Wiens stem toen de aarde bewoog; maar nu heeft Hij verkondigd, zeggende: Nog eenmaal zal Ik bewegen niet alleen de aarde, maar ook den hemel. En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de verandering der bewegelijke dingen, als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die niet bewegelijk zijn. Daarom, alzo 4

5 wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid. Wat deze mensen ontvangen is een Koninkrijk, Hij brengt het mee als Hij komt: Lukas 19:12 Hij zeide dan: Een zeker welgeboren man reisde in een ver gelegen land, om voor zichzelven een koninkrijk te ontvangen, en dan weder te keren. Hebr.1:1 Dit gaat terug naar Genesis 1 waar God sprak, en God sprak, dat er zij God sprak, dat vind ik wonderbaar, een stille God mensen is een onbekende God. Als God niet had gesproken zou u Hem niet kennen. En God is niet stil. Daarom is dit boek, de Bijbel zo belangrijk, want het is wat God zegt. In vers 6 staat : zegt Hij! :7 zegt Hij :8 zegt Hij God praat, Hij spreekt. Hij maakt Zijn wil, doel bekend en wat Zijn verlangens zijn. Als u het boek Hebreeën bestudeert is het fascinerend om te zien hoe vaak, daar waar God spreekt en Zijn Woord aan mensen geeft, in Hebreeën de schrijver een leer aan een paar woorden uit de schrift ophangt. Zoals wat we net lazen in Hebr.12:26 een aanhaling uit Haggai, Nog éénmaal waar heeft hij het daar over? Hij neemt die woorden en leert hen daaruit. Bijbelschrijvers vertrouwen soms op de autoriteit van één woord, één frase in Gods Woord. Niet een idee, misschien moet het zo vertaald worden, of zo, of zus of zo. Weet u wie dat deed? Satan in Gen.3:1 heeft God gezegd? En u weet wat er toen gebeurde. Dus u moet niet verbaasd zijn als u één woord bestudeert in de Bijbel, dat dat uw hele leven kan veranderen. Zo is het Woord van God. 1 Johannes 5:7,8 Want Drie zijn er, Die getuigen in den hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn Een. En drie zijn er, die getuigen op de aarde, de Geest, en het water, en het bloed; en die drie zijn tot een. Dit is een vers dat de nieuwe bijbelvertaling weglaat, dit is de leer van de Drieeënheid, er zijn er drie: Vader, Zoon, Heilige Geest. Hebr.1:1 zegt dat God op velerlei wijzen, verschillende manieren, eertijds heeft gesproken tot de vaderen. God de Vader sprak, maar het is ook waar dat de Zoon eertijds sprak tot Israël en ook dat God de Heilige Geest sprak, dat weten we uit Hebr.3:7 dat is een aanhaling uit de Psalmen, wie sprak in de Psalmen? De Heilige Geest. Er zijn veel verzen zoals deze. De Heere Jezus sprak ook eertijds in: 1 Korinthe 10:9 En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slangen vernield. Numeri 21:8 En de HEERE zeide tot Mozes: Maak u een vurige slang, en stel ze op een stang; en het zal geschieden, dat al wie gebeten is, als hij haar aanziet, zo zal hij leven. In het boek Hebreeën zoeken we veel verzen op. Wie is de Heere daar? 1 Kor.10:9 zegt dat het de Heere Jezus Christus was. En in Num21:8 zegt de HEERE, dat is Jehovah tot Mozes dan is dat God de Zoon. God de Vader wordt Jehovah genoemd in het Oude testament maar ook de Zoon wordt Jehovah genoemd. Genesis 19:23,24 De zon ging op boven de aarde, als Lot te Zoar inkwam. Toen deed de HEERE zwavel en vuur over Sodom en Gomorra regenen, van den HEERE uit den hemel. Hier zijn ze Beiden in één vers. Soms is Jehovah een verwijzing naar God de Vader en soms naar God de Zoon. Jehovah's getuigen zeggen: ik aanbid de Grote God, Jehovah, Jezus is de Kleine God. De HEERE deed zwavel en vuur over Sodom en Gomorra regenen, van den HEERE! Eén is de Vader en de ander is de Zoon. Jesaja 53:10 Doch het behaagde den HEERE Hem te verbrijzelen; Hij heeft Hem krank gemaakt; als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien, Hij zal de dagen verlengen; en het welbehagen des HEEREN zal door Zijn hand gelukkiglijk voortgaan. Zacharia 12:1 De last van het woord des HEEREN over Israel. De HEERE spreekt, Die den hemel uitbreidt, en de aarde grondvest, en des mensen geest in zijn binnenste formeert. Goede verzen tegen Jehovah s getuigen! Zach.12:1,2,3,4,6,10 Ik, Jehovah. :10 zij zullen Mij aanschouwen Dien zij doorstoken hebben Waar hebben zij Jehovah doorstoken? Aan het kruis! God de Zoon. Jes.53:10 doch het behaagde de HEERE Hem te verbrijzelen. Hem is Christus, wie verbrijzeld? Jehovah. Jehovah verbrijzeld Jehovah. 5

6 Dus als God in Hebr.1:1 zegt dat Hij op vele manieren sprak, deed Hij dat door de Vader en de Zoon en de Geest, tot Israël. Het boek Hebreeën zet al die dingen die gesproken zijn tot de vaderen in contrast met één volle, complete openbaring aan Israël hier in het Nieuwe verbond door Christus. De woorden die Christus sprak zijn de woorden die de Vader Hem gaf om te spreken, in de kracht van de Geest van God. Nu denkt u: waren we maar nooit begonnen aan Hebreeën is het niet? Het is nog maar het begin.. Voor we verder gaan geef ik u een overzicht van het boek: De eerste 10 hoofdstukken zijn leer. U ziet de superioriteit van Christus over het Oude verbond, de superioriteit van het werk aan het kruis. Hun geloof is gebaseerd op beter materiaal dan het Oude verbond, beter dan wat Mozes hun gaf, beter dan iets daarvoor. Hoofstuk zijn praktische vermaningen om vol te houden en door te gaan in het geloof. Ik geef u drie verdelingen in de leer: -in hoofdstuk 1 ziet u de glorie van de Heere Jezus Christus als de Zoon van God. -in hoofdstuk 2:1 tot 4:13 ziet u Hem als de Zoon des mensen. -in hoofdst.4:13 tot hoofdst.10 ziet u Hem als de grote Hogepriester. -in hoofdst.5 ziet u hét punt van het boek Hebr.5:8,9. Maar omdat ze traag zijn om te horen pikken ze het niet op, ze moeten het priesterschap van Christus waarderen, niet teruggaan naar het Mozaischepriesterschap, ze moeten verdergaan. In de volmaking van wat Christus heeft volbracht op het kruis van Golgotha voor hen. -in hoofdst.8:1 zie je een sleutel, het punt in de Psalm is en wat hij deze mensen in Hebr. wil leren gaat over het priesterschap van Christus. Wij hebben de echte priester! Hij zit aan de rechterhand van de Vader in de hemel. Niet de schaduwen, typen. Dus als u Hebreeën bestudeerd vindt u de algenoegzaamheid van Christus, en wat Hij heeft volbracht aan het kruis van Golgotha voor Israël en om hun programma tot stand te brengen. Net als Romeinen voor ons. Hij legt uit wat er op Golgotha gebeurde. Voor de leden van het lichaam van Christus. In Hebreeën legt hij dat uit voor de Hebreeën in de toekomende eeuw. Daar passen de leren bij elkaar. Hebr.1:1 God Als mensen willen weten wie het boek Hebreeën heeft geschreven verteld het eerste woord u dat. U kunt uw eigen meningen overtuigingen argumenten etc hebben, het punt is dat God het schreef. En als God vond dat u meer moest weten dan dat zou Hij u dat verteld hebben. De mensen die het boek kregen wisten het wel, Hij was niet anoniem voor hen, maar God wil dat wij begrijpen dat Hij het deed. Hebr.1:1-4 vatten het leerstellige gedeelte samen van het boek. Het contrast tussen wat God eertijds deed en de heerlijkheid van wat Christus in het nieuwe verbond deed. Christus heeft een erfenis, een naam boven alle naam verkregen(:4). God sprak, en het is wonderbaar dat God spreekt. De Godheid spreekt, en als God niet had gesproken hadden we niets van Hem geweten. U kunt door te zoeken niets van Hem vinden, als Hij niet van Zichzelf had verteld was u nog blanco, en Hij heeft over Zichzelf gesproken, daar gaat dit Boek over, dat Boek is Gods Woord, God openbaart Zichzelf en Hij heeft gesproken. In Genesis 1:3 zegt God: daar zij licht en God zeide en God zeide Zonder dat God sprak zou er geen openbaring zijn. Dus de Godheid spreekt, onze God is geen afgod die ergens staat en niets kan zeggen. De God van de Bijbel is een God van openbaring. Hebreeën 1:1-3 Hebr.1:1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon; Hebr.1:1 veelmaal en op velerlei wijze Veelmaals, een oud, maar goed woord. Allerlei verschillende dingen op een plank b.v. in een winkel. Velerei wijze: verschillende tijden en op verschillende manieren. Eertijds sprak God door de profeten, u weet wie de vaderen waren? Psalm 147:19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten. Rom.2:14,17,18 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn, deze, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet; Zie, gij wordt een Jood genaamd en rust op de wet; en 6

7 roemt op God, En gij weet Zijn wil, en beproeft de dingen, die daarvan verschillen, zijnde onderwezen uit de wet; Tot wie spraken de profeten? Dat is niet zo moeilijk uit te vinden! Tot Israël. God sprak tot ons Hebr.1:2 wie zijn ons? Rom.2 de heidenen die de wet niet hebben aan wie gaf God de wet? Aan Israël. Rom3:2 aan hen zijn de Woorden Gods toebetrouwd. Terug naar Hebr.1, het is duidelijk dat God eertijds door de profeten sprak en Hij spreekt over Israël. In deze laatste dagen tot ons gesproken door de Zoon, ons=israël. Rom.15:8 Jezus Christus was een dienaar van de besnijdenis in Mat.-Joh. Zo zijn de woorden van Hebr. de woorden van Jezus Christus tot het volk Israël. Er wordt hier een contrast gemaakt, de openbaring die God door de profeten gaf was een gedeeltelijke openbaring, die was incompleet, was voortschreidend gegeven, Hij gaf wat en daarna gaf Hij wat meer, dus was hetgeen Hij daarvoor gaf niet alles. Zo communiceert Hij voortschreidend met hen de informatie. Het contrast is dat in deze laatste dagen Hij tot ons sprak in de Zoon, en het spreken door de Zoon is superieur boven de profeten, want als de Zoon spreekt is dat het laatste Woord. Johannes 4:25 De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen. Want als de Messias komt zal er niets meer nodig zijn in het profetische programma, want Hij komt en geeft de laatste openbaring. Met andere woorden als Hij komt brengt Hij de openbaring met alle informatie. Johannes 15:15 Ik heet u niet meer dienstknechten; want de dienstknecht weet niet, wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd; want al wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, dat heb Ik u bekend gemaakt. Christus spreekt tot Zijn discipelen in de opperzaal voor Hij sterft. Een situatie van completering. Dit gedeelte staat aan het hoofd van de Hebreeuwse brieven. Toen ik Hebreeën introduceerde vertelde ik dat Hebreeën tot en met Openbaring één unit vormt. Zoals ook Mattheus tot en met Johannes, en Romeinen tot en met Filemon. De reden waarom Hebreeën zo begint is dat het niet alleen voor het boek Hebreeën is maar voor de hele unit (Hebr.- Openb.) Christus spreekt tot deze besnijdenis schrijvers en completeert de informatie voor hen, tot een complete vorm. Hebr.1:1 deze laatste dagen: Genesis 49:1 Daarna riep Jakob zijn zonen, en hij zeide: Verzamelt u, en ik zal u verkondigen, hetgeen u in de navolgende dagen wedervaren zal. Door heel de Bijbel heen is de laatste dagen een verwijzing naar de redding en zegening van Israël als zij haar Koninkrijk ingaat, het wordt altijd geassocieerd met het koninkrijksprogramma en de komende Messias Die Zijn Koninkrijk vestigt. Als u hier over deze laatste dagen leest dan is dat meer dan de grote verdrukking maar de redding tot in het Koninkrijk voor Israël. Dus u heeft het over de groteverdrukking context of een koninkrijk ingaan context. Het doel van de profetie. Wat Jakob hier doet in Gen.49 hij geeft een profetie van elk van zijn zonen met een verwezenlijking als ze het Koninkrijk in zullen gaan. Jesaja 2:2-4 En het zal geschieden in het laatste der dagen, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen, en dat hij zal verheven worden boven de heuvelen, en tot denzelven zullen alle heidenen toevloeien. En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. En Hij zal rechten onder de heidenen, en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren. Als u alle referenties van de laatste dagen nakijkt en vergelijkt, krijgt u ook een idee van het boek Hebreeën, die zich in de laatste dagen bevinden. Het boek Hebreeën is niet voor mensen die zich in de bedeling van genade bevinden. Het is bedoelt voor mensen in de toekomst. Jes.2:2-4 Wanneer zal dat gebeuren? Deze tekst staat op een UN gebouw op Manhattan island Doen ze dat in the UN? Andersom: ploegscharen in wapens Dit is in het Koninkrijk! 7

8 Micha 4:1 Maar in het laatste der dagen zal het geschieden, dat de berg van het huis des HEEREN zal vastgesteld zijn op den top der bergen; en hij zal verheven zijn boven de heuvelen, en de volken zullen tot hem toevloeien. Het Koninkrijk wordt gevestigd, zie vers 7. Dit gebeurt in de laatste dagen. Hebr.2:5 Want Hij heeft aan de engelen niet onderworpen de toekomende wereld, van welke wij spreken. Hebreeën spreekt over de toekomst : Hebr.12:25-29 Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is; Wiens stem toen de aarde bewoog; maar nu heeft Hij verkondigd, zeggende: Nog eenmaal zal Ik bewegen niet alleen de aarde, maar ook den hemel. En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de verandering der bewegelijke dingen, als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die niet bewegelijk zijn. Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid. Want onze God is een verterend vuur. God spreekt door Zijn Zoon :25. Hebreeën is bedoelt voor degenen die in die tijdsperiode leven. Iemand zegt: wat dan met 2Tim.3:1? Paulus spreekt ook over de laatste dagen. Maar dat zijn de laatste dagen van de bedeling van genade. Is dat dan niet hetzelfde? De laatste dagen van de bedeling van genade zijn een schaduw van de laatste dagen van de profetie. Maar kijk ook wat 2 Tim.3 zegt dat er zware tijden zullen komen, Paulus bezag zichzelf niet als iemand die al in de laatste dagen leefde, in dat vers zijn de laatste dagen ook toekomst. In Hebr. 1:1 zijn die mensen in de laatste dagen. Er is een verschil tussen de laatste dagen van profetie en de laatste dagen van de bedeling van genade. Hebreeën is bedoeld voor mensen in de laatste dagen van profetie. Dus direct als je in het boek begint is het Joods, het is het woord van de Heere Jezus Christus tot het volk Israël en het heeft te maken met het profetische programma. Je hebt nog geen vers gelezen en je bent al in die context. Dus als u het boek begint te lezen kijk dan naar de instructies die u duidelijk vertellen: dit gaat niet over de bedeling van genade en over het lichaam van Christus, het gaat over Gods doel en programma in Christus voor het volk Israël. Dus wij laten het waar het thuishoort, volgens de bedelingen. Hebreeën 1:2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft; Die Hij gesteld heeft tot Een Erfgenaam van alles, en vers 4 als Erfgenaam heeft Hij uitnemender Naam boven hen geërfd. Tussen de twee verklaringen over de Erfgenaam ziet u een beschrijving van de Heere Jezus Christus in Zijn capaciteiten en in Wie Hij is. Er is een nauwkeurige uiteenzetting van Zijn onvergelijkbare superioriteit en Zijn bediening aan ons hier. En wat hij gaat doen is, Hij gaat het begrip van de lezer opklaren door de Heere Jezus Christus, de grondlegger van het Nieuwe verbond, de nieuwe en levende weg te verhogen. In hoofdstuk 1 zie u Hem verhoogd als de Zoon van God. In hoofdstuk 2 ziet u Hem verhoogd als de Zoon des mensen. Omdat Hij als de Zoon van God, de Profeet is, de Priester en de Koning van Israël. Als Zoon des mensen brengt Hij deze Goddelijke kwaliteiten ( zie boven) in actie voor Israël, voor ons. Dus de eerst twee hoofdstukken focussen op Wie Christus is in Zijn Persoon en daarna begint het spreken over het punt van Zijn plaatsvervangende offer op Golgotha. Het probleem dat de Hebreeën hier hebben is, we zien het door het hele boek heen, ze gaan terug naar de wet van Mozes, naar het Oude verbond, ze worden daartoe verleid. En hij probeert een motivatie te geven om door te gaan naar het Nieuwe verbond, niet teruggaan, maar verdergaan met Christus. En u ziet in de periode van de grote verdrukking, zoals in het boek Handelingen, dat ze in een unieke situatie zijn: Ze hebben een tempel, ze hebben de offers, en een groot aantal van de priesters geloven en zijn gehoorzaam aan het geloof, een grote menigte Joden gelooft en is ijverig voor de wet en het is verleidelijk in de Handelingenperiode om 8

9 terug te gaan, maar in de grote verdrukking zal er opnieuw een tempel gebouwd worden, de antichrist zal hem bouwen, hij zal er voor zorgen dat er weer geofferd wordt, 2000 jaar en meer had Israël een offerdienst, een tempel en al die dingen zullen weer opgezet worden. En deze gelovigen moeten gegrond zijn in de waarheid dat al die typen en schaduwen het punt niet zijn, een geweldige verleiding voor hen om terug te gaan. Ik vertelde u over een orthodoxe joodse man in Alabama, toen ik daar preekte, hij had de holocaust overleeft en verstopt gezeten in Belgie op een zolder. Hij kwam naar de USA, een geleerde man, fotograaf, gevoelige man. En ik vroeg hem: en ik beschreef hem wat de antichrist zou gaan doen in de tempel de offers gaan weer beginnen etc. Henry vertel mij als al die dingen weer komen in Jeruzalem zou jij dan als een 20 e eeuwse, nette, geleerde man, daar heen gaan en een dierenoffer brengen? Hij was ook nog van de dierenbescherming. Zou je dat werkelijk doen? En hij dacht even na en zei :Ja! De verleiding om daar naar toe te gaan. En die verdrukking komt en zij hebben instructie nodig, motivatie om door te gaan om met Christus te blijven, buiten de legerplaats, dus daar praat hij met hen over. Let op hoe hij het doet: hij gaat de Here Jezus verhogen. In dit gedeelte is Hij de Profeet, Gods spreekbuis, maar Hij is ook de Koning, vers 3 zegt: het afschijnsel van Zijn heerlijkheid. Dat is de koninklijkheid van de Koning, jammer als mensen dat missen, de afstraling: Jezus Christus is afstraling van Zijn glorie. Christus, die ons leven is zal verschijnen en wij met Hem, hoe? In heerlijkheid. Als Jezus Christus verschijnt zal dat een heerlijke verschijning zijn. Psalm 67:1 God zij ons genadig en zegene ons; Hij doe Zijn aanschijn aan ons lichten. Sela. Dat betekend niet dat God naar je glimlacht, maar Zijn heerlijkheid die over je heen schijnt. Weet u wanneer dat zal gebeuren? Psalm 80:1-3 Voor den opperzangmeester, op Schoschannim; een getuigenis, een psalm van Asaf. O Herder Israels! neem ter ore, Die Jozef als schapen leiddet; Die tussen de cherubim zit, verschijn blinkende. Wek Uw macht op voor het aangezicht van Efraim, en Benjamin, en Manasse, en kom tot onze verlossing. O God! breng ons weder, en laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden. Hij spreekt hier over Christus Die terugkomt. Mattheus 25:31 En wanneer de Zoon des mensen komen zal in Zijn heerlijkheid, en al de heilige engelen met Hem, dan zal Hij zitten op den troon Zijner heerlijkheid. Jezus Christus is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid. Als Hij komt dan komt Hij in Zijn heerlijkheid, en wordt geassocieerd met Zijn regering als Koning. Hebr.1:3 Dewelke, alzo Hij is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid, en alle dingen draagt door het woord Zijner kracht, nadat Hij de reinigmaking onzer zonden door Zichzelven te weeg gebracht heeft, is gezeten aan de rechter hand der Majesteit in de hoogste hemelen; Het woord Zijner kracht Prediker 8:4 Waar het woord des konings is, daar is heerschappij; en wie zal tot hem zeggen: Wat doet gij? Daar is heerschappij Hij beschrijft Hem hier als de Koning Hebr. 1:8. Dus Hebreeën beschrijft Hem als de Profeet en de Koning, maar Hij is ook de Priester. Hebr.1:3 nadat Het tijdselement in de aanstelling in vers 2 nadat Hij de reinig making onzer zonden teweeggebracht heeft gezeten. Wie zit zoals we lezen in Hebr.8:1 aan Gods rechterhand van de troon der majesteit? De Hogepriester, Hebr.10:12,13 het eens en voor altijd offer is gebracht en dan gaat Hij zitten. Totdat Hij terugkomt om Zijn vijanden tot Zijn voetbank te maken. Zij moeten de waarde van Zijn werk op Golgotha begrijpen waar Hij onze zonde gereinigd heeft. Wat het boek Hebreeën doet is uitleggen wat Christus bestendig deed, zodat Israël haar zegeningen ontvangt door het alvoorzienend werk aan het kruis. Hebr.1:2-4 Hij is de Schepper, Hij is de Koning, Hij is de Priester. Hebr.1:5 Hij begint te vertellen over de Erfenis die Hij zal krijgen, Hij is de Erfgenaam van alles. Wanneer werd Hij als Erfgenaam aangesteld? Daarvoor was Hij het nog niet OK? 9

10 Hebr.3:1-2 Hierom, heilige broeders, die der hemelse roeping deelachtig zijt, aanmerkt den Apostel en Hogepriester onzer belijdenis, Christus Jezus; Die getrouw is Dengene, Die Hem gesteld heeft, gelijk ook Mozes in geheel zijn huis was. Gesteld zoals Mozes. Mozes was de Wetgever, aangesteld van het volk Israël. Op dezelfde manier was de Heere Jezus aangesteld als Erfgenaam van alle dingen. In Hebr.1:3 zien we het tijdselement hiervan: Nadat enz, de tijd van Zijn aanstelling heeft te maken met Zijn dood, opstanding en hemelvaart en Zijn gaan zitten aan de rechterhand van de Vader, dus met Zijn verhoging door Zijn werk op Golgotha, Zijn opstanding en zitten aan de rechterhand van de Vader. We zien dit punt terug in Lukas 19:12 een koninkrijk te ontvangen en dan weder te keren! De Zoon is een aangestelde Erfgenaam van alle dingen. Door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft: de reden waarom dat hier staat is: Daar is Hij Erfgenaam van, hoe gaat Hij dat doen? God komt het doen, het is Zijn Woord dat hen opbouwt. Wat maakt Zijn tweede komst mogelijk, al deze dingen mogelijk? Het feit dat Hij door Zichzelven de reinigmaking der zonden heeft teweeggebracht. En Hij zit, het werk is gedaan, klaar. En Israël moet de manier begrijpen hoe zij hun zegeningen kunnen ontvangen in het Koninkrijk, door het kruis, een absolute, complete voorziening die God voor hen heeft gemaakt. Begrijpt u? Hij is gesteld, gemaakt, een status die Hij verdiende, door het werk dat Hij deed. Hebreeën 1:4-14 Hebr.1:4 Zoveel treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geerfd heeft. Heb.1:5 begint met een uitleg van wat de Heere Jezus heeft in Zijn Erfenis, Hij heeft veel wat de engelen nooit kregen. De reden waarom hij over engelen begint te spreken in vers 4,5 en verder is omdat de engelen betrokken zijn bij het bestellen en vestigen van het Oude verbond. Galaten 3:19 Waartoe is dan de wet? Zij is om der overtredingen wil daarbij gesteld, totdat het zaad zou gekomen zijn, dien het beloofd was; en zij is door de engelen besteld in de hand des Middelaars. Het boek Hebreeën laat u zien hoe Christus het Oude door het Nieuwe verbond heeft vervangen. Het is niet Mozes en zijn huis, maar Christus en Zijn huis. En de voorzieningen voor Israël, haar zegeningen en het Koninkrijk komen niet door de wet, die Mozes hen gaf, maar door het Nieuwe verbond dat Christus maakte door Zijn bloed. Als we naar Hebr.2:1-3 gaan met deze dingen in gedachten, als het vast was dat God de wet gaf door de handen van engelen, als dat Oude verbond vast was, hoe zullen wij ontvlieden.:3, ziet u het contrast met Hebr.1:1,2? Het eertijds programma met de wet en het nu-programma met Christus. Het contrast door Hebreeën heen is tussen het Oude verbond en het Nieuwe, de oude weg en de nieuwe, levende weg, de meerdere weg van het Nieuwe verbond, het kruiswerk, de betere dingen voor het geloof om in te rusten, die aan hen gegeven zijn door de Heere Jezus Christus. Daarom verhoogt hij de Zoon hier in hoofdstuk 1. Hij verhoogd het begrip van de Hebreeën van de grondlegger van het Nieuwe verbond en de nieuwe weg. In hfdst. 1 spreekt hij over Hem als de Zoon van God. In hfdst.2 als de Zoon des mensen, en hij laat zien dat Deze Die de Auteur en Voleinder des geloofs, hun Leidsman van hun redding, God de Zoon is en ook de Mens. Als de Zoon van God ontvangt Hij een Erfenis, die uitnemender is dan iets dat iemand anders ooit ontvangen heeft. Hij is gesteld als Erfgenaam Hebr.1:2 van alles. In Hebr.1:2,3 heb ik u vorige keer verteld, ziet u Christus als de Profeet, Priester en de Koning. Hij is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, Hij is de Schepper, God, de Onderhouder, de koninklijke Hoogheid, de Koning van het universum, maar ook de Priester. Filip.2:7-9 Maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is den mensen gelijk geworden; En in gedaante gevonden als een mens, heeft Hij Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot den dood, ja, den dood des kruises. Daarom heeft Hem ook God uitermate verhoogd, en heeft Hem een Naam gegeven, welke boven allen naam is; Dit schreef Paulus. Hij is gezeten aan de rechterhand van de Vader, dat is een teken dat Hij de Erfgenaam is van alles. Als Hij daar zit, waar zou Zijn troon moeten zijn? Op de aarde! OK. Als Hij boven is, wat is er dan gebeurd? God de Vader 10

11 zei: Zit aan Mijn rechterhand, Hij is daar als balling. Hij komt terug (Luk.19) maar Hij is nog niet teruggekomen. En dan gaat Hij het Koninkrijk vestigen. In Hebr.1:4 zien we dat Hij gesteld wordt tot Erfgenaam, Hij krijgt de erfenis door het Zoonschap. Dit was met Israël ook zo dat zij hun erfenis zouden krijgen, God beloofde hen een erfenis. De rijke jongeling vroeg: Meester wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven? U kunt het eeuwige leven niet erven, u bent een vreemdeling. Hoe moet u het ontvangen? De genade gave Gods is het eeuwige leven aan u! Maar ziet u dat God het door erfenis aan Israël gaf. En de Heere Jezus Christus heeft door Zijn werk op Golgotha die erfenis verdiend, teweeggebracht. In Hebr.1:5 begint hij uit te leggen wat de erfenis van Christus inhoudt. Hij begint letterlijk schriftgedeelten aan te halen. Hebr.1:5-7 Want tot wien van de engelen heeft Hij ooit gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb ik U gegenereerd? En wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn? En als Hij wederom den Eerstgeborene inbrengt in de wereld, zegt Hij: En dat alle engelen Gods Hem aanbidden. En tot de engelen zegt Hij wel: Die Zijn engelen maakt geesten, en Zijn dienaars een vlam des vuurs. U en ik lezen deze verzen zoals het er staat, maar als Joden, Hebreeën deze schriftgedeelten lezen begrijpen zij direct de context van de verzen die aangehaald worden! Ik haal verzen aan voor u en ik neem aan, weet dat jullie de context kennen en dat u begrijpt waar het over gaat. Ik begin met een vers en u weet hoe het vers verder gaat. Dat gebeurd hier, zij begrijpen de invloed, het effect van wat gedaan is. Als hij Psalm 2 aanhaalt in vers 5 dan is dat een verwijzing naar de opstanding van de Heere Jezus Christus, Handelingen 13: Als de Vader Jezus Christus uit de doden opwekt is dat een genereren (heden heb Ik U gegenereerd) Hij is de Eerstgeborene :6 Hij is de Eerst geborene van uit de doden. Hij is de Bezitter van Opstandingsleven. Eeuwig leven in een verheerlijkt lichaam, in een lichaam dat nooit meer zal sterven. Kol.1:18 En Hij is het Hoofd des lichaams, namelijk der Gemeente, Hij, Die het Begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn. Rom.8:29 Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook te voren verordineerd, den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zij onder vele broederen. Het punt hier is dat het eerste dat Jezus Christus erft, dat Hij bezit is eeuwig leven. Hij bezit een onsterfelijk, verheerlijkt lichaam, Hij is de Eerstgeborene van de dood. Toen God Hem opwekte, deed Hij iets voor Hem wat nog nooit met iemand anders was gebeurd, Hij bezit het eeuwige leven en dat is de basis van het Verbond met Abraham. God vertelt Abraham: Ik geef u een Zaad, u en uw zaad zullen in dit land leven voor eeuwig. Als Abraham voor eeuwig in dat land zal leven en in hetzelfde hoofdstuk van Genesis 15 zegt God dat Abraham zal sterven, wat vertelt Hij dan aan Abraham? Als jullie dit land voor eeuwig zullen hebben, maar je sterft eerst, wat moest hij daar uit begrijpen: dat hij opgewekt zal worden! Dat is duidelijk, maar als ik dat aan mensen uitleg, dat het een erfenis is van het verbond met Abraham dan schudden mensen hun hoofd, schud uw hoofd niet, denk er over na! Als u voor eeuwig in een land zult leven, dan moet u voor eeuwig leven! En als u voor eeuwig leeft wat voor soort leven heeft u dan? Eeuwig leven. Kunt u eeuwig leven? Op t.v. zag ik gisteren een 106 jarige oude dame, het was triest, ze wilden haar iets laten zeggen, ze had een gehoorapparaat maar ze zei: huh.soms kun je beter bij de Heere zijn, dat is een feit. Als je oud wordt kun je niet goed meer horen, lopen. Iemand las iets uit de vorige eeuw, iemand leefde 200 jaar, zij stierven in een slechte conditie. Dus u begrijpt dat als u voor eeuwig in een land wilt wonen heeft u een verheerlijkt lichaam nodig, Christus kreeg dat. Kol.1:18 Eerstgeborene, weet u wat Joh.3:16 zegt? God gaf Zijn eniggeboren Zoon. Als u de eniggeborene bent, betekent dat er niemand meer na komt, de enige, de unieke, God zal nooit meer menselijk vlees aannemen. Als hij spreekt over eniggeborene spreekt hij over Zijn fysieke geboorte. Éénmaal in de menselijke geschiedenis kwam God en nam Hij menselijk vlees, gedaante aan- incarnatie. In de Persoon van Jezus Christus. Maar de Eerstgeborene? Wat houdt dat in? Dat er iemand als tweede, derde enz. komt! Maar de Eerste zijn Hij is Degene Die als Eerste van de dood is opgewekt met een verheerlijkt, onsterfelijk 11

12 lichaam dat nooit meer zal sterven. Hij is de Eerste en veel mensen gaan Hem volgen op dezelfde manier. We gaan naar Romeinen 8:29. De Eerste in een lijn van anderen die zullen volgen, die uit de dood zullen opgewekt worden als Hij. Dit vers gaat over het lichaam van Christus, maar ga mee naar Hebr.12:22,23 dan ziet u dat het waar is in welk programma u ook bent(beide programma's). Hebr.12:22,23 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen; Tot de algemene vergadering en de Gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, den Rechter over allen, en de geesten der volmaakte rechtvaardigen; Wie zijn dat-de gemeente der eerstgeborenen-? Sommigen zeggen: dat is Israël, dat is waar, maar de Eerstgeborene dat is Christus. (KJV: church of the firstborn). De mensen die in de hemelen opgeschreven zijn zij zijn niet de eerstgeborenen, zij zijn nog niet opgewekt- de eerstgeborene is de opgewekte, niet het volk in de zin van Ex.4:22, dat is een verwijzing naar de fysieke geboorte van het volk Israël. Maar de manier waarop Israël wedergeboren en opgewekt uit de doden zal worden, zal zijn zoals Jezus Christus is opgewekt. Openbaring 1:5 En van Jezus Christus, Die de getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden, en de Overste der koningen der aarde. Hem, Die ons heeft liefgehad, en ons van onze zonden gewassen heeft in Zijn bloed. Hij is de Profeet, de Priester naar de ordening van Melchizedek- een priester die niet sterft maar voor eeuwig leeft Hebr.5- en de Eerstgeborene uit de doden. Ik had het net over Melchizedek Hebr.5:10,11, maar ze zijn traag geworden om te horen vleselijk, melk, ze gingen niet verder met wat ze geleerd hadden- met de voorzieningen die God voor hen had gemaakt door de Heere Jezus Christus toen Hij hun zonden vergaf, en Hij zit aan de rechterhand van de Vader. Wat heeft Hij nog meer geërfd?! Hebr.1:5 Want tot wien van de engelen heeft Hij ooit gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb ik U gegenereerd? En wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn? Hij erfde opstandingsleven en een verheerlijkt lichaam.maar ook: en wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn. Als Hij al een Zoon is :5a hoe kan Hij dan weer een Zoon zijn? De tweede verwijzing komt uit 2 Samuël 7 en dat is een verwijzing niet naar de opwekking uit de dood, maar een verwijzing naar geplaatst zijn in de positie van aanneming. Het punt hier is: aanneming. We gaan naar Galaten 4:1-6 en let op hoe aanneming werkt. Dus Jezus Christus ontving door Zijn werk op Golgotha deze positie van Zoonschap. U moet begrijpen hoe aanneming werkt in de Bijbel in Gal.4. Daar gaat het in de verwijzing over, Ik ga met Hem om op de basis van Vader en Zoon, Hij is geen dienstknecht meer, Ik plaats Hem in de positie van publiek verklaard: Mijn Zoon! Dat is niet de dienstknecht, maar verklaard te zijn de Erfgenaam, Bezitter van alle dingen, het kind is de erfgenaam, maar hij moet gehoorzaamheid leren. Christus leerde gehoorzaamheid door de dingen die Hij leed, maar nu door verdienste van Zijn volbrachte werk op Golgotha, de opstanding neemt God de Vader Hem en plaatst Hem in de positie van Zoon. Nu heeft Hij die verheerlijkte positie. God maakte een Verbond en daar is 2 Sam.7 een aanhaling van, het verbond met David, en zijn Zaad, dat is Christus. En er komt een dag als God, de Almachtige, Zijn Zoon neemt en Hem plaatst aan het hoofd van de regering op de aarde, als het Zaad van David, :daar is Mijn Zoon, publiek plaatst Hij Hem in de positie, de aanneming vind plaats. Aanneming is belangrijk voor Israël: Romeinen 9:4,5 Welke Israelieten zijn, welker is de aanneming tot kinderen, en de heerlijkheid, en de verbonden, en de wetgeving, en de dienst van God, en de beloftenissen; Welker zijn de vaders, en uit welke Christus is, zoveel het vlees aangaat, Dewelke is God boven allen te prijzen in der eeuwigheid. Amen. Één van de dingen die Israël bezit is de aanneming tot kinderen. Ezechiël 46 als Hij hen in het land brengt en publiek verklaard dat zij Zijn Zoon zijn, hoe gaat Hij dat doen? Jezus Christus komt terug, door Hem. Mat.28:18 Mij is gegeven alle macht Openb.11:15. Niemand kreeg ooit eerder zo'n erfenis van God, Hij is Degene Die verhoogd is, een verheerlijkt, onsterfelijk lichaam, eeuwig leven, Hij is Degene Die God publiek, in het openbaar 12

13 heeft verklaard te zijn in de positie van het Zoonschap, en Erfgenaam van alles. Hebr.1:6 En als Hij wederom den Eerstgeborene inbrengt in de wereld, zegt Hij: En dat alle engelen Gods Hem aanbidden. Luister, toen Jezus Christus was verhoogd, verheerlijkt, was opgewekt aan de rechterhand van de Vader, was Hij daar als het Hoofd over het hele universum. Efeze 1: Denk niet dat als u de prediking van Jezus Christus naar de openbaring van het geheimenis niet begrijpt, u begrijpt hoe Israëls programma zal functioneren. Want u zult nooit de hemelse regering begrijpen als u niet begrijpt waar Paulus over preekt. Alles wat u weet is aardse regering. Ef.1:19-22 Al die overheden, machten, krachten en heerschappijen zijn bekleed door engelen en zijn Hem onderworpen, Hij is het Hoofd van alles. Kol.2:10 zegt dat u volmaakt bent in Hem, Die het Hoofd is van alle overheid en macht.god verheerlijkte Jezus Christus om het Hoofd te zijn over alles van de regering van de schepping van de engelen en van de aarde. De onderwerping van de engelen in vers 6, als engelen zich onderwerpen, en u wilt gehoorzamen, luisteren naar wat een engel zegt, kijk dan hier: zij zijn in onderwerping, laat zij u niet wat vertellen. Teruggaan naar Mozes is teruggaan naar de zwakke, arme eerste beginselen Galaten 4:9. Hebr.1:6 heeft een verwijzing naar Ps.97:7 een profetische verklaring, de septuagint verwijst naar Deut.32, luister daar niet naar. Niemand Jezus Christus, Paulus, de twaalf halen ooit de septuagint aan. Want de septuagint bestond niet in de tijd van de apostel Paulus. Luister niet naar de fabels rond kampvuren dat de septuagint een griekse vertaling van 200j voor Christus is en dat zij hem allemaal gebruikten! Onzin! De enige autoriteit van de septuagint is dat het een brief is die geschreven is door een man, en iedereen die hem leest ziet dat het hele verhaal vals is. De brief, het verhaal, alles is onzin. Hebr.1:7 En tot de engelen zegt Hij wel: Die Zijn engelen maakt geesten, en Zijn dienaars een vlam des vuurs. Engelen onderwerpen zich aan de Heere Jezus Christus, dat verkreeg Hij als een eer. Hebr.1:8 Maar tot den Zoon zegt Hij: Uw troon, o God, is in alle eeuwigheid; de schepter Uws koninkrijks is een rechte schepter. Uw troon o God, belangrijke verklaring over de Godheid van Christus, God de Zoon, God de Vader noemt Hem: God. Uw troon, regeert over een Koninkrijk, Hij heeft een Koninkrijk gekregen en de Godheid van de Heere Jezus Christus wordt daarin gedemonstreerd. Hebr.1:9 Gij hebt rechtvaardigheid liefgehad, en ongerechtigheid gehaat; daarom heeft U, o God! Uw God gezalfd met olie der vreugde boven Uw medegenoten. Als God de Zoon, regeert Hij over alles. Als de Zoon van Abraham regeert Hij over Israël, als de Zoon van Adam kan Hij over de wereld, planeet regeren.maar als de Zoon van God kan Hij over het hele universum regeren. En als Hij geen God is kan Hij dat niet doen, maar Hij is God, God de Zoon. Hij maakte Hem Heer over de hemelse regering en Zijn positie van Zoonschap is verhoogd en Hij zit aan de rechterhand en is Hoofd over alle overheid en macht. Als je een regering hebt en een koninkrijk heb je een territorium nodig, het territorium zien wij in vers 10. Hebr.1:10-12 En: Gij, Heere! hebt in den beginne de aarde gegrond, en de hemelen zijn werken Uwer handen; Dezelve zullen vergaan, maar Gij blijft altijd, en zij zullen alle als een kleed verouden; En als een dekkleed zult Gij ze ineenrollen, en zij zullen veranderd worden; maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet ophouden. Hij zegt: weet u waar dit universum op lijkt? Op een jas. U doet die jas uit Heere, en U vouwt die kleding op en legt ze weg. En dan neemt U een nieuwe. Weet u wat Hij zegt: de hemel en de aarde die er nu zijn, verdwijnen en er komt een nieuwe hemel en aarde. Hoe? Kijk in Kol.1:20. U doet dat omdat U de Zoon bent, de Erfgenaam van alles, door het kruis en de opstanding. U ziet dat Zijn werk aan het kruis Hem de voorziening geeft voor deze geweldige erfenis, Hij erft eeuwig leven, een verheerlijkt lichaam, de aanneming, het Hoofd, een Koninkrijk dat hemel en aarde vervuld. U en ik zijn deel van dat Koninkrijk. 2 Tim.4:18 En de Heere zal mij verlossen van alle boos werk, en bewaren tot Zijn hemels Koninkrijk; Denwelken zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen. 13

14 Israël is de aardse agent, het Lichaam van Christus is de hemelse agent en er is één Koninkrijk, in de bedeling van de volheid der tijden brengt Hij alles samen onder één Hoofd, de Heere Jezus Christus. Wat het boek Hebr. doet is u daarin de weg wijzen, dit is informatie over wat Christus deed, zonder Paulus' brieven hadden we dit niet, maar nu met alle informatie is het geheimenis van Gods wil geopenbaard en wij begrijpen dat het Zijn doel was om alle dingen in de hemel en op aarde te verzoenen, en nu is Israël's programma in het licht daarvan in orde en gebaseerd op het feit dat Hij door Zichzelf onze zonden heeft gereinigd en zit aan de rechterhand van de majesteit. Hebr.1:13 En tot welken der engelen heeft Hij ooit gezegd: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten? Dat is Psalm 110:1, Hand.2:34-36, dat vers vertelt u dat Degene Die deze erfenis kreeg hem nog niet heeft aangenomen het behoord Hem toe, het is Zijn recht, het is van Hem door autoriteit, door erfenis, maar Hij heeft het nog niet opgenomen totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwe voeten! Er is een vertraging, hij is in verbanning totdat Maar Hij komt terug, en dat is het evangelie van de besnijdenis, van de koninkrijksboodschap. Daarom gaat hij verder in hoofdstuk 2 en vertelt hen: kijk, Hij komt, en Hij gaat erven, en Hij neemt het koninkrijk en het koningschap. Hij is alleen weg tot de tijd komt dat Zijn vijanden Zijn voetbank zijn. 14

15 Hebreeën 2:1-3 Hebr.2:1-3 Daarom moeten wij ons te meer houden aan hetgeen van ons gehoord is, opdat wij niet te eniger tijd doorvloeien. Want indien het woord, door de engelen gesproken, vast is geweest, en alle overtreding en ongehoorzaamheid rechtvaardige vergelding ontvangen heeft. Hoe zullen wij ontvlieden, indien wij op zo grote zaligheid geen acht nemen? Dewelke, begonnen zijnde verkondigd te worden door den Heere, aan ons bevestigd is geworden van degenen die Hem gehoord hebben; Dit is de eerste waarschuwing in het boek Hebreeën, er zullen nog anderen volgen. Het gaat hier om dat zij wat ze gehoord hebben niet laten doorvloeien,afdrijven, wegebben. Ze moeten het vasthouden. De manier waarop het doorvloeit zien we in vers 3: door geen acht te slaan op zo n grote zaligheid. Geen acht geven op de boodschap en de redding en daardoor doorvloeien en daardoor verloren gaan. Dit is een belangrijk punt in de Hebreeënbrief, en zeer belangrijk in het Koninkrijksprogramma: volharden tot het einde, uw roeping en verkiezing vastmaken (2Petr.1:10). Ik wil u een voorbeeld geven hoe deze mensen hun redding veronachtzamen (geen acht geven). U moet begrijpen dat wat in vers 3 staat beschreven niet de redding is die wij als leden van het lichaam van Christus ervaren. Over onze redding is: niet begonnen zijnde verkondigd te worden door den Heere, of bevestigd door de twaalf apostelen met tekenen en wonderen zoals in het begin van Handelingen, dat was Israëls redding, een geheel ander soort redding. Het woord redding is belangrijk hier en omdat het voor u en mij redding belangrijk is wil dat nog niet zeggen dat het dezelfde redding is! Eén van de grootste fouten die u kunt maken in uw Bijbel is dat u geen onderscheid maakt in de dingen waar God wel onderscheid maakt. En de redding die Israël kreeg en onze redding is verschillend. Wij zijn allebei gered, allebei bevrijd van de zonden, hel en satan enz. maar de manier waarop dat is tot stand gebracht is verschillend. En de manier waarop wij zijn gered, en wat het voor ons betekend om gered te zijn, wanneer en wat wij ontvangen als wij gered worden is heel verschillend. Vers 1 en 2 gaat over het punt van doorvloeien, afdrijven en veronachtzamen: Als jullie datgene dat door engelen onder het Oude Verbond gesproken is veronachtzamen hoe zal het dan zijn als Christus komt en het Nieuwe Verbond en je veronachtzaamt dat?! Als dat wat een engel zei vast was, wat als de Zoon spreekt?! Dat is nog vaster. Als jullie de woorden van Mozes door een engel gegeven schenden, onteren en geoordeeld worden, hoeveel te meer als jullie de woorden van Christus tegen Israël onteren. Dus het punt van het veronachtzamen van de redding is erg belangrijk. In het boek Exodus lezen we een beeld van de redding waar het boek Hebreeën over spreekt, en het is belangrijk dat u de tegenstelling begrijpt. De Heere Jezus Christus, Deut.18:18, als Mozes over de toekomst spreekt van de Messias, noemt hij Hem: die Profeet, als mij. Deut.18:18 Een Profeet zal Ik hun verwekken uit het midden hunner broederen, als u;. In de Nieuw Testamentische geschriften zien we de Heere Jezus Christus als die Profeet, als Mozes. Mozes is de eerste redder, bevrijder die Israël had, toen God het volk Israël liet geboren worden, bevrijdde Hij Israël van de slavernij door de hand van Mozes, met machtige tekenen en wonderen. En toen God Israël bevrijdde deed Hij dit door bloed, met het pascha werd het lam geslacht en het bloed werd vergoten, de engel des doods ging voorbij, en Israël werd gered door de Rode Zee en door kracht. Israël is gered door bloed en door kracht. Ex.12 door bloed, en redding van de dood door de dood en het bloed van het lam. En gered door kracht doordat ze door de Rode Zee gingen. Het pascha is een beeld van Christus, ons pascha, van het offer dat Hij bracht op het kruis. De Rode Zee is een beeld van de opstanding van Christus en wat dat tot stand bracht voor het volk Israël. Dus ziet u de parallellen tussen: Egypte als een beeld van de wereld, Farao als een type van satan. Het pascha als de kruisiging, de Rode Zee als de opstanding, en Israël is bevrijd door bloed en door kracht. De Hebreeuwse gelovigen van het Nieuwe Verbond, zij zijn ook bevrijd door bloed en kracht uit de woestijn om dit Nieuwe Verbond te maken, door de hand van Mozes. De Heere Jezus, de meerdere Mozes komt en Hij bevrijd Israël door echt bloed en door echte opstanding, de vervulling van de beelden, en door 15

16 dat te doen richt Hij met Israël een Nieuw Verbond op, een Verbond van zegen. Zo heeft u hier de parallel van wat er gebeurd in de Handelingenperiode en de verdrukking in Israël onder de bediening van Christus als vervulling van wat toen gebeurde. Als het hier gaat over de bediening van Christus en het veronachtzamen van de redding is er hier ook een interessant beeld als Farao Mozes verzocht om Israël niet te bevrijden uit de banden van Egypte. Dat deed hij door een serie van compromissen die hij Israël aanbood door Mozes met de bedoeling om Israël niet te laten zijn en niet te doen wat God hen gaf te doen. Laten we teruggaan naar Exodus 3:18. God spreekt tot Mozes en geeft hem zijn opdracht, Hij vertelt Mozes voor te voren wat er gaat gebeuren: Ex.3:18 En zij zullen uw stem horen; en gij zult gaan, gij en de oudsten van Israël, tot den koning van Egypte en gijlieden zult tot hem zeggen: de HEERE, de God der Hebreeën is ons ontmoet; zo laat ons nu toch gaan den weg van drie dagen in de woestijn, opdat wij den HEERE onzen God offeren. De God der Hebreeën, dat is een bijzondere titel van God, Hij is de God van de bijzondere natie. God wil dat Israël drie dagen uit Egypte gaat, in de woestijn, om afgescheiden te zijn van Egypte. De reden waarom Hij hen wegriep uit Egypte, en de reden waarom Mozes moest zeggen: laat mijn volk gaan zien we in: Ex.4:21-23 En de HEERE zeide tot Mozes: Terwijl gij heentrekt om weder in Egypte te keren, zie toe, dat gij al de wonderen doet voor Farao, die Ik in uw hand gesteld heb; doch Ik zal zijn hart verstokken, dat hij het volk niet zal laten gaan. Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon,mijn eerstgeborene is Israël. En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene, maar tij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, wu eerstgeborene doden. God is duidelijk over hoe Hij wil dat het zal gaan: Israël is Mijn eerstgeborene, God is bezig het volk Israël te vormen, Hij laat ze geboren worden, zij zullen een eerste plaats krijgen, de belangrijkste plaats onder de volken, het hoofd van de natiën, de eerste plaats. Zij zijn Zijn Zoon, dat is de zaak van aanneming. In Romeinen 9:4 zegt God: welker is de aanneming tot kinderen. Het volk Israël is een positie op aarde gegeven van aangenomen kinderen, de plaats van het zoonschap, God verklaart hen openlijk en duidelijk dat zij Zijn volk zijn en Zijn zoon. Om zover te komen moet hij hen te laten gaan en moeten zij afgescheiden worden. Begrijpt u die afscheiding van het volk Israël? We hebben het er steeds over, maar het is belangrijk dat u begrijpt dat als God Israël hier afscheid, Hij riep Abraham uit, de heidenen liet Hij in hun eigen weg, in hun onwetendheid. Hij koos Abraham, Izak, Jakob, de 70 zielen gaan naar Egypte. En in dit gedeelte in Exodus waar het volk wordt gevormd en Hij hen afscheid en Hij roept hen uit Egypte, uit de wereld en scheid hen af tot Zichzelf. Hij versterkt deze afscheiding en middelmuur des afscheidsels hier door wetten en verordeningen, regels enz. die Hij aan hen gaat geven. Als Hij zegt: laat Mijn volk gaan, zegt Hij letterlijk: de afscheiding moet worden erkent, laat ze gaan. Ex. 5:1-3 En daarna gingen Mozes en Aaron heen en zeiden tot Farao: Alzo zegt de HEERE, de God Israëls: Laat Mijn volk trekken, dat het Mij een feest houde in de woestijn. Maar Farao zeide: Wie is de HEERE, Wiens stem ik gehoorzamen zou om Israël te laten trekken? Ik ken den HEERE niet en zal ook Israël niet laten trekken. Zij dan zeiden: De God der Hebreeën is ons ontmoet; zo laat ons toch heentrekken den weg van drie dagen in de woestijn, en den HEERE onzen God offeren, dat Hij ons niet overkome met pestilentie of met het zwaard. En Farao, die aardige jongen, zei: 2 Het is hier weer duidelijk: Gods opdracht is dat zij compleet worden afgescheiden van Egypte. Ga helemaal weg! Totale afscheiding, een heilige natie, apartgezet voor God. Ik hou van die titel: de God der Hebreeën, Hij is hun God, welk volk heeft dat? In Efeze 2:11 zegt Hij eertijds de heidenen waren zonder God. Hij was de God van Israël. Dus een driedaagse tocht in de woestijn, in de Bijbel is drie een getal van voltooiing, een complete, totale bevrijding. Maar weet u wat drie is in de Bijbel? Het is ook het getal van wat? Van de opstanding. Daarom gingen zij drie dagen de woestijn in, zij moesten naar de woestijn omdat zij in Egypte niet konden offeren, Egypte is een beeld van de wereld. 16

17 De Rode Zee gaat ze afscheiden en de bevrijding is niet compleet zonder de Rode Zee, zoals de bevrijding niet compleet is zonder het kruis en de opstanding. Israël wordt afgescheiden in de woestijn. En wat gebeurt er na hoofstuk 6 en 7? God zend plagen naar Farao, Farao is niet erg geïnteresseerd in het begin, de eerste drie plagen komen over Egypte en Israël samen. In hoofdstuk 8 gaat God een onderscheid maken tussen Israël en Egypte. Ex.8:22,23 En Ik zal te dien dage het land Gosen, waarin Mijn volk woont, afzonderen, dat daar geen vermenging van ongedierte zij, opdat gij weet, dat Ik de HEERE, in het midden dezes lands ben. En Ik zal een verlossing(eng.division) zetten tussen Mijn volk en tussen uw volk; tegen morgen zal dit teken geschieden. God plaatst een afscheiding, onderscheid tussen Israël en Egypte, en dan komen de vliegen in Farao's huis en zijn dienstknechten en over het hele land Egypte. Farao roept Mozes en Aaron en zegt: Gaat heen en offert uw God in dit land. Hij is een sluwe jongen, hij zegt: Ok, jullie kunnen gaan om jullie God te offeren, maar let op wat hij zegt: in dit land! Is dat waar zij God moeten offeren? Nee, waar moesten zij heen gaan? Drie dagen in de woestijn! Ze moesten compleet uit Egypte, in de Sinai, compleet afgescheiden. Je mag gaan, maar niet zo ver, breng de afscheiding niet tot stand tussen mij en u. Hij probeert Israël niet te laten zijn waar God hen voor heeft uitverkoren. Niet dat afgescheiden, aparte volk. Ex.8:26,27 Mozes dan zeide: Het is niet recht, dat men alzo doe; want wij zouden der Egyptenaren gruwel den HEERE onzen God mogen offferen; zie, indien wij der Egyptenaren gruwel voorhun ogen offerden, zouden zij ons niet stenigen? Laat ons den weg van drie dagen in de woestijn gaan, dat wij den HEERE onzen God offeren, gelijk Hij tot ons zeggen zal. Het is belangrijk om te weten dat het altijd zo zal gaan in elke eeuw: ga je doen wat God zegt? Of ga je het een beetje doen? Er zijn veel mensen die dit soort compromissen aangaan, je ziet parallellen in onze dagen. In plaats van compleet alles doen, blijven ze ermee in de wereld. We dienen de Heere, maar in de wereld. God heeft ons ook een bijzonder volk gemaakt, compleet anders en apart van wat er in de wereld gebeurt. Maar de les hier is: Israël is een apart volk en wat Farao probeert is: ze ervan weghouden, zodat die afscheidingsmuur niet herkent wordt. Vers 28 is het volgende compromis: Ex.8:28 Toen zeide Farao: Ik zal u trekken laten, dat gijlieden den HEERE uw God offert in de woestijn; alleen, dat gijlieden in het gaan geenszins te ver trekt. Bidt vuriglijk voor mij. Wel, als jullie willen afscheiden, ok, als jullie willen gaan ok, maar niet te ver! Niet te fanatiek in al die dingen. Je hoeft toch niet compleet afgescheiden te zijn? Wil je de woestijn in Ok. Maar neem de telefoon met je mee. Ga niet zo ver dat we elkaar niet meer kunnen bereiken, ik vind jullie aardig jongens Zie je, het compromis is: wees niet te afgescheiden, hij betwist hun complete afscheiding voor de HEERE. Mozes antwoord: Ex.8:29 Mozes nu zeide: Zie ik ga van u en zal tot den HEERE vuriglijk bidden, dat deze vermenging van ongedierte van Farao, van zijn knechten en van zijn volk morgen wewijke. Alleenlijk dat Farao niet meer bedrieglijk handele, dit volk niet latende gaan om den HEERE te offeren. Hij liet ze dus nog niet gaan. De twee compromissen uit hoofdstuk 8 hebben beiden te doen met afscheiding. Hij wil niet dat ze dat heilige, aparte volk zullen zijn voor Gods bedoelingen waarvoor Hij hen geschapen had. We gaan naar hoofdstuk 10:8 daar hebben we nog een compromis: Ex.10:8 Toen werden Mozes en Aaron weder tot Farao gebracht, en hij zeide tot hen: Gaat heen, dient den HEERE uw God. Wie en wie zijn zij, die gaan zullen? Ok, jullie kunnen gaan, ik ben het zat, maar wie gaan er allemaal? Ex.10:9-11 En Mozes zeide:wij zullen gaan met onze jonge en onze oude lieden, met onze zonen en met onze dochters, met onze schapen en met onze runderen zullen wij gaan; want wij hebben een feest des HEEREN. Toen zeide hij tot hen: de HEERE zij alzo met ulieden gelijk ik u en uw kleinen kinderen zal trekken laten! Ziet toe, want er is kwaad voor ulieder aangezicht. Niet alzo, gij mannen gaat nu heen en dient den HEERE; want dat hebt gijlieden verzocht. En men dreef hen uit van Farao's aangezicht. 17

18 Hij wordt onredelijk tegen hen, al die kinderen in de woestijn.als u de Heere wilt dienen, dat is ok, maar val je kinderen er niet teveel lastig mee. Wat Farao hier doet, kijk mensen, als God Israël apart zet, een apartgezet volk, er loopt een geslachtslijn door, niet alleen Mozes, Mirjam en Hur gingen, maar het was het volk dat ging, daar gaat het om, en die kinderen vertegenwoordigen de geslachtslijn. God zei tegen Abraham: ik geef dit land en deze zegen aan u en aan uw zaad na u. En Mozes begreep hoe belangrijk zaad was, en het volk was en hij begreep dat God bezig was een volk te creëren uit Egypte. Farao probeert dat te vernietigen. Hij probeert nog één ding: Ex.10:24 Toen riep Farao, Mozes, en zeide: Gaat heen, dient den HEERE! alleen uw schapen en uw runderen zullen vast blijven; ook zullen uw kinderkens met u gaan. Ik laat je gaan Mozes maar, nog één compromis: laat je schapen en runderen achter. De kinderen mogen mee, maar laat je auto's, uw servies, je busness, je positie, je geld, je huizen, en alles, laat het hier. Mozes zei: Ex. 10:25,26 Doch Mozes zeide: Ook zult gij slachtofferen en brandofferen in onze handen geven, die wij den HEERE, onzen God, doen mogen; En ons vee zal ook met ons gaan, er zal niet een klauw achterblijven; want van hetzelve zullen wij nemen, om den HEERE, onzen God, te dienen; want wij weten niet, waarmede wij den HEERE, onzen God, dienen zullen, totdat wij daar komen. Gij zult geven er zal geen klauw achterblijven. We nemen alles met ons mee, want we weten nog niet wát we daar nodig hebben.als ik op reis ga pak ik een kleine rugzak in maar mijn vrouw 2 koffers, je weet nooit wat je nodig hebt Mozes liet niets achter, weet u wat God tegen Israël zei: Gen.15:14 Doch Ik zal het volk ook rechten, hetwelk zij zullen dienen; en daarna zullen zij uittrekken met grote have. En daarna zullen zij uittrekken met grote have Waarom? Omdat zij uitrokken om de HEERE te dienen! Weet u wat Farao doet: hij zegt: kijk, neem het zaad, de kinderen niet mee.mozes zegt: nee, het zaad, de kinderen zijn belangrijk, en dan zegt hij: neem dat wat je nodig hebt in de woestijn niet mee zodat je niet kunt zijn wie je bent en om te dienen, en dat doet Mozes ook niet, elke keer als Farao probeert hem tegen te houden om niet te doen wat God vroeg om te doen gaat hij proberen compromissen te sluiten: ga niet te ver, wees niet onaardig tegen je kinderen. Mozes begreep wat God aan het doen was met het volk Israël, zelfs dat ze alles mee moesten nemen zodat ze goed uitgerust zouden zijn in de woestijn voor de dienst van God. Farao wil ze wel laten gaan, maar hij wil ze laten achteloos zijn, om op de juiste manier te gaan. Als we teruggaan naar Hebr.2:3 achteloos, geen acht nemen op. Deze mensen word niet gezegd om niet te geloven, de verleiding voor deze mensen in de grote verdrukking is niet dat ze niet in God geloven- Ik preekte op een begrafenis vanmorgen, één van de familieleden zei tegen mij dat er iemand in de familie was die atheist is en ik ontmoette die persoon en die dame wist niet wie ik was, en ik praatte met haar over degene die overleden was: zij had gezegd: br. Rick ik ben niet bang om te sterven, want ik ken de genade van God. Ik kon aan de vrouw zien dat ze dacht: Oh, it's him one of them, zij was niet bang om te sterven, maar ik wel wij praatten verder. Deze vrouw ontkende alles, ja, we begrijpen dit, we begrijpen dat, maar ze geven er geen acht op, ze laten het doorvloeien(:1). Mozes deed dat niet, Farao stelde hem vier compromissen voor om het door zijn vingers te laten glippen, het specifieke van Gods plan met het volk Israël. In het boek Hebreeën zien we specifieke compromissen, niet het ontkennen van de HEERE, niet van : er is geen God, maar bedrieglijke compromissen met de bedoeling om van Hem vandaan te gaan door het veronachtzamen van de details, er geen gebruik van maken. Wat Farao daar deed zien wij in het boek Hebreeën, Jakobus, Petrus, Johannes, Judas, en waar zij over schrijven is dat zij deze grote verdrukking heiligen toerusten zodat als de listige omleidingen van de tegenstander, de verleider komt om ze te verleiden met compromissen zij toegerust zijn om het niet te doen, en zij zullen de leer niet verlaten, ze zullen de waarheid niet verlaten, zij zullen dit vaste woord der profetie en die grote zaligheid begonnen zijnde verkondigd te worden door den Heere niet verlaten. Die grote zaligheid waar hij over spreekt in hoofdstuk 2 is ons uitgelegd in hoofdstuk 1, over de grote erfenis die Jezus Christus krijgt, door Zijn Zoonschapsstatus, en de grootheid van het 18

19 programma dat Hij voorziet en de redding die Hij Israël brengt, Hij sprak erover en het is bevestigd. Hebreeën is een serie van waarschuwingen, geen compromissen Israël, raak het niet kwijt! Blijf trouw aan wat God je gemaakt heeft: dat afgezonderde volk, het zaad van de zegening voor alle mensen. Degenen door wie de redding van God op aarde moet komen. Hebreeën 2:3-10 Hebr.2:3 Hoe zullen wij ontvlieden, indien wij op zo grote zaligheid geen acht nemen? dewelke, begonnen zijnde verkondigd te worden door den Heere, aan ons bevestigd is geworden van degenen, die Hem gehoord hebben; Ontvlieden en geen acht geven, hier sprak ik over met u in vers 1 i.v.m. doorvloeien. Het niet goed vasthouden van de dingen en dan komt er iets langs dat verleid en ze laten het programma dat God voor hen heeft los. En als zij geen acht slaan op deze grote zaligheid zullen zij niet kunnen ontvlieden. Ik heb het al eerder tegen u gezegd dat als u door deze passage heengaat en door het boek Hebreeën dat de manier waarop dingen klinken, niet bijzonder lijken, maar elk klein dingetje is belangrijk. Ik zat in het vliegtuig en las het boek Hebreeën door en als ik dat deed markeerde ik (met pen, ik had kopieën gemaakt zodat ik kon aanstrepen) de plaatsen die direct of indirect verwijzen naar de grote verdrukking en de tweede komst. Met een rode pen, en ik was verbaasd, het leek wel of het boek Hebreeën in een gevecht was geweest, het boek Hebreeën bloedde overal, met al die rode strepen. Dat is een illustratie van: hoe zullen wij ontvlieden als wij geen acht geven. Het woord ontvlieden is het woord dat gebruikt wordt in 1 Tes.5:2,3 geenszins ontvlieden... En beschrijft de bevrijding van de dag des Heeren en de grote verdrukking. Als u Hebreeën leest leest u gedeelten, terminologie en beschrijvingen van de grote verdrukking en het Koninkrijk. U leest nooit dingen die beschrijvingen zijn van de bedeling der genade en van het lichaam van Christus. U leest consequent dingen die betrekking hebben op de verdrukkingsperiode en het volk Israël. Zij proberen de toorn van God te ontvlieden. Lukas 21:36 Waakt dan te aller tijd, biddende, dat gij moogt waardig geacht worden te ontvlieden al deze dingen, die geschieden zullen, en te staan voor den Zoon des mensen. Waar hij het in de context over heeft is de tweede komst, zie de voorgaande verzen. De rampen die over de aarde komen in de grote verdrukking en de toorn die uitgegoten wordt, Lukas 21:22 dagen der wraak. Dus als we spreken over hoe we kunnen ontvlieden dan is dat grote verdrukkingsterminologie. Hebr.2:3,4 Hoe zullen wij ontvlieden, indien wij op zo grote zaligheid geen acht nemen? dewelke, begonnen zijnde verkondigd te worden door den Heere, aan ons bevestigd is geworden van degenen, die Hem gehoord hebben; God bovendien medegetuigende door tekenen, en wonderen, en menigerlei krachten en bedelingen des Heiligen Geestes, naar Zijn wil. Dit is een perfecte samenvatting van de boeken Mattheus t/m Johannes en de eerste hoofdstukken van Handelingen. Hoe zullen wij ontvlieden als wij die reddende boodschap van Christus veronachtzamen (Mat.-Joh.), bevestigd door de apostelen en de Heilige Geest(Hand.). Dus de redding die deze mensen niet moeten veronachtzamen is de redding die Jezus Christus predikte. Welke evangelie boodschap predikte Jezus Christus? Hij predikte: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen, Mat.4:23, het evangelie van het Koninkrijk. Hij sprak met hen over het Koninkrijksprogramma, over de komende toorn en hoe zij die ontvlieden kunnen en over een redding die hen in het Koninkrijk gebracht zou worden, dat was het evangelie dat Jezus Christus hen predikte. Een redding die te maken had met de middelmuur des afscheidsels die er nog stond en nog in werking was. Lukas 19:9-10 En Jezus zeide tot hem: Heden is dezen huize zaligheid geschied, nademaal ook deze een zoon van Abraham is. Want de Zoon des mensen is gekomen, om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was. Vers 9 is óók belangrijk, meestal leest men alleen vers 10. Heden is deze huize zaligheid geschiedt, nademaal ook deze een zoon van Abraham is. Vers10: dat verloren was wat was verloren? De schapen van het huis Israëls, de verloren kinderen van Abraham, daar spreekt het vers over. De redding die Christus predikte in Mat-Joh. werd gepredikt terwijl de middelmuur er nog was, en je moest je aan de juiste kant van de muur bevinden 19

20 om de redding te ontvangen en dat was nu precies de redding die bevestigd werd door de 12 apostelen, zij waren door Christus getraind, Hij gaat weg en zendt de Heilige Geest op hen, en zij prediken de boodschap die Hij hun leerde toen Hij nog bij hen was, in de eerste hoofdstukken van Handelingen. Dus wat u ziet in Hebr. is een reddingsboodschap en een reddingsprogramma. Kijk, u en ik zijn gered door genade zijt gij behouden zegt Paulus in Efeze 2, maar onze reddingsboodschap en onze redding is niet zoals de redding die Christus predikte in de evangeliën, zij werden gered van zonde, wij zijn gered van zonde, hetzelfde? Nee, Mat.1:21 zegt: gij zult Zijn naam noemen Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden Wie? Zijn volk! Was u Zijn volk toen Hij u redde van uw zonden?! Nee. Zij waren aan de juiste kant van de middelmuur, dat maakte hen Zijn volk, Hij kwam om de mensen te redden van hun zonden die aan de juiste kant waren van die middelmuur. U was daar niet bij, u zat aan de verkeerde kant. U kon aan de juiste kant komen door Israël te zegenen, te onderwerpen aan Israël, maar u moet over de muur heen. Vandaag is er geen muur. Dus het gaat hier om wat anders. Door deze gedeelten te negeren mist u het Koninkrijksprogramma. In de volgende verzen gaan we de details bestuderen van de voorziening die God gemaakt heeft voor het Koninkrijksprogramma door het kruiswerk van de Heere Jezus Christus. En omdat Hij voorzieningen voor ons gemaakt heeft op Golgotha en veel dingen hetzelfde zijn zoals vergeving van zonden, het bloed van Christus is het bloed van Christus. En wat Hij doet met het kruis voor hen heeft zijn bedoeling in hun programma zoals ook het onze, hij vormt het lichaam van Christus en vormt het volk Israël en als u het laat voor wat het is dan begint het opeens een zegening te worden. Het boek Hebreeën is een mooi, spannend boek en is nog mooier als u het laat staan waar het hoort want dan begint u te zien hoe het Koninkrijksprogramma gebaseerd is enkel en alleen op wat Gods genade voorziet. In het Oude Testament lezen we dat God genadig is Amos en Hosea en Lukas 4, Hij was vol van genade en waarheid en Hij kwam om te voorzien voor Israël wat zij nodig hadden, en Hebreeën legt dat uit. U kunt de waarheid van het boek Hebreeën niet begrijpen als u het geheimenis geopenbaard aan Paulus niet begrijpt Rom.3:25. De openbaring aan Paulus gegeven over Golgotha legt niet alleen uit hoe wij gered zijn maar ook hoe Israëls programma tot stand is gekomen door het volbrachte werk op Golgotha en Hebreeën gaat dat uitleggen. Dus de redding in vers 3 en de bevestiging in vers 4 heeft alles te doen met het Koninkrijksprogramma en daar leert u wat dingen van, u leert dat Mat-Joh. en de eerste hoofdst. van Hand. in dat programma horen en de tekenen in vers 4. Ik hou van de woorden aan het eind van vers 4: naar Zijn wil. Hij gaf de tekenen en wonderen naar Zijn wil. Hij geeft ze op de manier zo Hij ze wil geven, niet zoals u ze zou willen geven of ik. Hij doet het op Zijn manier. En wat wij in het Woord zien is dat het hen toebehoort. Hebr.2:1-4 is een waarschuwing over het Woord, om het evangelie dat hen gepredikt is niet los te laten. Hij geeft de waarschuwing want Hij was net klaar met spreken over de heerlijkheid van de Heere Jezus Christus als de Zoon van God. En Hij zegt: Kijk hier, als wat de engelen en Mozes zeiden vast was, wat dan als de Zoon spreekt, dat is nog belangrijker om naar te luisteren. Nu gaat hij opnieuw beginnen in Hebr.2:5 over de engelen. Hebr.2:5 Want Hij heeft aan de engelen niet onderworpen de toekomende wereld, van welke wij spreken. Hier zet hij de engelen en Christus weer tegenover elkaar. Maar nu niet mbt. de wet en het oude verbond, maar over de positie die Christus gegeven is, die beter is dan en boven de positie van de engelen en hij gaat beschrijven hoe Hij die positie verkreeg. In Hebr.2:5 tot 4:14 beschrijft hij de Heere Jezus Christus, de heerlijkheid van Christus als de Zoon des mensen. Hij begint met Hem als de Zoon van God, nu spreekt hij over Hem als de Zoon des mensen, want het belangrijke punt in het boek Hebreeën is Christus als de Hogepriester. Als Hogepriester is Hij niet alleen God, maar ook mens. En daardoor is Hij in staat om voor Israël te voorzien wat zij nodig hebben van God. Vers 5: de toekomende wereld. In hoofdstuk 6:5 ziet u dezelfde uitdrukking, het is niet zo moeilijk om te begrijpen waar hij het over heeft. Iemand zei: Dat is het standaard postmillenial idee dat de toekomende wereld de tijd is waarin wij 20