Curler 23 e jaargang nr. 4, april 2009

Transcriptie

1 Curler 23 e jaargang nr. 4, april 2009 ISSN X Inhoud Redactioneel...2 Van de voorzitter...2 Curling Club Tilburg...3 IJzige climax...4 Berichten uit Zoetermeer...6 Carrbridge Quaich Trophy!...8 Brier WMCC in Moncton...12 Een heerlijk zonnetje, hoge temperaturen en veel curling!...16 Sudoku...20 Redactie: Alie Kramer Drapiersgilde GV Amersfoort Tel: AlieKramer@hetnet.nl Uiterste inleverdatum kopij voor het volgende nummer: 1 september 2009 Redactioneel Een hééél kort voorwoord, omdat er na het uitstel van het verschijnen van deze Curler en de spontane reactie van een enkele CCU-leden na de finale van de Quaich gelukkig nog het een en ander aan kopij is binnengekomen. Ik wil de schrijvers daarvan hartelijk bedanken, jullie bijdrage heeft deze uitgave gered! Alie Kramer Van de voorzitter In de laatste Curler heb ik u verteld dat er besprekingen gaande zijn met de Skivereniging om gezamenlijk te onderzoeken of er mogelijkheden zijn tot samenwerking. Deze gesprekken zijn nog steeds gaande en er zijn een aantal deadlines met elkaar afgesproken zodat voor een ieder duidelijkheid ontstaat of het haalbaar is. Deze deadline ligt kort voor de algemene ledenvergadering en ik hoop u dan ook daar te kunnen vertellen dat we een volgende stap kunnen nemen. Indien er een positief geluid uit Den Haag komt (daar is de Skivereniging gehuisvest) hebben we weliswaar nog heel veel werk te verzetten voor dat we met elkaar verder kunnen, niet voor begin 2010, maar dan worden er vele kansen gecreëerd. U moet dan o.a. denken aan professionalisering van bestuurstaken maar ook topsportbegeleiding en talentontwikkeling. Stuk voor stuk zaken die het voor de curlingsport belangrijk maken om te groeien in Nederland. Naast deze voor ons belangrijke stap zijn we als bestuur ook bezig met een organisatie ontwikkelplan, samen met het NOC*NSF, om verder te professionaliseren. Dit zal ook in het bestuur resulteren in herverdeling van taken waarvan er al enkele zijn aangepast. Een belangrijke aanvulling van het bestuur is afgelopen maanden gerealiseerd met de komst van de heer Gaby Thijssen. Wij verwelkomen hem van harte en wij zijn er van overtuigd dat hij in ons professionaliseringsplan een bijzondere bijdrage kan leveren. Hij draagt zijn steentje inmiddels al fors bij. Gaby komt uit Friesland en heeft veel bestuurlijke ervaring. Net als ondergetekende is hij van origine geen curler. Ingrid Wiebe heeft een deel van de taken van 1 2

2 Gerrit-Jan overgenomen zodat hij zich wat meer kan concentreren op zijn andere taken binnen het bestuur. Dit alles moet gaan resulteren in het behalen van de belangrijkste doelstellingen die we ons als bestuur hebben opgelegd, zijnde groei in leden en ijsbanen/verenigingen. Uiteraard is onze ambitie om naar de Olympische spelen te gaan niet verdwenen. Verder zijn we in verschillende samenstellingen bezig om te onderzoeken of wheelchair curling haalbaar is en of we in samenwerking met de gemeente van Den Haag en Zoetermeer een topsportcentrum kunnen maken van de Curlingbaan Zoetermeer. Dit ter ondersteuning van onze talenten. Als u deze Curler leest is het curlingijs inmiddels op al onze ijsbanen verdwenen en breekt het zomerseizoen weer aan. Helaas kunnen we in Nederland niet meer op het ijs maar onze topsporters gaan als voorbereiding op de EK 2009 gewoon door met hun trainingen. Voor de meesten van ons echter even een paar maanden geen curling meer maar wel weer iets om naar uit te kijken, namelijk het seizoen Ik wens u een fantastische zomer. Jerry van Zundert Curling Club Tilburg Het seizoen is al weer voorbij als ik dit schrijf. Wij hebben onze laatste clubavond achter de rug. En de finale van de competitie eind maart en nu gaan we weer het ijs verruilen voor het ijsje. We konden op de laatste speelavond Marij nog huldigen als onze clubkampioen, met Erik als second-best en John werd derde. Het clubkampioenschap was in een leuke vorm gegoten waarbij je ook steeds afhankelijk was van het team waar je mee speelde en dat via loting tot stand kwam. Frans heeft dat heel keurig opgezet en bijgehouden. Onze club heeft dit seizoen wel met veel blessures te maken gehad. Behalve mijn gebroken pols, waren ze verder niet het gevolg van curling, maar moesten sommige leden toch daarom enige tijd verstek laten gaan. Overigens, mijn pols is weer helemaal in orde en hoewel ik tijdens een curlingwedstrijd in Utrecht viel, mag ik de curling niet de schuld geven. En even persoonlijk: ik wil hierbij de leden van CCU die er bij waren bedanken voor hun medeleven en vooral Ben omdat hij zijn curlingtijd opofferde om mij naar het ziekenhuis te brengen. Vooruit kijkend naar het nieuwe seizoen kan ik alvast melden dat we op 24 oktober de officiële opening gaan beleven van de nieuwe sporthal T-Kwadraat en de nieuwe 400-meter ijsbaan, de Ireen Wüst IJsbaan. Alle ijsclubs zullen daarbij een rol spelen, met demonstraties, clinics, kraampjes en alles wat er bij zo n dag nog meer hoort. Uiteraard is iedereen welkom. Ons seizoen begint weer half september. We hopen dan meer ijs te kunnen huren op een tijd dat we ook jeugd kunnen laten curlen, maar daarover is op het moment dat ik dit schrijf nog steeds geen uitsluitsel. Iedereen veel sterkte gewenst om de zomer te overleven. En graag dan weer tot ziens in het volgende winterseizoen. Bea Miltenburg Oproep: af en toe komt er een aanvraag voor een curling clinic op een weekdag overdag bij ons in Tilburg. Helaas zijn er bij ons niet voldoende curlers die op zo n moment een clinic kunnen begeleiden. Zijn er curlers in Nederland die zoiets wel een keer zouden willen en kunnen, uiteraard minimaal tegen vergoeding van reiskosten. Stuur me even een mailtje als je eventueel belangstelling hebt (voorzitter@curlingclubtilburg.nl). IJzige climax Op een paar laatste wapenfeiten na zit het seizoen er alweer op. Ik kijk naar buiten en zie ook dat het weer eindelijk begint te lijken op een lente. Zou deze, voor moderne Nederlandse begrippen, strenge winter een voorbode zijn van een hitte verzengde gort droge zomer!!! 3 4

3 Anyway, het seizoen zat weer vol curling en hoewel we op de Vechtsebanen helaas al vroeg klaar waren, was er nog genoeg te doen. De Quaich-finale is op 24 maart gespeeld, Silkeborg is net achter de rug (weekend van 18 april), de Nederlandse competitie kwam tot een climax (25 maart) en een aantal van jullie speelt nog wat toernooien en wedstrijden buiten de provincie. We hebben dit jaar weer verschillende pogingen gedaan om op een extra speciale manier het seizoen af te sluiten. Echter met een professionele (wellicht niet geheel bedoelde) tegenwerking van de Vechtsebanen zijn wij daar dit jaar wederom glansrijk niet in geslaagd. Op de geplande datum van 14 maart bleek het ijs plots vergeven en besloot ook de bowlingbaan zijn deuren te sluiten om een besloten feest te organiseren. Kortom, wij vonden ons ineens in een dak- en ijsloze situatie. Uiteraard zijn wij niet voor twee gaten te vangen en beraden wij ons op een ongekende tegenactie.. Houdt de mail in de gaten en plan nog geen vakanties! Dit seizoen is er weer flink gestreden om de diverse befaamde trofeeën en bekers. De Gold & Swan trofee is uiteindelijk gewonnen door Willem Pronk en Jeroen van der Stroom. De Quaich heeft haar ontknoping gekregen. Wel wil ik even kwijt dat dit seizoen van de Quaich vooral in het teken stond van incomplete teams (met en zonder afzeggingen). Dat is erg zonde van de competitie tussen de teams. Ik hoop dat alle deelnemers voor volgend jaar hun agenda goed organiseren en vaker op de toernooiagenda kijken. Dit zodat sommigen van ons niet worden overvallen door de op handen zijnde wedstrijd. Daarnaast wordt er aan het begin van het seizoen een duidelijke lijst opgesteld met vervangers. Maak daar gebruik van en onthoudt dat zelfs de vervangers soms niet kunnen, als je hen 4 uur van te voren belt. Kortom houdt hier rekening mee voor je medespelers. Voor het eerst dit seizoen hadden we ook ene heuse open dag. Een handvol geïnteresseerden is komen kijken maar vreemd genoeg is niemand blijven hangen. Ook het aantal clinics was gigantisch, Lennart en Co hebben zich daar weer hard voor ingezet, waarvoor mijn dank. We blijven proberen nieuwe mensen enthousiast te maken voor onze mooie sport, daarom gaan we volgend jaar weer de clinic gangers aanschrijven en een open dag organiseren. Het blijkt toch een kwestie van de lange adem te zijn. Ik wil iedereen die zich heeft ingezet voor de club, met clinics, opbouwen, organiseren, gezelligheid, aanwezigheid en vooral plezier van harte bedanken voor een mooi seizoen. Ik wens jullie alvast een mooie zomer en graag tot september bij. DE GEZELLIGSTE CLUB VAN NEDERLAND!! Erik van der Zwan Berichten uit Zoetermeer Het is weer gedaan met het curlen in Nederland. In Zoetermeer is op 1 april het ijs uit de curlinghal gegaan. De dag ervoor kon iedereen zich nog een keer uitleven met het traditionele opkrastoernooi. Na afloop van het toernooi werden de ijsmeesters van de Silverdome alvast een handje geholpen met het verwijderen van het ijs. Met sleeën, schaatsen en fluitketels hebben we het ijs betreden en de vernieling in geholpen. Het ledenaantal bij de senioren is het afgelopen seizoen iets terug gelopen. Bij de junioren hebben we gelukkig een aantal nieuwe leden mogen verwelkomen. Het is goed om te zien hoe de jeugdcommissie er hard voor werkt om de beginners in te wijden in de geheimen van de curlingtechnieken en tactieken. Het enthousiasme is zeer groot. Voor onze jeugd blijft het wel jammer dat er geen jeugdleden bij de andere verenigingen zijn. Dat zou er zeker toe bij kunnen dragen om het niveau te verhogen doordat er meer competitie ontstaat. Mogelijk dat Tilburg wat meer ruimte gaat krijgen als zij hun nieuwe accommodatie gaan betrekken. Afgelopen seizoen is de clubcompetitie weer in zijn volle glorie in ere hersteld. 6 teams hebben gestreden om het kampioenschap van PWA. Wij zijn trots op de resultaten van twee teams op nationaal niveau. Het team van skip Wim Neeleman heeft de nationale competitie 5 6

4 gewonnen. De challenge voor kwalificatie voor het EK mixed is gewonnen door het team van Laurens van de Windt na een spannende best of five tegen het team van Gerrit Jan Scholten. Zij gaan ons land later dit jaar in Praag vertegenwoordigen. Op internationaal niveau hebben de junioren meisjes en jongens ons land vertegenwoordigd op het EJCC. Daarnaast hebben zij ook een aantal buitenlandse toernooien gespeeld tegen sterke tegenstanders. Onze junioren hebben het zwaar tegen deze tegenstanders maar je ziet wel dat ze een enorme vooruitgang maken. Dat is mede te danken aan hun trainers/coaches Shari Leibbrandt en Mark Neeleman die vele uren van hun vrije tijd aan de ontwikkeling van de jeugd besteden. Komend seizoen zal de Curlingbaan Zoetermeer een nieuwe directeur krijgen. Margrietha Voskuilen houdt het na vijf jaar nu toch echt voor gezien. Aan wie zij het stokje over gaat geven is nog niet bekend. Ik wil Margrietha alvast heel hartelijk bedanken voor alles wat zij gedaan heeft om de curlingbaan tot het huidige succes te maken. Wij hebben daar als vereniging ook veel baat bij. Het aantal clinics is de afgelopen jaren enorm toegenomen, dit ondanks de huidige recessie. Van de toename van de clinics profiteren wij als club ook. Curling wordt daardoor steeds bekender bij een breder publiek. Jammer is het wel dat de clinics zelden nieuwe leden opleveren. In de zomermaanden gaan we ons beraden op welke wijze we nog meer kunnen gaan werken om de Hollanders massaal aan het curlen te krijgen en vooral aan de clubs te binden. Een mogelijke aanzet daartoe is inmiddels gegeven. Voor het eerst hebben we een clinic aan rolstoelgebruikers kunnen geven. De deelnemers waren zeer enthousiast, zeker toen ze hoorden dat curlen een paralympische sport is. Een tweetal heeft al aangegeven het volgend seizoen frequenter te willen gaan curlen. Wij zullen ze met open armen ontvangen en opnemen in onze club. Om de rolstoelcurlers helemaal in de club te kunnen integreren is het wel noodzakelijk dat er aanpassingen aan de toegankelijkheid van de ruimte achter de curlingbaan worden gerealiseerd door het plaatsen van een rolstoellift. We zijn momenteel aan het onderzoeken op welke wijze we dit gerealiseerd kunnen krijgen. Bij de bouw van de curlingbaan zijn er al afspraken gemaakt met de directie van Silverdome voor de plaatsing van de liften. We gaan er alles aan doen om de liften voor de aanvang van het komende seizoen geplaatst te hebben. Mogelijk dat we hierbij ook ondersteuning vanuit de NCB krijgen. Een zomer zonder curling? Toch niet. Vele curlers zoeken hun heil in het buitenland om daar nog aan hun verslaving toe te kunnen geven. Al vallen de mussen bij wijze van spreken dood van het dak door de hitte, gecurld zal er worden. Vanaf september kan er weer gespeeld worden. Mogelijk een nieuwe competitie op de maandagavond naast de topsportcompetitie op woensdagavond. Teams kunnen zich aanmelden bij Margrietha Voskuilen. Laten we ook van deze maandagavond een topactiviteit maken! Ik wens jullie allemaal een mooie zomer met mogelijk nog meer mooie hot shots toe! Luutze Koelewijn Voorzitter CC PWA Carrbridge Quaich Trophy! Nou, daar gingen we dan, op een donkere dinsdagavond in oktober naar het ultieme ijs in Zoetermeer, om een potje te fluitketelen zoals onze, bij een ieder bekende, 'third' Ben Wiegers, het edele curlingspel liefkozend pleegt te noemen. Na slechts enkele uren in het nieuwe ijsseizoen geoefend te hebben moesten we direct op topniveau presenteren van skip Jaap Veerman, echter de eerste wedstrijd werd glansrijk verloren van de 'club van Gus'! Door ons tijdens de uitgebreide evaluaties en wedstrijdanalyses continu en volhardend moed in te spreken (het is maar een spelletje) is het onze skip en third toch weer gelukt om ons met de team-spirit "Eén voor allen - allen voor één" ten strijde te laten trekken voor de volgende match. Die bracht ons gelukkig, weliswaar nipt, de overwinning en 7 8

5 natuurlijk smaakte dat voor ons vrijwel onbekende gevoel naar meer. Evaluaties zijn natuurlijk prima, echter het bekende natafelen direct naast het Zoetermeerse hockeyijs leek ons toch wat passender om deze overwinning te vieren. Wedstrijd na wedstrijd ging het ons voor de wind, het ijs in Zoetermeer gaf ons vleugels! Het is voor Utrechtse spelers tenslotte altijd weer een ongekende ervaring: een steen die doet wat je van hem mag verwachten (en helaas kunnen we daardoor alleen ons zelf de schuld geven als de in onze ogen perfecte slides toch weer regelmatig resulteren in een zware teleurstelling). (P.S. Richard: de naam 'Ger' hoort óók nog in het rijtje en nogmaals bedankt voor het in bewaring houden van de bijbehorende trofee. Ik heb mij overigens laten vertellen dat je na een drie maal hoera de Carrbridge Quaich Trophy tot je persoonlijke eigendommen mag rekenen, dus Ger gaat extra zijn best doen). Curling: our cup of tea! Uiteindelijk bleek na een enorm complexe doch rechtvaardige telling door organisator Richard Gault dat we als overwinnaars uit deze inmiddels vermaarde titanenstrijd waren gekropen! De trofeeën in de vorm van bijzondere en vooral unieke originele Schotse whiskyglazen hebben inmiddels een mooie plaats in onze collectie gekregen. Nu nog wel even wachten op de inscripties op het mooie naamplaatje op dé Quaich-Beker Wij bedanken uiteraard onze 'top-skip' Jaap Veerman, unieke 'third en vice-skip' Ben Wiegers. Zonder hen was deze curlende overwinning überhaupt voor ons onmogelijk geweest Sylvia & Ger van Lierop CCU Uitslag: Team Played Points Ends voor 9 Stenen voor Ends tegen Stenen tegen NESS DULNAIN KINVEACHY SLOCHD SPEY SLUGGAN Brier 2009 Halverwege vorig jaar hebben Jaap Veerman en ondergetekende besloten om dit jaar naar de Brier te gaan. Ik was daar al eens geweest (ook in Calgary) en dat was een puur curlingfeest! Toen Margrietha besloot te stoppen bij het damesteam heeft ze zich bij het gezelschap gevoegd en zijn we met z n drieën afgereisd. Onderdak vinden was geen enkel probleem, John en Judy Hamm hebben ons uiterst gastvrij een slaapplek (en overheerlijke ontbijten) geboden. Waarvoor uiteraard nog onze welgemeende dank. 10

6 De Brier in Calgary betekent een stadion (The Sadledome) waar zo n toeschouwers in kunnen. En dat voor curling! En dat een hele week lang! Als je het niet ziet is het moeilijk te geloven. Naast de eet-/drinkgelegenheden in het stadion is er ook nog de Brier-patch (en de Purple-heart lounge) die op loopafstand in een ander gebouw waren ondergebracht. De Patch bood naast drank ook nog vertier in de vorm van bands en quizzes en dergelijke terwijl de Purple-heart lounge meer rustig vermaak had (signeersessies met de teams en dergelijke). Maar waar het uiteindelijk wel om gaat is natuurlijk de vraag waarom "Matrimonial Cake" Matrimonial Cake heet. Aan velen gevraagd, maar niemand die het antwoord wist. En die mensen begonnen het dus weer aan derden te vragen en aan vierden, etc. Uiteindelijk op de voorlaatste avond van de Brier werd mij door iemand een artikel overhandigd waarin de geschiedenis van bruidstaarten in Canada beschreven stond. En ja hoor, ook de Matrimonial Cake werd uitvoerig behandeld. Gelukkig maar. Hoewel, één aanwezige dame had slechts één commentaar op de vraag over de MC: "That is something you put in your freezer and forget about it! Don t eat it!". Zegt genoeg, nietwaar? WMCC in Moncton Op 1 april zijn Gerrit-Jan en ik naar Canada vertrokken om de wereldkampioenschappen voor mannen bij te wonen. Ons was gezegd dat het speciaal zou worden, omdat het de 50 e keer was dat het wereldkampioenschap gehouden werd en we wilden er dus op tijd zijn. Dat ging nog bijna fout: vanwege de mist vertrokken we een uur te laat van Schiphol naar München, maar gelukkig stond daar een busje klaar dat ons in 'vliegende' vaart naar het vliegtuig naar Toronto bracht. Hoe ze dat zo snel gedaan hebben is niet duidelijk, maar zelfs onze koffers kwamen mee! De eerste paar dagen hebben we wat van Moncton en omgeving gezien, dat laatste met Sharon Harrison die ons het Rocks Provincial Park en de Confederation Bridge naar Prince Edward Island heeft laten zien. En op vrijdag 3 april begon het WK met het openingsbanket en een spetterende openingsceremonie in aanwezigheid van vele oud-kampioenen, waaronder de Richardsons die in 1959 het allereerste WK hebben gewonnen. Ook het weer in Calgary heeft zo z n eigenaardigheden. De ene dag -20 ºC de volgende dag +3 ºC. Wel lachen dus. Het publiek was erg tam, ik heb m n best gedaan om leven in de brouwerij te brengen, maar mijn strijdkreet "Ros die vieze rooien" werd door slechts weinigen begrepen... Het curlen zelf was van een ongekend niveau. Ieder woord dat ik daarover aan het papier toevertrouw zal hoogst waarschijnlijk afbreuk doen aan de waarheid. En dus een verkeerd beeld schetsen. En dat is het laatste dat ik wil. Kijk zelf maar eens op =1326 Halverwege, de steen van Glenn Howard. En verder op tsn.com. Ben Wiegers 11 De oud-kampioenen, v.l.n.r. Otto Danieli, Wes, Sam en Arnold Richardson, Eigil Ramsfjell, Ron Northcott, David Smith, Peja Lindholm, Ernie Richardson, Randy Ferby en Russ Howard 12

7 Op zaterdag dan de eerste wedstrijden in een nog steeds erg warm stadion, wat de kwaliteit van het ijs niet ten goede kwam. Maar de eerste draw gaf meteen spannende wedstrijden te zien, een goed begin! Gelukkig werd het vanaf zondag kouder, waardoor de temperatuur van het ijs en in het stadion beter onder controle gehouden kon worden. Vanaf die dag hadden wij onze vergaderingen. Op zondag zijn dat altijd de open meetings, waarin de onderwerpen die op Annual General Assembly op woensdag aan de orde komen uitgebreid toegelicht en bediscussieerd worden. Enkele vermeldenswaardige zaken: - in 2010 is het wereldkampioenschap voor vrouwen van 20 tot 28 maart in Swift Current (Canada) en voor mannen van 3 tot 11 april in Cortina d'ampezzo (Italië). De wereldkampioenschappen mixed doubles en senioren worden van 16 tot 24 april in Chelyabinsk (Rusland) gehouden - in een gigantisch groot ijsstadion, ze kunnen 12 sheets naast elkaar leggen en nog is er ruimte over. - in 2010 worden de regels opnieuw vastgesteld, nu voor 4 jaar. Er zijn nog geen wijzigingsvoorstellen ontvangen, maar deze zijn van harte welkom. - de website van de WCF wordt met spoed gemoderniseerd. - in verband met de klachten over de stenen van de WCF worden ze deze zomer alle 384 nagekeken. - de strenge dopingregels moeten ook door de WCF gevolgd worden. - alle junioren kampioenschappen zijn voortaan alcoholvrij. - de nationale bonden krijgen voortaan een boete opgelegd bij het wel aanmelden en vervolgens niet verschijnen bij de open kampioenschappen (mixed doubles en senioren). - om de zaken op financieel gebied bij de WCF te verbeteren is een Financial Advisory Group ingesteld, die onder leiding van de Director of Finance zal werken. - Turkije is als 45 e lid tot de WCF toegetreden. Op de maandag zijn voor de eerste keer open forums gehouden, waarin enkele onderwerpen uitgebreid met de aanwezige representatives werden doorgesproken. Gerrit-Jan is naar 'Curling for Disabilities' en 'Curling Club Development' gegaan, ik heb 'Competitions' bijgewoond. Bij competitions zijn onder meer zaken besproken als het meer spreiden van competities, het mee laten tellen van alle vier de WK s voor het behalen van Olympische punten (nu de laatste drie), thinking time versus playing time, wedstrijden van 8 of 10 ends, het eventueel laten vervallen van de tiebreakers, het aanbrengen van 1 hack in plaats van twee, de dress code, het elimineren van de time-outs, etc. Op basis van het besprokene gaat de WCF voorstellen formuleren die in de halfjaarlijkse vergadering tijdens het Europese Kampioenschap in Aberdeen besproken gaan worden. Op dinsdagmiddag is er een open forum gehouden over financiën. En dan zijn er natuurlijk allerlei andere zaken die leuk zijn om te bezoeken: de recepties van de Canadian Curling Association en van Karlstad (wil de WMCC in 2012 organiseren) en de Pondhoppers Party. Bijzonder was de receptie in Les Harrison's home, de president van de WCF die in Moncton woont. En natuurlijk hebben we de GTM (Grand Transoceanic Match) gespeeld. Deze werd gehouden in de Beaver Curling Club en afgesloten met een voortreffelijke lunch. Een buitengewoon leuke ochtend! Vanaf woensdagmiddag hadden we echt gelegenheid de wedstrijden bij te wonen en hebben dat ook volop gedaan. Er gebeurde van alles op en rond het ijs: Zwitserland dat na vier verloren wedstrijden van skip wisselde en vervolgens alle wedstrijden tot aan de halve finale tegen Canada won, Andy Kapp die weer geregeld op het ijs lag, de Finnen die de druk niet aankonden en als laatsten eindigden, de Chinezen die alles leken te verliezen en dat opeens wisten om te 13 14

8 draaien, Denemarken dat een plaats bij de Olympische Spelen veilig stelde, de Fransen die interne problemen hadden en de skip buiten het team plaatsten, het team USA dat zo graag hoger had willen eindigen en natuurlijk het Canadese team van Kevin Martin dat de eerste 10 wedstrijden zonder enig probleem won. Het hoogtepunt van de round robin was de donderdagavond: Canada-Schotland was een thriller - van zeer hoog niveau en uiteindelijk door Schotland gewonnnen, maar ook de andere wedstrijden waren spannend omdat zowel Duitsland, Zwitserland als de USA zich nog voor de tiebreakers konden plaatsen. Dat lukte alle drie de landen, Noorwegen had zich al geplaatst en zo waren er op vrijdagmiddag twee tiebreakers. Op vrijdagavond de play-off 1-2 tussen opnieuw Canada en Schotland. Een minder hoog niveau van curling dan de donderdagavond, maar ook weer ontzettend spannend. En opnieuw door Schotland gewonnen. Op zaterdagochtend was de play-off 3-4 tussen Noorwegen en Zwitserland, gewonnen door Zwitserland zodat zij de halve finale tegen het Canadese team mochten spelen. Canada won en zo werd de strijd om de bronzen medaille een herhaling van de play-off 3-4, met dit verschil dat nu Noorwegen won en dus brons haalde. De wedstrijd om de gouden medaille was de derde op rij tussen Schotland en Canada. Vooraf had bijna niemand gedacht dat het de Schotten opnieuw zou lukken de Canadezen te verslaan en tot ver in de wedstrijd leek het daar ook niet op. Het ging gelijk op, maar toen David Murdoch in het 9 e end gelijkmaakte gingen we erin geloven. In het beslissende 10 e end maakte Kevin Martin enkele tactische fouten, gooide zijn eerste steen na een overleg van zo'n 6 minuten met het team door het huis en kon met zijn laatste shot het tij niet meer keren. Schotland wereldkampioen en de Canadezen zeer gefrustreerd, zo erg dat enkelen van hen hun bezem braken! Na het uitreiken van de medailles werd tijdens de slotceremonie de WCF-vlag aan de vertegenwoordiger van Cortina d'ampezzo overhandigd en zat het WK in Moncton erop. Uitstekend georganiseerd en alles liep op rolletjes, mede door de inzet van 500 vrijwilligers. Zelfs de enorme sneeuwval op zondag 12 april (35 cm.) kon dat niet verstoren. Wel werd een aantal vluchten geannuleerd, zodat we mensen waar we al afscheid van hadden genomen weer terugzagen! Maar op maandag was dat opgelost, zodat wij zonder problemen naar Nederland konden terugkeren. Gerrit-Jan Scholten en Alie Kramer Een heerlijk zonnetje, hoge temperaturen en veel curling! Kingo Cup 2009 in Silkeborg, Denemarken Donderdagochtend 16 april rond negen uur. Lenny, Jeroen, Erika, Erik, Margrietha, Jaap en ik staan te wachten op de taxiplaats op station Utrecht centraal. Rond half tien is het dan eindelijk zover, het busje met daarin Margreet, Ger en Sylvia is aangekomen samen met Ben in zijn Clio-tje dus de reis richting Denemarken kan beginnen. Na een hoop gegier en gelach en bijna negen uur verder komen we rond zes uur 's avonds eindelijk aan op de camping in Silkeborg waar we het weekend doorbrengen in een aantal vakantiehuisjes. Eenmaal uitgepakt en gesetteld en na toevoeging van de familie Wiebe en Willem Pronk besluiten we Silkeborg in te gaan om wat te eten. Al snel komen we terecht bij een ribrestaurant waar natuurlijk de nodige 15 16

9 spareribs gegeten kunnen worden. Al snel merken we dat het bestellen van deze lekkernijen echter niet zo snel gaat omdat we niet genoeg Engelstalige menu's hebben en de Engelse versie nogal blijkt te verschillen van de Deense versie. Uiteindelijk is toch iedereen erin geslaagd iets te bestellen en kan het eten beginnen! Na het hoofdgerecht merken we echter dat vooral Jaap het idee krijgt dat hij nog niet genoeg heeft van die oh zo lekkere spareribs en besluit nog een portie te bestellen waarna hij te horen krijgt dat hij ongestoord kan doorbunkeren omdat ad libitum onbeperkt spareribs veroorzaakt. Helemaal geen probleem! Na een aantal porties en een hoop gelach verder is Jaap dan eindelijk uitgegeten met wat hulp van onze eigen voorzitter van de CCU, Erik van der Zwan, ook wel het vuilnisvat genoemd en vertrekken we in de richting van de camping om onder het genot van een drankje de eerste avond af te sluiten. Vrijdag is het dan toch echt tijd om onze curling skills weer eens even te testen. Het toernooi in Silkeborg gaat eindelijk beginnen en om 11 uur staan we in de hal om ons speelschema voor het weekend op te halen. Na erachter te zijn gekomen wie in welk team zit, de teams die overigens allemaal erg originele namen hebben gekregen variërend van Utreg 1 tot en met Utreg 4, ontmoeten Erika en ik onze teamgenootjes bestaande uit de twee Deense junioren Freja en Nicolai. Zo beginnen de eerste wedstrijden, gehouden in drie groepen met in elk maar liefst 10 teams! Aangezien Erika en ik in groep C zitten begint voor ons het feest pas om 16:00 uur, des te meer reden om eerst eens even lekker naar de andere teams te kijken met in groep A team Utreg 3 bestaande uit Lenny, Sylvia, Ger en Jeroen en in groep B team Utreg 2 en 4 bestaande uit Margrietha, Ingrid, Margreet en Reg, Ezra, Willem en Erik. Jaap en Ben speelden in hun team genaamd Snackbar Weight. Al snel merken we dat er goede wedstrijden worden gespeeld en dat Erika en ik het geluk hebben een hele goede skip in ons midden te hebben. Helaas vertelt Bo ons dat we de Deense junioren beter op plek 1 en 2 kunnen laten spelen en zo verliezen we de eerste wedstrijd. Nadat groep A en groep B er een tweede wedstrijd op hebben zitten vertrekken we richting de huisjes op de camping om lekker na te genieten van de eerste geslaagde dag en ons langzaam voor te bereiden op de tweede dag. Aangezien groep A en B al twee wedstrijden achter de rug hebben, is het zaterdagochtend onze beurt om de tweede wedstrijd te spelen op het heerlijk vroege tijdstip van negen uur. Terwijl iedereen zijn roes nog aan het uitslapen is, vertrekken Erika en ik dus in alle vroegte in de richting van de ijsbaan die gelukkig maar op 5 minuten lopen van de camping ligt. Daar eenmaal aangekomen beginnen de wedstrijden van groep C waarbij we deze keer Freja laten skippen in de hoop dat we deze wedstrijd beter afsluiten dan die van vrijdag. Tot onze verbazing maken we op een gegeven moment zelfs een 5-huis en winnen we de wedstrijd. Vol trots lopen we de baan af en de junioren, die eigenlijk na elke wedstrijd met andere junioren zouden wisselen, smeken Bo of ze ook de wedstrijd van drie uur 's middags met ons mogen spelen. Zo gezegd zo gedaan en om drie uur staan we dan ook in dezelfde opstelling tegenover een nieuw team uit onze groep nadat we de rest van de middag lekker buiten hebben doorgebracht in het zonnetje dat ons gezicht zelfs een beetje heeft doen verbranden! Deze keer worden we wel heel erg speciaal ontvangen op het ijs want het team waar we het die middag tegen opnemen is Team Tux, een Deens herenteam met daarin onder andere de vader van onze junior Nicolai en zoals de teamnaam wellicht al verhuld, compleet aangekleed in smoking waarbij de skip van het team een rokkostuum draagt. Na een warm welkom op de baan met een glaasje gin-tonic begint de wedstrijd tegen deze galante heren waarin we helaas tot de conclusie komen teveel beïnvloed te zijn geweest door mannen in pak en worden we dan ook helemaal van de baan geveegd. Verloren dus, maar dat mag de stemming niet drukken! De sfeer zit er die middag dus goed in en wordt doorgetrokken tot in de avond onder het genot van een diner in de curlinghal met daarbij een DJ voor wat danspasjes na het eten die helaas de rest van de avond een beetje uitblijven. Een hoop geklets, lekker eten en wat wijntjes later zit iedereen gezellig met elkaar te kletsen. In de loop van de avond wordt het steeds rustiger en zo eindigt met een fijne sfeer langzamerhand de zaterdagavond. De volgende ochtend is er een ranking gemaakt van alle teams bij elkaar en is het tijd voor de laatste dag van het toernooi met daarin de finalewedstrijden. De eerste tien teams uit de totale ranking moeten al om acht uur spelen en tegen de tijd dat ik met mijn team de curlinghal bereik is deze wedstrijd al bijna afgelopen en zie ik hier en 17 18

10 daar wat vermoeide oogjes van de avond ervoor op het ijs staan. Om 12 uur spelen wij onze laatste wedstrijd. Hoewel het voor de plaatsing niet echt van belang is aangezien de wedstrijden om 12 uur om de plaatsen 19 tot en met 26 gaan, eindigen we toch erg leuk in een wedstrijd tegen het Deense junioren team met als einduitslag 8-8. Geen verliezers dus! Ben en Jaap met hun team zelfs bij de eerste tien geëindigd zijn! Nog gefeliciteerd daarmee mannen. Sudoku (gemaakt door Ben Wiegers) Na de prijsuitreiking zou je verwachten dat er verder niet zoveel meer gebeurt, maar omdat wij op maandag pas vertrekken naar Nederland, is er voordat we aan dit toernooi begonnen een idee geopperd om het weekend zo mooi mogelijk af te sluiten. Hoe kun je dat beter doen met het heerlijke weer dan door middel van een BBQ met zijn allen op de camping?! Na de prijsuitreiking was het dus op naar de camping en snel de voorbereidingen treffen voor dit heerlijke feestmaal. Dit betekent alle spullen uit de verschillende huisjes verzamelen, waaronder 3 tafels en 15 stoelen midden op het weggetje op de camping, alle bakjes die we konden vinden en nog veel meer! Dan sta je op een gegeven moment met vijf vrouwen in een huisje groenten te snijden terwijl Lenny de knoflooksaus aan het maken is en Ger zich ontfermt over zijn trots, de BBQ. Goed geregeld dus! En binnen no time stond er dan ook een heerlijk feestmaal op tafel met de lekkere satésaus van Ben, stokbrood, salade en natuurlijk veel vlees dat we van te voren hadden gekocht. Na het heerlijke eten hebben we nog even wat nagetafeld met een drankje waarna we hebben opgeruimd en ons langzamerhand hebben voorbereid op de terugweg naar huis. Wat een heerlijke afsluiting van het weekend. Al met al kunnen we dus terug kijken op een super geslaagd weekend met een hoop gezelligheid. Verder gaan we op naar volgend jaar en hoop ik dat we weer met deze gezellige groep Nederlanders naar Silkeborg mogen vertrekken! In ieder geval wil ik jullie voor nu bedanken voor een ontzettend leuk weekend! Het was echt genieten met het heerlijke zomerse weer en jullie in Silkeborg. Annemieke Doornbos 19 20