7

Transcriptie

1 1 van :46 v onder 7: Bryce Canyon.. Las Vegas Hoe de fotoos te manipuleren EN Zaterdag, 30 mei 2009: Vertrek richting Zion NP. De eerste halte wordt KOA Kampground Glendale, zo'n 60 mijl verder, een makkie dus. Na Bryce gaat Scenic Byway 12 verder o.a. door de Red Canyon. Uiteindelijk eindigt weg 12 bij een t-kruising met hwy 89. Deze loopt door een brede vallei waardoor de Sevier River kronkelt. Anders maar ook mooi :-) Het kamp komt eerder dan verwacht in zicht. Om 13 uur zijn we geinstalleerd. Aanvankelijk is het lekker zonnig, daarom de luifel maar eens uitgezet. Maar, zoals gebruikelijk, trekt de bewolking dicht en volgen er stevige windvlagen. Daarom ook maar weer snel de luifel ingehaald. Uiteindelijk klaart het weer op, maar het is daarbij wel aan de frisse kant. Het kamp heeft zoals men zegt, z'n eigen mini Bryce Canyon (zie foto). Zondag, 31 mei 2009: Op weg naar Zion National Park. Dat is niet zover, een kilometer of 60. Toch op tijd weg, want we hebben om 11 uur de beschikking over plaats B 39 op camping Watchman in het park. We komen aan de oostingang binnen en dat betekent via de Zion - Mount Carmel Highway, die ons via een tunnel van een mijl en een aantal haarspelden laat afdalen naar de bodem van de canyon. Beneden is het vrij warm, een graad of 27C. De plek op de camping biedt geen schaduw, dus de caravan gedraaid en de luifel opgezet. We doen eerst rustig aan en gaan om 15u naar het Visitor center, vanwaar de shuttel vertrekt. De canyon is sinds 2000 autovrij. Vervoer nu dus door shuttelbussen op lpg. Die rijden elke 6 minuten. We stappen uit bij het 'Court of the Patriarchs', bij Big Bend en het eindpunt, de Tempel van Sinawava, een imposant amphitheater. Hier is tevens het einde van de weg. Bijna ieder doet dan de 'Riverwalk', een gemakkelijke wandeling, nog ruim een mijl verder de canyon in. Op de terugweg eten we een lekkere hamburger/kaas/spek en een ijs toe in Zion Lodge. Op het kamp is de zon weg, achter de wolken. In de caravan is het 36C. gelukkig koelt het wel af, maar minder dan gewend: we zitten nu op pakweg 1000 m hoogte (het was de laatste tijd minstens 2000 m). Er valt zelfs een spat regen. Video(Youtube): Zion Canyon, Zion Canyon: Tempel van Sinawava Maandag, 1 juni 2009: Op weg naar de Grand Canyon. Het is 252 mijlen, daarom willen we het in 2 etappes doen. Misschien overnachten in Page. We verlaten Zion weer over de bergweg. Daarna door naar Kanab. Van Kanab naar Page. Voor Page doemt Lake Powell op, een groot stuwmeer in de Colorado Rivier. In het meer torent Lone Rock. We gaan naar het meer om die te bekijken. Dan blijkt dat we entree moeten betalen, maar onze Nationale Parken-pas is ook goed. Dan bezoeken we het Visitor Center van de Glen Canyon Dam. In Page doen we inkopen bij Safeway (na hun clubkaart gevraagd te hebben). L. koopt eens een tray Heineken ipv Bud. Jammer voor de Amerikanen, maar Heineken smaakt toch beter, vindt L. Op zoek naar een camping blijken er alleen 2 aan het meer te zijn (daar is het heet), en dat willen we niet. Dus rijden we door. Maar al wat volgt is woestijn, met langs de kant van de weg veel Indianenhandel, en in het land verspreid iets om te wonen. In Cameron is een RV-Park, maar het is hier snikheet, met dito wind. Daarom rijden toch maar door naar het Grand Canyon Village, alwaar we even na half zeven aankomen. Helaas is zowel het Trailer Village als de Mather campground vol. (Via internet veel pogingen gedaan te reserveren, maar die stek is brandhout.) Tenslotte belanden we op Camper Village in Tusayan, net buiten het park. Ruimte zat hier en goedkoper met alleen elektra. En wel wifi :-). Dus weg met trailer Village. Het geplande bezoek aan de Antilope Canyon hebben we geschrapt na een negatief verhaal van een kampgenoot. Vreselijk commercieel :-( O ja, het is hier weer een uur vroeger.

2 2 van :46 Dinsdag, 2 juni 2009: Vandaag naar de Zuid-Rim van de Grand Canyon. Hoewel ook hier een sjuttelbus beschikbaar is, rijden we met de auto naar de parkeerplaats bij Mather Point. De Grand Canyon is overweldigend. We proberen het met wat foto's te laten zien. Ga beter zelf maar kijken als je de mogelijkheid hebt. Langs de Rim (de rand dus) gelopen naar Grand Canyon Village. In de Arizona Room een lunch genuttigd en daarna met de sjuttel terug naar de parkeerplaats. Morgen gaan we nogmaals en dan op naar Las Vegas. ;-)

3 van :46 Woensdag, 3 juni 2009: Nogmaals naar de GrandCanyon. We pakken nu de bus naar Hermits Rest, het eindpunt van de weg over de ZuidRand in westelijke richting. Op een paar plaatsen stappen we uit om de kloof aldaar te bekijken. Lopen zit er niet zo in, want L.'s been werkt niet mee. Na de busrit nog even naar het Grandview Point voor een laatste blik in noordoostelijke richting. Onze buren op het kamp blijken Willem en Miram uit Middelburg te zijn. En dat is weer goed voor een gezellige avondlijke kout :-) Het is weer een koude nacht op deze hoogte. Canyon-foto's bewerkt met Photoshop. Video(Youtube): Voor treinliefhebbers, de Grand Canyon Railway Donderdag, 4 juni 2009: Vanmorgen een kamer in de Rodeway Inn in Las Vegas geboekt ($35/nacht) voor 3 nachten vanaf zondag 7 juni. Dus hebben we ruim de tijd om daar te geraken. Na afscheid van W&M vertrekken we naar Williams, een mijltje of 40 zuidelijker. Williams is het eind/beginpunt van de Grand Canyon Railway. En Williams ligt aan de historische Route 66 en dat laten ze merken. Hij lijkt of men de oude route weer een oppepper wil geven, want de hele hoofdstraat (66) staat in het teken ervan. We zijn hier omstreeks het middaguur en daarom lunchen we in een aantrekkelijk uitziend restaurant, R. een dubbele cheeseburger (R.'s ogen zijn groter dan haar maag ;-) en L. een beef patty met chili. Hoewel de grote stukken taart bij de buren er erg aantrekkelijk uitzien, laten we die toch maar aan onze neus voorbij gaan ;-) L. koopt nog wel een zweetsjirt met Route 66-borduursel. Dan verder naar Seligman (ook Route 66), het KOA-kamp aldaar ($31). De temperatuur is 30C en het is heel hard gaan waaien, met het bijbehorende zand en stof. De visioenen van een sappig groen grasveld komen weer langs ;-) In de avond wordt het waaien minder en het zal afkoelen, heeft men ons beloofd. Het terrein ligt langs de spoorlijn waar veel goederentreinen over komen, waarschijnlijk is het dezelfde lijn als die elders al vermeld is in dit verhaal. Vrijdag, 5 juni 2009: Het waait weer, de verwachte windsnelheid is 80 km/u (windkracht 9). Dat is gevaarlijk voor de grote fifth wheels van de Amerikanen, maar voor ons geen probleem. We maken al snel een stop in het stadje Seligman. Daar is het een grote Route 66-kermis, en dus een toeristenval ;-) Als we aankomen hebben vele bussen zich al van hun lading ontdaan ;-) We rijden de oude Route 66 naar Kingman, de KOA

4 van :46 Kampground ($36). Het is bewolkt, temp ongeveer 22C en met de wind valt het erg mee. De camping is niet goedkoop, maar hij wordt goed onderhouden: we staan tussen de bloeiende oleanders. In de bibliotheek van Kingman maken we een paar afdrukken om de zaken met de vervallende betaalrekening te kunnen regelen. En we doen inkopen bij Safeway. Hun Clubcard is erg nuttig, de korting is meer dan 30% van het bedrag :-) Later in de middag breekt de zon door, maar de temp blijft aangenaam. Zaterdag, 6 juni 2009: Vandaag een rustig dagje in Kingman. Het is lekker weer, niet te warm, maar wel een stevige bries. We gaan Kingman in om postzegels te halen op het postkantoor. En Kingman te bekijken. Het postkantoor blijkt op zaterdag gesloten. Wat 24uurs-economie in Amerika? Naar het Visitor Center voor een stadswandeling. De koffie is klaar aldaar :-) Het Visitor Center ligt aan de al eerder genoemde spoorlijn. De frequentie van de goederentreinen is hoog (conservatieve schatting: minstens 4 per uur). Daarbij blazen ze uitgebreid voor de spoorwegovergang, een hels kabaal ;-) Filmpje 1, Filmpje 2. Ook Kingman is gericht op de Route 66. Er staan wat historische gebouwen. Verder weinig bijzonders, buiten de antiekzaken, in het centrum. De belangrijkste negotie vindt plaats langs de Stockton Hill Road. Zondag, 7 juni 2009: In een rustig tempo breken we op. Voor de tocht naar Las Vegas. Ruim 100 mijlen. Door woestijngebied. Als we de Colorado naderen wordt het weer bergachtiger, bruine bergen. Tot de Hooverdam in de Colorado, waardoor Lake Mead ontstaan is, nu een recratiegebied. Voor de dam is beveiliging actief. Alle voertuigen worden staande gehouden, caravans en campers in een aparte rij. Die worden alle in meer of mindere mate gevisiteerd. Bij ons kijkt men slechts door een raam van de caravan en we mogen door. Bij de dam is het druk, het is zondag en dat zal de nodige dagjesmensen leveren. De dam kan bezocht worden. Een mooi zicht ook op de brug in aanbouw voor de nieuwe snelweg. Wij gaan voetstaps de dam over, maar we zijn veel beter af dan de mensen die vanuit de andere richting naar de dam komen: een lange file. De temperatuur is reeds opgelopen naar 30C. We rijden door naar Las Vegas, waarbij Tom ons keurig naar de Rodeway Inn leidt. We zijn een beetje vroeg, 13u30, maar we mogen in de kamer. Heerlijk koel :-) De caravan mag op de gehandicaptenparkeerplaats en de auto krijgt een gewone motelplaats. We bijven hier 3 nachten, kosten $115, geen prijs natuurlijk, want inclusief ontbijt en airco. Lekker hoor, in de zon is het vrij heet. Voor mensen die een korte periode willen reizen, lijkt het gebruik van motels best gunstig. De kampeerterreinen met voorzieningen zijn tenslotte vrij prijzig, in vergelijking met motels.

5 5 van :46 In de middag met de auto De Strip gereden. Eerst noordwaarts, dat is teleurstellend. Wel veel huwelijksgelegenheden, maar verder prut. De bouwsels waar De Strip bekend van is, blijken voor ons zuidwaarts te zijn. Morgen maar eens uitgebreid gaan bekijken. Dat deel is te belopen van uit ons motel. 'savonds toch maar weer een sunday en nog wat gegeten ;-) En een klein stukje noordwaarts gelopen. Daar liggen 3 grotere uitgaansgelegenheden: Circus Circus, Sahara en Stratosphere. En wat simpeler gokhallen. Wat fotoos gemaakt, zie hieronder. Maandag, 8 juni 2009: Na een simpel ontbijt (sap, 'cerial', koffie, koffiebroodje) wandelen we naar de Strip. En daar kijken we rond. Het is enigszins bewolkt, maar daarom niet minder warm. Het zal wel weer zo'n 30C zijn. Tegen half vier zijn we weer terug, moe, want we hebben zo toch wel 6 à 8 km gelopen. We nemen een duik in het zwembad. Het water is kouder dan verwacht ;-) De Rodeway Inn levert veel waarde voor het geld. Het ontbijt mag dan eenvoudig zijn, de kamer is prima. Ook de airco doet z'n werk prima. Als er dan toch iets aan te merken moet zijn, is het de constante brom op de achtergrond, veroorzaakt door de compressor van de 'sky dive'-simulator die hier naast ligt. Voor een handig kaartje van De Strip met 'wat is wat' klik hier

6 6 van :46 Dinsdag, 9 juni 2009: R. wil niet meer zo ver lopen en omdat L.'s been ook niet zo bereidwillig is, kopen we een dagkaart voor de bus ($7pp). Eerst nog even naar Ross, Dress for Less, onze bijna buren. Hele aardige prijzen in dit kledingparadijs: voor L. een broek voor $10 en voor R. een paar schoenen voor $20. En op dinsdag krijgen senioren 10% korting ;-) Hoewel de prijzen altijd exclusief belasting zijn, in dit geval een kleine 8%. Dan met de bus naar 'downtown' Las Vegas. Ook daar de gokhallen, de oudere waarschijnlijk. Omstreeks 13u gaan we zitten voor een hamburger 'blue cheese' en een cola. Dinsdag is hier een bijzondere dag, want ook de hamburgers zijn vandaag '2 halen, 1 betalen' :-) Dat de juffrouw ons een extra friet aansmeert voor $3,25, zij haar vergeven. De aangeklede hamburger is ruim voldoende voor onze magen. Wel wordt de cola als het glas (bijna) leeg is, direct weer bijgevuld. Nogmaals de NL-horeca is een miezerige bedoening vergeleken met de Amerikaanse. De bediening is altijd vriendelijk. Drank is altijd een behoorlijke hoeveelheid. En wil je simpel kraanwater, dan wordt dat gratis met hetzelfde vrolijke gezicht verstrekt. Met ijsblokjes. En later spontaan bijgevuld. Hulde!!!! De bus brengt ons weer terug bij het motel, alwaar we weer tot rust komen. De lucht is heel dreigend donker. Benieuwd waar dat op uit draait. Op niets bijzonders dus. De bewolking breekt weer en de temperatuur blijft op peil ;-) In de avond nog even de Strip op. Bij de Mirage is een vulkaanuitbarsting, bij Treasure Island is ook iets en bij Bellagio dansen de fonteinen. In het Forum gaan de caesars bewegen. Er zijn erg veel mensen op straat en in de gebouwen. Op de heenweg zijn we gaan lopen na een klein half uur wachten, tijdens welk 2 volle bussen de halte voorbij reden :-( Slechte beurt voor die busdienst. Terug lukte het wel. ^ top Video(Youtube): Vulkaanuitbarsting, De Strip bij avond Volgende pagina