Jurisprudentie-bulletin RSJ 2012/3

Transcriptie

1 Jurisprudentie-bulletin RSJ 2012/3 zie ook 1

2 2

3 11/4146/GA 3 april 2012 Inhoudsopgave jurisprudentiebulletin Ontvankelijkheid formeel; Schorsing procedureel De beslissing van het personeel op een door een gedetineerde gedaan verzoek een schorsingsverzoek te faxen, levert een beklagwaardige beslissing op. In casu is voldoende komen vast te staan dat het schorsingsverzoek van klager niet zo spoedig mogelijk is gefaxt. Beklag alsnog gegrond, geen tegemoetkoming. blz. 9 Plaatsing/ Beslissing om klager terug te plaatsen vanuit een blz. 9 11/4499/GA overplaatsing extramurale ISD-setting naar een penitentiaire inrichting is extern ongelijk regime, gelijk voorbehouden aan de selectiefunctionaris. Beslissing van de directeur is onbevoegd genomen. Beroep gegrond en 26 maart 2012 beveiligingsniveau tegemoetkoming 20,=. niet EBI of longstay 11/4423/GA 19 maart 2012 Cameratoezicht; Cameraobservatie in eigen cel o.g.v. 34a Pbw. Klager is blz. 10 Tegemoetkoming hoofdverdachte in bekende Amsterdamse zedenzaak. financieel; Telefoon Beroepscommissie maakt onderscheid tussen situatie van klager vóór opname in PBC en die na zijn terugkomst uit PBC. Beroep van klager gegrond t.a.v. beslissingen tot verlenging van cameraobservatie vóór periode PBC, ongegrond voor beslissing tot oplegging van cameraobservatie na zijn terugkomst uit PBC en weer gegrond t.a.v. beslissingen tot verlenging van cameraobservatie daarna. Tegemoetkoming bepaald op 20,= per week dat er onterecht cameraobservatie heeft plaatsgevonden. Ook tegemoetkoming van 15,= voor maatregel van beluisteren en opnemen telefoongesprekken met echtgenoot waarvan niet aannemelijk is geworden dat deze noodzakelijk was. Disciplinaire Oplegging van straf na vondst van contrabande in cel niet blz /4376/GA, straffen aanleiding; onredelijk of onbillijk. Beperking op belijden van geloof 12/158/GA en Onderzoek mogelijk en voorzien in wet. Inzet van speurhond bij een 12/159/GA verblijfsruimte celinspectie is een normaal middel. Beroep van klager ongegrond. 14 maart

4 Ontvankelijkheid Een advies van de directeur aan de selectiefunctionaris blz /4068/GA materieel; Verlof in het kader van een verzoek om verlof dan wel incidenteel detentiefasering betreft geen beklagwaardige beslissing. Tegen de inhoud van een advies noch tegen de 13 maart 2012 totstandkoming daarvan kan met succes worden geklaagd nu bezwaren daartegen in een andere met waarborgen omklede procedure naar voren kunnen worden gebracht. Beroep van klager ongegrond. Urineonderzoek; Bij het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek blz /4047/GA Disciplinaire is geen gebruikgemaakt van een, zoals door de straffen aanleiding Regeling voorgeschreven, zelfde dan wel vergelijkbare onderzoeksmethode. De resultaten kunnen derhalve niet 13 maart 2012 dienen ter onderbouwing van de opgelegde disciplinaire straf. Beroep van klager gegrond. Geen tegemoetkoming. 11/4231/GA 12 maart 2012 Activiteiten; Geestelijke verzorging Geen aanleiding om het begrip activiteit te beperken tot blz. 17 de in de art Pbw genoemde activiteiten. Bijwonen kerkdienst kan derhalve worden aangemerkt als een activiteit als bedoeld in art. 20 Pbw. O.g.v. art. 20, tweede lid, Pbw kunnen gedetineerden gedurende activiteiten waaraan zij niet deelnemen worden ingesloten. Beroep van klager ongegrond. Disciplinaire Onder omstandigheden is ministeriële aanwijzing tot blz /1859/GA straffen benoeming van plaatsvervangend directeur voldoende procedureel voor uitoefening van aan directeur voorbehouden beslissingen. Daarbij is onder andere van belang omvang 6 maart 2012 en wijze waarop directietaken worden vervuld. In casu is aanwijzing van hoofd beveiliging als plaatsvervangend directeur onder voorwaarden en daarom kennelijk genomen met enkele doel van creëren van bevoegdheid voor het opleggen van disciplinaire straffen. Beroep directeur ongegrond. Ontvankelijkheid Overweging t.a.v. ontvankelijkheid van klager in blz /3768/GA formeel; beroep in reactie op door directeur aangevoerde Ordemaatregel procedureel termijnoverschrijding en het niet met redenen omkleed zijn van het beroep. Schriftelijke mededeling van 5 maart 2012 ordemaatregel is klager uitgereikt zonder dagtekening. Beroep van klager in zoverre gegrond. 4

5 11/3151/GA 27 februari 2012 Disciplinaire straffen procedureel ; Directeur heeft niet zo spoedig als mogelijk beslist over blz. 20 oplegging van een disciplinaire straf nadat hem verslag was gedaan van ordeverstoring. Beroep directeur ongegrond. Disciplinaire Ordeverstoring bij een uitzetting in het vliegtuig waardoor blz /2825/GA straffen de uitzetting is geannuleerd. Klager bevond zich, in procedureel ; Ordemaatregel afwachting van de daadwerkelijke uitzetting, in bewaring. Directeur was daarom bevoegd een ordemaatregel 27 februari 2012 procedureel ; en disciplinaire straf op te leggen. Beroep van klager Disciplinaire ongegrond. straffen aanleiding Plaatsing/ Plaatsing in inrichting voor strafrechtelijk gedetineerde blz /4575/GB overplaatsing vreemdelingen. Dat klager in afwachting van uitkomst extern ongelijk regime, gelijk van een voorlopige voorziening niet mag worden verwijderd, betekent niet dat hij rechtmatig in Nederland 23 maart 2012 beveiligingsniveau verblijft. De door de strafrechter opgelegde bijzondere niet EBI of longstay voorwaarde bij deels voorwaardelijk opgelegde straf stelt de ongewenstverklaring niet buiten werking. Beslissing van selectiefunctionaris is niet onredelijk of onbillijk noch in strijd met de wettelijke regeling. Beroep ongegrond. Plaatsing/ Zelfmelder. Gelet op de (bijzondere) omstandigheden blz /0717/GB overplaatsing dient het belang van klager om een beslissing op een in te eerste plaatsing gevangenis dienen gratieverzoek af te kunnen wachten te prevaleren boven het op dit moment ten uitvoer leggen van de 22 maart 2012 opgelegde vrijheidsstraf. Beroep gegrond, vernietiging beslissing en uitstel tot zes maanden na uitspraak. 12/0099/GB 16 maart 2012 Plaatsing/ overplaatsing eerste plaatsing gevangenis Zelfmelder. Hoewel belang en noodzaak van blz. 24 tenuitvoerlegging van opgelegde gevangenisstraf aannemelijk is, dient dat belang in dit geval te wijken voor de belangen van derden, te weten schuldeisers van klager. Klager heeft aangegeven na 1 juli 2012 bereid te zijn de gevangenisstraf te ondergaan. Beroep gegrond en opdracht tot nieuwe beslissing. 5

6 Plaatsing/ Ingevolge art 67 Vw 2000 hebben vreemdelingen blz /4574/SGB overplaatsing geen rechtmatig verblijf in Nederland zolang de extern gelijk regime gelijk ongewenstverklaring voortduurt. Dit geldt ook voor vreemdelingen die onder de werking van het 11 januari 2012 beveiligingsniveau gemeenschapsrecht vallen. De omstandigheid dat niet EBI of longstay klager niet kan worden uitgezet - in afwachting van een voorlopige voorzieningprocedure - brengt geen rechtmatig verblijf met zich mee. Klager kon daarom worden geselecteerd voor een inrichting als bedoeld in artikel 20b van de Regeling. Het schorsingsverzoek wordt daarom afgewezen. Medische Niet weersproken dat fysiotherapeut meermalen blz /4497/GM verzorging heeft gemeld dat sprake was van spierruptuur en behandeling; Tegemoetkoming echoscopie heeft geadviseerd. Niet in his opgenomen dat inrichtingsarts op bepaalde datum heeft gekeken 16 maart 2012 financieel naar spier. Niet gebleken van meewegen adviezen van fysiotherapeut. Dossiervorming onvolledig. Beroep gegrond, geen tegemoetkoming. Medische In beginsel dient te worden toegestaan dat gedetineerde blz /3464/GM verzorging met behandelend inrichtingspsychiater een vertrouwelijk behandeling gesprek voert, tenzij zwaarwegende gronden aanwezigheid van derden bij gesprek rechtvaardigen. 13 maart 2012 Dit is niet aangevoerd noch gebleken. Beroep gegrond, tegemoetkoming 25,=. 11/4266/GM 13 maart 2012 Medische verzorging behandeling; Tegemoetkoming financieel I.v.m. gestelde pijnklachten door fysiek geweld van blz. 27 p.i.w. ers, had het in rede gelegen om klager terstond te laten onderzoeken door inrichtingsarts. Niet betwist dat klager is gezien door verpleegkundige, bezoek en resultaten niet aangetekend in medische informatie. Beroep gegrond, geen tegemoetkoming. 11/4233/GM 6 maart 2012 Medische verzorging behandeling Geen vergoeding plastische chirurgie, tenzij de detentie blz. 28 de aanwijsbare oorzaak van de aandoening vormt. Dit is niet het geval, nu klager de aandoening elders en al jaren geleden heeft opgelopen. Zo klager al voor een behandeling in aanmerking zou komen, kan hij niet kiezen voor een experimentele behandeling. Beroep ongegrond. 6

7 Verlof incidenteel Verlengen van identiteitskaart voor een rechtmatig blz /4212/GV verblijf in Nederland na de detentie wordt aangemerkt als voorbereiding voor de invrijheidstelling, maar de invrijheidstelling is in dit geval niet binnen drie 12 maart 2012 maanden te verwachten. Het ontbreken van een geldig identiteitsdocument staat doorgaans verlofverlening in de weg. Gelet op dit mogelijke gevolg is beslissing om verlof voor het verlengen van identiteitskaart te weigeren niet goed gemotiveerd. Beroep gegrond en opdracht tot nieuwe beslissing. bewegingsvrijheid Niet doorgaan van kortdurend verlof niet beklagwaardig. blz /2309/TA afzondering en Beroep in zoverre ongegrond. Wel had niet doorgaan separatie; Verlof proefverlof; van verlof, nu dit feitelijk gevolg was van ten onrechte opgelegde afzondering, bij het vaststellen van de 12 maart 2012 Tegemoetkoming tegemoetkoming voor die afzondering betrokken moeten financieel; worden. Beroep tegen toegekende tegemoetkoming Ontvankelijkheid gegrond met toekenning hogere tegemoetkoming. materieel 11/2986/TA 2 maart 2012 Voorwerpen op cel Niet in inrichting opslaan van 2 dozen van klagers blz. 30 geluidsinstallatie voor duur garantieperiode niet redelijk. Klager geen opslag- en uitvoermogelijkheid en externe opslag voor alleen die dozen onredelijk gezien de daaraan verbonden kosten. Beroep gegrond, geen tegemoetkoming. 7

8 8

9 11/4146/GA 3 april 2012 Wit, mr. J.A.M. de Schagen, J. Fiselier, dr. J.P.S. Koster, mr. M.L. (secr.) Beklagcommissie: alleensprekende beklagrechter bij de locatie Zuid te Arnhem Ontvankelijkheid formeel; Schorsing procedureel Pbw art. 60, 61 De beslissing van het personeel op een door een gedetineerde gedaan verzoek een schorsingsverzoek te faxen, levert een beklagwaardige beslissing op. In casu is voldoende komen vast te staan dat het schorsingsverzoek van klager niet zo spoedig mogelijk is gefaxt. Beklag alsnog gegrond, geen tegemoetkoming. Op grond van artikel 60, eerste lid, van de Pbw is beklag mogelijk tegen een de gedetineerde betreffende door of namens de directeur genomen beslissing. Het door het personeel adequaat reageren op het verzoek van een gedetineerde om een schorsingsverzoek te faxen, valt onder de zorgplicht van de directeur. Ingevolge artikel 61, derde lid, van de Pbw vermeldt het klaagschrift zo nauwkeurig mogelijk de beslissing waarover wordt geklaagd en de redenen van het beklag. Hoewel het klaagschrift mager is, is de beroepscommissie van oordeel dat klager kan worden ontvangen in zijn beklag. Hierbij is mede in aanmerking genomen dat de directeur in de gelegenheid is gesteld om een reactie op het klaagschrift te geven, maar aan klager niet de gelegenheid is geboden om zijn klaagschrift (nader) toe te lichten. Gelet op het voorgaande zal het beroep gegrond worden verklaard, de uitspraak van de beklagrechter worden vernietigd en zal klager alsnog worden ontvangen in zijn beklag. Onweersproken is dat klager op 5 oktober 2011 aan het personeel van de locatie Zuid een schorsingsverzoek heeft overhandigd en dat hij heeft verzocht om dit verzoek naar de RSJ te faxen. Het schorsingsverzoek is pas op 12 oktober 2011 per post door de RSJ ontvangen. De beroepscommissie stelt voorop dat het, juist bij beslissingen die een kortdurende tenuitvoerlegging kennen, van belang is dat de voorzitter van de beroepscommissie zo spoedig mogelijk kennis kan nemen van een schorsingsverzoek. Daarbij verdient het dan de voorkeur dergelijke verzoeken per fax aan de voorzitter te (laten) verzenden. De beroepscommissie gaat er dan ook vanuit dat de directeur, bij het verzoek van een gedetineerde om een schorsingsverzoek te faxen, hier zijn medewerking aan verleent en aldus een correcte rechtsgang bevordert. Nu naar het oordeel van de beroepscommissie voldoende is komen vast te staan dat het schorsingsverzoek van klager niet zo spoedig mogelijk is gefaxt, zal het beklag alsnog gegrond worden verklaard. De beroepscommissie acht geen termen aanwezig voor het toekennen van een tegemoetkoming nu op 13 oktober 2011 uitspraak is gedaan op het schorsingsverzoek. 11/4499/GA 26 maart

10 Vegter, mr. P.C. Wit, mr. J.A.M. de Fiselier, dr. J.P.S. Groeneveld, F. (secr.) Beklagcommissie: beklagcommissie bij de p.i. Hoogeveen Plaatsing/overplaatsing extern ongelijk regime, gelijk beveiligingsniveau niet EBI of longstay Penitentiaire maatregel art. 44m Beslissing om klager terug te plaatsen vanuit een extramurale ISD-setting naar een penitentiaire inrichting is voorbehouden aan de selectiefunctionaris. Beslissing van de directeur is onbevoegd genomen. Beroep gegrond en tegemoetkoming 20,=. dat de directeur de beslissing onbevoegd heeft genomen. De beroepscommissie zal het beroep derhalve gegrond verklaren, de uitspraak van de beklagcommissie vernietigen en het beklag alsnog gegrond verklaren. Nu klager, gelet op de korte periode die nog resteerde van de ISD-maatregel, door de onbevoegd genomen beslissing van de directeur niet meer in een extramurale setting heeft kunnen verblijven, zal de beroepscommissie een tegemoetkoming van 20,= toekennen. 11/4423/GA 19 maart 2012 Bartelds, mr. J.I.M.W. Rutten, mr. M.A.G. Waarden, mr. A. van Ramdihal-Poeran, U. (secr.) Artikel 44m, eerste lid, van de Pm luidt als volgt: Indien betrokkene niet of niet meer in staat of bereid is deel te nemen aan het programma in de laatste fase buiten de inrichting dan wel te voldoen aan de daaraan verbonden voorwaarden, kan de selectiefunctionaris hem op de grondslag van een advies van de directeur terugplaatsen in de inrichting. Beklagcommissie: alleensprekende beklagrechter bij de p.i. Vught Cameratoezicht; Tegemoetkoming financieel; Telefoon Pbw art. 34a, 39 De directeur is op grond van artikel 44m, eerste lid, van de Pm niet bevoegd om een beslissing tot terugplaatsing vanuit een extramurale ISDsetting naar een penitentiaire inrichting te nemen. De bevoegdheid tot het nemen van een dergelijke beslissing is voorbehouden aan de selectiefunctionaris. De directeur kan wel ter zake aan de selectiefunctionaris een advies uitbrengen. Nu is gebleken dat de bestreden beslissing is genomen door de directeur, oordeelt de beroepscommissie Cameraobservatie in eigen cel o.g.v. 34a Pbw. Klager is hoofdverdachte in bekende Amsterdamse zedenzaak. Beroepscommissie maakt onderscheid tussen situatie van klager vóór opname in PBC en die na zijn terugkomst uit PBC. Beroep van klager gegrond t.a.v. beslissingen tot verlenging van cameraobservatie vóór periode PBC, ongegrond voor beslissing tot oplegging van cameraobservatie na zijn terugkomst uit PBC en weer gegrond t.a.v. 10

11 beslissingen tot verlenging van cameraobservatie daarna. Tegemoetkoming bepaald op 20,= per week dat er onterecht cameraobservatie heeft plaatsgevonden. Ook tegemoetkoming van 15,= voor maatregel van beluisteren en opnemen telefoongesprekken met echtgenoot waarvan niet aannemelijk is geworden dat deze noodzakelijk was. 4.1 Bij de beoordeling van het beroep gaat de beroepscommissie van de volgende feiten uit: - Klager, die zich in voorlopige hechtenis bevindt, is de hoofdverdachte in de zogenaamde Amsterdamse zedenzaak. - Vanaf het begin van zijn detentie is klager onderworpen geweest aan (orde)maatregelen op grond van de artikelen 24, tweede lid en 24a van de Pbw. De maatregel van afzondering in de eigen cel met cameraobservatie is telkens verlengd tot medio Vanaf medio 2011 heeft de directeur besloten tot cameraobservatie op grond van artikel 34a, eerste lid aanhef en onder d, van de Pbw. Deze maatregel is vervolgens telkens verlengd. - De onderhavige beklagen met betrekking tot deze maatregel hebben betrekking op de periode 20 juli 2011 tot 16 november Op 20 juli 2011 is de maatregel verlengd voor de duur van 14 dagen. Klager is vervolgens gedurende 7 weken geobserveerd in het PBC. Na zijn terugkeer in de inrichting heeft de directeur op 21 september 2011 opnieuw de maatregel opgelegd. Vervolgens is die maatregel op 5 oktober 2011, 19 oktober 2011, 2 november 2011 en 16 november 2011 telkens verlengd. - Op 16 november 2011 is de tenuitvoerlegging van de beslissing van de directeur tot verlenging van de maatregel door de voorzitter van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Pbw met onmiddellijke ingang geschorst tot het moment waarop door de beklagcommissie op het onderliggende beklag tegen die verlenging is beslist. - De directeur heeft telkens, alvorens te beslissen tot de verlenging van de maatregel, klager gehoord en overleg gevoerd met een gedragskundige. De gedragskundige heeft, zo heeft de directeur tijdens de mondelinge behandeling in beroep aangegeven, in de periode waarop de gewraakte beslissingen betrekking hebben telkens aangegeven dat er vanuit gedragsdeskundig oogpunt geen noodzaak voor cameraobservatie meer bestond en dat die observatie ook niet wenselijk was. - Bij beslissing van 20 juli 2011 heeft de directeur eveneens besloten om op grond van het bepaalde in artikel 39, tweede lid juncto artikel 36, vierde lid onder a en b van de Pbw de door klager met zijn partner te voeren telefoongesprekken op te nemen en te beluisteren. Deze maatregel is toegepast van 20 juli 2011 tot 3 augustus Het beklag en beroep richten zich ook tegen deze maatregel. - De alleensprekende beklagrechter heeft bij beslissing van 6 december 2011 alle klachten tegen de hiervoor genoemde beslissingen van de directeur ongegrond verklaard. 4.2 Met klager is de beroepscommissie van oordeel dat de onderhavige beklagzaken niet eenvoudig van aard zijn en dat de voltallige beklagcommissie over deze klachten had dienen te oordelen. Nu de beroepscommissie de beklagen opnieuw ten gronde zal beoordelen, is klager niet in zijn belangen geschaad. 4.3 De maatregel van cameraobservatie De gewraakte maatregel en verlengingen daarvan zijn opgelegd op grond van het bepaalde in artikel 34a, eerste lid aanhef en onder d, van de Pbw. Dit artikel luidt als volgt: ( ) De directeur kan bepalen dat de gedetineerde die in een individueel regime als bedoeld in artikel 22 of in een extra beveiligde inrichting als bedoeld in artikel 13, eerste lid onder e is geplaatst, dag en nacht door middel van een camera wordt geobserveerd: --- d: indien bij ontvluchting of schade aan de gezondheid van de gedetineerde grote 11

12 maatschappelijke onrust zou kunnen ontstaan of 2011 onder meer de bestemming van inrichting ernstige schade zou kunnen worden toegebracht aan met een individueel regime. De beroepscommissie de betrekkingen van Nederland met andere staten of gaat er op grond van de door de directeur verschafte internationale organisaties ( ) informatie van uit dat de directeur ook daadwerkelijk een individueel regime als bedoeld in artikel 22 In artikel 34a, derde lid, van de Pbw is bepaald dat van de Pbw op klager heeft toegepast. In zoverre is de maatregel ten hoogste twee weken duurt. De voldaan aan het bepaalde in het eerste lid van artikel directeur kan de maatregel telkens voor ten hoogste 34a van de Pbw. twee weken verlengen, indien hij van oordeel is dat de noodzaak daartoe nog bestaat. De beslissing tot Klager is de hoofdverdachte in de zogenaamde verlenging wordt genomen na overleg met de aan Amsterdamse zedenzaak. Deze zaak heeft grote de inrichting verbonden arts of diens vervanger, of, beroering gewekt in de maatschappij en de daarmee in het geval, bedoeld in het eerste lid onder c, een gepaard gaande media-aandacht voor klager en zijn gedragskundige. strafzaak was en is zeer groot. De beroepscommissie acht aannemelijk dat bij ontvluchting van klager In de Memorie van Toelichting (MvT) bij artikel 34a of schade aan de gezondheid van klager grote van de Pbw (Tweede Kamer, vergaderjaar , maatschappelijke onrust -als hiervoor omschreven , nr. 3, pagina 3) wordt aangegeven dat ook zou kunnen ontstaan. Het belang bij voorkoming van omstandigheden die niet direct voortvloeien uit de ontvluchting en/of schade aan de gezondheid van gedetineerde of zijn gedrag of lichamelijke toestand klager is daarmee gegeven. Ook in zoverre is voldaan aanleiding kunnen vormen voor cameraobservatie. aan het bepaalde in het eerste lid van artikel 34a van In het bijzonder moet, aldus de MvT, worden de Pbw. gedacht aan situaties waarin het delict, waarvan de gedetineerde wordt verdacht of waarvoor hij is De beroepscommissie ziet zich vervolgens veroordeeld, grote maatschappelijke onrust heeft gesteld voor de vraag of bij afweging van de belangen veroorzaakt of beroering heeft gewekt. Te denken van klager tegenover de belangen die met toepassing valt aan ernstige gewelds- of zedenmisdrijven ( ). van cameraobservatie op grond van artikel 34a Doorslaggevend is dat de ontstane maatschappelijke van de Pbw worden gediend, de directeur telkens onrust de handhaving van de orde of de veiligheid in in redelijkheid tot de bestreden beslissingen had de inrichting en de ongestoorde tenuitvoerlegging kunnen komen. van de vrijheidsbeneming in een bijzondere sleutel zet. Wanneer de gedetineerde tijdens de detentie Dat de maatregel van cameraobservatie een grote iets overkomt dan wel wanneer hij ontvlucht zou dit inbreuk op de privacy van klager betekende, lijdt onvoorziene en ernstige gevolgen kunnen hebben geen twijfel. Op het moment dat klager werd voor de openbare orde en democratische rechtsorde. onderworpen aan de observatie als bedoeld in De rechtspositie van de gedetineerde, in het artikel 34a van de Pbw had hij al geruime tijd een bijzonder zijn recht op privacy dat door de detentie inbreuk op zijn privacy moeten dulden: hij was toch al aan beperkingen onderhevig is, dient in dit immers al vanaf aanvang van zijn detentie aan licht te worden afgewogen tegen het belang van de cameratoezicht (op grond van artikel 24a van de voorkoming van ontvluchting of mogelijke schade Pbw) onderworpen. Naarmate die inbreuk langer aan zijn gezondheid in welke vorm dan ook. duurt, zullen de belangen van klager bij de hiervoor bedoelde afweging (telkens) meer gewicht in de De afdeling van de inrichting waar klager ten schaal moeten leggen. Dat geldt ook in het geval van tijde van de in het geding zijnde beslissingen verbleef, een gedetineerde die verdacht wordt van het plegen heeft blijkens de bestemmingbeschikking van 1 juli van een delict als bedoeld in de MvT. 12

13 In het geval van klager is onbestreden dat er in het geheel geen concrete aanwijzingen voor vluchtgevaar waren. Doorslaggevend in de onderhavige zaak is daarom of er aanwijzingen waren met betrekking tot klagers fysieke of psychische gesteldheid waardoor moest worden gevreesd voor schade aan zijn gezondheid en die maakten dat het opleggen en verlengen van de maatregel redelijkerwijs noodzakelijk was. De beroepscommissie maakt onderscheid in de situatie van klager vóór zijn opname in het PBC (de beslissing tot verlenging van de maatregel van 20 juli 2011 valt in die periode) en zoals die bestond na terugkomst van klager uit het PBC (de beslissingen van de directeur van 21 september 2011 tot en met 16 november 2011 vallen in deze periode). Bij de beoordeling van de verlengingsbeslissing van 20 juli 2011 betrekt de beroepscommissie het gegeven, dat de langdurig toegepaste cameraobservatie op grond van artikel 24a van de Pbw als gevolg van beslissingen van de beklagrechter niet langer kon worden voortgezet. Belangrijk aspect bij de beslissingen van de beklagrechter was, dat de geraadpleegde gedragskundige van de inrichting had geadviseerd tot opheffing van het cameratoezicht, omdat dit gelet op de geestesgesteldheid van klager niet langer noodzakelijk en/of gewenst was. Ditzelfde advies heeft de gedragskundige gegeven alvorens de directeur op 20 juli 2011 tot zijn beslissing kwam. Niet gebleken is dat er toen ook maar enige aanwijzing, hoe vaag dan ook, was dat er gevaar dreigde voor klagers gezondheid. De beroepscommissie is van oordeel dat de directeur daarom in redelijkheid niet tot verlenging van de cameraobservatie had kunnen beslissen. Anders ligt dit naar het oordeel van de beroepscommissie ten aanzien van de beslissing van de directeur van 21 september 2011 om klager opnieuw onder cameraobservatie te plaatsen. Het staat immers wel vast dat klager in het PBC, voorafgaande aan zijn terugkeer naar de inrichting, uitlatingen heeft gedaan op grond waarvan in redelijkheid een gevaar voor suïcide kon worden afgeleid. Dat klager later een bepaalde uitleg aan die uitlatingen heeft gegeven, doet daaraan niet af. De directeur kon daarom gelet op de in artikel 34a, eerste lid aanhef en onder d, van de Pbw spelende belangen, in redelijkheid tot hernieuwde cameraobservatie besluiten. Voor zover klagers beroep zich richt tegen deze beslissing, zal het beroep ongegrond worden verklaard. Ten aanzien van de overige bestreden beslissingen van respectievelijk 5 oktober 2011, 19 oktober 2011, 2 november 2011 en 16 november 2011 is de beroepscommissie van oordeel, dat op het moment dat deze beslissingen werden genomen zich dezelfde situatie voordeed als ten tijde van de hiervoor besproken beslissing van 20 juli Het beroep van klager tegen deze beslissingen zal daarom gegrond worden verklaard. 4.4 De maatregel van beluisteren en opnemen van telefoongesprekken De beroepscommissie is van oordeel dat niet aannemelijk is, dat de getroffen maatregel noodzakelijk was met het oog op de door de directeur in de betreffende beslissing vermelde belangen, te weten de handhaving van de orde en veiligheid in de inrichting en de bescherming van de openbare orde of nationale veiligheid nu enige concrete aanwijzing die de noodzaak tot het treffen van deze toezichtmaatregel zou kunnen rechtvaardigen, ontbreekt. Het tegen deze beslissing gerichte beroep zal eveneens gegrond worden verklaard. 4.5 Tegemoetkoming Gelet op de lange duur van de inbreuk op klagers privacy door het ten onrechte door hem ondergane cameratoezicht en het beluisteren en opnemen van telefoongesprekken met zijn echtgenoot, acht de beroepscommissie, mede gezien de omstandigheid dat de rechtsgevolgen van de vernietigde beslissingen niet meer ongedaan te maken zijn, een 13

14 tegemoetkoming van 175,00 (te weten 20,00 per week dat er ten onrechte cameraobservatie heeft plaatsgevonden en 15,00 voor de onterecht bevonden maatregel van beluisteren en opnemen van telefoongesprekken) op haar plaats. 11/4376/GA, 12/158/GA en 12/159/GA 14 maart 2012 Bartelds, mr. J.I.M.W. Rutten, mr. M.A.G. Waarden, mr. A. van Ramdihal-Poeran, U. (secr.) Beklagcommissie: beklagcommissie bij de p.i. Limburg-Zuid, locatie Sittard Disciplinaire straffen aanleiding; Onderzoek verblijfsruimte Pbw art. 50, 51 EVRM art. 9 Oplegging van straf na vondst van contrabande in cel niet onredelijk of onbillijk. Beperking op belijden van geloof mogelijk en voorzien in wet. Inzet van speurhond bij een celinspectie is een normaal middel. Beroep van klager ongegrond. Ten aanzien van a: Op grond van artikel 51, eerste lid, in samenhang met artikel 50, eerste lid, van de Pbw kan de directeur een gedetineerde een disciplinaire straf opleggen indien deze betrokken is bij feiten die onverenigbaar zijn met de orde of de veiligheid in de inrichting dan wel met de ongestoorde tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming. Op grond van het artikel 51, vijfde lid kan geen straf worden opgelegd, indien de gedetineerde voor het begaan van een feit zoals bedoeld in artikel 50, eerst lid, niet verantwoordelijk kan worden gesteld. Vaststaat dat tijdens een celcontrole op de meerpersoonscel van klager contrabande is aangetroffen, bestaande uit drugs. De stelling van klager dat zijn voorganger de contrabande in de cel heeft achtergelaten acht de beroepscommissie niet aannemelijk, nu gebleken is dat er een celinspectie heeft plaatsgevonden voor de intrek van klager in de cel. De beroepscommissie acht niet aannemelijk dat iemand wiet ter waarde van ongeveer 500,= in een cel achterlaat. Nu de drugs tien dagen later zijn gevonden nadat de medecelbewoner van klager uit de cel was vertrokken en klager heeft toegegeven dat hij zelf ook drugs gebruikt, houdt de beroepscommissie het ervoor dat de drugs van klager waren. Het beroep wordt door de beroepscommissie dan ook ongegrond verklaard en de uitspraak van de beklagcommissie wordt, met aanvulling van gronden, bevestigd. Ten aanzien van b.: Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard en de uitspraak van de beklagcommissie wordt bevestigd. Ten aanzien van c: Klager zou zijn beperkt in het onderhouden van de geboden en voorschriften van zijn geloof nu zijn cel is doorzocht met behulp van een speurhond. In dit verband is van belang het bepaalde in artikel 9 lid 1 van het Europees verdrag voor de rechten van de mens en de burgerlijke vrijheden (EVRM). Dit artikel luidt: - 1. Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, 14

15 geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als privé zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen in erediensten, in onderricht, in praktische toepassing ervan en in het onderhouden van geboden en voorschriften De vrijheid om zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uiting te brengen kan aan geen andere beperkingen worden onderworpen dan die bij de wet zijn voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de openbare veiligheid, voor de bescherming van de openbare orde, gezondheid of goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. Naar het oordeel van de beroepscommissie is hier sprake van een in het tweede lid bedoelde beperking nu de wet voorziet in de mogelijkheid van celinspecties en deze celinspectie ook noodzakelijk is met het oog op de openbare veiligheid. De inzet van een speurhond bij een dergelijke inspectie is een normaal middel. Wat in beroep is aangevoerd kan daarom naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard en de beslissing van de beklagrechter zal, met aanvulling van gronden, worden bevestigd. 11/4068/GA Beklagcommissie: alleensprekende beklagrechter bij de p.i. Ter Apel Ontvankelijkheid materieel; Verlof incidenteel Pbw art. 60 Een advies van de directeur aan de selectiefunctionaris in het kader van een verzoek om verlof dan wel detentiefasering betreft geen beklagwaardige beslissing. Tegen de inhoud van een advies noch tegen de totstandkoming daarvan kan met succes worden geklaagd nu bezwaren daartegen in een andere met waarborgen omklede procedure naar voren kunnen worden gebracht. Beroep van klager ongegrond. Een advies van de directeur aan de selectiefunctionaris in het kader van verzoeken om verlof en/of detentiefasering is geen beslissing als bedoeld in artikel 60, eerste lid, van de Pbw. Tegen de inhoud van dergelijke adviezen noch tegen de wijze van totstandkoming daarvan kan, temeer nu bezwaren daartegen in een andere met waarborgen omklede rechtsgang naar voren kunnen worden gebracht, niet met succes worden geklaagd in het kader van een procedure als de onderhavige. Hetgeen in beroep is aangevoerd kan daarom niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagrechter. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard. 13 maart 2012 Pol, mr. U. van de Boone, mr. M. Woensel, mr. J.M.M. van Maes, mr. H.M.J.D. (secr.) Nu de beroepscommissie het beroep ongegrond zal verklaren met bevestiging van de niet-ontvankelijkverklaring van klager, komt zij niet toe aan een inhoudelijke beoordeling van de overige door klager in beroep aangevoerde stellingen. 15

16 11/4047/GA 13 maart 2012 Wit, mr. J.A.M. de Schagen, J. Fiselier, dr. J.P.S. Koster, mr. M.L. (secr.) Beklagcommissie: alleensprekende beklagrechter bij de locatie Zuid te Arnhem uitslag van het onderzoek of de interpretatie daarvan, overleg plaats tussen het laboratorium en de inrichting omtrent mogelijke factoren die de uitslag hebben kunnen beïnvloeden en de interpretatie van de uitslag. Ingevolge artikel 6, eerste lid, van de Regeling heeft de gedetineerde het recht op een herhalingsonderzoek en wordt het herhalingsonderzoek verricht op een ander vergelijkbaar dan wel gelijkwaardig apparaat dan waarop de eerste controle heeft plaatsgevonden. In de toelichting op dit artikel (Stcr. 1999, nr. 128, p. 4) staat vermeld dat een herhalingsonderzoek een onderzoek betreft dat volgens dezelfde dan wel een vergelijkbare methode als gebruikt bij het aanvankelijke onderzoek op een identiek tweede monster wordt uitgevoerd. Urineonderzoek; Disciplinaire straffen aanleiding Regeling urinecontrole penitentiaire inrichtingen art. 5 lid 1 en 6 lid 1 Pbw art. 30 Bij het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek is geen gebruikgemaakt van een, zoals door de Regeling voorgeschreven, zelfde dan wel vergelijkbare onderzoeksmethode. De resultaten kunnen derhalve niet dienen ter onderbouwing van de opgelegde disciplinaire straf. Beroep van klager gegrond. Geen tegemoetkoming. De beroepscommissie stelt voorop dat omtrent de uitslag van een urineonderzoek geen ruimte voor twijfel mag bestaan. De voorschriften van de Regeling urinecontrole penitentiaire inrichtingen (de Regeling) strekken ertoe een zorgvuldig en betrouwbaar onderzoek te waarborgen. Op grond van artikel 5, eerste lid, van de Regeling vindt er, indien er vragen bestaan omtrent de Namens de directeur is aangegeven dat de grote verschillen tussen de uitkomst van het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek aanleiding hebben gevormd om contact op te nemen met het laboratorium. Uit de door het laboratorium gegeven informatie bleek vervolgens dat weliswaar bij het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek gebruik is gemaakt van dezelfde urine, maar de urine bij het eerste onderzoek niet genoeg was verdund. De beroepscommissie is gelet hierop van oordeel dat bij het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek geen gebruik is gemaakt van een, zoals door de Regeling voorgeschreven, zelfde dan wel vergelijkbare onderzoeksmethode. Mitsdien is voldoende aannemelijk geworden dat de urinecontrole niet overeenkomstig de procedurevoorschriften van de Regeling heeft plaatsgevonden. De resultaten kunnen derhalve niet dienen ter onderbouwing van de opgelegde disciplinaire straf. Het beroep zal daarom gegrond worden verklaard, de uitspraak van de beklagcommissie zal worden vernietigd en het beklag zal alsnog gegrond worden verklaard. De beroepscommissie acht geen termen aanwezig voor het toekennen van een tegemoetkoming aan klager nu - gelet op de door het laboratorium gegeven informatie - voldoende aannemelijk is geworden 16

17 dat, indien bij het eerste urineonderzoek en het herhalingsonderzoek wel gebruik zou zijn gemaakt van dezelfde dan wel een vergelijkbare methode, klager eveneens positief zou hebben gescoord op het gebruik van cannabinoiden. 11/4231/GA 12 maart 2012 Vegter, mr. P.C. Rutten, mr. M.A.G. Fiselier, dr. J.P.S. Groeneveld, F. (secr.) het beklag aanstonds kennelijk niet-ontvankelijk, kennelijk ongegrond of kennelijk gegrond acht. De beklagrechter heeft van deze bevoegdheid gebruik gemaakt. Artikel 20, eerste lid, van de Pbw luidt als volgt: In een regime van algehele gemeenschap verblijven gedetineerden tezamen in woon- en werkruimten of nemen gemeenschappelijk deel aan activiteiten. Het tweede lid van artikel 20 van de Pbw luidt als volgt: In een regime van algehele gemeenschap kunnen gedetineerden worden verplicht zich tijdens de maaltijden, gedurende bezoektijden voor zover zij geen bezoek ontvangen, alsmede gedurende activiteiten waaraan zij niet deelnemen, in hun verblijfsruimte op te houden. Deze ruimte is voor hen persoonlijk dan wel voor de gemeenschappelijke onderbrenging van gedetineerden bestemd. Beklagcommissie: alleensprekende beklagrechter bij de p.i. Vught Activiteiten; Geestelijke verzorging Pbw art. 20, 41, 47, 48, 49, 62, 64 Geen aanleiding om het begrip activiteit te beperken tot de in de art Pbw genoemde activiteiten. Bijwonen kerkdienst kan derhalve worden aangemerkt als een activiteit als bedoeld in art. 20 Pbw. O.g.v. art. 20, tweede lid, Pbw kunnen gedetineerden gedurende activiteiten waaraan zij niet deelnemen worden ingesloten. Beroep van klager ongegrond. Ingevolge artikel 64, eerste lid, in verbinding met artikel 62, tweede lid, van de Pbw stelt de beklagrechter de klager en de directeur in de gelegenheid omtrent het klaagschrift mondelinge opmerkingen te maken, tenzij de beklagrechter De directeur dient de gedetineerde ingevolge artikel 41, derde lid, aanhef en onder c, van de Pbw in de gelegenheid te stellen in de inrichting te houden godsdienstige of levensbeschouwelijke bijeenkomsten van zijn keuze bij te wonen. Vraag is of een godsdienstige bijeenkomst als een kerkdienst een activiteit is als bedoeld in artikel 20 van de Pbw. Is het begrip activiteit in artikel 20 van de Pbw bij uitsluiting slechts een activiteit indien sprake is van enige activiteit als bedoeld in de artikelen 47 tot en met 49 van de Pbw? Naar het oordeel van de beroepscommissie is er geen aanleiding het begrip activiteit te beperken tot de in de artikelen 47 tot en met 49 van de Pbw genoemde activiteiten. Het bijwonen van een kerkdienst kan derhalve worden aangemerkt als een activiteit als bedoeld in artikel 20 van de Pbw. Ingevolge artikel 20, tweede lid, van de Pbw kunnen gedetineerden gedurende activiteiten waaraan zij niet deelnemen worden ingesloten. De beroepscommissie is derhalve van oordeel dat de beslissing van de directeur om klager in te sluiten als hij niet deelneemt aan de kerkdienst, niet in strijd is met de Pbw en evenmin onredelijk en onbillijk is. De beroepscommissie zal het beroep derhalve ongegrond verklaren en de uitspraak van de 17

18 beklagrechter bevestigen. 11/1859/GA 6 maart 2012 Wit, mr. J.A.M. de Schagen, J. Fiselier, dr. J.P.S. Kokee, R. (secr.) Beklagcommissie: beklagcommissie bij de p.i. Leeuwarden Disciplinaire straffen procedureel Pbw art. 3, 5, 51 Onder omstandigheden is ministeriële aanwijzing tot benoeming van plaatsvervangend directeur voldoende voor uitoefening van aan directeur voorbehouden beslissingen. Daarbij is onder andere van belang omvang en wijze waarop directietaken worden vervuld. In casu is aanwijzing van hoofd beveiliging als plaatsvervangend directeur onder voorwaarden en daarom kennelijk genomen met enkele doel van creëren van bevoegdheid voor het opleggen van disciplinaire straffen. Beroep directeur ongegrond. Vast staat dat door het hoofd beveiliging, de heer M. aan klager een disciplinaire straf is opgelegd. Bij besluit van 30 november 2010 met kenmerk /10/DJI is de aanwijzing van de heer M. verlengd, waarbij als voorwaarden worden gesteld dat hij een cursus detentierecht voor directieleden volgt en dat hij de door hem opgemaakte beslissingen tot het opleggen van disciplinaire straffen bespreekt met de directeur. Over het aanwijzingsbesluit zelf beschikt de beroepscommissie niet. Wat betreft de bevoegdheden van de Minister en de directeur, voor zover hier van belang, overweegt de beroepscommissie als volgt. Het opperbeheer van de inrichtingen berust bij de Minister en het beheer van een inrichting of afdeling berust bij de directeur, aldus het bepaalde in het tweede en derde lid van art. 3 van de Pbw. Aan art. 3, vierde lid ontleent de Minister de bevoegdheid één of meer personen aan te wijzen als plaatsvervanger van de directeur. In de Pbw wordt verder geen onderscheid gemaakt tussen de directeur en de plaatsvervanger van de directeur: in de Pbw wordt volstaan met het begrip directeur. De bevoegdheden en verantwoordelijkheden die aan deze functionaris worden toegekend, komen derhalve toe aan ieder die als directeur is aangesteld. De directeur ontleent zijn bevoegdheden rechtstreeks aan de wet en kan ingevolge het bepaalde in het tweede lid van art. 5 van de Pbw bepaalde bevoegdheden mandateren aan ambtenaren en medewerkers van de inrichting; uitgesloten zijn daarbij evenwel de aan de directeur voorbehouden beslissingen opgesomd in het vierde lid van art. 5 van de Pbw, waartoe de onder h genoemde oplegging van een disciplinaire straf behoort. Een ministeriële aanwijzing tot benoeming van een plaatsvervangend directeur kan onder omstandigheden voldoende zijn om de bevoegdheden uit te oefenen die op grond van art. 5, vierde lid, van de Pbw aan de directeur zijn voorbehouden. De in aanmerking te nemen omstandigheden betreffen onder andere de omvang en wijze waarop de directietaken worden vervuld. Daarbij kan van belang zijn de vraag of alle directietaken worden uitgeoefend en of deze worden uitgeoefend in een afgebakend deel (afdeling of unit) van de inrichting. Een tijdelijke en beperkte 18

19 aanwijzing strookt niet met de bedoeling van de wet. In het thans voorliggende besluit wordt de heer M. voor een beperkte periode en onder voorwaarden aangewezen als plaatsvervangend directeur. Eén van de voorwaarden van de Minister bepaalt dat de heer M. zijn opgemaakte beslissingen bespreekt met zijn directeur. Gelet hierop en het gegeven dat in casu de strafoplegging is ondertekend door de heer M. in zijn functie als hoofd beveiliging en niet als plaatsvervangend directeur, leidt de beroepscommissie af, dat het aanwijzingsbesluit kennelijk is genomen met het enkele doel het creëren van een bevoegdheid tot het opleggen van disciplinaire straffen. Dit strookt niet met de bedoeling van de wet. Naar het oordeel van de beroepscommissie is de heer M. dan ook niet bevoegd tot het opleggen van een disciplinaire straf. Het beroep van de directeur zal ongegrond worden verklaard en de beslissing van de beklagcommissie zal worden bevestigd. 11/3768/GA 5 maart 2012 Vegter, mr. P.C. Wit, mr. J.A.M. de Fiselier, dr. J.P.S. Bogaars, B.A. (secr.) Beklagcommissie: beklagcommissie bij de p.i. Veenhuizen Ontvankelijkheid formeel; Ordemaatregel procedureel Pbw art. 24, 58, 69 Overweging t.a.v. ontvankelijkheid van klager in beroep in reactie op door directeur aangevoerde termijnoverschrijding en het niet met redenen omkleed zijn van het beroep. Schriftelijke mededeling van ordemaatregel is klager uitgereikt zonder dagtekening. Beroep van klager in zoverre gegrond. In reactie op de door de directeur aangevoerde nietontvankelijkheid van klager in het beroep overweegt de beroepscommissie het volgende. De bestreden uitspraak dateert van 30 september 2011 en is op diezelfde dag aan klager uitgereikt. Het op 11 oktober 2011 binnengekomen beroepschrift dateert van 6 oktober Ingevolge artikel 69, eerste lid, van de Pbw moet het met redenen omklede beroepschrift uiterlijk op de zevende dag na die van de ontvangst van het afschrift van de uitspraak onderscheidenlijk na die van de mondelinge mededeling van de uitspraak worden ingediend. Er is aanleiding het onderscheid dat in de beroepsrechtspraak wordt gemaakt tussen enerzijds de gedetineerde die zelfstandig beroep instelt en anderzijds de directeur en de advocaat bij de beoordeling van de ontvankelijkheid van het beroep te verduidelijken. Bij de directeur en de advocaat wordt nauwgezet de hand gehouden aan de wettelijke termijn. De beroepscommissie stelt daarbij voorop dat de wet anders dan bij het instellen van beklag niet de mogelijkheid biedt bij termijnoverschrijding te oordelen dat de gedetineerde redelijkerwijs niet in verzuim is geweest. Omdat een gedetineerde bij het instellen van beroep afhankelijk is van de postverwerking binnen de inrichting die naar de beroepscommissie bekend is nogal eens voor vertraging kan zorgen, leidt een lichte overschrijding van de wettelijke termijn niet steeds tot nietontvankelijkheid. De omstandigheden van het 19

20 geval waaronder de datering van het beroepschrift en het poststempel zullen daarbij in aanmerking worden genomen. Daar komt nog bij dat in beroep een voorziening als bedoeld in artikel 61, tweede lid, van de Pbw ontbreekt. Overigens geldt dat in twijfelgevallen omtrent het tijdig instellen van beroep door of namens de gedetineerde alsmede beroep door de directeur het vaste praktijk is betrokkene in de gelegenheid te stellen toe te lichten dat en waarom het beroep tijdig is ingediend. Gelet op het vorenstaande kan klager in zijn beroep worden ontvangen. 11/3151/GA 27 februari 2012 Bauduin, mr. F.G. Brand, J.G.A. van den Fernandes Mendes, mr. dr. Dwarka, mr. S.S. Beklagcommissie: beklagcommissie bij de locatie Zwaag te Hoorn Disciplinaire straffen procedureel ; \ Directeur heeft niet zo spoedig als mogelijk beslist over oplegging van een disciplinaire straf nadat hem verslag was gedaan van ordeverstoring. Beroep directeur ongegrond. Uit artikel 50, tweede lid, van de Pbw volgt dat de directeur zo snel mogelijk beslist over het opleggen van een disciplinaire straf nadat hem dit verslag, als bedoeld in artikel 50, eerste lid, van de Pbw, is gedaan. De beroepscommissie overweegt dat het derhalve onder de wettelijke taak valt van de directeur om in beginsel zo spoedig mogelijk te beslissen. Daarbij overweegt de beroepscommissie dat er zich situaties kunnen voordoen waardoor de afhandeling pas op de eerst volgende werkdag kan plaatsvinden. Hier gelden dan wel voorwaarden voor. Ten eerste mag de disciplinaire straf niet ingaan voordat de directeur klager ter zake heeft gehoord en ten tweede moet aan de gedetineerde kenbaar gemaakt worden dat de directeur het verslag nog zal afhandelen. In dit geval is het verslag op zaterdag 23 juni 2011 telefonisch aan de directeur meegedeeld. Er heeft zich geen bijzondere situatie voorgedaan. Klager is op maandag 25 juli 2011 gehoord en om is het verslag afgehandeld. Anders dan de directeur, oordeelt de beroepscommissie dat de Pbw geen ruimte biedt om het verslag na anderhalve dag af te handelen. Zij zal het beroep dan ook ongegrond verklaren. De beroepscommissie kan zich verenigen met de toegekende tegemoetkoming. 11/2825/GA 27 februari 2012 Bauduin, mr. F.G. Brand, J.G.A. van den Fernandes Mendes, mr. dr. Dwarka, mr. S.S. Beklagcommissie: beklagcommissie bij het detentiecentrum Rotterdam Disciplinaire straffen procedureel ; Ordemaatregel procedureel ; Disciplinaire straffen aanleiding Ordeverstoring bij een uitzetting in het vliegtuig waardoor de uitzetting is geannuleerd. Klager bevond 20

21 zich, in afwachting van de daadwerkelijke uitzetting, in bewaring. Directeur was daarom bevoegd een ordemaatregel en disciplinaire straf op te leggen. Beroep van klager ongegrond. Voldoende vaststaat dat klager op 28 mei 2011 werd overgebracht naar het vliegveld om te worden uitgezet. In het vliegtuig heeft klager zich fysiek en verbaal verzet waardoor de gezagvoerder heeft geweigerd hem mee te nemen. Klager is toen teruggebracht naar het detentiecentrum. De beroepscommissie constateert dat de beklagcommissie geen uitspraak heeft gedaan omtrent beklagonderdeel 1. Wegens proceseconomische redenen zal de beroepscommissie dit beklagonderdeel in eerste en enige aanleg afdoen. Bij terugkomst in het detentiecentrum is, in afwachting van de schriftelijke verslaglegging, aan klager een ordemaatregel opgelegd. Ingevolge artikel 24 van de Pbw kan een gedetineerde in afzondering worden geplaatst op de gronden genoemd in artikel 23, eerste lid, van de Pbw. De ordemaatregel heeft een voorlopig karakter. Gezien het feit dat klager terugkeerde naar het detentiecentrum, terwijl hij zou worden uitgezet, oordeelt de beroepscommissie dat de directeur in redelijkheid heeft kunnen beslissen dat aan klager een ordemaatregel van plaatsing in afzondering werd opgelegd. De directeur heeft deze maatregel na één dag beëindigd toen er meer bekend was over de gang van zaken bij de poging tot uitzetting van 28 mei Hiermee verviel namelijk de grond voor de afzondering als ordemaatregel. De beroepscommissie acht deze gang van zaken juist. Zij zal beklagonderdeel 1 dan ook ongegrond verklaren. vormt om een disciplinaire straf op te leggen en tevens of de directeur op grond van artikel 51, eerste lid, van de Pbw bevoegd is om een disciplinaire straf op te leggen. Zoals de beroepscommissie eerder heeft bepaald (zie bijvoorbeeld 06/2317/GA van 7 december 2006), kan de directeur een disciplinaire straf opleggen aan een ingeslotene, indien sprake is van vrijheidsbeneming. De beroepscommissie overweegt dat in dit geval de directeur in redelijkheid een disciplinaire straf aan klager kon opleggen. Immers, gezien de inhoud van het proces-verbaal van het Buro Verwijderingen Schiphol, de inhoud van het Annuleringsbericht vlucht van de KMar en de inhoud van de annuleringsfax, is voldoende aannemelijk dat klager zich zodanig heeft misdragen aan boord van het vliegtuig waarmee hij uitgezet zou worden, dat de gezagvoerder heeft besloten klager niet te willen vervoeren. Klager bevond zich op dat moment, in afwachting van zijn daadwerkelijke uitzetting, nog in bewaring. Deze bewaring is door klagers gedrag verstoord. Op grond daarvan is sprake van een feit dat onverenigbaar is met de ongestoorde tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming. Nu niet duidelijk is of het verslag is aangezegd, is de beroepscommissie net als de beklagcommissie van oordeel dat dit beklagonderdeel op formele gronden gegrond is. De beroepscommissie acht geen termen aanwezig om aan klager een tegemoetkoming toe te kennen. De beroepscommissie zal de uitspraak van de beklagcommissie daarom bevestigen. 11/4575/GB 23 maart 2012 Met betrekking tot beklagonderdeel 2 overweegt de beroepscommissie als volgt. Naar aanleiding van het rapport van de KMar, waarvan klager de inhoud heeft bevestigd, is een disciplinaire straf opgelegd. De vraag is of fysiek en verbaal geweld, gepleegd tijdens een uitzetting, voldoende grond Vegter, mr. P.C. Moerings, prof.dr.mr. L.M. Fiselier, dr. J.P.S. Maes, mr. H.M.J.D. (secr.) 21