Liturgie van de avonddienst op Witte Donderdag. In de Petruskerk op de

Transcriptie

1 Protestantse Gemeente te Wapenveld Liturgie van de avonddienst op Witte Donderdag In de Petruskerk op de Witte Donderdag 18 apr :30 uur Liturgische kleur: Wit Ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld. Galaten 6: 14. Voorganger: Ds. I. Boersma-Prins Organist: Dhr. T. v d Wal Collectes: Diaconie 12

2 Het evangelie gaat over Jezus laatste viering van het Paasfeest. De spanning van verraad en verloochening is voelbaar. Wit is de liturgische kleur van deze dag: van oudsher is dit de dag waarop mensen die de veertig dagen voor Pasen gebruikt hadden om te vasten en boete te doen in witte kleren die boetetijd afrondden. Vandaag wordt het Gloria weer gezongen, een jubellied dat in de veertigdagentijd achterwege bleef. Maar direct daarna wordt het toch weer stil..we gaan op weg naar Goede Vrijdag. Orgelspel Welkom ORDE VAN DE AVONDDIENST OP WITTE DONDERDAG Staande zingen we Psalm 81: 4 en 8 4 God heeft ons gezegd nooit gehoorde dingen. Heilig is t en recht nu en te allen tijd Hem die ons bevrijdt vrolijk toe te zingen. Nodiging in de kring Delen van brood en wijn Dankgebed Wij zingen Lied 939: 2 2 U werd een mens, U daalde neer in onze pijn en schuld en strijd. U droeg de last, verrezen Heer die ons van elke vloek bevrijdt: U sloeg de zonden aan het kruis en brengt ons bij de Vader thuis; want door uw bloed, uw levenskracht komen wij vrij voor God te staan. Harp en fluit terwijl wij in stilte de kerk verlaten en de dienst morgen voortzetten, Goede Vrijdag Ik ben Hij-die-is: God wil Ik u wezen. Uit de duisternis van de slavernij maakte Ik u vrij: hebt gij nog te vrezen? 2 11

3 die als graan geoogst zal worden, die als brood gedeeld wil worden, om in mensen mens te worden. Die onze vrede is geworden, onze ziel tot rust gekomen, die ons groet vanuit zijn verte, die ons aankijkt van dichtbij, als een kind, een vriend, een ander, Hem gedenk ik hier, Hem noem ik en beveel hem bij je aan. Wij zingen lied 653:2 2 Gij zijt het brood van God gegeven, de spijze van de eeuwigheid; Gij zijt genoeg om van te leven voor iedereen en voor altijd. Gij voedt ons nog, o hemels brood, met leven midden in de dood. Lezing uit 1 Kor. 11 vers Want wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam hij een brood, 24 sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: Dit is mijn lichaam voor jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. 25 Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om mij te gedenken. 26 Dus altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood van de Heer, totdat hij komt. Stil gebed, onze hulp en groet Wij zingen Lied 705 :1 1 Ere zij aan God, de Vader, ere zij aan God, de Zoon, eer de heilige Geest, de Trooster, de Drie-enige in zijn troon. Halleluja, halleluja, de Drie-enige in zijn troon! (We gaan zitten) Inleiding op de dienst We zingen Lied 558: 1 en 4 Gebed 1 Jezus, om uw lijden groot, om uw leven en uw dood die volbrengen t recht van God, Kyrie eleison. 4 Om het brood, Heer, dat Gij breekt, om de beker die Gij reikt, om de woorden die Gij spreekt, Kyrie eleison. Harp en fluit (Marieke Dijkslag en Nienke Palm) Het maal van de vrijheid: Bij de uittocht uit het slavenhuis, de tocht naar het land van verlangen, 10 3

4 vierden de Israëlieten de maaltijd van de vrijheid. In de avondschemering van de veertiende dag van de eerste maand slachtten zij een schaap en aten het vóór de tocht begon. Haastig moesten ze het eten hun reiskleren aan, sandalen aan hun voeten, de stok in de hand. Het bloed van het schaap streken zij aan de deurposten van hun huizen, het beschermde hen tegen de engel van de dood. Die nacht spaarde de engel hen en passeerde hun huis. Daarom vieren alle generaties het feest van passeren : dat is Pascha of Paasfeest. Van het deeg, dat zij uit Egypte hadden meegenomen, bakten zij koeken. In die koeken zat geen gist. Want ze waren zo plotseling op weg gegaan, dat daar geen tijd meer voor was. Er was zelfs geen tijd geweest om voor proviand te zorgen. Ze gaan op weg met ongegist brood en bittere kruiden, en wensen elkaar: volgend jaar in Jeruzalem! (naar Exodus 12) Wij zingen Lied Op de avond, toen de uittocht uit Egypte werd gevierd, en de matse werd gebroken en de wijn werd ingeschonken, toen heeft Jezus aan zijn mensen een geheim geleerd: 4 die mijn waarheid is geworden: Hem gedenk ik hier en noem ik, als een dode die niet dood is, als een levende geliefde, die gekozen heeft te leven voor de armsten van de armen, helpman, reisgenoot en broeder van de allerminste mensen. Wij zingen lied 653:5 5 Gij zijt de wijnstok van het leven, in duizend ranken uitgebreid, het leven, ons in U gegeven, draagt goede vruchten op zijn tijd. Laat ons uw ranken zijn voorgoed, doorstroom ons met uw hartenbloed. Die ten dage dat Hij rondging door de dorpen van zijn landstreek mensen aantrok en bezielde, hen verzoende met elkaar. Die niet steil en ongenaakbaar, niet hooghartig als een heerser, maar in knechtsgestalte leefde, die zijn leven prijsgaf, door een vriend verraden, die getergd tot op het kruis, voor zijn vijand heeft gebeden, die van God en mens verlaten, is gestorven als een slaaf. Die gestrooid is in de akker als het kleinste van de zaden, Die daar wacht een lange winter in de stilte van de dood, 9

5 Als wij zingend voor de troon staan, Vinden wij de harmonie, Waarvan wij ook nu al weten: Christus liefde wijst ons die! Woorden bij de tafel (H. Oosterhuis) Die naar menselijke gewoonte met een eigennaam genoemd werd, toen hij in een ver verleden werd geboren, ver van hier, die genoemd werd, Jesjoe, Jezus, zoon van Mirjam, zoon van David, zoon van Sara, zoon van Abram, zoon van Adam, Zoon des mensen, die ook Zoon van God genoemd wordt, Heiland, visioen van vrede, licht der wereld, weg ten leven. Wij zingen Lied 653:4 4 Gij zijt het licht van God gegeven, een zon die nog haar stralen spreidt, wanneer het nacht wordt in ons leven, wanneer het nacht wordt in de tijd. O licht der wereld, zie er is voor wie U kent geen duisternis. Levend brood en ware wijnstok, die geliefd en onbegrepen, werd bewaard in taal en teken als een eeuwenoud geheim als een wachtwoord doorgegeven als een vreemd vertrouwd verhaal, die een naam in mijn geheugen, die de stem van mijn geweten, 8 2 Op die avond van het paasfeest heeft Hijzelf ons uitgelegd, dat het brood ons werd gegeven als een teken van zijn leven, dat Hij uitdeelt aan zijn mensen, dat heeft Hij gezegd. 3 Op die avond, toen de beker werd gezegend door de Heer, zei Hij: wat jullie misdeden, dat is nu voorgoed verleden, je mag leven van vergeving, nu en telkens weer. 4 Op die maaltijd van het paasfeest, op de avond voor zijn dood zei Hij: zelf zal Ik er bij zijn op het feest waar jullie vrij zijn, op de maaltijd die God aanricht, en dat feest wordt groot! Schriftlezing uit Lucas 22 vers 1-2 en Het feest van het Ongedesemde brood, dat Pesach genoemd wordt, was bijna aangebroken. 2 De hogepriesters en de schriftgeleerden zochten naar een mogelijkheid om hem uit de weg te ruimen, maar dan heimelijk, bang als ze waren voor de reactie van het volk. 7 De dag van het Ongedesemde brood waarop het pesachlam geslacht moest worden, brak aan. 8 Jezus stuurde Petrus en Johannes op pad met de woorden: Ga voor ons het pesachmaal bereiden, zodat we het kunnen eten. 9 Ze vroegen hem: Waar wilt u dat we het bereiden? 10 Hij antwoordde: Let op, wanneer jullie de stad in gegaan zijn, zal jullie een man tegemoet komen 5

6 die een kruik water draagt. Volg hem naar het huis waar hij binnengaat, 11 en zeg tegen de heer van dat huis: De meester vraagt u: Waar is het gastenvertrek waar ik met mijn leerlingen het pesachmaal kan eten? 12 Hij zal jullie een grote bovenzaal wijzen die al is ingericht; maak het daar klaar. 13 Ze gingen op weg, en alles gebeurde zoals hij gezegd had, en ze bereidden het pesachmaal. 14 Toen het zover was, ging hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. 15 Hij zei tegen hen: Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. 16 Want ik zeg jullie: ik zal geen pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het koninkrijk van God. 17 Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. 18 Want ik zeg jullie: vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is. 19 En hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. 20 Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en zei: Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. 21 Maar weet wel dat degene die mij zal uitleveren samen met mij aan deze tafel aanligt. 22 Want de Mensenzoon moet heengaan zoals het voor hem bepaald is, maar wee de mens die hem zal uitleveren. 23 Ze vroegen zich onder elkaar af wie van hen zoiets zou kunnen doen. 24 Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. 25 Jezus zei tegen hen: Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. 26 Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. 27 Want wie is belangrijker, degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar ik ben in jullie midden als iemand die dient. 6 Wij zingen Lied 556: 1 en 3 1 Alles wat over ons geschreven is gaat Gij volbrengen deze laatste dagen, alle geboden worden thans voldragen, alle beproeving van de wildernis. 3 Jezus, de haard van uw aanwezigheid zal in ons hart een vreugdevuur ontsteken. Gij gaat vooraan, Gij zult ons niet ontbreken, Gij hogepriester in der eeuwigheid. Overdenking Harp en fluit Wij zingen Lied 40: 2-6 (uit het liefste lied van overzee deel 2, melodie ELB 213) Pelgrims zijn wij, reisgenoten Op eenzelfde spoor gebracht, Om die extra mijl te delen, Samen dragen wat belast. Ik laat Christus voor jou lichten Midden in je bangste nacht. Ik reik jou mijn hand en zegen Jou als jij naar vrede smacht. Ik zal samen met jou schreien; Als jij lacht lachen er twee; Wel en wee als vrienden delend, Reis ik tot het einde mee. 7